Wprowadzenie Od zarania dziejów pożar, powódź i trzęsienia ziemi

INTEGRACJA SPOŁECZNA W MŁODZIEŻOWYCH DRUŻYNACH POŻARNICZYCH
Wprowadzenie
Od zarania dziejów pożar, powódź i trzęsienia ziemi pozostały jednymi
z najbardziej potężnych elementów czyniących spustoszenie w życiu człowieka.
Potrafiące zabić, zranić, niszczące ludzkie domostwa i własność. Mogą zniszczyć
wszystko co stoi im na drodze. Począwszy od najbiedniejszych wiosek na
świecie a skończywszy na milionowej wartości posiadłościach w Kalifornii. Te
elementy nie dyskryminują nikogo w swojej destruktywnej potędze.
Również ci, którzy odpowiadają na wezwanie, aby złagodzić skutki katastrofy,
jak i młodzi ludzie aspirujący do aktywnego udziału w świadczeniu pomocy
– członkowie Młodzieżowych Drużyn Pożarniczych (MDP) – nie dokonują
dyskryminacji, kiedy są wzywani do walki z ogniem, ratowania ludzi z powodzi
lub poszukiwania pogrzebanych podczas trzęsienia ziemi.
Czy ofiary są bogate czy biedne, żyjące w ubóstwie lub pochodzą z innych
krajów, czy są kobietami czy mężczyznami, czy mają biały czy czarny kolor
skóry, każdy strażak, lub młody adept, będzie pracował do granic swoich
możliwości, aby ulżyć cierpieniu poszkodowanym. Dla strażaka, każda osoba ma
taką samą wartość, niezależnie od jej statusu społecznego.
Jako członkowie straży pożarnych z całej Europy którzy odpowiadają na
wezwanie każdego kto potrzebuje pomocy i najwyraźniej jako zespół, który nie
dyskryminuje innych, dlaczego mamy omawiać temat "Socjalnej dyskryminacji
wewnątrz MDP"?
Historia
Społeczeństwo, w którym żyjemy zmienia sie gwałtownie.
Z 15 krajów członkowskich w 2000 roku, obecnie w Unii Europejskiej znajduje
się 27 członków, z czego część stanowią kraje o niższym stopniu rozwoju
ekonomicznego. Ich mieszkańcy zmieniają miejsce zamieszkania , głównie na
Europę zachodnią, ze względu na bardziej korzystnie warunki życiowe. Jednakże
początkowo oferuje im sie pracę, która nie jest dobrze opłacana, w porównaniu z
lokalnym społeczeństwem. Tendencją jest życie o niższym standardzie, często
pomiędzy swoimi współziomkami. Faktem jest, iż na takich ludzi żyjących
w gorszych warunkach lokalowych, zarabiających mniej, otaczające ich lokalne
społeczeństwo patrzy z góry. Tylko dlatego, że pochodzą oni z innego kraju.
Stereotypowo oznaczani są jako "inni",
nieradzący sobie z wykonywaniem
zadań, tak dobrze, jak miejscowa społeczność.
Jednocześnie w ostatnich 20 latach w większości straży pożarnych i MDP,
osobami które były postrzegane jako jako właściwe, aby zostać aktywnymi
członkami straży pożarnych, byli sprawni mężczyźni mieszkający w społecznie
akceptowanych dzielnicach.
Wiec co działo sie z każdym, kto chciał zostać aktywnym członkiem straży
pożarnej, ale nie był sprawnym mężczyzną?
Odpowiedz – byli "społeczne wykluczeni".
Społeczne wykluczenie
Zanim zaczniemy rozważać kwestie integracji, musimy zrozumieć koncepcję
społecznego wykluczenia i społecznego włączenia.
Po pierwsze, co to jest społeczne wykluczenie?
Często społeczne wykluczenie jest manifestacją sposobu pojmowania jednej
grupy przez drugą. Ci którzy widzą siebie jako jednostki żyjące w "normalnym"
społeczeństwie, postrzegają innych jako outsiderów, zarówno z powodu
mieszkania w innej części miasta , mówienia z innym akcentem, czy też
z powodu uczęszczania do innej szkoły.
To jest bardzo delikatna kwestia , ale niewątpliwie istotna, 20 czy 30 lat temu,
nikt by nie uwierzył, że Afroamerykanin może zostać prezydentem Stanów
Zjednoczonych. Dlaczego nie? Ponieważ kolor skóry wykluczał go społecznie.
