newsletter

W ENDLER T REMML
RECHTSANWÄLTE
NEWSLETTER
Ausgabe/Wydanie 1/2011
www.entsenderecht.de
www.wendlertremml.de
Inhaltsverzeichnis
(Stand Februar 2011)
Spis treści
(stan: luty 2011 r.)
1.
EU bekämpft schlechte Zahlungsmoral
1.
UE zwalcza zły stan moralności płatniczej
2.
Teil II des Entsendeleitfadens zur Verordnung (EG) Nr. 883/2004
veröffentlicht
2.
Opublikowano część II „Praktycznego poradnika” dotyczącego rozporządzenia (WE) nr 883/2004
3.
Ausdehnung der Verordnung (EG) Nr. 883/2004 auf Drittstaatsangehörige
3.
Rozszerzenie rozporządzenia (WE) nr 883/2004 na obywateli państw trzecich
4.
Czas przebierania się w odzież roboczą jako czas pracy
5.
Czy zleceniodawca musi wynagrodzić nakład czasu pracy potrzebny na zbadanie wad w przypadku nieuzasadnionej reklamacji?
6.
Odpowiedzialność według Ustawy o zabezpieczeniu wierzytelności w budownictwie (niem. Bauforderungssicherungsgesetz)
4.
Umkleidezeit als Arbeitszeit
5.
Muss der Auftraggeber den Aufwand für die Prüfung einer unberechtigten Mängelrüge zahlen?
6.
Haftung nach dem Bauforderungssicherungsgesetz
7.
Kindergeld für vorübergehend in Deutschland beschäftigte
EU-Staatsangehörige
7.
Zasiłek na dzieci dla obywateli państw członkowskich, tymczasowo zatrudnionych w Niemczech
8.
Absoluter Schutz vor strafprozessualen Maßnahmen für alle
Rechtsanwälte
8.
Pełna ochrona przed środkami karno-procesowymi dla wszystkich adwokatów
9.
Aktuelle Informationen zum Entsenderecht
9.
Aktualne informacje dotyczące prawa delegowania
Seite 2
NEWSLETTER 1/2011
WENDLER TREMML
1. EU bekämpft schlechte Zahlungsmoral
1. UE zwalcza zły stan moralności płatniczej
Der Rat der Europäischen Union hat am 24. Januar 2011 eine
überarbeitete Richtlinie zur Bekämpfung von Zahlungsverzug im
Geschäftsverkehr verabschiedet (Neufassung der Richtlinie
2000/35/EG). Das EU-Parlament hatte die Neufassung der Richtlinie am 20. Oktober 2010 angenommen.
Rada Unii Europejskiej uchwaliła w dniu 24 stycznia 2011 roku
opracowaną na nowo wersję dyrektywy w sprawie zwalczania
opóźnień w płatnościach w transakcjach handlowych (nowa wersja
dyrektywy 2000/35/WE). Parlament UE przyjął nową wersję dyrektywy w dniu 20 października 2010 roku.
Die Richtlinie legt spezielle Fristen für die Bezahlung von
Rechnungen fest. Rechnungen sind danach grundsätzlich sowohl
von privaten Unternehmen als auch von öffentlichen Akteuren
innerhalb von 30 Tagen zu bezahlen. Öffentliche Auftraggeber
haben in Ausnahmefällen bis zu 60 Tage Zeit. Hinzu kommen
Säumniszinsen von 8 Prozentpunkten über dem Referenzsatz der
Europäischen Zentralbank. Außerdem gibt die Richtlinie ein Recht
auf Entschädigung bei Zahlungsverzug im gesamten Geschäftsverkehr - sobald Verzugszinsen anfallen, stehen dem Gläubiger
mindestens 40 € zur Deckung der Beitreibungskosten zu. Dieses
Recht besteht unabhängig davon, ob der Zahlungsverzug zwischen
privaten oder öffentlichen Unternehmen oder zwischen Unternehmen und öffentlichen Stellen eingetreten ist.
Dyrektywa przewiduje terminy płatności faktur. Według dyrektywy
faktury powinny być regulowane zasadniczo zarówno przez
przedsiębiorstwa prywatne jak i publiczne w przeciągu 30 dni.
Zleceniodawcy publiczni mogą w wyjątkowych przypadkach
wyrównywać faktury w terminie do 60 dni. Do tego dochodzą
odsetki za zwłokę w wysokości 8 punktów procentowych powyżej
stopy referencyjnej Europejskiego Banku Centralnego. Dyrektywa
daje także prawo do ubiegania się o odszkodowanie w przypadku
opóźnień w płatnościach we wszystkich transakcjach handlowych –
jak tylko wierzycielowi przysługują odsetki, należy mu się też
kwota w wysokości co najmniej 40,00 EUR na pokrycie kosztów
dochodzenia należności. Roszczenie to istnieje niezależnie od tego,
czy opóźnienie w płatności nastąpiło w stosunku pomiędzy prywatnymi lub publicznymi przedsiębiorstwami czy też w stosunku
pomiędzy przedsiębiorstwami a władzami publicznymi.
