Harmonia dźwięków
Transkrypt
Harmonia dźwięków
o ch! f n a i S yk E EK2 jęz 2 w ISSN 1830-5148 Maj 2010 / 5 – Wydanie specjalne PL EKES info OD REDAKCJI Drodzy Czytelnic Czytelnicy! Mam przyjemność zaprosić Was na organizowaną co dwa lata konferencję Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego, która odbędzie się we Florencji w dniach 20–22 maja. Mam nadzieję, że będzie to niepowtarzalne wydarzenie i że udział w nim przyniesie Wam dużo satysfakcji! Konferencja ta jest jedną z najważniejszych imprez Komitetu i odbywa się co dwa lata przed zmianą kierownictwa EKES-u. Ze względu na priorytety mojej kadencji i obchody Europejskiego Roku Walki z Ubóstwem i Wykluczeniem Społecznym postanowiłem, że tematem tegorocznej konferencji powinno być kształcenie jako sposób walki z wykluczeniem społecznym. Celem wszystkich procesów włączenia społecznego jest budzenie świadomości i zwiększanie aktywności obywateli. By to osiągnąć, należy się oprzeć na kształceniu w najszerszym tego słowa znaczeniu, tak by umożliwić ludziom zrozumienie społeczeństwa, dostęp do rynku pracy, poznanie własnych praw oraz udział w życiu społeczności. Na konferencji zostaną więc omówione powiązania między różnymi formami i aspektami kształcenia a wykluczeniem społecznym. Przedmiotem dyskusji będzie również działalność rządów w dziedzinie kształcenia w wielu aspektach i wymiarach. Społeczeństwo obywatelskie bardzo aktywnie zajmuje się tymi zagadnieniami, dlatego jesteśmy przekonani, że nasza inicjatywa będzie dla zainteresowanych organizacji okazją do spotkania się i opracowania konkretnych propozycji. W konferencji wezmą udział również przedstawiciele wysokiego szczebla władz włoskich i instytucji europejskich. W czasie intensywnego trzydniowego wydarzenia chcemy przedstawić im, w drodze rzeczywistego dialogu, konkretne propozycje społeczeństwa obywatelskiego. Ponadto pomysł zorganizowania trzech warsztatów wiąże się z głównym celem konferencji, którym jest umożliwienie wyrażenia poglądów organizacjom pracującym na co dzień z ludźmi dotkniętymi różnymi formami wykluczenia społecznego. To główna nowość w sposobie organizowania konferencji. Naszym zamiarem było również zaangażowanie społeczności lokalnej, a zwłaszcza młodzieży. W związku z tym daliśmy organizacjom możliwość przedstawienia ich działalności i inicjatyw w dziedzinie kształcenia i włączenia społecznego na wyeksponowanych stoiskach na Piazza SS. Annunziata, zaraz przy wejściu do budynku, w którym odbędzie się konferencja. Istotnym elementem konferencji będzie również muzyka. Dla uczestników zagra zespół muzyki cygańskiej, a w piątek, 21 maja, odbędzie się koncert Orkiestry Piazza Vittorio, która sama w sobie jest wyjątkowym przykładem różnorodności kulturowej i dialogu międzykulturowego. W naszym zamyśle konferencja ma być głośną inicjatywą polityczno-kulturalną, której celem jest zapoczątkowanie dialogu wśród partnerów instytucjonalnych, politycznych i społecznych. Wynikiem tego dialogu mają być deklaracje polityczne i konkretne propozycje, które Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny przekaże innym instytucjom UE w Brukseli. Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny Pomost między Europą a zorganizowanym społeczeństwem obywatelskim Harmonia dźwięków: edukacja na rzecz integracji z całego świata, za każdym razem inspirując publiczność. L’Orchestra di Piazza Vittorio podczas koncertu w Brukseli w listopadzie 2008 r. L’Orchestra di Piazza Vittorio to wieloetniczna orkiestra, którą założono osiem lat temu w Rzymie. Historia jej działalności posłużyła za kanwę nagrodzonego w 2006 r. filmu pod tym samym tytułem. W pierwszym składzie zespołu znaleźli się muzycy z całego świata: od Indii po Ekwador, a jego obecni członkowie pochodzą m.in. z Włoch, Tunezji, Brazylii, Kuby, Senegalu i USA. Mimo że muzycy wprowadzają do swojego repertuaru różne sposoby interpretowania muzyki wyniesione z rodzimych tradycji, osiągają zadziwiająco harmonijne brzmienie, w którym z powodzeniem odradza się muzyka 2 W poszukiwaniu sprawiedliwych zasad działania detalicznego rynku żywności 3–6 7 7 Wydanie specjalne, poświęcone młodzieży 14–15 czerwca 2010 r. Bordeaux: konferencja pt. „W jaki sposób społeczeństwo obywatelskie może przyczynić się do zrównoważonego rozwoju miast?” 24–25 czerwca 2010 r. EKES – Europejskie Forum Integracji 1 lipca 2010 r. początek belgijskiej prezydencji UE Europa patrzy w przyszłość - sposoby wyjścia z kryzysu Prezydent Włoch prosi EKES o pomoc w pogłębieniu społecznego wymiaru Europy EKES info — Maj 2010 / 5 – Wydanie specjalne Pomysł, by na florenckiej konferencji powiązać kwestie edukacji z wykluczeniem społecznym w społeczeństwach wieloetnicznych, pojawiła się w najbardziej odpowiednim momen- Edukacja jako najlepsze narzędzie zwalczania wszelkich form wykluczenia społecznego tematem codwuletniej konferencji EKES-u wane po to, by zachęcić instytucje unijne do podjęcia zdecydowanych działań zmierzających do wyeliminowania ubóstwa i wykluczenia społecznego zarówno na poziomie europejskim, jak i międzynarodowym. Uczenie się, wiedza i rozumienie kluczem do trwałej integracji społecznej W TYM NUMERZE Niestety, mimo wysiłków rządów oraz inicjatyw twórczych, takich właśnie jak rzymska orkiestra, nietolerancja „miejscowych” wobec „przyjezdnych” wcale nie maleje. Luca Bravi, naukowiec z uniwersytetu we Florencji specjalizujący się w historii społecznej edukacji mniejszości, twierdzi, że to właśnie edukacja odgrywa fundamentalną rolę w zwalczaniu podziału na „swoich” i „obcych” i pomaga zwal- >>> str. 2 Mario Sepi Przewodniczący EKES-u WAŻNE DATY Nieprzypadkowo zespół ten zagra na organizowanej co dwa lata konferencji EKES-u. Wielonarodowy skład orkiestry stanowi odzwierciedlenie rzeczywistości europejskiej, tak jak wielokulturowa rzymska dzielnica Esquilino, w której powstała orkiestra, czy największe miasta Unii Europejskiej, będące mieszanką różnych kultur i narodowości. W miastach tych imigranci żyją obok krajowców, a ich sąsiadami są przybysze ze wszystkich innych krajów Unii Europejskiej. czyć epidemię rozprzestrzeniającą się w Europie od portu w Calais po getta romskie na Węgrzech. Jego zdaniem „edukacja nie powinna popadać w pułapkę łatwego szufladkowania: etykietki, które wtłaczają mniejszości w sztywne i niemożliwe do przezwyciężenia kategorie, prowadzą do tłumienia indywidualnej tożsamości i zastąpienia jej stereotypem”. Bravi przywołuje wyniki badań pokazujące, że dzieci romskie, które mogły w szkole ukryć swoje pochodzenie etniczne, lepiej radziły sobie w nauce. Podkreśla szkodliwy efekt, jaki na rozwój edukacyjny członków mniejszości ma sposób postrzegania jej przez większość i dodaje, że „znajomość innej kultury jest najlepszym sposobem obalania tych krzywdzących stereotypów”. Motto dwuletniej kadencji Maria Sepiego jako przewodniczącego EKES-u brzmi: „Prawa i solidarność drogowskazem globalizacji”. Również działania Komitetu, skupione na strategiach politycznych i mechanizmach umożliwiających wyjście z kryzysu i rozpoczęcie procesu uzdrowienia gospodarczego i społecznego, zakładają postęp, umocnienie Unii Europejskiej i zaspokojenie potrzeb Europejczyków oraz poszanowanie ich praw. Priorytety te obejmują także walkę z wykluczeniem społecznym, które było już tematem licznych konferencji, seminariów i wizyt studyjnych. Najważniejsze opinie EKES-u dotyczące polityki społecznej i gospodarczej zostały przygoto- Rok 2010 został ogłoszony Europejskim Rokiem Walki z Ubóstwem i Wykluczeniem Społecznym, co ściśle wiąże się z bieżącymi celami Komitetu. Wykluczenie społeczne dotyka ponad jednej czwartej Europejczyków, a jego zróżnicowane przyczyny obejmują m.in. trudności z integracją kulturową, ubóstwo, inwalidztwo, przynależność do mniejszości etnicznej oraz brak stabilności zawodowej. W przekonaniu, że Komitet może zaoferować praktyczną i pożyteczną pomoc instytucjom europejskim w sprostaniu oczekiwaniom obywateli, przewodniczący Mario Sepi zdecydował, że tegoroczną edycję codwuletniej konferencji EKES-u należy poświęcić edukacji jako najlepszemu narzędziu zwalczania wszelkich form wykluczenia społecznego (patrz: artykuł wstępny autorstwa Maria Sepiego). Będzie to okazja do zaprezen- towania poglądów Komitetu, które krystalizowały się w ciągu tych dwóch lat, na temat wszystkich działań społecznych, gospodarczych i finansowych, zarówno krajowych, jak i międzynarodowych, które mogłyby się przyczynić do stworzenia nowego modelu rozwoju. Konferencja odbędzie się w Istituto degli Innocenti we Florencji, gdzie od niemal sześciu wieków nieprzerwanie prowadzona jest działalność na rzecz rodziny i samotnych matek, a także ochrony dzieci i ich praw. Nadrzędnym zamiarem organizatorów jest poznanie punktu widzenia osób znajdujących się w trudnym położeniu, które dzięki edukacji chcą uniknąć wykluczenia. Ważnym celem konferencji jest także spotkanie z ludźmi i organizacjami wykorzystującymi środki naukowe i polityczne lub działającymi w imieniu społeczeństwa obywatelskiego na rzecz zwalczania ubóstwa i dyskry- >>> str. 2 www.eesc.europa.eu 1 WIADOMOŚCI DLA CZŁONKÓW: Pogłębiona współpraca między EKES-em a SBC (Stowarzyszeniem Byłych Członków) Zmiana umowy o współpracy Byli członkowie Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego odegrali aktywną rolę podczas swojej kadencji. Pracując w Komitecie, przyczynili się znacząco do wzmocnienia Przewodniczący Sepi wita byłych otwartego nastawienia do spraw członków EKES-u międzynarodowych i europejskich, a także nawiązali więzi prawdziwej przyjaźni, które pragną utrzymywać także po upływie kadencji. Jednocześnie mają zamiar kontynuować swoją pracę na rzecz integracji europejskiej. Stowarzyszenie Byłych Członków (SBC) zostało utworzone w 1983 r. jako organizacja non-profit. Może do niego przystąpić każdy, kto odbył pełną kadencję, a następnie przestał być członkiem Komitetu. Członkowie SBC uważają się za ambasadorów