spis zawartości projektu budowlanego

Transkrypt

2
PROJEKT PRZEBUDOWY ZIELEŃCA
PRZY UL. ŚWIĘTEJ BARBARY W SZCZECINIE
SPIS ZAWARTOŚCI PROJEKTU BUDOWLANEGO
I. Strona tytułowa - (strona nr 1)
II. Spis zawartości opracowania - (strona nr 2)
III.
TOM I - Projekt przebudowy zieleńca - zagospodarowanie
terenu
Strona tytułowa - (strona nr 3)
Zawartość opracowania - (strona nr 4)
1. Opis techniczny - (strona nr 5÷20)
2. TABELA - inwentaryzacja zieleni i gospodarka istniejącym
drzewostanem - (strona nr 21÷23)
3. Informacja do planu BIOZ - (strona nr 24÷28)
4. Część rysunkowa - (strona nr 29÷39)
5. Dokumentacja formalno prawna - (strona nr 40÷63)
6. Załączniki ofertowe - (strona nr 64÷70)
IV. TOM II - Projekt budowlany oświetlenia zieleńca miejskiego
1. Opis techniczny
2. Część rysunkowa
3. Dokumentacja formalno prawna
Pracownia Projektowa „GRUPA MGM” al. Boh. Warszawy 82/5 71-061 Szczecin, tel. 91 4845088
3
TOM I
PROJEKT PRZEBUDOWY ZIELEŃCA - ZAGOSPODAROWANIE TERENU
ZAWARTOŚĆ OPRACOWANIA
1. Opis techniczny - (strona nr 5÷20)
2. TABELA - inwentaryzacja zieleni i gospodarka istniejącym
drzewostanem - (strona nr 21÷23)
3. Informacja do planu BIOZ - (strona nr 24÷28)
4. Część rysunkowa - (strona nr 29÷39)
Rys. nr 1.
Rys. nr 1a.
Rys. nr 2.
Rys. nr 3.
Rys. nr 4.
Rys. nr 5.
Rys. nr 6.
Rys. nr 7.
Rys. nr 8.
Rys. nr 9.
Rys. nr 10.
Plansza podstawowa
Plansza koordynacyjna
Inwentaryzacja nawierzchni
Inwentaryzacja drzewostanu
Gospodarka drzewostanem
Projekt zieleni
Ukształtowanie terenu
Plansza wymiarowa
Przekroje I-I, II-II
Przekroje A-A, B-B, C-C, D-D, D’-D’, E-E, F-F
Inwentaryzacja nawierzchni
1 : 500
1 : 500
1 : 500
1 : 500
1 : 500
1 : 500
1 : 500
1 : 250, 1 : 100, 1 : 50
1 : 250
1 : 50
1 : 50
5. Dokumentacja formalno prawna - (strona nr 40÷63)
a)
b)
c)
d)
e)
f)
g)
Decyzja NR 777/2007 o warunkach zabudowy
Wytyczne Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków
Wypis i wyrys z rejestru gruntów
Karta Rejestracyjna informatycznej kopii mapy (wtórnika)
Zgoda Urzędu Miasta Szczecin na rozbiórkę basenu p.poż.
Uzgodnienie z Zachodniopomorskim Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków
Decyzja Prezydenta Miasta Szczecina dot. zezwolenia na usunięcie drzew i
krzewów – WGKiOŚ.II-KMMu/7637/130/09 z dnia 03.12.2009 r.
h) Uzgodnienie z Zarządem Dróg i Transportu Miejskiego w Szczecinie – pismo
IRD.KK.7021-3684/09 z dnia 22.09.2009 r.
i) Opinia Nr 1519/2009 Zespołu Uzgadniania Dokumentacji Technicznej
z dnia 10.12.2009 r.
j) Uprawnienia budowlane i zaświadczenia o wpisie na listę członków właściwych izb
samorządu zawodowego
- ZOIA - mgr inż. arch. Sławomir Adrabiński
- ZOIA - mgr inż. arch. Kazimierz Halicki
UWAGA: warunki przyłączenia do sieci elektroenergetycznej ENEA Operator Sp. z
o.o. i umowa przyłączenie do sieci nr ZR1/6811/2007 znajduje się w projekcie
branżowym
6. Załączniki ofertowe - (strona nr 64÷69)
4
OPIS TECHNICZNY
do projektu przebudowy zieleńca
przy ul. św. Barbary w Szczecinie
1.
PODSTAWA OPRACOWANIA
1.1. Umowa nr WZ/Iz/3/26/2007 zawarta w dniu 28 czerwca 2007 r. pomiędzy Zakładem
Usług Komunalnych z siedzibą w Szczecinie przy ul. Ku Słońcu 125A a
Sławomirem Adrabińskim właścicielem Pracowni Projektowej „Grupa MGM” z
siedzibą w Szczecinie przy al. Bohaterów Warszawy 82/5.
1.2. Aneks do ww. umowy.
1.3. Decyzja Nr 777/2007 o warunkach zabudowy z dnia 31.10.2007 r.
1.4. Mapa sytuacyjno-wysokościowa w skali 1:500
1.5. Wytyczne konserwatorskie do projektu remontu zieleńca wydane przez Wojewódzki
Urząd Ochrony Zabytków w Szczecinie z dnia 11 czerwca 2007 r.
1.6. Uzgodnienia z Inwestorem
1.7. Plan Szczecina w skali 1:10000 z 1936 r.
1.8. Prawo budowlane -ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. (Dz.U. z 2003 r. Nr 207,
poz. 2016, z późn. zm.)
1.9. Obowiązujące normy i przepisy.
2. PRZEDMIOT OPRACOWANIA
2.1. Przedmiotem opracowania jest projekt przebudowy zieleńca przy ul. św. Barbary
w Szczecinie.
2.2.
Zakres opracowania obejmuje:
– inwentaryzację i projekt konserwacji drzewostanu,
– inwentaryzację nawierzchni i elementów malej architektury,
– zaprojektowanie ciągów pieszych o charakterze komunikacyjnym
rekreacyjnym,
– zaprojektowanie zieleni niskiej - okrywowej i wysokiej,
– wprowadzenie elementów małej architektury,
– projekt rozbiórki basenu p.poż.
– projekt oświetlenia parku
i
3. RYS HISTORYCZNY
Teren remontowanego zieleńca wchodzi w skład dzisiejszego osiedla NiebuszewoBolinko. Od początku XIX w. na obszarze tym stykały się granice terenów należących do
Szczecina oraz pobliskich wsi – Grabowa, Drzetowa, Niebuszewa i Niemierzyna.
Skoncentrowało się tu osadnictwo, które dało początek przedmieściu zwanemu najpierw
Kupfermühle- Miedziany Młyn, a potem Grünhof-Zielony Dwór. Nazwie tej nadano po
wojnie odpowiednik- Bolinko.
5
Podział Niebuszewa na część grabowską, drzetowską oraz szczecińską i przyłączenie
dzielnicy Grünhof do Szczecina nastąpiło w roku 1859.
Wcielenie Bolinka do Szczecina wiązało się z przejęciem przez magistrat obowiązków
dotyczących utrzymania ulic i tworzenia infrastruktury komunalnej. W roku 1886
zatwierdzono nowy plan zabudowy, przewidujący poszerzenie głównych ulic oraz
połączenie z sąsiadującymi od zachodu dzielnicami Westend i Petrihof. W 1874 r. Bolinko
liczyło ok. 300 budynków, a liczba mieszkańców wzrosła do 4 tys. Oprócz browaru
restauracji i teatru w obrębie zespołu Elysium przy ul. Niemcewicza, działały tu dwie inne
wytwórnie piwa, fabryka asfaltu i papy dachowej przy ul. Cyryla i Metodego i fabryka
waty przy ul. Staszica.
W latach 1896 i 1897 przesunięto granicę terenów miejskich prowadząc ją bezpośrednio na
tyłach otwartej w 1898 roku linii kolei obwodowej. W roku 1899 zatwierdzono plan
zabudowy północnych rejonów miasta i rozpoczęto jego realizację. Od strony ul. Staszica
powstał kolejny piąty już browar, a na działkę na narożniku ul. Krasińskiego i
Naruszewicza przejęły zakłady Stoewera (maszyny do szycia i pisania oraz produkcja
rowerów).Pomiędzy ul. Boguchwały, a Niemcewicza wybudowano gazownię. Na
niezagospodarowanych dotąd terenach powstały nowe ulice ze zwartą zabudową
kamienicową. W 1925 roku w obrębie Bolinka mieszkało ponad 30000 osób, zajmując
8500 mieszkań.
Po okresie zastoju spowodowanego wojną i wielkim kryzysem pod koniec lat
dwudziestych zrealizowano duże osiedle mieszkaniowe składające się z zespołu 4kodygnacyjnych budynków będące całościowym zamierzeniem urbanistycznoarchitektonicznym. W 1936 r, dla mieszkańców Bolinka wzniesiono przy ul. Słowackiego
kościół, którego 50-metrowa wieża stała się dominantą przestrzenną okolicy.
W okresie wojny po rozpoczęciu alianckich nalotów dywanowych w północnej części
przedmiotowego zieleńca wybudowano basen przeciwpożarowy.
Po wojnie w miejsce zniszczonych budynków wprowadzono zabudowę blokową, która w
znacznym stopniu zatarła dawny przestrzenny charakter zespołu deklasując lub likwidując
wiele ulic. Jedną z nich jest dawna Lauben str. przylegająca bezpośrednio do zieleńca przy
ul. św. Barbary.
pkt. 3. RYS HISTORYCZNY na podstawie opracowania:
„Studium historyczno-urbanistyczne dzielnicy śródmieście -Osiedle Niebuszewo-Bolinko”
autorstwa dr mgr Bogdany Kozińskiej.
