Do czytania w formacie pdf
Transkrypt
Do czytania w formacie pdf
15 (53) 21 listopada 2007 W niniejszym numerze, poza informacjami bieżącymi, wracamy jeszcze do wydarzeń wakacyjnych (jesienny Szary Posłaniec poświęcony był głównie XV Kapitule Generalnej); dziękujemy tym Wspólnotom i Siostrom, które zechciały się podzielić wiadomościami z całym Zgromadzeniem. Z Kalendarium Naszej Matki – wyjątki Sierpień 2007 Październik 2007 Przygotowanie pierwszego listu do Zgromadzenia. Pierwsze spotkanie Rady generalnej – wspólna refleksja nad zadaniami poszczególnych członkiń i zaplanowanie tematu pracy rocznej; spotkania i rozmowy z siostrami z Argentyny i Brazylii o sprawach i problemach obu centrów. Obediencja we wspólnotach w pobliżu Pniew (Otorowo, Lipnica poznańska, Sokolniki) i spotkania z siostrami. 2 października – audiencja u księdza nuncjusza Józefa Kowalczyka, a podczas Nieszporów obediencja i spotkanie ze wspólnotą naszych sióstr pracujących w Nuncjaturze. Kontynuuję odwiedziny wspólnot – obediencja i spotkania z siostrami: 2-5 października – Ożarów, Milanówek, Młociny; 13-15 października – Radom, Lipnica Murowana, Kraków, Ludźmierz, Zakopane, Tarnów, Kielce; 6-9 października – zebranie Rady ścisłej i poszerzonej (sprawy młodzieży zakonnej w Tanzanii i Ameryce Południowej, przejrzenie wykazu kończących się kadencji przełożonych, zaplanowanie terminów spotkań w ciagu roku i w lecie; omówienie Okólnika pokapitulnego i programu pracy duchowej Zgromadzenia, wiadomości z centrów, rozmowy indywidualne z przełożonymi i in.). 9-11 paźdzernika – w Warszawie zebranie plenarne KWPŻZZ; sprawy bieżące, rozmowy, korespondencja… 19-22 października – na Ukrainie w Kamieńcu Podolskim – śluby wieczyste s. Ireny Gubar i s. Natalii Czerkis, poświęcenie naszego domu, spotkania i rozmowy z siostrami, obediencja, odnowienie ślubów z okazji święta patronalnego Zgromadzenia; Powrót do Polski, rozmowy z siostrami, korespondencja, rozmowa z m. Jolantą o planach związanych z działalnością Centrum Duchowości św. Urszuli. Przygotowanie Okólnika nr 2, informującego m.in. o podziale zadań w Radzie generalnej, funkcjonowaniu Centrum Duchowości św. Urszuli, o zmianach personalnych i organizacyjnych w Centrum Włoskim, o uroczystościach zakonnych i in. 26 października – udział we Mszy św. (kościół św. Stanisława Kostki na Żoliborzu) i promocji książki o s. Janie Płaskiej, z okazji pierwszej rocznicy jej śmierci. Wrzesień 2007 1 września – wyjazd do Włoch przez Monachium (z s. Giulią, s. Ritą i s. Margheritą). Spotkanie z siostrami w Monachium, obediencja i dalsza podróż. We Włoszech – Porządkowanie i przekazywanie spraw, plany na przyszłość i porządkowanie rzeczy (także osobistych); obediencja i spotkania we wspólnotach włoskich, rozmowy z siostrami. Jednocześnie załatwianie, najczęściej telefonicznie, bieżących spraw Zgromadzenia; spotkania z ludźmi wspierającymi nasze misje. Na Primavalle rozpoczyna się kolejny rok pracy (w przedszkolu i szkole jest łącznie 160 dzieci); 17 września – ostatni dzień mojego tutaj pobytu – uroczysta Msza św. celebrowana przez ks. prał. Guido Mazzotta w mojej intencji, z udziałem wspólnoty i personelu świeckiego naszej szkoły. Po Mszy św. wspólna kolacja pożegnalna. Przekazuję również s. Giulii sprawy domu. Kilka ostatnich dni pobytu we Włoszech poświęcone jest przede wszystkim rozmowom z siostrami i planom na przyszłość. Przygotowuję list na kolejny rok pracy duchowej Zgromadzenia, załatwiam bieżącą korespondencję. Spotykam się z ks. Janem Rokoszem, generałem Księży Marianów, składając życzenia z okazji bliskiej beatyfikacji ks. Stanisława Papczyńskiego, założyciela Zgromadzenia; przygotowuję także życzenia z okazji beatyfikacji matki Celiny Borzęckiej, założycielki Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstanek (siostry z Rzymu w moim imieniu przekażą życzenia z kwiatami i wezmą udział w uroczystości w Bazylice św. Jana na Lateranie). 19 września z s. Danutą Benisz i s. Ewą Róg wyjeżdżam z Włoch (poprzedniego dnia wieczorem odbyła się pożegnalna rekreacja z siotrami wspólnot rzymskich); 20 września w Monachium spotkanie z siostrami, rozmowy indywidualne oraz Msza św. w Polskiej Misji prowadzonej przez Ojców Redemptorystów – krótkie spotkanie z rektorem Misji, o. Stanisławem Pławeckim; otrzymuję podziękowania za wspólpracę naszych sióstr z Misją. 21 września przyjeżdżamy do Pniew, a następnego dnia przez Poznań (obediencja i rozmowy) do Warszawy. Powitanie z siostrami; w niedzielę, 23 września, obediencja i wspólna rekreacja z domem warszawskim; tego dnia także rozmowa z m. Jolantą – przekazanie spraw zgromadzeniowych dotyczących przełożonej generalnej, a nazajutrz – zawartości sekretariatu generalnego; telefony, korespondencja, rozmowy… Przygotowanie listu do ks. bpa Białasika w Boliwii z wiadomością, że kapituła odpowiedziała pozytywnie na jego zaproszenie i podjęła decyzję otwarcia wspólnoty w diecezji Oruro. Modlimy się w intencji s. Eugenii Szwedo, która ma kolejną operację. 2728 września – przygotowanie i wysłanie programu pracy rocznej i listu do Zgromadzenia; list z kondolencjami do księdza prowincjała jezuitów na wiadomość o śmierci ks. kard. Adama Kozłowieckiego. Przygotowanie kolejnego zebrania Rady generalnej. 30 września – na Mszy św. i spotkaniu z dziećmi przedszkolnymi z okazji rozpoczęcia nowego roku. Listopad 2007 Na przełomie października i listopada odwiedziny wspólnot z okazji obediencji, tym razem w Centrum Łódzko-Sieradzkim: 28 października – Łódź-Obywatelska, Łódź-Czerwona i Kazimierz k.Łodzi; 29 października – Wrocław i Syców; 30 października – Sieradz-Dominikańska, Godynice i Monice; 31 października – Łęczyca i Ozorków; 2 listopada – Częstochowa-Kordeckiego i Pułaskiego; 3 listopada poranną Mszę św. w domu przy Kordeckiego odprawił generał paulinów o. Izydor Matuszewski, w intencji obu naszych Zgromadzeń, a potem powrót do Warszawy. 4 listopada wieczorem rekreacja z domem warszawskim i przekazanie wiadomości o wspólnotach Centum Łódzko-Sieradzkiego; wieczorem smutna wiadomość o tragicznym wypadku i śmierci mojego siostrzeńca Krzysia… 6 listopada – wyjazd do Słupska, obediencja i spotkanie z siostrami obu domów; 8 listopada – pogrzeb mojego siostrzeńca, w którym razem z moją rodziną uczestniczą także siostry; w następnych dniach – obediencja i spotkania z siostrami: 9 listopada – Gdańsk; 10-11 listopada – Police i obie wspólnoty w Szczecinie. 13 listopada powrót do Warszawy, rozmowy osobiste i telefoniczne, korespondencja, sprawy personalne i administracyjne, zwłaszcza dotyczące remontów i naszych własności. 