Liturgia godzin na Wielki Tydzień

PSAŁTERZ
22A
Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił? *
Czemuś tak daleki od wybawienia mego, +
od słów krzyku mojego?
Boże mój! Wołam co dnia, a nie odpowiadasz, *
I w nocy, a nie mam spokoju.
A przecież Ty jesteś święty, *
Przebywasz w chwałach Izraela.
Tobie ufali ojcowie nasi, *
Ufali i ich wybawiłeś.
Do ciebie wołali i ich ratowałeś, *
Tobie zaufali i się nie zawiedli.
Ale ja jestem robakiem, nie człowiekiem, *
Hańbą ludzi i wzgardą pospólstwa.
Wszyscy, którzy mnie widzą, szydzą ze mnie, *
Wykrzywiają wargi, potrząsają głową:
Zaufał Panu, niechże go ratuje! *
Niech go wybawi, skoro go miłuje!
Tyś mnie wydobył z łona, *
Uczyniłeś mnie bezpiecznym u piersi matki mojej.
Na ciebie byłem zdany od urodzenia. *
Ty byłeś Bogiem moim od łona matki mojej.
Nie oddalaj się ode mnie, bo niedola bliska, *
Bo nie ma nikogo, kto by pomógł!
Otoczyło mnie mnóstwo cielców, *
Obległy mnie byki Baszanu
Rozwarły na mnie swą paszczę *
Jak lew, co szarpie i ryczy.
Rozlałem się jak woda *
I rozłączyły się wszystkie kości moje.
Serce moje stało się jak wosk, *
Roztopiło się we wnętrzu moim.
Siła moja wyschła jak skorupa, *
A język mój przylgnął do podniebienia mego
I położyłeś mnie w prochu śmierci. *
Oto psy mnie otoczyły,
Osaczyła mnie gromada złośników, *
Przebodli ręce i nogi moje.
Mogę policzyć wszystkie kości moje *
Oni przyglądają się, sycą się mym widokiem.
Między siebie dzielą szaty moje *
I o suknię moją los rzucają.
Ty zaś, Panie, się nie oddalaj! *
Mocy moja, pośpiesz mi z pomocą!
Ocal duszę moją od miecza, *
Z psich łap jedyne dobro moje!
Wybaw mnie z paszczy lwa I od rogów bawołów
Ty mi odpowiedziałeś!
35A
Rozpraw się, Panie, z przeciwnikami moimi, *
Walcz z tymi, którzy walczą ze mną!
Gdyż bez przyczyny zastawili na mnie +
zgubne sidła swoje, *
Bez przyczyny wykopali dla mnie dół.
Wtedy dusza moja będzie weselić się w Panu, *
Będzie radować się ze zbawienia jego.
Wszystkie kości moje powiedzą: +
Panie, któż jest tobie równy? *
Ratujesz ubogiego przed silniejszym, +
A ubogiego i biednego przed łupieżcą jego.
Powstają złośliwi świadkowie, *
Pytają mnie o to, czego nie wiem.
Odpłacają mi złem za dobre; *
Jestem opuszczony.
Lecz ja, gdy oni byli chorzy, przywdziewałem wór, *
Umartwiałem się postem +
I modlitwa moja wracała mi na usta.
Postępowałem jak przyjaciel, jak brat; *
Jak opłakujący matkę, chyliłem się w żałobie.
Lecz kiedy się potykam, oni się cieszą, *
I zbierają się przeciw mnie,
Niegodziwcy, zbierają się potajemnie, *
Szarpią mnie nieustannie.
Jak obłudnicy wyśmiewają się, *
Zgrzytają na mnie zębami swymi.
Panie, jak długo na to patrzeć będziesz? *
Wyzwól duszę moją od tych, co ryczą, +
Ocal życie moje od tych lwów!
69B
Wysłuchaj mnie, Panie, *
bo dobrą jest łaska twoja,
Według wielkiego miłosierdzia twego *
wejrzyj na mnie!
Nie zakrywaj oblicza swego przed sługą swoim, *
Kiedy jestem strapiony. Rychło mnie wysłuchaj!
Zbliż się do mnie i wyzwól mnie; *
Wybaw mnie przez wzgląd na nieprzyjaciół moich!
Ty znasz hańbę, wstyd i zelżywość moją; *
Przed tobą są wszyscy dręczyciele moi!
Hańba skruszyła serce moje *
i sił mi zabrakło,
Oczekiwałem współczucia, ale nadaremnie, *
I pocieszycieli, lecz ich nie znalazłem.
Dodali żółci do pokarmu mego, *
A w pragnieniu moim napoili mnie octem.
Ja zaś jestem nędzny i zbolały; *
Niech zbawienie twoje podniesie mnie, Boże!
Wysławiać będę pieśnią imię Boże *
I dziękczynieniem będę je uwielbiał.
Niechaj ujrzą to pokorni i się rozradują! *
O, wy, co szukacie Boga, niech ożyje serce wasze!
Bo Pan wysłuchuje biednych *
I nie gardzi więźniami swymi.
109
Boże chwały mojej, nie milcz, *
Bo otworzyły się przeciwko mnie Usta bezbożne i zdradliwe.
Mówią przeciwko mnie językiem kłamliwym! *
Słowami nienawistnymi mnie otaczają +
I zwalczają mnie bez przyczyny.
Oskarżają mnie za miłość moją, *
Chociaż ja się za nich modlę.
Oddają mi złem za dobre, *
A nienawidzą za miłość moją.
Ale Ty, Boże, Panie mój, Bądź ze mną dla imienia swego, *
A że dobra jest łaska twoja, Wybaw mnie!
Bom jest nędzny i biedny, *
A serce moje zranione jest we mnie!
Niknę jak cień pod wieczór, *
Strząsają mnie jak szarańczę.
Kolana mi się chwieją od postu, *
A ciało me bez tłuszczu wychudło.