4. INWENTARYZACJA SZCZEGÓŁOWA DRZEWOSTANU
4.1. Cel i zakres opracowania
Inwentaryzację zieleni wykonano w granicach istniejącego zieleńca, znajdującego się
pomiędzy ulicami: Św. Barbary – ks. Hugona Kołłątaja – J.U. Niemcewicza. Wschodnią
granicę zieleńca wyznacza częściowo metalowe ogrodzenie z prętówi, za którym znajduje
się skarpa.
4.2. Istniejąca zieleń.
W granicach objętego opracowaniem zieleńca główny zasób zieleni tworzą drzewa.
Krzewy są reprezentowane jedynie przez niewielką grupę śnieguliczek białych oraz jeden
bez czarny. Roślinność ta nie pochodzi z nasadzeń. Śnieguliczki pojawiły się
spontanicznie, w wyniku naturalnego procesu sukcesji. Bez czarny pochodzi
najprawdopodobniej z samosiewu.
6
Istniejący drzewostan tworzą w przewadze ozdobne gatunki liściaste oraz jedno
drzewo z gatunku owocowych – wiśnia. W granicach istniejącego zieleńca rosną popularne
drzewa, często występujące w parkach i zieleńcach Szczecina. Poniżej przedstawiono
wykaz gatunków rosnących w granicach objętego opracowaniem obszaru.
Gatunki drzew owocowych:
Prunus – wiśnia
Gatunki drzew ozdobnych:
Acer platanoides – klon zwyczajny
Acer campestre – klon polny
Populus tremula – topola osika
Tilia platyphyllos – lipa szerokolistna
Tilia cordata – lipa drobnolistna
Quercus robur – dąb szypułkowy
Fagus sylvatica – buk pospolity
Sorbus aucuparia – jarząb pospolity
Betula pendula – brzoza brodawkowata
Sorbus torminalis - Jarząb brekinia (brzęk)
Gatunki krzewów liściastych:
Sambucus nigra – bez czarny
Symphoricarpus albus – śnieguliczka biała
4.3. Wartość dendrologiczna istniejącej zieleni.
Rosnące w granicach zieleńca krzewy nie mają żadnej wartości ozdobnej.
W obecnym stanie raczej pogarszają one walory wizualne zieleńca i jego układ
kompozycyjny. Do gatunków obcych dla tego typu terenu należy również topola osika charakterystyczna dla terenów zdegradowanych i zaniedbanych. Istnieją poglądy, że topole
powinny być eliminowane z parków i zieleńców z powodu znikomej wartości ozdobnej
oraz krótkowieczności (i związanej z tym kruchości, która stanowi zagrożenie dla zdrowia
i życia ludzkiego, oraz dla mienia).
Trzon drzewostanu zieleńca tworzą lipy. Są one podstawowym roślinnym elementem
kompozycyjnym w południowej i środkowej części zieleńca, gdzie częściowo podkreślają
przebieg alejek oraz łukowato ukształtowany fragment terenu, w części południowej. W
niewielkiej części przebieg alejek podkreślają również dęby. W pozostałych miejscach
poza południową i po części - środkową stroną zieleńca, drzewa zlokalizowane są dość
przypadkowo, co daje wrażenie naturalności terenu. Również młode, niedawno dosadzone
gatunki zlokalizowane są przypadkowo, dzięki czemu, kiedy podrosną skomponują bardzo
dobrze się ze starszym drzewostanem.
W granicach objętego opracowaniem zieleńca nie ma gatunków drzew i krzewów
objętych prawną ochroną. Nie rosną tu również egzemplarze objęte ochroną pomnikową.
Istniejący drzewostan to egzemplarze młode i w średnim wieku. Starodrzew tutaj nie
występuje.
4.4. Inwentaryzacja zieleni (Rys. nr 3) - tabela w załączeniu do opisu
Inwentaryzację zieleni wykonano na mapie sytuacyjno – wysokościowej w skali 1:500.
Znaczna część drzew została naniesiona na mapę geodezyjnie. Egzemplarze drzew i
krzewów nie wniesione geodezyjnie naniesiono na podstawie własnych domiarów.
7
4.5. Gospodarka istniejącym drzewostanem. (Rys. nr 4)
Inwentaryzację zieleni w granicach zieleńca rozciągającego się pomiędzy ulicami:
św. Barbary, ks. Hugona Kołłątaja i J.U. Niemcewicza wykonano w miesiącu listopadzie,
tj. w okresie zrzucania liści przez drzewa i krzewy.
Celem inwentaryzacji było określenie podstawowych parametrów drzew i krzewów
oraz określenie ich stanu zdrowotnego oraz kondycji.
W wyniku wykonanej oceny stwierdzono, że stan zdrowotny drzewostanu w
granicach zieleńca można uznać za dobry, z nielicznymi wyjątkami. U większości
zinwentaryzowanych egzemplarzy nie stwierdzono występowania tzw. uszkodzeń ostrych.
Nie stwierdzono także zaburzeń rozwojowych lub jakichkolwiek zakłóceń przebiegu
procesów życiowych (powstających pod wpływem oddziaływania różnych uciążliwości
antropogenicznych) a zwłaszcza:
- zniekształcenia pędów,
- przedwczesnej defoliacji roślin,
- skręcania się liści,
- zaburzeń tempa wzrostu,
- zaburzeń symetrii organów,
U większości drzew nie występują zmiany strukturalne, które mogłyby zagrażać ich
prawidłowemu rozwojowi. Jedynie u kilku lip, klonów polnych oraz brzęków stwierdzono
objawy chorobowe wynikające z zakłócenia spoistości tkanek. W ich efekcie tkanki
ulegają rozpadowi, który przejawia się w postaci zgnilizn i raków. W przypadku klonów
polnych taka sytuacja dotyczy pojedynczych pni, gdyż dwa zinwentaryzowane
egzemplarze są dwupienne. Natomiast w przypadku lip i jarząbów zakłócenia spoistości
tkanek są związane również z ranami powstałymi po ułamanych gałęziach lub też (tutaj:
głównie u lip) brakiem odpowiedniego zabezpieczenia po cięciach redukcyjnych
wykonanych w koronie drzewa.
Z powodu dużej podatności na różne choroby, wynikające z uszkodzeń
mechanicznych, ingerencji związanych z pielęgnacją oraz ze względu na ciągłe
oddziaływanie uciążliwych czynników w warunkach industrialnych - lipy z jakimikolwiek
objawami chorobowymi - wymagają natychmiastowego przeprowadzenia prac
leczniczych. W innym przypadku stwierdzone u egzemplarzy tego gatunku objawy
chorobowe będą się sukcesywnie pogłębiały i w konsekwencji stan zdrowotny drzew
będzie się pogarszał. Dotyczy to również klonów polnych. U pozostałych drzew takich, jak
dęby szypułkowe czy klony zwyczajne, niewielkie uszkodzenia powierzchniowe pni nie
mają aż tak istotnego wpływu na ich stan zdrowotny i dalszy rozwój, jednakże rośliny te
również wymagają leczenia.
Z powodu znikomej wartości dendrologicznej oraz krótkowieczności gatunku
zadecydowano, że usunięta zostanie także topola osika. Gatunek ten nie ma żadnej
wartości ozdobnej oraz wpływa na obniżanie wartości dekoracyjnej objętego remontem
obszaru.
Z opracowaną i zaopiniowaną koncepcją remontu zieleńca koliduje tylko jedno
drzewo – brzoza brodawkowata (nr wg tabeli inw. 24), którego aktualne usytuowanie
uniemożliwiłoby realizację niektórych rozwiązań projektowych. Z tego powodu
zadecydowano, że zostanie usunięte. Do usunięcia wyznaczono także kilka egzemplarzy
śnieguliczki rosnącej w części południowo wschodniej basenu p.poż.- nr wg tab. inw.: 26.
Do usunięcia przeznaczono bez czarny rosnący we wschodniej części zieleńca nr wg tab.
inw.: 1. Powyższe krzewy pochodzą z samosiewów i nie są wartościowe z
dendrologicznego punktu widzenia.
8
Zabiegi pielęgnacyjne, które należy wykonać w istniejącej zieleni rosnącej w granicach
zieleńca, sklasyfikowano w następujący sposób:
- drzewa i krzewy do usunięcia – z przyczyn zdrowotnych i kompozycyjnych,
- drzewa wymagające cięć sanitarnych: I klasa trudności - dotyczy ilościowego
zakresu prac w koronie drzewa. W kategorii I cięcia nie przekraczają 10% korony,
w kategorii II przekraczają 10%.
- drzewa wymagające leczenia, z dużymi ubytkami próchniczymi, uszkodzeniami
wgłębnymi lokalnymi i uszkodzeniami kominowymi otwartymi i zamkniętymi w
pniu,
- drzewa wymagające cięć formujących,
Poniżej przedstawiono zestawienie projektowanych zabiegów konserwatorskich z
numerami inwentaryzacyjnymi drzew, których te zabiegi dotyczą.
Oznaczenia:
I – cięcia sanitarne I stopnia,
L – leczenie,
F – formowanie,
U – usunięcie,
I
L
F
U
7
13
40
15
20
21
22
34
48
13
20
21
22
36
40
44
1
25
26
34
38
5. ISTNIEJĄCY STAN ZAGOSPODAROWANIA
5.1. Ciągi komunikacyjne piesze oparte są częściowo na historycznym układzie
przestrzennym dawnego zieleńca. W części płd.-zach. zieleńca pierwotny układ
alejek i placu został całkowicie zatarty, a w ich miejscu znajduje się ziemny plac z
zarysem dawnego nieregularnego klombu. Główny ciąg pieszy biegnący wzdłuż
dawnej nieistniejącej już ulicy został kilka lat temu wyłożony kostką betonową typu
„polbruk” w kolorze szarym. Zdewastowany chodnik z resztkami drobnej kostki
granitowej, wzdłuż ul. św. Barbary jest oddzielony od jezdni nieforemnymi słupkami
granitowymi. Zieleniec od strony ul. Kołłątaja i ul. Niemcewicza jest otoczony
chodnikiem z płyt betonowych i bazaltowych. Wszystkie alejki wewnętrzne łącznie
z placykami pod ławki parkowe posiadają nawierzchnie ziemną (jeden fragment
alejki dł. około 25m wykonany jest z kostki betonowej) i są ograniczone obrzeżami
betonowymi. Ulica św. Barbary od strony zieleńca nie posiada chodnika, a
przylegające chodniki od strony ul. Kołłątaja i ul. Niemcewicza wymagają remontu.