Die Richtlinie soll die Zahlungsmoral im europäischen Geschäftsleben verbessern, den Unternehmen Rechtssicherheit geben und
ihre Liquidität stärken. Sie erhöht damit den Schutz der Gläubiger
und soll zum besseren Funktionieren des EU-Binnenmarktes
beitragen. Die Wettbewerbsfähigkeit der Unternehmen, insbesondere von kleinen und mittleren Unternehmen (KMU), soll gefördert werden.
2. Teil II des Entsendeleitfadens zur Verordnung (EG) Nr.
883/2004 veröffentlicht
Um eine einheitliche Anwendung der Verordnung (EG) Nr.
883/2004 über die Koordinierung der Sozialversicherungsvorschriften zu erleichtern, hat die Europäische Kommission einen
praktischen Leitfaden zu den Rechtsvorschriften, die für Erwerbstätige in der Europäischen Union (EU), im Europäischen Wirtschaftsraum (EWR) und in der Schweiz gelten, herausgegeben. Nachdem
zunächst nur Teil I über die Entsendung von Erwerbstätigen
veröffentlicht wurde, liegt seit Januar 2011 Teil II über die Tätigkeit
eines Arbeitnehmers in zwei oder mehr EU-Mitgliedstaaten in
englischer Sprache vor. Die wichtigsten Fragen zur Entsendung und
Selbständigkeit in zwei oder mehr Mitgliedstaaten werden beantwortet und anhand von Beispielsfällen erläutert.
Den aktuellen Leitfaden in englischer Sprache können Sie sowohl
unter der Rubrik „News & Aktuelles“ auf unserer Homepage
www.wendlertremml.de sowie auf unserem neuen Informationsportal www.entsenderecht.de aufrufen. Sobald Teil II des Leitfadens auf deutsch bzw. in anderen Sprachen der EU-Mitgliedstaaten
Dyrektywa ma polepszyć moralność płatniczą w obrębie europejskich transakcji handlowych, zapewnić przedsiębiorstwom bezpieczeństwo prawne oraz polepszyć ich wypłacalność. Dyrektywa ta
zwiększa tym samym ochronę wierzycieli i ma się przyczynić do
lepszego funkcjonowania europejskiego rynku wewnętrznego. Ma
ona też polepszyć konkurencyjność przedsiębiorstw, zwłaszcza
małych i średnich.
2. Opublikowano część II „Praktycznego poradnika” dotyczącego rozporządzenia (WE) nr 883/2004
Aby ułatwić jednolite zastosowanie rozporządzenia (WE) nr
883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego Komisja Europejska wydała „Praktyczny poradnik” dotyczący ustawodawstwa mającego zastosowanie do pracowników
zatrudnionych w Unii Europejskiej (UE), Europejskim Obszarze
Gospodarczym (EOG) i Szwajcarii. Po tym, jak najpierw wydana
została tylko część I poradnika, dotycząca delegowania pracowników, dostępna jest od stycznia 2011 roku w języku angielskim
również część II poradnika o zatrudnieniu pracownika w dwóch lub
w większej ilości państw członkowskich. Na podstawie rożnych
przykładów wyjaśnione są tam najistotniejsze pytania dotyczące
delegowania oraz samodzielnej działalności gospodarczej w dwóch
lub w większej ilości państw członkowskich.
Aktualny poradnik w języku angielskim dostępny jest na naszej
stronie internetowej www.wendlertremml.de w rubryce „nowości
WENDLER TREMML
NEWSLETTER 1/2011
veröffentlicht ist, werden wir Sie auf den vorstehend angegebenen
Seiten hierüber informieren.
3. Ausdehnung der Verordnung (EG) Nr. 883/2004 auf Drittstaatsangehörige
Mit der seit dem 1. Januar 2011 geltenden Verordnung (EU) Nr.
1231/2010 des Europäischen Parlaments und des Rates vom 24.
November 2010 wird der Geltungsbereich der Verordnungen (EG)
Nr. 883/2004 und (EG) Nr. 987/2009 auf Drittstaatsangehörige
ausgedehnt, die ausschließlich aufgrund ihrer Staatsangehörigkeit
nicht bereits unter diese Verordnungen fallen und ihren rechtmäßigen Wohnsitz im Bereich eines EU-Mitgliedstaats haben.
