Specyfikacja Techniczna Zał nr 1 do SIWZ (dn. 06.06.2011)

Załącznik nr 1 do siwz
SPECYFIKACJA TECHNICZNA
Wykonania i odbioru robót budowlanych
1.
Określenie przedmiotu zamówienia.
1.1. Nazwa zadania:
„Remont pomieszczeń z wymianą ślusarki okiennej aluminiowej i stolarki
drzwiowej w Rodzinnym Ośrodku Diagnostyczno-Konsultacyjnym
Opole ul. Ozimskiej 19”
1.2. Symbol Polskiej Klasyfikacji obiektów budowlanych:
1220 – Budynki biurowe
1.3. Nazwa i kody CPV:
45.00.00.00-7 – Roboty budowlane;
45.40.00.00-1 – Roboty wykończeniowe w zakresie obiektów budowlanych;
45.42.11.30-4 – Instalowanie drzwi i okien;
45.42.11.20-1 – Instalowanie przegród;
45.43.00.00-0 – Pokrywanie podłóg i ścian;
45.44.21.00-8 – Roboty malarskie;
45.30.00.00-0 – Roboty instalacyjne w budynkach;
45.33.00.00-9 – Roboty instalacyjne wodne i kanalizacyjne i sanitarne;
45.31.12.00-2 – Roboty w zakresie instalacji elektrycznych.
1.4. Własność pomieszczeń – Skarb Państwa w trwałym zarządzie Sądu Okręgowego
w Opolu
2.
Lokalizacja i opis przedmiotu zamówienia.
Pomieszczenia zlokalizowane na III piętrze budynku biurowo-handlowego w Opolu
przy ul. Ozimskiej 19 o powierzchni uŜytkowej 369,71 m2 .
-
Budynek biurowo-handlowy
powierzchnia zabudowy – 987,60 m 2
liczba kondygnacji – nadziemnych – 11; podziemnych 1
kubatura – 36 619,50 m 3
wysokość – 38,93 m
długość w rzucie kondygnacji powtarzalnej III-X – 68,10 m
szerokość w rzucie kondygnacji powtarzalnej III-X – 13,20 m
liczba klatek schodowych – 2
liczba dźwigów – 3 ( 2 osobowe, 1 towarowy)
KONSTRUKCJA BUDYNKÓW
Budynek wzniesiony w systemie częściowo uprzemysłowionym:
- fundamenty Ŝelbetowe
- szkielet Ŝelbetowy, prefabrykowany, w parterze i piwnicach oraz I i X piętrze monolityczny
- ściany poprzeczne – Ŝelbetowe, monolityczne „na mokro” w deskowaniu przestawnym
- stropy - z Ŝelbetowych płyt prefabrykowanych wielokanałowych typu śerań” i litych
wykonanych „na mokro” w klatkach schodowych i na kondygnacji I i XI gr. 20 cm
1
- stropodach – z płyt korytkowych na ściankach aŜurowych z cegły dziurawki na zaprawie
cementowo-wapiennej, ocieplony wełną mineralną gr. 8 cm, kryty papą
- klatki schodowe – biegi i spoczniki Ŝelbetowe, wylewane
- ściany osłonowe – aluminiowe warstwowe na konstrukcji stalowej oraz z betonu
komórkowego gr. 24 cm na I i II kondygnacji – ocieplenie gazobetonem gr. 12 cm;
na kondygnacji III-X osłonowe z ociepleniem wkładem termoizolacyjnym;
na kondygnacji XI ściany zewnętrzne podłuŜne z gazobetonu gr. 24 cm
ISTNIEJĄCE WYKOŃCZENIE BUDYNKU
Budynek wykończony niejednorodnie ze względu na róŜnych uŜytkowników
pomieszczeń, z tym, Ŝe część elementów jest w miarę jednakowa, i tak:
- wykończenie ścian osłonowych na kondygnacjach III-X z płyt suchego tynku
gipsowego „STG”
- klatki schodowe i większość korytarzy oraz pomieszczenia techniczne na X piętrze – tynk
wapienny kat. III
- stropy podwieszane na korytarzach i w hollu na parterze
- sanitariaty – ściany i posadzki wyłoŜone płytkami ceramicznymi
- holl parteru – posadzka kamienna
- klatki schodowe – lastriko szlifowane
- stolarka okienna aluminiowa,
- stolarka drzwiowa: drewniana typowa i nietypowa oraz aluminiowa
- szklenie – ścian podłuŜnych elewacji aluminiowej – zespolone, szkło elewacji hartowane
Tynki ścian i sufitów cementowo-wapienne. Ściany i sufity malowane farbami emulsyjnymi i
klejowymi oraz lamperie farbami olejnymi. Posadzki w pomieszczeniach z wykładzin PCW
Na ciągach komunikacyjnych posadzki lastrykowe.
Przedmiot zamówienia realizowany będzie we wszystkich pomieszczeniach
zajmowanych przez RODK oraz na korytarzach i ciągach komunikacyjnych przylegających
bezpośrednio do pomieszczeń biurowych na III piętrze budynku.
3. Uczestnicy procesu inwestycyjnego
3.1.
Zamawiający:
Sąd Okręgowy w Opolu Pl. Daszyńskiego 1
3.2. Wykonawca wyłoniony w drodze postępowania przetargowego
4. Charakterystyka przedsięwzięcia.
Przedsięwzięcie ma na celu wykonanie prac konserwacyjno-naprawczych
i remontowych poprawiających estetykę pomieszczeń biurowych RODK w Opolu.
5. Dokumentacja techniczna określająca przedmiot zamówienia.
Zakres robót objęty przedmiotem zamówienia z uwagi na charakter konserwacyjnonaprawczy i remontowy nie wymaga dokumentacji technicznej i projektowej.
6. Zakres robót budowlanych i określenie podstawowych materiałów.
Zakres robót budowlanych obejmuje:
- wymianę ślusarki okiennej aluminiowej w pomieszczeniach biurowych,
- wymianę parapetów okiennych wewnętrznych,
- wymianę stolarki drzwiowej do pomieszczeń RODK
2
- malowanie: ścian i sufitów,
- malowanie rur i grzejników instalacji centralnego ogrzewania oraz innych elementów
metalowych,
- malowanie konstrukcji i powierzchni sufitu w korytarzu,
- rozbiórkę okładzin ściennych z płytek ceramicznych i wykonanie nowych
- wykonanie ścianek działowych z płyt kartonowo-gipsowych
- uzupełnienia tynków na ściankach działowych po zamurowaniach i wykuciach,
- wymianę wykładzin podłogowych,
- demontaŜe instalacji sanitarnych wod-kan (zbędnych umywalek w pokojach)
- wymiana instalacji elektrycznych w części pomieszczeń i wymiana opraw
oświetleniowych
Uwaga : Szczegółowy zakres robót do wykonania obejmują przedmiary robót.
6.2. Wymagania ogólne naleŜy rozumieć i stosować w powiązaniu z załączonymi niŜej
wymienionymi Szczegółowymi Specyfikacjami Technicznymi:
1. SST – Wymiana ślusarki okiennej
2. SST – Wymiana drzwi wewnętrznych
3. SST – Roboty malarskie,
4.
5.
6.
7.
SST SST SST SST -
Tynki i gładzie
Wykładziny obiektowe
Instalowanie przegród
Roboty w zakresie instalacji elektrycznych wewnętrznych
6.3. Określenie podstawowych materiałów:
1) Ślusarka okienna profile aluminiowe „ciepłe” Kolor RAL 9006 oraz parapety
wewnętrzne okienne aluminiowe malowane proszkowo w kolorze białym kompletne
z zakończeniami - parametry i wykonanie w/g zestawienia stolarki i załączonej
Szczegółowej Specyfikacji Technicznej – Wymiana ślusarki okiennej wraz Z
zamontowaną od wewnątrz na ramie skrzydła roletką z materiału : (poliester) PES
100% gramatura 170g/m2 grubość 0,4 mm, test UV> 6 kolor materiału jednolity
bez wzorków do wyboru przez Zamawiajacego z palety barw producenta . Osprzęt
roletki z prowadnicami i kasetą PVC w kolorze białym. Osadzenie okna
wewnętrznego w ściance działowej między pokojami na profilach aluminiowych nie
otwieranego z szybą zespoloną akustyczną Rw≥34dB obustronnie bezpieczną kl.
O2 i zamontowaną roletką z materiału wraz z prowadnicami. Z naklejoną folią lub
zamontowaną szybą w celu uzyskania efektu okna weneckiego z refleksem
wysokiej jakość jednokierunkowego widzenia, pomocnego w uzyskaniu prywatności
i dyskretnej obserwacji. Odbicie światła: strona powlekana minimum 70% , strona
niepowlekana mniejsze niŜ 17 %.
2) Drzwi wewnętrzne płaskie jednoskrzydłowe osadzone na trzech zawiasach
czopowych. Rama skrzydła wykonana z tarcicy drewna egzotycznego . Wypełnienie
skrzydła stanowią płyty wiórowe ułoŜone warstwowo . Poszycie skrzydła wykonane
z płyty HDF . Drzwi wzmocnione o podwyŜszonej izolacyjności akustycznej Rw=
32dB z przeznaczeniem do stosowania w obiektach uŜyteczności publicznej.
OścieŜnica regulowana wzmocniona w kolorze skrzydła. Kolor dąb lub jabłoń.
Parametry techniczne wg Szczegółowej Specyfikacji Technicznej.
Drzwi wyposaŜone między innymi w :
3
• Zamek do drzwi wpuszczany z wkładkami patentowymi klasy B w kolorze
srebnym matowym lub satynowym.
• Szyldy i klamki odporne na intensywne uŜytkowanie – metalowe ze stali
nierdzewnej lub metalowe patynowane w kolorze srebrnym matowym lub
satynowym.
3) Wykładzina podłogowa winylowa obiektowa homogeniczna (jednorodna) grubości
2,00 mm , wzmocniona poliuretanem iQ PUR , odporna na nacisk punktowy i
oddziaływanie krzeseł na rolkach. Grupa ścieralności w/g normy EN 660-2 i EN
660-1 wynosi T: ≤ 0,08 mm . Klasa uŜytkowa w/g normy EN 685 komercyjna kl. 34,
przemysłowa kl. 43 . Właściwości antypoślizgowe w/g DIN 51130 wynoszące co
najmniej R9 w/g EN13893 ≥0,3. Właściwości antystatyczne < 2 kV – wykonanie
oraz pozostałe parametry techniczne wg Szczegółowej Specyfikacji Technicznej –
wykładziny obiektowe.
– Uwaga: kolorystyka i wzorzec wg uzgodnień z przedstawicielem inwestora
przed montaŜem po przedstawieniu Zamawiającemu wzornika kolorów producenta.
4) Farby i lakiery :
lateksowe emulsje do ścian matowe kolory w/g palety barw producentów jasne i
pułpełne. Farby odporne na tłuszcz, i wielokrotne zmywanie, charakteryzujące się
niską emisją zapachu – wykonanie wg załączonej Szczegółowej Specyfikacji
Technicznej – Roboty malarskie
akrylowe emulsje do sufitów kolor biały, odporne na wielokrotne zmywaniecharakteryzujące się niską emisją zapachu – wykonanie wg załączonej
Szczegółowej Specyfikacji Technicznej – Roboty malarskie
ftalowe do malowania rur i grzejników oraz elementów metalowych odporne na
działanie temperatury charakteryzujące się niską emisją zapachu – wykonanie wg
załączonej Szczegółowej Specyfikacji Technicznej – Roboty malarskie,
UWAGA: Kolory farb przed wykonaniem powłok malarskich dla
poszczególnych pomieszczeń naleŜy uzgodnić z przedstawicielem
inwestora przedstawiając do wyboru palety barw producentów w
odcieniach jasnych.
5) Oprawy świetlówkowe ORN mocowane do sufitu 2 x 36 W z rastrem.
Pozostałe materiały w/g danych zawartych w przedmiarze robót i zestawieniu materiałów.
7. Prowadzenie robót.
7.1
Ogólne zasady wykonania robót
Wykonawca jest odpowiedzialny za prowadzenie robót zgodnie z umową oraz za jakość
zastosowanych materiałów i wykonywanych robót, za ich zgodność z wymaganiami
specyfikacji technicznej oraz poleceniami inspektora nadzoru.
Następstwa
jakiegokolwiek
błędu
spowodowanego
przez
wykonawcę
w wykonawstwie robót, jeśli wymagać tego będzie inspektor nadzoru, zostaną poprawione
przez wykonawcę na własny koszt.
Decyzje inspektora nadzoru dotyczące akceptacji lub odrzucenia materiałów
i elementów robót będą oparte na wymaganiach sformułowanych w umowie i
szczegółowych specyfikacjach technicznych, a takŜe w normach i wytycznych wykonania i
odbioru robót. Przy podejmowaniu decyzji inspektor nadzoru uwzględnia wyniki badań
materiałów i jakości robót, dopuszczalne niedokładności normalnie występujące przy
produkcji i przy badaniach materiałów, doświadczenia z przeszłości, wyniki badań
naukowych oraz inne czynniki wpływające na rozwaŜaną kwestię.
4
Polecenia inspektora nadzoru będą wykonywane nie później niŜ w czasie przez niego
wyznaczonym, po ich otrzymaniu przez wykonawcę, pod groźbą wstrzymania robót. Skutki
finansowe z tego tytułu poniesie wykonawca.
7.2
Teren budowy
7.2.1 Charakterystyka terenu budowy
Roboty będą prowadzone w pomieszczeniach biurowych i na ciągach komunikacyjnych
naleŜących do RODK w Opolu na III piętrze budynku biurowo-usługowego . Drogi
komunikacyjne (klatki schodowe, korytarze i windy) w budynku uŜytkowane są przez
pozostałych współwłaścicieli i uŜytkowników budynku oraz klientów firm i instytucji
funkcjonujących w budynku. Teren budowy obejmował będzie pomieszczenia będące
przedmiotem zamówienia oraz korytarze i klatki schodowe niezbędne do komunikacji
w trakcie prowadzonych robót . Wykonawca zobowiązany jest do nie stwarzania utrudnień
na drogach komunikacyjnych w budynku dla innych uŜytkowników w budynku. Wykonawca
na własny koszt zabezpieczy drogi komunikacyjne przed uszkodzeniem i zabrudzeniem
w trakcie prowadzonych prac oraz pokryje koszty związane ze stworzeniem utrudnień
w przypadku wystąpienia takich Ŝądań od innych uŜytkowników budynku .
7.2.2 Przekazanie terenu budowy
Zamawiający protokolarnie przekaŜe wykonawcy teren budowy w czasie i na warunkach
określonych w umowie.
Wykonawca będzie składował materiały i narzędzia pracy niezbędne do wykonywania robót
w pomieszczeniach wskazanych przez inspektora nadzoru.
Wykonawca będzie miał moŜliwość korzystania z istniejących mediów tj. wody i energii
elektrycznej.
W czasie przekazania terenu zamawiający przekaŜe wykonawcy kopie uzgodnień
i zezwoleń uzyskanych w czasie przygotowywania robót do realizacji przez zamawiającego
dla umoŜliwienia prowadzenia robót .
7.2.3 Ochrona i utrzymanie terenu budowy
Wykonawca będzie odpowiedzialny za ochronę placu budowy oraz wszystkich
materiałów i elementów wyposaŜenia uŜytych do realizacji robót od chwili rozpoczęcia do
ostatecznego odbioru robót. Przez cały ten okres urządzenia lub ich elementy będą
utrzymane w sposób satysfakcjonujący Zamawiającego. Inspektor nadzoru moŜe
wstrzymać realizację robót jeśli w jakimkolwiek czasie wykonawca zaniedba swoje
obowiązki konserwacyjne i porządkowe.
7.2.4 Ochrona własności i urządzeń
Wykonawca jest odpowiedzialny za ochronę istniejących elementów budynku
instalacji i wyposaŜenia oraz urządzeń znajdujących się w obrębie placu budowy, takich jak
rurociągi, przewody, oprawy lamp elektrycznych, grzejniki instalacji elektrycznych
wykładziny i posadzki stolarka okienna i drzwiowa itp. oraz meble i wyposaŜenie biur (szafy,
krzesła, biurka, komputery itp.) Wykonawca spowoduje Ŝeby te elementy i instalacje oraz
urządzenia i meble zostały właściwie zabezpieczone przed uszkodzeniem w trakcie
realizacji robót .
Wykonawca będzie odpowiedzialny za jakiejkolwiek szkody, spowodowane poprzez
jego działania, w elementach budynku, instalacjach, urządzeniach i meblach oraz
natychmiast poinformuje inspektora nadzoru o kaŜdym uszkodzeniu tych elementów, a
takŜe dokona ich naprawy na własny koszt.
7.2.5 Ochrona środowiska w trakcie realizacji robót
5
W trakcie realizacji robót wykonawca jest zobowiązany znać i stosować się do
przepisów zawartych we wszystkich regulacjach prawnych w zakresie ochrony środowiska.
W okresie realizacji, do czasu zakończenia robót, wykonawca będzie podejmował wszystkie
sensowne kroki Ŝeby stosować się do wszystkich przepisów i normatywów w zakresie
ochrony środowiska na placu budowy i poza jego terenem.
7.2.6 Zapewnienie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia
Wykonawca dostarczy na budowę i będzie utrzymywał wyposaŜenie konieczne dla
zapewnienia bezpieczeństwa. Zapewni odpowiednie wyposaŜenie i odzieŜ wymaganą dla
ochrony Ŝycia i zdrowia personelu zatrudnionego na placu budowy. UwaŜa się, Ŝe koszty
zachowania zgodności z wspomnianymi powyŜej przepisami bezpieczeństwa i ochrony
zdrowia są wliczone w cenę umowną.
Wykonawca będzie stosował się do wszystkich przepisów prawnych obowiązujących
w zakresie bezpieczeństwa przeciwpoŜarowego. Będzie stale utrzymywał wyposaŜenie
przeciwpoŜarowe w stanie gotowości, zgodnie z zaleceniami przepisów bezpieczeństwa
przeciwpoŜarowego, na placu budowy, we wszystkich urządzeniach maszynach i pojazdach
oraz pomieszczeniach magazynowych. Materiały łatwopalne będą przechowywane zgodnie
z przepisami przeciwpoŜarowymi, w miejscach niedostępnych dla osób trzecich.
Wykonawca będzie odpowiedzialny za wszelkie straty powstałe w wyniku poŜaru, który
mógłby powstać w okresie realizacji robót lub został spowodowany przez któregokolwiek z
jego pracowników.
UŜycie materiałów, które wpływają na trwałe zmiany środowiska, ani materiałów
emitujących promieniowanie nie będzie akceptowane.
W trakcie realizacji robót wykonawca będzie stosował się do wszystkich obowiązujących
przepisów i wymagań w zakresie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia.
7.2.7 Zapewnienia jakości.
Wykonawca jest w pełni odpowiedzialny za jakość robót.
7.2.8 Materiały pochodzące z rozbiórki.
Wykonawca na własny koszt dokonuje wywozu i utylizacji wszystkich materiałów (ujętych i
nie ujętych w przedmiarze robót) pochodzących z rozbiórki.
8. Dokumenty budowy:
8.1.
8.2
8.3
8.4
8.5
8.6
Przedmiar robót
Protokoły przekazania placu budowy wykonawcy ;
Umowa ,
Pisma i instrukcje inspektora nadzoru oraz sprawozdania ze spotkań i narad na
budowie;
Protokoły odbioru robót,
Korespondencja dotycząca budowy.
