Udział transgraniczny w strategicznej ocenie oddziaływania
Transkrypt
Udział transgraniczny w strategicznej ocenie oddziaływania
Ministerium für Umwelt, Gesundheit und Verbraucherschutz Ministerstwo Środowiska, Zdrowia i Ochrony Konsumentów Kraju Związkowego Brandenburgii Ministerium für Umwelt, Gesundheit und Verbraucherschutz des Landes Brandenburg Postfach 601150 | 14411 Potsdam Pani Podsekretarz Stanu Hanna Trojanowska Pełnomocnik Rządu ds. Polskiej Energetyki Jądrowej Ministerstwo Gospodarki Rzeczpospolitej Polskiej Plac Trzech Krzyży 3/5 PL - 00-507 Warszawa faks: 0048 22 693 40 46 - 48, e-mail [email protected] Heinrich-Mann-Allee 103 14473 Potsdam Bearb.: Gesch.Z.: Hausruf: Fax: Internet: www.mugv.brandenburg.de [email protected] R:\sander\Umweltprüfung, Polen, Kernkraft\2013-0121 kernenergieprogramm-polen-konsultationerwiderung5-ber.doc Do wiadomości: Pan Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska Michał Kiełsznia ul. Wawelska 52/54 PL - 00-922 Warszawa faks: 0048 22 57 92 126, e-mail: [email protected] Poczdam, dnia Frau Sander/Herr Geisler 51 – 0421/16+9 +49 331 866-7395 +49 331 27548-7395 lutego 2013 r. Udział transgraniczny w strategicznej ocenie oddziaływania na środowisko Polskiego Programu Energetyki Jądrowej Tutaj: Konsultacje, krótkie stanowisko Ministerstwa Środowiska, Zdrowia i Ochrony Konsumenta Kraju Związkowego Brandenburgii 1. Pismo Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska Pana Michała Kiełsznia do Niemieckiego Federalnego Ministerstwa Środowiska z dnia 18 lipca 2011 r. 2. Stanowisko pani Minister Środowiska, Zdrowia i Ochrony Konsumentów Brandenburgii z dnia 19.12.2011 r. 3. Elektroniczna wiadomość polskiej Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska (pani Szumańska) do Federalnego Ministerstwa Środowiska Niemiec z dnia 11 stycznia 2012 r. 4. Stanowisko Ministerstwa Środowiska Brandenburgii z dnia. 13.02.2012 r. 5. Pisemna odpowiedź Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w sprawie stanowisk (początek listopada 2012 r.) 6. Spotkanie konsultacyjne w Warszawie dnia 27.11.2012 r. 7. Przekazane w późniejszym terminie dokumenty Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska dla Federalnego Ministerstwa Środowiska Niemiec z dnia 03.01.2013 r. Szanowna Pani Sekretarz Stanu,, W związku z transgranicznymi konsultacjami w sprawie Polskiego Programu Energetyki Jądrowej dziękuję w imieniu zaangażowanego Ministerstwa Środowiska, Zdrowia i Ochrony Konsumentów Brandenburgii za stworzone nam Dienstgebäude Heinrich-Mann-Allee 103 Albert-Einstein-Straße 42-46 14473 Potsdam 14473 Potsdam Telefon Fax Tram-Haltestelle Linien Zentrale Vermittlung über (0331) 866-70 70/71 (0331) 866-7240 Kunersdorfer Straße Hauptbahnhof 91,92,93,96,X98,99 91,92,93,96,X98,99 strona 2 przez Państwa możliwości: przekazaną odpowiedź, rozmowę z dnia 27 listopada 2012 r. w Warszawie oraz uzupełniające informacje na piśmie. 1. Przekazane dokumenty (ad punkt 7) zostały już umieszczone na stronie internetowej Ministerstwa Środowiska, Zdrowia i Ochrony Konsumentów Kraju Związkowego Brandenburgii (poniższy link: http://www.mugv.brandenburg.de/cms/detail.php/bb1.c.295994.de), a ponadto zostały przesłane do przygranicznych gmin, co zapewniło także im dostęp do tych informacji środowiskowych. 