PSO - Plastyka

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA
PLASTYKA
II ETAP KSZTAŁCENIA
I. Treści nauczania
Poniżej znajdują się treści nauczania w oparciu o Program nauczania plastyki w klasach 4-6
szkoły podstawowej ( II etap edukacyjny) Beaty Mikulik. W punkcie pierwszym zawarte są
informacje, w których klasach realizowane są poszczególne treści podstawy programowej
dotyczące wiedzy o środkach artystycznego wyrazu, technik plastycznych, tradycyjnych
i współczesnych dziedzin plastyki. Są to wymagania jednopoziomowe, z podstawy
programowej, sprostanie którym w 100% stwarza uczniowi możliwość uzyskania oceny
celującej.
1. Pojęcia dotyczące opisu dzieł, dziedzin sztuki, narzędzi i technik plastycznych.
Treści nauczania do opanowania przez ucznia dotyczące klasa IV
wiedzy
o
środkach
artystycznego
wyrazu,
klasa V
klasa VI
+
+
+
+
technik
plastycznych, tradycyjnych i współczesnych dziedzin
plastyki.
Precyzowanie ogólnych pojęć związanych ze sztuką; ogólny +
zakres sztuk plastycznych, piękno jako podstawowa cecha
dzieł i potrzeby człowieka dotyczące otaczania się pięknem,
obcowania ze sztuką.
Podstawowe środki wyrazu artystycznego charakterystyczne +
dla plastyki i stosowane w dziełach, np. kreska, barwa, plama
barwna,
faktura.
Precyzowanie
określeń,
pojęć.
Wyodrębnianie ich w dziełach plastycznych, świadome
stosowanie podczas wykonywania prac plastycznych przez
uczniów.
+
Światłocień, perspektywa.
Określanie znaczenia i roli poszczególnych elementów +
składowych dzieł sztuki, np. kreski konturowej, plam
barwnych, gam barwnych w kompozycji, różnych rodzajów
kompozycji.
2
+
+
Kreska i jej rola w rysunku. Kontur. Ekspresja i kontrasty +
+
+
+
+
+
+
linii. Kreska jako środek wyrazu umożliwiający syntezę
formy.
Barwa jako zasadniczy środek wyrazu malarstwa. Barwy +
podstawowe, pochodne, ciepłe, zimne.
Barwy dopełniające, czyste i złamane, zjawisko powidoku,
relatywizm barw, nasycenie i walor barwy. Plamy barwne
i ich układy w kompozycjach malarskich. Sposób wyrażania
emocji, nastroju poprzez barwy i plamy barwne. Ekspresja
barwy.
+
Paleta barw charakterystyczna dla artysty, kierunku w sztuce,
np. jasne, świetliste barwy w impresjonizmie.
Szerokie
i
wąskie
gamy
kolorystyczne
w
dziełach +
+
+
+
+
malarskich oraz ich znaczenie dla odczucia nastroju
i ekspresji obrazu. Akcenty kolorystyczne w kompozycjach
malarskich.
Faktura jako cecha powierzchni dzieła, ślad narzędzia, +
powierzchnia plamy barwnej, ale także sposób różnorodnego
kształtowania powierzchni rzeźby, reliefów, architektury.
Bogata i gładka faktura dzieła malarskiego i jej związek
z
zastosowaną
techniką.
Lawowanie
w
malarstwie
akwarelowym.
Światłocień i cieniowanie jako sposoby przedstawiania
przestrzenności
przedmiotów
w
dziełach
sztuki
na płaszczyźnie. Różne rodzaje i sposoby stosowania
światłocienia związane z małymi i dużymi różnicami
walorowymi. Światłocień w rzeźbie i architekturze.
3
+
Różne,
kształtujące
się
w
historii
sztuki
sposoby
+
przedstawiania przestrzeni na płaszczyźnie. Układ rzędowy,
pasowy, kulisowy (plany w obrazie). Perspektywa linearna,
powietrzna, malarska. Dzieła sztuki różnych okresów,
w
których
dominują
określone
rodzaje
układów
perspektywicznych, np. układ kulisowy w prehistorycznym
malarstwie jaskiniowym, układ pasowy w starożytnym
Egipcie,
perspektywa zbieżna,
powietrzna
i malarska
w malarstwie renesansowym i późniejszym.
