WYMAGANIA PROGRAMOWE CHEMIA GIMNAZJUM Dział 1

Transkrypt

WYMAGANIA PROGRAMOWE CHEMIA GIMNAZJUM Dział 1
WYMAGANIA PROGRAMOWE
CHEMIA GIMNAZJUM
Klasa I
Dział 1: Substancje chemiczne i ich przemiany
konieczne
konieczne + podstawowe
konieczne + podstawowe
+ rozszerzające
Ocena
dopuszczająca
Ocena
dostateczna
Ocena
dobra
Uczeń:
● definiuje pojęcie substancji
● odróżnia ciało fizyczne od
substancji
● podaje kryterium odróżniające
substancje proste od złożonych
● wymienia po pięć znanych z
życia codziennego substancji
prostych i złożonych
● zdefiniuje pojęcie mieszaniny
jednorodnej i niejednorodnej
● zdefiniuje pojęcia przemiany
fizycznej i chemicznej
● odróżnia substraty od produktów
Uczeń:
● podaje cechy, które są określane
jako właściwości fizyczne substancji
● określa właściwości fizyczne
oglądanej substancji
● wyjaśnia różnicę między
mieszaniną jednorodną a
niejednorodną
● odróżnia przemianę fizyczną od
przemiany chemicznej
● odróżnia właściwości fizyczne
substancji od właściwości
chemicznych
● odróżnia mieszaninę od związku
Uczeń:
● na podstawie opisanych
właściwości fizycznych rozpoznaje
substancję (oglądaną wcześniej na
lekcjach)
● podaje przykłady mieszanin
● sporządza mieszaninę
niejednorodną
● zaproponuje sposób rozdzielenia
mieszaniny niejednorodnej
● podaje przykłady przemiany
fizycznej i chemicznej
● zapisuje słownie reakcje spalania
magnezu, siarki i węgla w tlenie
konieczne + podstawowe
+ rozszerzające +
dopełniające
Ocena
Bardzo dobra
Uczeń:
● w podanych zbiorach wyszukuje
poznane na lekcjach substancje
proste i złożone
● projektuje sposób rozdzielenia
mieszaniny otrzymanej od
nauczyciela
● zapisuje za pomocą symboli proste
równania reakcji chemicznych
ilustrujących doświadczenia
przeprowadzone na lekcji, wskazuje
substraty i produkty reakcji,
odczytuje symboliczny zapis
równania reakcji
reakcji
● określa pojęcia właściwości
fizyczne i chemiczne substancji
● definiuje pojęcie pierwiastka
chemicznego
● opisuje właściwości fizyczne
dwóch pierwiastków, np. Fe i S
● wymienia symbole chemiczne
kilku poznanych pierwiastków
● wymienia najważniejsze
składniki powietrza
● podaje symbol tlenu, określa
jego właściwości
● podaje nazwy tlenków
poznanych na lekcjach
● wymienia pierwiastki tworzące
dany tlenek
● podaje symbol azotu i określa
jego właściwości
● podaje wzór dwutlenku węgla i
opisuje jego właściwości fizyczne
oraz chemiczne
● podaje symbol wodoru i opisuje
jego właściwości
● podaje wzór i skład cząsteczki
wody, wymienia jej właściwości
● opisuje, jaką rolę odgrywa woda
w przyrodzie
● opisuje, jakie zanieczyszczenia
mogą występować w atmosferze
● podaje przykłady tlenków
stanowiących zanieczyszczenie
atmosfery
● podaje przykłady zakładów
przemysłowych w najbliższej
okolicy zanieczyszczających
atmosferę
chemicznego
● podaje kilka właściwości
charakterystycznych dla metali i
niemetali
● kwalifikuje pierwiastki na
podstawie opisu ich właściwości do
metali lub niemetali
● opisuje zależność składu powietrza
od środowiska
● opisuje, jaką rolę odegrali
K.Olszewski i Z. Wróblewski w
badaniach nad powietrzem
● opisuje, jaką rolę odgrywa tlen (O2 i
O3 ) w atmosferze i jego znaczenie dla
życia na Ziemi
● opisuje, co to jest ozon
● opisuje obieg kołowy azotu oraz
rolę, jaką odgrywa w przyrodzie
● opisuje, gdzie występuje dwutlenek
węgla i jego obieg w przyrodzie
● wyjaśnia, dlaczego należy wietrzyć
pomieszczenia, w których przebywają
ludzie
● uzasadnia, dlaczego trzeba
rygorystycznie przestrzegać
przepisów bezpieczeństwa pracy
podczas eksperymentów z wodorem
● wyjaśnia, dlaczego wzdłuż dróg
należy zakładać pasy zieleni
● wyjaśnia, dlaczego balony napełnia
się helem, a nie wodorem
● zapisuje słownie reakcję spalania
wodoru w tlenie
● opisuje, jak wygląda metal
ulegający korozji na przykładzie
żelaza (rdza) i miedzi (patyna)
● porównuje właściwości poznanych
metali i niemetali
● proponuje kryterium podziału
substancji na metale i niemetale
● podaje argumenty potwierdzające,
iż tlen jest składnikiem powietrza
● opisuje sposób identyfikacji tlenu
● opisuje sposób rozdzielenia
składników powietrza
● opisuje eksperyment ukazujący
rolę tlenu w procesie spalania
● wyjaśnia, dlaczego reakcja spalania
zachodzi w czystym tlenie szybciej
niż w powietrzu
● podaje przykłady reakcji utleniania
– spalania
● zapisuje słownie reakcje spalania
węgla, siarki i magnezu w powietrzu
● opisuje zjawisko „dziury
ozonowej”
● planuje doświadczenie pozwalające
odróżnić tlen od azotu
● projektuje doświadczenie
pozwalające otrzymać CO2
● wyjaśnia przyczyny i skutki
nadmiernej ilości CO2 w atmosferze
● projektuje doświadczenie
pozwalające rozróżnić CO2 od O2
● projektuje doświadczenie
pozwalające zbadać właściwości
fizyczne CO2
● planuje i wykonuje doświadczenie
pozwalające wykryć obecność pary
wodnej w powietrzu
● wskazuje różne źródła
zanieczyszczeń atmosfery oraz ich
wpływ na zdrowie i życie
● ze zbioru substancji prostych i
złożonych tworzy odpowiednie
podzbiory
● podaje kryteria pozwalające
rozróżnić metale od niemetali
● wskazuje w zbiorze substancji
metale i niemetale
● projektuje doświadczenie
potwierdzające skład powietrza
● planuje i wykonuje doświadczenie
badające czystość powietrza
● poszukuje zależność między
procesem utleniania i spalania
● projektuje zestaw potrzebny do
otrzymania tlenu
● proponuje sposób rozróżnienia
gazów: CO2, O2, N2, H2
● opowiada o przyczynach i skutkach
zjawiska zwanego „dziurą ozonową”
● opisuje, co to jest „efekt
cieplarniany”
● projektuje doświadczenie
pozwalające udowodnić, że woda jest
związkiem chemicznym wodoru i
tlenu
● projektuje doświadczenie
pozwalające zbadać skład
pierwiastkowy CO2
● analizuje związek między
procesem utleniania i redukcji
● zaproponuje sposoby
przeciwdziałania zanieczyszczenia
atmosfery
● wyjaśnia, co to jest patyna
● proponuje sposoby zapobiegania
korozji metali
● opisuje właściwości metali
● określa położenie metali w
układzie okresowym