Nawet w Europie, kto by uwierzył, że kobieta ze wschodnich Niemiec mogłaby
zostać kanclerzem, nawet jeśli faktycznie urodziła się w Hamburgu? I znowu
fakt, że była kobietą i mieszkanką wschodnich Niemiec, oznacza iż musiała
pokonać bariery społecznego wykluczenia.
Raport UE dotyczący społecznego wykluczenia właściwie potwierdza, że
mieszkańcy określonych dzielnic, lub posiadający określony kod pocztowy są
charakteryzowani jako społecznie wykluczeni tylko z powodu ich adresu.1
Chociaż definicja UE dotycząca społecznego wykluczenia obejmuje wiele
aspektów społecznych, to te części, które najbardziej znajdują się w zakresie
działania straży pożarnej i przeciwko którym mogą działać realizując swoje
obecne i przyszła plany to:
"Długotrwałe zatrudnienie w nisko opłacanej pracy, niskie kwalifikacje, niski
poziom edukacji, niepełnosprawność, złe warunki mieszkaniowe, pochodzenie
etniczne ..."
1
Young People – from Exclusion to Inclusion. Revitalising European Cities. Mikael Stigendal
Osoby, które same umiejscawiają się w jednej lub kilku z wyżej wymienionych
kategorii i są dlatego definiowane jako społecznie wykluczone, posiadają bardzo
niskie poczucie własnej wartości. Dodatkowo ich wiara w społeczeństwo, jest
znacznie zredukowana, ponieważ nikt z tego szerokiego grona społecznego nie
dba o ich sytuację. Oni sami postrzegają siebie jako niewidzialnych. Są złapani
w pułapkę braku statusu społecznego, dopóki ktoś nie da im szansy powrotu do
"normalnego społeczeństwa".
Społeczne włączenie
Społeczne włączenie jest ogólnie pojmowane jako przeciwieństwo społecznego
wyłączenia, jednakże jest osadzone w 5 poniższych punktach:
1. możliwości poprawy osiągnięć edukacyjnych
2. możliwości poprawy warunków zatrudnienia
3. możliwości poprawy sytuacji zdrowotnej
4. możliwości zmniejszenia przestępczości
5. możliwości poprawy fizycznego środowiska
z perspektywy MDP te kwestie zostaną poruszone później w poniższym
referacie.
Stanowisko UE
Rada Europejska spotkała się w Lizbonie, Portugalii w marcu 2000. Na
spotkaniu ustanowiono za strategiczny cel, kwestie zatrudnienia i promocji
socjalnej spójności dzięki 10-letniemu planowi. Część z prezydenckich
wniosków z tego spotkania obejmowała te aspekty, które miałyby wpływ na
wszystkie zagadnienia społeczne.
Główny nacisk został postawiony na inwestowanie w ludzi i pokonanie
społecznego wyłączenia.
Z politycznego punktu widzenia wzmocnienie podstawy zatrudnienia w całej
Europie niesie ze sobą znaczne finansowe implikacje.
Aby
uprościć
terminologię,
ludzie
pracujący
zarabiają
pieniądze
i w konsekwencji płacą podatki. Te podatki z kolei zapewniają edukację, opiekę
zdrowotną i emerytury dla społeczeństwa. Wszystkie nadwyżki są inwestowane
w infrastrukturę, aby rozwinąć nowe programy dla tych, którzy pragną zająć się
edukacja i pracą. I tak to pozytywne koło się zamyka a efektem ubocznym tego
cyklu jest fakt, iż ludzie którzy pracują i zarabiają pieniądze, czują się
dowartościowani. To zapewnia im poczucie własnej wartości i pewności siebie,
zarówno
jako
osobom
przyczyniającym
się
do
poprawy
warunków
ekonomicznych w krajów, jak i pełnowartościowych członków społeczeństwa.
Odnosząc się do wniosków prezydencji ustalono, iż każdy kraj członkowski ma
utworzyć Narodowy Plan Działań zajmujący się kwestią społecznego
wykluczenia i bezrobocia. Pierwsze plany zostały opracowane w 2001. Kiedy
nowe kraje dołączyły do UE, te z kolei były zobowiązane do podpisania
memorandum, aby przyczynić się do wdrożenia programu Społecznego
Włączenia.2
W programie Społecznego Włączenia szczególną uwagę zwrócono na
reprezentowanie grupy osób niepełnosprawnych. Duży nacisk położony został
również na młodych ludzi, aby zapewnić rozwój ich umiejętności.
