3.1. charakterystyka całego przedsięwzięcia i warunki użytkowania

Transkrypt

3.1. CHARAKTERYSTYKA CAŁEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA I WARUNKI
UŻYTKOWANIA TERENU W FAZIE BUDOWY I EKSPLOATACJI
3.1.1. LOKALIZACJA PRZEDSIĘWZIĘCIA
3.1.1.1. POŁOŻENIE ADMINISTRACYJNE
Planowana biogazownia rolnicza położona jest w miejscowości Dyniska Nowe,
we wschodniej części gmina Lubycza Królewska, powiat tomaszowski, województwo
lubelskie, przy drodze nr 584 Lubycza Królewska – Poturzyn (Zał. nr 1, nr 2 i nr 3).
3.1.1.2. DZIAŁKI NA KTÓRYCH BĘDZIE USYTUOWANE PRZEDSIĘWZIĘCIE
I ICH STATUS PRAWNY
Lokalizacja biogazowni została przedstawiona na załączonej kopii mapy
zasadniczej i zajmuje teren działki 11/8 w obrębie Dyniska Nowe PGR. Działka
nr 11/8 pod budowę biogazowni posiada uregulowany stan prawny: właścicielem
działki jest Spółka EKO-SH sp. z o.o. z siedzibą w Zamościu (Zał. nr 4, nr 4.1).
Projektowane
przyłącze
wodociągowe
oraz
przyłącze
kanalizacyjne
przechodzi przez działki o nr: 49, 50/1, 11/4 oraz 11/9. Działki pozostałe należą
odpowiednio:
49 - Gmina Lubycza Królewska,
50/1 - Skarb Państwa, Agencja Nieruchomości rolnych Oddział terenowy
w Lublinie,
11/9 - małżeństwo Henryk i Maria Szczupak,
11/4 - Gmina Lubycza Królewska.
3.1.1.3. OTOCZENIE
Otoczenie działki przeznaczonej pod budowę biogazowni stanowią:
•
od strony północnej – teren działki nr ewid. 11/9, na której znajduje się
budynek gospodarczy,
•
od strony wschodniej – teren działki 11/9,
•
od strony południowej – działka 11/4, dalej pola uprawne,
•
od strony zachodniej – teren działki nr ewid. 11/9 obiekty gospodarstwa
rolnego.
Teren inwestycji wraz z otoczeniem przedstawiono na załączniku nr 10.
12
3.1.1.4. LOKALIZACJA PRZEDSIĘWZIĘCIA W ODNIESIENIU DO PLANU
ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO
Budowa biogazowni na terenie gminy Lubycza Królewska jest zgodna
z kierunkami działań w zakresie racjonalnego użytkowania zasobów naturalnych,
zamieszczonych w Strategii Rozwoju Gminy Lubycza Królewska na lata 2007 –
2015. W celu realizacji tego założenia planuje się zwiększać wykorzystanie źródeł
energii
odnawialnej.
Ponadto
budowa
biogazowni
pozytywnie
wpisuje
się
w koncepcję zmniejszania emisji zanieczyszczeń powietrza realizowaną poprzez
zmianę wykorzystywanych źródeł energii na bardziej przyjazne dla środowiska,
między innymi dzięki wykorzystaniu odnawialnych źródeł energii.
Teren działki nr 11/8 w miejscowości Dyniska Nowe, na którym planuje się
realizację przedsięwzięcia, nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania
przestrzennego. Dokumentem kreującym politykę przestrzenną jest „Studium
uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Lubycza
Królewska”.
Działka nr 11/8 jest zabudowana budynkiem inwentarskim i gospodarczym.
Według Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego
gminy Lubycza Królewska działka nr 11/8 przeznaczona jest pod ośrodki produkcji
żywności i biznesu rolnego (uchwała nr 3/26/2002 r. Rady Gminy Lubycza
Królewska).
3.1.1.5.
LOKALIZACJA
MIESZKANIOWEJ
Najbliższe
PRZEDSIĘWZIĘCIA
zabudowania
mieszkaniowe
–
WZGLĘDEM
ZABUDOWY
zabudowa
mieszkaniowa
jednorodzinna znajdują się w odległości około 170 m na północny-zachód od
lokalizacji planowanego przedsięwzięcia.
3.1.1.6. USYTUOWANIE PRZEDSIĘWZIĘCIA WZGLĘDEM UJĘĆ WODY
Na terenie planowanego przedsięwzięcia nie występują ujęcia wody.
Najbliższym dla parceli pod planowaną biogazownię rolniczą w miejscowości
Dyniska Nowe, czynnym ujęciem wody, jest ujęcie na terenie działki 11/9 należącej
do Marii i Henryka Szczupak, w odległości 135 m, na północny-zachód od terenu
działki pod planowane przedsięwzięcie. Ujęcie składa się z jednej studni wierconej
S-4, o głębokości 40 m p.p.t. Studnia została wykonana w 1964 r. przez
Przedsiębiorstwo Zaopatrzenia Rolnictwa w Wodę w Lublinie.
13
Zasoby eksploatacyjne ujęcia ustalono na: 37,0 m3/h przy depresji 3,6 m,
współczynnik filtracji wynosi kśr= 0,0000665 m/s. Zasięg leja depresyjnego przy
maksymalnej eksploatacji wynosi R = 86 m, obecnie ujęcie wody pracuje
z maksymalną wydajnością: Q max h = 10 m3/h. Zasięg leja depresji, nawet przy pracy
ujęcia z maksymalną wydajnością eksploatacyjną swym zasięgiem nie obejmuje
parceli pod planowane przedsięwzięcie (135 – 86 = 49 m). Omawiane ujęcie wody
posiada ustanowiony teren ochrony bezpośredniej o wymiarach 51 x 21 m
(o powierzchni 1071 m2) w ramach istniejącego ogrodzenia stacji wodociągowej.
W związku z dobrą izolacją skał przed ewentualną infiltracją zanieczyszczeń, teren
ochrony pośredniej nie został ustanowiony.
Aktualnie ujęcie zaopatruje w wodę Gospodarstwo Rolne i sektor mieszkalny
wsi Dyniska Nowe. Projekt budowy biogazowni zakłada wykonanie przyłącza
wodociągowego i pobór wody na cele socjalno-bytowe z ujęcia PGR Dyniska.
Usytuowanie przedsięwzięcia w stosunku do ujęcia wody przedstawiono na
załączniku nr 3.
3.1.1.7. USYTUOWANIE PRZEDSIĘWZIĘCIA WZGLĘDEM GZWP
Planowane przedsięwzięcie leży w południowo-wschodniej części chełmskozamojskiego zbiornika niecki lubelskiej GZWP nr 407 – Niecka Chełm-Zamość. Jest
to kredowy zbiornik wód podziemnych, zaliczanych do wysokiej jakości.
Omawiany zbiornik należy do jednego z najbardziej zasobnych zbiorników
wód podziemnych w Polsce.
Parametry hydrologiczne w skali całego GZWP Nr 407 (wg. Objaśnień mapy
obszarów
zbiorników
wód
podziemnych
(GZWP)
w
Polsce
szczególnej ochrony, skala 1:500 000, AGH, Kraków 1990) wynoszą:
•
powierzchnia - 8800 km2,
•
szacunkowe zasoby dyspozycyjne wody - 1050 [tys.m3/dobę],
•
moduł zasobów dyspozycyjnych - 1,38 [l/s x km2],
•
typ ośrodka – szczelinowo-porowy,
•
średnia głębokość ujęć – 70 [m].
14
wymagających
3.1.1.8. USYTUOWANIE PRZEDSIĘWZIĘCIA WZGLĘDEM OBSZARÓW WODNO
– BŁOTNYCH I OBSZARÓW O PŁYTKIM ZALEGANIU WÓD
PODZIEMNYCH
W rejonie planowanego przedsięwzięcia nie występują obszary wodno –
błotne i obszary o płytkim zaleganiu wód podziemnych.
3.1.1.9.
USYTUOWANIE
LEŚNYCH
WZGLĘDEM
PRZEDSIĘWZIĘCIA
OBSZARÓW
W najbliższym otoczeniu planowanego przedsięwzięcia nie występują obszary
leśne.
Najbliższe kompleksy leśne znajdują się w odległości ok. 260 m na północny –
wschód oraz ok. 700 m w kierunku północno – zachodnim od działki przeznaczonej
pod planowaną biogazownię.
3.1.1.10.
USYTUOWANIE PRZEDSIĘWZIĘCIA WZGLĘDEM OBSZARÓW
WYMAGAJĄCYCH SPECJALNEJ OCHRONY ZE WZGLEDU NA
WYSTEPOWANIE GATUNKÓW ROŚLIN I ZWIERZĄT LUB ICH
SIEDLISK LUB SIEDLISK PRZYRODNICZYCH OBJĘTYCH OCHRONĄ,
W TYM OBSZARY NATURA 2000 ORAZ POZOSTAŁE FORMY
OCHRONY PRZYRODY
Opis
i
usytuowanie
obszarów
chronionych
względem
planowanego
przedsięwzięcia zostało przestawione w rozdziale 4.5.
Poniżej w tabeli przedstawiono odległość planowanego przedsięwzięcia
względem najbliższych obszarów chronionych:
Odległość planowanego
przedsięwzięcia względem
obszaru chronionego
Obszar chroniony
Obszar Natura 2000 – Dolina Szyszły
PLH060042
PLB060018
Obszar Natura 2000 – Dolina Sołokiji
PLB060021
Obszar Natura 2000 – Tarnoszyn PLH060100
Obszar Natura 2000 – Żurawce PLH060029
Obszar Natura 2000 – Roztocze PLB060012
Rezerwat Machnowska Góra
15
ok. 3,5 km na północ
ok. 3 km na północny - wschód
ok. 2,5 km na południe
ok. 3,5 km na północny - wschód
ok. 7 km na południowy - zachód
ok. 13,5 km na południowy zachód
3.1.2. STAN ISTNIEJĄCY ZAGOSPODAROWANIA TERENU
W chwili obecnej na działce, na której ma być zlokalizowana planowana
inwestycja stoi budynek jednokondygnacyjny, który należy rozebrać. Teren działki
jest nieogrodzony. Nawierzchnie terenu przeznaczonego pod inwestycję stanowi
nieutwardzony grunt rodzimy. Sąsiadujące z terenem inwestycji drogi przystosowane
są do ruchu ciężkiego.
3.1.3. OPIS PLANOWANEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA
Zamierzenie inwestycyjne obejmuje budowę biogazowni o mocy 0,999 MW
w miejscowości Dyniska Nowe.
Proces produkcji biogazu dla celów energetycznych jest oparty o następujące
obiekty:
• Instalacja odbioru i przygotowania substratów składająca się ze zbiornika
wstępnego i budynku dozownika materiałów sypkich,
• Instalacja produkcji biogazu składająca się z dwustopniowego zespołu zbiorników
fermentacji,
• Zbiornik biogazu będący elementem komory fermentacyjnej drugiego stopnia,
• Instalacja spalania gazu w agregacie kogeneracyjnym produkującym energię
elektryczną i cieplną, wraz z systemem awaryjnego spalania gazu w pochodni.
Na układ biogazowni złożą się następujące obiekty:
• Komora fermentacyjna I stopnia
• Komora fermentacyjna II stopnia
• Zbiornik biogazu
• Zbiornik wstępny
• Budynek sterowni i przepompowni
• Komora filtra żwirowego
• Budynek dozownika materiałów sypkich
• Agregat kogeneracyjny
• Pochodnia biogazowa
• Waga samochodowa
• Stacja transformatorowa
• Studnia wodomierzowa
• Silos przejazdowy na kiszonkę
16
• Tymczasowy plac magazynowy fazy stałej
• Separator
• Kontener techniczno-socjalny
• Eko-Bag
• Kontener na odpady
• Pompownia fazy ciekłej
• Pompownia ścieków z osadnikiem
• Dmuchawa biogazu
Wykonywanie
prac
nie
wymaga
ich
etapowania
poza
sezonowością
prowadzenia robót budowlanych.
3.1.3.1. Rodzaj technologii
Projektowana technologia biogazowni rolniczej zakłada wykorzystanie jako
wsadu do procesu fermentacji kiszonki kukurydzy (11600 Mg) i wysłodków buraka
cukrowego (18000 Mg). Transport substratów na teren biogazowni będzie odbywał
się:
•
sieczka z kukurydzy – zbiór i zwózka w ciągu 30-tu dni (sierpień –
wrzesień),
•
wysłodki z buraków cukrowych – zwózka w miesiącach grudzień lub
styczeń, czas 30 dni.
Materiał trafiał będzie do przejazdowych silosów, w których magazynowany
będzie pod przykryciem. Po zakończeniu fazy kiszenia (od 4 do 6 tygodni) kiszonka
będzie się nadawać do użytku w instalacji biogazowej. Kiszonka z kukurydzy i
wysłodki buraka cukrowego po zakiszeniu, podawane będą bezpośrednio do komory
fermentacyjnej za pomocą dozownika materiałów sypkich. Zasyp wykonywany
będzie za pomocą ładowarki kołowej. Następnie substraty zostaną zmieszane z
cieczą recyrkulacyjną i wodą. Substraty będą dozowane do komór fermentacyjnych
jako jednorodna mieszanina w postaci płynnej. Substraty gromadzone będą w
zasobnikach i w zbiornikach wstępnych.
Pojemność dozownika materiałów sypkich oraz jego lokalizacja umożliwi pełną
hermetyzację procesu. Proces fermentacji prowadzony będzie w dwóch komorach
fermentacyjnych pierwszego i drugiego stopnia. Powstały biogaz trafiać będzie do
zbiornika biogazu znajdującego się na komorze fermentacji drugiego stopnia. Biogaz
17
po odsiarczeniu i przejściu przez filtr żwirowy za pomocą dmuchaw kierowany będzie
do agregatu kogeneracyjnego. Ciepło ze spalania biogazu wykorzystywane będzie
do ogrzewania komór fermentacyjnych, budynku przepompowni.
Cieczą recyrkulacyjną zastosowaną do procesu, będzie frakcja ciekła
powstała z odwodnienia materiału pofermentacyjnego.
Materiał pofermentacyjny będzie trafiał do separatora, gdzie zostanie
oddzielona frakcja stała (o zawartości suchej masy 25%), przetrzymywana na
tymczasowym placu magazynowym, a odcieki trafiać będą do zbiorników końcowych
materiału pofermentacyjnego – Eko-bagów. Frakcja stała stanowi pełnowartościowy
nawóz organiczny. Frakcja ciekła – ciecz recyrkulacyjna, zawracana będzie do
komór fermentacyjnych a nadmiar będzie wywożony na pola.
Zastosowanie cieczy recyrkulacyjnej w procesie fermentacji zminimalizuje
użycie wody do celów technologicznych.
Poniżej
przedstawiono
szczegółowy
opis
procesu
technologicznego
z uwzględnieniem wszystkich elementów planowanej biogazowni.
Komora fermentacyjna I stopnia – obiekt nr 1
Surowce do fermentacji w postaci płynnej i stałej w pierwszej kolejności trafiać
będą do projektowanej komory fermentacji I stopnia. Fermentor wykonany będzie
jako zbiornik żelbetowy, zagłębiony na 1,0 m w ziemi. W celu utrzymania zawartości
zbiornika w stanie „zawieszonym” i zapobiegnięciu sedymentacji ciężkich frakcji,
zbiornik wyposażony będzie w 2 mieszadła zatapialne poziome oraz jedno mieszadło
pionowe firmy AAT. Za pomocą mieszadła firmy AAT z jednej strony nadawany jest
kierunek z góry ku dołowi, z drugiej strony wymuszany jest ruch kolisty. Gwarantuje
to
optymalne
wtłaczanie
ciał
pływających
jak
również
zmieszanie
części
osiadających oraz wymieszanie całej objętości komory. Świeżo doprowadzany
substrat jest niezwłocznie i równocześnie wymieszany w komorze, dzięki czemu
osiągane są optymalne warunki fermentacji. Poprzez zastosowanie przetwornika
częstotliwości
można
optymalnie
sterować
intensywnością
mieszania
zminimalizować zużycie energii.
Komora wyposażona będzie w mieszadła o następujących parametrach:
- Dwa mieszadła poziome zatapialne
•
Typ mieszadła poziome zatapialne,
•
Moc silnika 10 kW,
•
Zakres przestawiania 60°,
18
i
•
Certyfikat ATEX,
•
Wykonanie kwasoodporne,
•
Rura prowadząca z wszystkimi mocowaniami - stal kwasoodporna,
•
gazoszczelne przejście systemu AAT przez pokrywę fermentora ze studzienką
konserwacyjną, wziernikiem i ramą do wbudowania,
•
Przewód elektryczny 10 m,
•
Zabezpieczenie nad i podciśnieniowe,
•
Ilość 2 kpl.
Gazoszczelne
przejście
przez
pokrywę
fermentora
ze
studzienką
konserwacyjną umożliwia konserwację mieszadła zatapialnego bez konieczności
opróżnienia fermentora.
- Mieszadło pionowe zatapialne
•
Typ mieszadła pionowe zatapialne,
•
Liczba obrotów: max 12 obr/min regulowanych za pomocą przetwornika
częstotliwości,
•
Wykonanie z pustym wałem średnicy 220mm bardzo mocne,
•
Przejście
wału
uszczelnione
za
pomocą
wodnego
uszczelnienia
labiryntowego.
•
Konstrukcja mieszadła:
2 szt. zoptymalizowanych kierunkowo skrzydeł o średnicy 4,0m, jedno
w obszarze,
denny do zmieszania części osiadających, drugie w strefie górnej do
wymieszania ciał pływających,
materiał: stal pokryta żywicą epoksydową,
mocne łożysko wahadłowe z automatycznym ciągłym smarowaniem,
mocne łożysko kłowe,
przekładnia,
silnik
zabudowany,
w
wykonaniu
Ex,
odpowiedni
przetwornikiem
częstotliwości,
łożysko dolne w specjalnym wykonaniu ceramicznym.
Pozostałe wyposażenie zbiornika:
19
do
pracy
z
•
Głowica
Studzienka konserwacyjna DN 800
Komora fermentacyjna II stopnia – obiekt nr 2
Wsad z komory fermentacyjnej pierwszego stopnia trafiać będzie do
projektowanej komory fermentacji II stopnia. Fermentor II stopnia wykonany będzie
jako zbiornik żelbetowy, zagłębiony na 1,0 m w ziemi.
Zbiornik gazu w wykonaniu dwumembranowym o objętości użytkowej 1.800
m³.
W
celu
utrzymania
zawartości
zbiornika
w
stanie
„zawieszonym”
i
zapobiegnięciu sedymentacji ciężkich frakcji zbiornik wyposażony będzie w 1
mieszadło zatapialne poziome oraz jedno mieszadło skośne.
Komora wyposażona będzie w mieszadła o następujących parametrach:
Mieszadło poziome zatapialne
•
Typ mieszadła poziome zatapialne,
•
Moc silnika 10 kW,
•
Zakres przestawiania 60°,
•
Certyfikat ATEX,
•
Wykonanie – kwasoodporne,
•
Rura prowadząca z wszystkimi mocowaniami - stal kwasoodporna,
•
gazoszczelne przejście systemu AAT przez pokrywę fermentora ze studzienką
konserwacyjną, wziernikiem i ramą do wbudowania,
•
Przewód elektryczny 10 m,
•
Zabezpieczenie nad i podciśnieniowe,
•
Ilość 2 kpl.,.
Gazoszczelne
przejście
przez
pokrywę
fermentora
ze
studzienką
konserwacyjną umożliwia konserwację mieszadła zatapialnego bez konieczności
opróżnienia fermentora
Mieszadło skośne zatapialne
•
Typ mieszadła skośne,
•
Moc silnika 11 kW, EExe II T3
Wyposażenie:
•
2 skrzydła Φ 2600 mm,
•
łożysko denne,
20
•
przejście przez ścianę, płyta przyłączeniowa ścienna, gazoszczelna ze stali
szlachetnej,
Pozostałe wyposażenie komory:
•
Zabezpieczenie przed przepełnieniem
Wyłącznik pływakowy z mocowaniem
Wzmacniacz z własnym zasilaniem z dopuszczenie ATEX
•
Odsiarczanie
Membranowa pompa powietrza do dozowania max 10 % powietrza do
reaktora
Rotametr
Łapacz kondensatu
•
Czujnik temperatury
•
Pobór próbek
•
Wziernik szklany (wbudowany w ścianę) z wycieraczką szyby i przyłączem
płuczącym w wykonaniu Ex
•
Wskaźnik stanu napełnienia,
Cieczowy
Wyjście 4-20 mA
•
Ogrzewanie/chłodzenie komory fermentacyjnej
Rury grzewcze umieszczone na obwodzie fermentora
Materiał: stal OH18N9 łącznie z uchwytami i materiałami mocującymi
2 zwoje DN 80
W celu uniknięcia strat ciepła komora fermentacyjna będzie ocieplona.
Zbiornik biogazu – obiekt nr 3
Dla zapewnienia ciągłego, efektywnego zużycia powstającego biogazu należy
zapewnić odpowiednią przestrzeń dla jego magazynowania. Biogaz zmagazynowany
będzie w zbiorniku dwumembranowym wbudowanym na komorze fermentacyjnej
drugiego stopnia. Wytworzony w komorze biogaz przepływa za pomocą przewodu
gazowego do zbiornika gazu. Pobór następuje poprzez filtr żwirowy z oddzielaczem
kondensatu. Zewnętrzna membrana wykonana jest z odpornej na UV, wzmocnionej
tkaniną folii PVC i służy jako nadmuchiwany powietrzem dach nośny. Membrana
gazowa wykonana jest ze specjalnej poliestrowej folii PVC, przeznaczonej specjalnie
dla magazynowania biogazu. Membrana jest przyłączana gazoszczelnie do cylindra
komory fermentacyjnej 2 stopnia. Podczas napełniania gazem membrana podnosi
21
się, a podczas poboru gazu membrana opada, odpowiednio do stanu napełnienia
gazem. Zbiornik gazu posiadał będzie urządzenia do pomiaru stanu napełnienia,
które służy do zdalnego wskazania, jak również do sterowania dmuchawą do
transportu gazu i odbiornikiem gazu. Dla zabezpieczenia przed nad i podciśnieniem
przewidziano
urządzenie
zabezpieczające
zamocowane
na
przewodzie
pobierającym biogaz. Biogaz magazynowany będzie w zbiorniku o objętości około
618 m3.
Ze względów ochrony środowiska oraz dla podwyższenia bezpieczeństwa
eksploatacji zasilanej biogazem elektrociepłowni kogeneracyjnej przewidziano
wysokosprawne usuwanie siarkowodoru.
Odpowiednio do istniejących warunków zastosowane będzie usuwanie
siarkowodoru
poprzez
dodawanie
niewielkich
ilości
powietrza
do
komory
fermentacyjnej. Siarkowodór utleniany jest przy tym przez odpowiednie szczepy
bakterii do siarki elementarnej i w tej postaci trafia do płynu pofermentacyjnego.
Metoda dodawania powietrza do przestrzeni komory fermentacyjnej przedstawia
najbardziej
ekonomiczny
sposób
odsiarczania,
wymagający
niewielkiego
wspomagania aparatowego. Dodatkową zaletą jest możliwość wykorzystania
powstałej
siarki
elementarnej,
jako
mikroelementu
w
nawożeniu
płynem
pofermentacyjnym roślin. Dodatkowo przewiduje się możliwość odsiarczania poprzez
dodawanie FeO3. Metoda ta polega na przeciwdziałaniu wysokim stężeniom H2S
jeszcze przed rozpoczęciem procesu metanizacji. Proszek dodawany jest do
substratu przed jego wprowadzeniem do fermentera. W porównaniu do innych metod
chroniona jest cała sieć – poczynając od fermentera kończąc na agregacie
kogeneracyjnym i pochodni.
Zbiornik wstępny – obiekt nr 4
Projektowany zbiornik wstępny na substraty płynne służyć będzie jako
zabezpieczenie instalacji na wypadek braku substratów sypkich. Substraty płynne
mogą być dostarczane na teren inwestycji za pośrednictwem beczkowozów lub
cystern specjalnie do tego celu przeznaczonych. Wyładunek do zbiornika wstępnego
odbywał się będzie za pośrednictwem szybkozłącza strażackiego zapewniającego
pełna szczelność takiej operacji. Zbiornik wstępny wykonany zostanie w formie
podziemnego zbiornika żelbetowego przejezdnego. W celu utrzymania zawartości
zbiornika w stanie „zawieszonym” i zapobiegnięciu sedymentacji ciężkich frakcji,
zbiornik wyposażony będzie w mieszadło zatapialne.
22
Budynek sterowni i przepompowni – obiekt nr 5
Budynek wykonany zostanie w technologii tradycyjnej ściany murowane,
płyta fundamentowa żelbetowa. Wielkość budynku:
•
długość budynku 9,45 m
•
szerokość 8,00 m
•
wysokość 4,68 m
W obiekcie zainstalowane będzie następujące wyposażenie technologiczne:
•
Pompa krzywkowa do zasilania komory fermentacyjnej I stopnia
•
Urządzenie rozdrabniające
Pomieszczenie sterowni przeznaczone będzie do obsługi i kontroli procesu
przez personel biogazowni.
Komora filtra żwirowego – obiekt nr 6
Filtr żwirowy służy do zgrubnej filtracji biogazu. Zapobiega przedostawaniu sie
piany do przewodu gazowego, a następnie do agregatu kogeneracyjnego.
Montowany w najniższym punkcie przewodu, wydzielony kondensat usuwany będzie
przez system syfonowy. Charakterystyka filtra:
•
Przepustowość: max 600 m³/h
•
Materiał: 1.4571 (V4A)
•
Spawany gazoszczelnie
Kondensat będzie usuwany poprzez system syfonowy. Przy wysuszeniu gaz
będzie wydmuchiwany przez przewód odciążający ponad komorę.
Budynek dozownika materiałów sypkich – obiekt nr 7
Dowożone substraty w postaci sypkiej kiszonka kukurydzy, wysłodki buraka
cukrowego trafiać będą do dozownika materiałów sypkich. Dozownik znajdować się
będzie w nowoprojektowanym budynku w konstrukcji lekkiej. Wymiary budynku:
•
Powierzchnia 96,5 m2,
•
Wysokość 8,00 m.
Projektowany układ umożliwia wyładunek substratów bezpośrednio z ładowarki
kołowej.
W budynku zainstalowany będzie dozownik o następujących parametrach:
•
Pojemność: 80 m3
23
•
Wymiary 8,30 x 3,20 x 3,00
•
Podłoga przesuwna z napędem hydraulicznym
•
Walce rozdrabniające
•
Urządzenie ważące
•
Sterowanie połączone poprzez Profibus
•
Moce silników ok.16 kW
Dozownik zaopatrzony będzie w zamykana klapę hermetyczną w celu
ograniczenia do minimum uciążliwości zapachowych.
Agregat kogeneracyjny – obiekt nr 8
Wytwarzany biogaz spalany będzie w agregacie kogeneracyjnym. Agregat
zabudowany będzie w kontenerze wraz z układem odzysku ciepła oraz własna
chłodnicą. Agregat jest wykonany do zasilania biogazem, dla pracy równoległej z
siecią energetyczną, zgodnie z wymaganiami Instrukcji Technicznej TI 1000-0300.
Przy budynku zlokalizowane będą urządzenia peryferyjne agregatu (czerpnia i
wyrzutnia wentylacyjna, chłodnice oraz tłumik hałasu spalin z kominem).
Pochodnia biogazowa – obiekt nr 9
W przypadku nadprodukcji gazu (ponad zdolność przerobową agregatów
kogeneracyjnych) i podczas prac konserwacyjnych biogaz będzie spalany w
pochodni gazu. Dzięki temu uniknie się emisji zapachów i metanu. Pochodnia może
przerobić godzinową produkcję gazu powiększoną o 10%.
Waga samochodowa – obiekt nr 10
Do pomiaru dostarczanych substratów dla procesu produkcji biogazu
przewiduje się zainstalowanie wagi samochodowej dostosowanej do ruchu pojazdów
ciężkich z prefabrykowaną ramą fundamentową i żelbetowym pomostem wagowym
w wersji zagłębionej.
Stacja transformatorowa – obiekt nr 11
Na terenie biogazowi przewiduje się zamontowanie stacji transformatorowej
kontenerowej z obsługą wewnętrzną. Stacja zostanie wyposażona w transformator o
mocy dobranej dla potrzeb agregatu. Po stronie 0,4kV transformatory będą
połączone z rozdzielnicą RGnn. Z rozdzielnicy RGnn będą zasilane wszystkie
24
obiekty i instalacje projektowanej biogazowni, do rozdzielnicy RGnn będzie
przyłączony agregat kogeneracyjny.
Studnia wodomierzowa – obiekt nr 12
Studnia
wodomierzowa
wykonana
zostanie,
jako
studzienka
z
prefabrykowanych kręgów żelbetowych DN 2000. Wyposażona zostanie w właz
zamykany na zatrzask, ocieplony otuliną oraz korkiem izolującym, stopnie złazowe i
kominek wywiewny 2 kpl. W studzience na rurociągu wody przeznaczonej do
spożycia PEHD Ø 110 zbudowana zostanie następująca armatura pomiarowa i
zaporowa:
•
Wodomierz sprzężony, kołnierzowy DN 80, PN
•
Zawór antyskażeniowy, kołnierzowy, typu EA
•
Zasuwa klinowa, redukcyjna, kołnierzowa
Silos przejazdowy na kiszonkę – obiekt nr 13
Kiszonka
kukurydzy
i
wysłodki
buraka
cukrowego
trafiać
będą
do
przejazdowego silosu w którym magazynowane będą pod przykryciem folią
plastikową. Faza kiszenia w silosie przejazdowym trwa od 4 do 6 tygodni, po tym
czasie materiał nadaje się do fermentacji. Dno w silosie jest ukształtowane ze
spadkiem 1,5 % ma to na celu odprowadzenia odcieków poprzez odwodnienie
liniowe do projektowanej na terenie biogazowi kanalizacji technologicznej PCV 200.
Wymiary pojedynczego silosu: 18 m x 37 m, zakładana ilość silosów w I etapie – trzy
oraz następne trzy w II etapie.
Tymczasowy plac magazynowy fazy stałej – obiekt nr 14
Materiał pofermentacyjny (faza stała) po separacji na separatorze trafiać
będzie do magazynu odseparowanej fazy stałej. Magazyn wykonany będzie jako
ogrodzony zasiek z trzech stron o następujących parametrach:
•
Wymiary: 20 x 16,2 m,
•
Wysokość ścian 2,5 m,
•
Powierzchnia składowania ok. 324 m2.
Separator części stałej materiału pofermentacyjnego – obiekt nr 15
25
Materiał pofermentacyjny po separacji na separatorze (frakcja stała o
zawartości 25% s.m.) trafiać będzie na tymczasowy plac magazynowy fazy stałej.
Separator zabudowany będzie na pomoście w kontenerze. Parametry urządzenia:
•
Napęd: 5,5 kW, 400V/50Hz
•
szczelina do wyboru 0,25/0,5/0,75/1,0mm
•
ślimak ze stali szlachetnej
•
cylinder cedzący ze stali szlachetnej
•
obudowa wlotu i płaszcz z GG
•
Separator zasilany będzie pompą o mocy 5,5 kW
Kontener techniczno-socjalny – obiekt nr 16
W budynku techniczno–socjalnym znajdować się będą pomieszczenia
socjalne personelu biogazowi oraz pomieszczenie gospodarcze. Funkcję budynku
pełnić będą dwa kontenery typu KP o wymiarach:
•
Długość 6058 mm
•
Szerokość 2438 mm
•
Wysokość 2850 mm
Kontenery z płyty warstwowej, ocieplone, będą kompletnie wyposażone w
okna, drzwi i wszystkie instalacje.
Eko-Bag – obiekt nr 17
Eko-bag służy do magazynowania materiału pofermentacyjnego fazy płynnej.
Jest obiektem tymczasowo związanym z gruntem. Projekt biogazowi etap I zakłada
budowę dwóch Ekobagów każdy o wielkości 32 x 40 m. Natomiast II etap inwestycji
zakłada dobudowę trzeciego Eko-bagu. Do Eko-bagów doprowadzany będzie
materiał pofermentacyjny rurociągiem PE 200.
Kontener na odpady – obiekt nr 18
Zgodnie z wymogami na terenie biogazowi przewiduje się również miejsce do
tymczasowego gromadzenia odpadów bytowych, przewidziano plac o wymiarach 2,5
x 2,5 m.
Pompownia fazy ciekłej – obiekt nr 19
26
Pompownia fazy ciekłej – obiekt znajdujący się przy separatorze, w którym
następuje rozdział faz: ciekłej i stałej. Faza ciekła po separatorze odprowadzana jest
poprzez pompownie do Eko-bagów rurociągiem tłocznym PE 110.
Wymiary:
•
Średnica: 1500 mm
•
Głębokość: 2m
Pompownia ścieków z osadnikiem – obiekt nr 20
Ścieki z dozownika materiałów sypkich, kondensat z fitra żwirowego,
odwodnienie wagi samochodowej oraz ścieki bytowe z kontenera socjalnego trafiać
będą do kanalizacji wewnętrznej biogazowi a następnie poprzez pompownie ścieków
z osadnikiem tłoczone będą poza teren inwestycji (działka nr 49 – wpięcie
kanalizacji). Pompownia ścieków z osadnikiem wykonana zostanie, jako studnia z
polimerobetonu DN 1500. Wyposażona zostanie we właz rewizyjny stalowy 900x845
mm z kominkiem DN 100, kominek wywiewny dolny, drabinkę złazową z wysuwaną
poręczą, drabinkę złazową dolną, podest motylkowy uchylny na konstrukcji, szafę
sterowniczą, kominek wywiewny dolny PCV 110 oraz króciec wlotowy PCV 200 z
nasuwka PCV 200 i bosym odcinkiem rury PCV 200.
W przepompowni zbudowana zostanie pompa zatapialna z zestawem
montażowym do głębokości zabudowy 4,7 m.
Na wyposażeniu przepompowni
kompletna armatura zwrotna i odcinająca ze stali nierdzewnej i żeliwa D80, rurociągi
ze stali nierdzewnej DN80, zestawy montażowe DN 80, prowadnice i łańcuch ze stali
nierdzewnej, właz ze stali nierdzewnej, kompletna szafa sterownicza.
Osadnik wykonany zostanie, jako studnia z prefabrykowanych kręgów
żelbetowych DN 1000. Wyposażony zostanie w właz zamykany na zatrzask.
Głębokość osadnika 3, 76 m.
Dmuchawa biogazu – obiekt nr 21
Dmuchawa biogazu służąca do transportu gazu i podnoszenia ciśnienia do
odpowiedniej wartości. Parametry techniczne:
•
Max. przepustowość 600 m³/h przy podniesieniu ciśnienia 120 mbar
•
Moc silnika: 4,3 kW
•
Wykonanie Ex EEx eII T3
•
Klasa ochrony IP 55
•
DN 100/PN 10
•
Ilość 1 kpl.
27
3.1.4. WARUNKI UŻYTKOWANIA TERENU W FAZIE BUDOWY I EKSPLOATACJI
3.1.4.1. Warunki użytkowania terenu w fazie budowy
Prace związane z realizacją planowanego przedsięwzięcia będą prowadzone
na terenie należącym do Inwestora.
Czas przewidziany na realizację inwestycji, do momentu uruchomienia
produkcji wyniesie 2 lata, natomiast okres przeznaczony na budowę obiektów
biogazowni – 3 miesiące.
Prace będą prowadzone w porze dziennej.
W wyniku realizacji przedsięwzięcia powstaną obiekty opisane w punkcie
3.1.3. Powierzchnia zabudowy wynosić będzie 14 445,28 m2.
Po zakończeniu budowy parcela zostanie uporządkowana. Działka zostanie
ogrodzona, a teren wokół obiektu będzie otoczony pasem zieleni izolacyjnej
zróżnicowanej gatunkowo i kubaturowo, z doborem gatunków występujących
w naturalnym środowisku otaczającym teren inwestycji. Ograniczy to wpływ niniejszej
inwestycji na krajobraz lokalny.
Technologia realizacji planowanego przedsięwzięcia przewiduje wykonanie
następujących robót budowlanych:
•
roboty przygotowawcze,
•
roboty pomiarowe,
•
usunięcie ziemi urodzajnej (humusu)
•
przemieszczenie mas ziemnych,
•
wykopy jamiste koparkami,
•
wykonanie szalunków,
•
posadowienie obiektów biogazowni,
•
roboty elektryczne,
•
roboty związane z przyłączem instalacji wodno – kanalizacyjnych,
•
prace porządkowe – ogrodzenie terenu działki oraz nasadzenia zieleni
izolacyjnej.
3.1.4.2. Warunki użytkowania terenu w fazie eksploatacji
Powierzchnia działki 11/8 przeznaczonej pod planowane przedsięwzięcie
wynosi 2,90 ha tj. 29 000 m2. Poniżej zostały wyszczególnione powierzchnie
zajmowane przez poszczególne elementy projektowanej instalacji:
28
1. Komora fermentacyjna I stopnia - 475,29 m2,
2. Komora fermentacyjna II stopnia, zbiornik biogazu - 475,29 m2,
3. Zbiornik wstępny - 44,18 m2,
4. Budynek sterowni i przepompowni - 100,03 m2,
5. Komora filtra żwirowego - 9,87 m2,
6. Budynek dozownika materiałów sypkich - 97,66 m2,
7. Agregat kogeneracyjny - 40,20 m2,
8. Pochodnia biogazowa - 1,44 m2,
9. Waga samochodowa - 54,00 m2,
10. Stacja transformatorowa - 18,30 m2,
11. Studnia wodomierzowa - 2,54 m2,
12. Silos przejazdowy na kiszonkę - 3 602,88 m2,
13. Tymczasowy plac magazynowy fazy stałej - 313,60 m2,
14. Separator - 23,38 m2,
15. Kontener techniczno-socjalny - 30,71 m2,
16. Kontener na odpady - 6,25 m2,
17. Pompownia fazy ciekłej - 3,80 m2,
18. Pompownia ścieków z osadnikiem - 6,34 m2,
19. Dmuchawa biogazu - 4,00 m2,
20. Kanał technologiczny między ob. 5 i 2 - 11,02 m2,
21. Eko-bagi – 2 742,75 m2,
22. Powierzchnia całkowita dróg i placów manewrowych - 2580,18 m2,
23. Powierzchnia chodników - 166,2 m2,
24. Powierzchnia silosów – 7 205,76m2.
Łączna powierzchnia zabudowy wyniesie 14 445,28 m2, co stanowi 49,8 %
powierzchni działki. Pozostały teren czyli ok. 50,2 % będzie stanowić powierzchnia
biologicznie czynna.
29
3.2. GŁÓWNE CECHY CHARAKTERYSTYCZNE PROCESÓW
PRODUKCYJNYCH
Technologia zakłada przetwarzanie kiszonki z kukurydzy i wysłodków buraków
cukrowych zmieszanych z cieczą recyrkulacyjną i wodą. Substraty będą dozowane
do komór fermentacyjnych jako jednorodna mieszanina w postaci płynnej. Substraty
gromadzone będą w zasobnikach i w zbiornikach wstępnych. Stężenia i udziały
poszczególnych substratów, wody i cieczy recyrkulacyjnej dozowanych do komór
fermentacyjnych będą odpowiednio dobrane w celu maksymalnej optymalizacji
produkcji biogazu, zapewniając wysoką efektywność elektrowni biogazowej.
Substraty stałe będą kierowane do modułu dozująco-mieszającego, gdzie nastąpi
wymieszanie, wodą i cieczą recyrkulacyjną. Ujednolicony wsad przetłaczany będzie
pulsacyjnie do głównych fermentorów: komór żelbetowych, przykrytych dachem
dwumembranowym, gdzie przy pomocy bakterii kwasogennych, octanogennych
i metanogennych wytworzony zostanie biogaz. Przed przetłoczeniem do komór
fermentacjnych płynna mieszanina stanowiąca wsad energetyczny przepływa przez
rozdrabniacz nożowy zapewniający optymalne rozdrobnienie substratów. Ciecz
pofermentacyjna przetłoczona zostanie do Eko-bagów. Frakcja stała stanowi
pełnowartościowy nawóz organiczny. Frakcja ciekła kierowana będzie do zbiorników
magazynowych nawozu pofermentacyjnego. Zaleca się zabudowę zbiorników
przykrytych zapewniających odzysk resztkowego gazu powstającego w zbiornikach
magazynowych. Oczyszczony biogaz będzie spalany w jednostce kogeneracyjnej,
gdzie jego energia chemiczna ulega konwersji do energii elektrycznej i cieplnej. Silnik
będzie produkować energię elektryczną i cieplną w postaci gorącej wody. Zakłada
się dostarczenie ciepła na potrzeby rozruchu ze źródła zewnętrznego.
3.3.
PRZEWIDYWANE RODZAJE I ILOŚCI
WYNIKAJĄCE
Z
FUNKCJONOWANIA
PRZEDSIĘWZIĘCIA
ZANIECZYSZCZEŃ,
PLANOWANEGO
3.3.1. POWSTAWANIE ODPADÓW
Zgodnie z ustawą z dnia 14 grudnia 2012 roku o odpadach (Dz. U. 2013 r.
poz. 21) wytwórca odpadów powinien w pierwszej kolejności zapobiegać lub
ograniczać ilości ich powstawania, poddać odzyskowi, a jeżeli jest to nieuzasadnione
względami
ekologicznymi,
czy
ekonomicznymi
bądź
jest
to
z
przyczyn
technologicznych niemożliwe, to odpady należy unieszkodliwić zgodnie z wymogami
ochrony środowiska.
30
W/w ustawa, nakłada również obowiązek na wytwórcę odpadów do