● wyjaśnia, co to są stopy, podaje
przykład stopu, opisuje ich
zastosowanie
● opisuje zastosowanie żelaza,
glinu, miedzi
● wyjaśnia pojęcie korozji i
opisuje jej skutki
organizmów
● przedstawia sposób otrzymywania
metali z ich tlenków
● opisuje skutki korozji w
gospodarce człowieka
Dział 2: Atomy i cząsteczki
konieczne
konieczne + podstawowe
konieczne + podstawowe
+ rozszerzające
Ocena
dopuszczająca
Ocena
dostateczna
Ocena
dobra
Konieczne + podstawowe
+ rozszerzające +
dopełniające
Ocena
bardzo dobra
Uczeń:
● określa, co rozumie pod pojęciem
materii
● zdefiniuje pojęcie dyfuzji
● podaje przykłady materii o
różnych stanach skupienia
● określa, co to jest masa atomu
● określa pojęcie cząsteczki
pierwiastka
● wymienia nazwy i symbole
poznanych pierwiastków
● określa pojęcie wzoru
chemicznego
● podaje wzory i nazwy kilku
poznanych związków chemicznych
Uczeń:
● opisuje budowę materii
● opisuje i wyjaśni zjawisko dyfuzji
● odróżnia atom od cząsteczki
● modeluje atomy substancji
prostych, w tym ich cząstek, np. H2,
N2
● odróżnia symbol od wzoru
cząsteczki
● odczytuje zapis podający liczbę
atomów i cząsteczek pierwiastka
● wyjaśnia różnicę między
cząsteczką pierwiastka a cząsteczką
związku chemicznego
● modeluje cząsteczki pierwiastków i
Uczeń:
● projektuje eksperyment modelowy
ilustrujący ziarnistą budowę materii
● na podstawie modeli atomów
pierwiastków omawianych na lekcji,
rozpoznaje atom danego pierwiastka
● oblicza, jaką masę ma określona
liczba atomów ( w atomowych
jednostkach masy, w gramach)
● podaje skład jakościowy i
ilościowy cząsteczki na podstawie
wzoru sumarycznego, np. dla O2,
2O2, H2O, 5H2O
● na podstawie podanego składu
jakościowego i ilościowego
Uczeń:
● projektuje i wykona eksperyment
ilustrujący proces dyfuzji
● wyjaśnia budowę wewnętrzną
substancji, uwzględniając ziarnistą
budowę materii
● przelicza masę danego atomu
wyrażoną w gramach na masę
atomową wyrażoną w atomowych
jednostkach masy
● zapisuje i uzgadnia równania
reakcji analizy i syntezy o nieco
wyższym stopniu trudności, np. Al. +
O2
● interpretuje jakościowo i ilościowo
(H2O, CO2, MgO, FeS, SO2)
● definiuje pojęcie wartościowości
● określa wartościowość
pierwiastka na podstawie modelu
dwuatomowej cząsteczki
● tłumaczy rolę indeksu zapisanego
przy symbolu chemicznym
● posługuje się symbolami
chemicznymi do opisu prostych,
wykonanych na lekcjach
eksperymentów
● określa pojęcie współczynnika
stechiometrycznego
● opisuje budowę układu
okresowego
● odróżnia grupy od okresów
związków chemicznych poznanych
na lekcjach
● podaje zależność między
wartościowością pierwiastków a
liczbą ich atomów w cząsteczce
danego związku chemicznego
● oblicza wartościowość pierwiastka
na podstawie wzoru sumarycznego
● podaje zależności i różnice między
wzorem sumarycznym a
strukturalnym
● uzgadnia proste równanie reakcji i
podaje interpretację jakościową
● podaje określenie reakcji syntezy i
analizy
proponuje wzór związku
chemicznego
● wykonuje modele tlenków dla
wybranych metali i niemetali
● zapisuje wzór dowolnego tlenku,
znając wartościowość metalu lub
niemetalu
● zapisuje wzór tlenku na podstawie
nazwy i odwrotnie – zapisuje nazwę
tlenku na podstawie wzoru
● rysuje schematy wykonanych
doświadczeń, zapisuje obserwacje,
wyciąga wnioski
● zapisuje i uzgadnia proste
równania reakcji, np. syntezy i
analizy tlenków
● odczytuje zapisane równania
reakcji, wyjaśnia znaczenie
współczynników stechiometrycznych
w równaniu reakcji
równania reakcji (rodzaj atomów lub
cząsteczek i ich liczbę)
● podaje przykłady związków
chemicznych określonego typu, np.
AB, AxBy
● wyjaśnia przebieg poznanych
reakcji spalania na podstawie
postulatów drobinowej budowy
materii
● proponuje inne kryteria ułożenia
pierwiastków w uporządkowaną
tablicę
● przedstawia swoją modyfikację
układu okresowego
● na podstawie różnych źródeł
informacji zbiera wiadomości o
pierwiastkach wybranej grupy
Dział 3: Roztwory wodne
konieczne
konieczne + podstawowe
konieczne + podstawowe
+ rozszerzające
Ocena
dopuszczająca
Ocena
dostateczna
Ocena
dobra
Uczeń:
Uczeń:
● opisuje obieg wody w przyrodzie ● wymienia warunki powodujące
● opisuje rolę, jaką odgrywa woda zmianę stanu skupienia wody
Uczeń:
● wyjaśnia zmiany stanu skupienia
wody na podstawie teorii ziarnistej
konieczne + podstawowe
+ rozszerzające +
dopełniające
Ocena
bardzo dobra
Uczeń:
● wyjaśnia, dlaczego lód jest lżejszy
od wody i dlaczego butelki
w przyrodzie
● wymienia stany skupienia wody
● rysuje model cząsteczki wody
● określa pojęcia: woda naturalna,
mineralna, destylowana,
deszczowa, słona
● wymienia czynniki
przyspieszające rozpuszczanie
substancji w wodzie
● podaje przykłady substancji
dobrze i słabo rozpuszczalnych w
wodzie
● określa pojęcia: substancja
rozpuszczana, rozpuszczalnik,
roztwór rzeczywisty, zawiesina
● definiuje pojęcie stężenia
procentowego, poda wzór na
stężenie procentowe roztworu
● opisuje różnicę między
roztworem rozcieńczonym a
stężonym
● określa pojęcia: sedymentacja,
dekantacja, filtracja
● opisuje, co to są tzw. krzywe
rozpuszczalności
● opisuje sposób usuwania z wody
niektórych zanieczyszczeń
● nazywa procesy, podczas których
zmieniają się stany skupienia wody
● planuje eksperyment ukazujący
zawartość wody w roślinach
● planuje doświadczenie ukazujące
wpływ różnych czynników na
szybkość rozpuszczania substancji w
wodzie
● wymienia produkty używane w
życiu codziennym, które są
roztworami o określonym stężeniu
procentowym
● interpretuje napisy na etykietkach
butelek z wodą mineralną
● oblicza stężenie procentowe
roztworu, mając daną masę
substancji i masę roztworu
● interpretuje informację, iż roztwór
jest x procentowy
● proponuje doświadczenie
ilustrujące różną rozpuszczalność
substancji w wodzie
● wyjaśnia zastosowanie procesów
sedymentacji, dekantacji, destylacji i
filtracji w procesach: rozdzielania
substancji, oczyszczania ścieków,
uzdatniania wody
● odczytuje z wykresów
rozpuszczalności rozpuszczalność
