Biuletyn Informacyjny - Strona Prawosławnej Parafii w Dubinach
Transkrypt
Biuletyn Informacyjny - Strona Prawosławnej Parafii w Dubinach
Biuletyn Informacyjny 2 01 4 g r u d z i e ń Cerkiew Prawosławna w Dubinach p/w Zaśnięcia Marii Panny W tym numerze: Św. Aleksander Newski Św. Męcz. Barbara Harmonogram nabożeństw na grudzień ŚW. Aleksander Newski ALEKSANDER NEWSKI, święty prawowierny wielki książę (Błagowiernyj wielikij kniaź Aleksandr Niewskij, w schimie Aleksij), 30 sierpnia/12 września (rocznica przeniesienia relikwii w 1724 r.) i 23 listopada/6 grudnia (rocznica śmierci). Urodził się w 1220 r. w Perejesławiu Zaleskim. Już w młodości był odważny i oddany prawosławiu. Św. Szymon z Suzdala udzielił mu błogosławieństwa na służbę wojskową w imię Boga. Gdy miał piętnaście lat, jego ojciec - Jarosław Wsiewołodowicz mianował syna księciem Nowogrodu i wyjechał do Kijowa. Tymczasem ze wschodu nadciągały ordy tatarskie, na zachodzie coraz większe zagrożenie stwarzali Krzyżacy, pragnący "przechrzcić" Ruś na wiarę rzymskokatolicką, a z północy zaczęli zagrażać Szwedzi. Nie bacząc na swój młody wiek Aleksander stanął na czele wojsk ruskich, które w 1240 r. pokonały Szwedów nad rzeką Newą (stąd przydomek świętego). Dwa lata później wyzwolił z rąk niemieckich Psków i odniósł słynne zwycięstwo nad Krzyżakami na Jeziorze Czudzkim (Pejpus). Następnie pokonał najeżdżające Ruś wojska litewskie. Będąc doskonałym dyplomatą, ochraniając ziemie ruskie przed spustoszeniem, jednocześnie zawierał z Tatarami okresowe porozumienia. Założył też w ordzie diecezję Ruskiej Cerkwi Prawosławnej. W 1250 r. Aleksander przyjął tytuł wielkiego księcia włodzimierskiego. Wierny prawosławiu zdecydowanie odrzucił namowy papieża Rzymu Innocentego IV do przyjęcia rzymskiego katolicyzmu. W 1263 r. książę, będąc po raz czwarty w ordzie, zachorował. Przeczuwając śmierć złożył śluby zakonne i przyjął imię Aleksy. Zmarł 23 listopada 1263 r. Jego ciało przewieziono do Włodzimierza, a w 1724 r. do Ławry Aleksandra Newskiego w Petersburgu, gdzie znajduje się do dnia dzisiejszego. Został kanonizowany przez Rosyjską Cerkiew Prawosławną w 1547 r. Cerkiew prawosławna uznaje św. Aleksandra Newskiego za obrońcę od wroga zewnętrznego (szczególnie innowierców) oraz wojen i walk wewnętrznych. Cieszy się powszechnym kultem, szczególnie w Rosji i słowiańskim obszarze kulturowym. Święty przedstawiany jest w dwojaki sposób: jako mnicha w szatach wielkiej schimy oraz jako książę-rycerz. W pierwszym wyobrażeniu w dłoni trzyma zwój, który częściej jest zwinięty, a niekiedy rozwinięty. W drugim przypadku na głowie ma czapę książęcą, w prawej ręce krzyż, a w lewej miecz opuszczony ostrzem do dołu. Niekiedy szaty książęce zastępuje zbroja. W obu przedstawieniach ma włosy i brodę koloru kasztanowego. Imię Aleksander składa się z dwóch greckich wyrazów: alekso - "bronię się; wspomagam" oraz andros - "człowiek, mężczyzna" i oznacza "obrońca ludzi, troszczący się o mężów" lub "odpierający wrogów". opr. Jarosław Charkiewicz Str. 2 B i u l et y n I n f o r m a c y j n y BARBARA, wielka męczennica (Wielikomuczenica Warwara), 4/17 grudnia. Żyła najprawdopodobniej w III w. Pochodziła z fenickiego miasta Heliopolis i była córką znanych i bogatych rodziców. Cechowała się wyjątkową urodą. Matka Barbary zmarła wcześnie. Jej ojciec, będący poganinem, całą swą miłość przelał na córkę. Pragnął wychować swą jedynaczkę w pogaństwie. W tym celu zbudował specjalną wieżę, w której zamieszkała Barbara z wychowawczynią i kilkoma niewolnicami. Prowadzone w samotności rozmyślania naprowadziły ją na myśl o Jedynym Stwórcy świata. Wkrótce potem dziewczyna przyjęła chrzest i odważnie wyznała ojcu, że jest chrześcijanką. Tradycja mówi, że kiedy ojciec Barbary - Dioskuros, dowiedział się o tym bardzo się rozgniewał. Barbara uciekła i schroniła się w skale, która w cudowny sposób miał otworzyć się przed nią. Zdradzona przez pastucha, którego owca przemieniła się w szarańczę, została zamknięta w więzieniu. Ojciec wydał ją na straszne tortury. Następnie rozkazał doprowadzić córkę do wielkorządcy Marcjana. Prośbą i groźbą starał się skłoniał Barbarę do wyrzeczenia się Chrystusa. Gdy jednak święta nie ustąpiła, Marcjan rozkazał bić ją żyłami wołowymi i później, ledwie