Badanie możliwych skutków działalności człowieka na jeziora
Transkrypt
Badanie możliwych skutków działalności człowieka na jeziora
Badanie możliwych skutków działalności człowieka na jeziora lobeliowe z okolic Chojnic Autor: Małgorzata Landowska Klasa: III b Szkoła: III LO im. Marynarki Wojennej RP w Gdyni Opiekun: mgr Małgorzata Kupczyk-Skodowska Streszczenie: W dniach od 21.07.2015r. do 04.08.2015r. prowadzono obserwacje terenowe czterech jezior lobeliowych z okolic Chojnic, województwo pomorskie. (Badane obiekty przestawia Ryc.1.) Badano frekwencję oraz procentowe pokrycie transektów przez wybrane zespoły i zbiorowiska roślinne. Oprócz tego przeprowadzono analizę chemiczną wody pod kątem wybranych parametrów. Uzyskane wyniki świadczą o stosunkowo dobrym stanie jezior Wielkiego Gacna i Okonia Dużego. Jezioro Sierzywk podlega silnej eutrofizacji, której źródłem jest spływ powierzchniowy z otaczających jezioro pól oraz z pastwiska, wciąż jednak Sierzywk nie utracił całkowicie charakteru jeziora lobeliowego. Stan jeziora Kłodzko Małe świadczy o jego postępującej eutrofizacji, której źródłem może być działalność człowieka. Wstęp: Tematem mojej pracy są skutki antropogenicznego wpływu na jeziora lobeliowe, ponieważ chcę zwrócić uwagę na rangę problemu, jakim jest zanikanie naturalnego charakteru tych jezior oraz na potrzebę i znaczenie ich ochrony. Jezioro lobeliowe definiowane jest jako miękkowodny, oligo- lub mezotroficzny zbiornik wodny odznaczający się obecnością charakterystycznych gatunków roślin [3]. Główne zagrożenie tych siedlisk stanowią zatem nadmierna eutrofizacja i dystrofizacja[8,9]. Oddziaływaniem sprzyjającym postępującej eutrofizacji jest antropopresja[9]. A B C D Ryc.1. Widok jezior: Wlk. Gacno (A), Duży Okoń (B), Sierzywk (C) i Kłodzko Małe (D). 1 Materiał i metody: Obserwacje terenowe prowadzono w dniach od 21.07.2015r. do 04.08.2015r., na terenie czterech jezior lobeliowych. Dwa z nich: jezioro położone w PN„ Bory Tucholskie”- Wielkie Gacno (53°47'37"N 17°33'25"E) oraz jezioro położone w obrębie obszaru Natura 2000 [9] - Duży Okoń (53°43'16"N 17°25'40"E) zostały przyjęte w pracy jako wzorcowe jeziora lobeliowe. Natomiast jezioro stanowiące własność prywatną - Sierzywk (54°1'16"N 17°27'43"E) oraz jezioro Kłodzko Małe (53°44'10"N 17°21'56"E) na podstawie dostępnych danych [8,9] zaklasyfikowano jako zbiorniki antropogenicznie zmienione. Na każdym z jezior wyznaczono transekt o długości 200m i szerokości 2m, obejmujący obszar przylegający do linii brzegowej jeziora. Prowadząc obserwacje posługiwano się plastikową kratą, stosując miarę pokrywania powierzchni zajmowanej przez dany zespół roślinny w kwadracie 1mx1m. Do oceny powierzchni zajmowanej przez daną fitocenozę zastosowano skalę o następujących zakresach: 0%, 0-5%, 5-40%, 40-60%, 60-80%, 80-100%. Badane zespoły i zbiorowiska roślinne to: (elementy wytłuszczone stanowią identyfikatory fitosocjologiczne jezior lobeliowych [wg9]): Isoëto-Lobelietum dortmannae – zespół poryblinu jeziornego i lobelii jeziornej, Myriophylletum, alterniflori – zespół wywłócznika skrętoległego i brzeżycy jednokwiatowej, Luronietum natantis – zespół elismy wodnej, Ranunculo-Juncetum bulbosi – zespół jaskra leżącego i situ drobnego, Zbiorowisko ze Sparganium angustifolium (jeżogłówką pośrednią), Sparganietum minimi – zespół jeżogłówki najmniejszej, Calletum palustris – zespół czermieni błotnej, NupharoNymphaeetum albae – zespół grążela żółtego i grzybieni białych. Przy oznaczaniu zespołów i zbiorowisk roślinnych posługiwano się „Przewodnikiem do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski” Władysława Matuszkiewicza (2002) oraz Tomem II „Poradnika ochrony siedlisk i gatunków” dostępnym