Wschodnia część zieleńca poszerzona o nieistniejący fragment ulicy jest oddzielona
od sąsiedniej działki ogrodzeniem z siatki mocowanej na 2,5m żelbetowych
prefabrykowanych słupach. Zdewastowane ogrodzenie biegnie u podnóża wysokiej
zadrzewionej skarpy i jest jednocześnie wschodnią granicą miejskiego zieleńca.
W części płn-zach. zieleńca znajduje się za ogrodzeniem z siatki basen p.poż.- wg
projektu przeznaczony do rozbiórki.
Zieleniec nie posiada oświetlenia.
9
5.2. Ewidencja elementów małej architektury
- ławki parkowe (podstawa żelbetowa, oparcia i siedziska drewniane)
- kosze na śmieci (betonowe)
- gazony betonowe (z elementów modułowych - razem 32 elementy)
- słupki granitowe (ograniczniki)
- słupy graniczne żelbetowe prefabrykowane (2,5m. nad poz. terenu)
5.3.
- szt. 12
- szt. 15
- szt. 2
- szt. 30
- szt. 34.
Wnioski poinwentaryzacyjne:
5.3.1 Układowi komunikacyjnemu przywrócić charakter zabytkowy, zwłaszcza w części
centralnej zieleńca.
5.3.2. Nawierzchnię ciągów pieszych wykonać jako trwałą z klinkieru brukowego i ze
żwiru samoklinującego, wymienić obrzeża betonowe.
5.3.3. Niedokończony fragment (25mb) chodnika z kostki betonowej usunąć.
5.3.4. Elementy wymienione w pkt.5.2. (ewidencja małej arch.) usunąć.
5.3.5. W części po zlikwidowanym basenie p.poż. wprowadzić układ krzyżowy ścieżek z
placem centralnym – nawiązując kompozycją do pozostałej części projektowanego
obszaru.
5.3.6. Wykonać prace ziemne porządkujące przestrzenny i kompozycyjny układ zieleńca.
5.3.7. Wprowadzić zieleń uzupełniającą i maskującą.
5.3.8. Wykonać nowy chodnik od strony ul. św. Barbary.
5.3.9. Istniejące chodniki od strony ul. Kołłataja i od ul. Niemcewicza wyremontować.
5.3.10. Zainstalować nowe oświetlenie terenu zieleńca.
6.
PROJEKT ZAGOSPODAROWANIA
6.1.
Projekt zieleni
Istniejący gęsty liściasty drzewostan stanowi podstawowy walor zieleńca.
Dlatego też nie projektuje się dosadzeń drzew, za wyjątkiem jednej sztuki dębu
szypułkowego zlokalizowanego w rozwidleniu ścieżki znajdującej się w części
wschodniej obszaru (tzw. „psia ścieżka”). Nie dosadza się więcej drzew aby
zachować istniejący układ kompozycyjny zieleni wysokiej.
W miejscach otwartych wprowadza się trawniki z mieszanek zadarniających
odpornych na zacienienie
Zieleń średniego rzędu reprezentowaną przez krzewy należy rozbudować.
Toteż projektuje się miejscowe obsadzenie zagospodarowanej na trawnik
przestrzeni grupami krzewów ozdobnych o różnej kolorystyce i walorach
dekoracyjnych. Krzewy doskonale uzupełnią drzewostan oraz wprowadzą
urozmaicenie pod względem kompozycji i kolorystyki zieleńca.
Projektowany wysoki na 1,5 m żywopłot ma za zadanie oddzielić zieleniec
od przyległych ulic. Dodatkowo wprowadza się nieco niższy (1 m) żywopłot po
stronie wschodniej istniejącej polbrukowej ścieżki. Oddzieli on zachodnią część
zieleńca, która została zagospodarowana w sposób intensywny i dość regularny –
od części wschodniej zieleńca – która posiada dość naturalny charakter, na jej
obszarze znajduje się tzw. „psia ścieżka”. Oba rodzaje opisanych żywopłotów będą
składały się z tego samego gatunku roślinnego (ligustr) – jedynie od strony ul św.
Barbary wprowadza się żywopłot z purpurowego berberysu – wys. 1 m
(zaznaczony jasną zielenią na rys. nr 5).
10
Chore oraz małowartościowe drzewa nasadzone przypadkowo należy
usunąć wg załączonej specyfikacji.
W części wschodniej przewiduje się zagospodarowanie istniejącej już
ścieżki oraz nasadzenie krzewów wzdłuż skarpy.
6.1.1. Projektowany materiał roślinny.
W granicach zieleńca wprowadzono 1 nowe drzewo –w rozwidleniu ścieżki
biegnącej w wzdłuż skarpy – we wschodniej części terenu (sektor F). Jest to dąb
szypułkowy, gatunek ten występuje już na zagospodarowywanym obszarze, więc będzie
się doskonale komponował z istniejącym drzewostanem.
W celu uzupełnienia roślinności wyższej na terenie całego zieleńca wprowadzono
nasadzenia z grup krzewów (sektory A – J). Zaprojektowane gatunki cechują się dużą
dekoracyjnością, zróżnicowaną i widoczną przez większą część roku oraz dużym
przystosowaniem do życia i rozwoju na terenach miejskich – na stanowiskach słonecznych
i półcienistych o nieco wilgotnym podłożu.
Fotergilla większa jest wysokim (1,5m – 2m) szeroko rozrastającym się krzewem o
zmiennym pokroju. To gatunek, który wypiera stosowany niegdyś bardzo chętnie na
terenach zieleni (m.in. ze względu na przepięknie przebarwiające się jesienią liście)
sumaka octowca. Jednakże sumak jest rośliną bardzo agresywną (intensywnie sukcesywną)
i trudną do opanowania ze względu na rozrastanie się poprzez podziemne rozłogi.
Dodatkowo jest trująca. Natomiast fotergilla jest krzewem wolno rosnącym o równie
pięknie przebarwiającym się na jesień ulistnieniu. Dodatkowo wraz z pojawieniem się liści
kwitnie on (ok. m-ca maja) bardzo bogato i efektownie na biało.
Dereń kousa jest średnio wysokim krzewem dorastającym zwykle do 2-3 m wys.
Ma on najczęściej rozłożystą postać o jasno zielonym ulistnieniu. Jest rośliną niezwykle
ozdobną nie ze względu na kwiaty, ale na duże, białe lub lekko różowe liście podsadkowe,
wyglądające jak płatki kwiatów. Otaczają one mało dekoracyjne, niepozorne kwiatostany
rozwijające się od czerwca do lipca. Gatunek ten jest też bardzo dekoracyjny jesienią, gdy
dojrzewają różowe, mięsiste, jadalne owoce, a liście przebarwiają się na czerwono.
Irga szwedzka jest natomiast krzewem okrywowym, silnie rozrastającym się,
płożącym o efektywnie łukowato wygiętych pędach. Dorasta on do wys. 1 m dlatego też
stanowi bardzo atrakcyjną podstawę dla wysokich (wyżej opisanych) gatunków. Jego
intensywnie gęste drobne ulistnienie stanowi idealny kontrast dla dużych i jaśniejszych
liści derenia oraz fotergilli. Dodatkowo duża tolerancja na cięcie, odporność na warunki
atmosferyczno-stanowiskowe oraz atrakcyjne jaskrawo czerwone owoce utrzymujące się
niekiedy przez cały okres zimowy stanowią bezkonkurencyjny walor ozdoby i użytkowy –
dla których warto stosować krzewy z tego gatunku na miejskich terenach zieleni. Toteż w
projekcie zastosowano krzewy z gatunku irgi także w obsadzeniu wysepki za przystankiem
autobusowym, na końcówkach żywopłotu (w celu estetycznego i dekoracyjnego ich
zakończenia) oraz wzniesionego na murku obszaru u styku sektorów A, B, C i D,
sektorów C, D, E i F oraz w południowej części u styku sektorów E i F.
Pozostałe kwatery znajdujące się w granicach sektorów C-H również obsadzono
nieformowanymi krzewami z gatunku berberys Thunberga (odmiana ‘Atropurpurea’ o
bardzo dekoracyjnym, opadającym na zimę bordowym ulistnieniu oraz czerwonych
owocach - ) i laurowiśnia wschodnia (o niewielkich walorach dekoracyjnych lecz
wybitnie cieniolubna i preferująca praktycznie wszystkie popularne na obszarach
miejskich gleby - od próchnicznych, średnio kwaśnych do alkaicznych). W ich podłożu nie
zastosowano trawnika tylko podsypkę z kory.
