Sprawozdanie WTZ Stare Racibory 2009

STOWARZYSZENIE POMOCY SZANSA WARSZTATY TERAPII
ZAJĘCIOWEJ NR 2 SPRAWOZDANIE MERYTORYCZNE ZA 2009
Nazwa organizacji prowadzącej WTZ:
STOWARZYSZENIE POMOCY SZANSA
II.
Rejestr, numery identyfikacyjne organizacji prowadzącej WTZ
KRS: 42710
NIP: 659-14-38-405 Regon: 356286644
III. Adres, nr telefonu, nr faxu, e-mail organizacji prowadzącej WTZ
Adres: Witowice 60A, 32-250 Charsznica
Telefon / Fax 041 38 36 841 e mail [email protected]
IV.
Adres, nr telefonu, nr faxu, e-mail WTZ
Adres: Stare Racibory 4, 18-218 Sokoły
Telefon / Fax 086 476 12 28 [email protected]
V. DANE OGÓLNE
Warsztat Terapii Zajęciowej nr 2 w Starych Raciborach funkcjonuje od 27 grudnia 2006
roku. Organem założycielskim i prowadzącym jest Stowarzyszenie Pomocy Szansa, który oprócz
wymienionej jednostki prowadzi jeszcze cztery placówki na rzecz osób niepełnosprawnych tj.
Warsztat Terapii Zajęciowej nr 1 w Podlesicach, Zakład Aktywności Zawodowej w Witowicach,
Ośrodek Rehabilitacyjno-Edukacyjno-Wychowawczy w Perkach Karpiach oraz Warsztat Terapii
Zajęciowej nr 3 w Dołubowie. Łącznie swoim wsparciem SPS obejmuje 195 osób, głównie z zakresu
rehabilitacji społeczno-zawodowej oraz edukacji specjalnej.
Warsztat w Starych Raciborach jest placówką pobytu dziennego i funkcjonuje od
poniedziałku do piątku w godzinach 7.30 – 15.30.
VI. PRACOWNIE W WARSZTATACH TERAPII ZAJĘCIOWEJ NR 2 W STARYCH
RACIBORACH
Terapia zajęciowa w placówce w Starych Raciborach prowadzona jest głównie za pomocą
ergoterapii w pięciu niżej wymienionych pracowniach:
A) Pracownia gospodarstwa domowego
Zajęcia kulinarne prowadzone są przez dwóch instruktorów w dużej kuchni
wyposażonej w niezbędny sprzęt gospodarstwa domowego. Przygotowywane są tam posiłki dla
1
STOWARZYSZENIE POMOCY SZANSA WARSZTATY TERAPII
ZAJĘCIOWEJ NR 2 SPRAWOZDANIE MERYTORYCZNE ZA 2009
wszystkich podopiecznych warsztatu. W pracowni uczestnicy uczą się przygotowywać sałatki,
mrożonki, przetwory (dżemy), zupy, ciasta. Uczą się nakrywania i dekorowania stołu oraz
odpowiedniego zachowania się przy stole. Poznają wartości odżywcze warzyw i owoców a także
zasady zdrowego żywienia. W czasie świąt (Bożego Narodzenia, Wielkanocnych) przygotowują
potrawy charakterystyczne dla danych świąt, dekorują stoły. Prowadzone są wówczas rozmowy na
temat tradycji i obrzędów kultywowanych w rodzinach uczestników i w naszym kraju. Osoby, które
uczestniczą w zajęciach tej pracowni uczą się również obsługi urządzeń gospodarstwa domowego
(płyta grzejna, piekarnik, zmywarka, czajnik bez przewodowy, roboty kuchenne, pralka
automatyczna, prawidłowego użytkowania lodówki i zamrażarki).
B) pracownia papieru
W pracowni papieru zajęcia odbywają się przez formę zbiorową, jak i
indywidualną. Uczestnicy pracują metodą ergoterapii czyli terapii przez pracę. Uczestnicy
rehabilitują się też za pomocą metody arteterapii. Zajęcia przebiegają w ściśle dostosowanym, do
poziomu każdego uczestnika, programie indywidualnym. Usprawniane są zdolności manualne,
koordynacja wzrokowo – ruchowa, motoryka rąk, grafomotoryka, poprzez: rysunek (rysowanie
kredą, węglem, ołówkiem, kredkami ołówkowymi, świecowymi, pastelami), malarstwo (malowanie
farbami plakatowymi, akwarelą, witrażowymi, olejnymi, tuszem kreślarskim), rzeźbę: papieroplastyka ( motywy postaci, przedmiotów, kwiatów, tworzenie laurek), masy plastyczne ( masa solna,
modelina, plastelina, masa papierowa), dekoratorstwo i zdobnictwo ( dekoracje okolicznościowe,
np. stroiki świąteczne; zdobienie różnych przedmiotów wiklinowych, gipsowych itp.; tworzenie
kompozycji z suszonych i żywych kwiatów oraz darów natury typu: pióra, kora, szyszki, mech itp.),
sztuki użytkowe (witraże na butelkach, płytkach ceramicznych, kieliszkach, collage (wyklejanie,
wycinanie, wydzieranie papieru i tworzenie pracy łączonej różnymi technikami). Wytwory
plastyczne uczestników WTZ wystawiane są na kiermaszach, festynach czy galeriach. Są
organizowane również wernisaże, gdzie uczestnicy mogą pochwalić się swoimi pracami przed
rodziną i znajomymi.
