Pobierz ten artykuł w PDF
Transkrypt
Pobierz ten artykuł w PDF
Uri Caine / Ksawery Wójciński / Robert Rasz „Szpilman” 24 lutego br. będzie miała premierę płyta „Szpilman”, z rejestracją wyjątkowego koncertu Uri Caine'a z udziałem Ksawerego Wójcińskiego i Roberta Rasza. Koncert odbył się podczas ubiegłorocznego Tzadik Poznań Festival 2013. CD dedykowane twórczości i postaci Władysława Szpilmana wydane zostało wspólnie przez Multikulti Project i Narodowy Instytut Audiowizualny (NInA). Premiera handlowa: 24 lutego 2014 Numer katalogowy: MPT010 | Format: CD | Etui: ecopack Cena netto: 30,00 zł | kod EAN: 5907796319512 Gatunek muzyczny: Jazz | Rodzaj muzyczny: Pianistyka Jazzowa Wydawcy: Multikulti Project i Narodowy Instytut Audiowizualny partnerzy wydawnictwa: Tzadik Poznań Festival, Multikulti Stowarzyszenie muzycy: Uri Caine: piano Ksawery Wójciński: double bass Robert Rasz: drums utwory: 1. Nie wierzę piosence 2. Deszcz 3. Sto lat 4. Nie ma szczęścia bez miłości 5. Do widzenia, Teddy 6. Zakochani 7. W małym kinie 8. Szpilman Fantasy Wszystkie kompozycje - Władysław Szpilman, z wyjątkiem „Szpilman Fantasy” (Uri Caine, Ksawery Wójciński, Robert Rasz) Nagrania dokonano 25 lipca 2013 podczas Tzadik Poznań Festival. Czas trwania: 68:51 Szpilmanowski program stworzony przez Uri Caine'a, Ksawerego Wójcińskiego i Roberta Raszapowstał jako projekt specjalny Tzadik Poznań Festival 2013, którego partnerem był współwydawca płyty - Narodowy Instytut Audiowizualny. Program ten, poświęcony jest postaci i twórczości wybitnego kompozytora, twórcy muzyki klasycznej i wielu niezapomnianych piosenek, które na stałe wpisały się w historię kultury XX wieku. Marek Edelman, ostatni dowódca powstania w getcie warszawskim, powiedział kiedyś: Szpilman jest symbolem tych wszystkich, którzy przeżyli, albowiem musiały być dziesiątki przypadków nieprawdopodobnych, cudownych - żeby przeżyć. I takie też - przesycone radością i lekkością, pełne afirmacji życia we wszelkich jego przejawach - są utwory Władysława Szpilmana. Muzyka tego kompozytora i pianisty, studenta Konserwatorium im. Fryderyka Chopina w Warszawie, a później Akademii Sztuk w Berlinie, za sprawą filmu „Pianista” Romana Polańskiego znana jest na całym świecie. Uri Caine, jeden z wielkich innowatorów współczesnej muzyki, o swojej fascynacji Szpilmanem:Usłyszałem w Szpilmanie Polskę, bo Szpilman korzysta z Waszych charakterystycznych form tanecznych, ale gdzieniegdzie wyczuwam w niej także żydowskie akcenty. A w piosenkach urzekają piękne melodie, znakomite operowanie nastrojami, subtelne poczucie humoru. Tak o koncercie pisała Dorota Szwarcman: (…) Rzeczywiście podeszli do Szpilmana z szacunkiem: najpierw dość klasyczne aranżacje (oczywiście, jak zapowiedział Caine w powyższym wywiadzie, bynajmniej nie sentymentalne, raczej w duchu sympatycznego jazzu tradycyjnego), ale jak już całą melodię dało się wysłyszeć, zaczynały się odjazdy. W różnym stopniu, ma się rozumieć, w każdej z piosenek. Dość zachowawcze było jeszcze „Nie wierzę piosence” na początek, później rozkręcali się coraz bardziej, a punkt kulminacyjny nastąpił – zgodnie z moimi przewidywaniami – w „Do widzenia, Teddy”, która to piosenka jest sama w sobie doskonałym standardem. Najlepiej jednak wypadł bis, czyli właściwie totalna improwizacja, już całkiem free, ale z wplecionymi melodiami „W małym kinie” i „Deszczu” (które wcześniej zostały opracowane osobno). Tak o koncercie pisała Maria Majewska w Ruchu Muzycznym: (…) Uri Caine pojawił się na scenie w towarzystwie polskich muzyków: Ksawerego