9. Przechowywanie dokumentów budowy
Wszystkie dokumenty budowy będą przechowywane przez inspektora nadzoru we
właściwie zabezpieczonym miejscu. Wszystkie dokumenty zagubione będą natychmiast
odtworzone zgodnie ze stosownymi wymaganiami prawa.
10.
Dokumenty przygotowywane przez Wykonawcę w trakcie trwania budowy
W trakcie trwania budowy i przed zakończeniem robót wykonawca jest zobowiązany do
dostarczania na polecenie inspektora nadzoru kart i danych technicznych, atestów i
certyfikatów dotyczących wbudowywanych materiałów.
6
11. Inspektor nadzoru
Inspektor nadzoru – jest to osoba posiadająca odpowiednie wykształcenie techniczne
i praktykę zawodową oraz uprawnienia budowlane, wykonująca samodzielne funkcje
techniczne w budownictwie, której Zamawiający powierza nadzór nad wykonywaniem robót
ujętych w niniejszym zamówieniu. Reprezentuje on interesy Zamawiającego na budowie
i wykonuje bieŜącą kontrolę jakości i ilości wykonanych robót, bierze udział w
sprawdzianach i odbiorach robót zakrywanych i zanikających, badaniu i odbiorze instalacji
oraz urządzeń technicznych, jak równieŜ dokonuje odbioru końcowego całego zakresu
robót.
12.
Materiały i urządzenia
12.1
Źródła uzyskiwania materiałów i urządzeń
Wszystkie wbudowywane materiały i urządzenia instalowane w trakcie wykonywania
robót muszą być zgodne z wymaganiami określonymi w specyfikacji technicznej z polskimi
normami i posiadać odpowiednie świadectwa dopuszczenia do stosowania w budownictwie.
Przed uŜyciem kaŜdego materiału przewidywanego do wykonania robót na Ŝądanie
inspektora nadzoru wykonawca przedłoŜy szczegółową informację o źródle produkcji,
zakupu lub pozyskania takich materiałów, atestach, wynikach odpowiednich badań
laboratoryjnych i próbek do akceptacji inspektora nadzoru. To samo dotyczy instalowanych
urządzeń.
Akceptacja inspektora nadzoru udzielona jakiejś partii materiałów z danego źródła nie
będzie znaczyć, Ŝe wszystkie materiały pochodzące z tego źródła są akceptowane
automatycznie. Wykonawca jest zobowiązany do dostarczania atestów i/lub wykonania prób
materiałów otrzymanych z zatwierdzonego źródła dla kaŜdej dostawy, Ŝeby udowodnić, Ŝe
nadal spełniają one wymagania odpowiedniej szczegółowej specyfikacji technicznej.
Wykonawca będzie ponosił wszystkie koszty pozyskania i dostarczenia na plac budowy
materiałów . Za ich ilość i jakość odpowiada Wykonawca.
12.2
Kontrola materiałów i urządzeń
Inspektor nadzoru moŜe okresowo kontrolować dostarczane na budowę materiały
i urządzenia, Ŝeby sprawdzić czy są one zgodne z wymaganiami szczegółowych
specyfikacji technicznych i polskimi normami.
12.3 Atesty materiałów i urządzeń.
W przypadku materiałów, dla których w szczegółowych specyfikacjach
technicznych wymagane są atesty, kaŜda partia dostarczona na budowę musi posiadać
atest określający w sposób jednoznaczny jej cechy. Przed wykonaniem przez wykonawcę
badań jakości materiałów, inspektor nadzoru moŜe dopuścić do uŜycia materiały
posiadające atest producenta stwierdzający pełną zgodność tych materiałów z warunkami
podanymi w szczegółowych specyfikacjach technicznych.
Wszystkie materiały muszą posiadać atesty wydane przez producenta, poparte w razie
potrzeby wynikami wykonanych przez niego badań. Kopie wyników tych badań muszą być
dostarczone przez wykonawcę inspektorowi nadzoru.
Materiały posiadające atesty, a urządzenia – waŜną legalizację, mogą być badane
przez inspektora nadzoru w dowolnym czasie. W przypadku gdy zostanie stwierdzona
niezgodność właściwości przewidzianych do uŜycia materiałów i urządzeń z wymaganiami
zawartymi w szczegółowych specyfikacjach technicznych i polskimi normami nie zostaną
one przyjęte do wbudowania.
Materiały nie odpowiadające wymaganiom umowy
Materiały uznane przez inspektora nadzoru za niezgodne ze specyfikacją techniczną
muszą być niezwłocznie usunięte przez wykonawcę z placu budowy. KaŜdy rodzaj robót
12.4
7
wykonywanych z uŜyciem materiałów, które nie zostały sprawdzone lub zaakceptowane
przez inspektora nadzoru, będzie wykonany na własne ryzyko wykonawcy. Musi on zdawać
sobie sprawę, Ŝe te roboty mogą być odrzucone tj. zakwalifikowane jako wadliwe i
niezapłacone.
12.5
Przechowywanie i składowanie materiałów i urządzeń
Wykonawca jest zobowiązany zapewnić. Ŝeby materiały i urządzenia tymczasowo
składowane na budowie, były zabezpieczone przed uszkodzeniem. Musi utrzymywać ich
jakość i własności w takim stanie jaki jest wymagany w chwili wbudowania lub montaŜu.
Muszą one w kaŜdej chwili być dostępne dla przeprowadzenia inspekcji przez inspektora
nadzoru, aŜ do chwili kiedy zostaną uŜyte.
Tymczasowe pomieszczenia przeznaczone do składowania materiałów i urządzeń
będą zlokalizowane w obrębie placu budowy w miejscach uzgodnionych z inspektorem
nadzoru.
12.6 Stosowanie materiałów równowaŜnych
Jeśli wykonawca zamierza uŜyć w jakimś szczególnym przypadku materiały
równowaŜne lub inne niŜ przewidziane w przedmiarze robót lub specyfikacji technicznej,
poinformuje o takim zamiarze inspektora nadzoru i musi uzyskać jego zgodę przed ich
uŜyciem .
13.
Sprzęt
Wykonawca jest zobowiązany do uŜywania jedynie takiego sprzętu, który nie
spowoduje niekorzystnego wpływu na jakość wykonywanych robót oraz nie spowoduje
uszkodzeń innych elementów budynku. Liczba i wydajność sprzętu powinna gwarantować
prowadzenie robót zgodnie z terminami przewidzianymi w umowie.
Sprzęt będący własnością wykonawcy lub wynajęty do wykonania robót musi być
utrzymywany w dobrym stanie i gotowości do pracy oraz być zgodny z wymaganiami
ochrony środowiska i przepisami dotyczącymi jego uŜytkowania.
Sprzęt, maszyny, urządzenia i narzędzia nie gwarantujące zachowania warunków
umowy zostaną przez inspektora nadzoru zdyskwalifikowane i nie dopuszczone do robót.
14.
Transport
Wykonawca jest zobowiązany usuwać na bieŜąco, na własny koszt, wszelkie
uszkodzenia i zanieczyszczenia na drogach komunikacyjnych w budynku oraz na drogach
dojazdowych do terenu budowy spowodowane przez jego pracowników i dostawców.
15.
Odbiory robót i podstawy płatności
Zasady odbiorów robót i płatności za ich wykonanie określa umowa.
16.
Przepisy związane
16. 1. Ustawy
– Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (jednolity tekst Dz. U. z 2003 r. Nr 207,
poz. 2016 z późn. zm.).
– Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2010 nr 113
poz. 759 z późn. zm).
– Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. – o wyrobach budowlanych (Dz. U. Nr 92, poz. 881).
– Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. – o ochronie przeciwpoŜarowej (jednolity tekst Dz. U. z
2002 r. Nr 147, poz. 1229).
– Ustawa z dnia 21 grudnia 20004 r. – o dozorze technicznym (Dz. U. Nr 122, poz. 1321 z
późn. zm.)
8
– Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 62, poz. 627 z
późn. zm.).
– Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. – o drogach publicznych (jednolity tekst Dz. U. z 2004 r.
Nr 204 , poz. 2086).
16.2. Rozporządzenia
– Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 2 grudnia 2002 r. – w sprawie systemów
oceny zgodności wyrobów budowlanych oraz sposobu ich oznaczania znakowaniem CE
(Dz. U. Nr 209, poz. 1779).
– Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 2 grudnia 2002 r. – w sprawie określenia
polskich jednostek organizacyjnych upowaŜnionych do wydawania europejskich aprobat
technicznych, zakresu i formy aprobat oraz trybu ich udzielania, uchylania lub zmiany (Dz.
U. Nr 209, poz. 1780).
– Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 26 września 1997 r. – w
sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 169, poz. 1650).
– Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 r. – w sprawie
bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych (Dz. U. Nr 47,
poz. 401).
– Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 23 czerwca 2003 r. – w sprawie informacji
dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia
(Dz. U. Nr 120, poz. 1126).
– Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 2 września 2004 r. – w sprawie
szczegółowego zakresu i formy dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych
wykonania i odbioru robót budowlanych oraz programu funkcjonalno-uŜytkowego (Dz. U. Nr
202, poz. 2072).
– Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 11 sierpnia 2004 r. – w sprawie sposobów
deklarowania wyrobów budowlanych oraz sposobu znakowania ich znakiem budowlanym
(Dz. U. Nr 198, poz. 2041).
1.
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA - WYMIANA ŚLUSARKI OKIENNEJ
ALUMINIOWEJ .
1. WSTĘP
1.1.
Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej (SST) są wymagania dotyczące produkcji i montaŜu
ślusarki okiennej aluminiowej w pomieszczeniach RODK Sądu Okręgowego w Opolu przy
ul. Ozimskiej 19.
1.2.
Zakres stosowania SST
Szczegółowa specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy
zlecaniu i realizacji robót wymienionych w pkt. 1.1.
Odstępstwa od wymagań podanych w niniejszej specyfikacji mogą mieć miejsce tylko w przypadkach
niewielkich, nieskomplikowanych robót i konstrukcji drugorzędnych o niewielkim znaczeniu, dla których
istnieje pewność, Ŝe podstawowe wymagania będą spełnione przy zastosowaniu obowiązujących
przepisów prawa, norm, doświadczenia i zasad sztuki budowlanej.
1.3.
Zakres robót objętych SST
Roboty, których dotyczy specyfikacja, obejmują wszystkie czynności mające na celu produkcję, montaŜ i
odbiór ślusarki aluminiowej: - okien zewnętrznych
1.4.
Ogólne wymagania dotyczące robót
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za ich zgodność z zestawieniem
ślusarki okiennej i wymiarami pobranymi z natury oraz SST
1.5.
Dokumentacja
9
Dokumentację robót związanych z wymianą ślusarki aluminiowej stanowią:
a) Zestawienie ślusarki okiennej aluminiowej
b) Fotografie stanu istniejącego ślusarki okiennej
c) specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robot, zgodna z rozporządzeniem Ministra
Infrastruktury z dnia 2.09.2004r. (Dz. U. z 2004 r. nr 202, poz. 2072),
d) aprobaty techniczne, certyfikaty lub deklaracje zgodności świadczące o dopuszczeniu do obrotu i
powszechnego lub jednostkowego stosowania uŜytych wyrobów budowlanych, zgodnie z Ustawą
Prawo Budowlane z 7.07.1994 r. (Dz. U. z 2000 r. nr 106, poz. 1126 z późniejszymi zmianami),
e) protokoły odbiorów częściowych, końcowych i robót zanikających, z załączonymi protokołami z
badań kontrolnych,
f) dokumentacja powykonawcza.
2. OPIS KONSTRUKCJI
2.1.
Wymagania ogólne
Dobór kształtowników, okuć, akcesoriów, elementów wchodzących w skład konstrukcji oraz sposób
zamontowania konstrukcji uwzględnia:
- bezpieczeństwo poŜarowe - w zakresie stopnia rozprzestrzeniania ognia oraz odporności ogniowej,
- ochronę przeciwdźwiękową pomieszczeń,
- właściwości wytrzymałościowe,
- wymagania ochrony cieplnej,
- wymagania dotyczące szczelności na przenikanie wody opadowej,
- wymagania dotyczące przepuszczalności powietrza,
- aspekty odporności na korozję.
Materiały stosowane do wykonania ślusarki aluminiowej powinny posiadać:
- Aprobaty Techniczne lub być produkowane zgodnie z obowiązującymi normami,
- Certyfikat lub Deklarację Zgodności z Aprobatą Techniczną lub z PN.
Konstrukcje wykonać kompletne z okuciami, uszczelkami i powłokami lakierowanymi proszkowo.
Ponadto muszą być całkowicie izolowane, pozbawione mostków termicznych, zapewnić kompensację
wydłuŜeń termicznych, zdylatowane w miejscach występowania dylatacji budynku. Wszystkie połączenia
i zakotwienia muszą być pewne i stabilne, pozbawione nierówności i szczelin na stykach. NaleŜy
zapewnić odprowadzenie wody z wnętrza konstrukcji oraz przewietrzanie za pośrednictwem
systemowych rozwiązań.
2.2. Okna zewnętrzne
Jako referencyjny przyjęto system YAWAL TM62 2.1, lub inny równowaŜny o parametrach jak podano
poniŜej:
a) na elementy ślusarki stosować kształtowniki ze stopów aluminium EN AW-6060 lub EN AW-6063 wg
PN-EN 573-3:2004, stan T6 wg PN-EN 515:1996; własności wytrzymałościowe wg PN-EN 7559:2002; tolerancje wg PN-EN 12020-2:2004,
b) wymiary profili :
- głębokość zabudowy dla ramy i słupka wynosi : 62 mm,
- głębokość zabudowy dla skrzydła okiennego : 71,4 mm,
- szerokość widokowa profili : 52 – 80mm dla ościeŜnicy dla słupka pionowego 71 – 102mm,
c) odporność na obciąŜenia wiatrem według PN EN 12210 : 2001, konstrukcje w klasie C,
2
d) izolacyjność termiczna dla złoŜeń profili aluminiowych: Uf<2,51 W/m *K wg PN-EN ISO 10077-2:2005,
e) izolacyjność akustyczna dla modułów stałych wg PN-EN ISO 140-3 min:
- Rw = 35 dB dla okien szczelnych (bez szczelin infiltracyjnych),
- Rw = 30 dB dla okien ze szczelinami infiltracyjnymi,
f) szczelność konstrukcji
- współczynnik infiltracji powietrza wg PN-EN 12207:2001,
• klasa 4 w przypadku okien szczelnych (bez szczelin infiltracyjnych),
• klasa 2 w przypadku okien ze szczelinami infiltracyjnymi,
- wodoszczelność według PN EN 12208:2001 – klasa 6A, ciśnienie strumienia ∆p=250Pa,
g) połączenia elementów wykonywać przy pomocy zagniatania lub skręcania przy zastosowaniu
systemowych elementów złącznych z dodatkowym klejeniem (jeŜeli jest wymagane),
h) kolor profili oraz okuć wg zestawienia stolarki,
i) powłoki lakierowane proszkowo powinny spełniać następujące wymagania:
-
grubość nie mniej niŜ 60µm oznaczana wg PN-EN ISO 2360:1998 lub PN-EN ISO 2808:2000,
10
-
twardość względna nie mniej niŜ 0,7 będąca ilorazem czasu tłumienia wahadła na badanej
powłoce wg PN-EN ISO 1522:2001 do czasu tłumienia na płytce szklanej,
- odporność na odrywanie od podłoŜa – stopień 0 oznaczana wg PN-EN ISO 2409:1999,
- odporność na działanie mgły solnej - stan powłoki bez zmian po 1000 h działania mgły solnej
oznaczana wg PN-EN ISO 7253:2000/Ap1:2001,
- odporność na działanie cieczy – stan powłoki bez zmian po 1000 h działania wody destylowanej w
temperaturze 23˚C i 40˚C, po 500 h działania roztworów 1% NaOH, 1% HCl, 1% H2SO4 , 5%
CH3COOH oraz po 1000 h działania roztworów 0,1% NaOH, 0,1% HCl, 0,1% H2SO4 , 1% NH4OH,
3% NaCl - wg PN-EN ISO 2812-1:2001,
- lakiernia powinna udzielić przynajmniej 10 letniej gwarancji na niezmienność koloru,
j) naleŜy zastosować profile o odpowiednio dobranej sztywności, tak aby ugięcie profilu aluminiowego
nie przekraczało 1/300 rozpiętości,
k) szklenie wg zestawienia stolarki,
l) elementy dodatkowe: aluminiowe wg wymagań jw., łączniki z aluminium lub stali nierdzewnej,
m) uszczelki powinny być wykonane z kauczuku syntetycznego EPDM lub elastomeru termoplastycznego
TPE, spełniające wymagania normy EN 12365-1:2003,
n) okucia: ze stali nierdzewnej lub z aluminium lakierowanego,
2.3.
Okno wewnętrzne
Osadzenie okna wewnętrznego w ściance działowej między pokojami na profilach aluminiowych nie
otwieranego z szybą zespoloną akustyczną Rw≥34dB obustronnie bezpieczną kl. O2 i zamontowaną
roletką z materiału wraz z prowadnicami. Z naklejoną folią lub zamontowaną szybą w celu uzyskania
efektu okna weneckiego z refleksem, wysokiej jakość jednokierunkowego widzenia, pomocnego w
uzyskaniu prywatności i dyskretnej obserwacji. Odbicie światła: strona powlekana minimum 70% ,
strona niepowlekana mniejsze niŜ 17 %.
3. TRANSPORT I SKŁADOWANIE
3.1.
Składowanie
Profile aluminiowe winny być przechowywane w suchym pomieszczeniu oraz zabezpieczone przed
kontaktem z innymi metalami. Najkorzystniej jest składować je na poziomych półkach wyłoŜonych
drewnem i gumą w opakowaniu z folii lub papieru. Warstwy profili winny być oddzielone przekładkami z
miękkiego drewna lub materiału o podobnych właściwościach. Punkty podparcia powinny być tak
rozmieszczone, aby profile nie ulegały odkształceniom.
3.2.
Transport
Profile aluminiowe naleŜy transportować w sposób uniemoŜliwiający uszkodzenia ich powierzchni oraz
powinny być zabezpieczone przed odkształceniami przekroju i na długości. NaleŜy zabezpieczyć
naroŜa, klamki, zawiasy, zamki, i inne wystające elementy przed zniszczeniem. Wiotkie elementy
powinny zostać usztywnione.
Do transportu dopuszcza się tylko profile pakowane indywidualnie w papier lub folię polietylenową.
Transportowane profile powinny być podparte w kilku punktach na drewnianych belkach wyłoŜonych
gumą. Ilość podpór powinna gwarantować zachowanie prostoliniowości profilu. Podczas układania
profili naleŜy zwrócić uwagę czy elementy podporowe są czyste. W razie stwierdzenia występowania
ziaren piasku, opiłków metalu itp. naleŜy je usunąć. Transportowane profile powinny być zabezpieczone
przez moŜliwością przesuwu przy pomocy pasów lub taśm. Przy układaniu profili w stosy naleŜy zwrócić
uwagę, aby cięŜar układanych profili nie powodował uszkodzeń przekrojów poprzecznych (wgniecenia
w miejscach kontaktu z podporami). Zaleca się transportowanie profili zabezpieczonych przed wpływem
warunków atmosferycznych (deszcz, śnieg).
3.3.
