Projekt zieleni izolującej Planty Miejskie od budowanej

Projekt zieleni izolującej Planty Miejskie
od budowanej drogi w ulicy
Chodowieckiego w Nysie
Opracowała: mgr Aneta Rajtakowska
ZAWARTOŚĆ TECZKI
I CZĘŚĆ OPISOWA
1. Podstawa i zakres opracowania
1.1 Podstawa opracowania projektu
1.2 Zakres opracowania
2. Przedmiot inwestycji
3. Opis istniejącego zagospodarowania terenu zielenią
3.1 Uwarunkowania przyrodnicze
4. Główne wytyczne projektowe
4.1 Opis rozwiązań projektowych
5. Projektowana szata roślinna
5.1 Wymagania ogólne dotyczące projektowanego materiału roślinnego
5.2 Opis cech charakterystycznych i wymagań projektowanego materiału
roślinnego
5.3 Zestawienie projektowanej szaty roślinnej
5.3.1 Wykaz drzew i krzewów projektowanych
5.3.2 Zestawienie ilościowe projektowanego materiału roślinnego
i rodzaj przeprowadzania nasadzeń
6. Podstawowe zasady wykonania nasadzeń projektowanej zieleni
6.1 Kryteria główne doboru materiału roślinnego
6.2 Transport materiału roślinnego
6.3 Prace przygotowawcze
6.4 Przygotowanie podłoża
6.5 Terminy dokonania nasadzeń
6.6 Technika sadzenia
6.7 Palikowanie drzew i ochrona pni drzew
7. Zabiegi pielęgnacyjne w ciągu roku po zakończeniu inwestycji
7.1
Pielęgnacja roślin w okresie pielęgnacyjnym (jeden rok po
wykonaniu nasadzeń)
Zalecane zabiegi pielęgnacyjne dla drzew i krzewów istniejących
poza terenem inwestycji, w przypadku konieczności ich wykonania,
w związku z opisywanym zadaniem projektowym
8. Kosztorys inwestorski i przedmiar robót
7.2
II CZĘŚĆ GRAFICZNA
PLANSZA GRAFICZNA:
Projekt zieleni izolującej Planty Miejskie od budowanej drogi w ulicy
Chodowieckiego w Nysie, skala 1 : 500, sporządzony na podstawie
mapy do celów projektowych: Przebudowa i budowa drogi w ulicy
Chodowieckiego w Nysie – Projekt zagospodarowania terenu,
skala 1 : 500, mapa wykonana przez: PROJEKT Mirosław Bartocha, ul. Żwirki
i Wigury 6/2 w Nysie, 2010
ZAŁĄCZNI nr 1:
Mapa zasadnicza „Nysa woj. opolskie”, założona w r. 1980 przez OKRĘGOWE
PRZEDSIĘBIORSTWO GEODEZYJNO-KARTOGRAFICZNE W OPOLU fragment z lokalizacją placu zabaw dla dzieci i skateparku
ZAŁĄCZNIK nr 2:
Przebudowa i budowa drogi w ulicy Chodowieckiego w Nysie – Dendrologia,
skala 1 : 500, mapa wykonana przez: PROJEKT Mirosław Bartocha, ul. Żwirki
i Wigury 6/2 w Nysie, 2010
I CZĘŚĆ OPISOWA
„Dokumentacja projektowa zieleni izolującej Planty Miejskie od budowanej
drogi w ulicy Chodowieckiego w Nysie” – Budowa dróg w mieście.
II CZĘŚĆ GRAFICZNA
„Dokumentacja projektowa zieleni izolującej Planty Miejskie od
budowanej drogi w ulicy Chodowieckiego w Nysie” – Budowa dróg w mieście.
1. Podstawa i zakres opracowania
1.1. Podstawa opracowania projektu
Podstawą opracowania projektu zieleni izolacyjnej jest:
1. Umowa o prace projektowe pomiędzy Gminą Nysa, a firmą GARDEN STUDIO Aneta
Rajtakowska z siedzibą: 48-303 Nysa ul. Grzegorza z Sanoka 6.
2. Ustawa o zagospodarowaniu przestrzennym z 1994 roku (Dz.U.77/1991)
3. Ustawa Prawo Budowlane z 1994 roku (Dz.U. 15/1994)
4. Ustawa Prawo Ochrony Środowiska z 2001 roku (Dz.U. 62/2001)
5. Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z 2003 roku (Dz.U. 80/2003)
6. Ustawa o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami z 2003 roku (Dz.U. 162/2003)
7. Ustawa o ochronie przyrody z 2004 roku (Dz.U. 92/2004)
5. Norma w zakresie oznaczeń graficznych stosowanych w projektach zagospodarowania
działki lub terenu PN-71/B-01035 i PN-B/01027 dotycząca oznaczeń obowiązujących w
zakresie projektowanych elementów roślinnych
1.2. Zakres opracowania
Przedmiotowy teren objęty opracowaniem- Planty Miejskie - zlokalizowany jest we
wschodniej części śródmieścia i stanowi własność Gminy Nysa.
