Uchwała nr 209/16 Zarządu Powiatu Krotoszyńskiego z dnia 19
Transkrypt
Uchwała nr 209/16 Zarządu Powiatu Krotoszyńskiego z dnia 19
Uchwała nr 209/16 Zarządu Powiatu Krotoszyńskiego z dnia 19 stycznia 2016 r. w sprawie przyjęcia raportu z diagnozy zapotrzebowania w zakresie wzmocnienia oraz dostosowania kształcenia i szkolenia zawodowego do potrzeb lokalnego rynku pracy w Zasadniczej Szkole Zawodowej nr 3 Specjalnej w Krotoszynie wchodzącej w skład Zespołu Szkół Specjalnych im. Marii Grzegorzewskiej w Krotoszynie Na podstawie art. 32 ust. l ustawy dnia 5 czerwca 1998 roku o samorządzie powiatowym (j.t. Dz. U. z 2015 r. poz. 1445 z późn. zm.) oraz art. 5 ust. 7 w zw. z art. 5c pkt 2 ustawy z dnia 7 września 1991 roku o systemie oświaty (j.t. Dz. U. z 2015 r. poz. 2156 z późn. zm.) uchwala się, co następuje: §1 Przyjmuje się raport z diagnozy zapotrzebowania w zakresie wzmocnienia oraz dostosowania kształcenia i szkolenia zawodowego do potrzeb lokalnego rynku pracy w Zasadniczej Szkole Zawodowej nr 3 Specjalnej w Krotoszynie wchodzącej w skład Zespołu Szkół Specjalnych im. Marii Grzegorzewskiej w Krotoszynie stanowiący załącznik do niniejszej uchwały. §2 Wykonanie uchwały powierza się Staroście Krotoszyńskiemu. §3 Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia. Przewodniczący Zarządu Powiatu /-/ Stanisław Szczotka Załącznik do uchwały nr 209/16 Zarządu Powiatu Krotoszyńskiego z dnia 19 stycznia 2016 r. w sprawie przyjęcia raportu z diagnozy zapotrzebowania w zakresie wzmocnienia oraz dostosowania kształcenia i szkolenia zawodowego do potrzeb lokalnego rynku pracy w Zasadniczej Szkole Zawodowej nr 3 Specjalnej w Krotoszynie wchodzącej w skład Zespołu Szkół Specjalnych im. Marii Grzegorzewskiej w Krotoszynie Raport z diagnozy zapotrzebowania na wsparcie z EFS w ramach osi 8 w zakresie wzmocnienia oraz dostosowania kształcenia i szkolenia zawodowego do potrzeb lokalnego rynku pracy w Zespole Szkół Specjalnych im. Marii Grzegorzewskiej w Krotoszynie Zasadnicza Szkoła Zawodowa nr 3 Specjalna w Krotoszynie I. Metryczka raportu: Informacje zebrane zostały przez: szkolnego koordynatora projektu WRPO 2014+ Poddziałanie 8.3.1. Kształcenie zawodowe młodzieży – tryb konkursowy: Anitę Busza, we współpracy ze Szkolnym Organizatorem Rozwoju Edukacji: Aliną Jańczak (pracownikiem Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Krotoszynie), w porozumieniu z dyrektor szkoły Jolantą Szóstak, nauczycielami realizującymi kształcenie zawodowe i nauczycielami odpowiedzialnymi za realizację doradztwa zawodowego w szkole. Raport został opracowany w okresie od 1 do 31 grudnia 2015 r. Do sporządzenia raportu wykorzystano dane z: kwestionariusza diagnozy potrzeb, badań ankietowych przeprowadzonych wśród uczniów (ok. 40% populacji uczniów szkoły), badaniami zostało objętych 21 uczniów: - w tym 10 kobiet, 11 mężczyzn, - w tym 21 niepełnosprawnych. II. Opis obszaru problemowego obejmujący: 1) Grupę docelową nr 1 stanowią uczniowie Zasadniczej Szkoły Zawodowej nr 3 Specjalnej w Krotoszynie wchodzącej w skład Zespołu Szkół Specjalnych im. Marii Grzegorzewskiej w Krotoszynie – dane dotyczące roku szkolnego 2015/2016 ze wskazaniem liczby osób, klas oraz kierunków kształcenia: Zawody, w których szkoła kształci wędliniarz dekarz Dziewczęta Chłopcy I Liczba uczniów 0 0 0 II 0 0 0 III 1 0 1 I 0 0 0 II 1 0 1 III 1 0 1 Klasa lakiernik kucharz cukiernik stolarz monter zabudowy i robót wykończeniowych w budownictwie