2Wzrost, zatrudnienie i spójność

ISSN 1830-5148
Styczeń 2014/1 PL
EKES info
Europejski Komitet
Ekonomiczno-Społeczny
Pomost między Europą a zorganizowanym
społeczeństwem obywatelskim
EDYTORIAL
Drodzy Czytelnicy!
Dla wszystkich Europejczyków rok 2014 zapowiada się jako decydujący.
Decydujący, ponieważ już od zbyt dawna
społeczeństwo czeka na zakończenie kryzysu
i już zbyt długo wdraża się tylko kolejne plany
oszczędnościowe, podczas gdy wzrost pozostaje
niemal zerowy.
Decydujący, bo kampania wyborcza przed wyborami europejskimi
powinna przywrócić pragnienie silniejszej Europy obywatelom, zmęczonym
pogłębiającym się ubóstwem, likwidacjami fabryk, drobiazgowymi regulacjami itd., a to jedyny sposób,
by powstrzymać falę nastrojów
Rok 2014 jest decyduantyeuropejskich, która zgodnie z przewidywaniami ma
jący, bo wszyscy wyczekują
ukształtować przyszły skład
już przyszłej Komisji, która
Parlamentu Europejskiego.
Decydujący, bo wszyscy
wyczekują już przyszłej Komisji,
która wskutek ostatniej reformy
instytucjonalnej powinna przyjąć bardziej polityczną rolę,
a dzięki temu wreszcie zająć
się prawdziwymi problemami,
z jakimi borykają się na co dzień
społeczeństwa.
“
wskutek ostatniej reformy
instytucjonalnej powinna
przyjąć bardziej polityczną
rolę, a dzięki temu wreszcie
zająć się prawdziwymi problemami, z jakimi borykają się na
co dzień społeczeństwa.
”
Aby stawić czoła tym wyzwaniom o fundamentalnym znaczeniu dla przyszłości Unii Europejskiej, Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny będzie
bardziej niż kiedykolwiek manifestował swoją rolę przedstawiciela społeczeństwa obywatelskiego. Wraz z naszymi członkami i administracją, jednakowo
oddanymi sprawie zbliżania Europy do obywateli, zaproponujemy projekt
integracji europejskiej prawdziwie służący społeczeństwu.
Tylko wspólnym wysiłkiem możemy przywrócić sens idei „bycia Europejczykiem”, przydać blasku duszy europejskiej, na nowo nadać sens naszym
wartościom.
Wartość ekonomiczna wolontariatu
„Wolontariat to działalność, która
przynosi korzyści każdej ze stron. Przyczynia się do wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu, zwiększa kapitał
społeczny i ludzki, buduje solidarność
między pokoleniami i generuje znaczną
wartość ekonomiczną” – twierdzi
Krzysztof Pater (Polska, Grupa Innych
Podmiotów), który opracował przyjętą
niedawno opinię EKES-u w sprawie
badania wolontariatu.
“
Uznanie wolontariatu
jest wciąż niewielkie i że mimo
płynących z niego korzyści
i coraz większego znaczenia rzadko uwzględnia się go
w statystykach.
”
Krzysztof Pater, który sam również
angażuje się w liczne projekty wolontariackie, jest zaskoczony faktem,
że uznanie wolontariatu jest wciąż
niewielkie i że mimo płynących
z niego korzyści i coraz większego
znaczenia rzadko uwzględnia się
go w statystykach. Obecnie państwa członkowskie albo w ogóle
nie gromadzą danych na ten
temat, albo stosują tak różne
metody i definicje, że ocena skali
i wartości wolontariatu w UE jest po
prostu niemożliwa.
By skończyć z mierzeniem „na oko”,
Komitet zaproponował przyjęcie wią-
żącego ustawodawstwa na poziomie
europejskim, w ramach którego zharmonizowano by badania wolontariatu
w całej UE, co doprowadziłoby do
zwiększenia oficjalnego uznania tego
rodzaju działalności.
chy) przeprowadziły już badania
wymiaru i wartości pracy wolontariackiej. Wynika z nich, że niezależnie od
swojej funkcji społecznej, wolontariat
wywiera bardzo korzystny wpływ na
gospodarkę.
Zdaniem EKES-u, pracując nad
takim rozporządzeniem, Komisja
Europejska – która ma w UE niemal
wyłączne prawo inicjatywy ustawodawczej – powinna oprzeć się na
„Podręczniku dotyczącym pomiaru
pracy wolontariackiej”, wydanym przez
Międzynarodową Organizację Pracy
(MOP), aby ułatwić krajom regularne
gromadzenie porównywalnych danych
na temat nieodpłatnie wykonywanej
pracy za pomocą dodatkowych badań
aktywności ekonomicznej ludności.
Za przykład może posłużyć Polska,
gdzie wyniki badania pokazują, że
w 2011 r. wolontariat stanowił 2,8%
PKB i obejmował 9,6% osób zatrudnionych w gospodarce narodowej.
Na bazie założeń metodologicznych
określonych w podręczniku MOP-u
krajowe urzędy statystyczne w trzech
państwach UE (Polska, Węgry i Wło-
Komitet uważa, że badanie wolontariatu umożliwi sektorowi non-profit
współfinansowanie dotacji publicznych
ekonomiczną wartością pracy wolontariackiej. W pewien sposób pozwoliłoby to mniejszym organizacjom
pozarządowym ubiegać się o zamówienia publiczne, z czego organizacje
te są często wykluczane, ponieważ nie
są w stanie zebrać środków niezbędnych do współfinansowania projek●
tów. (mb)
“
Polska, gdzie wyniki badania pokazują, że w 2011 r.
wolontariat stanowił 2,8%
PKB i obejmował 9,6% osób
zatrudnionych w gospodarce
narodowej.
Życzę Wam, aby rok 2014 był rokiem Europy odnalezionej.
Henri Malosse
Przewodniczący EKES-u
Dokładnie zbadać i wesprzeć
wolontariat
”
Rozmowa z Krzysztofem Paterem, sprawozdawcą opinii EKES-u w sprawie badania wolontariatu
DO ODNOTOWANIA
12 lutego 2014 r.
