Głos św. Józefa - Sanktuarium św. Józefa w Prudniku
Transkrypt
Głos św. Józefa - Sanktuarium św. Józefa w Prudniku
ROK ŻYCIA KONSEKROWANEGO 2015/16 Głos św. Józefa Gazetka Sanktuarium św. Józefa w Prudniku – Lesie. 8.11.2015 r. Msze św. niedzielne u nas o godz.: 8.00 10.00 11.30 OGŁOSZENIA Nr 45/2015 W Dębowcu: 8.45 Dzisiaj 32 Niedziela Zwykła – Dzień Solidarności z Kościołem Prześladowanym. Po Mszach zbiórka do puszek na prześladowany Kościół w Syrii. 10.11. - Wtorek – Wsp. św. Leona Wielkiego, papieża i doktora Kościoła Po Mszy św. Wieczór z Biblią: Modlitwa za zmarłych - co mówi Biblia? 11.11. - Środa – Wsp. św. Marcina z Tours, biskupa – Święto Niepodległość. Msze św. o godz. 9.00 i 17.00. O 9.00 Msza w intencji próśb i podziękowań zanoszonych za wstawiennictwem św. Józefa. Msza w intencji Ojczyzny o 17.00. Po Mszach nabożeństwo do św. Józefa. 13.11. - Piątek – Wspomnienie św. Benedykta, Jana, Mateusza, Izaaka i Krystyna, pierwszych męczenników Polski O godz. 16.30 Droga Krzyżowa. Po Mszy św. Franciszkańska Szkoły Modlitwy. 14.11. - Sobota – Wspomnienie bł. Marii Luizy Merkert, dziewicy. 15.11. - Niedziela – O 8.00 Msza w int. br. Emiliana z okazji święta braci zakonnych. Kolekta na Światowy Dzień Młodzieży i zbiórka do puszek na remont katedry opolskiej. O 15.00 nabożeństwo fatimskie i spotkanie FZŚ. Stowarzyszenie „Civitas Cristiana” oraz POK zapraszają na spotkanie z Ireną Kalitą, Prezesem Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo Wschodnich pt. Kresy – historia i współczesność we wtorek o 17.00. W Święto Niepodległości w Parafii św. Michała o 11.30 Msza za Ojczyznę i kombatantów. Po Mszy przemarsz na Pl. Wolności pod pomnik Żołnierza Polskiego. A o 17.00 w Prudnickim Ośrodku Kultury Koncert Świąteczny. W całej diecezji odbędą się wybory do Parafialnych Rad Duszpasterskich. W niedzielę 15.11. do urny w kościele św. Michała będzie można składać kartki z kandydatami na radnych podając imię, nazwisko i adres. Wybory spośród kandydatów odbędą się 29.11. Poszukujemy Zapisków więziennych w wydaniu powielaczowym. Dziękujemy wszystkim za modlitwę, ofiary, kwiaty i wszelkie prace na rzecz Sanktuarium. Groby żołnierzy są najlepszymi kazaniami o pokoju. Albert Schweitzer ROZWAŻANIE NA NIEDZIELĘ Jedna z historyjek o Don Camillo opowiada o staruszku imieniem Jozue, który niezbyt jest zainteresowany poprawą jakości swego życia doczesnego, natomiast każdy zarobiony grosz skrzętnie odkłada na okazała kaplicę grobową, w której pragnie spocząć, jak wielki pan, obok swojej żony. Niestety, przysłany don Camillowi do pomocy wikary – don Chichí, wykorzystując chwilowa niedyspozycję Jozuego, załatwia mu miejsce w domu spokojnej starości. Jozue podejmuje próbę ucieczki, podczas której umiera. Na tym jednak nie koniec historii, ponieważ wikarego prześladuje nawiedzający go w snach Jozue, najwyraźniej niezadowolony ze spoczynku w skromny grobie, któremu daleko do wymarzonej kaplicy grobowej. Wikary odzyska spokojny sen dopiero wtedy, gdy – tym razem za własne pieniądze – wystawi Jozuemu kaplicę grobową, jaką zmarły sobie wymarzył. Historyjka to wcale nie taka naiwna ani tylko żartobliwa. To kolejny głos w dyskusji, do której włącza się swym wymownym gestem wdowa z dzisiejszej