Stałem się im pośmiewiskiem, *
Gdy mnie widzą, kiwają głowami.
Wspomóż mnie, Panie, mój Boże, *
Wybaw mnie dla łaski swojej!
Niech poznają, iż to ręka twoja, *
Żeś to Ty, Panie, uczynił!
Oni przeklinają, lecz Ty błogosław, *
Niech będą zawstydzeni przeciwnicy moi, +
A sługa twój radować się będzie.
111
Alleluja. Z całego serca wysławiam Pana *
W gronie prawych i w zgromadzeniu.
Wielkie są dzieła Pana, *
Godne badania przez wszystkich, którzy je kochają.
Dzieło jego jest okazałe i wspaniałe, *
A sprawiedliwość jego trwa na wieki.
Pamiętnymi uczynił cuda swoje; *
Łaskawy i litościwy jest Pan.
Daje pożywienie tym, którzy się go boją; *
Na wieki pamięta o swoim przymierzu.
Ukazał ludowi swemu potęgę dzieł swoich, *
Dając im dziedzictwo narodów.
Wierność i prawo są dziełami rąk jego, *
Wszystkie jego nakazy są niezawodne,
Ustanowione na wieki wieków, *
Pełnione w wierności i prawości.
Zesłał odkupienie ludowi swemu, *
Ustanowił na wieki swoje przymierze.
Święte i straszne jest imię jego. *
Początkiem mądrości jest bojaźń Pana;
Wszyscy, którzy ją okazują, są prawdziwie mądrzy. *
Chwała jego trwa na wieki.
120
Do Pana wołałem w swej niedoli *
I mnie wysłuchał.
Ratuj, Panie, duszę moją od warg kłamliwych, *
Od zdradliwego języka.
Co ci da albo co ci doda, języku zdradliwy? *
Ostre strzały wojownika i rozżarzone węgle z jałowca!
Biada mi, że przebywam w Meszech, *
Że mieszkam w namiotach Kedaru.
Dusza moja zbyt długo przebywa *
Wśród tych, którzy nienawidzą pokoju.
Ja jestem za pokojem, *
Ale gdy przemówię, oni są za walką.
130
Z głębokości wołam do ciebie, Panie! *
Panie, wysłuchaj głosu mojego!
Nakłoń uszu swych na głos błagania mego! *
Jeżeli będziesz zważał na winy, Panie, +
Panie, któż się ostoi?
Lecz u ciebie jest odpuszczenie, *
Aby się ciebie bano.
W Panu pokładam nadzieję, *
Dusza moja żyje nadzieją.
Oczekuję słowa jego. *
Dusza moja oczekuje Pana,
Tęskniej niż stróże poranku, *
bardziej niż stróże poranku.
Izraelu, oczekuj Pana, Gdyż u Pana jest łaska *
I odkupienie u niego obfite!
On sam odkupi Izraela *
Od wszystkich win jego.
PROPRIUM DE TEMPORE
NIEDZIELA PALMOWA
Psalm: 69B
Propozycja Pieśni:
I Nieszpory
Czytanie:
J 11,46-57
A niektórzy z nich odeszli do faryzeuszów i powiedzieli im,
czego dokonał Jezus. Tedy arcykapłani i faryzeusze zwołali
Radę Najwyższą i mówili: Cóż uczynimy? Człowiek ten
dokonuje wielu cudów. Jeśli go tak zostawimy, wszyscy
uwierzą w niego; wtedy przyjdą Rzymianie i zabiorą naszą
świątynię i nasz naród. A jeden z nich, Kajfasz, który tego roku
był arcykapłanem, rzekł do nich: Wy nic nie wiecie, i nie
myślicie, że lepiej jest dla nas, by jeden człowiek umarł za lud,
niż żeby wszystek ten lud zginął. A tego nie mówił sam z
siebie, ale jako arcykapłan w owym roku prorokował, że Jezus
miał umrzeć za naród. A nie tylko za naród, lecz też aby zebrać
w jedno rozproszone dzieci Boże. Od tego też dnia naradzali
się, aby go zabić. Jezus więc już nie chodził jawnie między
Żydami, ale odszedł stamtąd do krainy w pobliżu pustyni, do
miasta zwanego Efraim, i tam przebywał wraz z uczniami. A
była blisko Pascha żydowska, i wielu z tej krainy szło do
Jerozolimy przed Paschą, aby odbyć oczyszczenie. Szukali
więc Jezusa i mówili jedni do drugich stojąc w świątyni: Cóż
sądzicie? Zapewne nie przyjdzie na święto? Arcykapłani zaś i
faryzeusze wydali rozkaz, aby każdy, kto się dowie o nim,
gdzie przebywa, doniósł, ażeby go mogli pojmać.
Antyfona do Magnificat: Ojcze sprawiedliwy! I świat cię nie
poznał, lecz Ja cię poznałem i ci poznali, że Ty mnie posłałeś.
(J 17,25)
W Liturgii Niedzieli Palmowej czytane są następujące
czytania:
S: Iz 50,4-9
L: Flp 2,5-11
E: J 12,12-19
Jutrznia
Podczas Jutrzni można czytać Łk 24,36-43
Antyfona do Benedictus: A rzesze, które go poprzedzały i
które za nim podążały, wołały, mówiąc: Hosanna Synowi
Dawidowemu! Błogosławiony, który przychodzi w imieniu
Pańskim. Hosanna na wysokościach!
(Mt 21,9)
Modlitwa Południowa
Czytanie:
1 P 4,13-14
Ale w tej mierze, jak jesteście uczestnikami cierpień
Chrystusowych, radujcie się, abyście i podczas objawienia
chwały jego radowali się i weselili. Błogosławieni jesteście,
jeśli was znieważają dla imienia Chrystusowego, gdyż Duch
chwały, Duch Boży, spoczywa na was.