2. W Państwa pisemnej odpowiedzi (ad punkt 5, zwanej poniżej: „odpowiedzią“; która od strony językowej, ale również z powodu braku odniesienia do poszczególnych punktów stanowiska niemieckiego była trudna do zrozumienia), w sprawie przekazanych stanowisk, ustnych wyjaśnień podczas rozmów konsultacyjnych w Warszawie 27.11.2012 r. oraz dokumentów uzupełniających (ad punkt 7) zostały zawarte dalsze informacje. Dzięki temu udało się wyjaśnić niektóre aspekty, lecz nadal pozostają pewne otwarte kwestie. Przede wszystkim nie zostały rozwiane nasze wątpliwości natury zasadniczej dotyczące oddziaływania na środowisko w związku z wprowadzeniem komercyjnego wykorzystania energii jądrowej, które zostały wyrażone już wcześniej w stanowiskach Ministerstwa Środowiska Brandenburgii (ad punkt 2 i 4). Generalnie odsyłam do tych już przekazanych stanowisk. Ze względu jednak na ich nadrzędne znaczenie po raz kolejny pragnę w szczególności podnieść następujące punkty. a) Nadal wychodzimy z założenia, że w przypadku każdej lokalizacji elektrowni atomowej w Rzeczpospolitej Polskiej występuje znaczące transgraniczne oddziaływanie – i to nie tylko w kontekście „odczuwanej“ oceny zagrożenia (patrz punkt 1.D odpowiedzi), lecz z uwagi na fakt, że po wypadku w Czarnobylu doszło do znaczącego transgranicznego oddziaływania na środowisko w odległych o tysiące kilometrów regionach Niemiec, a napromieniowanie z terytorium dzisiejszej Ukrainy odcisnęło na Białorusi szczególnie szkodliwe piętno właśnie w wymiarze transgranicznym. b) Wprawdzie każde państwo jest suwerenne w podejmowaniu decyzji co do sposobu, w jaki chce pokrywać zapotrzebowanie na energię (punkt 2. odpowiedzi), to zadaniem strategicznej oceny oddziaływania na środowisko jest dokonanie w postępowaniu publicznym ustalenia, opisania, oceny i uwzględnienia potencjalnego oddziaływania na środowisko związanego z danym planem lub programem, także takiego o charakterze transgranicznym. W związku z powyższym, opierając się na wydarzeniach Ministerium für Umwelt, Gesundheit und Verbraucherschutz strona 3 w Czarnobylu i Fukushimie, (mimo twierdzeń zawartych w odpowiedzi w punkcie 2 i 13) pozostajemy przy naszych stwierdzeniach, że w związku z wprowadzeniem w Rzeczpospolitej Polskiej komercyjnego wykorzystania energii jądrowej obawiamy się znaczących negatywnych skutków dla Kraju Związkowego Brandenburgii i dlatego prosimy pilnie o weryfikację i zrewidowanie tych planów. Nawet, jeżeli wydarzenia z Czarnobyla czy Fukushimy nie są reprezentatywne, to i tak potwierdzają one, że konsekwencją stosowania tej technologii są ryzyka, których nie da się wykluczyć. c) Nawet, jeżeli zgodnie z deklaracjami z Programu Energetyki Jądrowej oraz prognozą oddziaływania na środowisko jak również wyjaśnieniami ustnymi z dnia 27.11.2012 r. w Warszawie w przypadku pierwszej komercyjnej elektrowni miałyby zostać wybrane reaktory generacji 3/3+, to w dalszej części dokumentacji nie znajdują się żadne wiarygodne dane na temat technologii oraz jej możliwego oddziaływania na środowisko (dokumentacja zawiera raczej tylko dane producenta). Ograniczenie do tych danych, które „mogą być racjonalnie wymagane“ zgodnie z art. 5 Dyrektywy 2001/42/WE (tak punkt 10 litera. C) odpowiedzi), odnosi się przede