Wnioski obejmowały 3 zasadnicze komponenty służące rozwojowi tych
umiejętności i poprawie poczucia wartości, pewności siebie, a z punktu widzenia
UE, ich możliwości zatrudnienia:
1. rozwój lokalnych centrów nauczania
2. promocja nowych podstawowych umiejętności
3. jasno określone kwalifikacje
2
Lisbon European Council (23 – 24 March 2000) Presidency Conclusions
Obecnie wiele, jeśli nie wszystkie straże pożarne w Europie składają się
z młodych ludzi, którzy spełniają te trzy komponenty. Ta kwestia również
zostanie rozważona w dalszej części tego referatu.
Kolejne wnioski prezydencji
Rada Europejska opowiedziała się za wzmocnieniem współpracy pomiędzy
krajami członkowskimi poprzez wymianę doświadczeń, przykłady dobrej
współpracy i tworzenie sieci informacyjnej, aby ułatwić tę wymianę.
Rada pragnie również zachęcić do obierania sobie za cel takich grup jak:
mniejszości etniczne, młodzież i osoby niepełnosprawne.
Ważnym jest również zauważenie, że niepełnosprawność może nie być taka
oczywista. Przykładowo, osoba która ma problemy z czytaniem i pisaniem, może
być zarówno fizycznie sprawna jak i inteligentna, jednakże jest również
w pewnym stopniu niepełnosprawna. Nie jest więc zaskakujące, że pewność tej
osoby będzie bardzo niska i jednocześnie będzie starała się zamaskować to, co
uważa za ułomność ze swojej strony. To prowadzi do wycofania się ze
społeczeństwa. W konsekwencji sami na sobie wymuszają społeczne
wykluczenie. Kiedy raz poczują się wyłączeni mają wielki problem odbudować
swoją pewność siebie w wystarczającym stopniu, aby powrócić do
społeczeństwa i być społecznie włączonym.
Powracając do wniosków prezydencji, w raporcie wspomniano o funduszach na
rozwój planów, których celem jest zachęcenie do społecznego włączenia,
zwłaszcza
w
przypadku
wcześniej
wspomnianych
grup:
młodych,
niepełnosprawnych osób i mniejszości etnicznych.
Długoterminowy cel tego społecznego włączenia został zidentyfikowany jako
potrzeba zapewnienia pewnego zatrudnienia dla wszystkich. Jednakże trzeba
zaakceptować fakt, iż bez społecznego włączenia ci ludzie będą istnieć wewnątrz
społeczeństwa pozostając odcięci, jako niższa klasa. Często powodem tego, jest
brak pewności siebie, która musi zostać wzmocniona w taki sposób, by zachęcić
ich do zrobienia pierwszego kroku, aby być włączonym a nie wyłączonym ze
społeczeństwa.
Pierwszy krok do społecznego włączenia jest często określany jako "uczucie
przynależności"3. To niekoniecznie oznacza to samo co uczestniczenie, ale to
uczucie przynależności może prowadzić do uczestnictwa w życiu społeczeństwa.
Publikacja UE "Pojmowanie społecznej integracji wewnątrz powiększonej
Europy"4 również identyfikuje, jak ważnym dla obywateli jest "... możliwość
uczestnictwa w życiu społecznym" Połączenie konceptu z działaniem oznacza,
że socjalne włączenie zostało osiągnięte.
UE zleciła szeroką analizę raportu dotyczącego społecznego wyłączenia
i społecznego włączenia, jako część programu URBAC w latach 2002-2006. Jako
część raportu końcowego zajmującego się głównie społecznym włączeniem
młodych ludzi, zestaw wytycznych został opublikowany5. Określono następujące
kryteria sukcesu:
1. Przekazanie władzy – pozwolenie młodym ludziom na dokonywanie
własnych wyborów, osądów i branie odpowiedzialności za własne czyny.
Przekazanie władzy można byłoby zdefiniować jako przesunięcie
z uprzedmiotowienia do funkcji podmiotu.