II Nieszpory
Czytanie:
J 17,1-8
To powiedział Jezus, a podniósłszy oczy swoje ku niebu, rzekł:
Ojcze! Nadeszła godzina; uwielbij Syna swego, aby Syn
uwielbił ciebie; jak mu dałeś władzę nad wszelkim ciałem, aby
dał żywot wieczny tym wszystkim, których mu dałeś. A to jest
żywot wieczny, aby poznali ciebie, jedynego prawdziwego
Boga i Jezusa Chrystusa, którego posłałeś. Ja cię uwielbiłem na
ziemi; dokonałem dzieła, które mi zleciłeś, abym je wykonał; a
teraz Ty mnie uwielbij, Ojcze, u siebie samego tą chwałą, którą
miałem u ciebie, zanim świat powstał. Objawiłem imię twoje
ludziom, których mi dałeś ze świata; twoimi byli i mnie ich
dałeś, i strzegli słowa twojego. Teraz poznali, że wszystko, co
mi dałeś, od ciebie pochodzi; albowiem dałem im słowa, które
mi dałeś, i oni je przyjęli i prawdziwie poznali, że od ciebie
wyszedłem, i uwierzyli, że mnie posłałeś.
Antyfona do Magnificat: Wtedy mówi do nich Jezus: Wy
wszyscy zgorszycie się ze mnie tej nocy; napisano bowiem:
Uderzę pasterza i będą rozproszone owce trzody. (Mt 26,31)
Kolekta dnia:
Wszechmogący Boże i Ojcze Pana naszego Jezusa Chrystusa!*
Dziękujemy Ci, że z miłości do nas zesłałeś Syna swojego na
świat i przyoblekłeś Go w ciało.* Prosimy Cię, umocnij nasze
serca, abyśmy naśladując Syna Twojego w pokorze nieśli
własny krzyż, a po zwycięskim boju stali się uczestnikami Jego
zmartwychwstania.* Wysłuchaj nas przez Jezusa Chrystusa w
Duchu Świętym, Pocieszycielu naszym.
WIELKI PONIEDZIAŁEK
Psalm 120
Propozycja Pieśni:
Jutrznia
Czytanie:
Rz 5,6-11
Wszak Chrystus, gdy jeszcze byliśmy słabi, we właściwym
czasie umarł za bezbożnych. Rzadko się zdarza, że ktoś umrze
za sprawiedliwego; prędzej za dobrego gotów ktoś umrzeć.
Bóg zaś daje dowód swojej miłości ku nam przez to, że kiedy
byliśmy jeszcze grzesznikami, Chrystus za nas umarł. Tym
bardziej więc teraz, usprawiedliwieni krwią jego, będziemy
przez niego zachowani od gniewu. Jeśli bowiem, będąc
nieprzyjaciółmi, zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć
Syna jego, tym bardziej, będąc pojednani, dostąpimy zbawienia
przez życie jego. A nie tylko to, lecz chlubimy się też w Bogu
przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa, przez którego teraz
dostąpiliśmy pojednania.
Antyfona do Benedictus: A teraz Ty mnie uwielbij, Ojcze, u
siebie samego tą chwałą, którą miałem u ciebie, zanim świat
powstał.
(J 17,5)
Modlitwa Południowa
Czytanie:
Jer 18,19-20
Panie! Zwróć na mnie uwagę i wysłuchaj głosu mojej skargi!
Czy odpłaca się złem za dobre? Oni zaś wykopali dla mnie dół.
Pomnij, jak stawałem przed tobą, aby przemawiać za nimi ku
ich dobru, aby odwrócić od nich twój gniew.
Nieszpory
Czytanie:
Mt 26,6-13
A gdy Jezus był w Betanii, w domu Szymona trędowatego,
przystąpiła do niego niewiasta, mająca alabastrowy słoik
bardzo kosztownego olejku i wylała go na głowę jego, gdy
spoczywał przy stole. A uczniowie, ujrzawszy to, oburzyli się i
mówili: Na cóż ta strata? Przecież można było to drogo
sprzedać i rozdać ubogim. A gdy to zauważył Jezus, rzekł im:
Czemu wyrządzacie przykrość tej niewieście? Wszak dobry
uczynek spełniła względem mnie. Albowiem ubogich zawsze
macie wśród siebie, ale mnie nie zawsze mieć będziecie, bo
ona, wylawszy ten olejek na moje ciało, uczyniła to na mój
pogrzeb. Zaprawdę powiadam wam, gdziekolwiek na całym
świecie będzie zwiastowana ta ewangelia, będą opowiadać na
jej pamiątkę i o tym, co ona uczyniła.
Antyfona do Magnificat: Odpowiedział Jezus: Nie miałbyś
żadnej władzy nade mną, gdyby ci to nie było dane z góry;
dlatego większy grzech ma ten, który mnie tobie wydał.
(J 19,11)
Kolekta dnia:
Wszechmogący Boże, z powodu własnej słabości upadamy w
grzechy, daj nam nowe życie * przez zasługi męki Twojego
Jedynego Syna. Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha
Świętego, * Bóg przez wszystkie wieki wieków.
WIELKI WTOREK
Psalm: 109
Propozycja Pieśni:
Jutrznia
Czytanie:
Hi 38,1-11;42,1-6
Potem Pan odpowiedział Hiobowi spośród zawieruchy i rzekł:
Któż to zaciemnia mój plan słowami bezmyślnymi? Przepasz
jako mąż swoje biodra, będę cię pytał, a ty mnie pouczysz.
