docStrona 1 z 3 .. :: Magazyn NURKOWANIE :: .. 22/11/2009 http://www
download 
Reklamacja Transkrypt
Strona 1 z 3 .. :: Magazyn NURKOWANIE :: .. 22/11/2009 http://www
.. :: Magazyn NURKOWANIE :: .. Strona 1 z 3 imieniny: Cecylii, Filomeny, Marka, Stefana nur ko wa nie : Wiad omosci (krót kie ) Strona główna sz uka j p o zo s t ałe wia d om o ś c i Archiwum REKLAMA Wiadomości Bazy IX Konferencja Naukowa Filmy Foto/Video Nowy sklep nurkowy w Szczecinie Konkursy Linki e-księgarnia DIRrebreather Medycyna Miejsca nurkowe Nurkowanie Podróże Przyroda Piłsudski – m/s i ORP – jeden statek, dwie historie Paulina Drzewińska Różności Technika/Sprzęt Wiedza nurkowa Wraki Wydarzenia Śladami historii Zorganizowanie nurkowania na wraku wydaje się banalną sprawą. Gdy leży on jednak blisko trzydzieści mil od brzegu, na Morzu Północnym, wtedy „zaczynają się schody”. Miejscowi powiadają, że w tym rejonie Wysp Brytyjskich zdarza się może pięć dni w roku, kiedy pogoda pozwala na nurkowanie. Księga gości Zanurkuj na Bornholmie podczas Targów Adrenalina Europejski tydzień rekina 2009 Piłsudski – m/s i ORP – jeden statek, dwie historie Rebreatherowy tydzień w Sabaudii Fotoreportaż Portfolio Magazyn Nurkowanie na Targach Tour Salon Sklep nurkowy - nurkowanie z www.logbook.pl Nurkowanie w dobrym sprzęcie poleca sklep nurkowy. Konfrencja Baltictech 2009 Sklep [--->] Giełda zaprenumeruj Dlatego też przygotowania rozpoczęliśmy już w styczniu. W marcu ukończyliśmy kurs archeologii podwodnej, który pozwolił nam na profesjonalną analizę wraku. Planowanie wyjazdu z miesięcznym wyprzedzeniem nie wytrzymało w konfrontacji z krótkim, twardym zdaniem naszego brytyjskiego skippera: „Jak będzie pogoda, zadzwonię dwa dni wcześniej. Inaczej się nie da”. Od ponad miesiąca ze zniecierpliwieniem i pewną frustracją obserwowaliśmy prognozy pogody. Iskierka nadziei pojawiła się wraz z frontem wysokiego ciśnienia krążącym nad północną częścią wysp. Tam wysokie ciśnienie to przeważnie dobra pogoda i długo wyczekiwany przez nas telefon... „piątek i sobota wyglądają OK. Przyjeżdżajcie”. Te słowa wypowiedziane przez Danny’ego rozpoczęły „Projekt m/s Piłsudski 2009” organizowany przez Polski Klub Płetwonurków „Waleń” w Londynie. Na wodach Morza Północnego Sonda Czy archiwum MN w formie pdf do ściągania to dobry pomysł? doskonały może skorzystam raczej nie skorzystam nie, wolę wersję drukowaną „Północne” nie oznacza w tym wypadku jedynie położenia geograficznego. Północ kojarzy się nieodzownie z ciemnością i niebezpieczeństwem. Takie też odczucia towarzyszyły nam podczas tej wyprawy. Przed dziewiczym rejsem załoga ORP Piłsudski miała wrażenie, że rzeka Tyne „jakby starała się ich zatrzymać wszelkimi dostępnymi dla niej sposobami”. Zaplątana kotwica, zapomniana księga kodu do odszyfrowania kursu. Awarie łodzi, samochodu, traktora potrzebnego do wodowania oraz niesprzyjająca pogoda już kilkakrotnie zmusiły nas do zmiany terminu wyprawy. Wszystko to sprawiało wrażenie, jakby wisiał nad tym wrakiem jakiś zły omen. Jednak udało się! W sobotni poranek, z prędkością 14 węzłów po niemal płaskim morzu, płyniemy w kierunku miejsca katastrofy. Rzucamy opustówkę i pada hasło „do wody!”