Teren objęty opracowaniem obejmuje pas zieleni przy drodze na odcinku od skrzyżowania z
ulicą Kraszewskiego do parkingu przy skrzyżowaniu z ulicą Grodzką, od strony skateparku i
placu zabaw drogę na odcinku od ulicy Kolejowej do ulicy Kraszewskiego w Nysie oraz
tereny przyległe. Lokalizację placu zabaw dla dzieci i skateparku przedstawia Załącznik nr 1.
2. Przedmiot inwestycji
Przedmiotem inwestycji jest wykonanie zieleni izolacyjnej na odcinku od skrzyżowania z
ulicą Kraszewskiego do parkingu przy skrzyżowaniu z ulicą Grodzką, od strony skateparku i
placu zabaw, przy drodze w ulicy Chodowieckiego w Nysie, gmina Nysa, obręb geodezyjny
Nysa – Śródmieście.
Zieleń ma izolować Planty Miejskie od uciążliwości dźwiękowych spowodowanych ruchem
ulicznym oraz zabezpieczać przed wtargnięciem na jezdnię użytkowników parku, urządzeń
zabawowych i rekreacyjnych.
3. Opis istniejącego zagospodarowania terenu zielenią
Teren wchodzący w zakres opracowania, zaznaczony jest na rysunku projektu
zagospodarowania terenu linią przerywaną. Wzdłuż ulicy Chodowieckiego znajdują się
budynki użyteczności publicznej oraz usługowe. W części ulicy, (na wysokości Państwowej
Wyższej Szkoły Zawodowej), znajdują się pozostałości muru obronnego. Na terenie plantów
miejskich, od ulicy Kraszewskiego, znajduje się skatepark oraz plac zabaw na odcinku od
ulicy Kolejowej do ulicy Kraszewskiego. Na terenie zielonym, przyległym do Nyskiego
Domu Kultury zaprojektowana jest biblioteka.
3.1 Uwarunkowania przyrodnicze.
W chwili obecnej na terenie objętym opracowaniem oraz przyległym znajdują się stare drzewa
liściaste oraz iglaste. Występują tam głównie: Acer platanoides (Klon zwyczajny), Acer
pseudoplatanus (Klon jawor), Acer negundo (Klon jesionolistny), Tilia sp. (Lipa), Quercus sp.
(Dąb), Fraxinus excelsior (Jesion wyniosły) . Oprócz drzew znajdują się tam intensywnie cięte
rośliny liściaste posadzone w układzie rzędowym (żywopłotowym) – Tilia sp. (Lipa), Acer
platanoides (Klon pospolity), które wzdłuż podkreślają przebieg ciągu pieszego na Alei Lompy.
Z kolei w kierunku ul. Grodzkiej występują głównie: Tilia sp. (Lipa), Fraxinus excelsior (Jesion
wyniosły), Picea pungens ‘Glauca’ (Świerk kłujący), Juniperus x media ‘Pfitzeriana’ (Jałowiec
posredni), Sambucus nigra (Bez czarny). Drzewa i krzewy posadzone są w układzie luźnym,
miejscami w dość dużym zagęszczeniu. Tereny zieleni objęte opracowaniem oraz przyległe
pokrywa trawnik.
Przy okazji przebudowy i budowy drogi przy ulicy Chodowieckiego część drzew została usunięta
- Załącznik nr 2.
4. Główne wytyczne projektowe
Projektowana zieleń ma stanowić barierę izolacyjną Plantów Miejskich od uciążliwości
dźwiękowych spowodowanych ruchem ulicznym przy ul. Chodowieckiego oraz zabezpieczać
przed wtargnięciem na jezdnię użytkowników parku, urządzeń zabawowych i rekreacyjnych
na odcinku od skrzyżowania z ulicą Kraszewskiego do parkingu przy skrzyżowaniu z ulicą
Grodzką, od strony skateparku i placu zabaw.
Projekt obejmuje swym zakresem wyłącznie szatę roślinną.
Wykonawca nie może wykorzystywać błędów lub opuszczeń w dokumentach kontraktowych, a
o ich wykryciu winien natychmiast powiadomić Inspektora Nadzoru, który dokona
odpowiednich zmian lub poprawek.
W przypadku rozbieżności wymiarów podanych na opisach i w części graficznej, wątpliwości
należy wyjaśnić z Inspektorem Nadzoru lub Projektantem.
4.1. Opis rozwiązań projektowych
W pasie zieleni pomiędzy południowo-zachodnią granicą skateparku a chodnikiem przy ulicy
Chodowieckiego zaplanowano posadzenie niskich drzew liściastych oraz kilku grup
krzewów liściastych. Proponowane małe drzewa liściaste to: Amelanchier lamarckii (Świdośliwa
kanadyjska) – łącznie 4 szt. Korony niskich drzew (lub jak podają niektóre opracowania - większych
krzewów) mają osłonić użytkowników skateparku przed hałasem, kurzem i zanieczyszczeniami z
ulicy Chodowieckiego oraz „wkomponować” miejsce sportu i rekreacji w ramy starego parku
miejskiego. Przyczynią się niewątpliwie również do osłabienia siły wiatru (a z nim niesionych
zanieczyszczeń) na terenie skateparku. Podobną funkcję mają spełniać grupy krzewów liściastych,
stanowiące średnie piętro roślinności w tej części obiektu. Zaprojektowano grupy kwitnących
krzewów: Cornus alba ‘Spaethii’ (Dereń biały) w łącznej ilości 6 szt. i Weigela florida ‘Bristol Ruby’
(Krzewuszka cudowna) – razem 4 szt. Za zastosowaniem roślinności krzewiastej (o wysokości do 4m)
przemawiają tu względy bezpieczeństwa. Grupy krzewów i niskich drzewek w tej części opracowania
nie powinny utrudniać monitoringu obiektu sportowego, niewysoka roślinność ułatwi widoczność
użytkownikom skrzyżowania ulic Chodowieckiego i Kraszewskiego oraz Aleji Lompy z ulicą
Chodowieckiego, a opadające w okresie jesiennym liście krzewów nie będą zanieczyszczać terenu
skateparku.
