TREŚCI NAUCZANIA - Szkoły Benedykta w Drohiczynie

Transkrypt

TREŚCI NAUCZANIA - Szkoły Benedykta w Drohiczynie
2016-09-01
JĘZYK WŁOSKI KLASA II
LICEUM
OGÓLNOKSZTAŁCĄCEGO
TREŚCI NAUCZANIA
SZKOŁY BENEDYKTA
TREŚCI NAUCZANIA
ETAP EDUKACYJNY
WERSJA
ORIENTACYJNA
ILOŚĆ GODZIN
W TYGODNIU
IV.0 – kurs podstawowy
C
2
PODSTAWOWY
B
ROZSZERZONY
A
IV.I – kurs
kontynuacyjny
2 (drugi
język obcy)
lub
3 (pierwszy
język obcy)
minimum
3
KLASA III
OCZEKIWANY
POZIOM
NA KONIEC
ETAPU
WG SKALI ESOKJ
MOŻLIWY
EGZAMIN
„Affresco italiano
A1/A2”
„Affresco italiano
A2”
A2+
Nie przygotowuje do
matury
„Affresco italiano
A1/A2”
„Affresco italiano
A2/B1”
„Affresco italiano
B1”
B1/B1+
Matura podstawowa
„Affresco italiano
A2/B1”
„Affresco italiano
B1/B2”
„Affresco italiano
B2”
B2/B2+
Matura rozszerzona
KLASA I
KLASA II
„Affresco italiano
A1”
Podany plan pracy z podręcznikiem „Affresco Italiano A1” dotyczy wersji C, czyli– kursu podstawowego IV.0.
(Na podstawie: D. Kozik „Program nauczania języka włoskiego dla początkujących w szkołach ponadgimnazjalnych”, Wyd. NOWELA.)
http://www.nowela.pl/
1
ZADANIA KOMUNIKACYJNE I FUNKCJE JĘZYKOWE DLA POZIOMU A1/A2
(z uwzględnieniem rodzaju tekstów tworzonych/odbieranych przez ucznia):
ZADANIA I FUNKCJE JĘZYKOWE
RODZAJ TEKSTÓW (WYPOWIEDZI)
Zadanie: Komunikacja w sytuacjach codziennych
Przedstawić się, powiedzieć o sobie: imię, wiek, klasa/szkoła, narodowość, adres, numer swojego Zdania proste i krótkie; krótkie dialogi z przyjaciółmi;
telefonu.
Poprosić i udzielić informacji osobistych, np.: Quanti anni hai? Ho 16 anni. Cosa fai nel tempo Zdania proste i krótkie; krótkie dialogi z przyjaciółmi,
libero? Gioco a tennis, nuoto.
dialogi bardziej formalne (wywiady w gazetach
młodzieżowych);
Przywitać się i pozdrowić, odpowiedzieć na pozdrowienie formalne i nieformalne, np.: Ciao! Zdania proste i krótkie; krótkie dialogi z przyjaciółmi;
Buona sera! Come stai? Bene, grazie e tu?, Non c’è male.
Nawiązać, podtrzymać i zakończyć rozmowę, używając zwrotów ogólnie przyjętych, np.: Zdania proste i krótkie; krótkie dialogi z przyjaciółmi;
Pronto? (telefoniczna) Scusa/scusi, per favore, davvero? A domani, A presto.
Podziękować i odpowiedzieć na podziękowania: Prego, Grazie, Grazie mille.
Zdania proste i krótkie; krótkie dialogi z przyjaciółmi;
Złożyć krótkie schematyczne życzenia i podziękować za życzenia, np.: Buon Natale! Buon Dialogi z przyjaciółmi, krótkie teksty pisane (kartki,
compleanno! Auguri! In bocca al lupo!
e-mail, sms);
Przeprosić: Mi scusi, Scusa.
Zaprosić kogoś, przyjąć zaproszenie lub odmówić, np.: vieni a cena con me stasera? Grazie, volentieri, Dialogi z przyjaciółmi, krótkie teksty pisane (kartki,
ma devo... Ti va di uscire con noi al bar domani? Certo, vengo volentieri con voi.
e-mail, sms);
Pogratulować komuś, przyjąć gratulacje: bravo! Sei stato bravissimo! Congratulazioni! Krótkie wypowiedzi ustne lub pisemne (kartki pocztowe);
Complimenti! Grazie!