Das bedeutet, dass Entsendebescheinigungen für diesen Personenkreis nunmehr ebenfalls für eine Dauer von bis zu 24 Monaten
ausgestellt werden können. Die Neuerungen gelten nur für Entsendungen, die nach dem 1. Januar 2011 beginnen.
Zu beachten ist, dass für in zwei oder mehreren EU-Mitgliedstaaten beschäftigte Drittstaatler weiter die Rechtsvorschriften des Staates anwendbar sind, die nach den Vorschriften
der Verordnung (EWG) Nr. 1408/71 vorgesehen waren. Dies gilt
aufgrund der zehnjährigen Übergangsvorschrift des Artikel 87
Abs. 8 VO (EG) Nr. 883/2004 bis zum 30. April 2020. In diesen
Fällen kann jedoch ein Antrag auf Anwendung der nach der
Verordnung (EG) Nr. 883/2004 geltenden Rechtsvorschriften
gestellt werden. Es sollte daher jeweils geprüft werden, welche
Regelungen die günstigeren sind.
Keine Anwendung findet die Verordnung (EU) Nr. 1231/2010 in
Großbritannien, Dänemark, Island, Liechtenstein, Norwegen
sowie der Schweiz.
Seite 3
i aktualności” jak również na naszym nowym portalu informacyjnym www.entsenderecht.de. Jak tylko część II poradnika opublikowana zostanie w języku niemieckim względnie w innych językach
państw członkowskich, poinformujemy o tym Państwa na wyżej
wymienionych stronach internetowych.
3. Rozszerzenie rozporządzenia (WE) nr 883/2004 na obywateli
państw trzecich
Wraz z obowiązującym od 1 stycznia 2011 roku rozporządzeniem
Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1231/2010 z dnia 24
listopada 2010 roku rozszerzony został zakres stosowania
przepisów rozporządzeń (WE) nr 833/2004 oraz (WE) nr 987/2009
na obywateli państw trzecich, którzy jedynie ze względu na swoje
obywatelstwo nie są jeszcze objęci tymi rozporządzeniami a którzy
legalnie zamieszkują na terytorium jednego z państw członkowskich.
Oznacza to, iż dla tej grupy osób mogą być teraz również wystawiane zaświadczenia A 1 na okres do 24 miesięcy. Zmiany te
obowiązują tylko w przypadku delegowania rozpoczynającego się
po 1 stycznia 2011 roku.
Należy zwrócić uwagę na fakt, iż w przypadku obywateli państw
trzecich, zatrudnionych w jednym lub w większej ilości państw
członkowskich, w dalszym ciągu mają zastosowanie przepisy
prawne państwa, których zastosowanie przewiduje rozporządzenie
(EWG) nr 1408/71. Powyższe obowiązuje jeszcze do dnia 30 kwietnia 2020 roku ze względu na dziesięcioletni okres przejściowy
według przepisu w artykule 87 ust. 8 rozporządzenia (WE) nr
883/2004. W tych przypadkach istnieje jednakże możliwość
złożenia wniosku o zastosowanie ustawodawstwa, obowiązującego
według rozporządzenia (WE) nr 883/2004. Dlatego należy zawsze
sprawdzić, które regulacje są korzystniejsze.
4. Umkleidezeit als Arbeitszeit
Bereits im WENDLER TREMML NEWSLETTER 3/2010 wurde
darauf hingewiesen, dass als Arbeitszeit auch die Zeit gilt, die zum
Anlegen von Arbeitsschutzausrüstung, wie beispielsweise Schutzschuhen, dient.
Das Oberverwaltungsgericht Nordrhein-Westfalen hat am 2.
Dezember 2010 (Az: 6 A 1546/10 u. a.) ein weiteres Urteil zum
Thema Umkleidezeit als Arbeitszeit gesprochen. In Bezug auf das
An- und Ausziehen von Polizeiuniformen hat das Gericht entschieden, dass als Arbeitszeit nur die Zeit gilt, die für das An- und
Ablegen der persönlich zugewiesenen Ausrüstungsgegenstände
notwendig ist. Die Zeit, die für das Anlegen der Uniform notwendig ist, soll dagegen nicht zu vergüten sein. Denn es sei möglich,
die Uniform bereits zu Hause anzuziehen und so das Anlegen der
ansonsten üblichen Zivilbekleidung zu sparen.
Rozporządzenie (UE) nr 1231/2010 nie znajduje zastosowania
w Wielkiej Brytanii, Danii, Islandii, Księstwie Liechtensteinu oraz
Norwegii i Szwajcarii.