W pasie zieleni przy ulicy Chodowieckiego od skrzyżowania z Aleją Lompy do parkingu przy
skrzyżowaniu z ulicą Grodzką zieleń ma spełniać istotną funkcję w tej części plant, mianowicie oprócz
izolacji od hałasu i zanieczyszczeń pochodzących z ruchu ulicznego, ma ograniczać możliwość
wtargnięcia na jezdnię dzieci korzystających z placu zabaw zlokalizowanego w tej części plant. W
ogromnej mierze osłonę przed kurzem, hałasem i intensywnym promieniowaniem słonecznym
zapewniają korony starych drzew liściastych rosnących na terenie przyległym do placu zabaw.
Brakuje natomiast skutecznej bariery uniemożliwiającej niekontrolowane wejście z terenu zabaw
dzieci na jezdnię ulicy Chodowieckiego. Zaprojektowano więc zwarty ciąg zimozielonych krzewów
iglastych w układzie rzędowym, które mają stanowić żywą barierę izolującą teren zabaw dzieci od
jezdni. Funkcję taką ma spełniać strzyżony żywopłot z cisu pośredniego ‘Hillii’ (Taxus x media
‘Hillii’) – łącznie 360 sztuk roślin, sadzonych trójrzędowo, który oprócz swych wyjątkowych walorów
ozdobnych jest rośliną długowieczną, często stosowaną w założeniach parkowych. Układ rzędowy
roślin zaprojektowanych wzdłuż chodnika ulicy Chodowieckiego nawiązuje ponadto do rzędowego
układu żywopłotów liściastych podkreślających przebieg ciągu pieszego przy Alei Lompy,
znajdującego się w tej części plant. Oprócz żywopłotu z cisu zaplanowano tu luźne grupy krzewów –
Cornus alba ‘Spaethii’ (Dereń biały) w łącznej ilości 4 szt., Weigela florida ‘Bristol Ruby’
(Krzewuszka cudowna) – razem 4 szt., Spiraea x vanhouutei (Tawuła van Houutte’a) – 2 szt.+ 4 szt.,
które mają spełniać funkcje nie tylko izolacyjne, ale również ze względu na obfite kwitnienie czy
atrakcyjna barwę liści lub pędów atrakcyjną ozdobę. Ze względu na istniejące elementy infrastruktury
technicznej nadziemnej i podziemnej np. latarnie uliczne, instalacje oraz istniejące krzewy iglaste np.
Jałowiec pośredni (Juniperus x media ‘Pfitzeriana’) pomiędzy poszczególnymi grupami roślin
zaprojektowano przerwy. Dodatkowo zaplanowano posadzenie 2 drzew liściastych wśród już
istniejącego starodrzewu. Są to: Platanus acerifolia (Platan klonolistny) – 2 szt.
Zaprojektowane drzewa liściaste dobrze komponują się ze swobodnym układem istniejącego
starodrzewu oraz stanowią cenne urozmaicenie istniejącej zieleni. Charakteryzują się malowniczym
pokrojem, ozdobną korą i owocami (Platan klonolistny) oraz doskonale harmonizują z rosnącymi w
parku gatunkami drzew.
Podobnie grupy krzewów lub małych drzew obficie kwitnących wiosną ożywiają białą i czerwoną
barwą kwiatów ciemną zieleń liści starych drzew. Z kolei żółtozielona barwa liści dereni stanowi
ciekawy akcent barwny przez cały okres wegetacyjny, a zimą dodatkowo ozdobi park czerwienią
nagich pędów. Jesienią z kolei uwagę będą przyciągać niezwykle atrakcyjne pomarańczowo-czerwone
liście świdośliwy kanadyjskiej. W okresie zimowym natomiast niewątpliwą ozdobę stanowić będzie
intensywna zieleń cisów.
Projektowany układ roślinności zapewnia jej optymalne warunki potrzebne do prawidłowego wzrostu
i rozwoju. Proponowane drzewa i krzewy doskonale przystosowane są do naszej strefy klimatycznej
oraz tego regionu kraju oraz warunków siedliskowych i nasłonecznienia w tej części plantów.
