Badania profilaktyczne – nasze prawo i obowiązek
Transkrypt
Badania profilaktyczne – nasze prawo i obowiązek
Badania profilaktyczne – nasze prawo i obowiązek Badania profilaktyczne mają na celu ocenę, czy cechy fizyczne i psychiczne pracownika pozwalają mu wykonywać pracę w takich warunkach, jakie istnieją na konkretnym stanowisku pracy. Badania profilaktyczne mają też dać odpowiedź, czy stan zdrowia badanego nie stanowi zagrożenia dla jego życia lub osób z nim współpracujących w kontekście warunków stwierdzonych na stanowisku pracy. Badanie profilaktyczne pracownika robione jest pod kątem jego indywidualnych predyspozycji do pracy na określonym stanowisku w określonych warunkach, z uwzględnieniem czynników szkodliwych i uciążliwych występujących w środowisku pracy i wpływających na stan zdrowia pracownika. W świetle prawa, na pracodawcy ciąży obowiązek posiadania umowy z wybraną placówką medyczną na zapewnienie opieki profilaktycznej swoim pracownikom. Umowa taka powinna być zawarta na okres nie krótszy niż jeden rok. Najważniejszą z form zdrowotnej opieki profilaktycznej są trzy rodzaje badań: • wstępne, • okresowe, • kontrolne. Badanie wstępne Badania te wykonywane są przed podjęciem pracy, a kieruje na nie pracodawca. Wstępnym badaniom lekarskim podlegają: • osoby przyjmowane do pracy, • pracownicy młodociani (którzy nie ukończyli 18 roku życia) przenoszeni na inne stanowiska pracy, • inni pracownicy przenoszeni na stanowiska pracy, na których występują czynniki szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciążliwe. Badania wstępne mają na celu określenie, czy cechy fizyczne i psychiczne kandydata na pracownika umożliwiają mu wykonywanie danej pracy w warunkach, jakie zostały na określonym stanowisku stwierdzone, bez ryzyka wystąpienia niekorzystnych zmian w stanie zdrowia. Sprawdzają także, czy u kandydata do pracy nie występuje choroba mogąca stanowić zagrożenie dla współpracowników lub w wyniku kontynuowania pracy w określonych warunkach środowiskowych mogłaby ulec zaawansowaniu. Każdy pracownik przed przystąpieniem do pracy musi okazać zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazań do wykonywania określonej pracy. Z obowiązku tego nie zwalnia fakt posiadania ważnego zaświadczenia lekarskiego z poprzedniego zakładu pracy ani też poddanie się specjalistycznym badaniom lekarskim, stwierdzającym zdolność do wykonywania określonego zawodu. Badanie wstępne polega na ogólnej ocenie stanu zdrowia. Jeżeli kandydat do pracy będzie pracować przy komputerze co najmniej 4 godziny w ciągu ośmiogodzinnego dnia pracy, powinien zostać skierowany przez lekarza na badanie wzroku. Uwaga! Badania wstępne są obowiązkowe. Pracodawca nie może dopuścić do pracy osoby bez aktualnego zaświadczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na wskazanym stanowisku. Badania okresowe Na badania te również kieruje pracodawca. Służą ocenie szybkości i kierunku zmian w stanie zdrowia pracownika w porównaniu z wynikami poprzednich badań profilaktycznych. Okresowym badaniom lekarskim podlegają wszyscy pracownicy, jednak ich częstotliwość nie jest jednakowa dla każdego zatrudnionego i zależy przede wszystkim od rodzaju wykonywanej pracy. Lekarz może wyznaczyć krótszy termin następnego badania, jeżeli uzna, że jest to niezbędne dla prawidłowej oceny stanu zdrowia osoby przyjmowanej do pracy lub pracownika. Termin badania okresowego powinien zawsze zostać określony w zaświadczeniu lekarskim wydanym po badaniu wstępnym lub poprzednim badaniu okresowym. Badania kontrolne Badania kontrolne, na które także kieruje pracodawca, wykonywane są po chorobie pracownika. Powinny być wykonywane u wszystkich pracowników, którzy byli niezdolni do pracy dłużej niż 30 dni z powodu choroby. Pracodawca nie ma prawa dopuścić takiej osoby do pracy bez aktualnego orzeczenia lekarskiego, stwierdzającego brak przeciwwskazań do ponownego zatrudnienia na określonym stanowisku. Okresowe i kontrolne badania lekarskie przeprowadza się w miarę możliwości w godzinach pracy. Uwaga! Za czas niewykonywania pracy, w związku z przeprowadzanymi badaniami, pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia, a w razie przejazdu na te badania do innej miejscowości przysługuje mu zwrot kosztów podróży. Pracodawca ma obowiązek przestrzegania orzeczeń lekarskich, które zalecają np. przeniesienie pracownika na inne stanowisko. Taka zmiana stanowiska, będąca następstwem orzeczenia lekarskiego, nie może być podstawą do zwolnienia pracownika. Odpowiedzialność za dopuszczenie pracownika do pracy bez aktualnych badań lekarskich ciąży na pracodawcy, a nie na pracowniku. Pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku (art. 229 § 4 k.p.). Nie wywiązanie się z tego obowiązku stanowi naruszenie przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy i jest wykroczeniem przeciwko prawom pracownika, za które grozi grzywna do 5000 zł. Z kolei pracownik ze swej strony ma obowiązek poddawania się kontrolnym badaniom lekarskim (art. 211 pkt 5 k.p.), a wobec pracownika, który odmawia poddania się badaniom kontrolnym, a tym samym narusza przepisy bhp, pracodawca może zastosować kary porządkowe. A jeśli pracownik odmawia poddania się badaniom z winy umyślnej – nawet zwolnić go dyscyplinarnie. Pracodawca ma prawo – podobnie jak pracownik – wystąpić z wnioskiem o ponowne badanie zatrudnionego, jeżeli nie zgadza się z opinią lekarską. Musi to jednak uczynić w ciągu 7 dni od wydania orzeczenia, a badanie powinno być przeprowadzone w wojewódzkim ośrodku medycyny pracy. Badania profilaktyczne powinny być przeprowadzone przez lekarza posiadającego odpowiednie uprawnienia zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. (Dz. U. Nr 69, poz. 332, paragraf 7). Oprac. Radosław Strakulski