Ustalenie napięcia wzbudzenia tensometru.
Transkrypt
Ustalenie napięcia wzbudzenia tensometru.
Ustalenie napięcia wzbudzenia tensometru. Maksymalne dopuszczalne oraz skuteczne napięcie wzbudzenia mostka tensometrycznego, czy pojedynczego tensometru (SG) jest ważnym parametrem, który podany jest w specyfikacji. Co oznacza ta wartość, jak jest obliczana i co musi być brane pod uwagę w rzeczywistych zastosowaniach? Tensometry jako elementy grzewcze Kiedy naprężenie jest mierzone przy użyciu tensometrów w mostku Wheatstone'a, zachowują się one jak rezystory elektryczne. Przyłożone napięcie prowadzi do utraty mocy w postaci ciepła wydzielającego się na siatce pomiarowej tensometru. Ciepło musi być rozproszone, gdyż od nadmiernego ciepła w tensometrze wyniki pomiarów tensometrycznych opatrzone są błędami pomiarowymi. Błędy te wynikają z: Pozornego naprężenia występującego na skutek rozszerzalności cieplnej tensometru, które przejawia się jako dryft zera. Pogorszenia właściwości samo-kompensacji temperaturowej w tensometrze w wyniku nadmiernych różnic w rozszerzalności cieplnej korpusu pomiarowego, a naklejonego na nim tensometru. Przekroczenie granicznej temperatury (np. kleju) poprzez dodatkowe ogrzewanie, występujące np. przy wykonywaniu pomiarów w zakresie wysokich temperatur. Istotne jest, aby określić rozsądne granice, tj. maksymalne dopuszczalne napięcie skuteczne wzbudzenia, ponieważ ogrzewania tensometru nie można całkowicie uniknąć. Przestrzeganie tych wartości gwarantuje minimalny błąd pomiaru. W poniższym przykładzie, wzrost temperatury w porównaniu z korpusem pomiarowym do 5 ° C, jest tolerowany. Zakładając, że pomiary wykonano w temperaturze pokojowej, otrzymany błąd pomiaru jest mniejszy niż 1 µm / m. Nawet w najbardziej niekorzystnym przypadku, w zakresie od najwyższej dopuszczalnej temperatury dla tensometru, błąd zazwyczaj jest mniejszy niż 10 µm / m. Czynniki, które wpływają na ogrzewanie Następujące czynniki mają istotny wpływ na ogrzewanie, a tym samym na maksymalne dopuszczalne napięcie wzbudzenia mostka Umax: 1. Oporność tensometru R - wyższa oporność powoduje mniejsze ogrzewanie Powierzchnia drabinki tensometru A - większa powierzchnia pozwala na lepsze odprowadzanie ciepła 2. Współczynnik przewodzenia ciepła λ ciała pomiarowego - wpływa na "efektywność" odprowadzania ciepła 3. Cechy szczególne - na przykład konstrukcja tensometru (ułożenie drabinek pomiarowych) Modelu przepływu ciepła Z elektrycznego punktu widzenia, maksymalne dopuszczalne napięcie wzbudzenia mostka przy określonej maksymalnej mocy elektrycznej P i oporności R jest obliczana w następujący sposób: Rozważania termiczne obejmują ustanowienie modelu przepływu ciepła przez tensometru naklejony na mierzonym przedmiocie o nieskończonej pojemności cieplnej C. Gradient temperatury T/ d, powstaje w pobliżu czujnika tensometrycznego i wynika z różnicy temperatury pomiędzy czujnikiem tensometrycznym, a korpusem pomiarowym. Jest to niezależne od powierzchni drabinki i rezystancji tensometru i może być uznawany za pomiar w analizie błędów. Empiryczne badania wykazały, że granica błędu pomiaru jest zasadniczo spełniona przy gradiencie temperatury T / d = 0,75 ° C / mm w obszarze w pobliżu tensometru. Rys.. 1: Model przepływu ciepła dla odprowadzania ciepła z tensometru do mierzonego przedmiotu. Rozproszona energia cieplna Q 'w modelu przepływu ciepła wynika z powierzchni drabinki tensometrycznej A, specyficznej przewodności cieplnej λ korpusu pomiarowego, i gradientu temperatury T / d: W trybie stacjonarnym, tworzony jest bilans pomiędzy energią elektryczną P i energią cieplną Q rozproszoną przez nośnik do korpusu pomiarowego. Obliczenia maksymalnego dopuszczalnego napięcia wzbudzenia mostka pomiarowego. Zakładając, że straty energii w postaci ciepła generowane w modelu są rozpraszane całkowicie za pośrednictwem korpusu pomiarowego, uzyskuje się następujące równanie dla maksymalnego dopuszczalnego oraz skutecznego napięcia wzbudzenia mostka tensometrycznego : Powyższe równanie określa maksymalne skuteczne napięcie wzbudzenia mostka dla różnych tensometrów, w oparciu o znane parametry i wartość określoną doświadczalnie dla gradientu temperatury: Rezystancja R: właściwa tensometrom Powierzchnia drabinki tensometru A: powierzchnia siatki pomiarowej jest iloczynem jej długości i szerokości. Oczywiste jest, że mniejsze tensometry nagrzewają się szybciej niż większe, a zatem tolerują jedynie niższe napięcie wzbudzenia. Przewodność cieplna λ: Ta właściwość materiału korpusu pomiarowego ma znaczący wpływ na maksymalne napięcie wzbudzenia, ponieważ różnice między doskonałym przewodnikiem ciepła, takim jak aluminium, a typowymi tworzywami sztucznymi są bardzo wysokie. Poniższa tabela przedstawia