Ewangelii. Dyskusja zaś dotyczy relacji doczesności do wieczności oraz nad tym, czym doczesność i wieczność w ogóle są, oraz nad znaczeniem jednej i drugiej. O co bowiem chodzi wdowie, ofiarowującej wszystko co miała, całe swoje utrzymanie, a tym samym gotowej na najbardziej skrajny z możliwych, graniczący z wegetacją niedostatek? Znacznie łatwiej przychodzi nam zrozumieć postawę pozostałych ofiarodawców, postępujących bardzo logicznie: po zapewnieniu sobie warunków życiowych, dobrych czy nawet wyśmienitych, zbywającą im resztę składają w ofierze. To nawet chwalebne: mogli ją przecież roztrwonić… Jezus nie potępia bogatych ofiarodawców. Jeśli wdowa wrzuciła najwięcej, to zdaniem Pana Jezusa bogaci złożyli w ofierze dużo. Natomiast w ubogiej wdowie chwali Pan Jezus jej myślenie, jej rozumienie właśnie doczesności i wieczności. Ktoś, kto wyzbywa się całego swego utrzymania, jeśli nie jest desperatem ani nie działa depresji, to spodziewa się udziału w nowym, lepszym życiu; to oczekuje za swoja ofiarę hojnej nagrody. Z takiego punktu widzenia gest wdowy jest jak najbardziej sensowny i zrozumiały. Bohaterka dzisiejszej Ewangelii jest przekonana o możliwości otrzymania nagrody daleko przekraczającej wspólne dla sprawiedliwych i niesprawiedliwych bliżej nieokreślone bytowanie w szeolu. Taka też jest chyba istota dzisiejszej Ewangelii. Pochwała Jezusa to uroczysty manifest istnienia wieczności jako pełnego i zgodnego z odwiecznym zamysłem Bożym przedłużenia i dopełnienia doczesności. O to samo chodziło w mądrym opowiadaniu Guareschiego. Troska o piękny grobowiec nie ma sensu, jeżeli po doczesności nie będzie niczego. Piękny grobowiec, to coś więcej niż ostatni, możliwy do zdyskontowania luksus. To wyznanie wiary w życie wieczne. Piękny grobowiec to godna oprawa dla ciała którego przeznaczeniem będzie uwielbienie. Potrzebujemy ubogiej wdowy z jej katechezą o wieczności, żeby zrozumieć takie pojęcia naszej wiary, jak: ofiara, męczeństwo, czystość, celibat, asceza, ubóstwo, posłuszeństwo. Wszystkie te formy życia nabierają sensu i stają się zrozumiałe jedynie, gdy zostaną powiązane z wiecznością. Tylko w powiązaniu z wiecznością ma sens ofiara, wyrzeczenie, czasowa lub zupełna rezygnacja z czegoś, co w doczesności jest możliwe i godziwe. Nie ma przecież niczego nagannego w uczciwie zapracowanym bogactwie, w małżeńskiej miłości, w godziwej rozrywce, w trosce o zdrowie i życie, w czynieniu tegoż życia coraz piękniejszym i zwyczajnie wygodniejszym. Co do tego zgadzamy się zapewne wszyscy. Zarazem jednak zdziwienie, niechęć do postaw wcześniej przytoczonych pokazuje wyraźnie, jaka jest nasza zgoda na istnienie wieczności. Ktoś, komu horyzont myślenia i życia zamyka się w doczesności, będzie podawał w wątpliwość zasadność np. celibatu kapłańskiego, praktyk pokutnych i każdej innej ofiary. Uboga wdowa godzi się na to, że swoją ofiarą dramatycznie obniży poziom i tak zahaczającego już z pewnością o skrajne ubóstwo życia. Godzi się na to, bo jest zainteresowana bardziej wiecznością aniżeli swym życiem doczesnym. Wieczność pozwala jej przejść ponad niedostatkiem, na jaki skazało ją wdowieństwo. I jest też chyba w ogóle jakoś tak, że pamięć o wieczności bardzo pomaga w dobrym, mądrym, sensownym przeżywaniu