DB Schenker Rail Polska SA

DB Schenker Rail Polska S.A.
INSTRUKCJA
pomiarów i oceny technicznej zestawów kołowych
pojazdów kolejowych
DBu-2
Regulacje wewnętrzne nadają się do stosowania w zakresie zapewnienia warunków bezpiecznego
prowadzenia ruchu kolejowego, utrzymania i eksploatacji pojazdów kolejowych, zgodnie z ustawą
z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz.U. z 2007 r. nr 16, poz. 94 z późn. zm.)
wyd. 2010 r.
Wykaz
firm i instytucji otrzymujących „Instrukcję pomiarów i oceny technicznej zestawów kołowych
pojazdów kolejowych” – DBu-2
1.
2.
3.
4.
Urząd Transportu Kolejowego.
DB Schenker Rail Polska S.A.
DB Infrastruktura S.A.
Inne jednostki organizacyjne wg odrębnego rozdzielnika.
2
SPIS TREŚCI
A. Część ogólna
§ 1 Przeznaczenie i zakres stosowania instrukcji
§ 2 Normy i dokumenty związane
§ 3 Podstawowe pojęcia
§ 4 Zarysy obręczy i wieńców kół bezobręczowych
§ 5 Nazwy, oznaczenia elementów i symbole parametrów podlegających pomiarom
§ 6 Wielkości konstrukcyjne, naprawcze i kresowe parametrów obręczy kół, wieńców
kół bezobręczowych i zestawów kołowych
§ 7 Pomiary parametrów zestawu kołowego
§ 8 Rejestracja wyników pomiarów
§ 9 Znaki kontrolne na zestawie kołowym
§ 10 Metody naprawy zarysu obręczy lub koła bezobręczowego zestawu kołowego
strona
5
5
6
7
8
11
12
15
15
16
B. Wytyczne pomiarów, oceny i naprawy zarysu obręczy lub koła bezobręczowego zestawów
kołowych pojazdów kolejowych
Załącznik nr 1
Tablica 1. Karta parametrów obręczy, kół bezobręczowych i zestawów kołowych pojazdów
trakcyjnych
18
Załącznik nr 2
Pomiar i kontrola parametrów zestawu kołowego
§ 1 Pomiar grubości obręczy lub wieńca koła bezobręczowego
§ 2 Pomiar szerokości obręczy lub wieńca koła bezobręczowego
§ 3 Pomiar średnicy kół w okręgu tocznym
§ 4 Pomiar tolerancji zarysu powierzchni tocznej i obrzeża
§ 5 Pomiar stanu powierzchni obrzeża i powierzchni tocznej zarysu (chropowatość)
§ 6 Pomiar bicia osiowego powierzchni wewnętrznej obręczy i wieńca koła bezobręczowego
oraz bicia promieniowego powierzchni tocznej
§ 7 Pomiary: grubości obrzeża, wysokości obrzeża, stromości obrzeża i wielkość wytarć
(płaskich miejsc) lub nalepów na powierzchni tocznej
§ 8 Pomiar nawisu materiału na krawędzi powierzchni tocznej
§ 9 Pomiar odległości między wewnętrznymi powierzchniami obręczy lub wieńców kół
bezobręczowych
§ 10 Pomiar symetrii kół względem pionowej osi zestawu kołowego
§ 11 Ocena wieńca koła bezobręczowego
§ 12 Kontrola kół bosych
§ 13 Badania defektoskopowe
§ 14 Pomiar rezystancji elektrycznej
§ 15 Ocena osadzenia (poluzowania) obręczy
§ 16 Kontrola wyważania zestawu kołowego
§ 17 Wykaz podstawowych przyrządów pomiarowych
§ 18 Jednostki upoważnione do legalizacji przyrządów pomiarowych
23
23
23
24
24
25
25
26
26
26
27
27
30
30
31
33
37
38
3
Załącznik nr 3
Naprawa zarysu obręczy lub wieńca koła bezobręczowego
§ 1 Pełna naprawa zarysu
§ 2 Oszczędna naprawa zarysu
39
39
Załącznik nr 4
Wykaz oraz wzory podstawowych dokumentów
Wzór nr 1 „Karta Zestawu Kołowego pojazdu trakcyjnego”
Wzór nr 2 „Karta pomiarów parametrów zestawu kołowego w trakcie eksploatacji”
Wzór nr 3 „Karta pomiarów parametrów zestawu kołowego po naprawie”
44
45
47
Załącznik nr 5
Serie pojazdów trakcyjnych ze zwężonymi obrzeżami obręczy kół
48
Wykaz zmian i uzupełnień
49
4
A.
1.
2.
3.
4.
5.
Część ogólna
§1
Przeznaczenie i zakres stosowania instrukcji
Instrukcja zawiera wymagania, jakim muszą odpowiadać zestawy kołowe pojazdów kolejowych eksploatowane na obszarze Polski.
Instrukcja określa parametry diagnostyczne zestawów kołowych podlegające pomiarom, zasady wykonywania tych pomiarów oraz metody naprawy zarysu obręczy i wieńców kół bezobręczowych.
Instrukcja niniejsza nie obejmuje wymagań i wartości parametrów dla montowanych
w zestawie kołowym elementów układu przeniesienia napędu, elementów układu hamulcowego oraz czopów łożysk tocznych i ślizgowych.
Instrukcja obowiązuje jednostki organizacyjne DB Schenker Rail Polska S.A. utrzymujące i
eksploatujące pojazdy kolejowe a także inne podmioty, które naprawiają pojazdy kolejowe,
ich zespoły i podzespoły będące własnością DB Schenker Rail Polska S.A. w zakresie zawartych umów. Dla DB Schenker Rail Polska S.A. instrukcja ma charakter obligatoryjny.
Instrukcja obowiązuje jednostki organizacyjne opracowujące dokumentacje stosowane w
utrzymaniu pojazdów kolejowych będących własnością DB Schenker Rail Polska S.A. w zakresie zawartych umów.
§2
Normy i dokumenty związane
PN-EN 13715:2008
PN-91/H-84027/03
PN-91/H-84027/06
PN-92/K-91018
PN-92/K-91019
PN-92/K-91020
PN-91/K-91034
PN-91/K-91043
PN–91/K-91045
PN-92/K-91048
PN-92/K-91049
PN-92/K-91056
PN-91/K-91033
PN-87/M-04251
BN-75/3518-02/00
BN-75/3518-02/01
BN-76/3518-02/02
BN-78/3518-02/03
Kolejnictwo. Zestawy kołowe i wózki. Koła. Zewnętrzne zarysy wieńców
kół.
Stal dla kolejnictwa. Osie zestawów kołowych dla pojazdów szynowych.
Gatunki.
Stal dla kolejnictwa. Obręcze do kół pojazdów szynowych.
Tabor kolejowy. Koła bezobręczowe. Wymagania i badania.
Wagony. Koła bezobręczowe. Typy i wymiary.
Wagony. Zestawy kołowe z kołami bezobręczowymi.
Tabor kolejowy. Obręcze obrobione do zestawów kołowych.
Tabor kolejowy. Koła bose obrobione do zestawów kołowych.
Tabor kolejowy. Zestawy kołowe. Wymagania i metody badania.
Wagony. Osie zestawów kołowych.
Wagony towarowe. Zestawy kołowe z kołami obręczowanymi.
Tabor kolejowy. Zarys zewnętrzny obręczy i wieńców kół bezobręczowych
zestawów kołowych.
Tabor kolejowy. Pierścienie zaciskowe do zestawów kołowych.
Struktura geometryczna powierzchni. Chropowatość powierzchni. Wartości
liczbowe parametrów.
Nieniszczące metody badań. Wytyczne przeprowadzania badań
ultradźwiękowych części pojazdów szynowych i elementów stalowych
nawierzchni kolejowej.
Nieniszczące metody badań. Badania ultradźwiękowe osi zestawów
kołowych elektrycznych zespołów trakcyjnych 3000 V.
Nieniszczące metody badań. Badania ultradźwiękowe osi zestawów
kołowych lokomotyw elektrycznych.
Nieniszczące metody badań. Badania ultradźwiękowe osi parowozowych.
5
BN-77/3518-02/04
BN-85/3518-02/06
BN-84/3518-02/13
BN-84/3518-02/15
BN-86/3518-02/16
Karta UIC 813
Karta UIC 510-2
DBu-1
Nieniszczące metody badań. Badania ultradźwiękowe osi zestawów
kołowych w wagonach eksploatowanych.
Nieniszczące metody badań. Metoda badania ultradźwiękowego
obręczy wagonowych zestawów kołowych.
Nieniszczące metody badań. Badania ultradźwiękowe osi zestawów
kołowych lokomotyw spalinowych.
Nieniszczące metody badań. Badania ultradźwiękowe wieńców
bezobręczowych kół wagonowych.
Nieniszczące metody badań. Badania ultradźwiękowe osi zestawów
kołowych lokomotyw spalinowych serii ST44.
Warunki Techniczne na dostawę zestawów kołowych dla taboru
trakcyjnego i wagonów. Tolerancja i montaż.
Wagony. Warunki dla stosowania kół o różnych średnicach.
Instrukcja o utrzymaniu pojazdów kolejowych
§3
Podstawowe pojęcia stosowane w treści instrukcji
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
Użytkownik – jednostka organizacyjna DB Schenker Rail Polska S.A. odpowiedzialna bezpośrednio za utrzymanie i eksploatację pojazdów kolejowych,
Pomiar (zmierzenie) – określenie za pomocą przyrządów pomiarowych rzeczywistych
wielkości parametrów.
Ocena – ustalenie stanu technicznego zestawu kołowego poprzez dokonanie oględzin lub
pomiarów.
Wymagania techniczne – warunki, jakie musi spełnić zestaw kołowy, niezbędne do dopuszczenia go do eksploatacji.
Odbiór techniczny – zespół czynności kontrolnych wykonywanych przez upoważnionego
przedstawiciela przewoźnika w celu stwierdzenia czy spełnione są określone wymagania
techniczne.
Zużycie – utrata własności fizycznych (geometrycznych, mechanicznych, elektrycznych
itp.) przez zestaw kołowy w wyniku eksploatacji i oddziaływania środowiska naturalnego.
Parametr – wielkość fizyczna charakterystyczna dla danego materiału, procesu, elementu
zestawu kołowego.
Wielkość konstrukcyjna parametru – jest to wielkość podana w dokumentacji konstrukcyjnej: zestawu kołowego, pojazdu trakcyjnego lub wagonu.
Wielkość naprawcza parametru – jest to wielkość podana w dokumentacji naprawczej,
otrzymana po regeneracji lub naprawie zestawu kołowego.
Wielkość kresowa parametru – wartość graniczna, która ze względu na bezpieczeństwo i
prawidłowość pracy zestawu kołowego nie może być przekroczona.
Karta parametrów – zestawienie charakterystycznych parametrów technicznoeksploatacyjnych zestawu kołowego.
Naprawa – doprowadzenie wyeksploatowanego lub uszkodzonego zestawu kołowego do
stanu technicznego gwarantującego jego poprawną eksploatację.
Naprawa zarysu – naprawa mająca na celu zapewnienie bezpiecznej eksploatacji zestawu
kołowego, poprzez usunięcie w drodze obróbki skrawaniem materiału obręczy lub koła
bezobręczowego zgodnie z wymaganiami technicznym – z zachowaniem określonych wielkości konstrukcyjnych lub naprawczych.
6
14. Nawis – nadmiar materiału na powierzchni tocznej obręczy (koła bezobręczowego) lub na
powierzchni boku zewnętrznego i części powierzchni wierzchołka obrzeża powstały podczas eksploatacji w wyniku nawalcowania.
15. Płaskie miejsce – miejscowa utrata walcowości na powierzchni tocznej obręczy (wieńca koła bezobręczowego), powstałe w wyniku zablokowania zestawu kołowego w trakcie jazdy
pojazdu trakcyjnego lub wagonu.
16. Nalepy – miejscowa utrata walcowości na powierzchni tocznej obręczy (wieńca koła bezobręczowego), powstałe głównie w wyniku wgniatania się opiłków metalu w materiał obręczy
(wieńca koła bezobręczowego).
§4
Zarysy obręczy i wieńców kół bezobręczowych
1.
Typy zarysów obręczy i wieńców kół bezobręczowych.