EKES, Bruksela: wysłuchanie
na temat „Informowanie
społeczeństwa w sytuacji
kryzysowej związanej
z zagrożeniami nuklearnymi lub
radiologicznymi”
26–27 lutego 2014 r.
EKES, Bruksela: sesja plenarna
EKES-u
W TYM NUMERZE
2
„Ukraińcy sami powinni
decydować o przyszłości
swojego kraju” – rozmowa
z Jackiem Krawczykiem,
przewodniczącym Grupy
Pracodawców w EKES-ie
2
3
Wzrost, zatrudnienie i spójność
społeczna głównym punktem
programu prezydencji greckiej
4
Fascynacja Evy Päärendson
krajem wschodzącego słońca
Christine Lagarde i członkowie
EKES-u dyskutują na sesji
plenarnej o planie naprawy
gospodarczej
Krzysztof Pater, członek EKES-u
„EKES Info”: Po co mierzyć
wolontariat? Czy próba
określenia jego wartości
gospodarczej nie jest
sprzeczna z samą zasadą
wolontariatu?
Krzysztof Pater: We współczesnym
świecie istnieje potrzeba, aby wiedzieć
jak najwięcej. W przypadku wiedzy
o tym, jak funkcjonuje społeczeństwo, nie służy ona zwykle jedynie
zaspokojeniu ciekawości, ale temu, by
móc w sposób świadomy kształtować
różne dziedziny polityki. W wypadku
pracy wolontariackiej na poziomie
Unii Europejskiej nie mamy żadnych
porównywalnych danych. Nie znamy
skali i roli formalnego wolontariatu
realizowanego za pośrednictwem
organizacji, ani też skali i roli nieformalnego wolontariatu realizowanego
bezpośrednio, nie wiemy ile czasu na
taką działalność poświęcamy, w jakich
obszarach aktywności robimy to najczęściej ani jakie czynności wykonujemy. Taka wiedza mogłaby nam dać
wgląd w dziedziny, w których wolontariusze przejmują funkcje państwa.
Umożliwiłoby to władzom lokalnym
i regionalnym zadanie sobie pytania:
co by się stało, gdyby nie było wolontariuszy? Czy bylibyśmy w stanie nadal
wykonywać podstawowe zadania państwa? Nadanie tym pomiarom konkretnej wartości gospodarczej to już
tylko ostatni, bardzo niewielki, choć
istotny element.
Czy wolontariat może pomóc
Europie rozwiązać kryzys?
W czasie kryzysu podejmuje się więcej
działań opartych na solidarności społecznej. Choć usilnie w to wierzę, warto,
abyśmy to potwierdzili za pomocą
odpowiednich badań. Jeżeli moje przeczucie jest słuszne, wiedza o tym, jakie są
różnice pomiędzy pracą wolontariacką
w okresie kryzysu i wzrostu, może być
podstawą polityki wspierającej wolontariat, bo to przyniesie zwielokrotnione
●
korzyści całemu społeczeństwu.
www.eesc.europa.eu
1
Ukraińcy sami powinni decydować o przyszłości swojego kraju
Rozmowa z Jackiem Krawczykiem, przewodniczącym Grupy Pracodawców w EKES-ie
kijowskim Majdanie i jakich rad
by im pan udzielił?
„EKES Info”: Należał pan
do osób, które najbardziej
domagały się, by do
Kijowa udała się delegacja
EKES-u, która poparłaby
protestujących.
Jacek Krawczyk: Uważam, że Komitet
powinien bronić praw obywateli, gdy są
one łamane, zwłaszcza w formie brutalnej interwencji policji. Z zadowoleniem
przyjąłem oświadczenie Parlamentu
Europejskiego w sprawie Ukrainy
i chciałbym, aby EKES przyjął podobną
rezolucję. Takie sygnały polityczne mają
ogromne znaczenie dla ludzi protestujących w Kijowie pomimo bardzo mroźnej
pogody.
Co by pan chciał przekazać
ludziom protestującym na
W grudniu Grupa Pracodawców
opublikowała oświadczenie
dotyczące sytuacji na Ukrainie.
Jakie było wówczas państwa
najważniejsze przesłanie?
Zdecydowanie potępiliśmy użycie przez
rząd siły w celu zdławienia pokojowych
demonstracji organizowanych przez ludzi
pragnących wyrazić sprzeciw wobec decyzji ukraińskich przywódców o rezygnacji
ze zbliżenia z Unią. Członkowie Grupy
Pracodawców w mocnych słowach potępili także naciski wywierane na przywódców ukraińskich, by nie podpisywali
umowy o stowarzyszeniu z UE. Jak podkreśliliśmy w oświadczeniu, Grupa Pra-
© snig
Jacek Krawczyk, przewodniczący
Grupy Pracodawców w EKES-ie
Przede wszystkim chciałbym wyrazić
mocne poparcie dla ich żądań. Mają
prawo kształtować przyszłość swojego
kraju i dawać temu wyraz za pomocą
pokojowych środków. Zdecydowanie
potępiam także użycie siły przeciwko tego
rodzaju demonstracji oraz przypominam
rządowi ukraińskiemu, że każda władza,
która decyduje się na bezprawne użycie
siły przeciwko własnym obywatelom,
traci wszelką legitymację do rządzenia.
Nie można po prostu zignorować setek
tysięcy protestujących, a ich postulaty
należy uwzględnić w konstruktywny sposób w dalszych decyzjach politycznych.
codawców jest przekonana, że umowa
o stowarzyszeniu otworzyłaby Ukrainie
drogę do rozwoju jej demokracji, dobrych
rządów, praworządności i poszanowania praw człowieka. Pomogłaby także
w budowie silnej gospodarki opartej na
wolnym, przejrzystym i otwartym rynku,
odpowiadającym wysokim standardom
europejskim, co zapewniłoby Ukraińcom
wyższy poziom życia.