soli w podanych temperaturach
● wymienia źródła zanieczyszczeń
wód naturalnych
budowy materii
● proponuje eksperyment ukazujący
przemiany fazowe wody i
przeprowadza go
● wykonuje eksperyment: badanie
wpływu różnych czynników na
szybkość rozpuszczania się różnych
substancji w wodzie
● przedstawia mechanizm
rozpuszczania różnych substancji w
wodzie na modelu i rysunku
● oblicza stężenie procentowe
roztworu, mając np. masę substancji,
objętość rozpuszczalnika i jego
gęstość
● oblicza procentową zawartość
jednego ze składników związku
chemicznego
● wykonuje doświadczenia
ilustrujące różną rozpuszczalność
substancji w wodzie
● porównuje rozpuszczalność
różnych soli, korzystając z tablic
rozpuszczalności
● oblicza masę substancji, jaka
wykrystalizuje z roztworu
nasyconego po obniżeniu
temperatury, oraz masę substancji,
jaka może rozpuścić się dodatkowo
w roztworze nasyconym po
podwyższeniu temperatury
pozostawione na mrozie pękają
● opisuje, czym różni się mgła od
pary wodnej
● oblicza stężenie procentowe
mieszaniny roztworów
● oblicza stężenie procentowe
roztworu po odparowaniu określonej
ilości rozpuszczalnika oraz po
dodaniu do roztworu określonej ilości
rozpuszczalnika lub substancji
rozpuszczanej
● podaje zależności między
rozpuszczalnością a stężeniem
procentowym roztworu i stosuje tę
zależność do rozwiązywania zadań
rachunkowych
● projektuje i wykonuje
doświadczenie ukazujące, iż woda
naturalna jest roztworem gazów i ciał
stałych
● proponuje sposoby zapobiegania
zanieczyszczaniu wód naturalnych
● opisuje katastrofy ekologiczne,
które spowodowały zanieczyszczenie
wód lokalnych, wody rzek lub jezior
w Polsce i na świecie
● proponuje eksperyment
pozwalający zilustrować sposób
oczyszczania wody
Dział 4: Reakcje chemiczne
konieczne
konieczne + podstawowe
Ocena
dopuszczająca
Ocena
dostateczna
Uczeń:
● podaje treść prawa zachowania
masy
● podaje treść prawa stałości
składu
● odczytuje z układu okresowego
masę atomową określonego
pierwiastka
● oblicza masę cząsteczkową
podanej cząsteczki
● określa pojęcie reakcji
egzotermicznej i endotermicznej
Uczeń:
● oblicza gęstość gazu, znając masę
cząsteczkową substancji
● określa skład substancji, podając
stosunek atomowy, masowy lub
procentowy składników
● oblicza masę produktów, znając
masę substratów
konieczne + podstawowe
+ rozszerzające
Ocena
dobra
konieczne + podstawowe
+ rozszerzające +dopełniające
Ocena
bardzo dobra
Uczeń:
● interpretuje równanie reakcji,
biorąc pod uwagę: liczbę atomów,
liczbę cząsteczek substratów i
produktów
● oblicza gęstość produktu gazowego
Uczeń:
● rozwiązuje zadania ze stechiometrii
z uwzględnieniem prawa zachowania
masy i prawa stosunków stałych,
interpretując odpowiednio wzór
chemiczny i równanie reakcji
● projektuje doświadczenie, które
zilustruje prawo zachowania masy
DKW – 4014 – 89/99
Opracowała :mgr inż. Alicja Stawowska
WYMAGANIA PROGRAMOWE
CHEMIA GIMNAZJUM
Klasa II
Dział 5: Powtórzenie działów 1 – 4
Wymagania programowe – odpowiednio, jak w działach 1 – 4 (zgodnie z tematyką zajęć i planami wynikowymi)
Dział 6: Kwasy i wodorotlenki
konieczne
konieczne + podstawowe
Ocena
dopuszczająca
1
Ocena
dostateczna
2
Uczeń:
• wymienia kwasy znane z życia
codziennego
• formułuje definicję kwasu
• wymienia pierwiastki wchodzące
w skład poznanych na lekcjach
kwasów
• podaje definicję wskaźników
• opisuje zastosowanie kwasów
Uczeń:
• dzieli kwasy na tlenowe i
beztlenowe, podaje przykłady
• podaje wzory i nazwy kwasów:
H3PO4, H2CO3, H2S, opisuje ich
zastosowanie
• wyjaśnia pojęcie „kwaśne deszcze”
i opisuje, jaki wpływ mają na
środowisko
konieczne + podstawowe
+ rozszerzające
Ocena
dobra
3
Uczeń:
• analizuje wzory poznanych
kwasów i zapisuje wzór ogólny
• podaje sposób otrzymywania
kwasów i zapisuje odpowiednie
równania reakcji
• rysuje wzory strukturalne
kwasów: H2S, H2CO3
• wyjaśnia, które tlenki są
konieczne + podstawowe
+ rozszerzające +dopełniające
Ocena
bardzo dobra
4
Uczeń:
• rysuje wzory strukturalne kwasów:
H3PO4, H2SO3
• zapisuje równania reakcji
ilustrujące powstawanie „kwaśnych
deszczy”
• rozwiązuje chemografy typu:
S SO2 H2SO3
• zapisuje równania reakcji
• opisuje właściwości stężonych
kwasów: siarkowego(VI), solnego i
azotowego(V) oraz sposób
bezpiecznej pracy z nimi
• wymienia tlenki kwasowe, podaje
ich wzory
• zapisuje wzory sumaryczne i
podaje nazwy kwasów: HCl, H2SO4,
HNO3
• określa pojęcie higroskopijności
• określa, co to są zasady, a co
wodorotlenki
• zapisuje wzory i podaje nazwy
zasad: sodowej i potasowej
• wymienia najważniejsze
właściwości zasad i opisuje
bezpieczny sposób pracy z
roztworami o dużym stężeniu
• podaje wzory i nazwy
wodorotlenków poznanych na
lekcjach
• identyfikuje kwas wskaźnikiem
• zapisuje wzory strukturalne
kwasów: HCl, H2SO4, HNO3
• wskazuje podobieństwa w budowie
kwasów
• wyjaśnia, dlaczego kwasów nie
można pozostawiać w naczyniach
otwartych
• wskazuje resztę kwasową i poda jej
wartościowość
• zapisuje wzory wodorotlenków
wapnia i magnezu, wymienia ich
zastosowanie
• ze zbioru wzorów kwasów i zasad
tworzy podzbiory, dobierając
kryterium podziału
odpowiedzialne za powstawanie
„kwaśnych opadów”
• podaje dwa sposoby otrzymania
zasady sodowej i zapisuje je
odpowiednimi równaniami reakcji
• zapisuje wzór ogólny
wodorotlenków
• określa właściwości
higroskopijne wodorotlenku sodu
na podstawie obserwacji pastylki
NaOH umieszczonej na szkiełku
zegarkowym
otrzymywania kwasu
fosforowego(V) i węglowego
• rozwiązuje chemografy typu:
P4 P4O10 H3PO4
C CO2 H2CO3, dobierając
odpowiednie reagenty i pisząc
równania reakcji
• projektuje sposób wykorzystania
skali porostów do określenia stanu
zakwaszenia powietrza nad
miejscowością, w której mieszka
• zapisuje równania reakcji
otrzymywania zasad KOH, Ca(OH)2
w reakcji metali z wodą i
odpowiednich tlenków z wodą
• rozwiązuje chemografy typu:
Ca CaO Ca(OH)2, zapisuje
odpowiednie równania reakcji,
dobierając brakujące reagenty
• proponuje sposób neutralizacji
