Cykle pieśni i sonata obojowa / So cyc es so t fo o oe Mark

Cykle pieśni i sonata obojowa / So cyc es so t fo o oe Mark

RZ_MFWC 09–09_21_30_Wroclaw 280-295:01
19.08.2008
23:05 Uhr
Seite 280
Cykle pieśni i sonata obojowa / Song cycles and sonata for oboe
Mark Padmore tenor / tenor
Nicholas Daniel obój / oboe
Julius Drake fortepian / piano
280
RZ_MFWC 09–09_21_30_Wroclaw 280-295:01
21.08.2008
10:22 Uhr
Seite 281
Wtorek
/ Tuesday 9.09.2008 godz. 21.30 / 9.30 pm
Wrocław Sala Wielka Ratusza Rynek
/ 9.30 pm
Cykle pieśni i sonata obojowa
Song cycles and sonata for oboe
godz. 21.30
Wykonawcy / Performers
/ Tu 9.09.2008
Mark Padmore tenor / tenor
Nicholas Daniel obój / oboe
Julius Drake fortepian / piano
Wt
Program koncertu / Concert programme
Benjamin Britten (1913-1976) – “Winter Words” op. 52 for voice and piano
na głos i fortepian do tekstów Thomasa Hardy’ego
At Day Close in November
Midnight on the Great Western “The Journeying Boy”
Wagtail and Baby “A Satire”
The Little Old Table
The Choirmaster’s Burial “The Tenor Man’s Story”
Proud Songsters “Thrushes, Finches and Nightingales”
At the Railway Station, Upway “The Convict and the Boy with Violin”
Before Life and After
Herbert Howells (1892-1983) – Sonata for oboe and piano / na obój i fortepian
Ralph Vaughan Williams (1872-1958) – “Ten Blake Songs” for tenor and oboe
na tenor i obój
Infant Joy
Poison Tree
The Piper
London
The Lamb
The Shepherd
Ah, Sun Flower
Cruelty Has a Human Heart
The Divine Image
Eternity
SPONSOR
Czas trwania koncertu / duration of the concert c. 1:10
281
RZ_MFWC 09–09_21_30_Wroclaw 280-295:01
Wrocław
19.08.2008
23:05 Uhr
Seite 282
Sala Wielka Ratusza
Angielskie pieśni
English Songs
Mark Padmore przedstawi w swym recitalu dwa wielkie
Mark Padmore presents in his recital two great song cycles
cykle pieśniarskie z angielskiej twórczości XX w. Oto,
from the English works of the 20th century. Here is what
co pisze o powstałym w 1953 r. cyklu „Zimowych słów”
was written of Benjamin Britten's 1953 cycle Winter
Benjamina Brittena jego biograf, Andrzej Tuchowski
Words by his biographer, Andrzej Tuchowski (Benjamin
(Benjamin Britten, „Twórca, dzieło, epoka“. Kraków,
Britten, Artist, Work, Era. Kraków, Musica Iagellonica
Musica Iagellonica 1994): „Składa się nań osiem różno-
1994):“It is composed of eight atmospherically and the-
rodnych nastrojowo i tematycznie pieśni, z których pierw-
matically diverse songs, of which the first, At Day-close in
sza – »At Day-close in November« (Zmierzch listopadowy)
November, and last, Before Life and After, contain the key
i ostatnia »Before Life and After« (Przed życiem i po nim)
clarifying the meaning of the cycle's title. The first conjures
– zawierają klucz wyjaśniający znaczenie tytułu cyklu.
up a late autumnal mood, the grey hour at which a dep-
Pierwsza oddaje nastrój późnojesiennej szarej godziny,
arting bird soars against a backdrop of black pines, for
gdy odlatujący ptak szybuje na tle czarnych sosen, a drzewa,
I set every tree in my June time, and now they obscure the
które sadziłem w lecie mojego życia zaciemniają teraz
sky... This is therefore the metaphorical dusk of life brin-
niebo… Jest to zatem metaforyczny zmierzch życia przy-
ging recollections of the past and reflections on the final
noszący wspomnienia przeszłości oraz refleksje nad osta-
secret of existence. (…) The philosophical conclusion of
teczną tajemnicą istnienia. (…) Filozoficzną konkluzję
Winter Words we find in the final song of the cycle: this
»Zimowych słów« znajdujemy w finalnej pieśni cyklu:
conveys the atmosphere of undisturbed peace reigning in
oddaje ona atmosferę niczym nie zmąconego spokoju,
the universe before the birth of consciousness – no suffe-
jaki panował we wszechświecie przed narodzinami
ring, no pain, no passion. That 'primaeval order' disrup-
świadomości – nie było cierpień, bólu, namiętności. Ów
ted by the births of humans inevitably returns. After all,
»pierwotny porządek« zakłócony narodzinami człowieka
consciousness is one day extinguished… (…) The philoso-
powróci nieuchronnie – wszak świadomość kiedyś zgaś-
phical message of the first and last songs of the cycle con-
nie… (…) Filozoficzne przesłanie pierwszej i ostatniej
stitutes a clasp of sorts, a clasp holding together a series of
pieśni cyklu stanowi rodzaj klamry spinającej serię kon-
songs contrasting with each other as if recollections of
trastujących ze sobą pieśni, jakby wspomnień z różnych
various periods of life.”