Gdzie byłeś, gdy zakładałem ziemię? Powiedz, jeśli wiesz i
rozumiesz. Kto wyznaczył jej rozmiary? Czy wiesz? Albo kto
rozciągnął nad nią sznur mierniczy? Na czym są osadzone jej
filary albo kto założył jej kamień węgielny? Gdy gwiazdy
poranne chórem radośnie się odezwały i okrzyk wydali
wszyscy synowie Boży? Kto zamknął morze drzwiami, gdy
pieniąc się, wyszło z łona, gdy obłoki uczyniłem jego szatą, a
ciemne chmury jego pieluszkami, gdy wyznaczyłem mu moją
granicę i założyłem zawory i bramy, mówiąc: Dotąd dojdziesz,
lecz nie dalej! I tu zatrzymają się twe wzdęte fale! Wtedy Hiob
odpowiedział Panu, mówiąc: Wiem, że Ty możesz wszystko i
że żaden twój zamysł nie jest dla ciebie niewykonalny. Któż
jest w stanie zaciemnić twój zamysł nierozsądną mową? Aleć
to ja mówiłem nierozumnie o rzeczach cudownych dla mnie,
których nie rozumiem. Słuchaj, proszę. I ja chcę mówić; będę
cię pytał, a Ty racz mię pouczyć! Tylko ze słyszenia
wiedziałem o tobie, lecz teraz moje oko ujrzało cię. Przeto
odwołuję moje słowa i kajam się w prochu i popiele.
Antyfona do Benedictus: Przed świętem Paschy, Jezus,
wiedząc, iż nadeszła godzina jego odejścia z tego świata do
Ojca, umiłowawszy swoich, którzy byli na świecie, umiłował
ich aż do końca.
(J 13,1)
Modlitwa Południowa
Czytanie:
1 Kor 1,22-24
Podczas gdy Żydzi znaków się domagają, a Grecy mądrości
poszukują, my zwiastujemy Chrystusa ukrzyżowanego, dla
Żydów wprawdzie zgorszenie, a dla pogan głupstwo,
natomiast dla powołanych - i Żydów, i Greków, zwiastujemy
Chrystusa, który jest mocą Bożą i mądrością Bożą.
Nieszpory
Czytanie:
Mk 15,1-20
I zaraz wczesnym rankiem arcykapłani wraz ze starszymi oraz
uczonymi w Piśmie i cała Rada Najwyższa odbyli naradę, po
czym związali Jezusa, odprowadzili go i wydali Piłatowi. I
zapytał go Piłat: Czy Ty jesteś królem żydowskim? A On
odpowiadając mu, rzekł: Ty to mówisz. A arcykapłani oskarżali
go o wiele rzeczy. Piłat zapytał go znowu: Nic nie
odpowiadasz? Patrz, o jak wiele rzeczy cię oskarżają. Lecz
Jezus już nic nie odpowiedział, tak iż się Piłat dziwił. A na
święto wypuszczał im jednego więźnia, o którego prosili. A
pewien człowiek, zwany Barabasz, był wówczas więziony
wraz z buntownikami, którzy podczas rozruchów popełnili
zabójstwo. I wystąpił lud, i począł prosić o to, co im zawsze
czynił. Piłat zaś odpowiedział im, mówiąc: Czy chcecie, abym
wam wypuścił króla żydowskiego? Wiedział bowiem, że
arcykapłani wydali go z zawiści. Ale arcykapłani podburzyli
lud, aby im raczej wypuścił Barabasza. Na to Piłat,
odpowiadając ponownie, rzekł im: Cóż więc mam uczynić z
tym, którego nazywacie królem żydowskim? A oni znowu
zawołali: Ukrzyżuj go! A Piłat rzekł do nich: Cóż więc złego
uczynił? Ale oni krzyczeli tym głośniej: Ukrzyżuj go! Wtedy
Piłat, chcąc zadowolić lud, wypuścił im Barabasza, a Jezusa
kazał ubiczować i wydał na ukrzyżowanie. A żołnierze
zaprowadzili go na zamek, to jest do pretorium, i zwołali cały
oddział wojska. I ubrali go w purpurę, upletli koronę cierniową
i włożyli mu ją na głowę. I poczęli go pozdrawiać: Bądź
pozdrowiony, królu żydowski! I bili go po głowie trzciną, i
pluli na niego, a upadając na kolana, bili mu pokłony. A gdy go
wyśmiali, zdjęli z niego purpurę i przyodziali go w jego własne
szaty. I wyprowadzili go na ukrzyżowanie.
Antyfona do Magnificat: Dlatego Ojciec miłuje mnie, iż Ja
kładę życie swoje, aby je znowu wziąć.
(J 10,17)
Kolekta dnia:
Wszechmogący, wieczny Boże, daj nam tak sprawować
misteria Męki Pańskiej, * abyśmy mogli otrzymać Twoje
przebaczenie. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego
Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, *
Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
WIELKA ŚRODA
Psalm: 35A
Propozycja Pieśni:
Jutrznia
Czytanie:
Iz 26,20-21
Wejdź więc, mój ludu, do swoich pokojów i zamknij swoje
drzwi za sobą, skryj się na chwilkę, aż przeminie gniew! Bo
oto Pan wyjdzie ze swojego miejsca, aby ukarać mieszkańców
ziemi za ich winę; wtedy ziemia odsłoni krew na niej przelaną i
już nie będzie ukrywała swoich zabitych.
Antyfona do Benedictus: I rzekł im Jezus: Wy wszyscy się
zgorszycie, bo napisano: Uderzę pasterza, a owce będą
rozproszone.
(Mk 14,27)
Modlitwa Południowa
Czytanie:
Rz 15,3
Bo i Chrystus nie miał upodobania w sobie samym, lecz jak
napisano: Urągania urągających tobie na mnie spadły.
Nieszpory
Czytanie:
Łk 22,1-6
I przybliżało się święto Przaśników zwane Paschą. I szukali
arcykapłani i uczeni w Piśmie sposobu, jak by go zgładzić; bali
się bowiem ludu. W Judasza zaś, zwanego Iskariot, który
należał do dwunastu, wstąpił szatan; i ten odszedłszy, umówił
się z arcykapłanami i dowódcami straży co do sposobu, jak im
go wydać. I ucieszyli się, i ułożyli się z nim, że mu dadzą
pieniądze. A on zgodził się i szukał sposobu, jak by go wydać z
dala od ludu.