2. Wzmocnienie socjalnych relacji - „... poprawa pewności i zaufania jak
i komunikacji pomiędzy nauczycielami a młodymi ludźmi”.
3. Strukturalne zmiany w szkołach - „ ... strukturalne zmiany wewnątrz szkól
powinny być dokonane w szkołach aby bazować na potencjale młodych
ludzi”
3
Young People – from Exclusion to Inclusion. Revitalising European Cities. Mikael Stigendal
Perceptions of social integration and exclusion in an enlarged Europe. www.eurofound.eu.int/qual_life
5
Young People – from Exclusion to Inclusion. Revitalising European Cities – Operational Guidelines. Mikael Stigendal
4
4. Kooperacja z lokalnym społeczeństwem - „ powinno być jasnym, że taka
kooperacja zajmuje się czymś znacznie bardziej głębszym, niż relacja
pomiędzy indywidualną szkołą i jej kontekstem socjalnym. Zajmuje się
przesuwaniem granic pomiędzy społecznym włączeniem a wyłączeniem
z niego”.
5. Odnowienie poglądu na wiedzę - „ jest potrzeba przykładów co ten nowy
pogląd na wiedze oznacza i jak ma on być przełożony na praktykę.
Dostarczając tego krótkiego przeglądu politycznego podejścia w Europie do
programów społecznego włączenia, które są realizowane wewnątrz naszych
środowisk, zajmiemy się teraz tym, jak MDP pracują na rzecz integracji młodych
ludzi w grupach docelowych w ich krajach.
Społeczna integracja wewnątrz MDP w Europie
Ogólne postrzeganie strażaków i drużyn straży pożarnych w Europie prowadzi
do tego, że zarówno strażacy jak i ich organizacja, skupia na sobie pozytywną
uwagę społeczeństwa a wielu dąży do tego, aby być z nimi porównywanymi.
Patrząc na statuty wielu MDP w Europie, nawet tych napisanych długo przed
spotkaniem Rady w Lizbonie w 2000 roku, okazuje się, że przemawiały one za
aktywną polityką społecznej integracji od wielu lat.
Przykład z szwajcarskiego regionu Vaudois, gdzie w ich statutach zarówno
Szwajcarzy jaki i osoby spoza kraju przyjmowani są do rodziny strażackiej. Ich
zasada odzwierciedla tą samą akceptowaną w innych częściach Szwajcarii oraz
w innych częściach Europy. Są to:
•
wpojenie pewności siebie i więzi w drużynie,
•
odkrycie własnej osobowości oraz,
•
branie odpowiedzialności za siebie i członków swojej drużyny.
W Wiedniu ustanowiona jest podobna zasada. Ci którzy są zachęcani do
przyłączenia się do MDP postrzegają straż pożarną, jako mechanizm,
nakręcający pracę zespołową i budujący pewność siebie.
W Grazu w Austrii zarówno chłopcy jak i dziewczęta są mile widziani
w organizacji, która używa wielu technicznych i życiowych umiejętności, aby
rozwinąć świadomość społeczną i poczucie wspólnoty w młodym człowieku.
Rzeczywiście główny raport przedstawia wagę pozytywnego wpływu drużyny
pożarniczej na rozwój młodych ludzi6.
W luksemburskich drużynach pożarniczych aktywna polityka społecznej
integracji daje się zauważyć każdemu, kto regularnie bierze udział
w wydarzeniach CTIF.
Od samego początku MDP w Wielkiej Brytanii w 1987 r. organizacja początkowo
miała swoją siedzibę w okolicach centrum Birmingham, Manchesteru
i Newcastle.
Pierwszymi członkami MDP byli typowi mieszkańcy śródmieścia. Chodzili do
typowych szkół i w przeciwieństwie do stereotypów, dotyczących młodych ludzi
w miastach wytworzonych przez media, nie byli przestępcami noszącymi przy
sobie broń.
Członkami byli zwykli chłopcy i dziewczyny; niektórzy byli czarni, niektórzy
biali, niektórzy byli Azjatami inni pochodzili z europejskich krajów. Niektórzy
mieli umiejętności akademickie, inni mieli umiejętności praktyczne. Jedni mieli
problemy z policją, inni nie.