Kontakt z innymi materiałami
Zjawiska elektrochemiczne występujące przy kontakcie z innymi, stosowanymi w budownictwie,
pozbawionymi powłoki ochronnej metalami lub ich stopami powodują utlenianie aluminium. Korozja
szczególnie szybko postępuje w warunkach podwyŜszonej wilgotności. W związku z tym zaleca się
zawsze oddzielić aluminium od innych metali warstwą izolacyjną. PowyŜsze uwagi nie dotyczą stali
nierdzewnej, która przy kontakcie z aluminium nie powoduje korozji. Zabroniony jest kontakt z miedzią i
jej stopami oraz ołowiem. Stal ocynkowana lub kadmowana o dobrej jakości powierzchni moŜe być
stosowana.
Wapno, cement oraz niektóre inne materiały budowlane mają szkodliwy wpływ na aluminium,
szczególnie w warunkach duŜej wilgotności. Mogą one być przyczyną róŜnych rodzajów korozji oraz
nieodwracalnych uszkodzeń powierzchni profili i akcesoriów. TakŜe drewno, w zaleŜności od gatunku i
11
stosowanego zabezpieczenia, moŜe równieŜ być przyczyną powstawania korozji powierzchni
aluminium.
4.
WYKONANIE ROBÓT
Przed rozpoczęciem montaŜu elementów stolarki i ślusarki naleŜy sprawdzić:
- prawidłowość wykonania konstrukcji aluminiowych,
- moŜliwość mocowania elementów do budynku,
- jakość dostarczonych elementów do wbudowania.
4.1.
MontaŜ ślusarki okiennej
MontaŜ konstrukcji aluminiowo-szklanych prowadzić zgodnie ze sztuką budowlaną, warunkami
technicznymi wykonania i odbioru robót i wytycznymi dostawcy rozwiązań systemowych, zwracając
szczególną uwagę na:
-
-
5.
-
montaŜ ościeŜnicy naleŜy wykonywać po pracach wykończeniowych podłóg i ścian,
przed zamontowaniem drzwi naleŜy prawidłowo przygotować otwór do ich wprawienia, powierzchnie
ościeŜy naleŜy wyrównać oraz starannie oczyścić z wszelkich drobin,
w przypadku montaŜu ościeŜnic w ścianach z cegły silikatowej naleŜy zabezpieczyć fragmenty ścian
przed zabrudzeniem i uszkodzeniem folią malarską,
ościeŜnicę drzwiową naleŜy ustawić tak, by skrzydło otwierało się na właściwą stronę; przed
wstawieniem ościeŜy trzeba okleić jej brzeg samoprzylepną taśmą papierową, aby zapobiec
zabrudzeniu nadmiarem pianki montaŜowej uŜywanej podczas uszczelniania,
słupy ościeŜy naleŜy rozeprzeć u podstawy tak, by podczas prac montaŜowych zachowały pozycję
równoległą,
za pomocą poziomicy naleŜy sprawdzić, czy belka ościeŜnicy ustawiona jest idealnie poziomo;
wszystkie kąty wewnętrzne ościeŜnicy muszą mieć po 90 stopni,
ościeŜnicę naleŜy ustabilizować klinując ją drewnianymi kołkami: z góry, z dołu oraz po bokach;
następnie naleŜy ponownie sprawdzić, przy pomocy poziomicy ustawienie ościeŜnicy;
ościeŜnicę mocuje się do muru kotwami; na kaŜdym kształtowniku muszą być co najmniej dwa, jeden
u podstawy (max. 200 mm od krawędzi) i jeden w takiej samej odległości od góry konstrukcji;
maksymalny rozstaw kotew – poziomych 950 mm, pionowych – 750 mm; głębokość wierconego
otworu powinna być większa o 1,0-1,5cm od długości kołka rozporowego,
wkrętów nie naleŜy dokręcać zbyt mocno, aby nie dopuścić do ewentualnego wygięcia ościeŜnicy,
ościeŜnicę uszczelnić pianką montaŜową; przed wykonaniem tej czynności moŜna dobrze zwilŜyć
wodą powierzchnię ościeŜnicy, aby pianka lepiej przylegała,
po stwardnieniu pianki (ok.12h) jej nadmiar odciąć ostrym noŜem,
w przypadku konstrukcji p.poŜ. ościeŜnicę uszczelnić zgodnie z wytycznymi producenta stolarki.
OCHRONA ŚRODOWISKA
Produkty wchodzące w skład zestawu materiałów do wykonania lekkich ścian osłonowych są
przyjaznymi i bezpiecznymi dla środowiska naturalnego. Większość tych materiałów moŜe być poddana
procesom odzysku i ponownego wykorzystania:
kształtowniki aluminiowe i ich odpady produkcyjne w postaci wiórów, ścinków i odcinków
kształtowników podlegają w 100% procesom odzysku i ponownego przerobu,
elementy poliamidowe formowane lub wytłaczane podlegają w 100% ponownemu przerobowi,
uszczelki ciągłe i inne elementy z TPE podlegają w 100% ponownemu przerobowi,
złom stalowy, w tym złom stali nierdzewnych i kwasoodpornych pochodzący z elementów okuć,
elementów złącznych podlegają w 100% ponownemu przerobowi,
uszczelki z EPDM wg obecnego stanu wiedzy i rozwoju technologii, jako nie nadające się do
ponownego przerobu, podlegają procesowi utylizacji.
-
PRZEPISY ZWIĄZANE
PN-B-10085:2001
Stolarka budowlana. Okna i drzwi. Wymagania i badania.
PN-88/B-10085 Okna i drzwi z drewna, materiałów drewnopochodnych i tworzyw sztucznych. Wymagania i
badania.
PN-78/B-13050 Szkło płaskie walcowane.
PN-75/B-94000 Okucia budowlane. Podział.
PN-80/M-02138 Tolerancje kształtu i połoŜenia. Wartości.
PN-87/B-06200 Konstrukcje stalowe budowlane. Warunki wykonania i odbiór.
PN-EN 410:2001/AP1:2003
Szkło w budownictwie. Określenie świetlnych i słonecznych właściwości
oszklenia.
12
PN-EN 515:1996
Aluminium i stopy aluminiowe. Skład chemiczny i rodzaje wyrobów przerobionych
plastycznie. Oznaczenia stanów.
PN-EN 573-3:2004 Aluminium i stopy aluminiowe. Skład chemiczny i rodzaje wyrobów przerobionych
plastycznie. Część 3:Skład chemiczny.
PN-EN 673:1999/A2:2003
Szkło w budownictwie. Określenie współczynnika przenikania ciepła „U”.
Metoda obliczeniowa.
PN-EN 12020-2:2004
Aluminium i stopy aluminiowe. Kształtowniki wyciskane precyzyjne ze stopów
EN AW-6060 i EN AW-6063. Część 2: Tolerancja wymiarów i kształtu.
PN-EN 12152:2002
Ściany osłonowe. Przepuszczalność powietrza. Wymagania eksploatacyjne i
klasyfikacja.
PN-EN 12154:2002 Ściany osłonowe. Wodoszczelność. Wymagania eksploatacyjne i klasyfikacja.
PN-EN 12208:2001 Okna i drzwi. Wodoszczelność. Klasyfikacja.
PN-EN 12210:2001 Okna i drzwi. Odporność na obciąŜenia wiatrem. Klasyfikacja.
PN-EN 12400:2004 Okna i drzwi. Trwałość mechaniczna. Wymagania i klasyfikacja.
PN-EN 1294:2002 Skrzydła drzwiowe. Określenie zachowania się pod wpływem zmian wilgotności w
kolejnych jednorodnych klimatach.
PN-EN 1529:2001
Skrzydła drzwiowe Wysokość, szerokość, grubość i prostokątność Klasy tolerancji.
PN-EN 1530:2001
Skrzydła drzwiowe Płaskość ogólna i miejscowa Klasy tolerancji.
PN-EN 951:2000
Skrzydła drzwiowe Metoda pomiaru wysokości, szerokości, grubości i prostokątności.
PN-EN 950:2000
Skrzydła drzwiowe Oznaczanie odporności na uderzenie ciałem twardym.
PN-EN 952:2000
Skrzydła drzwiowe Płaskość ogólna i miejscowa. Metoda pomiaru.
PN-EN ISO 1522:2001 Farby i lakiery. Próba tłumienia wahadła.
PN-EN ISO 2360:1998 Powłoki nieprzewodzące na podłoŜu metalowym niemagnetycznym. Pomiar grubości
powłok. Metoda prądów wirowych.
PN-EN ISO 1522:2001 Farby i lakiery. Metoda siatki nacięć.
PN-EN ISO 2808:2000 Farby i lakiery. Pomiar grubości powłoki.
PN-EN ISO 2812-1:2001
Farby i lakiery. Oznaczenie odporności na ciecze.
PN-EN ISO 7253:2000/AP1:2001 Farby i lakiery. Oznaczenie odporności na rozpyloną obojętną solankę
(mgłę).
EN 1365-1:2003 Building hardware – Gasket and weatherstripping for doors, Windows, shutters and curtain
walling – Part1: Performence requirements and classification.
BN-84/6829-04
Szkło budowlane Szyby bezpieczne hartowane płaskie Szyby
na skrzydła drzwiowe
5. SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA - Wymiana drzwi wewnętrznych
1.
Wstęp
1.1. Przedmiot Specyfikacji Technicznej.
Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót w
zakresie wymiany stolarki drzwiowej wewnętrznej wraz z okuciami.
1.2 Zakres stosowania Specyfikacji.
Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji
robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3.
Zakres robót objętych specyfikacją.
Roboty, których dotyczy specyfikacja, obejmują wszystkie czynności umoŜliwiające i mające na celu wymianę
stolarki drzwiowej wewnętrznej we wskazanych pomieszczeniach w obmiarze robót.
1.4.
Określenia podstawowe.
Określenia podane w niniejszej Specyfikacji są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi normami.
1.5.
Ogólne wymagania dotyczące robót.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność robót z ST i
obowiązującymi normami. Ponadto Wykonawca wykona roboty zgodnie z poleceniami Inwestora
2.
Materiały.
2.1 Drzwi wewnętrzne drewniane wzmocnione - wymagania.
13
Drzwi wewnątrz-lokalowe o podwyŜszonej izolacyjności akustycznej Rw=32 dB z ościeŜnica regulowaną i
opaskami. Zaleca się stosowanie ościeŜnic do pomieszczeń o duŜym natęŜeniu ruchu. Skrzydło wykonane z
tarcicy drewna egzotycznego.. Wypełnienie skrzydła stanowią płyty wiórowe ułoŜone warstwowo. Poszycie
skrzydła wykonane z płyty HDF. Oba boki oraz góra skrzydła oklejone taśmą brzegową w kolorze skrzydła.
Skrzydło wykonane w wersji przylgowej poktyte okleiną 0,7 mm drewnopodobną.
2.1.1.WyposaŜenie:
- ościeŜnica regulowana wzmocniona w kolorze skrzydła z opaskami brzegowymi z dwóch stron ściany
obejmująca całą szerokość ościeŜy ścian
- trzy zawiasy czopowe,
- zamek dostosowany pod wkładkę patentową,
- wkładka patentowa kl B z kompletem kluczy
- uszczelka progowa ruchoma w skrzydle,
- uszczelka w ościeŜnicy,
- Szyldy i klamki odporne na intensywne uŜytkowanie – metalowe ze stali nierdzewnej lub metalowe patynowane w kolorze
srebrnym matowym lub satynowym.
2.2 Składowanie elementów.
Wszystkie wyroby naleŜy przechowywać w magazynach zamkniętych, suchych i przewiewnych,
zabezpieczonych przed opadami atmosferycznymi. Podłogi w pomieszczeniu magazynowym powinny być
utwardzone, poziome i równe. Wyroby naleŜy układać w jednej lub kilku warstwach w odległości nie mniejszej
niŜ 1 m od czynnych grzejników i zabezpieczyć przed uszkodzeniem. NaleŜy ściśle przestrzegać instrukcji
dotyczącej przechowania i transportu wszystkich wyrobów zgodnie z zaleceniami producentów.
3.
Sprzęt.
Roboty moŜna wykonać przy uŜyciu dowolnego sprzętu zaakceptowanego przez Inspektora nadzoru
4.
Transport.
KaŜda partia wyrobów przewidziana do wysyłki powinna zawierać wszystkie elementy przewidziane normą
lub projektem indywidualnym. Okucia nie zamontowane do wyrobu przechowywać i transportować w
odrębnych opakowaniach. Elementy do transportu naleŜy zabezpieczyć przed uszkodzeniem przez
odpowiednie opakowanie. Zabezpieczone przed uszkodzeniem elementy przewozić w miarę moŜliwości
przy uŜyciu palet lub jednostek kontenerowych. Elementy mogą być przewoŜone dowolnymi środkami
transportu zaakceptowanymi przez InŜyniera, oraz zabezpieczone przed uszkodzeniami, przesunięciem
lub utrata stateczności. Zabronione jest przeciąganie niezabezpieczonych elementów po podłoŜu.
Sposób składowania wg pkt.2,
5.
Wykonanie robót.
MontaŜ nowej stolarki drzwiowej
Przed przystąpieniem do wykonania drzwi naleŜy sprawdzić wymiary otworów drzwiowych z natury.
Stolarkę drzwiową naleŜy mocować ściśle wg instrukcji producentów.
Uszczelnienie ościeŜy naleŜy wykonać z elastycznej masy uszczelniającej lub pianką poliuretanową
dostosowana do warunków atmosferycznych. Ustawienie drzwi sprawdzić w pionie i poziomie.
Dopuszczalne odchylenie od plonu powinno być mniejsze od 1mm na 1m wysokości drzwi, nie więcej
niŜ 3mm.
RóŜnice wymiarów po przekątnych nie powinny być większe od:
14
- 2mm przy długości przekątnej do 1m,
- 3mm przy długości przekątnej do 2m,
- 4mm przy długości przekątnej powyŜej 2m.
Zamocowaną stolarkę naleŜy uszczelnić pod względem termicznym przez wypełnienie szczeliny między
ościeŜem a ościeŜnicą materiałem izolacyjnym dopuszczonym do stosowania do tego celu świadectwem
ITB. Zabrania się uŜywać do tego celu materiałów wydzielających związki chemiczne szkodliwe dla zdrowia
ludzi. Osadzone elementy drzwiowe po zamontowaniu naleŜy dokładnie zamknąć.
6.
Kontrola jakości robót.
Badanie materiałów uŜytych do wyrobów drzwi naleŜy przeprowadzić na podstawie załączonych zaświadczeń
o jakości wystawionych przez producentów, stwierdzających zgodność z wymaganiami dokumentacji i
normami państwowymi. Badania gotowych elementów powinny obejmować sprawdzenie wymiarów,
wykończenia powierzchni, połączeń konstrukcyjnych, prawidłowego działania urządzeń ruchomych. Z
przeprowadzonych badań naleŜy sporządzić protokół odbioru. Badanie jakości wbudowania powinno
obejmować sprawdzenie stanu i wyglądu elementów pod względem równości, pionowości i spoziomowania,
sprawdzenie rozmieszczenia miejsc i sposobu mocowania, sprawdzenie uszczelnienia pomiędzy elementami
a ościeŜami, sprawdzenie działania części ruchomych, stan i wygląd wbudowanych elementów oraz ich
zgodność z dokumentacją, inne, których sprawdzenie komisja odbioru uzna za niezbędne dla jakości
wykonania robót lub wskazane przez Inwestora w umowie z Wykonawcą. Wszystkie roboty związane z
wymianą stolarki drzwiowej podlegają odbiorowi.
7.
Obmiar robót.
Jednostką obmiarową robót jest szt. wbudowanej stolarki drzwiowej wraz z ościeŜnicami, okuciami i zamkami
oraz kratkami wentylacyjnymi. Wielkości obmiarowe określa się na podstawie dokumentacji projektowej z
uwzględnieniem zmian zaakceptowanych przez InŜyniera i sprawdzonych w naturze.
8.
Odbiór robót.
Wszystkie roboty podlegają zasadom odbioru robót zanikających lub ulegających zakryciu.
Odbiór obejmuje wszystkie materiały podane w punkcie 2 oraz czynności podane w punktach 5 i 6.
9.
Podstawa płatności.
2
Płaci się za ustaloną ilość wykonanych robót w m przypadających na zamontowaną sztukę wg ceny
jednostkowej, która obejmuje: dostarczenie gotowych elementów drzwi, osadzenie ich w przygotowanych
otworach z uszczelnieniem, obróbką ościeŜy, opaskami , dopasowaniem i wyregulowaniem, ewentualną
naprawę powstałych uszkodzeń.
10.
Przepisy związane.
10.1.
Normy.
PN-B-100S5:2001
Stolarka budowlana. Okna i drzwi. Wymagania ogólne.
PN-72/B-10180 Roboty szklarskie Warunki i badania techniczne przy odbiorze.
PN-B-05000
Okna i drzwi. Pakowanie, przechowywanie, transport.
PN-87/B-06200 Konstrukcje stalowe budowlane. Warunki wykonania i odbioru.
10.2.
Inne dokumenty.
Aprobaty techniczne i instrukcje producentów drzwi.
Ustawa z dnia 7 lipca I994r. Prawo Budowlane (tekst jednolity: Dz.U. z 2003r., Nr 207, póz. 2016;
z późniejszymi zmianami).
Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004r. o wyrobach budowlanych (Dz.U. z 2004r., Nr 92, póz.881),
15
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002r. o systemie oceny zgodności (Dz.U. z 2002r., Nr 166, póz. 1360,
z późniejszymi zmianami).
3.
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA - ROBOTY MALARSKIE .
Wstęp
1.1.
Przedmiot SST.
Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru
robót malarskich.
1.2.
Zakres stosowania SST.
Szczegółowa specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy przy zlecaniu i realizacji robót
wymienionych w pkt. 1.1.
1.3.
Zakres robót objętych SST.
Roboty, których dotyczy specyfikacja, obejmują wszystkie czynności umoŜliwiające i mające na celu wykonanie
następujących robót malarskich: Malowanie tynków.
1.4.
Określenia podstawowe.
Określenia podane w niniejszej SST są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi normami.
1.5.
Ogólne wymagania dotyczące robót.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność z SST i poleceniami
Inspektora.
2.
2.1.
Materiały
Woda (PN-EN 1008:2004)
Do przygotowania farb stosować moŜna kaŜdą wodę zdatną do picia. Niedozwolone jest uŜycie wód ściekowych,
kanalizacyjnych bagiennych oraz wód zawierających tłuszcze organiczne, oleje i muł.
2.2.
Mleko wapienne
Mleko wapienne powinno mieć postać cieczy o gęstości śmietany, uzyskanej przez rozcieńczenie 1 części
ciasta wapiennego z 3 częściami wody, tworzącą jednolitą masę bez grudek i zanieczyszczeń.
2.3.
Spoiwa bezwodne
Pokost lniany powinien być cieczą oleistą o zabarwieniu od Ŝółtego do ciemnobrązowego i od
powiadającą wymaganiom normy państwowej.
Pokost syntetyczny powinien być uŜywany w postaci cieczy, barwy od jasnoŜółtej do brunatnej,
będącej roztworem Ŝywicy kalafoniowej lub innej w lotnych rozpuszczalnikach, z ewentualnym
dodatkiem modyfikującym, o właściwościach technicznych zbliŜonych do pokostu naturalnego,
lecz o krótszym czasie schnięcia. Powinien on odpowiadać wymaganiom normy państwowej
lub świadectwa dopuszczenia do stosowania w budownictwie.
2.4.