kwaśnych roztworów przed ich
likwidacją
Dział 7: Sole
1
2
3
4
Uczeń:
• wymienia przykłady soli znane z
życia codziennego
• podaje zastosowania soli kamiennej
• opisuje właściwości fizyczne soli
Uczeń:
• opisuje znaczenie soli kamiennej w
życiu człowieka
• podaje przykłady występowania
soli w przyrodzie
Uczeń:
• opisuje znaczenie różnych soli
w gospodarce człowieka
•zapisuje wzory soli na podstawie
podanej zawartości jonów na
Uczeń:
• podaje wzór ogólny soli i stosuje go
pisząc wzór chemiczny dowolnej soli
• rozpoznaje kwas i wodorotlenek, w
reakcji których dana sól mogłaby
kamiennej
• podaje wzór soli kamiennej i jej
nazwę systematyczną
• podaje nazwy kilku soli poznanych
na lekcjach, znając ich wzory, i
odwrotnie – zapisuje wzory kilku soli
na podstawie ich nazw
• definiuje reakcję zobojętniania,
rozpoznaje równanie reakcji
zobojętniania w zbiorze różnych
równań reakcji
• podaje przykład reakcji
zobojętniania i zapisuje jej równanie
reakcji
• określa pojęcie reakcji wymiany,
podaje przykład, pisząc odpowiednie
równanie reakcji
• określa pojęcia sole łatwo i trudno
rozpuszczalne
• na podstawie tablicy
rozpuszczalności wyszukuje sole
łatwo i trudno rozpuszczalne w
wodzie
• interpretuje graficzny zapis
substancji toksycznych
• określa pojęcie surowców
mineralnych
• rozpoznaje surowce mineralne
wśród substancji znanych z życia
codziennego
• wymienia rodzaje skał wapiennych
• wyjaśnia, jaki związek jest
głównym składnikiem skał
wapiennych, podaje jego wzór
• opisuje zastosowanie skał
wapiennych
• podaje przynależność wapna
• porównuje właściwości fizyczne
dwóch soli, np. NaCl i CuSO4
• podaje nazwy soli kwasów HCl,
H2SO4, HNO3 na podstawie wzorów
i odwrotnie – zapisuje wzory soli na
podstawie nazw
• zapisuje równania reakcji
zobojętniania kwasów HCl,
H2SO4,HNO3 zasadami: NaOH,
KOH, Ca(OH)2
• tłumaczy przebieg reakcji
zobojętniania, pisząc jonowe
skrócone równanie reakcji
• podaje przykłady reakcji wymiany
pojedynczej i wymiany podwójnej
oraz ilustruje je odpowiednimi
równaniami reakcji
• rozpoznaje sole jako produkty
różnych reakcji
• opisuje sposoby otrzymywania soli
kwasów HCl, H2SO4, HNO3,
ilustrując je równaniami reakcji typu:
metal + kwas, tlenek metalu + kwas,
kwas + zasada
• opisuje sposób identyfikacji skał
wapiennych
• wyjaśnia, na czym polega
termiczny rozkład CaCO3
• zapisuje równania reakcji
otrzymywania wapna gaszonego oraz
otrzymywania zaprawy wapiennej
• wyjaśnia, dlaczego wapno znalazło
zastosowanie w rolnictwie
• wyjaśnia, co to są hydraty
• zapisuje wzór gipsu, anhydrytu i
wyjaśnia, czym różnią się te
minerały
etykietach umieszczonych na
butelkach wody mineralnej
• projektuje i wykonuje
eksperyment pozwalający na
porównanie niektórych
właściwości fizycznych soli, np.
rozpuszczalność w wodzie
• zapisuje równanie reakcji
zobojętniania, w postaci
cząsteczkowej i jonowej kwasów:
H2CO3, H2S, H3PO4
• tłumaczy na modelu, jak
zachodzi proces zobojętniania,
podaje interpretację na podstawie
poznanej teorii budowy materii
• proponuje sposób identyfikacji
wydzielających się w reakcjach
gazów, np.H2, CO2
• zapisuje równania reakcji
wytrącania różnych soli, w tym
fosforanów(V), siarczków i
węglanów
• podaje przykłady reakcji: metal
+ niemetal, tlenek niemetalu +
tlenek metalu, tlenek niemetalu +
zasada, sól + sól i zapisuje
odpowiednie równania reakcji
• określa zastosowanie reakcji
strąceniowych
• na podstawie tablicy
rozpuszczalności planuje
otrzymanie osadów soli trudno
rozpuszczalnych, pochodzących
od kwasów poznanych na
lekcjach
• wyjaśnia sposób identyfikacji
węglanu wapnia i ilustruje go
powstać
• zapisuje i uzgadnia dowolne
równanie reakcji, w formie
cząsteczkowej i jonowej ,
otrzymywania soli, w tym także soli
kwasu H2SO3
• na podstawie tablicy
rozpuszczalności przewiduje efekty
reakcji dwóch dowolnych substratów
• projektuje doświadczenie
pozwalające identyfikować niektóre
sole, np. NaCl, Na2CO3, CaCl2
• omawia właściwości niektórych
soli, analizując proces mętnienia
wody, spulchniania ciast
• opisuje konsekwencje procesu
zwanego zasoleniem wód i gleb
• proponuje sposób identyfikacji
produktów termicznego rozkładu
węglanu wapnia
• określa, jakie mogą być produkty
termicznego rozkładu danej
substancji
• wyjaśnia, dlaczego nowo
wybudowane domy (z użyciem
zaprawy wapiennej) są bardzo
wilgotne
• wyjaśnia, dlaczego zaprawa
gipsowa twardnieje po dodaniu wody
i zapisuje to równaniem reakcji
palonego i gaszonego do określonej
grupy związków chemicznych
• opisuje sposób otrzymania wapna
palonego i gaszonego
• opisuje bezpieczny sposób pracy
podczas gaszenia oraz użytkowania
wapna palonego i gaszonego
• wymienia minerały zawierające w
swoim składzie CaSO4
• opisuje zastosowanie gipsu
• opisuje skał i minerały, których
podstawowym składnikiem jest
dwutlenek krzemu
• określa właściwości fizyczne
dwutlenku krzemu
• wymienia surowce mineralne
niezbędne do produkcji szkła
• wyjaśnia, dlaczego gipsu używa się
do unieruchomiania złamanych kości
• podaje niezbędne surowce
potrzebne do otrzymania szkła
różnego rodzaju
• omawia praktyczne zastosowanie
krzemu, piasku, kwarcu
odpowiednim równaniem reakcji
• zapisuje przebieg termicznego
rozkładu CaCO3 w postaci
równania reakcji
• zapisuje ciąg reakcji
chemicznych, w wyniku których
otrzymuje się zaprawę murarską
• wyjaśnia, co to jest szkło i
opisuje rodzaje szkła
Dział 8: Budowa materii
1
Uczeń:
• podaje pojęcie atomu
• wymienia cząstki elementarne i
opisuje ich parametry
• podaje rozmieszczenie cząstek
elementarnych w atomie
• wyjaśnia pojęcie powłoki
elektronowej
• definiuje pojęcia: liczba masowa i
liczba atomowa
• definiuje pojęcie elektronu
2
3
4
Uczeń:
• posługując się modelami i
schematycznymi rysunkami, „buduje
atomy” o określonej liczbie
protonów, neutronów i elektronów
• za pomocą modeli pokazuje, że
atom jest elektrycznie obojętny
• podaje zależność między atomową
jednostką masy, a masą atomu
wyrażoną w gramach
• podaje przykłady izotopów, np.
