1 Przemówienie Pana Thierry GUICHOUX, Konsula Generalnego

Przemówienie Pana Thierry GUICHOUX,
Konsula Generalnego Francji w Krakowie,
z okazji Święta Narodowego Francji
Kraków, 14 lipca 2014r.
W pierwszej kolejności proszę pozwolić mi przywitać Państwa i podziękować, drodzy
rodacy i drodzy polscy przyjaciele, za tak liczne przybycie tutaj, dzisiejszego wieczoru. Dają
Państwo tym samym wyraz tej wzajemnej przyjaźni, która łączy Francję i Polskę.
14 lipca jest naszym świętem narodowym, ale obchody za granica są również
szczególnie podniosłym momentem dla relacji pomiędzy Francuzami, a krajami w których
żyją. Aby nie przedłużać przemówienia, wygłoszę po francusku i po polsku kilka zdań na
temat obecności Francji w województwie Małopolskim, a potem zwrócę się do Państwa
wyłącznie po polsku.
Chciałbym powiedzieć, jak bardzo cieszę się, że mogę pracować w tym tak
dynamicznym regionie i mieście, które utrzymuje bliskie relacje z Francją. Województwo
Małopolskie utrzymuje na wysokim poziomie relacje z regionem Rodan-Alpy i regionem
Centre. Kraków posiada doskonałą współpracę z miastami Bordeaux i Orlean. Liczne
krakowskie uczelnie nawiązały bliskie kontakty z instytucjami francuskimi. Nie mogę ich
wszystkich wymienić, ale chciałbym szczególnie wspomnieć Uniwersytet Jagielloński,
Akademię Górniczo-Hutnicza, Uniwersytet Ekonomiczny i Uniwersytet Pedagogiczny w
Krakowie.
Wiele francuskich firm obecnych jest w tym regionie, wnosząc istotny wkład w
lokalne życie ekonomiczne i podnosząc jakość życia mieszkańców.
Przykładem jest Alstom – firma, która przedstawiła swoją wizję krakowskiego metra.
To ekologiczne rozwiązanie komunikacyjne pozwoli na bezkolizyjne połączenie Krakowa z
Nową Hutą.
Chciałbym również podkreślić wysiłki podjęte przez EDF mające na celu istotne
zmniejszenie emisji toksycznych cząstek w najbliższej przyszłości.
Carrefour, Auchan Bonarka i Galeria Bronowice oferują wysokiej jakości produkty.
Na uwagę zasługuje również kampania prowadzona przez supermarket Carrefour dotycząca
promowania zdrowego odżywiania.
Warte podkreślenia są również związki między francuskimi firmami i uniwersytetami.
EDF otworzył ośrodek badawczy, aby dać kolejny impuls dla swojej (dziesięcioletniej) 10letniej współpracy z polskimi uczelniami, w tym w Krakowie z AGH i z Politechniką
Krakowską. Podobnie firma Thales chce nawiązać długoterminowa współpracę z
uniwersytetami w Polsce, w szczególności w odniesieniu do Krakowa z AGH. Będzie
współpracować z tą instytucją w zakresie przetwarzania danych niezbędnych do tworzenia
oprogramowania dotyczącego bezpieczeństwa i zarządzania ruchem miejskim.
Zajęłoby zbyt wiele czasu wyliczanie tego, czym zajmują się francuskie
przedsiębiorstwa w tym regionie. Przytoczyłem tylko kilka przykładów, których byłem
bezpośrednio świadkiem. Przepraszam wszystkich tych, których nie wymieniłem. Pragnę
teraz podziękować wszystkim tym, którzy zgodzili się zasponsorować to wydarzenie.
Dziękuję firmom Alstom, Air Liquide i EDF.
1
Dziękuję Auchan Bonarka, Carrefour i Galerii Bronowice, których jakość napojów
będziecie Państwo mogli docenić.
Dziękuję firmie Lactalis za ich wspaniałe sery.
Dziękuję również serdecznie hotelom Novotel Kraków Centrum 20i Novotel Krakow
City West, którzy byli uprzejmi oddać do naszej dyspozycji swój personel, swoje
wyposażenie i doświadczenie.
Bardzo dziękuję również Pani dyrektor, Danucie Glondys, która była łaskawa
udostępnić nam ten wspaniały historyczny budynek, Villę Decjusza.
Zachęcam Państwa, aby zwiedzić również pierwsze piętro tego budynku, ponieważ
jest ono bardzo piękne oraz umieściliśmy tam część przygotowanego przyjęcia.
Moi drodzy rodacy, chciałbym zapewnić Was, że Wasze zaangażowanie w różne
działania zawodowe i osobiste relacje, jakie utrzymujecie z naszymi polskimi przyjaciółmi
mają istotny wkład w rozwój stosunków między naszymi krajami oraz dla przyjaźni między
naszymi narodami. Wasz dynamizm jest atutem w służbie dla Francji i dla Polski.
W momencie, kiedy Francja obchodzi dzisiaj 225 rocznicę zdobycia Bastylii, Polska
świętuje w tym roku 25-lecie uzyskania wolności i niepodległości po półwiecznym okresie
uzależnienia.
Polska ma wszelkie prawo do dumy z bilansu tego, co zostało zrobione w tym czasie.