21 listopada – kolejna rocznica zatwierdzenia Konstytucji; na Wiślanej Msza św. w intencji Zgromadzenia – łaczymy się duchowo ze wszystkimi Wspólnotami; przygotowanie listu do Zgromadzenia w związku ze zbliżającym się Adwentem. O naszych Siostrach... Matka Andrzeja Górska odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski 10 października 2007 w Teatrze Wielkim w Warszawie odbyła się uroczystość nadania odznaczeń przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego tym, którzy ratowali Żydów w czasie II wojny światowej. Wśród odznaczonych Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski znalazła się także m. Andrzeja Górska (niestety, Matka nie mogła osobiście wziąć udziału w tej uroczystości). Na scenie zapłonął wielki znicz i ustawiono mnóstwo zielonych roślin i drzewek w donicz-kach jako nawiązanie do ogrodu instytutu Yad Vashem w Jerozo-limie. Sadzone są tam drzew-ka życia dla Sprawied-liwych wśród Narodów Świata – tych, którzy ratowali Żydów w cza-sie Zagłady. Matka Andrzeja Górska została odznaczona medalem Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata w 1997 roku. W czasie wojny siostra Andrzeja Górska ze Zgromadzenia Sióstr Urszulanek aktywnie uczestniczyła w ratowaniu żydowskich dzieci. Otrzymała od przełożonych tajne polecenia: miała przejmować dzieci żydowskie wyprowadzane z gett i umieszczać je w zakładach prowadzonych przez siostry urszulanki, a te, które w jakimś zakładzie były zagrożone – przeprowadzać do innego. W tym celu musiała zdobywać dokumenty niezbędne dla dzieci i dorosłych – zarówno świeckie,jak i kościelne. Pomagała jej w tym „Żegota”. W czasie wojny Zgromadzenie Sióstr Urszulanek prowadziło dwa domy dziecka. Jeden z nich znajdował się w Warszawie, ul. Tamka 30. (…) Drugi zakład znajdował się w Brwinowie pod Warszawą, gdzie wśród trzedzieściorga dzieci przynajmnej kilkoro pochodziło żydowskich rodzin. Poza tym siostry prowadziły zakłady wychowawcze w Zakopanem i Milanówku. Po wojnie okazało się, że pod opieką sióstr znalazło się ponad trzydzieścioro dzieci pochodzenia żydowskiego, które później wyjechały do Izraela. Dziłalność siostry Andrzei została opisana w książce dr Zofii Rozenblaum-Szymańskiej pt. „Byłam tylko lekarzem”. (cyt. z albumu Przywracanie pamięci. Polakom ratującym Żydów w czasie Zgłady; okolicznościowa księga wydana przez Kancelarię Prezydenta RP). W pierwszą rocznicę śmierci siostry Jany Płaskiej 26 października w Centrum Pielgrzyma AMICUS przy kościele św. Stanisława Kostki w Warszawie odbyła się uroczysta promocja książki wydanej w pierwszą rocznicę śmierci s. Jany Płaskiej. Poprzedziła ją koncelebrowana Msza św., której przewodniczył bp Tadeusz Pikus (wziął w niej udział również bp Edward Materski). W homilii ks. infułat Edward Majcher, nawiązując do Ewangelii z dnia, podkreślał konieczność właściwego odczytywania znaków czasu. Dla Kościoła w Polsce – mówił – okres powojenny był czasem próby; w trudnym kontekście politycznym i moralnym prymas Stefan Wyszyński podkreślał konieczność szczególnej troski o dzieci i młodzież, i dlatego powołał przy Kurii Metropolitalnej w Miłować umiała. Siostra Jana Warszawie Wydział Nauki Płaska Urszulanka SJK. W Katolickiej, a w nim Ośrodek pierwszą rocznicę śmierci. Metodyczny, jako pomoc w Druk i oprawa DRUKOBA (2007) formacji katechetów. Jego twórczynią i kierowniczką była s. Jana Płaska. W dalszej części homilii Ksiądz Infułat ukazał sylwetkę s. Jany jako człowieka zaangażowanego w Kościół (m.in. wykształciła tysiące katechetów, wraz z ks. Edwardem Materskim przygotowała podręcznik katechizacji aktualny przez dziesięciolecia); z grupą przyjaciół, na jednym powielaczu, nierzadko nocami, przygotowywała różne pomoce kateche-tyczne. Podejmowała również – jak to określił – zadania specjalne, np. związane z Wielką Nowenną Narodu, Drugim Soborem Watykańskim czy wyborem Jana Pawła II na Stolicę Piotrową. Ostatnie aktywne lata życia natomiast poświęciła s. Jana sprawie ks. Jerzego Popiełuszki, m.in. popularyzując jego kazania i organizujac pielgrzymki do miejsca jego męczeństwa. – Jej pokoik był otwarty dla wszystkch. Do każdego wycho-dziła z uśmiechem i życzliwością, realizując Testament Matki Zało-życielki. Przed laty Jerzy Zawieyski wydał zbiór wspomnień o ludziach, który zatytułował „Dobrze, że byli”. Te słowa „dobrze, że była” można dziś odnieść do s. Jany – zakończył kazanie ks. infułat Majcher. Po Mszy św. w sali konferencyjnej domu AMICUS odbyła się druga część uroczystości. Pan Tadeusz Machnik w imieniu zespołu redakcyjnego zaprezentował książkę zawierającą ponad 300 stron wspomnień ilustrowanych fotografiami, będącej dowodem żywej pamięci o s. Janie jako człowieku, urszulance, przyjacielu… Piszą o niej swoje wspomnienia biskupi, kapłani, siostry zakonne różnych zgromadzeń, rodzina i przyjaciele. Anegdoty przytaczane „prosto z życia” w formie „okruszków” podtrzymują pogodny klimat tych wspomnień. Józef Duriasz, aktor, odczytał fragmenty książki – wspomnienie ks. Zdzisława Peszkowskiego i wywiad, jakiego udzieliła s. Jana w 90. rocznicę urodzin. W uroczystości wzięła udział rodzina i przyjaciele, przyjechały siostry z Wiślanej, ale też z innych wspólnot. Zespołowi redakcyjnemu w imieniu Zgromadzenia podziękowała Nasza Matka. Potem był czas na wspomnienia i kontakty indywidualne przy urszulańskiej drożdżówce i herbacie... Siostra Ewa Ranachowska nominowana do nagrody TOTUS Z okazji Dnia Papieskiego Fundacja Konferencji Episkopatu Polski Dzieło Nowego Tysiąclecia po raz ósmy nominowała osoby i instytucje do nagrody TOTUS. Przyznawana jest w czterech kategoriach: 1/ za promocję człowieka, pracę charytatywną i edukacyjno-wychowawczą, 2/ za osiągnięcia w dziedzinie kultury chrześcijańskiej, 3/ za ukazywanie osoby i nauczania Jana Pawła II w mediach oraz 4/ Totus medialny. Nagrody wręczono 13 października na Zamku Królewskim w Warszawie. Laureatami zostali: Instytut Studiów nad Rodziną UKSW w Łomiankach, prof. Andrzej Zoll, publicysta Grzegorz Polak i portal internetowy Opoka. W kategorii promocja człowieka, praca charytatywna oraz edukacyjnowychowawcza była nominowana również s. Ewa Ranachowska, jak motywowano, za zaangażowanie w pracę wychowawczą wśród dziewcząt, a także za projekt Nadzieja, polegający na przeciwdziałaniu prostytucji przymu-szonej i handlowi ludźmi (s. Ewa otrzymała Wyróżnienie specjalne). Wśród nominowanych znaleźli się także m.in. architekt Marek Budzyński, redakcja miesięcznika „Więź”, abp Henryk Muszyński, Centrum Dialogu i Modlitwy w Oświęcimiu, Fundacja Konrada Adenauera. Siostra Elżbieta Stodolska otrzymała nagrodę Prezydenta – Brązowy Krzyż Zasługi Siostra Elżbieta uczy w LO w Zielonej Górze, a do nagrody (otrzymanej w październiku) została wytypowana przez szkołę. Uczniowie s. Elżbiety kilkakrotnie brali udział w ogólnopolskich konkursach i zajmowali w nich jedne z pierwszych miejsc. Z Centrum Pniewskiego Sanktuarium Świętej Urszuli ► Odbywa się wiele serii rekolekcji i dni skupienia różnych grup, m.in. ostatnio swoje coroczne spotkanie miały panie olafitki, lekarze z Wrześni (grupa prowadzona przez s. Andrzeję Bętkowską), byłe harcerki, którym towarzyszyła s. Ewa Bońkowska, animatorzy ERM, Caritas Poznańska, absolwenci WT UAM; odbyły się również weekendowe rekolekcje dla dorosłych, oparte na duchowości św. Urszuli, które prowadziła s. Ewa Ligocka. Ona sama pisze: W dniach 9-11 listopada br. odbywały się w Pniewach kolejne rekolekcje dla dorosłych z cyklu „Z Matka Urszulą na drogach świętej codzienności”. Był to trzeci etap, poświęcony tematowi „Eucharystia – pokarm na drogę”. Uczestniczyło w nich 39 osób, w tym 6 małżeństw. Do tej pory w spotkaniach wzięło udział ok. 100 osób z różnych stron Polski (Szczecin, Słupsk, Warszawa, Milanówek, Łódź, Toruń; znaczna część osób z terenu Wielkopolski). Większość z nich brała udział w trzech etapach. Najstarsza uczestniczka miała 90 lat, najmłodsza – 23. ► Oprócz wyżej wymienionych grup we wrześniu sanktuarium nawiedziło 21 pielgrzymek autokarowych (łącznie 865 osób), a w październiku 7 grup (220 osób). ► W dniach 19-21 października przyjęłyśmy ponad 300-osobową grupę młodzieży, która uczestniczyła w X Forum Młodych. ► 30 października 2007 r. w kaplicy domu św. Anieli odbyła się wspólna modlitwa różańcowa dla dzieci z naszego przedszkola i ich rodziców. Była ona uwieńczeniem modlitw, jakie wszystkie rodziny zanosiły w swoich domach do Boga poprzez wstawiennictwo Maryi. Przez cały październik bowiem cztery figurki Matki Bożej wędrowały do poszczególnych rodzin dzieci z grup: maluchów, średniaków, starszaków i zerówki. Na zakończenie każde dziecko otrzymało – już na stałe – figurkę Matki Bożej. ► Z inicjatywy Zarządu Dziennego Domu Seniora w Pniewach został zainaugurowany cykl spotkań na tematy życiowe i religijne z możliwością rozmowy, wymiany doświadczeń, stawiania pytań, poszukiwania odpowiedzi. Pierwsze z tych spotkań, z uczestnictwem we Mszy św. celebrowanej na Sarkofagu i z rodzinnym spotkaniem przy stole, miało miejsce w dniu 6 listopada. Zgromadziło ono wielu Seniorów i poruszono na nim wiele tematów – liturgia za zmarłych, odpusty, niebo i czyściec, pytanie, jak można zostać świętym... O prowadzenie tych spotkań została poproszona s. Andrzeja Bętkowska, która podjęła tę posługę chętnie, bo – jak sama twierdzi – będąc też seniorem łatwiej zrozumie ich zapotrzebowania i problemy. Kolejne, dotyczące grzechu i spowiedzi oraz warunków dobrego do niej przygotowania, odbyło się 20 listopada. ► 31 października przypadała X rocznica ogłoszenia św. Urszuli współpatronką archidiecezji poznańskiej. ► 11 listopada juniorat pniewski przedstawił dla wspólnoty domu krótkie misterium słowno-muzyczne mówiące o tułaczej drodze Polski do niepodległości. We fragmenty opisujące historię naszej ojczyzny wplecione zostały cytaty z przemówień Matki Założycielki, wiersze wybitnych polskich poetów; wszystko oprawione było muzyką Fryderyka Chopina i pieśniami żołnierskimi z tamtych dni. ► 17 listopada odbyło się rejonowe spotkanie przedstawicieli Parafialnych Rad Duszpasterskich pod przewodnictwem bpa Grzegorza Balcerka; przybyło 75 osób. Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych Sióstr Urszulanek ► Jak co roku, w sobotę 10 listopada odbyło się uroczyste przyjęcie pierwszoklasistów w „szeregi” szkoły. Podczas Eucharystii, w odświętnych mundurkach, zasiedli w pierwszych rzędach, a potem, czwórkami, stanęli przed sarkofagiem św. Urszuli. Przedstawiciele klas ślubowali przy sztandarze; po chwili skupienia, w kaplicy rozległo się głośne „ślubuję…”; w oku niejednego rodzica zakręciła się łza: w tym momencie ich dzieci wkroczyły w dorosłe i, co ważne, odpowiedzialne życie. Po ślubowaniu goście udali się do auli w Domu Matki Założycielki, gdzie uczestniczyli w przygotowanej przez starszych uczniów akademii patriotycznej. – Szczerze muszę przyznać, że uroczystość ta nie wywołała we mnie większych emocji. Być może dlatego, że ponad rok temu, dokonując wyboru tej właśnie szkoły, już wtedy zobowiązałam się do przestrzegania pewnych zasad. Już wtedy sama przed sobą złożyłam uroczyste „ślubuję” – mówiła jedna z uczennic. ► Oto kilka informacji o szkole: ogólna liczba uczniów – 165 (w liceum – 83, w technikum – 82); w klasach pierwszych jest 53 uczniów (w liceum – 32, w technikum – 23); w naszym internacie mieszka 70 dziewcząt, w tym 30 z klas pierwszych. ► Sukcesy, jakimi już w tym roku może się pochwalić szkoła to m.in.: uczeń klasy II LO został finalistą Ogólnopolskiego Konkursu Papieskiego, uczennice klas maturalnych zajęly 2 miejsce w VI Powiatowym Konkursie Ekologicznym, uczennica IV klasy technikum zajęła I miejsce w VII Szkolnym Przeglądzie Poezji Śpiewanej i Piosenki Poetyckiej „Liro ty moja śpiewna...” Pniewy 2007. Z Centrum Warszawskiego Augustów-Konopnickiej ► Rozpoczęła pracę mini-bursa – w tym roku szkolnym mieszka 5 osób; 6 września s. Magdalena Sitkowska zdała egzamin magisterski w PWT w Warszawie. Augustów-Zarzecze ► początek roku w przedszkolu (zapisanych jest 61 dzieci) upływa pod znakiem wielu inicjatyw – Msza św. na rozpoczęcie i wspólny grill, spotkanie personelu z pracownikami innych przedszkoli, wycieczka edukacyjna (Park Dzikich Zwierząt), spotkania z teatrem i obchody Święta Niepodległości; swoją działalność rozpoczęła także świetlica: Msza św. w kościele parafialnym, wycieczka edukacyjna (stadnina koni) i ognisko integracyjne dla dzieci i personelu; w lisopadzie odbyła się również wieczornica z okazji Święta Niepodległości (konkurs historyczny, wspólne śpiewanie pieśni patriotycznych itp.). Białystok ► 28 września s. Urszula Myjak była z grupą maturzystówi na pielgrzymce w Częstochowie; w październiku też zakończono program pomocy żywnościowej dla najuboższych (przez Parafialne Zespoły „Caritas” ogółem rozdano 20 ton żywności, obejmując pomocą ok. 300 osób). Kielce ► w dniach 20-21 września miała miejce peregrynacja kopii Cudownego Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej (zaangażowane były wszelkie grupy parafialne, m.in. ERM i schola); s. Teresa Piecuch wraz z 10-osobową grupą młodzieży wzięła udział w Forum Młodzieży w Pniewach. Kraków ► w nowym roku akademickim w naszym domu zamieszkało 18 studentek; na początku września rozpoczął się remont w naszej kamienicy (balkony i wymiana zewnętrznej klatki schodowej). Lipnica Murowana ► 17 października odbyło się sympozjum o Lipnicy i św. Szymonie (kanonizacja miała miejsce w czerwcu br.). Lublin-Orlanda ► 26 sierpnia rozpoczął się rok pracy przedszkola; w tym roku będzie uczęszczać 44 dzieci; w nowym roku akademickim w naszym domu zamieszkało 10 studentek; 5 października swoje cotygodniowe modlitewne spotkania rozpoczęła grupa Taize; 20 października odbyła się pielgrzymka ERM do Kodnia, w której wzięło udział ok. 50 dzieci; s. Nadieżda Andriejczuk wraz z grupą 18 młodych ludzi z dwóch lubelskich liceów wzięła udział w Forum Młodzieży w Pniewach. Lublin-Sudecka ► w czasie wakacji siostry katechetki zorganizowały letnie wyjazdy z dziećmi (Darłówek, Jarczów i Augustów); również dzieci ze świetlicy „Przystań” miały kolonie w Dolinie Prądnika (na terenie Ojcowskiego Parku Narodowego) podczas których, oprócz zajęć przewidzianych programem edukacyjnym, odbyły się też wycieczki do Krakowa i Łagiewnik, Wieliczki, Wadowic i Kalwarii Zebrzydowskiej. Ludźmierz ► w lecie s. Małgorzata Rusek zorganizowała rekolekcje wakcyjne dla nauczycieli, dzieci z ERM i scholi w tzw. Zielonej Szkole na Słowacji, w Tatrzańskiej Łomnicy; jedna z uczestniczek wspomina: Bardzo fajnie spędzaliśmy te dni. Mieliśmy małe domki, w których mieszkaliśmy po 5 osób. Jeździliśmy na baseny, mieliśmy zabawę, konkurs piosenki turystycznej, religijnej (...) W Tatrzańskiej Łomnicy dla mieszkańców staliśmy się prawdziwie cichymi apostołami codziennej obecności na Eucharystii, na modlitwie, z dnia na dzień przybywało parafian, a my aktywnie włączaliśmy się w liturgię przygotowując śpiewy, psalm, modlitwę powszechną. (…) Korzystając z obecności naszych rodziców (mam) i nauczycieli, mogliśmy zadać im pytania i porozmawiać inaczej niż w szkole. (…) Zwiedziliśmy również SPISSKY HRAD, czyli największy europejski zamek, o długości 1300 metrów...” Ożarów ► początek nowego roku pracy w przedszkolu (Msza św., piknik, pasowanie na przedszkolaka trzylatków); w tym roku zgłoszone jest 55 dzieci; 28 października, po raz pierwszy w naszym domu, odbyło się spotkanie sióstr przełożonych lokalnych z Centrum Warszawskiego (wieczorem miłą niespodziankę zrobiła Nasza Matka – przyjechała w odwiedziny razem z siostrami z Rady generalnej). Radom ►16 października s. Mirosława Wojciechowska wraz z młodzieżą przygotowała montaż słowno-muzyczny o Janie Pawle II, który przedstawiany był w kościele parafialnym oraz na oddziale paliatywnym radomskiego szpitala; w dniach 19-21 października wraz z czwórką młodzieży wzięła udział w Forum Młodzieży w Pniewach. Tarnów ► w Domu Samotnej Matki przebywa obecnie 7 matek (z 11 dzieci) i zgłasza się ich coraz więcej; siostry starają się zaradzić wszystkim potrzebom; ponadto siostry pomagają młodym matkom podjąć i kontynuować naukę; w październiku został zakończony kolejny etap remontów (wymienione okna na klatce schodowej i w kaplicy). Warszawa-Młociny ► wraz z rozpoczęciem roku