4. Czas przebierania się w odzież roboczą jako czas pracy
W wydaniu 3/2010 newslettera WENDLER TREMML zwrócono już
uwagę na fakt, iż do czasu pracy wliczany jest również czas potrzebny na założenie ochronnego wyposażenia roboczego, np. obuwia
ochronnego.
Wyższy Sąd Administracyjny Nadrenii Północnej-Westfalii (niem.
Oberverwaltungsgericht Nordrhein-Westfalen) wydał w dniu 2
grudnia 2010 roku kolejny wyrok dotyczący kwestii uwzględniania
czasu przebierania się jako części czasu pracy, podlegającego
wynagrodzeniu. Sąd odniósł się w tym przypadku do zakładania
Seite 4
NEWSLETTER 1/2011
Es spricht viel dafür, dass diese Begründung auch auf Arbeitsverhältnisse übertragen werden kann, die nicht – wie bei Polizisten –
dem Beamtenrecht unterliegen. Konkret bedeutet dies, dass ein
Arbeitgeber nicht die Zeit vergüten muss, die benötigt wird, um eine
einfache Arbeitshose und Arbeitsjacke anzuziehen. Etwas anderes
dürfte für das Tragen von Schutzschuhen und anderen Schutzausrüstungsgegenständen, wie spezieller Schutzanzüge und Sicherheitsgeschirre gelten.
5. Muss der Auftraggeber den Aufwand für die Prüfung einer
unberechtigten Mängelrüge zahlen?
Mit dieser Frage beschäftigt sich ein Urteil des Landgerichts Essen
vom 27.04.2010, Az: 12 O 393/08 (abgedruckt in IBR 2011, 19). In
dem Fall hatte der Auftraggeber ohne eigene Prüfung eine Mängelrüge des Bauherrn an den Auftragnehmer durchgereicht. Der
Auftragnehmer untersuchte den Mangel und konnte keinen Fehler
feststellen. Für die Prüfung der Mängelrüge musste der Auftragnehmer zwei Stunden aufwenden. Diesen Aufwand stellte er dem
Auftraggeber in Rechnung. Der von dem Landgericht Essen beauftragte Sachverständige stellte fest, dass tatsächlich kein Mangel
vorlag.
Das Landgericht hat den Auftraggeber zur Zahlung verurteilt. Zwar
könne der Auftragnehmer keinen vertraglichen Anspruch geltend
machen, denn für die Prüfung der Mängelrüge sei kein Entgelt
vereinbart worden. Allerdings habe sich der Auftraggeber schadensersatzpflichtig gemacht. Es wäre ihm ohne weiteres möglich
gewesen, die Mangelrüge des Bauherrn zu prüfen und festzustellen,
dass diese unberechtigt war. Der Auftraggeber dürfe nicht ohne
eigene Prüfung auf die Mängelrüge des Bauherrn vertrauen.
Praxistipp:
Dem Auftragnehmer ist zu empfehlen, in Zweifelsfällen den
Auftraggeber darauf hinzuweisen, dass die Prüfung der gerügten
Mängel unter dem Vorbehalt der Werklohnzahlung erfolgt und eine
Vergütung erwartet wird, wenn sich die Mangelrüge als gegenstandslos erweist.
Hinzuweisen ist in diesem Zusammenhang auf eine Entscheidung
des BGH vom 02.09.2010, Az: VII ZR 110/09. Der BGH vertritt die
Auffassung, dass ein Auftragnehmer Maßnahmen zur Mängelbeseitigung nicht davon abhängig machen darf, dass der Auftraggeber
eine Erklärung abgibt, wonach er die Kosten der Untersuchung eines
Mangels für den Fall übernimmt, dass der Auftragnehmer nicht für
den Mangel verantwortlich ist.
WENDLER TREMML
i zdejmowania umundurowania policyjnego i zadecydował, iż jako
czas pracy liczy się tylko czas potrzebny na zakładanie i zdejmowanie osobiście przydzielonych przedmiotów wyposażenia. Czas
potrzebny na założenie munduru nie ma natomiast podlegać wynagrodzeniu. Gdyż możliwe jest założenie munduru już w domu
i zaoszczędzenie sobie tym samym zakładania typowego ubrania
cywilnego.
Wiele przemawia za tym, iż to uzasadnienie może zostać przeniesione również na stosunki pracy, które – inaczej niż jest to w przypadku
policjantów – nie podlegają prawu urzędniczemu. Konkretnie oznacza to, iż pracodawca nie musi wypłacać wynagrodzenia za czas
potrzebny na założenie zwykłych spodni roboczych i kurtki roboczej.
Inaczej może być w przypadku konieczności noszenia przy pracy
obuwia ochronnego i innych przedmiotów wyposażenia ochronnego,
takich jak specjalna odzież ochronna czy mocowania ochronne.
