D - Sąd Okręgowy w Gliwicach

Sygn. akt: I C 76/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 19 marca 2015 roku
Sąd Okręgowy w Gliwicach I Wydział Cywilny
w składzie:
Przewodniczący:
SSO Tadeusz Trojanowski
Protokolant:
Marta Strzała
po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2015 roku w Gliwicach
sprawy z powództwa (...) w W.
przeciwko J. B.
o zapłatę
1. zasądza od pozwanej J. B. kwotę 62.439,37 zł (sześćdziesiąt dwa tysiące czterysta trzydzieści dziewięć złotych
37/100) z ustawowymi odsetkami od dnia 26 lutego 2014r. do dnia zapłaty;
2. w pozostałym zakresie powództwo oddala;
3. znosi pomiędzy stronami koszty procesu.
I C 76/14
UZASADNIENIE
Powód wnosił o zasądzenie od pozwanych J. B. i P. B. solidarnie kwoty 168 484,53 zł z ustawowymi odsetkami od dnia
wniesienia pozwu do dnia zapłaty - należność ta powstała w wyniku zawartej umowy kredytu na zakup samochodu
na skutek wypowiedzenia umowy, w następstwie niedotrzymania przez dłużników jej warunków stała się ona w
pełni wymagalna. W drodze cesji wierzytelność została przeniesiona na powoda. W sprawie wydano nakaz zapłaty w
postępowaniu upominawczym(k.70).
Pozwana złożyła sprzeciw od wydanego nakazu zapłaty wnosząc o oddalenie powództwa w całości. Zakwestionowała
skuteczność cesji ,podała że z lakonicznej treści pozwu nie wynika w jaki sposób wyliczono należność, w dalszej
kolejności podniosła zarzut przedawnienia (k.76).
W piśmie procesowym z dnia 3.07.2014 roku powód ograniczył powództwo (k.122/123) określając wysokość
dochodzonego roszczenia na 145.598, 51 zł.
Sąd ustalił co następuje.
W dniu 10.08.2005 r. J. i P. B. zawarli umowę kredytu nr (...) z (...) Bankiem SA(obecnie: (...) Bank SA) na
kwotę 64.179,78 zł na zakup pojazdu marki (...).Zgodnie z umową spłata zobowiązania miała nastąpić w okresie od
10.08.2005 do 16.08.2009(k.7-8).
Wobec braku spłaty rat kredytu Bank wystawił przeciwko dłużnikom J. i P. B. bankowy tytuł egzekucyjny(k.103),
który w dniu 13.10.2006 r został opatrzony klauzulą wykonalności przez Sąd Rejonowy w Gliwicach i stał się podstawą
skierowania wniosku do Komornika Sądowego M. K. o wszczęcie postępowania egzekucyjnego. Sąd Rejonowy w
Gliwicach nadał klauzulę bankowemu tytułowi egzekucyjnemu w części obejmującej należność główną w kwocie 56
811, 45 zł, odsetki za okres od 10.08.2005r do 29.08.2006 r. w kwocie 3.253,93 zł i koszty kwocie 63zł, oddalając
wniosek w pozostałym zakresie(k.104-106). Postępowanie egzekucyjne prowadzone było pod sygn. KM 299/07.
Warunkową umową sprzedaży z dnia 30.09.2011 r. zbyto wierzytelność wobec pozwanych na rzecz powoda
(k.54-61).Do umowy zawarto aneks stwierdzający że warunki zawieszające do warunkowej umowy zostały
spełnione(k.62-65).
Wierzytelność wobec pozwanych była ujęta w załączniku nr 4.Powód przedstawił wyciąg z listy wierzytelności o nr
(...) z oznaczeniem rodzaju kredytu, numeru umowy kredytowej i danymi pozwanych (k.66,144).
Pozwana pismem z dnia 26.04.2012 poinformowała (...) Bank o kradzieży pojazdu. W odpowiedzi na jej pismo Bank
poinformował o przejęciu do obsługi wierzytelności nabytej na podstawie umowy z dnia 30.09.2011 r i wezwał do
zapłaty kwoty152.468.48 wg stanu na dzien. 11.05.2012r. (k. 143).
Pismami z 14.06.2012 (...) Bank zawiadomił ponownie pozwanych o przejęciu do obsługi wierzytelności na podstawie
zawarte w dniu 1.03.2012 r. umowy o zarządzanie sekurytyzowanymi wierzytelnościami powoda, który nabył
wierzytelność wobec pozwanych na podstawie umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 30.09.2011 r wraz z aneksami,
zawartej z (...) Bank SA.W imieniu wierzyciela wezwano pozwanych do zapłaty wierzytelności wynoszącej na dzień
13.06.2012 r. 153 111 ,25 zł.(k.11-14).