Te MDP mieściły się w centrum miasta, w tego rodzaju obszarach gdzie młodzi
6
Die Steierischen Feuerwehren und ihre Volkswirtschaftliche Bedeutung – Mag. Dr. Irmgard Hagenhofer
ludzie wpisywali się w definicję, zgodnie z UE, jako społecznie wyłączeni. Od
pierwszego zdania we wprowadzeniu, aż do tego miejsca potwierdza się, że
straż pożarna nie dyskryminuje. Drużyny pożarnicze konsekwentnie wyszukują
młodych ludzi z tych obszarów, których ogół społeczeństwa porzucił, aby dać im
taką szansę jakiej nikt inny nie był gotowy dać.
Każda młoda osoba była traktowana jako podmiot a nie punkt odniesienia
społecznego.
Przyłączając się jednakże do MDP , muszą zrozumieć oczekiwania jakie wiążą się
z noszeniem tego munduru. Reprezentowali organizację, która była i jest
szanowana przez szerokie społeczeństwo. Jeśli spowodują kłopoty mając na
sobie mundur lub bez niego, nie mogą być dalej członkami straży pożarnej. W
ciągu 10 pierwszych lat istnienia organizacji w Wielkiej Brytanii ponad 90%
młodych ludzi, którzy przyłączyli się do MDP, pozostali jej członkami bez
podejmowania żadnych dyscyplinarnych kroków. Co więcej, pewność siebie,
którą uzyskali spowodowała, że podjęli decyzje o dalszej edukacji lub
bezpośrednio
zatrudnili
się.
W
rezultacie
stali
się
użytecznymi,
pełnowartościowymi członkami społeczeństwa, którzy zarabiali wystarczająco
dużo pieniędzy, aby utrzymać samych siebie i w rezultacie przyczyniają się do
wzrostu gospodarczego kraju poprzez płacone podatki.
W tym miejscu należy wspomnieć, że Wielka Brytania, chociaż istnieje
ogólnokrajowa jednostka koordynująca, odpowiedzialna za MDP, jest całkowicie
ochotniczą organizacją, która nie otrzymuje dofinansowania z żadnej rządowej
jednostki. Tak naprawdę brytyjska organizacja nie ma w swojej nazwie zwrotu
MDP.
Oto kilka przykładów narodowych organizacji w Europie:
Austria
Feuerwehrjugend
Młodzieżowe Drużyny Pożarnicze
Francja
Jeunes Sapeurs Pompiers
Młodzieżowe Drużyny Pożarnicze
Niemcy
Jugendfeuerwehr
Młodzieżowe Drużyny Pożarnicze
Holandia
Jeugdbrandweer
Młodzieżowe Drużyny Pożarnicze
Włochy
Vigili del Fuoco Allievi
Młodzieżowe Drużyny Pożarnicze
Narodowa organizacja w Wielkiej Brytanii to „Fire Service Youth Training
Association” (FSYTA) – Związek Straży Pożarnej i Szkolenia Młodzieży.
Oczywiście współpracuje on z MDP lub kadetami, ale nie jest wyłącznie
zorientowany na młodzież. Od momentu założenia w 1995 r., Związek pragnie
dotrzeć do młodych ludzi, z których wielu było odrzuconych przez
społeczeństwo, aby dać im poczucie przynależności i tożsamość poprzez metody
treningowe drużyny strażackiej i szansę bycia częścią szanowanego organu
społeczeństwa.
Chociaż Związek powołany był przez straże pożarne z całej Brytanii, szybko
spostrzegł potrzebę dywersyfikacji, aby sprostać potrzebom młodych ludzi,
którzy nie przyczyniali się w pełni do rozwoju społeczeństwa a mieli takie
możliwości. Ci młodzi ludzie często pochodzili z tych części społeczeństwa, które
wpisywało się w definicję wyłączonych ze społeczeństwa. Pierwszym
problemem było, jak się nimi zająć.
Bariery przyjęcia
Początkowo Związek musiał zrozumieć jakie bariery istniały w związku
z przyjęciem7, następnie pokonać je, aby dotrzeć do młodego człowieka.
Te bariery to:
1. Niskie osiągnięcia edukacyjne
7
Barriers to inclusion engagement of parents in mainstream services – Ilan Katz, Vincent La Placa & Sarah Hunter
Rozwiązanie: Dawanie im praktycznych zadań, gdzie nie czują się ograniczeni
wiedzą akademicką. Pokazywanie ich osiągnięć w taki sposób, aby mogli
zmierzyć własne postępy.
