gz_wolaosow - Gminny Ośrodek Kultury w Borkach z/sw Woli

gz_wolaosow
Ludowy Zespół Śpiewaczy z Woli Osowińskiej
Wola Osowińska to wieś o bardzo bogatych tradycjach
działalności kulturalnej. Przed drugą wojną światową, około 1936 - 37 roku, przy Kole Związku Młodej Wsi istniał tam
zespół chóralny. Działały także zespoły teatralne, które każdego roku wystawiały jedną lub dwie sztuki. Jeszcze po
wojnie pod opieką Wacława Tuwalskiego, inicjatora i głównego realizatora tego typu działań, miedzy innymi
zrealizowano takie przedstawienia, jak: Zemsta, Balladyna, Pani Dulska czy Stara baśń. Balladynę wystawiano
dwukrotnie - raz w wykonaniu koła młodzieżowego, a drugi przez członkinie miejscowego Koła Gospodyń Wiejskich. Z
przedstawieniem Starej baśni osowiński zespół odwiedził także Lublin.Ale młodzież z Koła Młodzieży Wiejskiej nie
zaniedbywała również grupowego śpiewania. Śpiewano na miejscowych i okolicznych dożynkach, Święcie Ludowym nawet w Nałęczowie, Łukowie. W Lublinie na dziedzińcu Katolickiego Uniwersytetu przedstawione zostały fragmenty
ludowego Wesela. Z kolei, na otwarcie w Woli Osowińskiej Uniwersytetu Ludowego młodzież przygotowała specjalny
program artystyczny. W tej działalności wyróżniały się m.in. nieżyjące już dziś, Emilia Zgrajek i Zofia Gomoła. Jednakże z
czasem, z powodów ideologicznych, ta aktywna działalność została przerwana. Jakby drugi etap artystycznych zmagań
społeczności Woli Osowińskiej wiąże się dopiero z rokiem 1976. Jest to czas zorganizowania przy miejscowym Kole
Gospodyń Wiejskich ludowego zespołu śpiewaczego. Pierwszymi członkiniami tego zespołu, jak wspomina Stanisława
Kożuch - długoletnia kierowniczka, były: Teodozja Mateusiak, Henryka Skowron, Cecylia Skowron, Albina Kożuch,
Czesława Kożuch oraz wymieniona już S. Kożuch. Inauguracyjny występ miał miejsce w Borkach, a został zorganizowany
na okoliczność przyjazdu gości z Wojewódzkiego Domu Kultury w Lublinie. Wszystkie następne występy trudno już nawet
policzyć. Śpiewaczki z Woli Osowińskiej swoje programy m.in. prezentowały w Ostrowie Lubelskim, Józefowie nad Wisłą,
Końskowoli, Lubartowie, Lublinie, Kraśniku, Nałęczowie. Były to różne przeglądy oraz występy na :indywidualne
zaproszenia. Spotykały się one zawsze z przychylnym zainteresowaniem publiczności. Wszakże za występ najważnieszy
należy uznać wyjazd do Kazimierza nad Wisłą i reprezentowanie województwa lubelskiego na XIV Ogólnopolskim
Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych. Tam to - w 1980 roku, zespół (za wykonanie trzech pieśni: Schyliła się
wisieneczka z sadu do jeziora, Poszło trzech braci i tzw. piosenki dworskiej) został uhonorowany pierwszą nagrodą.
Obszerny i zróżnicowany repertuar zespołu to przede wszystkim:
- pieśni weselne - obrzędowe i przyśpiewki, wykorzystane w inscenizacji Wesela; to bardzo autentyczne (muzycznie i
od strony dokumentacyjnej) widowisko opracował W. Tuwalski;
- pieśni miłosne i zalotne;
- kolędy i pastorałki - ciekawie zaprezentowane w widowisku Wigilia, które przypo minało osowińskie zwyczaje
kolędnicze, w tym oryginalne kolędowanie "z wężami";
- pieśni "wiciowe" czerpane z tradycji Związku Młodzieży Wiejskiej, a wykonywane najczęściej z okazji Święta
Ludowego;
- dawne żołnierskie i bardziej współczesne pieśni partyzanckie. Repertuar ten to najczęściej bezpośrednie przekazy
pochodzące z tradycji rodzinnych najstarszych członkiń i własnej pamięci. Przecież Albina Kożuch, Stanisława Kożuch,
Cecylia Skowron, Teodozja Mateusiak, Cecylia Bieniek - to dawne śpiewaczki weselne. Ich późniejsze śpiewanie w
zespole stało się jakby naturalną kontynuacją dawnego śpiewania grupowego. Członkinie zespołu śpiewaczego z Woli
Osowińskiej w sposób naturalny i autentyczny traktują także swoją przynależność do grupy artystycznej. Lubią śpiewać
więc wykorzystują taką możliwość uczestnictwa w kulturze jaką daje zespół. Ale jednocześnie, a może przede wszystkim,
dla kobiet osowińskich jest to okazja do towarzyskich i koleżeńskich spotkań czy okazja do bliższych i dalszych wyjazdów,
bo przecież indywidualnie bardzo trudno byłoby się na taki wyjazd zdecydować. Ponadto, zespołowość mobilizuje do
kontynuowania innych tradycji ludowych. Corocznie robią więc wieńce dożynkowe (na uroczystości diecezjalne w Woli
Gułowskiej i na tzw. dożynki państwowe), przygotowują wystawy ludowej plastyki obrzędowej, współpracują z
młodzieżą. Oprócz wymienionych już wcześniej założycielek z zespołem, w sposób stały lub tylko okresowo,
współpracowały: Lucyna Kryjak, Monika Lis, Wanda Karpińska, Leokadia Kożuch, Genowefa Grydek, Cecylia Bieniek,
Halina Grochoła, Zofia Bocian oraz doszłe ostatnio młodsze członkinie - Katarzyna Skowron i Czesława Cieślak. Za dosyć
duży sukces uznaję zdobycie I nagrody na Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu za wykonanie trzech
pieśni: "Schyliła się wisieneczka z sadu do jeziora", "Poszło trzech braci" i "Piosenki dworskiej".
http://gok.superhost.pl
Powered by Joomla Open Source
Utworzony: 02. 03. 2017, 17:31