stosowania
takich
sposobów
produkcji
oraz
surowców
i materiałów,
które
zapobiegają lub pozwalają utrzymać na najniższym poziomie ilość odpadów, a także
ograniczają negatywne oddziaływania na środowisko lub zagrożenie życia lub
zdrowia ludzi.
Powstałe
odpady
powinny
być
zbierane
w
sposób
selektywny.
Unieszkodliwianiu poddaje się te odpady, z których wcześniej wysegregowano
odpady nadające się do odzysku.
Zakazane jest mieszanie odpadów niebezpiecznych różnych rodzajów oraz
mieszanie odpadów niebezpiecznych z innymi niż niebezpieczne, z wyjątkiem, kiedy
miałoby to na celu poprawę bezpieczeństwa procesów odzysku lub unieszkodliwiania
odpadów powstałych po zmieszaniu i w wyniku procesów mieszania nie nastąpi
wzrost zagrożenia dla zdrowia, życia ludzi lub środowiska.
Transport odpadów niebezpiecznych od miejsca powstawania odpadów
do miejsca ich odzysku lub unieszkodliwienia musi być zgodny z zachowaniem
przepisów obowiązujących przy transporcie towarów niebezpiecznych.
Wytwórca odpadów może zlecić wykonanie obowiązku gospodarowania
odpadami innemu posiadaczowi odpadów, z tym, że może przekazywać odpady
wyłącznie
podmiotom,
które
uzyskały
zezwolenia
właściwego
organu
na
prowadzenie działalności w zakresie gospodarowania odpadami, chyba, że
działalność taka nie wymaga uzyskania zezwolenia. W ten sposób odpowiedzialność
za działania w zakresie gospodarki odpadami przenosi się na następnego
posiadacza odpadów.
Zgodnie z art. 66 ust. 1 ustawy o odpadach (Dz. U. 2013. poz. 21), Inwestor
będzie zobowiązany do prowadzenia ilościowej i jakościowej ewidencji odpadów
zgodnie z przyjętym katalogiem odpadów. Ewidencja ta będzie prowadzona z
zastosowaniem następujących dokumentów: karty ewidencyjnej odpadów (dla
każdego rodzaju odpadu oddzielnie) i karty przekazania odpadu zgodnie z art. 67
ust. 1 ustawy o odpadach. Dokumenty ewidencji odpadów będą zawierały
następujące dane: imię i nazwisko, adres zamieszkania lub nazwę i adres siedziby
posiadacza odpadów. Zgodnie z art. 72 ust. 1 Inwestor będzie przechowywał
dokumenty sporządzone na potrzeby ewidencji przez okres 5 lat, licząc od końca
roku kalendarzowego, w którym sporządzono te dokumenty.
Inwestor
będzie
zobowiązany
do
sporządzania
zbiorczego
rocznego
zestawienia danych o rodzajach i ilościach odpadów, o sposobach gospodarowania
31
(art. 75 ustawy o odpadach ust. 1). Zbiorcze zestawienie danych będzie
przekazywane właściwemu marszałkowi województwa w terminie do dnia 15 marca
za poprzedni rok kalendarzowy (art. 76 ustawy o odpadach ust. 1).
3.3.1.1. Odpady powstające na etapie realizacji
Tabela 1 - Rodzaje, masa i miejsce powstawania odpadów na etapie realizacji
przedsięwzięcia
Kod
odpadu
Rodzaj odpadu
Ilość w Mg
12 01 13
Odpady spawalnicze
0,01
15 01 01
15 01 02
15 01 03
15 01 05
Opakowania z papieru i tektury
Opakowania z tworzyw sztucznych
Opakowania z drewna
Opakowania wielomateriałowe
Sorbenty, materiały filtracyjne,
tkaniny do wycierania (np. szmaty,
ścierki) i ubrania ochronne inne niż
wymienione w 15 02 02
Odpady betonu oraz gruz betonowy z
rozbiórek i remontów
Drewno
Szkło
Tworzywa sztuczne
Zmieszane odpady z betonu,
odpadowych materiałów
ceramicznych i elementów
wyposażenia inne niż wymienione w
17 01 06
Żelazo i stal
Mieszaniny metali
Kable inne niż wymienione
w 17 04 10
Papier i tektura
Szkło
Odzież
Tworzywa sztuczne
Metale
Niesegregowane (zmieszane) odpady
komunalne
0,05
0,05
0,05
0,1
15 02 03
17 01 01
17 02 01
17 02 02
17 02 03
17 01 07
17 04 05
17 04 07
17 04 11
20 01 01
20 01 02
20 01 10
20 01 39
20 01 40
20 03 01
20 03 03
Odpady z czyszczenia ulic i placów
Miejsce powstawania odpadu
Odpady powstające podczas
montażu urządzeń
Odpady po elementach zakupionych
na potrzeby budowy oraz powstałe w
wyniku funkcjonowania pomieszczeń
socjalnych pracowników budowy
0,02
Zużyte ubrania ochronne oraz
materiały do utrzymania czystości
1,0
budowy obiektu
2,0
0,1
1,0
1,0
Odpady powstałe z rozbiórki
budynku
0,01
0,01
0,01
0,01
0,02
0,01
0,05
0,05
Odpady powstałe w wyniku
funkcjonowania pomieszczeń
0,5
1,0
Odpady powstałe z czyszczenia ulic
i placów
Tabela.1.1 - Sposób magazynowania i odbiorca odpadów na etapie realizacji
przedsięwzięcia
32
Kod
odpadu
Rodzaj odpadu
12 01 13
Odpady spawalnicze
15 01 01
15 01 02
15 01 03
Opakowania z drewna
15 01 05
Sposób
magazynowania
Odbiorca odpadów
odpadów
Wydzielone
zadaszone miejsce
na zapleczu budowy
Odpady będą
selektywnie
Odpady odbierane własnym
gromadzone w
transportem, przez odbiorcę
pojemnikach w
posiadającego decyzje na
wydzielonym
transport, odzysk lub
zadaszonym
pomieszczeniu na unieszkodliwianie odpadów
zapleczu budowy
Sorbenty, materiały filtracyjne, tkaniny
Wydzielone
do wycierania (np. szmaty, ścierki) i
15 02 03
pomieszczenie na
ubrania ochronne inne niż
terenie obiektu
17 01 01
W stosach w
wydzielonym miejscu
przy placu budowy
17 01 07
wyposażenia inne niż wymienione w
17 01 06
W stosach, w
17 02 01
Drewno
zadaszonym miejscu
na zapleczu budowy
Odpady będą
17 02 02
Szkło
selektywnie
gromadzone w
pojemnikach w
wydzielonym
17 02 03
Tworzywa sztuczne
zadaszonym
pomieszczeniu na
zapleczu budowy
17 04 05
Żelazo i stal
17 04 07
Mieszaniny metali
17 04 11
w 17 04 10
20 01 01
Papier i tektura
20 01 02
Szkło
20 01 10
Odzież
20 01 39
Tworzywa sztuczne
unieszkodliwianie odpadów
W stosach w
wydzielonym miejscu
przy placu budowy
Odpady będą
selektywnie
gromadzone w
pojemnikach w
wydzielonym
zadaszonym
pomieszczeniu na
zapleczu budowy
W stosach w
wydzielonym miejscu
przy placu budowy
Odpady będą
gromadzone w
20 03 01
komunalne
pojemnikach na
20 01 40
Metale
33
Zgodnie z regulaminem
utrzymania czystości i
porządku w gminie.
Kod
odpadu
20 03 03
Sposób
magazynowania
odpadów
terenie biogazowni
Rodzaj odpadu
Odbiorca odpadów
Odbierane przez podmiot
posiadający zezwolenie na
odbieranie odpadów
komunalnych
Gromadzone w
hałdach
usypywanych na
utwardzonym placu
Odpady będą zbierane i magazynowane selektywnie, zgodnie z wymaganiami
wynikającymi ze sposobu ich późniejszego wykorzystania lub unieszkodliwiania.
Odpady będą magazynowane w sposób zapewniający ochronę środowiska
przed
negatywnym
oddziaływaniem
odpadów,
z
przestrzeganiem
ochrony
przeciwpożarowej i bezpieczeństwa i higieny pracy.
Odpady o kodzie 17 01 01 oraz 17 01 07 zostaną przekazane podmiotowi
posiadającemu decyzję na transport, odzysk lub unieszkodliwianie odpadów.
Odbiorca ten, ma obowiązek zagospodarować przedmiotowy odpad zgodnie
z zapisami zawartymi w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 21 marca 2006 r. w
sprawie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów poza instalacjami i urządzeniami
(Dz. U. 2006 r. nr 49 poz. 365), tj. poprzez:
Wypełnianie terenów niekorzystnie przekształconych (takich jak zapadliska,
nieeksploatowane odkrywkowe
wyrobiska
lub
wyeksploatowane
części tych
wyrobisk) pod warunkiem, że:
1)planowane działania są lub będą określone w trybie przepisów o planowaniu
i zagospodarowaniu przestrzennym, w trybie przepisów prawa budowlanego,
albo w drodze decyzji określającej zakres, sposób i termin zakończenia
rekultywacji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo
ochrony środowiska (Dz. U. Nr 25, poz. 150, z późn. zm.) lub ustawy z dnia 3
lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych – tekst jednolity (Dz. U. z
2004 r. Nr 121, poz. 1266),
2)wypełnianie
odpadami prowadzi się
do
rzędnych
przyległych
terenów
nieprzekształconych z zastrzeżeniem, że warstwę powierzchniową o grubości
od 1 do 1,5 m należy formować w sposób zapewniający jej funkcję
glebotwórczą lub w sposób odpowiadający docelowemu przeznaczeniu
terenu; w przypadku stosowania zagospodarowania metodami bezglebowymi
z przeznaczeniem terenu na użytki zielone, tereny rekreacyjne, leśne
34
wypełnianie terenu odpadami o kodach 01 01 02, 01 04 12, i 01 04 81 można
stosować do poziomu otaczającej powierzchni,
3)odpady z podgrupy 17 01 przed ich zastosowaniem poddaje się kruszeniu
w przypadku konieczności dostosowania ich składu granulometrycznego do
realizacji konkretnego przedsięwzięcia.
3.3.1.2. Odpady powstające na etapie eksploatacji
Na etapie eksploatacji biogazowni będą powstawały następujące rodzaje
odpadów:
Tabela 1.2 - Rodzaje, masa, sposób magazynowania i zagospodarowania
odpadów na etapie eksploatacji
Ilość
odpadów
w Mg/rok
Kod
odpadu
Rodzaj odpadu
13 05 01*
Odpady stałe z
piaskowników i
odwadniania
olejów w
separatorach
0,05
13 05 02*
Szlamy z
odwadniania
olejów w
separatorach
0,05
13 01 11*
13 01 13*
13 02 04*
13 02 05*
13 02 06*
Syntetyczne
oleje
hydrauliczne
Inne oleje
hydrauliczne
Mineralne oleje
silnikowe,
przekładniowe i
smarowe
zawierające
związki
chlorowcoorgani
czne
Mineralne oleje
silnikowe,
przekładniowe i
smarowe
niezawierające
związków
chlorowcoorgani
cznych
(oleje silnikowe i
przekładniowe)
Syntetyczne
oleje silnikowe,
przekładniowe i
smarowe
(oleje silnikowe i
0,05
0,05
0,05
Sposób
magazynowania
Odpadu/miejsce
powstawania
Odpady powstałe
z separatora
substancji
ropopochodnych
nie będą
magazynowane,
zostaną usunięte
przez
specjalistyczną
firmę serwisową
Odpady powstałe
z pojazdów
pracujących w
biogazowni; nie
będą
magazynowane,
zostaną usunięte
przez
specjalistyczną
firmę serwisową
0,05
0,05
35
Sposób
zagospodarowania
odpadu
Oddziaływanie
na środowisko
w wyniku emisji
odpadów
Odpady będą
odbierane, własnym
transportem, przez
specjalistyczną firmę
serwisową
posiadającą decyzję
na transport, odzysk
lub unieszkodliwianie
odpadów
Nie będzie emisji
odpadów na
środowisko gdyż
odpady nie będą
gromadzone
Odpady będą
odbierane, własnym
transportem, przez
specjalistyczną firmę
serwisową
posiadającą decyzję
na transport, odzysk
lub unieszkodliwianie
odpadów
Nie będzie emisji
odpadów na
środowisko gdyż
odpady nie będą
gromadzone**
Kod
odpadu
13 02 08*
15 01 01
15 01 02
15 02 03
Rodzaj odpadu
przekładniowe)
Inne oleje
silnikowe,
przekładniowe i
smarowe
(oleje silnikowe i
przekładniowe)
Odpady
z papieru
i tektury
Opakowania
z tworzyw
sztucznych
Sorbenty,
materiały
filtracyjne,
tkaniny do
wycierania
i ubrania
ochronne inne
niż wymienione
w 15 02 02
16 02 13*
Zużyte
urządzenia
zawierające
niebezpieczne
elementy inne
niż wymienione
w 16 02 09 do
16 02 13
(świetlówki)
16 02 14
Zużyte
urządzenia inne
niż wymienione
w 16 02 09 do
16 02 13
20 03 01
Niesegregowane
(zmieszane)
odpady
komunalne
Ilość
odpadów
w Mg/rok
Sposób
magazynowania
Odpadu/miejsce
powstawania
Sposób
zagospodarowania
odpadu
Oddziaływanie
na środowisko
w wyniku emisji
odpadów
Odpady będą
odbierane, własnym
transportem, przez
odbiorcę
posiadającego
decyzję na transport,
odzysk lub
unieszkodliwianie
odpadów
nie będzie emisji
odpadów na
środowisko ze
względu, że
odpady będą
selektywnie
gromadzone w
pojemnikach w
pomieszczeniu
biogazowni
0,05
0,05
0,05
Odpady będą
selektywnie
gromadzone w
pojemnikach w
pomieszczeniu
biogazowni
0,02
Odpady
gromadzone
selektywnie w
pomieszczeniu
biogazowni
0,02
Odpady
umieszczone
będą w
opakowaniu
papierowym po
nowej lampie
i magazynowane
w szczelnych
pojemnikach w
pomieszczeniu
biogazowni
0,02
Odpady
gromadzone
selektywnie w
pomieszczeniu
biogazowni
1,0
Odpady będą
gromadzone w
pojemnikach na
terenie
biogazowni
Odpady po
zgromadzeniu
większej ilości będą
odbierane przez
specjalistyczną firmę,
która posiada
odpowiednie
pozwolenia na
transport, odzysk
i unieszkodliwianie
odpadów wpisane do
rejestru BIOŚ
Zgodnie z
regulaminem
utrzymania czystości i
porządku w gminie.
Odbierane przez
podmiot posiadający
zezwolenie na
odbieranie odpadów
komunalnych
nie będzie emisji
odpadów na
środowisko ze
względu, że
odpady będą w
opakowaniu
papierowym po
nowej lampie
i magazynowane
w szczelnych
pojemnikach w
pomieszczeniu
biogazowni
nie będzie emisji
odpadów na
środowisko ze
względu, że
odpady będą
gromadzone
selektywnie w
pomieszczeniu
biogazowni
nie będzie emisji
odpadów na
środowisko ze
względu, że
odpady będą
gromadzone w
pojemnikach na
terenie
biogazowni
* odpad niebezpieczny
** W przypadku konieczności magazynowania odpadów olejowych, będzie prowadzone postępowanie zgodnie
z rozporządzeniem Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 4 sierpnia 2004 r. (Dz. U. Nr 192, poz. 1968) tj.: oleje
odpadowe będą zbierane i magazynowane selektywnie. Oleje należy zbierać do szczelnych pojemników
36
wykonanych z materiałów trudnopalnych i odpornych na działanie olejów odpadowych odprowadzających ładunki
elektryczności statycznej. Pojemniki te muszą być zabezpieczone przed stłuczeniem oraz oznakowane.
W widocznym miejscu na pojemniku musi widnieć napis: „OLEJ ODPADOWY”, informacja o kodzie odpadu oraz
oznakowanie wymagane przy transporcie odpadów niebezpiecznych. Oleje odpadowe należy magazynować na
utwardzonym podłożu, w miejscach wyposażonych w urządzenia do zbierania wycieków tych olejów oraz
zabezpieczonych przed dostępem osób nieupoważnionych.
Odpady będą zbierane do pojemników, na których umieszczone zostaną,
w prostej formie graficznej, informacje o przeznaczeniu i sposobie użytkowania
pojemnika, w tym nazwa przedsiębiorcy będącego właścicielem lub posiadaczem
pojemnika, lub do worków wykonanych z tworzyw sztucznych, gdy odpady będą
zbierane w terminach określonych przez podmiot dokonujący zbierania tych
odpadów.
Pojemniki będą zabezpieczone i ochronione przed negatywnym wpływem
warunków
atmosferycznych.
Pojemniki
zostaną
ustawione
na
utwardzonej
powierzchni umożliwiającej ich załadunek i rozładunek.
Odpady będą zbierane i magazynowane selektywnie, zgodnie z wymaganiami
wynikającymi ze sposobu ich późniejszego wykorzystania lub unieszkodliwiania.
Odpady będą magazynowane w sposób zapewniający ochronę środowiska
przed
negatywnym
oddziaływanie
odpadów,
z
przestrzeganiem
ochrony
przeciwpożarowej i bezpieczeństwa i higieny pracy.
Nie przewiduje się magazynowania odpadów olejowych. W przypadku
wystąpienia konieczności magazynowania odpadów olejowych (np. awarii/wycieku
olejów z pojazdu), będzie prowadzone postępowanie zgodnie z rozporządzeniem
Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 4 sierpnia 2004 r. (Dz. U. Nr 192, poz. 1968) tj.:
oleje odpadowe będą zbierane i magazynowane selektywnie. Oleje należy zbierać
do szczelnych pojemników wykonanych z materiałów trudnopalnych i odpornych na
działanie olejów odpadowych odprowadzających ładunki elektryczności statycznej.
Pojemniki te muszą być zabezpieczone przed stłuczeniem oraz oznakowane.
W widocznym miejscu na pojemniku musi widnieć napis: „OLEJ ODPADOWY”,
informacja o kodzie odpadu oraz oznakowanie wymagane przy transporcie odpadów
niebezpiecznych. Oleje odpadowe należy magazynować na utwardzonym podłożu, w
miejscach wyposażonych w urządzenia do zbierania wycieków tych olejów oraz
zabezpieczonych przed dostępem osób nieupoważnionych.
Planowana biogazownia będzie wyposażona w w/w pojemniki, które mogą być
używane w sytuacjach awaryjnych.
37
Tabela1.3 - Odpady wprowadzane do biogazowni
Kod
odpadu
Rodzaj
odpadu
Ilość
Mg/rok
Sposób
magazynowania
odpadów
Oddziaływanie na środowisku w
wyniku emisji odpadów
02 04 80
Wysłodki
18 000
Silosy
nie będzie emisji odpadów na
środowisko ze względu, że wysłodki
będą przykryte folią, redukującą odory
Na terenie planowanej biogazowni prowadzona będzie instalacja związana
z odzyskiem odpadów o kodzie 02 04 80 – wysłodki.
Odzysk odpadów o kodzie 02 04 80 – wysłodki, będzie prowadzony w ramach
procesu odzysku oznaczonego symbolem R3 – recykling lub odzysk substancji
organicznych, które nie są stosowane jako rozpuszczalniki (w tym kompostowanie i
inne biologiczne procesy przekształcania) – zgodnie z załącznikiem nr 1 ustawy z
dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. 2013 r. poz. 21).
W procesie technologicznym (przed fazą fermentacji) będzie dochodziło do
procesu zakiszania wysłodków. Zgodnie z załącznikiem nr 1 ustawy z dnia 14
grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. 2013 r. poz. 21) będzie to proces odzysku
oznaczony symbolem R12 – Wymiana odpadów w celu poddania ich któremukolwiek
z procesów wymienionych w pozycji R1 – R11.
3.3.1. Odpady pofermentacyjne
Substancję poprodukcyjną (pofermentacyjną), według art. 2, ust.1, pkt 5
ustawy o nawozach i nawożeniu z dnia 10 lipca 2007 r. (Dz. U. nr 147, poz. 1033)
powstającą, w wyniku produkcji biogazu, można zaliczyć do nawozów organicznych
jako nawozy wyprodukowane z substancji organicznej lub z mieszanin substancji
organicznych, w tym komposty, a także komposty wyprodukowane z wykorzystaniem
dżdżownic.
Ustawa z dnia 26 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu (Dz. U. Nr 147, poz.
1033, z późn. zm.) nakłada obowiązek uzyskania zezwolenia na wprowadzanie do
obrotu nawozów organicznych. Zezwolenie wydaje minister właściwy do spraw
rolnictwa. Wniosek o wydanie zezwolenia powinien zawierać wyniki badań i opinię
upoważnionej
jednostki
organizacyjnej
oraz
projekt
instrukcji
stosowania
i przechowywania nawozu. Warunkiem uzyskania opinii jest przedstawienie badań,
na podstawie, których można stwierdzić, ze nawóz jest przydatny do nawożenia
roślin lub gleb, lub rekultywacji gleb, nie wykazuje szkodliwego oddziaływania na
38
zdrowie ludzi i zwierząt, oraz na środowisko, spełnia wymagania jakościowe i nie
zawiera zanieczyszczeń powyżej wartości dopuszczalnych.
W przypadku uzyskania substancji pofermentacyjnej, która nie będzie
spełniała warunków przewidzianych dla nawozów organicznych istnieje możliwość
odzysku odpadów pofermentacyjnych poprzez rozprowadzanie na powierzchni, w
celu nawożenia lub ulepszenia gleby, na gruntach pod warunkiem zachowania
wymagań wynikających z Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 5 kwietnia
2011 r. w sprawie procesu odzysku R10 (Dz. U. 2011 nr 86 poz. 476), po uzyskaniu
decyzji na odzysk odpadów lub możliwość współspalania w cementowniach i
elektrowniach w przypadku nie spełniania powyższych wymagań, po podpisaniu
stosownych kontraktów z odbiorcami.
Poniższa tabela przedstawia rodzaje i ilości odpadów pofermentacyjnych,
powstałe w przypadku nie spełnienia przez poferment warunków przewidzianych dla
nawozów organicznych.
Tabela: Odpady powstające w biogazowni.
Kod odpadu
Rodzaj odpadu
Masa
w Mg/rok
19 06 05
Ciecze z beztlenowego rozkładu odpadów roślinnych i zwierzęcych
18 130
19 06 06
Przefermentowane odpady z beztlenowego rozkładu odpadów
roślinnych i zwierzęcych
6 715
Odcieki materiału pofermentacyjnego trafiać będą do zbiorników końcowych –
Eko-bagów. Frakcja ciekła częściowo zawracana będzie do komór fermentacyjnych
w celu uwodnienia substratów wejściowych.
Powyższe odpady będą wykorzystane w procesie R10. Zostaną przekazane
do zagospodarowania na pola dostawców sieczki kukurydzy, z którymi inwestor
zawrze stosowne umowy.
3.3.2. POWSTAWANIE MAS ZIEMNYCH
Art. 2, pkt 3 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. 2013 Nr 0,
poz. 21) stanowi, że przepisów w/w ustawy nie stosuje się do: niezanieczyszczonej
gleby i innych materiałów występujących w stanie naturalnym, wydobytych w trakcie
robót budowlanych, pod warunkiem, że materiał ten zostanie wykorzystany do celów
budowlanych w stanie naturalnym na terenie, na którym został wydobyty.
Na etapie realizacji inwestycji powstawały będą masy ziemne w ilości ok. 1463
m3 pochodzące z wykopów pod fundamenty i rury łączące elementy biogazowni.
39
Wszystkie masy ziemne zostaną wykorzystywane na miejscu ich powstawania
do wyrównania terenu po zakończeniu przedsięwzięcia.
Na etapie eksploatacji obiektu masy ziemne nie będą powstawały.
3.3.3. EMISJA ŚCIEKÓW
Etap realizacji przedsięwzięcia
Na etapie realizacji przedsięwzięcia będą powstawać niewielkie ilości ścieków
socjalno – bytowych. Ścieki te będą gromadzone w zbiornikach toalet typu Toi–Toi.
Toalety będą transportowane wozem asenizacyjnym przez wyspecjalizowaną firmę.
Ścieki zostaną wywiezione na punkt zlewny oczyszczalni ścieków, z którym ma
podpisaną umowę właściciel przenośnych toalet.
Etap eksploatacji obiektu
Na etapie eksploatacji będą powstawały ścieki socjalno – bytowe.
Zakładając, że na 1 os przypada 0,06 m3/dobę ścieków, a przy obsłudze
biogazowni będzie pracowało 3 osoby – to ilość ścieków socjalno – bytowych
wyniesie ok. 0,18 m3/dobę.
Powstałe ścieki socjalno-bytowe będą trafiały do zbiornika bezodpływowego
i wywożone do okolicznej oczyszczalni ścieków pojazdami asenizacyjnymi.
3.3.4. POBÓR WODY
Etap realizacji
W trakcie realizacji przedsięwzięcia woda będzie wykorzystywana na potrzeby
budowy obiektów. Woda będzie dostarczana beczkowozem, a po wykonaniu
przyłączy wodociągowych, będzie przysyłana siecią wodociągową ze stacji
wodociągowej w Dyniskach Nowych, na teren budowy inwestycji. Ilość pobranej
wody będzie zależeć od ilości osób pracujących przy budowie biogazowni.
Etap eksploatacji
Na etapie eksploatacji woda na teren biogazowni doprowadzana będzie
z stacji wodociągowej w Dyniskach Nowych za pośrednictwem planowanej do
wykonania sieci wodociągowej. Zapotrzebowanie na wodę do celów socjalno bytowych wyniesie ok. 0,9 m3/d (ok. 0,3 m3/dobę/osobę zakładając, że będą
zatrudnione 3 osoby).
40
Zużycie wody do celów technologicznych wyniesie ok. 4 m3/d tj. ok. 1460
m3/rok.
Woda na cele p.poż będzie również pobierana z wodociągu.
3.3.5. EMISJA ZANIECZYSZCZEŃ DO POWIETRZA
W czasie eksploatacji Inwestycji polegającej na budowie biogazownia metanowej
o mocy 0,999 MW na działce nr 11/8 zlokalizowanej w miejscowości Dyniska Nowe,
gmina Lubycza Królewska występować będą emisje gazów i pyłów do powietrza.
Eksploatacja Inwestycji z punktu widzenia możliwych emisji obejmować będzie:
Jednostkę kogeneracyjną produkcji firmy GE Jenbacher GmbH & Co OHG
z silnikiem spalinowym o mocy elektrycznej 0,999 MW e .Spalanie biogazu
będzie źródłem emisji gazów i pyłów wprowadzanych do powietrza.
Pochodnię, której w przypadku awarii kogeneratora może zachodzić
konieczność spalania biogazu. .Spalanie biogazu w pochodni będzie
źródłem emisji gazów i pyłów wprowadzanych do powietrza.
•
Środki transportu poruszające się po terenie biogazowni metanowej, które
będą transportować substraty (sieczka z kukurydzy i wysłodki z buraków
cukrowych) będą źródłem emisji gazów i pyłów wprowadzanych do
powietrza z uwagi na spalanie paliw.
•
Standardowa
ładowarka
budowlana
poruszająca
się
po
placu
magazynowym surowców (kiszonka z kukurydzy i wysłodki z buraków
cukrowych) będzie źródłem emisji gazów i pyłów wprowadzanych do
•
Plac magazynowy surowców - betonowy, otwarty silos (magazyn),
w formie boksów - podczas pracy instalacji możliwa jest emisja substancji
odorowych z składu surowca podczas jego fermentacji. Na przebieg
procesu fermentacji metanowej wpływ mają czynniki fizyczne, chemiczne
i biologiczne. Do najważniejszych czynników fizycznych należy zaliczyć :
temperaturę, hydrauliczny czas zatrzymania, mieszanie, zawartość suchej
masy, rodzaj biomasy i ładunek lotnych substancji organicznych. Do
najważniejszych
czynników
chemicznych
kontrolowanych
w
czasie
fermentacji biomasy organicznej zalicza się : pH, zasadowość, zawartość
lotnych
kwasów
organicznych.
Temperatura
procesu
fermentacji
metanowej ma decydujący wpływ na stopień konwersji, kinetykę rozkładu
41
biomasy. Procesy metanogenne zachodzą w przyrodzie w temperaturze
4 – 980C, praktycznie natomiast rozróżnia się trzy zakresy optymalnej
temperatury 20 – 250C dla bakterii psychofilowych, 35 – 370C dla bakterii
mezofilowych i 55 - 600C dla bakterii termofitowych. W wyższej
temperaturze rośnie szybkość procesów konwersji biomasy, ale spada
stabilność procesu. Konwersja biomasy w temperaturze 550C zachodzi
w ciągu kilku dni, w temperaturze 370C ten sam stopień konwersji zostanie
osiągnięty w czasie kilkunastu tygodni, zaś w temperaturze 150C w ciągu
kilkunastu miesięcy. Proces magazynowania biomasy w biogazowni
przebiegać będzie w najniższej z rozważanych temperatur (ok.170C
średnia miesięczna temperatura w lipcu dla tego rejonu, średnioroczna
temperatura 7,00C – 7,30C), a czas magazynowania ograniczony do 11
miesięcy,
dlatego
też
proces
fermentacji
biomasy
podczas
magazynowania będzie bardzo ograniczony. Przykrycie folią ochronną
składu surowca jeszcze w większym stopniu ograniczy emisji substancji
odorowych z tych procesów.
Obowiązujące akty prawne nie określają zapachowej jakości powietrza.
Ocena intensywności odoru oparta jest na subiektywnym wrażeniu
organoleptycznym.
Trudność
oceny
dodatkowo
potęgują
różnice
w publikowanych wartościach stężeń wykrywalności odorantów. Wynikają
one ze stosowania różnych metod pomiarowych lub różnych definicji
stężenia progowego. Biorąc pod uwagę temperaturę magazynowania
surowca, czas jego magazynowania proces fermentacji biomasy na
składowisku będzie bardzo ograniczony. Intensywność tego procesu
spowodowałaby
spadek
wydajności
procesu
związany
z
ilością
otrzymywanego biogazu co jest zjawiskiem niepożądanym. Przykrycie
składowiska folią ochronną zdecydowanie ograniczy ten proces, a tym
samym emisję substancji odorowych.
Również emisja
substancji odorowych
na
terenie funkcjonujących
biogazowni w kraju jak i w krajach Europy Zachodniej (Austria, Niemcy)
potwierdzają, że wyczuwalność odorów zamyka się w granicy ok. 40 m od
planowanej biogazowni metanowej.
Jak wynika z powyższych rozważań wpływ odorantów na tereny
znajdujące
się
w
sąsiedztwie
planowanej
wynikający z jej funkcjonowania będzie niewielki.
42
biogazowni
metanowej
3.3.5.1.EMISJE DO POWIETRZA- ETAP REALIZACJI I LIKWIDACJI
W trakcie realizacji Inwestycji wystąpi lokalny wzrost emisji zanieczyszczeń do
powietrza. Wystąpią one podczas prac budowlanych związanych z budową
biogazowni. Wszystkie oddziaływania będą miały charakter lokalny i odwracalny.
Czas trwania oraz częstotliwość oddziaływań na etapie realizacji przedsięwzięć
określono jako oddziaływanie częste i krótkoterminowe (ograniczone czasowo do
realizacji przedsięwzięć). Wymienione wyżej uciążliwości nie będą mieć istotnego
znaczenia i ustąpią po zakończeniu prac. W fazie realizacji uciążliwości będą
rozłożone w czasie zgodnie z założonym harmonogramem prac, nie będą się
„nakładać” i tym samym nie będą się kumulować. Zmniejszenie wielkości emisji
substancji zanieczyszczających na etapie realizacji spowoduje również poprawne
i bezawaryjne wykonanie prac związanych z Inwestycją.
W przypadku likwidacji instalacji wystąpią podobne oddziaływania. Likwidacja
instalacji
zostanie
przeprowadzona
przez
specjalistyczną
firmę
zgodnie
z obowiązującymi przepisami nie stwarzającymi zagrożenia dla środowiska.
3.3.5.2.EMISJE DO POWIETRZA Z PROCESÓW ZWIĄZANYCH Z REALIZACJĄ
INWESTYCJI - ETAP EKSPLOATACJI
Obliczenie wielkości emisji zanieczyszczeń wprowadzanych do powietrza
z procesów spalania biogazu w kogeneratorze – emitor E1
Powstający w procesie fermentacji metanowej biogaz, będzie podlegał
wysokosprawnemu usuwaniu siarkowodoru poprzez dodawanie niewielkich ilości
powietrza
do
komory
fermentacyjnej.
Siarkowodór
utleniany
będzie
przez
odpowiednie szczepy bakterii do siarki elementarnej. Dodatkowo przewiduje się
możliwość odsiarczania przez dodawanie Fe2O3. Oczyszczony biogaz zostanie
przekazany do silnika generatora, gdzie spalając się wytwarza energię elektryczną
i ciepło w sprzężonym z nimi generatorem. Substancje zanieczyszczające
powstające w procesie spalania biogazu odprowadzane są do powietrza emitorem
stalowym o wysokości h = 6,8 m i średnicy na wylocie d = 0,3 m.
Zgodnie z parametrami technicznymi kogeneratora godzinowe zużycie gazu przy
100% mocy wynosi 521 Nm3/h. Czas pracy instalacji określony został na 8400 h/rok.
Obliczenie ilości spalin
43
Ilość powstających spalin
VSg = [V tsp + (λ – 1) x V tp ] x (Ts /273) x B
Gdzie:
B – zużycie gazu [m3/h],
V tsp - teoretyczna ilość powstających spalin w warunkach normalnych [Nm3/ Nm3]
V tp - zapotrzebowanie na powietrze do spalenia 1 Nm3 gazu [Nm3/ Nm3]
λ – współczynnik nadmiaru powietrza
Ts – temperatura spalin
VSg = [6,88 + (1,15- 1,0) x 6,15] x 453,5/273 x 521 = 6752,8 m3 /h
Prędkość spalin na wylocie emitora
V = Vsg/F
gdzie
F = 0,07 m2 – powierzchnia przekroju poprzecznego emitora
V = 26,8 m/s
Obliczenie wielkości emisji
Emisję dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenku węgla obliczono z zależności
E = B x Wi
gdzie:
WiSO2 = 1,4 * s
gdzie s – zawartość siarki w biogazie (po odsiarczeniu) 151,5 mg/m3 – przyjęta do
obliczeń emisji zgodnie z podanymi poniżej wyliczeniami,
WiNO2 = 900 kg/106 m3,
WiCO = 225 kg/106 m3,
Wipył = 10,5 kg/106 m3.
Wartość współczynników W iso2, WiNO2, WiCO i W ipył przyjęto tak jak dla gazu
ziemnego zaazotowanego zgodnie z Materiałami informacyjno – instruktażowymi
MOŚZNiL 1/96 – Wskaźniki unosu substancji zanieczyszczających powstających
przy energetycznym spalaniu gazu ziemnego zaazotowanego – wydajność cieplna
£1,4 MW.
44
Zgodnie z technologią i oświadczeniem Zleceniodawcy biogaz jaki będzie
wytwarzany w biogazowni metanowej w Dyniskach Nowych zawierać będzie po
odsiarczeniu do 150 ppm siarkowodoru. Biorąc pod uwagę gęstość biogazu
d = 1,073 kg/m3 obliczono zawartość siarki w m3 biogazu przyjmując do obliczeń
wartość 150 ppm:
1,073 kg = 1,073 *106 mg – tyle wynosi masa m3 biogazu
Zawartość siarkowodoru w 1 m3 biogazu wyniesie:
1,073 *10 6 *150
mg/m3 ≈ 161 mg/m3
6
10
Zawartość siarki w 1 m3 biogazu wyniesie:
g
mol ≈ 151,5 mg S/m3
161 mg/m3 *
g
34
mol
32
gdzie
32
g
- masa molowa siarki,
mol
34
g
- masa molowa siarkowodoru,
mol
Emisja zanieczyszczeń z procesu spalania biogazu w kogeneratorze [E1] będzie
następująca:
521
ESO2 =
521
ENO2 =
521
ECO =
521
EPył =
m3
*1,4 *151,5
kg
kg
h
= 0,1105041
6
3
h
10
m
m3
* 900
kg
kg
h
= 0,4689000
6
3
h
10
m
m3
* 225
kg
kg
h
= 0,1172250
6
3
h
10
m
m3
*10,5
kg
kg
h
= 0,0054705
6
3
h
10
m
Emisję roczną z spalania biogazu w kogeneratorze obliczono z emisji godzinowej
oraz czasu pracy kogeneratora wynoszącego 8400 h/rok.
Emisja zanieczyszczeń z procesu spalania biogazu dla kogeneratora
45
[E1] przedstawia się następująco:
Emisja godzinowa
Substancja
[kg/h]
SO2
0,1105041
NO2
0,4689000
CO
0,1172250
*
Pył ogółem
0,0054705
* do obliczeń przyjęto jako pył zawieszony PM10
Emisja roczna
[Mg/rok]
0,9282
3,9388
0,9847
0,0460
Sprawdzenie kryterium na opad pyłu – spalanie biogazu w kogeneratorze.
Dla pojedynczego emitora lub zespołu emitorów należy sprawdzić, czy spełnione są
jednocześnie następujące warunki (kryterium opadu pyłu):
0,0667
Σhe3,15 [mg/s]
N
b) łączna roczna emisja pyłu nie przekracza 10.000 Mg/rok
a) ΣΣ Efe ≤
a) ΣΣ Efe= 46 kg/rok = 1,46 mg/s
0,0667x 6,83,15 = 28 mg/s
1,46 mg/s ≤ 28 mg/s - warunek jest spełniony
b)łączna roczna emisja pyłu nie przekracza 10.000 Mg/rok – warunek jest spełniony.
Obliczenie wielkości emisji zanieczyszczeń wprowadzanych do powietrza
z procesu awaryjnego spalania biogazu w pochodni – emitor E2
W przypadku awarii kogeneratora może zachodzić konieczność awaryjnego spalania
biogazu. Proces ten odbywać się będzie w pochodni [E2].
Zanieczyszczenia powstające w procesie spalania biogazu w pochodni
odprowadzane są do powietrza emitorem stalowym o wysokości h = 7.0 m i średnicy
na wylocie d = 1,1 m.
Zgodnie z parametrami technicznymi pochodni godzinowe zużycie gazu przy 100%
mocy wynosi 521 Nm3/h. Czas pracy pochodni określony został na 40 h/rok.
Obliczenie ilości spalin
Ilość powstających spalin
VSg = [V tsp + (λ – 1) x V tp ] x (Ts /273) x B
Gdzie:
V tsp - teoretyczna ilość powstających spalin w warunkach normalnych [Nm3/ Nm3]
46
V tp - zapotrzebowanie na powietrze do spalenia 1 Nm3 gazu [Nm3/ Nm3]
λ – współczynnik nadmiaru powietrza
Ts – temperatura spalin
VSg = [6,88 + (1,15- 1,0) x 6,15] x 453,5/273 x 521 = 6752,8 m3 /h
Prędkość spalin na wylocie emitora
V = Vsg/F
gdzie
F = 0,95 m2 – powierzchnia przekroju poprzecznego emitora
V = 1,4 m/s
Obliczenie wielkości emisji zanieczyszczeń wykonano przy następujących
założeniach:
•
podczas pracy pochodni nie pracuje kogenerator,
•
do obliczeń przyjęto B = 521 m3/h – ilość biogazu jaka spalana byłaby
w kogeneratorze w ciągu godziny przy 100% mocy,
•
zawartość siarki w biogazie – 151,5 mg/m3,
•
wielkość emisji obliczono z zależności: E = B x W ij
•
wartość współczynników: W iSO2, W iNO2, W iCO i Wipył przyjęto tak jak dla gazu
ziemnego zaazotowanego zgodnie z Materiałami informacyjno –
instruktażowymi MOŚZNiL 1/96 – Wskaźniki unosu substancji
zanieczyszczających powstających przy energetycznym spalaniu gazu
ziemnego zaazotowanego – wydajność cieplna £ 1,2 MW i wynoszą:
a) W iSO2 = 1,4 * s, (s – zawartość siarki w biogazie po odsiarczeniu
151,5 mg/m3),
b) W iNO2 = 900 kg/106 m3,
c) W iCO = 225 kg/106 m3,
d) W ipył = 10,5 kg/106 m3.
•
czas pracy pochodni 40 h/rok
Emisja zanieczyszczeń z procesu spalania biogazu w pochodni [E2] będzie
następująca:
47
521
ESO2 =
521
ENO2 =
521
ECO =
521
EPył =
m3
*1,4 *151,5
kg
kg
h
= 0,1105041
6
3
h
10
m
m3
* 900
kg
kg
h
= 0,4689000
6
3
h
10
m
m3
* 225
kg
kg
h
= 0,1172250
6
3
h
10
m
m3
*10,5
kg
kg
h
= 0,0054705
6
3
h
10
