TREŚCI NAUCZANIA - Szkoły Benedykta w Drohiczynie
Transkrypt
TREŚCI NAUCZANIA - Szkoły Benedykta w Drohiczynie
2016-09-01 JĘZYK WŁOSKI KLASA II LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCEGO TREŚCI NAUCZANIA SZKOŁY BENEDYKTA TREŚCI NAUCZANIA ETAP EDUKACYJNY WERSJA ORIENTACYJNA ILOŚĆ GODZIN W TYGODNIU IV.0 – kurs podstawowy C 2 PODSTAWOWY B ROZSZERZONY A IV.I – kurs kontynuacyjny 2 (drugi język obcy) lub 3 (pierwszy język obcy) minimum 3 KLASA III OCZEKIWANY POZIOM NA KONIEC ETAPU WG SKALI ESOKJ MOŻLIWY EGZAMIN „Affresco italiano A1/A2” „Affresco italiano A2” A2+ Nie przygotowuje do matury „Affresco italiano A1/A2” „Affresco italiano A2/B1” „Affresco italiano B1” B1/B1+ Matura podstawowa „Affresco italiano A2/B1” „Affresco italiano B1/B2” „Affresco italiano B2” B2/B2+ Matura rozszerzona KLASA I KLASA II „Affresco italiano A1” Podany plan pracy z podręcznikiem „Affresco Italiano A1” dotyczy wersji C, czyli– kursu podstawowego IV.0. (Na podstawie: D. Kozik „Program nauczania języka włoskiego dla początkujących w szkołach ponadgimnazjalnych”, Wyd. NOWELA.) http://www.nowela.pl/ 1 ZADANIA KOMUNIKACYJNE I FUNKCJE JĘZYKOWE DLA POZIOMU A1/A2 (z uwzględnieniem rodzaju tekstów tworzonych/odbieranych przez ucznia): ZADANIA I FUNKCJE JĘZYKOWE RODZAJ TEKSTÓW (WYPOWIEDZI) Zadanie: Komunikacja w sytuacjach codziennych Przedstawić się, powiedzieć o sobie: imię, wiek, klasa/szkoła, narodowość, adres, numer swojego Zdania proste i krótkie; krótkie dialogi z przyjaciółmi; telefonu. Poprosić i udzielić informacji osobistych, np.: Quanti anni hai? Ho 16 anni. Cosa fai nel tempo Zdania proste i krótkie; krótkie dialogi z przyjaciółmi, libero? Gioco a tennis, nuoto. dialogi bardziej formalne (wywiady w gazetach młodzieżowych); Przywitać się i pozdrowić, odpowiedzieć na pozdrowienie formalne i nieformalne, np.: Ciao! Zdania proste i krótkie; krótkie dialogi z przyjaciółmi; Buona sera! Come stai? Bene, grazie e tu?, Non c’è male. Nawiązać, podtrzymać i zakończyć rozmowę, używając zwrotów ogólnie przyjętych, np.: Zdania proste i krótkie; krótkie dialogi z przyjaciółmi; Pronto? (telefoniczna) Scusa/scusi, per favore, davvero? A domani, A presto. Podziękować i odpowiedzieć na podziękowania: Prego, Grazie, Grazie mille. Zdania proste i krótkie; krótkie dialogi z przyjaciółmi; Złożyć krótkie schematyczne życzenia i podziękować za życzenia, np.: Buon Natale! Buon Dialogi z przyjaciółmi, krótkie teksty pisane (kartki, compleanno! Auguri! In bocca al lupo! e-mail, sms); Przeprosić: Mi scusi, Scusa. Zaprosić kogoś, przyjąć zaproszenie lub odmówić, np.: vieni a cena con me stasera? Grazie, volentieri, Dialogi z przyjaciółmi, krótkie teksty pisane (kartki, ma devo... Ti va di uscire con noi al bar domani? Certo, vengo volentieri con voi. e-mail, sms); Pogratulować komuś, przyjąć gratulacje: bravo! Sei stato bravissimo! Congratulazioni! Krótkie wypowiedzi ustne lub pisemne (kartki pocztowe); Complimenti! Grazie! Dowiadywać się o coś i udzielać informacji np.: Scusa Maria / Scusi professore, quali lezioni Krótkie dialogi z nauczycielem, teksty preparowane abbiamo oggi? Dove è la sala di biologia? Quando comincia la lezione? pisemne-dialogowane; Pytać i podać datę, godzinę. Krótkie dialogi; Wyrażać własne upodobania i potrzeby, lub pytać o nie, np.: Mi piace.../ Mon mi piace.., Vorrei... Krótkie zdania w dialogach pomiędzy