Biuletyn grudzień 2012

Biuletyn Informacyjny
2 01 2 g r u d z i e ń
Cerkiew Prawosławna w Dubinach p/w Zaśnięcia Marii Panny
W tym numerze:
 Wwiedienije wo chram Bohorodicy
 Św. Apostoł Andrzej
 Harmonogram nabożeństw na grudzień
WPROWADZENIE MATKI BOŻEJ DO ŚWIĄTYNI
Wwiedienije wo chram Prieswiatoj Bohorodicy - 21 listopad / 4 grudzień
Jak mówi Tradycja Święta, kiedy Najświętsza Maria Panna skończyła trzy lata, Jej rodzice – Joachim i Anna postanowili spełnić swą obietnicę i
oddać córkę na służbę Bogu. Zwołali krewnych i
znajomych, ubrali Marię w najlepsze szaty i ze
świecami w rękach, śpiewając duchowne pieśni,
przyprowadzili ją do Jerozolimskiej świątyni. Tam
przyszłą Matkę Bożą spotkał arcykapłan Zachariasz w otoczeniu licznych duchownych. Do świątyni prowadziły schody składające się z 15 wysokich stopni. Ku zdziwieniu zebranych Maria szybko i bez niczyjej pomocy pokonała wysokie stopnie i
weszła na samą górę. Arcykapłan wprowadził Ją do Najświętszego miejsca świątyni, dokąd mógł wchodzić tylko sam i to raz w roku, by złożyć Bogu ofiarę oczyszczenia za cały naród. Wszyscy byli zdziwieni widząc to niezwykłe wydarzenie.
„Jeśli ktoś spytałby mnie” - mówi św. Hieronim - „jak spędzała swe młodzieńcze lata Najświętsza Maria Panna” - to odpowiedziałbym: „o tym wie tylko sam Bóg i Archanioł Gabriel, nieodłączny Jej opiekun”. Tradycja cerkiewna mówi, że w czasie
pobytu w Jerozolimskiej świątyni, Maria wychowywała się w otoczeniu pobożnych
dziewic, uważnie czytała Pismo Święte, zajmowała się rękodziełem, nieustannie
modliła się, przestrzegała postów, opiekowała się ludźmi chorymi, kalekami, biednymi. Rosła miłując Boga. Przez Nią przyszło na ziemię zbawienie. Najświętsza
Maria Panna stała się żywą świątynią, w której Bóg przyjął na siebie ludzkie ciało i
stał się człowiekiem.
TROPAR:
Dnieś błahowolenija Bożija priedobrażenije i czełowiekow spasienija propowiedanije, w chramie Bożyi jasno Diewa jawlajetsia i Christa wsiem
priedwozwieszczajet. Toj i my wieliehłasno wozopiim: radujsia, smotrienija Ziżditieliewa ispołnienije.
Dzisiaj łaski Bożej zapowiedź i zbawienia ludzi głoszenie, albowiem
przyjście Panny do Świątyni Boga przyjście Chrystusa znamionuje. Dla
niej więc i my głośno zawołajmy: bądź pozdrowiona, gdyż planu Bożego
jesteś wypełnieniem.
Str. 2
Biuletyn Informacyjny
Św. Apostoł Andrzej Protokleros Pierwozwannyj
Andrzej, pierwszy z uczniów Jezusowych, a rodzony brat św. Piotra, był z zawodu rybakiem i pochodził z Betsaidy nad jeziorem Genezaret; był też towarzyszem świętego Jana Chrzciciela. Gdy pewnego razu Jezus przyszedł nad rzekę Jordan, wskazał Go Jan swym uczniom, rzekłszy pamiętne słowa: "Oto Baranek Boży, który gładzi
grzechy świata. On jest tym, który po mnie przyjdzie i był przede