Różnorodne układy kompozycyjne w dziełach plastycznych +
na płaszczyźnie i w przestrzeni.
i
znaczenie
symetryczna,
równowagi
rytmiczna,
w
+
+
+
+
+
+
+
Zasada równowagi
kompozycji.
otwarta,
+
Kompozycja
zamknięta,
statyczna
i dynamiczna. Różne rodzaje kompozycji malarskich,
rysunkowych graficznych.
Symetria i rytm w wytworach sztuki ludowej.
Kompozycja rzeźb i form przestrzennych. Rytm i symetria,
statyka i dynamika w architekturze.
Znak plastyczny prosty i złożony. Cechy znaku: czytelność, +
rozpoznawalność,
prostota
formy.
Powszechność
posługiwania się znakami plastycznymi. Przekaz informacji
w znaku plastycznym. Logo. Złożone znaki plastyczne w
plakatach i grafice użytkowej.
Dziedziny plastyki i pokrewne, charakterystyczne dzieła
sztuki i specyfika zawodów artystów zajmujących się
poszczególnymi dziedzinami.
Wybrane tematy dzieł plastycznych. Przedstawianie ludzi
w portretach, scenach rodzajowych, batalistycznych, postacie
świętych, bogów greckich, egipskich i rzymskich. Pejzaże.
Martwe natury. Wnętrza. Zwierzęta. Obrazy bez tematu –
abstrakcje.
4
Malarstwo. Charakterystyczne środki wyrazu artystycznego, +
+
+
+
+
np. barwa, plama barwna, kreska, faktura. Różne rodzaje
dzieł malarskich ze względu na funkcję, tematykę, wielkość,
technikę, podobrazie, używane narzędzia. Mozaika, witraż,
pastel jako specyficzne techniki zaliczane do malarstwa,
niewymagające malowania. Warsztat pracy malarza.
Grafika. Odbitka, odbijanie jako charakterystyczny sposób +
tworzenia
dzieła
graficznego.
Dwustopniowy
proces
powstawania dzieła graficznego (matryca, odbitka). Wartość
każdej odbitki jako oryginalnego dzieła sztuki. Nakład.
Frotaż.
+
Podział grafiki na warsztatową (artystyczną) oraz projektową.
Grafika warsztatowa. Specyfika i wybrane techniki druku
wypukłego (drzeworyt, linoryt), wklęsłego (miedzioryt,
suchoryt i techniki trawione, np. akwaforta) i płaskiego
(litografia). Inne techniki graficzne, np. frotaż, monotypia,
szablon. Warsztat pracy grafika.
Grafika projektowa. Wybrane formy grafiki projektowej,
ilustracja, plakat (różne rodzaje plakatów: reklamowe,
kulturalne, społeczne, autorskie), ulotka, komiks. Grafika i jej
związki z liternictwem (np. hasło w plakacie). Związki grafiki
z reklamą i promocją sztuki. Warsztat pracy grafika
projektanta. Komputer jako nowe narzędzie grafika (grafika
komputerowa i grafika projektowa).
Rzeźba – trójwymiarowe dzieło sztuki.
+
Różne rodzaje rzeźby, ich funkcje, związki z architekturą
i
rzemiosłem,
wielkość,
temat,
materiał,
narzędzia.
Płaskorzeźba – spłaszczenie trzeciego wymiaru. Pomnik.
Medal. Warsztat pracy rzeźbiarza. Nowe rodzaje dzieł
5
+
+
+
+
w przestrzeni. Nietypowe materiały w rzeźbie współczesnej.
Forma przestrzenna. Instalacja. Dzieła sztuki publicznej
i sztuka ziemi.
Faktura i światłocień w rzeźbie.
+
Architektura. Znaczenie tej dziedziny. Budowle o różnych
+
+
+
+
+
Rzemiosło artystyczne – sztuka pięknego przedmiotu. +
+
+
funkcjach. Harmonia, rytm, symetria, statyka i dynamika
w kompozycji budowli. Wybrane części konstrukcyjne
budowli i ich zmiany w omawianych stylach. Związki
z malarstwem i rzeźbą, m.in. dekoracja rzeźbiarska, freski.
Budownictwo ludowe.
Pojęcie
sztuki
użytkowej
i
przedmiotu
użytkowego.
Dziedziny rzemiosła. Specyfika pracy artysty rzemieślnika.
Wzornictwo
przemysłowe.
Opracowywanie
projektów +
+
przedmiotów użytkowych dla przemysłu. Forma i funkcja
przedmiotów. Funkcjonalność. Specyfika zawodu artysty
projektanta.
Porównanie
rzemiosła
i wzornictwa
przemysłowego.