nauczycielem Ho bisogno di..., Ti piace? a uczniem, krótkie teksty pisane (e-mail, kartka pocztowa); Wyrażać swój stan ducha, swoje emocje: radość, zdziwienie, obawę: Che Bello!, Mamma mia!, Pojedyncze słowa; Magari! Davvero? Prosić i udzielać pozwolenia na wykonanie czynności: Posso uscire/ andare in bagno?, Sì, Krótkie zdania w dialogach pomiędzy nauczycielem certo..., Posso prendere..., Prego; a uczniem; Wydawać polecenia i zakazy, rozumieć je: Puoi venire? Vieni! Scrivete sui quaderni! Non Krótkie zdania pomiędzy nauczycielem a uczniami; parlare! Può spiegarmi.... Aprite il libro a pagina 1! 2 Zadanie: Opis rodziny, domu, klasy, miejsc bliskich uczniowi Określenie i opisanie osoby: questa è Anna, è polacca, Anna ha i capelli biondi, la mia professoressa è alta e vivace Opisanie pomieszczeń i ich wyposażenia wraz z relacjami przestrzennymi pomiędzy nimi, z użyciem zwrotów np.: su/sopra, in/dentro/fuori, vicino a/lontano da, dietro (a)/davanti (a), a destra/a sinistra, a sud/a nord, in fondo (a). Zadanie: Narracja – opowiadanie o wydarzeniach w rodzinie Opowiadanie o sobie i pytanie o wydarzenia z przeszłości: che cosa hai fatto ieri? Dove sei stato ieri? Hai visto il film in TV? Umieszczanie wydarzeń w czasie: (ieri, oggi, domani, sempre, mai, due ore fa, fra tre giorni, nel 2006) i w kolejności chronologicznej (prima, poi, dopo, dopo due ore...). Przytaczanie wypowiedzi innej osoby bez użycia mowy zależnej: „il professore ha detto: domani scriviamo un dettato”. Zadanie: Argumentowanie Wyrażanie opinii: secondo me, per me... Formułowanie prostych hipotez (stosowanie m.in. tzw. pierwszego okresu warunkowego): se piove, non esco. Wyrażanie pewności/niepewności/wątpliwości: sono sicuro/non so, non sono sicuro, forse, probabilmente, certamente. Zadanie: Refleksja nad językiem Dyktowanie słów i zapisywanie słów dyktowanych. Prośba o powtórzenie, o wyjaśnienie znaczenia/ortografii/wymowy: Può ripetere? Non capisco/non ho capito, come scrivere...? Che cosa significa...? Krótkie dialogi, teksty pisane o formie dialogu; Krótkie teksty opisowe, preparowane i adaptowane; Teksty preparowane o charakterze głównie narracyjnym; Teksty preparowane o charakterze głównie narracyjnym; Teksty dialogowane, preparowane, teksty pisane (notatki w rozmowie, notatki z zebrania klasowego); Krótkie wypowiedzi ustne (monologi) na dany temat; Krótkie wypowiedzi ustne (monologi) na dany temat; Wypowiedzi ustne, które nie mają charakteru skończonego zdania; Dyktando; Krótkie wypowiedzi „ad hoc” pomiędzy nauczycielem a uczniem; 3 TREŚCI MORFOSYNTAKTYCZNE (dla klasy II LO zaznaczone kolorem zielonym) POZIOM A1 Z ELEMENTAMI A2 Fonologia i ortografia Fonemy i grafemy włoskie Wymowa i ortografia liter alfabetu włoskiego Akcent toniczny i graficzny Akcent graficzny w najczęściej występujących słowach: perché, così, è Troncamento (troncamento samogłoskowe najczęściej spotykane), elizja i użycie apostrofu: c’è, dov’è, signor Nowak Rzeczowniki Imiona własne, nazwy państw i miast Rzeczowniki rodzaju męskiego i żeńskiego zakończone na -o/a, oraz -e/e, tworzenie liczby mnogiej Często spotykane rzeczowniki pospolite rodz. męskiego, zakończone na -co, -go i tworzenie ich liczby mnogiej (amico/amici/amiche,lago/laghi,collega/colleghi/colleghe) Często spotykane rzeczowniki pospolite nieregularne typu: padre/madre, marito/moglie, fratello/sorella, uomo/donna, oraz: studente/studentessa Często spotykane rzeczowniki pospolite, mające tę samą formę w liczbie pojedynczej i mnogiej: la/le città, il/i caffè Nazwy zawodów: giornalista, stilista, barista Rzeczowniki pochodzenia obcego: lo/gli sport, quiz, star, computer Rzeczowniki pospolite występujące tylko w l. pojedynczej (il latte, il burro) lub mnogiej (gli spaghetti, gli occhiali) Rodzajniki Rodzajniki określone l. pojedynczej (il, lo, l’, la) ODNIESIENIE DO PRODRĘCZNIKA „AFFRESCO ITALIANO” CZĘŚĆ A1 (A1/A2) Unità 1 – 12 Unità 1 – 12 Unità 1 Unità 1, 2 Unità 1 Unità 2 Unità 1, 2 Unità 2 Unità 5 Unità 1, 2 Unità 4, 7 Unità 2 Unità 9 Unità 3 POZIOM A2 Z ELEMENTAMI B1 (DO EGZAMINU MATURALNEGO PODSTAWOWEGO) ODNIESIENIE DO PRODRĘCZNIKA „AFFRESCO ITALIANO” CZĘŚĆ A2 (A2/B1) Accento grave e acuto di „e” (cioè, è, vs. perché) Unità 2 Troncamento del verbo „fare” + verbo, elisione obbligatoria con i nomi maschili: l’orso, sull’albero; e facoltativa con i nomi femminili: la/l’immagine, della/dell’Italia; da evitare con i nomi plurali: gli insegnanti, queste idee Unità 2, 9 Formazione del femminile di esseri animati comuni (gatto/gatta, attore/attrice, poeta/poetessa) I più frequenti nomi femminili in -o: la mano, la radio Unità 2 Altri nomi irregolari (re/regina, dio/dea, cane/cagna..... uomo/uomini) Unità 2 Formazione del plurale „doppio” (frutto - frutti/frutta, braccio - braccia/bracci...) Nomi di origine greca (problema, tesi, clima, programma) Articolo determinativo con i nomi di origine straniera (l’handicap, la hall, lo yogurt...) Unità 2 Unità 2 Unità 2 4 i mnogiej (i,gli, le) – pozycja, stosowanie i zgodność z rzeczownikiem, Opuszczanie rodzajnika określonego (z imionami osób i nazwami miast: Maria è italiana, abito a Varsavia) Unità 3 L’articolo determinativo con i nomi geografici più frequenti (le Alpi, il Po, il Lazio, la Lombardia, il Giappone, la Svezia), omissione dell’articolo con i nomi di città e piccole isole (Capri ma...l’Isola d’Elba) Alternanza degli articoli determinativi/indeterminativi nei testi Unità 4 Unità 5 Costruzione „tutto + articolo + sostantivo” (tutto il giorno) Unità 9 Unità 5 Omissione dell’articolo con gli indefiniti: qualche giorno, alcuni amici Unità 9 Unità 7 Articolo partitivo plurale con i verbi „vedere, sentire” (vedo delle ragazze, sento dei rumori) Unità 9 Rodzajniki nieokreślone (una, un’ un, uno) – pozycja, stosowanie i zgodność z rzeczownikiem Stosowanie rodzajnika do oznaczenia zawodu: essere (un) insegnante, lavorare come medico, fare il medico Stosowanie rodzajnika przed zaimkiem dzierżawczym: la mia borsa, le tue amiche, un vostro collega Opuszczanie rodzajnika przed zaimkiem przymiotnym wskazującym „questo/a” i przed zaimkiem dzierżawczym oznaczającym członków rodziny w l. pojedynczej i bez zdrobnień (mio padre, tua zia, vostro fratello) Stosowanie rodzajnika określonego do podawania dat i godzin: sono le nove, il primo settembre, nel 1983, alle due Rodzajnik cząstkowy w liczbie pojedynczej: (vorrei del vino, del pane) Przymiotniki Pozycja, forma i funkcja przymiotników: buono, bello (vorrei un buon caffé, il caffé è buono) Liczebniki główne: due ragazze, tre colleghi, dieci giorni Unità 3 Przymiotniki nieokreślone, wyrażające niezdefiniowaną do końca ilość (kilka, trochę): qualche (ti ho portato qualche libro) Unità 10 Często spotykane przymiotniki opisujące