akademickiego zamieszkało w naszym domu 10 studentek. Warszawa-Wiślana ► w tym roku w przedszkolu jest 55 dzieci, a na stancji mieszkają 32 studentki; swoje spotkania rozpoczęły też „czwartki papieskie”; 10 listopada, w wieczorze z okazji Święta Niepodległości, wzięło udział ponad 30 młodych – nasze studentki, mieszkanki bursy Caritas i kilku studentów, naszych „sąsiadów” z bursy salezjańskiej. ► pani Anna Stachyra pisze: W dniach 16-18 listopada odbyło się kolejne spotkanie kręgu „Emaus”. Omawiałyśmy program naszej pracy rocznej. Chcemy by polegał on na włączeniu się w „Duchową podróż proponowaną wszystkim córkom Świętej Anieli na dwusetną rocznicę jej kanonizacji” oraz na odczytywaniu tekstów biblijnych w aspekcie duchowości i posłannictwa Zgromadzenia. Pracę naszą opierać będziemy na materiałach formacyjnych dla Sióstr, a rozważania chcemy umieścić w szerszym kontekście programu duszpasterskiego na nowy rok liturgiczny 2007-2008 – „Bądźmy uczniami Chrystusa”. Pobyt w Warszawskim Domu dostarczył nam radości spotkania z Matką Generalną. Pożegnałyśmy także Danusię Świontek, która po kilkuletnim byciu z nami podjęła decyzje wstąpienia do Zgromadzenia. Ubogacone wspólnym przebywaniem i modlitwą czekamy na następne spotkanie zaplanowane na 25-27 stycznia 2008. Zakopane ► rozpoczęła pracę świetlica środowiskowa (wraz z przybyciem do wspólnoty s. Róży Ziobrowskiej); uczęszcza do niej 6 dzieci; w przedszkolu w tym roku jest 70 dzieci; 19 października odbyły się tradycyjne obchody ku czci Sługi Bożego ks. Jerzego Popiełuszki (procesja różańcowa przeszła spod tablicy pamiątkowej przy naszym domu do kościoła parafialnego, gdzie odbyła się Msza św. za Ojczyznę). Z Centrum Łódzko-Sieradzkiego Spotkanie sióstr przełożonych Centrum Łódzko-Sieradzkiego ► odbyło się 27 października w Łodzi przy ul. Obywatelskiej. Siostra Beata Mazur pisze: Siostra Przełożona przekazała informacje z zebrania Rady generalnej i terminy tegorocznych spotkań i rekolekcji.. Dzieliłyśmy się doświadczeniami z pierwszych spotkań formacyjnych w naszych wspólnotach. Program pracy rocznej został przyjęty pozytywnie, a jego forma i metoda daje możliwość każdej siostrze na wniesienie swojego bogactwa we wspólną refleksję. Może stanie się okazją, byśmy głębiej popatrzyły na siebie, odkryły dobro i lepiej się rozumiały?! Po południu pochyliłyśmy się nad Okólnikiem Naszej Matki, odnoszącym się do pracy XV Kapituły Generalnej. Centrum naszego spotkania była Eucharystia, a tematem homilii – wspólnota, jej budowanie, postawy osób tworzących ją, trudności i radości. Spotkanie junioratu Centrum Łódzko-Sieradzkiego ► odbyło się 13 października br. w Łodzi, w domu przy ul. Obywatelskiej pod kierunkiem siostry przełożonej Agnieszki Celińskiej. Siostra Dorota Kędziora pisze: (…) W tym roku jest nas cztery: s. Teresa Florek, s. Dorota Kędziora i s. Eliza Stolarczyk, które mieszkają w domach sieradzkich i s. Ewa Rejek w Łodzi przy ul. Obywatelskiej. Pochylałyśmy się nad tematem: „Miłość i przebaczenie buduje wspólnotę”, zastanawiając się, w jaki sposób kształtować w sobie postawę miłości i przebaczenia. Najważniejszy wniosek, do jakiego doszłyśmy, to prawda, że dobrze jest nieustannie przypominać sobie, iż życie we wspólnocie jest darem Ducha Świętego, że miłość we wspólnocie rozwija się wtedy, gdy mamy szacunek dla drugiej osoby i tajemnicy jej życia. Mottem spotkania stały się słowa: „Miłość jest jedyną cnotą na ziemi, która istnieje również w niebie. Ona przekracza czas i ona również w sposób ostateczny gwarantuje panowanie Boga”. Łęczyca ► w dniach 10-19 lipca s Anna Ratajczak zorganizowała wakacje dla 28-osobowej scholi parafialnej na Mazurach w miejscowości Młynik; w programie znalazły się m. in. takie zagadnienia: profilaktyka uzależnień i pokazanie alternatywnych sposobów spędzania wolnego czasu, zajęcia tematyczne dotyczące najważniejszych dla człowieka wartości, gry i zabawy sportowe, zwiedzanie ciekawych miejsc itp. Łódź-Czerwona ► każda z sióstr wspólnoty – jak same piszą o sobie – ma swój udział w działalności domu i apostolstwie: praca ze studentkami, katecheza i inne formy pracy z młodymi (zespół muzyczny, koło Caritas, ERM), prowadzenie Kół Różańcowych, pomoc Polakom na Wschodzie…; w bieżacym roku w naszym domu akademickim mieszka 75 studentek. Łódź-Obywatelska ► 23 października Oratorium św. Urszuli Ledóchowskiej odiwedził bp Antoni Długosz z Częstochowy; dzieci bardzo się cieszyły ze wspólnej zabawy, z zainteresowaniem też wysłuchały opowieści biblijnej; na zakończenie Ksiądz Biskup odwiedził dzieci, które odpoczywały w grocie solnej. Sieradz-Dominikańska ► „Pejzaż z klasztorem w tle” - tak nazywał się Ogólnopolski Plener Malarski, zorganizowany w październiku w naszym klasztorze; środki uzyskane z aukcji obrazów będą darem artystów na renowację obiektu. Siostra Janina Sabat pisze: Pomysł zrodził się wśród członków chóru „Cantilena”, którego kierownikiem i dyrygentką jest s. Alina Kulik. Do realizacji ambitnych planów włączyło się wiele osób, a zwłaszcza Społeczny Komitet Renowacji Klasztoru, dyrekcja Biura Wystaw Artystycznych, prezydent Sieradza i wiele osób dobrej woli. Jednak głównymi bohaterami okazali się artyści, którzy przyjechali z całej Polski a nawet z zagranicy.(…) „Jestem zaskoczony wysokim poziomem pleneru” – mówi W. Bohdanowicz, były wojewoda łódzki i członek Komitetu Renowacji Klasztoru – „Myślałem, że będzie to lokalny plener, a tu są absolwenci Rzymskiej Akademii i wielu znakomitych polskich uczelni”.(…) Organizatorzy mają mnóstwo nowych pomysłów i zamierzeń. Część prac plenerowych chcą przeznaczyć na aukcję w Nowym Jorku, wydany będzie też kalendarz z reprodukcjami obrazów. Wszystkie prace plenerowe, a jest ich blisko 60, zostaną zaprezentowane na specjalnej wystawie, która odbędzie się w sieradzkim BWA 14 grudnia. Uczestniczka pleneru, Halina Nowicka podjęła się z kolei zadania aranżacji wnętrz klasztornych, celem polepszenia ich funkcjonalności. „Plener dał nam nowy impuls” – zapewnia Małgorzata Szymlet Piotrowska, dyrektor BWA. Przyznaje, że to dla niej nowe doświadczenie. Jest sporo nowych wyzwań, ale – zaznacza – „wiara przenosi góry”.W plenerze wzięła też udział s. Panis Michalczuk. Sieradz-Monice ► Chcąc ułatwić dzieciom proces adaptacji w nowym miejscu siostry zorganizowały spotkania integracyjne dla poszczególnych grup w kolejne soboty września (śpiewy, zabawy, konkursy); zabawa kończyła się wspólnym podwieczorkiem przygotowanym przez rodziców dzieci. W tym roku do przedszkola zapisanych jest 81 dzieci. Syców ► Początek roku szkolnego to czas pielgrzymek i wyjazdów; można wymienić m. in. takie wydarzenia: wyjazd grupy młodzieży do leśniczówki Okoń k. Ostrowca Wlkp., piesza pielgrzymka na Półko k. Bralina do Sanktuarium Narodzenia NMP (grupa ok. 70 osób), nocne czuwanie na Jasnej Górze 250-osobowej grupy Rodziny Kolpinga (14/15 września), piesza młodzieżowa pielgrzymka na Górę Krzyża na spotkanie młodzieży diecezji kaliskiej (grupa 70-osobowa, 16 września), udział uczniów gimnazjum w ogólnopolskim spotkaniu Rodziny Szkół im. Jana Pawła II na Jasnej Górze (4 października); 28 października odbył się Festiwal Piosenki Dziecięcej zorganizowany przez miejscowy Dom Kultury; wzięły w nim udział dzieci ze wszystkich sycowskich przedszkoli; każdy z uczestników otrzymał pamiątkowy dyplom i nagrodę – maskotkę; w Forum Młodzieży w Pniewach wzięła udział 50-osobowa grupa młodzieży w różnym wieku. Oprócz kapłanów, w poszczególnych wydarzeniach towarzyszyły młodym nasze siostry: Ewa Pawlicka, Dorota Łapacz i Urszula Piotrowska. Wrocław ► w dniach 2-7 września odbyła się