Dowiadywać się o coś i udzielać informacji np.: Scusa Maria / Scusi professore, quali lezioni Krótkie dialogi z nauczycielem, teksty preparowane
abbiamo oggi? Dove è la sala di biologia? Quando comincia la lezione?
pisemne-dialogowane;
Pytać i podać datę, godzinę.
Krótkie dialogi;
Wyrażać własne upodobania i potrzeby, lub pytać o nie, np.: Mi piace.../ Mon mi piace.., Vorrei... Krótkie zdania w dialogach pomiędzy nauczycielem
Ho bisogno di..., Ti piace?
a uczniem, krótkie teksty pisane (e-mail, kartka pocztowa);
Wyrażać swój stan ducha, swoje emocje: radość, zdziwienie, obawę: Che Bello!, Mamma mia!, Pojedyncze słowa;
Magari! Davvero?
Prosić i udzielać pozwolenia na wykonanie czynności: Posso uscire/ andare in bagno?, Sì, Krótkie zdania w dialogach pomiędzy nauczycielem
certo..., Posso prendere..., Prego;
a uczniem;
Wydawać polecenia i zakazy, rozumieć je: Puoi venire? Vieni! Scrivete sui quaderni! Non Krótkie zdania pomiędzy nauczycielem a uczniami;
parlare! Può spiegarmi.... Aprite il libro a pagina 1!
2
Zadanie: Opis rodziny, domu, klasy, miejsc bliskich uczniowi
Określenie i opisanie osoby: questa è Anna, è polacca, Anna ha i capelli biondi, la mia
professoressa è alta e vivace
Opisanie pomieszczeń i ich wyposażenia wraz z relacjami przestrzennymi pomiędzy nimi, z
użyciem zwrotów np.: su/sopra, in/dentro/fuori, vicino a/lontano da, dietro (a)/davanti (a), a
destra/a sinistra, a sud/a nord, in fondo (a).
Zadanie: Narracja – opowiadanie o wydarzeniach w rodzinie
Opowiadanie o sobie i pytanie o wydarzenia z przeszłości: che cosa hai fatto ieri? Dove sei stato
ieri? Hai visto il film in TV?
Umieszczanie wydarzeń w czasie: (ieri, oggi, domani, sempre, mai, due ore fa, fra tre giorni, nel
2006) i w kolejności chronologicznej (prima, poi, dopo, dopo due ore...).
Przytaczanie wypowiedzi innej osoby bez użycia mowy zależnej: „il professore ha detto: domani
scriviamo un dettato”.
Zadanie: Argumentowanie
Wyrażanie opinii: secondo me, per me...
Formułowanie prostych hipotez (stosowanie m.in. tzw. pierwszego okresu warunkowego): se
piove, non esco.
Wyrażanie pewności/niepewności/wątpliwości: sono sicuro/non so, non sono sicuro, forse,
probabilmente, certamente.
Zadanie: Refleksja nad językiem
Dyktowanie słów i zapisywanie słów dyktowanych.
Prośba o powtórzenie, o wyjaśnienie znaczenia/ortografii/wymowy: Può ripetere? Non
capisco/non ho capito, come scrivere...? Che cosa significa...?
Krótkie dialogi, teksty pisane o formie dialogu;
Krótkie teksty opisowe, preparowane i adaptowane;
Teksty preparowane o charakterze głównie narracyjnym;
Teksty preparowane o charakterze głównie narracyjnym;
Teksty dialogowane, preparowane, teksty pisane (notatki w
rozmowie, notatki z zebrania klasowego);
Krótkie wypowiedzi ustne (monologi) na dany temat;
Krótkie wypowiedzi ustne (monologi) na dany temat;
Wypowiedzi ustne, które nie mają charakteru skończonego
zdania;
Dyktando;
Krótkie wypowiedzi „ad hoc” pomiędzy nauczycielem a
uczniem;
3
TREŚCI MORFOSYNTAKTYCZNE (dla klasy II LO zaznaczone kolorem zielonym)
POZIOM A1 Z ELEMENTAMI A2
Fonologia i ortografia
Fonemy i grafemy włoskie
Wymowa i ortografia liter alfabetu włoskiego
Akcent toniczny i graficzny
Akcent graficzny w najczęściej występujących słowach: perché,
così, è
Troncamento (troncamento samogłoskowe najczęściej spotykane),
elizja i użycie apostrofu: c’è, dov’è, signor Nowak