dobrej woli EKES-u. Coraz więcej byłych członków nadal zajmuje odpowiedzialne stanowiska w europejskim biznesie i organizacjach zawodowych po zakończeniu kadencji w Komitecie. Oznacza to, że mogą oni wykorzystać swoje doświadczenie i znajomość sposobu funkcjonowania EKES-u oraz jego zadań w działaniach podejmowanych w imieniu Komitetu i na rzecz jego celów. Stosunki między EKES-em i SBC zostały sformalizowane w 2001 r. wraz z podpisaniem umowy o współpracy. Coraz więcej byłych członków EKES-u wyraża duże zainteresowanie jego pracami i chciałoby uczestniczyć w organizowanych przez Komitet kongresach, posiedzeniach, seminariach i konferencjach. Obecne doroczne subsydium z EKES-u nie wystarcza na pokrycie związanych z tym kosztów. Z tego względu Prezydium EKES-u i zgromadzenie ogólne SBC zgodziły się na zmianę warun- Dalsze informacje można uzyskać pod adresem: Ta Tatiana. ● [email protected] (ta) Blog Irini Pari: Europa to my! Symulowana sesja plenarna, która odbyła się pod hasłem „Twoja Europa – Twoje zdanie”, była pouczająca zarówno dla uczniów i nauczyUczestnicy wydarzenia „Twoja Europa – cieli, jak i dla nas, przedstawicieli śroTwoje Zdanie” dowisk społeczno-gospodarczych. Młodzież miała okazję sprawdzić na własnej skórze, jak to jest być w samym centrum Europy. Niestety, uczniom dziewięciu szkół nie udało się dotrzeć do Brukseli z powodu zamknięcia przestrzeni powietrznej po wybuchu wulkanu na Islandii kilka tygodni temu. Ci, którym udało się dojechać, spędzili czas na ciekawych dyskusjach nad opinią w sprawie szkodliwości spożywania alkoholu, zaproponowali do niej poprawki i przyjęli ją w ostatecznym kształcie. Wcielając się w role członków EKES-u uczniowie mogli przekonać się, na czym polega tego typu praca. Więcej informacji i zdjęcia ze spotkania można znaleźć na stroden nt nie: http://www.eesc.europa.eu/organisation/vicepresidents/Pari/ ● blog/index.asp. W poszukiwaniu sprawiedliwych zasad działania detalicznego rynku żywności cie – 21 maja, drugiego dnia konferencji, obchodzony jest światowy dzień ONZ poświęcony różnorodności kulturowej. Edukację jako środek walki z wykluczeniem społecznym ogłoszono głównym tematem konferencji, uznając w ten sposób stanowisko Braviego i innych naukowców w sprawie fundamentalnej roli szkół w eliminowaniu jednego z powodów wykluczenia, jakim jest rasistowskie nastawienie wobec ludzi innego pochodzenia etnicznego. „Zadaniem edukacji jest nauczenie większości, aby uznawała równe prawa i godność mniejszości – stwierdza Bravi. – Kształcenie staje się źródłem dialogu, który może zmienić i nakierować sposób postrzegania różnorodności w otaczającym nas społeczeństwie”. Zdaniem uczonego w dzisiejszych wielokulturowych miastach nauczanie dzieci z podziałem na narodowość lub pochodzenie etniczne to droga donikąd, tak samo jak przekazywanie środków instytucjom edukacyjnym zajmującym się nauczaniem tylko jednej, wybranej grupy. „Obecność imi- 2 Anne Santamäki, przewodnicząca Eurocoop, oraz Pedro Narro Członkowie Komitetu stwierdzili, że na rynku detalicznym produktów spożywczych działają przedsiębiorstwa różnej wielkości, które nie mają równorzędnej siły przetargowej. Dowodzili, że w związku z tym silniejsze firmy mogą narzucać innym korzystne dla siebie warunki. Przekonywali też, że świadomość takiego stanu rzeczy i zdecydowane przeciwstawianie się nieuczciwym warunkom umów mogłyby pomóc w przezwyciężeniu takiej sytuacji. Członkowie EKES-u stwierdzili ponadto, że wahania cen na rynku rolnym nie przełożyły się na zmianę cen konsumpcyjnych. Ich zdaniem częściowo wynika to ze słabości i braku elastyczności łańcucha dostaw żywności. Ta tzw. powolna transmisja cen opóźnia konieczne dostosowania, co z kolei pogłębia niestabilność cen na rynkach surowców rolnych. Pomimo gwałtownych zmian, jakie zachodziły w tej branży w ciągu ostatnich dziesięciu lat, europejski rynek detaliczny wykazał niższy wzrost wydajności niż rynek amerykański. Detaliści musieli radzić sobie z restrykcyjnymi zasadami zakładania działalności, które do pewnego stopnia utrudniały otwieranie nowych placówek, a w konsekwencji rozpowszechnianie się innowacji. Zdaniem EKES-u, odważne wdrożenie dyrektywy o usługach mogłoby znacznie przyczynić się do zniesienia takich barier. (mb) 31 marca br. odbyła się konferencja Grupy Innych Podmiotów EKES-u i Euro Coop – europejskiego związku spółdzielni konsumenckich, pt. „Tworzenie sprawiedliwego rynku detalicznego produktów spożywczych w Europie”. Wzięli w niej udział urzędnicy UE, członkowie EKES-u i przedstawiciele różnych zainteresowanych pod- C i ą g da l sz y ze str. 1 – Ha r mo ni a dź wi ę ków: eduk a cj a na r ze cz i nte gr a cj i Luca Bravi miotów. Obrady otworzył przewodniczący Grupy Staffan Nilsson. Zebrani zapoznali się z założeniami opinii na temat poprawy funkcjonowania łańcucha dostaw żywności w Europie, którą zaprezentowali: Pedro Narro, sprawozdawca pracujący obecnie nad tym dokumentem, oraz Madi Sharma, przewodnicząca grupy analitycznej. ków umowy o współpracy i zwiększenie sumy subsydium z EKES-u. W dniu 8 marca 2010 r. na zgromadzeniu ogólnym SBC przewodniczący EKES-u Mario Sepi i przewodniczący SBC Colin Lustenhouwer podpisali zmianę do umowy o współpracy. ● C iąg da lsz y ze st r. 1 – Eduk acja jako najlepsze nar zędzie z walczania wszelkich form w ykluczenia s p ołec zn eg o tematem c odwu let n iej kon feren c j i E KE S - u grantów w uprzemysłowionych społeczeństwach stała się faktem – stwierdza Bravi – ale nie możemy oferować im edukacji w ramach ich grup etnicznych, ponieważ takie podejście będzie tylko pogłębiało wrogość ze strony dominującego społeczeństwa. To z kolei spowoduje poczucie braku bezpieczeństwa, przez co rządy będą musiały wydawać więcej pieniędzy na opiekę społeczną”. Mimo, że edukacja nie jest priorytetem rządowych w czasach bezprecedensowego kryzysu gospodarczo-finansowego i związanego z nim deficytu, Bravi uważa, że kasa, z której pochodzą pieniądze przeznaczone na finansowanie edukacji kolejnych pokoleń, nigdy nie powinna być pusta: „Finansowanie projektów edukacyjnych jest jedynym sposobem rozwiązywania konfliktów między grupami etnicznymi i ograniczania ich zasięgu. Zagwarantowanie teraz odpowiednich środków przyniesie nam kiedyś wymierne oszczędności”. Tak jak L’Orchestra di Piazza Vittorio, której muzycy z całego świata z powodzeniem wspólnie komponują harmonijną muzykę poprzez wprowadzanie do niej indywidualnego dziedzictwa kulturowego każdego z nich, tak samo kraje Europy mogłyby nauczyć się wzbogacać swoje horyzonty dzięki poszerzaniu ich o elementy kultury przywiezione przez emigrantów. (eb) ● mistrz Florencji; Guglielmo Epifani, sekretarz generalny Włoskiej Powszechnej Konfederacji Pracy (CGIL), oraz Fintan Farrell, dyrektor Europejskiej Sieci Przeciwdziałania Ubóstwu (EAPN), a zarazem koordynator koalicji społecznych organizacji pozarządowych na rok 2010. minacji, a więc ze związkami zawodowymi, organizacjami pracodawców, trzecim sektorem, organizacjami pozarządowymi mającymi konkretne doświadczenie w tej dziedzinie, zgromadzone m.in. za pomocą krajowych, regionalnych lub lokalnych systemów edukacyjnych, badań itp. Inicjatywa ta ma również wymiar informacyjny, pokazuje bowiem, że Europa, poprzez działania EKES-u, poświęca się walce z wykluczeniem społecznym, ubóstwem oraz dyskryminacją i prowadzi na ten temat dyskusje. Dlatego też należy wykorzystać odpowiednie środki, by społeczeństwo zrozumiało przesłanie Europejskiego Roku Walki z Ubóstwem i Wykluczeniem Społecznym: otwartość, zaangażowanie i poważne podejście. Konferencja rozpocznie się w czwartek, 20 maja 2010 r. Tego dnia odbędzie się sesja plenarna, na której podkreślone zostaną ogólne, polityczne i naukowe aspekty związane z jej tematem. Dyskusję otworzy kilkoro wysokich rangą prelegentów: Gianni Pittella, wiceprzewodniczący Parlamentu Europejskiego; Bibiana Aído Almagro, hiszpańska minister ds. równouprawnienia; Matteo Renzi, bur- W piątek, 21 maja, odbędą się trzy warsztaty z udziałem członków EKES-u, przedstawicieli instytucji i społeczeństwa obywatelskiego, nauczycieli ze szkół podstawowych i średnich, instruktorów, pracowników socjalnych, wychowawców, rodzin, pracodawców, związkowców, naukowców i ofiar wykluczenia. Tematami tych warsztatów będą: „Kształcenie jako droga do zaangażowania społecznego: podstawy włączenia społecznego”, „Kształcenie jako droga do rynku pracy: urzeczywistnienie włączenia społecznego” i „Kształcenie jako sposób korzystania z praw: aktywne włączenie społeczne”. Celem warsztatów jest umożliwienie spotkań – do których nie dochodzi zbyt często – między środowiskiem instytucji a „zwykłymi obywatelami”. Dzięki takim spotkaniom uczestnicy mogą wzajemnie czerpać ze swoich doświadczeń. W czasie trzydniowej konferencji odbędzie się wiele imprez kulturalnych, przewidziano m.in. koncerty i przedstawienia muzyczne nawiązujące do wykluczenia społecznego i ubóstwa. Jednym z nich będzie organizowany w piątek, 21 maja, koncert L’Orchestra di Piazza Vittorio. W skład tej orkiestry wchodzi dwudziestu siedmiu muzyków z różnych krajów i kultur. Pomysł na jej założenie wywodzi się z chęci zintegrowania zróżnicowanych repertuarów muzycznych oraz czerpania z odmiennych doświadczeń życiowych jej członków, zajmujących się muzyką popularną. W efekcie dochodzi do połączenia różnych kultur i tradycji, dźwięków nowych i starych, nieznanych szerzej instrumentów, wspomnień, odległych od siebie w stylu, a zarazem uniwersalnych melodii, jak również głosów z całego świata. Podczas trzech dni wypełnionych pracą w siedzibie EKES-u zostaną zorganizowane stoiska, na których będzie można poznać przedstawicieli organizacji lokalnych i krajowych, stowarzyszeń oraz organizacji pozarządowych i społeczeństwa obywatelskiego, którzy chętnie opowiedzą o swej działalności i podzielą się informacjami z uczestnikami konferencji i z zaproszoną publicznością. W sobotę, 22 maja, podczas sesji