projekt wykonawczy część opisowa –architektoniczno

Transkrypt

projekt wykonawczy część opisowa –architektoniczno
PROJEKT WYKONAWCZY
CZĘŚĆ OPISOWA –ARCHITEKTONICZNO- BUDOWLANA
TERMOMODERNIZACJA BUDYNKU
ADMINISTRACYJNEGO
Temat:
Inwestor:
GMINA MIASTO RADZIEJÓW
UL.KOŚCIUSZKI 20/22
88-200 RADZIEJÓW
Opracował : mgr inż. Wanda Mospinek
Projektował: mgr inż. arch. Maria Ingielewicz
mgr inż. Waldemar Ingielewicz
_______________________________________________________________
1. Podstawa opracowania:
 Umowa zlecenie.
 Uzgodnienia z inwestorem.
 Inwentaryzacja do celów projektowych wykonana przez projektanta .
 Audyt energetyczny wykonany przez Zakład Inżynierii Środowiska ul. Armii Krajowej
12 lok. 18, 88-100 Inowrocław z dnia 22.07.2011
2. Materiały związane z opracowaniem:
a. Wizja lokalna w terenie
b. Inwentaryzacja do celów projektowych wykonana przez projektanta.
c. System ocieplenia metodą lekką, mokrą.
3. Cel i zakres opracowania:
Opracowanie obejmuje wykonanie projektu budowlanego :





ocieplenia ścian zewnętrznych i kolorystyka elewacji budynku na podstawie audytu, z
opisem technologii wykonania robót termorenowacyjnych ścian ,
ocieplenie stropodachów na podstawie audytu budynku ,
ocieplenie stropu piwnicy na podstawie audytu budynku,
remont daszku nad wejściem głównym,
wykonanie cokołu np. płytka klinkierowa elewacyjna np. 245x65x6,5mm,
1