m
Emisję roczną z spalania biogazu w pochodni obliczono z emisji godzinowej oraz
założonego czasu pracy pochodni wynoszącego 40 h/rok.
Emisja zanieczyszczeń z procesu spalania biogazu dla pochodni
Emisja godzinowa
Substancja
[kg/h]
SO2
0,1105041
NO2
0,4689000
CO
0,1172250
*
Pył ogółem
0,0054705
Emisja roczna
[Mg/rok]
0,00442
0,018756
0,004689
0,00021882
Sprawdzenie kryterium na opad pyłu – spalanie biogazu w pochodni.
Dla pojedynczego emitora lub zespołu emitorów należy sprawdzić, czy spełnione są
jednocześnie następujące warunki (kryterium opadu pyłu):
0,0667
Σhe3,15 [mg/s]
N
b) łączna roczna emisja pyłu nie przekracza 10.000 Mg/rok
a) ΣΣ Efe ≤
a) ΣΣ Efe= 0,2 kg/rok = 1,38 mg/s
0,0667x 7,03,15 = 30,63 mg/s
1,38 mg/s ≤ 30,63 mg/s - warunek jest spełniony
b)łączna roczna emisja pyłu nie przekracza 10.000 Mg/rok – warunek jest spełniony.
3.3.5.3.EMISJE DO POWIETRZA Z PROCESÓW GRZEWCZYCH - ETAP
EKSPLOATACJI
48
Na terenie biogazowni w miejscowości Dyniska Nowe nie wystąpią procesy
spalania paliw do celów grzewczych w związku z tym nie wystąpi związana z tymi
procesami emisja substancji zanieczyszczających.
3.3.5.4.EMISJA NIEZORGANIZOWANA DO POWIETRZA ZE SPALANIA PALIW
W SILNIKACH POJAZDÓW - ETAP EKSPLOATACJI
Ustalenie wielkości emisji zanieczyszczeń wprowadzanych do powietrza
z procesów spalania paliwa z samochodów – emitory E3 – E4
Średnie godzinowe natężenie ruchu pojazdów obliczono biorąc pod wagę ilość
dostarczanych surowców, ładowność lub pojemność pojazdów oraz czas trwania
transportu w ciągu roku obejmujące następujące etapy:
a) Sezonowa zwózka surowca (sieczka kukurydziana) - wrzesień (do obliczeń
przyjęto 30 dni) w ilości 11600 Mg.
Ładowność samochodu przyjęto 14 Mg. Natężenie ruchu dla zwózki sieczki
kukurydzianej wyniesie:
Mg
rok ≈ 829 kursów
Mg
rok
14
kurs
11600
kursów
rok ≈
dni
30
rok
829
28
kursów
dzień
b) Sezonowa zwózka wysłodków z buraka cukrowego – w grudniu bądź w
styczniu (do obliczeń przyjęto 30 dni) w ilości 18000 Mg.
Ładowność samochodu przyjęto 24 Mg. Natężenie ruchu dla zwózki wysłodków
z buraka cukrowego wyniesie:
Mg
rok = 750 kursów
Mg
rok
24
kurs
18000
kursów
rok =
dni
30
rok
750
25
kursów
dzień
49
c) wywóz frakcji ciekłej:
Zgodnie
z
technologią
opisaną
w
pkt.
3.1.3.1.
Raportu
„Materiał
pofermentacyjny będzie trafiał do separatora, gdzie oddzielana będzie frakcja stała,
przetrzymywana na tymczasowym placu magazynowym, a odcieki trafiać będą do
zbiorników końcowych materiału pofermentacyjnego – Eko-bagów. Frakcja stała
stanowi pełnowartościowy nawóz organiczny. Frakcja ciekła zawracana będzie do
komór fermentacyjnych. W wyniku beztlenowej obróbki dostarczanych substratów
powstanie wysokowartościowy nawóz”. Z informacji uzyskanej od Zleceniodawcy w
dniu 10.06.2013 wynika, że ilość wywożonej frakcji ciekłej wyniesie 18130 Mg/rok.
Godzinowe natężenie ruchu dla wywozu frakcji ciekłej wyniesie:
Mg
rok = 1813 kursów
Mg
rok
10
kurs
18130
kursów
rok ≈
dni
56
rok
1813
kursy
dzień =
godz.
16
dzień
32
2
32
kursy
dzień
kursy
godz.
Należy podkreślić, że występuje rozbieżność czasowa zwózki sieczki
kukurydzianej (IX), zwózki wysłodków z buraka cukrowego (XII lub I) i wywozu frakcji
ciekłej (IV i X) – transport sieczki kukurydzianej, wysłodków z buraka cukrowego i
frakcji ciekłej nie występuje w tym samym czasie. Do obliczeń przyjęto największą
liczbę kursów w ciągu dnia (dla zwózki sieczki kukurydzianej wynoszącą 28
kursów/dzień, dla frakcji ciekłej wynoszącą 32 kursy/dzień). Średnie godzinowe
natężenie ruchu pojazdów obliczono dla zwózki sieczki kukurydzianej lub wywozu
frakcji ciekłej w ciągu 16 godzin pory dziennej, które wynosi 2 poj./h.
W
obliczeniach
wielkości
emisji
substancji
zanieczyszczających
pochodzących ze spalania paliw w silnikach pojazdów wykorzystano przewidywane
godzinowe natężenie ruchu.
Komunikacja stanowi tzw. mobilne źródło emisji, pojazdy poruszają się po
trasie komunikacyjnej ze zmiennym w czasie natężeniem i strukturą ruchu. Z procesu
spalania paliw w silnikach pojazdów emitowane są następujące substancje
50
zanieczyszczające powietrze: tlenek węgla, dwutlenek azotu, benzen, węglowodory
alifatyczne, węglowodory aromatyczne i pył.
Wielkość emisji określono na podstawie następującej zależności:
Eij = W ij* Ni*⋅L * 10-3
gdzie:
Eij - emisja liniowa j-tego zanieczyszczenia przez pojazdy z i-tej grupy pomiarowej
z danego odcinka pomiarowego [kg/h],
Wij - wskaźnik emisji substancji z pojazdów dla danej prędkości pojazdu [g/poj * km],
Ni - natężenie ruchu [poj./h],
L - długość rozpatrywanego odcinka [km].
Zanieczyszczeniem charakterystycznym dla komunikacji samochodowej,
powstającym w procesie spalania paliw są tlenki azotu NOx. Środki transportu,
w których reakcje spalania przebiegają w ruchomych silnikach spalinowych są
drugim, co do wytwarzanej ilości ,po energetyce źródłem emisji do powietrza
atmosferycznego tlenków azotu.
Z analizy aktualnie obowiązujących, dopuszczalnych poziomów substancji
w powietrzu, występujących w praktyce wartości emisji jednostkowych z pojazdów
wyrażonych w g/km/poj, dostępnych prognoz w zakresie zmian struktury paliw
(benzyny bezołowiowe, paliwa gazowe i inne) i przewidywanych zmian w strukturze
eksploatowanego parku samochodowego (jednostki energooszczędne i wyposażone
w katalizatory spalin), wynika, że spośród dostatecznie rozpoznanych związków
chemicznych, substancją decydującą o zasięgu oddziaływania trasy, po której
poruszają się pojazdy silnikowe jest dwutlenek azotu (NO2), tlenki azotu (NOx), oraz
benzen.
W celu określenia emisji zanieczyszczeń podczas ruchu samochodów jako
reprezentatywne dla poszczególnych kategorii samochodów przyjęto wskaźniki
emisji, zależne od średniej prędkości pojazdów, określone przez prof. dr hab. inż.
Zdzisława Chłopka w „Ekspertyzie naukowej – opracowanie programowania do
wyznaczania wielkości charakteryzujących emisję zanieczyszczeń z silników
spalinowych pojazdów samochodowych w celu oceny oddziaływania na środowisko”.
Do określenia emisji zanieczyszczeń przyjęto wskaźniki dla prędkości z jaką
poruszać się będą pojazdy po terenie biogazowni – 20 km/h.
Wskaźniki emisji substancji z pojazdów dla prędkości 20 km/h
Rodzaj
pojazdu
Substancje emitowane [g/km*poj.]]
51
ciężarowe
Ze
CO
NOx
węglowodory
aromatyczne
węglowodory
alifatyczne
pył
benzen
0,6057
1,1745
0,1290
0,5170
0,0284
0,0205
niewielki
dystans
względu
na
niską
prędkość
pojazdów
oraz
w obliczeniach nie uwzględniono wielkości emisji pyłu zawieszonego ze ścierania:
okładzin hamulcowych, opon i drogi.
Obliczenia wielkości emisji substancji zanieczyszczających dla liniowych
źródeł emisji wykonano uwzględniając ich długość, natężenie ruchu pojazdów oraz
wskaźnik emisji zgodnie z podaną wcześniej zależnością.
Ustalona
na
podstawie
w/w
wprowadzanych
założeń
do
i
zależności
powietrza
przez
ilość
substancji
silniki
pojazdów
poszczególnych emitorów liniowych dla biogazowni w miejscowości Dyniska Nowe
będzie wynosiła:
Wielkość emisji [kg/h]
EMITOR
CO
NOx
Węglowodory
Węglowodory
aromatyczne
alifatyczne
Pył
zawieszony
Benzen
PM10
E3 [80 m]
0,0000969
0,0001879
0,0000206
0,0000827
0,0000045
0,0000033
E4 [110 m]
0,0001333
0,0002584
0,0000284
0,0001137
0,0000062
0,0000045
Dla liniowych emitorów źródeł emisji przyjęto następujące parametry:
wysokość h= 0,5 m,
parametr emitora K=0 (emitor poziomy),
temperatura spalin Ts= 434 K.
Emisja roczna
Roczną
emisję
emitowanych
substancji
obliczono
z emisji godzinowej, planowanego czasu pracy biogazowni oraz trasy przejazdu
pojazdów. Wielkość tę zestawiono w poniższej tabeli:
Emisja roczna ze spalania paliw w silnikach pojazdów ciężarowych – biogazownia
Dyniska Nowe
Substancja
Emisja roczna
[Mg/rok]
CO
NOx
0,0020
0,0039
52
Substancja
Emisja roczna
[Mg/rok]
węglowodory aromatyczne
węglowodory alifatyczne
pył
benzen
0,0004
0,0017
0,0001
0,0001
Emisja gazów i pyłów z spalania paliwa przez silnik ładowarki - emitory
E5 – E11
Źródłem emisji gazów i pyłów wprowadzanych do powietrza z uwagi na
spalanie paliw będzie ładowarka Średnie godzinowe natężenie ruchu ładowarki
przyjęto biorąc pod uwagę czas pracy w ciągu dnia oraz drogę jaką pokonuje
podczas przejazdu przez silos na kiszonkę (emitory E5 – E10) oraz trasę z silosu na
kiszonkę do tymczasowego placu magazynowego fazy stałej (emitor E11)
i wynosi ono 6 poj./h.
W obliczeniach wielkości emisji substancji zanieczyszczających pochodzących
ze spalania paliw w silniku ładowarki wykorzystano przewidywane godzinowe
natężenie ruchu.
Ładowarka stanowi tzw. mobilne źródło emisji, porusza się po trasie
komunikacyjnej z określonym natężeniem i strukturą ruchu. Z procesu spalania paliw
w silniku ładowarki emitowane są substancje zanieczyszczające powietrze tak jak
w przypadku samochodów ciężarowych takie jak: tlenek węgla, dwutlenek azotu,
benzen, węglowodory alifatyczne, węglowodory aromatyczne i pył.
Wielkość emisji dla poruszającej się ładowarki określono na podstawie
następującej zależności:
Eij = W ij* Ni*⋅L * 10-3
gdzie:
Eij - emisja liniowa j-tego zanieczyszczenia przez pojazdy z i-tej grupy pomiarowej
z danego odcinka pomiarowego [kg/h],
Wij - wskaźnik emisji substancji z pojazdów dla danej prędkości pojazdu [g/poj * km],
Ni - natężenie ruchu [poj./h],
L - długość rozpatrywanego odcinka [km].
W celu określenia emisji zanieczyszczeń podczas ruchu ładowarki jako
reprezentatywne przyjęto wskaźniki emisji jak dla samochodów ciężarowych, zależne
od średniej prędkości pojazdów, określone przez prof. dr hab. inż. Zdzisława Chłopka
w „Ekspertyzie naukowej – opracowanie programowania do wyznaczania wielkości
53
charakteryzujących emisję zanieczyszczeń z silników spalinowych pojazdów
samochodowych w celu oceny oddziaływania na środowisko”. Do określenia emisji
zanieczyszczeń przyjęto wskaźniki dla prędkości z jaką poruszać się będzie
ładowarka po terenie biogazowni – 20 km/h.
Wskaźniki emisji substancji z pojazdów dla prędkości 20 km/h
Rodzaj
pojazdu
ciężarowe
Ze
Substancje emitowane [g/km*poj.]]
CO
NOx
węglowodory
aromatyczne
węglowodory
alifatyczne
pył
benzen
0,6057
1,1745
0,1290
0,5170
0,0284
0,0205
niewielki
dystans
względu
na
niską
prędkość
ładowarki
oraz
źródeł emisji wykonano uwzględniając ich długość, natężenie ruchu oraz wskaźnik
emisji zgodnie z podaną wcześniej zależnością.
Ustalona
na
podstawie
w/w
wprowadzanych
założeń
do
i
zależności
powietrza
przez
ilość
substancji
silnik
ładowarki
będzie wynosiła:
EMITOR
CO
NOx
Węglowodory
Węglowodory
aromatyczne
alifatyczne
Pył
zawieszony
Benzen
PM10
E5 [60 m]
0,0002181
0,0004228
0,0000464
0,0001861
0,0000102
0,0000074
E6 [60 m]
0,0002181
0,0004228
0,0000464
0,0001861
0,0000102
0,0000074
E7 [60 m]
0,0002181
0,0004228
0,0000464
0,0001861
0,0000102
0,0000074
E8 [60 m]
0,0002181
0,0004228
0,0000464
0,0001861
0,0000102
0,0000074
E9 [60 m]
0,0002181
0,0004228
0,0000464
0,0001861
0,0000102
0,0000074
E10 [60 m]
0,0002181
0,0004228
0,0000464
0,0001861
0,0000102
0,0000074
E11 [50 m]
0,0001817
0,0003524
0,0000387
0,0001551
0,0000085
0,0000062
Dla liniowych emitorów źródeł emisji przyjęto następujące parametry:
wysokość h= 0,5 m,
parametr emitora K=0 (emitor poziomy),
54
temperatura spalin Ts= 434 K.
Emisja roczna
Roczną emisję emitowanych substancji zanieczyszczających obliczono
z emisji godzinowej, planowanego czasu pracy ładowarki (1400 h/rok – 4 godz./dobę,
350 dni/rok) oraz trasy przejazdu ładowarki. Wielkość tę zestawiono w poniższej
tabeli:
Emisja roczna ze spalania paliw w silniku ładowarki – biogazownia Dyniska Nowe
Substancja
Emisja roczna
[Mg/rok]
CO
NOx
pył
benzen
0,0021
0,0040
0,0004
0,0018
0,0001
0,0001
3.3.6. EMISJA HAŁASU
Cel analizy
Celem analizy jest prognostyczne określenie zasięgu hałasu emitowanego do
środowiska od planowanego przedsięwzięcia, umożliwiające ocenę skutków wpływu
Inwestycji na klimat akustyczny jej otoczenia oraz porównanie uzyskanych wartości
z dopuszczalnymi dla terenów chronionych.
Etap realizacji
Oddziaływanie hałasu, jakie wystąpi w czasie realizacji przedsięwzięcia,
będzie związane z przygotowaniem terenu pod budowę biogazowni rolniczej na
działce nr 11/8 w miejscowości Dyniska Nowe. Klimat akustyczny będzie
kształtowany głównie przez pracę maszyn budowlanych oraz transport materiałów
i elementów, dostarczanych na plac budowy. Pojazdy technologiczne jak również
środki transportu stanowią źródła hałasu o poziomie 90 – 100 dB. Należy jednak
zaznaczyć, że będą one pracowały jedynie w trakcie realizacji Inwestycji, wyłącznie
w porze dziennej (600 – 2200).
Poziom emisji hałasu będzie zależał od postępu prac, wykorzystywanych w danej
chwili urządzeń i maszyn, których użycie będzie uwarunkowane specyfiką
55
konkretnego etapu budowy. Okres przewidziany na budowę obiektów biogazowni
wynosi 3 miesiące.
W czasie budowy wystąpi emisja hałasu, o charakterze czasowym
i odwracalnym, która ustanie z chwilą zakończenia etapu realizacji i nie będzie
stanowić zagrożenia dla klimatu akustycznego na tym terenie.
Etap eksploatacji
Przedsięwzięcie przewiduje budowę biogazowni rolniczej na działce nr 11/8
Obszar przeznaczony pod planowane przedsięwzięcie nie jest objęty zapisami
miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Otoczenie terenu Inwestycji zostało opisane w rozdziale 3.1.1.3. OTOCZENIE.
Najbliższe tereny podlegające ochronie przed ponadnormatywnym hałasem,
zgodnie z ich faktycznym wykorzystywaniem znajdują się w odległości 170 m na
północny
–
zachód
przedsięwzięcie.
Są
od
to
granic
obszary
terenu
o
przeznaczonego
charakterze
pod
zabudowy
planowane
mieszkaniowej
jednorodzinnej.
Dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku
Dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku tj. na terenach przeznaczonych
do ochrony akustycznej określono w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia
14 czerwca 2007 roku w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku
(Dz. U. z 2007 r. Nr 120, poz. 826 z późn. zm.).
Wartości dopuszczalne równoważnego poziomu dźwięku A dla pory dziennej,
tj. w godz. 6:00 – 22:00 dotyczą 8 najmniej korzystnych kolejno po sobie
następujących godzin dnia (LAeq D), natomiast dla pory nocnej, tj. w godz. 22:00 –
6:00 dotyczą przedziału czasu odniesienia równego 1 najmniej korzystnej godzinie
nocy (LAeq N).
Dopuszczalne
poziomy
hałasu
w
środowisku
powodowanego
przez
poszczególne grupy źródeł hałasu, z wyłączeniem hałasu powodowanego przez
starty, lądowania i przeloty statków powietrznych oraz linie elektroenergetyczne
wyrażone wskaźnikiem LAeqD i LAeqN, które to wskaźniki mają zastosowanie do
56
ustalania i kontroli warunków korzystania ze środowiska, w odniesieniu do jednej
doby zawiera tabela 1 załącznika do w/w rozporządzenia przedstawiona poniżej:
Lp. Przeznaczenie terenu
1.
2.
Dopuszczalny poziom hałasu wyrażony
równoważnym poziomem dźwięku A w dB
Pozostałe obiekty i
Drogi lub linie kolejowe działalność będąca
źródłem hałasu
Pora dnia Pora nocy Pora dnia
Pora nocy
T=16 h
T=8 h
T=8 h
T=1 h
3.
4.
5.
6.
1.
a. Strefa ochronna „A”
uzdrowiska
b. Tereny szpitali poza miastem.
50
45
45
40
2.
a. Tereny zabudowy
mieszkaniowej jednorodzinnej.
b. Tereny zabudowy związanej
ze stałym lub wielogodzinnym
61
pobytem dzieci i młodzieży.
c. Tereny domów opieki
społecznej.
d. Tereny szpitali w miastach.
56
50
40
3.
a. Tereny zabudowy
mieszkaniowej wielorodzinnej
i zamieszkania zbiorowego.
b. Tereny zabudowy zagrodowej.
65
c. Tereny rekreacyjno –
wypoczynkowe.
d. Tereny mieszkaniowo –
usługowe.
56
55
45
4.
a. Tereny w strefie śródmiejskiej
miast powyżej 100 tysięcy
mieszkańców.
60
55
45
68
Praca planowanej biogazowni będzie odbywać się w cyklu 365 dni w roku,
24 godz./dobę (transport i praca ładowarki w porze dziennej). Najbliższe obszary
podlegające ochronie przed hałasem stanowią tereny zabudowy mieszkaniowej
jednorodzinnej. Nawiązując do powyższych przyjęto poziomy dopuszczalne hałasu
dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinej, które wynoszą:
LAeqD = 50 dB(A),
LAeqN = 40 dB(A).
Obliczenia akustyczne wykonane zostały dla pory dnia i nocy. Ruch pojazdów i
praca ładowarki odbywać się będzie wyłącznie w porze dziennej (600 – 2200).
Źródłami emisji hałasu przez całą dobę będą: praca agregatu kogeneracyjnego i
stacji transformatorowej.
Akustyczna charakterystyka obiektu
57
W otoczeniu planowanego zakładu nie były wykonywane pomiary emisji hałasu,
jednakże analizując zagospodarowanie najbliższych inwestycji terenów należy uznać
iż poziom hałasu na tym obszarze jest stosunkowo niewielki. W najbliższym
otoczeniu przedsięwzięcia brak jest zakładów, instalacji i urządzeń, które mogłyby
generować hałas o wysokich poziomach.
Najbliższe
tereny
zabudowy
mieszkaniowej
jednorodzinnej
(chronione
akustycznie) nie są obecnie narażone na oddziaływanie hałasu przemysłowego.
Natężenie ruchu na drodze przebiegającej przez miejscowość Dyniska Nowe
również jest niewielkie.
Funkcjonowanie przedmiotowej biogazowni będzie wiązać się z emisją hałasu
od źródeł mobilnych (pojazdów ciężarowych, ładowarki) oraz stacjonarnych (agregat
kogeneracyjny i stacja transformatorowa).
W analizie akustycznej, mającej na celu określenie wpływu przedsięwzięcia na
stan
klimatu
akustycznego
najbliższych
terenów
chronionych
przed
ponadnormatywnym hałasem zostały uwzględnione wszystkie źródła hałasu,
o których wiedzą dysponowali autorzy opracowania.
Struktura natężenia ruchu pojazdów została oszacowana z uwzględnieniem
wszystkich pojazdów, które mogą się poruszać po terenie inwestycji.
Metodyka opracowania
Analizę wykonano w programie komputerowym SoundPlan 7.0. Celem
określenia zasięgu hałasu emitowanego do środowiska w obliczeniach posłużono się
normą ISO 9613 – 2 „Akustyka. Tłumienie dźwięku podczas propagacji w przestrzeni
otwartej. Ogólna metoda obliczania” Zakłada ona, że równoważny poziom dźwięku A
występujący w dowolnym punkcie przestrzeni, jest sumą dźwięków pochodzących od
wszystkich źródeł punktowych i pozornych, a jego wartość oblicza się z zależności:
Leq = LW + D − A
gdzie:
LW - poziom mocy akustycznej źródła punktowego wyrażony w dB(A),
D - współczynnik kierunkowości źródła,
A – tłumienie występujące na trasie źródło – punkt obserwacji.
Poprawki tłumienia A oraz kierunkowość źródła DC są wyliczane na podstawie
przywołanej normy w oparciu o wprowadzone dane wejściowe (m.in. dotyczących
źródeł hałasu, rozmieszczenia obiektów kubaturowych, struktury powierzchni,
temperatury powietrza).
58
Dokładność metody obliczeń prowadzonych zgodnie z warunkami podanymi
w normie ISO 9613-2 przedstawiono poniżej:
Wysokość lokalizacji punktu
pomiarowego [m]
0<h<5
5 < h < 30
Odległość d [m]
0 < d < 100
3 dB
1 dB
100 < d < 1000
3 dB
3 dB
W analizowanym przypadku, zakładając, iż przyjęte założenia odzwierciedlają
rzeczywiste warunki propagacji hałasu na analizowanym terenie możliwy błąd
prognozy jest równoznaczny z błędem metody przyjętej do obliczeń.
Norma ISO 9613-2 „Akustyka. Tłumienie dźwięku podczas propagacji
w przestrzeni
otwartej.
Ogólna
metoda
obliczania”
jest
proponowana
w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 4 listopada 2008 r. w sprawie
wymagań w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji oraz pomiarów ilości
pobieranej wody (Dz. U. Nr 206, poz. 1291) jako obliczeniowa metoda oceny hałasu
emitowanego do środowiska.
Dane wejściowe zostały pozyskane z mapy do celów projektowych. Do
komputerowego
modelu
propagacji
hałasu
zostały
wprowadzone
obiekty
wykorzystane w obliczeniach emisji hałasu oraz interpretacji ich wyników:
liniowe źródła hałasu (trasy ruchu pojazdów i ładowarki),
budynki (przeszkody na drodze propagacji fali),
budynki – źródła hałasu (agregat kogeneracyjny),
teren Inwestycji,
punkty obserwacyjne.
Oprócz danych geoprzestrzennych w modelu obliczeniowym programu
wprowadzono charakterystyki opisujące źródła hałasu oraz założenia opisane
w podrozdziale: Dane wejściowe.
Obiekty wprowadzono z podkładu mapy do celów projektowych, której została
nadana georeferencja do układu współrzędnych PUWG 1992.
Obliczenia emisji hałasu przeprowadzono w siatce punktów, wygenerowanej
w programie. Mapa emisji hałasu powstała w wyniku programowej interpolacji,
uzyskanych w punktach siatki, wartości równoważnego poziomu dźwięku A (LAeqD i
LAeqN).
Punkty obserwacyjne, w których zostały obliczone prognozowane poziomy
dźwięku A zostały ulokowane przy granicach terenu Inwestycji na wysokości 4 m nad
poziomem terenu. Wysokość 4 m n.p.t przyjęto za podaną w rozporządzeniu (Dz. U.
59
2008 r., Nr 206 poz. 1291) zasadą lokalizacji punktów pomiarowych dla terenów
chronionych:
„2) na terenie zabudowanym punkty pomiarowe lokalizuje się;
b) na terenach otaczających ww. budynki
— na wysokości 4 m ± 0,2 m nad powierzchnią terenu.”
Dane wejściowe
Analiza akustyczna, wykonana na potrzeby niniejszego Raportu, opiera się na
modelowym
odzwierciedleniu
rzeczywistych
warunków
propagacji
hałasu
w
środowisku. Opracowane dane wejściowe i przyjęte założenia wykorzystane
w obliczeniach emisji hałasu wyszczególniono poniżej:
temperatura powietrza – 10 oC,
wilgotność względna – 70%,
ciśnienie – 1013,25 hPa,
wysokość siatki obliczeniowej – 4 m nad poziomem terenu,
rozmiar siatki obliczeniowej – 5x5 m,
równoważna moc akustyczna kogeneratora kontenerowego – 90 dB(A),
izolacyjność akustyczna obudowy kogeneratora – 25 dB,
moc akustyczna pojazdów ciężarowych– 100 dB(A),
natężenie ruchu pojazdów – 2 poj./godz. (w godzinach: 600 - 2200),
równoważny poziom dźwięku A od źródła (pojazdy ciężarowe)– 57
dB(A)/metr,
moc akustyczna ładowarki– 101 dB(A),
natężenie ruchu ładowarki – 6 poj./godz. (w godzinach: 600 - 2200),
równoważny poziom dźwięku A od źródła (ładowarka)– 58 dB(A)/metr,
prędkość ruchu pojazdów – 20 km/h,
wysokość źródła (trasa ruchu pojazdów i ładowarki) – 0,5 m n.p.t.
równoważna moc akustyczna stacji transformatorowej – 84 dB(A),
Dane wejściowe dotyczące charakterystyk akustycznych źródeł hałasu zostały
określone na podstawie dokumentacji technicznej producentów urządzeń ujętych w
analizie, natomiast poziom mocy akustycznej pojazdów ciężkich przyjęto za
Instrukcją ITB nr 338/2008.
Natężenie ruchu ładowarki zostało określone na podstawie prognoz wynikających
z założeń projektowych.
60
W odniesieniu do pojazdów ciężkich w opracowaniu uwzględniono jedynie jazdę
po terenie, z uwagi na relatywnie niewielkie (2 poj./godzinę) natężenie ruchu
pojazdów po terenie planowanej inwestycji. Mając na uwadze niską zakładaną
prędkość ruchu pojazdów ciężkich (20 km/h) odcinek, na którym będzie odbywała się
operacja startu i hamowania będzie krótki, w związku z czym pojazdy ciężkie będą
głównie wykonywać operację jazdy po terenie.
Wyniki analizy
Wynikami analizy akustycznej są mapy emisji hałasu od planowanego
przedsięwzięcia dla pory dnia (zał. nr 9.1) i nocy (zał. nr 9.2) oraz zestawienie
wyników obliczeń poziomu dźwięku A w punktach obserwacyjnych przedstawione
poniżej:
Nr punktu
Wysokość punktu
[m n.p.t.]
1
2
3
4
5
6
4,0
4,0
4,0
4,0
4,0
4,0
Współrzędne punktu
w układzie PUWG 1992
X [m]
Y [m]
832827,0
290615,7
832858,9
290726,7
832888,1
290832,9
833006,7
290805,8
832987,8
290706,1
832965,2
290586,7
Poziom LAeqD
[dB(A)]
Poziom LAeqN
[dB(A)]
45,7
45,9
39,5
35,1
40,7
46,0
31,2
39,4
34,6
31,6
29,4
31,8
Najbliższe obszary, które podlegają ochronie przed ponadnormatywnym hałasem
(tereny
zabudowy
mieszkaniowej
jednorodzinnej)
nie
będą
narażone
na
przekroczenia norm emisji hałasu pochodzącego od planowanej Inwestycji. Izofony
50 dB(A) w porze dnia i 40 dB(A) w porze nocy nie obejmują swym zasięgiem ww.
terenów.
Obliczony poziom hałasu na granicy położonych najbliżej terenów chronionych
wyniósł 30,1 dB(A) w porze dnia i 24,1 dB(A) w porze nocy.
Wymagania
prawne
w
zakresie
ochrony
środowiska
przed
ponadnormatywnym hałasem zostaną spełnione.
Etap likwidacji
Głównym źródłem hałasu w trakcie tego etapu będą maszyny budowlane oraz
środki transportu wywożące elementy pochodzące z rozbiórki
Emisja hałasu w fazie ewentualnej likwidacji będzie pochodziła od źródeł
stacjonarnych i mobilnych, które będą pracować przez krótki okres i nie wpłyną
trwale na klimat akustyczny wokół planowanej Inwestycji. W celu minimalizacji
61
oddziaływania hałasu na tym etapie prace powinny być wykonywane w godzinach 600
– 2200, a sprzęt wykorzystywany w ich trakcie był w dobrym stanie technicznym.
4.
OPIS
ELEMENTÓW
PRZYRODNICZYCH
ŚRODOWISKA
OBJĘTYCH ZAKRESEM PRZEWIDYWANEGO ODDZIAŁYWANIA
PLANOWANEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA NA ŚRODOWISKO, W TYM
ELEMENTÓW ŚRODOWISKA OBJĘTYCH OCHRONĄ NA
PODSTAWIE USTAWY O OCHRONIE PRZYRODY
4.1. WARUNKI KLIMATYCZNE
Obszar terenu inwestycji leży na terenie gminy Lubycza Królewska. Dominuje
tutaj klimat umiarkowany, kontynentalny typowy dla tej części Polski, który jest
kształtowany głównie przez masy powietrza polarno-morskiego, oraz w mniejszym
stopniu polarno-kontynentalnego.
Region gminy charakteryzuje się najwyższą w Polsce liczbą dni słonecznych
(ok. 75) oraz stosunkowo długą zimą (ok. 97 dni) i długim latem (ok. 98 dni).
Średnia temperatura roczna wynosi ok. 6,7°C. Najchło dniejszym miesiącem
jest styczeń (średnia temperatura ok. -6,2°C), natomiast najcieple jszym lipiec
z temperaturą (ok. 17,6°C).
Roczna suma opadów wynosi ok. 700 mm. Na analizowanym terenie
dominują wiatry południowo-zachodnie, zachodnie i południowo-wschodnie.
4.2. MORFOLOGIA I HYDROGRAFIA
Teren inwestycji położony jest w południowo-wschodniej części województwa
lubelskiego, w powiecie zamojskim.
Według podziału fizyczno-geograficznego J. Kondrackiego teren inwestycji
położony jest w obrębie makroregionu Kotlina Pobuża w mezoregionie Równina
Bełska. Jest to jedyna część Kotliny Pobuża położona na terytorium Polski wsunięta
pomiędzy Roztocze oraz Grzędę Sokalską w widłach rzeki Sołokiji i Szyszły.
Region jest równiną o falistej powierzchni denudacyjnej, rozwiniętej na
marglach górnokredowych. Tworzy go pas wzgórz o przebiegu równoleżnikowym
o wysokości do 330 m n.p.m. wzgórza rozdzielane są dolinami cieków o tym samym
przebiegu. Wysokości w obrębie dolin zawierają się pomiędzy 270-220 m n.p.m.
Rzędne terenu Inwestycji zawierają się pomiędzy 234,4 a 236,9 m n.p.m.
62
Planowana Inwestycja zlokalizowana jest w widłach rzek Sołokiji i Rzeczycy,
które są lewostronnymi dopływami Bugu. Najbliżej inwestycji w odległości ok. 4.3 km
na północ przepływa rzeka Szyszła, która zasila Rzeczycę.
Granica działki, na której ma być zlokalizowana projektowana inwestycja
oddalona jest od koryta Sołokiji o około 5.2 km na północ, natomiast od Rzeczycy
o około 6.8 km.
W odległości ok. 4 km na południe od planowanej biogazowni, znajduje się
kompleks stawów.
4.3. BUDOWA GEOLOGICZNA I WARUNKI HYDROGEOLOGICZNE
Budowa geologiczna i warunki hydrogeologiczne zostały określone na
podstawie opracowanej dokumentacji geotechnicznej wykonanej przez firmę
Geoproblem z Zamościa pod nazwą: „Dokumentacja geotechniczna określająca
warunki gruntowo wodne podłoża projektowanych zbiorników fermentacyjnych na
działce nr 11/3 w miejscowości Dyniska Nowe, gmina Lubycza Królewska”, oraz
„Dokumentacji hydrogeologicznej w kat. „B” ujęcia wód podziemnych z utworów
kredowych w rejonie PGR Dyniska Nowe pow. Tomaszów Lubelski PZRwW
w Lublinie 1964 r.
4.3.1 BUDOWA GEOLOGICZNA
Rejon inwestycji położony jest w obrębie Niecki Lubelskiej gdzie występują
nieskomplikowana budowa geologiczna.
W oparciu o wykonane odwierty, stwierdzono iż w podłożu pod projektowane
obiekty
biogazowi
występują
osady
kredowe
oraz
utwory
plejstoceńskie
i holoceńskie. Osady kredowe reprezentowane są przez zwietrzeliny gliniaste
margla, sięgnięte je w odwiertach na głębokości 4,8 -6,0 m ppt. Utwory
plejstoceńskie to spoiste i niespoiste utwory rzecznolodowcowe.
Grunty spoiste wykształcone są jako piaski gliniaste, pyły piaszczyste, pyły
piaszczyste z przewarstwieniami piasków, pyły, pyły z przewarstwieniami pyłów
piaszczystych i piasków, pyły z pogranicza glin pylastych, gliny piaszczyste
z okruchami margla, gliny pylaste.
Utwory holoceńskie to gleba i nasypy. Gleba to piaski drobne z częściami
organicznymi i zalegają one nieciągłym płatem od powierzchni terenu lub pod
63
nasypami i osiągają miąższość 0,2-0,3m. Nasypy występują od powierzchni terenu
do głębokości 0,3m.
Na podstawie badań stwierdzono, że w podłożu występują: grunty kamieniste,
grunty mineralne spoiste, grunty mineralne niespoiste, grunty organiczne spoiste,
gleba i nasypy.
4.3.2 WARUNKI HYDROGEOLOGICZNE
Warunki hydrogeologiczne omawianego obszaru są ściśle uzależnione od
budowy geologicznej. Na rozpatrywanym terenie wody gruntowe związane są z
osadami kredowymi i występują na głębokości ponad 10 m. w rejonie Dysnisk
Nowych wody kredowe posiadają swobodne zwierciadło.
W okresie wykonywanych prac wiertniczych i pomiarowych w grudniu 2011r.
na cele „Dokumentacji geotechnicznej” do głębokości 8 m ppt wody gruntowej nie
stwierdzono.
Podczas wierceń wykonywanych dla „Dokumentacji hydrogeologicznej…”
wody w studni nr 4 (oddalonej od północno-zachodniej granicy działki nr 11/8 o ok.
140) zostały nawiercone na głębokości 14 m ppt. Zwierciadło wody w nawierconym
otworze ustabilizowało się ostatecznie na głębokości 13,6 m ppt.
4.4. BIORÓŻNORODNOŚĆ
4.4.1. FLORA
Opis szaty roślinnej wykonany został w oparciu o inwentaryzację terenową.
Na terenie objętym opracowaniem zaznacza się antropopresja. Zarówno obszar
omawianej działki jak i tereny sąsiadujące zostały przekształcone w wyniku
działalności człowieka i nie występują tutaj układy roślinne nawiązujące do
naturalnych. W sąsiedztwie omawianego obszaru znajdują się uprawy rolne,
w obrębie których występują głównie zbiorowiska segetalne tzn. roślinność
występującą wśród upraw polowych. Gatunkami dominującymi są: komosa pospolita
Chenopodium album, krwawnik pospolity Achillea millefolium, ostrożeń polny Cirsium
arvense, pokrzywa zwyczajna Urtica dioica, tasznik pospolity Capsella bursa
pastoris, rdest ptasi Polygonum aviculare i łoboda rozłożysta Atriplex patula.
4.4.2. FAUNA
64
Rozmieszczenie i charakter fauny zależy głównie od roślinności oraz zasobów
pokarmowych. Obecne zagospodarowanie terenów w sąsiedztwie omawianej działki
rzutuje na małą różnorodność fauny. Fauna obszarów objętych opracowaniem
reprezentowana jest przez gatunki pospolite i powszechne, typowe, spotykane
w wiejskim krajobrazie rolniczym. Są to: mysz polna Apodemus agrarius, nornica
Myodes, jeż wschodni Erinaceus roumanicus, zając szarak Lepus europaeus. Dość
liczne są owady: motyle, muchówki, oraz pająki i pajęczaki. Występują tutaj przede
wszystkim pospolite gatunki ptaków, przystosowane do obecności człowieka
i czerpiące z tego korzyści. Siedliska ludzkie dają większe możliwości gniazdowania
oraz dostępność pokarmu w ciągu całego roku. Są to gatunki towarzyszące terenom
zamieszkałym: jaskółka Hirundo rustica, szpak zwyczajny Sturnus vulgaris, wróbel
zwyczajny Passer domesticus. Występują również gatunki ssaków mające dogodne
warunki bytowania w środowisku polnym.
Na terenie działki przeznaczonej pod planowaną biogazownię oraz w jej
najbliższym sąsiedztwie nie zaobserwowano nor i legowisk, nie stwierdzono również
obecności ptasich gniazd, co wskazuje, że tereny te nie są miejscem lęgów ptaków
lub rozrodu innych gatunków zwierząt.
65
4.5. OBSZARY I OBIEKTY PRZYRODNICZE OBJĘTE OCHRONĄ PRAWNĄ
W TYM NATURA 2000
Obszary Natura 2000
Planowane przedsięwzięcie zlokalizowane jest poza obszarami Natura 2000.
Najbliższe obszary chronione w sieci Natura 2000 to: PLH060042 Dolina Szyszły,
PLB060018 Dolina Szyszły, PLB060021 Dolina Sołokiji, PLH060100 Tarnoszyn,
PLH060029 Żurawce oraz PLB060012 Roztocze. Odległości planowanych pól
namiotowych do ww. obszarów zostały przedstawione w punkcie 3.1.1.10
niniejszego raportu.
PLH060042 Dolina Szyszły
Obszar obejmuje dolinę rzeki Szyszły od wsi Zawady (na zachodzie) po szosę
łączącą wsie Dyniska Stare i Dębina (na wschodzie). Jest to teren w części
użytkowany ekstensywnie (łąki kośne, eksploatacja torfu), a w części nieużytkowany.
Występują tu rzadkie zbiorowiska: Cladietum marisci i zbiorowisko z Schoenus
ferrugineus.
W
miejscach
dawnej
eksploatacji
torfu
znajdują
się
dobrze
wykształcone, bardzo bogate florystycznie torfowiska węglanowe. Łącznie występuje
tu 7 rodzajów siedlisk z Załącznika I Dyrektywy Rady 92/43/EWG i 7 gatunków
z Załącznika II tej dyrektywy. Jest to ważny obszar dla zachowania lipiennika Loesela
Liparis loeseli. Teren ten jest jednym z czterech stanowisk występowania starca
wielkolistnego Senecio macrophyllus w Polsce (stanowiska na zachodniej granicy
zasięgu).
Zagrożeniem dla tego obszaru jest przede wszystkim zmiana stosunków
wodnych (odwadnianie), intensyfikacja stosowania nawozów sztucznych oraz
naturalna sukcesja roślinności w wyniku zmniejszenia intensywności użytkowania.
Zagrożeniem może być również wypalanie łąk, a w niektórych miejscach
eksploatacja torfu.
