Jezus Chrystus naszym Panem i naszym Bratem Pierworodnym.

Kiedy innych postrzegamy jako braci należących do tej samej rodziny,
mających tego samego Ojca, wtedy jest z pewnością łatwiej przezwyciężać
uprzedzenia i budować nowe społeczeństwo, większą harmonię, głębszą
komunię, o które Jezus, nasz Brat modlił się do naszego i Swojego Ojca.
Refren hymnu na Światowe Dni Młodzieży Madryd 2011 jest następujący :
« Jezusie, nasz Bracie,
Przyjacielu, który nas wyzwalasz,
Chrystusie i Panie, wzmocnij naszą wiarę ! » (internet)
Temat rozważania na wrzesień prowadzi nas drogami, którymi młodzi
poszli tego lata. Nasz Bracie, pomóż nam w pełni zdać sobie sprawę, że Ty
jesteś « naszym prawdziwym pierworodnym Bratem » i wzmocnij naszą
wiarę.
Teksty do medytacji i dzielenia się:
Mt 12,46-59; 19,29; 25,35-40
Mk 3,34-35 - J 1,9-12; 20,17
Modlitwa końcowa
Ojcze nasz, który jesteś w niebie,
Czynisz nas Twoimi dziećmi.
Czynisz wszystkich braćmi i siostrami,
A Jezus jest naszym pierworodnym Bratem:
On daje nam przykład.
Tak jak On nam przebaczył, pragniemy również przebaczać.
Tak jak On nas pocieszał, pragniemy również pocieszać.
Tak jak On nas umiłował, pragniemy kochać innych.
Ześlij na nas Twojego Ducha miłości.
Abyśmy spalali się w miłości!
Amen.
(Wspólnota Jerozolimska)
____________________________________________________
Segretariato Generale, Unione dell’Apostolato Cattolico
Piazza San Vincenzo Pallotti 204, Roma, Italia
[email protected]
4
Św. Wincenty Pallotti, Bóg Miłość Nieskończona
Medytacja XXIV
Jezus Chrystus naszym Panem i naszym Bratem Pierworodnym.
Modlitwa
« O mój Jezu ! Mój Zbawco umiłowany i mój najukochańszy Bracie
Pierworodny ! »
Ty, który w imieniu czułego Ojca przyszedłeś dzielić z nami w Twoim ciele
warunki życia ubogich tej ziemi, ofiaruję Tobie moje serce gotowe do
słuchania Ciebie.
Otwórz moje oczy, abym widział Twoje cuda,
Otwórz moje uszy, abym słyszał Twój braterski głos,
Otwórz mojego ducha, abym zrozumiał Twoje Słowo,
Otwórz moje wargi, abym śpiewał Twoją chwałę.
Refleksja i medytacja
Św. Wincenty Pallotti zachęca nas do przypomnienia sobie, że Przedwieczny
Ojciec dał nam Jezusa Chrystusa, « aby On był pierworodnym między wielu
braćmi » (Rz 8,29). Opuszczony i odrzucony przez nas grzeszników, Bóg
dał nam Swojego Bożego Syna nie tylko jako Zbawiciela, ale również jako
Pierworodnego Brata. « Działając tak, chciał w szczególny sposób ożywić w
nas wiarę, aby ona była wewnętrzną, prawdziwą, nadprzyrodzoną więzią z
Bogiem, dzięki której otrzymujemy prawa synów Bożych, dziedziców Boga i
współdziedziców Jezusa Chrystusa ».
Przez nasz chrzest zostaliśmy zaadoptowani przez Boga. Jesteśmy więc
adoptowanymi synami i córkami Boga. Nie jest to tylko sposób mówienia,
ale rzeczywistość, która dotyka istoty naszego bytu. Czy jesteśmy świadomi
tej adopcji ? Czy żyjemy nią rzeczywiście ?
Ta adopcja daje nam prawo nazywania Boga Ojcem, Abba. Czy zwracamy
się do Ojca ? Czy potrafimy w modlitwie kierować się do Boga jako do
bliskiego Ojca, kochającego i sprawiedliwego ? Czy tylko recytujemy z
pamięci « Ojcze Nasz » bez głębszego zastanowienia się ? Zatrzymajmy się
na chwilę, aby odpowiedzieć sobie w głębi serca na te pytania.
Jako synowie i córki Boga otrzymaliśmy łaskę bycia spadkobiercami
wszystkiego, co On posiada. Wszystko co należy do Boga, do mnie należy.