wymiana obróbek blacharskich,
wymiana instalacji odgromowej i oświetlenie zewnętrzne budynku,
wymiana rynien i rur spustowych,
wykonanie zadaszenia nad tylnymi wejściami do budynku,
wymiana drzwi garażowych,
wymiana drzwi zewnętrznych do kotłowni,
obróbka wsypów węglowych,
wykonanie opaski od strony elewacji bocznej budynku z kostki betonowej typu polbruk
w obrzeżu trawnikowym 80x100cm.
4. Opis konstrukcyjny ścian przeznaczonych do ocieplenia
4.1 Opis konstrukcji budynku
Budynek administracyjny wybudowano w latach sześćdziesiątych ubiegłego stulecia jako
budynek składający się z trzech części:
1.Budynku administracyjnego
2. Łącznika
3. Sali konferencyjnej ( w niższej kondygnacji garaże)
Od strony ulicy Kościuszki zaprojektowano główne wejście i dojazd , z tej strony budynek ma
pięć kondygnacji, natomiast od strony zachodniej budynek posiada sześć kondygnacji ( spadek
terenu). Budynek w 50% jest podpiwniczony, drugie 50% jest kondygnacją naziemną.
Dachy dwuspadowe płaskie, konstrukcja budynku prefabrykowana, szkieletowa, stropy-płyty
kanałowe i stropy DZ-3. Ściany z cegły pełnej dziurawki i wypełnienie szkieletu betonami
lekkimi.
4.2. Współczynnik przenikania ciepła dla ścian istniejących- Uo oraz
obliczenia projektowanej izolacyjność termicznej.
Ocieplenie proponowane według audytu:
Ściana zewnętrzna.
Styropian klasy PS-E FS 15 grub. 15cm,
Współczynnik przenikania ciepła projektowany Uo:
Uo= 0,229 W/m2xK < 0,30W/m2xK dla ściany zewnętrznej z ociepleniem 15 cm. ,
2
Zaprojektowano ocieplenie ścian zewnętrznych metodą lekką mokrą w systemie
4.3.Współczynnik przenikania ciepła dla stropodachu- Uo oraz
obliczenia projektowanej izolacyjność termicznej.
Ocieplenie proponowane według audytu:
Ocieplenie stropodachu wentylowanego wełną mineralną przez wdmuchanie granulatu
gr. 20cm.
Współczynnik przenikania ciepła projektowany Uo:
Uo= 0,184 W/m2xK < 0,30W/m2xK dla stropodachu z ociepleniem 20 cm. ,
5. Ogólna charakterystyka systemu ocieplenia budynków metodą
lekką-mokrą.
System ocieplania budynków, będącym firmową odmianą metody objętej instrukcją ITB nr
334/2002 - "Bezspoinowy system ocieplenia ścian zewnętrznych budynków" polega on na
mocowaniu izolacji termicznej z płyt styropianowych do zewnętrznej powierzchni ścian
budynku i wykonaniu na niej warstwy zbrojonej, wyprawy tynkarskiej i ewentualnie powłoki
malarskiej. Może być on stosowany w budynkach nowo -wznoszonych i eksploatowanych.
System z płytami styropianowymi o grubości nie przekraczającej 250 mm sklasyfikowany jest
jako nierozprzestrzeniający ognia (NRO).
5.1. UKŁAD WARSTW SYSTEMU
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Ściana zewnętrzna
Mocowanie podstawowe: zaprawa klejąca
Warstwa izolacji termicznej z płyt styropianowych
Mocowanie dodatkowe: kołek plastikowy
Warstwa zbrojona: siatka zatopiona w zaprawie
Podkład tynkarski
Wyprawa tynkarska
Powłoka malarska
5.2. TERMOIZOLACJA
W przypadku systemu ociepleniowego warstwę termoizolacyjną stanowią sezonowane,
samogasnące płyty styropianowe odmiany EPS 70-040.
5.3. TECHNOLOGIA WYKONANIA
Prace ociepleniowe należy prowadzić w sprzyjających warunkach atmosferycznych.
Temperatura podłoża i otoczenia, zarówno w trakcie prac, jak i w okresie wysychania
3
poszczególnych materiałów, powinna wynosić od +5°C do +25°C. Elewacja powinna zostać
osłonięta i zabezpieczona przed wpływem opadów atmosferycznych, bezpośrednim
nasłonecznieniem i działaniem silnego wiatru.
Podłoże
Systemem można ocieplać otynkowane lub nieotynkowane monolityczne ściany betonowe,
ściany wymurowane z cegieł, bloczków gazobetonowych, pustaków betonowych i pustaków
ceramicznych. Podłoże powinno być nośne, równe i oczyszczone z wszelkich elementów
mogących powodować osłabienie przyczepności zaprawy. Luźne lub słabo przylegające
fragmenty należy skuć, a ubytki uzupełnić materiałami zalecanymi do tego typu prac, np.
ZAPRAWĄ TYNKARSKĄ, ZAPRAWĄ WYRÓWNUJĄCĄ. System ociepleniowy można
mocować do podłoży pokrytych silnie przylegającymi powłokami z farb elewacyjnych lub
tynków cienkowarstwowych. Resztki słabo przylegających powłok malarskich powinno się
zmyć pod ciśnieniem bądź zeskrobać. W przypadku podłoża słabego, pylącego, bądź też
podłoża o dużej chłonności należy przeprowadzić gruntowanie emulsją UNI- GRUNT.
Mocowanie płyt styropianowych
Wykonanie ocieplenia należy rozpocząć od zamocowania na ścianie listwy cokołowej. Ze
względu na usytuowanie budynku : od strony frontowej należy styropian obniżyć poniżej zera
terenu na głębokość 20cm. W tym celu pierwsza warstwa wchodząca w grunt wykonana musi
być z płyt polistyrenu ekstrudowanego XPS o gr.15cm, alternatywnie ze styropianu