11
Cały obszar remontowanego zieleńca został podkreślony przez formowane
żywopłoty z krzewów wysokości 1,5 m. Maja one także za zadanie oddzielić
zagospodarowywany teren od otaczających go ulic. Dobrano niewymagający i dobrze
rosnący w warunkach miejskich gatunek liściasty – ligustr pospolity, który wybitnie
nadaje się na żywopłoty strzyżone. Ten sam gatunek zastosowano również wzdłuż
istniejącego ciągu pieszego z polbruku – po jego wschodniej stronie – tutaj jest on nieco
niższy – 1m wys. – i oddziela uporządkowany i regularniejszy pod względem kompozycji
obszar zieleńca (znajdujący się po zachodniej stronie polbrukowego ciągu) od nieco
naturalistycznej części, znajdującej się po stronie wschodniej (po tej stronie biegnie tylko
tzw. „psia ścieżka” otoczona przez zieleń ozdobną). Jedynie przy ulicy Św. Barbary
nasadzono dwa żywopłoty z innego gatunku (berberys Thunberga ‘Atropurpurea’- na rys.
nr 5 znajduje się on po str. południowej zieleńca i jest zaznaczony kolorem jasnozielonym)
gdzie ma on wysokość 1 m. i stanowi w tym miejscu kolorystyczny akcent. Wzdłuż
wschodniej granicy zieleńca (sektor F), tj. między tzw. „psią ścieżką” a ogrodzeniem z
siatki znajdującym się u podnóża skarpy, zaprojektowano nasadzenia z jaśminowca
wonnego w odstępach co 1,0 m. Jest on bowiem szerokim i wysokim, gęstoulistnionym
krzewem, dobrze rosnącym także w cieniu, który doskonale zasłoni nieestetyczne
ogrodzenie.
6.1.2. Załącznik graficzny. (Rys. nr 5.)
Projekt zieleni został wykonany na planszy projektu zagospodarowania
remontowanego zieleńca w skali 1:500. Na planszy projektu zieleni zostały wskazane
miejsca przesadzenia wyznaczonych gatunków –drzewa i krzewów. Pokazano tu także
projektowane miejsca nasadzenia drzewa i krzewów oraz odległości sadzenia od różnych
obiektów projektowanej i istniejącej infrastruktury technicznej. Pokazane są również
powierzchnie wyznaczone na założenie trawników.
6.1.3. Wykaz materiału roślinnego projektowanego
Oznaczenie
Rodzaj, gatunek, odmiana
na planszy
KRZEWY LIŚCIASTE:
Berberys Thunberga - Berberis thunbergii „Atropurpurea“
1.
Irga pozioma - Cotoneaster horisontalis
2.
Irga szwedzka - Cotoneaster x suecicus
3.
Irga rozkrzewiona – cotoneaster divaricatus
4.
Ligustr pospolity - Ligustrum vulgare
5.
Jaśminowiec wonny - Philadelphus coronarius
6.
Laurowisnia wschodnia – Prunus laurocerasus
7.
Fotergilla większa – Fothergilla major
8.
Deren kousa – Cornus kousa
9.
RAZEM:
DRZEWA LISCIASTE:
dąb szypułkowy - Quercus robur
10.
brzoza brodawkowata – Betula pendula
11.
RAZEM:
ŁACZNIE MATERIAŁU NASADZENIOWEGO
Ilość sztuk
300
84
493
12
1743
90
930
23
22
3697 szt.
1
2
3 szt.
3700 szt.
6.1.4. Postępowanie z istniejącą zielenią.
Opis prac związanych z pielęgnacją wyznaczonych egzemplarzy drzew, został
przedstawiony w części opracowania dotyczącej gospodarki drzewostanem.
12
6.1.5. Przygotowanie gleby.
Przygotowanie gleby pod wysadzenie drzew i krzewów obejmuje:
- usunięcie zbędnej żywej i martwej pokrywy glebowej,
- zhałdowanie rodzimej gleby,
- rozkruszenie i spulchnienie gleby,
- wymieszanie warstwy rodzimej gleby z glebą mineralną,
Po ukształtowaniu i wyrównaniu miejsc przeznaczonych do obsadzenia, konieczne jest
przygotowanie gleby, polegające na stworzeniu odpowiedniej struktury i dostarczeniu
niezbędnej ilości materiału organicznego. Należy zastosować zabiegi agrotechniczne wg
obowiązujących zasad.
Najprostszym sposobem poprawienia warunków glebowych i żyzności gleby,
zwłaszcza na siedliskach ubogich (np. gleby piaszczyste), jest zabieg zwany zaprawianiem
dołów, polegający na dodaniu do gleby odpowiedniej ilości żyznej ziemi lub kompostu
podczas sadzenia drzewa lub krzewu.
Ważne w przygotowaniu gleby jest również sprawdzenie jej odczynu i doprowadzenie
go do wartości odpowiedniej dla poszczególnych gatunków roślin. Proponowane do
nasadzeń drzewo i krzewy wymagają w zasadzie odczynu gleby lekko kwaśnego lub
obojętnego, jednakże dokładne informacje na temat indywidualnych wymagań
poszczególnych gatunków należy uzyskać w szkółkach.
6.1.6. Pora sadzenia.
Okres sadzenia wybiera się w zależności od stanu fizjologicznego roślinności oraz
od panujących lub spodziewanych w najbliższym czasie warunków atmosferycznych i
glebowych
Ze względu na duże koszty zakupu drzew i krzewów z bryłami korzeniowymi
zaleca się zakupić sadzonki z nagim korzeniem. Okres wiosenny jest najodpowiedniejszy i
zapewnia najlepszą udatność. Należy sadzić jak najwcześniej. Jako pierwsze sadzi się
gatunki wcześnie rozwijające się.
Układ korzeni po posadzeniu w glebie powinien być naturalny. Korzenie nie mogą
być zawinięte i muszą być wystarczająco głęboko umieszczone w glebie, mniej więcej na
taką głębokość, jak rosły w szkółce. Szyjka korzeniowa nie może wystawać ponad
powierzchnię gleby.
6.1.7. Odstępy i sposób sadzenia.
Odstępy i sposób sadzenia drzew i krzewów zostały pokazane na planszy projektu
zieleni. Krzewy w żywopłotach formowanych należy sadzić w rozstawie 0,3 x 0,3 m - co
zapewni ich odpowiednie zwarcie. Nasadzenia grup krzewów okrywowych z zaleca się
stosować w rozstawie: irga - 0,4 x 0,4 m (nasadzenie zwarte), 1,0 x 1,0 m (nasadzenie
luźne) oraz berberys w nasadzeniu niezawartym – 0,5 x 0,5 m. Wysokie krzewy sadzone w
grupach na obszarze trawnika – dereń i fortegilla – powinny być w rozstawie 1,5 x 1,5m..
Wszystkie żywopłoty i krzewy irgi –zaprojektowane na ich końcach- należy sadzić
w odległościach 0,5 m od istniejących i projektowanych ciągów komunikacyjnych (irgi –
0,5 m lub więcej), zaś drzewo - w odległości min. 1 m. Krzewy wzdłuż skarpy należy
sadzić w odstępach co 1m aby umożliwić im swobodny rozrost, oraz w odległości ok. 1,5
m od ogrodzenia z siatki.
13
6.1.8. Przygotowanie miejsc sadzenia.
Drzewa oraz krzewy, które będą rosły pojedynczo, należy sadzić w dołki.
Zaprojektowane w formie rzędowej krzewy należy sadzić w rowy. Przed przystąpieniem
do sadzenia należy wytyczyć miejsca sadzenia materiału roślinnego. Powinno się to zrobić
po zakończeniu wszelkich prac budowlanych i związanych z ukształtowaniem terenu.
Wytyczenie dołków i rowów należy przeprowadzić wg ogólnie obowiązujących zasad.
Ziemię wydobytą z dna dołka lub rowu należy wymieszać ze zdjętą wcześniej rodzimą
glebą lub z kompostem. Na dno dołków lub rowów o głębokości 40 cm zaleca się dodać
dobrze rozłożony kompost w ilości ok. 0,05 m3 na 1 dołek.
W dołku lub rowie umieszcza się roślinę na takiej samej głębokości, na jakiej rosła
w szkółce. Szyjka korzeniowa powinna znajdować się 5 cm pod powierzchnią gleby.
Powierzchnię ziemi wokół drzew i krzewów należy przykryć warstwą materiału
organicznego, jak np. kora drzew, rozdrobnione gałęzie czy liście. Grubość warstwy
ściółki nie powinna przekraczać 3-5 cm. Chroni ona glebę przed wysuszającym działaniem
wiatru i słońca, a także przed mrozem.
Przy nowo posadzonym drzewie zamocować po trzy paliki cylindrycznie
zaokrąglone, ciśnieniowo impregnowane, otoczone siatką plastikową o wys. min. 1m.
Analogicznie postępujemy przy sadzeniu krzewów i grup krzewów stosując plastikową
siatkę i odpowiednią ilość palików.
6.1.9. Nawożenie.
Nawożenie pod projektowane nasadzenia materiału roślinnego należy
przeprowadzać wg obowiązujących zasad. Przed przystąpieniem do sadzenia drzewa i
krzewów należy zbadać zasobność gleb w składniki pokarmowe – analiza chemiczna gleb.
Wykonanie tego badania pozostawia się firmie wykonawczej Zarówno dla drzewa jak i
krzewów istotne jest nawożenie w odpowiedniej proporcji: azotem (konieczny do
wykształcania pędów i liści), fosforem (konieczny do wydawania kwiatów) i potasem
(konieczny do zdrewnienia pędów).
Nawozy organiczno – mineralne należy zastosować wiosną, możliwie najwcześniej,
nawet w lutym – marcu. Drzewa i krzewy zasila się nawozami mineralnymi – Azofoska,
Polifoska, rozsypując 0,25 kg nawozu na powierzchni ok. 1 m2. Następnie bardzo płytko
przekopuje się go ziemią. Co 2 lata można stosować nawóz organiczny.
Nawożenie azotem.
Nie stosuje się go na glebach bogatych w nasyconą próchnicę.
W innych przypadkach, w zależności od rodzaju nawozu, wymagań gatunku i warunków
glebowych, stosuje się 30-100 kg N/ha.
Nawozy grupy azotanowej wysiewa się, nie mieszając ich z glebą, wiosną i wczesnym
latem, najpóźniej do końca czerwca. Stosuje się je najczęściej do nawożenia pogłównego.
Nawożenie fosforem.
Należy przeprowadzić analizę gleby na zawartość P2O5.
