Uciepłownienie kamienic wrocławskich, czyli ciepło sieciowe nowej

Uciepłownienie kamienic wrocławskich, czyli ciepło sieciowe nowej generacji
CZĘŚĆ TRZECIA
W poprzedniej części zastanawialiśmy się kto i jakie korzyści może odnieść z
tytułu likwidacji źródeł niskiej emisji. Tradycyjnie mieszkania w starych kamienicach
są najczęściej ogrzewane piecami kaflowymi, rzadziej z wykorzystaniem energii
elektrycznej lub gazu ziemnego. We wcześniejszych artykułach rozwiązania tego
problemu upatrywano w zastosowaniu nowej technologii dostarczania ciepła oraz
ciepłej wody – ciepła sieciowego nowej generacji 1 . Przy zastosowaniu takiego
rozwiązania wśród grup społecznych odnoszących korzyści z likwidacji niskiej emisji,
można wyróżnić:
- mieszkańców starych kamienic,
- mieszkańców miasta,
- władze miasta,
- odwiedzających.
Te grupy społeczne odnoszą różnorodne korzyści środowiskowe i społeczne z tytułu
zamiany pieców kaflowych i innych nieefektywnych źródeł ogrzewania na ciepło
sieciowe. Część z nich ma charakter jakościowy, ale część można w stosunkowo
prosty sposób wycenić i określić ich znaczenie w ogólnym rachunku kosztów i
korzyści.
Najważniejsze
korzyści
dla
poszczególnych,
wyróżnionych
grup
społecznych, zostały omówione w poprzedniej części artykułu. Uwzględniając
właśnie te elementy spróbujemy teraz określić wartościowo korzyści z tytułu
wprowadzenia ciepła sieciowego do starych kamienic. Z tego też względu w dalszych
rozważaniach
ujęte
zostaną
tylko
najważniejsze,
wymierne
korzyści
dla
bezpośrednich użytkowników tego rozwiązania. Pozostałe korzyści o charakterze
jakościowym zwiększają tylko różnicę kosztów między ciepłem sieciowym, a
pozostałymi, nieefektywnymi źródłami ciepła.
Z punktu widzenia bezpośrednich użytkowników instalacji najważniejszą
kwestią jest ile będą musieli zapłacić za nowe rozwiązanie. Zatem jako główny
1
Wszystkie przytoczone szacunki ilościowe i wartościowe zostały zaczerpnięte z opracowania Fiedor B.,
Pultowicz A., Ciechelska A., , „Uciepłownienie Kamienic Wrocławia. Analiza kwestii ekologiczno –
społecznych oraz finansowo – organizacyjnych, Kogeneracja S.A., Wrocław 2009.
1
element
kosztów
społecznych
należy przyjąć
koszt
inwestycyjny i
koszty
eksploatacyjne. Do kosztów eksploatacyjnych można zaliczyć:
- koszt inwestycyjny,
- koszt uzyskania energii cieplnej,
- koszt remontów, napraw i konserwacji,
- koszt pracy włożonej w ogrzewanie mieszkania oraz
- koszt usuwania odpadów z procesów spalania.
Koszt inwestycyjny
W przypadku stosowania dotychczasowych, mało efektywnych rozwiązań,
koszt inwestycyjny nie występuje, gdyż instalacja już funkcjonuje. Wyposażenie
kamienicy w instalację ciepła sieciowego pozwalającego ogrzewać mieszkanie oraz
uzyskiwać ciepłą wodę, kosztuje (szacunkowo) 10-14 tys. złotych na mieszkanie.
Różnica w kosztach jest uzależniona od powierzchni mieszkania i ich ilości w
kamienicy. Do dalszych wyliczeń, przyjęto, że średnio koszt inwestycyjny wynosi 12
tys. złotych na mieszkanie. Koszty te obejmują realizację następujących elementów
instalacji: węzeł cieplny, pomieszczenie techniczne, instalacje w części wspólnej
(piony i poziomy), stacje mieszkaniowe, punkt pomiarowy, mieszkaniową instalację
wewnętrzną oraz opłatę przyłączeniową.
Koszt uzyskania energii cieplnej
Energia w mieszkaniach jest niezbędna na ogrzewanie oraz podgrzanie wody.
W starych kamienicach w celu ogrzewania mieszkania wykorzystuje się najczęściej
piece kaflowe lub inne małoefektywne źródła. Natomiast do ogrzewania wody
najczęściej stosuje się energię elektryczną. Przy założeniu, że w mieszkaniu mieszka
czteroosobowa rodzina, z których każda zużywa dziennie 50 l ciepłej wody o
temperaturze 50°C, podgrzewanej przy wykorzystaniu energii elektrycznej, koszt
podgrzania wody wynosi 840 zł rocznie.2
2
Uwzględniono bieżące ceny energii.
