Mianowanie na stopnie wojskowe ŻołnieRzy RezeRwy oraZ oSÓB
Transkrypt
Mianowanie na stopnie wojskowe ŻołnieRzy RezeRwy oraZ oSÓB
G³os Weterana i Rezerwisty na określone akty prawne oraz własną interpretację ich treści. Szereg odmownych decyzji organów emerytalnych zostało przez emerytów i rencistów wojskowych zaskarżonych do właściwych sądów powszechnych. Aktualnie, nie znamy orzeczeń sądów w tych sprawach, ale z posiadanych informacji wynika, że już w lutym bieżącego roku w kilku sprawach odbyły się rozprawy sądowe. Władze naczelne naszego Związku z punktu widzenia formalno-prawnego nie są stroną w omawianym sporze i nie mają uprawnień do wydawania wiążących poleceń swoim członkom. Nie znaczy to jednak, że władze naszego Związku nie interesują się tą sprawą i nie mają prawa wyrażać swego poglądu, uwzględniając charakter sporu oraz jego zasięg i wymowę społeczną. Podzielamy pogląd, że unormowania prawne w tej materii są skomplikowane i niejednoznaczne, czemu dał wyraz między innymi Rzecznik Praw Obywatelskich, Trybunał Konstytucyjny, Prokurator Generalny, oraz członkowie naszego Związku w składanych wnioskach, a wojskowe organy emerytalno-rentowe w decyzjach odmownych. Stąd też bardzo ważne znaczenie będą miały prawomocne orzeczenia sądów powszechnych rozpatrujące odwołania naszych członków. Trzeba jednak liczyć się z tym, że procedura sądowa jest wydłużona w czasie, albowiem od decyzji sądów pierwszej instancji służy apelacja, a po uprawomocnieniu się orzeczeń sądowych, strony mogą wystąpić do Trybunału Konstytucyjnego w Strasburgu. Władze naczelne Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego po dokonaniu analizy argumentów obu stron oraz aktów prawnych obo- www.gwir.pl wiązujących aktualnie w tym zakresie wyrażają pogląd, że ujednolicone zasady waloryzacji wymienione w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 roku (Dz. U. z 2004 r. nr 39, poz. 353) obowiązują wszystkich emerytów i rencistów wojskowych od wejścia w życie art. 6 jednolitego tekstu ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin (Dz.U. nr 8 z dnia 20 stycznia 2004 r.). Za taką interpretacją przemawia przede wszystkim treść art. 2 ust.1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, który wyklucza jej zastosowaniu do ubezpieczonych, którzy mają ustalone prawo do emerytury określonej między innymi w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych. Ta sama ustawa w rozdziale 3, art. 195 dotycząca przepisów końcowych i uchylających nie wymienia przepisów ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych, a MIANOWANIE NA STOPNIE WOJSKOWE ŻOŁNIERZY REZERWY ORAZ OSÓB NIEPODLEGAJĄCYCH SŁUŻBIE WOJSKOWEJ (W STANIE SPOCZYNKU) (2) Mianowanie na wyższy stopień wojskowy Mianowanie w czasie pokoju na kolejny wyższy stopień wojskowy, zgodnie z art. 76 ust. 11 ustawy z 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, może nastąpić, jeśli żołnierz rezerwy: - ma przydział mobilizacyjny (pracowniczy przydział mobilizacyjny lub przydział organizacyjno-mobilizacyjny lub przewiduje się nadanie mu takiego przydziału): - odbył ćwiczenia wojskowe lub okresową służbę wojskową, a w przypadkach uzasadnionych potrzebami sił zbrojnych, mimo nieodbycia tych ćwiczeń lub służby – ma zawód lub wykształcenie przydatne na stanowisku służbowym w jednostce wojskowej i co najmniej przez rok miał przydział mobilizacyjny na to stanowisko lub był zamustrowany na statku żeglugi morskiej przewidzianym na potrzeby