Sztuka ludowa. Cechy dzieł. Dziedziny. Specyfika pracy +
+
+
+
+
nieprofesjonalnych artystów ludowych.
Nowe formy dzieł plastycznych i ich cechy. Happening.
Performance. Instalacja. Forma przestrzenna. Environment.
Fotografia. Narodziny i rodzaje fotografii. Znaczenie
+
odkrycia. Twórcy. Pojęcia: kadr, fotomontaż.
Film. Rodzaje filmów. Twórcy. Scenopis, scenariusz,
+
scenografia. Plan, kadr, montaż.
Teatr. Elementy historii teatru. Wybrane zagadnienia
6
+
związane z plastyczną oprawą tradycyjnego przedstawienia.
Różne rodzaje teatru. Teatr plastyczny. Formy parateatralne
(happening, performance). Scenografia, światło, kostiumy,
rekwizyty, maska, lalka teatralna.
2. Twórczość plastyczna – aktywność, ekspresja, działanie.
(Tworzenie samodzielnych kompozycji, poznawanie i stosowanie wybranych technik
plastycznych i określonych środków wyrazu artystycznego)
 Tworzenie kompozycji plastycznych jako swobodna ekspresja, wyraz własnej
indywidualności, wyrażanie treści pozawerbalnych, uczuć i emocji, wrażeń, potrzeba
przedstawiania piękna.
 Komponowanie prac plastycznych w celu przekazania zamierzonych treści, ukazania
obrazów (przedstawień przedmiotów i zdarzeń, wyobrażeń). Określanie w pracach
związków plastyki z otaczającym światem, życiem codziennym poprzez ilustrowanie
zjawisk przyrodniczych, elementów natury, techniki, cywilizacji, kultury, zdarzeń,
przeżyć, tradycji.
 Rozwijanie wyobraźni poprzez tworzenie prac fantastycznych oraz inspirowanych
naturą, opartych na oryginalnej formie, poszukiwaniu nietypowych, ciekawych
rozwiązań plastycznych, rozwijaniu oryginalności myślenia plastycznego.
 Tworzenie prac plastycznych jako sposób kształtowania otoczenia, wpływania
na estetykę przedmiotów. Komponowanie układów przedmiotów w przestrzeni.
Projektowanie drobnych przedmiotów użytkowych.
 Tworzenie kompozycji plastycznych, wykonywanie ćwiczeń, podejmowanie działań
artystycznych, prowadzące do celowego stosowania i świadomego posługiwania się
w nich odpowiednimi środkami wyrazu artystycznego. Określanie we własnych
pracach plastycznych jedności stosowanych środków wyrazu i zależności między
nimi.
 Nawiązywanie w tworzonych pracach do poznanych kierunków, dziedzin plastyki,
zjawisk artystycznych poprzez plastyczną ilustrację istotnego zagadnienia.
 Rozwijanie zdolności i umiejętności plastycznych w zakresie sprawności manualnych
oraz posługiwania różnymi narzędziami i technikami plastycznymi.
7
Techniki plastyczne, formy prac plastycznych stosowane w trakcie procesu nauczania
Projektowanie, planowanie, zamysł twórczy jako etap przygotowawczy do wykonania
ćwiczenia plastycznego.
Tworzenie kompozycji na płaszczyźnie.
Rysunek ołówkiem, kredkami ołówkowymi, węglem, tuszem i piórem lub patykiem
albo pędzlem, cienkopisem, flamastrem, markerem itp.
Komponowanie prac technikami malarskimi.
Proste odbitki graficzne wykonane technikami bez użycia prasy graficznej.
Wykonanie grafiki komputerowej.
Tradycyjny
album
tematyczny
lub
prosta
prezentacja
wykonana
w
środowisku
komputerowym.
Prace technikami mieszanymi. Łączenie różnych technik malarskich i rysunkowych.
Wycinanka, wydzieranka z różnych materiałów (różne rodzaje papieru, folii). Nawiązania
do sztuki ludowej.
Kolaż jako podstawa kompozycji lub uzupełnianie kompozycji malarskich, rysunkowych
za pomocą kolażu ze zdjęć, papierów, gazet, folii, tapet.
Fotografia jako dokumentacja pracy i tworzenie dowolnej kompozycji fotograficznej, obrazu
fotograficznego. Fotomontaż.
Tworzenie kompozycji przestrzennych.
Wykonywanie rzeźb i płaskorzeźb z gliny, plasteliny, modeliny, swobodnie formowanego
innego tworzywa, np. gniecionego papieru, tektury, folii.
