Pobierz ten artykuł w PDF

Transkrypt

Pobierz ten artykuł w PDF
Uri Caine / Ksawery Wójciński / Robert Rasz „Szpilman”
24 lutego br. będzie miała premierę płyta „Szpilman”, z rejestracją
wyjątkowego koncertu Uri Caine'a z udziałem Ksawerego Wójcińskiego i
Roberta Rasza. Koncert odbył się podczas ubiegłorocznego Tzadik Poznań
Festival 2013. CD dedykowane twórczości i postaci Władysława
Szpilmana wydane zostało wspólnie przez Multikulti Project i Narodowy
Instytut Audiowizualny (NInA).
Premiera handlowa: 24 lutego 2014
Numer katalogowy: MPT010 | Format: CD | Etui: ecopack
Cena netto: 30,00 zł | kod EAN: 5907796319512
Gatunek muzyczny: Jazz | Rodzaj muzyczny: Pianistyka Jazzowa
Wydawcy: Multikulti Project i Narodowy Instytut Audiowizualny
partnerzy wydawnictwa: Tzadik Poznań Festival, Multikulti Stowarzyszenie
muzycy:
Uri Caine: piano
Ksawery Wójciński: double bass
Robert Rasz: drums
utwory:
1. Nie wierzę piosence
2. Deszcz
3. Sto lat
4. Nie ma szczęścia bez miłości
5. Do widzenia, Teddy
6. Zakochani
7. W małym kinie
8. Szpilman Fantasy
Wszystkie kompozycje - Władysław Szpilman, z wyjątkiem „Szpilman Fantasy” (Uri Caine, Ksawery Wójciński, Robert Rasz)
Nagrania dokonano 25 lipca 2013 podczas Tzadik Poznań Festival.
Czas trwania: 68:51
Szpilmanowski program stworzony przez Uri Caine'a, Ksawerego Wójcińskiego i Roberta Raszapowstał jako projekt
specjalny Tzadik Poznań Festival 2013, którego partnerem był współwydawca płyty - Narodowy Instytut Audiowizualny.
Program ten, poświęcony jest postaci i twórczości wybitnego kompozytora, twórcy muzyki klasycznej i wielu
niezapomnianych piosenek, które na stałe wpisały się w historię kultury XX wieku.
Marek Edelman, ostatni dowódca powstania w getcie warszawskim, powiedział kiedyś: Szpilman jest symbolem tych
wszystkich, którzy przeżyli, albowiem musiały być dziesiątki przypadków nieprawdopodobnych, cudownych - żeby
przeżyć. I takie też - przesycone radością i lekkością, pełne afirmacji życia we wszelkich jego przejawach - są utwory
Władysława Szpilmana.
Muzyka tego kompozytora i pianisty, studenta Konserwatorium im. Fryderyka Chopina w Warszawie, a później Akademii
Sztuk w Berlinie, za sprawą filmu „Pianista” Romana Polańskiego znana jest na całym świecie.
Uri Caine, jeden z wielkich innowatorów współczesnej muzyki, o swojej fascynacji Szpilmanem:Usłyszałem w Szpilmanie
Polskę, bo Szpilman korzysta z Waszych charakterystycznych form tanecznych, ale gdzieniegdzie wyczuwam w niej także
żydowskie akcenty. A w piosenkach urzekają piękne melodie, znakomite operowanie nastrojami, subtelne poczucie
humoru.
Tak o koncercie pisała Dorota Szwarcman:
(…) Rzeczywiście podeszli do Szpilmana z szacunkiem: najpierw dość klasyczne aranżacje (oczywiście, jak zapowiedział
Caine w powyższym wywiadzie, bynajmniej nie sentymentalne, raczej w duchu sympatycznego jazzu tradycyjnego), ale jak
już całą melodię dało się wysłyszeć, zaczynały się odjazdy. W różnym stopniu, ma się rozumieć, w każdej z piosenek. Dość
zachowawcze było jeszcze „Nie wierzę piosence” na początek, później rozkręcali się coraz bardziej, a punkt kulminacyjny
nastąpił – zgodnie z moimi przewidywaniami – w „Do widzenia, Teddy”, która to piosenka jest sama w sobie doskonałym
standardem. Najlepiej jednak wypadł bis, czyli właściwie totalna improwizacja, już całkiem free, ale z wplecionymi
melodiami „W małym kinie” i „Deszczu” (które wcześniej zostały opracowane osobno).