Rzeczowniki
Imiona własne, nazwy państw i miast
Rzeczowniki rodzaju męskiego i żeńskiego zakończone na -o/a, oraz
-e/e, tworzenie liczby mnogiej
Często spotykane rzeczowniki pospolite rodz. męskiego, zakończone
na -co, -go i tworzenie ich liczby mnogiej
(amico/amici/amiche,lago/laghi,collega/colleghi/colleghe)
Często spotykane rzeczowniki pospolite nieregularne typu:
padre/madre, marito/moglie, fratello/sorella, uomo/donna, oraz:
studente/studentessa
Często spotykane rzeczowniki pospolite, mające tę samą formę w
liczbie pojedynczej i mnogiej: la/le città, il/i caffè
Nazwy zawodów: giornalista, stilista, barista
Rzeczowniki pochodzenia obcego: lo/gli sport, quiz, star, computer
Rzeczowniki pospolite występujące tylko w l. pojedynczej (il latte,
il burro) lub mnogiej (gli spaghetti, gli occhiali)
Rodzajniki
Rodzajniki określone l. pojedynczej (il, lo, l’, la)
ODNIESIENIE
DO
PRODRĘCZNIKA
„AFFRESCO
ITALIANO”
CZĘŚĆ A1
(A1/A2)
Unità 1 – 12
Unità 1 – 12
Unità 1
Unità 1, 2
Unità 1
Unità 2
Unità 1, 2
Unità 2
Unità 5
Unità 1, 2
Unità 4, 7
Unità 2
Unità 9
Unità 3
POZIOM A2 Z ELEMENTAMI B1
(DO EGZAMINU MATURALNEGO
PODSTAWOWEGO)
ODNIESIENIE DO
PRODRĘCZNIKA
„AFFRESCO
ITALIANO”
CZĘŚĆ A2
(A2/B1)
Accento grave e acuto di „e” (cioè, è, vs. perché)
Unità 2
Troncamento del verbo „fare” + verbo, elisione obbligatoria con i
nomi maschili: l’orso, sull’albero; e facoltativa con i nomi
femminili: la/l’immagine, della/dell’Italia;
da evitare con i nomi plurali: gli insegnanti, queste idee
Unità 2, 9
Formazione del femminile di esseri animati comuni
(gatto/gatta, attore/attrice, poeta/poetessa)
I più frequenti nomi femminili in -o: la mano, la radio
Unità 2
Altri nomi irregolari (re/regina, dio/dea, cane/cagna.....
uomo/uomini)
Unità 2
Formazione del plurale „doppio”
(frutto - frutti/frutta, braccio - braccia/bracci...)
Nomi di origine greca (problema, tesi, clima, programma)
Articolo determinativo con i nomi di origine straniera
(l’handicap, la hall, lo yogurt...)
Unità 2
Unità 2
Unità 2
4
i mnogiej (i,gli, le) – pozycja, stosowanie i zgodność z
rzeczownikiem,
Opuszczanie rodzajnika określonego (z imionami osób
i nazwami miast: Maria è italiana, abito a Varsavia)
Unità 3
L’articolo determinativo con i nomi geografici più frequenti (le
Alpi, il Po, il Lazio, la Lombardia, il Giappone, la Svezia),
omissione dell’articolo con
i nomi di città e piccole isole (Capri ma...l’Isola d’Elba)
Alternanza degli articoli determinativi/indeterminativi nei
testi
Unità 4
Unità 5
Costruzione „tutto + articolo + sostantivo” (tutto il giorno)
Unità 9
Unità 5
Omissione dell’articolo con gli indefiniti: qualche giorno,
alcuni amici
Unità 9
Unità 7
Articolo partitivo plurale con i verbi „vedere, sentire” (vedo
delle ragazze, sento dei rumori)
Unità 9
Rodzajniki nieokreślone (una, un’ un, uno) – pozycja, stosowanie i
zgodność z rzeczownikiem
Stosowanie rodzajnika do oznaczenia zawodu: essere (un)
insegnante, lavorare come medico, fare il medico
Stosowanie rodzajnika przed zaimkiem dzierżawczym: la mia borsa,
le tue amiche, un vostro collega
Opuszczanie rodzajnika przed zaimkiem przymiotnym wskazującym
„questo/a” i przed zaimkiem dzierżawczym oznaczającym członków
rodziny w l. pojedynczej i bez zdrobnień (mio padre, tua zia, vostro
fratello)
Stosowanie rodzajnika określonego do podawania dat
i godzin: sono le nove, il primo settembre, nel 1983, alle due
