Drago i M. Zagajski
Transkrypt
Drago i M. Zagajski
Grzegorz Włodarczyk DRAGO S.A. i TOWARZYSTWO HANDLOWO – PRZEMYSŁOWE M. ZAGAJSKI S.A., czyli słów kilka o mini-konsorcjum Poszukując informacji na temat spółki Drago S.A., kilkakrotnie przewinęło mi się nazwisko Mieczysława Zagajskiego, dlatego postanowiłem pójść tym tropem, co z kolei sprawiło, że natknąłem się na spółkę Towarzystwo Handlowo – Przemysłowe M. Zagajski S.A. oraz kilka innych spółek, które moim zdaniem miały łącznie zadatki na mini-konsorcjum. To co łączy dzisiaj w/w spółki, oprócz wspólnych elementów historii, to brak znanych papierów wartościowych przez nie wyemitowanych. Sam Mieczysław Zagajski to bardzo ciekawa postać dwudziestolecia międzywojennego. Pochodził ze znanej i bogatej rodziny Zagajskich. W swoich wspomnieniach Jadwiga Maurer stwierdza wręcz, że „żył na stopie milionera. Mieszkał w Warszawie, miał własny samolot”1. Pochodził z Kielc i był przedstawicielem "Wietrzni” w Warszawie (także biznes rodziny Zagajskich), eksportował wapno do krajów Europy, a nawet do U.S.A., posiadał wiele nieruchomości (np. przy ul. Kolejowej 9/11 w Warszawie – zespół zabudowań magazynowo – warsztatowych), pisał książki dotyczące szeroko pojętego budownictwa (np. „Sposób użycia cementu glinowego”). Mieczysław Zagajski był także znanym w kraju kolekcjonerem dzieł sztuki. Jego wielką liczącą ponad 7200 obiektów kolekcję zrabowali Niemcy. Kolekcja Zagajskiego, w części, która przetrwała, do dziś zajmuje poczesne miejsce wśród prywatnych zbiorów judaistycznych w Nowym Jorku. Wydany został katalog tej kolekcji, prezentujący także polskie judaika2. Sam Mieczysław Zagajski wyjechał w roku 1935 do Nowego Jorku. Spółka Towarzystwo Handlowo – Przemysłowe M. Zagajski S.A. miała siedzibę w Warszawie, przy ul. Żórawiej 3 (tak, to nie błąd). Początkowo jej kapitał zakładowy wynosił 1 2 www.jankarski.org.pl/zachowac-pamiec/item/78-wspomnienia-jadwigi-maurer www.judaica-art.com.pl 1 „jedynie” 180.000 zł, ale już w roku 1930 podwyższono go do sumy 1.000.000 zł. Spółka posiadała swoje oddziały w Gdyni oraz Katowicach. Zakończyła swą działalność po wybuchy II wojny światowej. W roku 1930 w skład Zarządu spółki wchodzili: 1) Prezes Czesław Podleski, 2) Wiceprezes I-y - senator Jan Antoni Rogowicz , 3) Wiceprezes II-gi dyr. Mieczysław Jazowski, 4) Dyrektor Zarządzający Mieczysław Zagajski, 5) Dyrektor Paweł Rotmil – doktor chemii, były chemik cukrowni „Michałów", otrzymał także w Zurychu tytuł doktora filozofii za pracę elektrochemiczną: „Elektrolytische Darstellung des Kaliumbichromates und Permanganates aus Ferrochrom und Ferromangan", dyrektor Zjednoczenia Fabryk Tektury Smołowcowej Sp. z o.o., W skład Komisji Rewizyjnej wchodzili: 1) Stanisław Krakauer, 2) Michał Wolski - polski działacz narodowy i plebiscytowy, aptekarz, farmaceuta. To dzięki jego staraniom powstały Towarzystwo Kasyno („Casino”), Towarzystwo Przemysłowców i Handlowców Polskich w Bytomiu oraz Polski Związek Drogistów, 3) Jakób Akawie, 4) Seweryn Parć. Spółka w roku 1929 osiągnęła obrót towarowy w wysokości 3.850.000,00 zł. Rok ten był rokiem olbrzymiego rozwoju spółki. To właśnie w nim Towarzystwo w szczególności: 1) objęło przedstawicielstwo firmy Oesterreichisch - Amerikanische Magnesit A. G, Radenthein na magnezyt i heraklit, 2) podjęło kroki w celu założenia fabryki heraklitu w Polsce, 3) założyło spółkę dla wyrobu heraklitu w Polsce z kapitałem 2.000.000 zł (niestety póki co nie udało mi się ustalić jaka to spółka), 4) pozyskało przedstawicielstwo firmy Ebano Asphalt Gesellsekaft m. b. H, — Hamburg, 5) oddział Towarzystwa w Katowicach rozwijał się prężnie, zastępując z jednej strony interesy spółki na Górnym Śląsku, z drugiej zaś — prowadząc dział artykułów budowlanych i technicznych, a także dział sprzedaży worków jutowych firm 2 „Stradom" i „Warta", oraz docelowo reprezentował Syndykat Fabryk Wyrobów Jutowych w Polsce, 6) przy współudziale firmy „Związku Koksowni" w Katowicach oraz firmy „Continentale" Straasen - Teerungs-Gesellschaft m. b. H. w Berlinie założono Towarzystwo Budowy Dróg Smołowcowych „Smolodróg", które już w pierwszym roku swego istnienia wykonało pomyślnie poważne roboty dla województwa śląskiego, 7) założyło spółkę „Drago” S.A., w której Towarzystwo posiadało 55% udziałów, a która zajmować się miała wyrobem i sprzedażą mieszanek benzolowych z benzolów firmy „Związku Koksowni", 8) uzyskało szereg przedstawicielstw i to przeważnie firm zagranicznych, 9) z wykazanych zysków w sumie 33,538,43 zł na dywidendę przeznaczono kwotę 10.800,00 zł. Spółka sprowadzała także do Polski cement „bauxytowy”, który reklamowany był hasłem „Podczas deszczowej i mroźnej pory można betonować tylko szybko twardniejącym cementem bauxytowym, dającym po 24 godzinach taką samą wytrzymałość, jak przy cemencie portlandzkim dopiero po 28 dniach.3” „Mini-konsorcjum” – spółki powiązane w większości kapitałowo i osobowo 3 „Gazeta Handlowa” z dnia 30 grudnia 1929 r. 3 Spółka „Drago” S.A. została założona w roku 1929 w Warszawie, jak już wcześniej wspomniałem, przez Towarzystwo Handlowo – Przemysłowe M. Zagajski S.A., w której to spółce Towarzystwo posiadało 55% akcji. Kapitał zakładowy „Drago” S.A. początkowo wynosił 500.000 zł, jednakże już w roku 1931 spółka wydała nową emisję akcji, na sumę 700.000 zł (akcje II emisji właśnie wymieniane są podczas rejestracji dokumentów na okaziciela – 150 sztuk), tak że kapitał zakładowy wzrósł do 1.200.000 zł, przy czym 50% kapitału zakładowego w roku 1931 „przeszło w ręce kapitału zagranicznego, który zarazem zapewnił firmie „Drago" odpowiednie nisko oprocentowane kredyty”4. Firma zajmować się miała sprzedażą mieszanki benzynowo-benzolowej (paliw). Do władz spółki w maju 1931 r. weszli: 1) Alfred Goldklang - Członek Dyrekcji Banku Handlowego i dyrektor Śląskiego Banku Dyskontowego w Bielsku; 2) Franz A. Pabelick - także członek Rady Nadzorczej Kontynentalnego Towarzystwa Drogowego" (Societe Routiere Contintntales S. A.); 3) dr. Wiktor Kutten – znany przemysłowiec; 4) prof. Wacław Iwanowski - białoruski narodowy działacz polityczny, kulturalny i oświatowy, publicysta, wydawca, wykładowca akademicki; 5) Leon Skibiński — znany przemysłowiec (np. z Zakładów Mechanicznych, Odlewni, Fabryki Maszyn i Narzędzi Rolniczych w Białogonie). W skład Zarządu weszli znani już Czesław Podleski, Mieczysław Zagajski. Już w pół roku później, dokładnie 28 listopada 1931 roku, na Nadzwyczajnym Walnym Zgromadzeniu Akcjonariuszy, przy udziale wszystkich akcjonariuszy krajowych i zagranicznych, doszło do wyborów uzupełniających do Rady Nadzorczej (skład Zarządu nie uległ zmianie). Od tego dnia Radę Nadzorczą stanowili: 1) prezes RN inż. Jerzy Wojnar z Katowic - naczelnik Wydziału Górniczo- Przemysłowego Rady Narodowej Księstwa Cieszyńskiego, od 1924 dyrektor generalny Związku Koksowni i Zakładów Impregnacyjnych w Katowicach, 2) wiceprezes RN — Stefan Suryn – znany warszawski przemysłowiec, także członek Rady Nadzorczej spółki Jurata Uzdrowisko na Półwyspie Helu S.A. 3) dyr. Alfred Goldklang, 4) prof. Wacław Iwanowski, 4 „Gazeta Handlowa” z dnia 4 maja 1931 r. 4 5) dr Wiktor Kutten - prezes Związku Polskich Fabryk Portland-Cementu (swoją drogą godnym jest polecenia, dla zainteresowanych, artykuł dr Kuttena – „Ustne umowy kartelowe”), 6) Tadeusz Rozental, 7) Franciszek A. Pabelick, 8) inż. Leon Skibiński, Warszawa; 9) dr Bronisław Wałukiewicz - znany warszawski adwokat. Garść dodatkowych ciekawostek : 1) Tak spółka Drago S.A. jak i Towarzystwo Handlowo – Przemysłowe M. Zagajski S.A. łącznie podczas subskrypcji Pożyczki Narodowej w 1934 r. wyłożyły na ten cel 30.000,00 zł; 2) Spółka Drago S.A. współpracowała ściśle z Bezpłatną Poradnią Samochodową dla samochodów używających mieszanek spirytusowych w Warszawie przy Al. Szucha 11/13; 3) W 1936 roku, gdy wydana została Mapa Samochodowa i Stanu Dróg w Polsce (przez Polski Touring Klub), w aneksie mapy zostały wyszczególnione także miasta, w których znajdowały się stacje „benzynowe” Drago S.A.; 4) W spółce Towarzystwo Handlowo – Przemysłowe M. Zagajski S.A. w latach 1938 – 1938 księgowość prowadził Ben Haus – znany polski ekonomista żydowskiego pochodzenia. 5