dolnośląska pielgrzymka katechetów, dzieci i młodzieży do grobu Ojca Świętego Jana Pawła II; wyruszyła ona z Wrocławia i przez Kahlenberg (miejsce zwycięskiej bitwy króla Jana III Sobieskiego w 1683 roku), a następnie Asyż dotarła do Rzymu; szczególnym wydarzeniem dla wszystkich była modlitwa przy grobie Jana Pawła II, a potem Anioł Pański na Placu św. Piotra; z kolei na Monte Cassino wielkim przeżyciem stała się Msza św. odprawiona przy blasku zniczy; przeznaczono również czas na zwiedzanie Rzymu, a w drodze powrotnej Wenecji (z Bazyliką św. Marka i wycieczką tramwajem wodnym). Pielrzymce towarzyszył nastrój modlitwy, wzruszenia, radości i dziękczynienia, złożonego w drodze powrotnej w Bardo Śląskim w sanktuarium Matki Bożej Królowej Rodzin. Z Tanzanii siostra Rita Fiorillo pisze o nowej wspólnocie w Kisawasawa: La comunità di Kisawasawa (da Morogoro dista circa 180 km) sarà aperta in questi giorni. (…) Il parroco che conosce oltre al swahili anche l'italiano e l'inglese lavora da solo tra circa 10.000 cristiani. (...) Il Vescovo ha fatto costruire una casa nuova per le suore, mentre noi avevamo accettato che ristrutturasse una vecchia che avevamo visto. La nostra missione sorgerà presso la Parrocchia. Il villaggio è situato in montagna. La vegetazione è fiorente. La gente coltiva sopratutto canna da zucchero e grano, oltre si capisce - agli ortaggi necessari per il loro cibo quotidiano. Le suore saranno in tutto cinque. Una catechista e insegnante di scuola materna, la quale secondo i bisogni della Parrocchia dovrebbe supervisionare la catechesi e la scuola materna. Un'altra suora è una infermiera che dovrà guardare il dispensario abbastanza grande dove c'è un assistente medico che lavora li da qualche anno e la nostra suora dovrà guardare se tutto sia pulito e che funzioni bene, perchè quando siamo andate a vedere, la pulizia era scarsa (...) C'è una casa per gli ospiti e la nostra suora dovrà pensare ad accogliere gli ospiti - preparando tutto affinchè questi - sopratutto stranieri - si sentano bene. Una delle suore dovrà fare la preparazione ai Sacramenti e organizzare le associazioni pastorali, visitare le famiglie che non frequentano la chiesa; un'altra suora dovrà pensare ai bisogni della comunità a turno con le altre. Questo è stato il progetto iniziale, ma si sa che sul posto poi vedremo come le cosa concretamente dovranno essere organizzate (...). [tłumaczenie na język polski:] Wspólnota w Kisawasawa jest oddalona od Morogoro ok. 180 km. Proboszcz (znający poza językiem swahili jeszcze włoski i angielski) pracuje tu sam, dla wspólnoty ok. 10 tysięcy chrześcijan. Ksiądz biskup zbudował wprawdzie nowy dom dla sióstr, ale my raczej chcemy zamieszkać w innym domu, starszym, który wcześniej oglądałyśmy. Będziemy współpracować z parafią. Miejscowość jest położona na górze, roślinność jest tu bardzo bogata. Ludzie uprawiają przede wszystkim trzcinę cukrową i zboże, oraz – co oczywiste – także warzywa, będące podstawą codziennego pożywienia. Wspólnota będzie liczyć pięć sióstr – jedna katechetka i nauczycielka w przedszkolu, druga, zależnie od potrzeb parafii, będzie mogła być koordynatorką pracy katechetycznej i funkcjonowania przedszkola; kolejna, pielegniarka, będzie musiała zająć się dość dużą przychodnią, gdzie od kilku lat przyjmuje pacjentów asystent lekarza; nasza siostra będzie musiała zadbać, aby wszystko było czyste i dobrze funkcjonowało, bo oglądając to miejsce, zauważyłyśmy wiele braków w tej dziedzinie (…) Znajduje się tu też dom dla gości i jedna z sióstr będzie musiała wszystko tak przygotować, aby ludzie – zwłaszcza obcy – czuli się dobrze. Kolejna siostra będzie prowadzić przygotowanie do sakramentów i koordynować działania pastoralne, odwiedzać rodziny, które nie chodzą do kościoła; jedna siostra będzie dbać o potrzeby wspólnoty, na przemian z pozostałymi. To są plany wstępne, ale gdy już tłum. saf tam będziemy, zobaczymy, jak się wszystko ułoży (…). wiadomość z ostatniej chwili: 8 grudnia miejscowy biskup pobłogosławi nową wspólnotę – dokładnie w 7. rocznicę powstania naszego centrum; w ten sposób będziemy obecne w Tanzanii na terenie pięciu diecezji. Z Ameryki Południowej siostra Olga Caceres z Argentyny: ► wspólnota z San Pedro z Jujuy przygotowuje się do pracy w Yuto (miasteczko oddalone o 100 km od San Pedro); siostry już podjęły tam pracę apostolską wcześniej, ale potrzeby środowiska są duże i ludzie proszą o naszą stałą obecność. Postanowiłyśmy odpowiedzieć pozytywnie na tę prośbę, reorganizując życie naszych wspolnot; ► do Kurytyby (Brazylia) wróciła z Parana (Entre Ríos) s. Noelia, nowicjuszka, która spędziła tu cztery miesiące, zdobywając nowe doświadczenia w pracy apostolskiej; dokończy nowicjat i – jeśli Pan Bóg pozwoli – 12 stycznia 2008 złoży pierwszą profesję w naszym domu w Merlo (przyjedzie kilka sióstr z Brazylii); ► wspólnota z Las Hacheras (Chaco) przygotowuje się do corocznych obchodów święta M. Boskiej Cudownego Medalika, patronki naszych kaplic (27 listopada); ► Merlo cieszy sie z Ingrid, która 7 listopada została przyjęta do postulatu; towarzyszymy jej modlitwą i siostrzaną miłością na tym nowym etapie formacji; siostry z Brazylii: ► na początku roku planujemy doroczne spotkanie w Kurytybie; 1 stycznia bedziemy obchodziły 25-lecie życia zakonnego s. Terezinhii Boscheco, razem z jej rodzinną wspólnotą w Bateias (Campo Largo); dwie siostry juniorystki ponowią profesję, a 12 stycznia grupa sióstr z Brazylii będzie uczestniczyć w pierwszych ślubach s. Noelii Arias w Argentynie – ten czas nowicjatu brazylijsko-argentyńskiego był wielkim wyzwaniem, ale jednocześnie wielkim wzbogaceniem dla każdej a nas. Primavera do Leste ► siostra Anna Klimczak pisze: w dniach 20-21października w tutejszej parafii św. Krzysztofa odbyły się rekolekcje dla młodzieży (13-15 lat; 123 osoby) w ramach przygotowań do bierzmowania, które odbędzie się 8 grudnia. Ekipa organizacyjna (około 40 osób) pomagała młodym dobrze wykorzystać ten czas refleksji i modlitwy. Listopad i grudzień to czas przygotowania do I Komunii świętej i bierzmowania w naszym kościele parafialnym i w kaplicach – wchodzimy w skład grup prowadzących to przygotowanie; 15 listopada odbył się w parafii Koncert Piosenek Religijnych (temat: Rodzina), z udzialem zawodowego śpiewaka Antonio Cardoso, a 14 grudnia odbędą się święcenia diakonatu kleryka, który miał u nas praktykę duszpasterską i pozostanie tu jako diakon. Z Ameryki Północnej – Windsor: ► W lipcu 2007 dziesięcioosobowa grupa dziewczynek z Krucjaty Eucharystycznej wyjechała na wakacyjny odpoczynek do pięknie położonego na skraju lasu ośrodka rekolekcyjnego księży michalitów w Melrose (koło London). Każdy dzień, rozpoczynany Mszą św., poświęcony był określonemu tematowi, np. Naśladowanie Jezusa – kostka miłości, Błogosławieństwa – bieg terenowy, Błogosławieństwa – wprowadzane w życie. Ostatniego dnia rodzice, którzy przyjechali po dzieci, mogli obejrzeć trzy krótkie scenki teatralne przygotowane przez dziewczynki. Podczas pobytu w Merlose krucjatki korzystały z pływalni, uczestniczyły w mini-dyskotece oraz ognisku, a także dowiedziały się więcej o życiu niedźwiedzi w północnej części Kanady i polowaniu na nie. ► 6 sierpnia 2007 wyruszyła z Missisauga 25. Piesza Pielgrzymka do maryjnego sanktuarium w Midland, Ontario. Z inicjatywy ks. Sławomira Szwagrzyka, wikarego Parafii Świętej Trójcy w Windsor, już po raz drugi nasi parafianie przyłączyli się do wędrujących pielgrzymów. Ksiądz stworzył samodzielną grupę, do której, oprócz 50 mieszkańców Windsor, dołączyli pielgrzymi z London i Hamilton. W tym roku w pielgrzymce uczestniczyły też trzy nasze siostry: s. Teresa Sroka, s. Elżbieta Mruczek i s. Jana Pawła Faber. Pielgrzymkę tworzyły 3 grupy po około 150 osób. Każda siostra szła w jednej grupie, dzieląc z innymi pielgrzymi trud, a w podczas wędrówki miała też możliwość podzielenia się doświadczeniem swojej drogi powołania. U końca wędrówki, w Midland, pielgrzymów z Polski przywitał ks. bp Antoni Długosz, który odwiedził ich także na trasie, dzieląc się doświadczeniem drogi swego powołania. 