zamykającej konferencję zostaną przyjęte konkluzje z warsztatów, które zaprezentują członkowie EKES-u Maureen O’Neill, André Mordant i Stéphane Buffetaut. Dokument końcowy i wniosek o przyjęcie rozwiązań opracowanych na podstawie konsultacji ze społeczeństwem obywatelskim zostaną przekazane instytucjom europejskim wraz z prośbą o wykorzystanie ich w działaniach politycznych związanych z tematem spotkania. Należy dodać, że na konferencji głos zabiorą także: Jacques Delors, przewodniczący-założyciel organizacji Notre Europe; Maurizio Sacconi, włoski minister pracy; Marie-Dominique Simonet, belgijska minister edukacji; oraz Martin Hirsch, były francuski wysoki komisarz ds. solidarności przeciwko ubóstwu i wysoki komisarz ds. młodzieży. (ds.) ● EKES info — Maj 2010 / 5 – Wydanie specjalne n s i o ge f in ua C g S n E a E l 22 ISSN 1830-5148 Maj 2010 / 5 – Wydanie specjalne PL EKES info DDrodzy d CCzytelnicy! tl Młodzi ludzie byli pełni entuzjazmu! Nasz Komitet wierzy w silną Europę! Nasz Komitet wierzy w młodzież! Dlatego też w kwietniu zorganizowaliśmy po raz pierwszy sesję plenarną dla młodzieży pod hasłem „Twoja Europa – Twoje zdanie”. Zgłosiło się ponad 900 szkół. Niestety, mogliśmy zaprosić tylko po jednej szkole z każdego państwa członkowskiego, zdecydowaliśmy się więc na przeprowadzenie losowania. Dzięki temu do Brukseli mieli szansę przyjechać uczniowie 27 szkół ze wszystkich, nawet najbardziej oddalonych regionów Europy. Ostatecznie z powodu pyłu wulkanicznego udało się przybyć przedstawicielom dziewiętnastu szkół, którzy na jeden dzień wcielili się w role członków EKES-u. Z podziwem obserwowaliśmy ich entuzjazm, jeszcze przed ich przyjazdem do Brukseli, gdy zgłosili ponad 70 poprawek do opinii na temat alkoholu, którą mieli omówić. Zafascynowało nas zaangażowanie młodych ludzi w debatę na temat dotyczący , który w znacznej mierze dotyczy młodzieży, a także ich skuteczność i zręczność, z jaką wykonali swoje zadanie. Podzieleni na trzy Grupy EKES-u, prowadzili ożywioną dyskusję, broniąc stanowiska pracodawców, pracowników, producentów, konsumentów i dzieci, słuchając różnych argumentów i szukając kompromisu. Tak jak my w Komitecie, tak jak my wszyscy w Europie. Doświadczenie to dowodzi, że jeśli młodzi ludzie, do których w przyszłości będzie należało podejmowanie decyzji, mają szansę zabrać głos na forum, to z zapałem biorą się za rozwiązywanie trudnych problemów dotyczących całego społeczeństwa. Konferencja „Twoja Europa – Twoje zdanie” dowiodła również, że młodzi Europejczycy interesują się tą tematyką, angażują się w sprawy społeczne i chcą więcej Europy. Uczestnicy konferencji zrozumieli poprzez swe działania, że chociaż Unia jest tworem skomplikowanym, a jej procesy demokratyczne zachodzą czasem wolniej, niż byśmy chcieli, to ma ona wyjątkowy charakter i dlatego warto rozmawiać, by znaleźć płaszczyznę porozumienia, ponieważ dialog i poszukiwanie konsensusu mają kluczowe znaczenie. Młodych ludzi połączyło przywiązanie do Europy, ich krajów, regionów i szkół. Udało im się stworzyć silne poczucie jedności, które pragniemy pielęgnować. Jako przedstawiciele EKES-u jesteśmy zdania, że wsparcie dla młodych ludzi powinno objąć wszystkie formy kształcenia, zarówno formalne, jak i pozaformalne. Stworzenie wszystkim młodym Europejczykom szansy na lepszą przyszłość ma zasadnicze znaczenie dla budowania zdrowego społeczeństwa europejskiego. Dlatego też przewodniczący Mario Sepi organizuje konferencję na temat kształcenia jako sposobu walki z wykluczeniem społecznym. Nasz Komitet docenia wkład młodzieży w przyszłość Europy, która leży w ich rękach: ich wiedza, kreatywność i entuzjazm będą motorem rozwoju świata i Europy! Irini Pari Wiceprzewodnicząca EKES-u odpowiedzialna za komunikację W TYM NUMERZE 4 4 5 6 6 Pierwsi do zwolnienia, ostatni do zatrudnienia Najmłodsza posłanka do Parlamentu Europejskiego porusza problem ochrony prywatności i danych osobowych Prace nad piątą swobodą Wartość wolontariatu Przesłanie, które niesie muzyka EKES info — Maj 2010 / 5 – Wydanie specjalne Pomost między Europą a zorganizowanym wspołeczeństwem obywatelskim Poezja i muzyka likwidują podziały © British Council OD REDAKCJI Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny Levi Tafari Levi Tafari, mieszkający w Liverpoolu poeta, performer i rastaman, pisze o tożsamości, rasizmie, sprawiedliwości i środowisku naturalnym. Pracował w wielu szkołach w Europie w ramach prowadzonego przez Brisitsh Council projektu dotyczącego integracji społecznej i różnorodności. W 2008 r. pomógł kilkorgu młodym ludziom skomponować piosenkę rapową, która następnie została zaprezentowana posłom Parlamentu Europejskiego. Poniżej prezentujemy przeprowadzony przez „EKES Info” wywiad na wyłączność. „EKES Info”: W ramach prowadzonego przez British Council programu prowadzisz warsztaty poetyckie i pomagasz młodzieży, zachęcając ją do własnej twórczości. Jakie są efekty twojej pracy? ich łączy, niż dzieli. Niektóre rzeczy mogą się różnić, ale podstawy i dynamika ludzkiej ekspresji są takie same. Nieważne, czy jesteś Hiszpanem, Niemcem czy Włochem. Gdy stanie się coś złego, smucimy się tak samo, cieszymy się z tego co dobre, te same rzeczy nas złoszczą. Takie nastawienie należy przekazywać w całym procesie edukacyjnym, nie tylko w szkołach. Wielu uczniów pisało do mnie po naszych spotkaniach, że dzięki nim zaczęli myśleć inaczej o tym, kim są i jak wyglądają ich stosunki z innymi ludźmi. Jakie są według ciebie najważniejsze wyzwania, przed którymi dzisiaj stoi młodzież? Levi Tafari: Dzięki mojej pracy młodzi ludzie zdają sobie sprawę z tego, że więcej >>> str. 4 Bieżące tendencje w nadużywaniu alkoholu i narkotyków wśród młodzieży europejskiej Alkoholu i Innych Substancji Psychoaktywnych z 2009 r. piwo spożywa około 40% młodzieży, kolejne 30% sięga po napoje spirytusowe, a 13% wybiera wino. Jillian van Turnhout Nadużywanie alkoholu i narkotyków to smutna rzeczywistość. Wielu młodych ludzi upija się po raz pierwszy przed osiągnięciem 15. roku życia. Dla organizmów, które wciąż jeszcze się rozwijają, fizyczne i psychologiczne skutki zażywania narkotyków i picia alkoholu mogą okazać się fatalne. „Podczas gdy w całej Europie mamy do czynienia z różnymi zwyczajami kulturowymi związanymi ze spożywaniem alkoholu, sposób jego picia wśród młodzieży zdaje się ujednolicać w ciągu ostatniej dekady. Pora obudzić się i uznać upijanie się do nieprzytomności za problem zdrowotny całej UE” – powiedziała Jillian van Turnhout, sprawozdawca opinii EKES-u na temat szkodliwych skutków spożywania alkoholu. Jak twierdzi Jillian van Turnhout, istnieje bezpośrednia zależność między dostępnością cenową alkoholu a wielkością jego konsumpcji. Do młodszej klienteli kieruje się oferty takie jak „dwa w cenie jednego” czy „happy hours”, dodatkowo w latach 1996–2004 w niektórych państwach członkowskich cena alkoholu spadła o 50%. W rezultacie według Europejskich Badań Szkolnych na temat Według Światowej Organizacji Zdrowia w wyniku wypadków drogowych, zatruć, samobójstw i morderstw spowodowanych spożyciem alkoholu co roku w Europie ginie 55 tys. młodych ludzi. Są to trzeźwiące statystyki, zwłaszcza w kontekście wyników badań Eurobarometru z 2008 r., zgodnie z którymi tylko jedna czwarta młodzieży w UE łączy spożycie alkoholu z zachowaniami ryzykownymi. Również narkotyki w dalszym ciągu zbierają swoje żniwo. Europejska agencja wymiaru sprawiedliwości Europol oraz Europejskie Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (EMCDDA) śledzą nowe substancje wprowadzane na nielegalny rynek narkotyków w Europie. EMCDDA skategoryzowała syntetyczne pochodne marihuany JWH-018 i CP 47,497 jako nowe substancje psychoaktywne kolejno w 2008 r. i w 2009 r. Substancje te działają podobnie jak zawarty w marihuanie tetrahydrocannabinol. Obie te substancje znaleziono w produktach ziołowych (spice products), które sprzedawano w internecie jako legalne „dopalacze”. Według raportu rocznego EMCCDA z 2009 r. większość rozprowadzających działa w Wielkiej Brytanii, Niemczech, Holandii i Rumunii. Od tego czasu skategoryzowano kolejne pięć syntetycznych pochodnych marihuany. Nie należy lekceważyć fizycznych i społecznych skutków nadużywania alkoholu i przyjmowania narkotyków. Alkohol jest wyłączną przyczyną niektórych schorzeń, takich jak np. marskość wątroby, jest też jednym z powodów przestępstw i wykroczeń. Skutki używania „mieszanek ziołowych” są o wiele trudniejsze do oszacowania, ponieważ niewiele wiadomo na temat właściwości farmakologicznych i toksykologicznych zawartych w nich substancji. ● Table 3.9: Consumption of alcohol and episodes of drunkenness among the population aged 15–16, 2007 (%) Consumption of any alcohol in the last 12 months People drunk in the last 12 months BE 83 29 BG 83 45 CZ 93 48 DK 94 73 DE 91 50 EE 87 42 IE 78 47 EL 87 26 ES 77 46 FR 81 36 IT 81 27 CY 79 18 LV 89 45 LT 87 43 LU : : HU 84 42 MT 87 38 NL 84 36 AT 92 56 PL 78 31 PT 79 26 RO 74 26 SI 87 43 SK 88 50 FI 77 45 SE 71 37 UK 88 57 HR 84 43 IS 56 : NO 66 40 CH 85 41 Source: ESPAD, The 2007 ESPAD report, Substance use among students in 35 European Countries Note: DK, ES: limited comparability; BE: Flanders, DE: 7 Bundesländer. 