C) Pracownia stolarsko-techniczna
Pracownia stolarska jest pracownią, w której uczestnicy uczą się zajęć praktycznych w
zawodzie stolarza. Głównym celem pobytu uczestników w pracowni jest: - zapoznanie się z zasadą
obsługi podstawowych narzędzi ręcznych i elektronarzędziami do obróbki drewna, - rozróżnianie
oraz dobór odpowiedniego narzędzia do wykonywanej pracy Aktywność ta przyczynia się do
rozwoju zdolności manualnych. Rehabilitacja zawodowa w pracowni, to głównie organizacja
stanowiska pracy i przebieg prostych czynności związanych
z wykonywaniem prac, stosowanie przerw w procesie pracy, umiejętności samokontroli tempa
pracy. Poznają różne rodzaje drewna. Uczestnicy są również zapoznawani z zasadami
bezpieczeństwa obsługi poszczególnych narzędzi i maszyn.
W pracowni stolarskiej wykonujemy: ramki do zdjęć i obrazów, kwietniki, półki, karmniki ,
piłowanie, szlifowania powierzchni, lakierowanie, wbijania gwoździ, projektowanie ramek - itp.
Wyżej wymienione czynności mają na celu osiągnięcie przez uczestników maksymalnej
samodzielności i zaradności wynikającej z życia codziennego.
2
STOWARZYSZENIE POMOCY SZANSA WARSZTATY TERAPII
ZAJĘCIOWEJ NR 2 SPRAWOZDANIE MERYTORYCZNE ZA 2009
D) Pracownia wikliny
Głównym celem pracowni wikliniarskiej jest rozwijanie zdolności manualnych uczestników
oraz przygotowanie do ewentualnej pracy zarobkowej w tym zakresie. Na pracowni uczestnicy
zdobywają wiedzę ogólną, o wiklinie, sposobie sadzenia i uprawy oraz o sposobie jej doboru i
wykorzystania. Uczą się stosowanych technik wikliniarskich oraz zdobywają praktyczną wiedzę w
dziedzinie wyplatania i tworzenia różnorakich przedmiotów z wikliny. Pracownia wikliniarska
wyposażona jest w odpowiednie urządzenia i narzędzia wikliniarskie. Wikliniarstwo pozwala również
na rozwijanie własnych możliwości twórczych, projektowanie nowych wzorów, włączanie do
wyplatania wyrobów innych surowców jak: sznury, taśmy słomiane itd. Dla osób niepełnosprawnych
wikliniarstwo jest nie tylko terapią poprzez pracę, przywraca ono również sprawność ruchową dłoni
oraz palców, rozbudza wyobraźnię, uczy dyscypliny pracy, współpracy w grupie.
E) Pracownia ogrodnicza
Zajęcia w pracowni pozwalają na zdobycie wiedzy na temat hodowli i pielęgnacji roślin.
Uczestnicy dbają o rośliny, uczą się je podlewać, przesadzać, rozmnażać. Dbają o teren otaczający
budynek WTZ, gdzie uprawiają ogród warzywny i kwiatowy oraz sad. W ramach prowadzonej terapii
zajęciowej uczestnicy wykonują również prace plastyczne z naturalnych materiałów (np.: z ziaren,
makaronu, szyszek, kamyków, nasion, liści). Ponadto zajmują się hodowlą i pielęgnacją roślin
doniczkowych. Uczestnicy uczą się także
prowadzenia kalendarza pogody w wyniku uważnej obserwacji otaczającej przyrody. Osoby
niepełnosprawne podczas licznych spacerów mają okazję samodzielnie zbierać materiały niezbędne
do pracy terapeutycznej.
Wyżej wymienione zajęcia oparte są na następujących metodach: pogadance, opisywaniu,
samodzielnej pracy - metodzie praktycznej, pokazie, metodzie wzrokowej, metodzie słuchowej,
metodzie dotykowej, metodzie smakowej, metodzie węchowej. Mają one przede wszystkim
rozwijać zdolności kształcenia i doskonalenia strony manualnej i intelektualnej. Zajęcia te również
wzmacniają poczucie własnej wartości i wiary we własne możliwości, poczucie odpowiedzialności i
zaradności życiowej, uczą wykonywania pracy zespołowej.
