ślusarz Mosina pdf

PROGRAM NAUCZANIA
w zawodzie
ŚLUSARZ 722204
Nr programu: 722204/ZSZ/ Mo/2012
Opracował nauczyciel Zespołu Szkół im. Adama Wodziczki w Mosinie
- mgr inż. Tadeusz Jankiewicz
Wchodzi w życie sukcesywnie z dniem 01 września 2012r.
Typ programu: przedmiotowy
Rodzaj programu: liniowy
Opracowano w Wojewódzkim Ośrodku Dokształcania i Doskonalenia Zawodowego w
Zespole Szkół im. Adama Wodziczki w Mosinie zgodnie z rozporządzeniem Ministra
Edukacji Narodowej z dnia 7 lutego 2012r. w sprawie podstawy programowej kształcenia
w zawodach w oparciu o program nauczania 3703/SZ,LZ,SP/MEN/1997.05.12 dla
zasadniczej szkoły zawodowej w zawodzie ślusarz.
Celem kształcenia zawodowego jest przygotowanie uczących się do życia w warunkach
współczesnego świata, wykonywania pracy zawodowej i aktywnego funkcjonowania na
zmieniającym się rynku pracy.
Zadania szkoły i innych podmiotów prowadzących kształcenie zawodowe oraz sposób ich
realizacji są uwarunkowane zmianami zachodzącymi w otoczeniu gospodarczo-społecznym,
na które wpływają w szczególności: idea gospodarki opartej na wiedzy, globalizacja
procesów gospodarczych i społecznych, rosnący udział handlu międzynarodowego,
mobilność geograficzna i zawodowa, nowe techniki i technologie, a także wzrost oczekiwań
pracodawców w zakresie poziomu wiedzy i umiejętności pracowników.
W procesie kształcenia zawodowego ważne jest integrowanie i korelowanie kształcenia
ogólnego i zawodowego, w tym doskonalenie kompetencji kluczowych nabytych w procesie
kształcenia ogólnego, z uwzględnieniem niższych etapów edukacyjnych. Odpowiedni poziom
wiedzy ogólnej powiązanej z wiedzą zawodową przyczyni się do podniesienia poziomu
umiejętności zawodowych absolwentów szkół kształcących w zawodach, a tym samym
zapewni im możliwość sprostania wyzwaniom zmieniającego się rynku pracy.
W procesie kształcenia zawodowego są podejmowane działania wspomagające rozwój
każdego uczącego się, stosownie do jego potrzeb i możliwości, ze szczególnym
uwzględnieniem indywidualnych ścieżek edukacji i kariery, możliwości podnoszenia
poziomu wykształcenia i kwalifikacji zawodowych oraz zapobiegania przedwczesnemu
kończeniu nauki.
Elastycznemu reagowaniu systemu kształcenia zawodowego na potrzeby rynku pracy, jego
otwartości na uczenie się przez całe życie oraz mobilności edukacyjnej i zawodowej
absolwentów ma służyć wyodrębnienie kwalifikacji w ramach poszczególnych zawodów
wpisanych do klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego.
1. CELE KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE
Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie ślusarz powinien być przygotowany do
wykonywania następujących zadań zawodowych:
1) wykonywania elementów maszyn i urządzeń
2) naprawiania elementów maszyn, urządzeń i narzędzi
3) wykonywania połączeń
4) konserwowania elementów maszyn, urządzeń i narzędzi
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA
Do wykonywania wyżej wymienionych zadań zawodowych niezbędne jest osiągnięcie
zakładanych efektów kształcenia, na które składają się:
1) efekty kształcenia wspólne dla wszystkich zawodów;
(BHP). Bezpieczeństwo i higiena pracy
Uczeń:
1) rozróżnia pojęcia związane z bezpieczeństwem i higieną pracy, ochroną przeciwpożarową,
ochroną środowiska i ergonomią;
PDZ
2) rozróżnia zadania i uprawnienia instytucji oraz służb działających w zakresie ochrony
pracy i ochrony środowiska w Polsce;
PDZ
3) określa prawa i obowiązki pracownika oraz pracodawcy w zakresie bezpieczeństwa
i higieny pracy;
PDZ
4) przewiduje zagrożenia dla zdrowia i życia człowieka oraz mienia i środowiska związane
z wykonywaniem zadań zawodowych;
T, MU
5) określa zagrożenia związane z występowaniem szkodliwych czynników w środowisku
pracy;
T, MU
6) określa skutki oddziaływania czynników szkodliwych na organizm człowieka;
T, MU
7) organizuje stanowisko pracy zgodnie z obowiązującymi wymaganiami ergonomii,
przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska;
T, MU
8) stosuje środki ochrony indywidualnej i zbiorowej podczas wykonywania zadań
zawodowych;
T, MU
9) przestrzega zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz stosuje przepisy prawa dotyczące
ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska;
PDZ ; T, MU
10) udziela pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach przy pracy oraz w stanach
zagrożenia zdrowia i życia.