okresów życia.“
The second song cycle to be presented by Mark Padmore
Drugi cykl pieśni prezentowany przez Marka Padmore
comes from the work of Ralph Vaughan Williams. This
pochodzi z twórczości Ralpha Vaughana Williama. Kompo-
composer was once compared with Sibelius, not only on
zytor ten bywa porównywany z Sibeliusem i to nie tylko
account of the late-Romantic style of his music, but also
ze względu na późnoromantyczny styl jego muzyki, ale
for the fact of both artists having drawn ideas from na-
także na łączące obu tych twórców czerpanie inspiracji
tional folklore, as well as for the venerable age to which
282
Seite 283
/ Tuesday 9.09.2008
godz. 21.30
/ 9.30 pm
z narodowego folkloru, a wreszcie i na sędziwy wiek, które-
they both enjoyed full creative fitness. Proof of this is Ten
go dożyli oni w pełni sprawności twórczej. Dowodem
Blake Songs, which Vaughan Williams produced in his
właśnie „Ten Blake Songs“, które Vaughan Williams stwo-
85th year of life, and thus the year prior to his death. It is
rzył w osiemdziesiątym piątym roku życia, a więc na rok
his penultimate song cycle, written to the poetry of the
przed śmiercią. Jest to jego przedostatni cykl pieśni,
English Romantic mystic William Blake. Vaughan Williams
napisany do poezji angielskiego mistyka z epoki roman-
does not belong among avant-garde composers, contro-
tycznej – Williama Blake’a. Vaughan Williams nie należał
versial in means of expression. Quite the opposite: he had
do kompozytorów awangardowych, kontrowersyjnych
immense respect for tradition and for his great predeces-
w środkach wyrazu, przeciwnie, niezmiernie szanował
sors in the history of music, something which may be sen-
tradycję i swych wielkich poprzedników z historii muzyki,
sed in the Blake song cycle, to give but one instance. The
co daje się odczuć m. in. w Blake’owskim cyklu pieśni.
whole has a pastoral character and it is possible to detect
Całość ta ma charakter pastoralny i można się w niej
within the modality preserved from former times in Eng-
dosłuchać modalności zachowanej z dawnych czasów
lish folk songs, the rhythmic flexibility of the Elizabethan
w angielskich pieśniach ludowych, rytmicznej elastycz-
age and, above all, taste formed in a community of the
ności z czasów elżbietańskich, a przede wszystkim gustu
deeply believing.
ukształtowanego w środowisku głęboko wierzących.
The composer has applied to this cycle an unusually aty-
Kompozytor zastosował w tym cyklu wyjątkowo niety-
pical line-up, in that the singers are accompanied not by
pową obsadę wykonawczą, ponieważ wokaliście towa-
piano, but by oboe. That said, this instrument does not
rzyszy w nim nie fortepian, lecz obój. Skądinąd instru-
take part in every song of the cycle, three of them being
ment ten nie bierze udziału we wszystkich pieśniach
sung with no accompaniment at all.
cyklu; trzy z nich śpiewane są bez żadnego towarzyszenia.
The oboe also resounds in the Sonata of Herbert Howells.
Obój zabrzmi również w Sonacie Herberta Howellsa.
He too was a long-lived English composer, reaching 95
To także długowieczny kompozytor angielski (żył 95 lat),
years of age, and a composer connected from youth with
związany od młodości z muzyką kościelną, najpierw jako
church music, first of all as a choir singer and later as a
chórzysta, później – wysoko ceniony organista i twórca
highly-regarded organist and author of religious works.
dzieł religijnych. Właśnie Sonata obojowa zdaje się
The oboe sonata seems precisely to be a reflection of the
refleksem osobistych związków kompozytora ze źródłami
personal relationships between the composer and the
muzyki religijnej. Utwór składa się z czterech części, ale
sources of religious music. Though the work is made up of
gra się go z jedną tylko przerwą, między częścią drugą,
four parts, it is played with only a single break, between
a trzecią.
the second and third of these parts.
283
/ 9.30 pm
Wtorek
godz. 21.30
23:05 Uhr
/ Tu 9.09.2008
19.08.2008
Wt
RZ_MFWC 09–09_21_30_Wroclaw 280-295:01
RZ_MFWC 09–09_21_30_Wroclaw 280-295:01
Wrocław
19.08.2008
23:05 Uhr
Seite 284
Sala Wielka Ratusza
Mark Padmore
tenor / tenor
Wybitne walory głosowe Marka Padmore sprawiły, że należy on do
najbardziej rozchwytywanych tenorów. Występuje zarówno w repertuarze operowym, jak i koncertowym. Szczególną sławę zyskały
jego występy w Pasjach Bacha. W teatrach operowych artysta
występuje w dziełach dawnych i współczesnych. Koncertuje z wieloma wiodącymi orkiestrami świata (m.in. z Filharmonią Berlińską,
Wiedeńską i Nowojorską, Royal Concertgebouw, London Symphony
Orchestra i orkiestrą symfoniczną BBC). Regularnie współpracuje
z zespołem Orchestra of the Age of Enlightenment, z którą zrealizował Pasję według św. Jana Bacha w Aldeburgh i Londynie. Występował z recitalami w Amsterdamie, Barcelonie, Brukseli, Mediolanie,
Moskwie, Nowym Jorku, Paryżu i wielokrotnie w Londynie. Dokonał
wielu nagrań dzieł oratoryjnych i operowych śpiewając pod batutą
Herreweghe’a, McCreesha, Gardinera i innych sławnych dyrygentów.