narodowość, pochodzenie utworzone od nazw geograficznych: (polacco, italiano, francese, romano, milanese) Przymiotniki wskazujące „to”, „tamto”: pozycja, formy, stosowanie; (non voglio questo maglione, prendo quel maglione) Przymiotniki o czterech końcówkach rodzajowych (-a, -o, -e, -i) i o dwóch końcówkach rodzajowych (-e, -i); Unità 2 Unità 1-12 Unità 2 Unità 9 Unità 10 Unità 2 Alcuni aggettivi numerali per indicare secoli: il XX (ventesimo) secolo = il ‘900 (il Novecento) ordinali: il primo piano, la seconda strada a destra Aggettivi/articoli partitivi per esprimere quantità indefinita: vorrei un po’ d’acqua Aggettivi indefiniti: alcuno ogni, ciascuno (ciascuno di voi riceverà un foglio/ ogni studente scrive il suo nome) Unità 9, 10 Unità 6 Unità 2 5 przymiotniki o jednej końcówce, nieodmienialne, jak np. niektóre kolory (rosa, viola) lub zapożyczone z języków obcych (blu) Zgodność przymiotnika z rzeczownikiem w liczbie i rodzaju (canzone italiana - canzoni italiane) Unità 10 Pozycja przymiotników w zdaniu: za rzeczownikiem, np. kolory, przymiotniki pochodzące od nazw georgaficznych: la gonna bianca, il maglione verde, la musica italiana pozycja za rzeczownikiem i przed rzeczownikiem przymiotników opisujących cechy: la casa vecchia/la vecchia casa Czasowniki Czas teraźniejszy tryb oznajmujący czasowników: essere, avere, stare Stosowanie czasownika stare w wyrażeniach: Come stai? Unità 10 Stosowanie właściwe czasownika avere: Quanti anni hai?, Federico ha due penne verdi, i w wyrażeniach idiomatycznych często używanych: ho fame, ho sonno, abbiamo fretta, Luigi ha paura Bezokoliczniki czasowników regularnych parl-are, scriv-ere, finire/sent-ire i czasowników zwrotnych (lav-arsi, chiam-arsi, ved-ersi, vest-irsi, divert-irsi) Unità 2 Od Unità 4 Gradi dell’aggettivo qualificativo: positivo: Maria è bella comparativo di maggioranza/minoranza tra nomi e pronomi (più... di /meno... di) Maria è più/meno bella di Anna; comparativo di uguaglianza tra nomi e pronomi: Maria è così/tanto bella... come/quanto Anna; comparativo tra sintagmi preposizionali: Maria è più bella che brava tra verbi all’infinito: Maria trova più divertente viaggiare che restare in città superlativo assoluto – regolare: Maria è bellissima, / molto bella/assai bella e relativo: Maria è la più bella della classe comparativo e superlativo regolare e irregolare di buono, cattivo, grande, piccolo Posizione e funzione dell’aggettivo di qualità: prima del nome lo descrive (la giovane figlia di Maria è partita ieri), dopo il nome lo distingue (la figlia giovane di Maria è partita ieri) Posizione postnominale degli aggettivi derivati: la squadra nazionale Unità 1 Unità 1 Verbi aspettuali più frequenti: iniziare/cominciare a, stare per, finire/smettere di Unità 2 Unità 3 Unità 7 6 Czas teraźniejszy tryb oznajmujący czasowników regularnych Od Unità 3 Czas teraźniejszy tryb oznajmujący czasownika esserci (= trovarsi): A Parigi c’è la Torre Eiffel, c’è Maria? Czas teraźniejszy tryb oznajmujący czasowników nieregularnych bardzo często używanych: andare, fare, dare, bere, dire, capire, venire, uscire, sapere Czas teraźniejszy tryb oznajmujący czasowników posiłkowych: potere, dovere, volere Unità 2 Forma czasownika w pierwszej osobie w trybie warunkowym (condizionale), po którym następuje rzeczownik lub bezokolicznik: vorrei una pizza, vorrei bere