wszystkim do oddziaływań na środowisko, a nie do przedmiotu sporządzanego planu lub programu. Ponieważ żaden kraj świata nie ma doświadczeń związanych z eksploatacją tej generacji reaktorów, wypowiedzi na temat niewystępowania ryzyka czy szkód związanych z wykorzystywaniem tej nowej technologii (jak zaprezentowano w odpowiedzi pod punktem 3) tracą swoją praktyczną możliwość potwierdzenia. Nawet, jeżeli w przypadku każdego obowiązku uzasadnienia muszą występować pewne granice, to należy wymagać tym bardziej szczegółowych informacji, im istotniejsze są potencjalne ryzyka dla środowiska (dobro chronione – człowiek, zasięg terytorialny, transgraniczny charakter oraz nieodwracalność oddziaływań itd., patrz załącznik II Dyrektywy 2001/42/WE). Ponadto nadal nie jest jasne, dlaczego wyniki testów obciążeniowych w warunkach skrajnych (stress testów) europejskich elektrowni jądrowych nie muszą być uwzględniane w programie tudzież w prognozie oddziaływań na środowisko (patrz odpowiedź punkt 4.). Przecież one wskazały na nowe wymagania dotyczące prowadzenia zakładu, kadr oraz wewnętrznych i zewnętrznych planów operacyjno-ratowniczych. Nadal nie podzielamy założenia mówiącego o pozytywnym wpływie niskiego poziomu promieniowania (punkt 15 odpowiedzi). Ministerium für Umwelt, Gesundheit und Verbraucherschutz strona 4 Ponadto należałoby się zająć wprawdzie dość kontrowersyjnymi, lecz obecnymi w dyskusji naukowej wynikami badań nad białaczką w okolicach elektrowni jądrowych (punkt 16. odpowiedzi). d) W związku z tematyką monitorowania w przekazanej dokumentacji „Monitorowanie promieniowana w elektrowniach atomowych w Polsce“ (ad punkt 7) pojawiły się teraz wypowiedzi, z których wynika, że istnieje ogólnokrajowy monitoring promieniowana, który obejmuje także instalacje naukowobadawcze i magazyny pośrednie. W odniesieniu do sytuacji występowania awarii został nam także przekazany uzupełniający dokument („Informacja na temat reakcji na wystąpienie napromieniowania w wyniku stanu zagrożenia radiologicznego w Polsce”), z którego wynikają odpowiednie plany. Jeżeli zostanie uchwalony Program Energetyki Jądrowej i gdy dojdzie do budowy elektrowni jądrowych zakłada się, że plany te zostaną odpowiednio skonkretyzowane. e) W kwestii usuwania odpadów radioaktywnych należy uznać, że informacje o funduszu finansowanym przez operatorów, w którym tworzone będą rezerwy na utylizację materiałów radioaktywnych, wskazują na odpowiednie, w porównaniu z sytuacją w Niemczech, preferowane rozwiązanie. Niemniej jednak w tym kontekście przyjmuję z troską do wiadomości fakt, że nie wyklucza się otwartego cyklu paliwowego reaktora. Ponadto nadal jesteśmy zdania, że przy wprowadzeniu tej technologii jej oddziaływanie na środowisko w związku z usuwaniem materiałów radioaktywnych musi zostać kompleksowo ustalone, opisane, ocenione i uwzględnione w strategicznej ocenie oddziaływania na środowisko Programu Energetyki Jądrowej. Sama wskazówka mówiąca o magazynowaniu końcowym dopiero za 50 lat nie jest z naszej perspektywy wystarczająca – podobnie jak odniesienie do powstającego w późniejszym terminie Krajowego Planu Utylizacji (odpowiedź punkt 7). f) Zawarte w odpowiedzi analizy zapotrzebowania na energię elektryczną zakładają (punkt 2B) w tym zakresie w