Antyfona do Magnificat: A w chwilę po tym przystąpili ci, co
tam stali, i rzekli Piotrowi: Prawdziwie, ty też jesteś z nich;
wszak zdradza cię i twoja mowa.
(Mt 26,73)
Kolekta dnia:
Boże, Ty chciałeś, aby Twój Syn przez śmierć na drzewie
krzyża uwolnił nas spod władzy szatana, spraw, abyśmy
wiernie Tobie służyli * i dostąpili łaski zmartwychwstania.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z
Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez
wszystkie wieki wieków.
WIELKI CZWARTEK
Psalm: 111
Propozycja Pieśni:
Jutrznia
Czytanie:
Stary Testament: 2 Mż 24,3-8(9-11)
Przyszedł więc Mojżesz i obwieścił ludowi wszystkie słowa
Pana i wszystkie prawa, lud zaś jednogłośnie odpowiedział,
mówiąc: Wszystkie słowa, które wypowiedział Pan,
wypełnimy. Wtedy Mojżesz spisał wszystkie słowa Pana, a
wstawszy wcześnie rano, zbudował ołtarz u stóp góry i
postawił dwanaście pomników dla dwunastu plemion
izraelskich. Polecił też młodzieńcom z synów izraelskich
złożyć ofiarę całopalenia, a ci zarżnęli cielce na rzeźną ofiarę
pojednania dla Pana. Potem wziął Mojżesz połowę krwi i wlał
do czaszy, a drugą połowę krwi wylał na ołtarz. Następnie
wziął Księgę Przymierza i głośno przeczytał ludowi, ten zaś
rzekł: Wszystko, co powiedział Pan, uczynimy i będziemy
posłuszni. Wziął też Mojżesz krew i pokropił lud, mówiąc: Oto
krew przymierza, które Pan zawarł z wami na podstawie
wszystkich tych słów. I wstąpił Mojżesz i Aaron, Nadab i
Abihu oraz siedemdziesięciu ze starszych Izraela na górę, i
ujrzeli Boga Izraela, a pod jego stopami jakby twór z płyt
szafirowych, błękitny jak samo niebo. Lecz na
najprzedniejszych z synów izraelskich nie wyciągnął swojej
ręki; mogli więc oglądać Boga, a potem jedli i pili.
Lekcja: Hbr 10,19-25
Mając więc, bracia, ufność, iż przez krew Jezusa mamy wstęp
do świątyni drogą nową i żywą, którą otworzył dla nas poprzez
zasłonę, to jest przez ciało swoje, oraz kapłana wielkiego nad
domem Bożym, wejdźmy na nią ze szczerym sercem, w pełni
wiary, oczyszczeni w sercach od złego sumienia i obmyci na
ciele wodą czystą; trzymajmy się niewzruszenie nadziei, którą
wyznajemy, bo wierny jest Ten, który dał obietnicę; i baczmy
jedni na drugich w celu pobudzenia się do miłości i dobrych
uczynków, nie opuszczając wspólnych zebrań naszych, jak to
jest u niektórych w zwyczaju, lecz dodając sobie otuchy, a to
tym bardziej, im lepiej widzicie, że się ten dzień przybliża.
Ewangelia: Łk 22,7-13
I nastał dzień Przaśników, kiedy należało ofiarować baranka
wielkanocnego. I wysłał Piotra i Jana, rzekłszy im: Idźcie i
przygotujcie nam wieczerzę paschalną do spożycia. Oni zaś
rzekli do niego: Gdzie chcesz, byśmy ją przygotowali? On zaś
rzekł do nich: Gdy wchodzić będziecie do miasta, oto spotka
się z wami człowiek, niosący dzban wody; idźcie za nim do
domu, do którego wejdzie; i powiedzcie gospodarzowi tego
domu: Nauczyciel każe ci powiedzieć: Gdzie jest izba, w której
mógłbym spożyć baranka wielkanocnego z uczniami moimi? A
on pokaże wam przestronną jadalnię, przystrojoną, tam
przygotujcie. A oni odszedłszy, znaleźli, jak im powiedział, i
przygotowali wieczerzę paschalną.
Antyfona do Benedictus: A ten, który go wydał, dał im znak,
mówiąc: Ten, którego pocałuję, jest nim, bierzcie go.
(Mt 26,48)
Modlitwa Południowa
Czytanie:
Hbr 7,26-27
Takiego to przystało nam mieć arcykapłana, świętego,
niewinnego, nieskalanego, odłączonego od grzeszników i
wywyższonego nad niebiosa; który nie musi codziennie, jak
inni arcykapłani, składać ofiar najpierw za własne grzechy,
następnie za grzechy ludu; uczynił to bowiem raz na zawsze,
gdy ofiarował samego siebie.
W Liturgii Wielkiego Czwartku czytane są następujące
czytania:
S: 2 Mż 12,1.3-4.6-7.11-14
L: 1 Kor 11,23-26
E: J 13,1-15(34-35)
Nieszpory
Czytanie:
Mt 26,36-46
Wtedy idzie Jezus z nimi do ogrodu, zwanego Getsemane, i
mówi do uczniów: Siądźcie tu, a Ja tymczasem odejdę tam i
będę się modlił. I wziął z sobą Piotra oraz dwóch synów
Zebedeuszowych, i począł się smucić i trwożyć. Wtedy mówi
do nich: Smętna jest dusza moja aż do śmierci; pozostańcie tu i
czuwajcie ze mną. Potem postąpił nieco dalej, upadł na oblicze
swoje, modlił się i mówił: Ojcze mój, jeśli można, niech mnie
ten kielich minie; wszakże nie jako Ja chcę, ale jako Ty. I
wrócił do uczniów, i zastał ich śpiących, i mówił do Piotra: Tak
to nie mogliście jednej godziny czuwać ze mną? Czuwajcie i
módlcie się, abyście nie popadli w pokuszenie; duch
wprawdzie jest ochotny, ale ciało mdłe. Znowu po raz drugi
odszedł i modlił się, mówiąc: Ojcze mój, jeśli nie może mnie
ten kielich minąć, żebym go pił, niech się stanie wola twoja. I
przyszedł znowu, i zastał ich śpiących, albowiem oczy ich były
obciążone. I zostawił ich, znowu odszedł i modlił się po raz
trzeci tymi samymi słowami. Wtedy przyszedł do uczniów i
mówił do nich: Śpijcie dalej i odpoczywajcie, oto nadeszła
godzina i Syn Człowieczy będzie wydany w ręce grzeszników.