5.Projektowana szata roślinna
5.1Wymagania ogólne dotyczące projektowanego materiału roślinnego
Zastosowany do nasadzeń materiał szkółkarski powinien odpowiadać wymaganym
zaleceniom jakościowym:

materiał szkółkarski musi być czysty odmianowo, wyprodukowany zgodnie
zasadami agrotechniki szkółkarskiej.

rośliny powinny być zdrewniałe, zahartowane i prawidłowo uformowane
z zachowaniem charakterystycznych dla gatunku i odmiany pokroju, wysokości,
szerokości i długości pędów, a także równomiernie rozgałęzione i rozkrzewione.

materiał roślinny musi być zdrowy, bez śladów żerowania szkodników, uszkodzeń
mechanicznych, objawów będących skutkiem niewłaściwego nawożenia i
agrotechniki oraz bez odrostów podkładki poniżej miejsca szczepienia.

system korzeniowy powinien być dobrze wykształcony, nie uszkodzony,
odpowiedni dla danego gatunku, odmiany i wieku roślin.

bryła korzeniowa powinna być dobrze przerośnięta i odpowiednio duża
w zależności od odmiany i wieku rośliny. Bryła powinna być dobrze
zabezpieczona tkaniną rozkładającą się najpóźniej w ciągu 1,5 roku po posadzeniu
i nie mającą ujemnego wpływu na wzrost roślin.

rośliny pojemnikowe powinny posiadać silnie przerośnięta bryłę korzeniową i być
uprawiane w pojemnikach o pojemności dostosowanej do wielkości rośliny.

roślina musi rosnąć w pojemniku minimum jeden sezon wegetacyjny i nie dłużej
niż dwa sezony.
(wg zaleceń jakościowych dla ozdobnego materiału szkółkarskiego, ZSP, Warszawa
1997).
5.2 Opis cech charakterystycznych i wymagań projektowanego materiału
roślinnego
GATUNEK ROŚLINY
Amelanchier lamarckii (Świdośliwa kanadyjska) – małe drzewko lub duży wielopniowy krzew o
luźnej koronie. Osiąga 4 m wysokości. Młode liście czerwonawe, później zielone. Jesienią
przebarwia się na różne jaskrawe kolory. Kwitnie obficie na biało w kwietniu. Tolerancyjny do
gleby i odporny na niskie temperatury.
Cornus alba ‘Spaethii’ (Dereń biały) – rozłożysty krzew o ciemnoczerwonych pędach. Młode
liście brązowo pomarańczowe, potem zielone z żółtym. Tolerancyjny do gleby i odporny na niskie
temperatury.
Platanus acerifolia (Platan klonolistny) – monumentalne drzewo z rozłożystą koroną , o
oryginalnej łuszczącej się płatami korze. Osiąga 20-30m wysokości. Liście podobne do liści klonu,
jesienią brązowo zielone. Owoce ozdobne, zwisające na długich szypułkach, pozostają na drzewie
do wiosny. Preferuje miejsca słoneczne i ciepłe, gleby żyzne. Dobrze znosi warunki miejskie i
cięcie.
Spiraea x vanhouttei (Tawuła van Houtte’a) – rozłożysty krzew, dorastający do 2 m wysokości.
Liście ciemnozielone, kwiaty białe w gęstych kwiatostanach. Kwitnie V-VI. Tolerancyjny do gleby
i odporny na niskie temperatury.
Taxus x media ‘Hillii’ (Cis pośredni) – krzew o średnim wzroście, osiągający po 10 latach 1,5 m
wysokości. Igły intensywnie zielone. Klon męski nie zawiązuje owoców. Wymaga dość żyznych i
wilgotnych gleb.
Weigela florida ‘Bristol Ruby’ (Krzewuszka cudowna) – rozłożysty krzew, dorastający do 2m
wysokości. Liście jasnozielone, kwiaty dzwonkowate rubinowoczerwone na zewnątrz, lilaróż w
środku. Kwitnie w VI. Tolerancyjny do gleby i odporny na niskie temperatury.
5.3 Zestawienie projektowanej szaty roślinnej
5.3.1 Wykaz drzew i krzewów projektowanych
Nr
proj.
w NAZWA
ZWYCZAJOWA
NAZWA ŁACIŃSKA
1.
Platan klonolistny
Platanus acerifolia
2.
Dereń biały
Cornus alba ‘Spaethii’
3.
Krzewuszka cudowna
Weigela florida ‘Bristol Ruby’
5.3.2
4.
Tawuła van Houtte’a
5.
Świdośliwa kanadyjska Amelanchier lamarckii
6.
Cis pospolity ‘Hillii’
Spiraea x van houttei
Taxus x media ‘Hillii’
Zestawienie ilościowe projektowanego
i rodzaj przeprowadzania nasadzeń
Nr w
NAZWA ZWYCZAJOWA
proj.
NAZWA ŁACIŃSKA
materiału
RODZAJ
NASADZEŃ
roślinnego
ROZSTAWA
1.
Platan klonolistny
Platanus acerifolia
nasadzenia
pojedyncze
2.
Dereń biały
Cornus alba ‘Spaethii’
nasadzenia
grupowe
co 2 m
3.
Krzewuszka cudowna
Weigela florida ‘Bristol nasadzenia
grupowe
Ruby’
co 2 m
4.
