parowanie szyb na zewnątrz

PAROWANIE SZYB NA ZEWNĄTRZ
Zjawisko to najczęściej obserwowane jest w okresie wiosennym i jesiennym. Wiąże
się ono z większą wilgotnością powietrza, jak i większymi różnicami temperatur
wewnątrz i na zewnątrz. Zjawisko to nie świadczy o wadzie ani szyby, ani okna.
"Niestety" jest to efekt zastosowania "ciepłych" szyb. Zjawisko wynika z tego, że
szyba wypełniona gazem szlachetnym ma dużą bezwładność cieplną i w przypadku,
kiedy w nocy mocno się ochłodzi a nad ranem temperatura wzrośnie to wilgoć
wyrasza się na zimnej powierzchni szyby, która jeszcze nie zdążyła się nagrzać. Ma
to miejsce głównie w dni z dużą wilgotnością. Efekt jest podobny do parowania lustra
w łazience. Szkło jest dobrym izolatorem cieplnym ale ma też określoną pojemność
cieplną. Stosunkowo szybkie zmiany temperatury w okresie jesiennym w godzinach
porannych nie pozwalają szybie "nagrzać się" dostatecznie szybko i stąd taki efekt.
Szyby zespolone z gazem szlachetnym mają znacznie większą pojemność cieplną
niż zwykła szyba, więc efekt parowania jest dużo większy! To jest właśnie efekt
uboczny szyby o dużej izolacyjności cieplnej. Pomimo względnej temperatury
wewnątrz pomieszczenia, zewnętrzne spadki temperatury w okresie jesiennym i
wiosennym oraz duża wilgotność powietrza na zewnątrz powoduje, że przez kilka dni
w roku szyby niskoemisyjne są zaparowane od zewnątrz i jest to efekt zupełnie
normalny i naturalny. Tak naprawdę im lepszy, "cieplejszy" pakiet szybowy, tym
większe problemy w tych kilku dniach w roku.
Instytut Szkła i Ceramiki orzekł w 1999r., że "efekt kondensacji pary wodnej na
zewnętrznej powierzchni szyby nie może być traktowany jako jej wada. Przeciwnie,
świadczy on o bardzo dobrym (niskim) współczynniku przenikania ciepła, a więc o
doskonałej jakości szyby."