12 sierpnia 1500-osobowa pielgrzymka wkroczyła do sanktuarium. Uczestnicy dziękowali Bogu, że pozwolił przez tyle lat kontynuować to dzieło, które na samym początku było małym ziarnem 17-osobowej grupy. Siostry wspominają wspaniałe przeżycia z pielgrzymiego szlaku, mając nadzieję na następne spotkanie w 2008 roku. ► Po wakacyjnej przerwie rozpoczął się w Windsor nowy rok szkolny. Poza nauką w szkołach kanadyjskich młodzież i dzieci uczestniczą w dodatkowych zajęciach naszej grupy polonijnej. I tak około 300 dzieci bierze udział w sobotnich lekcjach szkoły polskiej, ucząc się języka, geografii i historii Polski. Młodzież z klas licealnych uczestniczy w tzw. kursach kredytowych, po ukończeniu których otrzymuje na świadectwie szkoły kanadyjskiej stopień z języka polskiego. Rozpoczęły także pracę grupy katechetyczne, a więc przygotowanie do pierwszej Komunii św. i sakramentu bierzmowania. ► 14 października br. Polonia windsorska obchodziła tradycyjne dożynki; odprawiona została w kościele dziękczynna Msza św. z udziałem organizacji polonijnych i młodzieży z tanecznego zespołu „Tatry” (ubranej w narodowe stroje). Potem w sali Domu Polskiego odbył wystep taneczny najstarszej grupy zespołu. Organizacja Polonia Centre co roku przeznacza stypendia dla studiującej młodzieży polonijnej. Tym razem stypendia otrzymało 18 studentów. Z dotacji Polonii Centre skorzystała także Polska Szkoła. Kierowniczka szkoly s. Maris Komorska odebrała czek na 2000 dolarów. ► 21 października, w dniu naszego patronalnego święta, siostra Concetta Mwilwa ponowiła swoją profesję zakonną na dwa lata (łacząc się ze współsiostrami w Tanzanii). Podczas Mszy św. w kościele Świętej Trójcy Siostry Tanzanki, ubrane w swoje tradycyjne stroje, niosły do ołtarza dary w tańcu liturgicznym; zaśpiewały też jedną pieśń w języku swahili. Modliłyśmy się o łaskę wytrwania w powołaniu dla siostry Concetty, a także w intencji wszystkich naszych Sióstr, które miały w tym dniu swoje uroczystości. ► 25 października kilka z sióstr uczestniczyło w tzw. „Bishop’s Dinner”, czyli w bankiecie, z którego dochód (studolarowe bilety) był przeznaczony na utrzymanie seminarium w London. Na bankiecie było obecnych czterech biskupów, w tym jeden z naszych byłych uczniów ks. bp Antony Daniels. Przybył także z Ottawy przedstawiciel Nuncjusza Apostolskiego. Z Rzymu Złoty jubileusz życia konsekrowanego ► obchodziły nasze dwie siostry: s. Jeremia Herrmann i s. Dominika Godlewska; uroczystość odbyła się 20 października w domu generalnym, z udziałem sióstr z innych wspólnot; Rzym-Ricotti ►siostra Danuta Benisz pisze: Rozpoczął się nowy rok akademicki; obecnie mieszka w naszym domu 37 studentek, studiujących na różnych wydziałach największego rzymskiego Uniwersytetu La Sapienza i Prywatnego Uniwerystetu LUIS. Dziewczyny pochodzą głównie z regionów południowych Włoch (od Naepolu po Sycylię). Oprócz troski o codzienne potrzeby staramy się wspomagać je w ogólnym rozwoju: ludzkim, kulturalnym i duchowym. Rok rozpoczęłyśmy od wspólnej Eucharystii. Mszę św. odprawił o. José Luis Moral, salezjanin, wykładowca na Uniwersytecie Salezjańskim. Nie zabrakło żadnej studentki! Potem było spotkanie przy ciastku i zimnych napojach, z zabawą i śpiewami. Każda studentka otrzymała serce (upieczone na tę okazję przez s. Fraceskę) i obrazek z życzeniami na najbliższy rok… Dziewczęta mają czas dość wypełniony, ale w każdy piątek proponujemy im spotkanie w związku z przygotowaniem liturgii niedzielnej Euchrystii (refleksja nad Liturgią Słowa i wspólny dobór śpiewów) – coraz więcej dziewczyn przychodzi na te spotkania. 10 listopada z inicjatywy Duszpasterstwa Studentów Diecezji Rzymu zorganizowano – już po raz piąty – Pielgrzymkę Studentów do Asyżu. Uczestniczyło w niej 4 tysiące młodych ludzi studiujących na rzymskich uniwersytetach. Z naszego domu wzięło w niej udział 12 studentek. Z Monachium ► w sierpniu, jak każdego roku, w obu naszych domach gościłyśmy dziewczęta z różnych krajow. Dużą grupę stanowiły studentki z Polski. W domu na Klarastrasse mieszkała 30-osobowa grupa gimnazjalistek ze szkoły sióstr boromeuszek w Aleksandrii (Egipt). Dziewczęta uczęszczały na kurs języka niemieckiego, brały udział w programie kulturalnym proponowanym przez Instytut Goethego, nawiązywały kontakty z mieszkankami naszego domu. Większość z nich to muzułmanki, noszące tradycyjne nakrycie głowy. 15 sierpnia wzięły udział w organizowanym dla wszystkich mieszkanek domu tradycyjnym święcie. Pomimo dzielących nas kultur i religii, doświadczyliśmy wszyscy piękna wspólnoty, wzajemnej życzliwości i otwartości; ► cieszyłyśmy się możliwością spotkania i zwiedzenia Monachuim przez grupę młodzieży za Słupska, która wraz s. Mają Makowską wracała z rekolekcji w Taize; ► 30-osobowa grupa parafian z Polskiej Misji Katolickiej w Monachium włączyła się w 27. Pieszą Pielgrzymkę z Krakowa do Częstochowy. Od strony organizacyjnej i duchowej towarzyszyli grupie s. Anna Flasza oraz o. Dariusz Rzepa CSsR; tematem konferencji pielgrzymkowych było hasło „Przypatrzcie się powołaniu waszemu”, a pomocą w rozważaniach obraz św. Brata Alberta Ecce Homo; te bardzo głębokie rekolekcje „w drodze” zrodziły w uczestnikach między innymi pragnienie stworzenia stałej grupy reprezentującej w pielgrzymce wszystkie Polskie Misje Katolickie z terenu Niemiec. Z Ukrainy 20 października w katedrze w Kamieńcu Podolskim odbyły sie śluby wieczyste dwóch sióstr: Ireny Gubar i Natalii Czerkis. Na uroczystość przyjechała Nasza Matka i kilka sióstr z Polski, jak również siostry ze wszystkich wspólnot Ukrainy. Zgromadzili się krewni i przyjaciele, przyjechał z Doniecka zespół muzyczny (podróż trwała około doby), który zadbał o oprawę muzyczną uroczystości w domu. Mszy św. koncelebrowanej przez kilkunastu kapłanów przewodniczył biskup kamieniecki Leon Dubrawski, a homilię wygłosił ks. Roman Twaróg, chrystusowiec, proboszcz parafii, bardzo nam życzliwy. Po liturgii i długich życzeniach (katedra była wypełniona ludźmi) goście przeszli na ciąg dalszy świętowania do domu – siostry przygotowały obiad na ok. 150 osób, a dla większej liczby ludzi – bigos i słodkie bułeczki. Podobne świętowanie miało miejsce następnego dnia, 21 października – po Mszy św., którą Ksiądz Biskup odprawił w katedrze w południe, odbyło się poświęcenie naszego nowego domu. W uroczystości wzięli udział nasi przyjaciele zarówno z Ukrainy, jak i z Polski (grupa ludzi, którzy bardzo pomogli w remontach). Poświęcenie domu, obiad i wspólne śpiewy trwały do późnych godzin popołudniowych. Mówiąc o innych nie można zapomnieć o wielkiej pracy sióstr, jaką włożyły i wkładają w to dzieło. W domu jest kaplica (w poniedziałek przed wyjazdem sióstr z Polski, ks. prof. Józef Herbut z KUL odprawił w niej Mszę św.), jadalnia z kominkiem i kuchnia, kilkanaście pokoi mieszkanych, łazienki, duża sala spotkań… Siostry mają możliwość przyjęcia jednorazowo na nocleg ponad 40 osób. Bogactwo pamiątek przeszłości, wspaniały widok na twierdzę kamieniecką i bliskość Chocimia, wycieczki statkiem po Dniestrze i niezwykłe krajobrazy… to wszystko sprawia, że coraz więcej grup z Polski, Ukrainy, jak