zabezpieczonego folią kubełkową. Po zamocowaniu pierwszej warstwy przystępujemy do
przyklejania izolacji termicznej. Kolejne układamy stosując przewiązanie w tzw. cegiełkę.
Takie przesunięcie należy wykonać zarówno na powierzchni ściany, jak i na narożach budynku.
Głównym elementem mocującym styropian do podłoża jest zaprawa klejąca .Nakłada się ją na
powierzchnię płyty metodą "pasmowo-punktową". Szerokość pryzmy obwodowej ułożonej
wzdłuż krawędzi płyty powinna wynosić co najmniej 3 cm. Na pozostałą powierzchnię należy
nałożyć równomiernie 6 placków o średnicy 8÷12 cm. Naniesiona na płytę zaprawa powinna
obejmować co najmniej 40% jej powierzchni. Po nałożeniu zaprawy, płytę należy bezzwłocznie
przyłożyć do podłoża i docisnąć. W niektórych sytuacjach należy stosować dodatkowe
mocowanie w postaci kołków plastikowych w ilości około 4÷5 na 1m2. Zalecane jest ono w
narożnikach budynku lub przy zastosowaniu styropianu o grubości większej niż 15 cm.
Dodatkowe mocowanie mechaniczne wymagane jest przy ocieplaniu budynków o wysokości
powyżej 12 metrów, a także gdy nośność podłoża jest niska i trudna do określenia. Dodatkowe
mocowanie można wykonywać po upływie 24 godzin od przyklejenia płyt. Głębokość
zakotwienia kołków w warstwie konstrukcyjnej ściany wykonanej z materiałów pełnych
powinna wynosić min. 6 cm. W materiałach takich jak cegła dziurawka, pustak ceramiczny czy
bloczki z betonu komórkowego, łączniki muszą być zakotwione na głębokość min. 9 cm.
Wykonanie izolacji w gruncie
4
Warstwa zbrojona
Warstwę zbrojoną stanowi siatka z włókna szklanego, zatopiona w zaprawie klejącej . Siatka
polecana do systemu posiada odpowiednią wytrzymałość mechaniczną, równy i trwały splot i
jest odporna na alkalia. Do wykonania warstwy zbrojonej można przystąpić nie wcześniej niż
po trzech dniach od przyklejenia płyt. Prace rozpoczynamy od przeszlifowania ewentualnych
nierówności płaszczyzny płyt styropianowych. W celu zwiększenia odporności warstwy
termoizolacji na uszkodzenia mechaniczne, na wszystkich narożach pionowych budynku oraz
na narożach ościeży drzwi i okien, należy wkleić aluminiowe listwy narożne. W dalszej
kolejności należy wzmocnić powierzchnie ścian w sąsiedztwie styku pionowych i poziomych
naroży otworów okiennych i drzwiowych, poprzez zatopienie w zaprawie pasków siatki o
wymiarach ok. 20x30 cm. Paski te powinny być ustawione pod kątem 45° do linii
wyznaczonych przez krawędzie ościeży. Wykonanie warstwy zbrojonej polega na
rozprowadzeniu zaprawy równomiernie po całej powierzchni termoizolacji i wtopieniu w nią
kolejnych pasów siatki. Wygodnie jest najpierw wcisnąć siatkę w zaprawę jedynie w kilku
punktach, a później dokładnie zatopić cały pas pacą zębatą. Prawidłowo zatopiona siatka
powinna być całkowicie niewidoczna spod powierzchni kleju i nie powinna bezpośrednio
stykać się z powierzchnią płyt. Warstwa zbrojona musi być warstwą ciągłą, tzn. że kolejne pasy
siatki muszą być układane z zakładem min. 10 cm, zaś na narożach powinien on wynosić min.
15 cm. Zakłady siatki nie mogą pokrywać się ze spoinami między płytami styropianowymi. W
uzasadnionych przypadkach, w części parterowej budynku, a także na cokołach należy stosować
dwie warstwy siatki.
Ostatnią czynnością jest wygładzenie warstwy zbrojonej pacą metalową. Staranność prac jest
szczególnie ważna, nie tylko ze względów konstrukcyjnych, ale i estetycznych. Jeżeli po
wygładzeniu pozostaną jakieś nierówności, to należy je koniecznie zeszlifować, ponieważ ze
względu na małą grubość wyprawy tynkarskiej (1,5 mm, 2 mm i 3 mm) mogą one uniemożliwić
jej prawidłowe wykonanie.
Warstwa wykończeniowa
Warstwę wykończeniową systemu może stanowić tynk cienkowarstwowy lub tynk
cienkowarstwowy pomalowany farbą elewacyjną. Do wykonania warstwy wykończeniowej
można przystąpić po około trzech dniach od nałożenia warstwy zbrojonej. Bez względu na
rodzaj zastosowanego na ociepleniu tynku cienkowarstwowego, na warstwie zbrojonej należy
wykonać podkład z masy tynkarskiej. Podkład powinien być odpowiedni dla danego rodzaju
tynku: tynki mineralne. Zastosowanie podkładu zapobiega przedostawaniu się do warstwy
tynku szlachetnego zanieczyszczeń z zapraw klejących, chroni i wzmacnia podłoże, a przede
wszystkim zwiększa przyczepność tynku do podłoża. Ponadto podkłady mogą stanowić
5
tymczasową warstwę ochronną warstwy zbrojonej (zanim zostanie nałożony tynk) przez okres
do sześciu miesięcy od jej wykonania.
Wyprawę tynkarską wykonać z tynków mineralnych . Wszystkie powyższe zaprawy i masy są
tynkami cienkowarstwowymi o grubości kruszywa od 1,5 mm do 3,0 mm (w zależności od
rodzaju tynku). Do ich malowania zastosować farby silikonowe.
6. Kontrola wykonania ocieplenia
Wykaz czynności kontrolnych:



Kontrola podłoża
Kontrola dostarczonych na budowę składników systemu ocieplenia
Kontrola międzyoperacyjna obejmująca prawidłowość:
-przygotowania podłoża (oczyszczenie, zmycie, uzupełnienie ubytków, -wzmocnienie,
wyrównanie w zakresie koniecznym),
-przyklejenia płyt termoizolacyjnych,
-osadzenia łączników mechanicznych,
-wykonania warstwy zbrojonej,
-wykonania (ewentualnego) gruntowania,
-wykonania obróbek blacharskich,
-zamocowania profili,
-wykonania wyprawy tynkarskiej, wykonania (ewentualnego) malowania.
Cokół budynku wykonać z płytek klinkierowych wg kolorystyki - pow. cokołu
ok.160,00m2 - płytka klinkierowa elewacyjna 245x65x6,5mm.
7. Stropodach budynku głównego należy ocieplić metodą wdmuchiwania z
użyciem granulatu wełny mineralnej o współczynniku przewodności λ=0,04 W/mK gr.
20cm.

Zerwanie istniejącego pokrycia dachowego i obróbek blacharskich

Oczyszczenie istniejącego podłoża i sprawdzenie trwałości podłoża

Ułożenie warstwy izolacyjnej z materiału termoizolacyjnego grubości 20cm

Pokrycie dachu papą termozgrzewalną wierzchniego krycia 250/3000 gr. 5,2
mm minimalna siła zrywająca wzdł./poprz. 800/600N.
Technologia "BLOWN-IN" (wdmuchiwanie) umożliwia efektywne uszczelnienie
nawet nierównych powierzchni i ubytków. Wykonanie izolacji jest szybkie i
racjonalizuje prace budowlane. Konstrukcje mogą być wzniesione całkowicie przed
wykonaniem prac izolacyjnych. W ten sposób unika się zawilgocenia materiału
izolacyjnego w trakcie budowy.
6
Zastosowany materiał termoizolacyjny powinien posiadać wszystkie wymagane
prawem budowlanym dokumenty dopuszczające go do stosowania w budownictwie na
terenie Polski:
- Aprobata Techniczna Instytutu Techniki Budowlanej AT - 15 - 2021/2001,
- Atest Higieniczny Państwowego Zakładu Higieny B - 1026/95,
- Klasyfikacja Ogniowa Instytutu Techniki Budowlanej NP - 975/01/AK,
- Orzeczenie Centrum Naukowo Badawczego Ochrony Przeciwpożarowej 061/BM/97.
Prace ocieplające należy prowadzić zgodnie z instrukcją licencjonowanych
wykonawców.
Przed przystąpieniem do ocieplenia stropodachów należy wykonać nowe otwory
wentylacyjne.
Stare należy zamurować. Wykonać otwór w połaci dachu, aby stworzyć dostęp do
wdmuchiwania izolacji do przestrzeni międzystropowej.
Sprawdzić stan stropów i ewentualnie usunąć zanieczyszczenia i śmieci. Usypać
równomierną warstwę materiału izolacyjnego powiększoną o 15%. Zamurować
uzupełnienie otworu w dachu.
Do ułożenia materiału izolacyjnego należy zastosować metodę suchą: rozdrobniony
materiał izolacyjny mieszany z powietrzem w agregacie, podawany wężem przesyłem
powietrznym w przygotowaną przestrzeń stropową. Izolację można wykonywać prosto
z samochodu.
Przy wykonywaniu robót izolacyjnych należy przestrzegać bezpieczeństwa i higieny
pracy:.
 Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 06 lutego 2003r w sprawie
bezpieczeństwa i higieny pacy podczas wykonywania robót budowlanych (Dz.
U. Nr. 47 poz., 401 z dnia 19.03.2003)
 Obwieszczenia Ministra Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28
sierpnia 2003r w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu Rozporządzenia Ministra
Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i
higieny pracy (Dz. U. nr 169, poz.1650 z dnia 29.09.2003r
 Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 30 października 2002r w sprawie
minimalnych wymagań dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie
Użytkowania maszyn przez pracowników podczas pracy (Dz.U.Nr 2002 nr 191
poz.1596) z późniejszymi zmianami Rozporządzenie Ministra Gospodarki,
Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 września 2003r zmieniające
rozporządzenie w sprawie minimalnych wymagań dotyczących bezpieczeństwa i
higieny pracy w zakresie użytkowania przez pracowników maszyn podczas
pracy (Dz. U. Nr. 178 poz.1745 z dnia 16.10.2003r)
 Rozporządzenie Ministrów Pracy i Opieki Społecznej oraz Zdrowia z dnia 1
kwietnia 1953r w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy pracowników
Pokrycie wykonać z papy termozgrzewalnej na włókninie poliestrowej,
modyfikowanej SBS:
- papa podkładowa gr. 4 mm,
- papa nawierzchniowa 250/3000 gr. 5,2 mm, minimalna siła zrywająca wzdł/poprz.
800/600N.
Przy pokryciu papą zastosować kominki wentylacyjne
Kominek wentylacyjny,
7
Kominek służący do uwalniania pary wodnej, która gromadzi się pod pokryciami
wodoszczelnymi wykonanymi z pap. Stosowanie kominków wentylacyjnych w
pokryciach papowych pozwala uniknąć takich usterek jak zwijanie się papy,
wybrzuszanie czy zawilgocenie warstwy izolacji termicznej. Zaleca się montować 1
kominek wentylacyjny na każde 50m2 powierzchni.
1.
2.
3.
4.
5.
Kominek wentylacyjny
Papa nawierzchniowa
papa podkładowa
Ocieplenie
Beton
7a.Przemurownie kominów na dachu budynku głównego
Istniejące kominy należy na wysokości ponad dachem przemurować tj. 0,90m. o wym.
3,53x0,52m -szt. 2; 1,89x0,52m- szt.1; 1,33x0,52m-szt.1; 0,48x0,52m- szt.1 i
otynkować. Wykonać nowe czapki betonowe. Wymiana wywiewek kanalizacyjnego w
ilości 4szt.
7b. Docieplenie dachu na łączniku- styropapa gr.20cm

Zerwanie istniejącego pokrycia dachowego i obróbek blacharskich
8

Oczyszczenie istniejącego podłoża i sprawdzenie trwałości podłoża

Ułożenie izolacji cieplnej ze styropapy (styropian gr. 20cm) i nowych obróbek
blacharskich

Pokrycie dachu papą termozgrzewalną wierzchniego krycia 250/3000 gr. 5,2
mm minimalna siła zrywająca wzdł./poprz. 800/600N.
7c. Docieplenie dachu na budynku sali konferencyjnej - styropapa
gr.20cm

Zerwanie istniejącego pokrycia dachowego i obróbek blacharskich

Oczyszczenie istniejącego podłoża i sprawdzenie trwałości podłoża

Ułożenie izolacji cieplnej ze styropapy (styropian gr. 20cm) i nowych obróbek
blacharskich