Płyta z rejestracją arii Händla („As Steals the Morn“) w interpretacji Marka Padmore’a, nagrana z English Concert i Andrew Manze,
wydana przez Harmonia Mundi w 2007 r. otrzymała prestiżową
nagrodę czasopisma „BBC Music Magazine”.
284
The remarkable vocal qualities of Mark Padmore place him among
the most sought-after of tenors. He is active in opera and concert
alike, gaining particular renown for his performances in the Passions by Bach. In opera the artist performs a repertoire both early
and contemporary, while in concert he has performed with many
of the world's leading orchestras, including the Berlin, Vienna and
New York Philharmonics, the Royal Concertgebouw and the London
and BBC Symphony Orchestras. He collaborates regularly with the
Orchestra of the Age of Enlightenment, with whom he performed
Bach's St John Passion in Aldeburgh and London. The artist has
given recitals in Amsterdam, Barcelona, Brussels, Milan, Moscow,
New York and Paris, as well as in London on numerous occasions.
He has recorded oratorio and opera many times, singing under the
batons of Herreweghe, McCreesh and Gardiner, as well as other renowned conductors. A release of Mark Padmore's interpretation of
Händel arias, “As Steals the Morn”, recorded with The English Concert
and Andrew Manze, was issued by Harmonia Mundi in 2007 and
this year received the prestigious BBC Music Magazine Vocal
Award.
RZ_MFWC 09–09_21_30_Wroclaw 280-295:01
19.08.2008
23:05 Uhr
Seite 285
/ Tuesday 9.09.2008
godz. 21.30
/ 9.30 pm
/ Tu 9.09.2008
godz. 21.30
/ 9.30 pm
Wtorek
Wt
Nicholas Daniel
obój / oboe
Kariera wybitnego angielskiego wirtuoza oboju Nicholasa Daniela
rozpoczęła się od jego zwycięstwa w konkursie BBC dla Młodych Muzyków. Artysta zadebiutował podczas „BBC Proms“ w 1992 r. grając
Koncert obojowy Vaughana Williamsa. Cztery lata później wziął
udział w prawykonaniu Koncertu obojowego Johna Woolricha
zamówionego przez BBC. Sławny wirtuoz spotyka się z wielkim
entuzjazmem krytyki i występuje na całym świecie. Dokonał też
wielu nagrań, współpracując z tak renomowanymi zespołami jak:
Scottish Chamber Orchestra, European Community Chamber Orchestra, Orkiestra Mozarteum z Salzburga, English Chamber Orchestra
oraz Lucerne Festival Strings. W repertuarze Nicholasa Daniela
ważną rolę odgrywa muzyka współczesna. Artysta ma na koncie
szereg prawykonań kompozytorskich nowości, m.in. Johna Tavenera
i Sir Michaela Tippetta.
Pracuje również dydaktycznie, wykładając w Guildhall School of
Music and Drama, The Royal Academy of Music oraz na Uniwersytecie Indiana w Bloomington.
The career of the outstanding English oboe virtuoso Nicholas Daniel
began with victory in the BBC Young Musician of the Year Competition. The artist made his debut at the BBC Proms in 1992 playing the
Oboe Concerto of Vaughan Williams. Four years later he took part in
the premiere performance of the Oboe Concerto of John Woolrich,
this commissioned by the BBC. This famous master meets great enthusiasm from the critics and performs the world over. He has also
worked on many recordings, collaborating with such renowned ensembles as the Scottish Chamber Orchestra, the European Community Chamber Orchestra, the Mozarteum Orchestra of Salzburg, the
English Chamber Orchestra and the Lucerne Festival Strings. Contemporary music plays a major role in the Nicholas Daniel repertoire.
The artist has to his credit a number of premiere performances of
new compositions, including works by John Tavener and Sir Michael
Tippett. He is active too in the sphere of education, lecturing at Guildhall School of Music and Drama, the Royal Academy of Music and the
Indiana University in Bloomington.
285
RZ_MFWC 09–09_21_30_Wroclaw 280-295:01
Wrocław
19.08.2008
23:05 Uhr
Seite 286
Sala Wielka Ratusza
Julius Drake
fortepian / piano
Pianista Julius Drake jest bardzo wysoko cenionym kameralistą,
występującym w towarzystwie najwybitniejszych artystów w wielu
sławnych salach koncertowych. Często pojawia się na międzynarodowych festiwalach muzyki kameralnej, takich jak w Kuhmo (Finlandia), Delft (Holandia), Oxford (Anglia), czy w Cork (Irlandia). Sam był
w latach 2000-2003 dyrektorem Międzynarodowego Festiwalu
Muzyki Kameralnej w Perth w Australii. Fascynacja Juliusa Drake’a
pieśniami sprawiła, że stał się autorem programów pieśniarskich,
zrealizowanych w Wigmore Hall w Londynie, Concertgebouw w Amsterdamie, w BBC i w historycznej sali koncertowej Middle Temple
Hall w Londynie, gdzie opracowana przezeń całość serii recitali
pieśniarskich była anonsowana jako „Julius Drake and Friends”. Wysoko cenione są także liczne nagrania artysty, które przyniosły mu
Gramophone Award i Edison Award. Julius Drake jest profesorem
w Royal Academy of Music w Londynie. Regularnie prowadzi tam
zajęcia klasy mistrzowskiej, jak również w Amsterdamie, Brukseli,
Graz i w Instytucie Schuberta w Baden bei Wien.