Wójcińskiego i Roberta Rasza. Wspólnie zagrali utwory Władysława Szpilmana, ale bynajmniej nie te klasyczne. Warto pamiętać, że bohater filmu „Pianista” Romana Polańskiego był autorem takich przebojów, jak „W małym kinie”, „Zakochani”, „Deszcz” i „Do widzenia Teddy”. Proste, czasem nawet banalne melodie w interpretacji tria zabrzmiały bardzo świeżo. Muzycy bezbłędnie wychwytywali nastrój piosenek i czynili z niego podstawę dalszych poszukiwań. Nie zabrakło popisowych solówek - w pamięci utkwiły szczególnie ekstatyczne dźwięki kontrabasu Ksawerego Wójcińskiego. Dyskretnie i z wielkim wyczuciem muzykom towarzyszył na perkusji Robert Rasz. Emocje i napięcie oraz niezwykła energia i więź rodząca się między muzykami sprawiały, że każda aranżacja była niepowtarzalna (…). Tak o koncercie pisał Dionizy Piątkowski - Era Jazzu: (…) Uri Caine w Poznaniu zaprosił do współpracy elokwentnego kontrabasistę Ksawerego Wójcińskiego i sprawnego perkusistę Roberta Rasza. Premierowy program „Uri Caine / Szpilman„ z przepięknymi interpretacjami kompozycji Władysława Szpilmana stał się wydarzeniem festiwalu. Oto bowiem okazało się, że w zwiewnej interpretacji pogodnych piosenek jawi się swoista jazzowa nuta, że im mocniej Uri Caine zagłębia się w wirtuozerskiej kombinacji, tym intensywniej pobrzmiewa jazzowy „standard”. Słuchając tak popularnych tematów jak „W małym kinie”, „Deszcz”, „Do widzenia, Teddy” coraz natarczywiej narastało przekonanie, że tematy tych piosenek po prostu mocno swingują. Podobno Szpilman miał w swym repertuarze sporo jazzujących kompozycji. Jeśli nie – to jazzowe interpretacje jego piosenek w wykonaniu trio Uri Caine’a stworzyły oczywisty precedens: pokazano nam, jak bardzo jazzowy był świat dźwięków polskiego kompozytora (…). --Ksawery Wójciński - kontrabasista, kompozytor, improwizator. Przez jednego ze swoich profesorów nazwany niegdyś z czułością „Nikiforem kontrabasu”. Jest absolwentem Bydgoskiej Akademii Muzycznej w klasie kontrabasu. Aktywnie uczestniczy w życiu polskiej sceny muzyki improwizowanej, eksperymentując z brzmieniem i formą. Współpracował w ramach rożnych projektów z Mikołajem Trzaską, Raphaelem Rogińskim, Markiem Tokarem, Tomaszem Dudą, Robertem Raszem. Współzałożyciel kwartetu / sekstetu Emergency oraz kwartetu Hera. Nagrywał m.in. z Wacławem Zimplem, Robertem Kusiołkiem, Klausem Kugelem, Michaelem Zerangiem i Antonem Sjarowem. Robert Rasz - absolwent Wydziału Jazzu Szkoły Muzycznej II st. im. Fryderyka Chopina w Warszawie i Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Współpracuje z licznymi zespołami muzycznymi m.in. Emergency, Raalya, Zimpel / Traczyk / Rasz Trio, Kadabra, jak również z indywidualnymi, wybitnymi artystami, takimi jak: Gaba Kulka, Piotr Rodowicz, Mikołaj Trzaska, Jerzy Małek, Wojciech Pulcyn, Piotr „Bocian” Cieślikowski czy Marcin Małecki. Brał udział w wielu festiwalach m.in. Nordischer Klang w Greifswald (Niemcy). W 2002 roku zdobył indywidualne wyróżnienie na krakowskim Festiwalu Jazz Juniors, a w 2005 roku wraz z zespołem uhonorowany został I nagrodą dla Najlepszego Zespołu Jazzowego na Festiwalu „Nadzieje Warszawy”. Uri Caine urodził się w Philadelphii, gdzie rozpoczął naukę gry na fortepianie u Bernarda Peiffera. W młodości uczestniczył w wielu projektach muzycznych (grał m.in. w zespołach prowadzonych przez Hanka Mobley'a, Johnny'ego Colesa, Mickey Rokera, Jymmiego Merritta, Bootsie Barnesa i Grovera Washingtona). Studiował kompozycję na University of Pennsylvania u George'a Rochberga i George'a Crumba. Od przeprowadzki