Pokrycie dachu papą termozgrzewalną wierzchniego krycia 250/3000 gr. 5,2
mm minimalna siła zrywająca wzdł./poprz. 800/600N.
 Wykonanie podwyższenia ogniomurów.
 Montaż wywietrzaków dachowych 3szt średnicy 80cm
Obróbka attyki
1) Podłoże oraz attykę zagruntować roztworem gruntującym i pozostawić do
wyschnięcia (czas schnięcia roztworu powinien być określony przez producenta).
2) Zgrzać do podłoża paroizolację – papę.
3) Ułożyć warstwę papy podkładowej,
4) W narożu attyki zamocować trójkątny klin styropianowy oklejony papą podkładową.
9
5) Zgrzać pas papy podkładowej, na połaci dachowej i na attyce.
6) Zgrzać papę wierzchniego krycia, na połaci dachowej – bez jej wywijania na
płaszczyzny pionowe.
7) Zgrzać pas papy wierzchniego krycia, na połaci dachowej i attyce.
Obróbki z papy podkładowej powinny być wyprowadzone poza obrys klina
styropianowego na odległość 15 cm. Papa nawierzchniowa powinna być zgrzana poza
krawędź papy podkładowej na odległość co najmniej 10 cm.
Obróbka komina i ściany (stropodach wentylowany)
1) Podłoże oraz powierzchnię ściany/komina, do której będzie zgrzewana papa,
zagruntować roztworem gruntującym i pozostawić do wyschnięcia (czas schnięcia
roztworu powinien być określony przez producenta).
2) Zgrzać do podłoża paroizolację – papę.
3) Ułożyć warstwę papy podkładowej,
4) W narożu ściany zamocować trójkątny klin styropianowy oklejony papą podkładową.
5) Zgrzać pas papy podkładowej, na połaci dachowej i na ścianie.
6) Zgrzać papę wierzchniego krycia, na połaci dachowej – bez jej wywijania na
płaszczyzny pionowe.
7) Zgrzać pas papy wierzchniego krycia, na połaci dachowej i ścianie.
8) Zamontować listwę dociskową i uszczelnić jej połączenie ze ścianą/kominem przy
użyciu masy trwale plastycznej.
10
Obróbki z papy podkładowej powinny być wyprowadzone poza obrys klina
styropianowego na odległość 15 cm. Papa nawierzchniowa powinna być zgrzana poza
krawędź papy podkładowej na odległość co najmniej 10 cm.
Obróbka koryta dachowego
1) Podłoże oraz koryto zagruntować roztworem gruntującym i pozostawić do
wyschnięcia (czas schnięcia roztworu powinien być określony przez producenta).
2) Zgrzać do podłoża paroizolację – papę.
3) Na krawędzi połaci dachowej zamontować drewniany krawędziak impregnowany o
grubości mniejszej o 1 cm niż grubość izolacji termicznej.
4) Zamocować trójkątny klin styropianowy oklejony papą podkładową wzdłuż obu
brzegów koryta.
5) Zgrzać pas papy podkładowej, w korycie, z wywinięciem na połać dachową (30 cm).
6) Zgrzać papę podkładową, na połaci dachowej, z wywinięciem na pas papy
podkładowej z koryta.
7) Zgrzać pas papy wierzchniego krycia, w korycie, z wywinięciem na połać dachową.
8) Zgrzać papę wierzchniego krycia, na połaci dachowej, z wywinięciem na pas papy
wierzchniego krycia z koryta.
Zalecany spadek w korycie to 2% (niedopuszczalne jest tworzenie się zastoin wody).
Spadek w korycie można wykształtować klinami styropianowymi. Konieczne jest
przeprowadzanie okresowych przeglądów połączonych z usuwaniem zanieczyszczeń z
koryta (np. opadłych liści).
Obróbka wpustu dachowego
11
1) Podłoże zagruntować roztworem gruntującym i pozostawić do wyschnięcia (czas
schnięcia roztworu powinien być określony przez producenta).
2) Zamontować dolną część wpustu dachowego.
3) Zgrzać do podłoża paroizolację – papę.
4) Zamocować górną część wpustu dachowego, przygrzewając kołnierz do papy
podkładowej.
5) Zgrzać pas papy podkładowej, na połaci dachowej.
6) Zgrzać papę wierzchniego krycia, na połaci dachowej.
7) Zamocować na wpuście kratkę ochronną.
Ponownie zamontować instalację odgromową, wykonać badania instalacji.
Wywieść gruz na wysypisko , materiały wskazane przekazać do utylizacji.
8. Remont daszku nad wejściem głównym do budynku
Demontaż papy izolacyjnej, oczyszczenie podłoża i ułożenie nowej warstwy
podkładowej i wierzchniego krycia papy 3,50x7,50m. Oczyszczenie części betonowych
podpór i wykonanie malowania zgodnie z kolorystyką. Wymiana obróbek blacharskich
i rur spustowych.
Pokrycie wykonać z papy termozgrzewalnej na włókninie poliestrowej,
modyfikowanej SBS:
- papa podkładowa gr. 4 mm,
- papa nawierzchniowa 250/3000 gr. 5,2 mm, minimalna siła zrywająca wzdł/poprz.
800/600N.
Przy pokryciu papą zastosować kominki wentylacyjne
12
Kominek wentylacyjny,
Kominek służący do uwalniania pary wodnej, która gromadzi się pod pokryciami
wodoszczelnymi wykonanymi z pap. Stosowanie kominków wentylacyjnych w
pokryciach papowych pozwala uniknąć takich usterek jak zwijanie się papy,
wybrzuszanie czy zawilgocenie warstwy izolacji termicznej. Zaleca się montować 1
kominek wentylacyjny na każde 50m2 powierzchni.
1.
2.
3.
4.
5.
Kominek wentylacyjny
Papa nawierzchniowa
papa podkładowa
Ocieplenie
Beton
9. Wykonanie zadaszenia nad tylnymi wejściami do budynku
Daszki prefabrykowane nad wejściami należy wykonać w ilości -4szt.
Budowa daszków nad wejściami :