mobilizacyjne. Na wyższy stopień wojskowy w korpusie oficerów może być mianowany żołnierz rezerwy, który w posiadanym stopniu wojskowym pełnił okresową służbę wojskową lub odbył ćwiczenia wojskowe w łącznym wymiarze co najmniej 30 dni. Mianować można na stopień nie wyższy niż stopień etatowy stanowiska służbowego, na które żołnierz rezerwy ma przydział mobilizacyj- 22 ~ Marzec 2009 ~ ny lub przewiduje się nadanie mu takiego przydziału. Żołnierz rezerwy może być mianowany na kolejny wyższy stopień wojskowy: - w czasie odbywania ćwiczeń wojskowych; - po odbyciu ćwiczeń wojskowych lub służby okresowej; - w przypadkach uzasadnionych potrzebami sił zbrojnych; - w uznaniu zasług za wykonywanie prac lub zadań na rzecz obronności państwa, jeżeli od poprzedniego mianowania upłynęły co najmniej trzy lata. Ze względu na uzasadnione potrzeby sił zbrojnych na kolejny wyższy stopień wojskowy można mianować: - oficera rezerwy – w korpusach osobowych: lotnictwa, marynarki wojennej, sprawiedliwości i obsługi prawnej, medycznym lub duszpasterstwa, jeżeli od poprzedniego mianowania upłynęły co najmniej trzy lata, do stopnia nie wyższego niż stopień etatowy zajmowanego stanowiska służbowego; - podoficera rezerwy – w korpusie osobowym medycznym, jeżeli od poprzednie- tym samym potwierdza tezę, że umocowanie zawarte w art. 88 tej ustawy nie mają zastosowania do tej kategorii osób. Jednocześnie kierownictwo naszego Związku zdaje sobie sprawę, że przyjęcie wyżej przedstawionego poglądu pociąga za sobą znaczący wydatek z budżetu Ministerstwa Obrony Narodowej, który w roku bieżącym jest ograniczony w ramach akcji oszczędnościowej związanej ze światowym kryzysem finansowym. W tej sytuacji wydaje się być celowym spowodowanie wystąpienia kierownictwa Związku do pana ministra obrony narodowej z propozycją powołania specjalnego zespołu ekspertów w celu opracowania metod i sposobu rozwiązania zaistniałej sytuacji w określonym czasie z uwzględnieniem interesu obu stron. Józef PIOTROWICZ go mianowania upłynęły co najmniej trzy lata, do stopnia nie wyższego niż stopień etatowy zajmowanego stanowiska służbowego. Warunkiem wystąpienia z wnioskiem o mianowanie na pierwszy stopień wojskowy w korpusie podoficerskim (kaprala lub mata) jest posiadanie wykształcenia co najmniej na poziomie szkoły ponadgimnazjalnej i zdanie egzaminu na podoficera oraz odbycie lub pełnienie czynnej służby wojskowej albo odbycie zajęć wojskowych (dotyczy studentów Akademii Morskich). Natomiast na kolejny stopień wojskowy w korpusie podoficerskim żołnierz rezerwy może być mianowany po odbyciu w posiadanym stopniu wojskowym jednorazowo 10 dni ćwiczeń wojskowych lub łącznie 14 dni ćwiczeń w przypadku ich odbycia w kilku okresach. Wnioski o mianowanie żołnierzy rezerwy podlegających obowiązkowi czynnej służby wojskowej (do 60. roku życia) upoważnieni dowódcy jednostek wojskowych oraz stowarzyszenia i organy władzy publicznej zrzeszające i zatrudniające byłych żołnierzy zawodowych przesyłają do właściwych wojskowych komendantów uzupełnień. Ci przedstawiają je DK MON drogą służbową – za pośrednictwem Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego, Sztabu Generalnego WP oraz dyrektora Departamentu Kadr MON. DK MON przedstawia wnioski organowi uprawnionemu do mianowania na dany stopień wojskowy – prezydentowi RP w przypadku pierwszego stopnia oficerskiego i stopni generałów (admirałów) oraz ministrowi obrony narodowej w przypadku kolejnych stopni oficerskich.