Pismem z dnia 9.07.2012 r pozwana poinformowała że w związku niekorzystną sytuacją zawodową i rodzinną będzie
mogła podjąć rozmowy na temat wywiązania się z zapłaty istniejącego zadłużenia po zakończeniu postępowania
rozwodowego, przewidywanego na październik 2012; zapewniła również że jest zainteresowana jak najszybszą spłatą
kapitału mając nadzieję na umorzenie wierzytelności z tytułu odsetek(k.145).
Na powyższe pismo (...) Bank poinformował jakie dokumenty i oświadczenia na temat sytuacji majątkowej należy
złożyć (k.146).
Po otrzymaniu wskazanych dokumentów Bank podał w piśmie z 23.08.2012, że nie wyklucza zawarcia ugody ale
niezbędnym jest przedłożenie przez pozwana propozycji spłat (k.147).
Pismem z 21.09.2012 r. pozwana poinformowała że propozycje ugodowe przedłoży po przewidywanym zakończeniu
postępowania rozwodowego w listopadzie 2012 (k.148)
Pismami z 10.10.2012 dokonano ostatecznego wezwania do zapłaty (k.9-10,15-170).Pełnomocnikiem (...) Banku
w związku powierzeniem przez powoda zarządzania sekurytyzowanymi wierzytelnościami powoda ustanowiono
pracownika K. B.(k.46 i n.).
Pozwani byli małżeństwem, są po rozwodzie od czerwca 2013 roku, sprawa rozwodowa trwała półtora roku. Samochód
wzięty na kredyt został skradziony i się nie odnalazł. Spłatą kredytu zajmował się mąż pozwanej, który twierdził ,że
będzie spłacał kredyt. Pozwana pisała do banku by wyjaśnić sprawę kradzieży, pisma jej pomagała pisać znajoma.
Pozwana nie miała świadomości ile wynosi zadłużenie, nie miała świadomości że jej pismo może być rozważane jako
zrzeczenie się zarzutu przedawnienia roszczeń(k.191).
Postępowanie egzekucyjne zostało umorzone w dniu 27.05.2013 r(k.102).
Wg wyciągu z ksiąg rachunkowych powoda z dnia 19.02.2014 r. stan zadłużenia pozwanych wynosił 165 484,53 zł (k.4).
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty złożone do akt:
- wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu na dzień 19.02.2014 - k.4
- umowa kredytu - k.7
-ostateczne wezwanie do zapłaty dowodem doręczenia - k.9,10
-warunkowa umowa zbycia wierzytelności -k.54
-aneks -k.62
-odpis informacji o zmianie wierzyciela wraz z adnotacją poczty
-bankowy tytuł egzekucyjny wraz z postanowieniem w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności z dnia 10.11.2006
r. –k.103-104
-postanowienie komornika o umorzeniu postępowania egzekucyjnego -k.100,102
-korespondencja stron dołączona do pisma powoda(k.141)
-wyciąg z załącznika nr 4 do umowy przelewu wierzytelności - k.144
Przeprowadzono także dowód z przesłuchania stron ograniczony do przesłuchania pozwanej, której dano wiarę- z
wyjątkiem twierdzeń że nie miała powodów interesować się kredytem i myślała że chodzi tylko o połowę kredytu
wziętego na samochód- gdyż jej pozostałe zeznania były spójne i logiczne; sam powód wytaczając powództwo nie był
w stanie w sposób jednoznaczny określić wysokości swoich roszczeń, pozwana miała zatem prawo przypuszczać, że jej
zobowiązania wyrażają się wyłącznie wielkościami dochodzonymi w drodze egzekucji komorniczej. Pismo procesowe
powoda z 17.02.2015 r., nie było spóźnione gdyż potrzeba jego złożenia wynikała z zakresu spornych okoliczności
ujawnianych w toku sprawy. Wobec zarzutów pozwanej przedłożono wyciąg z umowy przelewu poświadczony przez
notariusza(k.144).Dokumenty jako nośniki informacji wątpliwości nie budziły tym że wg pozwanej z dokumentów nie
wynikało przejście wierzytelności na powoda.
Sąd zważył co następuje.
