Głos św. Józefa - Sanktuarium św. Józefa w Prudniku

Transkrypt

Głos św. Józefa - Sanktuarium św. Józefa w Prudniku
ROK ŻYCIA KONSEKROWANEGO
2015/16
Głos
św. Józefa
Gazetka Sanktuarium św. Józefa w Prudniku – Lesie.
8.11.2015 r.
Msze św. niedzielne u nas o godz.: 8.00 10.00 11.30
OGŁOSZENIA
Nr 45/2015
W Dębowcu: 8.45
Dzisiaj 32 Niedziela Zwykła – Dzień Solidarności z Kościołem Prześladowanym.
Po Mszach zbiórka do puszek na prześladowany Kościół w Syrii.
10.11. - Wtorek – Wsp. św. Leona Wielkiego, papieża i doktora Kościoła
Po Mszy św. Wieczór z Biblią: Modlitwa za zmarłych - co mówi Biblia?
11.11. - Środa – Wsp. św. Marcina z Tours, biskupa – Święto Niepodległość.
Msze św. o godz. 9.00 i 17.00. O 9.00 Msza w intencji próśb i
podziękowań zanoszonych za wstawiennictwem św. Józefa.
Msza w intencji Ojczyzny o 17.00. Po Mszach nabożeństwo do św. Józefa.
13.11. - Piątek – Wspomnienie św. Benedykta, Jana, Mateusza, Izaaka i
Krystyna, pierwszych męczenników Polski
O godz. 16.30 Droga Krzyżowa. Po Mszy św. Franciszkańska Szkoły Modlitwy.
14.11. - Sobota – Wspomnienie bł. Marii Luizy Merkert, dziewicy.
15.11. - Niedziela – O 8.00 Msza w int. br. Emiliana z okazji święta braci
zakonnych. Kolekta na Światowy Dzień Młodzieży i zbiórka do puszek na
remont katedry opolskiej. O 15.00 nabożeństwo fatimskie i spotkanie FZŚ.
Stowarzyszenie „Civitas Cristiana” oraz POK zapraszają na spotkanie z Ireną
Kalitą, Prezesem Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo Wschodnich pt. Kresy – historia i współczesność we wtorek o 17.00.
W Święto Niepodległości w Parafii św. Michała o 11.30 Msza za Ojczyznę i
kombatantów. Po Mszy przemarsz na Pl. Wolności pod pomnik Żołnierza
Polskiego. A o 17.00 w Prudnickim Ośrodku Kultury Koncert Świąteczny.
W całej diecezji odbędą się wybory do Parafialnych Rad Duszpasterskich. W
niedzielę 15.11. do urny w kościele św. Michała będzie można składać kartki z
kandydatami na radnych podając imię, nazwisko i adres. Wybory spośród
kandydatów odbędą się 29.11.
Poszukujemy Zapisków więziennych w wydaniu powielaczowym.
Dziękujemy wszystkim za modlitwę, ofiary, kwiaty i wszelkie prace na rzecz Sanktuarium.
Groby żołnierzy są najlepszymi kazaniami o pokoju.
Albert Schweitzer
ROZWAŻANIE NA NIEDZIELĘ
Jedna z historyjek o Don Camillo opowiada o staruszku imieniem Jozue,
który niezbyt jest zainteresowany poprawą jakości swego życia doczesnego,
natomiast każdy zarobiony grosz skrzętnie odkłada na okazała kaplicę
grobową, w której pragnie spocząć, jak wielki pan, obok swojej żony.
Niestety, przysłany don Camillowi do pomocy wikary – don Chichí,
wykorzystując chwilowa niedyspozycję Jozuego, załatwia mu miejsce w
domu spokojnej starości. Jozue podejmuje próbę ucieczki, podczas której
umiera. Na tym jednak nie koniec historii, ponieważ wikarego prześladuje
nawiedzający go w snach Jozue, najwyraźniej niezadowolony ze spoczynku
w skromny grobie, któremu daleko do wymarzonej kaplicy grobowej.
Wikary odzyska spokojny sen dopiero wtedy, gdy – tym razem za własne
pieniądze – wystawi Jozuemu kaplicę grobową, jaką zmarły sobie wymarzył.