Rodzajnik cząstkowy w liczbie pojedynczej: (vorrei del vino, del
pane)
Przymiotniki
Pozycja, forma i funkcja przymiotników: buono, bello (vorrei un
buon caffé, il caffé è buono)
Liczebniki główne: due ragazze, tre colleghi, dieci giorni
Unità 3
Przymiotniki nieokreślone, wyrażające niezdefiniowaną do końca
ilość (kilka, trochę): qualche (ti ho portato qualche libro)
Unità 10
Często spotykane przymiotniki opisujące narodowość, pochodzenie
utworzone od nazw geograficznych: (polacco, italiano, francese,
romano, milanese)
Przymiotniki wskazujące „to”, „tamto”: pozycja, formy, stosowanie;
(non voglio questo maglione, prendo quel maglione)
Przymiotniki o czterech końcówkach rodzajowych (-a, -o, -e, -i) i o
dwóch końcówkach rodzajowych (-e, -i);
Unità 2
Unità 1-12
Unità 2
Unità 9
Unità 10
Unità 2
Alcuni aggettivi numerali per indicare secoli: il XX
(ventesimo) secolo = il ‘900 (il Novecento)
ordinali: il primo piano, la seconda strada a destra
Aggettivi/articoli partitivi per esprimere quantità indefinita:
vorrei un po’ d’acqua
Aggettivi indefiniti: alcuno ogni, ciascuno (ciascuno di voi
riceverà un foglio/ ogni studente scrive il suo nome)
Unità 9, 10
Unità 6
Unità 2
5
przymiotniki o jednej końcówce, nieodmienialne, jak np. niektóre
kolory (rosa, viola) lub zapożyczone z języków obcych (blu)
Zgodność przymiotnika z rzeczownikiem w liczbie
i rodzaju (canzone italiana - canzoni italiane)
Unità 10
Pozycja przymiotników w zdaniu:
za rzeczownikiem, np. kolory, przymiotniki pochodzące od nazw
georgaficznych: la gonna bianca, il maglione verde, la musica
italiana
pozycja za rzeczownikiem i przed rzeczownikiem przymiotników
opisujących cechy: la casa vecchia/la vecchia casa
Czasowniki
Czas teraźniejszy tryb oznajmujący czasowników: essere, avere,
stare
Stosowanie czasownika stare w wyrażeniach: Come stai?
Unità 10
Stosowanie właściwe czasownika avere: Quanti anni hai?, Federico
ha due penne verdi,
i w wyrażeniach idiomatycznych często używanych: ho fame, ho
sonno, abbiamo fretta, Luigi ha paura
Bezokoliczniki czasowników regularnych parl-are, scriv-ere, finire/sent-ire
i czasowników zwrotnych (lav-arsi, chiam-arsi, ved-ersi, vest-irsi,
divert-irsi)
Unità 2
Od Unità 4
Gradi dell’aggettivo qualificativo:
positivo: Maria è bella
comparativo di maggioranza/minoranza tra nomi
e pronomi (più... di /meno... di) Maria è più/meno bella di
Anna;
comparativo di uguaglianza tra nomi e pronomi: Maria è
così/tanto bella... come/quanto Anna;
comparativo tra sintagmi preposizionali: Maria è più bella
che brava
tra verbi all’infinito: Maria trova più divertente viaggiare
che restare in città
superlativo assoluto – regolare: Maria è bellissima, / molto
bella/assai bella
e relativo: Maria è la più bella della classe
comparativo e superlativo regolare e irregolare di buono,
cattivo, grande, piccolo
Posizione e funzione dell’aggettivo di qualità: prima del
nome lo descrive
(la giovane figlia di Maria è partita ieri), dopo il nome lo
distingue (la figlia giovane di Maria è partita ieri)
Posizione postnominale degli aggettivi derivati: la squadra
nazionale
Unità 1
Unità 1
Verbi aspettuali più frequenti: iniziare/cominciare a, stare
per, finire/smettere di
Unità 2
Unità 3
Unità 7
6
Czas teraźniejszy tryb oznajmujący czasowników regularnych
Od Unità 3
Czas teraźniejszy tryb oznajmujący czasownika esserci
(= trovarsi): A Parigi c’è la Torre Eiffel, c’è Maria?