286
The pianist Julius Drake is a highly regarded chamber musician,
working with many of the world’s leading artists at all the major
music centres. He frequently performs at international chamber
music festivals such as Kuhmo in Finland, Delft in the Netherlands,
Oxford in England and West Cork in Ireland. From 2000–2003, he
was a director of the Perth International Chamber Music Festival in
Australia. Julius Drake’s passionate interest in song has led to invitations to devise song series for the Wigmore Hall in London, the
Concertgebouw in Amsterdam, the BBC and in the historic Middle
Temple Hall in London where his series of song recitals was called
‘Julius Drake and Friends’. His numerous recordings, for which he
was awarded a Gramophone Award and Edison Award, are also
highly valued. Julius Drake is a Professor at the Royal Academy of
Music in London. He regularly gives masterclasses at the Royal
Academy of Music and also in Amsterdam, Brussels, Graz and the
Schubert Institute in Baden bei Wien.
Seite 287
/ Tuesday 9.09.2008
godz. 21.30
/ 9.30 pm
Winter Words
Text: Thomas Hardy
Zimowe słowa
Tekst: Thomas Hardy
At day close in November
The ten hours' light is abating,
And a late bird wings across,
Where the pines, like waltzers waiting,
Give their black heads a toss.
Beech leaves, that yellow the noon-time,
Float past like specks in the eye;
I set every tree in my June time,
And now they obscure the sky.
And the children who ramble through here
Conceive that there never has been
A time when no tall trees grew here,
That none will in time be seen.
Pod wieczór, w listopadzie
Dziesięciogodzinne światło słabnie,
I spóźniony ptak przelatuje tam,
Gdzie sosny, jak tancerze gotowi do walca,
Czekając potrząsają czarnymi głowami.
Bukowe liście, co żółcą południe,
Przepływają obok jak plamki na oku;
Sadziłem każde drzewo gdy przychodził czerwiec,
I teraz zasłaniają mi niebo.
I dzieci, które teraz chodzą po okolicy
Myślą, że nigdy nie było tu takiego czasu
Gdy nie rosło wokół żadne wysokie drzewo,
Z których z czasem nic nie pozostanie.
Midnight on the Great Western
In the third-class seat sat the journeying boy,
And the roof-lamp's oily flame
Played down on his listless form and face,
Bewrapt past knowing to what he was going,
Or whence he came.
In the band of his hat the journeying boy
Had a ticket stuck; and a string
Around his neck bore the key of his box,
That twinkled gleams of the lamp's sad beams
Like a living thing.
What past can be yours, O journeying boy
Towards a world unknown,
Who calmly, as if incurious quite
On all at stake, can undertake
This plunge alone?
Knows your soul a sphere, O journeying boy,
Our rude realms far above,
Whence with spacious vision you mark and mete
This region of sin that you find you in,
But are not of?
Północ w Ekspresie Zachodnim
W wagonie trzeciej klasy siedział podróżujący chłopiec,
A oleisty płomień sufitowej lampy
Igrał po jego odrętwiałej sylwetce i twarzy
Bezwiednie pochłoniętej zbliżającym się celem tej podróży,
Albo jej oddalającym się początkiem.
Za paskiem kapelusza podróżujący chłopiec
Miał wetknięty bilet, a sznurek
Na jego szyi dźwigał klucz od kufra,
Który połyskiwał smutnym światłem lampy
Niczym żywa istota.
Jakąż to przeszłość wieziesz ze sobą, podróżujący chłopcze
Ku nieznanemu światu,
Który spokojnie, jakby nie ciekaw tego
Co cię czeka; potrafisz sam
Wskoczyć na głęboką wodę?
Czy twoja dusza zna takie niebo, podróżujący chłopcze,
Wysoko ponad naszym szorstkim światem,
Skąd z szerokiej perspektywy oznaczasz i określasz
Ten obszar grzechu, na którym się znajdujesz,
Lecz nigdy się nie gubisz?
/ 9.30 pm
Wtorek
godz. 21.30
23:05 Uhr
/ Tu 9.09.2008
19.08.2008
Wt
RZ_MFWC 09–09_21_30_Wroclaw 280-295:01
287
RZ_MFWC 09–09_21_30_Wroclaw 280-295:01
Wrocław
19.08.2008
23:05 Uhr
Seite 288
Sala Wielka Ratusza
Wagtail and Baby
A baby watched a ford, whereto
A wagtail came for drinking;
A blaring bull went wading through,
The wagtail showed no shrinking.
A stallion splashed his way across,
The birdie nearly sinking;
He gave his plumes a twitch and toss,
And held his own unblinking.
Next saw the baby round the spot
A mongrel slowly slinking;
The wagtail gazed, but faltered not
In dip and sip and prinking.
A perfect gentleman then neared;
The wagtail, in a winking,
With terror rose and disappeared;
The baby fell a-thinking.