Udana integracja ze wszystkimi zachodnimi instytucjami, znakomite wyniki w ekonomii
uzyskiwane przez inwestorów – w tym firmy francuskie, których skumulowane inwestycje są
bliskie stu miliardom złotych – i mocne zakotwiczenie w Unii europejskiej, począwszy od
przystąpienia do niej przed już dziesięciu laty. Polska jest dla Francji pierwszoplanowym
partnerem w stawianiu czoła następnym etapom budowy Unii europejskiej. Francusko-polskie
relacje są obecnie, żeby zacytować Premiera Donalda Tuska, « najlepsze w naszej historii».
Sukcesy te są tylko sprawiedliwą rekompensata historii.
Europejczycy muszą zdawać sobie sprawę, że jeśli sytuacja na kontynencie jest dzisiaj
taka a nie inna, to w dużej mierze jest to zasługą Polski. To Polska zatrzymała napór armii
czerwonej w 1920r., to Polska pierwsza była narażona na atak sił hitlerowskich w 1939r. Kraj
ten naraził się na monstrualne represje, aby stawiać opór nazistowskiej opresji (historia
doskonale przedstawiona w bardzo interesującym muzeum Armii Krajowej w Krakowie).
Polacy nie ograniczyli się jednak tylko do stawiania oporu na swoim terytorium. Walczyli u
boku aliantów na najbardziej krwawych polach bitew. Żołnierze polscy bili się w oddziałach
wojska francuskiego, kiedy przegrało w maju 1940r. Polscy piloci odegrali zasadniczą rolę w
bitwie o Anglię. Churchill oświadczył, że « Nigdy w żadnej wojnie tylu ludzi nie miało
takiego długu w stosunku do tak małej liczby jednostek". Mógłby dodać, że ta mała liczba
jednostek zawierała ważną proporcjonalnie grupę Polaków. Armia generała Andersa
uczestniczyła w kampanii włoskiej i zapłaciła wielka cenę za swoje bohaterstwo pod Monte
Cassino. W następnych walkach, po desancie w Normandii, dywizja czołgów generała
Maczka utrzymała pod ostrym ostrzałem, wzgórze nazywane dziś Maczugą, niedaleko
Falaise. Bitwa ta była decydującą, jeśli chodzi o rozbicie wielu niemieckich dywizji i
2
pozwoliła generałowi Leclerc na opuszczenie tego frontu i na wyzwolenie naszej stolicy.
Żołnierze Powstania Warszawskiego nie mieli takiego szczęścia. Ich dramat jest niestety mało
znany poza Polską.
Polacy są narodem, który w Europie środkowej i wschodniej wycierpiał najwięcej, od
1939r., jeśli chodzi o opresję sowiecką i który prawdopodobnie zrobił najwięcej, aby
doprowadzić do upadku komunizmu. Polacy potrafili w latach osiemdziesiątych stawić czoła
okropnym represjom stosowanym w czasie stanu wojennego. Zawsze potrafili zachować
swoją tożsamość, dumę i waleczność. Czy można sobie wyobrazić, aby papież wybrany nie z
polskiego narodu miał tak wielki wpływ na upadek komunizmu? Osobiście uważam, że nie.
Europejczycy nie mogą więc nigdy zapomnieć wielkiego udziału Polski wniesionego
do obrony wolności na naszym kontynencie.
Naród polski nigdy się nie poddawał i nigdy się nie zaakceptuje losu narzuconego mu
z zewnątrz. Polska uczestniczy w pełnym wymiarze, jak Francja, w wysiłkach prowadzonych
w ramach NATO, ale również Unii Europejskiej, aby wzmocnić wspólne bezpieczeństwo.
Polacy mają swój wkład, jeśli chodzi o misje Unii Europejskiej w Mali, a obecnie w
Republice środkowoafrykańskiej – jesteśmy im bardzo wdzięczni za lotnicze wsparcie
logistyczne, które oferują francuskim siłom zbrojnym. Francja ze swojej strony, po
niedopuszczalnej aneksji Krymu przez Rosję, wysłała tam cztery myśliwce, aby uczestniczyły
w lotach zwiadowczych NATO w przestrzeni powietrznej krajów bałtyckich. Nasi piloci,
którzy prowadzili wspólne ćwiczenia razem ze swoimi polskimi kolegami, nadal stacjonują w
Malborku.
Polska wyciągnęła prawdziwa lekcję Historii po licznych stoczonych walkach. Jest
przekonana, tak jak Francja, że systemy bezpieczeństwa zbiorowego są bardzo ważne, ale
mimo wszystko, obrona musi przede wszystkim opierać się na wysiłku narodowym.
Francja byłaby zadowolona widząc Polskę jako partnera, który przyłączyłby się do
grupy państw europejskich najbardziej zaangażowanych w produkcje uzbrojenia. Francja
popiera zatem ofertę Airbusa, aby stworzyć tutaj piątą bazę przemysłowa, po Francji,
Niemczech, Wielkiej Brytanii i Hiszpanii. Ale przemysł obronny jest tylko jedną z dziedzin,
w których możemy pomnażać nasze wysiłki. Wiemy, że badania, nauka, technologie są
kluczem jutrzejszej innowacji i jutrzejszego wzrostu. Nasze oba kraje muszą wiec w połączyć
obustronnie siły tych dziedzinach, czy to w ramach Trójkąta Weimarskiego, tak drogiego
Polsce i Francji, czy też w innej szerszej konfiguracji. Wzmocnimy w ten sposób fundamenty
naszej europejskiej przyszłości i damy lepsze perspektywy naszym obywatelom.
Niech żyje Polska, niech żyje Francja, niech żyje Unia Europejska!
3