Historyjka to wcale nie taka naiwna ani tylko żartobliwa. To kolejny głos w
dyskusji, do której włącza się swym wymownym gestem wdowa z dzisiejszej
Ewangelii. Dyskusja zaś dotyczy relacji doczesności do wieczności oraz nad
tym, czym doczesność i wieczność w ogóle są, oraz nad znaczeniem jednej i
drugiej. O co bowiem chodzi wdowie, ofiarowującej wszystko co miała, całe
swoje utrzymanie, a tym samym gotowej na najbardziej skrajny z możliwych,
graniczący z wegetacją niedostatek? Znacznie łatwiej przychodzi nam
zrozumieć postawę pozostałych ofiarodawców, postępujących bardzo
logicznie: po zapewnieniu sobie warunków życiowych, dobrych czy nawet
wyśmienitych, zbywającą im resztę składają w ofierze. To nawet chwalebne:
mogli ją przecież roztrwonić…
Jezus nie potępia bogatych ofiarodawców. Jeśli wdowa wrzuciła najwięcej,
to zdaniem Pana Jezusa bogaci złożyli w ofierze dużo. Natomiast w ubogiej
wdowie chwali Pan Jezus jej myślenie, jej rozumienie właśnie doczesności i
wieczności. Ktoś, kto wyzbywa się całego swego utrzymania, jeśli nie jest
desperatem ani nie działa depresji, to spodziewa się udziału w nowym,
lepszym życiu; to oczekuje za swoja ofiarę hojnej nagrody. Z takiego punktu
widzenia gest wdowy jest jak najbardziej sensowny i zrozumiały. Bohaterka
dzisiejszej Ewangelii jest przekonana o możliwości otrzymania nagrody daleko
przekraczającej wspólne dla sprawiedliwych i niesprawiedliwych bliżej
nieokreślone bytowanie w szeolu. Taka też jest chyba istota dzisiejszej
Ewangelii. Pochwała Jezusa to uroczysty manifest istnienia wieczności jako
pełnego i zgodnego z odwiecznym zamysłem Bożym przedłużenia i
dopełnienia doczesności. O to samo chodziło w mądrym opowiadaniu
Guareschiego. Troska o piękny grobowiec nie ma sensu, jeżeli po doczesności
nie będzie niczego. Piękny grobowiec, to coś więcej niż ostatni, możliwy do
zdyskontowania luksus. To wyznanie wiary w życie wieczne. Piękny
grobowiec to godna oprawa dla ciała którego przeznaczeniem będzie
uwielbienie.
Potrzebujemy ubogiej wdowy z jej katechezą o wieczności, żeby zrozumieć
takie pojęcia naszej wiary, jak: ofiara, męczeństwo, czystość, celibat, asceza,
ubóstwo, posłuszeństwo. Wszystkie te formy życia nabierają sensu i stają się
zrozumiałe jedynie, gdy zostaną powiązane z wiecznością. Tylko w
powiązaniu z wiecznością ma sens ofiara, wyrzeczenie, czasowa lub zupełna
rezygnacja z czegoś, co w doczesności jest możliwe i godziwe. Nie ma
przecież niczego nagannego w uczciwie zapracowanym bogactwie, w
małżeńskiej miłości, w godziwej rozrywce, w trosce o zdrowie i życie, w
czynieniu tegoż życia coraz piękniejszym i zwyczajnie wygodniejszym. Co do
tego zgadzamy się zapewne wszyscy. Zarazem jednak zdziwienie, niechęć do
postaw wcześniej przytoczonych pokazuje wyraźnie, jaka jest nasza zgoda na
istnienie wieczności. Ktoś, komu horyzont myślenia i życia zamyka się w
doczesności, będzie podawał w wątpliwość zasadność np. celibatu
kapłańskiego, praktyk pokutnych i każdej innej ofiary. Uboga wdowa godzi się
na to, że swoją ofiarą dramatycznie obniży poziom i tak zahaczającego już z
pewnością o skrajne ubóstwo życia. Godzi się na to, bo jest zainteresowana
bardziej wiecznością aniżeli swym życiem doczesnym. Wieczność pozwala jej
przejść ponad niedostatkiem, na jaki skazało ją wdowieństwo. I jest też chyba
w ogóle jakoś tak, że pamięć o wieczności bardzo pomaga w dobrym,
mądrym, sensownym przeżywaniu doczesności. Świadomość wieczności
pomaga np. pogodzić się z różnymi niedostatkami i niedomaganiami życia
doczesnego. Tylko mając na uwadze wieczność, możliwe jest odkrycie i
przyjęcie nienaruszalności każdego ludzkiego życia w całym biegu jego
trwania. Z kolei myślenie dopuszczające jedynie konkretną i namacalną
doczesność odrzuci jako bezsensowne życie w jakikolwiek sposób
upośledzone. Człowiek przyjmujący jedynie doczesność będzie pytał: Po co
życie, które do śmierci będzie upośledzone? Ktoś taki będzie pytał także o
celowość życia wkraczającego w trudną i bolesną jesień swego trwania. Tak to
jakoś jest, że odrzucenie Boga, Pana czasu, Dawcy życia doczesnego i
wiecznego odsłania całe okrucieństwo i nieludzkość konsekwentnego
zamykania człowieka w doczesności. Jest to taka doczesność, w której życie
nie jest wartością samą w sobie. Musi to być życie warte tego, by mogło żyć.