Tworzenie rzeźb, form przestrzennych i instalacji z różnorodnych materiałów (np. tektury,
papieru, tkanin, drutu), zużytych opakowań do recyklingu, materiałów naturalnych (liści,
kamieni, gałęzi, suchych kwiatów).
8
Wykonywanie modeli budowli architektonicznych i przedmiotów użytkowych z różnych
materiałów. Łączenie różnych technik wykonania. Dekoracja istniejącego przedmiotu
użytkowego.
Projektowanie jako tworzenie modeli i szkiców kompozycji. Wykonywanie projektów
malarskich, rysunkowych oraz techniką wycinanki, a także projektów przedmiotów
przestrzennych użytkowych i nieużytkowych – technikami mieszanymi.
Realizacja projektów – uczestniczenie w akcjach i działaniach plastycznych.
3. Pośredni i bezpośredni odbiór sztuki – poznawanie, uczestnictwo i refleksja.
(Szeroko rozumiane uczestnictwo w kulturze; poznawanie kultury i tradycji lokalnych
oraz dzieł ważnych w sztuce polskiej).
Znajomość pojęć związanych z formą kontaktu z dziełem sztuki, np. oryginał, kopia,
reprodukcja, plagiat.
Bezpośredni kontakt z dziełami sztuki w środowisku lokalnym.
Pośredni kontakt z dziełami sztuki reprodukowanymi w różnych źródłach książkowych
i galeriach internetowych.
Poznawanie różnych sposobów uzyskiwania informacji o wydarzeniach artystycznych
w środowisku lokalnym, w Polsce i na świecie. Poznawanie różnych rodzajów instytucji
kultury, omawianie ich zadań. Określanie najbliższych instytucji w środowisku lokalnym.
Poznawanie różnych rodzajów muzeów i galerii prezentujących dzieła plastyczne i zabytki
kultury materialnej. Muzeum regionalne, skansen jako specyficzne miejsce gromadzenia
różnorodnych zabytków etnograficznych, przekazywania i podtrzymywania lokalnej tradycji
ludowej. Muzea i galerie w najbliższej okolicy. Precyzowanie pojęć: zbiory muzealne, dzieła
sztuki, zabytki kultury materialnej, sztuka ludowa, etnografia, katalog, kustosz, przewodnik.
Poznawanie żywych zjawisk lokalnej sztuki ludowej, specyfiki warsztatu pracy artystów,
sposobu tworzenia dzieł przez wybranych twórców ludowych.
Wystawa, wernisaż – święto sztuki i artysty. Precyzowanie pojęć związanych z wystawą,
m. in. wernisaż, wystawa, katalog.
9
Poznawanie i określanie znaczenia wybranych elementów promocji sztuki – katalog wystawy,
plakaty, informacja prasowa i medialna. Specyficzny mechanizm tworzenia mody na sztukę
i niesione przez nią wartości.
Poznawanie pracowni wybranego artysty sztuki profesjonalnej, uprawianej dziedziny sztuki,
dorobku artystycznego, sposobu tworzenia dzieł.
Poznawanie
zabytków
w
najbliższej
okolicy,
charakterystycznych
obiektów
architektonicznych.
Prosta analiza i opis najważniejszych elementów dzieł sztuki różnych dziedzin (określanie
techniki dzieła, tematu, istotnych elementów – kompozycji, kolorystyki, faktury,
światłocienia itp.). Posługiwanie się charakterystycznymi pojęciami umożliwiającymi
omawianie dzieł.
Wypowiadanie własnego
zdania,
opinii,
wrażeń towarzyszących odbiorowi dzieł,
odczytywanie intencji, misji artysty, przesłania, nastroju dzieła.
Fotografia i film jako sposób utrwalania przeżyć związanych z oglądaniem dzieł.
Znajomość
(np.
zasad
przestrzeganie
fotografowania
zakazu
i
filmowania
fotografowania,
ekspozycji
używania
flesza,
dzieł
lub
zabytków
dokonywanie
opłat
za fotografowanie w obiektach zabytkowych).
4. Poznawanie dzieł sztuki i zjawisk plastycznych (dopełniające, dodatkowe treści
edukacyjne).