Tawuła van Houtte’a
Spiraea x van houttei
nasadzenia
grupowe
co 2 m
5.
Świdośliwa kanadyjska
Amelanchier lamarckii
ILOŚĆ
SZTUK
1+1
4+2+4
4+3+1
2+4
nasadzenia
1+1+1+1
pojedyncze
6.
Cis pośredni ‘Hillii’
Taxus x media ‘Hillii’
nasadzenia
9 szt. /mb
rzędowe
( po 3 szt./mb w
każdym rzędzie)
(trójrzędowo)
360
W powyższej tabeli podano rodzaj nasadzeń dla projektowanych drzew i krzewów. Jako nasadzenia
pojedyncze należy rozumieć sadzenie w pojedynczych wykopach w glebie z dosypanym substratem
torfowym o pH 6,5. Jako nasadzenia grupowe należy rozumieć nasadzenia luźne lub zwarte krzewów
na macie ogrodowej (agrotkaninie), zapobiegającej zachwaszczaniu gleby. Przestrzenie wokół roślin
należy dodatkowo posypywać korą ogrodową pochodzenia sosnowego. Jako nasadzenia rzędowe
należy rozumieć nasadzenia zwarte krzewów, wykonane w rowach z zaprawą dołów substratem
torfowym na macie ogrodowej (agrotkaninie), zapobiegającej zachwaszczaniu gleby. Przestrzenie
wokół roślin należy dodatkowo posypywać korą ogrodową pochodzenia sosnowego.
6. Podstawowe zasady wykonania nasadzeń projektowanej zieleni
Wykonując nasadzenia roślinne należy kierować się poniższymi zaleceniami:








Glebę pod nasadzenia drzew i krzewów należy odpowiednio przygotować ( nie powinna
być zanieczyszczona gruzem, kamieniami, chwastami, przerośnięta korzeniami, zasolona
ani zanieczyszczona chemicznie)
Doły należy zaprawiać ziemią urodzajną.
Należy wytyczyć miejsca sadzenia drzew i krzewów zgodnie z dokumentacją projektową
i oznaczyć je.
Użyty do nasadzeń materiał roślinny powinien być zdrowy, mieć dobrze wykształcone
bryły korzeniowe i korony.
Dostarczone na plac budowy sadzonki powinny być zgodne z normą PN-R-67023 i PNR-67022 oraz właściwie oznaczone (nazwa łacińska, zwyczajowa, forma, nr normy).
Drzewa i krzewy należy sadzić do dołów, lub w przypadku żywopłotu do rowów,
wykopanych w wyznaczonych miejscach, wielkością dopasowanych do brył
korzeniowych sadzonych roślin.
Rośliny po posadzeniu należy obficie podlać.
Posadzone drzewa należy zabezpieczyć palikami.
6.1 Kryteria główne doboru materiału roślinnego
Cechy jakimi powinny charakteryzować się sadzonki:







Materiał roślinny powinien odpowiadać podstawowym kryteriom jakościowym
(odpowiedni pokrój i ukształtowanie)
Przewodnik pojedynczy, prosty i silny,
System korzeniowy dobrze wykształcony, bez uszkodzeń technicznych, zdrowy
(odpowiedni dla wieku rośliny, danego gatunku i odmiany),
Bryły korzeniowe powinny być uprawiane w pojemnikach, o odpowiedniej
wielkości, proporcjonalnych do wielkości danej rośliny,
Rośliny nie powinny posiadać oznak chorobowych (oznaki żerowania
szkodników, np. plamy na liściach, uschnięte gałęzie, odbarwienia na liściach),
Materiał roślinny nie powinien posiadać uszkodzeń mechanicznych,
Liście roślin powinny posiadać zabarwienie odpowiednie dla danego gatunku. Nie
powinny być zwiędnięte i się zwijać.
Wady niedopuszczalne sadzonek:






Uszkodzenia mechaniczne roślin,
Odrosty podkładek poniżej miejsc szczepień,
Ślady żerowania szkodników,
Oznaki chorobowe,
Martwice i pęknięcia kory,
Uszkodzenia lub przesuszenie bryły korzeniowej.
6.2 Transport materiału roślinnego
Materiał roślinny można przewozić środkami transportu, które zapewnią ochronę roślin, przed
ewentualnymi uszkodzeniami mechanicznymi, a także czynnikami atmosferycznymi.
Rośliny z bryłą korzeniową powinny mieć opakowane bryły korzeniowe lub znajdować się
w pojemnikach. Wszystkie rośliny w czasie transportu należy zabezpieczyć przed
wyschnięciem
i przemarznięciem. Krzewy należy sadzić natychmiast po dostarczeniu na plac budowy.