Polsce wzrost o 40 procent (2010 do 2030). Jest to niezrozumiałe przede wszystkim w obliczu faktu, że porównania krajów europejskich za ostatnie lata wskazują na bardzo dynamiczny wzrost gospodarki polskiej, i to przy względnie niezmiennym zużyciu energii elektrycznej. W szczególności wraz z zastąpieniem paru elektrowni (węglowych) bardziej efektywnymi instalacjami powinien być możliwy do osiągnięcia dalszy wzrost w dziedzinie wytwarzania energii elektrycznej. Z przekazanych informacji nie wynika także, czy rozważone Ministerium für Umwelt, Gesundheit und Verbraucherschutz strona 5 zostały nasze prośby dotyczące sprawdzenia możliwości np. rezygnacji z eksportu energii elektrycznej, niwelacji obciążenia szczytowego, redukcji popytu przez ukierunkowane zachęty itd. Ponadto z żalem przyjmujemy do wiadomości, że Rzeczpospolita Polska nie jest zainteresowana tym, by w większym stopniu czerpać z doświadczeń Brandenburgii lub Niemiec związanych z pokrywaniem zapotrzebowania energetycznego ze źródeł alternatywnych (energia odnawialna – punkty 2 i 9 odpowiedzi). Tutaj Brandenburgia, jako kraj z dużą ilością złóż węgla brunatnego (przetwarzanego na prąd) ma podobne problemy związane z ochroną środowiska jak Rzeczpospolita Polska. Brandenburgia może reklamować się dziś tym, że 50 % zużywanej tu energii elektrycznej pochodzi ze źródeł energii odnawialnych, a w roku 2012 po raz trzeci z kolei wyprzedzając pozostałe 15 krajów związkowych Niemiec, Brandenburgia została odznaczona Gwiazdą Polarną w dziedzinie energii odnawialnej (przyznawaną przez Agencję Energii Odnawialnej). Ponadto dzięki zarządzonej na poziomie federalnym gwarancji odbioru energii elektrycznej wraz z gwarantowanym wynagrodzeniem za energię elektryczną uzyskiwaną ze źródeł odnawialnych (uregulowanie ustawowe obowiązujące od roku 1991), udało nam się uzyskać nie tylko skok technologiczny, lecz także masywną obniżkę kosztów instalacji energii odnawialnych. Wprawdzie odpowiedź Polski wskazuje na zbyt wysokie ceny energii elektrycznej spowodowane wykorzystaniem energii odnawialnych w Niemczech (odpowiedź punkt 9), jednak należy podkreślić, że wysokość cen energii elektrycznej zależy jedynie w niewielkiej mierze od energii odnawialnych, a w dużo większej części (ok. 50 procent dla klientów indywidualnych mniej, znacznie powyżej 50 procent dla klientów przemysłowych i prowadzących działalność gospodarczą) wynika z należności dla państwa (podatek obrotowy i energetyczny) oraz kosztów pozyskiwania i dystrybucji energii (patrz sprawozdanie z monitoringu Federalnej Agencji Sieci oraz Federalnego Urzędu Antymonopolowego 2012, strona. 139, rys. 74, http://www.bundesnetzagentur.de/SharedDocs/Downloads/DE/BNetzA/Pres se/Berichte/2012/MonitoringBericht2012.pdf?__blob=publicationFile). Ponadto przy zestawieniu uzyska się znacznie niższe koszty wytwarzania energii elektrycznej np. z siły wiatru, jeżeli również doliczy się dotychczas wykorzystane w Niemczech państwowe finansowanie energii jądrowej, a przede wszystkim węgla kamiennego, oraz uwzględni koszty ogólnospołeczne, co byłoby zasadne w ramach strategicznej oceny Ministerium für Umwelt, Gesundheit und Verbraucherschutz strona 6 oddziaływania na środowisko w odniesieniu do zaangażowania zasobów (np. Swantje Küchler