Wybrane okresy, zjawiska i zagadnienia z historii sztuki kręgu śródziemnomorskiego;
wybrane zabytki; przykładowi twórcy:
 sztuka prehistoryczna, początek sztuki; malowidła naskalne; najstarsze zabytki
materialne;
 sztuka starożytnej Grecji; harmonia i dążenie do piękna, dzieła rzeźbiarskie; zabytki
architektury i porządki architektoniczne;
 sztuka starożytnego Rzymu; realizm w dziełach malarskich i rzeźbie; rozwój
różnych form budowli;
 sztuka średniowieczna (porównanie stylu romańskiego i gotyckiego), wpływ
chrześcijaństwa na rozwój sztuki; wiodąca rola architektury; podporządkowanie
malarstwa i rzeźby architekturze;
10
 sztuka renesansowa, znaczenie humanizmu, harmonii, rozwój architektury, wielkie
indywidualności artystyczne w malarstwie i rzeźbie;
 sztuka barokowa, bogactwo, przepych, dekoracyjność form, , dynamiczny charakter
w dziełach malarskich, rzeźbiarskich i architektonicznych;
 sztuka
klasycystyczna,
odkrycie
antyku
przez
wykopaliska,
rozwój
idei
oświeceniowych, perfekcja rysunku, spokój w dziełach malarskich, rozwój miast;
 romantyzm, dynamika i ekspresja w malarstwie, znaczenie misji sztuki i artysty;
 realizm i impresjonizm (porównanie) – narodziny sztuki nowoczesnej, nowe
podejście do tematu, zmiana kolorystyki dzieł, sposobu malowania;
 sztuka nowoczesna i współczesna (wybrane kierunki, zjawiska, twórcy), kierunki
z początku XX w. wpływające na kształt sztuki, znaczenie wolności artysty, nowe
dziedziny i dzieła sztuki.
Zjawiska związane z tradycją regionalną i lokalną. Charakterystyczne dziedziny i formy dzieł.
II.
Zasady oceniania bieżącego:
A.Informacja wstępna.
Ocenianie bieżące na lekcjach plastyki odbywa się z wykorzystaniem oceniania
kształtującego:
1) uczniowie są informowani o celach lekcji i elementach ich aktywności, na które mają
szczególnie zwracać uwagę, a co będzie ocenione przez nauczyciela,
2) uczniowie otrzymują od nauczyciela wskazówki związane z doskonaleniem przez nich
umiejętności w procesie uczenia się,
3) uczniowie uzyskuję pomoc dotyczącą planowania pracy nad doskonaleniem swoich
umiejętności.
B. Podczas oceniania na lekcjach plastyki bierze się pod uwagę:
 Postawę, zachowanie, motywację ucznia do pracy, przygotowanie do zajęć.
Chęć do pracy, obowiązkowość powinna być doceniana jako istotny, podstawowy czynnik
umożliwiający twórczość, poznawanie dzieł, udział w wystawach.
 Zróżnicowane możliwości, zdolności plastyczne wpływające na ogólny efekt
plastyczny prac.
11
Uczniowie mniej zdolni, a starający się o estetykę wykonania swoich prac plastycznych mogą
otrzymywać za nie dobre oceny.
 Osobowość ucznia, odwaga wypowiedzi artystycznej, cechy temperamentu
wpływające na sposób realizacji i formę wykonania zadań plastycznych.
Na ocenę sposobu wykonania prac plastycznych, zastosowania określonych środków wyrazu
artystycznego, sposób formułowania wypowiedzi nie mogą wpływać czynniki związane
np. z nieśmiałością, wycofaniem dziecka.
 Ograniczenia zdrowotne utrudniające wykonywanie niektórych zadań (np. alergia
na materiały plastyczne, ograniczenia ruchowe, zdiagnozowany zespół ADHD).
Ograniczenia zdrowotne wymagają od nauczyciela opracowania i oceniania odpowiednich,
indywidualnie dobranych zadań uwzględniających rzeczywiste możliwości ucznia (np. dobór
odpowiedniej techniki plastycznej, wykonanie zadania o krótszym czasie realizacji).