un’aranciata Funkcje czasu teraźniejszego: bezpośrednia: Adesso Maria canta/sta cantando do wyrażania czynności zwyczajowych: Maria canta bene, è una cantante do wyrażenia czynności przyszłych: Domani vado al cinema Czas przeszły dokonany (Passato prossimo) czasowników regularnych i nieregularnych często używanych: forma imiesłowu czasu przeszłego, stosowanie i funkcje Wybór czasownika posiłkowego do tworzenia czasu passato prossimo. Zgodność imiesłowu: Maria ha comprato una gonna blu/Maria è arrivata in tempo. Stosowanie i funkcja w trybie rozkazującym bezpośrednim (bez trzeciej osoby) czasowników regularnych oraz czasowników nieregularnych często używanych: Guarda! Leggi bene! Scrivete il titolo! Vieni con noi, Maria! Va’ sempre dritto! Fa’ tutto per domani! Sta’ tranquillo! Polecenie z zaprzeczeniem: Non parlare! Non dimenticate quaderni! Costruzioni impersonali con „si” (si dice, non si fuma), con la terza persona plurale (dicono...), e con l’indefinito (a uno bastano due minuti per farlo, a un altro no...) Futuro semplice dei verbi regolari, irregolari ad alta frequenza; uso proprio del futuro semplice e la sua funzione modale (Chi sarà? Che ore sono?- Saranno le due.) Unità 12 Unità 3 – 6, 11 Unità 7 Unità 5 Unità 4 Diversi usi autonomi dei verbi servili: voglio un gelato/ti voglio bene; Maria vuole un gelato/ci vuole un fiore; devo dirti una cosa/quanto ti devo Modo condizionale dei verbi servili. Od Unità 3 Presente progressivo: stare + gerundio Unità 6 Unità 8 Unità 12 Unità 7, 8 Usi e forme dell’imperfetto indicativo dei verbi regolari e dei verbi irregolari ad alta frequenza 7 Uso alternato del passato prossimo e dell’imperfetto nei racconti di fatti avvenuti nel passato (Maria è uscita di casa. Era un po’ irritata perché ha litigato con Marco) Zaimki i zaimki przymiotne Zaimki osobowe w funkcji podmiotu: io, tu,lei, lui, noi, voi, loro Zaimki osobowe: Lei, Loro Zaimki osobowe słabe z czasownikami nieprzechodnimi „z pozoru zwrotnymi”: mi, ti, si, ci, vi, si (Mi chiamo Maria; Come ti chiami?) Zaimki pytajne: chi? che (cosa)? quanto/a/e/i? quale/i? Zaimki osobowe słabe w funkcji „dopełnienia bliższego” (w bierniku: go, ją, nas, ich…) umieszczane przed czasownikiem: mi, ti, la, lo, ci, vi, le, li (la prendo, non li vedo, Maria mi telefona) Zaimki „dopełnienia dalszego” (w celowniku: mi, jej, mu, nam, im…): mi, ti, gli,le/Le, ci, vi,gli Wybór pozycji zaimka w przypadku użycia bezokolicznika poprzedzonego czasownikiem posiłkowym chcieć, móc, musieć: (te lo posso dare/ posso dertelo) Zaimki dzierżawcze w ich najczęściej wystepującym zastosowaniu: mio, tuo, suo, nostro, vostro, loro: la nostra classe, la mia amica, il tuo compagno, un loro collega Zaimki wskazujące, formy i stosowanie: questo, quello Przyimki Przyimki właściwe: di, da, a, in, per, con, su, tra/fra Rodzajniki ściągnięte (alla, nello, sugli...) Główne funkcje i pozycja najczęściej występujących przyimków: di (appartenenza, luogo, materia) a (destinatario, luogo, tempo) in (luogo, tempo, modo, mezzo) per (beneficiario, tempo, causa) Unità 1 Unità 1 Unità 1, 5 Unità 10 Unità 11 Unità 10, 11 Unità 5 Unità 6 Unità 1, 6 Unità 7 Unità 1, 6 Pronomi personali: me, te in funzione di soggetto (beata te! io e te, povera me!) Pronome neutro: lo (non lo so) Accordo del participio passato dei tempi composti con i pronomi atoni complemento oggetto