Warto dziś pytać siebie, jaki wpływ na moją doczesność wywiera wieczność?
Czy się z nią liczę? Co sądzę o geście wdowy? Czy dzielę jej pewność
nagrody wiecznej? Prośmy nade wszystko o odkrycie, że potrzebujemy
wieczności. Dzięki niej nasze życie nie będzie udręką dyktatury sensu i zysku.
Pamięć o wieczności pomoże nam dostrzec i zrozumieć wartość ofiary i
wyrzeczenia. Myśl o wieczności pomoże zrozumieć, że nie wszystko musi
mieć sens, że nie na wszystko w życiu musi istnieć wytłumaczenie. To dzięki
wieczności znajdują uzasadnienie najwyższe wartości.
INTENCJE MSZALNE
17.00
17.00
9.00
17.00
17.00
17.00
17.00
8.00
10.00
11.30
PONIEDZIAŁEK – 9.11.
I. – W intencji ks. Janusza
II. – Do Bożej Opatrzności z podz. za odebrane łaski z prośbą o zdr. i bł. Boże, opiekę
św. Rodziny dla Ludwika Ponsa z okazji 1. rocznicy chrztu
WTOREK – 10.11.
I. - Za ++ z rodzin Lewickich i Siejców
II. – Do Bożej Opatrzności z podz. za odebrane łaski z prośbą o zdr. i bł. Boże, dary
Ducha Świętego z okazji rozpoczęcia roku szkolnego dla Karoliny Ponsa
III. – Do Miłosierdzia Bożego i MB z podz. za otrzymane łaski z prośbą o zdrowie i
dalszą opiekę dla Andrzeja
ŚRODA – 11.11.
I. – W intencji próśb i podziękowań zanoszonych za wstawiennictwem św. Józefa
II. – Za + Krzysztofa Zarosińskiego
I. – W intencji Ojczyzny
II. – Za ++ Janinę i Jerzego Jaworskich w 4 rocznica śmierci
CZWARTEK – 12.11.
I. – Za + Norberta Rockstein, ++ rodziców Glombica i Rockstein oraz za ++ z
pokrewieństwa
II. - Do Bożej Opatrzności z podz. za otrzymane łaski z prośbą o zdrowie i bł. Boże
oraz wsparcie w codziennych trudach i opiekę Św. Rodziny dla rodziny Ponsa
PIĄTEK – 13.11.
I. – Za + męża Bernarda Klar, za ++ jego rodziców Monikę i Alfreda Klar, ++ dziadków
z obu stron, ++ pokrewieństwo
II. – O zdrowie i błogosławieństwo boże dla Weroniki
SOBOTA – 14.11.
I. – W int. Kamila Frankowskiego z okazji urodzin
II. – Za ++ rodz. Michalinę i Jana oraz za + męża Norberta o miłosierdzie Boże i życie
wieczne
NIEDZIELA – 15.11.
I. – W int. br. Emiliana z okazji święta braci zakonnych
I. – Za + Jarosława Naskręta o dar nieba
II. – Za + Adama o życie wieczne od rodziny Mróz
I. - Za + Urszulę Fischer
II. – Za wstawiennictwem św. Józefa o spotkanie dobrego męża dla Ireny
Po Mszy roczek: Lucjan Weis
www.prudnik.franciszkanie.com
Konto Bankowe: 97 8905 0000 2000 0000 2189 0001