C. Obszary podlegające ocenie, przedmiot ocenianych umiejętności:
● przygotowanie ucznia do zajęć (przygotowanie odpowiednich materiałów plastycznych,
opanowanie wiedzy, wyszukanie informacji, wykonanie ćwiczeń i zadań wstępnych),
●
postawa i zachowanie na zajęciach, podczas oglądania wystaw, zwiedzania zabytków
i skansenów (kultura osobista w trakcie zajęć, wykonywanie poleceń, przestrzeganie zasad
bezpieczeństwa podczas używania odpowiednich materiałów i narzędzi plastycznych,
właściwa współpraca z innymi uczniami podczas wykonywania zadań grupowych,
odpowiednie zachowanie w galeriach, muzeach, skansenach podczas zwiedzania zabytków,
● realizacja prac plastycznych, ze szczególnym zwróceniem uwagi na zaangażowanie
pomysłowość, obiektywne ocenianie walorów artystycznych tworzonych kompozycji
(zgodność pracy z tematem, celowość zastosowania środków artystycznego wyrazu, techniki
plastycznej),
● wiedza o środkach artystycznego wyrazu, elementy wiedzy o dziedzinach sztuki
i wybranych zagadnieniach z dziedzictwa kulturowego kręgu śródziemnomorskiego,
omawianie i interpretowanie formy i przekazu dzieł, wykonanie prac, wypowiedzi,
sprawdzian.
● aktywność artystyczna jako twórcza postawa, odwaga, oryginalność myślenia podczas
planowania i realizacji happeningów, akcji plastycznych,
12
● gotowość do uczestniczenia w kulturze, sposób oglądania ekspozycji muzealnych
i wystaw, analizowanie formy i treści dzieł sztuki, zwiedzanie zabytkowych obiektów,
skansenów.
D. Sposób oceniania – kryteria oceny, przeliczanie punktów na poszczególne oceny.
1. Zgodnie z zapisem w WSO ocenianie bieżące z plastyki w klasach IV - VI odbywa się
według sześciostopniowej skali (bez stosowania ‘plusów’ i ‘minusów’ przy ocenie)
1) stopień celujący – 6
2) stopień bardzo dobry – 5
3) stopień dobry – 4
4) stopień dostateczny – 3
5) stopień dopuszczający – 2
6) stopień niedostateczny – 1
2. Sprawdzian oceniany jest według systemu punktowego. Przeliczanie punktów
na poszczególną ocenę odbywa się wg następujących wskaźników procentowych:
 100%
celujący
 99% - 90%
bardzo dobry
 89% - 75%
dobry
 74% - 51%
dostateczny
 50% - 35%
dopuszczający
 34% - 0%
niedostateczny
E. Sposób oceniania uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych.
Nauczyciel uwzględnia stanowisko poradni psychologiczno – pedagogicznej, dostosowując
kryteria oceniania do wydanych zaleceń.
13
F. Ustalone wagi ocen za poszczególne formy sprawdzania wiadomości i umiejętności:
● zadanie plastyczne – 7
● sprawdzian – 10
● aktywność na lekcji – 2
● praca domowa – 5
● praca dodatkowa – 5
● udział w konkursie – 10
G. Częstotliwość sprawdzania i oceniania
Ocenianie odbywa się systematycznie. Poszczególne oceny cząstkowe są opisane
i umieszczone w odpowiednich rubrykach elektronicznego dziennika lekcyjnego.
Sprawdzian odbywa się pod koniec roku szkolnego. Zapowiedziany jest co najmniej
na tydzień przed terminem, co potwierdzane jest wpisem w dzienniku.
Uczeń ma prawo
dwukrotnie w ciągu semestru zgłosić nieprzygotowanie do lekcji
( odnotowane w dzienniku „np.”). Za trzecim razem otrzymuje ocenę niedostateczną.
Po długiej i usprawiedliwionej nieobecności uczeń może być nieprzygotowany do zajęć.
Brak materiałów do wykonania pracy plastycznej (gdy uczeń zgłasza nieprzygotowanie)
nie zwalnia
od pracy na lekcji. Uczeń ma obowiązek pracować na
materiałach
zastępczych.
Uczeń, który nie dokończy pracy na lekcji, ma możliwość dopracować ją w domu i oddać
do oceny w ciągu 2 tygodni od dnia zakończenia pracy na zajęciach.
Nieobecność na lekcji nie zwalnia ucznia z obowiązku opanowania wiadomości
zdobywanych na tej lekcji.
H. Warunki i zasady poprawiania ocen bieżących.
1. Każdą ocenę bieżącą uczeń może poprawić w terminie do 14 dni w umówionej wcześniej
z nauczycielem formie.
2. Sprawdzian podlega poprawie w przypadku otrzymania oceny niedostatecznej
i dopuszczającej. Ocena otrzymana z poprawy jest wpisywana do dziennika obok wcześniej
otrzymanej oceny.
14
I. Minimalna liczba ocen z plastyki.
W klasach IV-VI liczba ocen cząstkowych wystawiona uczniowi przez nauczyciela w ciągu
semestru nie może być mniejsza od podwojonej tygodniowej liczby godzin z plastyki.