Czy jest pan w kontakcie
z ukraińskimi pracodawcami?
Jak widzi pan rozwój
sytuacji w średniej i długiej
perspektywie?
Współpracujemy ściśle z przedsiębiorcami ukraińskimi, by zrozumieć ich
stanowisko wobec aktualnej sytuacji
politycznej. Nasza delegacja wzięła także
udział w Forum Biznesu, które odbyło
się w przeddzień szczytu Partnerstwa
Wzrost, zatrudnienie i spójność społeczna
głównym punktem programu prezydencji greckiej
1 stycznia 2014 r., po raz piąty od
czasu swego przystąpienia do Unii
w 1981 r., Grecja obejmie przewodnictwo w Radzie UE. Podczas poprzedniego przewodnictwa (od stycznia do
czerwca 2003 r.) krokiem milowym
w procesie rozszerzenia UE było przystąpienie dziesięciu nowych państw
członkowskich. Program nadchodzącej
prezydencji też będzie bardzo ambitny.
Obejmuje on wybory do Parlamentu
Europejskiego i wybory samorządowe,
a także negocjacje w sprawie utworzenia nowego kolegium komisarzy.
Zmianom tym towarzyszy rosnące
bezrobocie, rygorystyczny program
oszczędnościowy, słaby system polityczny i wzrastający sprzeciw społeczny
wynikający głównie z ograniczenia
usług socjalnych, warunków redukcji
długu i innych niepopularnych środków. Nadchodząca prezydencja ma
przed sobą trudne zadanie: osiągnięcie
równowagi pośród sygnałów wzrostu,
a także wobec kruchej koalicji rządowej
i coraz bardziej krytycznego nastawienia do UE, nie tylko w poszczególnych
krajach, lecz również na szczeblu UE.
W kierunku nowego zarządzania
w unii gospodarczej i walutowej
W minionym dziesięcioleciu procedury, polityka i struktury UE rozwinęły
się, czego odzwierciedleniem są priorytetowe cele, jakie postawiła przed sobą
piąta prezydencja grecka. Jak można
2
Ze względu na położenie geograficzne na granicach Europy, a także na
nasilającą się niestabilność na jej obrzeżach, Grecja jest głównym miejscem
wjazdu nielegalnych imigrantów do UE.
Prezydencja grecka będzie konsekwentnie skupiać swe wysiłki na promowaniu
wszystkich rodzajów polityki migracji
i mobilności. Jednocześnie z uwagi na
to, że jest to kraj cieszący się wieloletnimi
tradycjami morskimi, Grecja wprowadzi
nadrzędne zagadnienie, przebiegające
przez wszystkie trzy priorytety prezydencji, mianowicie politykę morską
UE. Będzie także nalegać na przedefinio-
“
wanie i ożywienie wszystkich aspektów
tej polityki, nie tylko wzrostu i rozwoju
(deklaracja z Limassol), dzięki wykorzystaniu największego atutu Europy
– morza – będącego niewyczerpanym
źródłem wzrostu i dobrobytu dla całego
kontynentu.
Zbigniew Brzeziński napisał
ostatnio na łamach „Financial
Times”: „Wydarzenia na
Ukrainie są historycznie
nieodwracalne i zmieniają
sytuację geopolityczną. Wcale
nie trzeba będzie długo czekać,
zanim Ukraina naprawdę stanie
się częścią demokratycznej
Europy”. Zgodziłby się pan
z takim stwierdzeniem?
Naprawdę mam nadzieję, że Zbigniew
Brzeziński ma rację. Gdy spoglądam dzisiaj na Ukrainę, nie mogę powstrzymać
się od porównań z Polską z lat osiemdzie-
siątych i dziewięćdziesiątych ubiegłego
wieku. Nasz przykład wyraźnie pokazuje, jak owocne mogą być transformacje,
reformy, demokracja i nowoczesny system gospodarczy. W 1991 r., gdy Polska
podpisywała umowę o stowarzyszeniu
z UE, byłem sekretarzem stanu w drugim rządzie solidarnościowym. Tego dnia
wszyscy myśleliśmy, że Polska wejdzie do
Unii najdalej za 5–6 lat. Trwało to dwa
razy dłużej, gdyż transformacje i przygotowania do członkostwa w UE okazały się
o wiele trudniejszym wyzwaniem, niż na
początku myśleliśmy. Wysiłek ten jednak
się opłacił.
Według sondaży, na Ukrainie poparcie dla integracji z Unią Europejską
przekracza 50%. Ten entuzjazm społeczeństwa ukraińskiego stanowi szansę,
której władze nie powinny zaprzepaścić.
UE nie chce przymuszać Ukrainy do
stowarzyszenia, a samo stowarzyszenie
nie jest wymierzone przeciwko Rosji ani
jakiemukolwiek innemu krajowi. W rzeczywistości pragniemy tylko, żeby Ukraińcy mieli swobodę wyboru. Nie można
ignorować tak zdecydowanego głosu
opinii publicznej.
W chwili oddawania niniejszego
biuletynu do druku delegacja EKES-u,
kierowana przez przewodniczącego
Henri Malosse’a, miała właśnie udać się
na Ukrainę. Relacja z tej wizyty ukaże się
●
w następnym numerze.
W SKRÓCIE
EKES przedstawia Nicolasowi Hulotowi swoje rozważania
na temat priorytetów w dziedzinie środowiska
Nadchodząca prezydencja ma
przed sobą trudne zadanie: osiągnięcie równowagi pośród sygnałów wzrostu, a także wobec kruchej
koalicji rządowej i coraz bardziej
krytycznego nastawienia do UE,
nie tylko w poszczególnych krajach,
lecz również na szczeblu UE.