2. Niskie
oczekiwania
i
aspiracje
wewnątrz
rodzin
dotyczące
partycypacji w społeczeństwie
Rozwiązanie: Zaangażuj rodzinę tej młodej osoby pośrednio lub bezpośrednio.
Bezpośrednio poprzez zaproszenie rodzica, aby zobaczył co ich dziecko
osiągnęło. Pośrednio poprzez uświadomienie im, co straż pożarna może
oferować im jeśli chodzi o działania świadczone na rzecz społeczeństwa..
3. Niski poziom wiedzy na temat lokalnego i narodowego zapewnienia
usług
Rozwiązanie: Część treningu poza głównym programem szkoleniowym
powinna zająć się życiowymi umiejętnościami, które mogą być wykorzystane
w przyszłości. To pomoże młodej osobie i jej rodzinie uświadomić sobie jak
należy skontaktować się z organizacjami wspierającymi, aby osiągnąć społeczne
włączenie.
4. Niski poziom wiedzy i zrozumienia możliwości jak należy się
zaangażować
Rozwiązanie: Będąc częścią jednostki operacyjnej straży pożarnej, młoda osoba
będzie miała zestaw określonych zasad, których należy przestrzegać, aby
współgrać z innymi. Zwierzchnicy traktowani będą z szacunkiem, a ten szacunek
z kolei okazywany będzie młodym ludziom. Jako że trening pożarniczy będzie
częścią ich szkolenia, musza nauczyć się jak należy pracować w sposób
bezpieczny i zdyscyplinowany dla własnej ochrony i ochrony członków swojej
drużyny.
Integracja poprzez włączenie do alternatywnej edukacji w Wielkiej
Brytanii
Często bariery, które należy pokonać, nie są tylko tymi związanymi z etnicznym
pochodzeniem młodych ludzi. Często ludźmi, którzy najwięcej mogą skorzystać
z socjalnej interwencji udzielanej przez straż pożarną są:
a) niepełnosprawni
b) nieuczęszczający do szkoły
c) ci, którzy potencjalnie mogą być zaangażowani w działalność przestępczą.
W Wielkiej Brytanii istnieją specjalne programy wewnątrz straży pożarnej,
skierowane do młodych ludzi, którzy mieszczą się w tych kategoriach.
Wiele zawodowych straży pożarnych zapewnia specyficzne programy dla
młodych ludzi ze „specjalnymi potrzebami”. Dotyczy to młodych ludzi mających
problemy z nauczaniem, cierpiącym na autyzm lub problemy behawioralne.
Te działania praktykowane są z młodzieżą o specjalnych potrzebach, ale nie
pragną ich odizolować od głównych grup. Mają dać im szansę, aby ci młodzi
ludzie stali się częścią organizacji , a nie odrzucenie ich od grupy tylko dlatego,
że maja fizyczną lub intelektualną niesprawność.
Instruktorzy biorą udział w specjalnym treningu przygotowującym ich do pracy
z młodzieżą znajdującą się w tych grupach ze specjalnymi potrzebami. Aby móc
zaspokoić ich potrzeby, oraz zapewnić im bezpieczeństwo, jak i bezpieczeństwo
pozostałym członkom grupy, zwiększona jest ilość instruktorów w stosunku do
młodzieży.
W Wielkiej Brytanii zwrócono uwagę na to, iż wielu młodych ludzi ma problemy
z dostosowaniem się do środowiska szkolno-edukacyjnego. W konsekwencji
unikają formalnej, szkolnej rutyny poprzez wagary. To często prowadzi do braku
pewności siebie, a w konsekwencji do braku chęci powrotu do szkolnego
środowiska. Może to również doprowadzić niektóre jednostki do udziału
w drobnych aktach przestępczych. Brytyjskie słowo określające tego typu ludzi
to „ Nieuczestniczący w Edukacji, Zatrudnieniu czy Szkoleniu” (Not in Education,
Employment or Training) potocznie NEZS.
Straż Pożarna w Northumberland w północno-wschodniej części Anglii, zwraca
się właśnie do grupy NEZS, oferując specjalny 10-tygodniowy kurs skierowany
do tych, którzy zdecydowali się nie angażować w formalną edukację. Kurs ten
nosi tytuł „All Fired Up”, oferuje młodzieży możliwość użycia raczej
praktycznych niż akademickich umiejętności, aby móc się rozwijać. Kurs
prowadzony jest przez strażaków, praktyczne więc zajęcia połączone są z pracą
strażaków i oparte na strażackiej dyscyplinie.