Uczeń:
• wyróżnia w modelu atomu
elektrony walencyjne
• określa rodzaj i liczbę cząstek
elementarnych w podanych izotopach
• wymienia i charakteryzuje rodzaje
promieniowania
• omawia zastosowanie pierwiastków
promieniotwórczych
• wyjaśnia, dlaczego masa atomowa
danego pierwiastka nie jest liczbą
Uczeń:
• określa zależność między masą
atomową a liczbą protonów w
jądrze
• na podstawie liczb A i Z
scharakteryzuje budowę atomu
• wymienia kilka pierwiastków,
których promieniotwórcze
izotopy można spotkać w
przyrodzie
• oblicza średnią masę atomową
walencyjnego
• definiuje pojęcie izotopu
• określa, co to jest masa atomu i
masa atomowa
• wymienia nazwiska uczonych,
którzy przyczynili się do
rozszyfrowania budowy atomu
• określa zjawisko
promieniotwórczości
• wskazuje symbol informujący o
skażeniu pierwiastkami
promieniotwórczymi
• opisuje, co to jest choroba
popromienna
• podaje definicję wiązania
kowalencyjnego (atomowego)
• podaje prawo okresowości
• wskazuje istnienie jąder trwałych i
nietrwałych
• wyjaśnia, czym są substancje
promieniotwórcze
• podaje cechy substancji jonowych i
kowalencyjnych
wodoru
• rozróżnia izotopy pierwiastka,
mając podane liczby A i Z
• wyjaśnia pojęcie nukleonu
• wyjaśnia, czym różni się
promieniotwórczość naturalna od
sztucznej
• opisuje wpływ skażenia izotopami
promieniotwórczymi powietrza,
wody i gleby
• opowiada o konsekwencjach awarii
reaktora atomowego w Czarnobylu
• podaje argumenty ilustrujące
potrzebę produkowania
radioizotopów
• wyjaśnia pojęcie radiochemii
• wyjaśnia budowę atomu danego
pierwiastka na podstawie jego
położenia w układzie okresowym
• wymienia wszystkie informacje,
jakie można odczytać z układu
okresowego o danym pierwiastku,
• wskazuje w tablicy pierwiastków
położenie metali i niemetali
• wyjaśnia istotę wiązania
kowalencyjnego (atomowego)
spolaryzowanego
• wyjaśnia pojęcia: polarność i dipol
całkowitą
• rysuje modele jąder izotopów
pierwiastków o niewielkich liczbach
atomowych
• na podstawie podanych informacji o
budowie atomu odszukuje jego
miejsce w układzie okresowym
• określa związek między polarną
budową cząsteczki wody a jej
właściwościami rozpuszczania
różnych substancji
• odczytuje równania rozpadów α i β
• wyjaśnia, co decyduje o trwałości
jądra
• przedstawia schematy tworzenia
wiązań jonowych i kowalencyjnych
określonego pierwiastka z
podanej zawartości procentowej
izotopów i ich liczb masowych
• podaje argumenty i
kontrargumenty zwolenników i
przeciwników rozwoju energetyki
jądrowej
• podaje wzory strukturalne
cząsteczek o budowie
kowalencyjnej na podstawie
wzorów sumarycznych i
odwrotnie – zapisuje wzory
sumaryczne cząsteczek na
podstawie podanych wzorów
strukturalnych
• opisuje kierunek zmian
reaktywności pierwiastków i ich
charakteru chemicznego w grupie
• układa równania rozpadów α i β
Dział 9: Chemia roztworów wodnych
1
2
3
4
Uczeń:
• określa pojęcia: elektrolit i nie
elektrolit
• definiuje pojęcia: jon, kation, anion
• wymienia, jakie są rodzaje
odczynów roztworów i podaje, jak i
za pomocą czego można je rozróżnić
• definiuje pojęcie dysocjacji jonowej
• zapisuje przebieg dysocjacji NaCl
za pomocą równania reakcji, podaje
nazwy powstałych jonów
Uczeń:
• wymienia kilka poznanych
elektrolitów
• zapisuje przebieg dysocjacji
jonowej kwasów
• podaje nazwy anionów wszystkich
poznanych na lekcjach kwasów
• określa, co jest miarą odczynu
roztworu
• definiuje pojęcie roztworu pH i
podaje zastosowanie skali pH
• podaje, z jakich jonów zbudowane
są wodorotlenki i zasady
• zapisuje symbolami kation metalu i
anion wodorotlenkowy
• podaje nazwy jonów powstałych w
wyniku dysocjacji soli kwasów:
solnego, siarkowego(VI) i
azotowego(V)
Uczeń:
• opisuje proces dysocjacji
poznanych kwasów odpowiednimi
równaniami i odczytuje je
• ze zbioru kationów wodorowych i
anionów reszt kwasowych buduje
modele lub zapisuje wzory
cząsteczek kwasów
• wyjaśnia, kiedy odczyn jest
obojętny, a kiedy kwasowy i
zasadowy
• określa za pomocą wskaźników
pH różnych roztworów
• opisuje proces dysocjacji
poznanych zasad odpowiednimi
równaniami reakcji i odczytuje je
• bada przewodnictwo elektryczne
kwasów i zasad
Uczeń:
• projektuje odpowiedni zestaw do
badania przewodnictwa kwasów i
zasad
• wyjaśnia proces dysocjacji na
ogólnych wzorach kwasów i zasad
• projektuje eksperyment
pozwalający rozróżnić kwas, wodę
oraz zasadę, dobierając odpowiednie
wskaźniki
• proponuje eksperyment,
pozwalający zmienić roztwór
odczynu
• projektuje reakcję zobojętniania,
zapisuje równanie reakcji
cząsteczkowe i jonowe
• projektuje eksperyment
pozwalający na badanie
przewodnictwa elektrycznego soli
dobrze rozpuszczalnych w wodzie
• zapisuje równanie dysocjacji
dowolnej soli, podaje nazwy jonów
• zapisuje i uzgadnia dowolne
równanie reakcji, w formie
cząsteczkowej, jonowej i jonowej
skróconej, otrzymywania soli, w tym
także soli kwasu H2SO3
DKW – 4014 – 89/99
Opracowała:mgr inż. Alicja Stawowska
WYMAGANIA PROGRAMOWE
CHEMIA GIMNAZJUM
Klasa III
Dział 10: Powtórzenie (działy 1 – 9)
Wymagania programowe – odpowiednio, jak w działach 1 – 9 ( zgodnie z tematyką zajęć i planami wynikowymi )
Dział 11: Pierwiastki chemiczne
konieczne
konieczne + podstawowe
konieczne + podstawowe
+ rozszerzające
Ocena
dopuszczająca
1
Ocena
dostateczna
2
Ocena
dobra
3
konieczne + podstawowe
+ rozszerzające +
dopełniające
Ocena
bardzo dobra
4
Uczeń:
• podaje, w jakich postaciach wodór
występuje w przyrodzie
• opisuje budowę elektrolizera
• wyjaśnia, czym jest dziura ozonowa
• opisuje sposób otrzymywania
kwasu siarkowego w przemyśle
• opisuje najważniejsze fizyczne i
chemiczne cechy wspólne oraz
różnice w grupie tlenowców
• podaje, w jakich postaciach fosfor
Uczeń:
• wyjaśnia, jak można otrzymać
wodór w laboratorium
• wyjaśnia, jak i dlaczego,
przebiega wybuch mieszaniny
piorunującej
• układa równania reakcji
przebiegających podczas produkcji
kwasu siarkowego
• wyjaśnia, czym jest pasywacja
• podaje najważniejsze właściwości
Uczeń:
• wymienia właściwości fizyczne
wodoru
• definiuje pojęcie: elektroliza wody
• podaje najważniejsze właściwości
fizyczne siarki i tlenu
• definiuje pojęcie alotropia
• podaje najważniejsze właściwości