żywą, wtrącić do więzienia. Następnego dnia sam ojciec ściął głowę jedynej córce. Miało to miejsce około 306 r. W IV lub VI w. relikwie św. Barbary przeniesiono do Konstantynopola i umieszczono w przepięknej świątyni zbudowanej specjalnie na jej cześć. W 1108 r. umieszczono je w Kijowie, gdzie znajdują się do dnia dzisiejszego. Barbara uważana jest za jedną z największych świętych kobiet zarówno przez Cerkiew prawosławną jak i Kościół rzymskokatolicki. Wierni modlą się do niej, by nie doświadczyć nieoczekiwanej, pozbawionej pokuty i Eucharystii śmierci, gdy jest smutno na duszy oraz w intencji zdrowia dzieci. Czci się ją jako patronkę lekkiej i spokojnej śmierci. Najstarsze wyobrażenia świętej pochodzą z VIII w. Ukazują ją odzianą w tunikę i płaszcz, z krzyżem męczeństwa w ręce. Od XIV w. sztuka zachodnia przypisała jej jeszcze inne atrybuty: wieżę z trzema oknami (symbol czci Świętej Trójcy), miecz lub dwa miecze (narzędzie męki), kielich z Hostią i monstrancję (jako symbole pomocy przy śmierci), pawie lub strusie jaja (jako symbol dziewictwa), lwa u stóp. W ikonografii prawosławnej święta przedstawiana jest w czerwonych, bogato zdobionych szatach z krzyżem w ręce. Na głowie ma koronę (tradycyjną bądź wianek), ciemne, długie i kręcone włosy, spadajce na ramiona. Niekiedy w ręce trzyma zwój z napisem: "Wszechmocny Panie, Jezusie Chrystusie, daj każdemu chrześcijaninowi, czczącemu dzień mego męczeństwa, aby do jego domu nie zawitała żadna choroba lub inne nieszczęście". Str. 3 Harmonogram nabożeństw grudzień 2014 3 grudzień środa Wwiedienije wo chram Preswiatoj Bohorodicy Godz. 16 Świąteczne Wsienoszcznoje bdienije z litiją 4 grudzień czwartek Wwiedienije wo chram Preswiatoj Bohorodicy Godz. 8:00 Akafist święta Godz. 9:00 Św. Liturgia w Dubinach 6 grudzień (sobota) Godz. 16:00 Wsienoszcznoje bdienije 7 grudzień 26 niedziela po Pięćdziesiątnicy Godz. 9:00 Św. Liturgia 13 grudzień sobota Godz. 16:00 Wsienoszcznoje bdienije 14 grudzień 27 niedziela po Pięćdziesiątnicy Godz. 9:00 Św. Liturgia 17 grudzień środa św. Męcz. Barbary Godz. 8:00 Akafist z molebniem Godz. 9:00 Św. Liturgia 19 grudzień piątek św. Mikołaja Arcybiskupa Myrr Licyjskich Godz. 8:00 Akafist z molebniem za zdrowie do św. Mikołaja Godz. 9:00 Św. Liturgia 20 grudzień (sobota) Godz. 16:00 Wsienoszcznoje bdienije 21 grudzień 28 niedziela po Pięćdziesiątnicy Godz. 9:00 Św. Liturgia 27 grudzień (sobota) Godz. 16:00 Wsienoszcznoje bdienije 28 grudzień 27 niedziela po Pięćdziesiątnicy Świętych Praojców Godz. 9:00 Św. Liturgia C er ki ew P r a wo s ła wna w D u bi na c h 17- 200 Hajnówka, Dubiny, ul. Szkolna 2 Proboszcz parafii: Ks. prot. mgr Mikołaj Kulik Jesteśmy w sieci Web: www.dubinycerkiew.pl Telefon: 85 682 4040 tel. kom. 601842854 Bóg nie wysłuchuje modlitwy osoby pysznej Ojcze, po jednym niedobrym z mojej strony uczynku pojawiła się u mnie myśl, że moja modlitwa nie jest miła Bogu. Jeśli ta myśl pochodzi z prawdziwej pokory i mówisz: „Gniewam Boga swoim brzydkim zachowaniem”, wtedy czujesz boską pociechę. Natomiast jeśli denerwujesz się z powodu egoizmu i mówisz: „Jak ja mogłam do tego dojść?”, to nie uzyskujesz pocieszenia, gdyż „Bóg pysznym się sprzeciwia” (1 P 5, 5). Bóg nie wysłuchuje modlitw pysznego, gdyż pycha to bariera. Żeby nasza modlitwa została wysłuchana, powinna pochodzić z „serca skruszonego i pokornego”. Powinniśmy z pokorą powiedzieć: „Panie, takiego jak ja, jak można wysłuchiwać?”, i wtedy Dobry Bóg nas wysłuchuje. Ojcze, dlaczego czasami, kiedy dopada mnie jakaś pokusa, nie mogę się modlić? Kiedy dopada cię pokusa i nie możesz się modlić, wiedz, że jest w tobie egoizm i próżność. Pokusa pozostaje, dopóki człowiek nie zaczyna sobą gardzić. Jak tylko uświadomi sobie swoją nicość, przychodzi pomoc od Pana i pokusa się oddala. Ojcze, proszę Boga, żeby pomógł mi pozbyć się zuchwałości, ale ale nie widzę żadnych efektów. Gdy człowiek stara się i modli, a efektów nie ma, to oznacza, że albo mieszkają w nim egoizm i pycha, albo jest skłonność do pychy i to przeszkadza łasce Bożej działać poprzez modlitwę. Jeżeli prosimy o coś w modlitwie, Dobry Bóg daje to, jeśli mamy pokorę i świadomość własnej grzeszności. Starzec Paisjusz Autor: ks. mgr Adam Lewczuk tel. 668425827 mail [email protected]