na stronie programu Natura 2000, częścią zatytułowaną: „siedlisko 3110 - jeziora lobeliowe”. Dnia 04.08 pobrano 3 próbki wody nadosadowej, każda o objętości 1dm3/jezioro celem przeprowadzenia analizy fizykochemicznej wody. W Tabeli 1. przedstawiono badane parametry oraz metody ich oznaczania: Tabela 1. Analiza fizykochemiczna wody Badany parametr Urządzenie/odczynnik/metoda pH, potencjał pH-metr stacjonarny z wbudowaną oksydacyjno-redukcyjny elektrodą typu redoks przewodnictwo elektrolityczne, TDS konduktometr barwa skala platynowo-kobaltowa ogólny węgiel organiczny (OWO) spektrofotometr zawartość Ca2+ odczynnik EDTA, NH2OHxHCl, kalces, NaOH (metoda wersenianowa) 2 Próbki do analizy pobierano losowo, w najgłębszym miejscu transektu, ok. 20 cm nad dnem, w odległości ok. 1,5m od linii brzegowej. Dzień po poborze, dzięki uprzejmości pracowników Katedry Ekologii Roślin Uniwersytetu Gdańskiego, autorka pracy poddała je podstawowemu badaniu analitycznemu w laboratorium ww. placówki. Próbki wody nie były w żaden sposób utrwalane chemicznie, do momentu wykonania ostatnich pomiarów (tj. do 08.09) były przechowywane w warunkach chłodniczych (4°C). Frekwencja zespołów, o jakiej mowa w części wyników, to procentowy udział kwadratów z obecnością danego zespołu do całkowitej liczby kwadratów badanej powierzchni danego jeziora (400)[1,5]. Pokrycie procentowe jest to natomiast suma % powierzchni zajmowanych przez dany zespół roślinny w kwadratach 1mx1m podzielona przez całkowitą liczbę kwadratów transektu, w których dany zespół jest obserwowany [5]. Ze względu na zastosowanie skali % innej niż popularna skala Braun-Blanqueta, na wykresach 3,4 zaznaczono min i max wartości pokrycia procentowego dla przyjętej skali. Nie obliczano wartości pokrycia % dla zespołów o frekwencji <1%, ze względu na niewielki wpływ na interpretację otrzymanych wyników. Wykresy 1-4 wykonano przy pomocy programu Excel. Wyniki: Wyniki badań laboratoryjnych wody zestawiono w Tabeli 2: Tabela 2. Średnie wartości wybranych parametrów dla próbek wody z jezior: Wlk. Gacno, Kłodzko Małe, Duży Okoń i Sierzywk Jezioro/ Parametr Wlk. Gacno Kłodzko M. D. Okoń Sierzywk pH 6,31 7,44 6,61 8,85 Przewodnict wo [µS/cm1] 23,767 83,333 32,667 26,667 TDS [mg/dm3] 7,0 45,0 10,7 3,3 redoks [mV] 28,3 -28,0 13,3 -122,0 barwa (mgPt/dm3) 15 60 20 40 OWO [mgC/dm3] 1,9294 9,1141 2,4839 6,3056 Zawartość wapnia Ca2+[mg/dm3] 4,8096 17,0340 12,8256 4,6092 Pod względem pH wyróżnia się jez. Sierzywk, w którym wartość tego parametru to ok. 9. Jez. Kłodzko Małe uzyskało najwyższe wyniki w kategoriach zawartości jonów Ca2+/dm3, zawartości OWO, barwy, przewodnictwa i wartości współczynnika TDS. Wyniki jez. Wlk. Gacna i Dużego Okonia są do siebie zbliżone. Liczba badanych fitocenoz obecnych w zasięgu wyznaczonych transektów wahała się od 2 do 7 - w zależności od badanego jeziora. Frekwencja najliczniejszych zespołów roślinnych w poszczególnych jeziorach została zaprezentowana na wykresach 1 i 2. Pozostałe, badane fitocenozy posiadały bardzo niską procentową frekwencję lub występowały tylko w obrębie transektu jednego jeziora – ich frekwencję przedstawiono w Tabeli 3. Zbiorowiska z jeżogłówką pośrednią oraz zespołu Ranunculo-Juncetum bulbosi nie obserwowano na terenie żadnego z jezior. 