również z innych krajów odwiedza te strony. Siostry mają oczywiście dużo pracy, ale jest to jednocześnie główne źródło naszego utrzymania w Kamieńcu. Podczas pobytu Naszej Matki odbyła się także obediencja oraz zebranie sióstr odpowiedzialnych za wspólnoty na Ukrainie. ► Siostra Teresa Iwan pisze: Dom nasz, przy ul. Kuzniecznej 6, został wybudowany w latach dziewięćdziesiątych XIX wieku przez ks. Michała Dziendzika, ówczesnego proboszcza katedry św. Piotra i Pawła w Kamieńcu Podolskim. Zamieszkiwali go księża pracujący w katedralnej parafii. Kolejny proboszcz, ks. Piotr Mańkowski, późniejszy biskup kamieniecki, w swoich pamiętnikach pisał o położeniu tego domu: „zbudowany na skale, nad stromym urwiskiem, na dnie którego wiła się wstęga Smotrycza”. Od strony południowozachodniej z okien domu widać wspomniany kanion rzeki Smotrycz i twierdzę kamieniecką. W 1920 roku ks. Jan Olszański musiał wraz z innymi księżmi opuścić Kamieniec i dom, w którym mieszkał. Od tego czasu dom stał się własnością państwa i mieścił się w nim szpital, a następnie różne zakłady, m.in. zaraz po wojnie protetyczny, a potem szewski. W latach 90. XX wieku stał opuszczony, niszczał, a kilka jego pomieszczeń służyło jako zapasowe składy Ormianina, który dzierżawił budynek od państwa. Od 1996 roku ks. bp Jan Olszański i ks. Roman Twaróg TChr. starali się o odzyskanie budynku. Sprawa została przekazana do sądu i ciągnęła się do roku 2003. Pod koniec tego roku władze Kamieńca przekazały budynek Kościołowi rzymskokatolickiemu wraz z dzierżawą ważną do 2009 roku. Ks. bp Leon Dubrawski zaproponował naszemu Zgromadzeniu (które w Kamieńcu pracuje od 1991 roku) przejęcie tego budynku na własność. W maju 2004 roku, z upoważnienia przełożonej generalnej m. Jolanty Olech, umowę darowizny podpisała s. Józefa Zdybicka. Klucze od domu otrzymałyśmy w wigilię uroczystości św. Urszuli, 28 maja 2004 roku. Remont generalny domu trwał trzy lata. Obecnie dom ma cztery poziomy i mieszka w nim osiem sióstr. Jest to dla nas, urszulanek, główny dom na Ukrainie. Możemy w nim organizować spotkania i rekolekcje (w domu jest kilkanaście pokoi gościnnych i duża jadalnia); możemy przyjmować grupy turystyczne i pielgrzymkowe – nawet do pięćdziesięciu osób – a także gości indywidualnych odwiedzających Podole. Choć jeszcze nie wszystko jest wykończone i umeblowane, ale cieszymy się, że mamy takie zaplecze dla naszej pracy apostolskiej i służby ludziom na Ukrainie. Z Białorusi ► Ważnym wydarzeniem dla Kościoła katolickiego na Białorusi była nominacja ks. abpa Tadeusza Kondrusiewicza na metropolitę mińskomohylewskiego (ks. bp A. Dziemianko, po odejściu z urzędu ks. kard. K. Świątka, pełnił funkcję administratora apostolskiego); ingres Metropolity do katedry mińskiej odbył się 10 listopada. ► Nasz dom w Mińsku jest już prawie w całości wykończony; najwyższą kondygnację zajmują studentki (jest ich sześć, a chętnych o wiele więcej), jeden duży pokój – wyposażony w stoliki i zabawki – przeznaczony jest dla dzieci (z myślą w przyszłości o przedszkolu), gdzie już teraz można przyjąć dzieci, choćby na kilka godzin w sobotę; jest w pełni wyposażona kaplica (na razie bez Najśw. Sakramentu) i duża kuchnia z jadalnią; umożliwia to przyjęcie grup na dni skupienia. Siostry na Białorusi podejmują prace apostolskie, zwłaszcza z dziećmi i młodzieżą, wspólpracują w kurii i parafiach. Problemem są trudności związane z przedłużaniem wiz pobytowych dla sióstr nie-Białorusinek, ale ufamy, że jakoś się wszystko ułoży. Siostry z Dniepropetrowska piszą o trudnościach z odzyskaniem utraconej świątyni Otwórzcie drzwi Chrystusowi Tymi słowami pieśni, która brzmiała podczas przyjazdu papieża Jana Pawła II na Ukrainę, wierni rzymskokatolickiej parafii św. Józefa w Dniepropietrowsku już od kilku miesięcy modlą się, czuwając pod zamkniętymi drzwiami swej świątyni. Neogotycki kościół, zbudowany w 1887 roku za pieniądze parafii, wznosi się przy centralnej ulicy miasta, które wcześniej nosiło nazwę na cześć carycy Katarzyny II – Jekaterynosław. (W tym pięknym kościele brali ślub dziadkowie matki Jolanty.) Po nastaniu władzy radzieckiej w 1950 roku, kościół został zamknięty. Księdza proboszcza rozstrzelano na dziedzińcu przy kościele, a fasadę świątyni przebudowano w stylu stalinowskiego neoklasycyzmu. Budynek służył jako zakład szklarski, biblioteka i sala sportowa... W czasie pierestrojki świątynia była trzykrotnie sprzedawana, także podpalana i świadomie niszczona. Od 15 lat miejscowi parafianie i księża podejmują drogą sądową starania, aby odzyskać budynek, nieprawnie sprzedany kalifornijskiej firmie turystycznej. 28 czerwca br. miejscowy proboszcz, o. Kazimierz Guzik, kapucyn, zauważył, że podczas państwowych świąt drzwi kościoła są otwarte (do tej pory straż pilnowała budynku i nie chciała wpuścić ludzi w habitach do środka). W porozumieniu z biskupem ksiądz proboszcz podjął decyzję o zaopiekowaniu się świątynią, aby nie doszło do aktów wandalizmu i profanacji. Całą noc parafianie sprzątali gruzy wewnątrz i wczesnym rankiem, pierwszy raz od 50 lat, została tu odprawiona Msza św. Po zakończeniu świąt zjawił się właściciel z ochroną i brutalnie wygonił ludzi, którzy modlili się w kościele. Wygnano nas na ulicę nocą i kazano zabrać wszystkie kościelne rzeczy. Ksiądz w rękach wyniósł tabernakulum, a ludzie – ołtarz i inne przedmioty. Ulicami miasta ruszyła nocna procesja z Najświętszym Saramentem do małej kapliczki. Wystraszony właściciel zabił drzwi deskami i postawił wielki metalowy płot wokół kościoła. Teraz mogliśmy modlić się tylko pod płotem. Nieustanna, całodobowa modlitwa trwała około miesiąca. Na pomoc nam przyjechali z namiotami parafianie z innych miast. 25 lipca miało miejsce niebezpieczne, ale przełomowe wydarzenie. Nieprawy właściciel przyjechał ciężarówką, aby zrujnować dach kościoła. Ludzie razem z duchownymi otoczyli świątynię i z podniesionymi rękami modlili się: „Panie Jezu Chryste, Synu Boży, zmiłuj się nad nami.” W tym czasie robotnicy piłowali belki i wrzucali je do środka, a rozwścieczony właściciel krzyczał: „Kończcie ten teatr!” Po dwóch godzinach przyjechał ks. biskup Stanisław Padewski. Ukląkł przed zamkniętymi drzwiami kościoła i ucałował je. Do ludzi zwrócił się słowami: „Dziękuję wam za gotowość trwania do końca, ale wszystkie ludzkie możliwości są już wyczerpane. Zostało nam tylko jedno – nadzieja w Bogu.” Gdy nadeszła godzina 15, godzina konania i męki Pana, dla nas nastąpił czas ciężkich rozmów z policją, gubernatorem, właścicielem. Umówiono się, że właściciel zaprzestanie niszczenia kościoła, jeżeli my odejdziemy z namiotami. Od tej chwili modlimy się pod kościołem tylko w środy i niedziele. Do rozmów o odzyskanie kościoła włączyła się Nuncjatura Apostolska w Kijowie i wydaje się, że teraz szanse na załatwienie tej sprawy są większe. Prosimy Siostry o wsparcie duchowe dla katolickiej wspólnoty św. Józefa w Dniepropietrowsku. s. Elina Babij i s. Uliana Diergaczowa X Forum Młodych w Pniewach To było już Dziesiąte – Jubileuszowe Forum Młodych w Pniewach. Wszyscy w jakiś sposób powiązani ze świętą Urszulą, naszym Zgromadzeniem, naszymi Siostrami. Tematem przewodnim było przypatrywanie się powołaniu. Swoimi doświadczeniami dążenia do szczęścia na drodze powołania dzieliła się rodzina Państwa reprezentowane były Telickich, o. Jakub Kruczek OP, święta następujące ośrodki: Gostyń Urszula Ledóchowska. Kielce Poszukiwania czym jest powołanie, jak je Lipnica poznańska odkryć i jak je realizować odbywały się w Lublin różnych formach. Były świadectwa, wyŁódź-Czerwona kłady, duchowe konferencje, był czas na Łódź-Obywatelska indywidualne rozmowy, spowiedź, a także Milanówek czas na osobiste spotkanie z Jezusem i Nowy Tomyśl świętą Urszulą. Ozorków Poza pełnymi powagi rozważaniami była Pniewy-nasza szkoła także dobra zabawa i radosny, a nawet Radom bardzo radosny śpiew i oczywiście urszuSyców lańsko-pogodny śmiech. Swarzędz Siostry w Pniewach i okolicznych doSzczecin mach, jak zwykle zrobiły wszystko, aby tę Toruń sporą gromadkę ugościć – nakarmić, naWarszawa poić i zapewnić godziwy nocleg. Września Uśmiechnięte, służyły dosłownie całe Zielona Góra noce i dnie. I były bardzo wyrozumiałe dla troszkę głośniejszych i młodzieńczych wybuchów radości… Już dziesiąty raz przypadło mi w udziale prowadzić Forum. Młodzież trochę się zmienia. Przyjeżdżają coraz to młodsi (na pewno ode mnie ☺), ale wszyscy zawsze zafrasowani o siebie, swoją przyszłość, swoje miejsce na Ziemi. 