5. Czy zleceniodawca musi wynagrodzić nakład czasu pracy
potrzebny na zbadanie wad w przypadku nieuzasadnionej
reklamacji?
Kwestii tej dotyczy wyrok Sądu Krajowego w Essen (niem. Landgericht Essen) z dnia 27.04.2010, sygn. akt: 12 O 393/08 (opublikowany w IBR 2011, 19). W tym przypadku zleceniodawca
przekazał zleceniobiorcy reklamację inwestora bez wcześniejszego
sprawdzenia zgłoszonych przez inwestora wad. Zleceniobiorca
zbadał domniemane wady i nie stwierdził żadnych błędów. Na
sprawdzenie reklamacji zleceniobiorca potrzebował dwóch godzin.
Ten nakład czasu pracy zleceniobiorca uwzględnił w fakturze
wystawionej zleceniodawcy. Powołany przez sąd rzeczoznawca
stwierdził, iż faktycznie nie było żadnych wad.
Pozwany zleceniodawca został w powyższym przypadku zasądzony
na zapłatę. Zleceniobiorca nie mógł wprawdzie dochodzić roszczenia o wynagrodzenie na podstawie umowy, gdyż nie uzgodniono
tam żadnego wynagrodzenia za sprawdzanie zgłaszanych wad.
Jednakże zleceniodawca zobowiązany jest do zapłaty odszkodowania. Miał on możliwość sprawdzenia reklamacji inwestora a tym
samym stwierdzenia, iż była ona nieuzasadniona. Według opinii
sądu zleceniodawca nie może zaufać w zasadność reklamacji
inwestora bez zbadania samemu reklamowanych wad.
6. Haftung nach dem Bauforderungssicherungsgesetz
Praktyczna wskazówka:
Zleceniobiorca powinien w wątpliwych przypadkach zwrócić
zleceniodawcy uwagę na to, iż zbadanie zgłoszonych wad następuje
z zastrzeżeniem zapłaty wynagrodzenia i że oczekuje on wynagrodzenia za wykonane czynności, jeżeli reklamacja okaże się bezpodstawna.
In einem Beschluss des OLG Hamburg vom 09.09.2009, Az: 11 U
148/08, (IBR 2011, 22) ging es um die Frage, wer für die Verletzung
W tym kontekście należy też zwrócić uwagę na decyzję Trybunału
Federalnego (niem. Bundesgerichtshof, BGH) z dnia 02.09.2010,
WENDLER TREMML
NEWSLETTER 1/2011
der Baugeldverwendungspflicht haftet. Das Bauforderungssicherungsgesetz legt dem General- (GU) bzw. Hauptunternehmer (HU)
besondere Pflichten auf. Diese werden zu Treuhändern ihrer Nachunternehmer. Vereinfacht gilt jede Abschlagszahlung, die dem GU
oder HU von seinem Auftraggeber zugewendet wird, als Baugeld.
Das Baugeld muss zur Bezahlung der beauftragten Nachunternehmer, Architekten und Lieferanten verwendet werden. Im Falle
einer zweckwidrigen Verwendung des Baugeldes besteht für die
Nachunternehmer die Möglichkeit, wenn sie ihre Forderungen –
beispielsweise aufgrund einer Insolvenz des Hauptunternehmers –
nicht mehr durchsetzen können, Verantwortungsträger des GU oder
HU persönlich in Anspruch zu nehmen.
In dem von dem OLG Hamburg entschiedenen Fall wurden der
Generalbevollmächtigte und der Geschäftsführer des GU persönlich
in Anspruch genommen. Beide verteidigten sich damit, dass sie
lediglich für den technischen Bereich zuständig waren und keine
Kenntnis über Zahlungsströme hätten.
Der Umstand, für technische Fragen zuständig zu sein, entlastet
nach Auffassung des OLG Hamburg nicht. Insbesondere entbindet
dies nicht davon, sich Kenntnis darüber zu verschaffen, in welcher
Höhe Zahlungen Baugeld sind. Sowohl der Generalbevollmächtigte
als auch der Geschäftsführer wurden verurteilt.
Praxistipp:
Bei einem Verstoß gegen die Baugeldverwendungspflicht haften
neben dem Organ einer juristischen Person (etwa Geschäftsführer
einer GmbH / Vorstand einer AG) auch der Prokurist, der Generalbevollmächtigte und der faktische Geschäftsführer persönlich.
7. Kindergeld für vorübergehend in Deutschland beschäftigte
EU-Staatsangehörige
Beim Bundesfinanzhof, dem für steuerrechtliche Fragen höchsten
deutschen Gericht, ist eine Vielzahl von Rechtsstreitigkeiten anhängig, bei denen es um die Kindergeldberechtigung von entsandten
Arbeitnehmern geht.