Wstańcie, pójdźmy; oto się zbliża ten, który mnie wyda.
Antyfona do Magnificat: A gdy oni jedli, wziął Jezus chleb i
pobłogosławił, łamał i dawał uczniom, i rzekł: Bierzcie,
jedzcie, to jest ciało moje.
(Mt 26,26)
Kolekta dnia:
Wszechmogący Boże i Ojcze Pana naszego Jezusa Chrystusa!*
Dziękujemy Ci, że Syn Twój ustanowił święty Sakrament Ciała
i Krwi swojej i polecił nam obchodzić pamiątkę swojej
śmierci.* Prosimy Cię, dopomóż nam nie tylko pamiętać o
krzyżu Syna Twojego, ale przez ciało i krew Syna Twojego
odrodzić się we wierze i okazywać sobie wzajemnie miłość
braterską.* Wysłuchaj nas przez Jezusa Chrystusa, Pana
naszego, który z Tobą i z Duchem Świętym żyje i króluje na
wieki wieków.
WIELKI PIĄTEK
Psalm: 22A
Propozycja Pieśni:
Jutrznia
Czytanie:
Stary Testament 1: 1 Mż 22,1-18
Po tych wydarzeniach wystawił Bóg Abrahama na próbę i rzekł
do niego: Abrahamie! A on odpowiedział: Otom ja. I rzekł:
Weź syna swego, jedynaka swego, Izaaka, którego miłujesz, i
udaj się do kraju Moria, i złóż go tam w ofierze całopalnej na
jednej z gór, o której ci powiem. Wstał tedy Abraham
wczesnym rankiem, osiodłał osła swego i wziął z sobą dwóch
ze sług swoich i syna swego Izaaka, a narąbawszy drew na
całopalenie, wstał i poszedł na miejsce, o którym mu
powiedział Bóg. Trzeciego dnia podniósł Abraham oczy swoje
i ujrzał z daleka to miejsce. Wtedy rzekł Abraham do sług
swoich: Zostańcie tutaj z osłem, a ja i chłopiec pójdziemy tam,
a gdy się pomodlimy, wrócimy do was. Abraham wziął drwa na
całopalenie i włożył je na syna swego Izaaka, sam zaś wziął do
ręki ogień i nóż i poszli obaj razem. I rzekł Izaak do ojca
swego Abrahama tak: Ojcze mój! A ten odpowiedział: Oto
jestem, synu mój! I rzekł: Oto ogień i drwa, a gdzie jest jagnię
na całopalenie? Abraham odpowiedział: Bóg upatrzy sobie
jagnię na całopalenie, synu mój. I szli obaj razem. A gdy
przybyli na miejsce, o którym mu Bóg powiedział, zbudował
tam Abraham ołtarz i ułożył drwa. Potem związał syna swego
Izaaka i położył go na ołtarzu na drwach. I wyciągnął Abraham
swoją rękę, i wziął nóż, aby zabić syna swego. Lecz anioł
Pański zawołał nań z nieba i rzekł: Abrahamie! Abrahamie! A
on rzekł: Otom ja! I rzekł: Nie podnoś ręki na chłopca i nie
czyń mu nic, bo teraz wiem, że boisz się Boga, gdyż nie
wzbraniałeś się ofiarować mi jedynego syna swego. A gdy
Abraham podniósł oczy, ujrzał za sobą barana, który rogami
uwikłał się w krzakach. Poszedł tedy Abraham, a wziąwszy
barana, złożył go na całopalenie zamiast syna swego. I nazwał
Abraham to miejsce: Pan zaopatruje. Dlatego mówi się po dziś
dzień: Na górze Pana jest zaopatrzenie. Potem zawołał anioł
Pański powtórnie z nieba na Abrahama, mówiąc: Przysiągłem
na siebie samego, mówi Pan: Ponieważ to uczyniłeś i nie
wzbraniałeś się ofiarować mi jedynego syna swego, będę ci
błogosławił obficie i rozmnożę tak licznie potomstwo twoje jak
gwiazdy na niebie i jak piasek na brzegu morza, a potomkowie
twoi zdobędą grody nieprzyjaciół swoich, i w potomstwie
twoim błogosławione będą wszystkie narody ziemi za to, że
usłuchałeś głosu mego.
Stary Testament 2: 4 Mż 21,4-9
Od góry Hor wyruszyli potem ku Morzu Czerwonemu, aby
obejść ziemię Edom. Lecz lud zniecierpliwił się w drodze. I
zaczął lud mówić przeciw Bogu i przeciw Mojżeszowi: Po co
wyprowadziliście nas z Egiptu, czy po to, abyśmy pomarli na
pustyni? Gdyż nie mamy chleba ani wody i zbrzydł nam ten
nędzny pokarm. Wtedy zesłał Pan na lud jadowite węże, które
kąsały lud, i wielu z Izraela pomarło. Przyszedł więc lud do
Mojżesza i rzekli: Zgrzeszyliśmy, bo mówiliśmy przeciwko
Panu i przeciwko tobie; módl się do Pana, żeby oddalił od nas
te węże. I modlił się Mojżesz za lud. I rzekł Pan do Mojżesza:
Zrób sobie węża i osadź go na drzewcu. I stanie się, że każdy
ukąszony, który spojrzy na niego, będzie żył. I zrobił Mojżesz
miedzianego węża, i osadził go na drzewcu. A jeśli wąż ukąsił
człowieka, a ten spojrzał na miedzianego węża, pozostawał
przy życiu.