Tak o koncercie pisała Maria Majewska w Ruchu Muzycznym:
(…) Uri Caine pojawił się na scenie w towarzystwie polskich muzyków: Ksawerego Wójcińskiego i Roberta Rasza. Wspólnie
zagrali utwory Władysława Szpilmana, ale bynajmniej nie te klasyczne. Warto pamiętać, że bohater filmu „Pianista”
Romana Polańskiego był autorem takich przebojów, jak „W małym kinie”, „Zakochani”, „Deszcz” i „Do widzenia Teddy”.
Proste, czasem nawet banalne melodie w interpretacji tria zabrzmiały bardzo świeżo. Muzycy bezbłędnie wychwytywali
nastrój piosenek i czynili z niego podstawę dalszych poszukiwań. Nie zabrakło popisowych solówek - w pamięci utkwiły
szczególnie ekstatyczne dźwięki kontrabasu Ksawerego Wójcińskiego. Dyskretnie i z wielkim wyczuciem muzykom
towarzyszył na perkusji Robert Rasz. Emocje i napięcie oraz niezwykła energia i więź rodząca się między muzykami
sprawiały, że każda aranżacja była niepowtarzalna (…).
Tak o koncercie pisał Dionizy Piątkowski - Era Jazzu:
(…) Uri Caine w Poznaniu zaprosił do współpracy elokwentnego kontrabasistę Ksawerego Wójcińskiego i sprawnego
perkusistę Roberta Rasza. Premierowy program „Uri Caine / Szpilman„ z przepięknymi interpretacjami kompozycji
Władysława Szpilmana stał się wydarzeniem festiwalu. Oto bowiem okazało się, że w zwiewnej interpretacji pogodnych
piosenek jawi się swoista jazzowa nuta, że im mocniej Uri Caine zagłębia się w wirtuozerskiej kombinacji, tym intensywniej
pobrzmiewa jazzowy „standard”.
Słuchając tak popularnych tematów jak „W małym kinie”, „Deszcz”, „Do widzenia, Teddy” coraz natarczywiej narastało
przekonanie, że tematy tych piosenek po prostu mocno swingują.
Podobno Szpilman miał w swym repertuarze sporo jazzujących kompozycji. Jeśli nie – to jazzowe interpretacje jego
piosenek w wykonaniu trio Uri Caine’a stworzyły oczywisty precedens: pokazano nam, jak bardzo jazzowy był świat
dźwięków polskiego kompozytora (…).
--Ksawery Wójciński - kontrabasista, kompozytor, improwizator. Przez jednego ze swoich profesorów nazwany niegdyś z
czułością „Nikiforem kontrabasu”. Jest absolwentem Bydgoskiej Akademii Muzycznej w klasie kontrabasu. Aktywnie
uczestniczy w życiu polskiej sceny muzyki improwizowanej, eksperymentując z brzmieniem i formą. Współpracował w
ramach rożnych projektów z Mikołajem Trzaską, Raphaelem Rogińskim, Markiem Tokarem, Tomaszem Dudą, Robertem
Raszem. Współzałożyciel kwartetu / sekstetu Emergency oraz kwartetu Hera. Nagrywał m.in. z Wacławem Zimplem,
Robertem Kusiołkiem, Klausem Kugelem, Michaelem Zerangiem i Antonem Sjarowem.
Robert Rasz - absolwent Wydziału Jazzu Szkoły Muzycznej II st. im. Fryderyka Chopina w Warszawie i Akademii Muzycznej
im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Współpracuje z licznymi zespołami muzycznymi m.in. Emergency, Raalya,
Zimpel / Traczyk / Rasz Trio, Kadabra, jak również z indywidualnymi, wybitnymi artystami, takimi jak: Gaba Kulka, Piotr
Rodowicz, Mikołaj Trzaska, Jerzy Małek, Wojciech Pulcyn, Piotr „Bocian” Cieślikowski czy Marcin Małecki. Brał udział w
wielu festiwalach m.in. Nordischer Klang w Greifswald (Niemcy). W 2002 roku zdobył indywidualne wyróżnienie na
krakowskim Festiwalu Jazz Juniors, a w 2005 roku wraz z zespołem uhonorowany został I nagrodą dla Najlepszego Zespołu
Jazzowego na Festiwalu „Nadzieje Warszawy”.
Uri Caine urodził się w Philadelphii, gdzie rozpoczął naukę gry na fortepianie u Bernarda Peiffera. W młodości uczestniczył
w wielu projektach muzycznych (grał m.in. w zespołach prowadzonych przez Hanka Mobley'a, Johnny'ego Colesa, Mickey
Rokera, Jymmiego Merritta, Bootsie Barnesa i Grovera Washingtona). Studiował kompozycję na University of Pennsylvania
u George'a Rochberga i George'a Crumba.