6.3 Prace przygotowawcze
Przed przystąpieniem do sadzenia materiału roślinnego, glebę należy odpowiednio
przygotować poprzez dostarczenie materiału organicznego i stworzenie właściwej struktury
gleby. Główne zabiegi to:








usunięcie budowlanych zanieczyszczeń gleby (np. gruz), chwasty, darń
zanieczyszczenia wstępnie gromadzone w pryzmy należy wywieźć poza teren
działki na wysypisko
przed przystąpieniem do uprawy gleby, obszary przeznaczone pod nasadzenia
należy zniwelować w taki sposób, aby ich powierzchnia tworzyła jednolitą
płaszczyznę i była dostosowana do sąsiadujących nawierzchni utwardzonych tj.
chodniki. ciągi pieszo – rowerowe
teren przeznaczony pod nasadzenie roślin należy starannie przekopać,
zalecane jest wykorzystywanie istniejącej gleby, nie poleca się wprowadzać na
teren obcej warstwy humusowej gleby (chyba, że jest to konieczne), prawidłowe
jest raczej gruntowne przekopanie gleby lub dodanie frakcji piaskowej do
zwięzłej, gliniastej gleby lub przekopanie z dodanym humusem.
W przypadku pojedynczych nasadzeń, przygotowane do obsadzenia doły, należy
zaprawić ziemią ogrodniczą (do połowy wysokości zagłębienia), w celu
stworzenia zbliżonej struktury w pojemniku, w dole i w otoczeniu drzewa.
W przypadku grupowych nasadzeń, należy usunąć istniejące podłoże
i zastosować ziemię ogrodniczą. Przygotowane podłoże, oczyszczone, należy
przekopać na głębokość ok. 20,0 cm, zanim zostanie nawieziona ziemia
kompostowa na wierzchnią warstwę podłoża.
Wymaga się również sprawdzenia odczynu gleby (dla przeważającej liczby drzew
i krzewów odczyn powinien wynosić pH (6,5-7,0).
6.4 Przygotowanie podłoża
W celu przygotowania miejsca do sadzenia, należy wykopać dół, o średnicy, co najmniej dwa
razy większej, niż średnica pojemnika, w którym znajdowała się roślina. Ściany dołu nie
powinny być gładkie i w tym celu należy je ponacinać. Niezbędne jest wykonanie na dnie
dołu drenażu, z drobnych kamieni lub żwiru, na grubość 30,0-45,0 cm. W przypadku, gdy
gleba jest dobrze przepuszczalna, lekka, można zrezygnować z drenażu lub uwzględnić jego
mniejszą grubość. Zagłębienia należy wykonać bezpośrednio przed sadzeniem roślin (w
przypadku sadzenia drzew doły dobrze jest wypełnić do około połowy wodą). Przygotowane
do sadzenia doły należy odpowiednio zaprawić torfem. W tym celu niezbędne jest
wykonanie mieszanki w/w składników z ziemią rodzimą. Krzewy liściaste i iglaste należy
sadzić na agrowłókninie ogrodniczej do ściółkowania. Agrowłóknina (agrotkanina lub mata
szkółkarska) zapobiega rozwojowi chwastów oraz zapewnia odpowiednią wilgotność gleby.
Dzięki wodoprzepuszczalnej strukturze materiału - agrotkanina przepuszcza wodę do gleby,
czarny kolor bezpośrednio wpływa na podwyższenie temperatury podłoża, co przekłada się na
lepszą wegetację i przyspieszenie wzrostu roślin. Poprawia warunki fitosanitarne, dzięki
czemu rośliny są mniej narażone na porażenie chorobami. Położona na glebie działa jak
mikrofibra - zatrzymuje wodę w podłożu pod agrowłókniną. Należy stosować kotwy
szpilkowe lub haczykowe do zamocowania agrotkaniny w podłożu.
Pod krzewami zimozielonymi należy stosować agrowłókninę wg zaleceń jak wyżej, a także
podsypkę z kory (np. sosnowej). Zanim rozłoży się ściółkę, glebę należy odpowiednio
przygotować. Glebę spulchnia się i - jeżeli pojawiły się już pierwsze chwasty - dokładnie je
usuwa. Kora sosnowa użyta do ściółkowania powinna być wilgotna, luźna i rozdrobniona.
Ściółkę rozsypuje się równomiernie po całej powierzchni, tworząc warstwę grubości
kilkunastu centymetrów.
6.5 Terminy dokonania nasadzeń
Przed sadzeniem krzewów, należy zwrócić uwagę na czynniki atmosferyczne. Optymalne
warunki zapewni umiarkowana temperatura powietrza i gleby, zacienienie, dostateczna
wilgotność powietrza, brak wiatrów. Nieodpowiednie jest sadzenie materiału roślinnego w
okresie przymrozków i w nawet lekko przymarzniętej ziemi. Zaleca się stosowanie
następujących, niezbędnych wymogów sztuki ogrodniczej:





drzewa i krzewy zimozielone najlepiej sadzić pod koniec sierpnia lub we
wrześniu, gdy pędy przestają przyrastać, drugi termin to przełom kwietnia i maja.
drzewa i krzewy o liściach sezonowych najlepiej sadzić w okresie bezlistnym,
czyli jesienią, ewentualnie wczesną wiosną
drzewa i krzewy z bryłą ziemi należy sadzić wyłącznie jesienią lub wczesną
wiosną (krzewy iglaste, krzewy zimozielone)
drzewa i krzewy w pojemnikach można sadzić przez cały rok, z wyłączeniem
okresu zimowego (drzewa i krzewy liściaste)
podczas sadzenia krzewów nie należy ich nawozić, krzewy posadzone jesienią
powinno się nawozić wiosną, a rośliny posadzone wiosną nawozi się co najmniej
po 2 miesiącach od posadzenia; po każdym nawożeniu należy krzewy intensywnie
podlać.