1.1. W zależności od wysokości obrzeża rozróżnia się następujące typy zarysów zewnętrznych:
a) z obrzeżem wysokości 27,79 mm dla średnic okręgów tocznych
d > 760 mm – oznaczone symbolem S10002/h27,79/e27,5/6,7%,
b) z obrzeżem wysokości 28 mm dla średnic okręgów tocznych
d > 760 mm – oznaczone symbolem 28UIC,
c) z obrzeżem wysokości 30 mm dla średnic okręgów tocznych
760 ≥ d >630 mm – oznaczone symbolem 30UIC,
d) z obrzeżem wysokości 32 mm dla średnic okręgów tocznych
630 ≥ d > 330 mm – oznaczone symbolem 32UIC.
1.2. W niektórych pojazdach trakcyjnych lub wagonach mogą być stosowane obręcze z
obrzeżami zwężonymi o 5, 10 lub 15 mm. Oznacza się je odpowiednio symbolami: 28
AC5, 28 AC10, 28 AC15 i 32AC10.
1.3. W szczególnych przypadkach mogą być stosowane obręcze bez obrzeża, oznaczone
symbolem BAC.
2.
Odmiany zarysów zewnętrznych obręczy i wieńców kół bezobręczowych i ich oznaczenie.
2.1. W zależności od szerokości obręczy lub wieńca koła bezobręczowego wyróżnia się
dwie odmiany zarysów zewnętrznych:
a) odmiana 135 o szerokości 135 mm,
b) odmiana 140 o szerokości 140 mm – stosowana tylko w lokomotywach.
2.2. Zarysy obręczy lub wieńców kół bezobręczowych o szerokości 135 mm są oznaczone:
Zarys 28 UIC – 135 PN-92/K-91056
Zarys 30 UIC – 135 PN-92/K-91056
Zarys 32 UIC – 135 PN-92/K-91056
Zarys EN 13715 – S10002/h27,79/e27,5/6,7%
2.3 Zarysy obręczy lub wieńców kół bezobręczowych o szerokości 140 mm są oznaczane:
Zarys 28 UIC – 140 PN-92/K-91056
Zarys 30 UIC – 140 PN-92/K-91056
Zarys 32 UIC – 140 PN-92/K-91056
Zarys EN 13715 – S10002/h27,79/e27,5/6,7%
3.
Wielkości konstrukcyjne i kształt zarysów obręczy i wieńców kół bezobręczowych.
Wielkości konstrukcyjne i kształt wymienionych zarysów obręczy i wieńców kół bezobręczowych powinny być zgodne z normą PN-92/K-91056 lub PN-EN 13715:2008. Oznaczenie symboli parametrów zarysu i rozstawów kół zestawów kołowych podlegających pomiarom przedstawiono w § 5 na rys. 1 i 2.
7
§5
Nazwy, oznaczenia elementów i symbole parametrów
podlegających pomiarom
1.
W celu jednoznacznego odróżnienia stron zestawu kołowego przyjmuje się dla celów technologicznych następującą zasadę:
a) w zestawach kołowych napędnych z jednym kołem zębatym lewą stroną zestawu jest
strona przeciwna do koła zębatego,
b) w zestawach kołowych napędnych z dwoma kołami zębatymi na osi lewa strona zestawu
oznaczona jest literą L wybitą na czole osi zestawu z lewej strony numeru zestawu.
c) w zestawach kołowych tocznych lewa strona zestawu oznaczona jest literą L wybitą na
czole osi zestawu z lewej strony numeru zestawu.
2. Nazwy i oznaczenia elementów zarysu zewnętrznego obręczy lub koła bezobręczowego.
Rys.1. Oznaczenia i nazwy elementów zarysu zewnętrznego obręczy i kół bezobręczowych zestawów kołowych.
8
Oznaczenia:
1
2
3
4
5
6
7
8
9
b
Ow
Og
r1, r2, r3
r4
δ
D
3.
– płaszczyzna czołowa wewnętrzna obręczy lub wieńca,
– bok wewnętrzny obrzeża,
– wierzchołek obrzeża,
– bok zewnętrzny obrzeża,
– łuk przejściowy obrzeża,
– powierzchnia toczna,
– pochylenie odcinka zewnętrznego powierzchni tocznej,
– skos zewnętrzny profilu tocznego,
– płaszczyzna czołowa zewnętrzna obręczy lub wieńca,
– szerokość obręczy lub wieńca,
– wysokość obrzeża,
– grubość (szerokość) obrzeża,
– promienie zaokrąglenia obrzeża,
– promień łuku przejściowego,
– kąt zewnętrznego zarysu obrzeża,
– średnica okręgu tocznego.
Symbole parametrów podlegających pomiarom.
1)
1)
qR
1)
Oprócz symboli parametrów O, D1 oraz W pozostałe oznaczenia symboli parametrów są takie same dla koła
obręczowanego i koła bezobręczowego.
Rys.2.a.
9
Rys.2.b.
Rys. 2.c.
10
Najmniejsza grubość wieńca
Zakres
zużycia
Z
Wieniec na
granicy zużycia
Najmniejsza średnica
Rowek kontrolny
Średnica nominalna przy ostatnim profilowaniu
Średnica nominalna
Profil o najmniejszej średnicy dopuszczalnej po ostatnim profilowaniu
Rys.2.d.
Rys.2.(a, b, c, d). Zestaw kołowy wraz z symbolami parametrów podlegających pomiarom.
gdzie:
Az –
odległość między wewnętrznymi powierzchniami obręczy lub wieńców kół bezobręczowych w zestawach kołowych bez obciążenia,
Az' – odległość między wewnętrznymi powierzchniami obręczy lub wieńców kół bezobręczowych w zestawach kołowych zabudowanych w pojeździe,
C, C' – odległość między płaszczyzną czołową przedpiaścia i wewnętrzną boczną powierzchnią obręczy lub koła bezobręczowego (C – koła lewego, C' – koła prawego),
D, D' – średnica okręgu tocznego (D – koła lewego, D' – koła prawego),
D1 –
średnica koła bosego (dotyczy tylko koła obręczowanego),
Ez –
odległość między zarysami obrzeży obręczy lub wieńców kół bezobręczowych
(szerokość prowadna),
G–
parametr bicia osiowego,
H–
parametr bicia promieniowego,
O–
grubość obręczy (dotyczy tylko koła obręczowanego),
Og –
grubość obrzeża,
Ow – wysokość obrzeża
W–
grubość wieńca koła bezobręczowego (dotyczy tylko koła bezobręczowego),
b–
szerokość obręczy lub wieńca koła bezobręczowego,
qR –
stromość obrzeża.
§6
Wielkości konstrukcyjne, naprawcze i kresowe parametrów obręczy kół, wieńców kół
bezobręczowych i zestawów kołowych
1.
Wielkości konstrukcyjne, naprawcze i kresowe obręczy kół, wieńców kół bezobręczowych
i zestawów kołowych dla pojazdów trakcyjnych zestawione są w „Karcie parametrów obrę11
2.
3.
4.
5.
czy, kół bezobręczowych i zestawów kołowych pojazdów trakcyjnych” (Załącznik nr1; Tablica1).
W przypadku przeobręczowania zestawu kołowego w odniesieniu do obręczy obowiązują
wielkości konstrukcyjne, zaś w odniesieniu do pozostałych elementów zestawu kołowego
wielkości naprawcze.
Odległość między wewnętrznymi płaszczyznami obręczy kół lub wieńców kół bezobręczowych Az mierzona jest w zestawie kołowym wymontowanym z wózka pojazdu trakcyjnego
lub wagonu.
Odległość między zarysami obrzeży obręczy lub wieńców kół bezobręczowych Ez obliczana jest dla zestawu kołowego po zamontowaniu wózka w pojeździe trakcyjnym. Wymaga to
pomiaru grubości obrzeża Og oraz odległości między wewnętrznymi powierzchniami obręczy lub wieńców kół bezobręczowych na wysokości główki szyny (pomiar ten oznaczany
jest symbolem Az′′). W zestawach kołowych ze zwężonymi obrzeżami wystarczający jest
pomiar wielkości Az′′. Wielkości Ez dla tych zestawów nie ustala się.
Wpływ ugięcia sprężystego osi zestawu kołowego na wielkość Az.
5.1. Ze względu na ugięcie sprężyste osi zestawu kołowego, w zestawach kołowych zabudowanych w pojeździe trakcyjnym, wielkość Az′′ jest mniejsza dla ułożyskowania zewnętrznego oraz większa dla ułożyskowania wewnętrznego w porównaniu z wielkością
Az.
5.2. Podczas przeobręczowywania zestawów kołowych lub wymiany kół bezobręczowych
w zestawie kołowym, zakład wykonujący tę operację, przed wymontowaniem zestawu
kołowego powinien wykonać pomiar wielkości Az′′.
Na podstawie tego pomiaru podczas wytaczania profilu należy ustalić wielkość Az
z taką odchyłką (w granicach dopuszczalnych 2mm), aby po zamontowaniu zestawu
w pojeździe trakcyjnym odległość między zarysami obręczy lub wieńcami kół bezobręczowych wynosiła:
a) dla zestawów normalnotorowych
0
Ez =1426 −1 mm,
b) dla zestawów szerokotorowych
0
Ez=1506 −1 mm
Dla zestawów przesyłanych luzem do przeobręczowania lub toczenia zarysu obowiązek wykonania pomiaru parametru Az’ należy do użytkownika pojazdu trakcyjnego.
§7
Pomiary parametrów zestawu kołowego
1.
2.
Zasady wykonywania pomiarów.
Pomiary należy wykonywać przewidzianymi do tego celu, sprawnymi i sprawdzonymi przyrządami pomiarowymi wymienionymi w Załączniku nr 2 §17.
Przyrządy pomiarowe podlegają okresowemu sprawdzeniu i muszą posiadać aktualne świadectwo sprawdzenia wydane przez odpowiednie jednostki wyszczególnione w Załączniku nr
2 §18.
Pomiary parametrów geometrycznych zestawów kołowych powinni wykonywać tylko wyznaczeni imiennie pracownicy, ujęci w aktualnym wykazie, z uwzględnieniem pracowników
wykonujących przeglądy okresowe.
Pomiary i obliczenia wykonywane w okresie eksploatacji pojazdu kolejowego.
Jeżeli choć jeden ze zmierzonych parametrów osiągnął wartość kresową lub na powierzchni
boku zewnętrznego i części powierzchni wierzchołka obrzeża występuje nawis (patrz Załącznik nr 2 §7 ust. 2), to pojazd z takim zestawem kołowym nie może być dalej eksploatowany.
2.1. Nie rzadziej niż przewiduje dokumentacja systemu utrzymania danego pojazdu kolejowego należy wykonać następujące pomiary:
12
a)
b)
c)
d)
e)
grubość obręczy O lub grubość wieńca koła bezobręczowego W,
grubość obrzeża Og,
wysokość obrzeża Ow,
stromość obrzeża qR,
wielkość nawisu materiału s na krawędzi powierzchni tocznej oraz stwierdzenie
braku nawisu na powierzchni boku zewnętrznego i części powierzchni wierzchołka
obrzeża (patrz Załącznik nr 2, §7, ust. 2),
f) wielkość płaskiego miejsca lub nalepu na powierzchni tocznej.
Podczas wykonywania przeglądów okresowych i kontrolnych należy dokonać oceny
osadzenia obręczy wg Załącznika nr 2, §15.
Cykle przeglądowe pojazdu trakcyjnego należy przyjąć zgodnie dokumentacjami systemu utrzymania dla poszczególnych pojazdów.
2.2. Dla pojazdu trakcyjnego, nie rzadziej niż przewiduje dokumentacja systemu utrzymania
danego pojazdu, obliczyć Ez wg wzoru:
Ez = OgL + OgP + Az'
gdzie:
OgL i OgP – grubość obrzeża lewej i prawej obręczy lub lewego i prawego wieńca koła bezobręczowego,
Az’ –
odległość między wewnętrznymi powierzchniami obręczy lub wieńcami kół bezobręczowych w zestawie kołowym.
Jeżeli wyniki pomiarów parametrów wyszczególnionych powyżej są zbliżone do
wartości wielkości kresowych, to następne pomiary należy wykonywać również
między przeglądami okresowymi, aby nie dopuścić do przekroczenia wartości
wielkości kresowych.
2.3. Badanie defektoskopowe osi zestawów kołowych należy wykonywać nie rzadziej niż
przewiduje dokumentacja systemu utrzymania danego pojazdu kolejowego.
2.4. Po obtoczeniu zarysu zewnętrznego obręczy lub wieńca koła bezobręczowego (na zestawie kołowym wymontowanym z pojazdu), oprócz wymienionych wyżej pomiarów,
wykonawca operacji toczenia zobowiązany jest do dokonania pomiarów:
a) różnicy średnic kół w okręgach tocznych |D-D'| (celem zachowania wymagań pod
względem dopuszczalnych różnic średnic kół między kołami w zestawie, wózku i
między wózkami),
b) odległości między wewnętrznymi powierzchniami obręczy lub wieńców kół bezobręczowych w zestawie kołowym Az,
c) chropowatości powierzchni obrzeża i powierzchni tocznej,
d) bicia osiowego powierzchni wewnętrznych obręczy lub wieńców kół bezobręczowych w zestawie,
e) bicia promieniowego powierzchni tocznej (w płaszczyźnie okręgu tocznego).