3 Wykres 1. Frekwecja zespołu: Isoëto-Lobelietum dortmannae Wykres 2. Frekwencja zespołu Nupharo-Nymphaeetum albae 50.75% 80.50% 80% 70% 60% 50% 40% 30% 20% 10% 0% 50% 65.50% 40% 30% 20% 0% Wlk. Gacno Duży Okoń Sierzywk 6.75% 10% 2.25% 0% 0% 0% Wlk. Gacno Kłodzko Małe Duży Okoń Sierzywk Kłodzko Małe Tabela 3. Frekwencja pozostałych zespołów. Zespół – nazwa Występowanie + frekwencja Luronietum natantis Kłodzko Małe: 0,75% Sparganietum minimi Sierzywk: 28% Myriophylletum alterniflori Sierzywk: 8,25%; Kłodzko Małe: 0,5% Calletum palustris Kłodzko Małe: 0,25% Procentowe pokrycie najliczniejszych zespołów roślinnych przedstawiono na wykresach 3 i 4. Pokrycie pozostałych zespołów prezentuje tabela 4. Wykres3. Pokrycie % zespołu Isoëto-Lobelietum dortmannae Wykres4. Pokrycie % zespołu Nupharo-Nymphaeetum albae 60 35 50 30 40 25 20 30 15 20 10 10 5 0 0 Wielkie Gacno Duży Okoń Sierzywk Kłodzko Małe Legenda: czarną linią zaznaczono odchylenie standardowe próby. Wielkie Gacno Duży Okoń Min pokr. % Sierzywk Kłodzko Małe Śr. pokr. % Max pokr. % Tabela 4. Pokrycie % pozostałych zespołów. Zespół – nazwa Jezioro: średnie pokr. % [min pokr.%/max pokr.%] Sparganietum minimi Sierzywk: 6,61%[+/-5,58%] Myriophylletum alterniflori Sierzywk: 2,5%[+/-2,5%] Dla zespołów Myriophylletum alterniflori, Luronietum natantis i Calletum palustris z jeziora Kłodzko Małe, ze względu na ich niską frekwencję, nie obliczano wartości pokrycia %. 4 Dyskusja: Otrzymane wyniki analizy fizykochemicznej wody znacznie pokrywają się z tym, co podaje literatura [4]. Niewielkie różnice dotyczą jedynie barwy wody jeziora Sierzywk i stężenia jonów Ca2+ w Dużym Okoniu. Zarówno jezioro Wielkie Gacno jak i Duży Okoń spełniają warunki kryterium jeziora lobeliowego zrównoważonego [kryt. wg 3]. Świadczą o tym: niska zawartość OWO, jasna barwa wody, pH w granicach 5,5-7,5 oraz przewodnictwo elektrolityczne <100µS/cm3[9]. Fitosocjologicznym wyznacznikiem dobrego stanu jezior Wlk. Gacna i Duży Okoń jest wysoka frekwencja zespołu IsoëtoLobelietum dortmannae[9]. Wysoka wartość średniego pokrycia % oraz szeroki zakres odchylenia standardowego informują o dużym zróżnicowaniu pokrycia transektów z jezior Wlk. Gacno i Duży Okoń przez fitocenozę Isoëto-Lobelietum dortmannae. W obrębie transektów z jezior Wlk. Gacno i D. Okoń nie zidentyfikowano zespołu Luronietum natantis, mimo, że ww. zbiorniki wodne są wskazywane jako jego siedliska[2]. Otrzymane wyniki obserwacji tłumaczyć można następująco: areał elismy wodnej (Luronium natans (L.) Raf.) – gatunku charakterystycznego zespołu Luronietum natantis [6] na skutek wzrostu trofii ulega przesunięciu w kierunku brzegu [2], a zatem w obu jeziorach będących zbiornikami oligotroficznymi [4], zespół Luronietum natantis występować będzie w głębszych partiach jezior, których transekt o szer. 2 metrów nie obejmował. Kłodzko Małe jest jedynym jeziorem, na obszarze którego zespół Luronietum natantis był obserwowany. Warto wspomnieć, że zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 09.10.2014r. ochronie podlega cały zbiornik wodny, w którym gatunek charakterystyczny Luronietum natantis, czyli elisma wodna występuje. W obrębie transektu z jez. Kłodzko Małe stwierdzić można liczne występowanie zespołu Nupharo-Nymphaeetum albae, który oprócz tego, że jest indykatorem eutrofizacji [3], to jak podaje Matuszkiewicz (2002) odgrywa główną rolę w procesie wypłycania jezior. Zajmuje on ponad połowę transektu jeziora Kłodzko Małe, przy średnim pokryciu ok. 30%. Niska frekwencja zespołu Isoëto-Lobelietum dortmannae oraz nieznaczne pokrycie % świadczą o niewielkim udziale tej fitocenozy w budowaniu powierzchni transektu z jez. Kłodzko Małe. Oprócz charakterystycznego układu zespołów, za postępującą eutrofizacją tego zbiornika przemawiają także duża zawartość OWO, jonów Ca2+: >17mg/l, oraz barwa wody:60mgPt/dm3[4,9]. Mimo, że zespół Nupharo-Nymphaeetum albae nie jest obserwowany w transekcie jeziora Sierzywk, nie oznacza to jednak, że jest to dobrze zachowane jezioro lobeliowe. O zanikającym charakterze lobeliowym tego zbiornika świadczy brak obecności zespołu Isoëto-Lobelietum dortmannae [8,9] oraz