i Bettina Meyer: „Was Strom wirklich kostet“ [Ile faktycznie kosztuje prąd], na zlecenie Greenpeace Energy EG, 2012). W tym kontekście jeszcze raz usilnie apelujemy o dokonanie dogłębnej weryfikacji założeń dotyczących efektywności gospodarczej alternatyw. Podczas gdy wydaje się, że koszty energii odnawialnych zostały oszacowane na bardzo wysokim poziomie, to nadal odnosimy wrażenie, że koszty takie dotyczące energii jądrowej są istotnie niedoszacowane (patrz tutaj stanowisko Ministerstwa Środowiska, Zdrowia i Ochrony Konsumentów z dnia 19.12.2012 r. oraz ekspertyzę Instytutu Ekologicznego [Öko-Institut e.V.], strona 83 i kolejne, załącznik 3 w uzupełnieniu stanowiska pani Minister Środowiska, Zdrowia i Ochrony Konsumentów z dnia 19.12.2011 r.). Na przykład najnowsze założenia EDF zakładają w przypadku energii jądrowej koszty inwestycyjne w wysokości 5.400 €/kW, a koszty pełne 110 – 166 €/MWh. W szczególności (wbrew założeniom z odpowiedzi – punkt 12) także w świetle międzynarodowych badań zakłada się dla Rzeczpospolitej Polskiej, że dzięki energiom odnawialnym może zostać pozyskany większy potencjał w zakresie zapobiegania emisji CO2 niż w przypadku energii jądrowej (Energy and CO2-Emissions Scenarios of Poland, IEA working paper, Paryż, 2010) I wreszcie istnieją badania przeprowadzone dla sytuacji polskiej, które zakładają znacznie wyższy potencjał związany z energią odnawialną niż wymieniony w odpowiedzi (odpowiedź punkt 2B) wynoszący 23 TWh. I tak np. Greenpeace zakłada w tym zakresie do roku 2030 potencjał wysokości 100 TWh (Badania Greenpeace, Rewolucja energetyczna w Polsce, 2008). Również badania na zlecenie polskiego Ministerstwa Gospodarski (IEO, 2007) wskazują bądź co bądź na potencjał w wysokości 60 TWh. Za lokalizacją energii odnawialnych przemawia fakt, (na którą często potrzeba dużych powierzchni – np. energia fotowoltaiczna oraz wysokie elektrownie wiatrowe), że stosunek liczby mieszkańców do powierzchni w Rzeczpospolitej Polskiej jest znacznie korzystniejszy w porównaniu z sytuacją w Niemczech, gdzie gęstość zaludnienia jest dużo większa. Ogólnie uważamy odpowiedzi na nasze dodatkowe pytania dotyczące alternatyw za niewystarczające. Nie można w kontekście strategicznej oceny oddziaływania na środowisko uznać wariantów różnych technologii jądrowych za „alternatywy” (jak w odpowiedzi w punkcie 9A) g)); o wiele bardziej na nazwę „alternatywy“ w rozumieniu oddziaływania na środowisko Ministerium für Umwelt, Gesundheit und Verbraucherschutz strona 7 zasługują tylko takie rozwiązania, które skutkują znacznie mniejszą ilością wpływów na środowisko, które mają inną jakość. g) Wpłynęła do nas informacja na temat 17 kryteriów wyboru 29 lokalizacji elektrowni jądrowych (odpowiedź punkt 11). Ponadto przekazane zostały postulowane podczas negocjacji konsultacyjnych szczegółowe analizy „pozostałych lokalizacji“ (odniesienie do 7.). Tak czy inaczej metodyka oceny pozostaje nadal niejasna. W szczególności z przekazanych jako uzupełnienie analiz szczegółowych dotyczących lokalizacji w pobliżu Odry nie wynika, czy i jak zostały dokładnie zbadane poszczególne 17 kryteria. W analizach szczegółowych ujęto jedynie pojedyncze aspekty tych 17 kryteriów. Poza tym pozostaje nadal niewyjaśniona kwestia tego, jak