19-21 października 2007, kolejny Niektórzy przyjeżdżają przez kiletap poznawania bliżej Boga ka lat z rzędu. Wiem, że Forum i ludzi… po powrocie stamtąd [z „skojarzyło” już kilka par małPniew] zawsze zostaje ta wielka żeńskich, kilka narzeczeńskich. pustka w sercu… i nic nie może Są także powołania i kapłańskie i jej wypełnić… bo tylko tam są zakonne. tacy ludzie, tylko tam godzina Niewątpliwie, dla każdego z wydaje się być sekundą, tylko tam młodych, kto przeżył Forum najbardziej napięty plan (☺) ważne jest doświadczenie spotmógłby trwać i trwać… i tylko kania ludzi myślących trochę, a tam są te wszystkie Siostry… może nawet bardzo odmiennie i tylko tam nikt nie musi udawać niż proponuje świat. Ważne jest kogoś innego… tam wreszcie także świadectwo dawane przez można być sobą… nie wstydzić zapraszanych Gości specjalnych, się słów wypowiadanych Księży duszpasterzy, a przede głośno☺… może nie zawsze wszystkim nas same. przemyślanych, ale tam nikt nie Młodzi, wbrew pozorom, dostrzema o to pretensji… a teraz gają cały zespół sióstr uwijasmutno… smutno, ale mimo to jących się przy ich przyjęciu i w sercu energia i szczęście ugoszczeniu. I kto wie, czy to zaczerpnięte ze Źródła… ukryte świadectwo nie jest najważniejsze z tego, co my możez blogu Agi W. lat 18 my uczynić… w X Forum Młodych wzięło udział: 312 młodych 15 sióstr 3 księży 1 kleryk 5 kierowców s. Danuta Sakowicz Kącik ERM-owy:) nie tylko dla sióstr prowadzących wspólnoty ERM-u… Bardzo dziękuję i cieszę się, że mogę podać kilka ważnych informacji w naszych „Wiadomościach bieżących” o tym, co słychać w ERM-ie. 1. Rok formacyjny 2007/8 Obecny rok przeżywamy w ERM-ie pod hasłem: EuchaRystio, nie Możemy żyć bez Ciebie!” Jest to czas pogłębienia zrozumienia i miłości do Eucharystii oraz przygotowania do Ogólnopolskich Dni Wspólnoty ERM-u (ODW); odbędą się one w dn. 25-27 kwietnia 2008 w Gdańsku pod hasłem „TAM I Z POWROTEM!” ODW przeżywamy raz na dwa lata. Uczestniczki poprzednich spotkań doskonale wiedzą, że jest to wielkie święto ERM-u i że jest pięknie! To jest tylko weekend, ale bardzo intensywny i wypełniony! Zapraszamy! W czasie ODW odbędzie się finał konkursu, do którego zachęcamy wszystkie Siostry katechetki. Na stronie www.erm.pl znajduje się regulamin konkursu. Z niego wynika kilka ważnych dat: • • • • do 31 stycznia 2008 – do Sekretariatu ERM-u zgłaszamy udział wspólnoty (z Promieniem styczniowym prześlemy formularz zgłoszeniowy); do 15 marca 2008 – przekazujemy koordynatorowi diecezjalnemu 5 nazwisk osób ze wspólnoty, które przeszły zwycięsko przez etap wspólnotowy; 29 marca 2008 – w diecezjach odbędzie się etap diecezjalny – wyłoni najlepszą „5”; 26 kwietnia 2008 – w czasie ODW – finał dla zwycięskich „5” z poszczególnych diecezji. Zachęcamy też do ściągnięcia z naszej strony bardzo ładnej piosenki – hymnu o tym samym tytule. 2. Plakat – mapa Wspólnoty zaproszone są do tworzenia mapy. Jest to rodzaj plakatu, na którym w wybranej przez grupę formie będą zamieszczane poszczególne odkrycia dotyczące omawianej na spotkaniu części Mszy św., np. jedna ze wspólnot zaplanowała obraz winnego krzewu, gdzie na jego poszczególnych gałązkach będą zaznaczane odkrywane treści. Praca z mapą ma sens wówczas, gdy tworzymy ją od początku programu, a nie wykonujemy jej tuż przed ODW. Plakaty przywieziemy ze sobą na ODW w 2008r. Będzie przygotowana wystawa plakatów, która jednocześnie będzie dekoracją w hali Olivia. Wielkość brystolu nie mniejsza niż 100cm/70cm 3. Promień Eucharystii Jest to nasz miesięcznik, którego celem jest ubogacenie spotkań poprzez pracę z nim i wykonanie zadań w nim zawartych. Zaprenumerować można w każdej chwili w ciągu roku szkolnego. 4. WAŻNE! Baza danych na naszej stronie Na naszej stronie www.erm.pl w dziale o ERM-ie znajduje się nowa zakładka „wspólnoty”. Bardzo prosimy o wypełnienie formularza o wspólnocie ERM-u. Pozwoli nam to zebrać informacje o wspólnotach w diecezjach. Informacje o książkach Bogusława Belok, USJK, Zagraj to sam! Scenariusze przedstawień z kolędą w tle, Pniewy 2007. ze Wstępu: …co roku społeczność naszej szkoły przeżywa wspólną wigilię i co roku z tej okazji kółko dramatyczne przygotowuje przedstawienie (…) zaczęły powstawać więc scenariusze, do których pomysłów dostarczała codzienność, rozmowy z młodymi i obserwowanie tego, co ich w sposób szczególny dotyka. Książka zawiera siedem „sprawdzonych” scenariuszy wigilijnych spektakli o bardzo różnej tematyce – warto skorzystać! Urszula Michalak, Niewiasta smukłej prostoty. Święta Urszula Ledóchowska w myśli poetyckiej, Archidiecezjalne Wydawnictwo Łódzkie, Łódź 2007. Tomik,w którym refleksja poetycka przeplata się ze słowami Jana Pawła II i nastrojową sepią fotografii. Ofiaruj mi chwilę czasu. Usiądź w Pniewach, przy uśmiechniętej Matce Urszuli… zachęca w poetyckim wstępie bp Józef Zawitkowski. Do książki dołączona jest płyta CD – wiersze czyta Krzysztof Kolberger. Terminy I. Spotkanie sióstr odpowiedzialnych za formację Warszawa, 6-8 kwietnia 2008 Zebranie ekipy apostolsko-powołaniowej Warszawa, 28-29 marca 2008 II. Rekolekcje w domach Zgromadzenia Milanówek (ks. Szymanek, TChr.) Lipnica pozn. (o. Jan Bartlewicz, SJ) 27 XII -1 I 2008 2-7 VI 2008 III. Doroczne spotkania w Pniewach – lipiec-sierpień 2008 Siostry katechetki i wychowawczynie Spotkanie sióstr katechetek Rekolekcje (o. Wiesław Kulisz, SJ) Spotkanie sióstr wychowawczyń Pielgrzymka sióstr kat. i wych. do Sankt Petersburga 23-25 VI 2008 25 VI-1 VII 2008 1-2 VII 2008 5-12 VII 2008 Siostry przełożone Zjazd Rekolekcje – prowadzi o. Jakub Kruczek, OP 15-18 VII 2008 19-25 VII 2008 Probacja (pierwsze śluby 1985) Przyjazd do Pniew Rekolekcje Spotkanie 18 VII 2008 19-25 VII 2008 25 VII-7 VIII 2008 Siostry juniorystki Spotkanie 2-6 VIII 2008 Rekolekcje (ks. Stanisław Witkowski, saletyn) 6-15 VIII 2008 Przygotowanie sióstr do profesji wieczystej Przyjazd do Pniew 2 VII 2008 Spotkanie kandydatek i postulantek nie idących do nowicjatu Rekolekcje i spotkanie 31VII-17 VIII 2008 s. Bożena Kolczyńska UWAGA. Za uzupełnianie naszej strony internetowej www.urszulanki.sjk.pl (teksty, materiały graficzne i in.) jest odpowiedzialna – jak dotąd – s. Małgorzata Krupecka ([email protected]), natomiast mój adres to [email protected] i zajmuję się od tego roku przygotowywaniem Wiadomości Bieżących (wydanie na papierze, a przewidywana częstotliwość – co dwa miesiące). Bardzo nam zależy, aby Siostry przysyłały materiały mailem jednocześnie na obydwa adresy i chciałybyśmy je otrzymywać jak najszybciej. Adres pocztowy ten sam: ul. Wiślana 2, 00-317 Warszawa. Przypominam również, że na naszej stronie www powstał dział Zapowiedzi, w którym można zamieszczać terminy i informacje także o tym, co się wydarzy. s. Anna Fidor Polecamy…