VII. UCZESTNICY WARSZTATÓW TERAPII ZAJĘCIOWEJ NR 2 W STARYCH
RACIBORACH
W 2009 roku do warsztatu uczęszczało 50 uczestników, którzy realizowali swój indywidualny
program rehabilitacji i terapii roku opracowywany co roku przez Radę Programową, w skład której
wchodzili wszyscy pracownicy WTZ. Wśród uczestników na dzień 31.12.2009 było 19 kobiet i 31
mężczyzn z orzeczonym stopniem niepełnosprawności. Podopieczni to głównie osoby, które
zamieszkują tereny wiejskie powiatu wysokomazowieckiego (37 osób). Pozostali uczestnicy
pochodzą z powiatu białostockiego (10 osób) i bielskiego (3 osoby). Wszyscy podopieczni mają
orzeczony stopień niepełnosprawności ze wskazaniami do udziału w terapii zajęciowej. Głównie są
to osoby, które posiadają umiarkowany i znaczny stopień niepełnosprawności. Poniższa tabela 1
przedstawia liczbę uczestników z poszczególnym stopniem i przyczyną niepełnosprawności.
Tabela 1.
3
STOWARZYSZENIE POMOCY SZANSA WARSZTATY TERAPII
ZAJĘCIOWEJ NR 2 SPRAWOZDANIE MERYTORYCZNE ZA 2009
Rodzaj niepełnosprawności
Stopień niepełnosprawności
Umiarkowany
K
Ogółem
Znaczny
M
K
M
O1-U – upośledzenie umysłowe
5
18
2
7
32
02-P – choroby psychiczne
3
1
3
1
8
03-L – zaburzenia głosu, mowy i choroby słuchu
0
1
0
0
1
04-O – choroby narządu wzroku
0
0
0
1
1
05-R – upośledzenie narządu ruchu
1
1
1
1
4
06-E - epilepsja
1
0
0
0
1
10-N – choroby neurologiczne
4
0
6
2
12
11-I – inne, w tym schorzenia endokrynologiczne, metaboliczne, zaburzenia
enzymatyczne, choroby zakaźne i odzwierzęce, zeszpecenia, choroby układu
krwiotwórczego,
0
0
0
1
1
Razem
14
21
12
13
60
Podopieczni warsztatu to głównie osoby z upośledzeniem umysłowym (53%) i chorobami
neurologicznymi (20%). Wśród podopiecznych występują również sprzężenia chorób. Procentowo
przedstawia to wykres 1.
Przyzczyny niepełnosprawności wśród uczestników WTZ w Starych
Raciborach
11-I
2%
10-N
20%
06-E
2%
05-R
7%
04-O
2%
03-L
1%
01-U
53%
02-P
13%
4
STOWARZYSZENIE POMOCY SZANSA WARSZTATY TERAPII
ZAJĘCIOWEJ NR 2 SPRAWOZDANIE MERYTORYCZNE ZA 2009
Najmniejszą grupę stanowią osoby z uszkodzonym wzrokiem i słuchem. Wśród podopiecznych
były również osoby, które poruszały się za pomocą wózków inwalidzkich (3 os.) i kul (3 os.) co
stanowiło 12% ogółu wszystkich podopiecznych.
Wśród licznej grupy podopiecznych dostrzeżono postępy w zakresie rehabilitacji społecznozawodowej. Poniżej dokonano krótkiej charakterystyki.
1.Andrzej B.
Znacznej poprawie uległa sfera społeczna w zakresie komunikacji oraz harmonijnej i bezkonfliktowej
współpracy z pozostałymi uczestnikami. Podopieczny nabył również umiejętność kontrolowania
własnych emocji, zwłaszcza negatywnych. W sferze zawodowej należy podkreślić wzrost
umiejętności praktycznych przy wykorzystywaniu narządzi stolarskich o napędzie elektrycznym.
Uczestnik przestrzega przepisy BHP, nie zagraża sobie i innym w trakcie wykonywania zadań
wynikających z charakteru pracowni. W sposób prawidłowy wykonuje zadania na stanowisku pracy.
Zrozumiał regulamin pracowni oraz placówki i przestrzega obowiązków uczestnika wtz.
2. Grzegorz W.
Widoczną poprawę można zauważyć w sferze społecznej. Uczestnik pomimo braku mowy czynnej
nawiązuje kontakt z pozostałymi podopiecznymi za pomocą pozawerbalnej komunikacji, naśladuje
zachowania kolegów, wypowiada pojedyncze sylaby. W sferze tzw. życia codziennego również zaszły
zmiany np. podopieczny samodzielnie parzy herbatę, posługuje się sztućcami. Na swoim stanowisku
pracy utrzymuje porządek, dba o powierzony sprzęt.