Rozcieńczalniki
W zaleŜności od rodzaju farby naleŜy stosować:
- wodę - do farb wapiennych,
- terpentynę i benzynę - do farb i emalii olejnych,
- inne rozcieńczalniki przygotowane fabrycznie dla poszczególnych rodzajów farb powinny odpowiadać
normom państwowym lub mieć cechy techniczne zgodne z zaświadczeniem o jakości wydanym
przez producenta oraz z zakresem ich stosowania.
16
2.5. Farby budowlane gotowe
Farby niezaleŜnie od ich rodzaju powinny odpowiadać wymaganiom norm państwowych lub
świadectw dopuszczenia do stosowania w budownictwie.
Farby emulsyjne lateksowe i akrylowe wytwarzane fabrycznie
Na tynkach moŜna stosować farby emulsyjne lateksowe i akrylowe na spoiwach z: polioctanu winylu, lateksu
butadieno-styrenowego i innych zgodnie z zasadami podanymi przez producenta oraz w normach i
świadectwach ich dopuszczenia przez ITB.
2.5.3.
Wyroby chlorokauczukowe
2
3
Emalia chlorokauczukowa ogólnego stosowania wydajność - 6-10 m /dm , max czas schnięcia - 24 h
Farba chlorokauczukowa do gruntowania przeciwrdzewna cynkowa 70% szara metaliczna wydajność - 15-16
2
3
m /dm , max czas schnięcia - 8 h
Kit szpachlowy chlorokauczukowy ogólnego stosowania - biały do wygładzania podkładu pod powłoki
chlorokauczukowe,
Rozcieńczalnik chlorokauczukowy do wyrobów chlorokauczukowych ogólnego stosowania -biały do
rozcieńczania wyrobów chlorokauczukowych,
2.5.4.
Wyroby epoksydowe
Gruntoszpachlówka epoksydowa bezrozpuszczalnikowa, chemoodporna
2
3
wydajność - 6-10 m /dm ,
max czas schnięcia - 24 h
Farba do gruntowania epoksypoliamidowa dwuskładnikowa wg PN-C-81911/97
2
3
wydajność - 4,5-5 m /dm czas schnięcia - 24 h
2
3
Emalia epoksydowa chemoodporna, biała wydajność – 5-6 m /dm , max. czas schnięcia - 24 h
Emalia epoksydowa, chemoodporna, szara
2
3
wydajność - 6-8 m /dm czas schnięcia - 24 h
Lakier bitumiczno-epoksydowy
2
wydajność - 1,2-1,5 m /dm
3
czas schnięcia- 12 h
2.5.5.
Farby olejne i ftalowe
Farba olejna do gruntowania ogólnego stosowania wg PN-C-81901:2002
2
3
wydajność - 6-8 m /dm czas schnięcia - 12 h
Farby olejne i ftalowe nawierzchniowe ogólnego stosowania wg PN-C-81901/2002
2
wydajność - 6-10 m /dm
2.5.6.
3
Farby akrylowe do malowania powierzchni ocynkowanych
Wymagania dla farb:
lepkość umowna: min. 60
3
gęstość: max 1,6 g/cm
zawartość substancji lotnych w% masy max 45%
roztarcie pigmentów: max 90 m
czas schnięcia powłoki w temp. 20°C i wilgotno ści względnej powietrza 65% do osiągnięcia 5 stopnia
wyschnięcia - max 2 godz.
Wymagania dla powłok:
17
wygląd zewnętrzny - gładka, matowa, bez pomarszczeń i zacieków, grubość- 100-120 On przyczepność do
podłoŜa - 1 stopień, elastyczność - zgięta powłoka na sworzniu o średnicy 3 mm nie wykazuje pęknięć
lub odstawania od podłoŜa, twardość względna-min. 0,1, odporność na uderzenia - masa 0,5 kg spadająca z
wysokości 1,0 m nie powinna powodować uszkodzenia powłoki Odporność na działanie wody - po 120 godz.
zanurzenia w wodzie nie moŜe występować spęcherzenie powłoki.
Farby powinny być pakowane zgodnie z PN-0-79601-2:1996 w bębny lekkie lub wiaderka stoŜkowe wg
PN-EN-ISO 90-2:2002 i przechowywane w temperaturze min. +5°C.
2.6. Środki gruntujące
2.6.1. Przy malowaniu farbami emulsyjnymi:
powierzchni betonowych lub tynków zwykłych nie zaleca się gruntowania, o ile świadectwo
dopuszczenia nowego rodzaju farby emulsyjnej nie podaje inaczej, na chłonnych podłoŜach naleŜy stosować do
gruntowania farbę emulsyjną rozcieńczoną wodą w stosunku 1:3-5 z tego samego rodzaju farby, z jakiej
przewiduje się wykonanie powłoki malarskiej.
Przy malowaniu farbami olejnymi i syntetycznymi powierzchnie naleŜy zagruntować
rozcieńczonym pokostem 1:1 (pokost: benzyna lakiernicza).
Mydło szare, stosowane do gruntowania podłoŜa w celu zmniejszenia jego wsiąkłiwości
powinno być stosowane w postaci roztworu wodnego 3-5%.
3.
Sprzęt
Roboty moŜna wykonać przy uŜyciu pędzli lub aparatów natryskowych.
4.
Transport
Farby pakowane wg punktu 2.5.6 naleŜy transportować zgodnie z PN-85/0-79252 i przepisami obowiązującymi
w transporcie kolejowym lub drogowym.
5.
Wykonanie robót
Przy malowaniu powierzchni wewnętrznych temperatura nie powinna być niŜsza niŜ +8°C. W okresie zimowym
pomieszczenia naleŜy ogrzewać.
W ciągu 2 dni pomieszczenia powinny być ogrzane do temperatury, co najmniej +8°C. Po zako ńczeniu
malowania moŜna dopuścić do stopniowego obniŜania temperatury, jednak przez 3 dni nie moŜe spaść poniŜej
+1°C. W czasie malowania niedopuszczalne jest nawie trznie malowanych powierzchni ciepłym powietrzem od
przewodów wentylacyjnych i urządzeń ogrzewczych. Gruntowanie i dwukrotne malowanie ścian i sufitów moŜna
wykonać po: całkowitym ukończeniu robót instalacyjnych (z wyjątkiem montaŜu armatury i urządzeń sanitarnych),
całkowitym ukończeniu robót elektrycznych, całkowitym ułoŜeniu posadzek, usunięciu usterek na stropach i
tynkach.
5.1.
Przygotowanie podłoŜy
PodłoŜe posiadające drobne uszkodzenia powierzchni powinny być, naprawione przez
wypełnienie ubytków zaprawą cementowo-wapienną. Powierzchnie powinny być oczyszczone
z kurzu i brudu, wystających drutów, nacieków zaprawy itp. Odstające tynki naleŜy odbić, a rysy poszerzyć i
ponownie wypełnić zaprawą cementowo-wapienną.
Powierzchnie metalowe powinny być oczyszczone, odtłuszczone zgodnie z wymaganiami
normy PN-ISO 8501-1:1996, dla danego typu farby podkładowej.
5.2.
Gruntowanie.
18
Przy malowaniu farbą wapienną wymalowania moŜna wykonywać bez gruntowania
powierzchni.
Przy malowaniu farbami emulsyjnymi do gruntowania stosować farbę emulsyjną tego samego
rodzaju z jakiej ma być wykonana powłoka lecz rozcieńczoną wodą w stosunku 1:3-5.
Przy malowaniu farbami olejnymi i syntetycznymi powierzchnie gruntować pokostem.
Przy malowaniu farbami chlorokauczukowymi elementów stalowych stosuje się odpowiednie
farby podkładowe.
Przy malowaniu farbami epoksydowymi powierzchnie pokrywa się gruntoszpachlówką
epoksydową.
5.3. Wykonywania powłok malarskich
Powłoki wapienne powinny równomiernie pokrywać podłoŜe, bez prześwitów, plam i
odprysków.
Powłoki z farb lateksowych powinny być niezmywalne, przy stosowaniu środków myjących i
dezynfekujących.
Powłoki powinny dawać aksamitno-matowy wygląd powierzchni. Barwa powłok powinna być jednolita, bez smug
i plam. Powierzchnia powłok bez uszkodzeń, smug, plam i śladów pędzla.
5.3.3.
Powłoki z farb i lakierów olejnych i syntetycznych powinny mieć barwę jednolitą zgodną ze
wzorcem, bez smug, zacieków, uszkodzeń, zmarszczeń, pęcherzy, plam i zmiany odcienia.
Powłoki powinny mieć jednolity połysk.
Przy malowaniu wielowarstwowym naleŜy na poszczególne warstwy stosować farby w róŜnych odcieniach.
6.
Kontrola jakości
6.1.
Powierzchnia do malowania.
Kontrola stanu technicznego powierzchni przygotowanej do malowania powinna obejmować: sprawdzenie
wyglądu powierzchni, sprawdzenie wsiąkliwości, sprawdzenie wyschnięcia podłoŜa, sprawdzenie czystości,
Sprawdzenie wyglądu powierzchni pod malowanie naleŜy wykonać przez oględziny zewnętrzne. Sprawdzenie
wsiąkliwości naleŜy wykonać przez spryskiwanie powierzchni przewidzianej pod malowanie kilku kroplami wody.
Ciemniejsza plama zwilŜonej powierzchni powinna nastąpić nie wcześniej niŜ po 3 s.
6.2.
Roboty malarskie.
6.2.1.
Badania powłok przy ich odbiorach naleŜy przeprowadzić po zakończeniu ich wykonania:
dla farb emulsyjnych nie wcześniej niŜ po 7 dniach,
dla pozostałych nie wcześniej niŜ po 14 dniach.
Badania przeprowadza się przy temperaturze powietrza nie niŜszej od +5°C przy wilgotno ści
powietrza mniejszej od 65%.
Badania powinny obejmować:
- sprawdzenie wyglądu zewnętrznego,
- sprawdzenie zgodności barwy ze wzorcem,
- dla farb olejnych i syntetycznych: sprawdzenie powłoki na zarysowanie i uderzenia, sprawdzenie
elastyczności i twardości oraz przyczepności zgodnie z odpowiednimi normami państwowymi.
Jeśli badania dadzą wynik pozytywny, to roboty malarskie naleŜy uznać za wykonane prawidłowo. Gdy
którekolwiek z badań dało wynik ujemny, naleŜy usunąć wykonane powłoki częściowo lub całkowicie i wykonać
powtórnie.
7.
Obmiar robót
19
2
Jednostką obmiarową robót jest m powierzchni zamalowanej wraz z przygotowaniem do malowania podłoŜa,
przygotowaniem farb, ustawieniem i rozebraniem rusztowań lub drabin malarskich oraz uporządkowaniem
stanowiska pracy. Ilość robót określa się na podstawie obmiaru robót z uwzględnieniem zmian zaaprobowanych
przez zamawiającego i sprawdzonych w naturze.
8.
Odbiór robót
Roboty podlegają warunkom odbioru według zasad podanych poniŜej.
8.1.
Odbiór podłoŜa
8.1.1. Zastosowane do przygotowania podłoŜa materiały powinny odpowiadać wymaganiom zawartym w
normach państwowych lub świadectwach dopuszczenia do stosowania w budownictwie. PodłoŜe, posiadające
drobne uszkodzenia powinno być naprawione przez wypełnienie ubytków zaprawą cementowo-wapienną do
robót tynkowych lub odpowiednią szpachlówką. PodłoŜe powinno być przygotowane zgodnie z wymaganiami w
pkt, 5.2.1. JeŜeli odbiór podłoŜa odbywa się po dłuŜszym czasie od jego wykonania, naleŜy podłoŜe przed
gruntowaniem oczyścić.
8.2.
Odbiór robót malarskich
Sprawdzenie wyglądu zewnętrznego powłok malarskich polegające na stwierdzeniu równomiernego rozłoŜenia
farby, jednolitego natęŜenia barwy i zgodności ze wzorcem producenta, braku prześwitu i dostrzegalnych
skupisk lub grudek nie roztartego pigmentu lub wypełniaczy, braku plam, smug, zacieków, pęcherzy
odstających płatów powłoki, widocznych okiem śladów pędzla itp., w stopniu kwalifikującym powierzchnię
malowaną do powłok o dobrej jakości wykonania.
Sprawdzenie odporności powłoki na wycieranie polegające na lekkim, kilkakrotnym potarciu jej powierzchni
miękką, wełnianą lub bawełnianą szmatką kontrastowego koloru.
Sprawdzenie odporności powłoki na zarysowanie.
Sprawdzenie przyczepności powłoki do podłoŜa polegające na próbie poderwania ostrym
narzędziem powłoki od podłoŜa.
Sprawdzenie odporności powłoki na zmywanie wodą polegające na zwilŜaniu badanej
powierzchni powłoki przez kilkakrotne potarcie mokrą miękką szczotką lub szmatką.
Wyniki odbiorów materiałów i robót powinny być kaŜdorazowo wpisywane do dziennika budowy.
9.
Podstawa płatności
2
Płaci się za ustaloną ilość m powierzchni zamalowanej wg ceny jednostkowej wraz z przygotowaniem do
malowania podłoŜa, przygotowaniem farb, ustawieniem i rozebraniem rusztowań lub drabin malarskich oraz
uporządkowaniem stanowiska pracy. Ilość robót określa się na podstawie projektu z uwzględnieniem zmian
zaaprobowanych przez InŜyniera i sprawdzonych w naturze.
PN-EN 1008:2004 - Woda zarobowa do betonu. Specyfikacja i pobieranie próbek.
PN-70/B-10100 PN-62/C-81502 -
Roboty tynkowe. Tynki zwykłe. Wymagania i badania przy odbiorze.
Szpachlówki i kity szpachlowe. Metody badań.
PN-EN 459-1:2003 - Wapno budowlane.
PN-C 81911:1997 -
Farby epoksydowe do gruntowania odporne na czynniki chemiczne
PN-C-81901:2002 -
Farby olejne i alkidowe.
PN-C-81608:1998 -
Emalie chlorokauczukowe.
PN-C-81914:2002 -
Farby dyspersyjne stosowane wewnątrz.
PN-C-81911:1997 - Farby epoksydowe do gruntowania odporne na czynniki chemiczne.
20
PN-C-81932:1997 - Emalie epoksydowe chemoodporne.
4. SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA - TYNKI i GŁADZIE
1.
Wstęp.
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i
odbioru tynków wewnętrznych.
1.2. Zakres stosowania SST
Szczegółowa specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy
zlecaniu i realizacji robót wymienionych w pkt.1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Roboty, których dotyczy specyfikacja, obejmują wszystkie czynności umoŜliwiające i mające na celu
wykonanie tynków zewnętrznych i wewnętrznych obiektu wg poniŜszego.
Tynki wewnętrzne
Tynki cementowo-wapienne
Suche tynki
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej SST są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi normami.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność z dokumentacją
projektową, SST i poleceniami Inspektora.
2.
Materiały.
2.1. Woda (PN-EN 1008:2004)
Do przygotowania zapraw stosować moŜna kaŜdą wodę zdatną do picia, oraz wodę z rzeki lub jeziora.
Niedozwolone jest uŜycie wód ściekowych, kanalizacyjnych bagiennych oraz wód zawierających tłuszcze
organiczne, oleje i muł.
2.2. Piasek (PN-EN 13139:2003)
2.2.1. Piasek powinien spełniać wymagania obowiązującej normy przedmiotowe, a w szczególności:
nie zawierać domieszek organicznych,
mieć frakcje róŜnych wymiarów, a mianowicie: piasek drobnoziarnisty 0,25-0,5 mm, piasek
średnioziarnisty 0,5-1,0 mm, piasek gruboziarnisty 1,0-2,0 mm.
2.2.2.
Do spodnich warstw tynku naleŜy stosować piasek gruboziarnisty, do warstw wierzchnich –
średnioziarnisty.
2.2.3. Do gładzi piasek powinien być drobnoziarnisty i przechodzić całkowicie przez sito o prześwicie
0,5 mm.
2.3. Zaprawy budowlane cementowo-wapienne
Marka i skład zaprawy powinny być zgodne z wymaganiami normy państwowej.
Przygotowanie zapraw do robót murowych powinno być wykonywane mechanicznie.
Zaprawę naleŜy przygotować w takiej ilości, aby mogła być wbudowana moŜliwie wcześnie po jej
21
przygotowaniu tj. ok. 3 godzin.
Do zapraw tynkarskich naleŜy stosować piasek rzeczny lub kopalniany.
Do zapraw cementowo-wapiennych naleŜy stosować cement portlandzki z dodatkiem ŜuŜla lub popiołów
lotnych 25 i 35 oraz cement hutniczy 25 pod warunkiem, Ŝe temperatura otoczenia w ciągu 7 dni od chwili
zuŜycia zaprawy nie będzie niŜsza niŜ +5°C.
Do zapraw cementowo-wapiennych naleŜy stosować wapno sucho gaszone lub gaszone w postaci ciasta
wapiennego otrzymanego z wapna niegaszonego, które powinno tworzyć jednolitą i jednobarwną masę,
bez grudek niegaszonego wapna i zanieczyszczeń obcych. Skład objętościowy zapraw naleŜy dobierać
doświadczalnie, w zaleŜności od wymaganej marki zaprawy oraz rodzaju cementu i wapna.
2.4. Materiały do suchych tynków
2.5.1. Płyty gipsowo-kartonowe wg PN-B-79406:1997 i PN-B-79405:1997
2.5.2. Zaprawa gipsowa wg instrukcji producenta
2.5.3. Łaty drewniane i łączniki wg instrukcji producenta.
3.
Sprzęt
Roboty moŜna wykonać przy uŜyciu dowolnego typu sprzętu.
4.
Transport
Materiały i elementy mogą być przewoŜone dowolnymi środkami transportu.
Podczas transportu materiały i elementy konstrukcji powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniami lub
utratą stateczności.
5.
Wykonanie robót
5.1. Ogólne zasady wykonywania tynków
Przed przystąpieniem do wykonywania robót tynkowych powinny być zakończone wszystkie roboty stanu
surowego, roboty instalacyjne podtynkowe, zamurowane przebicia i bruzdy, osadzone ościeŜnice
drzwiowe i okienne.
Tynki naleŜy wykonywać w temperaturze nie niŜszej niŜ +5°C pod warunkiem, Ŝe w ciągu doby nie
nastąpi spadek poniŜej 0°C.
Zaleca się chronić świeŜo wykonane tynki zewnętrzne w ciągu pierwszych dwóch dni przed
nasłonecznieniem dłuŜszym niŜ dwie godziny dziennie.
5.2. Przygotowanie podłoŜy
5.2.1. Spoiny w murach ceglanych.
W ścianach przewidzianych do tynkowania nie naleŜy wypełniać zaprawą spoin przy zewnętrznych licach
na głębokości 5-10 mm.
Bezpośrednio przed tynkowaniem podłoŜe naleŜy oczyścić z kurzu szczotkami oraz usunąć plamy z rdzy i
substancji tłustych. Plamy z substancji tłustych moŜna usunąć przez zmycie 10% roztworem szarego
mydła lub przez wypalenie lampą benzynową.
Nadmiernie suchą powierzchnię podłoŜa naleŜy zwilŜyć wodą.
5.3. Wykonywania gładzi
5.3.2. Gładź naleŜy nanosić po związaniu warstwy narzutu, lecz przed jej stwardnieniem. Podczas
zacierania
warstwa gładzi powinna być mocno dociskana do warstwy narzutu.
