Algebra liniowa 6
Transkrypt
Algebra liniowa 6
Algebra liniowa 6. Przestrzenie afiniczne. Niech V będzie przestrzenią wektorową. Przestrzenią afiniczną nad przestrzenią wektorową V nazywamy zbiór X z działaniem zewnętrznym X × V 3 (x, v) −→ x + v ∈ X spełniającym warunki (1) dla dowolnego punktu x ∈ X oraz dla dowolnych wektorów v, w ∈ V zachodzi równość (x + v) + w = x + (v + w), → ∈ V taki, że y = x + − → (2) dla dowolnych punktów x, y ∈ X istnieje dokładnie jeden wektor − xy xy. Wymiar przestrzeni afinicznej X definiujemy wzorem dim X := dim V . Niech Y 6= ∅ będzie podzbiorem przestrzeni afinicznej X nad przestrzenią wektorową V . Podzbiór Y nazywamy podprzestrzenią afiniczną przestrzeni afinicznej X, jeżeli zbiór → : x, y ∈ Y } Y → := {− xy jest podprzestrzenią wektorową przestrzeni V . Zbiór Y → nazywamy kierunkiem podprzestrzeni afinicznej Y. Niech X będzie przestrzenią afiniczną. Punkty x0 , . . . , xn nazwiemy afinicznie niezależnymi, jeżeli wek→ −−→ tory − x− 0 x1 , . . . , x0 xk są liniowo niezależne. Uwaga: afiniczna niezależność punktów nie zależy od uporządkowania punktów. Niech będzie dany ciąg punktów x0 , . . . , xk ∈ X oraz ciąg skalarów λ0 , . . . , λk ∈ F. Kombinacją barycentryczną punktów x0 , . . . , xk o współczynnikach λ0 , . . . , λk określamy wzorem k X λi xi := p + i=0 k X →, λi − px i i=0 gdzie p jest dowolnie wybranym punktem przestrzeni afinicznej X. Uwaga: kombinacja barycentryczna nie zależy od wyboru punktu p. Niech X będzie przestrzenią afiniczną nad rzeczywistą przestrzenią wektorową V oraz niech x0 , . . . , xk będzie ciągiem punktów afinicznie niezależnych. Zbiór k k X X [x0 , . . . , xk ] := { λi xi : λi = 1, λ0 0, . . . , λn 0} i=0 i=0 nazywamy k-wymiarowym sympleksem o wierzchołkach x0 , . . . , xn . Niech X oraz X 0 będą przestrzeniami afinicznymi nad przestrzeniami wektorowymi V oraz V 0 . Odwzorowanie f : X −→ X 0 1 2 ALGEBRA LINIOWA nazywamy odwzorowaniem afinicznym jeżeli istnieje odwzorowanie liniowe fˆ : V −→ V 0 takie, że dla każdego punktu x ∈ X i dowolnego wektora v ∈ V zachodzi równość: f (x + v) = f (x) + fˆ(v). Niech X będzie przestrzenią afiniczną nad przestrzenią wektorową V oraz niech Y oraz oraz Y 0 będą podprzestrzeniami afinicznymi w przestrzeni X. Mówimy, że Y jest równoległa do Y 0 co zapisujemy Y kY 0 jeśli Y ⊆ Y 0 lub Y 0 ⊆ Y . Zadania Zadanie 1. Dowieść, że dla dowolnej przestrzeni afinicznej X oraz dla dowolnych punktów x, y, z ∈ X − →+− →=− → xy yz xz. Zadanie 2. Dowieść, że przestrzeń wektorowa V jest przestrzenią afiniczną nad V , gdzie dodawanie zewnętrzne jest określone jako dodawanie wewnętrzne w przestrzeni V . Zadanie 3. Dowieść, że podzbiór Y := {(x0 , . . . , xn ) ∈ Rn+1 : x0 + . . . + xn = 1} jest podprzestrzenią afiniczną w Rn+1 . Wyznaczyć kierunek Y . Zadanie 4. Niech V będzie przestrzenią wektorową oraz niech α ∈ V ∗ , α 6= 0. Dowieść, że dla dowolnego skalaru a ∈ F zbiór Y := {x ∈ V : α(x) = a} jest podprzestrzenią afiniczną przestrzeni V . Wyznaczyć kierunek Y . Zadanie 5. Niech A będzie niepustym podzbiorem przestrzeni afinicznej X. Dowieść, że podprzestrzeń afiniczna generowana przez A dana jest wzorem k k nX o X Y = λi ai : a0 , . . . , ak ∈ A, λ0 , . . . , λk ∈ F, λi = 1, k ∈ N . i=0 i=0 Zadanie 6. Dowieść, że punkty x0 := (0, 1, 2), x1 := (2, 5, −1) oraz x2 := (−1, 1, 0) są afinicznie niezależne w przestrzeni afinicznej R3 . Zadanie 7. Niech X będzie rzeczywistą przestrzenią afiniczną. Zbiór A ⊆ X nazywamy zbiorem wypukłym, jeśli dla dowolnych punktów x0 , x1 ∈ A sypmleks [x0 , x1 ] ⊆ A. (1) Dowieść, że zbiór pusty jest zbiorem wypukłym. (2) Dowieść, że dla dowolnego podzbioru A ⊆ X istnieje najmniejszy (w sensie inkluzji) podzbiór wypukły B taki, że B ⊇ A. Zbiór o powyższej własności nazywamy obwiednią wypukłą zbioru A. (3) Dowieść, że dla dowolnych punktów x0 , . . . , xk afinicznie niezależnych sympleks [x0 , . . . , xk ] jest obwiednią wypukłą swoich wierzchołków x0 , . . . , xk . (4) Dowieść, że obwiednia wypukła B zbioru A dana jest wzorem k k X X B={ λi ai : a0 , . . . , ak ∈ A, λ0 0, . . . , λn 0, λi = 1, k ∈ N}. i=0 i=0 Zadanie 8. Dowieść, że odwzorowanie f : R3 3 (x, y, z) −→ (x + y − 6, x + y + z + 5) ∈ R2 jest odwzorowaniem afinicznym. Wyznaczyć część liniową odwzorowania f . ALGEBRA LINIOWA 3 Zadanie 9. Wyznaczyć wszystkie wartości parametru m takie, że układ równań (m + 1)x + y − z = 1 mx + (2m − 1)y + 3z = m + 1 −(2m + 3)x − 5y + z = 2 posiada dokładnie jedno rozwiązanie. Zadanie 10. Niech będzie dana podprzestrzeń afiniczna Y w R4 zadana równaniem x1 + x2 + x3 + x4 = 2. Sprawdzić, że jest to podprzestrzeń wymiaru 3 oraz napisać: (1) równania podprzestrzeni afinicznej wymiaru 3 równoległej do Y i przechodzącej przez punkt a = (2, 0, 1, 0), (2) równania dwóch różnych podprzestrzeni afinicznych wymiaru 2 równoległych do Y oraz przechodzących przez punkt a = (2, 0, 1, 0), (3) równania dwóch różnych podprzestrzeni afinicznych wymiaru 1 równoległych do Y oraz przechodzących przez punkt a = (2, 0, 1, 0). Zadanie 11. W przestrzeni R3 dana jest prosta Y (tzn. podprzestrzeń afiniczna wymiaru 1) o równaniu parametrycznym x1 = 2 + t, x2 = −1 + 2t, x3 = 3 − t. Napisać: (1) równanie parametryczne prostej równoległej do Y i przechodzącej przez punkt p = (1, 2, −1), (2) równanie parametryczne dwóch różnych podprzestrzeni afinicznych wymiaru 2 równoległych do Y i przechodzącej przez punkt p = (1, 2, −1).