MU
(PDG). Podejmowanie i prowadzenie działalności gospodarczej
PDZ
Uczeń:
1) stosuje pojęcia z obszaru funkcjonowania gospodarki rynkowej;
PDZ
2) stosuje przepisy prawa pracy, przepisy prawa dotyczące ochrony danych osobowych oraz
przepisy prawa podatkowego i prawa autorskiego;
PDZ
3) stosuje przepisy prawa dotyczące prowadzenia działalności gospodarczej;
PDZ
4) rozróżnia przedsiębiorstwa i instytucje występujące w branży i powiązania między nimi;
PDZ
5) analizuje działania prowadzone przez przedsiębiorstwa funkcjonujące w branży;
6) inicjuje wspólne przedsięwzięcia z różnymi przedsiębiorstwami z branży;
PDZ
PDZ, PNZ
7) przygotowuje dokumentację niezbędną do uruchomienia i prowadzenia działalności
gospodarczej;
PDZ
8) prowadzi korespondencję związaną z prowadzeniem działalności gospodarczej;
PDZ
9) obsługuje urządzenia biurowe oraz stosuje programy komputerowe wspomagające
prowadzenie działalności gospodarczej;
PDZ
10) planuje i podejmuje działania marketingowe prowadzonej działalności gospodarczej; PDZ
11) optymalizuje koszty i przychody prowadzonej działalności gospodarczej.
PDZ
(JOZ). Język obcy ukierunkowany zawodowo
Uczeń:
1) posługuje się zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych,
ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiających realizację zadań zawodowych;
JOZ
2) interpretuje wypowiedzi dotyczące wykonywania typowych czynności zawodowych
artykułowane powoli i wyraźnie, w standardowej odmianie języka;
JOZ
3) analizuje i interpretuje krótkie teksty pisemne dotyczące wykonywania typowych
czynności zawodowych;
JOZ
4) formułuje krótkie i zrozumiałe wypowiedzi oraz teksty pisemne umożliwiające
komunikowanie się w środowisku pracy;
JOZ
5) korzysta z obcojęzycznych źródeł informacji.
JOZ
(KPS). Kompetencje personalne i społeczne
Uczeń:
1) przestrzega zasad kultury i etyki;
PNZ
2) jest kreatywny i konsekwentny w realizacji zadań;
PNZ
3) przewiduje skutki podejmowanych działań;
PNZ
4) jest otwarty na zmiany;
PNZ
5) potrafi radzić sobie ze stresem;
PNZ
6) aktualizuje wiedzę i doskonali umiejętności zawodowe;
PNZ
7) przestrzega tajemnicy zawodowej;
PNZ
8) potrafi ponosić odpowiedzialność za podejmowane działania;
PNZ
9) potrafi negocjować warunki porozumień;
PDZ
10) współpracuje w zespole.