niewielka frekwencja i pokrycie % zespołu Myriophylletum alterniflori, jedynego identyfikatora fitosocjologicznego jezior lobeliowych obecnego w tym jeziorze. Zły stan jeziora Sierzywk oddają również kolor wody oraz jej odczyn, 5 które świadczą o postępującej eutrofizacji tego zbiornika [8]. Mielecka K. jako pośrednią przyczynę degradacji jeziora Sierzywk wskazuje obwiązujące prawo, które stwarza możliwość wykupowania terenów, w obrębie których znajdują się zbiorniki jeziorne, w tym również oligotroficzne [8]. Za przyczynę bezpośrednią eutrofizacji jeziora Sierzywk przyjmuje ona spływ powierzchniowy z otaczających zbiornik pól oraz z pastwiska [8],(Ryc.1c). Wnioski: *chronione jez. Wlk. Gacno i Duży Okoń są zbiornikami lobeliowymi stabilnymi, w najbliższym czasie ich lobeliowy charakter nie jest narażony na zniszczenie, *na skutki wpływu człowieka na jeziora lobeliowe składają się zarówno zmiany hydrochemiczne ich wód jak i zmiany w występowaniu określonych fitocenoz na ich obszarze, *jeżeli nie zostaną podjęte odpowiednie działania (np. próby przywrócenia naturalnego, leśnego otoczenia jezior lobeliowych), jezioro Sierzywk może za kilka lat przekształcić się w jezioro lobeliowe zdegradowane, a gatunki charakterystyczne ustąpią całkowicie[8], *dla zachowania jezior lobeliowych konieczne jest zwiększanie świadomości oraz wrażliwości społeczeństwa na problemy tych unikatowych siedlisk, *nawet na obszarze zeutrofizowanych jezior lobeliowych znaleźć można rzadkie gatunki roślin, dlatego zasadna jest ochrona także i tych zbiorników wodnych, *dla polepszenia sytuacji jezior lobeliowych stanowiących własność prywatną wskazane byłoby przeprowadzanie częstego monitoringu tych siedlisk oraz zaostrzenie norm prawnych określających dopuszczalną działalność właściciela w obrębie tych zbiorników. Pragnę szczególnie podziękować Panu dr Rafałowi Chmarze oraz Pani Magdalenie Kochanowskiej za umożliwienie przeprowadzenia badań na Uniwersytecie Gdańskim i na terenie PN „Bory Tucholskie”. Bibliografia: 1. Barć A., Kubiesa P., Staszewski T., Uziębło A.K., Zmiany struktury fitocenozy leśnej pod wpływem wycięcia zamierającego drzewostanu świerkowego i ocena zabiegów gospodarczych w lasach Beskidu Śląskiego (Karpaty Zachodnie), Roczniki Bieszczadzkie, 2012, nr 20, http://www.bdpn.pl/dokumenty/roczniki/tom20/art03.pdf, dostęp:09. 2015, s. 46 2. Bazydło E., Biologia i ekologia populacji Luronium natans (L.)Raf., praca doktorska, 2004, UG, s.17-19, 123 3. Kraska M., Siedlisko 3110 – jeziora lobeliowe z Tom II: Wody słodkie i torfowiska, seria: Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000 – podręcznik metodyczny 4. Małkowska A., Zasoby i stan zachowania siedlisk wodnych Natura 2000 w województwie pomorskim, praca magisterska, 2014, UG 5. Matuszkiewicz J. M., Krajobrazy roślinne i regiony geobotaniczne Polski, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1993, s.19-26 6. Matuszkiewicz W., Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, PWN, Warszawa 2002 7. Milecka K., Historia jezior lobeliowych zachodniej części Borów Tucholskich na tle postglacjalnego rozwoju szaty leśnej, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2005, s. 55-57 8. Milecka K., Walory turystyczne jezior lobeliowych, w: Młynarczyk Z., Zajadacz A. (red.), Uwarunkowania i plany rozwoju turystyki, Tom I: Przyrodnicze zasoby turystyczne i metody ich oceny, Poznań 2008, s. 61 9. Monitoring gatunków i siedlisk przyrodniczych ze szczególnym uwzględnieniem specjalnych obszarów ochrony siedlisk Natura 2000: 3110 - Jeziora Lobeliowe - WYNIKI MONITORINGU, aktualizacja 2012-04-18, http://www.gios.gov.pl/siedliska/pdf/wyniki_monitoringu_siedlisk_2009_2011_3110.pdf, dostęp: 09.2015 6