Dlaczego Italia to po polsku Włochy?

Transkrypt

Dlaczego Italia to po polsku Włochy?
Dlaczego Italia to po polsku Włochy?
Skąd w .................................... (język polski) wzięła się ta skądinąd dość zabawna - nazwa kraju, który na .............................
(cały
świat)
znany
jest
jako
........................
(“Italia”)?
Czy rzeczywiście (jak sądzą niektórzy) ma ona coś wspólnego
z .................................... (owłosienie), może ma związek z
..................................... (królowa Bona), a może wyjaśnienia tej zagadki
powinniśmy szukać zupełnie gdzie indziej, na przykład w .................................
(daleka Walia)? Brzmi mało prawdopodobnie? Zapraszam do ........................
(lektura).
Zapewne większość z nas zadała sobie kiedyś pytanie: dlaczego w ............................
(język polski) ojczyznę Petrarki określamy dziwacznym terminem Włochy? Wszak w
.........................................
(znakomita
większość)
języków,
począwszy
od
................................... (te najbliższe) nam - słowiańskich, po te najbardziej
egzotyczne, nazwa tego kraju jest mniej lub bardziej zniekształconą formą słowa
Italia.
Co
więcej,
sami
czasem
używamy
tego
ostatniego
wyrazu
w
.......................................... (różne konteksty), nie jest więc ono dla nas czymś
absolutnie nieznanym! Dlaczego więc Włochy, a nie Italia?
Etymologia oparta na legendach
Różnie tłumaczy się etymologię tego słowa. Utarło się mówić, że nazwa ta została
nadana
mieszkańcom
Półwyspu
Apenińskiego
ze
względu
na
................................................. (ich bujne czupryny) oraz ciemne i gęste owłosienie.
Ile może być w ........... (to) prawdy? Może wiele osób rozczaruję, ale pewnie tyle
samo, co w ............................. (stwierdzenie), że bracia Lech, Czech i Rus naprawdę
założyli wszystkim znane państwa słowiańskie. Rozwiązanie to najprostsze i
najbardziej,
chyba,
.....................................
rozpowszechnione,
(takie
wypadki),
ale,
jak
to
nie
mające
często
nic
bywa
w
wspólnego
z
....................................... (rzeczywistość). Istnieją i inne “teorie” z ............................
(pogranicze) legendy i anegdoty na ......................... (ten temat), ale przytoczę
jeszcze tylko jedną z nich, która wydała mi się zabawna. Otóż, zgodnie z
© Justyna Malec-Łaksa
Strona 1
www.studypolish.pl
.................................... (podanie), podczas pierwszych dni pobytu królowej Bony
Sforzy w ...................... (Polska), jej świta, która wraz z nią przybyła z
...................................... (daleka Italia), komentowała wszystko, co Polacy raczyli jej
pokazać, słowami “o sì, o sì!”. Tym sposobem przylgnęło do nich określenie “Osi”,
które z ............................ (czas) przeszło w ............................ (znana dzisiaj nazwa)
Włosi. Sympatyczne, prawda?
Prawdziwe pochodzenie terminu „Włochy”
Prawdziwa etymologia słowa Włochy w ...................................... (język polski) nie jest
skomplikowana, ale może być dla .................................. (niektórzy) rozczarowująca.
Z ................................ (doświadczenie) wiem, że Polakom jednak bardziej podobają
się powyższe legendy niż jakiekolwiek tłumaczenia naukowe. W .................................
(każdy raz), przechodząc już do ................................... (konkrety), w ................ (gra)
wchodzi
tutaj
stary
mechanizm
nadawania
nazwy
danemu
państwu
na
............................... (podstawa) określeń jednego z ........................ (plemiona), które
historycznie jego teren zamieszkiwało. Jeżeli przyjrzymy się bliżej temu zjawisku,
zauważymy,
że
np. nazwa
Polska
pochodzi
od
.................................................................................................. (zachodniosłowiańskie
plemię) Polan, francuska nazwa Niemiec brzmi Allemagne ze ...........................
(wzgląd) na .................................................................. (starogermański związek
plemienny) Alemanów, Węgrzy nazywają nas Lengyel (pamiętacie Lędzian?), a nam
zdarza się nazywać ich Madziarami, czyż nie? Tak samo sprawa wygląda z
.......................................... (nasze Włochy).
W ...................................................... (czasy starożytne) tereny dzisiejszych Włoch
zamieszkiwało celtyckie
plemię
Wolków (lub
Wolsków),
które
w
......................................... (języki germańskie) określane było jako ..................
(Walh), co znaczyło po prostu “obcy”. My, Polacy, jak to często bywało w
.................................
(nasza
historia),
zapożyczyliśmy
to
słowo
od
.................................. (nasi zachodni sąsiedzi) (w formie Wołch lub Wałch) i użyliśmy
go na ............................... (oznaczenie) wszystkich ludów romańskich. Ten sam
© Justyna Malec-Łaksa
Strona 2
www.studypolish.pl
źródłosłów, podam jako ............................. (ciekawostka), ma także słowo Wołosi,
które jest używane na .................................... (określenie) przodków dzisiejszych
Rumunów, oraz nazwa krainy historycznej w .......................... (Rumunia) –
Wołoszczyzny. Podana wyżej forma Wałch na ............................... (zasada) tzw.
przestawki fonetycznej przybrała znaną dziś wszystkim formę Włoch i zawęziła swój
zakres
znaczenia
jedynie
do
.............................
(mieszkańcy)
Półwyspu
Apenińskiego. Słowo Italia, istniejące równolegle w ................................... (język
polski), pozostało w ................................... (użycie) jedynie jako .........................
(ozdobnik stylistyczny) i określenie starożytnego państwa na ......................... (teren)
dzisiejszych Włoch.
Zaczęło się od .......................... (celtyckie plemię)…
Choć plemię Wolków (które - zaznaczam jeszcze raz - było pochodzenia celtyckiego,
a
nie
romańskiego!)
wywędrowało
................................................
(swoje
dawno,
pierwotne
dawno
siedziby)
i
temu
osiedliło
się
ze
na
...................................... (Wyspy Brytyjskie), stając się protoplastą dzisiejszych
Walijczyków, to ślad ich bytności w ......................... (Italia) pozostał żywy do dziś w
języku polskim. Może wydać się to dziwne, ale angielskie określenia Walii i
Walijczyków (Wales oraz Welsh) pochodzą od .................................. (to samo słowo),
co polskie Włoch i Włochy. Niezwykłe, że wszystko to zaczęło się od
.................................................. (mało znane celtyckie plemię) Wolków, którzy z
........................................................
(dzisiejsze
Włochy)
nie
mieli
w
.................................. (zasada) nic wspólnego.
Teraz
już
nie
powinno
nas
śmieszyć,
że
przed
kilkoma
laty
jeden
z
..................................... (nasi znani politycy) śpiewał “Marsz, marsz Dąbrowski, z
..................................... (ziemia polska) do Wolski”. Nie mylił się przecież tak bardzo,
jak mogłoby się wydawać!
[Adrian Mroczek, http://naszswiat.net/zyc-we-wloszech/zyc-we-wloszech/w-naszym-domu-mowimypo-polsku/dlaczego-italia-to-po-polsku-wlochy.html, dostęp 15.06.2016]
© Justyna Malec-Łaksa
Strona 3
www.studypolish.pl