3.Marta P.
Dużej poprawie uległa sfera społeczna i emocjonalno – motywacyjna. Podopieczna zaakceptowała
własną niepełnosprawność, przez co polepszył się jej kontakt z pozostałymi uczestnikami.
Dostosowuje reakcje emocjonalne do sytuacji, sama kontroluje własne zachowanie. W sferze
zawodowej należy zaznaczyć wzrost motywacji do pracy i samodzielną inicjatywę w pracach
wynikających z charakteru pracowni. Deklaruje chęć podjęcia zatrudnienia.
4. Agnieszka D.
Dużej poprawie uległa tzw., sfera życia codziennego w zakresie podstawowych nawyków
higienicznych i czystości ciała oraz samodzielnego spożywania posiłków. Chętniej również bierze
udział w zajęciach ruchowych. Ma świadomość, iż rehabilitacja ruchowa ma wpływ na jej
funkcjonowanie (uczestniczka porusza się na wózku). Prawidłowo nawiązuje relacje z pozostałymi
uczestnikami.
5. Beata M.
Duże postępy uczestniczka popełniła w sferze zawodowej. Wykonuje wszystkie polecenia
instruktora, zna i stara się przestrzegać przepisów bhp na własnym stanowisku pracy. Deklaruje chęć
podjęcia pracy.
6. Agnieszka K.
Sfera zawodowa uległa znacznej poprawie. Uczestniczka uwierzyła w swoje możliwości,
zaakceptowała własną niepełnosprawność, wzrosła jej samoocena. Potrafi myśleć obrazowo,
dostrzega związek przyczynowo-skutkowy.
7. Katarzyna P.
Poprawie uległa sfera społeczna w zakresie umiejętności odpowiedniego zachowania się w
miejscach publicznych, komunikacji i harmonijnego współżycia oraz sfera intelektualna w zakresie
orientacji czasowo-przestrzennych i zasobie słowno-pojęciowym.
8. Maria Ch.
5
STOWARZYSZENIE POMOCY SZANSA WARSZTATY TERAPII
ZAJĘCIOWEJ NR 2 SPRAWOZDANIE MERYTORYCZNE ZA 2009
Czynności życia codziennego i ogólna zaradność uczestniczki jest na wysokim poziomie. Również
sfera intelektualna w zakresie zainteresowań poznawczych i kulturalnych uległa znacznej poprawie.
Wykazuje inicjatywę w działaniu, potrafi samodzielnie pracować i chronić swoje ciało przed
uszkodzeniami. Ma motywację do podjęcia zatrudnienia w przyszłości.
9. Elżbieta D.
Sfera emocjonalno-motywacyjna kształtuje się na poziomie dobrym. Podopieczna rozpoznaje swoje
uczucia, jest zdolna do empatii. Interesuje się pozaobowiązkową działalnością na rzecz wtz. Potrafi
pracować samodzielnie i nie wymaga ciągłego nadzoru instruktora. Potrafi współdziałać w
sytuacjach zadaniowych.
10. Jarosław B.
Dużej poprawie uległa sfera intelektualna. Poczynił postępy w obsłudze komputera. Jego
koncentracja uwagi i spostrzegawczość jest dobra. Orientuje się w zasadach funkcjonowania
warsztatu, nie boi się sprzętu, maszyn i urządzeń.
11. Łukasz Ś.
Dużej poprawie uległa sfera społeczna w zakresie komunikacji, umiejętności dzielenia się i niesienia
pomocy innym, rozwiązywania problemów w relacjach interpersonalnych. Interesuje się
pozaobowiązkową działalnością na rzecz placówki. Potencjał zawodowy polepszył się w
następujących obszarach: kontroli swojej pracy, rozumieniu i zapamiętywaniu instrukcji,
przestrzeganiu zasad bhp. Ma motywację do podjęcia zatrudnienia w przyszłości.
W 2009 roku z uczestnictwa w terapii zrezygnowały cztery osoby. Głównymi przyczynami
zaprzestania udziału w zajęciach był pogarszający się stan zdrowia. Poniżej przedstawiono listę
byłych podopiecznych i powody ich rezygnacji:
1. Elżbieta B. – nawrót choroby psychicznej uniemożliwiające funkcjonowanie w WTZ.
Koniczność hospitalizacji w szpitalu psychiatrycznym.
2. Grażyna K. – własna rezygnacja w celu aktywnego poszukiwania zatrudnienia na otwartym
rynku pracy.
3. Przemysław Ł. – podjęcie nauki w Specjalnym Ośrodku Szkolono-Wychowawczym w
Długoborzu.