in posizione preverbale (li ho invitati a pranzo) Pronomi atoni combinati: me, te, glie-, ce, ve, se (glielo dico, me lo porti?) Posizione enclitica con l’infinito, il gerundio e con l’imperativo diretto (portamela! diglielo! mangiandoli!) Funzioni di „ne” partitivo: Ne voglio un pezzo, (=di lui); Non ne so niente; (=che giorno è?) Quanti ne abbiamo oggi? Casi di posizione postnominale del possessivo: questa è casa mia! (enfasi) Per colpa tua, da parte mia (espressioni fisse) Dimostrativo: lo stesso/ la stessa... (tutti abbiamo letto lo stesso libro) Pronome relativo: che, il quale/la quale/i quali/le quali cui (di cui, con cui....) chi, funzione „dove” (l’hotel dove dormiamo, è buono) Unità 4, 5 Unità 5 Unità 9 Unità 10 Unità 3 Preposizioni con i verbi aspettuali: a, di (comincio a leggere subito, smetti di fumare, prego!) Verbi di uso frequente legati alle preposizioni: abituarsi a, accusare qc. di, accettare di..., arrabbiarsi con... Tabele czasowników w różnych rozdziałach 8 da (origine, luogo, tempo) con (compagnia, mezzo) su (luogo) tra/fra (tempo, luogo) Przyimki niewłaściwe i wyrażenia przyimkowe najczęściej występujące: senza, prima di, sopra, sotto, vicino a, lontano da, dietro (a), davanti a, fino a, dopo Przysłówki Przysłówki proste i najczęściej występujące wyrażenia przysłówkowe: potwierdzenia/zaprzeczenia: sì, no, non + verbo, sposobu: bene, male, meglio.. pytajne: come? (di) dove? quando? perchè? czasu: poi, dopo, prima, adesso, oggi, mai, sempre, spesso, qualche volta miejsca: qui, qua ilości: poco, molto, tanto, abbastanza, troppo, un po’ wątpliwości: forse Szczególny przypadek przysłówka miejsca „Ci”: Ci siamo arrivati (a casa) Spójniki Stosowanie „e” (jako „i” łączące) (Maria e Luisa vanno a scuola; Mi piace la pasta e la verdura) „ma” („ale” przeciwstawne) (Non sono di Varsavia ma di Cracovia; Non voglio magiare ma bere) „o” („lub” rozdzielające) (Io o lui; Mangi la minestra o non la mangi) Zdanie proste Szyk podmiot (rzeczownik w mianowniku) – orzeczenie (czasownik) – dopełnienie (rzeczownik w innym przypadku) (Maria va a scuola) Zgodność podmiotu z orzeczeniem w zdaniu z zaimkiem „Lei”grzecznościowym (Lei è francese?) Zgodność podmiotu z orzeczeniem w czasach złożonych (Lei ha fumato; Maria è uscita) Zdanie podstawowe (Maria canta una canzone) i jego rozwinięcia (Stasera Maria canta una bella canzone italiana al suo fratellino Marco) Unità 6 Gradi comparativi dell’avverbio regolare: tardi – più tardi – tardissimo Forme irregolari: bene – meglio – benissimo; male –peggio – malissimo, molto – più – moltissimo, poco – meno – pochissimo Unità 6 Unità 11 Ci, vi in funzione avverbiale: c’era una volta... vi sono cenni di attività vulcanica Unità 5 Od Unità 2 Funzione e usi di: né, neanche, nemmeno dopo una frase negativa Unità 1 Unità 1 Unità 5 Unità 7 Unità 9 Od Unità 4 Od Unità 2 Unità 2 Unità 8 Od Unità 2 9 Zdania proste przeczące (Io non studio l’italiano; Maria non sa nuotare) i zdania z wyrażeniami „mai” lub „più” umieszczonym pomiędzy czasownikiem posiłkowym a imiesłowem czasu przeszłego: (Io non studio più il francese; Maria non ha mai studiato il russo) Od Unità 2 Zdanie pytające bezpośrednie: Questa è Maria? Zdania pytające z pytajnikami wprowadzającymi: (chi?, che cosa? come? quale? quando? dove? perché) Zdania pytające grzecznościowe: come va? tutto bene? Zdania proste