Pliszka i dziecko
Dziecko patrzyło na bród, do którego
Pliszka sfrunęła by się napić;
Ryczący byk przeprawił się na drugą stronę,
Pliszka ani drgnęła.
Ogier przebiegł tuż obok rozbryzgując wodę,
Prawie zatapiając ptaszka;
Ten tylko się otrząsnął i zatrzepotał piórkami
I trwał na miejscu jak gdyby nigdy nic.
Następnie widziało dziecko opodal
Jak kundel wolno zsuwa się do wody;
Pliszka spojrzała, ale nie przerwała
Picia ani kąpieli.
I wtedy do wody zbliżył się dżentelmen w każdym calu;
Pliszka, w oka mgnieniu,
Z przerażeniem wzleciała i uciekła;
Zostawiając dziecko w zamyśleniu.
The little old table
Creak, little wood thing, creak,
When I touch you with elbow or knee;
That is the way you speak
Of one who gave you to me!
You, little table, she brought Brought me with her own hand,
As she looked at me with a thought
That I did not understand.
- Whoever owns it anon,
And hears it, will never know
What a history hangs upon
This creak from long ago.
Stary stolik
Skrzyp, drewniany drobiazgu, skrzyp
Gdy cię dotykam łokciem lub kolanem;
To jest twój sposób mówienia
O tej, od której cię dostałem!
Ciebie, stoliku, ona mi przyniosła Przyniosła cię własnoręcznie,
Spoglądając mi w oczy z wyrazem
Którego nie zrozumiałem.
- Ktokolwiek będzie go kiedyś miał,
I słuchał, nigdy nie zgadnie
Co za historia pobrzmiewa w tym
Skrzypieniu z dawnych czasów.
The choirmaster's burial
He often would ask us
That, when he died,
After playing so many
To their last rest,
If out of us any
Should here abide,
And it would not task us,
We would with our lutes
Pogrzeb kantora
Często prosił nas
Żebyśmy, kiedy umrze,
Po tym jak przygrywał tak wielu
W ich ostatniej drodze,
Jeśli spośród nas choć kilku
Pozostanie na tym świecie,
I nie będzie to nas trudzić,
Zagrali na naszych lutniach
288
Seite 289
Wtorek
godz. 21.30
/ 9.30 pm
Nad nim,
Nad jego grobem
Psalm który lubił najbardziej Ten którego sens najlepiej pasuje do
„Góry Efraim” A wtedy, być może, będziemy
Dla niego, w śmiertelnym śnie,
Niczym serafini.
Jak tylko się dowiedziałem
Że jego duch odszedł na wieki
Uznałem, że mu się to należy
I tak też przedstawiłem to w rozmowie.
„Sądzę — odpowiedział pastor —
Że nabożeństwo czytane potrwa krócej
Niż smyczki na dworze
W te mroźne dni.
To dawny zwyczaj
Dobry na piękną pogodę,
I wydaje mi się
Że tym razem jest raczej niewskazany."
I tak, tego popołudnia
Choć on nigdy nie przypuszczał
Że jego życzenia się nie spełni,
Żeby było szybciej
Pogrzebali kantora
Bez żadnej muzyki.
Ale mówiono, że potem, gdy
W środku nocy
Pastor wyjrzał przez okno,
Zadziwiło go
Tłumne zbiegowisko;
Tam, gdzie szron srebrzył
Nagrobną trawę,
Orkiestra cała odziana na biało
Jak święci z kościelnych witraży,
Śpiewała i grała
Prastare strofy
Przy grobie kantora.
Tak przynajmniej opowiadał tenor z kościelnego chóru
Kiedy się zestarzał.
/ 9.30 pm
Play over him
By his grave-brim
The psalm he liked best The one whose sense suits
"Mount Ephraim" And perhaps we should seem
To him, in Death's dream,
Like the seraphim.
As soon as I knew
That his spirit was gone
I thoguht this his due,
And spoke thereupon.
"I think," said the vicar,
"A read service quicker
Than viols out-of-doors
In these frosts and hoars.
That old-fashioned way
Requires a fine day,
And it seems to me
It had better not be."
Hence, that afternoon,
Though never knew he
That his wish could not be,
To get through it faster
They buried the master
Without any tune.
But 'twas said that, when
At the dead of next night
The vicar looked out,
There struck on his ken
Thronged roundabout,
Where the frost was graying
The headstoned grass,
A band all in white
Like the saints in church-glass,
Singing and playing
The ancient stave
By the choirmaster's grave.
Such the tenor man told
When he had grown old.
/ Tuesday 9.09.2008
godz. 21.30
23:05 Uhr
/ Tu 9.09.2008
19.08.2008
Wt
RZ_MFWC 09–09_21_30_Wroclaw 280-295:01
289
RZ_MFWC 09–09_21_30_Wroclaw 280-295:01
Wrocław
19.08.2008
23:05 Uhr
Seite 290
Sala Wielka Ratusza
Proud songsters
The thrushes sing as the sun is going,
And the finches whistle in ones and pairs,
And as it gets dark loud nightingales
In bushes
Pipe, as they can when April wears,
As if all Time were theirs.
These are brand-new birds of twelve-months' growing,
Which a year ago, or less than twain,
No finches were, nor nightingales,
Nor thrushes,
But only particles of grain,
And earth, and air, and rain.
