Dlaczego świętujemy - aspekt religijny i rodzinny świętowania

Temat lekcji: Dlaczego świętujemy – aspekt religijny i rodzinny świętowania.
Propozycja przeprowadzenia godziny wychowawczej (czas trwania - 45 minut)
Cel główny :
Uświadomienie uczniom, że Święta Bożego Narodzenia wiążą się z najgłębszym przeżyciem
religijnym.
Cele operacyjne:
Uczeń:
• zna obyczaje świąteczne,
• odczuwa potrzebę świętowania,
• rozumie, że święta to nie tylko tradycja,
• odkrywa, że każdy atrybut świąt osadzony jest w religii,
• rozumie, że świętowanie wiąże się z tworzeniem najgłębszych więzi rodzinnych.
Metody pracy:
rozmowa z uczniami, praca z tekstem źródłowym, burza mózgów, synkretyzm ( połączenie
treści literackich, muzycznych, plastycznych z religijnymi),wizualizacja plastyczna.
Środki dydaktyczne:
„Słownik mitów i tradycji” – Wł. Kopaliński, Pismo Święte, Wybór Pastorałek, przygotowana
gwiazda, choinka, bombki z kolorowego papieru, markery, małe kartki, płyta z kolędami,
magnetofon.
Przebieg zajęć:
Nauczyciel:
Z czym kojarzą wam się Święta Bożego
Narodzenia?
Uczeń:
np. gwiazdka, opłatek, wigilia, choinka,
karp, śledzie, kolędy, prezenty, potrawy
wigilijne …..
N: Czy znacie nazwę „postnik”?
N: Spróbujmy wyjaśnić, co oznaczają
wskazane przez was symbole.
Uczniowie wyszukują w „Słowniku mitów
i tradycji” oraz odczytują znaczenie
wymienionych symboli:
np. Wigilia to dzień postu, oczekiwania na
jedyną niepowtarzalną kolację, zwaną
wieczerzą wigilijną (ludowa nazwa
postnik).
Opłatek - rodzaj ciasta ze skrobi pszennej
i wody, pieczonego w bardzo cienkich
arkuszach; hostia łac. ofiara; w polskiej
tradycji zwyczaj dzielenia się opłatkiem
przy składaniu życzeń (oblatum z łac. dar
ofiarny).
Choinka - późny obyczaj niemiecki oparty
na Biblii, Izajasz 60, 13 „Chwała Libanu
do ciebie przyjdzie –
jodła i bukszpan, i sosna społem, aby
przyozdobić miejsce świętości mojej;
spotykamy w I poł. XIX w u
ewangelicznych mieszczan pochodzenia
niemieckiego.
Zwyczaj rozpowszechnił się w Europie i
Ameryce Płn. po ślubie brytyjskiej
Królowej Wiktorii z księciem niem., a w
XX
w
również
w
świecie
niechrześcijańskim, np. w Japonii.
Ryba u wczesnych chrześcijan symbol
Chrystusa, pokarm biedaków, znak ludu
ewangelicznego.
N: Tak więc kolejny raz przekonujemy się,
że jedynym źródłem naszej wiary tradycji,
kultury i jest Biblia, a konkretnie Nowy
Testament.
N: Przeczytajmy fragment z relacji
świadka sprzed 2000 lat.
Uczeń czyta fragment Nowego Testamentu
np. Ewangelie wg Św. Mateusza
Narodzenie Jezusa (Mat. 1, 18-25)
N: Posłuchajcie fragmentu wiersza:
„To nie sztuka wędrować do Betlejem
Kiedy zapłonie gwiazda nocą
I drogi jasny łuk wyznacza.”
N: Jak więc trafić do naszego Betlejem?
Co jest naszą Gwiazda Betlejemską?
N: Zastanówmy się razem nad pytaniem –
Dlaczego świętujemy?
Czego wymaga od nas ten dzień?
Jak się zachowujemy?
(nauczyciel prosi uczniów aby przy
gwieździe, znajdującej się na tablicy
dopisali na karteczkach odpowiedzi na w
postawione pytania)
Uczniowie: nasze Betlejem to:
dom rodzinny,
dom dziadków,
rodzina,
miłość,
dobroć,
tam gdzie najbliżsi,
rodzice,
rodzeństwo itp.
N: Co tworzy atmosferę Świąt Bożego
Narodzenia?
(w środku gwiazdy można umieścić
obrazek Świętej Rodziny, Dzieciątka
Jezus)
Możliwe odpowiedzi uczniów:
kontynuowanie tradycji,
tworzenie więzi rodzinnych,
wspólne przebywanie,
rozmowa z bliskimi,
potrzeba miłości i akceptacji,
spotkanie z rodziną,
czas dla siebie i innych,
radość.
Uczniowie:
o uroczysty nastrój,
o wyjątkowość chwili,
o świąteczny ubiór,
o tworzenie wspólnoty rodzinnej,
o przeżywanie na nowo narodzin
Dzieciątka Jezus,
o przebaczanie win,
o czynienie dobra.
N: (przypina na tablicy przygotowaną
wcześniej choinkę z dużego zielonego
kartonu) prosi aby uczniowie napisali (na
przygotowanych np. żółtych bombkach z
kartonu i przykleili na choince) odpowiedź
na pytanie zawarte w temacie lekcji
„Dlaczego świętujemy?”
Wykonaniu tego zadania towarzyszy
muzyka wybranej kolędy lub pastorałki.
Zadanie dodatkowe (jeżeli pozwoli na to czas) : „Pastorałka polska” Jerzego Harasymowicza
w wykonaniu uczniów.
(należy przygotować wcześniej rekwizyty)
Opracowała:
Zofia Chrześcian – nauczyciel języka polskiego
Gimnazjum nr 15 im. Jana Pawła II w Lublinie
Sponsor programu
„Szkoła dobrze wychowana”