chemiczne tlenu i siarki
• podaje najważniejsze właściwości
fizyczne i chemiczne azotu
Uczeń:
• wymienia właściwości chemiczne
wodoru
• układa równanie elektrolizy wody
• wymienia najważniejsze związki
wodoru
• podaje przykłady zastosowań
wodoru
• wymienia postacie, w jakich
występują tlen i siarka w przyrodzie
• podaje przykłady odmian
• wymienia, w jakich postaciach azot
występuje w przyrodzie
• wyjaśnia, czym są nawozy sztuczne
i do czego służą
• podaje przykłady nawozów
sztucznych
• podaje, w jakich postaciach
występuje węgiel w przyrodzie
• podaje najważniejsze właściwości
fizyczne i chemiczne węgla
• wyjaśnia, czym są grupy i okresy w
tablicy Mendelejewa
• odczytuje z układu okresowego
liczbę protonów, elektronów i
powłok elektronowych
• posługując się tablicą Mendelejewa
określa przynależność pierwiastka do
metali (lekkich, ciężkich) lub
niemetali
• korzystając z układu okresowego,
opisuje budowę atomu węgla
• rozróżnia węgiel pierwiastek a
węgiel – surowiec energetyczny
• wyjaśnia pojęcie odmiany
alotropowej pierwiastka
• wymienia odmiany alotropowe
węgla
• opisuje zastosowanie diamentu i
grafitu
• tłumaczy, jak powstały węgle
kopalne
• wymienia najważniejsze gatunki
węgli, opisuje miejsce ich
występowania w Polsce
• wyjaśnia, dlaczego tlenek węgla(II)
jest szczególnie niebezpieczną
substancją
alotropowych i wskazuje różnice w
ich właściwościach
• wymienia najważniejsze fizyczne i
chemiczne cechy wspólne oraz
różnice w grupie azotowców
• podaje najważniejsze właściwości
fizyczne i chemiczne amoniaku
• wymienia najważniejsze fizyczne i
chemiczne cechy wspólne oraz
różnice w grupie węglowców
• podaje postacie, w jakich krzem
występuje w przyrodzie
• opisuje, jakie informacje można
odczytać z tablicy Mendelejewa
• odczytuje z tablicy Mendelejewa
liczbę elektronów walencyjnych i
konfigurację elektronową (dla
pierwiastków grup głównych)
• odczytuje wartościowość
maksymalną i wartościowość
względem wodoru i metali (dla
pierwiastków grup głównych)
• uczeń buduje (lub rysuje) model
atomu węgla i objaśnia go
• opisuje występowanie pierwiastka
węgla w przyrodzie
• rozróżnia nieorganiczne i
organiczne związki węgla
• opisuje różnice w budowie
diamentu i grafitu oraz we
właściwościach fizycznych
• wyjaśnia, co to jest sadza
• tłumaczy, jakie są dowody na
przyjętą obecnie teorię powstawania
złóż węgla
występuje w przyrodzie
• wskazuje różnice we
właściwościach grafitu i diamentu
• podaje najważniejsze właściwości
fizyczne i chemiczne tlenku węgla
oraz dwutlenku węgla
• opisuje, w jakich postaciach
pierwiastki występują w przyrodzie i
jak są rozpowszechnione
• określa reaktywność ogólną i
reaktywność w stosunku do sąsiadów
w grupie i okresie (dla pierwiastków
rozpoczynających i kończących
okres)
• planuje doświadczenie pozwalające
wykryć węgiel w produktach
organicznych
• opisuje nową odmianę węgla –
fuleren
• planuje doświadczenie, które
mogłoby udowodnić, iż grafit,
diament i fuleren to te same
substancje
• opisuje produkty spalania różnych
odmian węgla
• tłumaczy, dlaczego wśród
produktów spalania węgli kopalnych
jest też SO2
• omawia rolę CO2 i SO2 w
zaburzeniu równowagi ekologicznej
w atmosferze i skutki tego zjawiska
fosforu
• układa równania otrzymywania
amoniaku dwoma sposobami
• układa równania reakcji
przebiegających podczas produkcji
kwasu azotowego
• wskazuje różnice między
właściwościami węgli kopalnych
• porównuje właściwości
wskazanych zespołów
pierwiastków (np. litowców z
berylowcami, tlenowców z
azotowcami)
• rozróżnia modele diamentu,
grafitu i fulerenu
• tłumaczy, na podstawie modelu,
dlaczego diament jest twardy, a
grafit można strugać zwykłym
nożem
• proponuje sposób otrzymania
węgla drzewnego
Dział 12: Związki węgla z wodorem
1
2
3
4
Uczeń:
• określa pojęcie destylacji
• określa na podstawie obserwacji
właściwości ropy naftowej
• wyjaśnia, co to są węglowodory
• zapisuje wzór sumaryczny i
strukturalny metanu, określa
wartościowość węgla w cząsteczce
• omawia zastosowanie metanu
• podaje przykłady innych
węglowodorów z szeregu metanu
• podaje występowanie i
zastosowanie węglowodorów
nasyconych
• określa, co to są węglowodory
nienasycone
• podaje wzory i nazwy
systematyczne węglowodorów
nienasyconych o dwóch atomach
węgla w cząsteczce
• porównuje wzory strukturalne i
podaje różnice w budowie etenu i
etynu
• opisuje różnice we
właściwościach węglowodorów
nasyconych i nienasyconych
• wyjaśnia, co to jest ropa naftowa i
jakie jest jej pochodzenie
• wymienia produkty otrzymane w
procesie destylacji ropy naftowej i
podaje ich zastosowanie
Uczeń:
• podaje przykłady zastosowania
produktów destylacji węgla
• określa właściwości chemiczne ropy
naftowej (np. palność)
• opisuje właściwości fizyczne i
chemiczne metanu
• zapisuje równanie reakcji
całkowitego spalania metanu
• wykonuje model cząsteczki metanu i
opisuje jej budowę
• tłumaczy, dlaczego należy wietrzyć
łazienki, w których znajdują się
piecyki gazowe
• podaje definicję szeregu
homologicznego
• zapisuje wzory ogólne szeregu
homologicznego węglowodorów
nasyconych i nienasyconych
• wskazuje różnice w budowie między
członami tego samego szeregu
homologicznego
• zapisuje wzory sumaryczne,
strukturalne i podaje nazwy czterech
początkowych (z szeregu
homologicznego) alkanów i alkinów
• buduje modele cząsteczek etenu i
etynu
• zapisuje równanie reakcji
przyłączania wodoru do etenu i etynu
• zapisuje równanie reakcji
Uczeń:
• zapisuje równania reakcji
półspalania i niecałkowitego spalania
metanu, porównuje produkty spalania
i wyciąga wnioski dotyczące spalania
gazu ziemnego w piecykach
gazowych
• tłumaczy, co oznacza pojawienie się
sadzy na rusztach piecyka gazowego
• rozpoznaje węglowodory należące
do tego samego szeregu
homologicznego
• na podstawie ogólnych wzorów
węglowodorów nasyconych i
nienasyconych zapisuje wzór
dowolnego węglowodoru
• buduje modele cząsteczek alkanów,
alkenów, alkinów, na podstawie
modelu rysuje wzór strukturalny
węglowodoru, zapisuje wzór
sumaryczny i nazwę
• oblicza procentową zawartość
węgla w węglowodorze
• zapisuje równania reakcji spalania
etenu i etynu do CO i sadzy
• zapisuje równania reakcji
polimeryzacji etenu i depolimeryzacji