doczesności. Świadomość wieczności pomaga np. pogodzić się z różnymi niedostatkami i niedomaganiami życia doczesnego. Tylko mając na uwadze wieczność, możliwe jest odkrycie i przyjęcie nienaruszalności każdego ludzkiego życia w całym biegu jego trwania. Z kolei myślenie dopuszczające jedynie konkretną i namacalną doczesność odrzuci jako bezsensowne życie w jakikolwiek sposób upośledzone. Człowiek przyjmujący jedynie doczesność będzie pytał: Po co życie, które do śmierci będzie upośledzone? Ktoś taki będzie pytał także o celowość życia wkraczającego w trudną i bolesną jesień swego trwania. Tak to jakoś jest, że odrzucenie Boga, Pana czasu, Dawcy życia doczesnego i wiecznego odsłania całe okrucieństwo i nieludzkość konsekwentnego zamykania człowieka w doczesności. Jest to taka doczesność, w której życie nie jest wartością samą w sobie. Musi to być życie warte tego, by mogło żyć. Warto dziś pytać siebie, jaki wpływ na moją doczesność wywiera wieczność? Czy się z nią liczę? Co sądzę o geście wdowy? Czy dzielę jej pewność nagrody wiecznej? Prośmy nade wszystko o odkrycie, że potrzebujemy wieczności. Dzięki niej nasze życie nie będzie udręką dyktatury sensu i zysku. Pamięć o wieczności pomoże nam dostrzec i zrozumieć wartość ofiary i wyrzeczenia. Myśl o wieczności pomoże zrozumieć, że nie wszystko musi mieć sens, że nie na wszystko w życiu musi istnieć wytłumaczenie. To dzięki wieczności znajdują uzasadnienie najwyższe wartości. INTENCJE MSZALNE 17.00 17.00 9.00 17.00 17.00 17.00 17.00 8.00 10.00 11.30 PONIEDZIAŁEK – 9.11. I. – W intencji ks. Janusza II. – Do Bożej Opatrzności z podz. za odebrane łaski z prośbą o zdr. i bł. Boże, opiekę św. Rodziny dla Ludwika Ponsa z okazji 1. rocznicy chrztu WTOREK – 10.11. I. - Za ++ z rodzin Lewickich i Siejców II. – Do Bożej Opatrzności z podz. za odebrane łaski z prośbą o zdr. i bł. Boże, dary Ducha Świętego z okazji rozpoczęcia roku szkolnego dla Karoliny Ponsa III. – Do Miłosierdzia Bożego i MB z podz. za otrzymane łaski z prośbą o zdrowie i dalszą opiekę dla Andrzeja ŚRODA – 11.11. I. – W intencji próśb i podziękowań zanoszonych za wstawiennictwem św. Józefa II. – Za + Krzysztofa Zarosińskiego I. – W intencji Ojczyzny II. – Za ++ Janinę i Jerzego Jaworskich w 4 rocznica śmierci CZWARTEK – 12.11. I. – Za + Norberta Rockstein, ++ rodziców Glombica i Rockstein oraz za ++ z pokrewieństwa II. - Do Bożej Opatrzności z podz. za otrzymane łaski z prośbą o zdrowie i bł. Boże oraz wsparcie w codziennych trudach i opiekę Św. Rodziny dla rodziny Ponsa PIĄTEK – 13.11. I. – Za + męża Bernarda Klar, za ++ jego rodziców Monikę i Alfreda Klar, ++ dziadków z obu stron, ++ pokrewieństwo II. – O zdrowie i błogosławieństwo boże dla Weroniki SOBOTA – 14.11. I. – W int. Kamila Frankowskiego z okazji urodzin II. – Za ++ rodz. Michalinę i Jana oraz za + męża Norberta o miłosierdzie Boże i życie wieczne NIEDZIELA – 15.11. I. – W int. br. Emiliana z okazji święta braci zakonnych I. – Za + Jarosława Naskręta o dar nieba II. – Za + Adama o życie wieczne od rodziny Mróz I. - Za + Urszulę Fischer II. – Za wstawiennictwem św. Józefa o spotkanie dobrego męża dla Ireny Po Mszy roczek: Lucjan Weis www.prudnik.franciszkanie.com Konto Bankowe: 97 8905 0000 2000 0000 2189 0001