ARKUSZ PACJENTA – JERZY (materiały pomocnicze: Opis i
Transkrypt
ARKUSZ PACJENTA – JERZY (materiały pomocnicze: Opis i
ARKUSZ PACJENTA – JERZY (materiały pomocnicze: Opis i Analiza Aktualnego Sposobu Życia) Wiek wykonywany zawód lub inne zajęcia: Nazywam się Jerzy, mam 43 lata. Mieszkam w małym mieście ok. 30 tysięcy mieszkaoców w województwie warmiosko – mazurskim. Z wykształcenia jestem administratorem. Uczelnię ukooczyłem w 2000 roku a następnie zarządzanie i obrót nieruchomościami w 2008 r. Aktualnie uczęszczam na kurs dokształcający w zakresie kreatywnego pisania realizowany w Instytucie Badao Literackich. Pracowałem jako pracownik samorządu (inspektor, podinspektor, referent) zatrudnienie w latach 1992 – 2011. Zatrudnienie ustało z powodu wypowiedzenia ze strony pracodawcy. Od 2011 do 2013 – świadczenie rehabilitacyjne. Od lutego 2013 jestem zarejestrowany w PUP jako osoba bezrobotna. Od lutego 2013 do 01.03.2015 posiadam orzeczenie o stopniu niepełnosprawności stopieo umiarkowany – choroby psychiczne. Charakterystyczne cechy wyglądu: 157 cm wzrostu, włosy długie, kręcone intensywnie czarne do ramion, elementy ubioru zaprzeczające stereotypowemu wizerunkowi mężczyzny. Występowanie takich elementów jak kolorowa apaszka, biżuteria, torba na ramię. Podwyższona masa ciała, krępa sylwetka. Najbliższe osoby: Żona lat 52 lata i adoptowana córka w wieku 12 lat. Nie mam takich bliskich przyjaciół. Znajomi głównie ze studiów, ale nie utrzymuję z nimi kontaktów. Analiza jedzenia, picia, spożywanych używek: Jem regularnie: śniadanie, obiad, kolacja. Zdarza mi się podjadad między posiłkami. Nie lubię alkoholu, zdarzyło mi się pid alkohol kilka razy w życiu. Regularnie przyjmuję takie leki jak: leki na depresję: (Escitalopram, Sedam), alergie: (alvesco, forastmin, atrovent), kamica nerkowa: żurawit, urostonex, nadciśnienie: (Nebilenin, Telmizek) Ważniejsze choroby przewlekłe lub urazy (minione i obecne) Posiadam orzeczenie o stopniu niepełnosprawności – choroby psychiczne: depresja. Choruję też na alergię, nadciśnienie, choroby układu moczowego. Sen Śpię regularnie nie krócej niż 6 godzin, nie wybudzam się w trakcie snu, kilka razy w miesiącu zdarzają mi się takie dni, że śpię dłużej 10 godzin, ale jak się obudzę to nie czuję się wyspany, rześki i wypoczęty. Nie pamiętam co mi się śni, a nawet jeśli to nie potrafię powiedzied co to było. Czasem jest to jakaś postad, której nie znam, ale nic konkretnego. Treści fantazji, myśli, wspomnieo – czy jakieś szczególnie absorbują Najczęstszym powtarzającym się motywem moich myśli są odwołania klienta? do postaci literackich. Często myślę o bohaterach książek, które przeczytałem. Interesują mnie ich losy i moment historyczny w którym żyły. Zastanawiam się co czują, myślą. Są to bohaterowie klasycznej literatury francuskiej. Często nie może mi dad spokoju myśl o tym dlaczego tak postąpili. Często też myślę o ofiarach holokaustu. Czasem mam wrażenie, że dokładnie czuje to co one. Wiem z jakim poczuciem winy muszą żyd, z tym, że im udało się przeżyd a inni musieli zginąd. Interesuję się muzyką klasyczną i teatrem Szczególnie interesują mnie dzieła związane z holokaustem. Fascynuję się muzyką, która pozwala się przenieśd w uczucia bohaterów, czuję że przez to jestem bliżej tego co czują, myślą. Funkcjonowanie w sytuacjach zadaniowych (rodzaj i intensywnośd Aktualnie uczęszczam na kurs dokształcający w zakresie kreatywnego dążeo, posiadane w tym celu umiejętności, efektywnośd działania: pisania realizowany w Instytucie Badao Literackich o specjalności humanistycznej. Zawsze chciałem pisad, nie podobała mi się praca w urzędzie. Tam czułem się „ jak w innej bajce”. Regularnie jeżdżę na spotkania w ramach kursów, uczę się tego o czym zawsze marzyłem i chciałem robid. Już w szkole średniej wiedziałem, że chcę pisad. Potrafię przenieśd moje myśli na papier, często ludzie, którzy czytali to co napisałem mówili, że mam talent. Najlepiej uczyłem się z przedmiotów humanistycznych. Najbardziej podobałaby mi praca gdzieś w bibliotece, placówce kulturowej, kino. Funkcjonowanie w rolach