22
NaleŜy stosować zaprawy cementowo-wapienne – w tynkach nie naraŜonych na zawilgocenie o stosunku
1:1:4, – w tynkach naraŜonych na zawilgocenie oraz w tynkach zewnętrznych o stosunku 1:1:2.
5.4. Wykonywanie suchych tynków
Suche tynki z płyt gipsowo-kartonowych moŜna układać:
bezpośrednio na konstrukcji stalowej lub aluminiowej,
Mocowanie
płyt
gipsowo-kartonowych
do
rusztu
wykonuje
się
specjalnymi
blachowkrętami
przystosowanych do uŜywania wkrętarek. Mocując płyty do rusztu naleŜy zwracać uwagę, aby płyty nie
spoczywały bezpośrednio na podłodze ale powinny być podniesione i dociśnięte do sufitu (dystans
między podłogą a krawędzią płyty winien wynosić ok. 10 mm).
Złącza płyt naleŜy okleić taśmą papierową perforowaną lub z włókna szklanego i zaszpachlować zaprawą
gipsową do płyt gipsowych na spoiny.
6.
Kryteria oceny jakości i odbioru
sprawdzenie odbiorów międzyoperacyjnych podłoŜa i materiałów,
sprawdzenie dokładności spoin wg normy PN-72/B-06190.
7.
Kontrola jakości
7.1. Materiały ceramiczne
Przy odbiorze naleŜy przeprowadzić na budowie:
sprawdzenie zgodności klasy materiałów ceramicznych z zamówieniem,
próby doraźnej przez oględziny, opukiwanie i mierzenie:
wymiarów i kształtu płytek
liczby szczerb i pęknięć,
odporności na uderzenia,
W przypadku niemoŜności określenia jakości płytek przez próbę doraźną naleŜy ją poddać badaniom
laboratoryjnym (szczególnie, co do klasy i odporności na działanie mrozu w przypadku wykładziny
zewnętrznej).
7.2. Zaprawy
W przypadku gdy zaprawa wytwarzana jest na placu budowy, naleŜy kontrolować jej markę i konsystencję
w sposób podany w obowiązującej normie.
Wyniki odbiorów materiałów i wyrobów powinny być kaŜdorazowo wpisywane do dziennika budowy.
7.3. Płyty gipsowo-kartonowe
Strona licowa płyt nie powinna mieć szwów, krawędzie płyt powinny być proste lub spłaszczone.
8.
Obmiar robót
2
Jednostką obmiarową robót jest m . Ilość robót określa się na podstawie projektu z uwzględnieniem zmian
zaaprobowanych przez InŜyniera i sprawdzonych w naturze.
9.
Odbiór robót
9.1. Odbiór podłoŜa
Odbiór podłoŜa naleŜy przeprowadzić bezpośrednio przed przystąpieniem do robót tynkowych. PodłoŜe
powinno być przygotowane zgodnie z wymaganiami w pkt., 5.2.1. JeŜeli odbiór podłoŜa odbywa się po
dłuŜszym czasie od jego wykonania, naleŜy podłoŜe oczyścić i zmyć wodą.
23
9.2. Odbiór tynków
9.2.1. Ukształtowanie powierzchni, krawędzie przecięcia powierzchni oraz kąty dwuścienne powinny być
zgodne
z dokumentacją techniczną.
9.2.2. Dopuszczalne odchylenia powierzchni tynku kat. III od płaszczyzny i odchylenie krawędzi od linii
prostej
– nie większe niŜ 3 mm i w liczbie nie większej niŜ 3 na całej długości łaty kontrolnej 2 m.
Odchylenie powierzchni i krawędzi od kierunku:
pionowego – nie większe niŜ 2 mm na 1 m i ogółem nie więcej niŜ 4mm w pomieszczeniu,
poziomego – nie większe niŜ 3 mm na 1 m i ogółem nie więcej niŜ 6 mm na całej powierzchni między
przegrodami pionowymi (ściany, belki itp.).
9.2.3. Niedopuszczalne są następujące wady:
wykwity w postaci nalotu wykrystalizowanych na powierzchni tynków roztworów soli przenikających
z podłoŜa itp., trwałe ślady zacieków na powierzchni, odstawanie, odparzenia i pęcherze wskutek
niedostatecznej przyczepności tynku do podłoŜa.
9.3. Odbiór suchych tynków
Odchylenie powierzchni okładziny z płyt gipsowo-kartonowych od płaszczyzny i odchylenie krawędzi od
linii prostej nie powinny być większe niŜ 1 mm/1 m.
10. Podstawa płatności
Tynki wewnętrzne.
2
Płaci się za ustaloną ilość m powierzchni ściany wg ceny jednostkowej, która obejmuje:
przygotowanie zaprawy,
dostarczenie materiałów i sprzętu,
ustawienie i rozbiórkę rusztowań,
umocowanie i zdjęcie listew tynkarskich,
osiatkowanie bruzd,
obsadzenie kratek rewizyjnych i innych drobnych elementów,
reperacje tynków po dziurach i hakach,
oczyszczenie miejsca pracy z resztek materiałów.
Suche tynki
2
Płaci się za 1 m okładziny wg ceny jednostkowej, która obejmuje:
dostarczenie materiałów i sprzętu,
przygotowanie podłoŜa,
mocowanie płyt z oklejeniem spoin i szpachlowaniem,
uporządkowanie miejsca pracy.
11. Przepisy związane
PN-85/B-04500
Zaprawy budowlane. Badania cech fizycznych
i wytrzymałościowych.
24
PN-70/B-10100
Roboty tynkowe. Tynki zwykłe. Wymagania i badania przy
odbiorze.
PN-EN 1008:2004
Woda zarobowa do betonu. Specyfikacja. Pobieranie próbek.
PN-EN 459-1:2003
Wapno budowlane.
PN-EN 13139:2003
Kruszywa do zaprawy.
PN-B-79406:97, PN-B-79405:99 Płyty kartonowo-gipsowe
5. SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA - Wykładziny obiektowe
1. PRZEDMIOT I ZAKRES STOSOWANIA SPECYFIKACJI
1.1. Przedmiot specyfikacji
Przedmiotem niniejszej Szczegółowej Specyfikacji Technicznej (SST) są wymagania dotyczące realizacji robót
polegających na wymianie wykładziny podłogowej .
1.2. Zakres stosowania specyfikacji
Niniejsza specyfikacja będzie stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu
i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji obejmują wszystkie czynności mające na celu wykonanie
robót szczegółowo opisanych w SST.
1.3. Zakres robót objętych specyfikacją
W ramach robót przewiduje się wykonanie następujących prac:
1) dostawę wykładziny,
2) wyniesienie mebli i sprzętu biurowego z pokoi,
3) zerwanie starej wykładziny,
4) przygotowanie podłoŜa pod nowo układane wykładziny (miejscowe naprawy posadzki, oczyszczenie
podłoŜa, wykonanie warstw wyrównujących i wygładzających, gruntowanie),
5) ułoŜenie nowej wykładziny w wybranej przez Zamawiającego kolorystyce i konfiguracji,
6) wniesienie mebli i sprzętu biurowego do pokoi.
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podstawowe uŜyte w niniejszej SST są zgodne z obowiązującymi Polskimi Normami
i Specyfikacją Techniczną Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
.
Wykonawca jest odpowiedzialny za jakość wykonania robót oraz ich zgodność polskimi normami , umową,
instrukcją producenta i poleceniami Zamawiającego. Wprowadzanie jakichkolwiek odstępstw wymaga
akceptacji Zamawiającego.
1.6. Dokumentacja, którą naleŜy przedstawić w trakcie realizacji robót.
Dokumentacja przedstawiana przez Wykonawcę w trakcie realizacji robót musi być zgodna z zasadami
podanymi w Specyfikacji Technicznej Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych.
Dodatkowo Wykonawca dostarczać będzie na Ŝądanie przedstawiciela inwestora:
25
a) świadectwa jakości wydane przez producenta, wyszczególnione w dalszej części opracowania,
b) zalecenia i instrukcje dostarczane przez producentów, wyszczególnione w dalszej części opracowania.
2. MATERIAŁY I URZĄDZENIA
2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów i urządzeń.
Ogólne wymagania dotyczące materiałów i ich rodzaju podano w Specyfikacji Technicznej Wykonania i
Odbioru Robót.
Materiały stosowane do wykonania robót związanych z wymianą wykładziny powinny mieć:
− oznakowanie znakiem CE, co oznacza, Ŝe dokonano oceny ich zgodności ze zharmonizowaną normą
europejską wprowadzoną do zbioru Polskich Norm, z europejską aprobatą techniczną lub krajową
specyfikacją techniczną państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru
Gospodarczego, uznaną przez Komisję Europejską za zgodną z wymaganiami podstawowymi, albo
− deklarację zgodności z uznanymi regułami sztuki budowlanej, wydaną przez producenta, jeŜeli dotyczy ona
wyrobu umieszczonego w wykazie wyrobów mających niewielkie znaczenie dla zdrowia i bezpieczeństwa,
określonym przez Komisję Europejską, albo
− oznakowanie znakiem budowlanym, co oznacza, Ŝe są to wyroby niepodlegające obowiązkowemu
oznakowaniu CE, dla których dokonano oceny zgodności z Polską Normą lub aprobatą techniczną, bądź
uznano za „regionalny wyrób budowlany”,
− podany na opakowaniu termin przydatności do uŜycia.
2.2. Wykładzina:
Zastosować wykładzinę homogeniczną (jednorodną) podłogową winylową
Wymagane parametry techniczne nie mniejsze niŜ:
Dane techniczne
NORMA
Klasyfikacja uŜytkowa
PN-EN 649+PN-EN 685 34/43
Wymagane parametry
Klasa ogniotrwałości
PN-EN 13501-1
Bfl-s1
Zabezpieczenie poliuretanowe
x
Tak – wzmocnienie poliuretanem iQ
PUR
Właściwości antypoślizgowe
DIN 51130
EN 13893
R9
≥ 0,3
Grupa ścieralności
EN 660-2
EN 660-1
Grupa T; ≤ 0,08 mm
Właściwości antystatyczne
PN-EN 1815
< 2kV
Grubość całkowita
PN-EN 428
mm 2,0
Warstwa uŜytkowa
EN 429
mm 2,0
Stabilność wymiarów po działaniu ciepła
PN-EN 434
%
< 0,4 %
Odporność barwy na światło
PN-ISO 105-B02
-
≥6
Odporność na nacisk punktowy
PN-EN 424
-
Odporna
Wgniecenie resztkowe
EN 433
mm 0,02
Odporność chemiczna
PN-EN 423
-
Odporność na rozwój bakterii i grzybów
DIN EN ISO 846A/C
Odporność na oddziaływanie krzesła na
PN-EN 425
Dobra
Odporna nie pozwala na rozwój
-
Odporna
26
rolkach
Parametr
Kolorystyka
Wzornictwo
Wymagania
Kolorystyka dwu, trzy lub cztero- barwna, dopuszcza
się zarówno wzory nieregularne jak i regularne.
Kolory wykładzin do wyboru przez Zamawiajacego
przed montaŜem z palety barw producentów .
Wykładzina wzorzysta. Dopuszcza się zarówno wzory
regularne jak i nieregularne.
2.3 Klej do wykładzin
NaleŜy stosować klej zalecany przez producenta oferowanej wykładziny.
2.4. Wykaz atestów i certyfikatów wymaganych przez Zamawiającego dotyczących wykładziny uŜytej przez
Wykonawcę do realizacji umowy.
Lp.
Nazwa dokumentu
Organ wydający dokument
1.
Atest Higieniczny na proponowany rodzaj wykładziny.
Państwowy Zakład Higieny lub inny
uprawniony organ.
2.
Atest trudnozapalności na proponowany rodzaj wykładziny.
Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony
PrzeciwpoŜarowej lub inny uprawniony
organ.
3. SPRZĘT
Sprzęt niezbędny do wykonania robót pozostawia się do uznania wykonawcy. Za niezbędny sprzęt do
wykonania przedmiotowych robót uwaŜa się:
- noŜe do przycinania wykładzin,
- pace i szpachelki stalowe,
- wałki dociskowe,
- liniały stalowe,
- zgrzewarka do wykładzin.
Jakikolwiek sprzęt, maszyny, urządzenia lub narzędzia nie gwarantujące zachowania warunków umowy nie
zostaną przez Zamawiającego dopuszczone do robót.
4. TRANSPORT
4.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano Specyfikacji Technicznej Wykonania
i Odbioru Robót Budowlanych. Materiały do wykonania posadzek moŜna przewozi dowolnym środkiem
o
transportu w warunkach suchych i temperaturze 5-25 C. NaleŜy je chroni przed bezpośrednim działaniem
promieni słonecznych.
5.WYKONANIE ROBÓT
5.1.Ogólne zasady wykonania robót - podano w Specyfikacji Technicznej Wykonania
i Odbioru Robót Budowlanych .
5.2.Wykonanie robót
27
Roboty budowlane związane z ułoŜeniem wykładziny rulonowej z PCW naleŜy wykonać zgodnie
z polskimi normami oraz wytycznymi technologicznymi producenta.
5.3.Opis ogólny
Podkład pod posadzkę naleŜy. wykonać zgodnie z wymaganiami podanymi w ST. Podkład
pod posadzkę powinien stanowić czystą, nie pylącą powierzchnię, o wytrzymałości na
ściskanie > 12 MPa i wilgotności max. 3% dla podkładów cementowych i max. 1,5% dla
podkładów anhydrytowych i gipsowych.
Do wykonania napraw podkładu naleŜy stosować zagęszczoną drobnym piaskiem masę
wygładzająca, uŜywając gładkich pacek lub szpachelek. Po 24 godzinach od wykonania
napraw moŜna przystąpić do dalszych prac.
Do
wykonania
posadzki z
wykładziny rulonowej moŜna przystąpić
wszystkich robót budowlanych stanu surowego
po zakończeniu
i robót wykończeniowych oraz po
zakończeniu robót instalacyjnych, łącznie z przeprowadzeniem prób ciśnieniowych instalacji.
Temperatura, w której wykonuje się posadzki z wykładzin rulonowych PCW nie powinna być
niŜsza niŜ 10°C.
W obrębie jednego pomieszczenia, o ile projekt nie przewiduje inaczej, posadzka powinna
być wykonana z jednego rodzaju wykładziny, o jednolitej barwie i wzorze.
Przed przystąpieniem do układania wykładzin, podłoŜe betonowe naleŜy zagruntować
preparatem głęboko penetrującym, zgodnie z zaleceniami producenta wykładzin.
Wykładzinę naleŜy na co najmniej 24 godziny przed ułoŜeniem rozłoŜyć na podkładzie.
Układ spoin między płytami naleŜy tak rozplanować, aby nie wypadły one w miejscach
intensywnego ruchu i w miarę moŜliwości przebiegały prostopadle lub równolegle do ścian.
Wykładziny układa się całą powierzchnią na podkładzie przy uŜyciu emulsji antypoślizgowej
zalecanej przez producenta wykładziny. Płyty docinane dopasowuje się przycinając je ostrym
noŜem. Powierzchnia ułoŜonej wykładziny nie moŜe mieć sfałdować i pęcherzy, brzegi
arkuszy powinny ściśle do siebie przylegać. Posadzkę z wykładziny naleŜy wykończyć przy
ścianach listwami określonymi w projekcie.
Zgrzewanie wykładzin rulonowych następuje po przyklejeniu wykładzin do podkładu oraz
całkowitym wyschnięciu kleju.
Kolor prętów z nieplastyfikowanego PCW dobiera się zgodnie z dokumentacją kolorystyczną
obiektu lub zaleceniami Inwestora lub InŜyniera.
Wystające zaokrąglenia spawów naleŜy ścinać ostrym noŜem przystosowanym do tego
rodzaju robót.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
6.1.Ogólne zasady kontroli jakości robót
Ogólne
zasady
kontroli
jakości
robót
podano
w
Specyfikacji
Technicznej
Wykonania
i Odbioru Robót Budowlanych .
Kontrola jakości robót przy wykonywaniu podłóg z wykładzin polega na sprawdzeniu
wszystkich faz pracy przy wykonywaniu podkładu i układaniu posadzki. Kontrola jakości
powinna obejmować:
sprawdzenie materiałów pod względem
ich zgodności
z aktualnymi normami,
28
dokumentacją
techniczną
poprawności
i
niniejszą
ST
sprawdzenie
wykonania
podkładu,
sprawdzenie
wykonania posadzek z wykładzin. Podczas odbioru jakościowego wykładzin,
przeznaczonych do wykonania posadzek naleŜy sprawdzić:
- zaświadczenie o jakości wystawione przez producenta,
- świadectwo dopuszczenia do stosowania wykładzin w tego typu obiektach,
- gatunek dostarczonych wykładzin,
- jednolitość wzoru lub barwy.
Wykładziny powinny posiadać oznaczenia na spodniej powierzchni: dane producenta, oznaczenie
rodzaju, barwy i gatunku, numer świadectwa dopuszczenia do uŜytku w budownictwie lub
obowiązującej normy.
Kontrola jakości wykonanej posadzki obejmuje sprawdzenie:
- poprawności przylegania wykładziny do podłoŜa (niedopuszczalne jest występowanie miejsc nie
przylegających, fałd, pęcherzy, odstających brzegów),
- wyglądu
powierzchni
-
powierzchnie
powinny
być
równe,
czyste,
gładkie,
nie
zanieczyszczone.
7 . O B M I AR R O B Ó T
7.1.Ogólne zasady obmiaru robót
Ogólne zasady obmiaru robót podano w Specyfikacji Technicznej Wykonania
i Odbioru Robót Budowlanych
Jednostka obmiarowa
2
Jednostką obmiarowa robót jest: gruntowanie podłoŜa środkiem głęboko penetrującym - m , ułoŜenie
2
2
wykładzin rulonowych – m , zgrzewanie wykładzin rulonowych - m (metr kwadratowy).
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w Specyfikacji Technicznej Wykonania
i Odbioru Robót Budowlanych.
Odbiór podkładu powinien być przeprowadzony w następujących etapach:
- po ułoŜeniu warstwy materiału izolacyjnego,
- podczas układania podkładu,
- po całkowitym stwardnieniu podkładu.
Odbiór podkładu powinien obejmować sprawdzenie:
- jakości zastosowanych materiałów,
- prawidłowości ułoŜenia kolejnych warstw,
- grubości podkładu w dowolnych 3 miejscach w pomieszczeniu,
- równości i zachowania dopuszczalnych odchyłek płaszczyzny podkładu,
- prawidłowości osadzenia elementów dodatkowych w podkładzie,
- poprawności wykonania i rozmieszczenia szczelin dylatacyjnych.
Odbiór końcowy robót podłogowych powinien obejmować:
- ocenę zgodności wyglądu wykonanej podłogi z dokumentacją techniczną,
- jakości zastosowanych materiałów,
- sprawdzenie dotrzymania warunków wykonywania prac na podstawie zapisów w dzienniku
budowy,
Odbiór posadzki powinien obejmować:
29
- ocenę wyglądu zewnętrznego,
- sprawdzenie prawidłowości ukształtowania powierzchni,
- sprawdzenie połączenia posadzki z podkładem,
- ocenę prawidłowości osadzenia elementów dodatkowych w posadzce.