Czas teraźniejszy tryb oznajmujący czasowników nieregularnych
bardzo często używanych: andare, fare, dare, bere, dire, capire,
venire, uscire, sapere
Czas teraźniejszy tryb oznajmujący czasowników posiłkowych:
potere, dovere, volere
Unità 2
Forma czasownika w pierwszej osobie w trybie warunkowym
(condizionale), po którym następuje rzeczownik lub bezokolicznik:
vorrei una pizza, vorrei bere un’aranciata
Funkcje czasu teraźniejszego:
bezpośrednia: Adesso Maria canta/sta cantando
do wyrażania czynności zwyczajowych: Maria canta bene, è una
cantante
do wyrażenia czynności przyszłych: Domani vado al cinema
Czas przeszły dokonany (Passato prossimo) czasowników
regularnych i nieregularnych często używanych: forma imiesłowu
czasu przeszłego, stosowanie i funkcje
Wybór czasownika posiłkowego do tworzenia czasu passato
prossimo.
Zgodność imiesłowu: Maria ha comprato una gonna blu/Maria è
arrivata in tempo.
Stosowanie i funkcja w trybie rozkazującym bezpośrednim (bez trzeciej
osoby) czasowników regularnych oraz czasowników nieregularnych często
używanych:
Guarda! Leggi bene! Scrivete il titolo!
Vieni con noi, Maria! Va’ sempre dritto! Fa’ tutto per domani! Sta’
tranquillo!
Polecenie z zaprzeczeniem: Non parlare! Non dimenticate quaderni!
Costruzioni impersonali con „si” (si dice, non si fuma), con
la terza persona plurale (dicono...), e con l’indefinito (a uno
bastano due minuti per farlo, a un altro no...)
Futuro semplice dei verbi regolari, irregolari ad alta
frequenza; uso proprio del futuro semplice e la sua funzione
modale (Chi sarà? Che ore sono?- Saranno le due.)
Unità 12
Unità 3 – 6, 11
Unità 7
Unità 5
Unità 4
Diversi usi autonomi dei verbi servili: voglio un gelato/ti
voglio bene; Maria vuole un gelato/ci vuole un fiore; devo
dirti una cosa/quanto ti devo
Modo condizionale dei verbi servili.
Od Unità 3
Presente progressivo: stare + gerundio
Unità 6
Unità 8
Unità 12
Unità 7, 8
Usi e forme dell’imperfetto indicativo dei verbi regolari e dei verbi
irregolari ad alta frequenza
7
Uso alternato del passato prossimo e dell’imperfetto nei racconti di
fatti avvenuti nel passato (Maria è uscita di casa. Era un po’
irritata perché ha litigato con Marco)
Zaimki i zaimki przymiotne
Zaimki osobowe w funkcji podmiotu: io, tu,lei, lui, noi, voi, loro
Zaimki osobowe: Lei, Loro
Zaimki osobowe słabe z czasownikami nieprzechodnimi „z pozoru
zwrotnymi”: mi, ti, si, ci, vi, si (Mi chiamo Maria; Come ti chiami?)
Zaimki pytajne: chi? che (cosa)? quanto/a/e/i? quale/i?
Zaimki osobowe słabe w funkcji „dopełnienia bliższego” (w
bierniku: go, ją, nas, ich…) umieszczane przed czasownikiem: mi, ti,
la, lo, ci, vi, le, li (la prendo, non li vedo, Maria mi telefona)
Zaimki „dopełnienia dalszego” (w celowniku: mi, jej, mu, nam,
im…): mi, ti, gli,le/Le, ci, vi,gli
Wybór pozycji zaimka w przypadku użycia bezokolicznika
poprzedzonego czasownikiem posiłkowym chcieć, móc, musieć: (te lo
posso dare/ posso dertelo)
Zaimki dzierżawcze w ich najczęściej wystepującym zastosowaniu: mio,
tuo, suo, nostro, vostro, loro: la nostra classe, la mia amica, il tuo
compagno, un loro collega
Zaimki wskazujące, formy i stosowanie: questo, quello
Przyimki
Przyimki właściwe: di, da, a, in, per, con, su, tra/fra
Rodzajniki ściągnięte (alla, nello, sugli...)
Główne funkcje i pozycja najczęściej występujących przyimków:
di (appartenenza, luogo, materia)
a (destinatario, luogo, tempo)
in (luogo, tempo, modo, mezzo)
per (beneficiario, tempo, causa)
Unità 1
Unità 1
Unità 1, 5
Unità 10
Unità 11
Unità 10, 11
Unità 5
Unità 6
Unità 1, 6
Unità 7
Unità 1, 6
Pronomi personali: me, te in funzione di soggetto (beata te!
io e te, povera me!)