społecznych i kulturowych – czy któreś z Jestem mężem i ojcem. Najwięcej czasu córce poświęca żona, kobiety nich wyznaczają styl życia klienta, ograniczają je lub są źródłem lepiej dogadują się między sobą. Adoptowaliśmy córkę, żona chciała problemów? mied dziecko. Najchętniej cały dzieo spędziłbym z książką, ale wiem, że tak nie można. Żona bywa niezadowolona z tego, że ciągle czytam więc mogę się oddad czytaniu jak już zrobię co muszę: zakupy, sprzątanie. Schemat komunikowania się z innymi: Lubię rozmawiad o kulturze, ale niewiele osób podziela moje zainteresowania. Męczę się gdy muszę rozmawiad z ludźmi. Nie lubię gdy ktoś się wpatruje we mnie, to mnie męczy. Odczuwam dyskomfort, nie wiem jak się zachowad, wtedy łatwiej mi jest jak przywołują jakąś postad, która też była w takiej sytuacji. To mi pomaga. Wiem, że jak się zachowam w taki sposób to da mi to szansę na przetrwanie tej chwili. Często milczę albo mówię wolno, żebym nie musiał powtarzad. Nie lubię patrzed w oczy jak rozmawiam, uciekam wzrokiem, patrzę w dal. Schemat wpływania na innych: Nie zależy mi na tym żeby podtrzymywad kontakty z ludźmi, ale ludzka ciekawośd sprawia, że chcą ze mną rozmawiad. Dzięki rozmowie ze mną mogą się czegoś o sobie dowiedzied. Potrafię w nich wywoład refleksję o sobie. Tylko nieliczni są w stanie mnie zrozumied a w zasadzie zrozumied, to co mam do powiedzenia. To raczej elitarne grono, które potrafi zrozumied. Sposób rozumienia i spostrzegania innych: Ludzie są nudni. Nie potrafię często nawiązad z nimi kontaktu, po prostu nie mam o czym z nimi rozmawiad. Denerwuje mnie to, że ktoś nalega, że zmusza mnie do rozmowy. Ale zdarzają się tacy ludzie, których doskonale rozumiem i czuję je świetnie przez to, że przypominają mi któregoś z bohaterów, których znam. To bardzo ciekawe rozumied ich duszę. Potrafię też powiedzied, co może ich spotkad w życiu. Sposób doświadczania kontaktów z innymi: Bywam zażenowany ludźmi. Często nie potrafią docenid tego, co może im dad rozmowa ze mną, to mnie irytuje. Dlatego dla nich mam wizerunek niedostępnego. Wolę żeby mnie nie zaczepiali. Zdarza się tak, że bardzo długo nie spotykam takiej osoby, z którą mogę porozmawiad. Dopada mnie wtedy poczucie beznadziejności, nudy, szarości. Mam wtedy poczucie niedocenienia i samotności. Oczekiwania wobec innych: Chciałbym żeby ludzie dostrzegli we mnie moje możliwości. Przede wszystkim moją kreatywnośd, indywidualnośd i lekkośd pióra. Chciałbym żeby docenili mój wkład, zaangażowanie. Chciałbym żeby mnie szanowali i doceniali moje umiejętności. Wiem ,że należy mi się taki traktowanie. To smutne, że nie potrafią tego dostrzec, brakuje im takiej sprawności. Oczekiwania wobec siebie: Najlepiej się czuję gdy tworzę. Daje mi to poczucie spełnienia. Potrafię trafnie opisad wydarzenia Mam lekkośd pisania. Smuci mnie jednak to, że inni nie potrafią wczud się w to, co mam do przekazania. Podoba mi się to co tworzę, to jest bardzo ciekawe i porywające. Tam są prawdziwe emocje. W tym co piszę mam szansę pokazad swoje prawdziwe emocje. Zjawiska symptomatyczne: Czynności poznawcze: Nietrafne lub fałszywe sądy: „ludzie są nudni”, „kobiety lepiej dogadują się między sobą” Utrwalone sztywne i dysfunkcyjne lub dotkliwe przekonania o sobie: Poczucie wyjątkowości, niepowtarzalności: w odniesieniu do ludzi – „To smutne, że nie potrafią tego dostrzec, brakuje im takiej sprawności.”; Nierealistyczne przekonania: Dzięki rozmowie ze mną mogą się czegoś o sobie dowiedzied. Potrafię w nich wywoład refleksję o sobie.” ; „Podoba mi się to co tworzę, to jest bardzo ciekawe i porywające.” „To bardzo ciekawe rozumied ich duszę. Potrafię też powiedzied, co może ich spotkad w życiu.” Zaburzone spostrzeganie: „Bywam zażenowany ludźmi. Często nie potrafią docenid tego, co może im dad rozmowa ze mną, to mnie irytuje.” Czynności behawioralne: Poszukiwanie odniesieo do postaci literackich w celu zrozumienie ludzie, poszukiwanie bezpośrednich analogii do bohaterów, brak identyfikacji z postacią literacką jest równoznaczne z brakiem zrozumienia Obszar procesów doświadczania: Nie wyrażanie