6.6 Technika sadzenia
Podczas przenoszenia roślin, należy chwytać wyłącznie za pojemnik. Jeżeli w czasie
transportu doszło do przesuszenia materiału roślinnego, należy dokonać oprysku lub
zanurzenia roślin w wodzie, przynajmniej na dwie godziny przed sadzeniem. Należy jak
najkrócej przechowywać rośliny od czasu ich zakupienia do posadzenia. Sadzenie należy
rozpocząć ustaleniem dokładnego miejsca, gdzie drzewo lub krzewy mają zostać posadzone.
Ustala sie to za pomocą taśm mierniczych oraz specjalnych siatek mocowanych kołkami do
podłoża. Przygotowane do sadzenia doły -lub w przypadku roślin sadzonych w układzie
rzędowym rowy - powinny posiadać odpowiednią wielkość, proporcjonalnie do wielkości
brył korzeniowych. Krzewy o średniej wielkości należy sadzić w dołach o wymiarach 30,0 x
30,0 cm i 50,0 x 50,0 cm. W przypadku drzew, wielkość dołu powinna być 2 razy większa od
wielkości bryły korzeniowej.
Głębokość sadzenia zależy od tego, jak dana roślina rosła w pojemniku. Rośliny należy sadzić
na tej samej głębokości, na jakiej rosły w szkółce lub zostały wykopane przy przesadzeniach.
W przypadku drzew z ciężką bryłą korzeniową, sadzenia należy dokonywać w nienaruszonej
glebie rodzimej (o ile nie jest wymagany drenaż). Wolną przestrzeń w dole należy wypełnić
ziemią ogrodniczą, wymieszaną z rodzimą glebą (zastałą). Korzenie należy zasypywać ziemią
sypką, która zapewni dokładne wypełnienie przestrzeni między korzeniami. Wymaga się
udeptanie gleby na etapie połowy wypełnionego dołu, a także po zakończeniu zasypywania.
Powierzchnię ziemi wokół sadzonych drzew należy uformować w miskę (średnica równa
średnicy dołu), a następnie podlać. Powierzchnię uformowanej miski, należy pokryć warstwą
5,0 cm torfu. Wymagane jest zastosowanie palików, które wbija się w dno dołka. W
przypadku form piennych, drzewka należy wiązać odpowiednimi wiązadełkami.
W momencie sadzenia nie można spowodować uszkodzeń mechanicznych i doprowadzić do
naruszenia bryły korzeniowej drzewa.
Glebę w obrębie nasadzeń trzeba wyściółkować np. za pomocą warstwy kory mielonej
(przykładowo sosnowa), na głębokość 4,0 – 5,0 cm, w celu ograniczenia strat wody z gleby
(jednoczesne działanie przeciw pojawieniu się chwastów). Zbyt cienka warstwa nie zapobiega
zachwaszczeniu a zbyt gruba może negatywnie wpływa na rozwój roślin.
Należy uzupełniać braki w ściółce, ze względu na fakt, iż z biegiem czasu będzie się
rozkładała oraz może ulec przesunięciom na skutek warunków atmosferycznych i działalności
użytkowników terenu, odsłaniając glebę i matę ogrodową.
W przypadku wystąpienia niemożliwych do przewidzenia w momencie projektowania
przeszkód w zaplanowanym rozmieszczeniu drzew w terenie, dopuszcza się przesunięcia
sadzonych roślin w ramach projektowanych skupin roślin. Fakt ten powinien być uzgodniony
z Projektantem, Inspektorem Nadzoru oraz Inwestorem.
6.7 Palikowanie drzew i ochrona pni drzew
Dla każdego drzewa należy zastosować 2-3 paliki o średnicy 8,0 cm i wysokości 250 cm.
Paliki należy wbić w glebę na głębokość ok. 60,0 cm, w odpowiedniej odległości od bryły
korzeniowej.
Niezbędne jest odpowiednie mocowanie pnia drzewa do palików. W tym celu stosuje się
taśmę parcianą tzw. ósemkę. Taśma powinna być przybita do jednego z palików za pomocą
gwoździa o dużym łebku. Paliki można usunąć dopiero po upływie 2-3 lat. Niezbędne jest
dokonanie wizji lokalnej, szczególnie w okresie wegetacyjnym, w celu sprawdzenia, czy
taśma nie uszkadza pnia rośliny.
W celu ochrony pnia drzewa przed nadmiernym nagrzewaniem i wysychaniem należy go
owinąć trwałą, miękką przewiewną tkaniną np. jutową lub matą słomianą.