polietylenu
• zapisuje równanie reakcji
otrzymywania acetylenu z karbidu
• określa, co to jest kraking i w jakim
Uczeń:
• podaje nazwy i wzory
sumaryczne węglowodorów
alifatycznych zawierających więcej
niż cztery atomy węgla w
cząsteczce, wykonuje ich modele i
rysuje wzory strukturalne
• proponuje eksperyment
pozwalający na zbadanie składu
pierwiastkowego węglowodorów
• zbiór wzorów, nazw i modeli
węglowodorów alifatycznych dzieli
na różne podzbiory, podając
kryterium podziału
• zapisuje równania rekcji spalania,
półspalania i spalania
niecałkowitego węglowodorów
zawierających więcej niż cztery
atomy węgla w cząsteczce
• podaje nazwą produktu addycji
bromu do etenu
• zapisuje reakcję addycji wodoru i
bromu do węglowodorów
nienasyconych zawierających
więcej niż dwa atomy węgla w
cząsteczce
• proponuje sposób otrzymywania
węglowodoru nasyconego z
nienasyconego, np. etanu z etynu
• projektuje eksperyment
pozwalający otrzymać etyn,
• opisuje przynajmniej jedno źródło przyłączania bromu do etenu i etynu
energii alternatywnej
• zapisuje równanie reakcji
całkowitego spalania etenu i etynu
• tłumaczy zasadność stosowania tlenu
w palnikach tleno – acetylenowych
• opisuje proces destylacji ropy
naftowej
• opisuje zasługi I. Łukasiewicza w
rozwoju chemii ropy naftowej
• opisuje dwa źródła energii
alternatywnej
celu się go stosuje
• wymienia zanieczyszczenia, jakie
dostają się do środowiska w wyniku
rozwoju motoryzacji
• analizuje skutki sytuacji, w której
zacznie brakować ropy naftowej
• analizuje decyzję dalszego rozwoju
motoryzacji oraz transportu
lotniczego
• opisuje klika źródeł energii
niekonwencjonalnej
wybiera potrzebne odczynniki i
szkło laboratoryjne
• proponuje określone działania w
celu wyeliminowania CO i Pb w
produktach spalania benzyny
• określa rolę katalizatorów
samochodowych
• analizuje zalety i wady kilku
alternatywnych źródeł energii
• rozwiązuje chemografy typu:
C2H2 C2H4 C2H6
C2H2 C2H2Br2 C2H2Br4,
zapisuje odpowiednie równania
reakcji dobierając brakujące
reagenty
Dział 13: Pochodne węglowodorów
1
Uczeń:
• określa co to są alkohole, podaje
wzory i nazwy dwóch
najprostszych alkoholi
• omawia skutki działania metanolu
i etanolu na organizm człowieka
• opisuje zastosowanie alkoholi
2
Uczeń:
• podaje nazwy i wzory alkoholi o
trzech atomach węgla w cząsteczce
• wymienia wspólne właściwości
metanolu i etanolu
• zapisuje ogólny wzór alkoholi
• bada właściwości fizyczne etanolu
3
4
Uczeń:
• uzasadnia stwierdzenie, że alkohole
to jednofunkcyjne pochodne
węglowodorów
• zapisuje wzory sumaryczne, rysuje
wzory strukturalne, podaje nazwy
systematyczne alkoholi mających
Uczeń:
• zapisuje wzór dowolnego alkoholu z
szeregu metanolu (zawierającego pięć i
sześć atomów węgla w cząsteczce) i
podaje jego nazwę
• projektuje doświadczenie
pozwalające zbadać właściwości
• określa pojęcia: grupa alkilowa,
grupa węglowodorowa
• wskazuje grupy alkilową i
wodorotlenową we wzorach
alkoholi
•analizuje decyzje dalszego
rozwoju, motoryzacji oraz
transportu lotniczego
• zapisuje wzór strukturalny i
sumaryczny glicerolu
• opisuje zastosowanie glicerolu
• podaje wzory kwasu
mrówkowego i octowego, opisuje
ich zastosowanie
• podaje przykłady występowania
kwasów karboksylowych w
przyrodzie
• opisuje właściwości fizyczne
kwasu octowego (lub
mrówkowego)
• zapisuje wzory sumaryczne
kwasów tłuszczowych:
palmitynowego, stearynowego i
oleinowego
• opisuje z czym mogą reagować
kwasy
• określa co to jest mydło
• omawia na czym polegają
właściwości myjące mydeł
• określa co to są estry, jakie mają
zastosowanie i gdzie występują w
przyrodzie
• wymienia chemiczne składniki
żywności
• wymienia ogólnie funkcję, jaką
pełnią w organizmie poszczególne
składniki żywności
• zapisuje równania reakcji spalania
metanolu i etanolu
• bada odczyn wodny alkoholi
• omawia budowę cząsteczki
glicerolu
• zapisuje ogólny wzór kwasów
karboksylowych szeregu kwasu
mrówkowego
• opisuje właściwości chemiczne
kwasów: mrówkowego i octowego
• zapisuje równania dysocjacji kwasu
mrówkowego i octowego
• planuje doświadczenie
zobojętniania kwasu mrówkowego
lub octowego zasadą
• zapisuje odpowiednie równanie
reakcji, podaje nazwę otrzymanej soli
• wyjaśnia budowę wyższych
kwasów karboksylowych, porównuje
kwasy nasycone i nienasycone
• zapisuje wzory chemiczne mydeł
sodowego i potasowego
• wyjaśnia, co to są detergenty i jakie
mają właściwości
• opisuje budowę cząsteczki i podaje
nazwę estru zawierającego do
czterech atomów węgla w cząsteczce
• zapisuje równanie reakcji
otrzymywania octanu metylu
• wymienia choroby wynikające z
niedoboru soli mineralnych i witamin
(na podstawie informacji
wyszukanych w encyklopedii lub
Internecie)
• podaje skład pierwiastkowy
tłuszczów
• opisuje, jaką rolę odgrywają
więcej niż trzy atomy węgla w
cząsteczce
• zapisuje równania reakcji spalania
propanolu i butanolu
• porównuje budowę alkoholi
jednowodorotlenowych i
wielowodorotlenowych (na
przykładzie etanolu i glicerolu)
• porównuje budowę kwasu
mrówkowego i octowego
• wyjaśnia, co to jest ocet
• proponuje doświadczenie ukazujące
przewodnictwo kwasu mrówkowego
i octowego
• planuje i przeprowadza
eksperyment ukazujący przebieg
reakcji zobojętniania dowolnego
kwasu karboksylowego
(zawierającego do czterech atomów
węgla w cząsteczce) z zasadą
sodową, potasową lub wapniową,
podaje nazwy soli
• opisuje sposób identyfikacji gazu
wydzielanego w reakcji kwasów
organicznych z zasadami
• proponuje eksperyment
potwierdzający istnienie wiązania
podwójnego w kwasie oleinowym
• kwalifikuje produkty reakcji
kwasów tłuszczowych z zasadami do
odpowiedniej grupy związków
chemicznych
• rozpoznaje, z jakich substratów
mógł powstać dany ester
• ze zbioru związków: alkoholi,
kwasów, estrów zapisanych wzorami
lub nazwami tworzy podzbiory,
fizyczne i chemiczne alkoholi
• analizuje określenie i podaje ocenę: „
alkohol może stać się wrogiem
człowieka ale jest niezbędny w
gospodarce”
• interpretuje wpływ kwasu (np. octu
lub kwasku cytrynowego) na zmianę
barwy herbaty czy surówki z czerwonej
kapusty
• porównuje właściwości kwasów
mineralnych i organicznych
• kwalifikuje mrówczany i octany do