Dopuszczalne tolerancje:
- odchylenie powierzchni podkładu lub posadzki od płaszczyzny nie moŜe przekraczać 2 mm/m i 5 mm na
całej długości lub szerokości pomieszczenia,
- prześwit pomiędzy dwumetrową łatą przyłoŜoną w dowolnym miejscu nie moŜe być większy niŜ 5
mm,
- odchylenie spoiny od linii prostej nie moŜe być większe niŜ 1 mm/m lub 5 mm na całej długości spoiny
w pomieszczeniu.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
9.1. Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w Specyfikacji Technicznej Wykonania
i Odbioru Robót Budowlanych .
9.2. Cena jednostki obmiarowej
Cena wykonania robót obejmuje:
zakup materiałów
/
transport materiałów na miejsce składowania na placu budowy,
transport do miejsca wykonywania prac,
oczyszczenie i zagruntowanie podłoŜa,
rozkładanie wykładzin,
przycięcie materiału,
układanie wykładzin na klej,
mocowanie listew przyściennych,
zgrzewanie wykładzin,
usunięcie ewentualnych zanieczyszczeń i umycie wykładziny,
uporządkowanie stanowisk pracy.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE - Normy
1. Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano-montaŜowych. Część l - Roboty
ogólnobudowlane.
2. PN-B-89002
Elementy z tworzyw sztucznych dla budownictwa. Listwy podłogowe z
polichlorku winylu.
3. PN-B-14501
Zaprawy budowlane zwykłe.
4. PN-B-06251
Roboty betonowe i Ŝelbetowe. Wymagania techniczne.
5. PN-B-04500
Zaprawy budowlane. Badanie cech fizycznych i wytrzymałościowych.
6. PN-B-06711
Kruszywa mineralne. Piaski do zapraw budowlanych.
7. PN-B-06256
Beton odporny na ścieranie.
8. Świadectwa dopuszczenia ITB, atesty PZH dla poszczególnych wyrobów.
Dz.U.Nr 109/2004 Warunki techniczne jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.
30
6. Szczegółowa Specyfikacja Techniczna SST 2/02/9 - Lekkie ściany gipsowo-kartonowe
1. Wstęp
1.1. Przedmiot SST.
Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru
robót związanych z montaŜem lekkich obudów gipsowo-kartonowych w systemie szkieletowym.
1.2. Zakres stosowania SST.
Szczegółowa specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i
realizacji robót wymienionych w pkt. 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST.
Roboty, których dotyczy specyfikacja, obejmują wszystkie czynności umoŜliwiające i mające na celu
wykonanie ścianek działowych z płyt gipsowo-kartonowych na rusztach metalowych /100/, z obustronnym
pokryciem, grubości 2 x 1,25 cm, z wypełnieniem wewnętrznej przestrzeni wełną mineralną grubości 10 cm,
wykonanie wzmocnienia ścianek gipsowo-kartonowych poprzez dodatkowe słupki (profile ościeŜnicowe)
wzmacniające przy otworach drzwiowych,
1.4. Określenia podstawowe.
Określenia podane w niniejszej SST są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi normami.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność z dokumentacją projektową
SST i poleceniami inspektora nadzoru.
2. MATERIAŁY
2.1.1. Płyty gipsowo-kartonowe zwykłe gr. 12,5 mm - wg BN-86/6743-02
2.1.2. Gips szpachlowy-wg PN-B-30042:1997
2.1.3. Profile systemowe metalowe ocynkowane 100 mm i akcesoria do wykonywania
ścianek z profili systemowych - wg. odpowiedniej aprobaty technicznej
2.1.4. Taśmy i siatki zbrojące - według odpowiedniej aprobaty techn.
2.1.5. NaroŜniki aluminiowe - według odpowiedniej aprobaty techn.
2.1.6. Wkręty nierdzewne do przykręcania płyt gips.-karton. - wg PN-92/M-83102
2.1.7. Woda do zapraw - wg PN-88/B-32250
3. Sprzęt
Roboty moŜna wykonywać ręcznie lub przy uŜyciu dowolnego typu sprzętu odpowiedniego dla danego rodzaju
robót.
4. Transport
Materiały mogą być przewoŜone dowolnymi środkami transportu zgodnie z wymogami Producenta materiałów.
5. Wykonanie robót
1.Przygotowanie podłoŜy.
Ścianki z płyt g-k, powinny stanowić podłoŜe sztywne i o w miarę równej powierzchni.
Dopuszczalne odchylenie powierzchni podłoŜy od płaszczyzny nie powinno być większe niŜ 3 mm na 1 m i 10
mm na całej długości lub szerokości ściany. Odchylenie ścian od pionu na wysokości całej kondygnacji nie
powinno być większe niŜ 5 mm. Wadliwie wykonane ościeŜa i zbyt wystające części ścian naleŜy usunąć.
2. Profile przyłączeniowe
Profile przyłączeniowe UW mocuje się do posadzek i stropów za pomocą uniwersalnych elementów
mocujących, rozmieszczonych maksymalnie co 100 cm. Dla uzyskania wymaganej dźwiękoszczelności
wszystkie profile mocowane do podłoŜa muszą być podklejone taśmą uszczelniającą.
3. Profile słupkowe
Profile CW muszą wchodzić w górny profil UW na głębokość co najmniej 1,5 cm. Profil CW słupkowy wkłada
się najpierw w dolny profil UW, a następnie w górny. Profile słupkowe rozmieszcza się w odległości 60, 40 lub
30 cm, w zaleŜności od zaleceń wybranego systemu. Profili CW nie mocuje się do poziomych profili UW.
Rozmieszczanie profili w tej fazie jest wstępne. Korektę ustawienia wykonuje się na etapie przykręcania płyt
(rozstawianie profili do płyty). Odległość ostatniego profilu od ściany nie powinna być mniejsza niŜ 30 cm. Jeśli
tak nie jest, naleŜy wszystkie profile przesunąć o odpowiednią odległość zmniejszając rozstaw pomiędzy
pierwszym i drugim profilem.
4. Pokrycie strony jednej ściany
Pokrycie strony ściany naleŜy rozpocząć od przykręcenia płyty szerokości 120 cm. Odstęp między wkrętami
powinien wynosić 20 cm. Przy pokryciu dwuwarstwowym pierwsza warstwa płyt jest mocowana w odstępach
równych 75 cm. Przy mocowaniu płyty koryguje się połoŜenie rozstawionych wcześniej profili. Płyty nie
powinny stać na podłoŜu, lecz być podniesione o ok. 10 mm. U góry naleŜy pozostawić 5 mm szczelinę
umoŜliwiającą kompensację drgań i ugięć stropu. Wypełnia się ją kitem elastycznym na etapie szpachlowania
31
spoin. Płyt nie przykręca się do profili UW mocowanych do stropów. Spoiny w drugiej warstwie przesuwa się o
60 cm w stosunku do pierwszej warstwy.
5. Izolacja przestrzeni pomiędzy płytą i ścianą
Po zapłytowaniu strony ściany i po ułoŜeniu w środku ściany instalacji (elektrycznej), naleŜy umieścić między
profilami wełnę mineralną lub szklaną i zabezpieczyć ją przed osunięciem. Sztywna wełna w płytach nie
wymaga z reguły dodatkowego mocowania. Wełnę w postaci maty zabezpiecza się przed osunięciem przez
podwieszenie na specjalnych wieszakach lub długich wkrętach wkręcanych w profile.
6. Kontrola jakości
6.1. Kontrola jakości materiałów.
a) przy odbiorze na budowie naleŜy sprawdzić zgodność rodzaju materiału i gatunku z projektem
technicznym i zamówieniem,
b) wymagana jakość materiałów powinna być potwierdzona przez producenta właściwym
oznaczeniem materiału i dostarczeniem świadectwa lub deklaracji
zgodności materiału z odpowiednim dokumentem odniesienia potwierdzającym dopuszczenie
materiału do i powszechnego stosowania w budownictwie (Polską Normą, aprobatą techniczną). W przypadku
zastrzeŜeń co do zgodności materiału z zaświadczeniem o jakości
przez producenta - powinien zostać on zbadany zgodnie z odpowiednimi normami,
c) materiały dostarczone na budowę bez dokumentów potwierdzających przez producenta ich jakość,
nie mogą być dopuszczone do stosowania,
d) nie dopuszcza się do stosowania materiałów , których właściwości nie odpowiadają wymaganiom
przedmiotowych norm,
e) nie naleŜy stosować materiałów przeterminowanych,
f) wyniki odbioru materiałów i wyrobów powinny kaŜdorazowo być wpisywane do dziennika budowy.
7. Obmiar robót
Jednostką obmiarową robót jest m2. Ilość robót określa się na podstawie projektu (przedmiaru) z
uwzględnieniem zmian zaaprobowanych przez Inspektora Nadzoru (InŜyniera).
8. Odbiór robót
Ścianki działowe z płyt g-k, jako roboty zanikające (roboty przed malowaniem) , wymagają odbiorów
częściowych. Badania w czasie odbioru częściowego naleŜy przeprowadzać dla tych robót do których dostęp
później będzie niemoŜliwy lub utrudniony. Odbiór częściowy powinien obejmować sprawdzenie: stanu
podłoŜa, jakości zastosowanych materiałów, jakości i dokładności wykonania stelaŜy, Badanie końcowe
ścianek z płyt g-k naleŜy przeprowadzić po zakończeniu tych robót i powinny one obejmować sprawdzenie:
zgodności ich wykonania przedmiarem i specyfikacją techniczną wykonania i odbioru robót, certyfikatów lub
deklaracji zgodności zastosowanych wyrobów budowlanych, prawidłowości przygotowania podłoŜy,
sprawdzenie prawidłowości zamocowania płyt, sprawdzenie prawidłowości wykończenia suchych tynków w
stykach, naroŜach, obrzeŜach oraz przy szczelinach dylatacyjnych i połączeniach okładziny ściennej z sufitem,
sprawdzenie prawidłowości wykonania powierzchni, wyglądu i innych właściwości powierzchni. Odbiór
gotowych ścianek z płyt g-k następuje po stwierdzeniu zgodności ich wykonania z zamówieniem, którego
przedmiot określają przedmiar robót i spec. techn. wyk. i odbioru robót, a takŜe dokumentacja powykonawcza.
Ścianki powinny być odebrane, jeŜeli wszystkie wyniki badań kontrolnych są pozytywne. JeŜeli chociaŜ jeden
wynik badania daje wynik negatywny, ścianki nie powinne być odebrane.
9. Podstawa płatności
Płaci się za ustaloną ilość m2 tynków i ścianek wykonanych zgodnie z zamówieniem i uporządkowanie
stanowiska pracy.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE.
- PN-87/B-02151.02 – Akustyka budowlana. Ochrona przed hałasem w budynkach. Dopuszczalne wartości
poziomów dźwięków w pomieszczeniach.
- PN-B-02151-3;1999 – Akustyka budowlana. Ochrona przed hałasem w budynkach. Izolacyjność akustyczna
przegród w budynkach oraz izolacyjność akustyczna elementów budowlanych. Wymagania.
- Instrukcje techniczne producenta, Warunki techniczne wykonania i odbioru robót
7. SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA - ROBOTY W ZAKRESIE INSTALACJI
ELEKTRYCZNYCH WEWNĘTRZNYCH
1. Wstęp
32
1.1.Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej (SST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót
związanych z układaniem i montaŜem elementów instalacji elektrycznej (przewodów, montaŜ osprzętu i
opraw) w pomieszczeniach biurowych RODK w Opolu. Specyfikacja nie obejmuje robót elektrycznych
niskoprądowych.
1.2.Zakres stosowania SST
Specyfikacji techniczna szczegółowa (SST), stosowanej, jako dokument przetargowy i kontraktowy przy
zlecaniu i realizacji robót wymienionych w pkt. 1.2. Odstępstwa od wymagań podanych w niniejszej
specyfikacji mogą mieć miejsce tylko w przypadkach prostych robót o niewielkim znaczeniu, dla których
istnieje pewność, Ŝe podstawowe wymagania będą spełnione przy zastosowaniu metod wykonania
wynikających z doświadczenia oraz uznanych reguł i zasad sztuki budowlanej.
1.3.Przedmiot i zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji technicznej (SST) dotyczą zasad wykonywania i odbioru robót
związanych z:
– układaniem kabli i przewodów elektrycznych, poza rozdzielnicami,
– montaŜem opraw, osprzętu, urządzeń i odbiorników energii elektrycznej, wraz z przygotowaniem podłoŜa i
robotami towarzyszącymi, dla obiektów kubaturowych . ST dotyczy wszystkich czynności mających na celu
wykonanie robót związanych z:
– kompletacją wszystkich materiałów potrzebnych do wykonania podanych wyŜej prac,
– wykonaniem wszelkich robót pomocniczych w celu przygotowania podłoŜa (w szczególności roboty
murarskie, ślusarsko-spawalnicze montaŜ elementów osprzętu instalacyjnego itp.),
– ułoŜeniem wszystkich materiałów w sposób i w miejscu zgodnym z normami i zasadami wiedzy
technicznej
– wykonaniem oznakowania zgodnego z normami i zasadami wiedzy technicznej
– przeprowadzeniem wymaganych prób i badań po zamontowaniu elementów instalacji elektrycznej.
1.4.Określenia podstawowe, definicje
Określenia podane w niniejszej specyfikacji technicznej (SST) są zgodne z odpowiednimi normami i
przepisami :
Część czynna – przewód lub inny element przewodzący, wchodzący w skład instalacji elektrycznej lub
urządzenia, który w warunkach normalnej pracy instalacji elektrycznej moŜe być pod napięciem a nie spełnia
funkcji przewodu ochronnego (przewody ochronne PE i PEN nie są częścią czynną). Połączenia
wyrównawcze – elektryczne połączenie części przewodzących dostępnych lub obcych w celu wyrównania
potencjału. Kable i przewody – materiały słuŜące do dostarczania energii elektrycznej, sygnałów, impulsów
elektrycznych w wybrane miejsce.
Osprzęt instalacyjny do kabli i przewodów – zespół materiałów dodatkowych, stosowanych przy układaniu
przewodów, ułatwiający ich montaŜ oraz dotarcie w przypadku awarii, zabezpieczający przed uszkodzeniami,
wytyczający trasy ciągów równoległych przewodów itp.
Grupy materiałów stanowiących osprzęt instalacyjny do kabli i przewodów, które mogą być wykorzystane do
wykonania robót:
– przepusty kablowe i osłony krawędzi,
– koryta i korytka instalacyjne,
– kanały i listwy instalacyjne,
– systemy mocujące,
– puszki elektroinstalacyjne,
– końcówki kablowe, zaciski i konektory,
– pozostały osprzęt (oznaczniki przewodów, linki nośne i systemy naciągowe, dławice, złączki i szyny,
zaciski ochronne itp.).
Odbiorniki energii elektrycznej – urządzenia przeznaczone do przetwarzania energii elektrycznej w inną formę
energii (światło, ciepło, energię mechaniczną itp.).
Klasa ochronności – umowne oznaczenie, określające moŜliwości ochronne urządzenia, ze względu na jego
cechy budowy, przy bezpośrednim dotyku. Oprawa oświetleniowa ( elektryczna ) – kompletne urządzenie
słuŜące do przymocowania i połączenia z instalacją elektryczną jednego lub kilku źródeł światła, ochrony
źródeł światła przed wpływami zewnętrznymi i ochrony środowiska przed szkodliwym działaniem źródła
światła a takŜe do uzyskania odpowiednich parametrów świetlnych ( bryła fotometryczna, luminacja ) , ułatwia
właściwe umiejscowienie i bezpieczną wymianę źródeł światła, tworzy estetyczne formy wymagane dla
danego typu pomieszczenia. Elementami dodatkowymi są osłony lub elementy ukierunkowania źródeł światła
w formie : klosza, odbłyśnika, rastra, abaŜuru.
Stopień ochrony IP – określona w PN-EN 60529:2003, umowna miara ochrony przed dotykiem elementów
instalacji elektrycznej oraz przed przedostaniem się ciał stałych, wnikaniem cieczy (szczególnie wody) i
gazów, a którą zapewnia odpowiednia obudowa. Obwód instalacji elektrycznej – zespół elementów
połączonych pośrednio lub bezpośrednio ze źródłem energii elektrycznej za pomocą chronionego przed
przetęŜeniem wspólnym zabezpieczeniem, kompletu odpowiednio połączonych przewodów elektrycznych. W
skład obwodu elektrycznego wchodzą przewody pod napięciem, przewody ochronne oraz wszelkie urządzenia
33
zmieniające parametry elektryczne obwodu, rozdzielcze, sterownicze i sygnalizacyjne, związane z danym
punktem zasilania w energię (zabezpieczeniem).
Przygotowanie podłoŜa – zespół czynności wykonywanych przed zamocowaniem osprzętu instalacyjnego,
urządzenia elektrycznego, odbiornika energii elektrycznej, układaniem kabli i przewodów mający na celu
zapewnienie moŜliwości ich zamocowania zgodnie z dokumentacją; .
Do prac przygotowawczych tu zalicza się następujące grupy czynności:
– Wiercenie i przebijanie otworów przelotowych i nieprzelotowych,
– Kucie bruzd i wnęk,
– Osadzanie kołków w podłoŜu, w tym ich wstrzeliwanie,
– MontaŜu uchwytów do rur i przewodów,
– MontaŜ konstrukcji wsporczych do korytek, drabinek, instalacji wiązkowych, szynoprzewodów,
– MontaŜ korytek, drabinek, listew i rur instalacyjnych,
– Oczyszczenie podłoŜa – przygotowanie do klejenia.
1.5.Ogólne wymagania dotyczące robót
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz z zasadami wiedzy technicznej i polskimi
normami, specyfikacjami technicznymi i poleceniami Inspektora nadzoru. Ogólne wymagania dotyczące robót
podano w ST
1.6.Dokumentacja robót montaŜowych
Dokumentację robót montaŜowych elementów instalacji elektrycznej stanowią:
– specyfikacje techniczne wykonania i odbioru robót , sporządzone zgodnie z rozporządzeniem Ministra
Infrastruktury z dnia 02.09.2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy dokumentacji projektowej,
specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych oraz programu funkcjonalno-uŜytkowego
(Dz. U. z 2004 r. Nr 202, poz. 2072 zmian Dz. U. z 2005 r. Nr 75, poz. 664),
– dokumenty świadczące o dopuszczeniu do obrotu i powszechnego lub jednostkowego zastosowania uŜytych
wyrobów budowlanych, zgodnie z ustawą z 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych (Dz. U. z 2004 r. Nr
92, poz. 881), karty techniczne wyrobów lub zalecenia producentów dotyczące stosowania wyrobów,
– protokoły odbiorów częściowych, końcowych oraz robót zanikających i ulegających zakryciu z załączonymi
protokołami z badań kontrolnych,
– dokumentacja powykonawcza (zgodnie z art. 3, pkt 14 ustawy Prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r. –
Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 z późniejszymi zmianami).
MontaŜ elementów instalacji elektrycznej naleŜy wykonywać na podstawie szczegółowej specyfikacji
technicznej wykonania i odbioru robót montaŜowych,
2. WYMAGANIA DOTYCZĄCE WŁAŚCIWOŚCI MATERIAŁÓW
Wszelkie nazwy własne produktów i materiałów przywołane w specyfikacji słuŜą ustaleniu poŜądanego
standardu wykonania i określenia właściwości i wymogów technicznych załoŜonych w dokumentacji
technicznej dla projektowanych rozwiązań.
Dopuszcza się zamieszczenie rozwiązań w oparciu o produkty (wyroby) innych producentów pod
warunkiem:
– spełniania tych samych właściwości technicznych,
– przedstawienia zamiennych rozwiązań na piśmie (dane techniczne, atesty, dopuszczenia do stosowania,
uzyskanie akceptacji inspektora nadzoru).