W przypadku obtaczania zarysów zewnętrznych kół na tokarce podtorowej oprócz
pomiarów wg ust. 2.1 i 2.2 należy wykonać pomiary wg ust.: 2.4a, 2.4c.
2.5. Po każdorazowym obtoczeniu zestawu kołowego należy obliczyć odległość między zarysami obrzeży obręczy lub wieńców kół bezobręczowych Ez jak w ust. 2.2.
3.
Pomiary i obliczenia wykonywane podczas napraw w zakładach wykonujących naprawy
okresowe pojazdów trakcyjnych oraz naprawy zestawów kołowych luzem (z rezerwy obiegowej).
Parametry geometryczne zestawów kołowych w pojazdach trakcyjnych wychodzących z napraw okresowych powinny odpowiadać wielkościom naprawczym z zachowaniem dopusz-
13
czalnych odstępstw. Jeżeli nie przewiduje się przeobręczowania kół lub wymiany kół bezobręczowych zestawu kołowego, użytkownik powinien w zamówieniu określić zakres naprawy zarysu zewnętrznego obręczy lub wieńców kół bezobręczowych zestawu kołowego (pełna naprawa zarysu zewnętrznego (także z napawaniem) – kształt zarysu powinien odpowiadać wartościom konstrukcyjnym, naprawa zarysu ze zmniejszeniem grubości obrzeża, bez
ingerencji w kształt zarysu).
W przypadku dokonania przeobręczowania zestawów kołowych lub wymiany kół bezobręczowych parametry te powinny odpowiadać wielkościom konstrukcyjnym z zastrzeżeniem,
że w przypadku pojazdów trakcyjnych sześcioosiowych, posiadających pudło oparte na
podporach metalowo – gumowych, na żądanie użytkownika, w zakresie grubości obrzeża 25
mm do 30 mm dopuszcza się wykonanie toczenia oszczędnego zestawu kołowego prowadzącego w wózku wg metody drugiej opisanej w Załączniku nr 3, §2, ust.2.
3.1. Po przeobręczowaniu lub wymianie koła bezobręczowego i obtoczeniu, lub tylko po obtoczeniu zarysu zewnętrznego obręczy (wieńców kół bezobręczowych) należy wykonać
następujące pomiary, obliczenia i badania:
a) grubość obręczy O lub wieńca koła bezobręczowego W,
b) szerokość obręczy lub wieńca koła bezobręczowego b,
c) różnicę średnic kół w okręgach tocznych |D-D'| (dla doboru zestawów pod względem dopuszczalnych różnic średnic kół między kołami w zestawie, w wózku i między wózkami),
d) kontrolę wyważenia zestawu kołowego,
e) różnicę odległości między płaszczyzną czołową przedpiaścia osi i wewnętrzną
boczną powierzchnią obręczy lub wieńca koła bezobręczowego |C-C'|,
f) zarysu powierzchni tocznej i obrzeża,
g) chropowatości powierzchni obrzeża i powierzchni tocznej,
h) bicia osiowego powierzchni wewnętrznych obręczy lub wieńców kół bezobręczowych w zestawie G,
i) bicia promieniowego powierzchni tocznej (w płaszczyźnie okręgu tocznego) H,
j) odległości między wewnętrznymi powierzchniami obręczy lub wieńcami kół bezobręczowych Az,
k) rezystancji zestawu kołowego Rz,
l) wyważanie zestawów kołowych (po wymianie części składowej zestawu),
m) badanie defektoskopowe osi zestawu kołowego.
3.2. Podczas przeobręczowywania zestawów kołowych należy pomierzyć dodatkowo:
a) średnice kół bosych D1,
b) rozstaw kół bosych A1,
c) szerokość wieńców kół bosych xi,
(i – 1 dla koła lewego)
(i – 2 dla koła prawego)
Wymagania zgodnie z Załącznikiem nr 2, § 12.
3.3. Po zabudowaniu zestawów kołowych w pojeździe trakcyjnym należy:
a) dokonać pomiaru odległości między wewnętrznymi powierzchniami obręczy lub
wieńców kół bezobręczowych Az',
b) obliczyć odległość między zarysami obrzeży obręczy lub wieńców kół bezobręczowych Ez według wzoru:
Ez = OgL + OgP + Az'
gdzie:
OgL i OgP – grubość obrzeża lewej i prawej obręczy, lub lewego i prawego wieńca
koła bezobręczowego.
3.4. Podczas naprawy rewizyjnej i głównej pojazdu trakcyjnego należy przeprowadzić badania defektoskopowe kół bosych i wieńców kół bezobręczowych.
Sposób przeprowadzenia pomiarów określonych w §7 przedstawiono w Załączniku nr
2.
14
4.
Jeżeli podczas kontroli osi zestawu kołowego zostanie stwierdzone jej trwałe uszkodzenie,
to taką oś należy skasować. W celu wizualnej identyfikacji osi przeznaczonej do złomowania należy ją trwale oznaczyć przez nacięcie czopu według poniższego rysunku
§8
Rejestracja wyników pomiarów
1.
Wyniki pomiarów zestawów kołowych pojazdów trakcyjnych w okresie eksploatacji należy
rejestrować w „Karcie pomiarów parametrów zestawu kołowego w trakcie eksploatacji”
(Załącznik nr 4; Wzór nr 2) z częstotliwością określoną w § 7 ust.2.
Dla dokonania zapisu w ww. załączniku o stronie lewej i prawej pojazdu oraz o numerze kolejnym zestawu kołowego w pojeździe decyduje strona pojazdu i położenie w stosunku do
kabiny A.
2. Pomiary i rejestrację zużycia należy prowadzić w zakładzie taboru lub u właściciela pojazdu
trakcyjnego.
3. Dla zestawów kołowych w nowym pojeździe trakcyjnym wprowadzonym do eksploatacji
oraz w zestawach kołowych wysyłanych do naprawy (przeobręczowania) – użytkownik, natomiast dla nowych zestawów montowanych podczas naprawy – zakład naprawiający zakłada „Kartę zestawu kołowego pojazdu trakcyjnego” –Załącznik nr 4; Wzór nr1.
4. W zakładach wykonujących naprawy okresowe pojazdów trakcyjnych (również w zakładach
dokonujących przeobręczowywania zestawów kołowych) wyniki pomiarów należy rejestrować w „Karcie pomiarów parametrów zestawu kołowego po naprawie” –Załącznik nr 4;
Wzór nr3.
4.1. „Karta zestawu kołowego pojazdu trakcyjnego” i „Karta pomiarów parametrów zestawu
kołowego po naprawie” stanowi dokument tożsamości tego podzespołu i należy je przechowywać przez cały okres eksploatacji danego podzespołu. „Kartę pomiaru....... ” należy wypełniać czytelnie i zgodnie ze stanem faktycznym.
4.2. Danych, charakteryzujących podzespół, wpisywanych do kart nie wolno wycierać, przerabiać ani zamazywać. Wpisaną omyłkowo wielkość należy przekreślić, a nad nim lub
obok wpisać właściwą wielkość i zapis ten poświadczyć czytelnym podpisem osoby
poprawiającej.
4.3. Wraz z zestawem kołowym pojazdu trakcyjnego, przesyłanym do naprawy luzem oraz
z pojazdem trakcyjnym przesyłanym do przetoczenia zestawów kołowych należy dołączać właściwe karty w celu odnotowania aktualnych pomiarów.
§9
Znaki kontrolne na zestawie kołowym
1.
2.
3.
Na bocznej powierzchni zewnętrznej koła bezobręczowego powinien znajdować się rowek
określający dopuszczalne zużycie wieńca koła.
Położenie rowka kontrolnego na wieńcu odpowiada jego kresowej grubości w okręgu tocznym. Usytuowanie rowka kontrolnego pokazano w § 5 pkt. 3 (Rys.2.d).
Na kołach obręczowanych wagonów należy namalować znaki kontrolne, umożliwiające
stwierdzenie ewentualnego przesunięcia się obręczy podczas eksploatacji.
15
4.
Znaki kontrolne w postaci 4 pasków o szerokości 30 mm, rozstawionych co 900, należy namalować białą farbą na całej grubości obręczy, wieńca koła bosego oraz około 50 mm na
tarczy koła bosego. Należy sprawdzać wzrokowo ich położenie (powinny się pokrywać)
oraz ich stan w ramach przeglądów wagonów.
Znaki nieczytelne odnawiać.
Dla kół obręczowanych pojazdów trakcyjnych w celu możliwości stwierdzenia ewentualnego przesunięcia się obręczy podczas eksploatacji, na tarczy koła należy namalować 4 żółte
pasy o szerokości od 20 do 30 mm i długości około 50 mm rozstawione co 900 jako pierwsze oznakowanie na zewnętrznej stronie zestawu kołowego ponad powierzchnią czołową
obręczy koła i wieńca koła. Takie malowanie należy wykonywać po pierwszym włączeniu
do ruchu i po każdorazowym nowym obręczowaniu kół. Znaki nieczytelne odnawiać. Dla
kół obręczowanych, dla których pierwsze oznakowanie zostało wykonane w kolorze białym,
kolor ten może pozostać do czasu ponownego przeobręczowania lub odnawiania znaków
nieczytelnych.
Jeżeli obręcz koła przesunie się w stosunku do tarczy koła i można przyjąć, że znowu się
osadziła, to przed możliwością ponownego oznakowania należy zmierzyć wymiar Az’ (pomiaru dokonujemy w czterech miejscach obwodu koła co 900) i skontrolować boczne przyleganie do obręczy. W celu możliwości stwierdzenia ponownego przesunięcia się obręczy
jako ponowne oznakowanie należy namalować 4 czerwone pasy począwszy od obręczy i w
taki sam sposób jak przy pierwszym oznakowaniu. Przy zestawach kołowych, dla których
przewidziane jest malowanie ich w kolorze czerwonym, ponowne oznakowanie powinno
nastąpić za pomocą pasów w kolorze szarym.
Jeżeli po ponownym oznakowaniu zostanie stwierdzone kolejne przesunięcie, to dany zestaw kołowy należy oddać do nowego obręczowania. Dopuszcza się tylko jednokrotne skorygowanie znaków po przesunięciu obręczy.
§ 10
Metody naprawy zarysu obręczy lub wieńca koła bezobręczowego
zestawu kołowego
1.
W procesie utrzymania zestawów kołowych dopuszcza się następujące metody naprawy zarysu obręczy lub wieńca koła bezobręczowego:
1) Pełna naprawa zarysu.
2) Oszczędna naprawa zarysu.
W/w metody naprawy zarysu przedstawiono w Załączniku nr3.
2. Naprawę należy przeprowadzić z zastrzeżeniem § 7; ust. 3.
3. Po naprawie zarysu obręczy lub wieńca koła bezobręczowego muszą być zachowane kryteria dopuszczalnych różnic średnic kół.
4. Pojazdy trakcyjne z zestawami kołowymi po oszczędnej naprawie zarysu wg metody pierwszej – Załącznik nr 3, §2 ust.1 – nie mogą być eksploatowane z prędkością v > 140 km/h.
W przypadku zastosowania drugiej metody – Załącznik nr 3, §2 ust.2 – nie ma ograniczeń
w zakresie prędkości pojazdu trakcyjnego.
16
B. Wytyczne pomiarów, oceny i naprawy zarysu obręczy lub koła
bezobręczowego zestawów kołowych pojazdów kolejowych
17
Załącznik nr 1
Tablica1; Strona 1/5
grubość obręczy9)
pojazdu spalinowego
elektrycznego zespołu
trakcyjnego
lokomotywy
elektrycznej
pasażerskiego
towarowego
Manewrowego
napędowego
do ruchu
zestawu
do ruchu
Wielkość konstrukcyjna
1
parowozu do ruchu pasażerskiego
tendra do ruchu pasażerskiego
parowozu i tendra do ruchu towarowego i manewrowego
Jednostka miary
Wyszczególnienie
Oznaczenie
Karta parametrów obręczy, kół bezobręczowych i zestawów kołowych pojazdów trakcyjnych
2
3
4
+5
75 −1 **)
O
mm
tocznego
+5
65 −1
pasażerskiego
towarowego
manewrowego
+5
75 −1
+3
65 0 ;
lokomotywa
zestaw napędny
mm
zestaw toczny
zestaw napędny
ezt
W12)
zestaw toczny
Wielkość kresowa
v ≤140
[km/h]
v ≤140
[km/h]
5
6
≥45
40
≥40
35
≥35
30
≥45
40
≥45
301)
≥45
301)
≥45
40
≥40
35
≥45
40
≥45
301)
≥45
30
≥2614); ≥3115)
20 ; 2515)
+4
≥26
20
+4
≥23
17
+4
≥26
20
+4
≥23
17
65 0
autobus szynowy
grubość wieńca koła
bezobręczowego
+3
63,5 0 *)
Wielkość naprawcza
50 0
65 0
50 0
14)
*) Dotyczy zarysu S10002/h27,79/e27,5/6,7%.