. Byliśmy pewni, że po dotarciu na miejsce będziemy mieli jeszcze godzinę na przygotowanie się. Jednak slack water (czyli martwa woda) lubi płatać figle nawet takim „starym wyjadaczom” jak nasz skipper. „Opustówka schodzi tuż przy dziobie. Miłego nurkowania!” – pożegnał nas http://www.nurkowanie.v.pl/index.php?idn=n_vuFToHuOIkXjdZWX5wPMnA2&s=... 22/11/2009 .. :: Magazyn NURKOWANIE :: .. głosuj wyniki Strona 2 z 3 Danny. Spodziewaliśmy się zobaczyć wrak już z dwudziestego metra, a tu dwudziesty piąty i nadal tylko ciemna toń – pomimo przedzierających się promieni słońca, w wodzie aż roiło się od drobinek planktonu. Jest! całej swej W okazałości wyłania się przed nami krzyż 1 Brygady Legionów Polskich, symbol m/s Piłsudski. Pomimo porastających go gąbek i ukwiałów krzyż oraz dziób są znakomicie zachowane. Jakby przez te 70 lat statek tylko odpoczywał i zaraz miał stanąć znów na równej stępce, żeby dokończyć swój rejs. Płynąc po bakburcie docieramy do śródokręcia. Po drodze widzimy kluzę z nienaruszoną kotwicą, teraz jednak opartą o bakburtę przechylonego kadłuba. Zostawiając kotwicę za sobą, płyniemy ku miejscu przełamania statku. Mamy nadzieję, że uda nam się zauważyć coś, co przyczyniłoby się do wyjaśnienia zagadki jego zatonięcia. Istotnie, tuż za kotwicą znajdujemy około trzymetrowej długości część poszycia wykrzywioną na zewnątrz. Wiemy jednak, iż uderzenie miało miejsce od strony sterburty, a wybuch nie mógł prawdopodobnie spowodować aż tak ogromnej wyrwy w poszyciu bakburty. Uznaliśmy wstępnie, że to wygięcie musiało być spowodowane przełamaniem się statku, w wyniku którego odsłonięte zostały trzy pokłady, dostępne teraz dla nurków. Widać również w tym miejscu elementy nadbudówki, które pod swoim ciężarem w miarę upływu czasu „spadły” na dno. Kotwica na sterburcie nadal tkwi w kluzie, zwisając teraz pionowo z przechylonego dziobu i opierając się na pięcie o dno. Nieustannie przemieszczający się żwir niemal całkowicie przykrył już sterburtę, co uniemożliwiło nam obejrzenie miejsca uderzenia. Niestety podczas tej pierwszej wizyty „Piłsudski” niewiele nam powiedział. Sięgnęliśmy więc po pomoc do źródeł historycznych. Podobnie jak wszystkie rejsy jednostek wojennych również ten był akcją tajną. Z odtajnionych po wojnie dokumentów przedstawionych przed angielskim War Cabinet (którego uczestnikami byli m.in. Churchill i Chamberlain) wynika, że ORP Piłsudski zatonął w wyniku ataku torpedowego łodzi podwodnej. Tak również podaje rejestr strat wojennych Lloyd’s. Istnieją jednak strony internetowe oraz opracowania popularnonaukowe, które podają, że przyczyną zatonięcia było wpłynięcie na minę. Ocena wiarygodności owych źródeł pozostaje sprawą indywidualną. Po 70 latach w słonej wodzie, targany silnymi prądami, wrak ulega coraz bardziej postępującemu rozkładowi. Jednak dysponując materiałem video, będziemy mogli teraz na bieżąco monitorować jego stan. Jak donoszą brytyjscy nurkowie, co rok pojawiają się nowe pęknięcia, szczeliny. Dlatego aby móc opowiedzieć jego historię, tak ważne jest