2.1.Ogólne wymagania dotyczące właściwości materiałów, ich pozyskiwania i składowania
Do wykonania i montaŜu instalacji, urządzeń elektrycznych i odbiorników energii elektrycznej w obiektach
budowlanych naleŜy stosować przewody, kable, osprzęt oraz aparaturę i urządzenia elektryczne posiadające
dopuszczenie do stosowania w budownictwie. Za dopuszczone do obrotu i stosowania uznaje się wyroby, dla
których producent lub jego upowaŜniony przedstawiciel:
– dokonał oceny zgodności z wymaganiami dokumentu odniesienia według określonego systemu oceny
zgodności,
– wydał deklarację zgodności z dokumentami odniesienia, takimi jak: zharmonizowane specyfikacje
techniczne, normy opracowane przez Międzynarodową Komisję Elektrotechniczną (IEC) i wprowadzone do
zbioru Polskich Norm, normy krajowe opracowane z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa
Międzynarodowej Komisji ds. Przepisów Dotyczących Zatwierdzenia Sprzętu Elektrycznego (CEE), aprobaty
techniczne,
– oznakował wyroby znakiem CE lub znakiem budowlanym B zgodnie z obowiązującymi przepisami,
– wydał deklarację zgodności z uznanymi regułami sztuki budowlanej, dla wyrobu umieszczonego w
określonym przez Komisję Europejską wykazie wyrobów mających niewielkie znaczenie dla zdrowia i
bezpieczeństwa,
– wydał oświadczenie, Ŝe zapewniono zgodność wyrobu budowlanego, dopuszczonego do jednostkowego
zastosowania w obiekcie budowlanym, z indywidualną dokumentacją projektową, sporządzoną przez
projektanta obiektu lub z nim uzgodnioną.
Zastosowanie innych wyrobów, wyŜej nie wymienionych, jest moŜliwe pod warunkiem posiadania przez
nie dopuszczenia do stosowania w budownictwie i uwzględnienia ich w zatwierdzonym projekcie
dotyczącym montaŜu urządzeń elektroenergetycznych w obiekcie budowlanym.
34
2.2.Rodzaje materiałów
Wszystkie materiały do wykonania instalacji elektrycznej powinny odpowiadać wymaganiom zawartym w
dokumentach odniesienia (normach, aprobatach technicznych).
2.2.1. Kable i przewody
Zaleca się, aby kable energetyczne układane w budynkach posiadały izolację wg wymogów dla rodzaju
pomieszczenia i powłokę ochronną.
Jako materiały przewodzące moŜna stosować miedź i aluminium, liczba Ŝył: 1, 3, 4, 5.
Przewody instalacyjne naleŜy stosować izolowane lub z izolacją i powłoką ochronną do układania na
stałe, w osłonach lub bez, klejonych do bezpośrednio do podłoŜa lub układanych na linkach nośnych, a
takŜe natynkowo, wtynkowo lub pod tynkiem; ilość Ŝył zaleŜy od przeznaczenia danego rodzaju przewodu.
Napięcia znamionowe izolacji wynoszą: 300/300, 300/500, 450/750, 600/1000 V w zaleŜności od
wymogów, przekroje układanych przewodów mogą wynosić (0,35) 0,4 do 240 mm, przy czym zasilanie
energetyczne budynków wymaga stosowania przekroju minimalnego 1,5 mm.
Jako materiały przewodzące moŜna stosować miedź i aluminium, przy czym dla przekroju Ŝył do 10
mm˛ naleŜy stosować obowiązkowo przewody miedziane.
Jako materiały przewodzące szynoprzewodów moŜna stosować miedź i aluminium (aluminium pokryte
niklem i ocynowane); szynoprzewody moŜna montować wykonane w obudowie o określonym stopniu
ochrony IP lub bez obudowy.
2.2.2. Osprzęt instalacyjny do kabli i przewodów
Koryta i korytka instalacyjne wykonane z perforowanych taśm stalowych lub aluminiowych lub siatkowe oraz
z tworzyw sztucznych w formie prostej lub grzebieniowej o szerokości 50 do 600 mm. Wszystkie rodzaje
koryt posiadają bogate zestawy elementów dodatkowych, ułatwiających układanie wg zaprojektowanych linii
oraz zapewniające utrudniony dostęp do kabli i przewodów dla nieuprawnionych osób. Systemy koryt
metalowych posiadają łączniki łukowe, umoŜliwiające płynne układanie kabli sztywnych (np. o większych
przekrojach Ŝył).
Kanały i listwy instalacyjne wykonane z tworzyw sztucznych, blach stalowych albo aluminiowych lub jako
kombinacja metal-tworzywo sztuczne, ze względu na miejsce montaŜu mogą być ścienne, przypodłogowe,
sufitowe, podłogowe; odporne na temperaturę otoczenia w zakresie od – 5 do + 60sC. Wymiary kanałów i
listew są zróŜnicowane w zaleŜności od decyzji producenta, przewaŜają płaskie a ich szerokości (10) 16 do
256 (300) mm, jednocześnie kanały o większej szerokości posiadają przegrody wewnętrzne stałe lub
mocowane dla umoŜliwienia prowadzenia róŜnych rodzajów instalacji w ciągach równoległych we wspólnym
kanale lub listwie. Zasady instalowania równoległego róŜnych sieci przy wykorzystaniu kanałów i listew
instalacyjnych naleŜy przyjąć wg zaleceń producenta i zaleceń normy. Kanały pionowe o wymiarach –
wysokość 176 do 2800 mm występują w odmianie podstawowej i o podwyŜszonych wymaganiach
estetycznych jako słupki lub kolumny aktywacyjne. Osprzęt kanałów i listew moŜna podzielić na dwie grupy:
ułatwiający prowadzenie instalacji oraz pokrywy i stanowiący wyposaŜenie uŜytkowe jak gniazda i przyciski
instalacyjne silno- i słaboprądowe, elementy sieci telefonicznych, transmisji danych oraz audio-video. Rury
instalacyjne wraz z osprzętem (rozgałęzienia, tuleje, łączniki, uchwyty) wykonane z tworzyw sztucznych albo
metalowe, głównie stalowe – zasadą jest uŜywanie materiałów o wytrzymałości elektrycznej powyŜej 2 kV,
niepalnych lub trudnozapalnych, które nie podtrzymują płomienia, a wydzielane przez rury w wysokiej
temperaturze gazy nie są szkodliwe dla człowieka. Rurowe instalacje wnętrzowe powinny być odporne na
temperaturę otoczenia w zakresie od – 5 do + 60sC, a ze względu na wytrzymałość, wymagają stosowania rur
z tworzyw sztucznych lekkich i średnich. Dobór średnicy rur instalacyjnych zaleŜy od przekroju poprzecznego
kabli i przewodów wciąganych oraz ich ilości wciąganej do wspólnej rury instalacyjnej. Rury z tworzyw
sztucznych mogą być gładkie lub karbowane i jednocześnie giętkie lub sztywne; średnice typowych rur
gładkich: od ¸ 16 do 63 mm (większe dla kabli o duŜych przekrojach Ŝył wg potrzeb do 200 mm2) natomiast
średnice typowych rur karbowanych: od ¸ 16 do ř 54 mm. Rury stalowe czarne, malowane lub ocynkowane
mogą być gładkie lub karbowane – średnice typowych rur gładkich (sztywnych): od ř 13 do ř 42 mm, średnice
typowych rur karbowanych giętkich: od ¸ 7 do ř 48 mm i sztywnych od ř 16 do ř 50 mm. Dla estetycznego
zamaskowania kabli i przewodów w instalacjach podłogowych stosuje się giętkie osłony kablowe – spiralne,
wykonane z taśmy lub karbowane rury z tworzyw sztucznych. Systemy mocujące przewody, kable, instalacje
wiązkowe i osprzęt Uchwyty do mocowania kabli i przewodów – klinowane w otworze z elementem
trzymającym stałym lub zaciskowym, wbijane i mocowane do innych elementów np. paski zaciskowe lub
uchwyty kablowe przykręcane; stosowane głównie z tworzyw sztucznych (niektóre elementy mogą być
wykonane takŜe z metali).
Uchwyty do rur instalacyjnych – wykonane z tworzyw i w typowielkościach takich jak rury instalacyjne –
mocowanie rury poprzez wciskanie lub przykręcanie (otwarte lub zamykane).
Puszki elektroinstalacyjne mogą być standardowe i do ścian pustych, słuŜą do montaŜu gniazd i łączników
instalacyjnych, występują jako łączące, przelotowe, odgałęźne lub podłogowe i sufitowe. Wykonane są z
materiałów o wytrzymałości elektrycznej powyŜej 2 kV, niepalnych lub trudnozapalnych, które nie podtrzymują
płomienia, a wydzielane w wysokiej temperaturze przez puszkę gazy nie są szkodliwe dla człowieka,
jednocześnie zapewniają stopień ochrony minimalny IP 2X. Dobór typu puszki uzaleŜniony jest od systemu
instalacyjnego. Ze względu na system montaŜu – występują puszki natynkowe, podtynkowe, natynkowo –
35
wtynkowe, podłogowe. W zaleŜności od przeznaczenia puszki muszą spełniać następujące wymagania co do
ich wielkości: puszka sprzętowa ¸ 60 mm, sufitowa lub końcowa ř 60 mm lub 60x60 mm, rozgałęźna lub
przelotowa ¸ 70 mm lub 75 x 75 mm – dwu- trzy- lub czterowejściowa dla przewodów o przekroju Ŝyły do 6
mm˛. Puszki elektroinstalacyjne do montaŜu gniazd i łączników instalacyjnych powinny być przystosowane do
mocowania osprzętu za pomocą „pazurków” i / lub wkrętów. Końcówki kablowe, zaciski i konektory wykonane
z materiałów dobrze przewodzących prąd elektryczny jak aluminium, miedź, mosiądz, montowane poprzez
zaciskanie, skręcanie lub lutowanie; ich zastosowanie ułatwia podłączanie i umoŜliwia wielokrotne odłączanie i
przyłączanie przewodów do instalacji bez konieczności kaŜdorazowego przygotowania końców przewodu oraz
umoŜliwia systemowe izolowanie za pomocą osłon izolacyjnych.
Pozostały osprzęt – ułatwia montaŜ i zwiększa bezpieczeństwo obsługi; wyróŜnić moŜna kilka grup
materiałów: oznaczniki przewodów, dławnice, złączki i szyny, zaciski ochronne itp.
2.2.3. Sprzęt instalacyjny
1. Łączniki ogólnego przeznaczenia wykonane dla potrzeb instalacji podtynkowych, natynkowych i natynkowowtynkowych:
- Łączniki podtynkowe powinny być przystosowane do instalowania w puszkach ¸ 60 mm za pomocą wkrętów
lub „pazurków”.
- Łączniki natynkowe i natynkowo-wtynkowe przygotowane są do instalowania bezpośrednio na podłoŜu
(ścianie) za pomocą wkrętów lub przyklejane.
-Zaciski do łączenia przewodów winny umoŜliwiać wprowadzenie przewodu o przekroju 1,0÷2,5 mm2.
- Obudowy łączników powinny być wykonane z materiałów niepalnych lub niepodtrzymujących płomienia.
- Podstawowe dane techniczne:
– napięcie znamionowe: 250V; 50 Hz,
– prąd znamionowy: do 10 A,
– stopień ochrony w wykonaniu zwykłym: minimum IP 2X,
– stopień ochrony w wykonaniu szczelnym: minimum IP 44.
2.2.4. Gniazda wtykowe ogólnego przeznaczenia do montaŜu w instalacjach podtynkowych, natynkowych i
natynkowo-wtynkowych:
- Gniazda podtynkowe 1-fazowe powinny zostać wyposaŜone w styk ochronny i przystosowane do
instalowania w puszkach ¸ 60 mm za pomocą wkrętów lub „pazurków”.
- Gniazda natynkowe i natynkowo-wtynkowe 1-fazowe powinny być wyposaŜone w styk ochronny i
przystosowane do instalowania bezpośredniego na podłoŜu za pomocą wkrętów lub przyklejane. Zaciski do
połączenia przewodów winny umoŜliwiać wprowadzenie przewodów o przekroju od 1,5÷6,0 mm2 w zaleŜności
od zainstalowanej mocy i rodzaju gniazda wtykowego.
Obudowy gniazd naleŜy wykonać z materiałów niepalnych lub nie podtrzymujących płomienia.
Podstawowe dane techniczne gniazd:
– napięcie znamionowe: 250V lub 250V/400V; 50 Hz,
– prąd znamionowy: 10A, 16A dla gniazd 1-fazowych,
– prąd znamionowy: 16A do 63A dla gniazd 3-fazowych,
– stopień ochrony w wykonaniu zwykłym: minimum IP 2X,
– stopień ochrony w wykonaniu szczelnym: minimum IP 44.
2.2.5. Sprzęt oświetleniowy
MontaŜ opraw oświetleniowych naleŜy wykonywać na podstawie projektu oświetlenia, zawierającego co
najmniej:
– dobór opraw i źródeł światła,
– plan rozmieszczenia opraw,
– rysunki sposobu mocowania opraw,
– plan instalacji zasilającej oprawy,
– obliczenie rozkładu natęŜenia oświetlenia oraz spadków napięcia i obciąŜeń,
– zasady konserwacji i eksploatacji instalacji oświetleniowej.
Oprawy oświetleniowe naleŜy dobierać z katalogów producentów, odpowiednio do potrzeb oświetleniowych
pomieszczenia i warunków środowiskowych – występują w czterech klasach ochronności przed poraŜeniem
elektrycznym oznaczonych 0, I, II, III. Wypusty sufitowe i ścienne powinny być przystosowane do instalowania
opraw oświetleniowych, przy czym przekrój przewodów ułoŜonych na stałe nie moŜe być mniejszy od 1 mm2 a
napięcie izolacji nie moŜe być mniejsze od 750 V jeśli przewody układane są w rurkach stalowych lub
otworach prefabrykowanych elementów budowlanych oraz 300 V w pozostałych przypadkach. Podział opraw
oświetleniowych ze względu na rodzaj źródła światła zakwalifikowanych do montaŜu w :
– do Ŝarówek,
– do lamp fluorescencyjnych (świetlówek),
– Pod względem ochrony przed dotknięciem części opraw będących pod napięciem oraz przedostawaniem się
ciał stałych i wody do opraw; nadano oprawom następujące oznaczenie związane ze stopniami ochrony
przeznaczonych do montaŜu w remontowanych pomieszczeniach:
– zwykła IP 20
Sprzęt do innych instalacji
36
NaleŜy stosować następujący sprzęt do instalacji:
– przyzywowej (dzwonki, gongi),
– telefonicznej (centrale, rozety, gniazda, wtyczki telefoniczne),
– antenowe (zbiorczej telewizji lub telewizji kablowej).
2.2.6. Specyfikacja materiałowa zgodna z przedmiarem i zestawieniem robót
Warunki przyjęcia na budowę materiałów do robót montaŜowych Wyroby do robót montaŜowych mogą być
przyjęte na budowę, jeśli spełniają następujące warunki:
– są zgodne z ich wyszczególnieniem i charakterystyką podaną w przedmiarze robót i specyfikacji technicznej
(szczegółowej) SST,
– są właściwie oznakowane i opakowane,
– spełniają wymagane właściwości wskazane odpowiednimi dokumentami odniesienia,
– producent dostarczył dokumenty świadczące o dopuszczeniu do obrotu i powszechnego lub jednostkowego
zastosowania, a w odniesieniu do fabrycznie przygotowanych prefabrykatów równieŜ karty katalogowe
wyrobów lub firmowe wytyczne stosowania wyrobów.
Niedopuszczalne jest stosowanie do robót montaŜowych – wyrobów i materiałów nieznanego pochodzenia.
Przyjęcie materiałów i wyrobów na budowę powinno być potwierdzone wpisem do dziennika budowy.
2.3.Warunki przechowywania materiałów do montaŜu instalacji elektrycznych
Wszystkie materiały pakowane powinny być przechowywane i magazynowane zgodnie z instrukcją
producenta oraz wymaganiami odpowiednich norm. W szczególności kable i przewody naleŜy przechowywać
na bębnach (oznaczenie „B”) lub w krąŜkach (oznaczenie „K”), końce przewodów producent zabezpiecza
przed przedostawaniem się wilgoci do wewnątrz i wyprowadza poza opakowanie dla ułatwienia kontroli
parametrów (ciągłość Ŝył, przekrój). Pozostały sprzęt, osprzęt i oprawy oświetleniowe wraz z osprzętem
pomocniczym naleŜy przechowywać w oryginalnych opakowaniach, kartonach, opakowaniach foliowych.
Szczególnie naleŜy chronić przed wpływami atmosferycznymi: deszczem, mrozem oraz zawilgoceniem.
Pomieszczenie magazynowe do przechowywania wyrobów opakowanych powinno być suche i zabezpieczone
przed zawilgoceniem.
3. WYMAGANIA DOTYCZĄCE SPRZĘTU, MASZYN I NARZĘDZI
3.1.Ogólne wymagania dotyczące sprzętu
Prace moŜna wykonywać przy pomocy wszelkiego sprzętu zaakceptowanego przez Inspektora nadzoru.
4. WYMAGANIA DOTYCZĄCE TRANSPORTU
4.1.Ogólne wymagania dotyczące transportu
4.2.Transport materiałów
Podczas transportu materiałów ze składu przy obiektowego na obiekt naleŜy zachować ostroŜność aby nie
uszkodzić materiałów do montaŜu. Minimalne temperatury dopuszczające wykonywanie transportu wynoszą
dla bębnów: – 15°C i – 5°C dla kr ąŜków, ze względu na moŜliwość uszkodzenia izolacji. NaleŜy stosować
dodatkowe opakowania w przypadku moŜliwości uszkodzeń transportowych.
5. WYMAGANIA DOTYCZĄCE WYKONANIA ROBÓT
5.1.Ogólne zasady wykonania robót podano w ST
Wykonawca jest odpowiedzialny za prowadzenie robót zgodnie polskimi normami, zasadami wiedzy
technicznej , przedmiarem robót i umową oraz jest odpowiedzialny za jakość zastosowanych materiałów i
jakość wykonanych robót.
Roboty winny być wykonane zgodnie z wymaganiami SST oraz poleceniami inspektora nadzoru.