**) Dla zestawów kołowych lokomotyw M62 i TEM2, w których zastosowano podczas przeobręczowania obręcze o wymiarze nominalnym Φ1040 mm, dopuszcza się wy+5
miar konstrukcyjny grubości obręczy O = 70 −1 mm.
18
Załącznik nr 1
Tablica1; Strona 2/5
wysokość obrzeża
9)
Średnica koła zestawu kołowego
1
max
min
max
min
max
min
max
min
D > 760
760 ≥ D > 630
630 ≥ D > 330
grubość obrzeża 6); 11)
stromość obrzeża
w ruchu 6) 12) ;:
2
3
Wielkość konstrukcyjna
Jednostka miary
Wyszczególnienie
Oznaczenie
Karta parametrów obręczy, kół bezobręczowych i zestawów kołowych pojazdów trakcyjnych
suma grubości obrzeży w zestawie kołowym
odległość między wewnętrznymi powierzchniami obręczy lub wieńców kół bezobręczowych w zestawach
kołowych normalnotorowych bez obciążenia z ułożyskowaniem:
odległość między wewnętrznymi powierzchniami obręczy lub wieńców kół bezobręczowych mierzona na
wysokości główki szyny w zestawach kołowych normalnotorowych pod obciążonym zestawem z ułożyskowaniem:
v ≤140
[km/h]
v ≤140
[km/h]
5
+0 , 25
27,79 −0, 25 *)
+0 , 5
28 −0 , 5 ;
+0 , 5
mm
30 −0 , 5
+0 , 5
+0 , 5
32 −0 , 5
Og
mm
+0 , 5
32,5 0
32 −0 , 5
+0 , 29
; 27,5 −0, 29 *)
+0 , 29
mm
OgL+Ogp12)
mm
+0 , 2
10,8 0
+1, 0
65,0 0
+0 , 75
; 10,31 −0, 75 *)
+0 , 58
; 55,0 −0, 58 *)
33; 27,79*)
≥7,5
6,5
+0 , 75
≥7,5; 10,31 −0, 75 *)
+2
1360 0
Az 4)
+0 , 58
≥53; 55,0 −0, 58 *)
+2
zewnętrznym
36; 34,5*)
27,5
36
29,5
36
31,5
≥28,5; 27,5 −0, 29 *)
+0 , 2
10,8 0
qR
6
+0 , 25
27,79 −0, 25 *)
+0 , 5
30 −0 , 5
pasażerskim
towarowym i manewrowym
Wielkość kresowa
4
+0 , 5
28 −0 , 5 ;
Ow
Wielkość naprawcza
22, 24*)
6,5
503) ; 48*)
1360 0
nie dotyczy
0
nie dotyczy
mm
0
wewnętrznym
1360 − 2
1360 − 2
zewnętrznym
Az’ 4)
mm
nie dotyczy
+3
1357; 1360 −0 *)
wewnętrznym
Wielkości naprawcze parametrów: Og, qR, Ez podane w tabeli uwzględniają możliwości oszczędnej naprawy zarysu obrzeża i o ich wartości decyduje użytkownik w
oparciu o zalegalizowane szablony. Dla pełnego toczenia zarysu obrzeża obowiązują wielkości konstrukcyjne.
*) Dotyczy zarysu S10002/h27,79/e27,5/6,7%.
19
Załącznik nr 1
Tablica1; Strona 3/5
Oznaczenie
Jednostka miary
Wielkość konstrukcyjna
Karta parametrów obręczy, kół bezobręczowych i zestawów kołowych pojazdów trakcyjnych
2
3
4
5
6
Az 4)12)
mm
+2
1440 0
+2
1440 0
_
Az’ 4)12)
mm
Wyszczególnienie
1
odległość między wewnętrznymi powierzchniami obręczy w zestawach kołowych szerokotorowych bez obciążenia
odległość między wewnętrznymi powierzchniami obręczy w zestawach kołowych szerokotorowych mierzona na wysokości główki szyny pod obciążonym
zestawem
odległość między zarysami obrzeży obręczy lub
wieńców kół bezobręczowych obliczana wg
wzoru:7)
Ez= OgL + OgP + Az'
Bicie osiowe powierzchni koła
(dopuszczalne)
Bicie promieniowe powierzchni
tocznej (dopuszczalne)
zestaw kołowy normalnotorowych
Ez
dla prędkości:
v ≤140
[km/h]
1437
0
1411÷1426 12)
1410
0
1491÷1506 12)
1490
mm
1506 −1
1,0
nie dotyczy
120 < V ≤ 160
0,8
nie dotyczy
0,5
nie dotyczy
V > 200
8)
nie dotyczy
V ≤ 120
0,5
nie dotyczy
0,3
nie dotyczy
120 < V ≤ 160
G
H
mm
mm
8)
lokomotywy
+1
140 0
ezt
135 0
autobusu szynowego
Szerokość wieńca koła
bezobręczowego
v ≤140
[km/h]
V ≤ 120
160 < V ≤ 200
dla prędkości:
Wielkość kresowa
nie dotyczy
1426 −1
zestaw kołowy szerokotorowych
V > 200
Szerokość obręczy
12) 16)
Wielkość naprawcza
+1
+1
b
mm
135 0
+1
lokomotywy
140 0
ezt / autobusu szynowego
135 0
+1
20
nie dotyczy
+1
140 − 2
+1
135 − 2
+1
135 − 2
+1
140 − 2
+1
135 − 2
górna >141
dolna <138
górna >136
dolna <133
górna >136
dolna <133
górna >141
dolna <138
górna >136
dolna <133
Załącznik nr 1
Tablica1; Strona 4/5
3
elektryczne
i spalinowe
pojazdy trakcyjne
Różnice średnic kół
1
2
w zestawie kołowym
napędne
w wózku
toczne ezt i autobusu szynowego
napędne
między wózkami2)
toczne ezt i autobusu szynowego
wiązanych na 1000mm średnicy
Dw zestawie tocznym lub tendrowym
D’
parowozy
między kołami tocznymi i wiązanymi
między wózkami 2-osiowymi parowozu lub tendra
_
Chropowatość powierzchni tocznej i obrzeża
Różnica odległości między płaszczyzną czołową przedpiaścia osi i wewnętrzną
C-C’
boczną powierzchnią obręczy lub wieńca koła bezobręczowego
na powierzchni tocznej i grubości obrzeża
Tolerancja zarysu
_
(patrz załącznik 2 rys. 2)
na wierzchołku obrzeża
wielkość nawisu materiału
s
Op
Wielkość płaskiego miejsca lub „nalepu” na okręgu tocznym koła
Lp
Rezystancja zestawu kołowego
RZ
Wielkość konstrukcyjna
jednostka
miary
Wyszczególnienie
Oznaczenie
Karta parametrów obręczy, kół bezobręczowych i zestawów kołowych pojazdów trakcyjnych
Wielkość naprawcza
Wielkość kresowa
v ≤140
[km/h]
v ≤140
[km/h]
4
5
6
< 0,5
<0,5
2,0
< 2,0
<2,0
3,0
< 2,0
<5,0
5,0
< 5,0
≤5,0
5,0
<10
< 5,0
10
< 0,5
mm
0,5
<1
1
< 20
20
< 10
µm
5)
Ra = 12,5 ;
mm
mm
≤1
10
Ra = 10
13)
5)
nie dotyczy
nie dotyczy
≤ 0,5
≤ 0,5
nie dotyczy
≤ 1,0
≤ 1,0
nie dotyczy
mm
0
0
6,0
mm
mm
Ω
0
0
1,0
0
0
60
0,01
nie dotyczy
1) Lokomotywy eksploatowane w ruchu towarowym lub manewrowym, o grubości obręczy mniejszej od 40 mm, mogą w uzasadnionych przypadkach prowadzić pociągi pasażerskie z prędkością nieprzekraczającą 70 km/h, natomiast prowadzenie pociągów towarowych oraz jazda lokomotywy luzem powinna odbywać się z
prędkością nieprzekraczającą 80 km/h. Jeżeli grubość obręczy jest ≥40 mm, może ona prowadzić każdy rodzaj pociągu z V ≤ 140 km/h.
2) W pojazdach trakcyjnych wieloczłonowych (lokomotywy dwuczłonowe, zespoły trakcyjne i autobusy szynowe) zapis dotyczy wózków napędnych i tocznych zamontowanych w jednym członie lokomotywy lub wagonie zespołu trakcyjnego. Dla autobusów szynowych obowiązują parametry jak dla wózków tocznych zespołów trakcyjnych.
21
Karta parametrów obręczy, kół bezobręczowych i zestawów kołowych pojazdów trakcyjnych
Załącznik nr 1
Tablica1; Strona 5/5
3) W zależności od Az i w granicach Ez.
4) Wielkości konstrukcyjne i naprawcze odnoszą się do pomiarów zestawów kołowych wymontowanych z pojazdów trakcyjnych
(w stanie swobodnym), natomiast wielkości kresowe - do zestawów zabudowanych w pojeździe (pod obciążeniem).
Przy ustalaniu wielkości parametru Az’ należy uwzględnić zapis w części A § 6 ust. 5.2.
5) Dla v ≤125 km/h: Ra=12,5 µm i Rz=50 µm, dla v > 125 km/h: Ra= 10 µm i Rz=40 µm wg PN-87/M-04251.
W przypadku gdy wymagane jest badanie ultradźwiękowe chropowatość powierzchni powinna wynosić Ra ≤ 6,3 µm.
6) Maksymalna grubość i stromość obrzeża nie może przekroczyć wielkości konstrukcyjnych dla danego zarysu. Dla wielkości naprawczych należy uwzględnić zastrzeżenia przedstawione w części A, §7, ust.3.
7) Przy obliczeniu odległości między zarysami obrzeży obręczy Ez, należy pomierzyć Az' na wysokości główki szyny w zestawie zabudowanym w pojeździe trakcyjnym (pod obciążeniem).
8) Wartości odchyłek należy uzgodnić w zamówieniu. Wartość odchyłek po naprawie powinna odpowiadać odchyłkom konstrukcyjnym.
9) Dopuszcza się - na żądanie użytkownika - obniżenie wielkości naprawczej grubości obręczy jednak do wartości wyższej niż wielkość kresowa, przy zachowaniu
wielkości naprawczych parametrów: wysokości obrzeże, grubości obrzeża i stromości obrzeża.
W przypadku nie ingerowania w zarys obrzeża, na żądanie użytkownika (część A; § 7; ust.3), dopuszcza się inną wartość grubości obrzeża, jednak nie przekraczającą
wielkości kresowej.
Pomiary zarysu obręczy w wyżej opisanych przypadkach należy wykonywać (odpowiednio często) również między przeglądami okresowymi, aby nie dopuścić do
przekroczenia wartości wielkości kresowych.
10) Dopuszcza się dla prędkości 140< v ≤200 km/h pod warunkiem że:
− suma grubości obrzeży kół w zestawie jest ≥ 53 mm,
− wymiar Ez > 1410mm,
− rozstaw wewnętrzny obręczy lub wieńców kół bezobręczowych w zestawie kołowym Az’ ≥ 1357,
− stromość obrzeża qR > 6,5.
11) Dla zarysu :
+0 , 5
− 28AC10 wielkość konstrukcyjna Og = 23 0
+0 , 5
− 28AC15 wielkość konstrukcyjna Og = 18 0
12)
13)
14)
15)
16)
mm, wielkość kresowa:
dolna - Og = 22 mm
górna - Og = 26 mm
mm, wielkość kresowa:
dolna - Og = 17 mm
górna - Og = 21 mm
Nie dotyczy zarysu 28AC10 i 28AC15.
Wartość dotyczy zestawów kołowych nowych. Dla zestawów kołowych już eksploatowanych dopuszcza się wartość ≤ 2 mm.
W lokomotywach eksploatowanych w ruchu wewnętrznym.
W lokomotywach eksploatowanych w ruchu międzynarodowym.