3 Pierwsi do zwolnienia, ostatni do zatrudnienia Tomasz Jasiński Europejska młodzież nie może liczyć na stabilne zatrudnienie. Według komisji ds. młodzieży Europejskiej Konfederacji Związków Zawodowych (EKZZ) dwie trzecie młodych ludzi w Europie jest zatrudnionych na umowy krótkoterminowe, pracuje w niepełnym wymiarze godzin lub wykonuje pracę tymczasową i sezonową. „Młodzież w Europie jest pierwsza do zwolnienia i ostatnia do zatrudnienia – mówi Tomasz Jasiński, członek EKES-u i przewodniczący komisji ds. młodzieży EKZZ-u. – Młodzi ludzie muszą zgadzać się na umowy na najgorszych możliwych warunkach: albo pracują w niepełnym wymiarze godzin, albo pensję otrzymują »pod stołem«. To czysty wyzysk” – dodaje. Długoterminowe skutki bezrobocia młodzieży są niepokojące. Zmniejsza się liczba mieszkańców Europy i dodatkowo zmienia się struktura demograficzna, ponieważ starsze pokolenie stopniowo zaczyna liczebnie przeważać nad młodym. Jednocześnie 25% młodzieży w UE nie ma wyższego wykształcenia i nie dysponuje umiejętnościami, których oczekują pracodawcy na dzisiejszym rynku pracy. Z kolei młodzi ludzie, którzy znaleźli pracę, najpierw muszą przejść przez okres próbny, co w większości państw członkowskich UE daje pracodawcom możliwość zatrudnienia pracownika na rok bez żadnych zobowiązań. „Wszystkie państwa członkowskie dysponują pakietami w zakresie ożywienia gospodarki, ale nie podejmują działań na rzecz zmniejszenia bezrobocia wśród młodzieży. Zamiast długoterminowych rozwiązań, próbuje się tworzyć tymczasowe, krótkoterminowe miejsca pracy” – zauważa Eve Päärendson, członek Grupy Pracodawców EKES-u. Dlatego też EKZZ chce, aby więcej inwestowano w szkolenia, edukację oraz w skuteczniejsze prawo ochrony zatrudnienia, wzywa również państwa członkowskie do przeznaczenia dodatkowego 1% PKB na walkę z bezrobociem. Według danych Eurostatu od 2008 r. bezrobocie wśród młodzieży przyczyniło się bowiem do wzrostu bezrobocia o jedną piątą. Widać już nieśmiały spadek tej tendencji, ale nadal wskaźnik ten wynosi 20%, czyli więcej niż ograniczony wzrost stopy bezrobocia dorosłych. Nawet Seasonally adjusted unemployment rates (%) przed kryzysem bezrobocie wśród młodzieży wynosiło 15,4% i dwa razy przewyższało średnią stopę bezrobocia w Europie. Autorzy opinii EKES-u w sprawie strategii UE dla młodzieży twierdzą ponadto, że młodych ludzi należy włączać w podejmowanie decyzji, które ich dotyczą. Zdaniem Komisji Europejskiej wzrost gospodarczy i zatrudnienie zależą również od młodych ludzi, przyczyniających się do rozwoju we wszystkich dziedzinach. Dlatego Grupa Pracodawców EKES-u dąży do tego, by uczynić kulturę europejską bardziej prounijną oraz przyjazną biznesowi i młodym, ambitnym przedsiębiorcom. W ten sposób można by stworzyć więcej miejsc pracy lepszej jakości. Tymczasem, jak twierdzą autorzy opinii EKES-u na temat współpracy świata akademickiego z biznesem, brakuje struktury wspierającej młodych przedsiębiorców. Rozwój europejskiego ducha przedsiębiorczości również stanowi podwójne wyzwanie. Po pierwsze, kulturę europejską cechuje niechęć do ryzyka. Po drugie, obawa przed założeniem nowego przedsiębiorstwa i przed potencjalnym napiętnowaniem w przypadku bankructwa dodatkowo zniechęca młodzież do prowadzenia działalności gospodarczej. „Poza rozwijaniem nowych umiejętności, w Europie należy bardziej zająć się Youth (under 25s) Eve Päärendson edukacją w dziedzinie przedsiębiorczości w szkołach podstawowych oraz w ramach systemów uczenia się przez całe życie. Wciąż niewystarczająco popularyzujemy ideę przedsiębiorczości wśród młodzieży. A przecież założenie własnej firmy może okazać się jednym ze sposobów wychodzenia z bezrobocia. Może właśnie dlatego młodzi ludzie wolą pracować w sektorze publicznym niż w prywatnym” – przypuszcza Eve Päärendson. Autorzy opinii EKES-u na temat strategii UE dla młodzieży twierdzą również, że na przedsiębiorczość należy patrzeć z szerszej, bardziej całościowej perspektywy. Wymaga to tworzenia odpowiednich możliwości i przekształcania pomysłów w działania, ponieważ stawką jest wprowadzenie większej liczby młodych ludzi na rynek pracy, ich decyzja o założeniu rodziny i przyszłość ● malująca się w jasnych barwach. Feb-09 Dec-09 Jan-10 Feb-10 EU-16 18.4 19.7 19.8 20.0 EU-27 18.4 20.3 20.5 20.6 BE 21.1 23.5 24.3 24.8 BG 13.5 20.4 21.2 22.4 CZ 12.8 20.7 21.2 21.6 DK 8.8 13.4 13.7 13.7 DE 10.1 10.2 10.1 10.2 EE 24.5 32.1 : : IE 20.5 28.7 29.1 28.6 EL 24.5 27.5 : : ES 34.8 39.3 39.8 40.7 FR 22.9 22.7 22.2 22.1 IT 24.2 26.7 27.4 28.2 CY 10.9 16.4 : : LV 27.8 41.3 : : LT 23.9 30.4 : : LU 18.5 18.1 17.6 18.2 HU 24.7 28.3 28.4 27.6 MT 12.8 15.4 14.8 15.0 NL 6.1 7.4 7.3 7.3 AT 9.3 9.4 9.6 10.0 PL 18.2 22.7 23.1 23.4 PT 19.2 21.2 21.2 21.0 RO 20.2 20.4 : : SI 12.3 13.9 : : SK 22.6 32.2 32.7 33.2 FI 18.9 23.4 23.6 23.7 SE 23.8 26.3 26.6 25.6 UK 18.1 19.7 : : NO 8.5 8.9 8.4 : US 15.8 18.9 18.9 18.5 JP : : : : : Data not available Source: Eurostat © Lina Samuelsson Najmłodsza posłanka do Parlamentu Europejskiego porusza problem ochrony prywatności i danych osobowych Amelia Andersdotter Amelia Andersdotter, członkini Partii Piratów, w wieku 22 lat została wybrana z ramienia tej partii do Parlamentu Europejskiego, stając się najmłodszą posłanką. W swoich wystąpieniach poddaje krytyce obowiązujące w całej UE prawodawstwo dotyczące patentów, praw autorskich i przechowywania danych. Jego wpływ na życie europejskiej młodzieży wyjaśnia w rozmowie z „EKES Info”. „EKES Info”: W jaki sposób swobody i prawa obywatelskie młodzieży uległy ograniczeniu w Europie po ataku na WTC 11 września 2001 r.? Amelia Andersdotter: Cały czas uzyskujemy dostęp do nowych technologii, nowych sposobów gromadzenia danych, nowych możliwości wchodzenia w interakcję z ludźmi. Jedną z największych swobód, która uległa zanikowi w tym kontekście, jest kontrola nad tym, jakie dane wysyłamy i kiedy. Jeśli przyjrzymy się dyskusjom na temat prywatności, które obecnie toczą między sobą młodzi ludzie, to tak naprawdę sprowadzają się one do tego, jakie dane jesteśmy zmuszeni udostępniać. Ale czy możemy je dostać z powrotem? Skąd możemy wiedzieć, w jaki sposób są one wykorzystywane? Na tym skupiają się dzisiaj wszystkie rozmowy poświęcone prywatności. Młodzież w zasadzie nie ma nic przeciwko uczestniczeniu w życiu społeczności na portalach internetowych takich jak Facebook. W przypadku Facebooka użytkownicy mają dużą kontrolę nad każdą informacją, którą na nim umieszczają. Jeśli jednak nie mogą odpowiednio kontrolować informacji, które umieszczają na Facebooku, niepokoją się. Podobnie niepokoimy się, gdy jesteśmy zmuszani do poddania się kontroli za C i ą g da l sz y ze s tr. 3 – Poez j a i muz yk a l i kwid u ją p od ziały Brak przewodnictwa. Gdy brakuje nam kogoś, kto pokaże drogę, wskaże kierunek, popadamy w apatię. Młodzi ludzie chcą dorastać zbyt szybko. Chcą stać się dorośli, jeszcze zanim tak naprawdę nacieszą się dzieciństwem. A kultura zachodnia uczy ludzi, aby nie lubili siebie samych. Obecnie dziewczynki chcą mieć implanty piersi, zanim jeszcze wyjdą z wieku dojrzewania. Często się mówi, że młodzież dzisiaj ma tylko jedną ambicję: zyskać sławę, tak jak ich bohaterowie pokazywani w mediach, gwiazdy sportu czy inne znane osobistości. Czy twoim zdaniem to jest problem? Tak, oczywiście, bo młodzi ludzie żyją przez to życiem kogoś innego, a nie swoim własnym. Nie interesuje ich praca na rzecz rozwoju społeczeństwa, którego są częścią – oni chcą się tylko dobrze bawić. Uczniowie nie chcą już być hydraulikami, lekarzami czy kucharzami. Chłopcy chcą być 4 piłkarzami, a dziewczyny chcą być modelkami i tancerkami klubowymi. Gdy to słyszę, wydaje mi się, że żartują, ale oni mówią zupełnie poważnie. Uczniowie na Dalekim Wschodzie mają zupełnie inną mentalność i inne zapatrywania. Chcą być dentystami, lekarzami i mieć swoje własne firmy. W jaki sposób rządy i inne władze mogą sprawić, że młodzież będzie szerzej uczestniczyła w procesach politycznych i we wspólnotowym procesie podejmowania decyzji? Przede wszystkim sprawy te należy przedstawiać w sposób prosty, bez niezrozumiałego żargonu. Trzeba je wprowadzić do programów nauczania i mówić o nich w sposób przejrzysty i kreatywny. Ważne jest, aby młodzież miała możliwość wypowiedzenia się, żeby mogła wyrazić swoje uczucia. Musimy sprawić, że będzie miała aspiracje i idee, które nadadzą jej życiu głębszy sens. Czy uważasz, że pomogą w tym większe możliwości studiowania i pracy za granicą, jakie młodzieży daje UE? Zawsze uważałem, że podróżowanie jest częścią uczenia się. Jeżeli ktoś ma otwarty umysł, to z pewnością wiele się w ten sposób nauczy. Jednakże politycy nie zawsze umieją dostrzec czynniki, które hamują czyjś rozwój. Żyją sobie wygodnie, więc łatwo im tak po prostu wyjechać do innego kraju. Tymczasem młodemu uchodźcy w nowym kraju, w którym mówi się innym językiem, ciężko jest wnieść coś do społeczeństwa i stać się jego częścią. Czy twoim zdaniem młodzi ludzie mogą optymistycznie patrzeć w przyszłość? Chciałoby się wierzyć, że przyszłość należy do nich, ale tak naprawdę wszystko zależy od dziedzictwa, jakie im zostawimy, i od tego, jaki zastaną po nas świat, w którym będą kontynuować swoją podróż. ● pomocą skanera całego ciała na lotnisku, bez możliwości wyboru. Tymczasem łatwo zmienić tę sytuację: wystarczy stworzyć polityki i struktury, które umożliwią użytkownikom i obywatelom zachowanie ciągłej kontroli nad informacjami, które od nich pochodzą. Obywatele muszą odzyskać możliwość takiej kontroli. Czy dorastanie w środowisku, w którym dane gromadzone są rutynowo, wpływa na rozwój osobisty młodych osób? Sądzę, że tak. Możliwość kontrolowania tego, co i kiedy wysyłamy, jest bardzo ważna dla rozwoju osobistego. Wiem, że często przytaczanym przykładem jest homoseksualizm: decyzja o ujawnieniu się lub utrzy- maniu tego faktu w tajemnicy jest decyzją indywidualną, ponieważ wciąż jest to dość kontrowersyjna sprawa. Jeżeli jednak będzie można od każdego uzyskać wszelkie dane w każdej chwili, to nikt nie będzie w stanie zachować tajemnicy, co w końcu doprowadzi do autocenzury. Musimy mieć możliwość kontrolowania informacji osobistych po to, by rozwijać się jako jednostki. Kiedy masz jakaś tajemnicę, kiedy nie chcesz o czymś powiedzieć innym ludziom, to nawet jeżeli nie jest to nic niezwykłego, powinieneś sam decydować o tym, kiedy upublicznisz taką informacje. Z niektórymi barierami musimy sobie radzić sami. To nie jest tak, że ktoś inny zadecyduje za nas, że trzeba je usunąć. ● Umierają na ulicach Jedenastoletni narkomani wegetują na ulicach Bukaresztu. Aby przeżyć, kradną lub prostytuują się. Wszyscy wpadli w szpony