Ewangelia: J 3,14-19
Jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak musi być
wywyższony Syn Człowieczy, aby każdy, kto weń wierzy, nie
zginął, ale miał żywot wieczny. Albowiem tak Bóg umiłował
świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń
wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny. Bo nie posłał Bóg
Syna na świat, aby sądził świat, lecz aby świat był przez niego
zbawiony. Kto wierzy w niego, nie będzie sądzony; kto zaś nie
wierzy, już jest osądzony dlatego, że nie uwierzył w imię
jednorodzonego Syna Bożego. A na tym polega sąd, że
światłość przyszła na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali
ciemność, bo ich uczynki były złe.
Antyfona do Benedictus: A Piłat sporządził też napis i
umieścił go nad krzyżem; a było napisane: Jezus Nazareński,
król żydowski.
(J 19,19)
Modlitwa Południowa
Czytanie:
Tr 3,34-50
Gdy się depcze nogami wszystkich więźniów ziemi, gdy się
łamie prawa człowieka przed obliczem Najwyższego, gdy się
krzywdzi człowieka w spornej sprawie, czy Pan tego nie
widzi? Któż może powiedzieć, że staje się coś, czego Pan nie
nakazał? Czy z ust Najwyższego nie pochodzi zarówno złe, jak
i dobre? Na co może uskarżać się człowiek, póki żyje? Niech
się uskarża na swoje grzechy! Doświadczajmy i badajmy nasze
drogi i nawróćmy się do Pana! Wznieśmy nasze serca i nasze
dłonie do Boga w niebiesiech! Myśmy odpadli i zbuntowali
się, dlatego Ty nie przebaczyłeś. Okryłeś się gniewem i
prześladowałeś nas, bezlitośnie zabijałeś. Okryłeś się
obłokiem, tak, że modlitwa do ciebie nie dochodzi. Uczyniłeś
nas śmieciami i pomiotłem pośrodku ludów. Rozdziawiają
przeciwko nam swoje usta wszyscy nasi nieprzyjaciele.
Naszym udziałem stały się strach i grób, spustoszenie i
zagłada. Strumieniami wód zalewają się moje oczy nad zagładą
córki mojego ludu. Moje oko bez przerwy zalewa się łzami, nie
ma ulgi, aż Pan z niebios spojrzy i popatrzy.
W Liturgii Wielkiego Piątku czytane są następujące
czytania:
S: Iz (52,13-15) 53,1-12
L: 2 Kor 5,(14b-18)19-21
E: J 19,16-30
Nieszpory
Czytanie:
J 19,38-42
A potem prosił Piłata Józef z Arymatii, który był potajemnie
uczniem Jezusa, z bojaźni przed Żydami, aby mógł zdjąć ciało
Jezusa; i pozwolił Piłat. Poszedł więc i zdjął ciało jego.
Przyszedł też Nikodem, ten, który poprzednio przybył w nocy
do Jezusa, niosąc około stu funtów mieszaniny i mirry i aloesu.
Wzięli tedy ciało Jezusa i zawinęli je w prześcieradła z
wonnościami, jak Żydzi mają zwyczaj chować umarłych. A na
miejscu, gdzie go ukrzyżowano, był ogród, w ogrodzie zaś
nowy grobowiec, w którym jeszcze nikt nie był złożony. Tam
więc, z powodu żydowskiego dnia Przygotowania, że blisko
był grób, położyli Jezusa.
Antyfona do Magnificat: A gdy Jezus skosztował octu, rzekł:
Wykonało się! I skłoniwszy głowę, oddał ducha. (J 19,30)
Kolekta dnia:
Boże, Ojcze nasz niebieski!* Prosimy Cię, wejrzyj łaskawie na
Kościół swój, dla którego Syn Twój umiłowany oddał się w
ręce grzeszników i wycierpiał mękę krzyża.* Spraw, abyśmy
Dzień Pamiątki Jego śmierci godnie obchodzili i wdzięczni
byli Tobie aż do śmierci naszej za świętą ofiarę Syna
Twojego.* Wysłuchaj nas przez Jezusa Chrystusa, który z Tobą
i z Duchem Świętym żyje i króluje na wieki wieków.
WIELKA SOBOTA
Psalm: 130
Propozycja Pieśni:
Jutrznia
Czytanie:
Stary Testament: Oz 5,15-6,3
Znowu wrócę na swoje miejsce, aż zaczną szukać w skrusze
mojego oblicza, zatęsknią za mną w swojej niedoli. Chodźcie,
zawróćmy do Pana! On nas rozszarpał, On nas też uleczy,
zranił i opatrzy nasze rany! Po dwóch dniach wskrzesi nas do
życia, trzeciego dnia podniesie nas i będziemy żyli przed jego
obliczem. Starajmy się więc poznać, usilnie poznać Pana; że go
znajdziemy, pewne jest jak zorza poranna, i przyjdzie do nas
jak deszcz, jak późny deszcz, który zrasza ziemię!
Lekcja: Hbr 9,24-28
Albowiem Chrystus nie wszedł do świątyni zbudowanej
rękami, która jest odbiciem prawdziwej, ale do samego nieba,
aby się wstawiać teraz za nami przed obliczem Boga; i nie
dlatego, żeby wielekroć ofiarować samego siebie, podobnie jak
arcykapłan wchodzi do świątyni co roku z cudzą krwią, gdyż w
takim razie musiałby cierpieć wiele razy od początku świata;
ale obecnie objawił się On jeden raz u schyłku wieków dla
zgładzenia grzechu przez ofiarowanie samego siebie. A jak
postanowione jest ludziom raz umrzeć, a potem sąd, tak i
Chrystus, raz ofiarowany, aby zgładzić grzechy wielu, drugi raz
ukaże się nie z powodu grzechu, lecz ku zbawieniu tym, którzy
go oczekują.