Wielkość naprawcza zależy od grubości obrzeża uzyskanego podczas naprawy zarysu. Dla pełnego zarysu typu 28UIC wg PN-92/K-91056 obowiązuje wielkość
konstrukcyjna:
0
- Ez=1426 −1 mm – dla zestawu kołowego normalnotorowego,
0
- Ez=1506 −1 mm – dla zestawu kołowego szerokotorowego.
17) Rowek kontrolny zużycia musi być w pełni widoczny.
22
Załącznik nr 2
Pomiar i kontrola parametrów zestawu kołowego
§1
Pomiar grubości obręczy lub wieńca koła bezobręczowego
1.
2.
3.
4.
Pomiaru grubości obręczy należy dokonywać w trzech miejscach na obwodzie co 120°
w płaszczyźnie okręgu tocznego.
Pomiar grubości obręczy należy wykonać grubościomierzem ultradźwiękowym lub innym zalegalizowanym przyrządem elektronicznym.
Grubość obręczy można kontrolować również pośrednio metodą obliczeń, znając średnicę koła bosego i wykorzystując pomiar średnicy koła.
Pomiar grubości wieńca koła bezobręczowego można wykonać:
a) za pomocą suwmiarki dokonując pomiaru w płaszczyźnie przechodzącej przez oś koła między
punktem na powierzchni tocznej (w płaszczyźnie okręgu tocznego) a wytoczeniem po zewnętrznej stronie koła bezobręczowego – patrz rys. 1a,
b) drogą pośrednią, odejmując od znanej grubości wieńca nowego połowę różnicy między średnicą
okręgu tocznego koła nowego a średnicą rzeczywistą zmierzoną w płaszczyźnie okręgu tocznego na danym zestawie.
a)
b)
Rys. 1. Miejsce pomiaru grubości koła bezobręczowego lub obręczy:
a)
wieńca koła bezobręczowego,
b)
obręczy
§2
Pomiar szerokości obręczy lub wieńca koła bezobręczowego
Pomiaru szerokości obręczy lub wieńca koła bezobręczowego dokonuje się za pomocą suwmiarki uniwersalnej o odpowiednim zakresie pomiarowym.
§3
Pomiar średnicy kół w okręgu tocznym
1.
Pomiaru średnicy kół zestawów kołowych można dokonać za pomocą:
a) specjalnej przystawki na tokarce podtorowej,
b) przyrządu zwanego średnicówką, na zestawach kołowych wybudowanych z pojazdu,
23
c) metodą pośrednią, odejmując od średnicy koła nowego podwójną wartość zużycia obręczy (wieńca koła bezobręczowego).
2. Miejsce wykonania pomiaru patrz część A, §5 rys. 2.
§4
Pomiar tolerancji zarysu powierzchni tocznej i obrzeża
Pomiar tolerancji zarysu powierzchni tocznej obręczy wykonuje się za pomocą sprawdzianu zarysu i szczelinomierza lub wałeczków pomiarowych.
Odchyłki zarysu zewnętrznego obręczy lub wieńca koła bezobręczowego wg PN-K-91045 i PN92/K-91056 nie powinny przekraczać:
• na powierzchni tocznej 0,5 mm.
• na wierzchołku obrzeża 1,0 mm,
• w miejscu pomiaru grubości obrzeża 0,5 mm.
Rys. 2. Pomiar tolerancji zarysu powierzchni tocznej i obrzeża.
§5
Sprawdzenie chropowatości powierzchni obrzeża
i powierzchni tocznej zarysu
1.
2.
Pomiar stanu powierzchni obrzeża wykonuje się między innymi poprzez porównanie tych
powierzchni:
• z wzorcem chropowatości 12,5 dla pojazdów trakcyjnych z prędkością maksymalną do
125 km/h,
• wzorcem chropowatości 10 dla pojazdów trakcyjnych z prędkością maksymalną ponad
125 km/h.
Wg PN-87/M-04251 dla stopnia chropowatości 12,5 odpowiada średnie arytmetyczne odchylenie profilu chropowatości Ra = 12,5 µm oraz wysokość chropowatości wg 10 punktów: Rz = 50 µm, natomiast dla stopnia chropowatości 10 odpowiednio:
Ra = 10 µm i Rz = 40 µm.
3.
Sprawdzenie chropowatości powierzchni obrzeża i powierzchni tocznej zarysu może być
wykonane również przy użyciu zalegalizowanego przyrządu elektronicznego.
24
§6
Pomiar bicia osiowego powierzchni wewnętrznej obręczy i wieńca koła bezobręczowego
oraz bicia promieniowego powierzchni tocznej
Pomiarów tych dokonuje się np. po zamontowaniu zestawu kołowego w kłach tokarki. Miejsce
wykonania pomiaru wg części A, §5 rys. 2b. Wielkości bicia sprawdza się czujnikiem pomiarowym o dokładności wskazań 0,01 mm.
§7
Pomiary: grubości obrzeża, wysokości obrzeża, stromości obrzeża i wielkości wytarć
(płaskich miejsc) lub „nalepów” na powierzchni tocznej
1.
Do pomiarów tych służą:
• suwmiarka lub,
• zalegalizowany przyrząd elektroniczny.
Powierzchnia
prowadząca
2 mm
„P”
.
„P”
..
nawis
materiału
Rys. 3. Miejsce pomiaru parametrów: Og, Ow, qR.
2.
3.
4.
Jeżeli na powierzchni bocznej obrzeża i na części powierzchni wierzchołka obrzeża występuje rozwalcowanie materiału o wysokości większej jak 2 mm powyżej punktu „P” (patrz
rys.3), to obręcz taką lub koło bezobręczowe należy reprofilować, nawet, gdy pozostałe parametry mieszczą się w granicach określonych w Załączniku nr1Tablica1.
Wielkość płaskiego miejsca lub nalepu „Op” ustala się jako różnicę wysokości obrzeża w
przekroju (w środku) występowania płaskiego miejsca lub nalepu i w przekroju poza płaskim miejscem lub nalepem.
Pomiar długości płaskiego miejsca lub nalepu „Lp” wykonuje się przy pomocy suwmiarki
uniwersalnej lub czujnikowym przyrządem do pomiaru płaskich miejsc i nalepów na okręgu
tocznym.
Rys. 4. Pomiar płaskiego miejsca koła.
25
§8
Pomiar nawisu materiału na krawędzi powierzchni tocznej
Pomiaru dokonuje się za pomocą suwmiarki uniwersalnej w sposób pokazany na rys. 5.
Rys. 5. Pomiar nawisu materiału na krawędzi powierzchni tocznej.
§9
Pomiar odległości między wewnętrznymi powierzchniami obręczy lub wieńcami kół
bezobręczowych
1.
2.
3.
4.
5.
Do pomiaru odległości między wewnętrznymi powierzchniami obręczy lub wieńców kół
bezobręczowych służy specjalny przyrząd.
Pomiaru odległości między bocznymi, wewnętrznymi powierzchniami obręczy lub wieńców
kół bezobręczowych należy dokonać w trzech miejscach przesuniętych względem siebie
o 90°. Pomiar ten oznaczony jest symbolem Az i wykonuje się go w zestawie wybudowanym z pojazdu trakcyjnego lub wagonu. Miejsce pomiaru pokazano na rys. „2a” i „2b”
(część A, 5, ust. 3).
W zestawie kołowym zabudowanym w pojeździe pomiaru odległości między bocznymi,
wewnętrznymi powierzchniami obręczy lub wieńców kół bezobręczowych dokonuje się na
wysokości główki szyny. Pomiar wykonuje się trzykrotnie, przetaczając pojazd o 1/4 pełnego obrotu koła. Pomiar ten oznacza się symbolem Az′′.
Dopuszczalne różnice wielkości Az lub Az’ w jednym zestawie kołowym ze względu na
występujące bicie osiowe mogą wynosić odpowiednio dla prędkości: V ≤ 120 km/h
– max. 2 mm, 120≤V≤160 km/h – max. 1,6 mm, 160<V≤200 km/h – max.1,0 mm.
Do kart pomiarowych wpisuje się średnią wartość z trzech pomiarów Az i Az′′.
§ 10
Pomiar symetrii kół względem pionowej osi zestawu kołowego
Pomiar ten polega na zmierzeniu różnicy odległości między płaszczyzną czołową przedpiaścia
osi i wewnętrzną, boczną powierzchnią obręczy lub wieńca koła bezobręczowego jednej
i drugiej strony zestawu kołowego.
Podczas naprawy zestawu kołowego, gdy nie jest wymagane demontowanie łożysk osiowych,
symetrię kół względem pionowej osi zestawu kołowego należy określić na podstawie zmierzenia
różnicy odległości między płaszczyzną czołową wewnętrznego pierścienia zewnętrznego łożyska
osiowego.
26
Rys. 7. Pomiar symetrii kół względem pionowej osi zestawu kołowego i bicia zestawu
kołowego:
a)
dla ułożyskowania zewnętrznego
b)
dla ułożyskowania wewnętrznego.
§ 11
Ocena wieńca koła bezobręczowego
Ocena wieńca koła bezobręczowego polega na sprawdzeniu:
a) czystości dźwięku wieńca – dźwięk musi być czysty (metaliczny),
b) położenia rowka kontrolnego określającego zużycie - rowek kontrolny zużycia musi być w
pełni widoczny.
§ 12
Kontrola kół bosych
(zamontowanych na osi).
Przeprowadzona jest po zdjęciu obu obręczy i obejmuje pomiar rozstawu i szerokości wieńców
kół bosych. Koła niespełniające poniższych wymagań należy zdemontować.
1. Rozstaw wieńców kół bosych.
Rozstaw wieńców kół bosych nowo wtłoczonych powinien mieścić się w granicach 1406
mm do 1408 mm dla zestawów kołowych normalnotorowych oraz 1486 mm do 1488 mm
dla zestawów kołowych szerokotorowych. Dla przetoczonych wieńców kół bosych powyższa wielkość może być powiększona o sumę połowy różnic wielkości konstrukcyjnej wieńca
koła bosego i rzeczywistych szerokości wieńców obu kół bosych.
27
Przykład (dotyczy zestawu kołowego normalnotorowego)
Max. wymiar konstrukcyjny A = 1410mm
86 − X1 86 − X2
+
A1 = 1408 +
2
2
gdzie:
86 - wymiar konstrukcyjny wieńca koła bosego
X1 - szerokość wieńca koła bosego lewego
X2 - szerokość wieńca koła bosego prawego
Rys. 8. Pomiar rozstawu kół bosych w zestawie kołowym.
2.
3.
4.
Szerokość wieńca koła bosego.
Szerokość wieńca koła bosego może być mniejsza od wielkości konstrukcyjnej o 6 mm,
z zachowaniem symetrii obróbki (po 3 mm na stronę).
Grubość wieńca koła bosego.
Grubość wieńca koła bosego może być mniejsza o 3mm od wielkości konstrukcyjnej.
Wymagania dotyczące obróbki koła bosego i obręczy.
Koła bose i obręcze przewidziane do obręczowania muszą spełniać poniższe wymagania.
4.1. Stan powierzchni zewnętrznej koła bosego.
Powierzchnia zewnętrzna koła bosego musi być metalicznie czysta, pozbawiona korozji
bez wżerów wgłębnych. Powierzchnie z wżerami należy przetoczyć w zakresie dopuszczalnych tolerancji średnicy zgodnych z PN-92/K-91043. Po tej obróbce należy chronić
powierzchnie koła przed zabrudzeniem, aż do momentu obręczowania. Dopuszczalna
chropowatość powierzchni zewnętrznej wynosi Ra = 3,2 µm.
Dopuszczalne są miejscowe rysy i inne wady powierzchni wykraczające nieznacznie
poza podaną klasę chropowatości, lecz nieprzekraczające Ra = 5 µm.
4.2. Stan powierzchni otworu obręczy.
Dopuszczalna chropowatość otworu obręczy wynosi Ra = 3,2 µm.
W szczególności należy sprawdzić, czy krawędzie rowka na pierścień zaciskowy i krawędzie progu oporowego (gładkość i promienie zaokrągleń) zostały wykonane zgodnie
z wymaganiami normy PN-91/K-91034.
4.3. Pomiary średnicy i błędów kształtu
Pomiarów średnicy powierzchni zewnętrznej koła bosego oraz średnicy otworu obręczy
w celu określenia wielkości zacisku obręczy na kole bosym, oraz w celu określenia błędów kształtu powierzchni otworu obręczy należy dokonać przy pomocy przyrządów
pomiarowych zapewniających w praktyce warsztatowej uzyskanie dokładności pomiarowej co najmniej 0,1 mm. Pomiary należy przeprowadzić w płaszczyznach pomiarowych przedstawionych na rysunkach 9a i 9b.