W zależności od stwierdzonych potrzeb, stanu gleby oraz gatunku roślin, można stosować
50-200 kg P2O5 na 1 ha. Nawożenie przeprowadza się jesienią lub na wiosnę, przy
przygotowywaniu gleby pod sadzenie.
14
Nawożenie potasem.
Należy przeprowadzić analizę gleby na zawartość K2O w glebie.
W zależności od potrzeb można dawać na 1 ha od 25 kg K2O na glebach lekkich do 150 kg
na glebach ciężkich, o dostatecznej zdolności sorbcyjnej.
Wapnowanie.
Potrzebę wapnowania należy ustalić w zależności od kwasowości gleby.
Dawkę nawozu wapniowego należy ustalić w zależności od gatunku roślin, rodzaju gleby,
jej kwasowości, właściwości buforowych, a na terenach leśnych również w zależności od
grubości warstwy nie rozłożonej próchnicy.
6.1.10. Jakość zakupionego materiału roślinnego.
Drzewo i krzewy należy zakupić w formie naturalnej oraz należące do jak
najwyższej klasy wielkości i do I wyboru. Dostarczone sadzonki powinny być zgodne z
normą PN-87/R-670213 i PN-76/R-67022, właściwie zaznaczone, tzn. muszą mieć
etykiety, na których podana jest nazwa polska i łacińska, forma, wybór, wysokość pnia,
numer normy.
Ważniejsze wymagania jakościowe w odniesieniu do materiału szkółkarskiego
ozdobnych drzew i krzewów są następujące:
- drzewo powinno być prawidłowo uformowane
- pączek szczytowy przewodnika powinien być wyraźnie wykształcony,
- przyrost ostatniego roku powinien prosto przedłużać przewodnik,
- system korzeniowy powinien być skupiony, prawidłowo rozwinięty, na korzeniach
szkieletowych powinny występować liczne korzenie drobne,
- bryła korzeniowa powinna być prawidłowo uformowana i nieuszkodzona,
- pędy korony nie powinny być przycięte, chyba że dopuszcza się przycięcie zgodnie z
wymaganiami szczegółowymi,
- dostawca materiału roślinnego musi udokumentować wiek dostarczonych sadzonek,
które musza odpowiadać obowiązującym w Polsce normom (ilość pędów, wysokość,
bryła korzeniowa). Wyklucza się stosowanie sadzonek młodszych niż 2 lata. Drzewo
do nasadzenia powinno mieć min. wysokość pnia pod koroną 1,2 m, krzewy liściaste
90 cm i pędy 7 cm.
Należy zakupić drzewo w wieku ok. 7-8 lat. Podobne zalecenie dotyczy krzewów.
W przypadku nasadzeń krzewów zaleca się zakupić 5% więcej każdego materiałów
(zalecane 5% zostało już wliczone w materiał roślinny).
6.1.11. Pielęgnacja drzew i krzewów w pierwszym roku po posadzeniu
i w następnych latach.
Zabiegi pielęgnacyjne w pierwszym roku po posadzeniu należy przeprowadzać wg
obowiązujących zasad. Wszelkie zabiegi pielęgnacyjne powinny mieć na celu
doprowadzenie do regeneracji systemu korzeniowego, ewentualne zmniejszenie części
nadziemnej przez ucinanie zbędnych pędów i gałęzi, podlewanie roślin wg ogólnie
przyjętych zasad, zasilanie nawozami, wykonywanie innych zabiegów pielęgnacyjnych.
Również należy zwrócić uwagę czy na roślinach nie wystąpiły objawy chorobowe, które
należy zwalczać.
Przy końcu zimy lub na początku wiosny glebę przykrywa się dobrze rozłożonym
kompostem, lub kompostowaną korą, warstwą grubości ok. 5 cm. W przypadku krzewów
kwitnących na zeszłorocznych pędach, nie należy skracać gałęzi na wiosnę.
15
Korzystne jest wykonywanie tego zabiegu co 2-3 lata, bezpośrednio po
przekwitnięciu kwiatów. W celu uchronienia przed niszczeniem ściany formowanych
żywopłotów powinny być oddalone od ciągów komunikacyjnych min. 30 cm. Żywopłoty
zbudowane z ligustru pospolitego przycina się dwa razy w ciągu roku, a z ligustru
zimozielonego jeden raz w roku, najlepiej wiosną przed wznowieniem wzrostu lub późnym
latem od sierpnia do początku października.
W przypadku pozostałych żywopłotów zbudowanych z krzewów zrzucających
liście na zimę należy wykonywać cięcia główne i formujące. Przeprowadza się je w
okresie spoczynku, między październikiem a marcem. Należy wykonywać cięcia główne i
formujące, które wykonuje się w okresie spoczynku, między październikiem a marcem.
Zamawiający
wymaga
by
pielęgnacja
nasadzonych
roślin
przeprowadzana przez wykonawcę trwała przez okres 12 miesięcy.
6.1.12. Trawniki.
Wszystkie powierzchnie, które nie będą utwardzone, przeznaczone na ciągi
komunikacyjne oraz obsadzone drzewami i krzewami, należy obsiać trawą. Do wysiewu
mieszanki należy przystąpić dopiero po zakończeniu prac związanych z
zagospodarowaniem terenu oraz nasadzeniu projektowanych drzew i krzewów.
Przy obsiewie mieszanką zaleca się pozostawić czarny ugór wokół drzewa i krzewów, w
promieniu 0,5 m od pnia drzewa lub granicy grupy krzewów.
Do zakładania trawników można zakupić mieszankę o następującym składzie
gatunkowym:
kostrzewa owcza – 20%
kostrzewa różnolistna – 40%
wiechlina łąkowa – 20%
życica trwała – 20%
Jako normę wysiewu przyjmuje się na terenie płaskim: 20 g/m2.
6.1.13. Zakładanie trawników.
Przed wysianiem mieszanki traw należy miejsca odpowiednio przygotować. Będą
to następujące prace.
1. Oczyszczenie terenu z wszelkich materiałów pobudowlanych i innych, utrudniających
zakładanie trawników i dalszą wegetacje roślin.
2. Wyrównanie wszystkich powierzchni przeznaczonych do obsiewu.
3. Nawiezienie urodzajnej warstwy ziemi grubości 15 - 20cm.
4. Przekopanie gleby na głębokość 15-20cm.
5. Wyrównanie powierzchni.
6. Nawożenie.
7. Bronowanie.
8. Siew nasion - optymalna głębokość siewu wynosi 0,5-1,5cm,
9. Przykrycie ziemią wysianych nasion.
10. Wałowanie gleby w celu dociśnięcia nasion do podłoża.
11. Podlanie trawników zraszaczami drobnokropelkowymi.
Siew nasion można przeprowadzać w ciągu całego okresu wegetacji. Najodpowiedniejsza
jest jednak wiosna – połowa kwietnia lub późne lato (koniec sierpnia – początek września).
16
6.1.14. Pielęgnacja trawników.
Pielęgnacje wykonuje się wg ogólnie przyjętych zasad. Do zabiegów pielęgnacyjnych
należy:
1. nawożenie,
2. koszenie,
3. podlewanie,
4. wałowanie,
5. zwalczanie chorób, szkodników i chwastów,
6. dosiew nasion, kontrola prawidłowości uzyskanego zadarnienia,
6.2. Układ komunikacyjny
6.2.1. Główny ciąg pieszy na osi płn-płd. z nawierzchnią z kostki betonowej typu
„polbruk” pozostawić bez zmian, jedynie należy dołożyć obrzeża z kostki granitowej
15/17 – które dopasują kompozycyjnie istniejącą ścieżkę do projektowanych
6.2.2. Fragment niedokończonego chodnika (25mb) z kostki betonowej, który stanowi
zachodnie odnóże głównego polbrukowego ciągu pieszego zaznaczonego na szaro
wg rys nr 2. rozebrać.
6.2.3. Alejki parkowe szerokości 3,0m biegnące po skosie przez centralną część zieleńca
wykonać z klinkieru brukowego 20x10x5,2 cm w kolorze czerwonym naturalnym i
kostki granitowej 8/10 z obrzeżami z kostki granitowej 15/17.
6.2.4. Alejki rekreacyjne w południowej części zieleńca wykonać z klinkieru brukowego i
z kostki granitowej 8/10 z ograniczeniem obrzeżami z kostki granitowej 15/17.
6.2.5. Wnęki pod ławki parkowe utwardzić nawierzchnią z kostki granitowej 8/10 i
ograniczyć obrzeżami z kostki granitowej 15/17.
6.2.6. Okrągłą rekreacyjną alejkę (szerokości 3,5 m) w części centralnej oraz alejki
spacerowe w części po zlikwidowanym basenie p.poż. (szerokość – 2,5 m, 2,2 m i
1,6 m) – wykonać z klinkieru brukowego 20x10x5,2 cm w kolorze żółtym i kostki
granitowej 4/6 wg rys. nr 7 i 9. Znajdujący się na obszarze po zlikwidowanym
basenie p. poż. okrąg, zaznaczony na czerwono na rys nr 7, wykonać z klinkieru
brukowego w kolorze czerwonym naturalnym i kostki granitowej 8/10 bez obrzeży
z kostki 15/17 (budowa w przekroju –rys. nr 9).
6.2.7. Ścieżkę spacerowa (tzw. „psią ścieżkę” - szerokości 2,2 m, a w rozwidleniu
krótszym - 1,8 m) znajdującą się we wschodniej części należy wykonać z
kruszywa typu HanseGrand oraz ograniczyć obrzeżami wykonanymi z kostki
granitowej 8/10.