Ewangelia: Mt 27,(57-59)60-66
A gdy nastał wieczór, przyszedł człowiek bogaty z Arymatei,
imieniem Józef, który też był uczniem Jezusa. Ten przyszedł do
Piłata i prosił o ciało Jezusa. Wtedy Piłat kazał je wydać. A
Józef wziął ciało i owinął je w czyste prześcieradło, i złożył je
w swoim nowym grobie, który wykuł w skale, i zatoczył przed
wejście do grobu wielki kamień, i odszedł. A była tam Maria
Magdalena i druga Maria; siedziały one naprzeciw grobu.
Nazajutrz, czyli w dzień po święcie Przygotowania, zebrali się
u Piłata przedniejsi arcykapłani i faryzeusze, mówiąc: Panie,
przypomnieliśmy sobie, że ten zwodziciel jeszcze za życia
powiedział: Po trzech dniach zmartwychwstanę. Rozkaż więc
zabezpieczyć grób aż do trzeciego dnia, żeby czasem
uczniowie jego nie przyszli, nie ukradli go i nie powiedzieli
ludowi: Powstał z martwych. I będzie ostatnie oszustwo gorsze
niż pierwsze. Rzekł im Piłat: Macie straż, idźcie,
zabezpieczcie, jak umiecie. Poszli więc i zabezpieczyli grób,
pieczętując kamień i zaciągając straż.
Antyfona do Benedictus: Ratuj nas, Zbawicielu świata, Ty nas
odkupiłeś przez krzyż i krew swoją; pomagaj nam, Panie, nasz
Boże.
Modlitwa Południowa
Czytanie:
Tr 3,51-62
To, co widzę, sprawia ból mojej duszy z powodu wszystkich
córek mojego miasta. Polowali na mnie ustawicznie jak na
ptaka ci, którzy bez powodu są moimi nieprzyjaciółmi. Do
milczenia chcieli mnie przywieść na żywo w dole i zarzucali
mnie kamieniami. Woda dosięgała mojej głowy, pomyślałem:
Zginąłem. Wzywałem twojego imienia, Panie, z głębokiego
dołu. Wysłuchałeś mojego głosu: Nie zamykaj swojego ucha na
wołanie i błaganie moje! Zbliżyłeś się do mnie, gdy cię
wzywałem. Mówiłeś: Nie bój się! Ty, Panie, prowadziłeś moją
sprawę, wybawiłeś moje życie. Ty, Panie, widziałeś moją
krzywdę, wymierz mi sprawiedliwość! Widziałeś całą ich
zemstę, wszystkie ich zamysły przeciwko mnie. Słyszałeś,
Panie, ich obelżywe słowa, wszystkie ich zamysły przeciwko
mnie. Mowy i myśli moich przeciwników dzień po dniu godzą
we mnie.
Nieszpory
Czytanie:
Lekcja: 1 P 3,18-22
Gdyż i Chrystus raz za grzechy cierpiał, sprawiedliwy za
niesprawiedliwych, aby was przywieść do Boga; w ciele
wprawdzie poniósł śmierć, lecz w duchu został przywrócony
życiu. W nim też poszedł i zwiastował duchom będącym w
więzieniu, które niegdyś były nieposłuszne, gdy Bóg cierpliwie
czekał za dni Noego, kiedy budowano arkę, w której tylko
niewielu, to jest osiem dusz, ocalało przez wodę. Ona jest
obrazem chrztu, który teraz i was zbawia, a jest nie pozbyciem
się cielesnego brudu, lecz prośbą do Boga o dobre sumienie
przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, który wstąpił na
niebiosa, siedzi na prawicy Bożej, a poddani mu są aniołowie i
zwierzchności, i moce.
Ewangelia: Mt 12,38-42
Wtedy odpowiedzieli mu niektórzy z uczonych w Piśmie
faryzeuszów, mówiąc: Nauczycielu, chcemy widzieć od ciebie
znak. A On odpowiadając, rzekł im: Pokolenie złe i cudzołożne
znaku żąda, ale nie otrzyma innego znaku jak tylko znak
Jonasza proroka. Albowiem jak Jonasz był w brzuchu
wieloryba trzy dni i trzy noce, tak i Syn Człowieczy będzie w
łonie ziemi trzy dni i trzy noce. Mężowie z Niniwy staną na
sądzie wraz z tym pokoleniem i spowodują jego potępienie,
gdyż na skutek zwiastowania Jonasza upamiętali się, a oto tutaj
więcej niż Jonasz. Królowa z Południa stanie na sądzie wraz z
tym pokoleniem i potępi je; bo przybyła z krańców ziemi
słuchać mądrości Salomona, a oto tutaj więcej niż Salomon.
Antyfona do Magnificat: Poszli więc i zabezpieczyli grób,
pieczętując kamień i zaciągając straż. (Mt 27,66)
Kolekta dnia:
Wszechmogący Boże, Panie życia i śmierci!* Dopomóż nam,
którzy jesteśmy w śmierć Syna Twojego ochrzczeni, byśmy
codziennie umierali żądzom ciała naszego,* i z pomocą Ducha
Świętego powstawali do nowego życia na chwałę imienia
Twojego.* Wysłuchaj nas przez Jezusa Chrystusa, Pana
naszego, który z Tobą i z Duchem Świętym żyje i króluje na
wieki wieków.
Liturgię Komplety odmawia się jedynie w przypadku braku
obecności na Liturgii Wigilii Paschalnej