5.2.MontaŜ przewodów instalacji elektrycznych
Zakres robót obejmuje:
– przemieszczenie w strefie montaŜowej,
– złoŜenie na miejscu montaŜu,
– wyznaczenie miejsca zainstalowania, trasowanie linii przebiegu instalacji i miejsc montaŜu osprzętu,
– roboty przygotowawcze o charakterze ogólnobudowlanym jak: kucie bruzd w podłoŜu, przekucia ścian i
stropów, osadzenie przepustów, zdejmowanie przykryć kanałów instalacyjnych, wykonanie ślepych otworów
poprzez podkucie we wnęce albo kucie ręczne lub mechaniczne, wiercenie mechaniczne otworów w sufitach,
ścianach lub podłoŜach,
– osadzenie kołków osadczych plastikowych oraz dybli, śrub kotwiących lub wsporników, konsoli, wieszaków
wraz z zabetonowaniem,
– montaŜ na gotowym podłoŜu elementów osprzętu instalacyjnego do montaŜu kabli i przewodów (pkt
2.2.2.),
– puszki powinny być osadzone na takiej głębokości, aby ich górna (zewnętrzna) krawędź po otynkowaniu
ściany była zrównana (zlicowana) z tynkiem,
– przed zainstalowaniem naleŜy w puszce wyciąć wymaganą liczbę otworów dostosowanych do średnicy
wprowadzanych rur,
– wciąganie do rur instalacyjnych i kanałów zakrytych drutu stalowego o średnicy 1,0 do 1,2 mm dla
ułatwienia wciągania kabli i przewodów wg dokumentacji projektowej i specyfikacji technicznej
(szczegółowej) SST, układanie (montaŜ) kabli i przewodów zgodne z ich wyszczególnieniem i
charakterystyką podaną w dokumentacji kosztorysowej i specyfikacji technicznej (szczegółowej) SST. W
37
przypadku łatwości wciągania kabli i przewodów, wciąganie drutu prowadzącego, stalowego nie jest
konieczne. Przewody muszą być ułoŜone swobodnie i nie mogą być naraŜone na naciągi i dodatkowe
napręŜenia,
– oznakowanie zgodne wytycznymi z dokumentacji projektowej i specyfikacji technicznej (szczegółowej)
SST lub normami (PN-EN 60446:2004 Zasady podstawowe i bezpieczeństwa przy współdziałaniu
człowieka z maszyną, oznaczanie i identyfikacja. Oznaczenia identyfikacyjne przewodów barwami albo
cyframi, w przypadku braku takich wytycznych),
– roboty o charakterze ogólnobudowlanym po montaŜu kabli i przewodów jak: zaprawianie bruzd, naprawa
ścian i stropów po przekuciach i osadzeniu przepustów, montaŜ przykryć kanałów instalacyjnych,
– przeprowadzenie prób i badań zgodnie z PN-IEC 60364-6-61:2000 oraz PN-E-04700:1998/Az1:2000.
5.3.MontaŜ opraw oświetleniowych i sprzętu instalacyjnego, urządzeń i odbiorników energii elektrycznej
Te elementy instalacji montować w końcowej fazie robót, aby uniknąć niepotrzebnych zniszczeń i
zabrudzeń. Oprawy do stropu montować wkrętami zabezpieczonymi antykorozyjnie na kołkach rozporowych
plastikowych. Ta sama uwaga dotyczy sprzętu instalacyjnego, urządzeń i odbiorników energii elektrycznej
montowanego na ścianach.
Przed zamocowaniem opraw naleŜy sprawdzić ich działanie oraz prawidłowość połączeń.
Źródła światła i zapłonniki do opraw naleŜy zamontować po całkowitym zainstalowaniu opraw.
NaleŜy zapewnić równomierne obciąŜenie faz linii zasilających przez odpowiednie przyłączanie odbiorów
1-fazowych.
Mocowanie puszek w ścianach i gniazd wtykowych w puszkach powinno zapewniać niezbędną
wytrzymałość na wyciąganie wtyczki i gniazda.
Gniazda wtykowe i wyłączniki naleŜy instalować w sposób nie kolidujący z wyposaŜeniem pomieszczenia.
W sanitariatach naleŜy przestrzegać zasady poprawnego rozmieszczania sprzętu z uwzględnieniem
przestrzeni ochronnych.
PołoŜenie wyłączników klawiszowych naleŜy przyjmować takie, aby w całym pomieszczeniu było jednakowe.
Gniazda wtykowe ze stykiem ochronnym naleŜy instalować w takim połoŜeniu, aby styk ten występował u
góry.
Przewody do gniazd wtykowych 2-biegunowych naleŜy podłączać w taki sposób, aby przewód fazowy
dochodził do lewego bieguna, a przewód neutralny do prawego bieguna.
Przewód ochronny będący śyłą przewodu wieloŜyłowego powinien mieć izolację będącą kombinacją barwy
zielonej i śółtej.
Typy opraw, trasy przewodów oraz sposób ich prowadzenia wykonać zgodnie z przedmiarem robót
przebiegiem instalacji i zasadami wiedzy technicznej.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
6.1.Ogólne zasady kontroli jakości robót
6.2.Szczegółowy wykaz oraz zakres po montaŜowych badań kabli i przewodów zawarty jest w PN-IEC
60364-6-61:2000 i PN-E-04700:1998/Az1:2000
6.3.Ponadto naleŜy wykonać sprawdzenia odbiorcze składające się z oględzin częściowych i końcowych
polegających na kontroli:
– zgodności wykonania z przedmiarem i ze stanem faktycznym,
– zgodności połączeń
– stanu kabli i przewodów, osprzętu instalacyjnego do kabli i przewodów, stanu i kompletności
zastosowanych materiałów,
– sprawdzenie ciągłości wszelkich przewodów występujących w danej instalacji,
– poprawności wykonania i zabezpieczenia połączeń śrubowych instalacji elektrycznej potwierdzonych
protokołem przez wykonawcę montaŜu,
– poprawności wykonania montaŜu sprzętu instalacyjnego, urządzeń i odbiorników energii elektrycznej,
– poprawności zamontowania i dokonanej kompletacji opraw oświetleniowych,
– pomiarach rezystancji izolacji,
Rezystancja izolacji obwodów nie powinna być mniejsza niŜ 50 M_. Rezystancja izolacji poszczególnych
obwodów wraz z urządzeniami nie powinna być mniejsza niŜ 20 M_. Pomiaru naleŜy dokonać miernikiem
rezystancji instalacji o napięciu 1 kV.
Po wykonaniu oględzin naleŜy sporządzić protokóły z przeprowadzonych badań zgodnie z wymogami
zawartymi w normie PN-IEC 60364-6-61:2000.
6.4.Zasady postępowania z wadliwie wykonanymi robotami i materiałami
Wszystkie materiały, urządzenia i aparaty nie spełniające wymagań podanych w odpowiednich punktach
specyfikacji, zostaną odrzucone. Jeśli materiały nie spełniające wymagań zostały wbudowane lub
zastosowane, to na polecenie Inspektora nadzoru Wykonawca wymieni je na właściwe, na własny koszt.
Na pisemne wystąpienie Wykonawcy Inspektor nadzoru moŜe uznać wadę za nie mającą zasadniczego
wpływu na jakość funkcjonowania instalacji i ustalić zakres i wielkość potrąceń za obniŜoną jakość.
7. WYMAGANIA DOTYCZĄCE PRZEDMIARU I OBMIARU ROBÓT
38
7.1.Szczegółowe zasady przedmiaru i obmiaru robót montaŜowych instalacji elektrycznej
Obmiaru robót dokonuje się z natury (wykonanej roboty) przyjmując jednostki miary odpowiadające zawartym
w dokumentacji i tak:
– dla osprzętu montaŜowego dla kabli i przewodów: szt., kpl., m,
– dla kabli i przewodów: m,
– dla sprzętu łącznikowego: szt., kpl.,
– dla opraw oświetleniowych: szt., kpl.,
– dla urządzeń i odbiorników energii elektrycznej: szt., kpl.
8. ODBIÓR ROBÓT
8.1.Warunki odbioru instalacji i urządzeń zasilających
8.1.1. Odbiór międzyoperacyjny
Odbiór międzyoperacyjny przeprowadzany jest po zakończeniu danego etapu robót mających wpływ na
wykonanie dalszych prac.
Odbiorowi takiemu mogą podlegać m.in.:
– przygotowanie podłoŜa do montaŜu kabli i przewodów, łączników, gniazd, opraw oświetleniowych, urządzeń
i odbiorników energii elektrycznej oraz innego osprzętu,
– instalacja, której pełne wykonanie uwarunkowane jest wykonaniem robót przez inne branŜe lub odwrotnie,
gdy prace innych branŜ wymagają zakończenia robót instalacji elektrycznej np. zasilanie
pomp.
8.1.2. Odbiór częściowy
NaleŜy przeprowadzić badanie pomontaŜowe częściowe robót zanikających oraz elementów urządzeń, które
ulegają zakryciu (np. wszelkie roboty zanikające), uniemoŜliwiając ocenę prawidłowości ich wykonania po
całkowitym ukończeniu prac. Podczas odbioru naleŜy sprawdzić prawidłowość montaŜu oraz zgodność z
obowiązującymi przepisami:
– wydzielonych instalacji wtynkowych i podtynkowych,
8.1.3. Odbiór końcowy
Badania po montaŜowe jako techniczne sprawdzenie jakości wykonanych robót naleŜy przeprowadzić po
zakończeniu robót elektrycznych przed przekazaniem UŜytkownikowi urządzeń zasilających.
Zakres badań obejmuje sprawdzenie:
– dla napięć do 1 V pomiar rezystancji izolacji instalacji,
– dla napięć powyŜej 1 V pomiar rezystancji izolacji instalacji oraz sprawdzenie oznaczenia kabla,
ciągłości Ŝył i zgodności faz, próba napięciowa kabla. Badania napięciem probierczym wykonuje się tylko
jeden raz.
Parametry badań oraz sposób przeprowadzenia badań są określone w normach
PN-IEC 60364-6-61:2000 i PN-E-04700:1998/Az1:2000.
Wyniki badań trzeba zamieścić w protokole odbioru końcowego.
9. PODSTAWA ROZLICZENIA ROBÓT
9.1.Zasady rozliczenia i płatności
Rozliczenie robót montaŜowych instalacji elektrycznych moŜe być dokonane jednorazowo po wykonaniu
pełnego zakresu robót zgodnie z warunkami określonymi w umowie, po dokonaniu odbioru robót. Ostateczne
rozliczenie umowy pomiędzy zamawiającym a wykonawcą następuje po dokonaniu odbioru pogwarancyjnego.
Podstawę rozliczenia oraz płatności wykonanego i odebranego zakresu robót zgodnie z umową Ceny
jednostkowe wykonania, robót instalacji elektrycznych lub kwoty ryczałtowe obejmujące roboty instalacyjne
uwzględniają równieŜ:
– przygotowanie stanowiska roboczego,
– dostarczenie do stanowiska roboczego materiałów, narzędzi i sprzętu,
– obsługę sprzętu nie posiadającego etatowej obsługi,
– ustawienie i przestawienie drabin oraz lekkich rusztowań przestawnych umoŜliwiających wykonanie robót
na wysokości do 4 m (jeśli taka konieczność występuje),
– usunięcie wad i usterek oraz naprawienie uszkodzeń powstałych w czasie robót,
– uporządkowanie miejsca wykonywania robót,
– usunięcie pozostałości, resztek i odpadów materiałów w sposób podany w specyfikacji technicznej
szczegółowej,
– likwidację stanowiska roboczego.
W kwotach ujęte są równieŜ koszty montaŜu, demontaŜu i pracy rusztowań niezbędnych do wykonania
robót na wysokości do 4 m od poziomu posadzki.
10.DOKUMENTY ODNIESIENIA
10.1.Normy
PN-IEC 60364-1:2000
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Zakres, przedmiot i wymagania podstawowe.
PN-IEC 60364-4-41:2000
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona dla zapewnienia bezpieczeństwa. Ochrona
przeciwporaŜeniowa.
39
PN-IEC 60364-4-42:1999
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona dla zapewnienia bezpieczeństwa. Ochrona przed
skutkami oddziaływania cieplnego.
PN-IEC 60364-4-43:1999
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona dla zapewnienia bezpieczeństwa. Ochrona przed
prądem przetęŜeniowym.
PN-IEC 60364-4-46:1999
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona dla zapewnienia bezpieczeństwa. Odłączanie
izolacyjne i łączenie.
PN-IEC 60364-4-47:2001
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona dla zapewnienia bezpieczeństwa. Stosowanie
środków ochrony dla zapewnienia bezpieczeństwa. Postanowienia ogólne. Środki ochrony przed poraŜeniem
prądem elektrycznym.
PN-IEC 60364-5-51:2000
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaŜ wyposaŜenia elektrycznego. Postanowienia
ogólne.
PN-IEC 60364-5-52:2002
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaŜ wyposaŜenia elektrycznego.
Oprzewodowanie.
PN-IEC 60364-5-523:2001
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaŜ wyposaŜenia elektrycznego. ObciąŜalność
prądowa długotrwała przewodów.
PN-IEC 60364-5-53:2000
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaŜ wyposaŜenia elektrycznego. Aparatura
rozdzielcza i sterownicza.
PN-IEC 60364-5-54:1999
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaŜ wyposaŜenia elektrycznego. Uziemienia i
przewody ochronne.
PN-IEC 60364-5-559:2003
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaŜ wyposaŜenia elektrycznego. Inne
wyposaŜenie. Oprawy oświetleniowe i instalacje oświetleniowe.
PN-IEC 60364-5-56:1999
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaŜ wyposaŜenia elektrycznego. Instalacje
bezpieczeństwa.
PN-IEC 60364-6-61:2000
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Sprawdzanie. Sprawdzanie odbiorcze.
PN-IEC 60364-7-701:1999
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Wymagania dotyczące specjalnych instalacji lub lokalizacji.
Pomieszczenia wyposaŜone w wannę lub/i basen natryskowy.
PN-IEC 60364-7-702:1999
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Wymagania dotyczące specjalnych instalacji lub lokalizacji.
Baseny pływackie i inne.
PN-IEC 60364-7-702:1999/Ap1:2002
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Wymagania dotyczące specjalnych instalacji lub lokalizacji.
Baseny pływackie i inne.
PN-IEC 60364-7-704:1999
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Wymagania dotyczące specjalnych instalacji lub lokalizacji.
Instalacje na terenie budowy i rozbiórki.
PN-IEC 60364-7-705:1999
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Wymagania dotyczące specjalnych instalacji lub lokalizacji.
Instalacje elektryczne w gospodarstwach rolniczych i ogrodniczych.
PN-IEC 60898:2000
Sprzęt elektroinstalacyjny. Wyłączniki do zabezpieczeń przetęŜeniowych instalacji domowych i podobnych.
PN-EN 50146:2002 (U)
WyposaŜenie do mocowania kabli w instalacji elektrycznych.
PN-EN 60445:2002
Zasady podstawowe i bezpieczeństwa przy współdziałaniu człowieka z maszyną, oznaczanie i identyfikacja.
Oznaczenia identyfikacyjne zacisków urządzeń i zakończeń Ŝył przewodów oraz ogólne zasady systemu
alfanumerycznego.
PN-EN 60446-2004
Zasady podstawowe i bezpieczeństwa przy współdziałaniu człowieka z maszyną, oznaczanie i identyfikacja.
Oznaczenia identyfikacyjne przewodów barwami albo cyframi.
PN-EN 60529-2003
40
Stopnie ochrony zapewnianej przez obudowy (Kod IP).
PN-EN 60664-1:2003 (U)
Koordynacja izolacji urządzeń elektrycznych w układach niskiego napięcia. Część 1: Zasady, wymagania i
badania.
PN-EN 60670-1:2005 (U)
Puszki i obudowy do sprzętu elektroinstalacyjnego do UŜytku domowego i podobnego. Część 1: Wymagania
ogólne
PN-EN 60799:2004
Sprzęt elektroinstalacyjny. Przewody przyłączeniowe i przewody pośredniczące.
PN-EN 60898-1:2003 (U)
Sprzęt elektroinstalacyjny. Wyłączniki do zabezpieczeń przetęŜeniowych instalacji domowych i podobnych.
Część 1: Wyłączniki do obwodów prądu przemiennego.
PN-EN 60898-1:2003/A1:2005 (U)
Sprzęt elektroinstalacyjny. Wyłączniki do zabezpieczeń przetęŜeniowych instalacji domowych i podobnych.
Część 1: Wyłączniki do obwodów prądu przemiennego (Zmiana A1).
PN-EN 60898-1:2003/AC:2005 (U)
Sprzęt elektroinstalacyjny. Wyłączniki do zabezpieczeń przetęŜeniowych instalacji domowych i podobnych.
Część 1: Wyłączniki do obwodów prądu przemiennego.
PN-EN 61008-1:2005 (U)
Sprzęt elektroinstalacyjny. Wyłączniki róŜnicowoprądowe bez wbudowanego zabezpieczenia nadprądowego
do UŜytku domowego i podobnego (RCCB). Część 1: Postanowienia ogólne.
PN-EN 61009-1:2005 (U)
Sprzęt elektroinstalacyjny. Wyłączniki róŜnicowoprądowe z wbudowanym zabezpieczeniem nadprądowym do
UŜytku domowego i podobnego (RCBO). Część 1: Postanowienia ogólne.
PN-E-04700:1998
Urządzenia i układy elektryczne w obiektach elektroenergetycznych. Wytyczne przeprowadzania
pomontaŜowych badań odbiorczych.
PN-E-04700:1998/Az1:2000
Urządzenia i układy elektryczne w obiektach elektroenergetycznych. Wytyczne przeprowadzania
pomontaŜowych badań odbiorczych (Zmiana Az1).
PN-E-93207:1998
Sprzęt elektroinstalacyjny. Odgałęźniki instalacyjne i płytki odgałęźne na napięcie do 750 V do przewodów o
przekrojach do 50 mm2. Wymagania i badania.
PN-E-93207:1998/Az1:1999
Sprzęt elektroinstalacyjny. Odgałęźniki instalacyjne i płytki odgałęźne na napięcie do 750 V do przewodów o
przekrojach do 50 mm2. Wymagania i badania (Zmiana Az1).
PN-E-93210:1998
Sprzęt elektroinstalacyjny. Automaty schodowe na znamionowe napięcie robocze 220 V i 230 V i prądy
znamionowe do 25 A. Wymagania i badania.
PN-90/E-05029
Kod do oznaczania barw.
10.2.Ustawy
– Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych (Dz. U. z 2004 r. Nr 92, poz. 881). – Ustawa z
dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 z późn. zmianami).
10.3.Rozporządzenia
– Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 02.09.2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy
dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych oraz programu
funkcjonalno-uŜytkowego (Dz. U. z 2004 r. Nr 202, poz. 2072, zmiana Dz. U. z 2005 r. Nr 75, poz. 664).
– Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 26.06.2002 r. w sprawie dziennika budowy, montaŜu i
rozbiórki, tablicy informacyjnej oraz ogłoszenia zawierającego dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i
ochrony zdrowia (Dz. U. z 2002 r. Nr 108, poz. 953 z późniejszymi zmianami).
– Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie sposobów deklarowania
zgodności wyrobów budowlanych oraz sposobu znakowania ich znakiem budowlanym (Dz. U. z 2004 r. Nr
198, poz. 2041).
– Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 11 sierpnia 2004 r. w sprawie systemów oceny zgodności,
wymagań, jakie powinny spełniać notyfikowane jednostki uczestniczące w ocenie zgodności oraz sposobu
oznaczenia wyrobów budowlanych oznakowania CE (Dz. U. Nr 195, poz. 2011).
10.4.Inne dokumenty i instrukcje
– Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano-montaŜowych (tom I, część 4) Arkady, Warszawa
1990 r.
– Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlanych ITB część D: Roboty instalacyjne. Zeszyt 1:
Instalacje elektryczne i piorunochronne w budynkach mieszkalnych. Warszawa 2003 r.
– Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlanych ITB część D: Roboty instalacyjne. Zeszyt 2:
41
Instalacje elektryczne i piorunochronne w budynkach UŜyteczności publicznej. Warszawa 2004 r.
– Specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót budowlanych. Wymagania ogólne. Kod CPV
45000000-7. Wydanie II, OWEOB Promocja – 2005 r.
– Poradnik montera elektryka WNT Warszawa 1997 r.
Opracował:
/-/inŜ. Zbigniew Multan
42