Reportaz_z_wycieczki
Transkrypt
Reportaz_z_wycieczki
Zatorland - czyli niesamowita podróż Z wielkim zdziwieniem wpatrujemy się w odwrócone przedmioty. Ostrożnie wchodzimy po schodach na drugie piętro. Jednak to, co widzimy, przerasta nasze największe oczekiwania. Godzina 9 rano dnia 8 lipca 2014 roku. Poranne słońce nieśmiało rzuca swoje jasne promienie na jeszcze senny świat. Pod Szkołę Podstawową nr 133 im. Orła w Sidzinie zaczynają gromadzić się uczniowie z różnych klas. W ramach projektu Lato w szkole organizowana jest wycieczka do Zatoru. Wszyscy niecierpliwie czekają na autokar i opiekunów. - Gdzie oni są? - pyta jeden z uczniów. - Jak zwykle spóźnieni - odpowiada prędko drugi. Nagle na horyzoncie pojawia się wielki, biało-niebieski pojazd. Jest coraz bliżej. W końcu zatrzymuje się pod szkołą. - Nareszcie przyjechał! - krzyczą najmłodsi. W tym samym momencie zjawiają się opiekunowie i zaczynają sprawdzać obecność. Nie trwa to dłużej niż kilka minut. Wszyscy z uśmiechem na twarzy spoglądają w stronę autokaru. Kierowca gwałtownie otwiera drzwi pojazdu. Z prędkością światła wsiadamy do środka i zajmujemy najlepsze miejsca. Wreszcie ruszamy w drogę! Teraz nie pozostaje nic innego jak wyciągnąć paluszki, żelki, chipsy i inne przekąski, założyć słuchawki i oddać się cudownej muzyce. Dotarcie na miejsce zajmuje nam około godziny. Podekscytowani, wybiegamy z pojazdu. Dopiero przy głównym wejściu opiekunom udaje się nas zatrzymać. Po załatwieniu formalności, zapoznajemy się z przewodnikiem i rozpoczynamy naszą pierwszą część wycieczki Dinozatorland. Z zachwytem oglądamy ruchome figury dinozaurów, słuchając ciekawych opowieści przewodnika. Nagle rozlega się głośny ryk. Wszyscy aż podskakują z przerażenia. - Co to było? - zastanawiamy się. Przewodnik uspokaja nas i tłumaczy, że jest to nagrany dźwięk dinozaurów i nie należy się go w żaden sposób bać. Wszyscy oddychamy z ulgą i ruszamy w dalszą drogę. Uczniowie wyciągają aparaty i, za pozwoleniem przewodnika, robią pamiątkowe zdjęcia. - Nie ruszaj się, bo wyjdzie nieostre! - śmieje się jeden z czwartoklasistów. - To ty nie umiesz trzymać aparatu! - odpowiada mu kolega. Zadowoleni, wychodzimy z Dinozatorlandu, gdzie rozstajemy się z przewodnikiem. Jednak to nie koniec naszej wycieczki. Kolejnym jej punktem jest Park Owadów. Niepewnie przekraczamy bramę parku, a już po chwili słychać pisk jednej z uczennic. - Jaki wielki pająk! Mimo wszystko znajdujemy w sobie odwagę by iść dalej. W dalszym ciągu przypatrujemy się uważnie ogromnym figurom i wsłuchujemy się w odgłosy, które z nich dobiegają. - Patrzcie! Znalazłam biedronkę! - krzyczy radośnie dziewczynka. - A ja motyla! - odpowiada jej inna. Następnie kierujemy się w stronę kolejnej atrakcji - Domu "Do Góry Nogami". Z wielkim zdziwieniem wpatrujemy się w odwrócone przedmioty. Ostrożnie wchodzimy po schodach na drugie piętro. Jednak to, co widzimy, przerasta nasze największe oczekiwania. Z zaciekawieniem przyglądamy się odwróconemu, czerwonemu samochodowi, który został umieszczony na suficie. - Jak oni go tam przykleili? - żartujemy sobie. Po zakończonym zwiedzaniu, wychodzimy na główny plac Zatorlandu, gdzie czeka na nas cudowna niespodzianka. Przed bramą do Parku Owadów stoi żółto-zielony pociąg turystyczny! Wchodzimy czwórkami do wagonów i zajmujemy wybrane miejsca. Po krótkiej chwili wyruszamy na kolejną przygodę. Jadąc kolejką, oglądamy piękne widoki Zatoru. Około godziny 15 wysiadamy z pociągu. Naszym oczom ukazuje się wielki Park Mitologii. Wchodząc do środka, oglądamy pływające figury greckich bogów, herosów i mitycznych stworzeń oraz niezwykłe sceny usytuowane na malowniczym stawie. Jednak one nie są jedyną atrakcją tego parku. Obchodząc wokół jeziora, natrafiamy również na Labirynt Minotaura i rekonstrukcję ruin świątyni Apollina z Delf. Na koniec naszej wycieczki wstępujemy do lodziarni, znajdującej się w parku. Z zakupionymi przysmakami siadamy na wolnych ławkach i oglądamy piękny pokaz "tańczących" fontann. - Niezwykły widok - zachwyca się jedna z uczennic. Około godziny 17.00 wracamy pod szkołę, gdzie rozstajemy się z opiekunami i powracamy do domów z niezapomnianymi wspomnieniami. Natalia Kwinta kl. IIa