”
Współpraca z następną prezydencją
Prezydencja grecka 2014 będzie
oszczędna, a jej całkowity budżet ograniczy się do 50 mln euro. W czasie
greckiego przewodnictwa odbędzie
się czternaście nieformalnych posiedzeń ministerialnych w budynku
Zappeion w Atenach, a także około
100–120 posiedzeń różnych grup roboczych lub Coreperu. Większość innych
posiedzeń, w tym szczytów UE, będzie
miała miejsce w Brukseli. Należy jednocześnie odnotować, że zapoczątkowano
już ścisłą współpracę z prezydencją włoską, by utworzyć wspólną platformę dla
prezydencji Unii Europejskiej w 2014 r.,
planując dostosowanie programów obu
krajów w dziedzinie nielegalnej imigracji, gospodarki i energii.
Evangelos Venizelos, wicepremier i minister spraw
zagranicznych, nazwał rok
2014 „rokiem śródziemnomorskim, który może
wypromować odmienną,
alternatywną koncepcję
przyszłości Europy”, która
w większym stopniu uwzględniałaby
kraje znajdujące się w słabszej pozy●
cji. (ek)
© Nick Pavlakis
© Ministerstwo Spraw Zagranicznych Grecji; źródło: www.gr2014.eu
się było spodziewać, główny punkt
programu to wzrost, zatrudnienie
i spójność społeczna, które są ze
sobą ściśle powiązane i pokrywają się
z potrzebami krajowymi Grecji. Kraj
ten znalazł się w samym epicentrum
kryzysu zadłużeniowego, który daje
się we znaki całej Unii Europejskiej.
W związku z tym będzie teraz starać
się przezwyciężyć kryzys finansowy
i gospodarczy w strefie euro, a także
dokończy tworzenie nowej struktury
UGW, głównie przez propagowanie
unii bankowej.
Wschodniego. Tego dnia z wypowiedzi
kilku ukraińskich prelegentów jasno
wynikało, że w tym wypadku chodzi
nie o ostateczną decyzję Ukrainy, tylko
o zwłokę w jej podjęciu. Jeden z delegatów zauważył, że trudno oczekiwać, by
Ukraina podpisała taką umowę u progu
zimy, gdy – jak milcząco sugerował
– Rosja mogłaby się odegrać, odcinając
dostawy energii, podobnie jak to uczyniła
w latach 2006 i 2009. Oczywiste jest, że
pewne grupy na Ukrainie, zwłaszcza w jej
wschodniej części, obawiają się, iż umowa
z UE zaszkodzi stosunkom handlowym
z Rosją. Na Ukrainie są również pewne
środowiska przedsiębiorców, których
w ogóle nie interesuje szersze otwarcie
gospodarki czy też zwiększenie jej przejrzystości.
Więcej informacji można znaleźć na
stronie: http://www.gr2014.eu/
Nicolas Hulot, specjalny wysłannik ds. ochrony planety i Henri Malosse,
przewodniczący EKES-u
27 listopada br. Nicolas Hulot, wyznaczony niedawno przez prezydenta Francji
na specjalnego wysłannika ds. ochrony
planety, spotkał się w siedzibie EKES-u
w Brukseli z przewodniczącym EKES-u
Henri Malosse’em i przedstawicielami
europejskiego społeczeństwa obywatelskiego.
Nicolas Hulot rozmawiał ze sprawozdawcami i z przewodniczącym Centrum
Monitorowania Rozwoju Zrównoważonego o interesujących obie strony
zagadnieniach, takich jak realizacja europejskiego dialogu na temat energii i rozpowszechnianie ekologicznej gospodarki
czy ramy na okres po 2015 r. dotyczące
likwidacji ubóstwa i zapewniania zrównoważenia środowiskowego. Szczególnie
skupił się na konkretnych propozycjach
popieranych przez EKES oraz na rozważanych przez Komitet innowacyjnych
rozwiązaniach. Na zakończenie podkreślił również, że należy zaangażować społeczeństwo obywatelskie w konferencję
klimatyczną COP 21 w Paryżu w 2015 r.
Specjalny wysłannik i przewodniczący
Malosse poświęcili wiele uwagi znaczeniu
angażowania przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego z myślą o wzmocnieniu europejskiej demokracji.
Odwiedzając EKES, Nicolas Hulot
– były dziennikarz stojący na czele najważniejszej ekologicznej organizacji pozarządowej we Francji – pragnął również
zwrócić uwagę społeczeństwa, podmiotów krajowych i europejskich oraz członków EKES-u na priorytety w dziedzinie
ochrony środowiska, takie jak utrzymanie różnorodności biologicznej, ochrona
oceanów i walka z handlem zagrożonymi
●
gatunkami. (hb)
EKES info — Styczeń 2014/1
Christine Lagarde i członkowie EKES-u dyskutują Thierry Libaert laureatem
na sesji plenarnej o planie naprawy gospodarczej nagrody IEC 2013 przyznawanej
banków wyposażonym we wspólne
zabezpieczenie.
■ Wspierać popyt,
zachęcając EBC do utrzymania głównych stóp procentowych na niskim
poziomie, by nie narażać na niebezpieczeństwo banków narodowych
i rządów.
■ Ograniczyć zadłużenie,
tak by zwiększyć dochody i wspierać
konsumpcję i inwestycje.
Wypowiadając się w imieniu EKES-u,
jego przewodniczący pogratulował Christine Lagarde jej publicznej wypowiedzi
sprzed kilku miesięcy, mówiącej o tym,
jak ważne jest, by nie realizować polityki oszczędnościowej kosztem wzrostu
gospodarczego. Społeczeństwo obywatelskie jest przekonane, że trzeba szukać
innych możliwości.
„Kontynuowanie obecnych działań
grozi zakwestionowaniem umowy społecznej i może być niebezpieczne dla
demokracji. Czy nie nadszedł już czas
choćby na restrukturyzację niektórych
długów publicznych i prywatnych?”
– zastanawiał się przewodniczący Henri
Malosse w swoim wystąpieniu inauguracyjnym.
Dyrektor MFW przyznała, że pomimo
raczej zachęcających wyników ostatnich
miesięcy, za wcześnie jest jeszcze, by
Francuska Akademia Wywiadu Gospodarczego (Académie d’intelligence économique
de France) przyznała 4 grudnia 2013 r. swoje wyróżnienie dla najlepszej w tym roku
książki na temat wywiadu gospodarczego.