narkotyków, które są przekleństwem każdego, kto po nie sięga. Miejsce butaprenu i rozpuszczalników, które wcześniej kojarzyły się z dziećmi ulicy, zajęła strzykawka. Tak jest w Unii Europejskiej – to u nas okoliczności i ubóstwo zmuszają dzieci do życia w uwłaczających warunkach. „Narkotyki i dzieci ulicy są częścią Rumunii. W Bukareszcie, w porównaniu z okresem sprzed trzech lat, coraz więcej z nich bierze heroinę. Ponad 65% dzieci ulicy, którymi się zajmuję, codziennie wstrzykuje sobie ten narkotyk – twierdzi Mihai Tanasescu, pracownik społeczny z ARAS, Rumuńskiego Stowarzyszenia Walki z AIDS w Bukareszcie. – Umierają na ulicach. Od zeszłego piątku na ulicy znaleziono ciała dwóch dziewczynek. Obie umarły z przedawkowania heroiny. Zażywały tramadol, metadon i środki wziewne”. W Rumunii niewiele jest struktur zajmujących się młodocianymi narkomanami, o ile w ogóle takie istnieją. W Alexandru Obregia – największym szpitalu neuropsychiatrycznym w Bukareszcie, jest tylko osiem łóżek dla tej grupy uzależnionych. Zdaniem Tanasescu w Rumunii nadal nie ma żadnej organizacji krajowej, która koordynowałaby jednolitą strategię zajmowania się dziećmi znajdującymi się w tak trudnej sytuacji. ● EKES info — Maj 2010 / 5 – Wydanie specjalne Prace nad piątą swobodą Uznanie nieformalnej edukacji Swoboda przepływu wiedzy jest piątą swobodą europejską. Młodzież jest jej integralną częścią, jednakże wielu młodych ludzi nie ma wystarczających środków finansowych ani możliwości pracy lub studiowania w innych krajach UE. Propagowanie mobilności transgranicznej młodzieży wymaga zacieśnienia relacji między pracodawcami a instytucjami edukacyjnymi. Powodem do niepokoju jest głównie brak ofert i osób, które faktycznie chciałyby uczestniczyć w tego rodzaju programach. Zdaniem komisji ds. edukacji Europejskiej Konfederacji Związków Zawodowych (EKZZ) jedynie 0,3% osób w wieku 16–29 lat wzięło udział w europejskich programach mobilności w 2006 r. EKZZ wzywa do szerszego popularyzowania mobilności edukacyjnej w szkoleniach, stażach i praktykach zawodowych. Należy również zachęcać przedsiębiorstwa do umożliwienia młodym ludziom zdobywania cennego doświadczenia zawodowego. Tomasz Jasiński, członek EKES-u i przewodniczący komisji ds. młodzieży EKZZ-u, ostrzega, że „niektórzy pracodawcy mogą wykorzystywać staże jako możliwość uzyskania taniej lub zupełnie darmowej siły roboczej. Tego typu praca zazwyczaj łączy się z minimalnym zabezpieczeniem socjalnym, a wykonująca ją młodzież często jest przepracowana, co prowadzi do różnych problemów. Musimy dążyć do tego, by młodzi ludzie mieli zagwarantowane wszelkie należne im prawa i odpowiednie warunki pracy”. Według autorów opinii EKES-u w sprawie poprawienia sytuacji młodzieży na rynku pracy powołanie instytucji „kolegów mentorów” nadzorujących młodych stażystów mogłoby być pomocne w organizowaniu udanych staży. Zdaniem Komitetu staże zawodowe powinny zostać włączone do szkolnych programów nauczania oraz do nowej unijnej strategii na rzecz wzrostu gospodarczego ● i zatrudnienia „Europa 2020”. Urzędowe i społeczne uznanie nieformalnej edukacji i jej wyników jest wyzwaniem, któremu postanowił stawić czoła Pavel Trantina, były przewodniczący czeskiej Rady Dzieci i Młodzieży, a obecnie jej kierownik ds. projektów unijnych i stosunków z UE. „Niektóre państwa członkowskie sprzeciwiają się nieformalnej edukacji, ponieważ boją się, że mogłaby ona zastąpić edukację formalną. Obawy te są bezpodstawne. Nieformalna edukacja jest uzupełnieniem edukacji formalnej” – twierdzi Pavel Trantina, będący również członkiem EKES-u. Pracodawcy poszukują pracowników, którzy będą potrafili wydajnie pracować w zespole, sumiennie wywiązywać się z zadań i skutecznie rozwiązywać problemy. Dzięki aktywniejszemu zaangażowaniu w życie społeczeństwa kształtują się takie umiejętności, które zdaniem EKES-u można z powodzeniem przenieść na rynek pracy. Edukacja nieformalna opiera się często na pozbawionych hierarchii i wymagających uczestnictwa pedagogicznych for- Pavel Trantina mach i metodach pracy. Wiele organizacji młodzieżowych opracowało dla swoich członków wyszukane systemy edukacyjne oparte na nauce przez działanie, a także złożone programy szkoleniowe dla pracujących społecznie instruktorów. Metody takie wypracowała m.in. irlandzka organizacja Gaisce, która już od ćwierćwiecza pomaga młodzieży w wieku 15–25 lat w rozwoju nieformalnych umiejętności edukacyjnych. Organizacja wyznacza pięć celów odpowiadających umiejętnościom danej osoby. Działający w niej młodzi ludzie nie rywalizują ze sobą, lecz starają się zrealizować Poprawa reformy szkolnictwa wyższego w Europie Oficjalne utworzenie w marcu europejskiego obszaru szkolnictwa wyższego jest wynikiem procesu bolońskiego. Obszar ten ma zapewnić studentom większą mobilność i możliwość wyboru studiów dzięki prostym procedurom uznawania okresów studiów w różnych krajach i na różnych wydziałach oraz dzięki elastycznym modułom studiów. Przewodnicząca wskazuje również na trzy główne problemy, którymi należy się zająć: po pierwsze, na dalszy plan usunięto włączenie społeczne, czyli zachęcanie różnych grup społecznych do podejmowania studiów; po drugie, w kilku krajach zmiany są zbyt wolne, a podejście do reformy – wybiórcze; po trzecie: sprzeniewierzono się idei włączenia studentów do procesów decyzyjnych. Joost van Iersel Tymczasem posiedzeniu ministerialnemu w Wiedniu i Budapeszcie, na którym wprowadzono tę ideę w życie, towarzyszyły protesty studentów. Wielu krytyków uważa bowiem, że zmiany zachodzą zbyt wolno, a po drodze zgubiły się ich cele. Unia Studentów wyraziła również zaniepokojenie w związku z wyraźnymi rozbieżnościami między procesem bolońskim a nową strategią Komisji Europejskiej „Europa 2020”, stanowiącą kontynuację agendy lizbońskiej. Ligia Deca stwierdziła: „Cele nie pokrywają się ze sobą. Strategia lizbońska ma na celu zwiększenie konkurencyjności Europy. I tyle. Celem procesu bolońskiego jest natomiast zwiększenie porównywalności systemów szkolnictwa wyższego. Kiedy te dwa programy realizowane są na szczeblu krajowym, czasami ze sobą kolidują”. Wyraziła też zaniepokojenie, że nowa strategia Komisji „jest zawężona do Przewodnicząca Europejskiej Unii Studentów Ligia Deca stwierdziła: „Ogólnie rzecz biorąc, poczyniono pewne postępy. Obecne wrzenie świadczy o tym, że coś się ruszyło. Ale nie w tym samym stopniu we wszystkich 47 państwach uczestniczących w procesie bolońskim”. Jest to jedno ze źródeł problemów, gdyż proces obejmuje różne systemy szkolnictwa wyższego na obszarze o wiele większym niż UE. Ligia Deca twierdzi, że w niektórych krajach dziekani i rektorzy nie uzyskali odpowiednich informacji, wskutek czego ich decyzje doprowadziły do jeszcze większego usztywnienia struktur nauczania, zamiast zwiększyć ich elastyczność. EKES info — Maj 2010 / 5 – Wydanie specjalne zbiór przygotowanych specjalnie dla nich zadań. Prawnik Andrew Forde, 26-letni Irlandczyk zajmujący się dziś prawami człowieka, podjął się realizacji swojego zbioru w 2003 r. W wieku 17 lat został laureatem nagrody przewodniczącego Gaisce i nadal działa na rzecz angażowania młodzieży w zadania wyznaczane przez tę organizację. „Wyzwania fizyczne są zazwyczaj najłatwiejsze” – twierdzi Forde, chociaż dla niego okazały się akurat najtrudniejsze. Mimo to nauczył się pływać, a następnie został wykwalifikowanym ratownikiem wodnym. Dzięki nabytym umiejętnościom oraz wykształceniu uniwersyteckiemu jego CV stało się wyjątkowo atrakcyjne. „W przypadku młodych osób możliwość wykazania, że nauczyli się dodatkowych umiejętności, stali się bardziej wartościowi, zdecydowanie działa na ich korzyść w oczach pracodawcy” – twierdzi Forde, dodając, że podczas rozmów o pracę potencjalni pracodawcy chętnie rozmawiali o jego umiejętnościach nabytych w organizacji Gaisce. Uczyć się można ciągle na różne sposoby >>> str. 6 korzyści, jakie mobilność studentów może przynieść rynkowi pracy, pomijając przy tym korzyści dla samych studentów”. Sport szkołą życia Joost van Iersel, sprawozdawca opinii EKES-u z listopada zeszłego roku w sprawie uniwersytetów dla Europy, uznaje postęp procesu bolońskiego, choć twierdzi, że „należy go przyspieszyć”. Istnieją naturalne granice tego, co można osiągnąć w ramach Bolonii. Jest to lista celów, które państwa członkowskie obiecały urzeczywistnić, lecz nie grożą im przecież żadne kary i nie wiadomo, co robić, jeśli nie wywiążą się z obietnic. Dlatego rządy UE powinny powiązać uniwersytety z samym meritum polityki europejskiej, gdyż w wielu krajach placówki szkolnictwa wyższego zbyt ściśle podlegają polityce krajowej. Joost van Iersel podkreśla również, że nie jest to argument przemawiający za centralizacją, w której Bruksela dyktowałaby kierunek reform: „Każdy powinien realizować te założenia na swój sposób, korzystając ze sprawdzonych rozwiązań, by zwiększyć konkuren● cyjność i włączenie społeczne”. Pracodawcy coraz częściej szukają dziś kandydatów, którzy mogą wykazać się „miękkimi umiejętnościami” wzbogacającymi ich kwalifikacje formalne. Młodzieży, która potrafi wykazać, jakie umiejętności zdobyła w ramach edukacji pozaformalnej, łatwiej przekonać potencjalnych pracodawców do własnej kandydatury. Okazją do rozwinięcia takich umiejętności jest uprawianie sportu – dowiedziono tego podczas Europejskiego Roku Edukacji przez Sport (2004), w europejskiej strategii na rzecz młodzieży i w innych inicjatywach. Także EKES w opinii Ionuta Sibiana na temat strategii zwrócił uwagę na sport i wysiłek fizyczny jako elementy ważne dla „zdrowego stylu życia, czynnego zaangażowania obywatelskiego i integracji społecznej”. „Sport jest prawdziwą szkołą życia – twierdzi Rebekka Kemmler-Müller, sekretarz generalna ENGSO Youth, sekcji młodzieżowej Europejskiej Organizacji Pozarządowej ds. Sportu. – Młodzież bierze udział w zajęciach grupowych, rozwija postawy obywatelskie, wysiłek fizyczny uczy ją zdrowego stylu życia, a