Błędy kształtu powierzchni otworu obręczy powinny mieścić się w poniższych granicach:
28
Błąd kształtu
Otwór obręczy
okrągłość
walcowość
0,15mm
0,15mm
Koło bose
(na średnicy zewnętrznej)
0,1mm
0,1mm
Okrągłość wg tablicy określamy jako największą różnicę połowy średnic (1 do 4) mierzonych
w płaszczyznach (I, II) – wg rys. 9.
Jako okrągłość otworu obręczy (koła bosego) przyjmujemy największą z okrągłości określonych
w poszczególnych płaszczyznach.
Walcowość wg tablicy określamy jako różnicę połowy tych samych średnic (1; 2; 3 lub 4) mierzonych co najmniej w trzech płaszczyznach (I, II i III) – wg rys. 9.
Jako walcowość otworu obręczy (koła bosego) przyjmujemy największą z walcowości ustalonych na poszczególnych średnicach.
W przypadku wystąpienia stożkowości otworu obręczy, która może być wynikiem błędów
kształtu (walcowości), mniejsza średnica otworu obręczy powinna być od strony wewnętrznej
zestawu (po stronie obrzeża). Stożkowość w kierunku odwrotnym jest niedopuszczalna.
Średnia wartość średnicy wewnętrznej obręczy Dw, w mm, przygotowanej do nasadzenia na koło
bose przed nagrzaniem, wynikająca z pomiarów w dwóch płaszczyznach prostopadłych do siebie (płaszczyzny 1 i 2, lub 3 i 4 wg rys.9b), powinna być zawarta w granicach:
1,7 Dz
Dz -
1000
< Dw < Dz -
1,3 Dz
1000
gdzie: Dz – średnica zewnętrzna wieńca koła bosego, mierzona w dwóch płaszczyznach
prostopadłych do siebie (płaszczyzny 1 i 2 lub 3 i 4 na rys. 9a).
a)
b)
Rys. 9. Miejsca pomiaru średnicy:
a) koła bosego,
b) obręczy
29
4.4. Pomiar szerokości otworu obręczy.
Nominalna wielkość x ( rys. 10) powinna być równa rzeczywistej (zmierzonej) szerokości wieńca koła bosego (rys.8).
Rys.10.
§ 13
Badania defektoskopowe
Badania defektoskopowe w zestawach kołowych przeprowadza się metodą ultradźwiękową.
Sposób przeprowadzenia badań musi być zgodny z aktualnie obowiązującą instrukcją dla danego
przyrządu, którym wykonuje się badania, oraz przedmiotowymi instrukcjami przeprowadzania
badań defektoskopowych dla określonego typu osi.
Badaniom podlegają wszystkie osie zestawów kołowych wg wytycznych część A, § 7, ust. 2.3
i 3.1.
§ 14
Pomiar rezystancji elektrycznej
Pomiar rezystancji elektrycznej można przeprowadzać między innymi:
a) metodą techniczną (tzw. układ poprawnie mierzonego napięcia), przez pomiar spadku napięcia między kołami zestawu, aby wskazania woltomierza znajdowały się powyżej połowy skali
zakresu pomiarowego; zaleca się aby do pomiarów używać miliwoltomierza o najmniejszym
zakresie pomiarowym do 1 mV, a źródło zasilania układu pomiarowego miało możliwość regulacji natężenia prądu w zakresie 5÷30 A. Po wykonaniu pomiarów, rezystancję zestawu kołowego należy obliczyć wg poniższego wzoru:
UV
RZ =
IA - UV
RV
gdzie:
RZ – rezystancja zestawu kołowego
IA – prąd wskazany przez amperomierz
UV – napięcie wskazane przez woltomierz
RV – rezystancja wewnętrzna woltomierza na zakresie pomiarowym przyjętym
do pomiaru
b) mostkiem Thomsona pod warunkiem, że zakres pomiarowy mostka umożliwia pomiar oporności zestawu kołowego,
30
c) uniwersalnym przyrządem do pomiaru wielkości elektrycznych, pod warunkiem, że zakres
pomiarowy przyrządu umożliwia pomiar rezystancji zestawu kołowego.
Zestaw
kołowy
A
V
Rp
Rys. 11. Schemat połączenia przy sprawdzaniu rezystancji zestawu kołowego
Zaciski pomiarowe należy mocować do obu obręczy w sposób pewny, a miejsca mocowania zacisków powinny być oczyszczone. Zestaw kołowy podczas pomiaru powinien być odizolowany
od podłoża metalowego (np. od szyn). Należy zadbać o to, ażeby przewody użyte do wykonania
obwodu były jak najkrótsze.
Przyrządy pomiarowe użyte do wykonania pomiaru rezystancji powinny posiadać klasę dokładności („uchyb względny”):
• amperomierz, woltomierz, przyrząd uniwersalny – 1,5
• mostek Thomsona – 1,0
Pomiar rezystancji elektrycznej przeprowadzać w przypadkach określonych w części A, §7 ust.
3.1. lub wg §15 ust.1.5 niniejszego załącznika.
§ 15
Ocena osadzenia (poluzowania) obręczy
1.
Kontrola osadzenia obręczy polega na:
a) kontroli dźwiękowej,
b) kontroli ustawienia znaków kontrolnych,
c) kontroli osadzenia pierścienia zaciskowego,
d) sprawdzeniu występowania rdzy,
e) sprawdzeniu prawidłowej rezystancji zestawu kołowego.
Kontrolę osadzenia obręczy przeprowadza się zgodnie z częścią A; §7 ust 2.1.
1.1. Kontrola dźwiękowa.
Kontroli dokonuje się przez opukiwanie młotkiem w kilku miejscach na obwodzie obręczy. Zestaw powinien spoczywać swobodnie na odcinku toru lub płycie.
Obręcz jest prawidłowo osadzona, jeżeli dźwięk jest czysty, metaliczny. Obręcz może
być nieprawidłowo osadzona, jeżeli dźwięk jest głuchy i brzęczący.
1.2. Kontrola ustawienia znaków kontrolnych.
Dla wagonów znaki kontrolne (rys. 12a) na kole bosym i obręczy – cztery namalowane
białe paski powinny się wzajemnie przedłużać. Niedopuszczalne jest przesunięcie w
eksploatacji znaków kontrolnych.
Dla pojazdów trakcyjnych znaki kontrolne (rys. 12b) na kole bosym i obręczy – cztery
namalowane paski (białe lub żółte w pierwszym oznakowaniu, czerwone lub szare w
powtórnym oznakowaniu) powinny się wzajemnie przedłużać. Niedopuszczalne jest
przesunięcie w eksploatacji czerwonych znaków kontrolnych.
31
~ 30
znaki kontrolne
Rys. 12a. Usytuowanie znaków kontrolnych w zestawie kołowym obręczowanym (wagony)
Legenda
Znakowanie przed
przesunięciem obręczy
Żółty
(biały)
Czerwony
(szary)
Znakowanie po pierwszym
przesunięciu obręczy
Rys. 12b. Usytuowanie znaków kontrolnych w zestawie kołowym obręczowanym (poj. trak.)
1.3. Kontrola osadzenia pierścienia zaciskowego.
Kontrola osadzenia pierścienia zaciskowego polega na sprawdzeniu prawidłowości jego
ułożenia i zawalcowania.
Szczelinomierz o grubości 0,15 mm włożony:
a) między próg oporowy obręczy a koło bose (rys.13) nie powinien się przemieszczać
na odcinku większym niż 1/3 obwodu koła, przy czym największa szerokość szczeliny nie powinna przekraczać 0,4 mm na długości 100 mm,
b) między dogiętą wewnętrzną krawędź obręczy i pierścień zaciskowy oraz między
pierścień zaciskowy i wieniec koła bosego (tzn. po obydwóch stronach pierścienia
zaciskowego, w miejscu jego osadzenia) (rys.14) nie powinien się przemieszczać
więcej niż na 1/3 obwodu.
Jedną z oznak obluzowania się obręczy są ślady wydostawania się spod progu oporowego lub pierścienia zaciskowego starych i skorodowanych opiłków metalu.
Rys.13. Pomiar szczeliny między progiem oporowym obręczy a kołem bosym.
32
Rys.14. Pomiar szczeliny między pierścieniem zaciskowym a dogiętą krawędzią obręczy i kołem bosym.
Pierścień zaciskowy na długości co najmniej 2/3 obwodu koła powinien wystawać z
rowka na wysokość 7mm z tolerancją ±2; odległość między pierścieniem zaciskowym a
boczną zawalcowaną powierzchnią obręczy powinna być większa od 7mm (rys.15).
Odstęp między końcami pierścienia zaciskowego nie może być większy niż 5 mm.
Rys. 15. Prawidłowość osadzenia pierścienia zaciskowego.
1.4. Kontrola występowania rdzy.
Kontroli dokonuje się wzrokowo. Obręcz uważa się za prawidłowo osadzoną, gdy występowanie rdzy między obręczą i kołem bosym jest na długości mniejszej niż 1/3 obwodu.
1.5. Kontrola prawidłowej rezystancji.
Pomiary wykonane wg §14 muszą wykazać wartość rezystancji zgodną z Załącznikiem
1 Tablica 1.
Podczas przeglądów okresowych pomiary rezystancji wykonywać tylko w przypadku
wystąpienia wątpliwości w ocenie wg punktów 1.1. do 1.4.
W zestawie kołowym, w którym podczas kontroli dźwiękowej dźwięk obręczy jest głuchy lub brzęczący oraz niespełniającym wymagań, co najmniej jednego z podanych w
punktach 1.2. do 1.5. niniejszego załącznika rodzajów kontroli należy wymienić obręcz.
§ 16
Kontrola wyważenia zestawu kołowego
1.
Ogólne zasady wyważania kół oraz kompletnych zestawów kołowych pojazdów trakcyjnych
i wagonów.
a) Nowe koła bezobręczowe, koła bose oraz nowe kompletne zestawy kołowe z kołami
obręczowymi i bezobręczowymi należy poddać wyważeniu z zastrzeżeniem ust.1c. Za33
strzeżenie to, nie dotyczy pojedynczych kół bosych i bezobręczowych, lecz jedynie
kompletnych zestawów kołowych. Dla nowych zestawów kołowych i kół wartość dopuszczalnego momentu niewyważenia oraz sposób wyważenia (statycznie lub dynamicznie) przyjąć zgodnie z dokumentacją konstrukcyjną lub wg Tablicy 1.16.
b) Eksploatowane koła bezobręczowe, koła bose oraz eksploatowane kompletne zestawy
kołowe z kołami obręczowymi i bezobręczowymi należy poddać wyważeniu - wg Tablicy 1.16., z zastrzeżeniem ust.1c. Zastrzeżenie to, nie dotyczy pojedynczych kół bosych i bezobręczowych, lecz jedynie kompletnych zestawów kołowych. Wyważenie należy przeprowadzić tylko po wymianie części składowej zestawu kołowego.
c) Kompletne, zestawy kołowe pojazdów trakcyjnych z silnikami trakcyjnymi zawieszonymi obustronnie, sprężyście, nie podlegają wyważaniu statycznemu i dynamicznemu.
Dlatego też, kolejne zapisy §16 należy odnosić do pojazdów trakcyjnych posiadających
jednostronny (tzw. „tramwajowy”) układ zawieszenia silników trakcyjnych oraz do innych pojazdów trakcyjnych nieposiadających zamontowanych na stałe ruchomych i
sprężystych elementów przeniesienia napędu uniemożliwiających wyważenie.
d) Zestaw kołowy z napędem wiązarowym należy wyważać statycznie bez względu na
osiąganą prędkość. Wartość dopuszczalnego momentu niewyważenia przyjąć zgodnie z
dokumentacją konstrukcyjną.
Tablica 1.16.
Rodzaj
pojazdu
Konstrukcyjna
prędkość pojazdu
[ km/h ]
do 120
Pojazdy
trakcyjne
do 160
do 140
Rodzaj kół
w zestawie kołowym
Wyważanie statyczne kół
koła bose
obrobione
ostatecznie
X
obręczowane
koła bezobręczowe
obrobione
obrobione
ostatecznie
wstępnie
-
Wyważanie zestawów kołowych
statyczne dynamiczne
X
-
X
-
-
-
X
-
X
-
-
-
bezobręczowe
1)
X
X
powyżej 140
1) Wieniec koła bezobręczowego obrobiony wstępnie, a pozostałe powierzchnie koła łącznie z otworem piasty obrobione ostatecznie.
2) Przeprowadza się tylko w przypadku, gdy ostateczna obróbka wieńca koła bezobręczowego została wykonana na
zmontowanym zestawie kołowym.