udokumentowanie tego, co jeszcze z niego pozostało, zanim całkowicie pochłonie go Morze Północne. Pamiętajmy, że nie ma dwóch takich samych nurkowań, nawet na tym samym wraku. Wydawałoby się, że okręt spoczywający na dnie jest „martwy”. Nic bardziej mylnego. To stale zmieniające się środowisko, wciąż ukazujące coraz to nowe zakamarki. Niewykluczone więc, że zmieniające się nieustannie dno morskie ujawni jeszcze tajemnicę zatonięcia sztandarowego polskiego transatlantyku oraz transportowca militarnego m/s i ORP Piłsudski. Z kart historii Słynny m/s Batory był http://www.nurkowanie.v.pl/index.php?idn=n_vuFToHuOIkXjdZWX5wPMnA2&s=... 22/11/2009 .. :: Magazyn NURKOWANIE :: .. Strona 3 z 3 jednostką bliźniaczą innego polskiego transatlantyku: m/s Piłsudski, jednej z pierwszych morskich ofiar II wojny światowej. Wrak tego statku, przez niektórych nazywanego „polskim Titanikiem”, był celem wyprawy polskich płetwonurków. Od samego początku motorship Piłsudski był jednostką niezwykłą. W okresie międzywojennym zapotrzebowanie na transatlantyckie liniowce zdecydowanie wzrosło, odwrotnie proporcjonalnie do zawartości kasy państwowej. Znaleziono oryginalne wówczas rozwiązanie na zakup nowego statku. Mianowicie m/s Piłsudski był ekwiwalentem dwuipółrocznego zaopatrzenia w węgiel dostarczany do Włoch. Wystrojem wnętrz oraz umeblowaniem zajęło się ponad siedemdziesięciu polskich artystów. Szczególną wagę w urządzaniu wnętrz przywiązywano do podkreślenia polskiego charakteru statku, który już niedługo miał służyć jako pomost łączący polskich emigrantów w Ameryce z ich odległą ojczyzną. Budowę zakończono w sierpniu 1935 roku. Jako transatlantyk o 14 294 tonach wyporności, 162 metrach długości, mogący pomieścić 796 pasażerów, m/s Piłsudski był jednostką sztandarową polskiej floty tamtego okresu. II wojna światowa zastała go u wybrzeży brytyjskich, w drodze powrotnej z Nowego Jorku do Gdyni. Przejęty przez brytyjską Admiralicję, skierowany został do portu w Newcastle, gdzie przebudowany został na transportowiec militarny. Już jako ORP Piłsudski wyruszył w swój pierwszy wojenny rejs w stronę Kapsztadu. „Na razie mamy ‘czystą drogę’ pomiędzy lądem a polem minowym i nie potrzebujemy żadnej eskorty” – wynikało z zaszyfrowanej wiadomości, którą kapitan odczytał tuż po wypłynięciu... „Przez sen czuję silne uderzenie w burtę. Gdy zastanawiam się, co mogło je spowodować, silny wybuch wstrząsa statkiem”. Tak brzmi relacja starszego oficera Karola Olgierda Borchardta. ORP Piłsudski zatonął 26 listopada 1939 o godzinie 5.36 rano, 29 mil morskich na południowy wschód od przylądka Flamborough, na pozycji 53°49′ N, 0°34′ E. Do dzisiaj przyczyna jego zatonięcia owiana jest tajemnicą, która od dawna nurtuje wielu miłośników historii. Jednym z głównych celów „Projektu m/s Piłsudski” jest, poprzez przeprowadzenie oględzin wraku, próba wyjaśnienia tej zagadki. Fot. Sławomir Kruzolek, Robert Kamiński, Chris Storey komentarze dodaj swoją opinię IE: 5.5 ::: N: 7.0 re d akc ja | p ra w a a u to rs k i e | re k l a ma http://www.nurkowanie.v.pl/index.php?idn=n_vuFToHuOIkXjdZWX5wPMnA2&s=... 22/11/2009