4. Sylwester J. – konieczność hospitalizacji po operacji woreczka żółciowego.
Ogólna roczna frekwencja udziału uczestników w zajęciach warsztatowych wynosiła w 2009 roku
84,2%. Nieobecności uczestników usprawiedliwiane były przez rodziców/opiekunów
(telefonicznie/osobiście), lekarzy lub innych specjalistów. Absencja na zajęciach uwarunkowana była
głównie stanem zdrowia, koniecznością pomocy w pracach polowych oraz innych ważnych sprawach
osobistych/rodzinnych.
Frekwencja w poszczególnych miesiącach w 2009 roku z uwzględnieniem przerwy wakacyjnej, która
w roku ubiegłym przypadała w lipcu została zestawiona w poniższej tabeli 2.
6
STOWARZYSZENIE POMOCY SZANSA WARSZTATY TERAPII
ZAJĘCIOWEJ NR 2 SPRAWOZDANIE MERYTORYCZNE ZA 2009
Frekwencja uczestników w poszczególnych miesiącach w 2009 roku w %
l.p
Miesiąc
Nazwa pracowni
Gospodarstwa
Ogrodnicza
Papieru
Stolarsko-
domowego
Wikliny
techniczna
Ogółem w
%
1
Styczeń
75
83
67
76
82
76,7
2
Luty
95
75
66
85
79
80,0
3
Marzec
85
97
78
84
84
85,7
4
Kwiecień
90
97
70
89
85
86,2
5
Maj
83
97
73
84
84
84,2
6
Czerwiec
79
98
78
95
82
86,4
7
Sierpień
88
91
65
82
80
81,2
8
Wrzesień
92
94
84
90
82
88,4
9
Październik
93
86
75
92
78
84,9
10
Listopad
87
94
81
84
75
84,2
11
Grudzień
99
95
84
86
78
88,4
87,9
91,6
74,7
86,1
80,9
84,2
Ogółem w %
VIII. PRACOWNICY WTZ W STARYCH RACIBORACH
W Warsztacie Terapii Zajęciowej nr 2 w Starych Raciborach na dzień 31.12.2009 roku
zatrudnionych było 13 pracowników, w tym 10 instruktorów terapii zajęciowej, dyrektor, specjalista
ds. rehabilitacji oraz księgowa. Dwóch pracowników, w tym psycholog i specjalista ds. BHP i p. poż.
zatrudnieni byli na podstawie umów zlecenia.
Wykształcenie pracowników WTZ w Starych Raciborach
średnie
policealne
wyższe
31%
54%
15%
Rodzaj wykształcenia przedstawia wykres 2.
7
STOWARZYSZENIE POMOCY SZANSA WARSZTATY TERAPII
ZAJĘCIOWEJ NR 2 SPRAWOZDANIE MERYTORYCZNE ZA 2009
Ponad połowa pracowników legitymowała się wykształceniem wyższym, głównie z pedagogiki i
nauk społecznych (54%). Pozostali uzupełniali wykształcenie na uczelniach akademickich lub
specjalistycznych kursach kwalifikacyjnych (77%), które nadają uprawnienia do pracy z osobami
niepełnosprawnymi. W 2009 roku pracownicy uczestniczyli również w wielu szkoleniach.
Doskonalenie zawodowe odbywało się w następujących dziedzinach:
a) Psychologii
1. „Czym powinien charakteryzować się dobrze opracowany Indywidualny Program
Rehabilitacji i Terapii – uwzględnienie różnych sfer funkcjonowania człowieka, obszarów
gotowości zawodowej, form rehabilitacji, terapii, wsparcia”.
2. „Co powinno się znaleźć w ocenie ogólnej uczestnika- analiza przypadku”.
3. „Porozumiewanie się. Wyobrażenia o sobie i innych a komunikowanie się ludzi. Dialogowe
Ja”.
4. „Trudna sztuka kształtowania własnych uczuć”.
5. „Wypalenie zawodowe – czym jest?”.
6. „Zrozumieć emocje”.
7. „Praca terapeutyczna z osobą z upośledzeniem umysłowym”.
8. „Obraz samego siebie jako źródło motywacji”.
b) arteterapii
1. „Kurs wikliny – formy płaskie, dekoracyjne”.
2. „Kurs kwalifikacyjny z arteterapii”.
c) Inne
1. „Szkolenie na inspektora ochrony przeciwpożarowej”.