do Nowego Jorku nagrał już ponad dwadzieścia autorskich albumów. Jego dwie pierwsze płyty - „Sphere Music” (1993) i „Toys” (1995) były hołdem dla wielkich pianistów jazzowych - Theloniousa Monka i Herbie Hancocka. Jego sztandarowymi projektami są płyty z aranżacjami muzyki klasycznej (Mahler, Wagner, Beethoven, Bach i Schumann). Krążek „Primal Light” (Winter&Winter 1996) z interpretacjami muzyki Gustava Mahlera zyskał uznanie wielu środowisk muzycznych, m.in. nagroda Towarzystwa Mahlerowskiego. Materiał na płytę „Wagner e Venezia” (Winter&Winter 1997) został zarejestrowany w Caffe Quadri mieszczącej się na Placu św. Marka w Wenecji. Jednym z ostatnich projektów Caine'a jest „The Uri Caine Ensemble Plays Mozart” (Winter&Winter 2006). Pisał na zamówienie m.in. Vienna Volksoper, The Seattle Chamber Players, Relache, The Beaux Arts Trio, Basel Chamber Orchestra, Concerto Köln i American Composers Orchestra. Był muzycznym szefem Biennale w Wenecji (wrzesień 2003), gdzie premierę miała jego kompozycja The Othello Syndrome. Autorską wersję beethovenowskich „Wariacji Diabellego” wykonywał m.in. z Cleveland Orchestra, Moscow Chamber Orchestra i Swedish Chamber Orchestra. W 2006 roku był kompozytorem-rezydentem Los Angeles Chamber Orchestra, dla której napisał „Koncert na dwa fortepiany i orkiestrę kameralną” (prawykonany z Jeffrey Kahane w maju 2006). Współpracował z wieloma wybitnymi muzykami i formacjami muzycznymi (m.in. Don Byron, Dave Douglas, John Zorn, Terry Gibbs, Clark Terry, Arto Lindsay, Sam Rivers, Woody Herman Band, Annie Ross, Enja Band, Global Theory and the Master Musicians of Jajouka). Występował na najważniejszych festiwalach jazzowych (m.in. The North Sea Jazz Festival, Montreal Jazz Festival, Monterey Jazz Festival, San Sebastian Jazz Festival, Vittoria Jazz Festival, Newport Jazz Festival) i klasycznych (The Salzburg Festival, Holland Festival, IRCAM, Great Performers at Lincoln Center). Muzyka jest jednym z głównych obszarów działalności programowej Narodowego Instytutu Audiowizualnego , w ramach której od początku swojego istnienia, już jako Polskie Wydawnictwo Audiowizualne (PWA), jest organizatorem wyjątkowych wydarzeń muzycznych, współtworzy i rejestruje ważne koncerty. Stale popularyzuje i upowszechnia wiedzę o muzyce, przede wszystkim polskiej muzyce współczesnej i awangardowej oraz jej twórcach. NInA prowadzi ponadto stałą działalność wydawniczą, rejestrując cenne zjawiska polskiej kultury muzycznej. Jest wydawcą wielu unikatowych na rynku serii przedstawiających najnowszą twórczość polskich kompozytorów czy reżyserów operowych. Instytut podejmuje stałą programową współpracę z uznanymi festiwalami muzycznymi. Wspiera produkcje audiowizualne popularyzujące muzykę współczesną, prowadzi serwis edukacyjny Muzykoteka Szkolna (muzykotekaszkolna.pl), stale informuje i komentuje polskie życie muzyczne w internetowym, opiniotwórczym magazynie kulturalnym Dwutygodnik.com. W stale poszerzanym o nowe treści portalu NINATEKA (www.ninateka.pl) udostępnia niezwykle wartościowe materiały dotyczące polskiej kultury muzycznej. Pod koniec 2013 roku pod adresemwww.trzejkompozytorzy.pl NInA udostępnił pionierską w skali światowej muzyczną kolekcję internetową zawierającą niemal wszystkie utwory Witolda Lutosławskiego oraz Krzysztofa Pendereckiego i Henryka Mikołaja Góreckiego do słuchania bezpłatnie w całości, a także bogaty zbiór informacji o twórczości i życiu Trzech Kompozytorów w polskiej i angielskiej (www.threecomposers.pl) wersji językowej. Data publikacji: 21 / 02 / 2014