PNZ
2) efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszaru administracyjno-usługowego,
stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodzie lub grupie zawodów PKZ(M.a);
PKZ(M.a) Umiejętności stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodach: mechanikoperator pojazdów i maszyn rolniczych, zegarmistrz, optyk-mechanik, mechanik
precyzyjny, mechanik automatyki przemysłowej i urządzeń precyzyjnych, mechanikmonter maszyn i urządzeń,mechanik pojazdów samochodowych, operator obrabiarek
skrawających, ślusarz, kowal, monter kadłubów okrętowych, blacharz samochodowy,
blacharz, lakiernik, technik optyk, technik mechanik lotniczy, technik mechanik
okrętowy, technik budownictwa okrętowego, technik pojazdów samochodowych, technik
mechanizacji rolnictwa, technik mechanik, monter mechatronik, elektromechanik
pojazdów samochodowych, technik mechatronik, technik transportu drogowego,
technik energetyk, modelarz odlewniczy, technik wiertnik, technik górnictwa
podziemnego, technik górnictwa otworowego, technik górnictwa odkrywkowego,
technik przeróbki kopalin stałych, technik odlewnik, technik hutnik, operator maszyn
i urządzeń odlewniczych, operator maszyn i urządzeń metalurgicznych, operator
maszyn i urządzeń do obróbki plastycznej, operator maszyn i urządzeń do przetwórstwa
tworzyw sztucznych, złotnik-jubiler
Uczeń:
1) przestrzega zasad sporządzania rysunku technicznego maszynowego;
2) sporządza szkice części maszyn;
3) sporządza rysunki techniczne z wykorzystaniem technik komputerowych;
4) rozróżnia części maszyn i urządzeń;
5) rozróżnia rodzaje połączeń;
6) przestrzega zasad tolerancji i pasowań;
7) rozróżnia materiały konstrukcyjne i eksploatacyjne;
8) rozróżnia środki transportu wewnętrznego;
9) dobiera sposoby transportu i składowania materiałów;
10) rozpoznaje rodzaje korozji oraz określa sposoby ochrony przed korozją;
11) rozróżnia techniki i metody wytwarzania części maszyn i urządzeń;
12) rozróżnia maszyny, urządzenia i narzędzia do obróbki ręcznej i maszynowej;
13) rozróżnia przyrządy pomiarowe stosowane podczas obróbki ręcznej i maszynowej;
14) wykonuje pomiary warsztatowe;
15) rozróżnia metody kontroli jakości wykonanych prac;
16) określa budowę oraz przestrzega zasad działania maszyn i urządzeń;
17) posługuje się dokumentacją techniczną maszyn i urządzeń oraz przestrzega norm
dotyczących rysunku technicznego, części maszyn, materiałów konstrukcyjnych
i eksploatacyjnych;
18) stosuje programy komputerowe wspomagające wykonywanie zadań.
3) efekty kształcenia właściwe dla kwalifikacji wyodrębnionej w zawodzie ślusarz
opisane w części II:
M.20. Wykonywanie i naprawa elementów maszyn, urządzeń i narzędzi
1. Wykonywanie elementów maszyn, urządzeń i narzędzi metodą obróbki ręcznej
Uczeń:
1) dobiera metodę do rodzaju obróbki ręcznej;
2) dobiera maeriały do wykonania elementów maszyn, urządzeń i narzędzi;
3) dobiera narzędzia do wykonywania obróbki ręcznej;
4) dobiera narzędzia i przyrządy pomiarowe do rodzaju wykonywanych prac ślusarskich;
5) wykonuje prace z zakresu obróbki ręcznej;
6) ocenia jakość wykonanych prac z zakresu obróbki ręcznej;
2. Wykonywanie elementów maszyn, urządzeń i narzędzi metodą obróbki
maszynowej
Uczeń:
1) dobiera metodę obróbki maszynowej do wykonania elementów maszyn i narzędzi;
2) rozróżnia elementy budowy obrabiarek uniwersalnych;
3) dobiera obrabiarki do rodzaju wykonywanych prac ślusarskich;
4) dobiera materiały do wykonania elementów maszyn, urządzeń i narzędzi;
5) dobiera przyrzdy i uchwyty do wykonania obróbki maszynowej;
6) dobiera narzędzia do wykonywania prac z zakresu obróbki maszynowej;
7) dobiera narzędzia i przyrządy pomiarowe do rodzaju wykonywanej pracy;
8) wykonuje prace z zakresu obróbki maszynowej;