udział w imprezach międzynarodowych pozwala młodym ludziom zrozumieć kontekst międzykulturowy”. Jedną z zalet edukacji pozaformalnej jest jej lokalny i dobrowolny charakter. „Dobrą stroną sportu jest to, że uprawianie go jest po prostu frajdą dla mło- dzieży – twierdzi Rebekka KemmlerMüller. – Niemniej działacze młodzieżowi i organizatorzy zajęć sportowych powinni popularyzować inne korzyści płynące z uprawiania sportu, tak by młodzież była świadoma rozmaitych umiejętności nabytych podczas zajęć sportowych”. ENGSO Youth proponuje szkolenia i seminaria na ten temat, potrzebuje jednak większego wsparcia instytucjonalnego i finansowego. Zdaniem Rebeki Kemmler-Müller problem polega na tym, że sport musi zawsze usprawiedliwiać się i udowadniać, że jest narzędziem nauki pozaformalnej, ponieważ „sport elitarny tak dalece zdominował media, że często pomijają one całkowicie uprawianie go na podstawowym poziomie. Silne federacje sportowe działają jak wielkie firmy, tymczasem branża sportu młodzieżowego, jak większość organizacji młodzieżowych, jest niedofinansowana”. EKES wysuwał podobne argumenty w opinii, w której przekonywał o konieczności czynnego i masowego uprawiania sportu zamiast uczestniczenia w nim w charakterze widza. ● 5 © Stanisław Tokarski Młodzieżowa Stolica Europy Wartość wolontariatu wzmacnia pozycję młodych ludzi łania wolontariackie. „Niektóre przepisy nie uwzględniają naszego sposobu funkcjonowania” – mówi Alix Masson, odnosząc się do dyrektywy unijnej dotyczącej higieny i żywności. W niektórych krajach wdrożono ją w sposób bardzo rygorystyczny, narzucając np. wymóg zainstalowania lodówki na każdym obozie harcerskim. Doprowadziło to do wieloletnich procedur biurokratycznych i negocjacji z różnymi wydziałami administracji państwowej, a w efekcie do znacznych kosztów dla ruchu skautowego. Polscy harcerze pełnią wartę po katastrofie samolotu prezydenckiego 10 kwietnia 2010 r. Zdaniem społeczeństwa obywatelskiego EKES i Parlament Europejski przyczyniły się do ogłoszenia roku 2011 Europejskim Rokiem Wolontariatu Turyn – Młodzieżowa Stolica Europy w 2010 r. W 2008 r. Europejskie Forum Młodzieży stworzyło nagrodę „Młodzieżowa Stolica Europy”, by wyrazić uznanie dla wysiłków miast promujących czynny udział młodzieży i bardziej je wyeksponować. Pierwszym laureatem, ogłoszonym w roku 2009, był Rotterdam. W mieście tym zrealizowano program składający się z kilkuset imprez propagujących udział młodzieży i zrozumienie międzypokoleniowe. W roku 2010 Młodzieżową Stolicą Europy jest Turyn, a w przyszłym roku będzie nią Antwerpia. Wszystkie miasta z państw członkowskich UE lub Rady Europy mogą już nadsyłać swe kandydatury na 2013 r. „Miasta powinny zachęcać młodych ludzi do udziału w podejmowaniu decyzji wpływających na ich życie. Powinny również prezentować wzorcowe rozwiązania i nadawać działaniom wymiar europejski” – twierdzi Xenia Constantinu, wiceprzewodnicząca Europejskiego Forum Młodzieży. Młodzież musi być w centrum uwagi programu na dany rok, współuczestniczyć w jego realizacji, a związane z nim działania powinny uwzględniać szeroki zakres doświadczeń młodego człowieka, m.in. bezrobocie, samopoczucie czy pozaformalną edukację. Zdaniem Xeni Constantinu wymiar europejski jest istotny, gdyż dzięki niemu mia- sto może stać się wzorcem do naśladowania, a także wzmocnić więzi obszaru lokalnego z instytucjami europejskimi. „Chcemy podnieść świadomość potencjalnej roli młodzieży w przyszłości Europy, by wzmocnić jej pozycję i w nią zainwestować, aby postrzegano ją jako szansę, a nie problem” – dodaje Constantinu. Zainteresowanie udziałem w konkursie rośnie: na 2012 r. swoje zgłoszenia złożyło dziesięciu mocnych kandydatów. Uczestnicy forum mają nadzieję, że byli laureaci będą utrzymywać ze sobą kontakt i utworzą trwałą sieć działającą na rzecz wzmocnienia pozycji młodzieży i powiązań między strukturami szczebla lokalnego i europejskiego. „Przeciętni młodzi ludzie w Turynie – stwierdza Xenia Constantinu – nie rozumieją pojęcia »zorganizowany dialog«, używanego przez Komisję do zdefiniowania jej strategii nawiązywania kontaktu z młodzieżą. Gdyby jednak zapytać ich o opinię na temat zatrudnienia młodych ludzi czy praw młodzieży i dać im szansę omówienia tych kwestii z lokalnymi decydentami, to na pewno to docenią. Bo właśnie na szczeblu lokalnym możemy przekształcić skomplikowane strategie w prawdziwe działania”. Kampanię na rzecz Europejskiego Roku Wolontariatu prowadził między innymi – wraz z 22 innymi ugrupowaniami – ruch skautowy, do którego należy 1,4 miliona osób w Europie. Zdaniem reprezentującej go Alix Masson ważną rolę w kampanii odegrały dwie instytucje wpierające ich działania: EKES, który był inicjatorem pomysłu, i Parlament Europejski, który przyłączył się do jego realizacji. „Faktycznie z inicjatywą wyszło społeczeństwo obywatelskie, które współpracuje z wolontariuszami i działa na ich rzecz – stwierdza Alix Masson. – Wolontariuszom należy się więcej uznania, a młodzież powinna zrozumieć, co wolontariat może wnieść do ich życia”. Zanim rok 2011 ogłoszono Europejskim Rokiem Wolontariatu, Erika Koller przygotowała opinię EKES-u na temat znaczenia wolontariatu dla społeczeństwa. Podkreśliła w niej m.in. potrzebę podniesienia prestiżu działalności wolontariackiej oraz jej związek z aktywnym obywatelstwem. W związku z tym wezwała do szerszego popularyzowania wolontariatu, zwłaszcza wśród młodzieży. Skauci również są przekonani, że działalność wolontariacka pomaga młodym ludziom stać się aktywnymi obywatelami: „Próbujemy wykazać, że zaangażowanie w wolontariat może być przydatne w życiu, gdyż zdobyte w ten sposób umiejętności i kompetencje można wykorzystać na rynku pracy. Działalność wolontariuszy wnosi coś nowego do ich społeczności, poprawia jakość jej życia. Oni sami zaś, natrafiając na różne sytuacje, doskonalą zdolność reagowania i przewidywania”. Oczywiście skauting to nie tylko wolontariat. Jest to ruch edukacyjny, który dąży do rozwinięcia w młodzieży samodzielności. Jak wyjaśnia Alix Masson, „skauci muszą sami zająć się wszystkim: rozbiciem namiotów, przyniesieniem wody, gotowaniem. Nikt za nich tego nie zrobi. Uczą się więc podejmować inicjatywy, a to właśnie jest podstawą wolontariatu”. Skauci mają nadzieję, że podczas Europejskiego Roku Wolontariatu uda się doprowadzić do jasnego określenia statusu prawnego wolontariuszy i wyjaśnić nieuregulowane do tej pory kwestie takie jak ubezpieczenie i bezpieczeństwo, rozwiązywane różnie w poszczególnych krajach. „Nie zawsze łatwo jest zapewnić bezpieczne warunki działania, a jest to przecież konieczne” – stwierdza Alix Masson. Skauci ostrzegają zarazem przed regulacjami, które mogłyby ograniczyć dzia- „Bezrobocie młodzieży jest dzisiaj szczególnie niepokojącym zjawiskiem, ponieważ wszystkie przedsiębiorstwa poszukują doświadczonych pracowników. Absolwenci szkół albo uniwersytetów nie mają jeszcze żadnego doświadczenia zawodowego, ale osoby działające w organizacjach młodzieżowych już mają za sobą pierwsze doświadczenia, co powinni zrozumieć i docenić pracodawcy – tłumaczy Pavel Trantina. – Takie nastawienie jest częścią czeskiego projektu »Klucze do życia«, którego cele wybiegają 6 znacznie dalej i obejmują uznanie nieformalnie nabytych kwalifikacji w ramach krajowego sytemu kwalifikacji”. Angażowanie młodych osób w życie ich wspólnot oraz w różne projekty edukacyjne może się zatem okazać korzystne, dlatego też gromadzenie uznawanego doświadczenia wymaga więcej wysiłków ze strony UE i władz krajowych. ● Na zakończenie Alix Masson dodaje: „Europejski Rok Wolontariatu nie powinien być poświęcony jedynie wychwalaniu zalet wolontariatu. Chodzi także o to, by docenić pracę samych wolontariuszy i podziękować im za ich zaangażowanie, za czas i energię, które poświęcają tej działal● ności”. Martin i Igor piszą piosenki, a Simona je śpiewa. Ich utwór „Leplivi Prsti” („Lepkie palce”) cieszy się dużą popularnością na serwisie YouTube. Zespół śpiewa w niej o skorumpowanych politykach, którzy do własnej kieszeni zgarniają publiczne pieniądze. „Macedonia nie jest przykładem doskonałości, zresztą żadne społeczeństwo nie jest bez skazy – stwierdza Simona w rozmowie z „EKES Info”. – Chcemy walczyć z korupcją i chcemy pociągnąć za sobą młodzież”. ● Komisja Europejska pragnie również ulepszyć Europass – unijne CV internetowe, dając użytkownikom możliwość wyszczególnienia umiejętności nabytych w drodze edukacji nieformalnej w częściach dotyczących edukacji i umiejętności osobistych. Są to niewielkie, ale niezbędne kroki na rzecz formalnego i społecznego uznania edukacji nieformalnej. Zarówno EKES w swych opiniach, jak i organizacje pozarządowe podkreślają, że należy stworzyć warunki szerszego formalnego uznawania umiejętności zdobywanych dzięki wolontariatowi. „Zapewniamy jakość pracy wolontariuszy przede wszystkim dzięki wspieraniu i szkoleniu ich – wyjaśnia Alix Masson. – Na tym polega nasza siła, choć oczywiście zawsze coś można udoskonalić. Nie myślę tu o jakichś zasadach czy przepisach, lecz raczej o kodeksie postępowania, który pokazuje, że dzięki naszym programom szkoleniowym zapewniamy określoną jakość. To zasadnicza sprawa, by stworzyć klimat zaufania: nasi wolontariusze podejmują się wielkiej odpowiedzialności, gdy opiekują się dziećmi i młodzieżą”. Przesłanie, które niesie muzyka C i ą g da l sz y ze str. 5 – Uz n a n i e ni e for m a l ne j e duk a cji Na poziomie UE Rada w zeszłym roku potwierdziła odpowiednią rezolucją swoje poparcie dla popularyzowania nieformalnego nauczania, co oznaczało również uznanie dla jego roli. Informowanie społeczeństwa o znaczeniu wyników nieformalnej edukacji mogłoby pomóc w łatwiejszym przechodzeniu z uczelni na rynek pracy. W innej opinii EKES-u, dotyczącej zwłaszcza Europejskiego Roku Wolontariatu, Soscha zu Eulenburg ostrzegła przed wykorzystywaniem wolontariatu, zwłaszcza w obecnym kontekście ekonomicznym, jako „środka