PLB060018 Dolina Szyszły
Obszar obejmuje dolinę rzeki Szyszły od wsi Zawady (na zachodzie) po szosę
łączącą wsie Dyniska Stare i Dębina (na wschodzie). Jest to teren w części
użytkowany ekstensywnie (łąki kośne, eksploatacja torfu), a w części nieużytkowany.
Występują tu rzadkie zbiorowiska: Cladietum marisci i zbiorowisko z Schoenus
ferrugineus.
W
miejscach
dawnej
eksploatacji
torfu
znajdują
się
dobrze
wykształcone, bardzo bogate florystycznie torfowiska węglanowe. Łącznie występuje
66
tu 7 rodzajów siedlisk z Załącznika I Dyrektywy Rady 92/43/EWG i 6 gatunków
z Załącznika II tej dyrektywy. Jest to ważny obszar dla zachowania lipiennika Loesela
Liparis loeseli. Teren ten jest jednym z czterech stanowisk występowania starca
wielkolistnego Senecio macrophyllus w Polsce (stanowiska na zachodniej granicy
zasięgu).
W ostoi Dolina Szyszły stwierdzono występowanie co najmniej 15 gatunków
ptaków wymienionych w Załączniku I Dyrektywy Ptasiej. Liczebność jednego gatunku
(dubelta) mieści się w kryteriach wyznaczania ostoi ptaków wprowadzonych przez
BirdLife International. Ponadto 9 spośród stwierdzonych tu gatunków zostało
zamieszczonych na liście zagrożonych ptaków w Polskiej Czerwonej Księdze
Zwierząt. Jest to jedna z 10 najważniejszych ostoi dubelta w Polsce, a także miejsce
sporadycznego występowania wodniczki.
Zagrożeniem
dla
tego
obszaru
jest
przede
wszystkim
zaniechanie
dotychczasowego użytkowania rolnego, penetrowanie siedlisk przez ludzi i zwierzęta
domowe, hałas, kłusownictwo jak również zmiana stosunków wodnych (odwadnianie)
oraz intensyfikacja stosowania nawozów sztucznych. Zagrożeniem jest także
naturalna sukcesja roślinności w wyniku zmniejszenia intensywności użytkowania
oraz wypalanie łąk, a w niektórych miejscach eksploatacja torfu.
PLB060021 Dolina Sołokiji
Ostoja leży w granicach mezoregionu Roztocze Środkowe i Równina Bełzka.
Obejmuje dolinę rzeki Sołokiji od Tomaszowa Lubelskiego do granicy z Ukrainą.
Sołokija płynie naturalnym korytem, zachowało się szereg meandrów i starorzeczy.
W odcinku przygranicznym jej dolinę wypełniają rozległe, nieużytkowane łąki i ugory.
Lasy zajmują ponad 1/4 powierzchni ostoi. Występują w mozaikowym układzie
z gruntami rolnymi, głównie z prawej strony dorzecza, pozostając w ekologicznej
łączności z lasami Roztocza. Przeważają drzewostany sosnowe z domieszką
liściastych (głównie dębu i olchy). Wzdłuż koryta rzeki zachowały się dosyć duże
płaty olsów oraz podmokłych borów sosnowych. Ostoja obejmuje również
5 kompleksów stawów rybnych oraz kilka małych, śródleśnych stawów.
W ostoi Dolina Sołokiji stwierdzono występowanie co najmniej 19 gatunków
ptaków wymienionych w Załączniku I Dyrektywy Ptasiej. Liczebność jednego gatunku
(dzięcioła białoszyjego) spełnia kryteria wyznaczania ostoi ptaków wprowadzone
przez BirdLife International. Ponadto 7 gatunków zostało wymienionych w Polskiej
Czerwonej Księdze Zwierząt.
67
Zagrożenia dla tego obszaru to: wypalanie roślinności, niedostosowane do
biologii ptaków terminy prowadzenia zabiegów, intensyfikacja gospodarki stawowej,
hałas jak również penetrowanie siedlisk przez ludzi i zwierzęta domowe, drogi
kołowe oraz rozbudowa infrastruktury turystycznej.
PLH060100 Tarnoszyn
Obszar
kompleksach
stanowią
lasów
w
trzy
enklawy,
leśnictwie
położone
Tarnoszyn.
w
dwóch
Kompleksy
przygranicznych
otoczone
są
wielkopowierzchniowymi kompleksami pól. Jest to teren płaski, gleby bardzo żyzne.
Obszar został wyznaczony w celu ochrony typowo wykształconych grądów
subkontynentalnych w odmianie wołyńskiej. Wytypowano najstarsze drzewostany
z dominacją dębu bezszypułkowego. Luki w drzewostanie, przydroża i obrzeża lasu
zajmują niewielkie fragmenty ciepłolubnych dąbrów z bogatym stanowiskiem
obuwika. Obszar jest zasiedlany przez bogatą awifaunę z wysoką liczebnością
muchołówki białoszyjej.
Zagrożeniem dla tego terenu jest intensyfikacja gospodarki leśnej.
PLH060029 Żurawce
Obszar obejmuje 3 wydłużone pagórki, zbudowane z margli górnokredowych,
wznoszące się wśród pól uprawnych, na lewym zboczu doliny Sołokiji. W części
południowej teren ulega stopniowemu obniżeniu do 299 - 294 m npm. Na całej
długości zbocza przecinają wąwozy o głębokości od ok. 20 m w części północnej do
ok. 10 m w części południowej. Wzgórza pokryte są przez murawy i zarośla
kserotermiczne.
Obszar stanowi jeden z najcenniejszych na Lubelszczyźnie płatów roślinności
kserotermicznej - rodzaju siedliska z Załącznika I Dyrektywy Rady 92/43/EWG,
z gatunkami zagrożonymi w Polsce, bogatą florą storczykowatych, m.in. liczną
populacją obuwika pospolitego Cypripedium calceolus - gatunku z Załącznika II
Dyrektywy Rady 92/43/EWG oraz storczyka purpurowego Orchis purpurea (ponad
200 os.). Ostoja rzadkiej kserotermicznej fauny, występuje tu m.in. smużka stepowa
(pierwsze odnalezione stanowisko w Polsce, położone na granicy zasięgu).
Zagrożenie dla tego terenu stanowi zarastanie muraw kserotermicznych przez
krzewy.
PLB060012 Roztocze
Ostoję stanowi rozległy obszar obejmujący Lasy Zwierzyniecko – Kosobudzkie
oraz całe Roztocze Środkowe i Południowe. Roztocze to pas łagodnych wzniesień
68
ciągnących się z północnego-zachodu na południowy – wschód. Około 70%
powierzchni stanowią lasy, między którymi występują wąskie pasy pól uprawnych
oraz wsie i niewielkie miasta. Znaczna część lasów ma charakter zbliżony do
naturalnego. Dominują bory sosnowe, ale też spory udział mają mieszane bory
jodłowe i buczyna karpacka. Sieć wód powierzchniowych jest dość uboga. Główną
rzeką jest Wieprz. Ponadto z południowych stoków Roztocza spływają w kierunku
Kotliny Sandomierskiej Tanew, Sopot i Szum. W dolinach Wieprza, Sołokiji
i Topornicy znajdują się stawy rybne.
W ostoi występuje co najmniej 40 gatunków ptaków z Załącznika I Dyrektywy
Ptasiej, 15 gatunków z Polskiej Czerwonej Księgi (PCK).
W okresie lęgowym obszar zasiedla co najmniej 1% populacji krajowej (C6)
następujących gatunków ptaków: dzięcioł białogrzbiety (PCK), dzięcioł zielonosiwy,
puchacz (PCK), puszczyk uralski (PCK), trzmielojad; w stosunkowo wysokim
zagęszczeniu (C7) występuje bocian biały i orlik krzykliwy (PCK), a także przepiórka
(c. 1% populacji krajowej). Stawy Tarnawatka są ważnym w regionie miejscem
lęgowym śmieszki (ok. 1000 par) oraz miejscem żerowania w czasie migracji dla
krzyżówki (ok. 8000 osobników).
Rezerwaty przyrody
Planowane przedsięwzięcie położone jest poza rezerwatami przyrody.
Najbliższy rezerwat przyrody to Rezerwat Machnowska Góra znajdujący się
w odległości ok. 7 km na południowy – zachód od planowanego przedsięwzięcia.
Jest to rezerwat stepowy utworzony w roku 2003, powołany w celu ochrony
roślinności kserotermicznej z licznymi chronionymi gatunkami flory i fauny.
W rezerwacie dominują ciepłolubne murawy stepowe. Ważnym celem ochrony jest
zachowanie dużej populacji storczyka purpurowego. Inne rośliny, które występują
tutaj to: goryczka krzyżowa, storczyk kukawka, szafirek miękkolistny oraz dziewięćsił
popłocholistny.
Położenie planowanej inwestycji na tle obszarów chronionych przedstawiono na
zał. nr 7.
69
5. OPIS ISTNIEJĄCYCH W SĄSIEDZTWIE LUB W BEZPOŚREDNIM
ZASIĘGU
ODDZIAŁYWANIA
PLANOWANEGO
PRZEDSIĘWZIĘCIA ZABYTKÓW
CHRONIONYCH
NA PODSTAWIE
PRZEPISÓW O OCHRONIE ZABYTKÓW I OPIECE NAD
ZABYTKAMI
Teren na którym planowana jest inwestycja nie jest terenem cennym pod
względem historycznym, kulturowym czy też archeologicznym. Na działce nr 11/8
przeznaczonej pod biogazownię, nie ma żadnych zabytków wpisanych do rejestru
zabytków, zgodnie z Ustawą z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad
zabytkami (Dz. U. 2010, Nr 130, poz. 871).
Najbliższe zabytki wpisane do rejestru zabytków znajdują się w miejscowości
Żurawce, oddalonej od planowanego przedsięwzięcia o ok. 10 km w kierunku
zachodnimi. Są to:
•
cerkiew greko – katolicka, obecnie kościół rzymsko - katolicki p.w. Krzyża
Świętego z 1912 r., nr rej.: A-867 z 03.07.2008 r.;
•
cmentarz greko - katolicki, obecnie rzymsko - katolicki nieczynny z połowy XIX
w., nr rej.: A-503 z 07. 01.1993.
Planowana inwestycja nie będzie oddziaływała na ww. obiekty wpisane do
rejestru zabytków.
6. OPIS PRZEWIDYWANYCH SKUTKÓW DLA ŚRODOWISKA
W PRZYPADKU NIEPODEJMOWANIA PRZEDSIĘWZIĘCIA
W
przypadku
odstąpienia
od
realizacji
planowanego
przedsięwzięcia
zachowany zostanie dotychczasowy stan użytkowania parceli. Stan środowiska
pozostanie bez zmian.
Brak realizacji biogazowni przyczyni się do zwiększenie zużycia zasobów
nieodnawialnych na potrzeby energetyczne i spowoduje utrudnienia w realizacji
Polityki Energetycznej Polski do 2030 w dziedzinie rozwoju energetyki odnawialnej
oraz w osiągnięciu celu wynikającego z Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady
z dnia 23 kwietnia 2009 (2009/28/WE) w sprawie promowania stosowania energii ze
źródeł odnawialnych, z której wynika że do roku 2020 udział energii ze źródeł
odnawialnych powinien w Polsce wynieść nie mniej niż 15% w stosunku do zużycia
energii finalnej brutto.
70
W dłuższej perspektywie czasu zaniechanie przedsięwzięcia może mieć
niekorzystny wpływ na ludzi i dobra materialne, gdyż przyczyni się do zastoju
gospodarczego regionu oraz zmniejszenia konkurencyjności w stosunku do terenów
sąsiednich. Inwestor poniesie straty finansowe w związku z zaangażowaniem
środków do realizacji zamierzonego przedsięwzięcia.
7.
OPIS ANALIZOWANYCH WARIANTÓW PRZEDSIĘWZIĘCIA,
W TYM
WARIANTU
PROPONOWANEGO
PRZEZ
WNIOSKODAWCĘ
ORAZ
RACJONALNEGO
WARIANTU
ALTERNATYWNEGO, WARIANTU NAJKORZYSTNIEJSZEGO DLA
ŚRODOWISKA, WRAZ Z UZASADNIENIEM ICH WYBORU
Nie przewiduje się wariantowania technologicznego, gdyż dla biogazowni
rolniczych możliwa jest tylko technologia mokra, która jednocześnie warunkuje
(ogranicza) rozwiązania techniczne.
Wariant proponowany przez wnioskodawcę
Przewiduje się zastosowanie zbiorników fermentacyjnych stalowych, które są
łatwiejsze w montażu i demontażu, przez co niwelują skutki ekologiczne inwestycji w
porównaniu ze zbiornikami betonowymi. Nie przewiduje się również innego wariantu
lokalizacyjnego.
Proponowane
do
zastosowania
rozwiązania
techniczne
i
technologiczne zagwarantują bezpieczeństwo. Działka przeznaczona pod planowane
przedsięwzięcie położona jest poza obszarami chronionymi, w bezpośrednim
sąsiedztwie terenów przeznaczonych pod uprawę kukurydzy i buraków. Jest to
zatem najlepszy wariant lokalizacyjny przedsięwzięcia.
Wariant alternatywny
Jako racjonalny wariant alternatywny przedsięwzięcia, przyjęto wariant
polegający na innym usytuowaniu obiektów planowanej biogazowni, w stosunku do
wariantu proponowanego przez inwestora (opisanego szerzej w rozdziale 3.1.3).
Ponadto
w
wariancie
alternatywnym
technologia
instalacji
przewidywała
zastosowanie odkrytych zbiorników pofermentacyjnych (oznaczonych nr 17 na Zał.
nr 11)
Projekt zagospodarowania terenu dla wariantu alternatywnego przedstawia
załącznik nr 11.
Oddziaływania
na
środowisko
na
etapach
realizacji
i
eksploatacji
przedsięwzięcia wariantu alternatywnego będą podobne do tych przewidzianych
71
w wariancie proponowanym przez inwestora. Technologia w obu wariantach jest taka
sama, położenie przedsięwzięcia zamyka się w granicach działki nr 11/8.
Wielkości emisji w zakresie transportu kołowego związanego z obsługą
inwestycji
oraz
w
zakresie
produkcyjnym
będą
wyższe
niż
w
wariancie
proponowanym przez inwestora, w związku z wydłużeniem drogi dojazdu do
biogazowni oraz koniecznością przejeżdżania przez działkę sąsiednią (od strony
zachodniej). Takie rozwiązanie może skutkować zwiększeniem ponadnormatywnego
hałasu, zwiększonym zapyleniem, wzmożoną emisję hałasu ze środków transportu
ciężkiego obsługujących inwestycję. Ponadto mogą zaistnieć konflikty społeczne w
związku z udostępnieniem działki sąsiedniej i stworzeniem drogi dojazdowej.
Rozwiązania produkcyjne pozostaną takie same jak dla wariantu opisanego
w raporcie, więc emisja podczas eksploatacji obiektu pozostanie constans. Założenia
wyjściowe emisji jak i wartości masowe emisji jak i imisji pozostaną na poziomie
opisanym w raporcie, zarówno dla wariantu proponowanego jak i alternatywnego.
Jedynie zastosowanie odkrytych zbiorników pofermentacyjnych będzie skutkowało
zwiększonym parowaniem oraz znaczną emisją odorów i amoniaku.
Do realizacji wybrano wariant proponowany przez inwestora. Jest to wariant
zdecydowanie
korzystniejszy
dla
środowiska
w
stosunku
do
wariantu
alternatywnego.
8.
OKREŚLENIE PRZEWIDYWANEGO ODDZIAŁYWANIA NA
ŚRODOWISKO ANALIZOWANYCH WARIANTÓW W TYM
RÓWNIEŻ W PRZYPADKU WYSTĄPIENIA POWAŻNEJ AWARII
PRZEMYSŁOWEJ, A TAKŻE MOŻLIWEGO TRANSGRANICZNEGO
ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO
8.1. OKREŚLENIE
PRZEWIDYWANEGO
ODDZIAŁYWANIA
ŚRODOWISKO ANALIZOWANYCH WARIANTÓW
NA
Biogazownia w Dyniskach Nowych została najwyżej oceniona spośród
przedsięwzięć OZE analizowanych w „Ekspertyzie wskazującej pięć możliwych
lokalizacji wykorzystania odnawialnych źródeł energii na terenie województwa
lubelskiego”,
opracowanej
na
potrzeby
realizacji
projektu:
„Budowa
oferty
inwestycyjnej województwa lubelskiego w oparciu o zidentyfikowany potencjał
odnawialnych źródeł energii (studia celowości)”. Metodyka wyboru projektu była
wielostopniowa, uwzględniała aspekty społeczne, ekonomiczne i środowiskowe.
72
W wyniku realizacji wariantu wybranego przez Wnioskodawcę, nie zmieni się
poziom wód gruntowych i powierzchniowych.
Zarówno obszar omawianej działki jak i tereny sąsiadujące zostały
przekształcone w wyniku działalności człowieka i nie występują tutaj układy roślinne
nawiązujące do naturalnych. W sąsiedztwie omawianego obszaru znajdują się
uprawy
rolne,
w obrębie
których
występują
głównie
zbiorowiska
segetalne
tzn. roślinność występującą wśród upraw polowych.
Obecne zagospodarowanie terenów w sąsiedztwie omawianych działek
rzutuje na małą różnorodność fauny. Występują tutaj przede wszystkim pospolite
gatunki ptaków, przystosowane do obecności człowieka i czerpiące z tego korzyści.
Siedliska ludzkie dają większe możliwości gniazdowania oraz dostępność pokarmu
w ciągu całego roku. Są to gatunki towarzyszące terenom zamieszkałym: jaskółka
Hirundo rustica, szpak zwyczajny Sturnus vulgaris, wróbel zwyczajny Passer
domesticus. Występują również gatunki ssaków mające dogodne warunki bytowania
w środowisku polnym.
Planowana inwestycja nie wymaga przeprowadzenia wycinki drzew.
Teren
dokoła
obiektu
będzie
otoczony
pasem
zieleni
izolacyjnej
w naturalnym środowisku otaczającym teren inwestycji. Ograniczy to wpływ
niniejszej inwestycji na krajobraz lokalny.
8.2.
ODDZIAŁYWANIE W PRZYPADKU WYSTĄPIENIA POWAŻNEJ
AWARII PRZEMYSŁOWEJ, MOŻLIWOŚĆ JEJ WYSTĄPIENIA,
A TAKŻE SPOSÓB JEJ PRZECIWDZIAŁANIA
Zgodnie z Ustawą Prawo Ochrony Środowiska przez poważną awarię rozumie
się zdarzenie, w szczególności emisję, pożar lub eksplozję, powstałe w trakcie
procesu przemysłowego, magazynowania lub transportu, w których występuje jedna
lub więcej niebezpiecznych substancji, prowadzące do natychmiastowego powstania
zagrożenia życia lub zdrowia ludzi lub środowiska lub powstania takiego zagrożenia
z opóźnieniem. Natomiast przez poważną awarię przemysłową - rozumie się
poważną awarię w zakładzie.
W myśl Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 31 stycznia 2006 r.
zmieniającego
rozporządzenie
w
sprawie
rodzajów
i
ilości
substancji
niebezpiecznych, których znajdowanie się w zakładzie decyduje o zaliczeniu go do
zakładu o zwiększonym ryzyku albo zakładu o dużym ryzyku wystąpienia poważnej
73
awarii przemysłowej (Dz. U. 2006 Nr 30, poz. 208) rozpatrywane przedsięwzięcie tj.
budowa biogazowni nie stwarza ryzyka wystąpienia poważnej awarii przemysłowej.
8.3.TRANSGRANICZNE ODDZIAŁYWANIE NA ŚRODOWISKO
Planowana inwestycja ze względu na swoją lokalizację (ok. 1,8 km do
granicy), jak również zaprojektowaną nowoczesną technologię i urządzenia, nie
będzie stanowiła źródła transgranicznych oddziaływań na środowisko. Zasięg
oddziaływania przedsięwzięcia w zakresie emisji zanieczyszczeń do powietrza
i emisji hałasu przedstawiono na załącznikach nr 8 i nr 9.
9. UZASADNIENIE PROPONOWANEGO PRZEZ WNIOSKODAWCĘ
WARIANTU, ZE WSKAZANIEM JEGO ODDZIAŁYWANIA NA
ŚRODOWISKO, W SZCZEGÓLNOŚCI NA LUDZI, ROŚLINY,
ZWIERZĘTA, GRZYBY I SIEDLISKA PRZYRODNICZE, WODĘ
I POWIETRZE, POWIERZCHNIĘ ZIEMI, Z UWZGLĘDNIENIEM
RUCHÓW MASOWYCH ZIEMI, KLIMAT I KRAJOBRAZ, DOBRA
MATERIALNE, ZABYTKI I KRAJOBRAZ KULTUROWY ORAZ
WZAJEMNE ODDZIAŁYWANIE MIĘDZY TYMI ELEMENTAMI
9.1. ODDZIAŁYWANIE NA LUDZI
Czas przewidziany na budowę biogazowni wyniesie ok. 3 miesięcy. Prace
będą prowadzone w godzinach 6°° - 22°°.
Realizacja przedsięwzięcia nie będzie miała wpływu na tereny zamieszkiwane
przez ludzi.
Najbliższa zabudowa mieszkaniowa występuje w odległości ok. 170 m na
północny - zachód od granicy działki przeznaczonej pod planowane przedsięwzięcie.
Na etapie prowadzenia prac budowlanych wystąpią nieznaczne oddziaływania
na ludzi pracujących na terenie przeznaczonym pod planowane przedsięwzięcie.
Przejawiać się będą niewielkim wzrostem emisji zanieczyszczeń do powietrza
i hałasu nie wykraczającymi poza teren działki.
Maszyny oraz środki transportu będą stanowić źródła hałasu o poziomie 90 100 dB. Oddziaływania będą miały charakter lokalny i odwracalny. Będą to
oddziaływania częste i krótkoterminowe, ograniczone czasowo do realizacji
przedsięwzięcia i rozłożone w czasie. Oddziaływania te ustąpią po zakończeniu prac
budowlanych.
74
Celem zachowania bezpieczeństwa na terenie budowy, a tym samym zdrowia
ludzi, używany będzie sprzęt sprawny technicznie, stale prowadzony nadzór
budowlany oraz będą bezwzględnie przestrzegane przepisy bhp.
Faza eksploatacji obiektu
Praca biogazowni dostosowana będzie do obowiązujących norm i przepisów
w zakresie ochrony środowiska, warunków sanitarnych oraz bezpieczeństwa
i higieny pracy.
Obiekty zostaną wyposażone w:
•
instalacje
hydrantowe,
na
sieci
wodociągowej
w odległościach
zapewniających ochronę ppoż.
•
instalacje wentylacyjne, których zadaniem jest utrzymanie właściwych
parametrów powietrza wewnętrznego,
•
instalacje sygnalizacji pożaru,
•
podręczny sprzęt gaśniczy.
Dla prawidłowego funkcjonowania obiektów i urządzeń konieczne będą
okresowe przeglądy i konserwacje.
Prace przy obsłudze będą prowadzone przez osoby uprawnione, przy
przestrzeganiu przepisów branżowych i bhp.
W związku z powyższym oddziaływanie na ludzi nie wystąpi.
9.2. ODDZIAŁYWANIE NA ROŚLINY, ZWIERZĘTA, GRZYBY I SIEDLISKA
PRZYRODNICZE
Planowane przedsięwzięcie zlokalizowane jest poza obszarami chronionymi.
Zarówno obszar działki nr 11/8 jak i tereny sąsiadujące zostały przekształcone
w wyniku działalności człowieka i nie występują tutaj układy roślinne nawiązujące do
występującą wśród upraw polowych.
W rejonie działki przeznaczonej pod biogazownię brak jest cennych
przyrodniczo gatunków roślin. Zatem zarówno realizacja przedsięwzięcia, jak
i eksploatacja przedsięwzięcia nie spowoduje naruszenia zasobów roślinnych
występujących w otoczeniu inwestycji.
Użytki rolne zajmują 65% ogólnej powierzchni powiatu tomaszowskiego.
W strukturze powierzchniowej dominują małe gospodarstwa rolne od 1 do 5 ha, co
daje ok. 67%, natomiast gospodarstw przekraczających 10 ha jest ok. 12%.
75
W powiecie czołowe miejsce wśród upraw zajmują zboża. Prowadzenie upraw
celowych na potrzeby instalacji biogazowej jest możliwe na terenach dużych
gospodarstw rolnych lub przez grupy producenckie.
Przy założeniu, że plony kukurydzy wynosić będą ok. 65 Mg/ha, powierzchnia
potrzebna do produkcji kiszonki kukurydzy dla potrzeb planowanej biogazowni
wynosić będzie ok. 179 ha (11 600 Mg : 65 Mg/ha = 179 ha). Brak jest
szczegółowych danych o wielkości areałów przeznaczonych pod uprawę kukurydzy.
Z danych statystycznych oraz „Strategii przewidywania i zarządzania zmianą
gospodarczą w aspekcie rozwoju potencjału odnawialnych źródeł energii na lata
2012-2019 dla powiatu tomaszowskiego”, wynika, że powierzchnia zasiewów
kukurydzy na cele energetyczne w powiecie wynosi ok. 300 ha.
W związku z powyższym stwierdza się, że ilość uprawianej w regionie
kukurydzy jest wystarczająca, by zapewnić potrzebną ilość sieczki do produkcji
biogazu, nie powodując wzrostu areału tej uprawy.
Inwestor posiada deklaracje o dostarczaniu sieczki kukurydzy od rolników
zajmujących się uprawą kukurydzy w tym rejonie, przewyższające zapotrzebowanie
biogazowni na ten substrat. Pozwala to wnioskować, że działalność biogazowni, nie
będzie przyczyną znacznego wzrostu areału upraw kukurydzy w regionie, w tym
tworzenia monokultur w uprawach.
Powyższe zapisy dowodzą, że działalność biogazowni, nie będzie przyczyną
wzrostu areału upraw kukurydzy w regionie, w tym tworzenia monokultur w
uprawach.
Uprawy zbóż, w tym kukurydzy są kontrolowane przez Inspekcję Ochrony
Roślin i Nasiennictwa, m.in. pod kątem występowania monokultur. Ponadto Agencja
Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa za wprowadzanie monokultur roślin
w uprawach cofa wydawanie dopłat bezpośrednich.
Obecne zagospodarowanie terenów w sąsiedztwie omawianej działki rzutuje
na
małą
różnorodność
fauny.
Fauna
obszarów
objętych
opracowaniem
w wiejskim krajobrazie rolniczym.
Planowana biogazownia zlokalizowana jest w strefie zwartej populacji orlika
krzykliwego związanej z międzyrzeczem Bugu, Huczwy i Sołokiji, w bliskim
sąsiedztwie (około 5 km w kierunku północnym i wschodnim) ostoi ptasiej rangi
międzynarodowej Importand Bird Areas IBA PL 158 Ostoja Mircze – jednej
z najważniejszych w kraju ostoi orlika krzykliwego i muchołówki białoszyjej, w strefie
76
intensywnie penetrowanej przez populację orlika krzykliwego (dwie strefy lęgowe
w odległościach 1,4 km oraz 3,5 km) oraz innych gatunków szponiastych.
Orlik krzykliwy (Clanga pomarina) zamieszkuje wschodnią (do zachodniej
Białorusi) i południową (na południe od Grecji) Europę, Azję Mniejszą, na Kaukazie
i subkontynent indyjski. Europejskie ptaki zimują w Afryce. W Polsce ptak lęgowy,
głównie na wschodzie i północy, populację szacuje się na 2300-3300 par. Występuje
nierównomiernie w obrębie dwóch rejonów bytowania. Spotyka się go najczęściej
w regionie warmińsko-mazurskim i południowo-wschodniej Małopolsce, rzadziej na
Lubelszczyźnie, Nizinie Północno-podlaskiej. Żyje tam jednak w dużym rozproszeniu.
W Beskidzie Niskim i Górach Słonnych notuje się największe zagęszczenie. Orlik
krzykliwy jest jednym z najliczniej występujących (gniazdujących) u nas orłów. To
ptak wędrowny - przeloty wiosenne mają miejsce w kwietniu, a jesienne od sierpnia
do września.
Orlik krzykliwy bytuje w zwartych, starych i rozległych lasach, przeważnie
mieszanych i liściastych, w pobliżu pól uprawnych, dolin rzecznych, łąk i pastwisk, na
obszarach obfitujących w tereny podmokłe i jeziora. Wschodnia część zasięgu
pozbawiona jest dużych kompleksów leśnych, co sprawia, że wybiera na swe
siedliska gaje i lasy łęgowe o niewielkiej powierzchni. Gniazdo zakłada na koronie
wysokiego drzewa, przeważnie iglastego, na skraju lub też w głębi drzewostanów tuż
przy pniu lub na rozwidleniu konarów, w dolnej części korony.
Główną część diety stanowi zwierzyna naziemna - płazy, gady i drobne
bezkręgowce, w tym mięczaki po młode zające, choć najchętniej łowi gryzonie, takie
jak norniki (Microtus sp. stanowi ok. 65% jego pożywienia).
Orlik krzykliwy żeruje na terenach otwartych, np. na terenach podmokłych.
Komitet Ochrony Orłów określił, że na polowania wybiera łąki i pastwiska w 47%,
uprawy zbożowe z miedzami w 24%, niskopienne użytki - 15%. Zdobyczy wypatruje
z wysokiego stanowiska, np. śródpolnego drzewa, lub łapie ją (głównie żaby)
w trakcie spaceru chodząc po ziemi.
W Polsce objęty ochroną gatunkową ścisłą. Polska Czerwona Księga określa
go jako gatunek wymagający szczególnej uwagi. Wokół gniazd orlików krzykliwych
obowiązuje strefa ochronna: przez cały rok w promieniu do 100 m, a okresowo (od
1.03 do 31.08) – w promieniu do 500 m od gniazda. Planowana biogazownia jest
położona poza strefami ochronnymi gniazd orlików krzykliwych.
W ramach czynnej ochrony orlika wykonuje się zabiegi mające na celu
odtworzenie łąk – głównej bazy żerowej dla tych ptaków, a także stworzenie miejsc
77
rozrodu płazów i gryzoni, poprawę skuteczności polowania poprzez ustawienie
czatowni. Naturalna sukcesja, która jest wynikiem nieużytkowania śródleśnych łąk
powoduje ograniczenie dostępnej przestrzeni oraz wpływa na jakość środowiska
odpowiedniego dla orlika krzykliwego, szczególnie wpływa na sukces podczas
polowania.
Planowana biogazownia nie spowoduje zmniejszenia potencjalnych miejsc
gniazdowania ptaków szponiastych, w tym orlika krzykliwego, gdyż nie wymaga
zajęcia terenów leśnych.
Powierzchnia areału żerowego jednej pary orlika krzykliwego wynosi ok. 30
km2. W odległościach 1,4 km oraz 3,5 km od biogazowni istnieją dwa stanowiska
lęgowe tego gatunku. Rewiry tych ptaków mogą obejmować grunty pod uprawę roślin
na cele energetyczne dla planowanej biogazowni. Miejsce lokalizacji planowanego
przedsięwzięcia jest zurbanizowane, dlatego nie będzie oddziaływać na parametry
żerowisk szponiastych. Uprawy kukurydzy dla potrzeb biogazowni, będą prowadzone
na terenach już użytkowanych rolniczo, nie jest konieczne zajmowanie nowych
gruntów pod uprawę.
Inwestor posiada deklaracje od rolników zajmujących się uprawą kukurydzy
w tym rejonie, o dostarczaniu sieczki kukurydzy, przewyższające zapotrzebowanie
biogazowni na ten substrat (ponad 400 ha). Areał upraw kukurydzy nie wzrośnie.
W związku z powyższym, należy stwierdzić, że struktura upraw w rejonie
planowanego przedsięwzięcia nie zmieni się w związku realizacją inwestycji. Nie
wystąpi pośredni wpływ przedsięwzięcia na siedliska awifauny, zarówno szponiastej,
jak też gatunków polnych.
Uznaje się, że w związku z realizacją przedsięwzięcia, nie wystąpią
oddziaływania negatywne na elementy środowiska i funkcje ekologiczne oraz na
możliwość osiągnięcia celów środowiskowych wynikających z Dyrektywy Ptasiej
(Dyrektywa Rady 92/43/EWG z 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk
przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory i Dyrektywy 2009/147/WE Parlamentu
Europejskiego i Rady z 30 listopada 2009 r. w sprawie dzikiego ptactwa oraz ustawy
z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2009 r. Nr 151 poz. 1220
z późn. zm.).
Brak siedlisk sprzyjających występowaniu grzybów wyklucza wpływ inwestycji
na tą grupę organizmów.
78
9.3. ODDZIAŁYWANIE NA WODY
9.3.1. ODDZIAŁYWANIE NA WODY PODZIEMNE
Wpływ planowanego przedsięwzięcia na GZWP
Planowane przedsięwzięcie leży w obszarze Głównego Zbiornika Wód
Podziemnych GZWP nr 407 – Niecka Chełm-Zamość.
W Dokumentacji określającej warunki hydrogeologiczne dla ustanowienia
obszaru ochronnego zbiornika wód podziemnych Niecka Chełm-Zamość (GZWP
nr 407), przedstawiono następujące propozycje ochrony wód podziemnych zbiornika.
W zakresie ochrony biernej na terenie całego zbiornika proponuje się
wprowadzić zakaz:
Lokalizowania składowisk odpadów i wylewisk, a także stacji dystrybucji
paliw płynnych nie zabezpieczonych przed przenikaniem do podłoża
substancji szkodliwych do środowiska,
Odprowadzania nieczyszczonych ścieków bezpośrednio do gruntu lub do
wód powierzchniowych,
Lokalizowania nowych inwestycji uciążliwych dla środowiska (rozp.
MOŚZNiL z dn. 13.05.1995 r. Dz. U. nr 52) ze względu na wytwarzane
ścieki, emitowane pyły i gazy oraz odpady, bądź wprowadzania takiej
działalności w obiektach już istniejących, która powodowałaby podobne
zagrożenia. Ewentualna lokalizacji nowych obiektów mniej groźnych dla
jakości wód podziemnych, winna być poprzedzona prognostyczną oceną
oddziaływania na środowisko,
Lokalizowania nowych ferm z bezściółkową hodowlą zwierząt,
Lokalizowania magazynów substancji toksycznych,
Lokalizowania
dużych
magazynów
paliw
płynnych
o
znaczeniu
regionalnym,
Budowy
rurociągów
paliw
płynnych
o
zasięgu
regionalnym
lub
międzypaństwowym,
Przewozów
substancji
szczególnie
toksycznych
w
ruchu
międzynarodowym przez istniejące przejścia graniczne,
Budowy autostrad.
Przedsięwzięcia z zakresu ochrony czynnej dotyczące obiektów uciążliwych dla
środowiska obejmują nakazy:
Usunięcia dotychczasowego zanieczyszczenia wód podziemnych,
79
Likwidacji lub neutralizacji obiektu ze względu na szczególna uciążliwość
dla wód podziemnych,
Modernizacji obiektów stwarzających zagrożenie dla wód podziemnych,
Uporządkowania gospodarki wodno-ściekowej,
Redukcji emisji zanieczyszczeń do wód podziemnych,
Rozpoznania oddziaływania obiektu na wody podziemne i określenie
niezbędnych przedsięwzięć ochronnych,
Okresowej kontroli obiektu.
Kolejne ważne elementy czynnej ochrony zbiornika, ale odnoszące się do całego
obszaru, to:
Objecie kanalizacją wszystkich zwodociagowanych wsi, które dotychczas
takiej kanalizacji nie posiadają. W pierwszej kolejności sieć kanalizacyjna
powinna być wykonana na obszarach najbardziej wrażliwych na
zanieczyszczenie (tp<5a), a wraz z nią likwidacja studni kopanych często
zamienionych w szamba lub śmietniki po zwodociągowaniu wsi,
Ustanowienie i właściwe zagospodarowanie stref ochronnych wokół
wszystkich ujęć wód podziemnych na terenie zbiornika,
Objecie ferm hodowlanych obowiązkiem uporządkowania gospodarki
wodno-ściekowej
wraz
z
nakazem
wyeliminowania
punktowego
wylewania gnojowicy. Dopuszczalne jest nawożenie gnojowicą, ale
wykonane zgodnie z wymogami agrotechniki, a więc dawkami i w
terminach dostosowanych do rodzaju upraw, w oparciu o pozwolenie
wodnoprawne,
Podniesienie jakości wód powierzchniowych.
W systemie działań sygnalizacyjnych proponuje się:
Rozszerzenie zakresu analiz chemicznych wykonywanych przez WSSE
i TSSE o składniki typowe dla zanieczyszczeń rolniczych (PO4, K, metale
ciężkie, pestycydy, siarczany),
Utworzenie i prowadzenie lokalnego monitoringu wód podziemnych wokół
obiektów stwarzających duże zagrożenie dla środowiska,
Utworzenie i prowadzenie regionalnego monitoringu wód podziemnych
obejmującego obszar zbiornika.
Należy stwierdzić, że planowane przedsięwzięcie będzie spełniać powyższe
propozycje
ochrony
wód
podziemnych
„Dokumentacji…”.
80
zbiornika
przedstawionych
w
Zgodnie z nakazem przedstawionym w „Dokumentacji…” dla planowanego
przedsięwzięcia zorganizowano prawidłową uporządkowana gospodarkę wodnościekową. Woda będzie pobierana z sieci wodociągowej. Ścieki socjalno-bytowe
będą odprowadzane do bezodpływowego
zbiornika (szamba). Powstające ścieki
technologiczne będą powtórnie wykorzystywane w procesie fermentacji. Ciecz
pofermentacyjna przetłoczona zostanie rurociągiem do separatora, gdzie nastąpi
rozdzielenie nawozu pofermentacyjnego na frakcję stałą i ciekłą. Frakcja stała
stanowi pełnowartościowy nawóz organiczny.
Część
frakcji ciekłej odpadu
pofermentacyjnego będzie z separatora zawracana rurociągiem do procesu,
pozostała
część
zostanie
zmagazynowana
w
zbiorniku
pofermentacyjnym
przykrytych membraną i zostanie użyta jako naturalny nawóz zutylizowana zgodnie
z procesem odzysku R10. Planuje się użycie odpadu pofermentacyjnego na polach
dostawców kukurydzy.
Woda opadowa z dróg i placu manewrowego z kostki betonowej zostanie
odprowadzona odpowiednimi spadkami na teren przyległy, gdzie będzie infiltrować
do gruntu
W rejonie tymczasowego placu fazy stałej oraz silosów na kiszonkę woda
opadowa i odcieki zostaną odprowadzone dzięki zastosowaniu odpowiednich
spadków nawierzchni i ścieków betonowych ulicznych do typowych wpustów
ulicznych
(Wpusty
W1
do
W4),
podłączonych
do
kanalizacji
ścieków
technologicznych.
Inwestor będzie prowadził również uporządkowana gospodarkę odpadami.
Wszystkie odpady (bytowe) będą przechowywane w wyznaczonych miejscu i w
odpowiednim kontenerze. Zagospodarowanie wszystkich rodzajów odpadów będzie
zlecone specjalistycznej firmie prowadzącej działalność w zakresie transportu,
zbierania, odzysku lub unieszkodliwiania odpadów.
Planowane przedsięwzięcie polegające na budowie biogazowni rolniczej
w Dyniskach Nowych, nie będzie miało wpływu na realizację celów środowiskowych
dla jednolitych części wód podziemnych określonych w Ramowej Dyrektywie
Wodnej, w dziale III ustawy Prawo wodne oraz w Planie gospodarowania wodami na
obszarze dorzecza Wisły.
Poniżej zamieszczono charakterystykę jednolitej części wód podziemnych,
w obrębie której będzie zlokalizowane planowane przedsięwzięcie (wg załącznika
nr 2 do „Planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza Wisły”):
81
Europejski kod JCWPd – PLGW2300109,
Nazwa JCWPd – 109,
Region wodny – region wodny Środkowej Wisły,
Obszar dorzecza, kod – obszar dorzecza Wisły, 2000,
Właściwy RZGW – RZGW w Warszawie,
Ekoregion – Równiny Wschodnie (16),
Ocena stanu ilościowego – dobry,
Ocena stanu chemicznego – dobry,
Ocena ryzyka – niezagrożona,
Derogacje – brak.
Z powyższego zestawienia wynika, iż stan chemiczny i ilościowy części wód
podziemnych w rejonie planowanego przedsięwzięcia oceniono jako dobry.
