Różne formy medytacji chrześcijańskiej OGÓLNE WPROWADZENIE

Różne formy medytacji chrześcijańskiej OGÓLNE WPROWADZENIE

CYKLICZNE SPOTKANIE BIBLIJNE 2011/2012 – SPOTKANIE 7: 14.04.2012
Różne formy medytacji chrześcijańskiej
(Medytacja Ignacjańska, Medytacja Karmelitańska, Medytacja Sulpicjańska – św. Eugeniusza)
OGÓLNE WPROWADZENIE DO MEDYTACJI
CECHY MEDYTACJI CHRZEŚCIJAŃSKIEJ
- wejść w obecność Bożą;
- podjęcie rozmowy z Bogiem;
CEL MEDYTACJI CHRZEŚCIJAŃSKIEJ:
- pozwolić rodzić się w nas Bogu;
- pozwolić Bogu rodzić się z nas dla innych;
- lepsze przeżycie spotkania z Bogiem w liturgii;
BIBLIJNE INSPIRACJE MEDYTACJI CHRZEŚCIJAŃSKIEJ:
- pochylanie się nad Słowem Bożym w zasłuchaniu;
- wzorem Maryja słuchająca i rozważająca Słowo (Łk 2, 19; Łk 2, 51);
- obecna od początku chrześcijaństwa, w formie powtarzania słów – modlitwa Jezusowa – słowa celnika lub
niewidomego pod Jerychem (Łk 18, 13; Łk 18, 39) – szczególna refleksja nad krótkimi tekstami Biblii;
- IV wiek ciągłe powtarzanie słów Ps 70, 2: Racz mnie wybawić, o Boże; Panie, pospiesz mi na pomoc!;
RÓŻNE FORMY MEDYTACJI CHRZEŚCIJAŃSKIEJ:
- szczególnym sposobem lectio divina – omówione już wcześniej;
- szkoła angielska tzw. metoda Chmura – nawiązanie do św. Augustyna i miłosnego poznania (dużo się modlić
nie polega na tym, by dużo mówić, ale na uderzaniu ciągłym i pobożnym serca ku Temu, do którego się
modlimy);
- tradycja franciszkańska – św. Bonawentura – zwrócenie uwagi na modlitwę kontemplacji;
- też metoda św. Jana de la Sale, św. Alfonsa Liguoriego, wielu zgromadzeń zakonnych;
- tradycja benedyktyńska – na bazie lectio divina – duchowa lektura Biblii, znajdująca swoje odzwierciedlenie
w liturgii, pracy i spotkaniu z drugim człowiekiem.
WYBRANE FORMY MEDYTACJI CHRZEŚCIJAŃSKIEJ:
METODA – MEDYTACJA IGNACJAŃSKA
OPIS METODY
- szczególnie przedstawiciele: św. Ignacy z Loyoli;
- bierze się z własnych doświadczeń modlitewnych w kontakcie ze Słowem Bożym św. Ignacego (spisane
wskazania znajdują się w „Ćwiczeniach Duchowych”);
- św. Ignacy mówi o przygotowaniu dalszym: odczytanie tekstu ze skupieniem się na słowach czy zdaniach
najbardziej pobudzających – przygotowanie punktów do przeprowadzenia medytacji; przygotowaniu
bliższym – nastawienie na zbliżającą się modlitwę (cel); zastanowienie nad punktami i refleksja, modlitwa
- wyróżniane części (wg o. Józefa Augustyna SJ):
I. Modlitwa przygotowawcza (wprowadzenie), by wszystkie zamiary, decyzje i czyny skierowane były w
sposób czysty do służby i chwały Boskiego Majestatu (wrażliwość na chwałę Boga);
II. Dwa wprowadzenia:
1. Wyobrażenie sobie okiem wyobraźni miejsca (np. Jezusa) zgodnie z rozważaniem;
2. Prośba o owoc medytacji (o to, czego chcę i pragnę);
III. Właściwy przebieg medytacji (3 części):
1. Co mówi Bóg;
2. Odniesienie do życia;
3. Moja odpowiedź;
IV. Rozmowa końcowa;
V. „Badanie” jaka to była medytacja;
SPOSOBY ZASTOSOWANIA METODY:
- do każdego tekstu biblijnego bez wyjątku.