Bóg otwiera Swój dom. Dom Boga staje się « moim domem ». Moje miejsce
jest w środku Trójcy Świętej. Św. Wincenty mówi nam : « Naszym
wiecznym dziedzictwem, nieskończonym, nieprzeniknionym jest Bóg i to
cały Bóg, Ojciec, Syn i Duch Święty, i wszystkie przymioty nieskończone
Boga : nieskończona moc, nieskończona mądrość, nieskończona dobroć,
pełnia czystości, nieskończone miłosierdzie, pełnia sprawiedliwości,
świętość, doskonałość… ». Nasze dziedzictwo jest wspaniałe, ale
powinniśmy wiedzieć, jak z niego korzystać i kierować naszym życiem w
taki sposób, aby ono nam pozwoliło wypełniać zadania, które nam powierza
dziedzictwo Boże : dobroć, czystość, miłosierdzie, świętość, doskonałość…
Powinniśmy dążyć do tego ze wszystkich naszych sił powierzając siebie w
Boże dłonie, opierając się na Jego Słowie, postępując według Jego
przykazań… W ten sposób nasza braterska więź z Chrystusem będzie
jeszcze mocniejsza, ponieważ « kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w
niebie, ten Mi jest bratem, siostrą » (Mt 12,50). Maryja, Matka naszego Brata,
a więc i nasza Matka, będzie zawsze przy nas na tej drodze. Ona prowadzi
nas do Domu Ojca. Święci i święte Boże są również po to, by nas prowadzić
swoim przykładem życia, podtrzymywać nas przez swoje modlitwy.
Łaska, dzięki której Bóg uczynił nas Swoimi przybranymi synami i córkami
czyni nas również braćmi Jezusa Chrystusa. On jest bratem pierworodnym i
naturalnym, my jesteśmy dziećmi adoptowanymi, « synami w Synu » jak
uczy nas Kościół. Ile razy podczas modlitwy kierujemy się do Jezusa jako
naszego brata ? Czy mamy świadomość, że Ten, który jest naszym Zbawcą
stał się dzięki Bożej łasce naszym bratem ? Nawet, jeśli jesteśmy Jemu winni
szacunek i miłość właściwą Zbawicielowi, coś co może powodować dystans,
mamy prawo i przywilej mieć Go jako bardzo bliskiego Brata. On jest
pierworodnym, pierwszym, « starszym Bratem », któremu można zaufać,
poprosić o pomoc. « Starszy Brat », z którym można dzielić radości i
cierpienia, do którego można kierować prośby i dziękczynienia. Z Jezusem
jako naszym pierworodnym bratem trzeba nam się nauczyć być synami. Nie
2
chodzi o to, aby naśladować Go w Jego czynach, ale w relacji synowskiej,
którą utrzymuje z Ojcem, który jest również naszym Ojcem.
Wierzę w Jezusa naszego brata, wierzę, że On wzywa mnie do stawania się
bratem. Bratem dla Niego, bratem dla bliźniego. Tak jak Jezus otacza troską
wszystkich Swoich braci, przede wszystkim tych najmniejszych, tak również
my, jako bracia i siostry mamy troszczyć się o naszych braci i siostry :
« Wszystko, co uczyniliście jednemu z moich braci najmniejszych, Mnieście
uczynili ». (Mt 25,40). Za to będziemy musieli odpowiedzieć w ostatnim
dniu. Czy prosimy Jezusa, aby nauczył nas dawania świadectwa miłości i
miłosierdzia wobec naszych braci i sióstr ? Czy prosimy Go, aby pozwolił
nam powiedzieć komukolwiek, jeśli nie słowem to przynajmniej sposobem
bycia « Jesteś moim bratem, jesteś moją siostrą » ?
« Należy zatem wierzyć, że jeśli nie żyjemy w grzechu śmiertelnym, to
jesteśmy synami Bożymi ... nie tylko żywym obrazem Boga, lecz również
przybranymi synami Boga » mówi nam św. Wincenty Pallotti. Dalej
mówi : « Jako przybrani synowie Boga jesteśmy współdziedzicami Boga
naszego Pana Jezusa Chrystusa, ponieważ On jest naszym prawdziwym
pierworodnym Bratem. » Jesteśmy więc żywymi obrazami Boga,
przybranymi synami Boga, a Jezus Chrystus jest naszym prawdziwym
pierworodnym Bratem – ale musimy żyć bez grzechu. Jednak upadamy i to
często… Św. Wincenty miał tego pełną świadomość : « mój Jezu… nigdy
Ciebie nie kochałem, mój umiłowany pierworodny Bracie. Raczej Ciebie
zdradzałem przez moje straszne i nieskończone zgorszenia. Kazałem Ciebie
zdradzać przez innych… z wielką szkodą dla mojej duszy… ». Wiedział on,
że Jezus jest « Miłosierdziem w swojej istocie » i Jemu całkowicie ufał :
« Mam całkowite zaufanie, że udzielasz mi natychmiast łaskę doskonałego
żalu za wszystkie moje grzechy i pragniesz zwracać mi bardzo cenne prawo
przybranego syna Bożego, dziedzica Boga i współdziedzica z Tobą, abym
mógł się radować z nieprzeniknionego dziedzictwa w chwale przez całą
wieczność ». Czy mamy świadomość « pozbawiania się » tego cennego
prawa, kiedy opóźniamy lub wahamy się poprosić Boga o przebaczenie w
sakramencie pojednania ?
Wreszcie życie jako zaadoptowanych zmienia nasze spojrzenie na
społeczeństwo, w którym żyjemy. Istnieje czasami ryzyko zamknięcia się w
naszym indywidualizmie i egoizmie, a świat współczesny nas tym za często
uwodzi. Czasami przeraża nas fakt, że inni tak bardzo różnią się od nas.
3