Planowane przedsięwzięcie nie wpłynie na osiągnięcie celów środowiskowych
przypisanych JCW.
Cele
środowiskowe
dla
wód
podziemnych,
przedstawione
w
Planie
gospodarowania wodami na obszarze dorzecza Wisły, zostały ustalone na mocy art.
4 Ramowej Dyrektywy Wodnej (RDW).
RDW w art. 4 przewiduje dla wód podziemnych następujące cele środowiskowe:
1.
zapobieganie dopływowi lub ograniczenia dopływu zanieczyszczeń do
wód podziemnych,
2.
zapobieganie
pogarszaniu
się
stanu
wszystkich
części
wód
zasilaniem
wód
podziemnych (z zastrzeżeniami wymienionymi w RDW),
3.
zapewnienie
równowagi
pomiędzy
poborem
a
podziemnych,
4.
wdrożenie
działań
i utrzymującego
się
niezbędnych
rosnącego
dla
odwrócenia
trendu
znaczącego
stężenia
każdego
zanieczyszczenia powstałego w skutek działalności człowieka.
Zamierzone korzystanie z wód nie zmieni oraz nie zmniejszy zasobów wód
podziemnych występujących w obrębie JCWPd.
9.3.2. ODDZIAŁYWANIE NA WODY POWIERZCHNIOWE
Realizacja przedsięwzięcia polegającego na budowie biogazowni rolniczej
w Dyniskach Nowych została oceniona w odniesieniu do Ramowej Dyrektywy
82
Wodnej. Nadrzędnym celem dyrektywy, jest osiągnięcie dobrego potencjału
ekologicznego i dobrego stanu chemicznego wód powierzchniowych do roku 2015.
W Polsce cele środowiskowe dla wód powierzchniowych są oparte głównie na
wartościach
granicznych
wskaźników
fizykochemicznych,
biologicznych
i hydromorfologicznych, odpowiadających warunkom osiągnięcia przez te wody co
najmniej dobrego stanu, do którego wg Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia
9 listopada 2011 r. roku w sprawie sposobu klasyfikacji stanu jednolitych części wód
powierzchniowych (Dz. U. 2011 Nr 257, poz. 1545) zaliczają się wody klasy co
najmniej II.
Teren pod planowane przedsięwzięcie znajduje się w zlewni rzeki Sołokija.
Jednolitą częścią wód dla terenu planowanego przedsięwzięcia jest 26614649 –
Dopływ II spod Żurawiec od granicy państwa do ujścia.
Załącznik nr 2 do „Planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza
Wisły” nie zawiera opisu JCWP 266114649 – Dopływ II spod Żurawiec od granicy
państwa do ujścia, dlatego do oceny jednolitych części wód powierzchniowych
przyjęto charakterystykę JCWP – Dopływ II spod Żurawiec, którą przedstawiono
poniżej:
Jednolita część wód powierzchniowych (JCWP) – Dopływ II spod
Żurawiec,
Kategoria wód (cieki naturalne, jezioro) – ciek naturalny,
Typ – Potok wyżynny węglanowy z substratem gruboziarnistym (7),
Europejski Kod JCWP – PLRW2000726614641,
Obszar dorzecza (kod i nazwa) – 2000, obszar dorzecza Wisły,
Region wodny – region wodny Środkowej Wisły,
Ekoregion – Równiny Wschodnie (16),
Status – silnie zmieniona część wód,
Ocena stanu – zły,
Ocena ryzyka nieosiągnięcia celów środowiskowych – niezagrożona,
Derogacje – brak.
Dopływ II spod Żurawiec uchodzi do rzeki Sołokiji, lewobrzeżnego dopływu
Bugu.
Poniżej w tabeli przedstawiono ocenę stopnia eutrofizacji rzek w punkcie
pomiarowo-kontrolnym – „Sołokija - Ruda Żelazna”.
83
Ocena stopnia eutrofizacji rzek w punkcie pomiarowo-kontrolnym „Sołokija - Ruda
Żelazna” za lata 2008 - 2010
Sołokija - Ruda Żelazna
Nazwa punktu
Dane punktu
pomiarowokontrolnego
(ppk)
Kod ppk
PL01S1101_1530
Kod JCW
PLRW2000726614591
Współrzędne ppk: LON
23,453610
Współrzędne ppk: LAT
50,436110
Chlorofil (µg/l)
nie badano
Fitobentos
(wskaźnik okrzemkowy IO)
Pięciodobowe
zapotrzebowanie
tlenu BZT5 (mg O2/l)
Ogólny węgiel organiczny
Ocena
poszczególnych
tak
nie
nie
(mg C/l)
Azot amonowy (mg N-NH4/l)
nie
Azot Kjeldahla (mg N/l)
nie
Azot azotanowy (mg N-NO3/l)
nie
Azot ogólny (mg N/l)
nie
Fosfor ogólny (mg P/l)
nie
Fosforany (mg PO4/l)
tak
wskaźników
jakości wód
(eutrofizacja
tak/nie)
Ogólna ocena eutrofizacji
TAK
Celem środowiskowym dla JCWP - Dopływ II spod Żurawiec jest osiągnięcie
dobrego potencjału ekologicznego w przypadku sztucznych i silnie zmienionych
84
części wód, dla których stan określono jako zły. Z uwagi na zastosowanie derogacji
okres realizacji celu został odłożony w czasie (po roku 2015). Dopływ substancji
biogennych ze źródeł punktowych i obszarowych, w tym ze źródeł komunalnych
i rolniczych, które powodują eutrofizację wód, jest zagrożeniem osiągnięcia lub
utrzymania dobrego stanu jednolitych części wód powierzchniowych. Jednolite części
wód znajdujące się pod wpływem zwiększonej dostawy biogenów i niespełniające
celów środowiskowych lub zagrożone takim ryzykiem, objęte są monitoringiem
operacyjnym zgodnie z Ramową Dyrektywą Wodną 2000/60/WE.
Ścieki socjalno-bytowe, powstałe na terenie biogazowni rolniczej w Dyniskach
Nowych będą odprowadzane za pośrednictwem kanalizacji sanitarnej do szczelnego
zbiornika (szamba), natomiast odcieki z terenów utwardzonych i magazynowych
będą ujmowane do procesów technologicznych. Takie postępowanie ze ściekami
gwarantuje brak możliwości zanieczyszczenia wód powierzchniowych w obrębie
JCW.
9.4. ODDZIAŁYWANIE NA POWIETRZE
Dla terenu realizacji Inwestycji obowiązują poziomy dopuszczalne dla
niektórych substancji w powietrzu zróżnicowane ze względu na ochronę zdrowia
ludzi oraz ochronę roślin, określone w Załączniku nr 1, do rozporządzenia Ministra
Środowiska z dnia 24 sierpnia 2012 roku w sprawie poziomów niektórych substancji
w powietrzu (Dz. U.2012, Nr 0, poz. 1031). poziomy dopuszczalne dla niektórych
substancji w powietrzu zróżnicowane ze względu na ochronę zdrowia ludzi i ochronę
roślin, termin ich osiągnięcia, oznaczenie numeryczne tych substancji, okresy, dla
których uśrednia się wyniki pomiarów, dopuszczalne częstości przekraczania tych
poziomów oraz marginesy tolerancji zestawiono w poniższej tabeli.
85
Lp.
Nazwa
Okres
substancji
uśredniania
(numer
wyników
CAS)
a)
pomiarów
Dopuszczalna
Margines tolerancji
Poziom
częstość
[µg/m ]
dopuszczalny
przekraczania
substancji w
poziomu
powietrzu w
dopuszczalnego
µg/m
3
1
2
2
3
benzen
rok
(71-43-2
kalendarzowy
dwutlenek
jedna godzina
azotu
rok
(10102-44-0)
tlenki azotu
3
c)
5
c)
200
c)
40
dopuszczalnych
2010 r.
2011 r.
2012 r.
2013 r.
2014 r.
5
6
7
8
9
10
-
-
-
-
-
-
18 razy
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
w roku
b)
d)
(10102-44-0,
10102-43-9)
4
kalendarzowy
4
poziomów
3
kalendarzowym
1
Termin osiągania
rok
kalendarzowy
30
-
-
-
-
c)
24 razy
-
-
-
-
-
2005
c)
3 razy
-
-
-
-
-
2005
125
kalendarzowy
09-5)
i pora zimowa
2010
-
24 godziny
rok
2010
-
350
siarki (7446-
2010
2003
e)
jedna godzina
dwutlenek
11
2003
e)
-
-
-
-
-
-
c)
-
-
-
-
-
-
20
(okres od 1 X
do 31 III)
5
ołów
f)
(7439-92-1)
rok
kalendarzowy
0,5
86
2005
Lp.
Nazwa
Okres
substancji
uśredniania
(numer
wyników
CAS)
a)
pomiarów
Dopuszczalna
Margines tolerancji
Poziom
częstość
[µg/m ]
dopuszczalny
przekraczania
substancji w
poziomu
powietrzu w
dopuszczalnego
2
pył
2011 r.
2012 r.
2013 r.
2014 r.
5
6
7
8
9
10
11
c),j)
-
4
3
2
1
1
2015
c),k)
-
-
-
-
-
-
c)
35 razy
-
-
-
-
-
c)
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
3
w roku
6
4
25
rok
zawieszony
g)
kalendarzowy
2,5
Pył
7
24 godziny
zawieszony
PM10
h)
tlenek węgla
8
(630-08-0)
a)
kalendarzowy
Osiem godzin
20
50
rok
i)
dopuszczalnych
2010 r.
µg/m
3
poziomów
3
kalendarzowym
1
Termin osiągania
40
c), i)
10000
b)
2020
2005
2005
2005
– oznaczenie numeryczne substancji według Chemical Abstracts Service Registry Number.
b)
– w przypadku programów ochrony powietrza, o których mowa w art.91 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska , częstość
przekraczania odnosi się do poziomu dopuszczalnego wraz z marginesem tolerancji.
c)
– poziom dopuszczalny ze względu na ochronę zdrowia.
d)
– suma dwutlenku azotu i tlenku azotu w przeliczeniu na dwutlenek azotu
e).
- poziom dopuszczalny ze względu na ochronę roślin.
f).
- suma metalu i jego związków w pyle zawieszonym PM10.
87
g).
- stężenie pyłu o średnicy aerodynamicznej ziaren do 2,5µm (PM2,5) mierzone metodą wagową z separacji frakcji lub metodami uznanymi za
równorzędne.
h).
- stężenie pyłu o średnicy aerodynamicznej ziaren do 10µm (PM10) mierzone metodą wagową z separacji frakcji lub metodami uznanymi za
równorzędne.
i).
- maksymalna średnia ośmiogodzinna, spośród kroczących, obliczanych co godzinę z ośmiu średnich jednogodzinnych w ciągu doby. Każdą tak obliczoną
00
średnią ośmiogodzinną przypisuje się dobie, w której się ona kończy; pierwszym okresem obliczeniowym dla każdej doby jest okres od godziny 17
00
dnia poprzedniego do godziny 1
00
danego dnia; ostatnim okresem obliczeniowym dla każdej doby jest okres od godziny 16
środkowoeuropejskiego CET.
j).
- poziom dopuszczalny dla pyłu zawieszonego PM2,5 do osiągnięcia do dnia 1 stycznia 2015 r. (faza I).
k).
- poziom dopuszczalny dla pyłu zawieszonego PM2,5 do osiągnięcia do dnia 1 stycznia 2020 r. (faza II).
88
00
do 24
tego dnia czasu
W rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 26 stycznia 2010 roku w sprawie
wartości odniesienia dla niektórych substancji w powietrzu (Dz. U. 2010 Nr 16,
poz. 87) określone zostały wartości odniesienia dla niektórych substancji
w powietrzu dla terenu kraju oraz okresy, dla jakich uśrednione są wartości
odniesienia. Określone w w/w rozporządzeniu wartości odniesienia dla substancji,
jakie emitowane są do powietrza oraz okresy, dla jakich uśrednione są wartości
odniesienia, zestawiono w poniższej tabeli.
Wartości odniesienia w mikrogramach na metr sześcienny
[µ
µg/m ], uśrednione do okresu
3
Nazwa substancji
Oznaczenie numeryczne
substancji (numer CAS)
1 godziny
roku
kalendarzowego
Benzen
71-43-2
30
5
Dwutlenek azotu
10102-44-0
200
40
Dwutlenek siarki
7446-09-5
350
20
280
40
30000
-
Węglowodory alifatyczne
3000
1000
Węglowodory aromatyczne
1000
43
Pył zawieszony PM10
Tlenek węgla
630-08-0
Wartość odniesienia opadu pyłu ogółem, określona w w/w rozporządzeniu
wynosi 200 g/(m2xrok).
Dla substancji, posiadających ustalone dopuszczalne poziomy w powietrzu,
uwzględniono tło zanieczyszczeń powietrza zgodnie z informacją uzyskaną z
Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska w Lublinie Delegatura w Chełmie.
Zgodnie z pismem nr WMŚ.7016.4.32.2012 z dnia 13 grudnia 2012 r.
[zał. nr 8.3.] aktualny stan jakości powietrza (wartości średnioroczne stężeń
zanieczyszczeń dla miejscowości Dyniska Nowe) w rejonie lokalizacji biogazowni
metanowej wynosi:
Lp.
Substancja
Benzen
Stężenie
średnioroczne Sa
3
[µg/m ]
1,3
Dopuszczalne stężenie
średnioroczne Da
3
[µg/m ]
5,0
1.
Sa/Da
[%]
27,00
2.
Dwutlenek azotu
140
40,0
35,00
3
Pył zawieszony PM10
220
40,0
55,00
Dla pozostałych substancji przyjęto, zgodnie z obowiązującą metodą
89
obliczeniową, tło w wysokości 10 % wartości odniesienia tych substancji w powietrzu.
Otoczenie terenu planowanego pod realizację Inwestycji stanowią:
•
•
•
od strony południowej – działka nr 11/4, dalej pola uprawne,
•
od strony zachodniej – teren działki nr ewid. 11/9, obiekty gospodarstwa
rolnego.
Najbliższe zabudowania mieszkalne występują w odległości ok. 170 m na północny
zachód.
Wartość współczynnika aerodynamicznej szorstkości terenu z0 dla
analizowanego obszaru przyjęta do obliczeń wynosi z0 = 0,035 m.
Do obliczeń przyjęto roczną różę wiatrów z najbliższej stacji meteorologicznej
znajdującej się w Zamościu.
Analizę wpływu na stan czystości powietrza gazów i pyłów, jakie
wprowadzane będą do powietrza ze źródeł emisji na terenie inwestycji wykonano
według zależności podanych w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 26
stycznia 2010 roku w sprawie wartości odniesienia dla niektórych substancji
w powietrzu.
Obliczenia wykonano przy pomocy programu komputerowego EK100W wersja
4.8., opracowanego przez „ATMOTERM” Sp. z o.o. w Opolu, uwzględniającego
zakres wynikający z ww. rozporządzenia.
Do niniejszej analizy wpływu Inwestycji na stan czystości powietrza załączono:
•
mapa ewidencyjna źródeł emisji – zał. nr 8
Spalanie biogazu w kogeneratorze
•
wyniki obliczeń - wydruki obliczeń komputerowych – zał. nr 8.1.,
•
izolinie stężeń maksymalnych godzinowych dla dwutlenku azotu - zał.
nr 8.1.1.,
•
izolinie stężeń średniorocznych dla dwutlenku azotu – zał. nr 8.1.2.
Spalanie biogazu w pochodni
•
wyniki obliczeń - wydruki obliczeń komputerowych – zał. nr 8.2.,
90
•
izolinie stężeń maksymalnych godzinowych dla dwutlenku azotu - zał.
nr 8.2.1.,
•
izolinie stężeń średniorocznych dla dwutlenku azotu – zał. nr 8.2.2.
Dla substancji zanieczyszczających, jakie będą emitowane wykonano pełny zakres
obliczeń, wynikający z obowiązującego rozporządzenia.
Wykonano obliczenia maksymalnych stężeń substancji w powietrzu, uśrednionych
dla jednej godziny, z uwzględnieniem statystyki warunków meteorologicznych.
Wykonano również obliczenia rozkładu stężeń substancji zanieczyszczających w
powietrzu odniesionych do roku.
Zgodnie z pkt.3.2 dotyczącym zakresu obliczeń poziomów substancji
w powietrzu rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 26 stycznia 2010 r.
w sprawie wartości odniesienia niektórych substancji w powietrzu (Dz. U.
z 2010 r. Nr16, poz.87) w odległości od pojedynczego emitora przedmiotowej
biogazowni w Dyniskach Nowych mniejszej niż 10 h (kogenerator 68 m, pochodnia
70 m) nie występują wyższe niż parterowe budynki mieszkalne lub biurowe, a także
budynki żłobków, przedszkoli, szkół, szpitali lub sanatoriów.
Również w odległości mniejszej niż 30 xmm od źródła emisji (3228 m – dla
pracy kogeneratora) nie występują obszary parków narodowych i ochrony
uzdrowiskowej, na których obowiązują zaostrzone standardy imisji substancji
w powietrzu. W związku z tym wyczerpany został tok obliczeń, zmierzających do
ustalenia
wpływu
źródeł
emisji
na
stan
czystości
powietrza,
wynikający
z obowiązujących aktów prawnych.
Obliczenia rozkładu stężeń substancji od źródeł dla emitorów [E1 – E11] (dla
pracy kogeneratora oraz dla awaryjnej pracy pochodni) przeprowadzono w siatce
o współrzędnych maksymalnie X (4 ÷ 244 m) o kroku 15 m oraz Y (-21 ÷ 280 m)
o kroku 15 m.
Współrzędne terenu Inwestycji są następujące:
nr 1 o współrzędnych x= 34 m
y = 41 m
nr 2 o współrzędnych x= 99 m y = 250 m
nr 3 o współrzędnych x= 214 my = 221 m
nr 4 o współrzędnych x= 169 m y = 9 m
Z wykonanych obliczeń rozkładu stężeń substancji wynika:
91
Spalanie biogazu w kogeneratorze
Analiza stężeń uśrednionych dla jednej godziny wykazała, że dla dwutlenku siarki
stężenie nie przekracza 10% wartości odniesienia i 10% dopuszczalnego poziomu
substancji w powietrzu, natomiast dla benzenu, pyłu zawieszonego PM10, tlenku
węgla, węglowodorów alifatycznych i węglowodorów aromatycznych w żadnym
punkcie stężenie nie przekracza 10% wartości odniesienia. Dla dwutlenku azotu nie
ma przekroczeń, – wymagane obliczenia rozkładu stężeń uśrednionych dla roku,
ponieważ maksymalne stężenie 1 – godz. przekracza 10% wartości odniesienia
i 10% dopuszczalnego poziomu substancji w powietrzu.
Analiza stężeń uśrednionych dla roku wykazała, że dla benzenu, dwutlenku azotu,
dwutlenku
siarki,
pyłu
zawieszonego
PM10,
tlenku
węgla,
węglowodorów
alifatycznych i węglowodorów aromatycznych nie ma przekroczeń.
Spalanie biogazu w pochodni
Analiza stężeń uśrednionych dla jednej godziny wykazała, że dla dwutlenku siarki
stężenie nie przekracza 10% wartości odniesienia i 10% dopuszczalnego poziomu
substancji w powietrzu, natomiast dla benzenu, pyłu zawieszonego PM10, tlenku
węgla, węglowodorów alifatycznych i węglowodorów aromatycznych w żadnym
punkcie stężenie nie przekracza 10% wartości odniesienia. Dla dwutlenku azotu nie
ma przekroczeń, – wymagane obliczenia rozkładu stężeń uśrednionych dla roku,
ponieważ maksymalne stężenie 1 – godz. przekracza 10% wartości odniesienia
i 10% dopuszczalnego poziomu substancji w powietrzu.
Analiza stężeń uśrednionych dla roku wykazała, że dla benzenu, dwutlenku azotu,
dwutlenku siarki, pyłu zawieszonego PM10, tlenku węgla, węglowodorów
alifatycznych i węglowodorów aromatycznych nie ma przekroczeń.
Z przedstawionej analizy wynika, że poza terenem do którego Inwestor posiada tytuł
prawny wartości stężeń uśrednionych dla jednej godziny oraz średniorocznych
dotrzymane są dla wszystkich substancji- nie powodują przekroczeń dopuszczalnych
norm - emisja zanieczyszczeń nie będzie powodowała przekroczeń standardów
jakości
powietrza
atmosferycznego
określonych
w
rozporządzeniu
Ministra
Środowiska z dnia 24 sierpnia 2012 roku w sprawie dopuszczalnych poziomów
niektórych substancji w powietrzu (Dz. U.2012, Nr 0, poz. 1031) oraz rozporządzeniu
92
Ministra Środowiska z dnia 26 stycznia 2010 roku w sprawie wartości odniesienia dla
niektórych substancji w powietrzu (Dz. U. Nr 16, poz. 87).
9.5. ODDZIAŁYWANIE NA POWIERZCHNIĘ ZIEMI, Z UWZGLĘDNIENIEM
RUCHÓW MASOWYCH ZIEMI
Oddziaływanie na etapie realizacji
Na etapie realizacji przedsięwzięcia wystąpi oddziaływanie na powierzchnię
ziemi w związku z prowadzonymi wykopami pod obiekty biogazowni. Oddziaływanie
to będzie krótkotrwałe i ograniczone czasowo do zakończenia etapu realizacji
przedsięwzięcia.
Inwestycja zostanie wykonana z uwzględnieniem istniejących na badanym
terenie warunków gruntowo – wodnych, a wykopy będą zabezpieczone przed
możliwością wystąpienia obrywów i osuwania się gruntu.
Prace ziemne związane z budową obiektów, oraz instalacji uzbrojenia
podziemnego będą zaprojektowane prawidłowo, zgodnie z PN oraz przepisami
branżowymi z dostosowaniem do udokumentowanych warunków gruntowych.
Po
zakończeniu
prac
budowlanych
teren
zostanie
uporządkowany
i wyrównany masami ziemnymi pochodzącymi z wykopów.
Oddziaływanie na etapie eksploatacji
W trakcie eksploatacji oddziaływanie na powierzchnię ziemi przejawiać się
będzie wykorzystaniem terenu pod biogazownię metanową. Zajęcie terenu nie
będzie skutkować zmianą ukształtowania naturalnej powierzchni, w otoczeniu
planowanego przedsięwzięcia. Na etapie eksploatacji masy ziemne nie będą
powstawać.
Uprawy kukurydzy oraz buraka cukrowego – wykorzystywane do produkcji
biogazu, będą prowadzone na terenach już użytkowanych rolniczo, nie jest
konieczne zajmowanie nowych gruntów pod uprawę. Inwestor posiada deklaracje od
rolników zajmujących się uprawą kukurydzy w tym rejonie, o dostarczaniu sieczki
kukurydzy, przewyższające zapotrzebowanie biogazowni na ten substrat (ponad 400
ha).
93
9.6. ODDZIAŁYWANIE NA KLIMAT
Projektowane przedsięwzięcie nie będzie miało znaczącego wpływu na
zmiany klimatu lokalnego, zarówno na etapie realizacji jak i eksploatacji.
9.7. ODDZIAŁYWANIE NA KLIMAT AKUSTYCZNY
Etap realizacji
kształtowany głównie przez pracę maszyn budowlanych oraz transport materiałów
i elementów, dostarczanych na plac budowy. Pojazdy technologiczne jak również
środki transportu stanowią źródła hałasu o poziomie 90 – 100 dB. Należy jednak
zaznaczyć, że będą one pracowały jedynie w trakcie realizacji Inwestycji, wyłącznie
w porze dziennej (600 – 2200).
Etap eksploatacji
Oddziaływanie w zakresie emisji hałasu do środowiska zostało szczegółowo
opisane w rozdziale 3.3.6. Emisja hałasu, oraz przedstawione na załącznikach
graficznych nr 9.1 i 9.2.
Najbliższe obszary, które podlegają ochronie przed hałasem (zabudowa
mieszkaniowa jednorodzinna) nie będą narażone na przekroczenia norm emisji
hałasu pochodzącego od planowanego przedsięwzięcia. Izofony 50 dB(A) w porze
dnia i 40 dB(A) w porze nocy, prezentujące wartości dopuszczalne dla najbliższych
terenów chronionych przed hałasem, nie obejmują swym zasięgiem ww. terenów, nie
wykraczając poza granice działki przeznaczonej pod planowaną Inwestycję.
Wymagania
prawne
w
zakresie
ochrony
środowiska
przed
Etap likwidacji
stacjonarnych i ruchomych, które będą pracować przez krótki okres i nie wpłyną
trwale na klimat akustyczny wokół planowanej Inwestycji.
94
9.8. ODDZIAŁYWANIE NA KRAJOBRAZ
Etap realizacji
Krótkotrwałym negatywnym oddziaływaniem na krajobraz w fazie realizacji
inwestycji będzie widok zaplecza budowy (maszyny, kontenery socjalne), znaków
ostrzegawczych oraz nasypów, powstałych w wyniku robót ziemnych. Oddziaływania
te ustąpią po zakończeniu prac i uporządkowaniu terenu.
Etap eksploatacji
Teren, na którym będzie realizowana inwestycja jak i obszary wokół
planowanej inwestycji nie posiada szczególnych walorów architektoniczno –
krajobrazowych. Dominującym elementem krajobrazu wnioskowanego terenu jest
pozostałość po byłym PGR Dyniska Nowe, tereny okoliczne to przede wszystkim
grunty rolne oraz tereny zabudowy jednorodzinnej.
Planowana
dominującymi
inwestycja
konstrukcjami
wprowadzi
nowe
elementy
do
krajobrazu,
nowoprojektowanej
inwestycji
będą
zbiorniki
fermentacyjne i magazynowe. W związku z tym, iż całość planowanej inwestycji
ogranicza się do terenu znajdującego się w bezpośrednim sąsiedztwie istniejących
budynków
gospodarczo
–
przemysłowych,
nie
przewiduje
się
żadnego
oddziaływania na krajobraz ze strony nowopowstałych budowli. Zarówno gabaryty
poziome jak i wysokość oraz forma planowanych budowli nie wpłynie negatywnie
na istniejący krajobraz. Ponadto wszystkie budowle będą w kolorach stonowanych
i odpowiednich ze względu na istniejące zagospodarowanie terenu.
Teren
dokoła
obiektu
będzie
otoczony
pasem
zieleni
izolacyjnej
9.9. ODDZIAŁYWANIE NA DOBRA MATERIALNE
Etap realizacji
na działce należącej do Inwestora. Najbliższe tereny zabudowy mieszkaniowej
oddalone są o ok. 190 m na północny – wschód od planowanej biogazowni.
95
Realizacja planowanej inwestycji nie wpłynie na dobra materialne występujące
w otoczeniu inwestycji.
Etap eksploatacji
Eksploatacja biogazowni nie wpłynie na dobra materialne występujące w jej
otoczeniu.
9.10. ODDZIAŁYWANIE NA ZABYTKI I KRAJOBRAZ KULTUROWY
Zabytki wpisane do rejestru zabytków, zgodnie z Ustawą z dnia 23 lipca 2003
r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. 2010, Nr 130, poz. 871). nie
będą narażone na oddziaływania związane z planowanym przedsięwzięciem.
Odległość planowanej inwestycji do najbliższych zabytków została opisana
w punkcie 5.
9.11. ODDZIAŁYWANIE NA OBSZARY NATURA 2000 I INNE OBSZARY
CHRONIONE
Teren przeznaczony pod planowane przedsięwzięcie położony jest poza
obszarami chronionymi. Najbliższe Obszary Specjalnej Ochrony – PLB060021
Dolina Sołokiji oraz PLB060018 Dolina Szyszły znajdują się w promieniu ok. 2,5 km
i 3 km od działki przeznaczonej pod biogazownię.
Wg SDF Dolina Sołokiji i Dolina Szyszły żaden gatunek wymieniony
w Załączniku I Dyrektywy Ptasiej nie otrzymał ogólnej oceny A ani B. Ogólną ocenę
C otrzymały następujące gatunki: derkacz, rybitwa białowąsa i dzięcioł białoszyi
(Dolina Sołokiji) oraz derkacz i dubelt (Dolina Szyszły).
Derkacz preferuje wilgotne łąki z wysoką roślinnością zielną i kępami
krzewów, pola uprawne oraz suchsze miejsca na bagnach.
Rybitwa białowąsa gniazduje na bagnach, mulistych wodach płynących lub
o wolnym przepływie, nad rzekami, stawami oraz innymi żyznymi i stojącymi
zbiornikami wodnymi o gęstej roślinności.
Dzięcioł
białogrzbiety
zajmuje
głównie
dojrzałe
drzewostany
liściaste
i mieszane. Gatunek ten zależy bardzo silnie od butwiejącego drewna, zwłaszcza
miękkiego drewna drzew liściastych.
Biotopem dubelta są duże obszary podmokłych łąk i bagien.
Na terenie inwestycji oraz w jej otoczeniu nie występują dogodne warunki
bytowania ww. ptaków.
96
W obrębie parceli przeznaczonej pod biogazownię i w jej najbliższym
sąsiedztwie występują pospolite gatunki ptaków, przystosowane do obecności
człowieka i czerpiące z tego korzyści. Siedliska ludzkie dają większe możliwości
gniazdowania oraz dostępność pokarmu w ciągu całego roku. Są to gatunki
towarzyszące terenom zamieszkałym: jaskółka Hirundo rustica, szpak zwyczajny
Sturnus vulgaris, wróbel zwyczajny Passer domesticus. Występują również gatunki
ssaków mające dogodne warunki bytowania w środowisku polnym.
Na terenie działki przeznaczonej pod planowane przedsięwzięcie nie
zaobserwowano nor i legowisk, nie stwierdzono również obecności ptasich gniazd,
co wskazuje, że tereny te nie są miejscem lęgów ptaków lub rozrodu innych
gatunków zwierząt.
Biorąc
pod
uwagę
powyższe
informacje
oraz
odległość
planowanej
biogazowni od ww. obszarów Natura 2000, stwierdza się, że inwestycja nie będzie
wywierać negatywnego wpływu żadne gatunki ptaków wymienione w Załączniku I
Dyrektywy Rady 79/409/EWG ani na ich siedliska.
Wzrost areału uprawy kukurydzy w obszarach cennych przyrodniczo może
wpłynąć na pogorszenie warunków bytowania gatunków oraz trwałość siedlisk
przyrodniczych w obszarach Natura 2000.
Aby
do
tego
nie
dopuścić
w
miejscowych
i
gminnych
planach
zagospodarowania przestrzennego oraz Planie Zadań Ochronnych dla obszarów
Natura 2000 należy wprowadzić zapisy mówiące o:
•
zakazie lokalizacji uprawy kukurydzy w obszarach Natura 2000 ponad te areały
uprawne, które istnieją obecnie,
•
zakazie lokalizacji upraw kukurydzy na trwałych użytkach zielonych — w tym
zwłaszcza w dolinach rzecznych,
•
zakazie lokalizacji uprawy kukurydzy poza obszarem Natura 2000, w miejscach,
które - w oparciu o dane inwentaryzacyjne - stanowią integralny obszar
bytowania
gatunków
rzadkich/zagrożonych
oraz
gatunków
ptaków
występujących w obszarach Natura 2000 (uznanych jako kwalifikujące wg SDF
i wyników
najnowszych
badań,
w
oparciu
o
które
SDF-y
zaktualizowane), a których żerowiska znajdują się poza tym obszarem.
Wprowadzenie zakazów będzie możliwe po uchwaleniu:
97
zostaną
miejscowych i gminnych planów zagospodarowania przestrzennego, które
nie zostały sporządzone, zaś w istniejących planach, po wprowadzeniu
zmian do tych planów;
Planów Zadań Ochronnych dla obszarów Natura 2000 (w analizowanym
przypadku dla obszarów: PLB060021 Dolina Sołokiji, PLH060042 Dolina
Szyszły
oraz
PLB060018
Dolina
Szyszły).
Dokumenty
(PZO)
są
opracowywane.
Obecnie jest brak zapisów o zakazie stosowania takich upraw w miejscowych
planach zagospodarowania przestrzennego. Plan Zadań Ochronnych dla obszarów
Natura 2000 jest w trakcie opracowywania.
Plan zadań ochronnych dla obszaru Natura 2000 ustanawia w drodze aktu
prawa
miejscowego,
w
formie
zarządzenia,
Regionalny
Dyrektor
Ochrony
Środowiska w Lublinie, kierując się, wynikającą z zapisu ustawowego, koniecznością
utrzymania i przywracania do właściwego stanu ochrony siedlisk przyrodniczych oraz
gatunków roślin i zwierząt, dla których ochrony wyznaczono obszar Natura 2000.
Ustalenia planu zadań ochronnych mogą w sposób bezpośredni oddziaływać na:
organy administracji leśnej; organy administracji samorządowej i terenowe organy
administracji rządowej; właścicieli i użytkowników gruntów rolnych, leśnych oraz wód
oraz właścicieli nieruchomości, w obrębie których występują przedmioty ochrony
obszaru Natura 2000. Ponadto ustalenia planu zadań ochronnych winny być
transponowane
pozostających
do
w
różnych
obowiązujących
kompetencjach
organów
dokumentów
władzy
publicznej,
planistycznych
np.:
studiów
uwarunkowań kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin, miejscowych
planów zagospodarowania przestrzennego, planów urządzenia lasu.
Do czasu wprowadzenia do obiegu dokumentów z w/w zapisami, nie ma
możliwości wprowadzenia powyższych zakazów.
Uprawy zbóż, w tym kukurydzy są kontrolowane przez Inspekcję Ochrony
Roślin i Nasiennictwa, m.in. pod kątem występowania monokultur. Ponadto Agencja
Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa za wprowadzanie monokultur roślin
w uprawach cofa wydawanie dopłat bezpośrednich.
Inwestor posiada deklaracje o dostarczaniu sieczki kukurydzy od rolników
zajmujących się uprawą kukurydzy w tym rejonie, przewyższające zapotrzebowanie
biogazowni na ten substrat. Pozwala to wnioskować, że działalność biogazowni, nie
będzie przyczyną znacznego wzrostu areału upraw kukurydzy w regionie. Uznaje się,
98
że planowane przedsięwzięcie nie będzie generować zagrożeń dla obszarów
chronionych, w tym obszarów Natura 2000, a także na żyjące w nich populacje flory
i fauny.
9.12. WZAJEMNE ODDZIAŁYWANIA W/W ELEMENTÓW
Poszczególne elementy środowiska przyrodniczego są ze sobą powiązane,
tworząc integralną całość. Dlatego też niekorzystny wpływ na jeden z czynników
może
przejawiać
się
pogorszeniem
stanu
całego
ekosystemu.
Wzajemne
wzmacnianie występujących oddziaływań w danym środowisku powoduje, że łączny
efekt jest większy od sumy efektów ich działania oddzielnego (tzw. działanie
synergiczne).
W czasie realizacji planowanego przedsięwzięcia zaplanowano zastosowanie
rozwiązań chroniących środowisko, które zostały przedstawione w Raporcie.
Rozwiązania
te
zapobiegną
powstaniu
wzajemnych
niekorzystnych
oddziaływań pomiędzy poszczególnymi komponentami środowiska.
10. OPIS METOD PROGNOZOWANIA ZASTOSOWANYCH PRZEZ
WNIOSKODAWCĘ
ORAZ
OPIS
PRZEWIDYWANYCH
ZNACZĄCYCH
ODDZIAŁYWAŃ
PLANOWANEGO
PRZEDSIĘWZIĘCIA
NA
ŚRODOWISKO,
OBEJMUJĄCY
BEZPOŚREDNIE, POŚREDNIE, WTÓRNE, SKUMULOWANE,
KRÓTKO, ŚREDNIO I DŁUGOTERMINOWE, STAŁE I CHWILOWE
ODDZIAŁYWANIA
NA
ŚRODOWISKO
WYNIKAJĄCE
Z ISTNIENIA PRZEDSIĘWZIĘCIA, WYKORZYSTANIA ZASOBÓW
ŚRODOWISKA I EMISJI
10.1. OPIS METOD PROGNOZOWANIA ZASTOSOWANYCH PRZEZ
WNIOSKODAWCĘ
Modelowanie poziomów substancji w powietrzu
Modelowanie
poziomów
substancji
w
powietrzu
wykonano
zgodnie
z metodyką referencyjną wg rozporządzenia ministra Środowiska z dnia 26 stycznia
2010 r. (Dz. U. 2010, Nr 16, poz. 87) licencjonowanym programem EK100W wersja
4.8., opracowanym przez „ATMOTERM” Sp. z o.o. w Opolu, uwzględniający zakres
wynikający z ww. rozporządzenia.
99
Metodyka prognozowania klimatu akustycznego
W zakresie oceny klimatu akustycznego do obliczeń emisji hałasu oraz
wykonania
map
akustycznych
wykorzystano
program
SoundPLAN
7.0. W
obliczeniach akustycznych posłużono się normą ISO 9613-2 „Akustyka. Tłumienie
dźwięku podczas propagacji w przestrzeni otwartej. Ogólna metoda obliczania”.
10.2.
OPIS
PRZEWIDYWANYCH
ZNACZĄCYCH
ODDZIAŁYWAŃ
PLANOWANEGO
PRZEDSIĘWZIĘCIA
NA
ŚRODOWISKO
WYNIKAJĄCYCH Z ISTNIENIA PRZEDSIĘWZIĘCIA
Oddziaływanie planowanego przedsięwzięcia będzie lokalne i ograniczone
przestrzennie do granicy działki objętej inwestycją.
Na etapie budowy wystąpią nieznaczne oddziaływania na środowisko. Będą to
oddziaływania typowe i nieuniknione podczas procesu inwestycyjnego, takie jak
lokalne przekształcenia powierzchni ziemi, nagromadzenie odpadów budowlanych
i okresowe uciążliwości związane z transportem mas ziemnych.
Obszar pod planowane przedsięwzięcie stanowi cześć działki nr ewid. 894/3.
Jest to teren płaski, niezabudowany, obecnie użytkowany rolniczo. W związku
z powyższym nie zachodzi konieczność wycinki żadnych drzew na terenie
przeznaczonym pod inwestycję.
Istnienie
przedsięwzięcia
nie
będzie
negatywnie
oddziaływać
na
funkcjonowanie obszarów chronionych, ani obszarów europejskiej sieci Natura 2000.
Planowana inwestycja nie wpłynie znacząco na zmiany w krajobrazie,
ponieważ zostanie wkomponowana w istniejący krajobraz.
Po zakończeniu budowy teren ten zostanie uporządkowany.
10.3. OPIS
PRZEWIDYWANYCH
ZNACZĄCYCH
ODDZIAŁYWAŃ
PLANOWANEGO
PRZEDSIĘWZIĘCIA
NA
ŚRODOWISKO
WYNIKAJĄCYCH Z WYKORZYSTANIA ZASOBÓW ŚRODOWISKA
Realizacja przedsięwzięcia, nie będzie powodować znaczących oddziaływań
na środowisko, wynikających z wykorzystania zasobów środowiska.
Wykorzystanie zasobów będzie polegało głównie na zajęciu powierzchni pod
obiekty biogazowni.
wykonania sieci wodociągowej. Zapotrzebowanie na wodę do celów socjalno 100
bytowych wyniesie ok. 0,9 m3/d (ok. 0,3 m3/dobę/osobę zakładając, że będą
m3/rok.
10.4. OPIS PRZEWIDYWANYCH ZNACZĄCYCH ODDZIAŁYWAŃ PLANOWANEGO
PRZEDSIĘWZIĘCIA NA ŚRODOWISKO WYNIKAJĄCYCH Z EMISJI
10.4.1. EMISJE DO POWIETRZA- ETAP REALIZACJI I LIKWIDACJI
W trakcie realizacji Inwestycji oddziaływania planowanego przedsięwzięcia
wynikające z emisji substancji zanieczyszczających powietrze będą miały charakter
bezpośredni
i
krótkoterminowy
(ograniczone
czasowo
do
okresu
realizacji
przedsięwzięcia). W fazie realizacji uciążliwości będą rozłożone w czasie zgodnie
z harmonogramem prac, który umożliwi optymalne wykorzystanie sprzętu, eliminację
przestojów, a tym samym ograniczenie kumulacji emisji nie będą powodować
znaczących zmian w środowisku. Podczas likwidacji inwestycji występujące
oddziaływania wynikające z emisji substancji zanieczyszczających powietrze będą
miały podobny charakter.
10.4.2. EMISJE DO POWIETRZA- ETAP EKSPLOATACJI
Oddziaływania związane z substancjami zanieczyszczającymi powstającymi
w wyniku funkcjonowania biogazowni metanowej opisano w pkt. 9.4. niniejszego
opracowania.
Mają
zanieczyszczenia
jako
charakter
bezpośredni
zanieczyszczenia
i długoterminowy.
pierwotne
będą
Emitowane
przedostawać
się
bezpośrednio do atmosfery, w której ulegać będą przemianom fizykochemicznym
przekształcając się w zanieczyszczenia wtórne i w związku z tym nie będą
skumulowane i znacząco wpływać na stan powietrza poza terenem inwestycji.
Analiza wpływu emisji substancji zanieczyszczających wprowadzanych do
powietrza, obejmująca substancje zanieczyszczające wprowadzane do powietrza
w wyniku funkcjonowania biogazowni metanowej na jego stan wykazała, że emisja