szczegółowe badania zostały uwzględnione w ostatecznym porównywalnym rankingu 29 lokalizacji (patrz prognoza oddziaływania na środowisko, str. 6-452). Także uzupełniające „Podsumowanie oraz zestawienie tabelaryczne najważniejszych parametrów innych lokalizacji“ nie pozwala w związku z tym na dokładne wyciągnięcie wniosków (odniesienie do 7.) Wprawdzie zgodnie z ustnymi deklaracjami lokalizacje w pobliżu Odry (jako „pozostałe lokalizacje“), mają zostać wykluczone, lecz w przypadku, gdyby jednak na nie się zdecydowano, konieczne byłoby uzupełniające postępowanie w sprawie zmiany programu. Być może w odniesieniu do obszarów narażonych w przypadku „pozostałych lokalizacji“ w pobliżu Odry lokalizacje wyznaczone po stronie polskiej nie znajdują się na „terenach objętych ochroną przyrody“, lecz zgodnie z dostępnymi nam mapami odnośne zgłoszone obszary Natura2000, będące pod ochroną prawa europejskiego, znajdują się w bezpośrednim sąsiedztwie Dębogóry, Pniewa i Pniewa-Krajnika. Ponadto chodzi tutaj o powiązany, transgraniczny system obszarów chronionych Parku Narodowego Dolina Dolnej Odry, a po stronie polskiej Parku Krajobrazowego Dolina Dolnej Odry oraz Cedyńskiego Parku Krajobrazowego. W związku z powyższym nadal uznajemy za konieczne przeprowadzenie oceny oddziaływania Programu Energii Jądrowej na siedliska (art. 6 ust. 2 do 4 Dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory – Dyrektywa siedliskowa), w przypadku niezrezygnowania z danych lokalizacji dla Programu Energetyki Jądrowej. Ministerium für Umwelt, Gesundheit und Verbraucherschutz strona 8 W szczególności procedura związana z wyborem lokalizacji, zgodnie z którą polskim przedsiębiorstwom energetycznym przyznane są daleko idące prawa do ostatecznego decydowania o wyborze lokalizacji, stanowi powód do obaw, że, wbrew wypowiedziom zawartym w odpowiedzi (punkt 14), niezależność realizacji zadań przez przyszły podmiot ds. nadzoru nad energią atomową, w pierwszej linii zobowiązanego do dbałości o bezpieczeństwo i ochronę środowiska może być ograniczona w szczególności przy jego umiejscowieniu w Ministerstwie Gospodarki. h) Ponadto informacje na temat odpowiedzialności za szkody spowodowane przez energię jądrową pozostają dla Kraju Związkowego Brandenburgii niedostateczne. I tak każde ograniczenie odpowiedzialności jest wspieraniem danego operatora kosztem poszkodowanych względnie narażonej społeczności. Również odwołanie się do Konwencji Wiedeńskiej, która zgodnie z posiadaną przez nas wiedzą nie została ratyfikowana, nie jest tu pomocne. Dla kraju sąsiadującego powstawałyby ponadto koszty związane z normalnym monitorowaniem i profilaktyką (placówki medyczne, służby ratunkowe itd.), a także ewentualnie w związku z transportem, których w żadnej mierze nie pokrywają uregulowania w sprawie odpowiedzialności. Reasumując należy stwierdzić, że informacje o które prosiliśmy zostały po części przesłane, ale pewne kwestie pozostają nadal niewyjaśnione. W tym kontekście wskazuję na serdeczną prośbę Pani Minister Tack o rozważenie Państwa zasadniczej decyzji w sprawie przejścia na (komercyjne) wykorzystanie energii jądrowej i zrewidowanie wyniku swoich rozważań. Łącząc pozdrowienia Z upoważnienia Dr. G. Hälsig Ministerium für Umwelt, Gesundheit und Verbraucherschutz