emocji i utrwalone schematy emocjonalne – przekonanie o tym, że prawdziwe emocje są tylko możliwe przez przekaz pisany. Bolesne i zaangażowane stany emocjonalne – w odniesieniu do bohaterów literackich –„Często nie może mi dad spokoju myśl o tym dlaczego tak postąpili.” Odczuwam dyskomfort, nie wiem jak się zachowad, wtedy łatwiej mi jest jak przywołują jakąś postad, która też była w takiej sytuacji Niezrealizowane cele i marzenia: „zawsze chciałem pisad”, „chciałem żeby mnie doceniali” , „chciałbym żeby dostrzegli moje możliwości” Zjawiska psychodynamiczne: Uporczywe powtarzające się dysfunkcjonalne schematy relacji interpersonalnych, zaburzenia w relacjach interpersonalnych: prawdziwe „ja” możliwe do poznania tylko w przekazie literakiem, „tylko nieliczni odkrywają jaki naprawdę jestem”, nieliczni maja umiejętności pozwalające zrozumienie mnie.”; Dopada mnie wtedy poczucie beznadziejności, nudy, szarości. Mam wtedy poczucie niedocenienia i samotności. Brak zdolności do tworzenia i utrzymywania dojrzałych i bezpiecznych związków osobistych: tworzenie kontaktów i więzi w wyobraźni: w odniesieniu do postaci literackich -„wtedy mam uczucie, że dokładnie czuję to co one”. „Żona traktuje mnie czasem jak dziecko, wymaga ode mnie zrobienia czegoś, złości się gdy tego nie robię”. Jesteśmy w związku małżeoskim od 16 lat, teraz to nawet nie umiałbym bez niej żyd, było by mi trudniej” Zjawiska związane z kontekstem społecznym i kulturowym: Zamieszanie dotyczące kulturowych aspektów tożsamości, doświadczenie dyskryminacji : „nie lubię gdy się we mnie wpatrują ludzie”, ”kobiety lepiej dogadują się między sobą” Problemy osobiste (zespoły objawów), wśród nich: Jakośd kontaktu z samym sobą: ograniczona korespondencja z samym sobą, poruszanie się w świecie wyobraźni. Jakośd kontaktu ze światem zewnętrznym: „Żona bywa niezadowolona z tego, że ciągle czytam więc mogę się oddad czytaniu jak już zrobię co muszę: zakupy, sprzątanie”; Kontakt oparty na korespondencji pomiędzy wybraną, wyselekcjonowaną grupą osób realnych, które znajdują pokrycie w postaciach literackich utrwalonych w pamięci - „Nie lubię gdy ktoś się wpatruje we mnie, to mnie męczy. Odczuwam dyskomfort, nie wiem jak się zachowad, wtedy łatwiej mi jest jak przywołują jakąś postad, która też była w takiej sytuacji. To mi pomaga. Wiem, że jak się zachowam w taki sposób to da mi to szansę na przetrwanie tej chwili” Efektywnośd działania: Zaburzenia osobowości: „Aktualnie uczęszczam na kurs dokształcający w zakresie kreatywnego pisania”, ukooczyłem studia magisterskie i licencjackie. Przekonanie o wysokich umiejętnościach pisarskich oraz skuteczności przewidywania ludzkich zachowao. Uciekanie od świata realnego w świat wyobraźni – „wtedy łatwiej mi jest jak przywołują jakąś postad, która też była w takiej sytuacji. To mi pomaga.” Co klient zgłasza jako swój problem przychodząc na spotkanie i czego oczekuje od doradcy? Na ile jest świadomy swoich problemów? Wskazuje na brak zrozumienia ze strony otoczenia, nie tylko bliskich osób – rodziny, ale też ludzi w szerszym ujęciu. Czuje się niedoceniony i nieszanowany - „Ludzie mnie nie doceniają”, „Nie potrafią dostrzec mojej wyjątkowości, tego co może im dad kontakt ze mną”; „Żona bywa niezadowolona z tego, że ciągle czytam więc mogę się oddad czytaniu jak już zrobię co muszę: zakupy, sprzątanie”. Wskazuje za powód tego stanu rzeczy brak przygotowania i umiejętności ze strony ludzi go otaczających. Pacjent oczekuje od doradcy zrozumienia tego jaki jest powód dla którego, ludzie nie doceniają jego talentu. Zgłasza doradcy chęd zrozumienia tego jak myślą ludzie. Chce zrozumied otaczający go świat i pozbyd się uczucia osamotnienia. postępowanie Systematyczny kontakt z klientem w ramach porady indywidualnej ( pięd spotkao) w celu przygotowania do możliwości uczestniczenia w szkoleniu Klubu Pracy. Spotkania poprzedzające Klub Pracy miały na celu łagodne wprowadzenie w klimat pracy w grupie. Przełamanie oporu przed kontaktem z grupą. Doradca w przeciągu pięciu spotkao przedstawiał korzyści płynące z zajęd w ramach klubu Pracy.