J.
Sposoby informowania rodziców o ocenach bieżących.
Nauczyciel informuje rodziców (prawnych opiekunów) o czynionych przez ucznia postępach:
- poprzez wpisy ocen w dzienniku elektronicznym,
- na konsultacjach indywidualnych, zebraniach okresowych - według harmonogramu
ustalanego corocznie w szkole,
- w przypadku kłopotów ucznia z nauką nauczyciel poprzez wychowawcę klasy zaprasza
rodziców (prawnych opiekunów) na konsultacje do szkoły.
III.
Zasady
oceniania
semestralnego
i
końcoworocznego
oparto
zgodnie
z DZIENNIKIEM USTAW RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ ( Warszawa, dnia 18 czerwca
2015r. Poz.843 ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia
10 czerwca 2015 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania
i promowania uczniów i słuchaczy w szkołach publicznych, § 11. Przy ustalaniu oceny
z wychowania fizycznego, zajęć technicznych, plastyki, muzyki i zajęć artystycznych należy
przede wszystkim brać pod uwagę wysiłek wkładany przez ucznia w wywiązywanie się
z obowiązków wynikających ze specyfiki tych zajęć, a w przypadku wychowania fizycznego
– także systematyczność udziału ucznia w zajęciach oraz aktywność ucznia w działaniach
podejmowanych przez szkołę na rzecz kultury fizycznej.)
1. Wynikająca ocena klasyfikacyjna semestralna i roczna nie jest średnią arytmetyczną, lecz
średnią ważoną wyliczoną z ocen cząstkowych uzyskanych w danym semestrze i roku.
Przedstawia się ją w skali 6 stopniowej:
•
5,50- 6,0
stopień celujący
•
4,50- 5,49 stopień bardzo dobry
•
3,50- 4,49 stopień dobry
•
2,5- 3,49
•
1,50- 2,49 stopień dopuszczający
•
poniżej 1,50 stopień niedostateczny
stopień dostateczny
15
Jednak przy ustalaniu oceny z plastyki w szczególności brana jest pod uwagę postawa,
zaangażowanie i wysiłek wkładany przez ucznia w wywiązywanie się z obowiązków
wynikających ze specyfiki tych zajęć ( wg zapisu w WSO).
Wymagania na poszczególne oceny: semestralną i roczną z plastyki
Ocena celująca
Uczeń:
- przejawia postawę twórczą, poszukującą, samodzielną, cechuje go oryginalna twórczość
plastyczna,
- świadomie posługuje się środkami artystycznego wyrazu w podejmowanych pracach,
- analizuje różnorodne treści zawarte w dziełach sztuki,
- zauważa różnorodne powiązania plastyki z innymi dziedzinami życia,
- kształtuje estetykę otoczenia w różnorodnych formach,
- uczestniczy w konkursach plastycznych,
- zawsze jest przygotowany do lekcji i aktywnie w niej uczestniczy.
Ocena bardzo dobra
Uczeń:
-wykonuje różnorodne, oryginalne kompozycje plastyczne,
-przejawia bardzo dużą aktywność twórczą,
-dobrze posługuje się środkami wyrazu artystycznego w wykonywanych pracach,
-potrafi wnikliwie analizować treści dzieł,
-znajduje liczne powiązania między plastyką a innymi dziedzinami życia,
-aktywnie wpływa na estetykę otoczenia,
-rozszerza wiedzę poprzez korzystanie z różnych źródeł informacji, mediów,
-w pełni przyswoił wiadomości objęte programem nauczania i zdobył umiejętności
sprawnego
posługiwania się wiedzą do
rozwiązywania problemów teoretycznych
i praktycznych bez pomocy nauczyciela,
- zawsze jest przygotowany do lekcji i aktywnie w niej uczestniczy.
16
Ocena dobra
Uczeń:
-przyswoił treści, które umożliwiają mu tworzenie złożonych praktycznych i teoretycznych
ćwiczeń plastycznych,
-przejawia dużą aktywność twórczą,
- analizuje niektóre wskazane treści zawarte w dziełach,
-przenosi wiedzę o plastyce na inne dziedziny życia, m.in. kształtuje estetykę otoczenia,
-opanował większość wiadomości i zdobył umiejętność wykorzystania ich do rozwiązywania
problemów teoretycznych i praktycznych w sytuacjach typowych,
- jest przygotowany do lekcji i aktywnie w niej uczestniczy.