Instruktorzy oprócz zajęć warsztatowych prowadzą różnego typu treningi, w tym:
 Higieniczny
 Ekonomiczny w formie bezgotówkowej
 Interpersonalny
 Asertywności
Ponadto pracownicy prowadzą zajęcia reedukacyjne i w ramach kółek zainteresowań, tj. muzycznoteatralnego i sportowego. W warsztacie działa również wparcie psychologiczne, które przyjmuje
następującą formę:
 Bezpośrednią pracę z podopiecznymi w postaci grupowych i indywidualnych spotkań
(przygotowania do życia w środowisku społecznym, poprawa kondycji psychicznej, rozwijanie
psychofizycznych sprawności niezbędnych do podjęcia pracy zawodowej, trening
interpersonalny, trening umiejętności społecznych, edukacja seksualna, przeciwdziałania
izolacji).
 Współpracy z rodzicami w celu aktywnego włączania ich w proces rehabilitacji podopiecznych
(przekazywanie informacji dotyczącej diagnozy psychologicznej uczestnika wynikającej z
przeprowadzonego badania, umacnianie relacji rodzic-uczestnik, poradnictwo psychologiczne,
wsparcie środowiskowe, motywowanie do integracji ).
 Współpracy z instytucjami działającymi na rzecz osób niepełnosprawnych, w tym PCPR, GOPS,
PPP, Sądem Rodzinnym, DPS.
 Współpracy z instruktorami terapii zajęciowej i prowadzenie wewnętrznych szkoleń
merytorycznych i superwizjera (pomoc w tworzenie indywidualnych programów rehabilitacji i
8
STOWARZYSZENIE POMOCY SZANSA WARSZTATY TERAPII
ZAJĘCIOWEJ NR 2 SPRAWOZDANIE MERYTORYCZNE ZA 2009
terapii oraz dokonywanie ocen postępów, wsparcie emocjonalne, przeciwdziałanie wypaleniu
zawodowemu, pomoc w rozwiązywaniu problemów i konfliktów).
W placówce prowadzone są także zajęcia z doradztwa zawodowego. W trakcie tych spotkań
uczestnicy wspólnie analizują i określają własne mocne i słabe strony, posiadane umiejętności i
predyspozycje do wykonywania danego zawodu. Stopniowo rozpoznają wstępne cele zawodowe i
wytyczają ścieżki rozwoju w sferze zawodowej pod kątem realnej oceny predyspozycji zawodowych
i z uwzględnieniem kwalifikacji, możliwości, potrzeb i zainteresowań. Wspólnie przygotowują
dokumenty aplikacyjne i wypełniają formularze niezbędne do odbycia szkoleń, stażu lub
przygotowania zawodowego.
Uczestnicy nabywają podstawowe umiejętności związane z poszukiwaniem pracy, zaznajamiani są z
kodeksem pracy i własnymi prawami. Poznają realia i obowiązujące zasady oraz uczą się radzenia w
trudnych sytuacjach, zasad właściwej współpracy. W odpowiedzi na indywidualne potrzeby
uczestników organizowane są spotkania, na których omawiane i trenowane są wybrane
umiejętności, np. właściwej autoprezentacji, telefonicznej i bezpośredniej obsługi klienta, radzenia
sobie ze stresem, w trudnych sytuacjach i kontaktach, właściwej organizacji i planowania pracy,
radzenie sobie z presją czasu.
W ramach rehabilitacji zawodowej uczestników WTZ ściśle współpracuje z Powiatowym Urzędem
Pracy w Wysokiem Mazowieckiem. Aktualnie 37 podopiecznych zarejestrowanych jest jako osoby
poszukujące zatrudnienia.
Dziesięciu naszych podopiecznych wzięło udział w projekcie realizowanym przez Powiatowe
Centrum Pomocy Rodzinie w Wysokiem Mazowieckiem pt.: Aktywizacja zawodowa szansą
dla osób korzystających z pomocy społecznej”. W ramach tego projektu odbyły się szkolenia
zawodowe pod kątem pracy w Zakładzie Aktywności Zawodowej. Te szkolenia obejmowały
następujące zagadnienia:
1. „Obsługa pokoi”
2. „Obsługa recepcji”
3. „Aktywne formy poszukiwania pracy”.
Pracownicy warsztatu tworzą Radę Programową, która działa w oparciu o opracowany
regulamin. W 2009 roku RP obradowała 11 razy i spotykała się głównie w celu:
 konstruowania indywidualnych programów rehabilitacji i terapii
 dokonywania rocznych i półrocznych ocen postępów w rehabilitacji i terapii
 opracowywania rocznych planów pracy
 rozstrzygania spraw problemowych związanych z funkcjonowaniem uczestników w
warsztacie
 ustalania współpracy z rodzicami i innymi instytucjami
 realizacji projektów
 innych spraw wynikających z codziennej działalności placówki.
IX. WSPÓŁPRACA
A) Z rodzicami/opiekunami
Współpraca z rodzicami/opiekunami przyjmowała następujące formy:
9
STOWARZYSZENIE POMOCY SZANSA WARSZTATY TERAPII
ZAJĘCIOWEJ NR 2 SPRAWOZDANIE MERYTORYCZNE ZA 2009
I.