Pronome neutro: lo (non lo so)
Accordo del participio passato dei tempi composti con i
pronomi atoni complemento oggetto in posizione preverbale
(li ho invitati a pranzo)
Pronomi atoni combinati: me, te, glie-, ce, ve, se (glielo
dico, me lo porti?)
Posizione enclitica con l’infinito, il gerundio e con l’imperativo
diretto (portamela! diglielo! mangiandoli!)
Funzioni di „ne” partitivo: Ne voglio un pezzo,
(=di lui); Non ne so niente;
(=che giorno è?) Quanti ne abbiamo oggi?
Casi di posizione postnominale del possessivo: questa è
casa mia! (enfasi)
Per colpa tua, da parte mia (espressioni fisse)
Dimostrativo: lo stesso/ la stessa... (tutti abbiamo letto lo
stesso libro)
Pronome relativo: che,
il quale/la quale/i quali/le quali
cui (di cui, con cui....)
chi,
funzione „dove” (l’hotel dove dormiamo, è buono)
Unità 4, 5
Unità 5
Unità 9
Unità 10
Unità 3
Preposizioni con i verbi aspettuali: a, di (comincio a leggere
subito, smetti di fumare, prego!)
Verbi di uso frequente legati alle preposizioni: abituarsi a,
accusare qc. di, accettare di..., arrabbiarsi con...
Tabele
czasowników w
różnych
rozdziałach
8
da (origine, luogo, tempo)
con (compagnia, mezzo)
su (luogo)
tra/fra (tempo, luogo)
Przyimki niewłaściwe i wyrażenia przyimkowe najczęściej
występujące: senza, prima di, sopra, sotto, vicino a, lontano da,
dietro (a), davanti a, fino a, dopo
Przysłówki
Przysłówki proste i najczęściej występujące wyrażenia
przysłówkowe:
potwierdzenia/zaprzeczenia: sì, no, non + verbo,
sposobu: bene, male, meglio..
pytajne: come? (di) dove? quando? perchè?
czasu: poi, dopo, prima, adesso, oggi, mai, sempre, spesso, qualche
volta
miejsca: qui, qua
ilości: poco, molto, tanto, abbastanza, troppo, un po’
wątpliwości: forse
Szczególny przypadek przysłówka miejsca „Ci”: Ci siamo arrivati
(a casa)
Spójniki
Stosowanie „e” (jako „i” łączące) (Maria e Luisa vanno a scuola;
Mi piace la pasta e la verdura)
„ma” („ale” przeciwstawne) (Non sono di Varsavia ma di Cracovia;
Non voglio magiare ma bere)
„o” („lub” rozdzielające) (Io o lui; Mangi la minestra o non la
mangi)
Zdanie proste
Szyk podmiot (rzeczownik w mianowniku) – orzeczenie
(czasownik) – dopełnienie (rzeczownik w innym przypadku) (Maria
va a scuola)
Zgodność podmiotu z orzeczeniem w zdaniu z zaimkiem „Lei”grzecznościowym (Lei è francese?)
Zgodność podmiotu z orzeczeniem w czasach złożonych (Lei ha
fumato; Maria è uscita)
Zdanie podstawowe (Maria canta una canzone)
i jego rozwinięcia (Stasera Maria canta una bella canzone italiana
al suo fratellino Marco)
Unità 6
Gradi comparativi dell’avverbio regolare: tardi – più tardi –
tardissimo
Forme irregolari: bene – meglio – benissimo; male –peggio
– malissimo, molto – più – moltissimo,
poco – meno – pochissimo
Unità 6
Unità 11
Ci, vi in funzione avverbiale: c’era una volta... vi sono
cenni di attività vulcanica
Unità 5
Od Unità 2
Funzione e usi di: né, neanche, nemmeno dopo una frase
negativa
Unità 1
Unità 1
Unità 5
Unità 7
Unità 9
Od Unità 4
Od Unità 2
Unità 2
Unità 8
Od Unità 2
9
Zdania proste przeczące (Io non studio l’italiano; Maria non sa
nuotare)
i zdania z wyrażeniami „mai” lub „più” umieszczonym pomiędzy
czasownikiem posiłkowym a imiesłowem czasu przeszłego: (Io non
studio più il francese; Maria non ha mai studiato il russo)
Od Unità 2
Zdanie pytające bezpośrednie: Questa è Maria?
Zdania pytające z pytajnikami wprowadzającymi: (chi?, che cosa?
come? quale? quando? dove? perché)
Zdania pytające grzecznościowe: come va? tutto bene?