murarz-tynkarz mechanik pojazdów samochodowych ślusarz piekarz sprzedawca I 0 0 0 II 1 0 1 III 0 0 0 I 5 3 2 II 1 0 1 III 2 2 0 I 6 4 2 II 7 4 3 III 13 7 6 I 1 0 1 II 0 0 0 III 0 0 0 I 3 0 3 II 0 0 0 III 1 0 1 I 2 0 2 II 0 0 0 III 1 0 1 I 1 0 1 II 0 0 0 III 1 0 1 I 0 0 0 II 1 0 1 III 1 0 1 I 0 0 0 II 2 0 2 III 0 0 0 I II 0 0 0 0 0 0 III 1 1 0 53 21 32 łącznie 2) Drugą grupą zdefiniowaną jako potrzebującą wsparcia są nauczyciele kształcenia zawodowego uczący w tej szkole – liczba nauczycieli oraz jakich przedmiotów uczą. Nauczyciele realizujący kształcenie zawodowe (N-l nr 1, N-l nr 2, N-l nr 3, …) N-l nr 1 N- l nr 2 N-l nr 3 Kierunek kształcenia - Technologia żywności 1994 r. - Technologia żywności - Hotelarstwo i gastronomia 1997 r. - Technologia żywności 1991 r. GRUPĘ DOCELOWĄ NR 1 STANOWIĄ UCZNIOWIE ZASADNICZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ NR 3 SPECJALNEJ W KROTOSZYNIE WCHODZĄCEJ W SKŁAD ZESPOŁU SZKÓŁ SPECJALNYCH IM. MARII GRZEGORZEWSKIEJ W KROTOSZYNIE W w/w szkole na podstawie przeprowadzonej analizy uczniowie posiadają następujące problemy: 1. Niewystarczająca współpraca szkoły z podmiotami społeczno-gospodarczymi: brak zaangażowania pracodawców w organizację kształcenia zawodowego w szkole: - w wrześniu /październiku szkoła zawsze organizuje spotkanie z pracodawcami dotyczące procedur kształcenia, programów oraz pracy z osobami niepełnosprawnymi. Średnia frekwencja pracodawców na zebraniach wynosi ok. 10%, - szkoła w sytuacjach problemowych ucznia (np. jego absencji w szkole) zawsze informuje pracodawcę i w zasadzie deklaruje on chęć współpracy w rozwiązaniu problemu, - brak dyspozycyjności, - liczba godzin nauki zawodu ok. 700 godzin podstawy programowej ( 33-36 miesięcy) w zależności od kierunku kształcenia, programy nauczania realizowane w szkole zawierają treści skorelowane z potrzebami lokalnego rynku pracy. Zachodzi wiązanie teorii z praktyką. Jednakże technologie produkcji cały czas ewaluują i za tymi nowościami podstawa programowa „nie nadąża” - pracodawcy nie nagazują się w przygotowywanie programów kształcenia praktycznego, nauczyciele realizujący kształcenie zawodowe nie przygotowują programów autorskich, korzystają z programów opracowanych przez KOWEZiU. 2. Zachodzi potrzeba uzupełnienia wiedzy specjalistycznej istotnej z punktu widzenia potrzeb rynku pracy i pracodawców w opinii nauczycieli współczesny pracodawca oczekuje od pracownika dobrych kwalifikacji. Dodatkowo podejmowane zadania przez potencjalnego pracownika nie tylko wskazują na rozszerzone umiejętności, ale również są informacją o gotowości do podejmowania dalszego kształcenia, zdaniem ankietowanych uczniów dodatkowo zdobyte kwalifikacje pozwolą znaleźć zatrudnienie na lokalnym rynku pracy, występuje potrzeba uzupełnienia wiedzy specjalistycznej nauczycieli istotnej z punktu widzenia potrzeb lokalnego rynku pracy i pracodawców, gdyż dodatkowe umiejętności kadry są przekazywane uczniom, co w efekcie zwiększa szanse absolwentów na zatrudnienie. 