Ogólne wyniki pokazują wzrost pewności siebie poszczególnych jednostek
i podsycają chęć udziału w dalszym szkoleniu, jednakże na takim polu, gdzie
praktyczne umiejętności są bardziej potrzebne niż akademicka wiedza.
Związek Straży i Szkolenia Młodzieży od początku swojego istnienia zwracał
uwagę na różne potrzeby młodzieży, oraz różne poziomy umiejętności
fizycznych i akademickich.
Współpracując z działem edukacji lokalnymi i narodowymi władzami Związek
rozwinął swoją działalność w taki sposób, iż obecnie osiągnięcia za ten kurs są
uznawane na równi i innymi przedmiotami takimi jak matematyka, angielski czy
geografia. Kursy te zostały opracowane zgodnie z podstawą programową
oświaty i są obecnie uznawane w Narodowym Systemie Edukacyjnym.
Wymagania w pełni pokrywają się z kwalifikacjami grup docelowych. Młodzież
nie mająca problemów z nauką wykonuje serię testów, aby uzyskać ocenę.
Uczniowie z uzdolnieniami praktycznymi lub wolniej uczący się, wykonują
portfolio, w którym dokumentują osiągnięcia przy pomocy zdjęć lub ocen
opisowych egzaminatorów, aby uzyskać swoją ocenę.
W obydwu przypadkach młodzież zyskuje na pewności siebie dzięki uzyskaniu
oceny , nawet jeśli korzystali z różnych możliwości oceny ich umiejętności.
Ta pewność siebie, którą w naturalny sposób uzyskują zdobywając ocenę
poprawia ich samopoczucie wewnątrz MDP, w której już wielu takie
wyróżnienie otrzymało. Rezultatem jest włączenie a nie wyłączenie z grupy.
W konsekwencji ta pewność siebie przejdzie również na rodzinę. Kiedy pewność
siebie rośnie, sama nabierając rozpędu, ważnym jest, aby straże pożarne na tym
etapie wzmocniły ten poziom pewności siebie i pomogły przejść dalej do
poczucia
przynależności
która
poprowadzi
do
pełnej
integracji
w społeczeństwie.
Wnioski
W MDP w Europie kadeci akceptują innych młodych ludzi jako jednostki,
niezależnie od ich etnicznego pochodzenia czy statusu społecznego.
To było dobrze zobrazowane przez naszego druha Wilfried Weissgärbera,
poprzedniego szefa straży pożarnych w Dolnej Austrii, w jego wstępnych
uwagach w Podręczniku Straży Pożarnych Dolnej Austrii, kiedy to w 2003
powiedział:
„To jest bardzo interesujący fenomen, że sukces członkostwa MDP osiągnięty
jest w tak krótkim czasie. Inne organizacje dążą do tego. MDP korzystają z tego,
iż angażują młodych ludzi niezależnie od ich etnicznego pochodzenia, religii czy
statusu społecznego. Ich rodzice mają również pewność, że ich dzieci znajdują
się w bezpiecznych rękach.”8
Gdyby model MDP został zaadoptowany w całym społeczeństwie europejskim,
być może nie słyszelibyśmy więcej komentarzy, które indykują socjalne piętno,
takie jak:
„O, ona jest azjatyckim dzieckiem, które przychodzi na spotkanie kadetów”, lub
„Ona jest tą biedną dziewczynką, która musi chodzić piechotą na spotkania,
ponieważ nie stać jej na rower.”
Być może po prostu usłyszymy:
„O, to jest Ravinder z naszej grupy” lub „To jest Maria. Ona jest naprawdę dobrą
przyjaciółką i jest częścią naszej drużyny”.
Możemy wszyscy pochodzić z różnych nacji, ale wewnątrz rodziny strażackiej
wszyscy jesteśmy równi.
Społecznie włączeni i społecznie zintegrowani.
Michael J Norton QFSM MIFireE
International Representative
Fire Services Youth Training Association – GB
[email protected]
8
Handbuch Feuerwehrjugend NÖ Landesfeuerwehrverband, November 2004 – Wilfried Weissgärber