Dziedziczenie poligenowe2
Transkrypt
Dziedziczenie poligenowe2
Dziedziczenie poligenowe Dziedziczenie cech ilościowych Dziedziczenie wieloczynnikowe • Na wartość cechy wpływa – Komponenta genetyczna - wspólne oddziaływanie wielu (najczęściej jest to liczba nieznana) genów, a konkretnie ich alleli. – Komponenta środowiskowa – szeroko rozumiany wpływ środowiska, a więc czynników takich, jak: • • • • Żywienie Temperatura Klimat itp. 1 Cechy ilościowe • Cechy ciągłe – wartość cechy w populacji może przybierać dowolną wartość pomiędzy maksimum i minimum. Wartość cechy u danego osobnika może plasować się w dowolnym miejscu tego zakresu. Z tego powodu liczba możliwych fenotypów jest praktycznie nieograniczone • Cechy takie to: – Wydajność mleczna – Ciśnienie krwi – Poziom cholesterolu Cechy ilościowe • Cechy skokowe – wartość cechy wyrażana jest poprzez liczbę określonych jednostek. Chociaż w populacji cecha przyjmuje wartości od minimalnej do maksymalnej, to wartość cechy u konkretnego osobnika musi wyrażać się całkowitą liczbą jednostek. • Cechy takie to: – Liczba składanych jaj – Liczba młodych w miocie 2 Cechy ilościowe • Cechy progowe – cechy warunkowane przez wpływ wielu genów i czynników środowiskowych, ale przybierające dwie, lub zaledwie kilka, form fenotypowych. Ten model dziedziczenia charakterystyczny jest dla wielu chorób, gdy mamy do czynienia z podziałem populacji na osobniki „zdrowe” i „chore”. W przypadku tych cech zmienność ciągłą wykazuje tzw. „skłonność” Dystrybucja cechy • Jest to parametr opisujący populację informujący jaka część osobników danej populacji wykazuje każdą z możliwych wartości cechy (każdy możliwy fenotyp). • Opis dystrybucji cechy zależy od liczby klas fenotypowych. • Im większa liczba fenotypów, tym trudniejszy opis dystrybucji cechy. 3 Dystrybucja progowa • Opisuje się liczebność poszczególnych (najczęściej dwóch) klas fenotypowych L i c z b a Zdrowi Chorzy Dystrybucja skokowa • Opisuje się liczebność poszczególnych klas fenotypowych L i c z b a 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 Liczba prosiąt w miocie 4 Dystrybucja ciągła • Rozkład fenotypów (wartości cechy) charakteryzowany jest przez krzywą Gaussa L i c z b a wartość cechy Rozkład ciągły 5 Rozkład ciągły • Charakteryzowany jest przez parametry – Średnia (szczytowa wartość dystrybucji) – Wariancja (średni kwadrat odchyleń od średniej) – Odchylenie standardowe (pierwiastek kwadratowy z wariancji) Dystrybucja ciągła L i c z b a wartość cechy 68% 95% 99,7% 6 Dziedziczenie poligenowe Dziedziczenie poligenowe 7 Dziedziczenie pośrednie AA aa Aa Dziedziczenie pośrednie AA aa Aa 8 Przyczyny zmienności • Korelacja genetyczna – Wpływ genotypu na fenotyp • Korelacja środowiskowa – Wpływ środowiska na fenotyp • Korelacja genotyp-środowisko – Zależność między genotypem a stopniem wpływu środowiska • Asocjacja genotyp-środowisko – Wpływ selekcyjny środowiska na występowanie pewnych genotypów Odziedziczalność • • • Parametr wskazujący względny wpływ czynników genetycznych na powstawanie wartości cechy. Jest stosunkiem wariancji genetycznej do wariancji całkowitej (sumy wariancji genetycznej i środowiskowej) Wariancja