2
Rocznie koszt węgla dla ogrzania 100 m2 mieszkania wynosi 2800-6300 zł, w
zależności od ceny węgla. Zatem do dalszych szacunków można przyjąć koszt w
wysokości 4550 zł. Koszt ten oszacowano przy następujących założeniach: cena Mg
węgla kamiennego wynosi 400-600 zł, wartość opałowa węgla wynosi 16,7 ÷ 29,3
GJ/Mg, a zużycie węgla na ogrzanie 100 m2 mieszkania wynosi 7-10 Mg.
Zatem koszt pozyskania energii dla mieszkania w starej kamienicy przy
zastosowaniu pieców kaflowych oraz energii elektrycznej do ogrzania wody, wynosi
5390 zł/ rok. Natomiast roczny koszt uzyskania ciepła przy wykorzystaniu ciepła
sieciowego wynosi 2000 zł3. Koszt ten uwzględnia już wykorzystanie ciepłej wody.
Koszt remontów, napraw i konserwacji
Przy założeniu, że 4 razy w roku przewody kominowe muszą być
skontrolowane i wyczyszczone przez kominiarza, raz w roku przeprowadza się
kontrolę przewodów wentylacyjnych, a mieszkanie zamieszkiwane przez 4 osoby
ogrzewają 3 piece kaflowe, koszt konserwacji oszacowano na 130 zł rocznie.
W przypadku ciepła sieciowego koszty konserwacji urządzeń i ich nadzoru,
napraw i remontów wynosi około 65 zł rocznie. 4
Koszt pracy włożonej w ogrzewanie mieszkania
Użytkowanie pieca kaflowego w mieszkaniu trwa rocznie średnio 90 dni. Na
koszty pracy związanej z obsługą pieca składa się: obsługa pieca, rozpalanie,
czyszczenie, dostarczanie węgla i usuwanie popiołu. Przyjęto, że te czynności
zajmują w jednym mieszkaniu godzinę dziennie. Przyjmując koszt takiej pracy na
poziomie 5 zł, wartość pracy przy obsłudze pieca wynosi 450 zł.5
Koszt usuwania odpadów z procesów spalania
Koszt ten przyjęto orientacyjnie na poziomie 210 zł rocznie.
W przypadku ciepła sieciowego koszty pracy, ani koszty usuwania odpadów nie
występują.
3
Informacje dostarczone przez producenta ciepła sieciowego.
Informacje dostarczone przez producenta ciepła sieciowego.
5
Wartość roboczogodziny została przyjęta na niższym poziomie niż w przytaczanym opracowaniu, gdzie oparta
była o średnią płacę krajową. Przyjęto, że praca ta nie jest pracą wymagającą szczególnych kwalifikacji, zatem
lepsze będzie uwzględnienie jednej z niższych stawek godzinowych, płatnych za takie prace.
4
3
Z powyższej analizy wynika, że roczne koszty eksploatacyjne korzystania z
ciepła sieciowego wynoszą 2065 zł, a z pieców kaflowych – 6180 zł. Są one zatem
trzykrotnie niższe (tab. 1). W takiej sytuacji stosunkowo wysoki koszt inwestycyjny
instalacji ciepła sieciowego zwróciłby się w ciągu trzech lat.
Tab. 1. Koszty społeczne korzystania z pieców kaflowych i ciepła sieciowego
Koszty społeczne
Piece kaflowe Ciepło sieciowe
[zł]
[zł]
Koszt inwestycyjny
Roczne koszty eksploatacyjne:
Koszty ciepła na rok [zł]
Koszty remontów, napraw, konserwacji na rok [zł]
Koszt pracy włożonej w ogrzewanie mieszkania na rok [zł]
Koszty usuwania odpadów na rok [zł]
Łącznie:
Koszt inwestycyjny
Roczne koszty eksploatacyjne
12000
5390
130
450
210
2000
65
0
0
6180
12000
2065
Jednak dla przeciętnego mieszkańca starej kamienicy liczą się jedynie te
koszty, które faktycznie musi wyłożyć z własnej kieszeni, a więc pracy własnej oraz
kosztów usuwania odpadów nie bierze pod uwagę w swoim rachunku. W takim
przypadku koszt eksploatacyjny korzystania z pieców wynosi 5520 zł. Wówczas czas
zwrotu kosztów inwestycyjnych wydłuża się o około pół roku. Oczywiście problemem
jest wyłożenie przez mieszkańca 12 000 zł na samą instalację ciepła sieciowego, ale
ten temat zostanie poruszony w dalszych częściach artykułu.
dr inż. Agnieszka Ciechelska
dr inż. Alicja Graczyk
prof. dr hab. Bogusław Fiedor
Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu
4