Tegorocznymi zwycięzcami zostali Thierry Libaert i jego współpracownik z uniwersytetu w Poitiers Nicolas Moinet za wspólnie zredagowaną książkę pt. „Komunikacja – zapomniana dziedzina wywiadu gospodarczego”. Nagradzając tę publikację
jury pragnęło podkreślić ewolucję wywiadu gospodarczego i pogłębić zrozumienie aspektu komunikacji, która jest niezbędnym warunkiem dojrzałości koncepcji
●
wywiadu gospodarczego. (ab)
■ Wzmocnić rynki będące siłą
napędową wzrostu gospodarczego
i zatrudnienia,
kierując reformami w każdym kraju
w taki sposób, by poprawić wydajność i elastyczność oraz stworzyć
nowe miejsca pracy.
Christine Lagarde, dyrektor wykonawcza MFW
Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny zaprosił Christine Lagarde,
dyrektor zarządzającą Międzynarodowego Funduszu Walutowego, do udziału
w sesji plenarnej. Wobec utrzymującego
się kryzysu EKES poruszył kwestię obaw
dotyczących skutków polityki oszczędnościowej i tego, czy polityka ta jest w stanie
ożywić europejską gospodarkę.
w dziedzinie wywiadu gospodarczego
i konkurencyjności
mówić o zwycięstwie, i że trzeba „uczynić
więcej”, by wyjść z kryzysu.
Prognozy dotyczące wzrostu są pozytywne (mówią o 1% w 2014 r.), ale „czy
możemy naprawdę powiedzieć, że kryzys
za nami, gdy 12% osób czynnych zawodowo nie ma pracy?”
W swym wystąpieniu Christine
Lagarde wskazała cztery priorytety mające
ożywić wzrost i zatrudnienie w Europie.
■ Wzmocnić kredyty,
zwłaszcza poprzez ukończenie unii
bankowej, z jednolitym mechanizmem nadzoru i jednolitym mechanizmem uporządkowanej likwidacji
EKES zaapelował także o szeroko
zakrojone zmiany strukturalne, zwłaszcza
o uznanie reindustrializacji za europejski
priorytet oraz o ostateczne ukończenie
prac nad unią gospodarczą. W tym celu
Komitet przygotowuje plan i harmonogram działań prowadzących do budżetowej, społecznej i fiskalnej konwergencji
●
w UE. (ll)
“
Czy nie nadszedł już
czas choćby na restrukturyzację niektórych
długów publicznych
i prywatnych?
”
Hans-Joachim Wilms, wiceprzewodniczący EKES-u; Christine Lagarde, dyrektor zarządzająca
MFW; Henri Malosse, przewodniczący EKES-u; Jane Morrice, wiceprzewodnicząca EKES-u;
oraz Nicolas Alexopulos, p.o. sekretarz generalny EKES-u.
dzania i informatyki oraz komunikacji,
a skończywszy na naukach gospodarczych i politycznych oraz prawie. Od
niedawna można ją także kojarzyć
z psychologią społeczną czy socjologią.
Thierry Libaert, członek EKES-u
„EKES Info”: Otrzymał
pan niedawno, wraz
z Nicolasem Moinetem
z Uniwersytetu w Poitiers,
przyznawaną w dziedzinie
wywiadu gospodarczego
i konkurencyjności nagrodę
IEC 2013 za publikację
„Komunikacja – zapomniana
dziedzina wywiadu
gospodarczego”. Czy mógłby
pan szerzej opowiedzieć
o swojej książce i wyjaśnić
naszym czytelnikom, czym
jest „wywiad gospodarczy”?
Thierry Libaert: Wywiad gospodarczy
to zdolność dogłębnego zrozumienia
złożonego otoczenia z perspektywy
globalnej, a następnie podjęcie prawidłowej decyzji. Z naukowego i pragmatycznego punktu widzenia wywiad
gospodarczy jest przedmiotem zainteresowania nauk humanistycznych
i społecznych. Choć koncepcja ta
powstała z dala od środowisk akademickich, rozwinęła się na skrzyżowaniu
wielu dyscyplin – począwszy od zarzą-
W swojej książce stara się
pan przywrócić komunikacji
należne jej miejsce w sercu
wywiadu gospodarczego,
jako że wykracza ona poza
zarządzanie informacjami.
Dlaczego?
W badaniach dotyczących tej dziedziny
komunikacja jest biednym krewnym
wywiadu gospodarczego, a dla analizy
komunikacji w ogóle nie ma miejsca.
Wywiad gospodarczy poszukuje swoich
korzeni, zwłaszcza modus operandi (silnego powiązania teorii z praktyką). Dojrzałość wywiadu gospodarczego wymaga
przejścia z tzw. informacji strategicznych
na wiedzę, z podejścia „od świadomości do działania” na podejście „wiedza
to działanie”. Ewolucja ta, wymagająca
lepszego zrozumienia i pełnego zintegrowania aspektu komunikacji związanego
z wywiadem gospodarczym, zbyt często
ogranicza się do zarządzania informacjami, niezależnie od tego, czy są one
zaklasyfikowane jako informacje strategiczne, czy też nie, bądź do postrzegania danej informacji w wąski, lub wręcz
uproszczony, sposób. Naszym zdaniem
to problem leżący w sercu wywiadu
gospodarczego i zamiast sprowadzać
go do szeregu narzędzi czy metod należałoby uznać go za politykę publiczną,
sposób myślenia, czy nawet kulturę. ●
SESJA PLENARNA W PIGUŁCE
Vincent Farrugia,
członek EKES-u
EKES pragnie, aby obywatele UE mogli
w prosty i tani sposób dokonywać podstawowych płatności elektronicznych przez
internet zarówno w rozliczeniach krajowych, jak i transgranicznych. „Spór o to,
jak zacząć demontować strukturę wysokich kosztów narzucanych w przypadku
usług płatności kartą, które zdominowały
rynek plastikowego pieniądza, toczy się
już zbyt długo” – twierdzi Vincent Farrugia (Grupa Pracodawców, Malta), sprawozdawca opinii EKES-u w sprawie usług
płatniczych.