mną". Andrzej pojął głębokie znaczenie tych słów i poszedł z
drugim uczniem w milczeniu za Chrystusem. Pan obrócił się i
rzekł do nich: "Czego żądacie?" Ci odpowiedzieli, pytając nieśmiało: "Rabbi, gdzież gospoda Twoja?" Pan Jezus rzekł do
nich uprzejmie: "Pójdźcie i patrzcie". Poszli z Nim i całą noc pozostali przy Nim. Wczas rano pobiegł Andrzej z wesołą wieścią
do brata Szymona, mówiąc: "Znaleźliśmy Mesjasza, Pomazańca Bożego!" i zawiódł go natychmiast do Jezusa, który go przyjął do grona swych uczniów, dając mu imię Piotra. Nie pozostali
jeszcze wówczas na dobre przy Chrystusie, lecz wrócili do swego rybackiego rzemiosła. Dopiero przy schyłku tego samego roku powrócił do nich Jezus
nad jezioro Genezaret i wezwał ich słowami: "Pójdźcie za Mną, uczynię was rybakami
ludzi". I natychmiast porzucili sieci, poszli za Nim i już Go odtąd nie odstąpili.
Gdy Zbawiciel, spędziwszy całą noc na modlitwie, z 72 uczniów wybrał dwunastu
apostołów, Andrzej był pomiędzy nimi drugim. Pismo święte zresztą bardzo mało o nim
wspomina, tak jak i o innych apostołach. Podanie tylko mówi, że gdy po odebraniu Ducha świętego w dzień Zielonych Świątek w Jerozolimie apostołowie rozeszli się, aby być
dla wszystkich narodów zwiastunami Ewangelii, on udał się do dzikiej Scytii, położonej
nad morzem Czarnym i Kaspijskim. Zdziaławszy tam mnóstwo cudów przez uzdrawianie
chorych, opętanych i wskrzeszanie zmarłych, i zasiawszy ziarno Boże, przeniósł się do
Kolchidy, Tracji, aż wreszcie do Patras w Grecji, gdzie założył cerkiew.
Gdy rzymski namiestnik Egeasz dowiedział się, że wielu mieszkańców Patras
przyjęło wiarę Chrystusową, zapalił się wielkim gniewem i chwycił się jak najsurowszych
środków w obronie pogaństwa. Stroskany o dobro swej trzody Andrzej poszedł śmiało do
Egeasza i rzekł: "Żądasz, aby kraj uznał w tobie swego sędziego. Słuszne jest żądanie
twoje, czemuż jednak złudzony złym duchem wzbraniasz się uznać w Chrystusie najwyższego sędziego całego świata?"
Egeasz: "Czy ty jesteś owym Andrzejem, który burzy świątynie bogów naszych i tumani
ludzi, aby przyjęli zabobonną wiarę, przeciwko której cesarze nasi ogłosili surowe zakazy?"
Andrzej: "Cesarze ogłosili te zakazy w nieznajomości prawdy, gdyż nie znają nauki Syna Bożego, który przyszedł na świat na zbawienie ludzkości, i prócz tego nie wiedzą, że
ich bożyszcza nie są bogami".
Egeasz: "Co za bluźniercza mowa! Wszakże żydzi ukrzyżowali waszego Chrystusa za
Jego nauki".
Andrzej: "Kto swą śmierć przepowiedział, kto ściśle rodzaj swej śmierci wywróżył, kto
po śmierci z grobu powstał, kto swoją potęgę określił w tych słowach : cd. Na str. 3
Str. 3
Harmonogram nabożeństw grudzień 2012
1 grudzień sobota Godz. 16 Wsienoszcznoje bdienije
2 grudzień 26 niedziela po Pięćdziesiątnicy