7. Zabiegi pielęgnacyjne w ciągu roku po zakończeniu inwestycji
7.1 Pielęgnacja roślin w okresie pielęgnacyjnym (jeden rok po wykonaniu
nasadzeń)
Pielęgnacja drzew. Należy przeprowadzać kontrolę, czy paliki przy młodych drzewach są
właściwie osadzone w ziemi. Opaski nie powinny uszkadzać kory. Należy usunąć odrosty
korzeniowe, przy pniu drzewa. W przypadku gatunków o pokroju kolumnowym, nie
wykonuje się cięcia formującego, gdyż naturalnie rosną one symetrycznie w górę. Przed zimą
należy starannie zgrabić liście. Należy uwzględnić prześwietlanie korony oraz przycinanie
młodych pędów, wyrastających ponad koronę tak, by w trakcie formowania doprowadzić do
powstania uporządkowanej korony, rozwijającej się zgodnie z wymogami gatunku oraz
zachowującej kształt odpowiedni dla danego gatunku. W przypadku krzewów i drzew
szczepionych, prowadzonych w formie piennej, usuwać należy pędy dzikie oraz wycinać
suche gałęzie (latem); W przypadku nowych nasadzeń należy w okresie wiosennym wykonać
miski i przeprowadzić uzupełnienie mulczu. Należy uwzględnić prześwietlanie korony oraz
przycinanie młodych pędów, wyrastających ponad koronę, tak, by w trakcie formowania
doprowadzić do powstania uporządkowanej korony, rozwijającej się zgodnie z wymogami
gatunku oraz zachowującej kształt odpowiedni dla danego gatunku. Cięcia formujące należy
wykonać zgodnie ze sztuką ogrodniczą, pod nadzorem architekta krajobrazu. Nowe
nasadzenia należy objąć ochroną przed szkodnikami, a także, szczególnie w okresie
wegetacyjnym, dokonywać podlewania i odchwaszczania.
Pielęgnacja krzewów. Należy wykonywać zarówno cięcia formujące, jak również sanitarne.
Pielęgnacyjne cięcie ma na celu usunięcie martwych, uszkodzonych lub porażonych chorobą
tkanek rośliny, np. posuszu lub po chorobotwórczej działalności szkodnika. Cięcia formujące
powinny być jak najczęstsze w pierwszych latach, a jednocześnie jak najmniej skracające
pędy. Cięcia mają na celu nadanie roślinie pożądanej formy. Sposób ich wykonania zależy od
gatunku roślin. Należy uwzględnić prześwietlanie korony oraz przycinanie młodych pędów,
wyrastających ponad koronę, tak, by w trakcie formowania doprowadzić do powstania
uporządkowanej korony, rozwijającej się zgodnie z wymogami gatunku oraz zachowującej
kształt odpowiedni dla danego gatunku. W przypadku żywopłotów strzyżonych należy
przeprowadzać regularne cięcia przynajmniej dwa razy do roku.Nowe nasadzenia należy
objąć ochroną przed szkodnikami, a także, szczególnie w okresie wegetacyjnym, dokonywać
podlewania i odchwaszczania.
7.2 Zalecane zabiegi pielęgnacyjne dla drzew i krzewów istniejących
poza terenem inwestycji, w przypadku konieczności ich
wykonania, w związku z opisywanym zadaniem projektowym
W przypadku drzew starszych, istniejących należy stosować zabiegi pielęgnacyjne w postaci
m. in. korekty koron, usuwanie jemioły, posuszu. Miejsca cięć powinny być zabezpieczone
właściwym preparatem. Wywóz biomasy powinien zostać wykonany najpóźniej po upływie 2
dni po wykonaniu zabiegów.
Cięcie drzew i krzewów istniejących powinno uwzględniać cechy pokrojowe poszczególnych
gatunków roślin, m.in.: sposób wzrostu, rozgałęzienie i zagęszczenie gałęzi, konstrukcję
korony.
Usunięcie znacznej części korony nie powinno być jednorazowym zabiegiem. Cięcia takie
najlepiej przeprowadzać stopniowo, przez okres 1-3 lat.
W przypadku kolizji lub konieczności zapewnienia bezpieczeństwa pojazdów lub pieszych,
stosuje się różne rodzaje cięć. Przede wszystkim należy ograniczać korony drzew rosnących
w bezpośrednim pobliżu budynków. Należy przeprowadzić cięcia krzewów lub gałęzi drzew
ograniczających widoczność na skrzyżowaniach.
W przypadku rozpoznania chorób drzew i krzewów, należy przeprowadzać cięcia sanitarne,
zapobiegające rozprzestrzenianiu się czynnika chorobotwórczego, poprzez usuwanie chorych
lub martwych gałęzi (także suchych).
W przypadku redukcji systemu korzeniowego drzew i krzewów należy przeprowadzić
redukcję korony, aby zachować równowagę pomiędzy zmniejszonym systemem
korzeniowym, a koroną. Dotyczy to także sytuacji, gdy naruszony został system korzeniowy
w trakcie prowadzenia robót ziemnych.
W przypadku redukcji systemu korzeniowego drzew i krzewów należy przeprowadzić
redukcję korony, aby zachować równowagę pomiędzy zmniejszonym systemem
korzeniowym, a koroną. Dotyczy to także sytuacji, gdy naruszony został system korzeniowy
w trakcie prowadzenia robót ziemnych.
8. Kosztorys inwestorski i przedmiar robót