Nie ma szczęścia bez miłości | Uri Caine
Transkrypt
Nie ma szczęścia bez miłości | Uri Caine
Nie ma szczęścia bez miłości | Uri Caine Dwunastominutowa wariacja jazzowa na temat klasycznej piosenki Szpilmana z filmu „Wrzos” w wykonaniu Uri Caine"a, Ksawerego Wójcińskiego i Roberta Rasza na Tzadik Poznań Festivalu 2013 Niespełna czterominutowa piosenka Władysława Szpilmana zesłowami jego brata, Henryka Herolda Szpilmana, pierwotnie została wykonany przezaktorkę Hannę Brzezińską w filmie Juliusza Gardana Wrzos z 1937 roku. Później z utworem mierzyli się Mieczysław Foggi Irena Santor. W tej wersji, o wiele dłuższej, bo trwającej niecałe 12 minut,i będącą bardziej wariacją na temat, niż wiernym oddaniem nut, rozpisali ją nafortepian, kontrabas i perkusję Uri Caine, Ksawery Wójciński i Robert Rasz. Utwór, zarejestrowany 25 lipca 2013 jako jeden z ośmiu podczasTzadik Poznań Festival 2013, został wydany na płycie Szpilman przez Multikulti Project i Narodowy InstytutAudiowizualny, która miała premierę 25 lutego tego roku. Wszystkie utwory –poza ostatnim, Szpilman Fantasy –zostały napisane przez Władysława Szpilmana. Ksawery Wójciński– kontrabasista, kompozytor, improwizator. Przez jednego ze swoich profesorównazwany niegdyś „Nikiforem kontrabasu”. Jest absolwentem Bydgoskiej AkademiiMuzycznej w klasie kontrabasu. Aktywnie uczestniczy w życiu polskiej scenymuzyki improwizowanej, eksperymentując z brzmieniem i formą. Współpracował wramach rożnych projektów z Mikołajem Trzaską, Raphaelem Rogińskim, MarkiemTokarem, Tomaszem Duda, Robertem Raszem. Współzałożyciel kwartetu / sekstetuEmergency oraz kwartetu Hera. Nagrywał m.in. z Wacławem Zimplem, RobertemKusiołkiem, Klausem Kugelem, Michaelem Zerangiem i Antonem Sjarowem. Robert Rasz –absolwent Wydziału Jazzu Szkoły Muzycznej II st. im. Fryderyka Chopina wWarszawie i Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach.Współpracuje z licznymi zespołami muzycznymi m.in. Emergency, Raalya, Zimpel /Traczyk / Rasz Trio, Kadabra, jak również z indywidualnymi, wybitnymiartystami, takimi jak: Gaba Kulka, Piotr Rodowicz, Mikołaj Trzaska, JerzyMałek, Wojciech Pulcyn, Piotr „Bocian” Cieślikowski czy Marcin Małecki. Brałudział w wielu festiwalach m.in. Nordischerklang w Graisfwald (Niemcy) . W 2002roku zdobył indywidualne wyróżnienie na krakowskim festiwalu Jazz Juniors, a w2005 roku wraz z zespołem uhonorowany został I nagrodą dla Najlepszego ZespołuJazzowego na festiwalu „Nadzieje Warszawy”. Uri Caine urodziłsię w Philadelphii, gdzie rozpoczął naukę gry na fortepianie u BernardaPeiffera. W młodości uczestniczył w wielu projektach muzycznych (grał m.in. wwielu zespołach prowadzonych przez Hanka Mobley"a, Johnny"ego Colesa, MickeyRokera, Jymmiego Merritta, Bootsie Barnesa i Grovera Washingtona). Studiowałkompozycję na University of Pennsylvania u George"a Rochberga i George"aCrumba. Nagrał już ponad dwadzieścia autorskich albumów. Jego dwie pierwszepłyty - Sphere Music (1993) i Toys (1995) były hołdem dla wielkichpianistów jazzowych – Theloniousa Monka iHerbie Hancocka. Jego sztandarowymiprojektami są płyty z aranżacjami muzyki klasycznej (Mahler, Wagner, Beethoven,Bach i Schumann). Krążek Primal Light(Winter&Winter, 1996) z interpretacjami muzyki Gustava Mahlera zyskałuznanie wielu środowisk muzycznych, m.in. dostał nagrodę TowarzystwaMahlerowskiego. Pisał na zamówienie m.in. Vienna Volksoper, The Seattle ChamberPlayers, Relache, The Beaux Arts Trio, Basel Chamber Orchestra, Concerto Köln iAmerican Composers Orchestra. Był muzycznym szefem Biennale w Wenecji (wrzesień2003), gdzie premierę miała jego kompozycja TheOthello Syndrome. W 2006 roku był kompozytorem-rezydentem Los AngelesChamber Orchestra, dla której napisał Koncertna dwa fortepiany i orkiestrę kameralną (prawykonany z Jeffrey Kahane wmaju 2006). Współpracował z wieloma wybitnymi muzykami i formacjami muzycznymi(m.in. Don Byron, Dave Douglas, John Zorn, Terry Gibbs, Clark Terry, ArtoLindsay, Sam Rivers, Woody Herman Band, Annie Ross, Enja Band, Global Theoryand the Master Musicians of Jajouka). Występował na najważniejszych festiwalach – jazzowych (m.in. The North Sea Jazz Festival, Montreal Jazz Festival,Monterey Jazz Festival, San Sebastian Jazz Festival, Vittoria Jazz Festival,Newport Jazz Festival) i klasycznych (The Salzburg Festival, Holland Festival,IRCAM, Great Performers at Lincoln Center). ilustracja: Uri Caine, fot. Simon Miele, Wikimedia Commons, CC BY SA