przeciwdziałania niekorzystnym skutkom kryzysu dla społeczeństwa”. Wezwała także do utworzenia na poziomie europejskim platformy zainteresowanych stron, która służyłaby kontynuowaniu prac związanych z Europejskim Rokiem Wolontariatu i przedstawiała ich wyniki w dyskusjach nad strategiami politycznymi. Muzyka to uniwersalny język. Nie zna granic i często dotyczy spraw ważnych dla odbiorców To, co robi grupa hiphopowa Lesen Udar z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii trafia nie tylko do serc młodzieży macedońskiej – muzycy śpiewają o sprawach ważnych dla wszystkich młodych ludzi. Hip-hop jest tam stosunkowo świeżym trendem, ale już zyskał sobie nadzwyczajną popularność. Lesen Udar zaczął działać już w 1999 r. Członkowie grupy są prekursorami sceny hiphopowej w Skopje. W światowym konkursie muzycznym Fair Play: Anti-Corruption Youth Voices, organizowanym przez Jeunesses Musicales International i World Bank, zostali wybrani na ambasadorów muzycznych walki z korupcją. Członkowie grupy szukają inspiracji w codziennym życiu. W piosence „Leplivi Prsti” zajęli się problemem, z którym zetknął się pewnie prawie każdy obywatel Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii. „Korupcja to u nas codzienność. Wszyscy się z nią zetknęliśmy i wiemy, jak kręcą się trybiki tego systemu – wyjaśnia Simona. – Mam nadzieję, że nasza piosenka będzie inspiracją dla młodych. Nasz kraj dobrze sobie radzi, ale można zrobić znacznie więcej”. W konkursie Fair Play biorą udział grupy muzyczne z całego świata. Jego zwycięzcy wystąpią w Brukseli w dniach 26–28 maja. ● EKES info — Maj 2010 / 5 – Wydanie specjalne Europa patrzy w przyszłość – sposoby wyjścia z kryzysu Poza tym 60 uczestników skierowało do UE postulat baczniejszego kontrolowania pomocy ze strony państwa, co ma zapobiegać zakłócaniu konkurencji. Z drugiej strony zaapelowano także o większe zaangażowanie związków przemysłowych w prace nad prawem w zakresie konkurencji. José Maria Lacasa Aso i Henri Malosse Mimo obłoku pyłu z islandzkiego wulkanu, który w połowie kwietnia sparaliżował ruch lotniczy w Europie, ponad połowa uczestników zdołała dotrzeć do Madrytu na nadzwyczajne posiedzenie Grupy Pracodawców EKES-u. Debata koncentrowała się wokół przyszłej europejskiej polityki dotyczącej przedsiębiorstw. Na wszystkich trzech panelach dyskusyjnych wyrażono przekonanie, że historia najbardziej dramatycznej recesji z lat 30. nie powtórzy się i że tym razem gospodarka Europy otrząśnie się z kryzysu niczym z pyłów wyrzucanych z potężnego Eyjafjallajökull. Nawet jeśli mamy kryzys, to nadal mamy też sposoby, by z niego wyjść – brzmiało przesłanie panelu dyskusyjnego prowadzonego wspólnie z Hiszpańską Konfederacją Organizacji Pracodawców. Jednocześnie przedstawiciele europejskiego środowiska biznesu zgodzili się co do dwóch zasadniczych elementów, które zapewnią nam w przyszłości zrównoważony wzrost: po pierwsze, rządy krajowe w Europie muszą z całych sił wspierać przedsiębiorczość, a po drugie, wysiłkom tym musi towarzyszyć zaangażowanie i działanie na szczeblu europejskim. Ponieważ chodzi teraz o to, by opracować dla Europy bardziej aktywną politykę wspierania przedsiębiorczości, uczestnicy paneli dyskusyjnych zwrócili uwagę na najpilniejsze działania. „Taka polityka będzie skuteczna tylko wtedy, gdy będzie jej towarzyszył otwarty europejski rynek wewnętrzny” – podkreślił Henri Malosse, przewodniczący Grupy Pracodawców, w imieniu środowiska biznesu. Dodał przy tym, że otwarty rynek wymaga ograniczenia biurokracji, która poważnie nadweręża pozycję europejskich przedsiębiorstw w stosunku do światowej konkurencji. Jako przykład braku przystosowania podał kryzys spowodowany wybuchem wulkanu: „Dlaczego UE nie zorganizowała kolei, która jako europejski podmiot usługi użyteczności publicznej mogłaby teraz skorzystać na zamknięciu przestrzeni powietrznej i zwiększyć ruch kolejowy między krajami Europy?”. Europejscy pracodawcy oczekują ponadto, że polityczni przywódcy UE poświęcą więcej uwagi badaniom naukowym i stworzą ambitniejszy program ramowy badań i rozwoju oraz plan działań na rzecz innowacji. Środowisko biznesu domaga się też europejskich inicjatyw w zakresie kształcenia i szkoleń, które byłyby nastawione głównie na przedsiębiorczość i współpracę między przedsiębiorstwami a ośrodkami edukacyjnymi. Z kolei państwa członkowskie powinny zmodyfikować swoje programy nauczania, ponieważ w większości ich podręczników szkolnych nawet nie wspomina się o krzewieniu ducha przedsiębiorczości ani o nauce biznesowego sposobu myślenia. Dlatego przedsiębiorcy apelują do UE i rządów krajowych o długoterminowe inwestycje w edukację i doskonalenie zawodowe. Członkowie Grupy Pracodawców EKES-u podkreślili także znaczenie większej mobilności młodych Europejczyków. Pomoże to w lepszym wzajemnym zrozumieniu i tworzeniu europejskiej kultury kreatywności i przedsiębiorczości. Kulturę przedsiębiorczości należy ponownie ustanowić – wzorem krajów wschodzących – jedną z wartości europejskich. Na zakończenie debaty uczestnicy postanowili przygotować deklarację, w której wezwali decydentów politycznych szczebla europejskiego, aby jak najszybciej rozpoczęli konkretne działania na rzecz europejskiej edukacji, innowacyjności i badań naukowych. Wyrażono też nadzieję, że obecny kryzys otworzy nieoczekiwane perspektywy dla nowych inicjatyw, które doprowadzą do silniejszej integracji jednolitego rynku i wspólnych polityk ● europejskich. (eb) Przedsiębiorcy skarżyli się także na brak wspólnotowego patentu europejskiego – rządy państw UE zablokowały prace nad nim z powodów politycznych i finansowych, a przecież stanowi on niezbędny element innowacji i kreatywności. W SKRÓCIE Prezydent Włoch prosi EKES o pomoc w pogłębieniu społecznego wymiaru Europy Mario Sepi wita Giorgia Napolitana w EKES-ie Podczas wizyty w EKES-ie 3 marca br. prezydent Włoch Georgio Napolitano spotkał się z przewodniczącym Sepim oraz z przewodniczącą Komitetu Regionów Mercedes Bresso, aby omówić zmiany wprowadzone na mocy traktatu lizbońskiego. Prezydent Napolitano podkreślił, że pogłębienie wymiaru społecznego UE jest „jedną z najważniejszych innowacji nowego traktatu”, i zaapelował do EKES-u o pomoc w urzeczywistnianiu tego zapisu. W uznaniu miejsca EKES-u w europejskim procesie politycznym Georgio Napolitano stwierdził, że udział społeczeństwa obywatelskiego w „szerokiej sieci instytucjonalnej, którą jest Europa” ma olbrzymie znaczenie. Przewodniczący Sepi podkreślił rolę traktatu lizbońskiego w „formułowaniu potrzeb społeczeństwa obywatelskiego oraz umacnianiu demokracji uczestniczącej” jako sposobu znajdowania właściwych odpowiedzi na pilne potrzeby społeczne i gospodarcze. (mb) ● SESJA PLENARNA W PIGUŁCE Dostęp do kredytu wymaga przejrzystych i kompletnych uregulowań EKES bada sytuację przedsiębiorców, którzy zostali nimi „ze względu na okoliczności” Jedną z głównych konsekwencji światowego kryzysu finansowego jest coraz trudniejszy dostęp rodzin, konsumentów i przedsiębiorstw gospodarki społecznej do kredytów. By odzyskać zaufanie klientów, rynek musi zaoferować im wystarczający dostęp do kredytów i chronić ich przed ryzykiem. W chwili oddawania do druku tego wydania magazynu, członkowie EKES-u omawiali na sesji plenarnej opinię poświęconą złożonej kwestii samozatrudnienia ekonomicznie zależnego. Dotyczy ona osób, które formalnie są samozatrudnione, ale pod wieloma względami pozostają w stosunku zależności ekonomicznej, na przykład dlatego, że ich źródłem dochodu jest tylko jeden klient. Przypomina to status pracowników najemnych, tyle że samozatrudnionym nie przysługuje ochrona socjalna. Głównym celem opinii w sprawie: „Dostęp do kredytów dla konsumentów i rodzin: nieuczciwe praktyki”, przygotowanej przez sprawozdawcę Maria Campliego (Grupa Innych Podmiotów, Włochy), jest ustalenie warunków udzielenia wsparcia finansowego w obecnym kryzysie gospodarczym i wyjaśnienie ich społeczeństwu obywatelskiemu, tak by zapobiec pułapkom kredytowym, nielegalnym mechanizmom oprocentowania, bankructwu i ubóstwu. Stworzenie jednolitych, przejrzystych i kompletnych ram prawnych w dziedzinie dostępu do kredytu ma znaczenie kluczowe. Komisja powinna zastanowić się nad najlepszym sposobem wyeliminowania luk w obecnym prawodawstwie, ze szczególnym uwzględnieniem kwestii takich jak oferowane produkty kredytowe, oszukańcze praktyki reklamowe, przejrzystość warunków, pośrednictwo kredytowe, a także występujące między zainteresowanymi stronami dysproporcje w znajomości zagadnień finansowych. Tak właśnie brzmi główny postulat opinii Komitetu. (ds) Celem opinii jest więc zbadanie możliwości zapewnienia ochrony socjalnej tej kategorii pracowników, ale dyskutowano także o tym, czy w ogóle należy uznać taką pośrednią kategorię (między przedsiębiorcą a pracownikiem najemnym), jako że zmienia to tradycyjne postrzeganie struktury rynku pracy. „W wyniku głębokich przemian gospodarczych i społecznych samozatrudnienie przeszło ewolucję i wykracza obecnie poza swoje tradycyjne formy, od dawna uznawane w Unii Europejskiej. Jak dotąd tylko niektóre państwa europejskie prawnie uznają nową kategorię pracowników, pośrednią między kategorią pracowników najemnych a kategorią pracowników samozatrudnionych. Ich prawodawstwo krajowe pozwala lepiej chronić te osoby, mimo że nie klasyfikuje ich jako pracowników najemnych” – powiedział José María Zufiaur Narvaiza (Grupa II, Pracownicy), sprawozdawca opinii z inicjatywy własnej, której omówienie zaplanowano na kwietniową sesję plenarną. (eb) Europejski model rolno-spożywczy wymaga uwagi Wspólna polityka rolna jest nie tylko najważniejszą wspólną polityką, ale także stanowi swoisty model rolno-spożywczy, na którym opiera się wyjątkowy w skali światowej system gospodarki żywnościowej, zapewniający cenioną przez konsumentów zdrową żywność wysokiej jakości. Polityce tej należy zatem poświęcić należytą uwagę i traktować ją jako dziedzinę o