Wbrew zarzutom pozwanej umowa przelewu wierzytelności jest zgodna z przepisami art.509 i n. kc. Poświadczenie
dokumentów przez radcę prawnego występującego w sprawie jest prawidłowe .Warunki zawieszające spełniły się co
wynika wprost z treści aneksu do umowy. Zarzut pozwanej oscylował wobec kwestii wyciągu z listy wierzytelności.
W wyciągu podano rodzaj umowy, jej numer oraz dane kredytobiorców co jest wystarczające dla identyfikacji
wierzytelności. Dokument cesji wielu wierzytelności z natury rzeczy jest bardzo obszerny, zawiera on ponadto tzw.
dane wrażliwe(adresy, kwoty, rodzaje umów) osób trzecich których ujawnianie w tym procesie jest zbędne. Z uwagi
na zarzuty pozwanej powód przedłożył dokument (k.144) poświadczony notarialnie, co nie rozwiało wątpliwości
pozwanej. Powód wyjaśnił jednak(k.142) że dokument ten sporządzono w formie wyciągu z załącznika sporządzonego
na podstawie art.96 ustawy prawo o notariacie. Stwierdzono zatem w istocie zgodność wyciągu z załącznikiem.
Gdyby było inaczej notariusz naruszyłby prawo, a do takich domniemań nie ma podstaw. Nie ma także podstaw by
zaprzeczać umocowanie (...) Bank do zarządzania sekurytyzowanymi wierzytelnościami powoda a wynika to choćby
z przedłożonych pełnomocnictw. K. B. była umocowana do wystawienia dokumentu który podpisała. Wyciąg z ksiąg
rachunkowym jest dowodem prywatnym i podlega ocenie jak każdy inny dowód (vide wyrok SN z 15.09.2011, II CSK
712/10).wysokość zadłużenia wynikała z zapisów w umowie kredytowej; powód przedstawił wyliczenie matematyczne
(k.120 i n) i skorygował swe żądanie z tym że-jak wyjaśnił- zastosował nowe zasady naliczania odsetek, wprowadzone
po nowelizacji kc z 7.07.2005 r., mimo iż przepisy wprowadzające do starych umów pozwalały na zastosowanie
starych zasad (k.154).W ocenie Sądu pozwana nie zakwestionowała wyliczeń matematycznych powoda skupiając się
na kwestiach formalnych i na zarzucie przedawnienia.
Zarzut przedawnienia okazał się zasadny częściowo. Bankowy tytuł egzekucyjny wystawiony przez zbywcę (k.103) jest
dokumentem wiarygodnym zbadanym przez Sąd Rejonowy; wobec dokonanych ustaleń opiera się on na prawidłowych
wyliczeniach i nie został zakwestionowany przez stronę pozwaną w postępowaniu klauzulowym ani obecnie pod
względem matematycznym. Sąd Rejonowy jednakże ograniczył zakres klauzuli do konkretnie wskazanych kwot
(należność główna, odsetki umowne, odsetki za opóźnienie) i taki był też zakres późniejszej egzekucji. Wszczęcie
egzekucji przerwało bieg przedawnienia we wskazanym zakresie a po umorzeniu egzekucji (niezależnie od zaistnienia
danej przyczyny umorzenia- zmiany wierzyciela) stosuje się zasadę z art.124 par.2kc.Należności nie objęte klauzulą
wykonalności ,dalsze odsetki, przedawniły się po upływie trzech lat - zasądzeniu podlegały trzy konkretne kwoty
objęte egzekucją. Po upływie terminu przedawnienia nie może dojść do przerwania biegu przedawnienia. Wbrew
wywodom powoda nie doszło do zrzeczenia się zarzutu przedawnienia(art. 117 par.2 kc)-takie zrzeczenie musiałby być
w pełni świadome a z pism pozwanej zrzeczenie się tego zarzutu nie wynika, co potwierdziła także pozwana w swoich
zeznaniach(vide Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z 30.09.2005,I ACa 693/05; Sąd Najwyższy w wyroku z dnia
5.10.2004 , II CK 68/04) .Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji, o odsetkach orzekając na zasadzie art.482
par.1 kc.
O kosztach orzeczono na zasadzie art.100 kpc zdanie pierwsze wzajemnie je znosząc wobec rozważenia zarzutów
obu stron i porównania kwot dochodzonych przez powoda, w tym po ograniczeniu powództwa, i kwoty zasądzonej
w wyroku ,mając na uwadze słuszność jako zasadnicze kryterium rozłożenia kosztów(Komentarz do kodeksu
postępowania cywilnego, LexisNexis Warszawa 2002 do art.100, str.265)