PEDIATRIA ZABEZPIECZANIE DROŻNOŚCI DRÓG

PEDIATRIA
ZABEZPIECZANIE DROŻNOŚCI DRÓG ODDECHOWYCH I WENTYLACJA DZIECI
Hipoksja – to najczęstsza przyczyna zatrzymań krążenia u dzieci, stąd
umiejętność prawidłowego udrażniania dróg oddechowych i prowadzenia
właściwej tlenoterapii (biernej i czynnej) – stanowi jeden z najbardziej
istotnych elementów leczenia dziecka.
Przyrządowe udrażnianie dróg oddechowych

Tlenoterapia bierna i czynna:
 proste maski tlenowe – przy przepływie 5-10 l/min. zapewniają FiO2 od
0,4 do 0,6. Nie stosować przepływów mniejszych niż 6l/min (retencja
powietrza wydechowego pod maską)
 maski bezzwrotne – pozwalają osiągnąć stężenie O2 na poziomie 80100% (aby uzyskać 100% objętość rezerwuaru musi przekraczać objętość
oddechową, a przepływ pojemność minutową)
 maski do nebulizacji – powszechnie stosowane u dzieci z obturacją dróg
oddechowych. Takie maski mogą mieć różne kształty, tak aby lepiej
podobać się dzieciom.
 worek samorozprężalny i maski do wentylacji – najczęściej stosuje się
worki o pojemności 500-600 ml. Przy powietrzu atmosferycznym FiO2
wynosi 21%, po podłączeniu drenu z tlenem – 40%, a po podłączeniu
rezerwuaru tlenowego blisko 100%.
Maski do wentylacji dla dzieci istnieją w różnych rozmiarach i w dwóch
kształtach – okrągłe i trójkątne. Prawidłowo dobrana maska szczelnie
zakrywa usta i nos dziecka bez uciskania gałek ocznych.
Warunki skutecznej wentylacji przy użyciu maski twarzowej
 utrzymywanie głowy w pozycji odgięciowej (u noworodków i niemowląt
w pozycji neutralnej)
 utrzymywanie dociśniętej żuchwy do szczęki
 utrzymywanie szczelności maski przyłożonej do twarzy
 miarowe zgniatanie worka oddechowego
Intubacja dotchawicza
Wzór na rozmiar rurki
bez mankietu
z mankietem
wiek/4 +4
Wiek
wcześniak
noworodek
6 mż
1-2 rż
4-6 rż
8-10 rż
12 rż
Głębokość wprowadzenia rurki:
12+ wiek w latach/2 cm (przez usta)
15+ wiek w latach/2 cm (przez nos)
lub: średnica wew. rurki (mm) x 3
Masa
ciała
(kg)
1-2,5
3-5
6-9
10-13
15-20
25-32
35-45
Nr
Długość
(mm)
00
0
1
2
3
4/5
5
35
35
40
60
80
90
100

rurki nosowo-gardłowe – najmniejsze
rozmiary pediatryczne nie są
powszechnie dostępne, ale zamiennie
można używać skróconych rurek
intubacyjnych. Prawidłową długość rurki
wyznacza odległość od czubka nosa
dziecka do skrawka ucha, średnica rurki
powinna pasować do nozdrza, nie
powodując jego zblednięcia.
Przeciwskazane w złamaniu podstawy
czaszki, przy urazach twarzoczaszki oraz
przy koagulopatiach.

Maska krtaniowa LMA – szczególnie
przydatna u dzieci w niedrożności
górnych dróg oddechowych
spowodowanej nieprawidłowościami w
zakresie nagłośni, w sytuacji gdy
wentylacja przy użyciu maski staje się
niemożliwa.
wiek/4 +3,5
Rekomendowane średnice rurek:
Wiek
bez mankietu
z mankietem
wcześniak
czas trwania ciąży w
nie stosuje się
tygodniach/ 10
noworodek
3,5
zazwyczaj się nie stosuje
niemowlę
3,5-4,0
3,0-3,5
dzieci 1-2 rż
4,0-4,5
3,5-4,0
W wyjątkowych sytuacjach można do określenia rozmiaru użyć piątego palca
dłoni pacjenta lub taśmy resuscytacyjnej
rurki UG - używana tylko u
nieprzytomnych dzieci, u których nie ma
odruchów z tylnej ściany gardła. U dzieci
rurkę UG zakłada się zgodnie z
krzywizną, używając szpatułki lub łopatki
laryngoskopu, aby przycisnąć język do
dna jamy ustnej. U starszych dzieci
można stosować metodę założenia jak u
dorosłych. Prawidłowo dobrana rurka
mierzona na twarzy dziecka sięga od
siekaczy (lub miejsca gdzie one powinny
być) do kąta żuchwy
Rozmiar
Masa ciała
1
poniżej 5 kg
DOPES – przyczyny nagłego pogorszenia się stanu zaintubowanego dziecka
1,5
5-10 kg
D (displacement) – przemieszczenie się rurki intubacyjnej
2
10-20
kg
O (obstruction) – zatkanie się rurki intubacyjnej
2,5
20-30 kg
P (pneumothorax) – odma prężna
3
30-50 kg
E (equipment) – problemy ze sprzętem
4
50-70 kg
S (stomach) – rozdęcie żołądka, które może utrudnić wentylację
5
powyżej 70kg
Opracował: Krzysztof Palimonka, Katedra Medycyny Ratunkowej, KAiAFM, 2013