odpowiedniej grupy związków
chemicznych
• zapisuje wzorami sumarycznymi
równanie reakcji addycji bromu do
kwasu oleinowego
• tłumaczy zachowanie mydeł w
wodzie twardej
• ocenia wpływ detergentów na
środowisko
• podaje nazwy estrów na podstawie
wzorów i zapisuje wzór do nazwy dla
cząsteczek zbudowanych z więcej niż
czterech atomów węgla
• zapisuje równanie otrzymywania
nitrogliceryny
• wyjaśnia problem, czy nitroglicerynę
można zaliczyć do estrów
• odszukuje w Internecie lub
encyklopedii informacje o wynalazku
A. Nobla
• wymienia polskich noblistów i
określa, z jakiej dziedziny otrzymali tę
nagrodę
• wśród różnych produktów
spożywczych rozpoznaje te, które są
• wymienia artykuły spożywcze
bogate w tłuszcze, białka, cukry
• wyjaśnia, dlaczego cukry, białka,
tłuszcze zaliczamy do związków
organicznych
• dzieli tłuszcze ze względu na
pochodzenie i stan skupienia
• określa pojęcie tłuszczu
• opisuje właściwości fizyczne
tłuszczu
• określa, co to są białka
• podaje sposób identyfikacji białka
• wymienia czynniki wpływające
na denaturację białka
• wyjaśnia, jaką rolę odgrywa
białko w organizmie
• wyjaśnia pojęcie fotosyntezy,
opisuje jej znaczenie dla żyjących
organizmów i podaje jej związek z
cukrami
• wymienia różne rodzaje cukrów
• określi prawdopodobieństwa i
różnice między właściwościami
glukozy i sacharozy
• podaje skład pierwiastkowy
cukrów
• bada i opisuje właściwości
fizyczne glukozy
• opisuje sposób identyfikacji
cukrów, takich jak glukoza i
fruktoza
• określa, co to jest celuloza
• wyjaśnia pojęcie polietylenu i
opisuje, z czego można go
otrzymać
• omawia zastosowanie: polietylenu
i poli(chlorku winylu)
tłuszcze w organizmie i wyjaśnia, jak
można otrzymać tłuszcz stały z
ciekłego
• wykonuje doświadczenie
pozwalające wykryć białko
• wyjaśnia pojęcie denaturacji białka
• wymienia pierwiastki wchodzące w
skład białka
• odróżnia roztwór właściwy od
koloidalnego
• proponuje doświadczenie
pozwalające wykryć wodę w białku i
przeprowadza go
• wykonuje doświadczenie ukazujące
wpływ kwasów, zasad, metali
ciężkich i ogrzewania na białko
• wyjaśnia, jaką rolę odgrywają cukry
w organizmie
• proponuje i przeprowadza
eksperyment pozwalający wykryć
węgiel w cukrach
• wykonuje doświadczenie
pozwalające na wykrywanie glukozy
• zapisuje wzory sumaryczne glukozy
i sacharozy oraz wzór ogólny skrobi
• określa pojęcia: dwucukier i
wielocukier
• bada właściwości chemiczne i
fizyczne celulozy
• określa, w jaki sposób można
odróżnić włókno naturalne od
syntetycznego
• opisuje, czym jest medycyna
naturalna
• wyjaśnia, dlaczego nie można
podawać dzieciom leków
zawierających aspirynę
podając kryterium podziału
• opisuje sposób pozyskiwania
tłuszczów
• zapisuje wzór strukturalny
dowolnej cząsteczki tłuszczu
• zapisuje równanie reakcji
otrzymywania tłuszczów
• proponuje doświadczenie: badanie
właściwości fizycznych tłuszczów i
przeprowadza go
• proponuje doświadczenie
pozwalające rozróżnić tłuszcze
nasycone od nienasyconych,
wyjaśnia, czym różnią się jedne od
drugich
• proponuje sposób utwardzania
tłuszczów, czyli otrzymywania
margaryny z olejów roślinnych
• podaje wzór najprostszego
aminokwasu, wskazuje grupy
funkcyjne, podaje ich nazwy
• tłumaczy, co dzieje się z białkiem
pod wpływem etanolu
• wyjaśnia pojęcia: cukier buraczany
i cukier trzcinowy
• tłumaczy, na czym polega spalanie
glukozy w organizmie
• proponuje doświadczenie
pozwalające odróżnić glukozę od
sacharozy
• opisuje, co dzieje się z sacharozą w
przewodzie pokarmowym
• wyjaśnia słodki smak długo żutego
w ustach chleba
• identyfikuje skrobię za pomocą
jodu rozpuszczonego w etanolu
(jodyna) lub KI (płyn Lugola)
bogate w tłuszcze, białko, cukry
• tłumaczy, dlaczego do smażenia
frytek nie należy wielokrotnie używać
tego samego tłuszczu
• wyjaśnia, które tłuszcze są zdrowsze
dla organizmu: nasycone czy
nienasycone
• wyjaśnia, jak usuwać tłuste plamy z
ubrania
• zapisuje równanie hydrolizy tłuszczu
• odróżnia proces koagulacji od
procesów wysalania i denaturacji
• wyjaśnia, dlaczego zepsute jajko po
rozbiciu wydziela brzydki zapach
• proponuje doświadczenie
pozwalające wykryć węgiel i siarkę w
białku
• tłumaczy, dlaczego ze stężonymi
roztworami kwasów i zasad należy
pracować ze szczególną ostrożnością
• tłumaczy, jakie procesy zachodzą
podczas gotowania, a jakie podczas
smażenia mięsa
• określa pojęcia: hydroliza i
fermentacja
• wyjaśnia, jakie procesy zachodzą
podczas pieczenia chleba i dlaczego
przemarznięte ziemniaki mają słodki
smak
• opisuje, co to jest cukrzyca i poda jej
objawy
• opisuje równaniem reakcji proces
hydrolizy celulozy
• proponuje wyposażenie apteczki
pierwszej pomocy
• proponuje sposób przeprowadzenia
kampanii informującej o zagrożeniach
• wyjaśnia, co to są leki
• określa pojęcia: toksykomania i
lekomania
• podaje skutki nadużywania
leków, witamin i innych
farmaceutyków
• podaje najważniejsze składniki
dymu papierosowego
• określa dawkę nikotyny trującą i
śmiertelną
• wyjaśnia, na czym polega tzw.
bierne palenie i opisuje jego skutki
• wymienia objawy zatrucia
nikotyną
• podaje dawkę śmiertelną spożycia
alkoholu
• wyjaśnia, co to są narkotyki
• opisuje wpływ narkotyków na
organizm
• opisuje, w jakich postaciach mogą
być sprzedawane narkotyki
• wyjaśnia, jak można leczyć
narkomanię
• podaje typy leków wywołujących
uzależnienia
• analizuje reakcję organizmu w
zależności od stężenia alkoholu we
krwi
• opisuje, na czym polega
uzależnienie fizyczne i psychiczne i
czym się objawia
• wyjaśnia, jakie są konsekwencje
uzależnienia i przedawkowania
narkotyków
• wymienia, jakie niebezpieczeństwa
poza uzależnieniem niesie
narkomania
• wymienia substancje zaliczane do
narkotyków
• oblicza stężenie procentowe cukru
w danym roztworze
• zapisuje wzór ogólny celulozy
• potrafi przeanalizować ulotkę
informującą o leku i wyciągnąć
odpowiednie wnioski
• oblicza, ile nikotyny przenika
codziennie do płuc palacza
• projektuje plakat antynikotynowy
lub antynarkotykowy
• analizuje mechanizm przemiany
etanolu w organizmie człowieka
związanych z używaniem narkotyków
• opisuje, jak można pomóc osobie
uzależnionej
DKW – 4014 – 89/99
Opracowała: mgr inż.Alicja Stawowska

Podobne dokumenty