In der Praxis wird die Frage, ob entsandten Arbeitnehmern, für die
weiterhin die Sozialversicherungsvorschriften im Heimatland gelten,
deutsches Kindergeld zu gewähren ist, unterschiedlich gehandhabt.
Gegen die Kindergeldberechtigung spricht, dass nach den europarechtlichen Vorschriften die sozialversicherungsrechtliche Zugehörigkeit einheitlich behandelt wird. Die Pflicht zur Zahlung von
Krankenversicherungsbeiträgen in einem Mitgliedstaat führt dazu,
dass dort ebenfalls Beiträge zu den anderen Zweigen der Sozialversicherung, wie Rentenversicherung oder Unfallversicherung, zu zahlen
sind. Andererseits besteht nach dem deutschen Recht ein Kindergeldanspruch für jeden unbeschränkt Steuerpflichtigen, mithin
grundsätzlich auch für einen entsandten Werkvertragsarbeitnehmer.
Seite 5
sygn. akt VII ZR 110/09. Trybunał Federalny reprezentuje pogląd,
iż zleceniobiorca nie może uzależniać podjęcia czynności
związanych z usunięciem wad od złożenia przez zleceniodawcę
oświadczenia, iż w przypadku braku odpowiedzialności zleceniobiorcy za zgłoszone wady pokryje on koszty zbadania tych wad.
6. Odpowiedzialność według Ustawy o zabezpieczeniu wierzytelności w budownictwie (niem. Bauforderungssicherungsgesetz)
Orzeczenie Wyższego Sądu Krajowego w Hamburgu (niem. Oberlandesgericht Hamburg, OLG) z dnia 09.09.2009, sygn. akt: 11 U
148/08 (IBR 2011, 22) dotyczyło kwestii, kto ponosi odpowiedzialność za naruszenie obowiązku zużycia pieniędzy przeznaczonych na budowę na określone cele. Ustawa o zabezpieczeniu
wierzytelności w budownictwie (niem. Bauforderungssicherungsgesetz) nakłada na wykonawcę generalnego względnie na wykonawcę
głównego szczególne obowiązki. Stają się oni powiernikami ich
podwykonawców. W uproszczeniu, każda zaliczka udzielona wykonawcy generalnemu lub wykonawcy głównemu przez ich zleceniodawcę traktowana jest jako kwota przeznaczona na budowę.
Pieniądze przeznaczone na budowę (niem. Baugeld) muszą zostać
zużyte na pokrycie wierzytelności podwykonawców, architektów
i dostawców, którym udzielone zostało zlecenie. W przypadku, gdy
pieniądze przeznaczone na budowę zużyte zostaną w sposób niezgodny z ich przeznaczeniem, podwykonawcy mają możliwość, jeśli - na
przykład ze względu na upadłość wykonawcy głównego - nie są
w stanie zrealizować swoich roszczeń o wynagrodzenie, dochodzenia
tych roszczeń od osób, zajmujących odpowiedzialne stanowiska
u wykonawcy generalnego lub wykonawcy głównego, które w tym
przypadku mogą zostać pociągnięte do odpowiedzialności osobiście.
W przypadku, którego dotyczyło orzeczenie Wyższego Sądu Krajowego w Hamburgu, dochodzone były roszczenia od pełnomocnika
generalnego oraz od prezesa zarządu wykonawcy generalnego.
Obaj bronili się, argumentując, iż byli oni odpowiedzialni jedynie
za stronę techniczną budowy i nie posiadali wiedzy o płatnościach.
Okoliczność ponoszenia odpowiedzialności za kwestie techniczne
nie zwalnia według opinii Wyższego Sądu Krajowego w Hamburgu
z odpowiedzialności. Przede wszystkim nie zwalnia to z obowiązku
pozyskiwania informacji, w jakiej wysokości dane płatności należy
zakwalifikować jako pieniądze przeznaczone na budowę. Zarówno
pełnomocnik generalny jak i prezes zarządu zasądzeni zostali na
zapłatę.
Praktyczna wskazówka:
W przypadku naruszenia obowiązku przeznaczenia pieniędzy na
budowę oprócz organów osób prawnych (jak np. zarząd spółki
z o.o. lub spółki akcyjnej) osobistą odpowiedzialność ponoszą
także prokurent, pełnomocnik generalny oraz tzw. faktyczny zarząd
(niem. faktischer Geschäftsführer).