strategicznym znaczeniu dla Europy, a ponadto propagować na całym świecie jako jedyny model, który wydaje się trwały. Takie wnioski płyną z przyjętej w kwietniu opinii EKES-u w sprawie modelu rolno-spożywczego. Aby jednak utrzymać ten model, trzeba kontynuować wzmożone wysiłki. Komitet stwierdza w opinii, że kontrola importowanych produktów musi zapewniać ich zgodność z przepisami, niezależnie od tego, którędy trafiają one do UE, i apeluje o odpowiednie propagowanie europejskiego modelu rolno-spożywczego na świecie. Komitet nalega, by zwiększyć międzynarodową akceptację modelu europejskiego poprzez jego lepsze objaśnianie i przemyślaną promocję. Byłby to pierwszy krok w kierunku międzynarodowego ujednolicenia przepisów, które zapobiegałyby nierównemu traktowaniu. W porozumieniach handlowych z krajami spoza UE należy uwzględnić wzajemne uznawanie systemów służących ochronie zdrowia konsumentów i zwierząt. Uzupełniając ten postulat, Komitet wzywa do zacieśnienia współpracy technicznej z krajami rozwijającymi się, które eksportują lub mają zamiar eksportować swoje produkty do Europy. (mb) Więcej informacji pod adresem: http://www.eesc.europa.eu/documents/opinions/avis_en.asp?type=en EKES info — Maj 2010 / 5 – Wydanie specjalne 7 W czerwcu EKES będzie gospodarzem Europejskiego Forum Integracji W dniach 24–25 czerwca Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny będzie gospodarzem trzeciego spotkania Europejskiego Forum Integracji. EKES, wspólnie z Komisją Europejską, czuwa nad sprawnym funkcjonowaniem tej platformy, której celem jest umożliwienie przedstawicielom społeczeństwa obywatelskiego wypowiedzenia się na temat integracji obywateli krajów trzecich, a szczególnie unijnej agendy w zakresie integracji. Umożliwi to instytucjom europejskim opracowanie całościowego podejścia do integracji angażującego zainteresowane podmioty na wszystkich poziomach. Komitet znacznie przyczynia się do dorobku politycznego forum dzięki pracom stałej grupy analitycznej ds. imigracji i polityki integracji (IMI) działającej w ramach Sekcji Zatrudnienia, Spraw Społecznych i Obywatelstwa oraz poprzez aktyw● ność swojego przedstawiciela w prezydium tego forum. (pb) „Zrównoważony rozwój miast”, Bordeaux, 14–15 czerwca życie w mieście daje też wiele możliwości prowadzenia zrównoważonego stylu życia. Ważną rolę w odkrywaniu tych możliwości i korzystaniu z nich odgrywa społeczeństwo obywatelskie. W tym kontekście w dniach 14–15 czerwca Centrum Monitorowania Rozwoju Zrównoważonego (CMRZ) organizuje w Bordeaux konferencję pt. „W jaki sposób społeczeństwo obywatelskie może przyczynić się do zrównoważonego rozwoju miast?”. Konferencja zgromadzi przedstawicieli instytucji unijnych, miast europejskich, świata akademickiego, biznesu i organizacji pozarządowych, aktywnie uczestniczących w kształtowaniu miast przyszłości. Uczestnicy skupią się na zrównoważonym transporcie i budownictwie oraz różnorodności biologicznej w miastach, przede wszystkim zaś będą dyskutować o tym, w jaki sposób zaangażować społeczeństwo obywatelskie w ideę zrównoważonego rozwoju miast. Bordeaux zostało wybrane na miejsce konferencji dlatego, że w ostatnich latach przeprowadzono tam szereg inicjatyw zmierzających do tego, by mieszkańcom miasta żyło się lepiej i bardziej ekologicznie. Konferencję ● zainauguruje mer Bordeaux, były premier Alain Juppé. (ak) EKES i Komisja gospodarzami konferencji na temat składowania i wychwytywania dwutlenku węgla gii i klimatu (cele 20/20/20), budzi jednak liczne wątpliwości, które można by rozwiać dzięki kampanii na rzecz szerszego udostępniania informacji i większej przejrzystości. Taki jest cel czerwcowej konferencji, na której zainteresowane strony będą mogły pogłębić ● swoją wiedzę na ten temat i przedstawić swoje uwagi. (so) Konferencja „Innowacja a przedsiębiorstwo, rola podmiotów społeczno-gospodarczych”, 2 lipca 2010 r., EKES W ramach belgijskiej prezydencji w Radzie Unii Europejskiej odbędzie się w siedzibie EKES-u konferencja pt. „Innowacja a przedsiębiorstwo, rola podmiotów społecznogospodarczych”. Zorganizuje ją Sekcja Jednolitego Rynku, Produkcji i Konsumpcji w ścisłej współpracy z gabinetem Jeana-Claude’a Marcourta, walońskiego ministra ds. gospodarki, MŚP, handlu zagranicznego i nowych technologii, oraz z belgijskimi radami społeczno-gospodarczymi. Konferencja, którą zaplanowano na 2 lipca, będzie formą inauguracji prezydencji belgijskiej, ma także pomóc w przygotowaniu nieformalnej rady ministrów przemysłu i badań naukowych, która odbędzie się w dniach 14–16 lipca. W dyskusji, która odbędzie się w formie obrad okrągłego stołu, zabiorą głos przedstawiciele środowisk biznesu, autorytety naukowe z Instytutu Bruegla i z Czeskiej Akademii Nauk, przedstawiciele belgijskich rad społeczno-gospodarczych, członkowie EKES-u oraz reprezentanci instytucji europejskich. Przewidziano również możliwość wymiany poglądów z publicznością. W 2008 r. liczba mieszkańców miast po raz pierwszy w historii przekroczyła liczbę populacji wiejskiej. W Europie 75% ludności żyje w miastach, a odsetek ten prawdopodobnie wzrośnie do 80% w 2020 r. Wiele miast boryka się z problemami społecznymi i środowiskowymi spowodowanymi przeludnieniem, ubóstwem, zanieczyszczeniem i natężeniem ruchu. Jednakże, mimo wielu problemów związanych ze środowiskiem miejskim, Sekcja TEN i Komisja Konsultacyjna ds. Przemian w Przemyśle (CCMI) wraz z Komisją Europejską będą gospodarzami konferencji europejskiego społeczeństwa obywatelskiego na temat wychwytywania i składowania dwutlenku węgla (CCS), która odbędzie się w czerwcu w siedzibie EKES-u w Brukseli. Technologia CCS ma olbrzymie znaczenie dla realizacji unijnych celów w zakresie ener- W najbliższych dniach na stronie internetowej EKES-u pojawi się miniportal poświęcony temu wydarzeniu. (mcb) ● W SKRÓCIE Państwa członkowskie ogłoszą listy kandydatów jeszcze w tym miesiącu Dzień Wiosny w Europie W najbliższych dniach 27 państw członkowskich złoży w Sekretariacie Generalnym Rady UE listy swoich kandydatów na członków EKES-u. Zgodnie z decyzją Rady, termin nadsyłania propozycji upływa 31 maja br. Po otrzymaniu list Rada skonsultuje się najpierw z Komisją Europejską, a następnie, po zapoznaniu się z jej opinią, sporządzi projekt decyzji, który trafi do Coreperu, a następnie z powrotem do Rady, gdzie zostanie przyjęty w lipcu 2010 r. Ostatnia sesja plenarna Komitetu w ustępującym składzie odbędzie się w dniach 15–16 września, a mandaty 344 członków wygasną 20 września br. Miesiąc później, w dniach 20–21 października 2010 r., na sesji plenarnej spotkają się członkowie Komitetu w nowym składzie. Niektórzy z nich ● wrócą do Brukseli na kolejną kadencję, pozostali wezmą udział w sesji po raz pierwszy. (eb) Podziękowania Jako członkowie EKES-u z Polski pragniemy gorąco podziękować kierownictwu EKES-u, członkom i pracownikom Komitetu za wyrazy współczucia, jakie do nas skierowali po katastrofie lotniczej, w której zginął prezydent Rzeczypospolitej Polskiej i wielu przedstawicieli elit intelektualnych i politycznych naszego kraju. Jesteśmy wdzięczni za słowa współczucia i okazaną nam przyjaźń. ● Polscy członkowie EKES-u EKES info Redaktor naczelna Adres Barbara Gessler (bg) Tomasz Jasiński – przedstawiciel członków EKES-u w zespole redakcyjnym (Grupa Pracowników, Polska) Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny Budynek Jacques’a Delors’a Rue Belliard 99 1040 Bruksela BELGIA Tel. +32 25469396 lub +32 25469586 Faks +32 25469764 E-mail: [email protected] Internet: http://www.eesc.europa.eu/ Współpraca: Sylvia Binger (sb), Aleksandra Klenke (ak), Laila Wold (lw) Zespół redakcyjny Vincent Bastien (vb) Maciej Bury (mb) Isolde Juchem (ij) Anya-Louise King(alk) Daria Santoni Ogólna koordynacja Agnieszka Nyka (an) 8 W tym roku odbędzie się ósma już edycja Dnia Wiosny w Europie, którego obchody okazują się coraz większym sukcesem. Jego celem jest przybliżenie Europy młodszym obywatelom, zachęcanie ich do aktywnego obywatelstwa europejskiego i pokazywanie, jak skutki decyzji podejmowanych na poziomie UE wpływają na nasze życie. Do tej pory chęć udziału w Dniu Wiosny zgłosiło ponad trzy tysiące szkół podstawowych i średnich, które zapewnią uczniom wyjątkowe atrakcje, takie jak wizyty ciekawych osób czy dostęp do różnorodnych materiałów edukacyjnych. Autorzy kampanii pragną w ten sposób zachęcić uczniów do wyrażenia opinii w kwestiach, z którymi boryka się nasze społeczeństwo. Aby dać uczniom możliwość omówienia różnych tematów z ekspertami, w ramach inicjatywy Dzień Wiosny w Europie oraz przygotowań do konferencji „Twoja Europa – Twoje Zdanie” wielu członków EKES-u odwiedziło szkoły w swoich krajach. Wśród nich była m.in. Béatrice Ouin, która złożyła wizytę w szkole w Quimper we Francji, gdzie mile zaskoczyło ją zainteresowanie, jakim ● wśród uczniów cieszy się problematyka europejska. (alk) „EKES info” w 22 językach: http://www.eesc.europa.eu/activities/press/eescinfo/index_en.asp eesc.e .eu .e „EKES info” ukazuje się dziewięć razy do roku podczas sesji plenarnych Komitetu. Drukowane egzemplarze „EKES info” po angielsku, francusku i niemiecku otrzymać można bezpłatnie w serwisie prasowym EKES-u. Wersja elektroniczna niniejszego biuletynu w 22 językach w formacie PDF jest dostępna na stronach EKES-u: http://www.eesc.europa.eu/activities/press/eescinfo/index_en.asp „EKES info” nie jest oficjalną witryną sprawozdawczości z prac EKES-u. Po informacje tego typu należy sięgać do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej i innych publikacji Komitetu. Powielanie naszych materiałów – z podaniem źródła „EKES info” – jest dozwolone (prosimy o przekazanie jednego egzemplarza redaktorowi naczelnemu). Nakład: 15 500 egz. Następny numer ukaże się w lipcu 2010 r. WYDRUKOWANO NA PAPIERZE POZYSKANYM W CAŁOŚCI Z MAKULATURY Maj 2010 / 5 – Wydanie specjalne EKES info — Maj 2010 / 5 – Wydanie specjalne QE-AA-10-005-PL-N Wkrótce w EKES-ie