nie będzie powodowała przekroczeń standardów jakości powietrza atmosferycznego
określonych w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 24 sierpnia 2012 roku
w sprawie poziomów niektórych substancji w powietrzu (Dz. U.2012, Nr 0,
101
poz. 1031)oraz rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 26 stycznia 2010 roku
w sprawie wartości odniesienia dla niektórych substancji w powietrzu (Dz. U. 2010 Nr
16, poz. 87).
10.4.3. WPŁYW NA KLIMAT AKUSTYCZNY
Etap realizacji
kształtowany głównie przez pracę maszyn budowlanych oraz transport materiałów,
dostarczanych na plac budowy. Pojazdy technologiczne jak również środki transportu
stanowią źródła hałasu o poziomie 90 – 100 dB. Należy zaznaczyć, że będą one
pracowały jedynie w trakcie realizacji Inwestycji, wyłącznie w porze dziennej (600 –
2200).
Etap eksploatacji
Oddziaływania na klimat akustyczny będą pochodzić od źródeł mobilnych
(samochodów ciężarowych, ładowarki) oraz stacjonarnych (agregat kogeneracyjny i
stacja transformatorowa).
Źródła emisji akustycznej nie będą powodować przenoszenia się hałasu do
środowiska
w
stopniu
stwarzającym
możliwość
występowania
uciążliwości
i przekroczenia dopuszczalnych norm na terenach chronionych. Jak wynika z
przeprowadzonej analizy, przedmiotowe przedsięwzięcie nie spowoduje pogorszenia
klimatu akustycznego na terenach chronionych z akustycznego punktu widzenia.
W
oparciu
o
przeprowadzoną
analizę
oddziaływania
planowanego
przedsięwzięcia na środowisko można stwierdzić, że przy zastosowaniu rozwiązań
chroniących środowisko przedstawionych w Raporcie, nie wystąpią wzajemne
niekorzystne oddziaływania pomiędzy poszczególnymi komponentami środowiska i
przy prawidłowo prowadzonych robotach nie wystąpi kumulacja oddziaływań.
102
10.5.
OPIS
MOŻLIWOŚCI
WYSTĄPIENIA
SKUMULOWANEGO
ODDZIAŁYWANIA PRZEDSIĘWZIĘCIA NA ŚRODOWISKO Z INNYMI
ZREALIZOWANYMI LUB PLANOWANYMI PRZEDSIĘWZIĘCIAMI
Planowana biogazownia zostanie usytuowana w miejscowości Dyniska Nowe
na działce nr 11/8, której otoczenie stanowią:
•
•
•
od strony południowej – działka nr 11/4, dalej pola uprawne,
•
od strony zachodniej – teren działki nr ewid. 11/9, obiekty gospodarstwa
rolnego.
Biorąc pod uwagę otoczenie działki 11/8 oraz to, że nie planuje się nowych
przedsięwzięć w jej bezpośrednim sąsiedztwie, które powodowałyby emisje
substancji zanieczyszczających do powietrza, a tym samym ich kumulację
z substancjami zanieczyszczającymi emitowanymi do powietrza z emitorów
biogazowni nie będzie występowała kumulacja substancji zanieczyszczających.
W otoczeniu przedsięwzięcia nie występują obiekty, będące źródłem hałasu
przemysłowego, który powodowałby oddziaływanie skumulowane z planowanym
przedsięwzięciem w zakresie emisji hałasu do środowiska.
11.
PROPONOWANE
DO ZASTOSOWANIA ROZWIĄZANIA
CHRONIĄCE ŚRODOWISKO - OPIS PRZEWIDYWANYCH
DZIAŁAŃ
MAJĄCYCH
NA
CELU
ZAPOBIEGANIE,
OGRANICZANIE
LUB
KOMPENSACJĘ
PRZYRODNICZĄ
NEGATYWNYCH ODDZIAŁYWAŃ NA ŚRODOWISKO, W
SZCZEGÓLNOŚCI NA CELE I PRZEDMIOT OCHRONY
OBSZARU NATURA 2000 ORAZ INTEGRALNOŚĆ TEGO
OBSZARU
Etap realizacji i likwidacji
Przewidywane działania mające na celu zapobieganie, ograniczanie lub
kompensację przyrodniczą negatywnych oddziaływań na środowisko:
•
planowane obiekty będą wykonane z materiałów spełniających wymagania
odpowiednich norm branżowych oraz dopuszczonych do obrotu, a więc
spełniających normy ochrony środowiska,
103
•
wykorzystanie wód i ścieków technologicznych w procesie po ich
zawróceniu do komór fermentacyjnych,
•
montaż zbiorników magazynowych
pozwalających
na
gromadzenie
pozostałości pofermentacyjnych w okresie, kiedy nie mogą zostać
wykorzystanie do produkcji rolnej,
•
wykorzystanie
wydzielonego
ciepła
w
innych
fazach
procesu
technologicznego,
•
ściany i dachy obiektów budowlanych wykonane z materiałów o
odpowiedniej izolacji cieplnej i akustycznej,
•
brak ścieków technologicznych – wykorzystane w procesie lub z masą
pofermentacyjną do nawożenia,
•
prowadzenie monitoringu w zakresie dotrzymania parametrów ochrony
środowiska przez całą dobę,
•
zaangażowanie do wykonania prac realizacyjnych specjalistycznej firmy,
która
wykona
prace
zgodnie
z
obowiązującymi
przepisami
nie
stwarzającymi zagrożenia dla środowiska,
•
ograniczanie przemieszczania mas ziemnych i sypkich w czasie wietrznej
pogody, w wyniku czego wystąpi ograniczenie pylenia,
•
utrzymywanie dróg dojazdowych do placu budowy i dróg wewnętrznych
w stanie ograniczającym pylenie,
•
transportowanie
sypkich
materiałów
budowlanych
samochodami
wyposażonymi w opończe ograniczające pylenie,
•
ograniczenie emisji zanieczyszczeń poprzez minimalizację emisji spalin
poprzez wyłączanie silników maszyn
budowlanych i samochodów
transportujących materiały budowlane w trakcie postoju lub załadunku oraz
utrzymywanie silników w dobrym stanie technicznym,
•
wytyczenie optymalnych tras dojazdu maszyn budowlanych i samochodów
dostarczających materiały budowlane,
•
prowadzenie prac wyłącznie w porze dziennej (6-22), co będzie
eliminowało oddziaływania akustyczne,
•
sprzęt i narzędzia będą wyłączane gdy nie będą wykorzystywane,
•
w tym samym czasie nie będą wykorzystywane najbardziej uciążliwe
akustycznie urządzenia (w celu uniknięcia kumulacji oddziaływania na
etapie realizacji i likwidacji),
104
•
stan techniczny sprzętu będzie kontrolowany, celem zapobiegania
zwiększonej hałaśliwości wywołanej usterkami,
•
realizacja prac zgodnie z harmonogramem umożliwiającym optymalne
wykorzystanie sprzętu, eliminację przestojów,
•
zapewnienie systemu odbioru i odprowadzania ścieków bytowych dla
pracowników poprzez przenośne sanitariaty,
•
przestrzeganie przez pracowników przepisów BHP i p. poż. podczas
wykonywania prac,
•
maszyny i urządzenia będą poruszały się z bardzo małą prędkością
w granicach ok. 5 – 10 km/h, środki transportu natomiast 15 – 20 km/h,
•
pojazdy i maszyny zaopatrzone będą w tłumiki wydechu, które ograniczą
negatywne oddziaływania akustyczne na środowisko,
•
zastosowane urządzenia charakteryzować się będą niską emisją hałasu.
Etap eksploatacji
Jak wynika z opisanych w pkt.10.4. raportu przewidywanych znaczących
oddziaływań planowanego przedsięwzięcia na środowisko wynikające z emisji
substancji zanieczyszczających do powietrza podczas eksploatacji biogazowni
w miejscowości Dyniska Nowe emisja zanieczyszczeń nie będzie znacząco wpływać
na stan powietrza poza terenem inwestycji - emisja nie będzie powodowała
przekroczeń
standardów
jakości
powietrza
atmosferycznego
określonych
w obowiązujących aktach prawnych. Odsiarczenie biogazu pozwoli na znaczne
ograniczenie wielkości emisji dwutlenku siarki w stosunku do spalania biogazu bez
odsiarczenia.
Uzyskiwanie energii elektrycznej i ciepła z procesu spalania biogazu przyczyni
się również w sposób pośredni do znacznego ograniczenia emisji zanieczyszczeń
w przypadku wytwarzania energii z paliwa stałego (węgla kamiennego lub
brunatnego).
Poniżej przedstawiono efekt ekologiczny wynikający z wytwarzania energii
elektrycznej ze spalania biogazu zamiast paliwa klasycznego, które powoduje
znaczną redukcje substancji zanieczyszczających wprowadzanych do powietrza.
Do obliczeń efektu ekologicznego przyjęto następujące założenia:
•
planowany uzysk energii rzeczywistej w postaci energii elektrycznej
elektrowni biometanowej Dyniska Nowe wyniesie 9065,4
105
MJ/h(obliczony z ilości godzinowego spalania biogazu i jego
wartości opałowej),
•
planowany uzysk energii rzeczywistej w postaci energii cieplnej
elektrowni biometanowej Dyniska Nowe wyniesie 9745,3 MJ/h,
•
czas pracy elektrowni biometanowej Dyniska Nowe przyjęty do
obliczeń wyniesie 8400 h/rok,
•
parametry węgla przyjęte do obliczeń efektu ekologicznego
z kopalni Bogdanka: miał węglowy kl. 22/18/12 – wartość opałowa
22 MJ/kg, zawartość popiołu Ar = 18%, zawartość siarki całkowitej
Sc = 1,2%,
•
przyjęto zużycie biogazu przez kogenerator w ilości 521 m3/h.
Ilość węgla potrzebna do wytworzenia 9065,4 MJ/h energii elektrycznej i 9745,3 MJ/h
energii cieplnej wyniesie:
9065,4
MJ
MJ
+ 9745,3
h
h X 8400 h ≈ 7182 Mg
MJ
rok
rok
22
kg
W poniższej tabeli zestawiono wielkość emisji zanieczyszczeń jaka powstałaby po
spaleniu obliczonej rocznej ilości węgla potrzebnej do wytworzenia energii
równoważnej do energii jaka będzie wytwarzana w ciągu roku w elektrowni
biometanowej:
Nazwa / symbol
emitowanego
zanieczyszczenia
1
2
3
4
5
6
7
SO2
NOx
CO
CO2
pył
sadza
Benzo(α)piren
Emisja zanieczyszczeń ze spalania węgla
Parametry
węgla
Zużycie
r
Wskaźnik emisji
A – zawartość
węgla
[kg/Mg]
popiołu [%]
[Mg/rok]
Sc – zawartość
siarki [%]
16 * s
4
20
r
A = 18
7182
2100
Sc = 1,2
r
2*A
r
0,02 * A
0,0032
Emisja
[Mg/rok]
137,8944
28,7280
143,6400
15082,2000
258,5520
2,5855
0,0230
Natomiast wielkość emisji zanieczyszczeń z procesu spalania biogazu wyniesie:
106
1
2
3
4
5
Emisja zanieczyszczeń ze źródeł – stan projektowany - biogazownia
Nazwa / symbol
Wskaźnik emisji
Zużycie biogazu
Emisja
emitowanego
6
3
3
[kg/10 m ]
[m /rok]
[Mg/rok]
zanieczyszczenia
SO2
0,9282
1,4 * s
NOx
1345
5,8863
6
2,871204
*
10
CO
190
0,8315
CO2
1375000
6017,5500
pył
10,1
0,0442
Bezpośredni efekt ekologiczny wynikający z różnicy wielkości emitowanych
zanieczyszczeń wyniesie:
1
2
3
4
5
6
7
Nazwa / symbol
emitowanego
zanieczyszczenia
SO2
NOx
CO
CO2
pył
sadza
Benzo(α)piren
W
Spalanie
biogazu
[Mg/rok]
0,9282
5,8863
0,8315
6017,5500
0,0442
-
Spalanie węgla
[Mg/rok]
137,8944
28,7280
143,6400
15082,2000
258,5520
2,5855
0,0230
celu ograniczenia
oddziaływania
Efekt
ekologiczny
[Mg/rok]
136,9662
22,8417
142,8085
9064,6500
258,5078
1,9632
0,0151
planowanego
Redukcja
emisji
[%]
99,33
79,51
99,42
60,10
99,98
100
100
przedsięwzięcia
na
środowisko Inwestor zastosuje rozwiązania chroniące środowisko, które podano
poniżej.
•
lokalizacja biogazowni w odległości ok. 170 mb od zabudowy mieszkalnej
•
odpowiednio
usytuowana
droga
dojazdowa,
zapewniająca
dostawy
substratów oraz wywóz pozostałości pofermentacyjnych
•
zapewnienie odbioru surowców lokalnych znacznie ograniczy transport
•
odpowiednia hermetyzacja zbiorników i rurociągów technologicznych
zapobiegająca niezorganizowanym wypływom cieczy i gazu, a co za tym
idzie zerowa emisja odorów do środowiska; oraz zanieczyszczeniu wód
podziemnych
•
zastosowanie szczelnych Eko-bagów pozwalających na bezodorowe
gromadzenie pozostałości pofermentacyjnych w okresie kiedy nie mogą
zostać wykorzystane do produkcji rolnej
•
zawróceniu do komór fermentacyjnych
•
wykorzystanie
wydzielonego
ciepła
w
technologicznego, oraz osuszaniu pofermentu
107
innych
fazach
procesu
•
odpowiedniej izolacji cieplnej i akustycznej
•
pofermentacyjną do nawożenia
•
środowiska przez całą dobę
•
ogrzewanie
obiektów
przy
użyciu
energii
cieplnej
powstającej
w
kogeneratorze
•
uporządkowaną gospodarkę wodno-ściekową,
•
odpady
będą
zbierane
selektywnie,
a
następnie
przekazywane
uprawnionym odbiorcom do odzysku lub unieszkodliwienia,
•
ograniczenie do niezbędnego minimum jednoczesnego czasu pracy
urządzeń,
•
dobieranie środków pracy o możliwie najmniejszym poziomie emisji hałasu,
•
zastosowanie nowoczesnego sprzętu i urządzeń (kogenerator, ładowarka
kołowa, stacja trafo),
•
ograniczanie narażenia na hałas takimi środkami technicznymi, jak:
obudowy
dźwiękoizolacyjne
maszyn,
kabiny
dźwiękoszczelne
dla
personelu, tłumiki, ekrany i materiały dźwiękochłonne (kogenerator –
dźwiękoszczelna obudowa),
•
zastosowanie tłumików wydechu w pojazdach i kogeneratorze (pojazdy,
ładowarka kołowa),
•
ograniczanie czasu i poziomu narażenia oraz liczby osób narażonych na
hałas przez właściwą organizację pracy, w szczególności stosowanie
skróconego czasu pracy lub przerw w pracy i rotacji na stanowiskach pracy
(praca w pobliżu kogeneratora),
•
projektowanie miejsc pracy i rozmieszczanie stanowisk pracy w sposób
umożliwiający izolację od źródeł hałasu oraz ograniczających jednoczesne
oddziaływanie wielu źródeł na pracownika (miejsce pracy pracowników).
108
12.
PORÓWNANIE
PROPONOWANEJ
TECHNOLOGII
Z TECHNOLOGIĄ SPEŁNIAJĄCĄ WYMAGANIA, O KTÓRYCH
MOWA W ART.143 USTAWY PRAWO OCHRONY ŚRODOWISKA
Zgodnie z art. 143 Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 roku Prawo ochrony
środowiska – tekst jednolity (Dz. U. 2008 Nr 25, poz. 150 z późniejszymi zmianami)
technologia stosowana w nowo uruchamianych instalacjach i urządzeniach powinna
spełniać wymagania, przy których uwzględnia się;
•
stosowanie substancji o małym potencjale zagrożeń,
•
efektywne wytwarzanie oraz wykorzystanie energii,
•
zapewnienie racjonalnego zużycia wody i innych surowców oraz
materiałów i paliw,
•
rodzaj, zasięg oraz wielkość emisji,
•
wykorzystanie
porównywalnych
procesów i metod,
które
zostały
skutecznie zastosowane w skali przemysłowej,
•
postęp naukowo – techniczny.
Stosowanie substancji o małym potencjale zagrożeń
Projektowana biogazowania będzie respektować w/w wymagania.
Ze względu na charakter procesów technologicznych w biogazowni Dyniska
Nowe będą wykorzystywane surowce, a tym samym substancje o stosunkowo niskim
potencjale zagrożeń.
Zostanie
wyeliminowane
prawdopodobieństwo
wycieku
ścieków
technologicznych (ciecz pofermentacyjna) na skutek skorodowania systemu
rurociągów i armatury, poprzez zastosowanie wysokiej jakości antykorozyjnego
systemu
rur
wykonanych
z
najnowocześniejszych
materiałów
(PE).
Ciecz
pofermentacyjna będzie magazynowana w szczelnych zbiornikach tymczasowo
związanych z podłożem typu ECO-BAG.
Ścieki socjalno-bytowe będą odprowadzane poprzez zastosowanie wysokiej
jakości, rur wykonanych z PCV.
Zapewnienie racjonalnego zużycia wody i innych surowców oraz
materiałów i paliw, efektywne wytwarzanie oraz wykorzystanie energii
W czasie eksploatacji biogazowni zapewnione będzie racjonalne zużycie
wody. Pobór wody dla biogazowni będzie ograniczony do technologicznych oraz
socjalno – bytowych.
Surowce i materiały będą wykorzystane, w niezbędnej ilości, do procesów
produkcyjnych.
109
Stężenia i udziały poszczególnych substratów, wody i cieczy recyrkulacyjnej
dozowanych do komór fermentacyjnych będą odpowiednio dobrane w celu
maksymalnej optymalizacji produkcji biogazu, zapewniając wysoką efektywność
elektrowni biogazowej.
Oczyszczony biogaz będzie spalany w jednostce kogeneracyjnej, gdzie jego
energia chemiczna ulegnie konwersji do energii elektrycznej i cieplnej. Silnik będzie
produkować energię elektryczną i cieplną w postaci gorącej wody. Wyprodukowana
energia będzie efektywnie wykorzystywana (odsprzedaż) z ograniczeniem do
minimum ewentualnych strat.
Stosowanie
technologii
bezodpadowych
i
małoodpadowych
oraz
możliwość odzysku powstających odpadów
Na
terenie
biogazowni
wytwarzane
będą
niewielkie
ilości
odpadów
komunalnych z grupy 20 (Odpady komunalne łacznie z frakcjami gromadzonymi
selektywnie).
Odpady będą zbierane selektywnie, a następnie przekazywane uprawnionym
odbiorcom do odzysku lub unieszkodliwienia.
Na terenie omawiane biogazowni powstawał będzie „produkt pofermentacyjny”
w postaci stałej oraz ciekłej, do którego będą stosowane zapisy ustawy z dnia 10
lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu (Dz.U. 2007 nr 147 poz. 1033).
Poferment będzie wykorzystywany jako nawóz naturalny. Według zał. nr 5
Ustawy o odpadach takie wykorzystanie pofermentu klasyfikuje się jako proces
odzysku oznaczony symbolem R10.
Rodzaj, zasięg oraz wielkość emisji
Informacje te podane zostały w rozdziałach 3 i 9. niniejszego Raportu.
Rodzaj, zasięg oraz wielkość emisji hałasu zostały opisane w Raporcie.
Technologia funkcjonowania urządzeń oraz zastosowanie nowoczesnych materiałów
i rozwiązań techniczno – technologicznych na terenie planowanej biogazowni
w znacznym stopniu ograniczą emisję hałasu do środowiska i uwzględnią postęp
naukowo – techniczny.
Wykorzystanie porównywalnych procesów i metod, które zostały
skutecznie zastosowane w skali przemysłowej oraz postęp naukowo –
techniczny
W Raporcie wykorzystano procesy i metody, które zostały skutecznie
zastosowane w skali przemysłowej na podobnych obiektach:
110
Technologia funkcjonowania urządzeń oraz zastosowanie nowoczesnych
materiałów i rozwiązań techniczno – technologicznych na projektowanym obiekcie
w znacznym stopniu ogranicza oddziaływanie na środowisko i uwzględnia postęp
naukowo – techniczny w dziedzinie odnawialnych źródeł energii.
111
13. WSKAZANIE, CZY DLA PLANOWANEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA
KONIECZNE
JEST
USTANOWIENIE
OBSZARU
OGRANICZONEGO
UŻYTKOWANIA
ORAZ
OKREŚLENIE
GRANIC TAKIEGO OBSZARU, OGRANICZEŃ W ZAKRESIE
PRZEZNACZENIA TERENU, WYMAGAŃ TECHNICZNYCH
DOTYCZĄCYCH OBIEKTÓW BUDOWLANYCH I SPOSOBÓW
KORZYSTANIA Z NICH
Po przeanalizowaniu warunków lokalizacyjnych planowanego przedsięwzięcia,
oraz określeniu wpływu inwestycji na poszczególne komponenty środowiska, zgodnie
z Ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (tekst jednolity – Dz.
U. 2008 Nr 25, poz. 150 z późniejszymi zmianami) Dział IX, Rozdział 3, art. 135 pkt
1, nie ma potrzeby ustanawiania obszaru ograniczonego użytkowania dla tej
inwestycji.
14.
ANALIZA
MOŻLIWYCH
KONFLIKTÓW
SPOŁECZNYCH
ZWIĄZANYCH Z PLANOWANYM PRZEDSIĘWZIĘCIEM
Planowana biogazownia powstanie na terenie należącym do jednego
z inwestorów, a zatem realizacja inwestycji nie będzie wymagała zajęcia terenów
prywatnych, ani nie będzie kolidowała z interesami osób trzecich.
Analiza wpływu projektowanego przedsięwzięcia na środowisko wykazuje, iż
zarówno na etapie realizacji, jak i eksploatacji inwestycji będą zachowane standardy
jakości środowiska przyrodniczego, a ewentualne oddziaływania zamkną się na
terenie działki należącej do jednego z inwestorów.
Na podstawie przeprowadzonej analizy nie przewiduje się wystąpienia
ewentualnych konfliktów społecznych w związku z realizacją oraz eksploatacją
ww. przedsięwzięcia.
15.
PRZEDSTAWIENIE
PROPOZYCJI
MONITORINGU
ODDZIAŁYWANIA PLANOWANEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA NA
ETAPIE
JEGO
BUDOWY
I
EKSPLOATACJI
LUB
UŻYTKOWANIA, W SZCZEGÓLNOŚCI NA CELE I PRZEDMIOT
OCHRONY OBSZARU NATURA 2000 ORAZ INTEGRALNOŚCI
TEGO OBSZARU
Na etapie realizacji przedsięwzięcia monitoring polegał będzie głównie na
sprawdzaniu,
czy
proces
inwestycyjny
112
przebiega
zgodnie
z
opracowaną
dokumentacją techniczną i czy są zachowane na terenie budowy podstawowe
wymogi bhp i p. poż.
Systematyczna obecność na placu budowy inspektorów nadzoru i stosowne
wpisy do dziennika budowy będą gwarantem, że postęp prac jest właściwy
i bezpieczny.
Na etapie eksploatacji obiektu podstawowe czynności sprawdzające pracę
urządzeń, stan obiektów i pomiar emisji zanieczyszczeń należą do eksploatatora.
Zakres czynności powinien być zawarty w instrukcji eksploatacji biogazowni.
Eksploatujący powinien okresowo sprawdzać stan techniczny obiektów, urządzeń
i aparatury kontrolno-pomiarowej i podejmować odpowiednie działania w zależności
od sytuacji.
Biogazownia w m. Dyniska Nowe wyposażona będzie w stały nadzór zdalnego
odczytu najważniejszych informacji określających prawidłowe działanie obiektu.
Każde odstępstwo od zadanych parametrów będzie sygnalizowane, a przyczyny
nienormalnej pracy będą bezzwłocznie usuwane.
Cała instalacja elektrowni biometanowej jest sterowana i regulowana przez
sterownik SPS znajdujący się w pomieszczeniu technicznym. Sterownik jest
uruchamiany komputerowo z graficzną wizualizacją parametrów pracy instalacji.
Dzięki zastosowanej nowoczesnej technice można bezzwłocznie reagować na
występujące anormalne stany pracy instalacji biogazowych. Automatyczny nadzór
może być odstawiony za pomocą komputera przemysłowego z możliwością przejścia
na sterowanie ręczne.
Monitoring emisji substancji zanieczyszczających do powietrza
Rodzaj monitoringu dla instalacji oraz urządzeń określa Prawo Ochrony
Środowiska. Zgodnie z art. 147 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 roku – Prawo
ochrony środowiska – tekst jednolity (Dz. U. 2008, Nr 25, poz. 150 z późn. zm.) oraz
rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 4 listopada 2008 r. w sprawie wymagań
w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji oraz pomiarów ilości pobieranej
wody (Dz. U. 2008, Nr 206, poz. 1291). Zgodnie
z w/w aktami prawnymi
przedmiotowa biogazownia w miejscowości Dyniska Nowe nie podlega obowiązkowi
monitoringu emisji substancji zanieczyszczających do powietrza.
113
Monitoring hałasu
Przeprowadzona na potrzeby raportu ooś prognoza emisji hałasu z terenu
planowanego
przedsięwzięcia
oddziaływanie akustyczne
wykazała,
iż
nie
wystąpi
ponadnormatywne
na tereny chronione przed hałasem. Zakładana
dokładność prognozy wynosi 3 dB. Uzyskane na granicy terenów zabudowy
mieszkaniowej jednorodzinnej wynoszą LAeqD – 30,1 dB(A) i LAeqN – 24,1 dB(A), a co
za tym idzie są wielokrotnie niższe od dopuszczalnych.
Nawiązując do powyższych nie wnosi się o prowadzenie monitoringu
akustycznego w związku z funkcjonowaniem planowanego przedsięwzięcia.
Monitoring poboru wody
Ilość pobieranej wody będzie określana na podstawie wskazań wodomierza
w miejscu przyłącza wodociągu do biogazowni.
Monitoring ścieków
Ilość wytwarzanych ścieków będzie określana na podstawie objętości ścieków
odprowadzanych do kanalizacji.
Monitoring dotyczący procesów odzysku odpadów
W planowanej biogazowi będzie prowadzony odzysk oraz wytwarzanie
odpadów. Prowadzący instalację będzie zobowiązany do uzyskania pozwolenia na
wytwarzanie i odzysk odpadów oraz będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji
odzyskiwanych i wytwarzanych odpadów zgodnie z wymogami ustawy o odpadach.
Ewidencja odpadów będzie stanowić jednocześnie monitoring gospodarki odpadami.
Dodatkowo na terenie Zakładu znajdować się będzie waga samochodowa, dzięki
której możliwy będzie bieżące monitorowanie ilości przywożonych odpadów na
terenie biogazowi w celu ich odzysku, jak również ilość odpadów w postaci
pozostałości pofermentacyjnych wywożonej poza teren zakładu.
Monitoring techniczny
W ramach monitoringu technicznego będą przestrzegane zasady użytkowania
urządzeń ze zwróceniem szczególnej uwagi na:
•
regularne przeprowadzanie prac konserwacyjnych,
•
stosowanie materiałów spełniających wymagania gwarancyjne,
•
cykliczne przeprowadzanie przeglądów eksploatacyjnych.
114
16.
WSKAZANIE
TRUDNOŚCI
WYNIKAJĄCYCH
Z NIEDOSTATKÓW
TECHNIKI
LUB
LUK
WE
WSPÓŁCZESNEJ WIEDZY, JAKIE NAPOTKANO,
OPRACOWUJĄC RAPORT
Przy opracowywaniu niniejszego raportu, autorzy nie napotkali trudności
wynikających z niedostatków techniki lub luk we współczesnej wiedzy.
115
17. SPIS ZAŁĄCZNIKÓW
1.
Orientacja skala 1 : 100 000.
2.
Lokalizacja skala 1 : 50 000.
3.
Mapa sytuacyjno – wysokościowa skala 1:1 000.
4.
Wypis z rejestru gruntów.
4.1
Mapa ewidencyjna, skala 1 : 5 000.
5.
Decyzja Wójta Gminy Lubycza Królewska z dnia 14.02.2012 r. znak
RGK.6730.1.2012 o warunkach zabudowy.
6.
Postanowienie Wójta Gminy Lubycza Królewska z dnia 26.02.2013 r. znak
RGK.6220.5.2012
o
konieczności
sporządzenia
raportu
oddziaływania
przedsięwzięcia na środowisko.
7.
Planowana inwestycja na tle obszarów chronionych skala 1: 50 000.
8.
Mapa ewidencyjna źródeł emisji.
8.1.
Wyniki obliczeń - wydruki obliczeń komputerowych – spalanie biogazu
w kogeneratorze.
8.1.1. Izolinie stężeń maksymalnych godzinowych dla dwutlenku azotu.
8.1.2. Izolinie stężeń średniorocznych dla dwutlenku azotu.
8.2.
Wyniki obliczeń - wydruki obliczeń komputerowych - spalanie biogazu
w pochodni.
8.2.1. Izolinie stężeń maksymalnych godzinowych dla dwutlenku azotu.
8.2.2. Izolinie stężeń średniorocznych dla dwutlenku azotu.
8.3.
Tło zanieczyszczeń powietrza.
8.4.
Róża wiatrów Zamość (wydruk).
8.5.
Róża wiatrów Zamość (wykres).
8.6.
Róża wiatrów Zamość (prędkości).
9.1.
Emisja hałasu. Pora dnia (6 – 22).
9.2.
Emisja hałasu. Pora nocy (22 – 6).
10.
Dokumentacja
fotograficzna
terenu
przeznaczonego
pod
planowaną
biogazownię w Dyniskach Nowych.
11. Projekt zagospodarowania terenu – wariant II - alternatywny, skala 1:1000.
116
18.
STRESZCZENIE
WSTRESZCZENIE
W
JĘZYKU
NIESPECJALISTYCZNYM
INFORMACJI
ZAWARTYCH
W RAPORCIE O ODDZIAŁYWANIU PRZEDSIĘWZIĘCIA NA
ŚRODOWISKO DLA II ETAPU PRZEDSIĘWZIĘCIA BIOGAZOWNIA
W DYNISKACH NOWYCH
WSTĘP
Raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko pn.: „Budowa instalacji
do produkcji biogazu rolniczego metodą fermentacji beztlenowej z kiszonki kukurydzy
i wysłodków buraka cukrowego o mocy 0,999 MW” został wykonany na zlecenie
EKO-TREND Sp. z o.o., ul. Odrodzenia 7, 22-400 Zamość.
Wnioskodawcą
w
sprawie
uzyskania
decyzji
o
środowiskowych
uwarunkowaniach jest EKO-TREND Sp. z o.o., ul. Odrodzenia 7, 22-400 Zamość.
Postanowieniem z dnia 26.02.2013 r. znak RGK.6220.5.2012 Wójt Gminy Lubycza
Królewska nałożył obowiązek sporządzenia raportu oddziaływania przedsięwzięcia
na środowisko dla przedmiotowego przedsięwzięcia.
Raport został opracowany zgodnie z art. 66 Ustawy z dnia 3 października
2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale
społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko
(Dz. U. 2008, Nr 199, poz. 1277 z późn. zm.).
W opracowaniu dokonano charakterystyki planowanego przedsięwzięcia oraz
analizy potencjalnego oddziaływania inwestycji na etapie realizacji i eksploatacji na
poszczególne elementy środowiska przyrodniczego, tj. na: ludzi, florę, faunę, obszary
chronione, środowisko gruntowo – wodne, powierzchnię ziemi z uwzględnieniem
ruchów masowych, klimat, powietrze atmosferyczne, klimat akustyczny, dobra
materialne i dobra kultury oraz walory estetyczne krajobrazu.
Organem właściwym do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach
jest Wójt Gminy Lubycza Królewska.
PODSTAWA PRAWNA, ŹRÓDŁA INFORMACJI I LITERATURA
•
Ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku
i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach
oddziaływania na środowisko – tekst jednolity (Dz. U. 2008 Nr 199, poz. 1227
z późniejszymi zmianami).
117
•
Ustawa z dnia 14 grudnia 2012 roku o odpadach – (Dz. U. 2013 r. Nr 0, poz.
21).
•
Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 roku Prawo ochrony środowiska – tekst
jednolity (Dz. U. 2008 Nr 25, poz. 150 z późniejszymi zmianami).
•
Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 roku o ochronie przyrody (Dz. U. 2004 Nr 92,
poz. 880 z późniejszymi zmianami).
•
Ustawa z dnia 27 kwietnia 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu
przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późniejszymi zmianami).
•
Kondracki J. – Geografia regionalna Polski. Wydawnictwa Naukowe PWN.
Warszawa 1998 r.
•
Kleczkowski A. S. (red.) - „Mapa obszarów głównych zbiorników wód
podziemnych (GWZP) w Polsce wymagających szczególnej ochrony”, Instytut
Hydrogeologii i Geologii Inżynierskiej Akademii Górniczo – Hutniczej, Kraków
1990.
•
www.natura2000.mos.gov.pl.
•
ogólnodostępne materiały na stronach www.
•
materiały od Inwestora.
•
Badania i obserwacje autorów opracowania.
•
Objaśnienia mapy obszarów zbiorników wód podziemnych (GZWP) w Polsce
wymagających szczególnej ochrony,. Skala 1:500 000, AGH, Kraków 1990
•
„Dokumentacja geotechniczna określająca warunki gruntowo wodne podłoża
projektowanych
zbiorników
fermentacyjnych
na
działce
nr
11/3
w miejscowości Dyniska Nowe, gmina Lubycza Królewska”, Zamość 2011 r.
•
Dokumentacji hydrogeologiczna w kat. „B” ujęcia wód podziemnych z utworów
kredowych w rejonie PGR Dyniska Nowe pow. Tomaszów Lubelski PZRwW,
Lublin 1964 r.
•
„Rocznik
statystyczny
województwa
lubelskiego”,
Urząd
Statystyczny
w Lublinie 2012.
•
„Strategia przewidywania i zarządzania zmianą gospodarczą w aspekcie
rozwoju potencjału odnawialnych źródeł energii na lata 2012-2019 dla powiatu
tomaszowskiego”, Lublin 2012.
•
Raport końcowy wraz z mapą ukazującą potencjał OZE na terenie
województwa lubelskiego opracowany na potrzeby realizacji projektu:
„Budowa
oferty
inwestycyjnej
województwa
118
lubelskiego
w
oparciu
o zidentyfikowany potencjał odnawialnych źródeł energii (studia celowości)”,
Lublin 2012.
3. OPIS PLANOWANEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA
3.1.
CHARAKTERYSTYKA
CAŁEGO
PRZEDSIĘWZIĘCIA
I
WARUNKI
UŻYTKOWANIA TERENU W FAZIE BUDOWY I EKSPLOATACJI
3.1.1. POŁOŻENIE ADMINISTRACYJNE
Planowana biogazownia rolnicza położona jest w miejscowości Dyniska Nowe,
we wschodniej części gmina Lubycza Królewska, powiat tomaszowski, województwo
lubelskie, przy drodze nr 584 Lubycza Królewska – Poturzyn (Zał. nr 1, nr 2 i nr 3).
3.1.1.2. DZIAŁKA NA, KTÓREJ BĘDZIE USYTUOWANE PRZEDSIĘWZIĘCIE
Lokalizacja biogazowni została przedstawiona na załączonej kopii mapy
zasadniczej i zajmuje teren działki 11/8 w obrębie Dyniska Nowe PGR. Działka
nr 11/8 pod budowę biogazowni posiada uregulowany stan prawny: właścicielem
działki jest Spółka EKO-SH sp. z o.o. z siedzibą w Zamościu.
3.1.1.3. OTOCZENIE PLANOWANEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA
Otoczenie działki przeznaczonej pod budowę biogazowni stanowią:
•
•
•
od strony południowej – działka 11/4, dalej pola uprawne,
•
od strony zachodniej – teren działki nr ewid. 11/9 obiekty gospodarstwa
rolnego.
3.1.1.4. LOKALIZACJA PRZEDSIĘWZIĘCIA W ODNIESIENIU DO PLANU
ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO
Teren działki nr 11/8 w miejscowości Dyniska Nowe, na którym planuje się
realizację przedsięwzięcia, nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania
przestrzennego.
Działka nr 11/8 jest zabudowana budynkiem inwentarskim i gospodarczym.
Według Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego
gminy Lubycza Królewska działka nr 11/8 przeznaczona jest pod ośrodki produkcji
żywności i biznesu rolnego (uchwała nr 3/26/2002 r. Rady Gminy Lubycza
Królewska).
119
3.1.1.5.
LOKALIZACJA
PRZEDSIĘWZIĘCIA
WZGLĘDEM
ZABUDOWY
zabudowa
mieszkaniowa
MIESZKANIOWEJ
Najbliższe
zabudowania
mieszkaniowe
–
jednorodzinna znajdują się w odległości około 170 m na północny-zachód od
lokalizacji planowanego przedsięwzięcia.
3.1.1.6. USYTUOWANIE PRZEDSIĘWZIĘCIA WZGLĘDEM UJĘĆ WODY
Na terenie planowanego przedsięwzięcia nie występują ujęcia wody.
Najbliższym dla parceli pod planowaną biogazownię rolniczą w miejscowości
Dyniska Nowe, czynnym ujęciem wody, jest ujęcie na terenie działki 11/9 należącej
do Marii i Henryka Szczupak, w odległości 135 m, na północny-zachód od terenu
działki pod planowane przedsięwzięcie. Ujęcie składa się z jednej studni wierconej
S-4, o głębokości 40 m p.p.t. Studnia została wykonana w 1964 r. przez
Przedsiębiorstwo Zaopatrzenia Rolnictwa w Wodę w Lublinie.
3.1.1.7. USYTUOWANIE PRZEDSIĘWZIĘCIA WZGLĘDEM GZWP
Planowane przedsięwzięcie leży w południowo-wschodniej części chełmskozamojskiego zbiornika niecki lubelskiej GZWP nr 407 – Niecka Chełm-Zamość. Jest
to kredowy zbiornik wód podziemnych, zaliczanych do wysokiej jakości.
3.1.1.8. USYTUOWANIE PRZEDSIĘWZIĘCIA WZGLĘDEM OBSZARÓW WODNO
– BŁOTNYCH I OBSZARÓW O PŁYTKIM ZALEGANIU WÓD PODZIEMNYCH
Planowana biogazownia nie jest położona na terenie obszarów wodno
błotnych i o płytkim zaleganiu wód podziemnych.
3.1.1.9.
USYTUOWANIE
PRZEDSIĘWZIĘCIA
WZGLĘDEM
OBSZARÓW
LEŚNYCH
W najbliższym otoczeniu planowanego przedsięwzięcia nie występują obszary
leśne.
Najbliższe kompleksy leśne znajdują się w odległości ok. 260 m na północny –
wschód oraz ok. 700 m w kierunku północno – zachodnim od działki przeznaczonej
pod planowaną biogazownię.
120
3.1.1.10.
USYTUOWANIE
WYMAGAJĄCYCH
WZGLĘDEM
PRZEDSIĘWZIĘCIA
SPECJALNEJ
OCHRONY
ZE
OBSZARÓW
WZGLEDU
NA
WYSTEPOWANIE GATUNKÓW ROŚLIN I ZWIERZĄT LUB ICH SIEDLISK LUB
SIEDLISK PRZYRODNICZYCH OBJĘTYCH OCHRONĄ, W TYM OBSZARY
NATURA 2000 ORAZ POZOSTAŁE FORMY OCHRONY PRZYRODY
Opis
i
usytuowanie
obszarów
chronionych
względem
planowanego
przedsięwzięcia zostało przestawione w rozdziale 4.5.
Poniżej w tabeli przedstawiono odległość planowanego przedsięwzięcia
względem najbliższych obszarów chronionych:
Odległość planowanego
przedsięwzięcia względem
obszaru chronionego
Obszar chroniony
PLH060042
PLB060018
Obszar Natura 2000 – Dolina Sołokiji
PLB060021
Obszar Natura 2000 – Tarnoszyn PLH060100
Obszar Natura 2000 – Żurawce PLH060029
Obszar Natura 2000 – Roztocze PLB060012
Rezerwat Machnowska Góra
ok. 3,5 km na północ
ok. 3 km na północny - wschód
ok. 2,5 km na południe
ok. 3,5 km na północny - wschód
ok. 13,5 km na południowy zachód
3.1.2. STAN ISTNIEJĄCY ZAGOSPODAROWANIA TERENU
W chwili obecnej na działce, na której ma być zlokalizowana planowana
inwestycja stoi budynek jednokondygnacyjny, który należy rozebrać. Teren działki
jest nieogrodzony. Nawierzchnie terenu przeznaczonego pod inwestycję stanowi
nieutwardzony grunt rodzimy. Sąsiadujące z terenem inwestycji drogi przystosowane
są do ruchu ciężkiego.
3.1.3. CHARAKTERYSTYKA PLANOWANEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA
Zamierzenie inwestycyjne obejmuje budowę biogazowni o mocy 0,999 MW
Proces produkcji biogazu dla celów energetycznych jest oparty o następujące
obiekty:
• Instalacja odbioru i przygotowania substratów składająca się ze zbiornika