Seite 6
NEWSLETTER 1/2011
Der Bundesfinanzhof hat mit Beschlüssen vom 21. Oktober 2010
zu den Aktenzeichen III R 5/09 und III R 35/10, die am 29. Dezember 2010 veröffentlicht wurden, den Europäischen Gerichtshof
(EuGH) zur Klärung verschiedener Fragen angerufen. Entscheidungen des Bundesfinanzhofs zu der Thematik können daher erst
erwartet werden, nachdem der EuGH eine Vorabentscheidung
erlassen hat. Ob dies noch in diesem Kalenderjahr erfolgt, ist
aufgrund der üblichen Verfahrensdauer beim Europäischen
Gerichtshof fraglich.
8. Absoluter Schutz vor strafprozessualen Maßnahmen für alle
Rechtsanwälte
Seit dem 1. Februar 2011 ist eine Änderung des § 160a StPO in
Kraft getreten, die zu einem absoluten Schutz aller Rechtsanwälte
vor strafprozessualen Beweiserhebungs- und Verwertungsmaßnahmen der Staatsanwaltschaften und damit auch der Hauptzollämter führt. Bis dahin galt ein umfassender Schutz nur für
Strafverteidiger, also für solche Rechtsanwälte, die in ordnungswidrigkeitsrechtlichen oder strafrechtlichen Ermittlungsverfahren
mit der Verteidigung beauftragt wurden.
Mit der Gesetzesänderung ist zwar die Kommunikation zwischen
dem Mandanten und dem Rechtsanwalt im Rahmen von Ermittlungsverfahren geschützt. Etwas anderes gilt bislang noch im
Bereich des präventiven Polizei- und Ordnungsrechts. Hier bleibt
es bei einer unterschiedlichen Behandlung der Anwaltschaft in
Bezug auf Strafverteidiger und der übrigen Rechtsanwälte.
9. Aktuelle Informationen zum Entsenderecht
Seit Beginn dieses Jahres hat WENDLER TREMML neben der Homepage www.wendlertremml.de die Internetseite www.entsenderecht.de
online gestellt, wo speziell zur grenzüberschreitenden Tätigkeit
von Unternehmen Informationen bereitgestellt werden.
Das neue Internetportal bietet fortlaufend aktualisierte Nachrichten
zu verschiedenen Schwerpunktthemen, wie beispielsweise Entsendung, Arbeitnehmerüberlassung, Baurecht, Arbeitsrecht, Schiedsgerichtsverfahren und Wirtschaftsstrafrecht. Zusätzlich können
hilfreiche Materialien, u. a. Merkblätter, Richtlinien und Urteile,
aufgerufen werden. Zugriff besteht ebenfalls auf das Archiv des
WENDLER TREMML NEWSLETTER ab 2008.
WENDLER TREMML
7. Zasiłek na dzieci dla obywateli państw członkowskich, tymczasowo zatrudnionych w Niemczech
Przed Federalnym Trybunałem ds. Finansowych (niem. Bundesfinanzhof), najwyższym niemieckim sądem zajmującym się kwestiami prawa podatkowego, toczy się wiele sporów prawnych
dotyczących kwestii prawa pracowników delegowanych do zasiłku
dla dzieci.
Kwestia, czy pracownikom delegowanym, którzy w dalszym ciągu
objęci są przepisami zabezpieczenia społecznego obowiązującymi
w kraju ich pochodzenia, przysługuje prawo do niemieckiego
zasiłku na dzieci, jest w praktyce różnie oceniana. Przeciwko uprawnieniu do zasiłku na dzieci przemawia fakt, iż według przepisów
prawa europejskiego kwestia przynależności do danego systemu
zabezpieczenia społecznego traktowana jest w sposób jednolity.
Obowiązek uiszczania składek na poczet ubezpieczenia chorobowego w jednym kraju członkowskim pociąga za sobą obowiązek
opłacania tam również składek na poczet innych gałęzi ubezpieczenia społecznego, takich jak ubezpieczenie emerytalne czy ubezpieczenie wypadkowe. Z drugiej strony, według prawa niemieckiego
prawo do zasiłku na dzieci posiada każdy podatnik, podlegający
nieograniczonemu opodatkowaniu, a więc zasadniczo także pracownik delegowany do Niemiec celem realizacji umowy o dzieło.
Wraz z opublikowanymi w dniu 29 grudnia 2010 roku dwoma
postanowieniami Federalnego Trybunału ds. Finansowych z dnia
21 października 2010 roku, sygn. akt III R 5/09 oraz III R 35/10,
różne pytania przedłożone zostały Trybunałowi Sprawiedliwości
Unii Europejskiej do wyjaśnienia. Decyzji Federalnego Trybunału
ds. Finansowych odnośnie tej tematyki można spodziewać się
dopiero po wydaniu przez Trybunał Sprawiedliwości decyzji
wstępnej. Ze względu na zwyczajny tok postępowania Trybunału
Sprawiedliwości, wydaje się wątpliwe, czy decyzja ta zapadnie
jeszcze w bieżącym roku kalendarzowym.