Godz. 9:00 Liturgia
3 grudzień poniedziałek Wwiedienije wo chram Preswiatoj Bohorodicy

Godz. 16 Świąteczne Wsienoszcznoje bdienije z litiją
4 grudzień wtorek Wwiedienije wo chram Preswiatoj Bohorodicy

Godz. 8:00 Akafist święta

Godz. 9:00 Liturgia w Dubinach
8 grudzień (sobota) Godz. 16:00 Wsienoszcznoje bdienije
9 grudzień 27 niedziela po Pięćdziesiątnicy

Godz. 9:00 Liturgia w cerkwi w Dubinach
15 grudzień sobota Godz. 16:00 Wsienoszcznoje bdienije
16 grudzień 28 niedziela po Pięćdziesiątnicy

Godz. 9:00 Liturgia w cerkwi w Dubinach
19 grudzień środa św. Mikołaja Arcybiskupa Myrr Licyjskich

Godz. 8:00 Akafist z molebniem za zdrowie do św. Mikołaja

Godz. 9:00 Liturgia w cerkwi w Dubinach
22 grudzień (sobota) Godz. 16:00 Wsienoszcznoje bdienije
22 grudzień 29 niedziela po Pięćdziesiątnicy

Godz. 9:00 Liturgia
29 grudzień (sobota) Godz. 16:00 Wsienoszcznoje bdienije
30 grudzień 30 niedziela po Pięćdziesiątnicy Świętych Praojców
Cd. Ze str. 2
Mam moc oddania swego życia, Mam także moc odzyskania życia}}, tego śmierć niezawodnie
jest dobrowolna i winna być artykułem wiary jako tajemnica zbawienia".
Egeasz: "Jestże w tym choćby odrobina rozumu, gdy ktoś lgnie do ukrzyżowanego?" cd str.4
C er ki ew P r a wo s ła wna w D u bi na c h
17- 200 Hajnówka, Dubiny, ul. Szkolna 2
Proboszcz parafii:
Ks. prot. mgr Mikołaj Kulik
Telefon: 85 682 4040
Jesteśmy w sieci Web:
www.dubinycerkiew.pl
Andrzej: "Wytłumaczę ci tę tajemnicę wiary, jeśli mnie zechcesz posłuchać".
Egeasz: "Śmierć krzyżowa nie jest tajemnicą, lecz karą".
Andrzej: "Jest ona jednym i drugim. Jest karą, gdyż gładzi grzechy świata; jest tajemnicą, gdyż jej skutkiem jest pojednanie Boga z grzesznym światem i zastąpienie kary łaską, potępienia wiekuistym żywotem, a to wszystko jest następstwem miłości Zbawiciela".
Egeasz: "Popisuj się tymi bredniami wobec łatwowiernych prostaczków. Zapowiadam ci,
że jeśli nie uderzysz czołem przed naszymi bogami, każę cię osmagać rózgami i powiesić na krzyżu, do którego czujesz tak wielką miłość".
Apostoł odrzekł spokojnie: "Męki, jakimi mi grozisz, uczynią mnie tym milszym w obliczu
Pańskim. Udręki moje trwać będą krótko, a twoje końca mieć nie będą".
Rozdrażniony tymi słowami Egeasz kazał go osmagać i ukrzyżować, lud jednak, oburzony srogim wyrokiem, postanowił przemocą oswobodzić Andrzeja. Apostoł napomniał ich,
ażeby nie dawali folgi oburzeniu, i prosił, aby go nie pozbawiali wieńca męczeńskiego, a
prosił ich tak serdecznie, że pod wpływem wzruszenia zaniechali oporu.
Stanąwszy na rusztowaniu, wzniósł Andrzej oba ramiona błagalnie ku krzyżowi i
powitał go słowy: "O święty, najdroższy, upragniony krzyżu, zabierz mnie stąd i oddaj Panu i Mistrzowi memu, aby mnie tak przyjąć raczył, jak mnie przez ciebie zbawił"; po
czym ucałował święty znak zbawienia i oddał się w ręce siepaczy. Opromieniony blaskiem niebieskim wyzionął ducha po trzech dniach mąk 30 listopada roku Pańskiego
62. Maksymilla, zacna niewiasta zdjęła jego ciało z krzyża i pochowała je. W trzysta lat
później przeniesiono relikwie św. Andrzeja do Konstantynopola.
Autor: ks. mgr Adam Lewczuk tel. 668425827 mail [email protected]