wstępnego i budynku dozownika materiałów sypkich,
121
• Instalacja produkcji biogazu składająca się z dwustopniowego zespołu zbiorników
fermentacji,
• Zbiornik biogazu będący elementem komory fermentacyjnej drugiego stopnia,
• Instalacja spalania gazu w agregacie kogeneracyjnym produkującym energię
elektryczną i cieplną, wraz z systemem awaryjnego spalania gazu w pochodni.
Na układ biogazowni złożą się następujące obiekty:
• Komora fermentacyjna I stopnia
• Komora fermentacyjna II stopnia
• Zbiornik biogazu
• Zbiornik wstępny
• Budynek sterowni i przepompowni
• Komora filtra żwirowego
• Budynek dozownika materiałów sypkich
• Agregat kogeneracyjny
• Pochodnia biogazowa
• Waga samochodowa
• Stacja transformatorowa
• Studnia wodomierzowa
• Silos przejazdowy na kiszonkę
• Tymczasowy plac magazynowy fazy stałej
• Separator
• Kontener techniczno-socjalny
• Eko-Bag
• Kontener na odpady
• Pompownia fazy ciekłej
• Pompownia ścieków z osadnikiem
• Dmuchawa biogazu
3.1.3.1. RODZAJ TECHNOLOGII
Projektowana technologia biogazowni rolniczej zakłada wykorzystanie jako
wsadu do procesu fermentacji kiszonki kukurydzy (11600 Mg) i wysłodków buraka
cukrowego (18000 Mg). Transport substratów na teren biogazowni będzie odbywał
się:
122
•
sieczka z kukurydzy – zbiór i zwózka w ciągu 30-tu dni (sierpień – wrzesień),
•
wysłodki z buraków cukrowych – zwózka w miesiącach grudzień lub styczeń,
czas 30 dni.
Materiał trafiał będzie do przejazdowych silosów, w których magazynowany
będzie pod przykryciem. Po zakończeniu fazy kiszenia (od 4 do 6 tygodni) kiszonka
będzie się nadawać do użytku w instalacji biogazowej. Kiszonka z kukurydzy
i wysłodki buraka cukrowego po zakiszeniu, podawane będą bezpośrednio do
komory
fermentacyjnej
za
pomocą
dozownika
materiałów
sypkich.
Zasyp
wykonywany będzie za pomocą ładowarki kołowej. Następnie substraty zostaną
zmieszane z cieczą recyrkulacyjną i wodą. Substraty będą dozowane do komór
fermentacyjnych
jako
jednorodna
mieszanina
w postaci
płynnej.
Substraty
gromadzone będą w zasobnikach i w zbiornikach wstępnych.
Pojemność dozownika materiałów sypkich oraz jego lokalizacja umożliwi pełną
hermetyzację procesu. Proces fermentacji prowadzony będzie w dwóch komorach
fermentacyjnych pierwszego i drugiego stopnia. Powstały biogaz trafiać będzie do
zbiornika biogazu znajdującego się na komorze fermentacji drugiego stopnia. Biogaz
po odsiarczeniu i przejściu przez filtr żwirowy za pomocą dmuchaw kierowany będzie
do agregatu kogeneracyjnego. Ciepło ze spalania biogazu wykorzystywane będzie
do ogrzewania komór fermentacyjnych, budynku przepompowni.
Cieczą recyrkulacyjną zastosowaną do procesu, będzie frakcja ciekła
powstała z odwodnienia materiału pofermentacyjnego.
Materiał pofermentacyjny będzie trafiał do separatora, gdzie zostanie
oddzielona frakcja stała (o zawartości suchej masy 25%), przetrzymywana na
tymczasowym placu magazynowym, a odcieki trafiać będą do zbiorników końcowych
materiału pofermentacyjnego – Eko-bagów. Frakcja stała stanowi pełnowartościowy
nawóz organiczny. Frakcja ciekła – ciecz recyrkulacyjna, zawracana będzie do
komór fermentacyjnych a nadmiar będzie stanowił nawóz naturalny.
Zastosowanie cieczy recyrkulacyjnej w procesie fermentacji zminimalizuje
użycie wody do celów technologicznych.
123
3.1.4. WARUNKI UŻYTKOWANIA TERENU W FAZIE BUDOWY I EKSPLOATACJI
I LIKWIDACJI
3.1.4.1. WARUNKI UŻYTKOWANIA TERENU W FAZIE BUDOWY
Czas przewidziany na realizację inwestycji, do momentu uruchomienia
produkcji wyniesie 2 lata, natomiast okres przeznaczony na budowę obiektów
biogazowni – 3 miesiące.
Prace będą prowadzone w porze dziennej. Powierzchnia zabudowy wynosić
będzie 14 445,28 m2. Po zakończeniu budowy parcela zostanie uporządkowana.
Działka zostanie ogrodzona, a teren wokół obiektu będzie otoczony pasem zieleni
izolacyjnej
zróżnicowanej
gatunkowo
i
kubaturowo,
z
doborem
gatunków
występujących w naturalnym środowisku otaczającym teren inwestycji. Ograniczy to
wpływ niniejszej inwestycji na krajobraz lokalny.
3.1.4.2. WARUNKI UŻYTKOWANIA TERENU W FAZIE EKSPLOATACJI
Powierzchnia działki 11/8 przeznaczonej pod planowane przedsięwzięcie
wynosi 2,90 ha tj. 29 000 m2. Łączna powierzchnia zabudowy wyniesie 14 445,28
m2, co stanowi 49,8 % powierzchni działki. Pozostały teren czyli ok. 50,2 % będzie
stanowić powierzchnia biologicznie czynna.
3.2. GŁÓWNE CECHY CHARAKTERYSTYCZNE PROCESÓW PRODUKCYJNYCH
Technologia zakłada przetwarzanie kiszonki z kukurydzy i wysłodków buraków
cukrowych zmieszanych z cieczą recyrkulacyjną i wodą. Substraty będą dozowane
do komór fermentacyjnych jako jednorodna mieszanina w postaci płynnej. Substraty
gromadzone będą w zasobnikach i w zbiornikach wstępnych. Stężenia i udziały
poszczególnych substratów, wody i cieczy recyrkulacyjnej dozowanych do komór
fermentacyjnych będą odpowiednio dobrane w celu maksymalnej optymalizacji
produkcji biogazu, zapewniając wysoką efektywność elektrowni biogazowej.
Substraty stałe będą kierowane do modułu dozująco-mieszającego, gdzie nastąpi
wymieszanie, wodą i cieczą recyrkulacyjną. Ujednolicony wsad przetłaczany będzie
pulsacyjnie do głównych fermentorów: komór żelbetowych, przykrytych dachem
dwumembranowym, gdzie przy pomocy bakterii kwasogennych, octanogennych
i metanogennych wytworzony zostanie biogaz. Przed przetłoczeniem do komór
fermentacjnych płynna mieszanina stanowiąca wsad energetyczny przepływa przez
124
rozdrabniacz nożowy zapewniający optymalne rozdrobnienie substratów. Ciecz
pofermentacyjna przetłoczona zostanie do Eko-bagów. Frakcja stała stanowi
pełnowartościowy nawóz organiczny. Frakcja ciekła kierowana będzie do zbiorników
magazynowych nawozu pofermentacyjnego. Zaleca się zabudowę zbiorników
przykrytych zapewniających odzysk resztkowego gazu powstającego w zbiornikach
magazynowych. Oczyszczony biogaz będzie spalany w jednostce kogeneracyjnej,
gdzie jego energia chemiczna ulega konwersji do energii elektrycznej i cieplnej. Silnik
będzie produkować energię elektryczną i cieplną w postaci gorącej wody. Zakłada
się dostarczenie ciepła na potrzeby rozruchu ze źródła zewnętrznego.
3.3. PRZEWIDYWANE RODZAJE I ILOŚCI ZANIECZYSZCZEŃ, WYNIKAJĄCE
Z FUNKCJONOWANIA PLANOWANEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA
3.3.1. POWSTAWANIE ODPADÓW
Należy prowadzić jakościową i ilościową ewidencję odpadów wytwarzanych
w związku z eksploatacją instalacji, zgodnie w wymaganiami art. 66 i art. 67 ustawy
o odpadach (Dz. U. 2013 nr 0 poz. 21) i obowiązującym katalogiem odpadów oraz
wzorami dokumentów ewidencji odpadów, określonymi w rozporządzeniu Ministra
Środowiska z dnia 8 grudnia 2010 r. w sprawie wzorów dokumentów stosowanych na
potrzeby ewidencji odpadów (Dz. U. 2010 nr 249 poz. 1673).
3.3.1.1. Odpady powstające na etapie realizacji
Tabela 1 - Rodzaje, masa i miejsce powstawania odpadów na etapie realizacji
przedsięwzięcia
Kod
odpadu
Rodzaj odpadu
Ilość w Mg
12 01 13
Odpady spawalnicze
0,01
15 01 01
15 01 02
15 01 03
15 01 05
Opakowania z drewna
Sorbenty, materiały filtracyjne,
tkaniny do wycierania (np. szmaty,
ścierki) i ubrania ochronne inne niż
Drewno
Szkło
Tworzywa sztuczne
0,05
0,05
0,05
0,1
15 02 03
17 01 01
17 02 01
17 02 02
17 02 03
17 01 07
wyposażenia inne niż wymienione w125
0,02
1,0
2,0
0,1
1,0
1,0
montażu urządzeń
Odpady po elementach zakupionych
na potrzeby budowy oraz powstałe w
wyniku funkcjonowania pomieszczeń
Zużyte ubrania ochronne oraz
materiały do utrzymania czystości
budowy obiektu
Odpady powstałe z rozbiórki
budynku
Kod
odpadu
17 04 05
17 04 07
17 04 11
20 01 01
20 01 02
20 01 10
20 01 39
20 01 40
20 03 01
20 03 03
Rodzaj odpadu
Ilość w Mg
17 01 06
Żelazo i stal
Mieszaniny metali
w 17 04 10
Papier i tektura
Szkło
Odzież
Tworzywa sztuczne
Metale
komunalne
0,01
0,01
0,01
0,01
0,02
0,01
0,05
0,05
Odpady powstałe w wyniku
funkcjonowania pomieszczeń
0,5
1,0
Odpady powstałe z czyszczenia ulic
i placów
3.3.1.2. Odpady powstające na etapie eksploatacji
Na etapie eksploatacji biogazowni będą powstawały następujące rodzaje
odpadów:
Tabela 1.2 - Rodzaje, masa, sposób magazynowania i zagospodarowania
odpadów na etapie eksploatacji
Kod
odpadu
Rodzaj odpadu
Ilość
odpadów
w Mg/rok
13 05 01*
Odpady stałe z
piaskowników i
odwadniania
olejów w
separatorach
0,05
Szlamy z
odwadniania
olejów w
separatorach
0,05
13 05 02*
13 01 11*
13 01 13*
13 02 04*
13 02 05*
Syntetyczne
oleje
hydrauliczne
Inne oleje
hydrauliczne
Mineralne oleje
silnikowe,
przekładniowe i
smarowe
zawierające
związki
chlorowcoorgani
czne
Mineralne oleje
silnikowe,
przekładniowe i
0,05
0,05
0,05
Sposób
magazynowania
Odpadu/miejsce
powstawania
Odpady powstałe
z separatora
substancji
ropopochodnych
nie będą
magazynowane,
zostaną usunięte
przez
specjalistyczną
firmę serwisową
Odpady powstałe
z pojazdów
pracujących w
biogazowni; nie
będą
magazynowane,
zostaną usunięte
przez
specjalistyczną
firmę serwisową
0,05
126
Sposób
zagospodarowa
nia
odpadu
Odpady będą
odbierane,
własnym
transportem,
przez
specjalistyczną
firmę serwisową
posiadającą
decyzję na
transport, odzysk
lub
unieszkodliwianie
odpadów
Odpady będą
odbierane,
własnym
transportem,
przez
specjalistyczną
firmę serwisową
posiadającą
decyzję na
transport, odzysk
lub
unieszkodliwianie
odpadów
Oddziaływanie
na środowisko
w wyniku emisji
odpadów
Nie będzie emisji
odpadów na
środowisko gdyż
odpady nie będą
gromadzone
Nie będzie emisji
odpadów na
środowisko gdyż
odpady nie będą
gromadzone**
Kod
odpadu
13 02 06*
13 02 08*
15 01 01
15 01 02
15 02 03
Rodzaj odpadu
smarowe
niezawierające
związków
chlorowcoorgani
cznych
(oleje silnikowe i
przekładniowe)
Syntetyczne
oleje silnikowe,
przekładniowe i
smarowe
(oleje silnikowe i
przekładniowe)
Inne oleje
silnikowe,
przekładniowe i
smarowe
(oleje silnikowe i
przekładniowe)
Odpady
z papieru
i tektury
Opakowania
z tworzyw
sztucznych
Sorbenty,
materiały
filtracyjne,
tkaniny do
wycierania
i ubrania
ochronne inne
niż wymienione
w 15 02 02
Ilość
odpadów
w Mg/rok
Sposób
magazynowania
Odpadu/miejsce
powstawania
Sposób
zagospodarowa
nia
odpadu
Oddziaływanie
na środowisko
w wyniku emisji
odpadów
Odpady będą
odbierane,
własnym
transportem,
przez odbiorcę
posiadającego
decyzję na
transport, odzysk
lub
unieszkodliwianie
odpadów
nie będzie emisji
odpadów na
środowisko ze
względu, że
odpady będą
selektywnie
gromadzone w
pojemnikach w
pomieszczeniu
biogazowni
0,05
0,05
0,05
0,05
Odpady będą
selektywnie
gromadzone w
pojemnikach w
pomieszczeniu
biogazowni
0,02
Odpady
gromadzone
selektywnie w
pomieszczeniu
biogazowni
0,02
Odpady
umieszczone
będą w
opakowaniu
papierowym po
nowej lampie
i magazynowane
w szczelnych
pojemnikach w
pomieszczeniu
biogazowni
16 02 13*
Zużyte
urządzenia
zawierające
niebezpieczne
elementy inne
niż wymienione
w 16 02 09 do
16 02 13
(świetlówki)
16 02 14
Zużyte
urządzenia inne
niż wymienione
w 16 02 09 do
16 02 13
0,02
Odpady
gromadzone
selektywnie w
pomieszczeniu
biogazowni
20 03 01
Niesegregowane
(zmieszane)
1,0
Odpady będą
gromadzone w
127
Odpady po
zgromadzeniu
większej ilości
będą odbierane
przez
specjalistyczną
firmę, która
posiada
odpowiednie
pozwolenia na
transport, odzysk
i unieszkodliwiani
e odpadów
wpisane do
rejestru BIOŚ
Zgodnie z
regulaminem
nie będzie emisji
odpadów na
środowisko ze
względu, że
odpady będą w
opakowaniu
papierowym po
nowej lampie
i magazynowane
w szczelnych
pojemnikach w
pomieszczeniu
biogazowni
nie będzie emisji
odpadów na
środowisko ze
względu, że
odpady będą
gromadzone
selektywnie w
pomieszczeniu
biogazowni
nie będzie emisji
odpadów na
Kod
odpadu
Rodzaj odpadu
Ilość
odpadów
w Mg/rok
odpady
komunalne
Sposób
magazynowania
Odpadu/miejsce
powstawania
pojemnikach na
terenie
biogazowni
Sposób
zagospodarowa
nia
odpadu
utrzymania
czystości i
porządku w
gminie.
Odbierane przez
podmiot
posiadający
zezwolenie na
odbieranie
odpadów
komunalnych
Oddziaływanie
na środowisko
w wyniku emisji
odpadów
środowisko ze
względu, że
odpady będą
gromadzone w
pojemnikach na
terenie
biogazowni
* - odpady niebezpieczne
3.3.1. Odpady pofermentacyjne
Substancję pofermentacyjną, według art. 2, ust.1, pkt 5 ustawy o nawozach
i nawożeniu z dnia 10 lipca 2007 r. (Dz. U. nr 147, poz. 1033) powstającą, w wyniku
produkcji biogazu, można zaliczyć do nawozów organicznych jako nawozy
wyprodukowane z substancji organicznej lub z mieszanin substancji organicznych, w
tym komposty, a także komposty wyprodukowane z wykorzystaniem dżdżownic.
Ustawa z dnia 26 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu (Dz. U. Nr 147, poz.
1033, z późn. zm.) nakłada obowiązek uzyskania zezwolenia na wprowadzanie do
obrotu nawozów organicznych. Zezwolenie wydaje minister właściwy do spraw
rolnictwa.
3.3.2. POWSTAWANIE MAS ZIEMNYCH
W trakcie budowy biogazowni będą prowadzone wykopy pod fundamenty
obiektów. W związku z prowadzeniem wykopów będą powstawać masy ziemne.
Szacowana ilość mas ziemnych wyniesie ok. 1463 m3. W całości zostaną one
wykorzystane w miejscu ich powstania do niwelacji terenu planowanej inwestycji.
Na etapie eksploatacji obiektu masy ziemne nie będą powstawały.
3.3.3. EMISJA ŚCIEKÓW
Etap realizacji
Na etapie realizacji przedsięwzięcia będą powstawać niewielkie ilości ścieków
socjalno – bytowych. Ścieki te będą gromadzone w zbiornikach toalet typu Toi–Toi.
Toalety będą transportowane wozem asenizacyjnym przez wyspecjalizowaną firmę.
128
Ścieki zostaną wywiezione na punkt zlewny oczyszczalni ścieków, z którym ma
podpisaną umowę właściciel przenośnych toalet.
Etap eksploatacji
Na etapie eksploatacji będą powstawały ścieki socjalno – bytowe.
Zakładając, że na 1 os przypada 0,06 m3/dobę ścieków, a przy obsłudze
biogazowni będzie pracowało 3 osoby – to ilość ścieków socjalno – bytowych
wyniesie ok. 0,18 m3/dobę.
Powstałe ścieki socjalno-bytowe będą trafiały do zbiornika bezodpływowego
i wywożone do okolicznej oczyszczalni ścieków pojazdami asenizacyjnymi.
3.3.4 POBÓR WODY
Etap realizacji
W trakcie realizacji przedsięwzięcia woda będzie wykorzystywana na potrzeby
budowy obiektów. Woda będzie dostarczana beczkowozem, a po wykonaniu
przyłączy wodociągowych, będzie przysyłana siecią wodociągową ze stacji
wodociągowej w Dyniskach Nowych, na teren budowy inwestycji. Ilość pobranej
wody będzie zależeć od ilości osób pracujących przy budowie biogazowni.
Etap eksploatacji
m3/rok. Woda na cele p.poż będzie również pobierana z wodociągu.
3.3.5 EMISJA ZANIECZYSZCZEŃ DO POWIETRZA
W czasie eksploatacji Inwestycji polegającej na budowie biogazownia metanowej
o mocy 0,999 MW na działce nr 11/8 zlokalizowanej w miejscowości Dyniska Nowe,
gmina Lubycza Królewska występować będą emisje gazów i pyłów do powietrza.
Eksploatacja Inwestycji z punktu widzenia możliwych emisji obejmować będzie:
Jednostkę kogeneracyjną produkcji firmy GE Jenbacher GmbH & Co OHG
z silnikiem spalinowym o mocy elektrycznej 0,999 MW e .Spalanie biogazu
będzie źródłem emisji gazów i pyłów wprowadzanych do powietrza.
129
Pochodnię, której w przypadku awarii kogeneratora może zachodzić
konieczność spalania biogazu. .Spalanie biogazu w pochodni będzie
źródłem emisji gazów i pyłów wprowadzanych do powietrza.
•
Środki transportu poruszające się po terenie biogazowni metanowej, które
będą transportować substraty (sieczka z kukurydzy i wysłodki z buraków
cukrowych) będą źródłem emisji gazów i pyłów wprowadzanych do
•
Standardowa
ładowarka
budowlana
poruszająca
się
po
placu
magazynowym surowców (kiszonka z kukurydzy i wysłodki z buraków
cukrowych) będzie źródłem emisji gazów i pyłów wprowadzanych do
•
Plac magazynowy surowców - betonowy, otwarty silos (składowisko),
w formie boksów - podczas pracy instalacji możliwa jest emisja substancji
odorowych z składu surowca podczas jego fermentacji.
Wpływ odorantów na tereny znajdujące się w sąsiedztwie planowanej
biogazowni metanowej wynikający z jej funkcjonowania będzie niewielki.
3.3.5.1. EMISJE DO POWIETRZA - ETAP REALIZACJI I LIKWIDACJI
W raporcie omówiono emisje substancji zanieczyszczających do powietrza z
planowanej biogazowni na etapie realizacji inwestycji i obliczono wielkość emisji
substancji zanieczyszczających na etapie eksploatacji inwestycji z procesów oraz
emisję niezorganizowaną z transportu samochodowego uwzględniającą natężenie
ruchu pojazdów.
W trakcie realizacji Inwestycji wystąpi lokalny wzrost emisji zanieczyszczeń do
powietrza. Wystąpią one podczas prac budowlanych związanych z budową
biogazowni. Wszystkie oddziaływania będą miały charakter lokalny i odwracalny.
Wymienione wyżej uciążliwości nie będą mieć istotnego znaczenia i ustąpią po
zakończeniu prac. W fazie realizacji uciążliwości będą rozłożone w czasie zgodnie
z założonym harmonogramem prac, nie będą się „nakładać” i tym samym nie będą
się kumulować.
130
Emisja zanieczyszczeń z procesu spalania biogazu dla kogeneratora
Emisja godzinowa
Substancja
[kg/h]
SO2
0,1105041
NO2
0,4689000
CO
0,1172250
*
Pył ogółem
0,0054705
Emisja roczna
[Mg/rok]
0,9282
3,9388
0,9847
0,0460
Emisja zanieczyszczeń z procesu spalania biogazu dla pochodni
Emisja godzinowa
Substancja
[kg/h]
SO2
0,1105041
NO2
0,4689000
CO
0,1172250
*
Pył ogółem
0,0054705
Emisja roczna
[Mg/rok]
0,00442
0,018756
0,004689
0,00021882
Na terenie biogazowni w miejscowości Dyniska Nowe nie wystąpią procesy
spalania paliw do celów grzewczych w związku z tym nie wystąpi związana z tymi
procesami emisja substancji zanieczyszczających.
W celu określenia emisji zanieczyszczeń podczas ruchu samochodów jako
reprezentatywne dla poszczególnych kategorii samochodów przyjęto wskaźniki
emisji, zależne od średniej prędkości pojazdów, określone przez prof. dr hab. inż.
Zdzisława Chłopka w „Ekspertyzie naukowej – opracowanie programowania do
wyznaczania wielkości charakteryzujących emisję zanieczyszczeń z silników
spalinowych pojazdów samochodowych w celu oceny oddziaływania na środowisko”.
Do określenia emisji zanieczyszczeń przyjęto wskaźniki dla prędkości z jaką
poruszać się będą pojazdy po terenie biogazowni – 20 km/h.
Ze
względu
na
niską
prędkość
pojazdów
oraz
niewielki
dystans
źródeł emisji wykonano uwzględniając ich długość, natężenie ruchu pojazdów oraz
wskaźnik emisji zgodnie z podaną wcześniej zależnością.
131
Ustalona
na
podstawie
w/w
wprowadzanych
założeń
do
i
zależności
powietrza
przez
ilość
substancji
silniki
pojazdów
będzie wynosiła:
EMITOR
CO
NOx
Węglowodory
Węglowodory
aromatyczne
alifatyczne
Pył
zawieszony
Benzen
PM10
E3 [80 m]
0,0000969
0,0001879
0,0000206
0,0000827
0,0000045
0,0000033
E4 [110 m]
0,0001333
0,0002584
0,0000284
0,0001137
0,0000062
0,0000045
Emisja roczna
Roczną
emisję
emitowanych
substancji
obliczono
z emisji godzinowej, planowanego czasu pracy biogazowni oraz trasy przejazdu
pojazdów. Wielkość tę zestawiono w poniższej tabeli:
Emisja roczna ze spalania paliw w silnikach pojazdów ciężarowych – biogazownia
Dyniska Nowe
Substancja
Emisja roczna
[Mg/rok]
CO
NOx
pył
benzen
0,0020
0,0039
0,0004
0,0017
0,0001
0,0001
Emisja gazów i pyłów z spalania paliwa przez silnik ładowarki - emitory
E5 – E11
źródeł emisji wykonano uwzględniając ich długość, natężenie ruchu oraz wskaźnik
emisji zgodnie z podaną wcześniej zależnością.
Ustalona
na
podstawie
w/w
wprowadzanych
założeń
do
i
zależności
powietrza
przez
ilość
substancji
silnik
ładowarki
będzie wynosiła:
EMITOR
132
CO
NOx
Węglowodory
Węglowodory
aromatyczne
alifatyczne
Pył
zawieszony
Benzen
PM10
E5 [60 m]
0,0002181
0,0004228
0,0000464
0,0001861
0,0000102
0,0000074
E6 [60 m]
0,0002181
0,0004228
0,0000464
0,0001861
0,0000102
0,0000074
E7 [60 m]
0,0002181
0,0004228
0,0000464
0,0001861
0,0000102
0,0000074
E8 [60 m]
0,0002181
0,0004228
0,0000464
0,0001861
0,0000102
0,0000074
E9 [60 m]
0,0002181
0,0004228
0,0000464
0,0001861
0,0000102
0,0000074
E10 [60 m]
0,0002181
0,0004228
0,0000464
0,0001861
0,0000102
0,0000074
E11 [50 m]
0,0001817
0,0003524
0,0000387
0,0001551
0,0000085
0,0000062
Emisja roczna
Roczną emisję emitowanych substancji zanieczyszczających obliczono
z emisji godzinowej, planowanego czasu pracy ładowarki (1400 h/rok – 4 godz./dobę,
350 dni/rok) oraz trasy przejazdu ładowarki. Wielkość tę zestawiono w poniższej
tabeli:
Emisja roczna ze spalania paliw w silniku ładowarki – biogazownia Dyniska Nowe
Substancja
Emisja roczna
[Mg/rok]
CO
NOx
pył
benzen
0,0021
0,0040
0,0004
0,0018
0,0001
0,0001
3.3.6. EMISJA HAŁASU
Etap realizacji
działce nr 11/8 w miejscowości Dyniska Nowe. W czasie budowy wystąpi emisja
hałasu, o charakterze czasowym i odwracalnym, która ustanie z chwilą zakończenia
etapu realizacji i nie będzie stanowić zagrożenia dla klimatu akustycznego na tym
terenie.
Etap eksploatacji
Przedsięwzięcie przewiduje budowę biogazowni rolniczej na działce nr 11/8
133
Obszar przeznaczony pod planowane przedsięwzięcie nie jest objęty zapisami
miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Najbliższe tereny podlegające ochronie przed ponadnormatywnym hałasem,
zgodnie z ich faktycznym wykorzystywaniem znajdują się w odległości 170 m na
północny
–
zachód
przedsięwzięcie.
Są
od
to
granic
obszary
terenu
przeznaczonego
o charakterze
zabudowy
pod
planowane
mieszkaniowej
jednorodzinnej.
Dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku tj. na terenach przeznaczonych
do ochrony akustycznej określono w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia
14 czerwca 2007 roku w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku
(Dz. U. z 2007 r. Nr 120, poz. 826 z późn. zm.).
Wartości dopuszczalne równoważnego poziomu dźwięku A dla pory dziennej,
tj. w godz. 600 – 2200 dotyczą 8 najmniej korzystnych kolejno po sobie następujących
godzin dnia (LAeq D), natomiast dla pory nocnej, tj. w godz. 2200 – 600 dotyczą
przedziału czasu odniesienia równego 1 najmniej korzystnej godzinie nocy (LAeq N).
Praca planowanej biogazowni będzie odbywać się w cyklu 365 dni w roku,
24 godz./dobę (transport i praca ładowarki w porze dziennej). Najbliższe obszary
podlegające ochronie przed hałasem stanowią tereny zabudowy mieszkaniowej
jednorodzinnej. Nawiązując do powyższych przyjęto poziomy dopuszczalne hałasu
dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinej, które wynoszą:
LAeqD = 50 dB(A),
LAeqN = 40 dB(A).
Funkcjonowanie przedmiotowej biogazowni będzie wiązać się z emisją hałasu
od źródeł mobilnych (pojazdów ciężarowych, ładowarki) oraz stacjonarnych (agregat
kogeneracyjny i stacja transformatorowa).
Analizę wykonano w programie komputerowym SoundPlan 7.0. Celem
określenia zasięgu hałasu emitowanego do środowiska w obliczeniach posłużono się
normą ISO 9613-2 „Akustyka. Tłumienie dźwięku podczas propagacji w przestrzeni
otwartej. Ogólna metoda obliczania” Zakłada ona, że równoważny poziom dźwięku A
występujący w dowolnym punkcie przestrzeni, jest sumą dźwięków pochodzących od
wszystkich źródeł punktowych i pozornych. Norma ISO 9613-2 jest proponowana
w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 4 listopada 2008 r. w sprawie
wymagań w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji oraz pomiarów ilości
pobieranej wody (Dz. U. Nr 206, poz. 1291) jako obliczeniowa metoda oceny hałasu
emitowanego do środowiska.
134
Do komputerowego modelu propagacji hałasu zostały wprowadzone dane
wejściowe i przyjęte założenia oraz obiekty wykorzystane w obliczeniach emisji
hałasu oraz interpretacji ich wyników:
liniowe źródła hałasu (trasy ruchu pojazdów i ładowarki),
budynki (przeszkody na drodze propagacji fali),
budynki – źródła hałasu (agregat kogeneracyjny),
teren Inwestycji,
punkty obserwacyjne.
Obliczenia emisji hałasu przeprowadzono w siatce punktów, wygenerowanej
w programie. Mapa emisji hałasu powstała w wyniku programowej interpolacji,
uzyskanych w punktach siatki, wartości równoważnego poziomu dźwięku A (LAeqD i
LAeqN).
Punkty obserwacyjne, w których zostały obliczone prognozowane poziomy
dźwięku A zostały ulokowane przy granicach terenu Inwestycji na wysokości 4 m nad
poziomem terenu.
Wynikami analizy akustycznej są mapy emisji hałasu od planowanego
przedsięwzięcia dla pory dnia (zał. nr 9.1) i nocy (zał. nr 9.2) oraz zestawienie
wyników obliczeń poziomu dźwięku A w punktach obserwacyjnych przedstawione
poniżej:
Nr punktu
Wysokość punktu
[m n.p.t.]
1
2
3
4
5
6
4,0
4,0
4,0
4,0
4,0
4,0
Współrzędne punktu
w układzie PUWG 1992
X [m]
Y [m]
832827,0
290615,7
832858,9
290726,7
832888,1
290832,9
833006,7
290805,8
832987,8
290706,1
832965,2
290586,7
Poziom LAeqD
[dB(A)]
Poziom LAeqN
[dB(A)]
45,7
45,9
39,5
35,1
40,7
46,0
31,2
39,4
34,6
31,6
29,4
31,8
Najbliższe obszary, które podlegają ochronie przed ponadnormatywnym
hałasem (tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej) nie będą narażone na
przekroczenia norm emisji hałasu pochodzącego od planowanej Inwestycji. Izofony
50 dB(A) w porze dnia i 40 dB(A) w porze nocy nie obejmują swym zasięgiem ww.
terenów.
Obliczony poziom hałasu na granicy położonych najbliżej terenów chronionych
wyniósł 30,1 dB(A) w porze dnia i 24,1 dB(A) w porze nocy.
Wymagania
prawne
w
zakresie
Etap likwidacji
135
ochrony
środowiska
przed
stacjonarnych i mobilnych, które będą pracować przez krótki okres i nie wpłyną
4.
OPIS
ZAKRESEM
ELEMENTÓW
PRZYRODNICZYCH
PRZEWIDYWANEGO
ŚRODOWISKA
ODDZIAŁYWANIA
OBJĘTYCH
PLANOWANEGO
PRZEDSIĘWZIĘCIA NA ŚRODOWISKO, W TYM ELEMENTÓW ŚRODOWISKA
OBJĘTYCH OCHRONĄ NA PODSTAWIE USTAWY O OCHRONIE PRZYRODY
4.1. WARUNKI KLIMATYCZNE
Region gminy charakteryzuje się najwyższą w Polsce liczbą dni słonecznych
(ok. 75) oraz stosunkowo długą zimą (ok. 97 dni) i długim latem (ok. 98 dni).
Średnia temperatura roczna wynosi ok. 6,7°C. Najchło dniejszym miesiącem
jest styczeń (średnia temperatura ok. -6,2°C), natomiast najcieple jszym lipiec
z temperaturą (ok. 17,6°C).
Roczna suma opadów wynosi ok. 700 mm. Na analizowanym terenie
dominują wiatry południowo-zachodnie, zachodnie i południowo-wschodnie.
4.2. MORFOLOGIA I HYDROGRAFIA
Według podziału fizyczno-geograficznego J. Kondrackiego teren inwestycji
położony jest w obrębie makroregionu Kotlina Pobuża w mezoregionie Równina
Bełska. Jest to jedyna część Kotliny Pobuża położona na terytorium Polski wsunięta
pomiędzy Roztocze oraz Grzędę Sokalską w widłach rzeki Sołokiji i Szyszły.
Region jest równiną o falistej powierzchni denudacyjnej, rozwiniętej na marglach
górnokredowych. Tworzy go pas wzgórz o przebiegu równoleżnikowym o wysokości
do 330 m n.p.m. wzgórza rozdzielane są dolinami cieków o tym samym przebiegu.
4.3. BUDOWA GEOLOGICZNA I WARUNKI HYDROGEOLOGICZNE
4.3.1. BUDOWA GEOLOGICZNA
Rejon inwestycji położony jest w obrębie Niecki Lubelskiej gdzie występują
nieskomplikowana budowa geologiczna.
W oparciu o wykonane odwierty, stwierdzono iż w podłożu pod projektowane
obiekty
biogazowi
występują
osady
kredowe
oraz
utwory
plejstoceńskie
i holoceńskie. Osady kredowe reprezentowane są przez zwietrzeliny gliniaste
margla, sięgnięte je w odwiertach na głębokości 4,8 -6,0 m ppt. Utwory
plejstoceńskie to spoiste i niespoiste utwory rzecznolodowcowe.
136
Grunty spoiste wykształcone są jako piaski gliniaste, pyły piaszczyste, pyły
piaszczyste z przewarstwieniami piasków, pyły, pyły z przewarstwieniami pyłów
piaszczystych i piasków, pyły z pogranicza glin pylastych, gliny piaszczyste
z okruchami margla, gliny pylaste.
Na podstawie badań stwierdzono, że w podłożu występują: grunty kamieniste,
grunty mineralne spoiste, grunty mineralne niespoiste, grunty organiczne spoiste,
gleba i nasypy.
4.3.2. WARUNKI HYDROGEOLOGICZNE
Warunki hydrogeologiczne omawianego obszaru są ściśle uzależnione od
budowy geologicznej. Na rozpatrywanym terenie wody gruntowe związane są z
osadami kredowymi i występują na głębokości ponad 10 m. w rejonie Dysnisk
Nowych wody kredowe posiadają swobodne zwierciadło.
4.4. BIORÓŻNORODNOŚĆ
FLORA
Opis szaty roślinnej wykonany został w oparciu o inwentaryzację terenową.
Na terenie objętym opracowaniem zaznacza się antropopresja. Zarówno obszar
omawianej działki jak i tereny sąsiadujące zostały przekształcone w wyniku
działalności człowieka i nie występują tutaj układy roślinne nawiązujące do
naturalnych.
FAUNA
Rozmieszczenie i charakter fauny zależy głównie od roślinności oraz zasobów
pokarmowych. Obecne zagospodarowanie terenów w sąsiedztwie omawianej działki
rzutuje na małą różnorodność fauny. Fauna obszarów objętych opracowaniem
w wiejskim krajobrazie rolniczym.
Na terenie działki przeznaczonej pod planowaną biogazownię oraz w jej
najbliższym sąsiedztwie nie zaobserwowano nor i legowisk, nie stwierdzono również
obecności ptasich gniazd, co wskazuje, że tereny te nie są miejscem lęgów ptaków
lub rozrodu innych gatunków zwierząt.
4.5. OBSZARY I OBIEKTY PRZYRODNICZE OBJĘTE OCHRONĄ PRAWNĄ
W TYM NATURA 2000
Obszary Natura 2000
137
Planowane przedsięwzięcie zlokalizowane jest poza obszarami Natura 2000.
Najbliższe obszary chronione w sieci Natura 2000 to: PLH060042 Dolina Szyszły,
PLB060018 Dolina Szyszły, PLB060021 Dolina Sołokiji, PLH060100 Tarnoszyn,
PLH060029 Żurawce oraz PLB060012 Roztocze. Odległości planowanych pól
namiotowych do ww. obszarów zostały przedstawione w punkcie 3.1.1.10
niniejszego raportu.
Rezerwaty przyrody
Planowane przedsięwzięcie położone jest poza rezerwatami przyrody.
Najbliższy rezerwat przyrody to Rezerwat Machnowska Góra znajdujący się
w odległości ok. 7 km na południowy – zachód od planowanego przedsięwzięcia.
5. OPIS ISTNIEJĄCYCH W SĄSIEDZTWIE LUB W BEZPOŚREDNIM ZASIĘGU
ODDZIAŁYWANIA
PLANOWANEGO
PRZEDSIĘWZIĘCIA
ZABYTKÓW
CHRONIONYCH NA PODSTAWIE PRZEPISÓW O OCHRONIE ZABYTKÓW
I OPIECE NAD ZABYTKAMI
Teren na którym planowana jest inwestycja nie jest terenem cennym pod
względem historycznym, kulturowym czy też archeologicznym. Na działce nr 11/8
przeznaczonej pod biogazownię, nie ma żadnych zabytków wpisanych do rejestru
zabytków, zgodnie z Ustawą z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad
zabytkami (Dz. U. 2010, Nr 130, poz. 871).
Najbliższe zabytki wpisane do rejestru zabytków znajdują się w miejscowości
Żurawce, oddalonej od planowanego przedsięwzięcia o ok. 10 km w kierunku
zachodnimi. Są to:
•
cerkiew greko – katolicka, obecnie kościół rzymsko - katolicki p.w. Krzyża
Świętego z 1912 r., nr rej.: A-867 z 03.07.2008 r.;
•
cmentarz greko - katolicki, obecnie rzymsko - katolicki nieczynny z połowy XIX
w., nr rej.: A-503 z 07. 01.1993.
6. OPIS PRZEWIDYWANYCH SKUTKÓW DLA ŚRODOWISKA W PRZYPADKU
NIEPODEJMOWANIA PRZEDSIĘWZIĘCIA
W
przypadku
odstąpienia
od
realizacji
planowanego
przedsięwzięcia
zachowany zostanie dotychczasowy stan użytkowania parceli. Stan środowiska
pozostanie bez zmian.
138
Brak realizacji biogazowni przyczyni się do zwiększenia zużycia zasobów
nieodnawialnych na potrzeby energetyczne i spowoduje utrudnienia w realizacji
Polityki Energetycznej Polski do 2030 w dziedzinie rozwoju energetyki odnawialnej
oraz w osiągnięciu celu wynikającego z Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady
z dnia 23 kwietnia 2009 (2009/28/WE) w sprawie promowania stosowania energii ze
źródeł odnawialnych, z której wynika że do roku 2020 udział energii ze źródeł
odnawialnych powinien w Polsce wynieść nie mniej niż 15% w stosunku do zużycia
energii finalnej brutto.
7.
OPIS
ANALIZOWANYCH
WARIANTU
WARIANTÓW
PROPONOWANEGO
RACJONALNEGO
PRZEDSIĘWZIĘCIA,
PRZEZ
WARIANTU
WNIOSKODAWCĘ
ALTERNATYWNEGO,
W
TYM
ORAZ
WARIANTU
NAJKORZYSTNIEJSZEGO DLA ŚRODOWISKA, WRAZ Z UZASADNIENIEM ICH
WYBORU
Nie przewiduje się wariantowania technologicznego, gdyż dla biogazowni
rolniczych możliwa jest tylko technologia mokra, która jednocześnie warunkuje
(ogranicza) rozwiązania techniczne.
Wariant proponowany przez wnioskodawcę
Przewiduje się zastosowanie zbiorników fermentacyjnych stalowych, które są
łatwiejsze w montażu i demontażu, przez co niwelują skutki ekologiczne inwestycji w
porównaniu ze zbiornikami betonowymi. Nie przewiduje się również innego wariantu
lokalizacyjnego.
Proponowane
do
zastosowania
rozwiązania
techniczne
i
technologiczne zagwarantują bezpieczeństwo. Działka przeznaczona pod planowane
przedsięwzięcie położona jest poza obszarami chronionymi, w bezpośrednim
sąsiedztwie terenów przeznaczonych pod uprawę kukurydzy i buraków. Jest to
zatem najlepszy wariant lokalizacyjny przedsięwzięcia.
Wariant alternatywny
Jako racjonalny wariant alternatywny przedsięwzięcia, przyjęto wariant
polegający na innym usytuowaniu obiektów planowanej biogazowni, w stosunku do
wariantu proponowanego przez inwestora (opisanego szerzej w rozdziale 3.1.3).
Ponadto
w
wariancie
alternatywnym
technologia
instalacji
przewidywała
zastosowanie odkrytych zbiorników pofermentacyjnych (oznaczonych nr 17 na Zał.
nr 11)
Projekt zagospodarowania terenu dla wariantu alternatywnego przedstawia
załącznik nr 11.
139
Oddziaływania
na
środowisko
na
etapach
realizacji
i
eksploatacji
przedsięwzięcia wariantu alternatywnego będą podobne do tych przewidzianych
w wariancie proponowanym przez inwestora. Technologia w obu wariantach jest taka