8. Pełna ochrona przed środkami karno-procesowymi dla
wszystkich adwokatów
W dniu 1 lutego 2011 roku weszła w życie zmiana przepisu w §
160a Kodeksu postępowania karnego (niem. Strafprozessordnung
StPO), który przewiduje teraz pełną ochronę dla wszystkich adwokatów przed stosowanymi przez prokuratury a tym samym także
główne urzędy celne karno-procesowymi środkami przeprowadzenia dowodu oraz wykorzystania dowodów. Do tej pory pełną
ochroną objęci byli jedynie obrońcy w procesach karnych, a więc
adwokaci, którym zlecona została obrona w postępowaniach
dochodzeniowych dotyczących wykroczeń lub spraw karnych.
Zmiana przepisu zapewnia ochronę komunikacji pomiędzy
klientem a adwokatem w ramach toczącego się postępowania
WENDLER TREMML
NEWSLETTER 1/2011
Seite 7
dochodzeniowego. Inaczej jest nadal w dziedzinie prewencyjnego
prawa policyjnego i porządkowego. W tej dziedzinie obrońcy
w dalszym ciągu traktowani są inaczej niż pozostali adwokaci.
9. Aktualne informacje dotyczące prawa delegowania
Od początku bieżącego roku kancelaria adwokacka WENDLER
TREMML publikuje obok portalu www.wendlertremml.de także
stonę internetową pod adresem www.entsenderecht.de, gdzie
udostępniane są informacje dotyczące przede wszystkim transgranicznej działalności przedsiębiorstw.
Nowy portal internetowy oferuje stale aktualizowane informacje
na różnorodne tematy, jak na przykład delegowanie pracowników, użyczanie pracowników, prawo budowlane, prawo pracy,
postępowanie przed sądem arbitrażowym oraz prawo karnogospodarcze. Dodatkowo istnieje możliwość przywołania materiałów
pomocniczych, między innymi informacyjnych poradników urzędniczych (niem. Merkblätter), dyrektyw i wyroków. Możliwy jest
również dostęp do archiwum newslettera kancelarii WENDLER
TREMML od roku 2008.
Düsseldorf, Februar 2011
Trotz sorgfältiger Erstellung der Unterlagen wird keine Haftung für
Fehler oder Auslassungen übernommen. Die Informationen stellen
keinen Rechtsrat dar und können eine einzelfallbezogene anwaltliche
Beratung nicht ersetzen.
Düsseldorf, luty 2011 r.
Mimo dołożenia wszelkich starań przy opracowaniu tego newslettera,
nie przejmujemy odpowiedzialności za błędy bądź niedopatrzenia.
Powyższe informacje nie stanowią porady prawnej i nie zastępują
porady adwokackiej w odniesieniu do konkretnego przypadku.
Seite 8
NEWSLETTER 1/2011
WENDLER TREMML
Das Düsseldorfer Büro der überörtlichen Kanzlei WENDLER
TREMML betreut und berät ausländische und deutsche
Unternehmen bei grenzüberschreitenden Aktivitäten in
allen zentralen wirtschaftsrechtlichen Fragen.
Als Ansprechpartner stehen Ihnen zur Verfügung:
Michael Wendler – [email protected]
Kai F. Sturmfels, LL.M. – [email protected]
Dr. Jutta Walther – [email protected]
Beata Kośny – [email protected]
Impressum
Wendler Tremml Rechtsanwälte
verantwortliche Redakteurin
Dr. Jutta Walther
Mörsenbroicher Weg 200
40470 Düsseldorf
Tel. +49 (0)211/669 667-0
Fax. +49 (2)211/669 667-66
[email protected]
www.wendlertremml.de
W ENDLER T REMML
RECHTSANWÄLTE
DÜSSELDORF
Mörsenbroicher Weg 200
D - 40470 Düsseldorf
Tel. 0049/2 11 66 96 67-0
Fax 0049/2 11 66 96 67-66
dus @ law-wt.de
MÜNCHEN
Martiusstraße 5/II
D - 80802 München
Tel. 0049/89 38 89 9-0
Fax 0049/89 38 89 9-155
Munich@ law-wt.de
BERLIN
Reinhardtstraße 25
D - 10117 Berlin
Tel. 0049/30 28 04 63 60
Fax 0049/30 28 04 63 61
Berlin@ law-wt.de
BRÜSSEL
Avenue de la Renaissance 1
B - 1000 Bruxelles
Tel. 0032 2/739 63 54
Fax 0032 2/739 62 79
Bruxelles@ law-wt.de