2.
Dopuszczalne wartości momentu niewyważenia:
a) dla kół bosych oraz kół bezobręczowych
Typ koła
Koła bose oraz koła
bezobręczowe
Prędkość konstrukcyjna
pojazdu
[ km/h ]
poniżej 140
od 140 do 200 *)
powyżej 200
Koła bose zestawów
niezależnie od prędkości
napędnych
*) dla kół bosych – od 140 do 160 km/h
Tablica 2.16.
Dopuszczalny moment niewyważenia
[ kg · m ]
0,125
0,075
0,050
0,125
34
b) dla zestawów kołowych
Tablica 3.16.
Dopuszczalny moment niewyważenia
Prędkość konstrukcyjna postatyczne wyważenie ze- dynamiczne wyważenie
jazdu
stawu kołowego
zestawu kołowego
[ km/h ]
[ kg · m ]
poniżej 140
0,250
0,125
powyżej 140 do 200*)
0,150
0,075
powyżej 200**)
0,050
*) Dla zestawów kołowych obręczowanych „powyżej 140 do 160”.
**) Dotyczy tylko zestawów kołowych z kołami bezobręczowymi.
3.
4.
Sposoby korygowania niewyważenia zestawów kołowych po przeobręczowaniu.
a) Po zdjęciu zużytych obręczy, w przypadku braku oznaczenia wartości momentu niewyważenia na kole bosym, zestaw kołowy (tylko z samymi kołami bosymi na osi) należy
poddać kontrolnemu wyważeniu statycznemu. W zestawie kołowym niespełniającym
wymagań dopuszczalnych wartości niewyważenia wg tablicy 3.16. należy przeprowadzić
korektę masy niewyważonej. Nadmiar masy niewyważonej kół bosych usunąć poprzez
obróbkę skrawaniem w miejscach pokazanych na rysunku 16b. Zestawy, w których należałoby skorygować moment niewyważenia większy niż 1 kgm nie nadają się do dalszej
eksploatacji.
b) Po montażu nowych obręczy należy przeprowadzić korekcję wyważenia zestawu kołowego zgodnie z wymaganiami wg tablicy 1.16. Wartości momentu niewyważenia zestawu kołowego nie mogą być większe od dopuszczalnych wartości wg tablicy 3.16. Nadmiar masy niewyważonej należy usunąć poprzez mimośrodowe wytoczenie obręczy po
zewnętrznej stronie czołowej, z zachowaniem łagodnych przejść z powierzchniami sąsiadującymi oraz oznakowania obręczy przez producenta. Korekcję wyważenia zestawu kołowego należy przeprowadzić w miejscach pokazanych na rysunku 16b.
c) Nie dopuszcza się umieszczania dodatkowych odciążników wyważających poprzez spawanie, wykonywania otworów w kołach zestawu a także nie dopuszcza się obróbki wiórowej na kole bosym w zmontowanym zestawie kołowym. Zaspawywanie już istniejących otworów jest zabronione.
Sposoby korygowania niewyważenia zestawów kołowych po wymianie koła bosego lub
bezobręczowego.
Do wymiany mogą być użyte koła bose (bezobręczowe), które wcześniej należy wyważyć
zgodnie z wymaganiami wg tablicy 1.16. Wartości momentów niewyważenia montowanych
kół nie mogą być wyższe od dopuszczalnych wartości wg tablicy 2.16. Nadmiar masy niewyważonej elementów zestawu kołowego należy usunąć poprzez obróbkę skrawaniem,
z zachowaniem łagodnych przejść z powierzchniami sąsiadującymi oraz oznakowania koła
przez producenta. Korekcję wyważenia elementów zestawu kołowego należy przeprowadzić
w miejscach pokazanych na rysunku 16a lub 16b.
a) Nie dopuszcza się umieszczania dodatkowych odciążników wyważających poprzez spawanie oraz wykonywania otworów w kołach zestawu.
b) Montaż kół bosych (kół bezobręczowych) na osi należy przeprowadzić w ten sposób,
ażeby resztkowe masy niewyważone dwóch kół znajdowały się w tej samej płaszczyźnie
(przechodzącej przez oś kół) i po tej samej stronie osi symetrii osi zestawu kołowego.
Resztkowa masa niewyważona montowanych w zestawie kołowym kół zębatych lub
tarcz hamulcowych powinna znajdować się w tej samej płaszczyźnie (przechodzącej
przez oś kół zestawu), co masy niewyważone kół i powinna być położona do nich przeciwnie, odnosząc do osi symetrii osi zestawu kołowego.
35
5.
c) Po montażu zestaw kołowy należy poddać wyważaniu kontrolnemu wg wymagań tablicy
1.16. Wartości momentu niewyważenia zestawu kołowego nie mogą być większe od dopuszczalnych wartości wg tablicy 3.16. W przypadku nadmiaru masy niewyważonej, korektę niewyważenia przeprowadzić poprzez obróbkę skrawaniem, z zachowaniem łagodnych przejść z powierzchniami sąsiadującymi oraz oznakowania koła przez producenta.
Korekcję wyważenia zestawu kołowego należy przeprowadzić w miejscach pokazanych
na rysunku 16a lub 16b.
Znakowanie wartości momentu niewyważenia.
Położenie masy niewyważonej (dopuszczalnej) koła bosego lub bezobręczowego należy zaznaczyć promieniowo farbą w formie paska o szerokości 15 mm, przechodzącego przez środek masy niewyważonej. Pod paskiem należy wybić symbol wielkości niewyważenia:
E1 – przy niewyważeniu szczątkowym ≤ 0,050 kgm,
E2 - przy niewyważeniu szczątkowym ≤ 0,075 kgm,
E3 - przy niewyważeniu szczątkowym ≤ 0,125 kgm.
Sposób oznaczenia pokazano na rys.17.
Do znakowania nie należy stosować znaczników z ostrymi krawędziami.
Rzeczywistą wartość masy niewyważonej zestawu kołowego należy wpisać w załączniku nr 5.
a)
b)
Rys.16. Miejsce korekcji masy niewyważonej:
a) koła obręczowanego,
b) koła bezobręczowego
36
Rys. 17. Cechowanie niewyważenia koła bosego lub koła bezobręczowego
§ 17
Wykaz podstawowych przyrządów pomiarowych
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
Suwmiarka do pomiaru parametrów geometrycznych zarysu obręczy kół zestawów kołowych.
Sprawdzian suwmiarki do pomiaru parametrów geometrycznych zarysu obręczy kół zestawów kołowych.
Ultradźwiękowy przyrząd do pomiaru grubości obręczy np. UTK 01 lub 545 LC.
Średnicówka do pomiaru średnicy kół w okręgu tocznym.
Przyrząd do pomiaru odległości wewnętrznych płaszczyzn kół zestawów kołowych.
Sprawdzian przyrządu do pomiaru odległości wewnętrznych płaszczyzn kół zestawów kołowych.
Suwmiarka uniwersalna o zakresie pomiarowym do 300 mm z noniuszem 0,1mm.
Komplet wzorców chropowatości (lub elektroniczne przyrządy do pomiaru chropowatości
„Ra” i „Rz”).
Narzędzia pomiarowe do mierzenia zarysów zewnętrznych obręczy i wieńców kół bezobręczowych:
a) sprawdzian roboczy SR-28UIC
b) przeciwsprawdzian roboczy PR-28UIC
c) sprawdzian kontrolny SK-28UIC
d) wzorzec MNR-28UIC.
Narzędzia pomiarowe do mierzenia zarysów zewnętrznych obręczy i wieńców kół bezobręczowych zestawów kołowych z obrzeżem zwężonym i bez obrzeża:
a) sprawdzian roboczy: SR-28AC10, SR-28AC15 i SR-BAC
b) przeciwsprawdzian roboczy: PR-28AC10, PR-28AC15 i PR-BAC
c) sprawdzian kontrolny: SK-28AC10, SK-28AC15 i SK-BAC
d) wzorzec: MWR-28AC10, MWR-28AC15 i MWR-BAC.
Szczelinomierz.
Czujniki zegarowe z działką elementarną 0,01 mm.
Woltomierz i amperomierz lub mostek Thomsona.
Defektoskop.
Sprawdzian ultradźwiękowego przyrządu do pomiaru grubości obręczy.
37
§ 18
Jednostki upoważnione do sprawdzenia przyrządów pomiarowych
1.
2.
Sprawdzenie przyrządów pomiarowych używanych do wykonywania pomiarów parametrów
zestawu kołowego powinna być przeprowadzona przez jednostki posiadające niezbędne zaplecze diagnostyczne i wykwalifikowane kadry. Jednostki, o których mowa, mogą chodzić
w skład struktury organizacyjnej przewoźnika lub znajdować się poza nią.
Sprawdzenie przyrządów pomiarowych powinna być wykonywana z zachowaniem obowiązujących rozporządzeń i innych przepisów prawa.
38
Załącznik 3
Naprawa zarysu obręczy lub wieńca koła bezobręczowego
Naprawę zarysu obręczy lub koła bezobręczowego obligatoryjnie przeprowadza się w przypadku
osiągnięcia przez przynajmniej jeden z parametrów charakterystycznych dla zarysu obrzeża (Og,
Ow lub qR) wielkości kresowej.
W trakcie eksploatacji zestawu kołowego, w przypadku przekroczenia dolnej wartości wielkości
kresowej parametru Az’ wynikające ze spęcznienia materiału, dopuszcza się toczenie wewnętrznych powierzchni obręczy (wieńca koła bezobręczowego) - w granicach dopuszczalnych szerokości obręczy (wieńca koła bezobręczowego) - pod warunkiem, że po takim toczeniu nastąpi
pełna lub oszczędna naprawa zarysu.
§1
Pełna naprawa zarysu
Naprawa tą metodą polega na usunięciu w drodze obróbki skrawaniem materiału obręczy lub koła bezobręczowego z powierzchni obrzeża i powierzchni tocznej w celu doprowadzenia zarysu
obręczy lub koła bezobręczowego do zarysu zgodnego z PN-92/K-91056 dla danego typu.
Dla kół obręczowanych przed toczeniem zarysu na zgodny z PN-92/K-91056 dopuszcza się zastosowanie napawania obrzeża obręczy wg odrębnych obowiązujących dokumentacji technologicznych.
W celu zmniejszenia zużycia obrzeża, w kołach obręczowanych po obtoczeniu obręczy na zarys
zgodny z PN-92/K-91056 dopuszcza się hartowanie obrzeża.
§2
Oszczędna naprawa zarysu
W celu uzyskania minimalnej grubości materiału przewidzianego do zdjęcia podczas toczenia
zarysu obręczy lub wieńca koła bezobręczowego oraz wydłużenia ich czasu eksploatacji dopuszcza się zastosowanie oszczędnej metody naprawy zarysu.
1.
Metoda pierwsza polega na zdjęciu nadmiaru materiału na wysokości obrzeża na zużytym
zarysie oraz na części zewnętrznej powierzchni tocznej - bez zmniejszania, w miarę możliwości, grubości obręczy lub wieńca koła bezobręczowego w okręgu tocznym. Jest to powierzchnia zakreskowana na rysunku 1.
Opis metody naprawy obręczy lub koła bezobręczowego oparto na zarysie typu 28UIC. Dla
pozostałych typów zarysów należy postępować podobnie, przyjmując wartości Ow
i Og odpowiednie dla określonego typu zarysu.
a. podstawą do podjęcia decyzji o zastosowaniu tej metody jest pomiar rzeczywistej wysokości obrzeża Ow i grubości obrzeża Og.
b. po ustawieniu obrabiarki do toczenia według zarysu 28 UIC należy zdjąć naddatek materiału o grubości przekraczającej na wierzchołku obrzeża 28 mm
i nadmiar materiału na zewnętrznej powierzchni tocznej, przekraczający profil zarysu 28
UIC - patrz rysunek 1.
W przypadku, gdy wskutek zużycia grubość rzeczywista obrzeża Og jest mniejsza od grubości nominalnej, wynoszącej 33 mm, to po zastosowaniu naprawy uproszczonej w wewnętrznej części obrzeża powstanie część tzw. nie zabielona.
39
Jeśli głębokość części nie zabielonej ∆s nie przekracza 2 mm, a jej szerokość jest mniejsza
niż 10 mm, to naprawę można uznać za zakończoną. Jeśli warunek ten nie jest spełniony to
należy przeprowadzić korektę zarysu przez dalsze toczenie całego zarysu aż do momentu, w
którym głębokość części nie zabielonej nie będzie większa niż 2 mm, a jej szerokość nie
przekroczy 10 mm.
