Wirus opryszczki - Apteka PrzyMedyku

Wirus opryszczki
Wirus herpes simplex typu pierwszego (HSV-1) i typu drugiego (HSV-2), wirus VZV - wirus ospy
wietrznej i półpaśca (varicella zoster virus), wirus epsteina-barr i wirus cytomegalii należą do
jednej rodziny wirusów, która charakteryzuje się tym, że gdy osiągną komórki docelowe w
organiźmie, to pozostają w nich na stałe.
Wirus herpes simplex charakteryzuje się również wyjątkową zdolnością do przemieszczania się
od miejscowych zakończeń nerwów do zwojów rdzeniowych, oraz do pozostawania w uśpieniu
do czasu uaktywnienia go przez któryś z bodźców wyzwalających. Do czynników wyzwalających należą:
.promienie słoneczne
.gorączka
.menstruacja
.stres
.miejscowy uraz skóry
.oziębienie organizmu
.inwazyjne zabiegi kosmetyczne i dermatologiczne (np. peelingi, makijaż permanentny)
RODZAJE WIRUSA
Występują dwie odmiany wirusa herpes simplex - HSV
HSV-1 (herpes labialis) - powoduje opryszczkę wargową
HSV-2 (herpes progenitalis) - powoduje opryszczkę narządów płciowych
Stadia zakażenia.
Zakażenie wirusem herpes simplex przebiega na ogół w dwóch stadiach. 1/3
Wirus opryszczki
1. Gdy pierwszy raz zetkniemy się z wirusem herpes simplex następuje zakażenie pierwotne,
podczas którego wirus przenosi się do węzłów chłonnych, powodując ich powiększenie i
bolesność. Może występować ból w miejscu zakażenia, gorączka, złe samopoczucie, bóle
głowy. Następnie na skórze pojawia się zaczerwienienie na którym pojawiają się pęcherzyki z
zagłębieniami, w części środkowej, z których tworzą się nadżerki i strupy. Zmiany te goją się
bez pozostawiania blizn.
2. Nawroty choroby - czyli zakażenie wtórne ma zwykle łagodniejszy przebieg, zmiany są mniej
liczne i zwykle trwają krócej niż zakażenie pierwotne. Częstość nawrotów choroby zależy nie
tylko od odporności organizmu, umiejscowienia zakażenia, ale też od typu wirusa. Wirus
opryszczki wargowej daje mniej nawrotów niż wirus opryszczki narządów płciowych. Okresy
utajenia choroby sprzyjają przenoszeniu wirusa, ponieważ odwrotnie niż uważano wcześniej
wirus przenosi się także w okresach bezobjawowych. Ryzyko przeniesienia zakażenia w
momencie występowania zmian jest natomiast wyższe.
ZWALCZANIE
Leczenie zakażenia HSV należy rozpocząć jak najszybciej. Wczesne włączenie leczenia
przeciwwirusowego hamuje dalszy wysiew zmian oraz zapobiega występowaniu powikłań.
Najczęściej stosowana metoda: acyklowir 5 x dziennie 200mg (doustnie) przez 10 dni.
Ciężkie przypadki: dożylne leczenie acyklowirem w dawce 5 mg/kg co 8 godz. przez 7-10 dni.
Pojedyncze epizody: acyklowir 5 x 200mg dziennie. Częste nawroty opryszczki: leczenie
profilaktyczne (supresyjne) - polega ono na podawaniu acyklowiru doustnie w dawce 2 x po 400
mg na dobę przez wiele miesięcy. Leczenie taki hamuje wysiewy zmian klinicznych lub
znacznie zmniejsza ich częstotliwość.
Opryszczka narządów płciowych powodowana przez wirus herpes simplex typu 2 staje się
coraz większym problemem społecznych. Szacuje się, że w Stanach Zjednoczonych, mimo
edukacji dotyczącej chorób przenoszonych drogą płciową, od końca lat 70-tych liczba białych
nastolatków cierpiących na tę dolegliwość, zwiększyła się pięciokrotnie.
U 75% osób choroba ma postać bezobjawową (subkliniczną). Mimo braku objawów, osoby te
przekazują wirusa dalej. W przypadku, gdy osoba zakażona zetknęła się wcześniej z wirusem
opryszczki wargowej (herpes simplex typu 1), występuje u niej większa odporność na wirusa
opryszczki narządów płciowych, co powoduje, że zmiany na skórze utrzymują się krócej.
Nawroty opryszczki narządów płciowych występują u 50% zakażonych osób. Pojawiają się one
2/3
Wirus opryszczki
z różna częstotliwością i w różnych natężeniu. Mogą występować co 4-6 miesięcy, ale u
niektórych pacjentów występują nawet co 2-3 tygodnie. Nawroty choroby pojawiają się dwa razy
częściej u mężczyzn niż u kobiet. Są one częstsze u osób u których zakażenie pierwotne miało ciężki przebieg oraz u osób
młodych.
ZAGROŻENIA
Wirus opryszczki jest najgroźniejszy dla noworodków. Bez leczenia umiera 50-80% dzieci z
chorobą uogólnioną a u 40% tych, którym udało się przeżyć występuje przetrwała postać oczna
zakażenia. Wskaźnik przeżycia u dzieci z ograniczonym zakażeniem, leczonych acyklowirem
(w tabletkach) wynosi blisko 90%. Wirus przenosi się na noworodki w czasie porodu, a ryzyko
przeniesienia wirusa na noworodka jest największe u kobiet, które przeszły pierwszy rzut
opryszczki na krótko przed porodem i wynosi 33-50%. W przypadku, gdy u kobiety ciężarnej zakażenie pierwotne nastąpi na krótko przed porodem
rozważa się ukończenie ciąży cesarskim cięciem. Nie jest jednak wskazane przeprowadzanie
go profilaktycznie, gdy nie stwierdza się w czasie porodu aktywnych zmian chorobowych
narządów płciowych. W opryszczce nawrotowej zagrożenie zarażenia noworodka jest niskie
(ok. 3%), gdyż dziecko chronione jest przez przechodzące przez łożysko matczyne
przeciwciała.
www.bezopryszczki.pl
3/3