Dumni śpiewacy
Drozdy śpiewają gdy słońce odchodzi
I zięby pogwizdują pojedynczo i w parach,
A gdy się już ściemnia, głośne słowiki
W krzakach
Świergoczą z całych sił, kiedy kończy się kwiecień,
Jakby cały Czas należał do nich.
To młodziutkie ptaki, dwunastomiesięczne,
Które rok temu, góra dwa,
Nie były ziębami, ani słowikami,
Ani drozdami,
Lecz tylko drobinami zboża,
I ziemi, i powietrza, i deszczu.
At the railway station, Upway
"There is not much that I can do,
For I've no money that's quite my own!"
Spoke up the pitying child A little boy with a violin
At the station before the train came in, "But I can play my fiddle to you,
And a nice one 'tis, and good in tone!"
The man in the handcuffs smiled;
The constable looked, and he smiled, too,
As the fiddle began to twang;
And the man in the handcuffs suddenly sang
With grimful glee:
"This life so free
Is the thing for me!"
And the constable smiled, and said no word,
As if unconscious of what he heard;
And so they went on till the train came in The convict, and boy with the violin.
Na dworcu kolejowym w Upway
„Niewiele mogę tutaj zrobić,
Bo nie mam własnych pieniędzy!”
Powiedziało litościwe dziecko Chłopczyk ze skrzypcami
na stacji, przed przyjazdem pociągu „Ale mogę panu zagrać na skrzypcach,
Coś ładnego i melodyjnego!”
Mężczyzna w kajdankach się uśmiechnął;
Policjant spojrzał i też się uśmiechnął,
Kiedy skrzypce zabrzmiały;
I mężczyzna w kajdankach nagle zaśpiewał
Z wisielczym humorem:
„Bo życie na wolności
Lepsze jest od miłości!”
A policjant się uśmiechał i nic nie powiedział,
Jakby nieświadomy tego, co usłyszał;
I tak pozostali aż do przyjazdu pociągu Skazaniec i chłopiec ze skrzypcami.
Before life and after
A time there was - as one may guess
And as, indeed, earth's testimonies tell Before the birth of consciousness,
When all went well.
None suffered sickness, love, or loss,
None knew regret, starved hope, or heart-burnings;
Przed życiem i po nim
Był kiedyś taki czas – jak można zgadywać
I jak, zaiste, wskazują ziemskie świadectwa –
Przed narodzinami świadomości,
Gdy wszystko szło dobrze.
Nikt nie cierpiał od chorób, miłości, czy straty,
Nikt nie znał żalu, głodnej nadziei czy pożaru serca;
290
Seite 291
/ Tuesday 9.09.2008
godz. 21.30
/ 9.30 pm
None cared whatever crash or cross
Brought wrack to things.
If something ceased,
no tongue bewailed,
If something winced and waned,
no heart was wrung;
If brightness dimmed, and dark prevailed,
No sense was stung.
But the disease of feeling germed,
And primal rightness took the tinct of wrong;
Ere nescience shall be reaffirmed
How long, how long?
Nikt nie dbał, gdy jakiekolwiek upadki czy utrapienia
Siały spustoszenie.
Jeśli coś się kończyło, żaden język tego nie opłakiwał,
Jeśli coś krzywiło się albo słabło,
żadne serce z tego powodu nie cierpiało;
Jeśli światło gasło ustępując ciemności,
Nie kłuło to żadnych oczu.
Ale choroba uczucia powoli rosła
I na pierwotnej prawości pojawiła się
pierwsza plamka namiętności;
Zanim triumfalnie powróci panowanie bezrefleksyjności
Jak długo jeszcze, jak długo?
Ten Blake Songs
Text taken from William Blake’s Songs
of Innocence and Songs of Experience
Dziesięć pieśni Blake’a
Teksty pochodzą z „Pieśni niewinności“
i „Pieśni doświadczenia“ Williama Blake’a
Infant Joy
"I have no name:
I am but two days old."
What shall I call thee?
"I happy am,
Joy is my name."
Sweet joy befall thee!
Radość noworodka
„Nie mam jeszcze imienia
Mam dopiero dwa dni”.
Jak mam cię nazwać?
„Ja to szczęśliwość,
Radość to moje imię.”
Słodka radość niech będzie twoim udziałem!
Pretty Joy!
Sweet Joy, but two days old.
Sweet Joy I call thee:
Thou dost smile,
I sing the while,
Sweet joy befall thee!
Śliczna radości!
Śliczna radości, dwudniowa zaledwie.
Słodką radością cię nazwę:
Ty się uśmiechasz,
Ja wtedy śpiewam,
Słodka radość niech będzie twoim udziałem!
Poison Tree
I was angry with my friend:
I told my wrath, my wrath did end.
I was angry with my foe:
I told it not, my wrath did grow.
Trujące drzewo
Byłem zły na mojego przyjaciela:
Powiedziałem mu o tym, mój gniew zniknął.
Byłem zły na mojego wroga:
Nie powiedziałem mu tego, mój gniew zaczął rosnąć.
And I water'd it in fears,
Night & morning with my tears;
And I sunned it with smiles,
And with soft deceitful wiles.