II.
III.
IV.
V.
VI.
VII.
Spotkania indywidualne i grupowe z kadrą Warsztatu, w tym przede wszystkim z
psychologiem.
Utrzymywanie stałej korespondencji dotyczącej zarówno bieżącej działalności placówki jak i
informacji o postępach w procesie rehabilitacji terapii poszczególnych uczestników.
Kontakty bezpośrednie w domach rodzinnych podopiecznych w celu poznania ich sytuacji
socjalno-bytowej i aktualizacji wywiadów środowiskowych, a także udzielanie pomocy w
rozwiązywaniu problemów życiowych/osobistych.
Rozmowy telefoniczne uwarunkowane sytuacjami, które mają miejsce z placówce np.
przekazywanie informacji o stanie zdrowia uczestnika .
Spotkania integracyjne w placówce mające na celu wsparcie opiekunów z osobą
niepełnosprawną w rodzinie.
Spotkania okolicznościowe i organizacyjne.
Prowadzenie zeszytów kontaktów z rodzicami/opiekunami, w których zapisuje się wszelkie
rozmowy i relacje z wizyt domowych.
W 2009 roku pracownicy warsztatu zorganizowali cztery spotkania z rodzicami/opiekunami. Cele
poszczególnych spotkań przedstawia tabela 3.
L.p Cel spotkania
Termin
1
Bal charytatywny.
14.02.2009
2
Wspólne obchodzenie świąt wielkanocnych.
17.04.2009
3
Organizacja I wysokomazowieckiego festynu sportowo-rekreacyjnego osób 26.06.2009
niepełnosprawnych 2009 w Starych Raciborach. Wspólne biesiadowanie po
zakończonych konkurencjach sportowych.
Spotkanie opłatkowe w warsztacie.
22.12.2009
4
Na wyżej wymienionych spotkaniach udział brali również przedstawiciele różnych środowisk, w tym
samorządu terytorialnego.
B) Instytucjami i organizacjami
 Starostwo Powiatowe w Wysokiem Mazowieckiem - realizacja zadań z zakresu rehabilitacji
społeczno-zawodowej osób niepełnosprawnych, realizacja zadań zleconych, realizacja umowy na
wsparcie działalności wtz.
 Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Wysokiem mazowieckiem – realizacja zadań z zakresu
rehabilitacji społeczno-zawodowej.
 Starostwo Powiatowe w Białymstoku i Bielsku Podlaskim – realizacja umów między
powiatowych związanych z udziałem uczestników w terapii.
 Gminne Ośrodki Pomocy Społecznej z gmin, z których pochodzą uczestnicy warsztatu – pomoc w
rozwiązywaniu problemów życiowych, kontynuacja wsparcia materialnego, poznawanie sytuacji
socjalno-bytowej.
 Urząd Gminy w Sokołach – pomoc w realizacji projektów, wsparcie merytoryczne.
 Powiatowy Urząd Pracy w Wysokiem Mazowieckiem – realizacja zadań z zakresu rehabilitacji
zawodowej, współpraca z doradcą zawodowym, organizacja staży i prac interwencyjnych
przyszłym pracownikom warsztatu.
 Caritas Diecezji Łomżyńskiej – realizacja programu PEAD.
10
STOWARZYSZENIE POMOCY SZANSA WARSZTATY TERAPII
ZAJĘCIOWEJ NR 2 SPRAWOZDANIE MERYTORYCZNE ZA 2009
 Inne: Gminny Ośrodek Kultury w Sokołach, Warsztaty Terapii Zajęciowej i Środowiskowe Domy
Samopomocy z terenu województwa podlaskiego, Ośrodki szkoleniowe i inne.
X. DZIAŁALNOŚĆ POZAOBOWIĄZKOWA PLACÓWKI
a) Placówka w ubiegłym roku organizowała zarówno jednodniowe wyjazdy jak i kilkudniowe.
Były to między innymi:
1. Wyjazd do kina na film „Kochaj i tańcz”.
2. 5-dniowa wycieczka na południe, która obejmowała takie miejsca jak: Częstochowa,
Oświęcim, Ojcowski Park Narodowy, Wadowice, Ogrodzieniec.
3. Turnus rehabilitacyjny w Kołobrzegu.
4. „Droga donikąd” spektakl profilaktyczny
5. „Początek dobrej nowiny” – spektakl teatralny
b) Imprezy integracyjne to jedna z ważniejszych idee placówki. Włączanie podopiecznych w
życie społeczne i kulturalne jest jednym z ważniejszych elementów procesu rehabilitacji
społecznej uczestników. Imprezy te to:
1. II Przegląd Piosenki Biesiadnej w Wykonaniu Osób Niepełnosprawnych. „Jesień z
Biesiadą” w Sokołach.