typowe materiały elementów pomiarowych. Materiał korpusu pomiarowego Współczynnik przewodzenia ciepła λ [W / m * K] HBM numer części Współczynnik korygujący dla stali stal ferrytyczna Aluminium stal austenityczna 50 236 15 1 3 5 1.00 2.17 0.55 Szkło kwarcowe / kompozyt 0.76 6 0.12 Tytan / żeliwo szare plastik molibden 22 <0,05 136 7 8 9 0.03 0.03 1.65 Prawa kolumna w tabeli wskazuje na współczynnik korekcyjny, który powinien być zastosowany dla maksymalnego napięcie wzbudzenia tensometrów dopasowany do współczynnika przewodności cieplnej stali. Wiadomo jednak, że czujnik tensometryczny jest zainstalowany na innym materiale. Wynika to ze wzoru: Specyfika maksymalnego napięcia wzbudzenia mostka tensometrycznego Częstotliwość nośna. Efektywna wartość maksymalnego napięcia wzbudzenia mostka jest zmniejszona o 0,7 (1 / √ 2), gdy stosuje się sinusoidalne napięcie wzbudzenia mostka. Oznacza to, że wzbudzenie na częstotliwości nośnej jest lepszym wyborem, ponieważ nagrzewa tensometr w mniejszym stopniu niż napięcie DC o tej samej wartości. Rozety warstwowe. Przy układzie rozety warstwowej, gdy poszczególne drabinki pomiarowe są ułożone jedna na drugiej, górne drabinki pomiarowe mogą oddawać ciepło do korpusu pomiarowego, w mniejszym stopniu, niż niższe. Maksymalne dopuszczalne wartości napięcia wzbudzenia mostka należy zmniejszyć o współczynnik 0,7 (1 / √ 2) w układzie rozety typu T zbudowanej z dwóch umieszczonych na sobie drabinek pomiarowych oraz o współczynnik 0,6 (1 / √ 3) w układzie rozety złożonej z trzech drabinek pomiarowych . Spawalne tensometry. W tensometrach spawalnych, przepływ ciepła przez spawy jest zmniejszony, co skutkuje niższym maksymalnym napięciem dopuszczalnym skutecznym wzbudzenia mostka. Zalewane tensometry. Wzór podany wyżej dotyczy zalewanych tensometrów, ponieważ model ten uwzględnia jedynie ciepło rozpraszane z tensometru do korpusu pomiarowego. Rozpraszanie ciepła do powietrza otoczenia (konwekcja) jest pomijane, a więc niezależne od powłoki na tensometrze. Laminowane tensometry. Tensometry, które mogą być laminowane są zwykle używane w środowiskach o słabej przewodności cieplnej. Z tego względu powinno być wybrane najniższe możliwe napięcie wzbudzenia mostka. Ekstremalne warunki. Jeśli rozgrzewanie tensometru należy wykluczyć całkowicie, należy rozważyć pomiar optyczny odkształceń. Tutaj, naprężenie jest mierzone przez interrogator optyczny stosując siatkę Bragga. Jest to najlepsze rozwiązanie, na przykład, przy pomiarach w próżni wysokiej jakości i w bardzo niskich temperaturach bliskich zera absolutnego. Zastosowanie w praktyce. Po pierwsze, należy zauważyć, że niewielkie przekroczenie maksymalnego dopuszczalnego napięcia wzbudzenia nie prowadzi do uszkodzenia tensometru. Po prostu musi być brany pod uwagę błąd pomiarowy składający się głównie z przesunięcia zera. Dla pomiarów dynamicznych nie ma to znaczenia. Maksymalne skuteczne napięcie wzbudzenia tensometru jest podane na opakowaniu lub w karcie katalogowej. Istotne jest, aby użyć wartości dopasowanej do materiału korpusu pomiarowego. Tylko w przypadku gdy wartość określona dla przewodności λ cieplnej odpowiada materiałowi używanemu do dopasowania odpowiedzi temperaturowej, można tą wartość przyjąć bezpośrednio. Jeśli tylko wartość dla tensometrów dopasowanych do stali jest znana, a tensometr jest zainstalowany na innym ciele pomiarowym, użyj tabeli na stronie 3, aby znaleźć współczynnik korekcyjny. Po drugie, ważne jest, aby pamiętać, że podana wartość jest maksymalną wartością napięcia wzbudzenia. Wartość wykorzystywana przez wzmacniacz może być znacznie mniejsza. Ponieważ ciepło, które jest rozpraszane wzrasta wraz z kwadratem napięcia wzbudzenia, napięcie to poniżej maksymalnego napięcia wzbudzenia bardzo szybko prowadzi do znacznej minimalizacji błędu pomiaru. Przy użyciu wzmacniaczy częstotliwości nośnej, współczynnik 0,7 (wartość skuteczna napięcia) wyznacza margines bezpieczeństwa, a tym samym znaczne zmniejsza błąd pomiaru, którego można się spodziewać. Pomiary tensometryczne na materiałach o bardzo niskiej przewodności cieplnej, takich jak tworzywa sztuczne są krytyczne. Powinno być wybrane najmniejsze napięcie wzbudzenia i tensometr z najwyższą możliwą opornością. Jako zasadę można przyjąć, że napięcie 2,5 V wzbudzenia może być zawsze stosowane do typowych pomiarów na stali lub aluminium z użyciem tensometrów o minimalnej długości drabinki pomiarowej 1,5 mm i rezystancji 350 omów. Jest to dalekie od maksymalnego skutecznego napięcia wzbudzenia tak, że nie może dojść do błędów pomiaru wynikających z rozgrzewania. Biuro Inżynierskie Maciej Zajączkowski, ul. Krauthofera 16, PL 60-203 Poznań Tel./Fax. +48 61 66 25 666, e-mail: [email protected] , www:http://www.hbm.com.pl