Od przeprowadzki do Nowego Jorku nagrał już ponad dwadzieścia autorskich albumów. Jego dwie pierwsze płyty - „Sphere
Music” (1993) i „Toys” (1995) były hołdem dla wielkich pianistów jazzowych - Theloniousa Monka i Herbie Hancocka. Jego
sztandarowymi projektami są płyty z aranżacjami muzyki klasycznej (Mahler, Wagner, Beethoven, Bach i Schumann).
Krążek „Primal Light” (Winter&Winter 1996) z interpretacjami muzyki Gustava Mahlera zyskał uznanie wielu środowisk
muzycznych, m.in. nagroda Towarzystwa Mahlerowskiego. Materiał na płytę „Wagner e Venezia” (Winter&Winter 1997)
został zarejestrowany w Caffe Quadri mieszczącej się na Placu św. Marka w Wenecji. Jednym z ostatnich projektów Caine'a
jest „The Uri Caine Ensemble Plays Mozart” (Winter&Winter 2006).
Pisał na zamówienie m.in. Vienna Volksoper, The Seattle Chamber Players, Relache, The Beaux Arts Trio, Basel Chamber
Orchestra, Concerto Köln i American Composers Orchestra. Był muzycznym szefem Biennale w Wenecji (wrzesień 2003),
gdzie premierę miała jego kompozycja The Othello Syndrome.
Autorską wersję beethovenowskich „Wariacji Diabellego” wykonywał m.in. z Cleveland Orchestra, Moscow Chamber
Orchestra i Swedish Chamber Orchestra. W 2006 roku był kompozytorem-rezydentem Los Angeles Chamber Orchestra, dla
której napisał „Koncert na dwa fortepiany i orkiestrę kameralną” (prawykonany z Jeffrey Kahane w maju 2006).
Współpracował z wieloma wybitnymi muzykami i formacjami muzycznymi (m.in. Don Byron, Dave Douglas, John Zorn,
Terry Gibbs, Clark Terry, Arto Lindsay, Sam Rivers, Woody Herman Band, Annie Ross, Enja Band, Global Theory and the
Master Musicians of Jajouka). Występował na najważniejszych festiwalach jazzowych (m.in. The North Sea Jazz Festival,
Montreal Jazz Festival, Monterey Jazz Festival, San Sebastian Jazz Festival, Vittoria Jazz Festival, Newport Jazz Festival) i
klasycznych (The Salzburg Festival, Holland Festival, IRCAM, Great Performers at Lincoln Center).
Muzyka jest jednym z głównych obszarów działalności programowej Narodowego Instytutu Audiowizualnego , w ramach
której od początku swojego istnienia, już jako Polskie Wydawnictwo Audiowizualne (PWA), jest organizatorem
wyjątkowych wydarzeń muzycznych, współtworzy i rejestruje ważne koncerty. Stale popularyzuje i upowszechnia wiedzę o
muzyce, przede wszystkim polskiej muzyce współczesnej i awangardowej oraz jej twórcach. NInA prowadzi ponadto stałą
działalność wydawniczą, rejestrując cenne zjawiska polskiej kultury muzycznej. Jest wydawcą wielu unikatowych na rynku
serii przedstawiających najnowszą twórczość polskich kompozytorów czy reżyserów operowych. Instytut podejmuje stałą
programową współpracę z uznanymi festiwalami muzycznymi. Wspiera produkcje audiowizualne popularyzujące muzykę
współczesną, prowadzi serwis edukacyjny Muzykoteka Szkolna (muzykotekaszkolna.pl), stale informuje i komentuje polskie
życie muzyczne w internetowym, opiniotwórczym magazynie kulturalnym Dwutygodnik.com. W stale poszerzanym o nowe
treści portalu NINATEKA (www.ninateka.pl) udostępnia niezwykle wartościowe materiały dotyczące polskiej kultury
muzycznej. Pod koniec 2013 roku pod adresemwww.trzejkompozytorzy.pl NInA udostępnił pionierską w skali światowej
muzyczną kolekcję internetową zawierającą niemal wszystkie utwory Witolda Lutosławskiego oraz Krzysztofa
Pendereckiego i Henryka Mikołaja Góreckiego do słuchania bezpłatnie w całości, a także bogaty zbiór informacji o
twórczości i życiu Trzech Kompozytorów w polskiej i angielskiej (www.threecomposers.pl) wersji językowej.
Data publikacji: 21 / 02 / 2014