9) ocenia jakość wykonanych prac z zakresu obróbki maszynowej;
3. Wykonywanie połączeń materiałów
Uczeń:
1) rozróżnia techniki łączenia materiałów;
2) dobiera metodę łączenia materiałów;
3) rozróżnia narzędzia i sprzęt do wykonywania połączeń materiałów;
4) dobiera materiały do wykonania ich połączeń;
5) dobiera narzędzia i sprzęt do wykonania połączeń materiałów;
6) przygotowuje materiały do wykonania ich połączeń;
7) wykonuje połączenia materiałów;
8) ocenia jakość wykonanych połączeń;
4. Naprawa i konserwacja elementów maszyn, urządzeń i narzędzi
Uczeń:
1) posługuje się dokumentacją techniczną maszyn i urządzeń;
2) planuje czynności związane z demontażem maszyn i urządzeń;
3) charakteryzuje procesy zużycia elementów maszyn, urządzeń i narzędzi;
4) ocenia stan techniczny elementów maszyn, urządzeń i narzędzi;
5) dobiera części podlegające wymianie;
6) wykonuje czynności naprawcze elementów maszyn i urządzeń;
7) wykonuje czynności naprawcze narzędzi;
8) montuje maszyny i urządzenia po naprawie;
9) dobiera metodę zabezpieczeń antykorozyjnych maszyn i urządzeń;
10) wykonuje zabezpieczenia antykorozyjne elementów maszyn i urządzeń;
11) wykonuje konserwację narzędzi;
12) ocenia jakość wykonanej naprawy i konserwacji;
3. WARUNKI REALIZACJI KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE
Szkoła podejmująca kształcenie w zawodzie ślusarz powinna posiadać następujące
pomieszczenia dydaktyczne:
1) pracownię rysunku technicznego, wyposażoną w: stanowisko komputerowe dla
nauczyciela z dostępem do Internetu, stanowiska komputerowe dla uczniów (jedno
stanowisko dla jednego ucznia), drukarki, skanery i plotery (po jednym urządzeniu na
cztery stanowiska komputerowe), pakiet programów biurowych, program do
wykonywania rysunku technicznego, pomoce dydaktyczne do kształtowania
wyobraźni przestrzennej, normy dotyczące wykonywania rysunku technicznego
maszynowego;
2) pracownię technologii, wyposażoną w: stanowisko komputerowe dla nauczyciela z
dostępem do Internetu, z drukarką, ze skanerem oraz projektorem multimedialnym,
próbki materiałów stosowanych do wykonywania prac ślusarskich, przyrządy do
wykonywania pomiarów długości i kąta, części maszyn, narzędzia i przyrządy do
wykonywania prac ślusarskich, wyroby ślusarskie, dokumentacje technologiczne,
normy dotyczące zasad wykonywania wyrobów ślusarskich, instrukcje obsługi
maszyn i urządzeń, katalogi wyrobów ślusarskich;
3) warsztaty szkolne, w których powinny być zorganizowane następujące stanowiska:
a) stanowiska do wykonywania elementów maszyn i urządzeń oraz narzędzi (jedno
stanowisko dla trzech uczniów), wyposażone w: stół warsztatowy z imadłem,
narzędzia i przyrządy do trasowania, przyrządy pomiarowe, narzędzia do obróbki
ręcznej metali, maszyny i urządzenia, takie jak: wiertarka stołowa, tokarka
uniwersalna, frezarka uniwersalna, nożyce dźwigniowe, b)stanowiska do
wykonywania połączeń elementów (jedno stanowisko dla trzech uczniów),
wyposażone w: stół z blatem ognioodpornym, narzędzia i przyrzady pomiarowe,
narzędzia i urządzenia do łączenia elementów poprzez nitowanie, zgrzewanie,
lutowanie, spawanie, c) stanowisko do naprawy i konserwacji maszyn, urządzeń oraz
narzędzi (jedno stanowisko na sześciu uczniów), wyposażone w: stół warsztatowy z
imadłem, narzędzia do obróbki ręcznej, narzędzia do wykonywania demontażu i
montażu, narzędzia i przyrządy do trasowania, przyrządy pomiarowe, maszyny i
urządzenia, takie jak: wiertarka stołowa,tokarka uniwersalna, frezarka uniwersalna,
szlifierka ostrzałka, narzędzia do wykonywania zabezpieczeń antykorozyjnych,
Kształcenie praktyczne może odbywać się w: pracowniach i warsztatach szkolnych,
placówkach kształcenia praktycznego oraz podmiotach stanowiących potencjalne
miejsce zatrudnienia absolwentów szkół kształcących w zawodzie.