wyrażające uprzejmą prośbę: Vorrei/volevo un caffé; Puoi chiudere la porta? Posso uscire? Wyrażenia wykrzyknikowe bez czasownika: Che bello! Zdania wyrażające życzenie, w trybie rozkazującym twierdzące/przeczące: Studia! Guardate tutti! Non toccare il quadro! Zdania z czasownikami posiłkowymi + bezokolicznik: Maria può uscire; Marco non vuole andare a Cracovia; Devi dire tutta la verità. Zdania z wyrażeniami: mi piace, mi piacciono Zdania bezosobowe opisujące pogodę: Oggi non piove, ma fa freddo. Zdania połączone bezspójnikowo (asyndety): (Maria ha pulito la camera, ha lavato i piatti, ha telefonato a Marco) Zdania łączone za pomocą „e” (Maria studia e lavora), Zdania łączone za pomocą „ma” (Maria non studia ma lavora) Zdania łączone za pomocą „o” (Hai comprato una gonna o un maglione?) Unità 2 Zdania podrzędne eksplicytne (causali) z wyrażeniem „dlatego/perché”: Non è venuto da noi perché è andato all’Università. Unità 8 Unità 9 Unità 1 Unità 11 Unità 7 Unità 9 Unità 11 Od Unità 2 Od Unità 4 Od Unità 8 Frasi coordinate con: (e) anche, oppure/neppure/nemmeno f. coordinate conclusive con: dunque, quindi, perciò (Marco non è arrivato, quindi abbiamo deciso di proseguire da soli) f. coordinate esplicative: cioè, infatti (Maria studia solo le materie importanti, cioè la biologia e la chimica; infatti il suo italiano non è buono) Unità 2-12 Subordinate oggettive implicite: (penso di partire) Teksty dialogów w różnych rozdziałach (np. Unità 4 Osserviamo 8, Unità 7 dialog 2) 10 Zdania podrzędne czasowe, eksplicytne, wprowadzone przez „kiedy/quando”: Quando Maria studia tutti a casa stanno zitti. Od Unità 8 Subordinate relative Zdania podrzędne celowe wprowadzone przez „a, per”: Ho comprato un regalo per Maria. Vado a Milano per studiare l’italiano Mowa bezpośrednia (discorso diretto): Maria gli ha detto: „Vi invito alla festa di mio compleanno” Unità 6 Subordinate concessive introdotte da anche se (anche se studia poco, riesce ad ottenere voti buoni) Od Unità 11 Il discorso indiretto, con la frase reggente al presente: Maria dice che domani non verrà/viene a scuola, i ragazzi mi consigliano di non sforzarmi troppo. Różne rodziały (np. Unità 11 Facciamo pratica 16) Uso dei segnali discorsivi: sai, vedi, aspetta, dimmi, bene, magari Dialogi w różnych rodziałach (np. Unità 8 Situazione 10) Formy i struktury w tekstach Stosowanie kropki, przecinka, wykrzyknika, znaku zapytania, cudzysłowu Stosowanie wyrażeń grzecznościowych w rozmowach codziennych: grazie, prego pronto, scusa/scusi, d’accordo Teksty narracyjne w różnych rozdziałach (np. Unità 5 Facciamo pratica) Od Unità 1 Od Unità 2 11 POZIOM KOMPETENCJI JĘZYKOWEJ WG ESOKJ – A1/A2 http://europass.cedefop.europa.eu/sites/default/files/cefr-pl.pdf WIEDZA Znajomość środków językowych Uczeń posługuje się zakresem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym mu realizację działań językowych w wybranych tematach: Zawody Czas wolny, upodobania Godziny, miesiące i pory roku Wyjazdy wakacyjne Rezerwacja usług Pytanie o informację Kuchnia włoska Zamawianie potraw Kolory Ubrania i tkaniny Klimat, pogoda Strony świata Włoskie regiony Elementy krajobrazu Dom i jego wyposażenie Recepcja Rozumienie wypowiedzi Słuchanie A1 Uczeń rozumie znane mu słowa i bardzo podstawowe wyrażenia dotyczące go osobiście, jego rodziny i bezpośredniego otoczenia, gdy tempo wypowiedzi