6.2.8. Chodnik przylegający bezpośrednio do ul. św. Barbary (szer. 2,5 m) wykonać z
płyt kamiennych, betonowych płytek chodnikowych 0,4x0,4 m (z nawierzchnia z
kruszywa mineralnego w kolorze beżowym) i kostki granitowej 4.6 wg rys. nr 7 i
10. Istniejący krawężnik kamienny wypoziomować, a istniejący krawężnik
betonowy rozebrać i zastąpić kamiennym z rozbiórki. Wzdłuż krawężnika umieścić
ograniczające przed parkowaniem samochodów metalowe słupki typu S-6 w
rozstawie osiowym 1,9 (20 szt)
6.2.9. Chodnik przylegający bezpośrednio do ul. Kołłątaja (szer. 3,0 m) wyremontować.
Istniejące płytki chodnikowe 35 x 35 cm rozebrać. Istniejące nie uszkodzone płyty
kamienne wbudować w chodnik remontowany. Analogicznie do p. 6.2.9. -chodnik
z płyt kamiennych, z płytek betonowych 40 x 40 cm (z nawierzchnią z kruszywa
mineralnego w kolorze beżowym) i z kostki granitowej 4/6 wykonać wg rys. nr 7 i
10.
17
Chodnik przylegający do ul. Niemcewicza (szer. 3,5 m) wyremontować i
zmodernizować. Istniejącą zatokę o nawierzchni
brukowej i asfaltowej
zlikwidować. Istniejące płytki betonowe 50 x 50 cm i 35x 35 cm oraz uszkodzone
płyty kamienne usunąć. Usunąć także fragmenty nawierzchni asfaltowej.
Chodnik z płyt kamiennych, z płytek betonowych 40 x 40 cm (z nawierzchnią z
kruszywa mineralnego) i z kostki granitowej 4/6 wykonać wg rys. nr 7 i 10.
6.2.10. Wzdłuż krawężnika przy ul. Niemcewicza umieścić 12 słupków typu S-6 w
rozstawie osiowym 1,9 m.
6.3.
Ukształtowanie terenu (Rys. nr 6.)
W celu uporządkowania przestrzennej kompozycji zieleńca projektowane są
prace ziemne, głównie w części wschodniej i w części południowej. Zakres prac
ziemnych i projektowane rzędne terenu podane są na rys. nr 6. oraz na przekrojach.
- Przed wykonaniem nasypów zdjąć ziemię roślinną.
- Na nasypy stosować grunt żwirowo-piaszczysty,
- Grunt nasypowy piaszczysty zagęszczać warstwowo mechanicznie.
- Roboty ziemne wykonać zgodnie z zasadami zawartymi w normach
BN- 72/S-96015/p.2.4.3./
6.4.
Elementy małej architektury
W zakresie małej architektury projektuje się:
a) ustawienie 39 stylowych ławek z oparciami (ławki zakotwione w podłożu),
b) ustawienie 35 stylowych koszy na śmieci,
c) wykonanie murków oporowych i obrzeży z kostki granitowej 15/17,
d) wykonanie niskiego ogrodzenia parkowego (słupki i przęsła) wzdłuż obrzeży
chodnikowych, (123 mb , rozstaw słupków typu S-9 co 1,4 m lub wg zaleceń
producenta, typ ogrodzenia wg załącznika ofertowego).
e) ustawienie 32 metalowych słupków typu S-6 – rozstaw co 1,9 m mierzony w
osiach,
6.5.
Rozbiórka elementów małej architektury
a) rozbiórka istniejących obrzeży betonowych
b) rozbiórka lub przełożenie istniejących obrzeży granitowych ,
c) likwidacja istniejących ławek parkowych i betonowych koszy.
6.6.
Rozbiórka basenu p.poż.
Istniejący żelbetowy basem p.poż. wraz z metalowym ogrodzeniem rozebrać.
Sztuczne podwyższenie ziemne, na którym zlokalizowany jest basen zniwelować do
rzędnej określonej w części graficznej projektu.
a) Parametry basenu:
– objętość ~ 850 m³,
– wymiar w rzucie poziomym ~ 22 x 17,5 m,
– ściany z płyt żelbetowych (1,5 x 3,0m) gr. 10 cm,
– podbudowa z chudego betonu gr. 15 cm,
– podłoże gruzowe gr. 40 cm,
18
– korona szerokości 1,4 m gr. 30 cm,
– przelew nadmiaru wody i studzienka w koronie zbiornika od strony
ul. Niemcewicza,
b) Kolejność rozbiórki:
– opróżnienie basenu z wody (pompa spalinowa) i zanieczyszczeń,
– rozbiórka stalowego ogrodzenia,
– rozbiórka ścian do poziomu 2,0 m poniżej poziomu terenu (wraz z
warstwą chudego betonu i podłożem gruzowym),
– rozkruszenie ścian poniżej poziomu 2,0 m,
– rozkruszenie dna basenu,
– zabezpieczenia instalacji kanalizacyjnej odpływowej,
– zasypanie wykopu po basenie – zezwala się na wykorzystanie ziemi z
lokalnej niwelacji terenu (zasypkę z ziemi należy mieszać z piaskiem
gruboziarnistym zagęszczając mechanicznie warstwami co 30 cm do
wysokości 30,0 cm poniżej poziomu terenu – stopień zagęszczenia ID w
przedziale 0,95÷1,00),
– pozostałe roboty związane z zagospodarowaniem terenu zostały
określone w części graficznej niniejszego projektu.
UWAGA: podczas prowadzenia prac rozbiórkowych należy bezwzględnie
przestrzegać przepisów BHP.
c) Podstawa prawna wykonania rozbiórki basenu p.poż:
– Zgoda Wydziału Zarządzania Kryzysowego i Ochrony Ludności
Urzędu Miasta Szczecin – pismo WZKiOL-II/MT/5321/54/08 z dnia
27.02.2008 r. w porozumieniu z Komendą Miejską Państwowej Straży
Pożarnej w Szczecinie.
– Zgoda Urzędu Miasta Szczecin Wydział Gospodarki Komunalnej i
Ochrony
Środowiska
na
likwidację
basenu
–
pismo
WGKiOŚ.II.KW/7070-I/09 z dnia 10.11.2009 r.
– Zgoda Zachodniopomorskiej Wojewódzkiej Konserwatorki Zabytków.
6.7.
Oświetlenie
Projektuje się wykonanie nowej instalacji oświetleniowej składającej się
z 13 stylowych latarni – w tym trzy z nich będą trójramienne. UWAGA:
fundamenty latarni lokalizować wg rys. nr 7 po wytyczeniu alejek parkowych.
6.8.
Zestawienie powierzchni
projektowane nawierzchnie:
Pc zieleńca
6015 m² (działka nr 8/33) + 115 m² (działki 48dr, 8/21dr) = 6130 m²
pow. nawierzchni utwardzonych
- 2367 m²
pow. zieleni
- 3763 m²
powierzchnia chodników od strony ul. św Barbary ,ul. Kolłątaja
i od strony ul. Niemcewicza (113+330+188)
- 631 m²
razem powierzchnia w granicach opracowania - 6130 +631 = 6761 m²
19
zestawienie szczegółowe nawierzchni utwardzonych:
1. nawierzchnia z klinkieru brukowego /20x 10x 5,2/
(kolor: czerwony-naturalny)
2. nawierzchnia z kostki granitowej 8/10
3. nawierzchnia z klinkieru brukowego /20x 10x 5,2/
(kolor: zółty)
4. żwir typu HanseGrand
5. polbruk (istniejący)
6. łączna powierzchnia obrzeży z kostki granitowej
7. murek z kostki granitowej 15/17
8. kora ( gr. 5cm)
obrzeża z kostki granitowej 15/17 -ścieżki proj.
obrzeża z kostki granitowej 15/17 –ścieżka istn.
murek z kostki granitowej 15/17
obrzeża z kostki granitowej 8/10
rynna z kostki granitowej 8/10
obrzeże chodnikowe z rozbiórki
- 674 m²
- 255 m²
- 587 m²
- 189 m²
- 469 m²
- 193 m²
- 15 m3
- 45 m3
- 740 mb (126 m²)
- 238 mb (41 m²)
- 15 m3
- 258 mb (26 m²)
- 11 m²
- 90 mb
obrzeże chodnikowe granitowe (szer. 8 cm, wys. 25cm) wzdłuż remontowanych
chodników przy ulicach św. Barbary, Kołłątaja, Niemcewicza
- 120 mb
7.
WARUNKI I SZCZEGÓŁOWE ZASADY ZAGOSPODAROWANIA TERENU
ORAZ JEGO ZABUDOWY WYNIKAJĄCE Z PRZEPISÓW ODRĘBNYCH
7.1.
Warunki wynikające z przepisów odrębnych
− Na podstawie przepisów ustawy o ochronie przyrody (Dz. U. z 2004r. Nr 92 poz. 880 z
późn. Zm.) planowe usunięcie drzew i krzewów zostało uzgodnione Decyzją
Prezydenta Miasta Szczecin (znak sprawy: WGKiOŚ.II-KMu/7637/130/09 z dnia
03.12.2009 r.).
− Wykonywanie robót ziemnych związanych z przebudową zieleńca w przypadku
zbliżenia do drzew i krzewów odbywać się będzie ręcznie.
− Zgodnie z przepisami ustawy o odpadach z dnia 27.04.2001 r. o odpadach wykonawca
robót rozbiórkowych w razie konieczności zobowiązany jest na 30 dni przed
rozpoczęciem robót przedłożyć właściwemu organowi informację o wytwarzanych
odpadach oraz sposobach gospodarowania nimi.
– W przypadku konieczności zajęcia pasa drogowego, wykonawca na czas prowadzenia
robót musi uzyskać zezwolenie zarządcy drogi na zajęcie pasa drogowego (DZ. U. z
2004 r. Nr 140 poz. 1481).
8. WYMOGI MATERIAŁOWE I UWAGI
W czasie wykonywania wykopów zachować ostrożność w strefie zalegania uzbrojenia
podziemnego i korzeni drzew. Roboty należy wykonać zgodnie z projektem, normami
wykonania poszczególnych elementów robót drogowych i ziemnych oraz zgodnie z
opisem pozycji w części kosztowej.
