12.2. Instalacja systemu Linux na przykładzie

12.2. Instalacja systemu Linux na przykładzie dystrybucji Fedora
12.2. Instalacja systemu Linux
na przykładzie dystrybucji Fedora
System operacyjny Fedora można uruchomić bezpośrednio z płyty (technologia Live
CD). Po umieszczeniu płyty w napędzie i wskazaniu, że jest to napęd, z którego system
ma zostać uruchomiony, Linux zostanie wczytany. Takie uruchomienie nie powoduje
żadnych konsekwencji dla danych zapisanych na dysku twardym komputera, pozwala
natomiast na wypróbowanie możliwości systemu, w tym także sprawdzenie różnych
aplikacji. System uruchomiony z płyty CD charakteryzuje się jednak zdecydowanie
mniejszą wydajnością. Jest to związane z czasem dostępu do danych zapisanych na
nośniku optycznym, który jest zdecydowanie dłuższy niż w przypadku dostępu do
dysku twardego.
Płyty instalacyjne dostępne są do pobrania pod adresem http://fedoraproject.org/pl/
get-fedora. Na stronie dostępne są pliki z obrazami płyt w technologii Live CD, z których system może zostać uruchomiony oraz zainstalowany zgodnie z instrukcjami.
Aby przenieść zawartość pobranego pliku na płytę, należy skorzystać z programu nagrywającego — np. omawianego wcześniej programu Nero, gdzie przy wyborze typu
danych do nagrania należy wybrać obraz płyty, a następnie wskazać pobrany plik. Po
uruchomieniu systemu z płyty zgłasza się pulpit, który — podobnie jak w przypadku Windows — stanowi główne miejsce pracy w środowisku graficznym. W systemie
można również przełączać się do trybu tekstowego, uruchamiając za pomocą klawiszy
Ctrl+Alt+F1 – F6 kolejne konsole wirtualne.
Instalację systemu na dysku umożliwia znajdujący się na pulpicie skrót Instaluj na
twardym dysku (lub Install to Hard Disk). Po jego kliknięciu uruchamia się instalator
systemu, który pozwala na szybkie przeniesienie systemu na dysk. Pierwszym etapem
instalacji jest wskazanie układu klawiatury, który będzie wykorzystywany przez system — należy wskazać układ polski (polish).
Kolejny krok to ustalenie nazwy serwera, składającej się z dwóch części — nazwy
hosta i nazwy domeny. Domyślnie podpowiadana jest nazwa: localhost.localdomain.
Nazwa serwera podana w tym miejscu nie jest związana z nazwą komputera, pod którą jest on widoczny w sieci.
Następne pytanie dotyczy hasła dla administratora systemu — użytkownika root.
Użytkownik ten jest najważniejszy w systemie, ma dostęp do wszystkich zasobów
systemowych. Hasło wprowadzone w tej fazie instalacji odgrywa bardzo ważną rolę.
Po ustaleniu hasła trzeba wybrać partycję instalacyjną i sposób partycjonowania.
Można to zrobić ręcznie lub zaufać kreatorowi instalacji, który zaproponuje optymalny sposób podziału na partycje (rysunek 12.1).
201
sieci_komputerowe.indb 201
2010-04-08 12:57:42
Rozdział 12 t Instalacja systemu Linux
Rysunek 12.1.
Okno podziału na partycje
W przypadku ręcznego podziału dla systemu Fedora tworzy się 3 partycje:
•
Partycję startową (punkt montowania /boot) — niewielką partycję na program
rozruchowy, sformatowaną jako ext3 lub ext2; program rozruchowy Grub nie
wspiera systemu plików ext4, na którym opiera się najnowsze wydanie systemu Fedora Linux.
•
Partycję wymiany swap (bez punktu montowania), która powinna przyjmować dwukrotną wielkość pamięci RAM.
•
Partycję główną (punkt montowania ‘/’), która służy do zapisu wszystkich
plików systemu.
Gdy podział dysku na partycje zostanie ukończony, instalator rozpoczyna kopiowanie
plików na dysk. Po tej operacji wymagany jest restart komputera. Następnie należy
przeprowadzić ostatnią fazę instalacji, polegającą na wstępnej konfiguracji systemu
(rysunek 12.2).
Rysunek 12.2.
Okno wstępnej konfiguracji
202
sieci_komputerowe.indb 202
2010-04-08 12:57:43
12.2. Instalacja systemu Linux na przykładzie dystrybucji Fedora
Pierwszym krokiem jest zatwierdzenie licencji oprogramowania. Następnie należy
utworzyć użytkownika systemu (podaje się jego login, nazwę i hasło), ustawić datę
i czas, a także wskazać serwery synchronizacji czasu. Ostatnie okno pozwala na
wysłanie profilu sprzętowego do organizacji zajmującej się dystrybucją systemu (rysunek 12.3). Wysyłanie profilu nie jest obowiązkowe, służy jedynie do celów statystycznych.
Rysunek 12.3.
Okno profilu
Po zakończeniu operacji pojawia się ekran pozwalający na zalogowanie się użytkownika do graficznego interfejsu użytkownika.
System rozprowadzany jest wraz z zestawem najpopularniejszych programów pozwalających korzystać z internetu i wykonywać prace biurowe. Jeśli w systemie nie zostało
zainstalowane wymagane oprogramowanie, należy zrobić to samodzielnie. Więcej informacji o instalacji oprogramowania znajduje się w rozdziale 14., „Praca w systemie
Linux”.
Ustawienie parametrów urządzeń systemowych umożliwiają narzędzia znajdujące się
w menu System/Preferencje. Narzędzia administracyjne służące do zarządzania użytkownikami, aktualizacji oprogramowania czy ustawienia zapory sieciowej znajdują
się w menu System/Administracja.
Instalacja systemu Linux zależna jest od wybranej dystrybucji. Systemy, które nie są
rozprowadzane wraz z płytami Live CD, dystrybuowane są na płytach, które mogą
być uruchamiane (ang. bootable). Najczęściej zawierają one również wygodny kreator
pozwalający na łatwe przeprowadzenie procesu instalacji.
W przypadku niektórych dystrybucji na płytach oprócz systemu znajduje się oprogramowanie dodatkowe w postaci pakietów dystrybucyjnych. Mogą one być dodane do
systemu już na etapie instalacji. Najczęściej są pogrupowane pod względem przeznaczenia (biuro, grafika itp.).
203
sieci_komputerowe.indb 203
2010-04-08 12:57:43