montażu daszków łukowych 160 nad wejściami w ilości wg instrukcji montażu

daszki powinny być wyposażone w uszczelkę z gumy EPDM , umieszczoną na
profilu przyściennym.
DASZKI ŁUKOWE Z AKRYLU (PLEKSY)
Profile aluminiowe malowane proszkowo, wypełnienie płyta akrylowa o gr. 4mm,
13
Daszki brązowe lub białe: profile aluminiowe malowane proszkowo na kolor RAL
8017, płyta dymna (brąz)lub bezbarwna.
ARTYKUŁ
INDEX
A [cm]
B [cm]
C [cm]
DASZEK BRĄZOWY
M0851
158
90
26
10. Wymiana drzwi garażowych i drzwi zewnętrznych do kotłowni

Drzwi garażowe projektuje się segmentowe z naświetlami o wym. 2,40 x 2,40m
-7szt. W jednej szt. drzwi garażowych zamontować drzwi przejście o
wym.90x205.
Widok bramy segmentowej z przetłoczeniem wąskim.
Rama wykonana z profili aluminiowych w kolorze, wypełniona zespoloną, podwójną
szybą akrylową SAN. Możliwe lakierowanie na dowolny kolor z palety RAL wg
kolorystyki elewacji.
14
Bramy garażowe segmentowe składają sie z paneli (segmentów), które zapewniają
doskonałą izolację akustyczną i termiczną. Segmenty bramy wypełnione rdzeniem z
twardej pianki poliuretanowej o grubości 20mm. drzwi zewnętrzne do kotłowni stalowe
np. typu Hormann o klasie odporności EI30 o wielkości 1,50x2,05m-1szt, 1,25x2,05m 2szt,


drzwi zewnętrzne aluminiowe o profilu ciepłym, 1/3 pełne i 2/3 przeszklone o
wym. 0,90x2,05m -1szt , drzwi zew. stalowe powlekane 0,90x2,05m-3szt,
wymiana drabiny stalowej o długości ok.4,50m.
11. Obróbka wsypów węglowych i wykonanie opaski wokół budynku

oczyścić klapy stalowe do wsypów i pomalować 3szt o wym.1,20x1,20m, z
uwagi na obniżenie ocieplenia dopasować,

wykonać nowe kraty przykrywające studzienki przyokienne o wym.0,32x0,86m
-13szt, wykonane z prętów fi 10 w ramie z kątownika 30x30x3mm,
 opaska z polbruku w obrzeżu betonowym szer. 0,60m i długości 42,00m na
elewacji bocznej budynku.
12. Instalacja odgromowa i oświetlenie zewnętrzne
Istniejąca instalacja w całości do demontażu. Instalacja wykonana jest linką co w/g
obowiązujących przepisów jest niedopuszczalne.
Nową instalację należy wykonać drutem DFe 8 mm.
Należy pozostawić istniejącą ilość zwodów poziomych i pionowych.
Zwody pionowe wykonać w warstwie izolacyjnej w rurce RVS 28 mm.
Jako uziom otokowy wykorzystać istniejący.
Złącza kontrolne montować w obudowach GALMAR lub podobnych.
Należy wykonać pomiary rezystancji uziemienia. W przypadku uzyskania wartości
większych od 10 Ω, należy wykonać dodatkowe uziomy prętowe.
Oświetlenie zewnętrzne
W ramach oświetlenia zaprojektowano:
1. Oświetlenie elewacji
2. Oświetlenie wejścia do budynku
Oświetlenie elewacji zaprojektowano oprawami Up- DOWN ZU-2W 70/70 15/15 HITCRI 70W-2 w ilości 4szt.
Oświetlenie wejścia do budynku zaprojektowano oprawami DN 140 w ilości 4szt.
Zasilanie opraw wykonać z istniejących rozdzielni na parterze i II piętrze.
15
Sterowanie oświetlenia do uzgodnienia (przekaźniki zmierzchowe lub zegary
astronomiczne).
Zasilanie opraw wykonać przewodem YDY 3x1,5 mm2.
Lokalizacja opraw na elewacji przy oknach umożliwi ich konserwację
13. Wymiana witryn wiatrołapu.