2. III Przegląd Piosenki Biesiadnej Osób Niepełnosprawnych w Białymstoku.
3. IV Wojewódzki Przegląd Kolęd i Pastorałek w Białymstoku.
4. I Wojewódzka Paraolimpiada Sportowa Województwa Podlaskiego dla uczestników
Warsztatów Terapii Zajęciowej w Kolnie.
5. Łapskie zawody sportowe osób niepełnosprawnych „Szansa na start” .
6. IX Olimpiada Caritas dla Osób Niepełnosprawnych w Łomży.
7. „Święto Dziecka i Rodziny” w Wysokiem Mazowieckiem.
8. XIV Przegląd Zespołów Artystycznych Osób Niepełnosprawnych w Kozarzach.
9. III Edycja Ogólnopolskiego Konkursu Plastycznego „Świat Nikiforów”
10. X Przegląd Twórczości Artystycznej Osób Niepełnosprawnych Województwa Podlaskiego
w Suwałkach.
11. XIV Ogólnopolski Festiwal Twórczości Teatralno-Muzycznej Twórczości Osób
Niepełnosprawnych Intelektualnie „Albertiana 2009”
12. „Mistrz Mowy Polskiej” – konkurs recytatorski w Długoborzu.
13. „Sokoliada 2009”
14. Bieg Niepodległościowy w Sokołach
15. „Międzynarodowy Dzień Wolontariusza” w Łomży
16. „Międzynarodowy Dzień Osoby Niepełnosprawnej” w Łomży
17. „X Biesiada Miodowa” w Kurowie.
c) Projekty na rzecz podopiecznych placówki:
1. „I Wysokomazowiecki Festyn Sportowo-Rekreacyjny Osób Niepełnosprawnych – Stare
Racibory 2009” – projekt miał na celu uświadomienie osobom niepełnosprawnym rangę
aktywności ruchowej w procesie rehabilitacji społeczno-zawodowej. Ponadto
kompatybilnym celem danej imprezy było uświadomienie społeczności lokalnej o istnieniu
grupy osób mniej sprawnych w ich najbliższym otoczeniu.
2. „W młodym ciele zdrowy duch” czyli wakacyjne zajęcia sportowe szansą podnoszenia
aktywności ruchowej wśród dzieci i młodzieży wiejskiej (w tym ze wsi Noski Śnietne, Stare
11
STOWARZYSZENIE POMOCY SZANSA WARSZTATY TERAPII
ZAJĘCIOWEJ NR 2 SPRAWOZDANIE MERYTORYCZNE ZA 2009
Racibory, Nowe Racibory, Rzące, Drągi, Bujny) – projekt miał na celu promowanie zachowań
prozdrowotnych wśród dzieci i młodzieży wiejskiej oraz uświadomienie roli uprawiania
sportu w procesie rozwoju psychofizycznego młodego człowieka. Projekt miał również na
celu ukazanie aktywnych form spędzania wolnego czasu w okresie wakacji z wykorzystaniem
różnych dyscyplin sportowych.
3. „II przegląd piosenki biesiadnej w wykonaniu osób niepełnosprawnych „Jesień z biesiadą” projekt miał na celu pobudzanie, odkrywanie, rozwijanie oraz promowanie twórczości
artystyczno-wokalnej osób niepełnosprawnych poprzez udział w przeglądzie piosenki
biesiadnej i prezentacje prac plastycznych. Ponadto podtrzymywanie więzi i znajomości
wśród uczestników Warsztatów Terapii Zajęciowej i Środowiskowych Domów Samopomocy
zawartych podczas I przeglądu. Przedsięwzięcie miało także na celu integrację, wymianę
doświadczeń i kompensację takich potrzeb osób niepełnosprawnych jak bycie potrzebnym,
akceptowanym i docenionym.
4. „Konkurs kulinarny dla osób niepełnosprawnych „Przysmaki 2009” - głównym celem
projektu było umożliwienie osobom niepełnosprawnym sprawdzenia siebie w rywalizacji
konkursowej w dziedzinie kulinarnej, a przez to uczestniczenie w życiu społecznym oraz
doskonalenie samodzielności. Projekt realizowany był przez Caritas Diecezji Łomżyńskiej, a
Warsztat jego partnerem.
5. Europejski Program Pomocy Żywnościowej Dla Najuboższej Ludności UE PEAD – projekt miał
na celu wsparcie najbiedniejszych uczestników placówki w postaci dostarczania im
produktów spożywczych. Program realizowany przez Caritas Diecezji Łomżyńskiej.
W. elektroniczna 2013
12