Wszystkie materiały stosowane przy realizacji winny być zaopatrzone
w atesty potwierdzające zaprojektowane cechy elementów budowlanych.
opracował:
mgr inż. arch. Sławomir Adrabiński
Szczecin, październik 2009 r.
20
INWENTARYZACJA ZIELENI I GOSPODARKA ISTNIEJĄCYM
DRZEWOSTANEM – TABELA
NR
INW.
1.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
RODZAJ,
GATUNEK,
ODMIANA
LICZBA
szt./pow.
2.
Bez czarny
Klon zwyczajny
Lipa
szerokolistna
Klon zwyczajny
Topola osika
Klon zwyczajny
Lipa
drobnolistna
3.
1,0m2
1
1
OBW.
PNIA
[cm]
ŚRED.
PNIA
[cm]
WYS.
[m]
4.
5.
6.
7
6
7,0
6,0
1
1
1
1
223
80
77
201
65
26
18
20
24
21
17
24
Lipa
drobnolistna
Lipa
szerokolistna
Lipa
szerokolistna
Lipa
szerokolistna
dąb szypułkowy
Dąb
szypułkowy
1
135
39
21
dobry
1
165
46
24
dobry
1
206
51
25
dobry
1
163
46
25
dobry
1
1
176
120
49
35
24
24
Lipa
szerokolistna
Dąb
szypułkowy
1
205
64
26
dobry
Dobry
Zdeformowana
korona, jedna
gałąź bardzo
gruba w stanie
zdrowotnym
dostatecznymusycha
dobry
1
184
64
26
Klon zwyczajny
Dąb
szypułkowy
Buk pospolity
Brzoza
brodawkowata
1
1
168
240
56
89
26
27
Dobry,
Dwa niewielkie
ubytki kory u
podstawy pnia, w
miejscach
ubytków
początek
rozkładu drewna
w pniu
dobry
dobry
1
1
259
121
85
38
24
21
dobry
dobry
15.
16.
17.
18.
19.
7.
dobry
dobry
dobry
40,5
57
13.
14.
STAN
ZDROWOTNY
UWAGI
WSKAZANIA
PIELĘGN.
8.
Do usunięcia
dobry
dobry
Dobry
Susz gałęziowy
nieliczny
Do usunięcia
kilka
uschniętych
gałęzi grubych
Formowanie i
pielęgnacja
korony,
usunięcie
uschniętej gałęzi
Leczenie
ubytków kory
21
Jarząb brekinia
1
83
23
9
dostateczny
Jarząb brekinia
1
92
28
10
dostateczny
Jarząb brekinia
1
108
30
10
dostateczny
lipa
Brzoza
brodawkowata
Jarząb brekinia
1
1
40
30
3
2
3,5
3,5
dobry
dobry
1
109
32
13
Śnieguliczka
biała – grupa
samosiewów
Klon zwyczajny
Klon zwyczajny
Buk pospolity
Lipa
Dąb
szypułkowy
Klon zwyczajny
Lipa
Klon polny
10,0m2
Dostateczny
Rozkład drzewa
w pniu i w
koronie (mursz
miękki)
dostateczny
20.
21.
22.
23.
24.
25.
26.
27.
28.
29.
30.
31.
32.
33.
34.
35.
Do usunięcia
52
76
66
3
67
23
23
16
1,7
23
dobry
dobry
dobry
dobry
dobry
1
1
2 pnie
233
28
92
76
4
28
25
2,5
13
Dąb
szypułkowy
1
201
78
21
Lipa
drobnolistna
1
161
46
17
dobry
dobry
Dobry
Rozdwojony pień
Dobry
Usychające
gałęzie w koronie
Dobry
Korona
częściowo
zredukowana w
wyniku korekcji
1
139
52
15
dobry
2 pnie
107
20
5
Do usunięcia
Lipa
drobnolistna
Lipa
drobnolistna
1
153
44
16
Zły
Ułamany na wys.
5,0m, murszejące
rany po
ułamanych
gałęziach, rozkład
drewna w pniu
Dobry
1
131
40
16
Dobry
Susz gałęziowy
nieliczny
Formowanie i
pielęgnacja
korony – do
usunięcia kilka
uschniętych
gałęzi grubych
Lipa
drobnolistna
1
179
44
24
dobry
Lipa
drobnolistna
Klon polny
40.
41.
Do usunięcia
176
257
212
35
192
38.
39.
Do przesadzenia
1
1
1
1
1
36.
37.
Leczenie
i formowanie
korony
Leczenie
i formowanie
korony
Leczenie
i formowanie
korony
Do usunięcia
Formowanie
korony
22
1
155
43
23
dobry
1
143
49
24
43.
Lipa
drobnolistna
Dąb
szypułkowy
Dąb
szypułkowy
1
120
42
24
44.
Lipa
drobnolistna
Lipa
drobnolistna
Dąb
szypułkowy
lipa
Lipa
szerokolistna
1
152
44
24
Dobry
Zdeformowana
korona
Dobry
Zdeformowana
korona
dobry
1
200
68
19
dobry
1
300
91
19
dobry
1
1
35
208
1
53
1,6
19
wiśnia
1
41
6
4,5
Lipa
szerokolistna
Lipa
szerokolistna
1
38
2
2
dobry
Dostateczny
Duża rana na
powierzchni pnia
– uszkodzenie
wgłębne lokalne,
rozkład drewna w
pniu i w koronie
(mursz miękki)
Dobry
Korona
formowana w
wyniku korekcji
dobry
1
52
5
5
dobry
42.
45.
46.
47.
48.
49.
50.
51.
52.
opracował:
Formowanie
korony
Formowanie
korony
Leczenie rany
na powierzchni
pnia
mgr inż. arch. Sławomir Adrabiński
23
INFORMACJA DOTYCZĄCA BEZPIECZEŃSTWA
I OCHRONY ZDROWIA
A. OBIEKT: Zieleniec miejski
ul. św. Barbary Szczecin, działki nr 8/33, 48dr, 49dr, 8/21dr
z obrębu 3009
B. INWESTOR: Gmina Miasto Szczecin Zakład Usług Komunalnych,
ul. Ku Słońcu 125a, 71-080 Szczecin
C. PROJEKTANT: mgr inż. arch. Sławomir Adrabiński
71-061 Szczecin al. Bohaterów Warszawy 82/5,
Niniejszą informację dotyczącą bezpieczeństwa i ochrony zdrowia ze względu na
specyfikację projektowanych obiektów budowlanych sporządza się na podstawie
art. 20 ust. 1 pkt. 1b Ustawy - Prawo budowlane.
Generalny realizator inwestycji (wykonawca) obowiązany jest do pełnienia nadzoru
nad przestrzeganiem na placu budowy przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy
oraz egzekwowania od wszystkich podwykonawców przestrzegania przepisów
Prawa budowlanego i innych rozporządzeń w tym zakresie.
Kierownik budowy przed rozpoczęciem budowy jest obowiązany w oparciu o
niniejszą informacje sporządzić lub zapewnić sporządzenie planu bezpieczeństwa i
ochrony zdrowia, uwzględniając specyfikację obiektu budowlanego i warunki
prowadzenia robót budowlanych, w tym ewentualnie jednoczesne prowadzenie
robót budowlanych i produkcji przemysłowej.
Plan bezpieczeństwa i ochrony zdrowia na budowie obowiązkowo sporządza się ,
jeżeli :
1) W trakcie budowy wykonywany będzie przynajmniej jeden z niebezpiecznych
rodzajów robót budowlanych wymienionych w Art. 21a ust. 2 Ustawy - Prawo
budowlane, lub
2) Przewidywanie roboty budowlane mają trwać dłużej niż 30 dni roboczych i
jednocześnie będzie przy nich zatrudnionych co najmniej 20 pracowników lub
pracochłonności planowych robót będzie przekraczać 500 osobodni.
Zasady ogólne dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania
robót budowlanych znajdują się w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 6
lutego 2003 (Dz. U. NR 47 poz. 401) które zastąpiło rozp. MBiPMB z dnia
28.03.1972 w spr. bhp
przy wykonywaniu robót budowlanych montażowych i rozbiórkach oraz rop. RM z
dnia 4.02.1956 w spr. Bhp przy robotach impregnacyjnych i odgrzybieniowych a
także w rozporządzeniu MIPS z dnia 26.09.1997 r. sprawie ogólnych przepisów
bhp (Dz.U.Nr 129 poz. 844 )
24
D. CZĘŚĆ OPISOWA DO INFORMACJI DOTYCZĄCEJ BEZPIECZEŃSTWA I
OCHRONY ZDROWIA
1. ZAKRES RZECZOWY ROBÓT PLANOWANEJ INWESTYCJI
Informacje ogólne
Przed przystąpieniem do właściwych prac budowlanych należy w widocznym
miejscu, od strony drogi publicznej na wysokości nie mniejszej niż 2 m należy
zamontować tablicę informacyjną, zgodną z Rozp. Min. Inf. Z 19.11.2001 (Dz. U.
Nr 138, poz. 1555) z numerami telefonów alarmowych. Strefę niebezpieczną
(miejsca niebezpieczne), w której istnieje źródło zagrożenia np. głęboki wykop,
należy oznakować i ogrodzić. Przejścia i miejsca niebezpieczne powinny być
oznakowane znakami ostrzegawczymi lub znakami zakazu oraz dobrze oświetlone.
Informacja dotycząca bezpieczeństwa i ochrony zdrowia powinna być na budowie
dostępna dla pracowników.
Miejsca pracy, drogi na placu budowy, dojścia i dojazdy powinny być w czasie
wykonywania robót oświetlone zgodnie z obowiązującymi normami. Gdy światło
dzienne nie jest wystarczające oraz o zmroku i w nocy należy zapewnić
dostateczne oświetlenie sztuczne.