Zdania proste wyrażające uprzejmą prośbę: Vorrei/volevo un caffé;
Puoi chiudere la porta? Posso uscire?
Wyrażenia wykrzyknikowe bez czasownika: Che bello!
Zdania wyrażające życzenie, w trybie rozkazującym
twierdzące/przeczące: Studia! Guardate tutti! Non toccare il
quadro!
Zdania z czasownikami posiłkowymi + bezokolicznik: Maria può
uscire; Marco non vuole andare a Cracovia; Devi dire tutta la
verità.
Zdania z wyrażeniami: mi piace, mi piacciono
Zdania bezosobowe opisujące pogodę: Oggi non piove, ma fa
freddo.
Zdania połączone bezspójnikowo (asyndety): (Maria ha pulito la
camera, ha lavato i piatti, ha telefonato a Marco)
Zdania łączone za pomocą „e” (Maria studia e lavora),
Zdania łączone za pomocą „ma” (Maria non studia ma lavora)
Zdania łączone za pomocą „o” (Hai comprato una gonna o un
maglione?)
Unità 2
Zdania podrzędne eksplicytne (causali) z wyrażeniem
„dlatego/perché”: Non è venuto da noi perché è andato
all’Università.
Unità 8
Unità 9
Unità 1
Unità 11
Unità 7
Unità 9
Unità 11
Od Unità 2
Od Unità 4
Od Unità 8
Frasi coordinate con: (e) anche, oppure/neppure/nemmeno
f. coordinate conclusive con: dunque, quindi, perciò (Marco non è
arrivato, quindi abbiamo deciso di proseguire da soli)
f. coordinate esplicative: cioè, infatti (Maria studia solo le materie
importanti, cioè la biologia e la chimica; infatti il suo italiano non
è buono)
Unità 2-12
Subordinate oggettive implicite: (penso di partire)
Teksty dialogów w
różnych rozdziałach
(np. Unità 4
Osserviamo 8, Unità 7
dialog 2)
10
Zdania podrzędne czasowe, eksplicytne, wprowadzone przez
„kiedy/quando”: Quando Maria studia tutti a casa stanno zitti.
Od Unità 8
Subordinate relative
Zdania podrzędne celowe wprowadzone przez „a, per”: Ho
comprato un regalo per Maria. Vado a Milano per studiare
l’italiano
Mowa bezpośrednia (discorso diretto): Maria gli ha detto: „Vi
invito alla festa di mio compleanno”
Unità 6
Subordinate concessive introdotte da anche se (anche se
studia poco, riesce ad ottenere voti buoni)
Od Unità 11
Il discorso indiretto, con la frase reggente al presente: Maria dice
che domani non verrà/viene a scuola, i ragazzi mi consigliano di
non sforzarmi troppo.
Różne rodziały
(np. Unità 11
Facciamo pratica
16)
Uso dei segnali discorsivi: sai, vedi, aspetta, dimmi, bene,
magari
Dialogi w różnych
rodziałach (np. Unità
8 Situazione 10)
Formy i struktury w tekstach
Stosowanie kropki, przecinka, wykrzyknika, znaku zapytania,
cudzysłowu
Stosowanie wyrażeń grzecznościowych w rozmowach codziennych:
grazie, prego pronto, scusa/scusi, d’accordo
Teksty narracyjne
w różnych rozdziałach
(np. Unità 5 Facciamo
pratica)
Od Unità 1
Od Unità 2
11
POZIOM KOMPETENCJI JĘZYKOWEJ WG ESOKJ – A1/A2
http://europass.cedefop.europa.eu/sites/default/files/cefr-pl.pdf
WIEDZA
Znajomość środków
językowych
Uczeń posługuje się zakresem
środków językowych
(leksykalnych, gramatycznych,
ortograficznych oraz
fonetycznych),
umożliwiającym mu realizację
działań językowych w
wybranych tematach:
Zawody
Czas wolny, upodobania
Godziny, miesiące i pory roku
Wyjazdy wakacyjne
Rezerwacja usług
Pytanie o informację
Kuchnia włoska
Zamawianie potraw
Kolory
Ubrania i tkaniny
Klimat, pogoda
Strony świata
Włoskie regiony
Elementy krajobrazu
Dom i jego wyposażenie
Recepcja
Rozumienie wypowiedzi
Słuchanie
A1
Uczeń rozumie znane mu
słowa i bardzo podstawowe
wyrażenia dotyczące go
osobiście, jego rodziny i
bezpośredniego otoczenia, gdy
tempo wypowiedzi jest wolne,
a wymowa wyraźna.