3. Problemy motywacyjne uczniów – zdaniem nauczycieli ok. 50% uczniów wykazuje zainteresowanie bądź samodzielnie poszukuje dodatkowych zajęć, praktyk, staży: prawo jazdy kategorii B, spawacz MAG, kasy fiskalne. Uczniowie oceniają negatywnie realizację przedmiotów zawodowych poza szkołą w formie kursowej. Szczególna trudność to: duży zakres materiału do opanowania w krótkim czasie oraz gotowość do „samodzielności” w nauce. Dane z ankiet przeprowadzonych wśród uczniów wskazują na deklarowanie przez nich potrzeby w zakresie zdobycia nowych kwalifikacji. Uczniowie informują także, iż sami poszukują dodatkowych zajęć, staży, praktyk (dotyczy to 43% ankietowanych uczniów). Wskazują na: opiekunka dzieci w przedszkolu, kosmetyczka, kurs internetowy, szewc, zdun, rolnik. GRUPĘ DOCELOWĄ NR 2 STANOWIĄ NAUCZYCIELE KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO W w/w szkole nauczyciele kształcenia zawodowego na podstawie przeprowadzonej analizy posiadają następujące problemy: brak odpowiedniego wyposażenia szkół niezbędnego do nowoczesnej i praktycznej nauki zawodu (brak sprzętu, nowych technologii, materiałów, narzędzi badających kompetencje) – nauczyciele mają trudności w prowadzeniu kształcenia, brak odpowiedniego wyposażenia w pracowniach szkolnych, brak odpowiedniego wyposażenia niezbędnego do praktycznej nauki zawodu (kucharz, cukiernik), brak wystarczającej ilości surowców i materiałów pomocniczych do produkcji podczas zajęć praktycznych z cukiernictwa na warsztatach szkolnych. Tylko nieliczni uczniowie są przygotowani do zajęć, tzn. przynoszą ze sobą produkty spożywcze, z których będą wykonywać np. ciasto. W realiach oznacza to, że uczniowie, którzy nie zakupią sobie towaru nie mają na czym się uczyć, w konsekwencji ich przygotowanie do egzaminu praktycznego jest słabsze, dostępność praktyk w wymarzonym zawodzie: brak praktyk w kierunkach: fryzjer, mechanik pojazdów samochodowych, zasady BHP w czasie zajęć. Kierunek kształcenia Posiadane przez szkołę wyposażenie Czego szkoła potrzebuje w kwestii wyposażenia kucharz Kuchenka gazowa, płyty grzewcze, garnki, patelnie, noże itp. Piekarnik, mikser, sprzęt drobny Piec konwekcyjny, grill, kuchnia indukcyjna Posiadane przez szkołę wyposażenie Czego szkoła potrzebuje w kwestii wyposażenia Brak, korzystamy z zasobów prywatnych oraz oferty Klubu Pracy, PUP-u czy Pośrednika Pracy. Programy edukacyjne, filmy, gry komputerowe cukiernik Doradztwo edukacyjnozawodowe Piec konwekcyjny Słabe strony kształcenia zawodowego w szkole nauka przedmiotów zawodowych w formie kursu, brak wyposażenia w pracowniach szkolnych; kucharskiej i cukierniczej, brak wyposażenia w salach dydaktycznych np. tablice multimedialne. Szkoła posiada tylko jedną 1. Nauczyciele posiadają kwalifikacje jak w poniższej tabeli: Nauczyciel e realizujący kształcenie zawodowe (N-l nr 1, N-l nr 2, Nl nr 3, …) N-l nr 1 N-l nr 2 N-l nr 3 Kierunek kształcenia Wykształcenie kierunkowe (ukończony kierunek studiów + rok ukończenia) Ukończone kursy (jakie?) + rok ukończenia technologia żywności 1994 r. technologia żywności, hotelarstwo i gastronomia 1997 r. technologia żywności 1991 r. Ukończone szkolenie, warsztaty (jakie?) + rok ukończenia Ukończone studia podyplomowe (jakie?) + rok ukończenia - CKT – Warszawa - Od ziarenka do bochenka Oligofrenopedagogika 1997 r. - Pedagogiczne 2006 r. Oligofrenopedagogika 2007 r. - Żywienie człowieka 2009 r. - Oligofrenopedagogika 2003 r. - Pedagogiczny 2003 r. 2. Nauczyciele wskazują na swoje luki kompetencyjne jak w poniższej tabeli: Nauczyciele poszczególnych kierunków kształcenia kucharz cukiernik Potrzeby nauczycieli w zakresie uzupełnienia ich kompetencji nowinki technologiczne nowinki technologiczne np. szkolenie karmel, praliny, dekoracja ciast W szkole nie ma stanowiska doradcy zawodowego. Placówka stara się realizować zadania z doradztwa edukacyjno-zawodowego pod kierunkiem osoby koordynującej. Zadania są realizowane przez wychowawców oraz we współpracy z PUP, OHP. Słabą stroną doradztwa edukacyjno-zawodowego jest brak systematyczności. Uczniowie mają okazję skorzystać z indywidualnej porady oraz biorą udział w warsztatach, konkursach oraz imprezach lokalnych. 