4. PLAN NAUCZANIA
Lp.
Przedmiot
1.
Rysunek techniczny
maszynowy (RTM)
Maszynoznawstwo z
matriałoznawstwem
(MM)
Podstawy techniki
(PT)
Technologia
wytwarzania elementów
maszyn, urządzeń i
narzędzi (TW)
Technologia napraw
elemnetów maszyn,
urządzeń i narzędzi(TN)
Podstawy działalności
zawodowej (PDZ)
Język angielski
zawodowy (JOZ)
RAZEM
2.
3.
4.
5
6.
7.
KLASA STOPIEŃ
II
III
LICZBA GODZIN
I
OGÓŁEM
TYG.
OGÓŁEM
TYG.
OGÓŁEM
TYG.
OGÓŁEM
17
68
-
-
-
-
68
11
44
13
52
-
-
96
-
-
5
20
5
20
40
6
24
9
36
12
48
108
-
-
7
28
12
48
76
-
-
-
-
4
16
16
-
-
-
-
1
4
4
34
136
34
136
34
136
408
Rysunek techniczny maszynowy
l.p
1
2
3
4
5
6
7
8
Treści programowe
Podstawowe elementy
rysunku technicznego
Podstawowe konstrukcje
geometryczne
St. I
6
Liczba godzin
ST. II
ST. III
-
Razem
6
10
-
-
10
Zasady rzutowania
prostokątnego
Zasady wykonywania
przekrojów
Zasady wymiarowania
przedmiotów na rysunkach
Tolerowanie wymiarów,
pasowania i oznaczenia
powierzchni
Zasady rzutowania
aksonometrycznego
Uproszczenia rysunkowe
części maszyn
16
-
-
16
6
-
-
6
6
-
-
6
10
-
-
10
6
-
-
6
8
-
-
8
Razem
68
-
-
68
Propozycje metod sprawdzania i oceniania edukacyjnych osiągnięć uczniów
Sprawdzanie postępów ucznia powinno odbywać się w trakcie realizacji programu na
podstawie kryteriów określonych na początku zajęć. Kryteria oceniania powinny dotyczyć
poziomu oraz zakresu opanowania przez ucznia wiadomości i umiejętności, określonych w
szczegółowych celach kształcenia. Proces oceniania powinien obejmować:
- diagnozę poziomu wiadomości i umiejętności uczniów pod kątem założonych celów
kształcenia,
- sprawdzanie wiadomości i umiejętności ucznia po zrealizowaniu treści programowych.
Podczas realizacji programu należy oceniać uczniów na podstawie:
- ustnych sprawdzianów poziomu wiadomości i umiejętności,
- pisemnych sprawdzianów,
- obserwacji pracy ucznia podczas wykonywania zadań,
- samodzielnych prac domowych.
Ocena po zakończeniu realizacji programu nauczania przedmiotu powinna uwzględniać
wyniki wszystkich stosowanych przez nauczyciela sposobów sprawdzania osiągnięć ucznia.
Maszynoznawstwo z materiałoznawstwem
l.p
1
2
3
4
5
6
7
8
Treści programowe
Stopy żelaza z węglem
i metale nieżelazne
Obróbka cieplna
i cieplno-chemiczna metali
St. I
18
Liczba godzin
ST. II
ST. III
-
Razem
18
8
-
-
8
Podstawy wytrzymałości
materiałów
Tworzywa sztuczne i
materiały eksploatacyjne
Podstawy budowy maszyn
Podstawowe części,
mechanizmy i zespoły
maszyn
Budowa i działanie
wybranych maszyn,
urządzeń i instalacji
Mechaniczne urządzenia
automatyki przemysłowej
10
-
-
10
8
-
-
8
-
8
14
-
8
14
-
24
-
24
-
6
-
6
Razem
44
52
-
96
Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia
Proces kontroli i oceny osiągnięć uczniów powinien być realizowany zgodnie z kryteriami
ustalonymi na zajęciach początkowych.
Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów może być dokonywane za pomocą:
- sprawdzianów ustnych i pisemnych
- testów osiągnięć szkolnych
- obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania zadań
Umiejętności intelektualne mogą być sprawdzane i oceniane za pomocą dyskusji kierowanej,
indywidualnych wypowiedzi uczniów oraz ustnych sprawdzianów wiedzy.
Należy zwracać szczególną uwagę na umiejętność zastosowania opanowanej wiedzy,
merytoryczną jakość wypowiedzi oraz posługiwanie się poprawną terminologią.
Podstawą do uzyskania przez uczniów pozytywnych ocen jest poprawne wykonanie ćwiczeń,
sprawdzianów i zadań testowych.
Wskazane jest systematyczne prowadzenie kontroli i oceny postępów uczniów.
Umożliwia to korygowanie stosowanych metod nauczania oraz organizacyjnych form pracy
uczniów.
Proces sprawdzania i oceniania powinien być realizowany zgodnie z obowiązującą skalą
ocen.
Podstawy techniki
l.p
1
2
3
4
Treści programowe
Podstawowe wielkości
i prawa elektryczne
Obwody prądu
elektrycznego
Techniki komputerowe
w zastosowaniu rysunku
technicznego
Programy komputerowe
wspomagające
prowadzenie działalności
gospodarczej
Razem
Liczba godzin
Razem
St. I
-
St. II
12
St. III
-
12
-
8
-
8
-
-
10
10
-
-
10
10
-
20
20
40
Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia
Proces kontroli i oceny osiągnięć uczniów powinien być realizowany zgodnie z kryteriami
ustalonymi na zajęciach początkowych.
Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów może być dokonywane za pomocą:
- sprawdzianów ustnych i pisemnych
- testów osiągnięć szkolnych
- obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania zadań /ćwiczeń/
Umiejętności intelektualne mogą być sprawdzane i oceniane za pomocą dyskusji kierowanej,
indywidualnych wypowiedzi uczniów oraz ustnych sprawdzianów wiedzy.
Należy zwracać szczególną uwagę na umiejętność zastosowania opanowanej wiedzy,
merytoryczną jakość wypowiedzi oraz posługiwanie się poprawną terminologią.
Podstawą do uzyskania przez uczniów pozytywnych ocen jest poprawne wykonanie ćwiczeń,
sprawdzianów i zadań testowych.
Wskazane jest systematyczne prowadzenie kontroli i oceny postępów uczniów.
Umożliwia to korygowanie stosowanych metod nauczania oraz organizacyjnych form pracy
uczniów.
Proces sprawdzania i oceniania powinien być realizowany zgodnie z obowiązującą skalą
ocen.
Technologia wytwarzania elementów maszyn, urządzeń i narzędzi
L.p.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Treści programowe
Charakterystyka procesu
wytwarzania
Podstawy miernictwa
warsztatowego
Podstawy obróbki
ślusarskiej
Charakterystyka połączeń
metali
Podstawy obróbki
maszynowej
Konstruowanie procesów
technologicznych
wytwarzania prostych
części maszyn i urządzeń
Razem
Liczba godzin
Razem
St. I
St. II
St. III
8
-
-
8
16
-
-
16
-
24
-
24
-
12
-
12
-
-
36
36
-
-
12
12
24
36
48
108
Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia
Proces kontroli i oceny osiągnięć uczniów powinien być realizowany zgodnie z kryteriami
ustalonymi na zajęciach początkowych.
Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów może być dokonywane za pomocą:
- sprawdzianów ustnych i pisemnych
- testów osiągnięć szkolnych
- obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania zadań
Umiejętności intelektualne mogą być sprawdzane i oceniane za pomocą dyskusji kierowanej,
indywidualnych wypowiedzi uczniów oraz ustnych sprawdzianów wiedzy.
Należy zwracać szczególną uwagę na umiejętność zastosowania opanowanej wiedzy,
merytoryczną jakość wypowiedzi oraz posługiwanie się poprawną terminologią.
Podstawą do uzyskania przez uczniów pozytywnych ocen jest poprawne wykonanie ćwiczeń,
sprawdzianów i zadań testowych.