© Zhu Difeng
Walka z nadużyciami związanymi z płatnościami kartą
dów produkcyjnych, co
doprowadziło do utraty
ponad 60 tys. miejsc
pracy. Komisja Europejska przedstawiła
właśnie plan działania
na rzecz europejskiego
przemysłu stalowego,
lecz zdaniem Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego
(EKES-u) jest on niewystarczający.
Nieuchronny zmierzch europejskiego przemysłu
stalowego?
W opinii przyjętej
11 grudnia EKES postuluje, by oprócz długofalowego planu
działania opracowano konkretniejsze rozwiązania krótkoterminowe. „EKES przyjmuje z zadowoleniem propozycję Komisji,
by wspierać popyt na stal wytwarzaną w UE, zarówno na rynku
wewnętrznym, jak i zagranicznym, i zapewnić unijnym producentom stali dostęp do rynków krajów trzecich poprzez stosowanie
uczciwych praktyk handlowych. To jednak nie wystarczy. Długofalowej polityce ogólnej muszą towarzyszyć szybkie i konkretne
działania” – twierdzi sprawozdawca opinii Claude Rolin (Grupa
Pracowników, Belgia).
Europejski przemysł stalowy, który jest zależny od takich branż,
jak przemysł motoryzacyjny i budowlany, bardzo dotkliwie
odczuwa skutki kryzysu gospodarczego. Zamknięto wiele zakła-
EKES uważa, że plan działania jest dosyć mglisty i nie
uwzględnia też należycie koniunkturalnego wymiaru kryzysu.
Aby zachować strategiczne znaczenie tego sektora dla europej-
Komitet zaleca, by pułapy dla płatności kartami kredytowymi
i debetowymi były niższe od zaproponowanych, a także by rozszerzono nowy pakiet dotyczący płatności na usługi płatnicze realizowane przy pomocy urządzeń przenośnych i przez internet. Koszty
płatności, problemy z dostawą oraz kwestie prawne i związane z bezpieczeństwem utrudniają rozwój handlu internetowego. (ail) ●
skiego przemysłu wytwórczego i zatrudnienia, a także zapobiec
jego dalszemu kurczeniu się, EKES wzywa do podjęcia pilnych
kroków, takich jak:
Propozycja EKES-u. Główne punkty:
• przeprowadzenie szczegółowej analizy bieżącego potencjału;
• ułatwienie wykorzystania i transportu złomu i zapobieganie jego
nielegalnemu wywozowi;
• zadbanie o to, by w przydzielaniu funduszy strukturalnych UE
w wystarczającym stopniu uwzględniano wymiar sektorowy;
• podjęcie, ze wsparciem publicznym, środków o charakterze tymczasowym, by zapewnić utrzymanie miejsc pracy w przemyśle
stalowym;
• pobudzanie popytu w sektorach zależnych od branży stalowej;
• istotne zwiększenie wsparcia, w tym pomocy publicznej, dla inwestycji w rozwój nowych technologii i procesów, aby stymulować
dalsze unowocześnianie instalacji i zakładów;
• wprowadzenie zrównoważonego modelu produkcji stali;
• ukierunkowanie Europejskiego Funduszu Dostosowania do
Globalizacji na przewidywanie zmian, czyli np. na ułatwianie
wprowadzania nowych technologii i pomaganie pracownikom
w dostosowywaniu się do nich.
„Trzeba zwrócić szczególną uwagę na specyficzne cechy tego sektora. Na przykład konieczne jest zrekompensowanie wzrostu cen
energii elektrycznej w całej UE, a cele przemysłu stalowego związane
ze zmianą klimatu muszą być możliwe do osiągnięcia z technicznego
i gospodarczego punktu widzenia” – dodaje współsprawozdawca
●
Zbigniew Kotowski (Inne Podmioty, Polska). (ail)
Więcej informacji pod adresem: http://www.eesc.europa.eu/?i=portal.en.opinions
EKES info — Styczeń 2014/1
3
Fascynacja Evy Päärendson krajem wschodzącego słońca
W serii wywiadów
Béatrice Ouin, francuska członkini
Grupy Pracowników w EKES-ie oraz
przedstawicielka
członków Komitetu
w redakcji biuletynu
Eve Päärendson, i n f o r m a c y j n e g o
członkini EKES-u „EKES Info”, rozmawia ze swymi
kolegami o ich zainteresowaniach. Niedawno spotkała się z Evą Päärendson,
estońską członkinią Grupy Pracodawców i dyrektorką odpowiedzialną za
stosunki międzynarodowe w Estońskiej
Konfederacji Pracodawców.
„EKES Info”: Stała się pani
członkinią EKES-u w 2004 r.,
z chwilą przystąpienia Estonii
do UE. Była pani wtedy bardzo
młoda, jak zresztą teraz. Jak
doszło do tego, że została pani
członkinią Komitetu?
Eve Päärendson: Było to dla mnie
logiczne: byłam członkiem wspólnego
komitetu konsultacyjnego EKES – Esto-
nia, więc znałam już funkcjonowanie
EKES-u. Moją kandydaturę poparła
moja organizacja. Z satysfakcją stwierdzam, że wiele nowych państw członkowskich również wyznaczało wtedy
młodych ludzi. Zresztą tak jest do tej
pory, co przyczynia się do lepszej równowagi w naszej pracy.
Jak pani sądzi, co pani
obecność w Komitecie
przyniosła pani organizacji?
EKES jest jedynym oficjalnym organem
unijnym, w którym może się wypowiadać środowisko biznesu. Zapewnia on
mojej organizacji i mnie samej bardziej
rozległą i bardzo przydatną sieć kontaktów biznesowych.
