wersja pdf - Handel ludźmi

Handel Ludzmi
Źródło:
http://www.handelludzmi.eu/hl/struktura-instytucjona/prowadzone-projekt/poprawa-zdolnosci/aktualnosci/6867,Publikacja-Ra
dy-Europy-i-Ministerstwa-Spraw-Wewnetrznych-i-Administracji.html
Wygenerowano: Czwartek, 2 marca 2017, 22:30
AAA
Publikacja Rady Europy i Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i
Administracji
Dodane dnia 30 czerwca 2016
Rada Europy opublikowała raport "POWSTAWANIE DOBRYCH PRAKTYK WŁADZ PAŃSTWOWYCH, ŚRODOWISKA
BIZNESU ORAZ SPOŁECZEŃSTWA OBYWATELSKIEGO W SFERZE REDUKOWANIA POPYTU NA HANDEL LUDŹMI
DLA CELÓW PRACY PRZYMUSOWEJ", przygotowany przez Mike'a Dottridge w ramach projektu “Improving
Poland’s Capacity to Prevent Trafficking in Human Beings", współfinansowanego przez Fundusze norweskie
Raport opisuje przykłady inicjatyw mających na celu zmniejszenie popytu na to, co w Europie jest znane, jako „praca
przymusowa”, skupiając się na wysiłkach mających na celu zapobieganie handlowi ludźmi dla celów pracy przymusowej,
niewolnictwa, praktyk podobnych do niewolnictwa, czy niewoli. Przedstawia przykłady metod, które na podstawie aktualnie
dostępnych informacji, reprezentują dobre praktyki.
Część 1. wyjaśnia co oznacza „strona popytowa” handlu ludźmi i obowiązki prawne państw w zakresie „obniżania popytu,
który sprzyja wszystkim formom wykorzystywania osób, w szczególności kobiet i dzieci, co prowadzi do handlu ludźmi”.
Zobowiązania te zawarte są zarówno w Protokole Organizacji Narodów Zjednoczonych o zapobieganiu, zwalczaniu oraz
karaniu za handel ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi (2000) oraz Konwencja Rady Europy w sprawie działań
przeciwko handlowi ludźmi (2005).
Część 2. przedstawia z kolei przykłady inicjatyw rządów, biznesu i organizacji społeczeństwa obywatelskiego, które
skutkowały obniżeniem popytu.
Rozdział o środkach redukcji popytu wdrożonych przez państwa nakreśla pięć zestawów środków, które zostały podjęte przez
państwa i które skutkowały obniżeniem popytu:
1. Środki obniżające popyt wyszczególnione w rządowych strategiach, czy planach dotyczących zarówno biznesu, jak i praw
człowieka, czy handlu ludźmi;
2. Wyszczególnienie obowiązków biznesu (szczególnie tego z sektora prywatnego) w zakresie poszanowania praw człowieka;
3. Polityka dotycząca zamówień publicznych w ministerstwach, władzach lokalnych, organizacjach państwowych,
przedsiębiorstwach parapaństwowych i będących całkowicie lub częściowo własnością państwa;
4. Wpływanie na politykę państwa w zakresie kredytów eksportowych;
5. Regulowanie rekrutowania do pracy.
W rozdziale o redukcji popytu przez biznes zawarty jest przegląd trzech dalszych przykładów:
1. Jak przedsiębiorstwa w Europie dowiedziały się o handlu ludźmi dla pracy przymusowej jeśli zgłoszono ją w szczególnej
gałęzi przemysłu w innym kraju w łańcuchu dostaw i w jaki sposób można skutecznie zareagować (główny przykład dotyczy
produktów z owoców morza importowanych z Tajlandii, gdzie poinformowano o pracy przymusowej zarówno na statkach
rybackich jak i w fabrykach przetwórstwa owoców morza);
2. W jaki sposób organizacje pracowników i pracodawców współpracowały w Stanach Zjednoczonych, by zbudować ’etykietę
społeczną’ dla zagwarantowania konsumentom, że pomidory, czy inne produkty rolne nie powstały z udziałem pracy
przymusowej;
3. W jaki sposób przedsiębiorstwa w Brazylii zdecydowały się na nieprowadzenie biznesu z podmiotami gospodarczymi, o
których wiadomo, że korzystają z pracy przymusowej i przyłączyły się do ‘Krajowego Paktu’ przeciwko pracy przymusowej.
Wreszcie rozdział o środkach podejmowanych przez organizacje społeczeństwa obywatelskiego w celu zmniejszenia popytu
dokonuje przeglądu trzech przykładów:
1. Starania organizacji społeczeństwa obywatelskiego, by przekazać bezpośrednio konsumentom informację na temat
towarów, które kupują;
2. Inicjatywy mające wpływać na biznes działający w europejskich sektorach akcesoriów odzieżowych i tekstylnym, w tym
przedsiębiorstwa kupujące gotowe akcesoria od fabryk, których pracownicy pochodzą z handlu ludźmi dla pracy
przymusowej i inne przedsiębiorstwa, które kupują artykuły włókiennicze (do produkcji ubrań), takie, jak bawełna, które
zostały wyprodukowane z udziałem pracy przymusowej;
3. Środki do monitorowania całokształtu skuteczności starań biznesu, by zapobiec naruszaniu praw człowieka w ich łańcuchu
produkcji i lobbowanie na rzecz poprawy, w tym praca przymusowa (nowy zestaw standardów ogłoszony w 2016 r., by
ocenić skuteczność środków podejmowanych przez biznes w celu poszanowania praw człowieka).
Raport zawiera konkluzję, że najskuteczniejsze inicjatywy zmniejszania popytu charakteryzują się pewnymi
wspólnymi cechami:
 Angażują kilku aktorów pracujących razem, czasami konkurentów, czy organizacje, które tradycyjnie nie
zgadzają się ze sobą, takie jak organizacje przedsiębiorców i związki zawodowe;
 Zwykle mają szersze cele niż tylko obniżanie popytu związanego z pracą przymusową, czy handlem ludźmi,
osiągają również inne cele;
 Wiele korzysta teraz z Wytycznych ONZ w sprawie biznesu i praw człowieka, jako ich główny punkt
odniesienia.
http://www.coe.int/en/web/anti-human-trafficking/home
Załączniki do strony
640.79 KB
684.74 KB
729.42 KB
Tagi:
podziel się treścią:
wersja pdf drukuj