sama, położenie przedsięwzięcia zamyka się w granicach działki nr 11/8.
Wielkości emisji w zakresie transportu kołowego związanego z obsługą
inwestycji
oraz
w
zakresie
produkcyjnym
będą
wyższe
niż
w
wariancie
proponowanym przez inwestora, w związku z wydłużeniem drogi dojazdu do
biogazowni oraz koniecznością przejeżdżania przez działkę sąsiednią (od strony
zachodniej). Takie rozwiązanie może skutkować zwiększeniem ponadnormatywnego
hałasu, zwiększonym zapyleniem, wzmożoną emisję hałasu ze środków transportu
ciężkiego obsługujących inwestycję. Ponadto mogą zaistnieć konflikty społeczne w
związku z udostępnieniem działki sąsiedniej i stworzeniem drogi dojazdowej.
Rozwiązania produkcyjne pozostaną takie same jak dla wariantu opisanego
w raporcie, więc emisja podczas eksploatacji obiektu pozostanie constans. Założenia
wyjściowe emisji jak i wartości masowe emisji jak i imisji pozostaną na poziomie
opisanym w raporcie, zarówno dla wariantu proponowanego jak i alternatywnego.
Jedynie zastosowanie odkrytych zbiorników pofermentacyjnych będzie skutkowało
zwiększonym parowaniem oraz znaczną emisją odorów i amoniaku.
Do realizacji wybrano wariant proponowany przez inwestora. Jest to wariant
zdecydowanie
korzystniejszy
dla
środowiska
w
stosunku
do
wariantu
alternatywnego.
8. OKREŚLENIE PRZEWIDYWANEGO ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO
ANALIZOWANYCH
WARIANTÓW
W
TYM
RÓWNIEŻ
W
PRZYPADKU
WYSTĄPIENIA POWAŻNEJ AWARII PRZEMYSŁOWEJ, A TAKŻE MOŻLIWEGO
TRANSGRANICZNEGO ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO
8.1. OKREŚLENIE PRZEWIDYWANEGO ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO
ANALIZOWANYCH WARIANTÓW
Biogazownia w Dyniskach Nowych została najwyżej oceniona spośród
przedsięwzięć OZE analizowanych w „Ekspertyzie wskazującej pięć możliwych
lokalizacji wykorzystania odnawialnych źródeł energii na terenie województwa
lubelskiego”,
opracowanej
na
potrzeby
realizacji
projektu:
„Budowa
oferty
inwestycyjnej województwa lubelskiego w oparciu o zidentyfikowany potencjał
140
odnawialnych źródeł energii (studia celowości)”. Metodyka wyboru projektu była
wielostopniowa, uwzględniała aspekty społeczne, ekonomiczne i środowiskowe.
W wyniku realizacji wariantu wybranego przez Wnioskodawcę, nie zmieni się
poziom wód gruntowych i powierzchniowych.
Zarówno obszar omawianej działki jak i tereny sąsiadujące zostały
przekształcone w wyniku działalności człowieka i nie występują tutaj układy roślinne
nawiązujące do naturalnych. W sąsiedztwie omawianego obszaru znajdują się
uprawy
rolne,
w obrębie
których
występują
głównie
zbiorowiska
segetalne
tzn. roślinność występującą wśród upraw polowych.
Obecne zagospodarowanie terenów w sąsiedztwie omawianych działek
rzutuje na małą różnorodność fauny. Występują tutaj przede wszystkim pospolite
gatunki ptaków, przystosowane do obecności człowieka i czerpiące z tego korzyści.
Siedliska ludzkie dają większe możliwości gniazdowania oraz dostępność pokarmu
w ciągu całego roku. Są to gatunki towarzyszące terenom zamieszkałym: jaskółka
Hirundo rustica, szpak zwyczajny Sturnus vulgaris, wróbel zwyczajny Passer
domesticus. Występują również gatunki ssaków mające dogodne warunki bytowania
w środowisku polnym.
Teren
dokoła
obiektu
będzie
otoczony
pasem
zieleni
izolacyjnej
8.2.ODDZIAŁYWANIE W PRZYPADKU WYSTĄPIENIA POWAŻNEJ AWARII
PRZEMYSŁOWEJ, MOŻLIWOŚĆ JEJ WYSTĄPIENIA, A TAKŻE SPOSÓB JEJ
PRZECIWDZIAŁANIA
Zgodnie z Ustawą Prawo Ochrony Środowiska przez poważną awarię rozumie
się zdarzenie, w szczególności emisję, pożar lub eksplozję, powstałe w trakcie
procesu przemysłowego, magazynowania lub transportu, w których występuje jedna
lub więcej niebezpiecznych substancji, prowadzące do natychmiastowego powstania
zagrożenia życia lub zdrowia ludzi lub środowiska lub powstania takiego zagrożenia
z opóźnieniem. Natomiast przez poważną awarię przemysłową - rozumie się
poważną awarię w zakładzie.
141
W myśl Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 31 stycznia 2006 r.
zmieniającego
rozporządzenie
w
sprawie
rodzajów
i
ilości
substancji
niebezpiecznych, których znajdowanie się w zakładzie decyduje o zaliczeniu go do
zakładu o zwiększonym ryzyku albo zakładu o dużym ryzyku wystąpienia poważnej
awarii przemysłowej (Dz. U. 2006 Nr 30, poz. 208) rozpatrywane przedsięwzięcie tj.
budowa biogazowni nie stwarza ryzyka wystąpienia poważnej awarii przemysłowej.
8.3.TRANSGRANICZNE ODDZIAŁYWANIE NA ŚRODOWISKO
Planowana inwestycja ze względu na swoją lokalizację (ok. 1,8 km do
granicy), jak również zaprojektowaną nowoczesną technologię i urządzenia, nie
będzie stanowiła źródła transgranicznych oddziaływań na środowisko.
9. UZASADNIENIE PROPONOWANEGO PRZEZ WNIOSKODAWCĘ WARIANTU,
ZE
WSKAZANIEM
JEGO
ODDZIAŁYWANIA
NA
ŚRODOWISKO,
W SZCZEGÓLNOŚCI NA LUDZI, ROŚLINY, ZWIERZĘTA, GRZYBY I SIEDLISKA
PRZYRODNICZE,
WODĘ
I
POWIETRZE,
POWIERZCHNIĘ
ZIEMI,
Z UWZGLĘDNIENIEM RUCHÓW MASOWYCH ZIEMI, KLIMAT I KRAJOBRAZ,
DOBRA
MATERIALNE,
ZABYTKI
I
KRAJOBRAZ
KULTUROWY
ORAZ
WZAJEMNE ODDZIAŁYWANIE MIĘDZY TYMI ELEMENTAMI
9.1. ODDZIAŁYWANIE NA LUDZI
ETAP REALIZACJI I LIKWIDACJI
Realizacja przedsięwzięcia nie będzie miała wpływu na tereny zamieszkiwane
przez ludzi.
Najbliższa zabudowa mieszkaniowa występuje w odległości ok. 170 m na
północny - zachód od granicy działki przeznaczonej pod planowane przedsięwzięcie.
Na etapie prowadzenia prac budowlanych wystąpią nieznaczne oddziaływania
na ludzi pracujących na terenie przeznaczonym pod planowane przedsięwzięcie.
Przejawiać się będą niewielkim wzrostem emisji zanieczyszczeń do powietrza
i hałasu nie wykraczającymi poza teren działki.
Faza eksploatacji obiektu
Praca biogazowni dostosowana będzie do obowiązujących norm i przepisów
w zakresie ochrony środowiska, warunków sanitarnych oraz bezpieczeństwa
i higieny pracy.
142
Dla prawidłowego funkcjonowania obiektów i urządzeń konieczne będą
okresowe przeglądy i konserwacje.
Prace przy obsłudze będą prowadzone przez osoby uprawnione, przy
przestrzeganiu przepisów branżowych i bhp.
W związku z powyższym oddziaływanie na ludzi nie wystąpi.
9.2. ODDZIAŁYWANIE NA ROŚLINY, ZWIERZĘTA, GRZYBY I SIEDLISKA
PRZYRODNICZE
Planowane przedsięwzięcie zlokalizowane jest poza obszarami chronionymi.
Zarówno obszar działki nr 11/8 jak i tereny sąsiadujące zostały przekształcone
w wyniku działalności człowieka i nie występują tutaj układy roślinne nawiązujące do
występującą wśród upraw polowych.
W rejonie działki przeznaczonej pod biogazownię brak jest cennych
przyrodniczo gatunków roślin. Zatem zarówno realizacja przedsięwzięcia, jak
i eksploatacja przedsięwzięcia nie spowoduje naruszenia zasobów roślinnych
występujących w otoczeniu inwestycji.
9.3. ODDZIAŁYWANIE NA WODY
9.3.1. ODDZIAŁYWANIE NA WODY PODZIEMNE
Planowane przedsięwzięcie polegające na budowie biogazowni rolniczej
w Dyniskach Nowych, nie będzie miało wpływu na realizację celów środowiskowych
dla jednolitych części wód podziemnych określonych w Ramowej Dyrektywie
Wodnej, w dziale III ustawy Prawo wodne oraz w Planie gospodarowania wodami na
obszarze dorzecza Wisły.
Zamierzone korzystanie z wód nie zmieni oraz nie zmniejszy zasobów wód
podziemnych występujących w obrębie JCWPd.
9.3.2. ODDZIAŁYWANIE NA WODY POWIERZCHNIOWE
Realizacja przedsięwzięcia polegającego na budowie biogazowni rolniczej
w Dyniskach Nowych została oceniona w odniesieniu do Ramowej Dyrektywy
Wodnej. Nadrzędnym celem dyrektywy, jest osiągnięcie dobrego potencjału
ekologicznego i dobrego stanu chemicznego wód powierzchniowych do roku 2015.
143
W Polsce cele środowiskowe dla wód powierzchniowych są oparte głównie na
wartościach
granicznych
wskaźników
fizykochemicznych,
biologicznych
i hydromorfologicznych, odpowiadających warunkom osiągnięcia przez te wody co
najmniej dobrego stanu, do którego wg Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia
9 listopada 2011 r. roku w sprawie sposobu klasyfikacji stanu jednolitych części wód
powierzchniowych (Dz. U. 2011 Nr 257, poz. 1545) zaliczają się wody klasy co
najmniej II.
Teren pod planowane przedsięwzięcie znajduje się w zlewni rzeki Sołokija.
Jednolitą częścią wód dla terenu planowanego przedsięwzięcia jest 26614649 –
Dopływ II spod Żurawiec od granicy państwa do ujścia.
9.4. ODDZIAŁYWANIE NA POWIETRZE
Dla terenu realizacji Inwestycji obowiązują poziomy dopuszczalne dla
niektórych substancji w powietrzu zróżnicowane ze względu na ochronę zdrowia
ludzi oraz ochronę roślin, określone w Załączniku nr 1, do rozporządzenia Ministra
Środowiska z dnia 24 sierpnia 2012 roku w sprawie poziomów niektórych substancji
w powietrzu (Dz. U.2012, Nr 0, poz. 1031).
Analizę wpływu na stan czystości powietrza gazów i pyłów, jakie
wprowadzane będą do powietrza ze źródeł emisji na terenie inwestycji wykonano
według zależności podanych w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 26
stycznia 2010 roku w sprawie wartości odniesienia dla niektórych substancji w
powietrzu.
Obliczenia wykonano przy pomocy programu komputerowego EK100W wersja
4.8., opracowanego przez „ATMOTERM” Sp. z o.o. w Opolu, uwzględniającego
zakres wynikający z ww. rozporządzenia.
Z analizy wynika, że poza terenem do którego Inwestor posiada tytuł prawny
wartości stężeń uśrednionych dla jednej godziny oraz średniorocznych dotrzymane
są dla wszystkich substancji- nie powodują przekroczeń dopuszczalnych norm emisja zanieczyszczeń nie będzie powodowała przekroczeń standardów jakości
powietrza atmosferycznego określonych w rozporządzeniu Ministra Środowiska
z dnia 24 sierpnia 2012 roku w sprawie dopuszczalnych poziomów niektórych
substancji w powietrzu (Dz. U.2012, Nr 0, poz. 1031) oraz rozporządzeniu Ministra
Środowiska z dnia 26 stycznia 2010 roku w sprawie wartości odniesienia dla
niektórych substancji w powietrzu (Dz. U. Nr 16, poz. 87).
144
9.5. ODDZIAŁYWANIE NA POWIERZCHNIĘ ZIEMI, Z UWZGLĘDNIENIEM
RUCHÓW MASOWYCH ZIEMI
Oddziaływanie na etapie realizacji
Na etapie realizacji przedsięwzięcia wystąpi oddziaływanie na powierzchnię
ziemi w związku z prowadzonymi wykopami pod obiekty biogazowni. Oddziaływanie
to będzie krótkotrwałe i ograniczone czasowo do zakończenia etapu realizacji
przedsięwzięcia.
Po
zakończeniu
prac
budowlanych
teren
zostanie
uporządkowany
i wyrównany masami ziemnymi pochodzącymi z wykopów.
Oddziaływanie na etapie eksploatacji
W trakcie eksploatacji oddziaływanie na powierzchnię ziemi przejawiać się
będzie wykorzystaniem terenu pod biogazownię metanową. Zajęcie terenu nie
będzie skutkować zmianą ukształtowania naturalnej powierzchni, w otoczeniu
planowanego przedsięwzięcia. Na etapie eksploatacji masy ziemne nie będą
powstawać.
9.6. ODDZIAŁYWANIE NA KLIMAT
Planowane przedsięwzięcie nie będzie miało znaczącego wpływu na zmiany
klimatu lokalnego, zarówno na etapie realizacji jak i eksploatacji.
9.7. ODDZIAŁYWANIE NA KLIMAT AKUSTYCZNY
Etap realizacji
Najbliższe obszary, które podlegają ochronie przed hałasem (zabudowa
mieszkaniowa jednorodzinna) nie będą narażone na przekroczenia norm emisji
hałasu pochodzącego od planowanego przedsięwzięcia. Izofony prezentujące
wartości dopuszczalne dla najbliższych terenów chronionych przed hałasem, nie
obejmują swym zasięgiem ww. terenów.
stacjonarnych i ruchomych, które będą pracować przez krótki okres i nie wpłyną
145
9.8. ODDZIAŁYWANIE NA KRAJOBRAZ
Etap realizacji
Krótkotrwałym negatywnym oddziaływaniem na krajobraz w fazie realizacji
inwestycji będzie widok zaplecza budowy (maszyny, kontenery socjalne), znaków
ostrzegawczych oraz nasypów, powstałych w wyniku robót ziemnych. Oddziaływania
te ustąpią po zakończeniu prac i uporządkowaniu terenu.
Etap eksploatacji
Teren, na którym będzie realizowana inwestycja jak i obszary wokół
planowanej inwestycji nie posiada szczególnych walorów architektoniczno –
krajobrazowych. Dominującym elementem krajobrazu wnioskowanego terenu jest
pozostałość po byłym PGR Dyniska Nowe, tereny okoliczne to przede wszystkim
grunty rolne oraz tereny zabudowy jednorodzinnej.
9.9. ODDZIAŁYWANIE NA DOBRA MATERIALNE
Etap realizacji
na działce należącej do Inwestora. Realizacja planowanej inwestycji nie wpłynie na
dobra materialne występujące w otoczeniu Inwestycji.
Etap eksploatacji
Eksploatacja biogazowni nie wpłynie na dobra materialne występujące w jej
otoczeniu.
9.10. ODDZIAŁYWANIE NA ZABYTKI I KRAJOBRAZ KULTUROWY
Zabytki wpisane do rejestru zabytków, zgodnie z Ustawą z dnia 23 lipca 2003
r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. 2010, Nr 130, poz. 871). nie
będą narażone na oddziaływania związane z planowanym przedsięwzięciem.
9.11. ODDZIAŁYWANIE NA OBSZARY NATURA 2000 I INNE OBSZARY
CHRONIONE
Teren przeznaczony pod planowane przedsięwzięcie położony jest poza
obszarami chronionymi. Najbliższe Obszary Specjalnej Ochrony – PLB060021
Dolina Sołokiji oraz PLB060018 Dolina Szyszły znajdują się w promieniu ok. 2,5 km
i 3 km od działki przeznaczonej pod biogazownię.
W obrębie parceli przeznaczonej pod biogazownię i w jej najbliższym
sąsiedztwie występują pospolite gatunki ptaków, przystosowane do obecności
146
człowieka i czerpiące z tego korzyści. Siedliska ludzkie dają większe możliwości
gniazdowania oraz dostępność pokarmu w ciągu całego roku. Są to gatunki
towarzyszące terenom zamieszkałym: jaskółka Hirundo rustica, szpak zwyczajny
Sturnus vulgaris, wróbel zwyczajny Passer domesticus. Występują również gatunki
ssaków mające dogodne warunki bytowania w środowisku polnym.
Na terenie działki przeznaczonej pod planowane przedsięwzięcie nie
zaobserwowano nor i legowisk, nie stwierdzono również obecności ptasich gniazd,
co wskazuje, że tereny te nie są miejscem lęgów ptaków lub rozrodu innych
gatunków zwierząt.
9.12. WZAJEMNE ODDZIAŁYWANIA W/W ELEMENTÓW
W
oparciu
o
analizę
przeprowadzoną
oddziaływania
planowanego
przedsięwzięcia na środowisko można stwierdzić, że przy zastosowaniu rozwiązań
chroniących środowisko przedstawionych w niniejszym Raporcie, nie wystąpią
wzajemne niekorzystne oddziaływania pomiędzy poszczególnymi komponentami
środowiska i przy prawidłowo prowadzonych robotach nie wystąpi kumulacja
oddziaływań, zarówno na etapie realizacji przedsięwzięcia jak i eksploatacji
biogazowni.
10. UZASADNIENIE WYBRANEGO PRZEZ WNIOSKODAWCĘ ORAZ OPIS
PRZEWIDYWANYCH
PRZEDSIĘWZIĘCIA
POŚREDNIE,
ZNACZĄCYCH
NA
ŚRODOWISKO
SKUMULOWANE,
STAŁE
WYNIKAJĄCE
I
CHWILOWE
Z
PLANOWANEGO
OBEJMUJĄCY
ŚRODOWISKO,
WTÓRNE,
I DŁUGOTERMINOWE,
ODDZIAŁYWAŃ
ISTNIENIA
BEZPOŚREDNIE,
KRÓTKO,
ŚREDNIO
ODDZIAŁYWANIA
NA
PRZEDSIĘWZIĘCIA,
WYKORZYSTANIA ZASOBÓW ŚRODOWISKA I EMISJI
10.1.OPIS
METOD
PROGNOZOWANIA
ZASTOSOWANYCH
PRZEZ
WNIOSKODAWCĘ
Modelowanie poziomów substancji w powietrzu
Modelowanie poziomów substancji w powietrzu wykonano zgodnie z
metodyką referencyjną wg rozporządzenia ministra Środowiska z dnia 26 stycznia
2010 r. (Dz. U. 2010, Nr 16, poz. 87) licencjonowanym programem EK100W wersja
4.8., opracowanym przez „ATMOTERM” Sp. z o.o. w Opolu, uwzględniający zakres
wynikający z w/w rozporządzenia.
147
Metodyka prognozowania klimatu akustycznego
W zakresie oceny klimatu akustycznego do obliczeń emisji hałasu oraz
wykonania
map
akustycznych
wykorzystano
program
SoundPLAN
7.0. W
obliczeniach akustycznych posłużono się normą ISO 9613-2 „Akustyka. Tłumienie
dźwięku podczas propagacji w przestrzeni otwartej. Ogólna metoda obliczania”.
10.2.
OPIS
PRZEWIDYWANYCH
ZNACZĄCYCH
ODDZIAŁYWAŃ
PLANOWANEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA NA ŚRODOWISKO WYNIKAJĄCYCH
Z ISTNIENIA PRZEDSIĘWZIĘCIA
Oddziaływanie planowanego przedsięwzięcia będzie lokalne i ograniczone
przestrzennie do granicy działki objętej inwestycją.
Na etapie budowy wystąpią nieznaczne oddziaływania na środowisko. Będą to
oddziaływania typowe i nieuniknione podczas procesu inwestycyjnego, takie jak
lokalne przekształcenia powierzchni ziemi, nagromadzenie odpadów budowlanych
i okresowe uciążliwości związane z transportem mas ziemnych.
10.3.OPIS
PRZEWIDYWANYCH
ZNACZĄCYCH
ODDZIAŁYWAŃ
Z WYKORZYSTANIA ZASOBÓW ŚRODOWISKA
Realizacja przedsięwzięcia, nie będzie powodować znaczących oddziaływań
na środowisko, wynikających z wykorzystania zasobów środowiska.
Wykorzystanie zasobów będzie polegało głównie na zajęciu powierzchni pod
obiekty biogazowni.
10.4.
OPIS
PRZEWIDYWANYCH
ZNACZĄCYCH
ODDZIAŁYWAŃ
Z EMISJI
10.4.1. EMISJE DO POWIETRZA- ETAP REALIZACJI I LIKWIDACJI
W trakcie realizacji Inwestycji oddziaływania planowanego przedsięwzięcia
wynikające z emisji substancji zanieczyszczających powietrze będą miały charakter
148
bezpośredni
i krótkoterminowy
(ograniczone
czasowo
do
okresu
realizacji
przedsięwzięcia). W fazie realizacji uciążliwości będą rozłożone w czasie zgodnie z
harmonogramem prac, który umożliwi optymalne wykorzystanie sprzętu, eliminację
przestojów, a tym samym ograniczenie kumulacji emisji nie będą powodować
znaczących zmian w środowisku. Podczas likwidacji inwestycji występujące
oddziaływania wynikające z emisji substancji zanieczyszczających powietrze będą
miały podobny charakter.
10.4.2. EMISJE DO POWIETRZA- ETAP EKSPLOATACJI
Oddziaływania związane z substancjami zanieczyszczającymi powstającymi w
wyniku funkcjonowania biogazowni metanowej opisano w pkt. 9.4. niniejszego
opracowania.
Mają
zanieczyszczenia
charakter
jako
bezpośredni
zanieczyszczenia
i
długoterminowy.
pierwotne
będą
Emitowane
przedostawać
się
bezpośrednio do atmosfery, w której ulegać będą przemianom fizykochemicznym
przekształcając się w zanieczyszczenia wtórne i w związku z tym nie będą
skumulowane i znacząco wpływać na stan powietrza poza terenem inwestycji.
Analiza wpływu emisji substancji zanieczyszczających wprowadzanych do
powietrza, obejmująca substancje zanieczyszczające wprowadzane do powietrza w
wyniku funkcjonowania biogazowni metanowej na jego stan wykazała, że emisja nie
będzie powodowała przekroczeń standardów jakości powietrza atmosferycznego.
10.4.3. WPŁYW NA KLIMAT AKUSTYCZNY
Etap realizacji
Etap eksploatacji
Oddziaływania na klimat akustyczny związany pochodzić od źródeł mobilnych
(samochodów ciężarowych, ładowarki) oraz stacjonarnych (agregat kogeneracyjny i
stacja transformatorowa).
Źródła emisji akustycznej nie będą powodować przenoszenia się hałasu do
środowiska
w
stopniu
stwarzającym
możliwość
występowania
uciążliwości
i przekroczenia dopuszczalnych norm na terenach chronionych. Jak wynika z
149
przeprowadzonej analizy, przedmiotowe przedsięwzięcie nie spowoduje pogorszenia
klimatu akustycznego na terenach chronionych z akustycznego punktu widzenia.
10.5. OPIS MOŻLIWOŚCI WYSTĄPIENIA SKUMULOWANEGO ODDZIAŁYWANIA
PRZEDSIĘWZIĘCIA NA ŚRODOWISKO Z INNYMI ZREALIZOWANYMI LUB
PLANOWANYMI PRZEDSIĘWZIĘCIAMI
Biorąc pod uwagę otoczenie działki 11/8 oraz to, że nie planuje się nowych
przedsięwzięć w jej bezpośrednim sąsiedztwie, które powodowałyby emisje
substancji zanieczyszczających do powietrza, a tym samym ich kumulację
z substancjami zanieczyszczającymi emitowanymi do powietrza z emitorów
biogazowni nie będzie występowała kumulacja substancji zanieczyszczających.
W otoczeniu przedsięwzięcia nie występują obiekty, będące źródłem hałasu
przemysłowego, który powodowałby oddziaływanie skumulowane z planowanym
przedsięwzięciem w zakresie emisji hałasu do środowiska.
11.
PROPONOWANE
DO
ZASTOSOWANIA
ROZWIĄZANIA
CHRONIĄCE
ŚRODOWISKO - OPIS PRZEWIDYWANYCH DZIAŁAŃ MAJĄCYCH NA CELU
ZAPOBIEGANIE,
OGRANICZANIE
LUB
KOMPENSACJĘ
PRZYRODNICZĄ
NEGATYWNYCH ODDZIAŁYWAŃ NA ŚRODOWISKO, W SZCZEGÓLNOŚCI NA
CELE
I
PRZEDMIOT
OCHRONY
OBSZARU
NATURA
2000
ORAZ
INTEGRALNOŚĆ TEGO OBSZARU
Przewidywane działania mające na celu zapobieganie, ograniczanie lub
kompensację przyrodniczą negatywnych oddziaływań na środowisko:
•
planowane obiekty będą wykonane z materiałów spełniających wymagania
odpowiednich norm branżowych oraz dopuszczonych do obrotu, a więc
spełniających normy ochrony środowiska,
•
zawróceniu do komór fermentacyjnych,
•
montaż zbiorników magazynowych
pozwalających
na
gromadzenie
pozostałości pofermentacyjnych w okresie, kiedy nie mogą zostać
wykorzystanie do produkcji rolnej,
•
wykorzystanie
wydzielonego
ciepła
technologicznego,
150
w
innych
fazach
procesu
•
odpowiedniej izolacji cieplnej i akustycznej,
•
pofermentacyjną do nawożenia,
•
środowiska przez całą dobę,
•
zaangażowanie do wykonania prac realizacyjnych specjalistycznej firmy,
która
wykona
prace
zgodnie
z
obowiązującymi
przepisami
nie
stwarzającymi zagrożenia dla środowiska,
•
ograniczanie przemieszczania mas ziemnych i sypkich w czasie wietrznej
pogody, w wyniku czego wystąpi ograniczenie pylenia,
•
utrzymywanie dróg dojazdowych do placu budowy i dróg wewnętrznych
w stanie ograniczającym pylenie,
•
transportowanie
sypkich
materiałów
budowlanych
samochodami
wyposażonymi w opończe ograniczające pylenie,
•
ograniczenie emisji zanieczyszczeń poprzez minimalizację emisji spalin
poprzez wyłączanie silników maszyn
budowlanych i samochodów
transportujących materiały budowlane w trakcie postoju lub załadunku oraz
utrzymywanie silników w dobrym stanie technicznym,
•
wytyczenie optymalnych tras dojazdu maszyn budowlanych i samochodów
dostarczających materiały budowlane,
•
prowadzenie prac wyłącznie w porze dziennej (6-22), co będzie
eliminowało oddziaływania akustyczne,
•
sprzęt i narzędzia będą wyłączane gdy nie będą wykorzystywane,
•
w tym samym czasie nie będą wykorzystywane najbardziej uciążliwe
akustycznie urządzenia (w celu uniknięcia kumulacji oddziaływania na
etapie realizacji i likwidacji),
•
stan techniczny sprzętu będzie kontrolowany, celem zapobiegania
zwiększonej hałaśliwości wywołanej usterkami,
•
realizacja prac zgodnie z harmonogramem umożliwiającym optymalne
wykorzystanie sprzętu, eliminację przestojów,
•
zapewnienie systemu odbioru i odprowadzania ścieków bytowych dla
pracowników poprzez przenośne sanitariaty,
151
•
przestrzeganie przez pracowników przepisów BHP i p. poż. podczas
wykonywania prac,
•
maszyny i urządzenia będą poruszały się z bardzo małą prędkością
w granicach ok. 5 – 10 km/h, środki transportu natomiast 15 – 20 km/h,
•
pojazdy i maszyny zaopatrzone będą w tłumiki wydechu, które ograniczą
negatywne oddziaływania akustyczne na środowisko,
•
zastosowane urządzenia charakteryzować się będą niską emisją hałasu.
Etap eksploatacji
Jak wynika z opisanych w pkt.10.4. raportu przewidywanych znaczących
oddziaływań planowanego przedsięwzięcia na środowisko wynikające z emisji
substancji zanieczyszczających do powietrza podczas eksploatacji biogazowni
w miejscowości Dyniska Nowe emisja zanieczyszczeń nie będzie znacząco wpływać
na stan powietrza poza terenem inwestycji - emisja nie będzie powodowała
przekroczeń
standardów
jakości
powietrza
atmosferycznego
określonych
w obowiązujących aktach prawnych. Odsiarczenie biogazu pozwoli na znaczne
ograniczenie wielkości emisji dwutlenku siarki w stosunku do spalania biogazu bez
odsiarczenia.
Uzyskiwanie energii elektrycznej i ciepła z procesu spalania biogazu przyczyni
się również w sposób pośredni do znacznego ograniczenia emisji zanieczyszczeń
w przypadku wytwarzania energii z paliwa stałego (węgla kamiennego lub
brunatnego).
W
celu ograniczenia
oddziaływania
planowanego
przedsięwzięcia
na
środowisko Inwestor zastosuje rozwiązania chroniące środowisko, które podano
poniżej.
•
lokalizacja biogazowni w odległości ok. 170 mb od zabudowy mieszkalnej
•
odpowiednio
usytuowana
droga
dojazdowa,
zapewniająca
dostawy
substratów oraz wywóz pozostałości pofermentacyjnych
•
zapewnienie odbioru surowców lokalnych znacznie ograniczy transport
•
odpowiednia hermetyzacja zbiorników i rurociągów technologicznych
zapobiegająca niezorganizowanym wypływom cieczy i gazu, a co za tym
idzie zerowa emisja odorów do środowiska; oraz zanieczyszczeniu wód
podziemnych
152
•
zastosowanie szczelnych Eko-bagów pozwalających na bezodorowe
gromadzenie pozostałości pofermentacyjnych w okresie kiedy nie mogą
zostać wykorzystane do produkcji rolnej
•
zawróceniu do komór fermentacyjnych
•
wykorzystanie
wydzielonego
ciepła
w
innych
fazach
procesu
technologicznego, oraz osuszaniu pofermentu
•
odpowiedniej izolacji cieplnej i akustycznej
•
pofermentacyjną do nawożenia
•
środowiska przez całą dobę
•
ogrzewanie
obiektów
przy
użyciu
energii
cieplnej
powstającej
w
kogeneratorze
•
uporządkowaną gospodarkę wodno-ściekową,
•
odpady
będą
zbierane
selektywnie,
a
następnie
przekazywane
uprawnionym odbiorcom do odzysku lub unieszkodliwienia,
•
ograniczenie do niezbędnego minimum jednoczesnego czasu pracy
urządzeń,
•
dobieranie środków pracy o możliwie najmniejszym poziomie emisji hałasu,
•
zastosowanie nowoczesnego sprzętu i urządzeń (kogenerator, ładowarka
kołowa, stacja trafo),
•
ograniczanie narażenia na hałas takimi środkami technicznymi, jak:
obudowy
dźwiękoizolacyjne
maszyn,
kabiny
dźwiękoszczelne
dla
personelu, tłumiki, ekrany i materiały dźwiękochłonne (kogenerator –
dźwiękoszczelna obudowa),
•
zastosowanie tłumików wydechu w pojazdach i kogeneratorze (pojazdy,
ładowarka kołowa),
•
ograniczanie czasu i poziomu narażenia oraz liczby osób narażonych na
hałas przez właściwą organizację pracy, w szczególności stosowanie
skróconego czasu pracy lub przerw w pracy i rotacji na stanowiskach pracy
(praca w pobliżu kogeneratora),
153
•
projektowanie miejsc pracy i rozmieszczanie stanowisk pracy w sposób
umożliwiający izolację od źródeł hałasu oraz ograniczających jednoczesne
oddziaływanie wielu źródeł na pracownika (miejsce pracy pracowników).
12.
ORÓWNANIE
PROPONOWANEJ
TECHNOLOGII
Z
TECHNOLOGIĄ
SPEŁNIAJĄCĄ WYMAGANIA, O KTÓRYCH MOWA W ART. 143 USTAWY
PRAWO OCHRONY ŚRODOWISKA
Zgodnie z art. 143 Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 roku Prawo ochrony
środowiska – tekst jednolity (Dz. U. 2008 Nr 25, poz. 150 z późn. zm.) technologia
stosowana w nowo uruchamianych instalacjach i urządzeniach powinna spełniać
wymagania, przy których uwzględnia się:
•
stosowanie substancji o małym potencjale zagrożeń,
•
efektywne wytwarzanie oraz wykorzystanie energii,
•
zapewnienie racjonalnego zużycia wody i innych surowców oraz materiałów
i paliw,
•
rodzaj, zasięg oraz wielkość emisji,
•
wykorzystanie porównywalnych procesów i metod, które zostały skutecznie
zastosowane w skali przemysłowej,
•
postęp naukowo – techniczny.
Planowana biogazownia będzie respektować w/w wymagania.
Stosowanie substancji o małym potencjale zagrożeń
Ze
względu
na
charakter
procesów
technologicznych
w
biogazowni
w Dyniskach Nowych będą wykorzystywane surowce, a tym samym substancje
o stosunkowo niskim potencjale zagrożeń.
Do substancji potencjalnie zagrażających środowisku zaliczyć należy metan
będący składnikiem biogazu uzyskiwanego w wyniku fermentacji beztlenowej. Z tego
względu zastosowano szereg rozwiązań zapobiegających powstawaniu warunków
wybuchowych, a na terenie biogazowni wyznaczone będą strefy zagrożenia
wybuchem.
Zapewnienie racjonalnego zużycia wody i innych surowców oraz
materiałów i paliw, efektywne wytwarzanie oraz wykorzystanie energii
W czasie eksploatacji biogazowni zapewnione będzie racjonalne zużycie
wody. Pobór wody dla biogazowni będzie ograniczony do technologicznych oraz
socjalno – bytowych.
154
Biogazownia będzie gwarantować racjonalne zużycie paliwa (biogazu)
otrzymanego z surowców organicznych. Dobór substratów i konfiguracja instalacji
dobrane zostały zgodnie z wieloletnim doświadczeniem i badaniami dostawcy
technologii, co gwarantuje optymalizację przebiegu procesu fermentacji i racjonalne
wykorzystanie surowców.
Stosowanie
technologii
bezodpadowych
i
małoodpadowych
oraz
możliwość odzysku powstających odpadów
Planowana biogazownia przyczynia się do redukcji ilości substratów
organicznych
i w efektywny sposób zagospodarowuje kłopotliwe odpady. W trakcie eksploatacji
biogazowni będzie prowadzony odzysk odpadów w rozumieniu ustawy z dnia 14
grudnia 2012 r. o opadach (Dz. U. 2013 r. Nr 0, poz. 21), Według zał. nr 1 Ustawy o
odpadach prowadzony proces odzysku jest oznaczony symbolem R10.
Rodzaj, zasięg oraz wielkość emisji
Rodzaj, zasięg oraz wielkość emisji zostały opisane w rozdziałach 3.3 i 9
niniejszego Raportu. Funkcjonowanie biogazowni – zaliczanej do OZE, przyczynia
się do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych.
Wykorzystanie porównywalnych procesów i metod, które zostały
skutecznie zastosowane w skali przemysłowej
W Raporcie wykorzystano materiały w oparciu o procesy i metody, które
zostały skutecznie zastosowane w skali przemysłowej. Technologia opracowana
i sprawdzona jest przez niemiecką firmę. Koncepcje związane z instalacją są
dobrane do miejscowych warunków i wdrażane z optymalnym zastosowaniem
komponentów najwyższej jakości.
Postęp naukowo – techniczny
Urządzenia
i
rozwiązania
technologiczne
reprezentują
technologie
odpowiadające poziomowi współczesnej wiedzy technicznej, które przy ich właściwej
eksploatacji zapewniają optymalne pozyskanie i wykorzystanie energii, a także
minimalizują ryzyko zanieczyszczenia środowiska.
155
13. WSKAZANIE, CZY DLA PLANOWANEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA KONIECZNE
JEST USTANOWIENIE OBSZARU OGRANICZONEGO UŻYTKOWANIA ORAZ
OKREŚLENIE GRANIC TAKIEGO OBSZARU, OGRANICZEŃ W ZAKRESIE
PRZEZNACZENIA TERENU,
WYMAGAŃ
TECHNICZNYCH
DOTYCZĄCYCH
OBIEKTÓW BUDOWLANYCH I SPOSOBÓW KORZYSTANIA Z NICH
Po przeanalizowaniu warunków lokalizacyjnych planowanego przedsięwzięcia,
oraz określeniu wpływu inwestycji na poszczególne komponenty środowiska, zgodnie
z Ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (tekst jednolity – Dz.
U. 2008 Nr 25, poz. 150 z późniejszymi zmianami) Dział IX, Rozdział 3, art. 135 pkt
1, nie ma potrzeby ustanawiania obszaru ograniczonego użytkowania dla tej
inwestycji.
14. ANALIZA MOŻLIWYCH KONFLIKTÓW SPOŁECZNYCH ZWIĄZANYCH
Z LANOWANYM PRZEDSIĘWZIĘCIEM
Planowana biogazownia powstanie na terenie należącym do jednego
z inwestorów, a zatem realizacja inwestycji nie będzie wymagała zajęcia terenów
prywatnych, ani nie będzie kolidowała z interesami osób trzecich.
Analiza wpływu projektowanego przedsięwzięcia na środowisko wykazuje, iż
zarówno na etapie realizacji, jak i eksploatacji inwestycji będą zachowane standardy
jakości środowiska przyrodniczego, a ewentualne oddziaływania zamkną się na
terenie działki należącej do jednego z inwestorów.
Na podstawie przeprowadzonej analizy nie przewiduje się wystąpienia
ewentualnych konfliktów społecznych w związku z realizacją oraz eksploatacją
ww. przedsięwzięcia.
15.
PRZEDSTAWIENIE
PLANOWANEGO
I EKSPLOATACJI
PROPOZYCJI
PRZEDSIĘWZIĘCIA
LUB UŻYTKOWANIA,
MONITORINGU
NA
W
ETAPIE
ODDZIAŁYWANIA
JEGO
BUDOWY
SZCZEGÓLNOŚCI
NA CELE
I PRZEDMIOT OCHRONY OBSZARU NATURA 2000 ORAZ INTEGRALNOŚCI
TEGO OBSZARU
Na etapie realizacji przedsięwzięcia monitoring polegał będzie głównie na
sprawdzaniu,
czy
proces
inwestycyjny
przebiega
zgodnie
z
opracowaną
dokumentacją techniczną i czy są zachowane na terenie budowy podstawowe
wymogi bhp i p. poż.
156
Systematyczna obecność na placu budowy inspektorów nadzoru i stosowne
wpisy do dziennika budowy będą gwarantem, że postęp prac jest właściwy
i bezpieczny.
Na etapie eksploatacji obiektu podstawowe czynności sprawdzające pracę
urządzeń, stan obiektów i pomiar emisji zanieczyszczeń należą do eksploatatora.
Zakres czynności powinien być zawarty w instrukcji eksploatacji biogazowni.
Eksploatujący powinien okresowo sprawdzać stan techniczny obiektów, urządzeń
i aparatury kontrolno-pomiarowej i podejmować odpowiednie działania w zależności
od sytuacji.
Biogazownia w m. Dyniska Nowe wyposażona będzie w stały nadzór zdalnego
odczytu najważniejszych informacji określających prawidłowe działanie obiektu.
Każde odstępstwo od zadanych parametrów będzie sygnalizowane, a przyczyny
nienormalnej pracy będą bezzwłocznie usuwane.
Cała instalacja elektrowni biometanowej jest sterowana i regulowana przez
sterownik SPS znajdujący się w pomieszczeniu technicznym. Sterownik jest
uruchamiany komputerowo z graficzną wizualizacją parametrów pracy instalacji.
Dzięki zastosowanej nowoczesnej technice można bezzwłocznie reagować na
występujące anormalne stany pracy instalacji biogazowych. Automatyczny nadzór
może być odstawiony za pomocą komputera przemysłowego z możliwością przejścia
na sterowanie ręczne.
16. WSKAZANIE TRUDNOŚCI WYNIKAJĄCYCH Z NIEDOSTATKÓW TECHNIKI
LUB
LUK
WE
WSPÓŁCZESNEJ
WIEDZY,
JAKIE
NAPOTKANO,
OPRACOWUJĄC RAPORT
Przy opracowywaniu niniejszego raportu, autorzy nie napotkali trudności
wynikających z niedostatków techniki lub luk we współczesnej wiedzy.
157

3.1. charakterystyka całego przedsięwzięcia i warunki użytkowania

Transkrypt

Podobne dokumenty

cz.1

Biogaz rolniczy – produkcja i wykorzystanie

cz.2

Oferta - Evercon

Prąd, ciepło i certyfikaty. Kiedy biogaz to dobry biznes?

Sesja_II.old

Kiszonka z kukurydzy... czekolada dla bakterii biogazu

Mikrobiogazownie rolnicze (pdf 429 kB)

Regulamin przyjęcia odpadów do Regionalnego

Biogaz zyskuje na znaczeniu