Członkostwo w EKES-ie umożliwia
już na wczesnym etapie dostęp do unijnego procesu legislacyjnego i procesu
kształtowania polityki oraz szersze możliwości kontaktu z kluczowymi decydentami w Brukseli. A jak wszyscy wiemy,
w stosunkach międzynarodowych kontakty z ludźmi godnymi zaufania mają
nieocenione znaczenie.
Ponadto dzięki mojej działalności
w różnych grupach, w których uczestniczą także przedstawiciele krajów
trzecich, moja organizacja znacznie
skorzystała na bezpośrednim zaangażowaniu w kształtowanie polityki unijnej
dotyczącej właśnie tych kluczowych
krajów, nawiązała wspaniałe kontakty
i wykorzystała możliwości stworzenia
swej sieci kontaktów.
Czy udaje się pani skutecznie
komunikować o Europie
w swym kraju?
Jednym z najtrudniejszych zadań jest
komunikowanie na tematy europejskie
na poziomie krajowym. Ludzie biznesu
są pragmatyczni. Zawsze chcą zrozumieć
w bardzo konkretny sposób, jaką wartość dodaną wnosi każdy akt prawny.
Nie da się uniknąć pewnej konfrontacji
między stolicami krajowymi a Brukselą,
choćby dlatego, że lokalne media i politycy chcą, by to im przypisywać wszystkie pozytywne efekty, a Brukselę winić za
problemy. Trzeba też czasu, by wykazać
korzyści płynące z działań unijnych, co
sprawia, że komunikowanie na jej temat
jest bardzo trudne dla wszystkich, którzy
zajmują się tymi kwestiami i tu, i tam.
Myślę, że w Brukseli zbyt łatwo
zapomina się, że ludziom, którzy nie
mają dogłębnej wiedzy o UE, niełatwo
jest zrozumieć jej decyzje. Uważam, że
wizyty studyjne w Brukseli mogą być
bardzo użytecznym narzędziem ułatwiającym zrozumienie funkcjonowania
instytucji unijnych.
Bardzo mocno zaangażowała
się pani w stosunki UE
z Japonią. Czy może pani
wyjaśnić tego powody?
Japonia jest bardzo ważnym partnerem strategicznym UE. Dzielimy z nią
te same podstawowe wartości i zasady.
Stoimy też przed wieloma podobnymi
wyzwaniami, takimi jak szybko zmieniająca się struktura demograficzna,
potrzeba zapewnienia bezpieczeństwa
energetycznego i cybernetycznego oraz
powrotu do rzeczywistego wzrostu.
Prowadzone obecnie negocjacje mają
istotne znaczenie dla naszych gospo-
darek. Korzystna umowa handlowa
powinna zwiększyć unijny eksport
do Japonii nawet o 30%, PKB Europy
o 0,8% oraz doprowadzić do powstania dodatkowych 400 tys. miejsc pracy
w państwach członkowskich UE. Przewiduje się, że PKB Japonii wzrośnie
o 0,7%, a eksport do Europy o 24%.
Już wcześniej zajmowałam się Japonią ze względów zawodowych i dlatego
w 2006 r. zaangażowałam się w opracowanie opinii z inicjatywy własnej EKES-u w sprawie „Stosunki UE – Japonia:
rola społeczeństwa obywatelskiego”.
W jej wyniku w 2009 r. ustanowiono
grupę kontaktową UE – Japonia. Od
tego czasu EKES znacznie poszerzył swe
kontakty z podmiotami pozarządowymi
w Japonii.
Kultura japońska jest unikalna pod
wieloma względami i nawet koncepcja
społeczeństwa obywatelskiego Japończyków różni się od naszej. Między innymi
dlatego uważam dialog z Japonią za tak
bardzo inspirujący. Japonia nieustannie daje wiele niezwykłych możliwości
●
poznania czegoś nowego.
W SKRÓCIE
Nowe substancje psychoaktywne: ocena ryzyka
i minimalizowanie szkód związanych ze stosowaniem dopalaczy
© Atomazul
Czy wiesz, że…
W dniu 27 listopada EKES zaprosił przedstawicieli UE, naukowców, ekspertów
ds. zdrowia i zainteresowane podmioty
do udziału w dyskusji na temat nowych
przepisów mających na celu wskazanie
i wycofanie z rynku szkodliwych substancji psychoaktywnych bez szkody dla
ich zgodnych z prawem zastosowań przemysłowych i rynkowych. Zebrane wnioski
zostaną uwzględnione w opinii Komitetu,
która ma zostać przyjęta na styczniowej
sesji plenarnej.
„Wniosek w pewnym stopniu przyczyni się do ograniczenia podaży, lecz
niekoniecznie w odpowiednim czasie i w
opłacalny sposób. Trzeba zwrócić większą
uwagę na zmniejszenie popytu i dopilnować, by środki kontroli były oparte na
przesłankach zdrowotnych i danych społecznych, a nie na doraźnych korzyściach
politycznych” – twierdzi David Sears,
sprawozdawca opinii EKES-u w sprawie
nowych substancji psychoaktywnych. ●
■ W ubiegłym roku 2,2 mln osób
kupiło substancje psychoaktywne (np. mefedron, metylon
i ketaminę) o łącznej wartości
0,5 mld euro.
■ Na przestrzeni ostatnich trzech
lat w co najmniej 13 państwach członkowskich otworzono sklepy specjalizujące
się w sprzedaży substancji
psychoaktywnych. Sprzedaż
internetowa wzrosła w tym
czasie czterokrotnie.
■ Szacuje się, że szkody dla
zdrowia publicznego spowodowane substancjami psychoaktywnymi sięgają 211 mln
euro, a koszt egzekwowania
związanego z tym prawodawstwa wynosi 117–144 mln
euro rocznie.
