Mapa Kultury

Pobrano z portalu Mapa Kultury
18.04.2011
Kultura i sztuka ludowa okolic Słubic
____________________________
autor: barur
Gmina Słubice jest fascynującym miejscem pod względem kultury i sztuki ludowej. Już w drugiej
połowie XIX wieku mieszkańcy mocno zaangażowali się w tworzenie i rozwój kultury ludowej, tzw.
folkloru słubickiego. Najlepszymi przykładami są wycinanki, klapoki słubickie oraz wyroby z wikliny. Wycinanka Najczęściej służyła do dekoracji wnętrz chałup chłopskich. Zazwyczaj przedstawiała rośliny,
codzienne zajęcia ludności, zwierzęta, wiejskie wesela, pory roku. Przeważały w niej ,,barwy lata i
wiosny” – odcienie czerwieni, żółci, zieleni, fioletu. Czasem wykorzystywano ją jako dekorację okna. Klapoki Służyły do dekoracji belek sufitu oraz firanek. Ludność gminy Słubice wytwarzała specyficzne
klapoki zwane słubickimi. Jeszcze po zakończeniu drugiej wojny światowej te niezwykle piękne ozdoby
były wykonywane przez Mariannę Więcek ze Słubic. Wyroby wiklinowe Słynęła z nich głównie
ludność zamieszkująca Wiączemin, Piotrkówek oraz Zyck. Rozpowszechniły się głównie w XIX wieku.
Tworzenie za pomocą wikliny było bardzo trudną sztuką. Wykonywano nie tylko kosze, lecz także
ogrodzenia domostw. Na terenach nadwiślańskich bardzo często zagrody grodzono plecionym płotem z
gałęzi wierzb. Stroje ludowe Kolejnym charakterystycznym elementem kultury ludowej naszej gminy
są stroje ludowe. Tradycja ta zachowała się najdłużej ze wszystkich obyczajów. Dawniej kobiety nosiły
stroje ,,samodziałowe” – ,,kiecki” lub ,,kiecoki” uszyte z kwiecistych adamaszków, na to przywdziewały
pasiak, czyli fartuch. Kolor każdego fartucha zależał od okazji (posty, święta, itp.) Fartuch zielono-biały
to strój ślubny i młodych mężatek, fartuch pawiowy (lila) i wiatrowy (niebieski) oraz zielony lub cielisty
(różowy) nosiły starsze kobiety. W zimne dni kobiety odziewały się w kaftany w czarne pasy na
fioletowym lub bordowym tle, a na głowę zakładały czepce. Tuż po pierwszej wojnie światowej czepce
zastąpiły chusty, tzw. tybetki. Strój kobiet ulegał zmianom. ,,Kiecki” zostały zastąpione ,,karbówkami” z
wielobarwnymi cienkimi wstążkami. Mężczyźni nosili białe koszule, a spodnie wpuszczali w czarne
buty, na głowę zakładali czapki, tzw. maciejówki. Domy były budowane w konstrukcji węgłowej z
czterospadowymi dachami. W środku domów stały skrzynie. Ściany najczęściej malowano w
czerwono-brązowych odcieniach. Łoża przykrywano kapą – „nospą” przypominającą pasiaki.
strona 1 / 1