A2
Uczeń rozumie wyrażenia i
najczęściej używane słowa,
związane ze sprawami dla
niego ważnymi (np.
podstawowe informacje
dotyczące jego i jego rodziny,
zakupów, miejsca i regionu
zamieszkania, zatrudnienia).
Rozumie główny sens zawarty
w krótkich, prostych
komunikatach i ogłoszeniach.
Czytanie
A1
Uczeń rozumie znane
słownictwo i bardzo proste
zdania, np. na tablicach
Produkcja
Tworzenie wypowiedzi
Mówienie
A1
Uczeń używa prostych
wyrażeń i zdań, aby opisać
miejsce, w którym mieszka
oraz ludzi, których zna.
A2
Uczeń posługuje się ciągiem
wyrażeń i zdań, by w prosty
sposób opisać swoją rodzinę,
innych ludzi, warunki życia,
swoje wykształcenie.
Pisanie
A1
Uczeń pisze krótki, prosty
tekst na widokówce, np. z
pozdrowieniami z wakacji,
wypełnia formularze (np. w
hotelu) z danymi osobowymi,
takimi jak nazwisko, adres,
obywatelstwo.
A2
Uczeń pisze krótkie i proste
notatki lub wiadomości
wynikające z doraźnych
potrzeb, jak również bardzo
prosty list prywatny, na
Interakcja
Reagowanie na wypowiedzi
Mediacja
Przetwarzanie wypowiedzi
Mówienie
A1
Uczeń bierze udział w
rozmowie pod warunkiem, że
rozmówca jest gotów
powtarzać lub inaczej
formułować swoje myśli,
mówiąc wolniej oraz
pomagając mu ująć w słowa
to, co usiłuje opowiedzieć.
Uczeń formułuje proste
pytania dotyczące najlepiej mu
znanych tematów lub
najpotrzebniejszych spraw
oraz odpowiada na tego typu
pytania.
Uczeń przetwarza tekst ustnie
lub pisemnie:
- przekazuje w języku obcym
informacje zawarte w
materiałach wizualnych oraz
bardzo prostych tekstach
obcojęzycznych w zakresie
wskazanych bloków
tematycznych
- przekazuje w języku polskim
główne myśli lub wybrane
informacje z tekstu w języku
obcym
- przekazuje w języku obcym
informacje sformułowane w
języku polskim (pojedyncze
słowa, zdania)
A2
Uczeń bierze udział w zwykłej,
typowej rozmowie
wymagającej prostej i
bezpośredniej wymiany
informacji na znane mu tematy.
Radzi sobie w bardzo krótkich
rozmowach towarzyskich,
nawet jeśli nie rozumie
wystarczająco dużo, by
samemu podtrzymać rozmowę
12
informacyjnych i plakatach lub
w katalogach.
A2
Uczeń czyta bardzo krótkie,
proste teksty; znajduje
konkretne, przewidywalne
informacje w prostych tekstach
dotyczących życia codziennego,
takich jak ogłoszenia, reklamy,
prospekty, karty dań, rozkłady
jazdy. Rozumie krótkie, proste
listy prywatne.
przykład z podziękowaniem za
coś.
A1
Osoba posługująca się językiem na tym poziomie rozumie i potrafi stosować potoczne wyrażenia i bardzo proste wypowiedzi dotyczące konkretnych potrzeb życia
codziennego. Potrafi formułować pytania z zakresu życia prywatnego, dotyczące np.: miejsca, w którym mieszka, ludzi, których zna i rzeczy, które posiada oraz
odpowiadać na tego typu pytania. Potrafi przedstawiać siebie i innych. Potrafi prowadzić prostą rozmowę pod warunkiem, że rozmówca mówi wolno, zrozumiale i
jest gotowy do pomocy.
A2
Osoba posługująca się językiem na tym poziomie rozumie wypowiedzi i często używane wyrażenia związane z życiem codziennym (m.in. podstawowe informacje
dotyczące
osoby rozmówcy i jego rodziny, zakupów, otoczenia, pracy). Porozumiewa się w prostych, rutynowych sytuacjach komunikacyjnych, w których dochodzi do prostej,
bezpośredniej wymiany informacji na tematy znane i typowe. Opisuje swoje otoczenie i porusza sprawy związane z głównymi potrzebami życia codziennego.
13

Podobne dokumenty