2. ZAKRES ROBÓT DLA CAŁEGO ZAMIERZENIA BUDOWLANEGO
- przebudowa zieleńca miejskiego,
- rozbiórka basenu p.poż,
- wykonanie oświetlenia zieleńca,
3. ISTNIEJĄCE OBIEKTY BUDOWLANE
- brak.
4. ELEMENTY ZAGOSPODAROWANIA TERENU MOGĄCE STWARZAĆ
ZAGROŻENIE BEZPIECZEŃSTWA I ZDROWIA LUDZI
- nie występują
5. PRZEWIDYWANE ZAGROŻENIA PODCZAS WYKONYWANIA ROBÓT
BUDOWLANYCH
Informacje ogólne
a) Prace w warunkach zagrożenia upadkiem z wysokości
Przez pojęcia ,,praca w warunkach zagrożenia upadkiem'' na budowie rozumiemy
roboty wykonywane na rusztowaniach, pomostach, podestach, masztach,
konstrukcjach budowlanych, kominach, drabinach i innych podwyższeniach na
wysokości powyżej 2 metrów od terenu zewnętrznego lub poziomu podłogi
pomieszczenia zamkniętego , a także wszelkie prace wykonywane bezpośrednio na
poziomie konstrukcji stałej, ale w rejonie jej krawędzi.
25
Przy wykonywaniu robót na wysokości powyżej 2 metrów, stanowiska pracy należy
zabezpieczyć barierką składającą się z deski krawężnikowej o wysokości 15 cm i
poręczy ochronnej umieszczonej na wysokości 1,1 m.
Rusztowania budowlane powinny:
- być atestowane
- posiadać pomost o powierzchni roboczej wystarczającej dla zatrudnionych oraz
składowania narzędzi i niezbędnej ilości materiałów
- posiadać konstrukcje dostosowaną do przeniesienia działających obciążeń
- posiadać siatkę zabezpieczającą
- zapewniać bezpieczną komunikację pionową
- zapewniać swobodny dostęp do stanowisk pracy
b) Prace, prowadzone przy i w pobliżu urządzeń elektroenergetycznych
Prace przy urządzeniach elektroenergetycznych należy wykonywać po wyłączeniu
urządzeń spod napięcia. Bez wyłączenia napięcia zezwala się jedynie na
dokonywanie pomiarów oraz wymianę bezpieczników i żarówek (świetlówek) o
nieuszkodzonej obudowie i oprawie w obwodach do 1kV. Wyłączenia spod
napięcia należy dokonać tak aby uzyskać widoczną przerwę w obwodach. Nie jest
konieczne aby przerwa ta widoczna była z miejsca wykonywania prac. Za
widoczną przerwę uważa się trwałe i widoczne rozdzielenie styków, wyjęcie
bezpieczników lub zdemontowanie części obwodu. Jeżeli istnieje ryzyko
przypadkowego załączenia napięcia należy wyznaczyć pracownika zobowiązanego
do nieprzerwanego czuwania aby nie dopuścić do takiej sytuacji. Przed
rozpoczęciem pracy należy wywiesić odpowiednie tablice ostrzegawcze a następnie
sprawdzić brak napięcia i uziemić wyłączone urządzenie.
Prace w warunkach szczególnego zagrożenia zdrowia i życia powinny być
wykonywane przez co najmniej 2 osoby, przy czym należy wyznaczyć pracownika
kierującego zespołem.
Osobę porażoną prądem elektrycznym należy natychmiast uwolnić spod działania
prądu, ale należy tego dokonać w sposób bezpieczny, zależny od warunków w
których nastąpiło porażenie. Uwolnienie takie może nastąpić np. : poprzez
spowodowanie wyłączenia napięcia właściwego obwodu lub odciągnięcie osoby
porażonej od urządzeń znajdujących się pod napięciem. Po uwolnieniu porażonego
należy wezwać lekarza i zapewnić udzielenie pierwszej pomocy.
c) Prace stwarzające zagrożenia
projekt:
podczas realizacji inwestycji wg niniejszego
- prace rozbiórkowe,
- montaż nowych nadproży,
- prace wykonywane przy pomocy urządzeń zasilanych energią elektryczną,
6.
WSKAZANIE
SPOSOBU
PROWADZENIA
INSTRUKTAŻU
PRACOWNIKÓW PRZED I W TRAKCIE REALIZACJI INWESTYCJI.
Określone czynności mogą wykonywać wyłącznie osoby posiadające odpowiednie
kwalifikacje zawodowe. Ponadto przy pracach niebezpiecznych może być
26
zatrudniony wyłącznie pracownik, który uzyskał orzeczenie lekarskie o
dopuszczeniu do określonej pracy. Niezależnie od tego wszyscy pracownicy przed
przystąpieniem do pracy powinni zostać przeszkoleni w zakresie ogólnych
przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. Szkolenia powinny być przeprowadzone
jako:
- wstępne - obejmujące instruktaż ogólny, instruktaż stanowiskowy i szkolenie
podstawowe
- okresowe - obejmujące szkolenie i doskonalenie okresowe
Szkolenie z zakresu BHP musi być prowadzone zgodnie z rozporządzeniem Ministra
Pracy i polityki Socjalnej z dnia 28 maja 1996r. w sprawie szczegółowych zasad
szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 62 poz. 285).
Szkolenie może być prowadzone w formie instruktażu, seminarium, kursu lub
samokształcenia kierowanego. Szkolenie wstępne podstawowe oraz szkolenie
okresowe powinno zakończyć się egzaminem, przeprowadzonym przez
organizatora szkolenia.
Pracownicy przeznaczeni do prac specjalnych lub niebezpiecznych powinni przejść
szkolenie specjalistyczne. Szkolenie takie obejmuje część teoretyczną i praktyczną
i kończy się egzaminem. Osoba, która uzyskała pozytywny wynik egzaminu
otrzymuje pisemne świadectwo.
Szkolenia z zakresu BHP odbywają się w czasie pracy i na koszt pracodawcy.
Pracownik jest zobowiązany do potwierdzenia na piśmie, że zapoznał się z
zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy.
Uwaga - obowiązek przeszkolenia w zakresie BHP dotyczy nie tylko pracowników,
ale także pracodawców, w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy.
Poza szkoleniami pracodawca powinien wydać szczegółowe instrukcje i wskazówki
dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowisku pracy.
7. ŚRODKI TECHNICZNE I ORGANIZACYJNE, ZAPOBIEGAJĄCE
NIEBEZPIE- CZEŃSTWOM WYNIKAJĄCYM Z WYKONYWANIA ROBÓT
BUDOWLANYCH W STREFACH SZCZEGÓLNEGO ZAGROŻENIA ZDROWIA
LUB W ICH SĄSIE- DZTWIE W TYM ZAPEWNIAJĄCYM BEZPIECZNĄ I
SPRAWNĄ KOMUNIKACJĘ UMOŻLIWIAJĄCĄ SZYBKĄ EWAKUACJĘ NA
WYPADEK POŻARU, AWARII I INNYCH ZAGROŻEŃ.
Wszystkie osoby przebywające na budowie powinny stosować środki ochrony
indywidualnej. Bezpośredni nadzór nad bezpieczeństwem i higieną pracy na
stanowiskach pracy sprawują kierownik budowy, kierownicy robót oraz mistrzowie
budowlani. Są oni również odpowiedzialni za zabezpieczenie terenu budowy przed
osobami postronnymi.
Wszystkie instalowane urządzenia muszą być w pełni sprawne, oraz posiadać
certyfikat na znak bezpieczeństwa lub deklarację zgodności z polskimi normami.
Obok urządzeń należy umieścić w widocznym miejscu instrukcję obsługi.
Pierwsza pomoc
Na budowie powinny być urządzone punkty pierwszej pomocy obsługiwane przez
wyszkolonych w tym zakresie pracowników. Jeżeli roboty wykonywane będą w
odległości większej niż 500 m od punktu pierwszej pomocy, w miejscu pracy
powinna znajdować się przenośna apteczka. Na budowie powinien być wywieszony
na widocznym miejscu wykaz zawierający adresy i numery telefonów najbliższego
punktu lekarskiego, najbliższej straży pożarnej, policji.
27
Środki do przedsięwzięcia podczas realizacji inwestycji wg niniejszego
projektu:
•
przed rozpoczęciem wykonywania robót pracownicy winni być przeszkoleni
w zakresie przepisów BHP i zobowiązani do ich przestrzegania,
•
roboty powinny być wykonywane pod nadzorem uprawnionych osób,
•
wykopy pod fundamenty wykonywać w sposób uniemożliwiający
obsypywanie się gruntu, w przypadku wąskich wykopów zastosować
deskowanie ścian wykopów,
•
prace na wysokości powinny być wykonywane z atestowanych pomostów i
rusztowań, przy użyciu odpowiednich zabezpieczeń,
•
odpady gromadzić w specjalnym kontenerze dostarczonym i wywożonym
przez specjalistyczną firmę,
•
stosować odzież ochronną i dodatkowe wyposażenie ochronne stosownie do
wykonywanych prac,
•
urządzenia i sprzęt budowlany stosować zgodnie z instrukcją i zakresem
użytkowania podanych przez wytwórcę,
•
stosować materiały posiadające ważne atesty i gwarancje,
•
materiały budowlane składować z uwzględnieniem ich potencjalnego
zagrożenia dla środowiska i ludzi,
•
zabezpieczyć plac budowy przed przedostawaniem się niepowołanych osób
np. dzieci itp.
OPRACOWAŁ:
mgr arch. inż. Sławomir Adrabiński

spis zawartości projektu budowlanego

Transkrypt

Podobne dokumenty

Opis do koncepcji zagospodarowania skweru Wólczyńska

Załącznik Nr 4 do Uchwały Nr XV/361/16 Rady Miasta Szczecin z

Zapraszają do nauki w zawodzie

Podanie o prace

łatwa biologia - Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Integracyjnymi

ZAŁĄCZNIK NR 1 – pęknięcia i zarysowania ściany – fragment