Wskazane jest systematyczne prowadzenie kontroli i oceny postępów uczniów.
Proces sprawdzania i oceniania powinien być realizowany zgodnie z obowiązującą skalą
ocen.
Po zakończeniu realizacji programu nauczania proponuje się przeprowadzenie testu
pisemnego sprawdzającego przygotowanie uczniów do egzaminu potwierdzającego
kwalifikacje zawodowe oraz sprawdzenie umiejętności samodzielnego opracowywania
procesów technologicznych wytwarzania prostych części maszyn i urządzeń.
Jako kryterium pozytywnej oceny testu proponuje się przyjąć uzyskanie conajmniej
50% punktów możliwych do uzyskania. Jako kryterium pozytywnej oceny umiejętności
konstrukcji procesów technologicznych wytwarzania proponuje się przyjąć uzyskanie
conajmniej 75% punktów możliwych do uzyskania /zgodnie z wymogami zdania egzaminu
potwierdzającego kwalifikacje zawodowe/.
Technologia napraw elementów maszyn, urządzeń i narzędzi
L.p.
Treści programowe
1.
Zagadnienia eksploatacji
maszyn i urządzeń
Ramowy proces
technologiczny naprawy
Charakterystyka operacji
technologicznych procesu
naprawy
Metody regeneracji części
maszyn
Technologia zabezpieczeń
antykorozyjnych
Konstruowanie procesów
technologicznych napraw
elementów maszyn,
urządzeń oraz narzędzi
2.
3.
4.
5.
6.
Razem
Liczba godzin
Razem
St. I
St. II
St. III
-
20
-
20
-
8
-
8
-
-
16
16
-
-
12
12
-
-
8
8
-
-
12
12
-
28
48
76
Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia
Proces kontroli i oceny osiągnięć uczniów powinien być realizowany zgodnie z kryteriami
ustalonymi na zajęciach początkowych.
Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów może być dokonywane za pomocą:
- sprawdzianów ustnych i pisemnych
- testów osiągnięć szkolnych
- obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania zadań
Umiejętności intelektualne mogą być sprawdzane i oceniane za pomocą dyskusji kierowanej,
indywidualnych wypowiedzi uczniów oraz ustnych sprawdzianów wiedzy.
Należy zwracać szczególną uwagę na umiejętność zastosowania opanowanej wiedzy,
merytoryczną jakość wypowiedzi oraz posługiwanie się poprawną terminologią.
Podstawą do uzyskania przez uczniów pozytywnych ocen jest poprawne wykonanie ćwiczeń,
sprawdzianów i zadań testowych.
Wskazane jest systematyczne prowadzenie kontroli i oceny postępów uczniów.
Umożliwia to korygowanie stosowanych metod nauczania oraz organizacyjnych form pracy
uczniów.
Proces sprawdzania i oceniania powinien być realizowany zgodnie z obowiązującą skalą
ocen.
Po zakończeniu realizacji programu nauczania proponuje się przeprowadzenie testu
pisemnego sprawdzającego przygotowanie uczniów do egzaminu potwierdzającego
kwalifikacje zawodowe oraz sprawdzenie umiejętności samodzielnego opracowywania
procesów technologicznych napraw elementów maszyn i urządzeń.
Jako kryterium pozytywnej oceny testu proponuje się przyjąć uzyskanie conajmniej
50% punktów możliwych do uzyskania. Jako kryterium pozytywnej oceny umiejętności
konstrukcji procesów technologicznych napraw proponuje się przyjąć uzyskanie conajmniej
75% punktów możliwych do uzyskania /zgodnie z wymogami zdania egzaminu
potwierdzającego kwalifikacje zawodowe/.
Podstawy działalności zawodowej
l.p
Treści programowe
1
2
Gospodarka rynkowa
Prawo dodatkowe i
autorskie
3
4
Działalność gospodarcza
Korespondencja
zawodowa
Marketing usług
BHP , ochrona
przeciwpożarowa i
ochrona środowiska
Wybrane przepisy z
kodeksu pracy
Elementy ergonomii
5
6
7
8
Razem
St. I
-
Liczba godzin
ST. II
ST. III
2
2
Razem
2
2
-
-
2
2
2
2
-
-
2
2
2
2
-
-
2
2
-
-
2
16
2
16
Propozycje metod sprawdzania i oceniania edukacyjnych osiągnięć uczniów
Sprawdzanie osiągnięć ucznia powinno odbywać się na podstawie ustalonych kryteriów.