81% ankietowanych uczniów chciałoby skorzystać z pomocy doradcy zawodowego. Najczęściej wskazywane oczekiwania wobec szkolnego doradcy zawodowego to: przekaz aktualnych wiadomości o zawodach, przekaz informacji o rynku pracy, pomoc w przygotowaniu do wejścia na rynek pracy (autoprezentacja, dokumenty CV i list motywacyjny). W zakresie organizacji doradztwa edukacyjno-zawodowego szkoła wskazuje potrzebę utworzenia stanowiska szkolnego doradcy zawodowego: dla uczniów szkoły zawodowej oraz gimnazjum oraz na wyposażenie: materiały edukacyjne, narzędzia diagnostyczne. 3. Niewystarczające możliwości aktualizacji wiedzy nauczycieli poprzez bezpośredni kontakt z rzeczywistym środowiskiem pracy: III. zachodzi potrzeba uzupełnienia wiedzy specjalistycznej nauczycieli istotnej z punktu widzenia potrzeb lokalnego rynku pracy i pracodawców w zakresie szkoleń i kursów specjalistycznych wychodzących poza zakres podstawy programowej. Dodatkowe umiejętności kadry są przekazywane uczniom, co w efekcie zwiększa szanse absolwentów na zatrudnienie, niewystarczająca możliwość aktualizacji wiedzy nauczycieli poprzez bezpośredni kontakt z rzeczywistym środowiskiem pracy (dotyczy nauczycieli kształcących w zawodzie w pracowniach szkolnych: cukierniczej oraz kucharskiej). Wnioski i rekomendacje rozwojowe dotyczą: a) zwiększenia udziału podmiotów z otoczenia społeczno-gospodarczego szkół lub placówek systemu oświaty w przygotowywaniu programów nauczania oraz organizacji kształcenia praktycznego w miejscu pracy dla uczniów i słuchaczy szkół lub placówek systemu oświaty prowadzących kształcenie zawodowe, b) wyposażenia szkół lub placówek systemu oświaty prowadzących kształcenie zawodowe w nowe technologie, materiały, narzędzia itp., c) zapewnienia nauczycielom kształcenia zawodowego oraz instruktorom praktycznej nauki zawodu możliwości aktualizowania swojej wiedzy, w tym poprzez bezpośredni kontakt z rzeczywistym środowiskiem pracy, d) modernizacji oferty kształcenia zawodowego i dostosowania jej do potrzeb lokalnego lub regionalnego rynku pracy, e) zwiększenia dostępu uczniów, słuchaczy i nauczycieli do nowoczesnych technik i technologii, f) inne formy służące podnoszeniu kwalifikacji zawodowych uczniów: szkolenia i kursy specjalistyczne – wychodzące poza zakres podstawy programowej a będące istotnymi z punktu widzenia potrzeb rynku pracy i pracodawców IV. Podsumowując, należy podjąć działania ukierunkowane na: a) staże/praktyki zawodowe organizowane u pracodawców lub przedsiębiorców, b) inne formy służące podnoszeniu kwalifikacji zawodowych uczniów – szkolenia i kursy specjalistyczne, c) wyposażenie/doposażenie pracowni lub warsztatów szkolnych w nowoczesny sprzęt i materiały dydaktyczne umożliwiające realizację podstawy programowej kształcenia w zawodach w warunkach zbliżonych do rzeczywistego środowiska pracy zawodowej, d) doskonalenie kompetencji nauczycieli kształcenia zawodowego, instruktorów praktycznej nauki zawodu, e) doradztwo edukacyjno-zawodowego dla młodzieży, w tym doposażenie w niezbędny sprzęt umożliwiający prowadzenie doradztwa, podnoszenie kompetencji osób prowadzących doradztwo w przedmiotowym zakresie.