Fasada aluminiowa słupowo – ryglowa, rozwiązanie systemowe. Szyby typu
Sanco Sun Combi T Srebrny 48- LUMAC, gr 6-16AR-4.
Drzwi przesuwne
Wyposażenie standardowe:
- Silnik o mocy 0,55kW;
- Przemiennik częstotliwości LG 0,75kW;
- Sterownik EL11;
- Wyłącznik główny z możliwością blokowania na czas remontu;
- Światło ostrzegawcze;
- Fotokomórka w świetle przejścia;
- Listwa bezpieczeństwa na krawędzi drzwi;
- Wyłączniki bezpieczeństwa – grzybkowe, z obu stron drzwi;
- Kontrolowanie położenia zamka drzwi.
Ślusarka aluminiowa oraz przeszklenia w ramiach aluminiowych
Wbudować należy ślusarkę kompletnie wykończoną wraz z okuciami, uszczelkami i
powłokami.
A. Powłoki
Wszystkie elementy aluminiowe otrzymają wykończenie powłoką proszkową w RAL
9016, Obróbka wstępna zostanie przeprowadzona zgodnie z normą DIN 50939.
Wszystkie powierzchnie muszą być całkowicie wolne od pyłów, zanieczyszczeń i
wilgoci przed nałożeniem powłoki. Należy zapobiec zanieczyszczeniu powierzchni po
obróbce wstępnej i natychmiast potem nałożyć powłokę.
Powłoki powinny spełniać wymogi prób kwalifikacyjnych zgodnie z normą ISO 2360
(grubość), ISO 2813 (luminacja), ISO 2409 (przyleganie), ISO 2815 (wgniecenia), ISO
1519 (składanie), ISO 1520 (formowanie głębokie).
B. Profile
Na elementy ślusarki stosować kształtowniki ze stopów aluminium PA3 wg PN-EN
755-1:2001, PN-EN 755-2:2001 i PN-EN 755-9:2004. Połączenia elementów
wykonywać jako spawane (druty do spawania PA3), nitowane lub skręcane na śruby.
Dopuszczalne błędy wykonania elementów powinny odpowiadać wymaganiom normy
PN-80/M-02138.
16
Wybór systemu – profile pokazane na rysunkach są jedynie wskazaniem, nie narzuca
się wyboru systemu profili aluminiowych. Wykonawca może wybrać profile
dostosowane do przeznaczenia w ramach poniższych ograniczeń ogólnych:

Szerokość profili przeszkleń powinna się mieścić w zakresie od 45 do 65
mm.

Głębokość profili słupków nie powinna przekraczać 250 mm .

Profile powinny być jak najbliższe profilom pokazanym na rysunkach.
C. Uszczelki i przekładki
Uszczelki i przekładki zostaną dobrane tak, aby były chemicznie kompatybilne ze
wszystkimi pozostałymi materiałami w systemie, powinny one odpowiadać
następującym wymaganiom:

Twardość Shor’a min. 35-40

Wytrzymałość na rozciąganie ok. 8,5 MPa

Odporność na temperaturę od -30 do +80 C

Palność – nie powinny rozprzestrzeniać ognia

Nasiąkliwość – nie nasiąkliwe

Trwałość min. 20 lat
o
D. Przenikanie ciepła
Profile aluminiowe zastosowane w projekcie : słupki, ryle, ramiaki winny należeć do
grupy materiałowej 2.1
Zespoły szyb podwójnych zastosowane w przeszkleniach aluminiowych, zarówno
2
oknach jak i drzwiach winny mieć współczynnik przenikania k=1,8 W/m K.
E. Szklenie
Grubość szkła ma zostać obliczona przez Wykonawcę tak, aby spełniała wymagania
konstrukcyjne i przepisowe – norma BN-79/6821-03 Szkło budowlane. Szyby
bezpieczne, hartowane, płaskie.
Wykonanie robót – ślusarka aluminiowa.
1.Przygotowanie ościeży
Ościeża powinny odznaczać się dokładnością kształtu i wymiarów, ich płaszczyzny
powinny być równe i gładkie , a przed montażem oczyszczone z pyłu. Podłoże powinno
zostać wzmocnione, jeżeli nie wykazuje wystarczającej zwartości, trwałości i występuje
ryzyko odspojenia się warstwy klejącej wraz z drobinami materiału z powierzchni
17
2. Przed rozpoczęciem robót należy sprawdzić:
 Prawidłowość wykonania ościeży,
 Możliwość mocowania elementów do ścian,
 jakość dostarczonych elementów do wbudowania,
3. Elementy powinny być osadzone zgodnie z instrukcją zaakceptowaną przez
Inżyniera.
4. Elementy powinny być trwale zakotwione w ścianach budynku.
5. Ościeżnice aluminiowe osadzić w ościeżach nieotynkowanych z przewidzianym
luzem na wbudowanie po 1-5cm.
Przed właściwym zamocowaniem ościeżnica powinna zostać ustawiona i zablokowana
w ościeżu za pomocą klinów montażowych, poduszek pneumatycznych lub specjalnych
ścisków montażowych.
Próg ościeżnicy powinien zostać podparty na klinach lub klockach, które zostaną na
stałe.
Punkty wstępnego mocowania ościeżnicy (klinowanie w ościeżu) powinny być
rozmieszczone przy narożach ościeżnicy, aby nie spowodować wygięcia elementów
ościeżnic.
Rodzaj łączników (kotwy, wkręty, tuleje), ich wymiary i rozstaw powinny być tak
dobrane, aby spełnione były wymogi bezpieczeństwa z uwagi na obciążenia, jakie
występują w eksploatacji okien i drzwi. Niezależnie od rodzaju wszystkie łączniki
muszą być zabezpieczone antykorozyjnie. Kotwy powinny być wykonane z blachy
grubości min. 1,5mm, kształt części połączeniowej z ościeżnicą trzeba dostosować do
jej profilu.
Ważne, aby przy zestawach przeszkleń o dużych gabarytach stosować, zgodnie z
wytycznymi producenta, łączniki umożliwiające kompensację rozszerzalności liniowej.
6. Osadzone elementy powinny być uszczelnione między ościeżem a ościeżnicą lub
ścianą tak, aby nie następowało przewiewanie, przemarzanie lub przecieki wody
opadowej. Uszczelnienie wykonywać z elastycznej masy uszczelniającej.
7.Powłoki malarskie powinny być jednolite, bez widocznych poprawek, śladów
pędzla, rys i odprysków .
8.Zastosowanie materiałów uszczelniających
Przed rozpoczęciem nakładania materiałów uszczelniających należy upewnić się, że
powierzchnie są gładkie i nieuszkodzone. Powierzchnie, do których mają przylegać
materiały uszczelniające, należy oczyścić za pomocą materiałów i metodą zalecana
18
przez producenta materiałów uszczelniających. Należy usunąć wszystkie tymczasowe
powłoki, taśmy, materiały luźno przylegające, pyły, oleje, smary stałe i inne środki ,
które mogą mieć wpływ na siłę wiązania. Należy zachować czystość połączeń i
zabezpieczyć je przed uszkodzeniem do chwili nałożenia materiałów uszczelniających.
W połączenia należy wsunąć podkładki połączeniowe lub taśmę wiążącą, nie
zostawiając wolnych przestrzeni.
Należy zasłonić powierzchnie przylegające taśmą maskującą, aby nie dopuścić do
poplamienia i zabezpieczyć powierzchnie, które byłoby trudno oczyścić po zabrudzeniu
podkładem lub materiałami uszczelniającymi.
Należy stosować wyposażenie i metody zalecane przez producenta materiałów
uszczelniających oraz nakładać je w zalecanym okresie trwałości podkładu i materiałów
uszczelniających oraz w zalecanych zakresach temperatur i podłoża.
Nie należy nakładać materiałów uszczelniających na powierzchnie wilgotne (o ile nie
ma innych zaleceń), na powierzchnie pokryte lodem lub śniegiem lub w czasie
surowych warunków atmosferycznych. Nie wolno podgrzewać połączeń dla ich
wysuszenia lub podwyższenia temperatury.
Należy całkowicie wypełnić połączenia, nie zostawiając wolnych przestrzeni,
wypierając wszelkie powietrze i zapewniając dokładne przyleganie materiałów
uszczelniających do wymaganych powierzchni połączeń. Należy niezwłocznie zdjąć
nadmiar materiałów uszczelniających z powierzchni szkła i powierzchni
przylegających.
Parapety zewnętrzne wykonać jako ocynkowane powlekane.
Szerokość parapetów winna być tak dobrana, by odprowadzać wodę w odległości 3-5 a
nachylenie wynosić 5%.
Ze względu na prace na wysokości należy wykonać plan BIOZ – wysokość budynku od
poziomu terenu do góry stropodachu wynosi ok. 18,00 m.
INFORMACJA DOTYCZĄCA BEZPIECZEŃSTWA I OCHRONY ZDROWIA
Dla potrzeb ocieplenia ścian zewnętrznych wraz z malowaniem tych ścian budynku
administracyjnego dz. nr.461 w Radziejowie ul. Kościuszki 20/22
Podstawa prawna: Prawo Budowlane z dn. 27 marca 2003 Art.20 pkt.1b Rozp. Min.
Infrastruktury 1126 z 23.06.2006 Dz. u. 120 z 10.07.2003 w sprawie bezpieczeństwa i
higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych.
19
 Zakres robót dla zamierzenia budowlanego – ocieplenie ścian zewnętrznych i
malowanie budynku.
 Istniejące obiekty budowlane – zabudowa mieszkaniowa i usługowa .
 Elementy zagospodarowania działki stwarzające zagrożenie bezpieczeństwa i zdrowia
ludzi – nie występują.
 Przewidywane zagrożenie występujące podczas realizacji robót to roboty na wysokości
( murarskie, tynkarskie, malarskie, wykończeniowe ), które należy wykonywać zgodnie
z wytycznymi Rozdz.9 w/w Rozporządzenia BHP.
 Wskazanie sposobu prowadzenia instruktażu pracowników przed przystąpieniem do
realizacji robót szczególnie niebezpiecznych ( praca na wysokości )- to szkolenie BHP
pracowników.
 Wskazanie środków technicznych i organizacyjnych zapobiegających
niebezpieczeństwom wynikającym z wykonywania robót budowlanych w strefach
szczególnego zagrożenia zdrowia – nie występuje.
UWAGA:
ZGODNIE Z ART. 21 a PRAWA BUDOWLANEGO I 3.1 Rozp. BIOZ , kierownik
budowy przed rozpoczęciem robót winien opracować Plan Bezpieczeństwa i Ochrony
Zdrowia , zwany „ planem BIOZ”.
Włocławek , czerwiec 2014
Opracował : mgr inż. Wanda Mospinek
Projektował: mgr inż. arch. Maria Ingielewicz
mgr inż.. Waldemar Ingielewicz
20

Podobne dokumenty