Głód pozorny

PORADNICTWO DIETETYCZNE
Wykład 2
Funkcje żywności
Społeczne aspekty zaburzeń żywieniowych na
przykładzie głodu pozornego, utajonego i otyłości
Standardy postępowania dietetycznego z pacjentem
otyłym
Prowadzący: dr n. med. Agnieszka Ostachowska-Gąsior
Funkcje żywności - omówienie
 Funkcja fizjologiczna
 Funkcje społeczne
GŁÓD – stan motywacyjny powstający
pod wpływem deprywacji.
Aby skutecznie regulować pobór pokarmów
organizm musi być zdolny do:
-
wykrywania fizjologicznego stanu głodu,
inicjowania i organizowania zachowania w
postaci spożywania żywności,
przerwania tego zachowania w momencie
zaspokojenia potrzeb organizmu (głodu
rzeczywistego).
3 rodzaje głodu – omówienie
 Głód rzeczywisty
 Głód utajony - żywienie pozornie obfite i
dostatnie w rzeczywistości nie dostarcza
organizmowi podstawowych wartości
odżywczych.
 Głód pozorny - nadmierny apetyt
nieodzwierciedlającym rzeczywistych potrzeb
organizmu
Jakie są skutki niezaspokojenia
potrzeb?
STRES
(dystres)
Zachowania żywieniowe w sytuacji
stresu zależą od tolerancji na stres,
czyli indywidualnej zdolności
przeciwstawienia się stresowi bez
poważnych konsekwencji
3 typy konsumentów ze względu na
specyfikę ich zachowań w sytuacjach
stresowych:
 konsumenci restrykcyjni – cechy charakterystyczne,
omówienie
 konsumenci emocjonalni – cechy charakterystyczne,
omówienie
 pozostali konsumenci – cechy charakterystyczne,
omówienie
Środowisk jako czynnik
w głodowaniu otyłych ludzi
omówienie: odczytywane bodźce,
typy reakcji na utrudnienia w
dostępie pożywienia
Wrażliwość na sygnały
(wewnętrzne i zewnętrzne) a stan
odżywienia – omówienie na przykładach
U osób otyłych zachowania
żywieniowe zdają się być wyrazem
stałego, umiarkowanie silnego głodu,
w małym stopniu wpływają na nie
bodźce fizjologiczne!
Standardy postępowania w otyłości
wg National Institute of Health
Czy pacjent chce
zredukować
masę ciała?
BMI >25 lub/i
obwód tali
>88cm (K)
>102cm (M)
OKREŚLIĆ
CZYNNIKI RYZYKA
TAK
Czy pacjent chce
zredukować
masę ciała?
TAK
NIE
NIE
Czy pacjent chce
USTALENIE Z
OGÓLNE ZALECENIA
zredukować
PACJENTEM CELÓW
W ZAKRESIE
masę ciała?
I STRATEGII LECZENIA DIETIPRIFILAKTYKI
- REDUKCJI MASY CIAŁA
OTYŁOŚCI
Standardy postępowania w otyłości
WHO Consultation, Obesity: Preventing & Menaging the Global Epidem,
Geneva
BMI
18,5-24,9
25,0-29,9
30,0-34,9
Dodatko
we
czynniki
ryzyka
Strategie postępowania i cele
nie
Zalecenia prawidłowego żywienia utrzymujące m.c.
tak
Zalecenia związane z eliminacją czynników ryzyka,
zwiększenie aktywności fizycznej, utrzymanie m.c.
nie
zwiększenie aktywności fizycznej, utrzymanie m.c.
tak
Zalecenia dietetyczne i wysiłku fizycznego celem
eliminacji czynników ryzyka, jeśli brak poprawy po 3
miesiącach dieta z małym deficytem energ., redukcja
m.c. 5-10kg/24tyg.
nie
Redukcja m.c. o 5-10%
tak
Jeśli dieta niskoenerg. i zwiększona aktywność fiz.
nie dają rezultatów prze 12 tyg. rozważyc dietę
VLCD
Standardy postępowania w otyłości
WHO Consultation, Obesity: Preventing & Menaging the Global Epidec, Geneva
cd.