genetyczna jest sumą wariancji addytywnej, nieaddytywnej (naddominancja) i epistatycznej σ h= σ 2 2 H 2 P σ +σ +σ = σ +σ +σ +σ +σ 2 2 2 A 2 D 2 2 2 2 A D I Ep Et I σ2H – zmienność genetyczna σ2P – zmienność całkowita σ2A – zmienność addytywna σ2D – zmienność nieaddytywna σ2I – zmienność epistatyczna σ2Ep – zmienność środowiskowa ciągła σ2Et – zmienność środowiskowa losowa 9 Odziedziczalność • Niska (0,01-0,3) – Cechy związane z rozrodem • Plenność • Mleczność • Średnia (0,32-0,6) – Cechy użytkowe • Wydajność wełny • Zawartość tłuszczu w mleku • Wysoka (0,61-1,0) – Pewne cechy morfologiczne • Wysokość w kłębie QTL (loci cech ilościowych) • Gen wpływający na cechę ilościową • Polimorfizm DNA sprzężony z cechą ilościową – Wykazuje sprzężenie z genem wpływającym na cechę ilościową – Różne formy alleliczne polimorfizmu sprzężone są z określonymi allelami genu cechy ilościowej – Formy alleliczne polimorfizmu mogą wskazywać na obecność w genomie określonego allelu genu cechy ilościowej, a więc pozwalają przewidywać wartość cechy ilościowej u danego osobnika 10 QTL QTL dla podatności na osteoporozę Wykres przedstawia sprzężenie (LOD) pomiedzy cechą osteoporozy a jedną z sekwencji mikrosatelitarnych (STR) wykrytą w chromosomie 20 czlowieka. Ogółem badano ponad 1100 sekwencji STR w całym genomie. Geny o dużym efekcie • Gen o dużym efekcie identyfikowany jest gdy u przeciwstawnych homozygot wartość cechy różni się przynajmniej o jedno odchylenie standardowe • Geny o dużym efekcie identyfikowane są przypadkowo, albo poprzez poszukiwanie QTL dla określonej cechy. • Czasami utożsamia się pojęcia QTL i genów o dużym efekcie. 11 Gen receptora rianodyny • • Mutacja w genie RYR1 powoduje zwiększoną mięśność tuszy, ale predysponuje do występowania tzw. złośliwej gorączki, powodowanej stresem i niektórymi lekami (halotan, suksametonium) Mutacja występuje u świń rasy Pietrain, ale została przeniesiona na inne rasy mięsne w wyniku krzyżowania ze świniami rasy Pietrain Gen hypertrofii mięśniowej bydła • • • Mutacja w genie miostatyny (chromosom 2) bydła powoduje zwiększoną ilość mięsa w tuszy, ale wpływa niekorzystnie na płodność. Cielęta, ze względu na wysoką masę urodzeniową muszą przychodzić na świat drogą cesarskiego cięcia. Mutacja występuje u błękitnego bydła belgijskiego, ale stwierdzono występowanie innych, niezależnych, mutacji u innych ras bydła. 12 Gen hypertrofii mięśniowej owiec • Mutacja w genie callipyge powoduje wzrost masy mięśniowej i spadek zawartości tłuszczu w tuszy. • Gen wykazuje zjawisko imprintingu – gen CLPG wywołuje hypertrofię tylko wtedy, gdy przekazywany jest od ojca. Inne geny o dużym efekcie • Gen wysokiej plenności u świn – Wystepuje u świn ras azjatyckich. Mutacja występuje w genie receptora estrogenowego alfa. Świnie mają statystycznie o 1,0-1,4 prosięcia więcej. • Gen kappa-kazeiny – Mleko krów z wariantem B kappa-kazeiny ma większą zawartość białka i lepszą przydatność technologiczną do produkcji serów 13 Obliczanie odchylenia standardowego • Odchylenie od sredniej – xi=Xi-Sr • Suma kwadratow odchyleń – ∑xi2=∑(Xi-Sr)2 • Wariancja – S2=∑xi2/N-1 • Odchylenie standardowe – s=sqr(s2) • ∑xi2=∑X2-(∑X)2/N 14