I podlewałem go w strachu,
Noc i dzień moimi łzami;
I ogrzewałem go uśmiechami,
I łagodnymi zwodniczymi podstępami.
/ 9.30 pm
Wtorek
godz. 21.30
23:05 Uhr
/ Tu 9.09.2008
19.08.2008
Wt
RZ_MFWC 09–09_21_30_Wroclaw 280-295:01
291
RZ_MFWC 09–09_21_30_Wroclaw 280-295:01
Wrocław
19.08.2008
23:05 Uhr
Seite 292
Sala Wielka Ratusza
And it grew both day and night,
Till it bore an apple bright.
And my foe beheld it shine,
And he knew that it was mine.
A on rósł i w dzień, i w noc,
Aż urodził lśniące jabłko.
I mój wróg dojrzał jego blask
I wiedział, że należało do mnie.
And into my garden stole
When the night had veil'd the pole,
In the morning glad I see
My foe outstretch'd beneath the tree.
I zakradł się do mojego ogrodu
Kiedy noc przysłoniła pień,
Rano z radością zobaczyłem
Mojego wroga rozpostartego pod drzewem.
The Piper
Piping down the valleys wild,
Piping songs of pleasant glee,
On a cloud I saw a child,
And he laughing said to me:
Dudziarz
Grając po dzikich dolinach,
Grając pieśni radosne,
Zobaczyłem na chmurze dziecko,
Które śmiejąc się tak rzekło:
"Pipe a song about a lamb."
So I piped with merry chear.
"Piper, pipe that song again."
So I piped: he wept to hear.
„Zagraj pieśń o baranku”
Więc zagrałem – wesoło, od serca.
„Dudziarzu, zagraj tę pieśń jeszcze raz”.
Więc zagrałem, a on zapłakał.
"Drop thy pipe, thy happy pipe;
Sing thy songs of happy chear."
So I sang the same again,
While he wept with joy to hear.
„Odłóż dudy, twe wesołe dudy,
Śpiewaj swoje wesołe pieśni”
Więc zaśpiewałem je znowu,
A on płakał z radości słuchając.
"Piper, sit thee down and write
In a book, that all may read."
So he vanished from my sight;
And I pluck'd a hollow reed.
„Dudziarzu, usiądź i zapisz to
W księdze, żeby wszyscy mogli przeczytać”.
No i zniknął mi z oczu;
A ja zerwałem pustą trzcinę.
And I made a rural pen,
And I stain'd the water clear,
And I wrote my happy songs
Every child may joy to hear.
I zrobiłem wiejskie pióro,
I zmąciłem czystą wodę,
I spisałem moje wesołe pieśni
Których słuchać z radością może każde dziecko.
London
I wander thro' each charter'd street,
Near where the charter'd Thames does flow
And mark in every face I meet
Marks of weakness, marks of woe.
Londyn
Błąkam się po wszystkich wynajętych ulicach
Tam, gdzie płynie wynajęta Tamiza
I zauważam w każdej napotkanej twarzy
Oznaki słabości, oznaki niedoli.
292
Seite 293
/ Tuesday 9.09.2008
godz. 21.30
In every cry of every Man,
In every Infant's cry of fear,
In every voice, in every ban,
The mind-forg'd manacles I hear.
W każdym krzyku każdego człowieka,
W każdym lękliwym płaczu noworodka,
W każdym głosie, w każdym zakazie
Słyszę kajdany ukute przez umysł.
How the Chimney-sweeper's cry
Every black'ning Church appalls,
And the hapless Soldier's sigh
Runs in blood down Palace walls.
Słyszę jak płacz kominiarczyka
Napełnia przerażeniem każdy poczerniały kościół,
A westchnienie nieszczęsnego żołnierza
Spływa krwią po ścianach pałacu.
But most thro' midnight streets I hear
How the youthful Harlot's curse
Blasts the new-born Infant's tear
And blights with plagues the Marriage hearse.
Lecz głównie na ulicach o północy słyszę
Jak przekleństwo młodej nierządnicy
Rozbija łzę noworodka
I zaraża plagami małżeński karawan.
The Lamb
Little Lamb, who made thee?
Dost thou know who made thee?
Gave thee life, and [bid]1 thee feed,
By the stream and o'er the mead;
Gave thee clothing of delight,
Softest clothing woolly, bright;
Gave thee such a tender voice,
Making all the vales rejoice?
Little Lamb, who made thee?
Dost thou know who made thee?
Baranek
Baranku, kto cię stworzył?
Czy ty wiesz kto cię stworzył?
Dał ci życie i kazał się paść,
Przy strumieniu i na łące;
Dał ci odzienie rozkoszne,
Najdelikatniejsze odzienie, wełniste, jasne;
Dał ci tak łagodny głos,
Co raduje wszystkie doliny?
Baranku, kto cię stworzył?
Czy ty wiesz kto cię stworzył?
Little Lamb, I'll tell thee,
Little Lamb, I'll tell thee:
He is call d by thy name,
For He calls Himself a Lamb.
He is meek, and He is mild:
He became a little child.
I a child, and thou a lamb,
We are call d by His name.
Little Lamb, God bless thee!
Little Lamb, God bless thee!
Baranku, powiem ci,
Baranku, powiem ci:
Nosi on twoje imię,
Bo nazywa się Baranek.