BMI
35,0-39,5
≥ 40,0
Dodatko
we
czynniki
ryzyka
Strategie postępowania i cele
nie
dieta niskoenerg. i zwiększona aktywność fiz.,
terapia behawioralna w celu redukcji m.c. >10%
tak
Indywidualne postępowanie, opieka nad pacjentem,
rozważyć leczenie chirurgiczne jeśli brak efektów
terapii indywidualnej, redukcja m.c. o 20-30%
Tak/nie
Indywidualne postępowanie, opieka nad pacjentem,
rozważyć leczenie chirurgiczne jeśli brak efektów
terapii indywidualnej, redukcja m.c. o 20-30%
Istotne jest nie tylko zmniejszenie m.c., ale jej utrzymanie.
Strategia leczenia otyłości
 Zalecenia prawidłowego żywienia i
bardziej aktywnego stylu życia
Deficyt energetyczny + wzrost wydatków
energetycznych
Zalecenia NIH, National Heart, Lung and Blood Inst.,
Obesity Education Initiative Expert Panel, The North
American Association for the Study of Obesity
 BMI 25-35 kg/m2
- deficyt energet. 300-500kcal/dobę
- spadek m.c. 0,3- 0,5 kg m.c./tydz.
 BMI >35 kg/m2
- deficyt energet. 500-1000kcal/dobę
- spadek m.c. 0,5- 1,0 kg m.c./tydz.
Indywidualny dobór deficytu
energetycznego
 SPM = 10 x m.c.(kg) + 900 (M)
 SPM = 7 x m.c.(kg) +700 (K)
Całkowity wydatek energet.
CWE = SPM x współczynnik aktyw.fizycznej
 1,2 aktyw. fiz. mała
 1,4 umiarkowana
 1,8 duża
Przykład:
Mężczyzna 45 letni, m.c.90kg, wys. ciała 170cm,
BMI=31kg/m2
1g tk.tł.=6-8kcal
Średnio>> utrata 1kg wymaga deficytu energet.
7000kcal
Zakładamy 5% utraty m.c., czyli 4,5kg
< 4,5 x 7000 = 31500kcal
Jak długo? Zakładamy dzienny deficyt energet. 500kcal
31500:500kcal = 63 dni (9 tygodni)
CWE = 1800kcal x 1,2 =2160kcal
2160kcal- 500kcal = 1660kcal
Efekt standardowy: redukcja m.c. Około 0,5kg/tydzień
Propozycje energetyczności diety
w zależności od początkowej m.c. pacjenta
Masa ciała [kg]
Proponowana
energetyczność diety
68-90
1000-1200kcal
91-113
1200-1500kcal
114-135
1500-1800kcal
136-158
1800-2000kcal
>158
2000kcal
Otyłość jako problem medyczny
 otyłość ze względu na przyczyny jej
powstawania:
 prosta (egzogenna) – jest skutkiem
nadmiernego spożycia pokarmów;
 endogenna – jest uwarunkowana
genetycznie lub hormonalnie lub
wywołana zmianami w ośrodkowym
układzie nerwowym.
Otyłość jako problem medyczny
 otyłość ze względu na rozmieszczenie
tłuszczu w organizmie:
 androidalna (brzuszna) – tłuszcz
gromadzi się w górnej części tułowia
okołonarządowo (w jamie brzusznej) i
podskórnie, na ramionach, karku.
 gynoidalna – skupienie tłuszczu
występuje w dolnej części tułowia, w
obrębie podbrzusza, na biodrach,
pośladkach i udach.
Otyłość jako problem socjologiczny
Problem nietolerancji ludzi otyłych
Poczucie przegranej towarzyszące
osobom otyłym
– źródła, omówienie
Co należy aby osiągnąć sukces w
odchudzaniu ?? – burza mózgów