METODA – MEDYTACJA KARMELITAŃSKA
OPIS METODY
- szczególnie przedstawiciele: św. Teresa od Jezusa, św. Jan od Krzyża;
- wyróżniane części (I i V to wprowadzenie i zakończenie, a II-IV to właściwa medytacja):
I. ETAP I: stanięcie w Bożej obecności i w prawdzie przed Panem – ożywienie wrażliwości duchowej i
świadomości obecności Boga;
II. ETAP II: czytanie tekstu lub analiza wydarzenia, które będzie celem medytacji (Wyobrażenie sobie
przeczytanego tekstu Pisma świętego, jakby Ewangelia przechodziła przez serce, ten fragment dział
się w sercu);
III. ETAP III: medytacja nad tekstem lub sytuacją (wizja ogólna, refleksja nad tekstem);
IV. ETAP IV: miłosna rozmowa, które przechodzi w miłosną uwagę, w obcowanie z Bogiem
(skierowanie uwagi z miłością na Boga);
V. ETAP V: zakończenie (podziękowanie, ofiarowanie siebie, prośby, zaproszenie Boga w życie).
SPOSOBY ZASTOSOWANIA METODY:
- do każdego tekstu biblijnego bez wyjątku.
METODA – MEDYTACJA SULIPICJAŃSKA – ŚW. EUGENIUSZA
OPIS METODY
- szczególnie przedstawiciele: twórca: J. J. Olier, Berulle, św. Eugeniusz de Mazenod;
- wywodzi się z francuskiej szkoły duchowości, wskazuje, by na Jezusa patrzeć, jednoczyć się z Jezusem i
działać w Jezusie (wskazują na to poszczególne elementy medytacji: II. A, B, C);
- św. Eugeniusz spotkał się z nią w seminarium św. Sulpicjusza w Paryżu;
- wyróżniane części:
I. Przygotowanie medytacji:
- chwila ciszy na uspokojenie swojego wnętrza;
- wezwanie Ducha Świętego;
- chwila ciszy;
- modlitwa św. Eugeniusza do Maryi Niepokalanej.
II. Medytacja:
A. Jezus przed oczyma – adoracja (wpatrywanie się w Jezusa);
- czytanie zaproponowanego tekstu biblijnego, posługując się przypisami, aby lepiej go zrozumieć;
- można też sięgnąć w tej części do jakiegoś komentarza biblijnego;
- wyobrażenie sobie sceny z odczytanego fragmentu (w czasie rozproszeń wracam do obrazu);
B. Jezus w sercu – komunia, jedność (wysiłek, by to, co dostrzegło się w Jezusie dostrzec w sobie);
- obserwacja reakcji serca na Słowo Boże;
- rozważanie tych natchnień w czasie rozmowy z Bogiem;
- gdy nie pojawiają się inne treści trwam przed Bogiem;
C. Jezus w rękach – współpraca (podjąć postanowienie);
- odnalezienie konkretnego wskazania wynikającego ze Słowa Bożego;
- sam zachwyt nie prowadzi do rozwoju – czego oczekuje ode mnie Bóg – konkretne postanowienie;
III. Zakończenie medytacji
D. Bukiet duchowy (wybrać jedną myśl, która będzie towarzyszyć w ciągu dnia);
- podziękować za spotkanie ze Słowem Bożym i przeprosić za rozproszenia i niewłaściwe postawy;
- pomodlić się modlitwą używaną w Zgromadzeniu Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej na
zakończenie medytacji;
- na zakończenie pomodlić się modlitwą św. Eugeniusza o miłość do Chrystusa.
SPOSOBY ZASTOSOWANIA METODY:
- do każdego tekstu biblijnego bez wyjątku;
- szczegółowe omówienie w części praktycznej na podstawie materiałów: Dzień dla Jezusa. Bunt, który
rozwija… Modlitwa pozytywnie zbuntowanego, W: eSPe 04(95)/2011, październik-grudzień 2011, s. 44-48
Opracowanie o. Robert Wawrzeniecki OMI
Pomoc także na: http://www.pijarzy.pl/?strona,menu,pol,modlitwa,86,0,84,rozmyslanie,ant.html