Dla ułatwienia wyznaczenia grubości materiału do zdjęcia ∆w, w zależności od głębokości
wytarcia wewnętrznego obrzeża ∆s, można posłużyć się przybliżoną zależnością:
∆w = 2,93 ∆s
W poniższej tabelce podano wartości ∆w dla kilku ∆s (w mm):
∆s
∆w
0,50
1,46
1,00
2,93
1,50
4,39
2,00
5,86
2,50
7,32
3,00
8,79
3,50
10,25
4,00
11,72
c. Przy stosowaniu tej metody zarys między punktami O, C1, D1,E1, F1, G1 może odbiegać
od profilu wymaganego zgodnie z normą PN-92/K-91056 dlatego stosowanie tej metody
zaleca się dla zestawów kołowych, których grubość obręczy lub wieńca koła bezobręczowego jest zbliżona do wartości kresowej a zastosowanie innej, dopuszczalnej naprawy
zarysu jest niemożliwe.
miejsca nie zabielone
Rys. 1. Zarys obręczy po toczeniu oszczędnym.
2.
Metoda druga dopuszcza przetoczenie obręczy zestawu kołowego na mniejszy wymiar Og
wg szablonów pośrednich stopniowanych w zakresie Og = 32,5 ÷ 28,5.
Dokumentacja na wykonanie szablonów powinna być zatwierdzona przez kompetentną komórkę organizacyjną DB Schenker Rail Polska S.A. sprawującą nadzór techniczny nad procesem utrzymania pojazdów trakcyjnych.
Szablony pośrednie dla toczenia oszczędnego wg drugiej metody należy wykonać przy zachowaniu poniższych zasad:
a) Zwężone obrzeże uzyskuje się przesuwając stopniowo o 1mm w kierunku płaszczyzny
wewnętrznej obrzeża fragment zarysu wyznaczony punktami charakterystycznymi O,
C1, D1, E1, F1 (patrz rys. 3a ÷ 3d – nazwy zarysów umowne zależności od wielkości
zwężenia jako: 28UIC„1”...28UIC„4”) - spowoduje to przesunięcie punktu O do punktu
O’ ( w skrajnym przypadku o 4mm) i zmianę współrzędnych w strefie punktów E1÷ G1.
b) Współrzędne Z w zakresie punktów O’÷E’1 powinny być identyczne jak w normie PN92/K-91056 współrzędne Z zarysu w zakresie punktów O÷E.
40
Współrzędne Y w zakresie punktów O’÷E’1 należy zmienić o przyjętą wartość przesunięcia zarysu w stosunku do współrzędnych Y dla punktów O÷E wg PN-92/K-91056.
c) Punkt F’1 zmieni współrzędne Y, Z w stosunku do współrzędnych punktu F1 podanych
w PN-92/K-91056, jednak kąt zewnętrznego zarysu obrzeża δ (patrz część A, §5 rys.1)
pozostaje niezmieniony niezależnie od wielkości przesunięcia zarysu.
d) Współrzędne Y, Z w zakresie punktów G1 ÷ H2 muszą pozostać zgodne z normą PN92/K-91056.
Y
Z
Rys.2. Część wewnętrzna zarysu obrzeża typu 28UIC
a)
59,8
41,01
16,35
9,51
Y
Z
b)
61,11
Y
17,18
10,35
42,31
Z
41
c)
62,49
43,7
11,24
18,24
Y
Z
G’1
d)
64
45,21
19,64
12,81
Y
R 5,5
Z
Rys.3. Część wewnętrzna zarysu po toczeniu oszczędnym
3.
4.
5.
6.
O wyborze szablonu do toczenia oszczędnego – w oparciu o posiadane doświadczenie - decyduje użytkownik uwzględniając między innymi wielkość i tempo zużycia obręczy lub koła bezobręczowego, warunki pracy oraz cechy konstrukcyjne pojazdu.
Przy obu metodach oszczędnego toczenia muszą być zachowane kryteria dopuszczalnych
różnic średnic kół zestawu kołowego (wg załącznika nr 1).
Konstrukcja szablonów pośrednich powinna być oparta na profilu nominalnym 28UIC przy
nieznacznych zmianach zarysów istotnych dla prawidłowego prowadzenia zestawu kołowego w toku szyn.
Dopuszczalne jest stosowanie innych metod oszczędnej naprawy zarysu obręczy lub koła
bezobręczowego (niż opisane w ust. 1 i 2) zatwierdzonych przez kompetentną komórkę organizacyjną DB Schenker Rail Polska S.A. sprawującą nadzór techniczny nad procesem
utrzymania pojazdów trakcyjnych.
42
Załącznik nr 4
Wykaz oraz wzory podstawowych dokumentów
1.
W procesie utrzymania zestawów kołowych pojazdów szynowych należy sporządzać
i prowadzić, według załączonych wzorów, następujące dokumenty:
1.1. „Karta zestawu kołowego pojazdu trakcyjnego” (wzór nr 1) – tryb postępowania zgodnie z częścią A; § 7.
1.2. „Karta pomiarów parametrów zestawu kołowego w trakcie eksploatacji”
(wzór 2).
1.3. „Karta pomiarów parametrów zestawu kołowego po naprawie” (wzór 3).
2.
Dodatkowe dokumenty oraz ich wzory określa kierownik jednostki organizacyjnej lub
zakładu zajmującego się utrzymaniem lub naprawami pojazdów trakcyjnych.
43
Egz. nr .......................
Typ zestawu kołowego
Karta Zestawu Kołowego
pojazdu trakcyjnego
L.p. wykazu kart:
Producent zestawu kołowego
Numer zestawu kołowego
Numer osi zestawu kołowego
Data
L.p. zamonto-
wania na
pojeździe
Przebieg w tys. km
Numer kolejwymonto- ny zestawu
od początku
wania
w pojeździe
eksploatacji
z pojazdu (od kabiny A)
od ostatniej
naprawy
Rodzaj uszkodzenia
Rok budowy zestawu kołowego
Data
przekazania do naprawy
Stempel i podpis jednostki zakładającej kartę
Krótki opis wykonanej
naprawy
Pieczątka zakładu
wykonującego
naprawę
i podpis upoważnionego pracownika
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
Załącznik nr 4
Wzór nr1
12
13
14
15
44
Seria (nazwa) pojazdu.......................
Numer pojazdu....................................
Załącznik 4
Wzór Nr 2
wyniki pomiarów [mm]
grubość obręczy
lub wieńca koła wysokość obrze- grubość obrzeża
bezobręczowego
ża
suma grubości
obrzeży
stromość obrzeża
OgL+OgP
qR
nr zestawu kołowego
1 2 3 4 5 6 1 2 3 4 5 6 1 2 3 4 5 6 1 2 3 4 5 6 1 2 3 4 5 6
O(W)
Ow
odległość między odległość mięwewnętrznymi po- dzy zewnętrzwierzchniami zarynymi pośrednica koła w okręgu
su
wierzchniami
tocznym
zarysu
Og
1
2
3
P
1
L
P
2
L
P
3
L
P
4
L
P
5
L
P
6
L
Informacje dotyczące nawisu materiału „s” i płaskich miejsc lub nalepów „Op” umieszczać w rubryce „Uwagi”
45
Az’
D
4
5
6
Ez
1 2 3 4 5 6 1 2 3 4 5 6
uwagi
Strona 1/2
Nazwisko i podpis wykonującego pomiary
strona pojazdu trakcyjnego
(wagonu)
data pomiaru ( km )
l. p.
KARTA POMIARÓW PARAMETRÓW ZESTAWU KOŁOWEGO W TRAKCIE EKSPLOATACJI
Załącznik 4
Wzór Nr 2
KARTA POMIARÓW PARAMETRÓW ZESTAWU KOŁOWEGO W TRAKCIE EKSPLOATACJI
Strona 2/2
Seria (nazwa) pojazdu ............................................
Nr pojazdu...................................
Sprawdzenie osadzenia obręczy zestawu kołowego.
Data
sprawdzenia
Podpis
Wynik sprawdzenia
Data
pomiaru
Podpis
Ocena pomiaru
- czystość dźwięku
obręczy
- poprawność ustawienia
znaków kontrolnych
- prawidłowość osadzenia
pierścienia zaciskowego
- występowanie rdzy
- defektoskopowanie osi zestawu kołowego.
Uwagi:
Ocenę przeprowadzić zgodnie z wymaganiami Instrukcji Pz-1, część B, załącznik nr2, §13 i § 15.
46
Lp
data
b
O (W)
Og
G
H
L
P
L
P
L
P
L
P
L
P
L
D1
P
L
P
Symetria rozstawu kół
Różnica średnic kół
Stromość obrzeża
Az’
Ez
C-C’
D-D’
qR
47
ohm
Podpis pracownika wykonującego pomiary
Stempel zakładu wykonującego pomiary
Uwagi
Gatunek stali
Rozstaw kół bosych
Rezystancja zestawu
Wynika badania wyważania zestawu
Wynik badania defektoskopowego
Odległość między zarysami obręczy
Az
Odległość między wewn. powierzchniami
obręczy ub wieńcami kó (obciążonych)
Odległość między wewn. powierzchniami
obręczy lub wieńcami kół (bez bciążenia)
Szerokość wieńca koła bosego
Średnica koła bosego
Bicie promieniowe obręczy lub wieńca
koła bezobręczowego
P
Bicie boczne obręczy lub wieńca koła
bezobręczowego
L
Grubość obrzeża
D’
Grubość obręczy lub wieńca koła
bezobręczowego
D
Szerokość obręczy lub wieńca koła
bezobręczowego
Średnica koła w okręgu tocznym
WYNIKI POMIARÓW KONTROLNYCH
Seria (nazwa) pojazdu........................
Numer pojazdu....................................
KARTA POMIARÓW PARAMETRÓW ZESTAWU KOŁOWEGO PO NAPRAWIE
Załącznik 4
Wzór Nr 3
Wyszczególnienie dokonanych pomiarów (w mm) i badań
Załącznik nr 5
Serie pojazdów trakcyjnych ze zwężonymi obrzeżami obręczy kół
Poniżej pokazano schematycznie układ osi pojazdów trakcyjnych, w których za zgodą Wydziału Zarządzania Zasobami DB Schenker Rail Polska S.A. dopuszcza się stosowanie zestawów kołowych ze
zwężonymi obrzeżami obręczy kół.
Liczby umieszczone wewnątrz kółek symbolizujących układ osi oznaczają wielkość zwężenia profilu
koła zestawu kołowego.
10 - oznacza zarys 28AC10, natomiast 15 - zarys 28AC15.
15
15
10
10
SM31 (Ls1200), 181 (E31), 182 (59E)
060DA, 3E, 201E, S200, TEM2,
BR231, BR232, M62, 311D
Oznaczenie:
- zestaw napędny
48
Wykaz zmian i uzupełnień
Nr pozycji
1
1
Wniosek w sprawie zmian
przekazany do UTK
Decyzja Prezesa UTK
Z dnia
nr
Z dnia
nr
2
3
4
5
01.08.2011
BR/BRD/921/11
Zmienione
paragrafy
Obowiązuje
od dnia
6
7
1) Zmiana spisu treści instrukcji
(korekta brzmienia samego
pkt B);
2) § 1 pkt 4 części A ogólnej instrukcji;
3) § 1 pkt 5 części A ogólnej instrukcji;
4) § 4 pkt 1.1. części A ogólnej
instrukcji;
5) § 4 pkt 2.2. części A ogólnej
instrukcji;
6) § 4 pkt 2.3. części A ogólnej
instrukcji;
7) § 4 pkt 3. części A ogólnej instrukcji;
8) § 7 pkt 2 części A ogólnej instrukcji;
9) § 7 pkt 3 części A ogólnej instrukcji;
10) § 9 pkt 3 części A ogólnej instrukcji;
11) Dopisanie pkt 4 w § 9 części
A ogólnej instrukcji;
12) Zmiana brzmienia samego
pkt B instrukcji (str. 17);
13) Tablica 1 Załącznika nr 1:
a) grubość wieńca koła bezobręczowego dla lokomotyw;
b) wysokość obrzeża;
c) grubość obrzeża;
d) stromość obrzeża w ruchu
towarowym i manewrowym;
e) suma grubości obrzeży w
zestawie kołowym;
f) odległość
między
wewnętrznymi powierzchniami
obręczy lub wieńców kół
bezobręczowych mierzona
na wysokości główki szyny
w zestawach kołowych
normalnotorowych pod obciążonym zestawem z ułożyskowaniem;
14) § 15 pkt 1.2 Załącznika nr 2
instrukcji;
15) Załącznik nr 5 do instrukcji.
49
Czytelne
podpis wnoszącego
zmianę
8