jest wolne, a wymowa wyraźna. A2 Uczeń rozumie wyrażenia i najczęściej używane słowa, związane ze sprawami dla niego ważnymi (np. podstawowe informacje dotyczące jego i jego rodziny, zakupów, miejsca i regionu zamieszkania, zatrudnienia). Rozumie główny sens zawarty w krótkich, prostych komunikatach i ogłoszeniach. Czytanie A1 Uczeń rozumie znane słownictwo i bardzo proste zdania, np. na tablicach Produkcja Tworzenie wypowiedzi Mówienie A1 Uczeń używa prostych wyrażeń i zdań, aby opisać miejsce, w którym mieszka oraz ludzi, których zna. A2 Uczeń posługuje się ciągiem wyrażeń i zdań, by w prosty sposób opisać swoją rodzinę, innych ludzi, warunki życia, swoje wykształcenie. Pisanie A1 Uczeń pisze krótki, prosty tekst na widokówce, np. z pozdrowieniami z wakacji, wypełnia formularze (np. w hotelu) z danymi osobowymi, takimi jak nazwisko, adres, obywatelstwo. A2 Uczeń pisze krótkie i proste notatki lub wiadomości wynikające z doraźnych potrzeb, jak również bardzo prosty list prywatny, na Interakcja Reagowanie na wypowiedzi Mediacja Przetwarzanie wypowiedzi Mówienie A1 Uczeń bierze udział w rozmowie pod warunkiem, że rozmówca jest gotów powtarzać lub inaczej formułować swoje myśli, mówiąc wolniej oraz pomagając mu ująć w słowa to, co usiłuje opowiedzieć. Uczeń formułuje proste pytania dotyczące najlepiej mu znanych tematów lub najpotrzebniejszych spraw oraz odpowiada na tego typu pytania. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie: - przekazuje w języku obcym informacje zawarte w materiałach wizualnych oraz bardzo prostych tekstach obcojęzycznych w zakresie wskazanych bloków tematycznych - przekazuje w języku polskim główne myśli lub wybrane informacje z tekstu w języku obcym - przekazuje w języku obcym informacje sformułowane w języku polskim (pojedyncze słowa, zdania) A2 Uczeń bierze udział w zwykłej, typowej rozmowie wymagającej prostej i bezpośredniej wymiany informacji na znane mu tematy. Radzi sobie w bardzo krótkich rozmowach towarzyskich, nawet jeśli nie rozumie wystarczająco dużo, by samemu podtrzymać rozmowę 12 informacyjnych i plakatach lub w katalogach. A2 Uczeń czyta bardzo krótkie, proste teksty; znajduje konkretne, przewidywalne informacje w prostych tekstach dotyczących życia codziennego, takich jak ogłoszenia, reklamy, prospekty, karty dań, rozkłady jazdy. Rozumie krótkie, proste listy prywatne. przykład z podziękowaniem za coś. A1 Osoba posługująca się językiem na tym poziomie rozumie i potrafi stosować potoczne wyrażenia i bardzo proste wypowiedzi dotyczące konkretnych potrzeb życia codziennego. Potrafi formułować pytania z zakresu życia prywatnego, dotyczące np.: miejsca, w którym mieszka, ludzi, których zna i rzeczy, które posiada oraz odpowiadać na tego typu pytania. Potrafi przedstawiać siebie i innych. Potrafi prowadzić prostą rozmowę pod warunkiem, że rozmówca mówi wolno, zrozumiale i jest gotowy do pomocy. A2 Osoba posługująca się językiem na tym poziomie rozumie wypowiedzi i często używane wyrażenia związane z życiem codziennym (m.in. podstawowe informacje dotyczące osoby rozmówcy i jego rodziny, zakupów, otoczenia, pracy). Porozumiewa się w prostych, rutynowych sytuacjach komunikacyjnych, w których dochodzi do prostej, bezpośredniej wymiany informacji na tematy znane i typowe. Opisuje swoje otoczenie i porusza sprawy związane z głównymi potrzebami życia codziennego. 13