Ocena dostateczna
Uczeń:
-przyswoił podstawowe treści, które umożliwiają mu realizowanie bardzo prostych,
schematycznych, stereotypowych kompozycji plastycznych,
-w sposób uproszczony wypowiada się o sztuce,
-ma świadomość potrzeby estetyki otoczenia, ale przejawia bierny stosunek do jej
kształtowania,
-zna najważniejsze treści, potrafi je zinterpretować i przy niewielkiej pomocy nauczyciela
udziela odpowiedzi na pytania i rozwiązuje proste zadania,
-stara się być przygotowany do lekcji i aktywnie w niej uczestniczyć.
Ocena dopuszczająca
Uczeń:
-przyswoił treści dotyczące plastyki,
-nabył umiejętności, które umożliwiają mu realizację zadań w życiu codziennym dotyczących
posługiwania się językiem plastyki na poziomie elementarnym,
-wykonuje schematyczne, uproszczone prace plastyczne związane z życiem codziennym,
-nie kształtuje estetyki otoczenia,
-skąpo wypowiada się o plastyce,
-przy pomocy nauczyciela udziela odpowiedzi na pytania i rozwiązuje proste zadania,
- rzadko przygotowuje się do zajęć, nie przynosi zalecanych materiałów i przyborów.
17
Ocena niedostateczna
Uczeń:
nie opanował treści programowych umożliwiających mu podjęcie nauki na następnym etapie
edukacyjnym, nie uczestniczy w kulturze.
Tryb odwoławczy poprawiania oceny semestralnej lub rocznej z edukacji plastycznej.
I. Warunki uzyskania oceny klasyfikacyjnej semestralnej lub rocznej wyższej niż
przewidywana z plastyki:
1.Uczeń nie aprobuje ustalonej przez nauczyciela oceny semestralnej lub rocznej, o której
pozyskał informacje na dwa tygodnie przed semestralnym lub rocznym klasyfikacyjnym
posiedzeniem Rady Pedagogicznej.
2.Uczeń jest przekonany, że w chwili obecnej poziom jego umiejętności i wiedzy jest wyższy
niż ustalona przez nauczyciela ocena semestralna lub roczna z plastyki i zgłasza
to nauczycielowi najpóźniej w drugim dniu po otrzymaniu informacji o ustalonej przez
nauczyciela ocenie semestralnej lub rocznej.
3.Nauczyciel, przyjąwszy zgłoszenie analizuje sytuację, biorąc pod uwagę następujące
czynniki:
•frekwencję ucznia w danym semestrze (roku) i przyczyny ewentualnych nieobecności,
•oceny cząstkowe i ewentualne przyczyny małej ich liczby,
•korzystanie ucznia z możliwości poprawy prac plastycznych,
•stosunek do obowiązków szkolnych,
•postępy ucznia w zakresie ćwiczonych umiejętności.
4.Po przeanalizowaniu sytuacji danego ucznia nauczyciel wyraża opinię umożliwiającą
lub nie poprawę oceny o jeden stopień. Decyzja nauczyciela jest ostateczna.
II. Tryb uzyskania wyższej niż przewidywana rocznej (semestralnej) oceny z plastyki:
1.Po spełnieniu powyższych warunków nauczyciel ustala termin i sposób sprawdzania
umiejętności ucznia ( nie później niż na tydzień przed semestralnym lub rocznym
klasyfikacyjnym posiedzeniem Rady Pedagogicznej).
2.Podczas poprawy zostanie sprawdzony poziom tych umiejętności i wiadomości, z których
uczeń otrzymał w ciągu semestru oceny niższe niż satysfakcjonujące go.
18
3.Prace plastyczne i odpowiedzi ucznia zostaną ocenione wg kryteriów zamieszczonych
w PSO.
4.Decyzja o ocenie ucznia zostanie uzasadniona i przedstawiona uczniowi oraz jego rodzicom
nie później niż na trzy dni przed semestralnym lub rocznym klasyfikacyjnym posiedzeniem
Rady Pedagogicznej.
3. Sposób i terminy informowania uczniów i rodziców o przewidywanej rocznej
(semestralnej) ocenie klasyfikacyjnej.
Na miesiąc przed końcoworocznym (semestralnym) posiedzeniem Rady Pedagogicznej
nauczyciel informuje ucznia i jego rodziców /prawnych opiekunów/ o przewidywanej
dla niego ocenie klasyfikacyjnej, wpisując ją - jako przewidywaną - do dziennika
elektronicznego.
19