■ Przedsiębiorstwa wytwarzające te substancje znajdują się
poza UE (w Chinach i Indiach)
i szybko dostosowują się do
nowych ograniczeń, oferując
nowe substancje. (ail)
EKES info
Redaktor naczelny:
Ogólna koordynacja:
Béatrice Ouin – przedstawicielka członków EKES-u
w komitecie redakcyjnym (Grupa Pracowników, FR)
Maciej Bury (mb)
Agata Berdys
Współautorzy niniejszego wydania:
Alejandro Izquierdo Lopez (ail)
Eleni Kindyni (ek)
Henry Borzi (hb)
Laure Limousin (ll)
Leszek Jarosz (lj)
Adres:
Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny
Budynek im. Jacques’a Delorsa, rue Belliard 99,
1040 Bruksela, Belgia
tel. (+32 2) 546 94 76
faks: (+32 2) 546 97 64
e-mail: [email protected]
internet: http://www.eesc.europa.eu/
W perspektywie wyborów europejskich w maju 2014 r.
Niemal 200 ekspertów w dziedzinie
komunikacji z organizacji społeczeństwa obywatelskiego, unijnych i krajowych organów publicznych, środowisk
akademickich i mediów zebrało się
w dniach 25–26 listopada w Brukseli na
7. dorocznym seminarium społeczeństwa
obywatelskiego na temat mediów. Seminarium to zostało zorganizowane przez
Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny (EKES) wspólnie z Parlamentem
Europejskim (PE).
Rozpoczęło się odliczanie
Imprezę zorganizowano niecałe pół
roku przed wyborami do Parlamentu
Europejskiego i wśród uczestników
wyraźnie czuło się atmosferę mobilizacji,
by nowymi drogami i strategiami informować obywateli o Europie i dotrzeć do
opinii publicznej.
Jane Morrice, wiceprzewodnicząca
EKES-u odpowiedzialna za komunikację, zainicjowała debatę, stwierdzając, że
„musimy postarać się, by ludzie przestali
postrzegać Brukselę jako coś anonimowego, odległego i elitarnego”. Zasugerowała, by do maja 2014 r. na nowo
przemyśleć strategie komunikacji, i zwróciła się do wszystkich: przedstawicieli
władz szczebla europejskiego, krajowego
i regionalnego oraz do wpływowych organizacji społeczeństwa obywatelskiego, „by
pomogli przekonać każdego obywatela, że
Europa jest ważna – bo przecież jest”.
„Głosuj, by pokazać, w jakim kierunku
Europa ma podążać”
Uczestnicy jednego z paneli dyskusyjnych skoncentrowali się na wyzwaniach
w zakresie komunikacji, jakie pojawiają się
w kontekście kampanii wyborczej do Parlamentu Europejskiego w 2014 r. Pierwszy
etap kampanii komunikacyjnej Parlamentu
Europejskiego wystartował we wrześniu. Po
nim nastąpi etap tematyczny, informujący
o tym, co robi Parlament, następnie etap
mobilizujący wyborców „Idź na wybory”
i wreszcie etap końcowy, poświęcony
wynikom wyborów i nowemu rozkładowi
sił w Parlamencie.
European Economic and Social Committee
Civil Society
Media Seminar
25-26
11/2013
EESC, Rue Belliard/Belliardstraat 99,
1040 Bruxelles/Brussel
www.eesc.europa.eu
czyniają się do tego stopnia niewiedzy i dezorientacji w społeczeństwie właśnie poprzez
częsty brak koordynacji podejmowanych
działań i przekazywanych informacji.
Z kolei inni przestrzegali przed traktowaniem komunikacji jako szybkiego acz
powierzchownego rozwiązania. Ktoś inny
zauważył, że „UE przekazuje więcej informacji wtedy, gdy ma problemy”, dodając, że
debata euroentuzjastów i eurosceptyków jest
po prostu przejawem zdrowej demokracji.
Na zakończenie wiceprzewodniczący
Parlamentu Europejskiego Othmar Karas
oświadczył, że powodzenie kampanii
w zakresie komunikacji w dużej mierze
zależy od zaangażowania każdego z nas
w informowanie obywateli. Jak podkreślił,
nadchodzące wybory europejskie będą się
bardzo różnić od poprzednich, ponieważ
społeczeństwo UE będzie miało znacznie
większy wpływ na to, co w Europie należy,
a czego nie należy robić. Swoje wystąpienie
zakończył apelem: „Pomóżcie nam dotrzeć
z tym przekazem do wyborców”. (mb) ●
Wszyscy prelegenci byli zgodni co do
tego, że hasłem przewodnim nie jest „Głosuj, bo kochasz UE”, lecz „Głosuj, by pokazać, w jakim kierunku ma podążać Europa”.
Wielu uczestników nie kryło zaniepokojenia niewystarczającą współpracą pomiędzy instytucjami UE. Europa faktycznie
„działa, reaguje i decyduje”, ale jak można
to pokazać wyborcom? Jeden z prelegentów
stwierdził, że instytucje unijne same przy-
Jane Morrice, wiceprzewodnicząca EKES-u,
i Emily O’Reilly, Europejski Rzecznik Praw
Obywatelskich
„EKES info” w 23 językach: http://www.eesc.europa.eu/?i=portal.en.eesc-info
://ww
ww
„EKES Info” ukazuje się dziewięć razy do roku podczas sesji plenarnych
l
Komitetu.
Drukowane egzemplarze „EKES Info” po angielsku, francusku i niemiecku otrzymać można bezpłatnie
w serwisie prasowym EKES-u.
Wersja elektroniczna niniejszego biuletynu w 23 językach w formacie PDF jest dostępna na stronach
internetowych EKES-u: URL: http://www.eesc.europa.eu/?i=portal.en.eesc-info.
„EKES Info” nie stanowi oficjalnego zapisu prac EKES-u. Po informacje tego typu należy sięgać do Dziennika
Urzędowego Unii Europejskiej i innych publikacji Komitetu.
Powielanie naszych materiałów – z podaniem źródła „EKES Info” – jest dozwolone (prosimy o przekazanie
jednego egzemplarza redaktorowi naczelnemu).
Nakład: 12 310 egz.
Następny numer ukaże się w lutym 2014 r.
Styczeń 2014/1
QE-AA-14-001-PL-N
ROZMOWY W EKES-ie