Jest potulny i jest łagodny:
Stał się małym dzieckiem.
Ja dziecko i ty baranek,
Nosimy jego imię.
Mały baranku, niech cię Bóg błogosławi!
Mały baranku, niech cię Bóg błogosławi!
The Shepherd
How sweet is the Shepherd's sweet lot!
From the morn to the evening he strays;
Pasterz
Jak słodki jest błogi los pasterza!
Od rana do wieczora wędruje,
/ 9.30 pm
/ 9.30 pm
Wtorek
godz. 21.30
23:05 Uhr
/ Tu 9.09.2008
19.08.2008
Wt
RZ_MFWC 09–09_21_30_Wroclaw 280-295:01
293
RZ_MFWC 09–09_21_30_Wroclaw 280-295:01
Wrocław
21.08.2008
13:16 Uhr
Seite 294
Sala Wielka Ratusza
He shall follow his sheep all the day,
And his tongue shall be fill d with praise.
Podąża za swymi owcami dzień cały,
A jego język pełen jest pochwał.
For he hears the lamb's innocent call,
And he hears the ewe's tender reply;
He is watchful while they are in peace,
For they know when their Shepherd is nigh.
Bo słyszy on niewinne wezwanie baranka,
I słyszy czuły odzew owieczki;
On czuwa, a one pasą się spokojnie,
Bo wiedzą kiedy ich pasterz jest blisko.
Ah, Sun Flower
Ah, Sun-flower! weary of time,
Who countest the steps of the Sun;
Seeking after that sweet golden clime,
Where the traveller's journey is done:
Ach, słoneczniku
Ach, słoneczniku! Znużony czasem,
Co kroki słońca odliczasz;
Szukając tej słodkiej, złotej krainy
Gdzie podróż wędrowca ma swój kres:
Where the Youth pined away with desire,
And the pale Virgin shrouded in snow,
Arise from their graves and aspire
Where my Sun-flower wishes to go.
Gdzie młodzieniec, uschnięty z pożądania,
I blada dziewica pod całunem śniegu,
Powstają z grobów, by podążyć
Tam dokąd mój słonecznik chce pójść.
Cruelty Has a Human Heart
Cruelty has a human heart,
And Jealousy a human face,
Terror the human form divine,
And Secrecy the human dress.
Okrucieństwo ma ludzkie serce
Okrucieństwo ma ludzkie serce,
A Zazdrość ludzką twarz,
Groza – ludzką formę boskości,
A Skrytość – strój człowieka.
The human dress is forg d iron,
The human form a fiery forge,
The human face a furnace seal'd,
The human heart its hungry gorge.
Ten strój człowieka to kute żelazo,
Ta ludzka forma to ognista kuźnia,
Ta ludzka twarz to zaplombowany piec,
A to ludzkie serce to jego głodna gardziel.
The Divine Image
To Mercy, Pity, Peace and Love
All pray in their distress;
And to these virtues of delight
Return their thankfulness.
Boski obraz
Do Łaski, Litości, Pokoju i Miłości
Wszyscy modlą się w nieszczęściu;
tym cnotom rozkosznej radości
Okazują swą wdzięczność.
For Mercy, Pity, Peace and Love
Is God, our Father dear,
And Mercy, Pity, Peace and Love
Is man, His child and care.
Bo Łaska, Litość, Pokój i Miłość
To Bóg, nasz drogi Ojciec,
A Łaska, Litość, Pokój i Miłość
To człowiek, jego miłość i troska.
294
Seite 295
/ Tuesday 9.09.2008
godz. 21.30
For Mercy has a human heart,
Pity a human face,
And Love, the human form divine,
And Peace, the human dress.
Bo Łaska ma ludzkie serce,
A Litość ludzką twarz,
Miłość ma ludzką formę boskości,
A Pokój – strój człowieka.
Then every man, of every clime,
That prays in his distress,
Prays to the human form divine,
Love, Mercy, Pity, Peace.
Więc każdy człowiek, w każdym kraju,
Który modli się w nieszczęściu,
Modli się do ludzkiej formy boskości,
Łaski, Pokoju, Miłości, Litości.
And all must love the human form,
In heathen, Turk, or Jew;
When Mercy, Love and Pity dwell
There God is dwelling too.
I wszyscy muszą kochać ludzką formę,
W poganinie, Turku, czy Żydzie;
Gdzie Łaska, Miłość i Litość mieszkają,
Tam również mieszka Bóg.
Eternity
He who binds himself a Joy
Doth the wing d life destroy;
But he who kisses the Joy as it flies
Lives in Eternity's sunrise.
Wieczność
Ten, kto do siebie Radość nagina
Niszczy skrzydlate życie,
Lecz ten, kto tę Radość w locie całuje
W świcie Wieczności mieszka.
The look of love alarms,
Because it's fill'd with fire;
But the look of soft deceit
Shall win the lover's hire.
Spojrzenie miłości wzbudza lęk,
Bo jest pełne ognia,
Lecz oszukańczo słodkie oczy
Zdobędą względy kochanki.
/ 9.30 pm
/ 9.30 pm
Wtorek
godz. 21.30
23:05 Uhr
/ Tu 9.09.2008
19.08.2008
Wt
RZ_MFWC 09–09_21_30_Wroclaw 280-295:01
295