Proces oceniania powinien obejmować:
– diagnozę stanu wiadomości i umiejętności uczniów pod kątem założonych celów
kształcenia oraz rozpoznawanie trudności w osiąganiu założonych celów kształcenia,
– sprawdzanie wiadomości i umiejętności ucznia po zrealizowaniu treści kształcenia.
W trakcie realizacji programu nauczania należy dokonywać oceny osiągnięć uczniów
na podstawie: ustnych sprawdzianów, pisemnych sprawdzianów ,obserwacji ucznia podczas
wykonywania zadań.
Po zakończeniu realizacji programu nauczania proponuje się zastosowanie testu.
Jako kryterium pozytywnej oceny testu pisemnego sprawdzającego przygotowanie do
egzaminu pisemnego potwierdzającego kwalifikacje zawodowe proponuje się przyjąć
uzyskanie conajmniej 30% punktów możliwych do uzyskania /zgodnie z wymogiem zdania
egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe/.
Język obcy zawodowy
l.p
1
Treści programowe
Podstawy słownictwa
zawodowego
St. I
-
Liczba godzin
ST. II
ST. III
4
Razem
4
Propozycje metod sprawdzania i oceniania edukacyjnych osiągnięć uczniów
Sprawdzanie osiągnięć ucznia powinno odbywać się na podstawie ustalonych kryteriów.
Proces oceniania powinien obejmować sprawdzanie stopnia przysfojania określonego
słownictwa związanego z zawodem ślusarza oraz umiejętności formułowania krótkich
i zrozumiałych wypowiedzi oraz tekstów pisemnych umożliwiających komunikowanie się w
środowisku pracy.
5.
MOŻLIWOŚCI
UZYSKIWANIA
DODATKOWYCH
KWALIFIKACJI
W ZAWODACH W RAMACH OBSZARU KSZTAŁCENIA OKREŚLONEGO
W KLASYFIKACJI ZAWODÓW SZKOLNICTWA ZAWODOWEGO
Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie introligator po potwierdzeniu kwalifikacji M.20.
Wykonywanie i naprawa elementów maszyn, urządzeń i narzędzi może uzyskać dyplom
potwierdzający kwalifikacje w zawodzie technik mechanik po potwierdzeniu dodatkowo
kwalifikacji M.44. Organizacja i nadzorowanie procesów produkcji maszyn i urządzeń oraz
uzyskaniu wykształcenia średniego.
Legenda:
RTM - rysunek techniczny maszynowy
MM - maszynoznawstwo z materiałoznawstwem
PT
- podstawy techniki
TW - technologia wytwarzania elementów maszyn, urządzeń i narzędzi
TN
- tecnologia napraw elementów maszyn, urządzeń i narzędzi
PDZ - podstawy działalności zawodowej
JOZ - język obcy zawodowy
PNZ - praktyczna nauka zawodu
WKAZ
PODRĘCZNIKÓW
NAUCZANIA:
DO
REALIZACJI
PROGRAMU
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Lech Bożenko – Maszynoznawstwo. Warszawa WSiP, 1998 r.
Stanisław Mac – Obróbka metali z materiałoznawstwem. Warszawa WSiP, 1999 r.
Taadeusz Dobrzański – Rysunek techniczny maszynowy. Warszawa WNT, 1995 r.
Jan Hillar – Technologia .Ślusarstwo i spawalnictwo. Warszawa WSiP, 1995 r.
Andrzej Kosikowski – Technologia ślusarstwa. Warszawa WSiP, 1985 r.
Mieczysław Feld – Uchwyty obróbkowe. Warszawa WNT, 2002 r.
Jacek Nowicki – Podstawy elektrotechniki i elektroniki. Warszawa WSiP, 1999 r.
Agnieszka Mikina, Małgorzata Sienna – Przedsiębiorczość. Warszawa WSiP, 2011 r.